ความคิดเห็นที่ 1 เห็นความคิดคุณแล้วปลื้มใจ...เอาแค่คุณรู้ตัวว่าใช้เวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ก็เยี่ยมแล้วครับ... กรณีของผม ไม่มีจะกินครับ  เลยไม่มีโอกาสใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่น..ทำงานอย่างเดียว  .พอเหลือกิน  ก็มีภาระต้องดูแลธุรกิจ  จนเลยวัย  แต่ไม่เคยเสียดายช่วงเวลาวัยรุ่น   ลองหาประสบการณ์ งานที่คุณไม่เคยทำดู  เช่น  ขายของตามตลาดนัด  เปิดร้าน บนเน๊ต  เล่นดนตรีให้เก่งแล้วไปลองสมัครตามผับ  เยอะแยะครับ  ลองหาประสบการณ์ดู  ผมว่ามันเท่จะตาย  เวลาใครคุยเรื่องอะไร แล้วเราคุยได้ทุกเรื่อง   จากประสบการณ์ ของเราเอง.. จากคุณ : HEN-MAN - [ 21 ก.พ. 50 17:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ความคิดดีนะครับ  ตอนเราวัยรุ่นไม่เคยมีความคิดนี้หรอก ไม่มีคอมซะด้วย  แต่เกเรอย่างอื่นอ่ะ กว่าจะหลุดมาได้ เกือบแย่  ปัจจุบันเพื่อนที่เกเรมาด้วยกันที่ยังไม่หลุดพ้นก็มี เสียชีวิตก็มี     สำหรับผมตั้งเป้าหมายครับ เราอาจไปไม่ถึงจุดปลายสุด แค่เราเดินตามความฝันได้ซักครึ่งทางก็ดีใจแล้วครับ ปัจจุบัน มีงานทำ มีเงินแบ่งให้พ่อแม่ ไม่ทำให้ท่านต้องเดือนร้อนอีกก็สุดยอดแล้วครับ( แอบน้ำตาไหล) จากคุณ : mswing32 - [ 21 ก.พ. 50 18:15:59 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สำหรับในความคิดของผมนะครับ.. ก่อนอื่นคุณต้องเห็นความสำคัญของเวลาที่มันผ่านไปทุกๆนาทีก่อนครับ ไม่เช่นนั้นต่อให้วางแผนการใช้เวลาดีอย่างไร ก็ล้มเหลวครับ เพราะเราจะไม่ทำตามแผนอย่างจริงจังครับ แล้วจากนั้นลองตั้งเป้าหมายในชีวิตดูครับ ภายในเดือนนี้, 3 เดือน, 6 เดือน, 1 ปี ต้องการทำอะไรให้สำเร็จบ้าง และวางแผนในแต่ละวันว่าจะต้องทำอะไรบ้าง แล้วพยายามทำตามแผนที่วางไว้ครับ ทำอย่างจริงจัง อย่าพยายามเถลไถลหรือทำสิ่งที่เห็นว่าไร้สาระ สำหรับผมเอง ตรงนี้แหละครับที่ยาก เพราะเบื่อๆก็หันไปเล่นคอม เล่นเน็ต เล่นเกม กว่าจะรู้ตัวเวลาก็ผ่านไปเยอะแล้วครับ เสียดาย T-T แล้วก็ประเมินตัวเองบ่อยๆด้วยว่า ที่ผ่านมาการใช้เวลาของเราเป็นอย่างไรบ้าง ทำได้ตามแผนมั้ย หรือออกนอกแผนไปมากเท่าไหร่.. เพราะอะไร จะได้ตามแก้ปัญหาที่ต้นเหตุได้ถูกครับ ^^ เอาใจช่วยครับ.. หวังว่าคุณคงได้ใช้เวลาทุกนาทีได้คุ้มค่าที่สุด แล้วอนาคตคุณจะไม่มีความคิดที่ว่า "หืม ถ้าย้อนเวลากลับไปได้นะ จะกลับไปทำนู่นทำนี่ ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปเปล่าๆอีกแล้ว" ความคิดเห็นส่วนตัวครับ จากคุณ : Culture - [ 21 ก.พ. 50 20:23:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ลองเริ่มจากการกำหนดเป้าหมายก่อนสิคะ คล้ายๆกับการออกเดินทาง แล้วเราต้องมีจุดหมาย ว่าเรากำลังจะเดินทางไปไหนนั่นแหละค่ะ เมื่อได้เป้าหมายแล้ว เราก็จะรู้ว่าเราจะต้องทำอย่างไร เป็นขั้นตอนต่อๆไป เพื่อให้ไปถึงเป้าหมายนั้นให้ได้ แต่ถ้ายังนึกเป้าหมายไกลขนาดนั้นไม่ออกละก้อ ลองเริ่มจากสิ่งง่ายๆ ที่ต้องทำในแต่ละวัน ด้วยการกำหนด "TO DO LIST" ค่ะ หมายถึงความตั้งใจ หรือ บังคับว่าวันนึงต้องทำอะไรให้สำเร็จบ้าง เริ่มด้วยสักข้อสองข้อก่อนก็ได้ค่ะ จะได้มีกำลังใจ ทำเพิ่มอีกในวันต่อๆไปค่ะ ... ที่แน่ๆ สำหรับคนที่จะบริหารเวลาได้ดี คือ การที่เป็นคนมีวินัย (discipline) ต่อตัวเองที่จะปฏิบัติตามกรอบที่วางไว้ ค่ะ ... แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 50 21:22:45 จากคุณ : Jinnie_Gump - [ 21 ก.พ. 50 21:16:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 http://www.smallfarmsuccess.info/management/print_671.cfm ลองดูนี่ก่อนก็ได้ครับ จากคุณ : Culture - [ 21 ก.พ. 50 21:57:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พยายามคบคนดีที่ประสบความสำเร็จในทางที่ถูกต้องไว้มากๆครับแล้วคนเหล่านั้นจะหล่อหลอมคุณและสร้างจุดหมายที่ถูกต้องให้กับคุณเอง สิ่งแวดล้อมมีส่วนสำคัญมาก ผมเคยดูรายการสารคดีรายการหนึ่งที่ไปถ่ายทำเรื่องของหมู่บ้านในภาคอีสานแห่งหนึ่งที่ผู้หญิงในหมู่บ้านส่วนใหญ่จะได้สามีเป็นฝรั่งแล้วเขาไปถามเด็กผู้หญิงสองคน อายุน่าจะประมาณ 7 ขวบได้ว่าโตขึ้นอยากจะเป็นอะไร เด็กคนหนึ่งตอบว่าโตขึ้นอยากจะเป็นหมอ เด็กผู้หญิงอีกคนที่อายุไล่เลี่ยกันเลยพูดเสริมขึ้นมาว่า หมอนวด แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ซึ่งก็ไม่แปลกถ้าเขาจะดำเนินรอยตามเด็กสาวรุ่นพี่คนอื่นๆด้วยการเป็นเมียฝรั่งเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆในหมู่บ้านเพราะโลกทัศน์ของความสำเร็จของกลุ่มสังคมของเขาสูงสุดก็คือการหาฝรั่งสักคนมาเลี้ยง จากคุณ : แสวงหาสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น - [ 21 ก.พ. 50 21:58:25 A:203.188.27.249 X: TicketID:135638 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อายุ 16 ปี เรียน ม.5 เทอม 2 เกรดเฉลี่ยม.ปลาย 2.54 ทำข้อสอบเคมีปีเก่าๆได้ 19.5 คะแนน ถ้ากรูยังทำตัวอย่างนี้ เอ็นไม่ติดแน่นอน และจะเป็นคนเดียวในห้องด้วยที่เอ็นไม่ติด ตอนนั้นมองท้องฟ้าด้วย เหมือนลุง Final Score เปี๊ยบๆ 1 ปีผ่านไป ทำข้อสอบเคมีได้ 74 คะแนน เกรดเฉลี่ย ม.6  3.69 และ 4.00  เข้าเรียนสาขาที่อยากเรียนได้ 5 ปีผ่านไป เข้าบริษัทแห่งหนึ่งได้ ได้งานตั้งแต่เรียนไม่จบ แต่ไม่ทันไรก็โดนการเมืองเล่นงานเสียศูนย์ กลับไปเป๋อีกรอบหนึ่ง 6 ปีผ่านไป ได้งานใหม่ที่ดีกว่าเดิมมาก มีความสุขมาก ได้ประสบการณ์ชีวิตที่น้อยคนจะได้ในเวลาหนึ่งปี สามารถเอาเรื่องของตัวมาเขียนกระทู้ เป็นกระทู้สอนรุ่นน้องได้ ดีใจที่จากคนที่ไม่ค่อยมีคุณค่า กลับสร้างประสบการณ์สอนรุ่นน้องไม่ให้ตกเป็นเหยื่อของพวก 18 มงกุฎใส่สูทได้ ถ้าไม่มีจุดเปลี่ยนวันนั้น ไม่รู้วันนี้ผมจะเป็นยังไง แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 50 23:21:33 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 50 23:18:19 จากคุณ : TauRuZ_PaSSeRBy - [ 21 ก.พ. 50 22:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่เป็นไรครับ ผมก็เป็นอย่างนี้ ทำงานแล้วก็ยังเป็น ไม่เป็นไรครับ ฟันธง จากคุณ : . (! o_o !) - [ 21 ก.พ. 50 23:20:05 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อายุเท่าไหร่ ทำงานหรือยัง ถ้าชอบคอม ลองหาเงินทางเน็ตดู (ไม่ใช่ work at home ) อยากให้ตัวเอง มีสาระ ลองตั้งความฝัน แล้วทำให้ได้ด้วยตัวเอง อย่างที่บอก " ถ้าคุณคิดว่า ตัวคุณไร้สาระ  ก็เยี่ยมแล้ว ... " จากคุณ : =[ชงเข้ม]= - [ 22 ก.พ. 50 06:59:36 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมเคยมีลูกน้องคนนึง เป็นผู้หญิงสาว ทำหน้าที่เสมียนอายุเพียง 20 ต้นๆ ทำงานเงินเดือนเพียง 7000-8000 ล่ะมั้ง (สมัย 10 กว่าปีที่แล้ว) บ้านเช่า,ข้าวซื้อ พ่อแม่ไม่มีให้ต้องดูแลส่งเสีย แต่ก็ส่งเสียตัวเองจนเรียนจบป.ตรี (ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย) ม.เอกชนแห่งหนึ่ง แถมยังต้องเจียดเงินส่วนนึงมาเลี้ยงหลานทารก (มีน้องสาวใจแตกท้องไม่มีพ่อ) ผมเป็นหัวหน้าแท้ๆยังนับถือ อยากกราบเธอเจงๆ ตอนอายุเท่าๆเธอ ผมยังรู้จักแต่นั่งเล่นเลี๊ยบตุ่ยกับเพื่อนไปวันๆ จากคุณ : นายภุชงค์ - [ 22 ก.พ. 50 07:30:30 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ปัญหาส่วนหนึ่งมาจาก  คุณไม่ได้รักงานที่ต้องทำ  มันก็เลยทำในสิ่งที่อยากทำก่อน ส่วนงานที่ไม่อยากทำ  ก็จะผลัดวันประกันพรุ่งไปจนกว่าจะถึงเวลาจวนตัวจริง  ฉะนั้น แนวทางระยะยาว  ที่คุณชงเข้มแนะนำ  อาจเป็นวิธีที่ดี  คือก็ปรับให้สิ่งที่ตัวเองชอบมาเป็นงานซะ  มันก็อาจจะง่ายขึ้น  อันนี้มองโดยคร่าวๆนะครับ แต่บางครั้งเราก็จำเป็นจะต้องทำงานที่ไม่ชอบบ้าง  เพราะเหตุปัจจัยต่างๆ  ก็ลองคิดหาทางปรับยังงัยให้เรามองงานที่ต้องทำนั้นสนุกขึ้น  ท้าทายขึ้น  หลายครั้งที่ผมเคยต้องเข็นตัวเอง  เวลาที่ต้องทำงานที่ตัวเองไม่ค่อยชอบ  ก็จะหาแรงบันดาลใจที่จะท้าทายกับมัน(บางครั้งก็ใช้หนังสือเป็นแรงบันดาลใจ) แล้วพอเกิดความรู้สึกท้าทาย  ก็ให้รีบลงมือทำเดี๋ยวนั้นเลย จริงๆเวลาคนเราต้องทำงานคนเดียว  ที่ไม่มีใครมาคอยดูคอยบังคับเรา  เราจะมีระเบียบวินัยน้อยกว่าการทำงานร่วมกันเป็นสังคม  การพยายามแก้  แต่ยังทำงานคนเดียว  ยอมรับว่ายากครับ  ต้องอาศัยเวลาและความเข้มแข็งมากๆ  แต่ผมอยากให้ลองเอางานมาทำเป็นช่วงๆ  คือทำแต่น้อย  ตั้งแต่เช้า  อย่าผลักไปทำทีเดียวตอนดึก  แล้วงานมันก็จะคืบหน้าไปทีละ 10%  20% ถ้ามีโอกาส  ก็พยายามทำให้มันคืบหน้าไปมากที่สุด  จนกว่าจะอยากพัก  การตั้งเป้าหมายทำทีละนิด  จะช่วยให้ไม่รู้สึกหนักหนากับงานที่ไม่ชอบ  และพอทนทำได้  ลองดูนะครับ หวังว่าคงพอช่วยได้ จากคุณ : Jimmy Walker - [ 22 ก.พ. 50 08:34:06 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สมัยวัยรุ่น ผมก็มีความสุข สนุกไปตามวัยครับ วัยเด็กก็ด้วย ชีวิตมีความสุขดี เรียนเป็นเรียน เล่นเป็นเล่น ไม่ต้องเครียด อ่านหนังสือจะเป็นจะตาย จากคุณ : Lazy Genius - [ 22 ก.พ. 50 08:54:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่รู้วัยรุ่นที่คุณว่า หมายถึง วัยไหน วัยเรียน? วัยทำงาน? ส่วนตัวชอบคิดว่า "จะต้องทำให้สำเร็จ" แล้วก็จะลุกขึ้นมาทำเลยอ่ะครับ พอทำไปบ่อยๆ ก็จะกลายเป็นความเคยชิน และเป็นนิสัยในที่สุด ถ้าอยากได้หนังสือ ก็แนะนำ EAT THAT Frog!!! ลองอ่านดูครับ ถ้าอ่านคู่กับ Don't eat the marshmallow.... yet ก็พอดีเลย ชีวิตนี้กินมันแต่กบ!!! ง๊ำๆๆๆ >_<" จากคุณ : Jiang wei - [ 22 ก.พ. 50 12:25:04 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้าย้อนเวลากลับไปสมัยวัยรุ่น ฉันชอบมากเลยๆถึงจะไร้สาระก็ตาม ฉันเคยเจอน้องคนหนึ่ง อายุ 14 เข้ามมหาวิทยาลัยแล้ว เพราะสอบเทียบมา เรียนกระโดดตลลอด อายุ 18 จบปริญญาตรี อายุ 20 จบปริญญาโท แล้วลองไปถามเธอซิ ว่าชีวิตวัยรุ่นเป็นยังไง เธอไม่รู้จัก ฉันเสียดายแทนมากๆ เพราะคนเราจะผ่านช่วงชีวิตวัยรุ่น เพียงแค่ครั้งเดียว 15-20 ปีเท่านั้น พอเข้าวัยทำงาน22-23ปี คุณต้องทำงานจนอายุ 60 ปีเลยนะ ลองเทียบระยะเวลาดูซิ คุณมีชีวิตวัยรุ่นเท่าไหร่ มีชีวิตการทำงานเท่าไหร่ ฉันไม่เคย เสียใจกับการเหลวไหลไปตอนวัยรุ่นเลยนะ ที่ได้เที่ยวสนุกสนาน เพราะพอมาทำงานจริงๆ ความสนุกสนานในชีวิตแทบจะหายไป รู้จักแต่หาเงิน รู้จักแต่จะเอาชนะ ต้องทำให้สำเร็จ ต้องได้เท่านั้น ต้องลุย ต้องไม่ยอมแพ้ แล้วเวลาที่จะเฮฮากับเพื่อนแบบ ไร้ผลประโยชน์แอบแฝง ก็จะน้อยลงไปเรื่อยๆ ต้องเอาเวลา ให้กับงานและครอบครัว คนรัก ลูกๆ ชีวิตรู้จักแต่อนาคต ฉันไม่ได้หมายความว่า จะให้คุณปล่อยชีวิตไร้สาระไปวันๆ แต่ไม่อยากให้ซีเรียสกับชีวิต ว่าต้องมีสาระทุกวัน ปล่อยชีวิตให้สนุกไปตามวัยดีกว่า และทำทุกอย่างให้ดีที่สุด อย่าไปเสียดายเวลาที่ผ่านไป หรือว่ากังวลกับอนาคตที่จะเข้ามา เพราะเมื่อคุณเป็นผู้ใหญ่ คุณจะไม่มีเวลามาไร้สาระแล้วล่ะ จากคุณ : ..ฟ้าใส.. - [ 22 ก.พ. 50 13:02:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ดีใจที่ยังมีเยาวชนไทยคิดอย่างนี้ด้วย ก่อนอื่นหาอะไรที่ตัวเองชอบ เช่น ชอบวาดรูป ไปเรียนวาดรูปแล้วหางานพิเศษทำเพิ่มประสบการณ์ ถ้าอยากค้าขายมีธุรกิจ เริ่มจากจุดเล็กๆไปรับของจากสำเพ็งมาขายตามตลาดนัดได้ประสบการณ์ตรง ชอบทางด้านคอม ก็ไปหาเรียนโปรแกรมเพิ่มเติม หรือเรียนซ่อมไปเลย ฝึกงานตามศูนย์ซ่อม ฯลฯ อย่างน้อยก็คิดดี...เป็นกำลังใจให้จ้า จากคุณ : ดีใจจัง (เอี่ยมอ่อง) - [ 22 ก.พ. 50 16:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าชอบอยู่หน้าคอมก็เอาดีทางด้านนี้ไปเลยค่ะ หาความรู้เกี่ยวกับเรื่อง ระบบ, เขียนโปรแกรม หรือเขียนเวบ แล้วก็มารับออกแบบเวบไซต์ , รับเขียนโปรแกรม ฯลฯ จากคุณ : zyleth - [ 23 ก.พ. 50 15:06:30 ]