ความคิดเห็นที่ 1 คุณสันต์ คลองประปา ครับ ลุงแอ็ดอ่านกระทู้ของคุณแล้วเป็นงงนะครับ.................. ไม่ทราบว่าคุณหมายถึงกระทู้ หรือ ข้อเขียนของลุงแอ็ด เรื่องอะไร? แต่ถ้าจะให้เดา.....อาจจะเป็นเรื่องนี้ใช่หรือเปล่าครับ....... การขายอย่างมีเป้าหมาย “ทรงศักดิ์”  เป็นพนักงานขายคนใหม่ของบริษัท เอ.ที.โอ เอ จำกัด  บริษัทฯ จำหน่ายระบบไอทีที่ยอดขายเป็น อันดับหนึ่งของเมืองไทย “ทรงศักดิ์”  ถูกมอบหมายให้ไปขายในเขตขายใหม่  ซึ่ง ก่อนหน้านี้เป็นของ “สมศักดิ์”  และปัจจุบันได้ย้ายไปขาย ในเขตใกล้เคียง  “สมศักดิ์” ได้ให้การช่วยเหลืออย่างมาก ในการอธิบายอย่างคร่าวๆ เกี่ยวกับเขตขายใหม่ของ “ทรง ศักดิ์” “ทรงศักดิ์”  มาถึงตรงเวลา 14.30 น.  สำหรับการนัดหมาย กับ “สมศรี” ผู้จัดการฝ่ายบัญชีของวาไรตี้  เอเยนซี่  แต่ เธอพบว่า “สมศรี” ป่วย  และการนัดหมายของ “ทรง ศักดิ์” ถูกยกเลิก ฝั่งตรงกันข้ามของวาไรตี้  เอเยนซี่  เป็นซูปเปอร์มาเก็ต ขนาดใหญ่  ชื่อ “รวงผึ้ง  ซูเปอร์มาท” “ทรงศักดิ์” จำได้ว่า “สมศักดิ์”   เคยเล่าให้เขาฟังว่า  เคย เข้าไปเสนอระบบไอทีให้แก่ “คุณรวงผึ้ง”  เจ้าของร้าน   แต่ “ทรงศักดิ์” จำรายละเอียดไม่ได้  และแฟ้มลูกค้าของ เขาก็อยู่ที่สำนักงาน  แต่ไม่เป็นไร “ทรงศักดิ์” ตัดสินใจจะ เข้าเยี่ยม “รวงผึ้ง ซูเปอร์มาท” และจะลองขายอะไรสัก อย่างดู เมื่อ “ทรงศักดิ์” เดินเข้าไปที่ร้าน “รวงผึ้ง ซูเปอร์มาท” ปรากฏว่าคนแน่นมาก  เพราะเป็นวันสิ้นเดือน  “ทรงศักดิ์” เดินแทรกผู้คน ที่รอจ่ายเงินเป็นคิวยาวอยู่ที่แคชเชียร์  เข้า ไปพบผู้หญิงคนหนึ่ง  ซึ่งยืนอยู่ที่เคาเตอร์ ชื่อ “สดศรี” “สวัสดีค่ะ  จะให้ดิฉันช่วยอะไรหรือค๊ะ”  สดศรีกล่าวทักขึ้น “ครับ .ผมอยากพบคุณรวงผึ้ง”  ทรงศักดิ์ตอบ “สดศรี” จึงพูดว่า  “รวงผึ้งตอนนี้ไม่อยู่  เธอไปอยู่ระยอง   เธอขายร้านนี้มาเกือบปีแล้ว  และเจ้าของคนปัจจุบัน คือ “เจ้ศรี”  ซึ่งกำลังนับสต๊อกอยู่ที่ชั้นนั่นไง” “ทรงศักดิ์” จึงเดินตรงไปที่ชั้นเครื่องอาหารกระป๋อง  และ เห็นผู้หญิงวัยกลางคน คนหนึ่ง  กำลังง่วนอยู่กับการเช็ค สต๊อคอาหารกระป๋อง “ทรงศักดิ์”  กล่าวทักว่า  “สวัสดีครับเจ้ ..ผมทรงศักดิ์จาก เอ.ที.โอเอครับ เจ้พอมีเวลาสัก 2-3 นาทีไหมครับ” “เจ้ศรี” เจ้าของร้านยืนขึ้น  เอามือปาดเหงื่อที่ใบหน้า  แล้ว พูดเสียงดังว่า “เจ้ .เจ้อ  อะไรกัน  ฉันกำลังยุ่งอย่างมหันต์  ต้องนับ สต๊อคทั้งร้านให้เสร็จก่อน 5 โมงเย็น  เธอมีธุระอะไรกับฉัน หรือ” คำถามเพื่อการวิเคราะห์ 1. คุณคิดว่า “ทรงศักดิ์” ตัดสินใจถูกหรือไม่ที่จะ ไปร้านรวงผึ้ง  ซูเปอร์มาร์ทในเวลานั้น  เพราะอะไร 2. ถ้าคุณเป็นซูเปอร์ไวเซอร์ของ “ทรงศักดิ์”   คุณคิดว่า “ทรงศักดิ์” วางแผนอะไรในการเยี่ยมลูกค้าคราว นี้มีอะไรผิดพลาดบ้าง 3. ถ้าคุณเป็น “ทรงศักดิ์” .คุณจะทำอย่างไร   และพูดอะไร  เมื่อเจ้าของร้าน คือ “เจ้ศรี”  กล่าวกับคุณ เช่นนั้น 4. จากพฤติกรรมทั้งหมดของ “ทรงศักดิ์” ใน กรณีศึกษานี้  คุณคิดว่า  “ทรงศักดิ์” ควรปรับปรุงเรื่อง อะไรบ้างที่จะเป็น “นักขาย” ที่ดีในอนาคต โดย “อ.อมร  ถาวรมาศ” ใช่เรื่องนี้หรือเปล่าครับ? ถ้าไม่ใช่....ก็ขอให้ลองค้นดูใน http://lungadd.pantown.com/ ดูก็แล้วกันนะครับ  แต่เอาเรื่องของนายทรงศักดิ์ มาลงให้ ผู้อ่านลงวิเคราะห์อีกที่ก็ดีเหมือนกัน  เผื่อใครจะวิเคาะห์- วิจารณ์ดังคำถามที่ลุงแอ็ดถามไว้บ้าง ใครมีความคิดเห็นอย่างไรก็เชิญเลยนะครับ................... นี่แบบ W/S ที่ลุงเอาไปบรรยายบ่อยๆในคอสสำหรับนัก ขาย จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 พ.ค. 50 21:42:17 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีครับลุงแอ็ดที่ผมเคารพรัก ยินดีด้วยนะครับที่กระทู้ดีๆ กลับมาอีกครั้งหลั้งจาก กระทู้โดนอุ้มไปนั่งยาง (ฮา) เห็นคำถามลุงแอ๊ดแล้วนึกสนุกเลยขอแจมนะครับ 1. คุณคิดว่า “ทรงศักดิ์” ตัดสินใจถูกหรือไม่ที่จะ ไปร้านรวงผึ้ง  ซูเปอร์มาร์ทในเวลานั้น  เพราะอะไร - คิดว่าไปผิดเวลาครับ เพราะเวลาที่เหมาะสมน่าจะเป็นเวลาที่ว่าง และ ไม่รบกวนต่อการทำงานของลูกค้า ยิ่งคนเยอะ เช็คสต๊อคด้วย ยิ่งแล้วใหญ่ ลูกค้าท่านจะมองเรายิ่งกว่าแมลงสาบ 2. ถ้าคุณเป็นซูเปอร์ไวเซอร์ของ “ทรงศักดิ์”   คุณคิดว่า “ทรงศักดิ์” วางแผนอะไรในการเยี่ยมลูกค้าคราว นี้มีอะไรผิดพลาดบ้าง - วางแผนพลาดมากๆ ไม่มีข้อมูลลูกค้า ไม่รู้ว่าลูกค้าทำอะไรบ้าง หัวกลวงๆ ไป call ลูกค้าผมว่าแทนที่เขาจะได้อะไรกลับมา  มันจะกลายเป็น ไปทำให้ลูกค้าไม่ซื้อของเรา 3. ถ้าคุณเป็น “ทรงศักดิ์” .คุณจะทำอย่างไร   และพูดอะไร  เมื่อเจ้าของร้าน คือ “เจ้ศรี”  กล่าวกับคุณ เช่นนั้น - ต้องอภัยพี่ด้วยนะครับ พอดีผมพยามยามติดต่อ พี่แล้ว แต่ เกิดความผิดพลาดในการสื่อสาร เลยทำให้ผมต้องมาผิดเวลา และรบกวนเวลาของพี่ด้วยครับ " พอจะให้ผมช่วยอะไรได้บ้างไหมครับ" เราอาจจะไป ฃ่วยเขานับของ ในขณะเดียวกัน เรายังมีโอกาส ที่จะได้คุย แล้วทำให้เขาเห็นถึงน้ำใจของเราด้วยครับ 4. จากพฤติกรรมทั้งหมดของ “ทรงศักดิ์” ใน กรณีศึกษานี้  คุณคิดว่า  “ทรงศักดิ์” ควรปรับปรุงเรื่อง อะไรบ้างที่จะเป็น “นักขาย” ที่ดีในอนาคต กลยุทธ์ ซุนวู รู้เขาร้อยครั้ง รบชนะร้อยครั้ง การเตรียมข้อมูลของเราที่ดีทำให้เรารู้ว่าลูกค้าต้องการอะไร หากเป็นผมที่เจอ คุณลูกค้านับสต๊อคร้านแบบโบราณ ผมจะขาย ระบบ คลังสินค้า และ ระบบ แคชเชียร์ ให้เขา พร้อมจะบอกกับเขาว่า " พี่ คราวหน้า พี่นั่งนับเงินอย่างเดียวเลยพี่ ส่วนเรื่องนับของ ให้บริษัทเราจัดการ" . . . . . ตอบจากใจ เพราะ ผมเองต้องดูแลลูกค้า หลายคนที่เป็นลูกค้าเงินกู้แบงค์ คิดว่า เอาใจเขามาใส่ใจเรา ดีกว่าครับ สบายใจดี จากคุณ : moojiw - [ 14 พ.ค. 50 22:07:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ใช่อันนี้ครับลุงแอ็ด แต่เป็นอันที่ลุงเล่าสถานการณ์นึงมา แล้วลุงแอ็ดก็ให้วิเคราะห์ว่า มีอะไรในเรื่องที่เราเชื่อถือได้บ้างอ่ะครับ หรือประมาณว่า มีอะไรในเรื่องนั้น ที่เป็นความจริงบ้าง เรื่องนี้นานแล้วครับ ผมจำเค้าเรื่องที่ลุงเล่าไม่ค่อยได้ แต่จำได้ว่า ลุงกำลังจะสอนให้วิเคราะห์ ระหว่างความเป็นจริงกับความคลุมเครือของคำพูดอ่ะครับ เดี๋ยวผมจะลองหาดูในเว็บที่ลุงบอกมานะครับ ขอบพระคุณลุงแอ็ดมากครับผม จากคุณ : สันต์ คลองประปา - [ 14 พ.ค. 50 22:24:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ้อ....ถ้างั้นน่าจะเป็นเรื่องนี้ครับ................................. แบบทดสอบ  “การสื่อข้อความ”(1) อ่านข้อความต่อไปนี้ให้เข้าใจก่อนตอบคำถาม *****************************************************************************************         สมหมาย พา น้อยโหน่ง ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนไปหัวหิน สมหมายและน้อยโหน่งรู้สึกว่า อากาศในรถนั้นร้อนผิดปกติ จนแทบหายใจไม่ออก เมื่อถึงสถานีรถไฟหัวหิน  ทั้งสองคนได้ซื้อน้ำอัดลมสองขวดดื่มแก้วกระหายน้ำ “ข้าให้เอ็งกินสองขวดเลยเอ้า ถ้าเอ็งกินไหว” สมหมายว่า          ทั้งสองคนเดินเล่นชายหาดกันสนุกสนาน ไม่มีใครลงเล่นน้ำทะเล เพราะมีเสื้อกางเกงกันคนละชุดเท่านั้นน้อยโหน่งรบเร้าจะขี่ม้าให้ได้ แต่สมหมายไม่อนุญาตให้ทำอย่างนั้น เพราะจะเสียเวลา          ครั้งเวลาล่วงไปได้ 3-4 ชั่วโมง  ทั้งสองก็เดินทางกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ***************************************************************************************** ที่.   ประโยค                                    เรื่องจริง                เรื่องเดา 1.  สมหมายกับน้อยโหน่งเดินทางไปหัวหิน 2.  รถไม่ได้ติดเครื่องปรับอากาศ 3.  อากาศในรถร้อนจนผู้โดยสารหายใจแทบไม่ออก 4.  ทั้งสองคนลงรถไฟที่หัวหิน 5.  น้อยโหน่งกินน้ำอัดลมคนเดียวสองขวด 6.  ทั้งสองพ่อลูกไมได้ลงเล่นน้ำทะเล 7.  ไม่มีใครเลยที่ลงเล่นน้ำทะเลในวันนั้น 8.  สมหมายไม่ให้น้อยโหน่งขี่ม้า เพราะกลัวจะไปไม่ทันรถ 9.  พอตกเย็นทั้งสองก็เดินทางกลับ 10.  ทั้งสองกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ จงตรวจดูว่า ประโยคข้างบนนี้ เป็น เรื่องจริง หรือ เรื่องเดา เอาเอง โปรดชีดเครื่องหมาย  / ในช่องท้ายประโยคนั้น ๆ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 พ.ค. 50 23:05:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อันนี้แหละครับลุงแอ็ด ขอบพระคุณมากๆครับ จากคุณ : สันต์ คลองประปา - [ 15 พ.ค. 50 14:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แล้วไม่มีใครหัดลองทำ "แบบทดสอบ" นี้ดูบ้างหรือครับ? จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 16 พ.ค. 50 00:54:16 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เคยเอาแบบทดสอบอันนี้ไปใช้ฝึกอบรม ปรากฎผิดกันทั้งห้องเลยครับ การสื่อสารนี่สำคัญจริงๆ จากคุณ : ciri - [ 16 พ.ค. 50 10:02:29 ]