ความคิดเห็นที่ 3
ผมก็เข้าใจครับ เคยเป็นกับเพื่อนที่มหาลัย แต่กับที่ทำงานยังไม่มี(และขอให้ไม่เจอตลอดชีวิต)
เกลียดมากๆๆๆ ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากได้ยินชื่อ ขนาดที่ว่า ถ้ามีนัดกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆแล้วมันไป ผมจะไม่ไป ยอมเสียสละ ถึงขนาดนั้น แต่พอทำงานแล้วมันก็ห่างๆกัน ไม่ได้เจอกันทุกวัน มันก็เลยค่อยยังชั่วหน่อย
จะด้วยวิธีอะไรท้ายที่สุดมันก็คือการบังคับจิตใจของคุณเองแหละครับ
แต่เคยได้วิธีนี้มาจากเพื่อนคนนึง ยังไม่เคยลองใช้เอง ไม่รู้ว่าได้ผลดีรึเปล่า
เคยเล่นเกมส์โฟโต้ฮันท์ไม๊ครับ ที่หาจุดผิดน่ะ แต่นี่เราลองทำตรงข้าม ลองหาจุดถูก จุดดีของคนที่เราเกลียด น่าสนุกดีออกครับ คือ ความคิดพื้นฐานคุณตอนนี้คือคนคนนี้ชั่วมาก ไม่มีอะไรดีทั้งเนื้อทั้งตัวเลยใช่รึเปล่าครับ? ก็ลองค่อยๆหาดู แม้ว่าจะหายากก็ตาม อาจจะ เอ๊ะ ยัยนี่ก็ตามงานดีนี่ ไฟต์กับลูกค้าคนที่เราไม่ชอบให้ด้วยแฮะ สะใจชะมัด หรือเวลาเอาเอกสารมาให้ก็ใส่คลิปเรียบร้อย ไม่ทำชุ่ยๆ อำนวยความสะดวกให้เรานิดหน่อย บลาบลาบลา แล้วแต่จะสรรหา ,
แรกๆคงจะยากเลยแหละให้ทำใจมองให้ได้ (อย่างที่บอกไม่เคยลองทำเอง) แต่ถ้าลองคิดแบบนี้บ่อยๆจะดูท้าทายดี ให้คิดซะว่าเล่นเกมส์หาข้อดีในตัวคนที่ไม่มีอะไรดีเลย(ในสายตาคุณ) ก็ขำๆน่ะ
*เพราะผมเชื่อว่าไม่มีใครแย่100%หรอกครับ
แต่ถ้าเค้าทำอะไรแย่ๆให้เกลียดอีก จริงๆวิธีนี้มันก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่หรอก แต่ถ้าคิดซะว่ามันไม่เดือดร้อนใครผมว่า ลองหาแนวร่วมนินทาดีไหม - -*เอาคนที่ไม่ชอบเค้าเหมือนกัน และไม่นกสองหัวไปปากโป้งกับใคร ผมว่าการที่คุณเก็บความเกลียดไว้คนเดียวมันยิ่งเหมือนภูเขาไฟรอวันระเบิด แต่ถ้าได้นั่งเม้ากัน มันก็จะเกลียดไปแบบเคสบายเคส ได้ระบายออกเรื่อยๆ มีแนวร่วมนินทา ก็เพลินดีนะ ผมก็ทำบ่อย 55555+
จากคุณ :
Jamie
- [
15 ส.ค. 50 00:45:47
A:58.8.8.29 X: TicketID:115994
]
|
|
|
