ความคิดเห็นที่ 1 เราจบวิศวะเครื่องกล จบโท MBA ตอนนี้เปิดร้านโจ๊ก บ้าไหม ปลายทางชีวิต เราอยากเป็นคนสวนเพาะไม้ดอกขายค่ะ ตอนนี้เราเพาะชวนชม ลีลาวดี และไม้ดอก เป็นงานอดิเรกค่ะ เป็นพวกมือดำ เล็บดำค่ะ (แม้ใส่ถุงมือ ก้อเอาไม่อยู่) เพื่อนที่เรียนวิศวะด้วย  เรียนจบ ไปเป็นตากล้อง เดินทางถ่ายรูปวิว ทำโปสการ์ด  เจ๋งไหม จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 6 ก.ย. 50 03:25:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จบบัญชีค่ะ ปัจจุบันไม่ได้ทำบัญชีน่ะ ทำสาย corporate control ประมาณนั้น ไม่อยากทำบัญชี T_T  ถือว่าเลี่ยงได้หน่อยนึงแต่จริงๆแล้วคือไม่ชอบสายนี้เลย อันนี้เศร้ากว่า -  -" สิ่งที่เรียกว่าเป็นความฝันสูงสุดคือ เป็นนักเขียนค่ะ เศร้ามั๊ย ห่างไกลเชียว ความแน่นอนหรือความไม่แน่นอน เผลอๆบางทีอาจได้ไปขายก๋วยเตียวก็ได้ค่ะ อิสระดี ^_^ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 50 03:42:34 จากคุณ : Raven_kate - [ 6 ก.ย. 50 03:40:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เย้ นึกว่ามีเราบ้าๆบอๆ คนเดียว โชคดีที่มีเพื่อนร่วมชะตากรรม เรียนจบว่าจะหาเวลาว่างๆไปเรียนทำอาหาร ขอทำงานในวิชาชีพที่เรียนซักหน่อย ปี สองปี ก็พอและ ไม่อยากร่ำรวยแต่อยากมีความสุขและสุขภาพแข็งแรง รู้สึกสารเคมีจะกัดกร่อนชีวิตไปเรื่อยๆ เห้อ ฝันไปวันๆ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 50 05:42:46 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 50 05:35:07 จากคุณ : วิศวะเคมีตอบเป็นแค่นี้ 555 (romanov) - [ 6 ก.ย. 50 05:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อยากทำอะไรก็ทำมันเลยครับ เมื่อวันคืนล่วงไป เราจะได้ไม่ต้องมาเสียใจกับมันว่า ทำอะไรอยู่ เข้ามาบอร์ดนี้ น่าจะมีจิตวิญญาณอยากเป็นคนประกอบการเล็ก ๆ ไม่มากก็น้อยอ่ะนะครับ      มีน้องที่ผมรู้จักเขาทำร้านขายยาอยู่ก็เปลี่ยนมาทำอาหารก็มีครับ อีกคนไปเป็นไกด์ให้เด็กนักเรียน          ส่วนตัวผมก็เรียนจบมาด้านหนึ่ง (วศบไฟฟ้า)แต่ก็มาทำท่องเที่ยว ผมว่าคนเราต้องลอง ฝันโง่ ๆ ดูบ้าง (จากหนังสือคุณวินทร์) แล้วก็ทำไปตามฝัน ตอนนี้ Happy ดีอยู่ครับ  ลองดูครับ ส่วนพี่ชายผม ทำงานเดินเรือ เป็นกัปตันเรือ (จบวิศวเครื่องกลเรือ แต่ตอนนั้นแกสอบติดคณะประมงแต่ต้องเลือกที่พาณิชยนาวีเพราะรายได้ที่มากกว่าเมื่อจบ )  แกก็ทำไป ๆ พอเบื่อ ๆ ก็ลาออก  มาช้อนลูกน้ำขาย เพาะปลากัดขาย วางแผงแบกะดิน คนซื้อก็เตะขี้โคลนมาโดนแกกับภรรยา และคนซื้อก็มากขึ้น และร้านก็ทำใหม่ และปลาก็สวยขึ้น   ผ่านไป 6 ปี ตอนนี้ เขาส่งออกปลากัดเป็นหลักแล้วครับ ไม่นับรางวัลจากการประกวดอีกเป็นร้อยรางวัล ได้ออกทีวี ได้เป็นวิทยากรด้านเพาะเลี้ยงปลากัด ได้ผลิตสายพันธุ์ใหม่  (อย่างกับชีวิตในเพลงนายไข่เจียวเลย) และยังได้ใช้ความรู้เดิมเป้นอาจารย์สอนในโรงเรียนเดินเรืออีกต่างหาก  ก็ดูสบายดีในแบบของเขาอยู่นะ และได้อยู่กับสิ่งที่เขารัก  กะ ๆ ดูแล้ว ที่เห็นมา ถ้าใครก็ตามตั้งใจจริง กล้าทลายกำแพง ความกลัว ความกังวลว่าฉันทำไม่ได้ หรือ กิจการที่จะไปทำมีรายได้น้อยกว่าเดิมมากในตอนต้นก็กลัว อย่างผมกับพี่ ตอนเริ่มกิจการ รายได้ไม่เกินเดือนละ 1 หมื่น จากแต่เดิมก็รายได้ตามสมควร ก็ต้องอดทน แลกกับการทำสิ่งที่รัก และสิ่งที่รักนั้นจะเป็นสิ่งจูงใจให้เราทำให้มันดี และหากมันดีพอ ในสายตาผู้ซื้อ (ไม่ใช่ในสายตาเรานะ) เขาก็จะอุดหนุนเราครับ และโดยพื้นฐาน กลุ่มผู้สร้าง วิศวกรทั้งหลาย ปรับตัวไปเป็นเจ้าของกิจการได้สบายมากจ้า  ทำแล้วพออยู่ตัวก็ไปใช้ความรู้สร้างคนสร้างชาติได้อีกครับ ไม่สูญเปล่า เพราะทรัพยากรด้านวิศวเคมีบ้านเรายังต้องการอีกมาก (เสียดายอ่ะ) เชียร์ครับ สู้ ๆ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 50 07:46:51 จากคุณ : Mr.OB1 - [ 6 ก.ย. 50 07:37:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เคยฝันไว้ตอนก่อนจบว่าอยากทำแบบที่ทำทุกวันนี้ แล้วก้ได้มาทำแบบฟลุ๊กๆค่ะ.. ปัจจุบันทำงงานนี้เต็มตัว.และกำลังจะขยายความฝันต่ออีกค่ะ จากคุณ : MaGeNTA SLoT - [ 6 ก.ย. 50 08:05:43 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จบวิศวะไฟฟ้า MBA การตลาด ตอนนี้ทำการตลาดอยู่แต่กำลังจะเปลี่ยนไปเป็นพ่อค้าครับ ผมมม จากคุณ : ลองๆดูกัน - [ 6 ก.ย. 50 08:26:06 A:125.24.71.124 X: TicketID:006094 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จบสายภาษาครับ แต่มีความฝันอยากทําคอมพิวเตอร์ครับ ตอนนี้รู้สึกได้เกินความฝันมากครับ  ^^  แต่ก็ได้คนช่วยดันเยอะแยะเลยครับ จากคุณ : Drace - [ 6 ก.ย. 50 09:03:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยุ้ยเรียนจบเกษตรศาสตร์ ภาควิชาพืชสวนคะ ที่เลือกเรียนเพราะได้ลงสนามฝึกงาน โรงฝึกแบบ Open air มีความสุขมากๆ คะเวลาเรียน แต่สิ่งชอบมากๆ อีกอย่างคือการเป็นนักเขียน อยากเรียนต่อด้วยภาษาแต่ครอบครัวให้เรียนสายวิทย์ สุดท้ายยุ้ยก้อดิ้นไปตามความฝัน ได้เป็นนักข่าวคะ ทั้งที่ไม่ได้เรียนจบวารสารฯ หรือนักหนังสือพิมพ์ ทำข่าว เขียนข่าว สคริปต์ ข่าวสายเกษตร มีความสุขที่สุดเลยคะ จากคุณ : yui_keka - [ 6 ก.ย. 50 09:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อยากเป็น HR ค่ะ และสุดท้ายก็ได้เป็นสมใจ จากคุณ : spize - [ 6 ก.ย. 50 09:21:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จบบริหาร คอม ทำอย่างที่อยากทำมา 2 อาชีพแล้วคะ อาชีพแรก game master อาชีพสอง programmer อาชีพถัดไป fashion designer กำลังอยู่ในช่วงวางแผนการ และเตรียมความรู้คะ ^^ จากคุณ : akikosang - [ 6 ก.ย. 50 09:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จบ ป.โท วิศวกรรมโลหการ อยากเป็นนักวิจัย เหมือนจะใกล้เคียงแต่งานวิจัยในเมืองไทยหายากมากๆ จากคุณ : Dearman - [ 6 ก.ย. 50 09:50:45 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ใกล้แล้วค่ะ ^^ just a heartbeat away ;) จากคุณ : Dory (conejodulce) - [ 6 ก.ย. 50 10:34:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จวนแล้วเหมือนกันครับ ถึงจะยังไม่ตรงซะ 100% แต่ก็เป็นทางที่จะปูเข้าไปถึงสิ่งที่ผมฝันไว้แน่นอน ^^ จากคุณ : aLcHy~* - [ 6 ก.ย. 50 11:51:27 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ทำงานแต่ละที่ไม่เคยตรงกับสายที่เรียนมา เป็นคนโชคดีที่มีคนให้โอกาสได้ลองในหลายๆ ครั้ง ชีวิต happy เพราะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ มาถึงตรงนี้คิดว่าค่อนข้างประสบความสำเร็จได้เกินที่คิดไว้ จากคุณ : libra-cat - [ 6 ก.ย. 50 12:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อิอิ อ่านของทุกๆ คน น่ารักดีค่ะ เราจบอย่างนึง ทำงานอีกอย่างนึง สมัยเรียนเป็นคนเดียวที่ทำ project เกี่ยวกับเอดส์ สมัยนั้นใครเค้าอยากเล่นกับเรื่องนี้กัน แต่ก็คิดว่า ก็สนุกดี จบมาไมได้ทำงานที่เรียน แต่ไปทำอย่างอื่น คนละ field กันเลย อาจารย์บอกว่า เธอไปทำได้ไง แบบงงๆ ชอบงานประดิษฐ์ เราพยายามทำตามที่ชอบมาเยอะมากๆ หลายอย่างเลย อยากทำร้านดอกไม้ อ่ะ ไปเรียน อยากเรียนทำกระเป๋า และงานเครื่องหนัง ไปสมัคร เค้าไม่เปิดสอน ไปเรียนสลักลายกระจก แล้วก็ทำๆๆ ชิ้นงาน แล้วก็ให้เพื่อนๆ ญาติ เราอยากเป็นนักเขียน ชอบถ่ายภาพ ชอบคอมพิวเตอร์ อ่ะทำเวบ ทำบล๊อก อ้าวคราวนี้ ทำการตลาดออนไลน์อีก ทำร้านคอม อ้าวเจ๊ง อิอิ แต่ก็สนุกค่ะ ได้ทำอะไรที่อยากทำ มีคนข้างๆ คอยสนับสนุน พลาดบ้าง ดีบ้าง ได้ลองอะไรใหม่ๆ แปลกๆ ตอนนี้ เรากำลังจะทำตามฝันของเราอีกเรื่อง เป็น project ระยะเวลาประมาณ 3-4 เดือน ส่วนความฝัน อีกสิบปีข้างหน้า เราจะมีมูลนิธิของเราเองให้ได้ค่ะ ^_^ จากคุณ : ดูชื่อก็รู้ ร้อยความฝันเลย (Dreams Catcher) - [ 6 ก.ย. 50 12:30:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อยากเป็นแม่ครัวเก่งๆในโรงแรมเหมือนกัน คิดว่าคงมีความสุขดี อีกไม่นานจะลองดู จากคุณ : วาดภาพประกอบ (ibapapoon) - [ 6 ก.ย. 50 12:42:29 ]

ความคิดเห็นที่ 17 กล้าที่จะฝัน กล้าที่จะลอง กล้าที่จะเสี่ยง สำเร็จแน่นอน เราก็กำลังทำตามความฝันของเราเหมือนกันจ้า ขอบคุณทุกๆคนเลยที่เล่าให้ฟัง * u * จากคุณ : zestty - [ 6 ก.ย. 50 15:21:41 A:61.7.154.98 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 ชอบกระทู้นี้จังเลย โหวตดีกว่า จากคุณ : nok_get - [ 6 ก.ย. 50 16:00:45 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอแปะลิงค์ อันนี้หน่อยคะเป็นกระทู้เดียวกัน เผอิญกดซ้ำสองที เราแอบโดนว่านิดหน่อย 555 http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B5789634/B5789634.html จากคุณ : จขกท (romanov) - [ 6 ก.ย. 50 16:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โหวตด้วยคน จากคุณ : libra-cat - [ 6 ก.ย. 50 16:37:23 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ชอบศิลปะ แล้วก็ได้เรียนจนจบมาทำงานตามนั้น ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ก็มันทำอย่างอื่นมะด๊ายยย (โง่ไปหมดทุกสิ่ง 555+) จากคุณ : กะนูปิง - [ 6 ก.ย. 50 17:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 22 when I was about 10 years old====> nurse why? white uniform oh man that's just a job I want to do - -" while I was studing in universtiy  I would like to work as a flight attendant.... it kinda stupid and funny because I even could not swim  - -" and as you you know ....this could not go so far   anyway I was studing in language field   - -" at the monent  I work for a shipping company in Belgium as administrative officer oh sorry in  finance department..... Me? I myself can not believe it too you know never know what it gonna happen in the future but what ever you do... Make sure that you do it good And also for people who really want to do something... Just believe in yourself   because "when you have a will ,there is always a way" แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 50 18:08:56 จากคุณ : aerts (aerts) - [ 6 ก.ย. 50 18:03:35 ]

ความคิดเห็นที่ 23 I think I learn lots from this topic and realize I should follow my heart not only my brain. จากคุณ : Fah Lan - [ 6 ก.ย. 50 22:31:44 A:220.101.174.31 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อยากทำงานแบงค์เหมือนพ่อครับ เรียนตรี ที่เกษตร เศรษฐศาสตร์ ตอนจบมา สมัครแต่แบงค์ แต่ไม่มีใครรับ เลยมาต่อโท เศรษฐศาสตร์อีกใบ ตอนนี้สมใจอยากแล้วครับ จากคุณ : moojiw - [ 6 ก.ย. 50 23:05:42 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ดีใจด้วยนะคะสำหรับคนที่สมหวังได้ทำอย่างที่ตั้งใจแล้ว ส่วนคนที่ยังไล่ตามความฝันอยู่ก็ สู้ๆนะคะ แต่ก็ต้องทำในสิ่งที่เราทำอยู่ในตอนนี้ให้ดีที่สุดด้วยคะ ส่วนเราก็จะรีบเรียนให้จบก่อน จะได้เริมทำตามที่ใจต้องการได้ซะที จากคุณ : แอน (romanov) - [ 6 ก.ย. 50 23:19:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อยากเป็นนักทำสารคดี ให้ national geographic เว่อไปปะ ปัจจุบันสถานะเดียวกับ จขกท อยากเห็นปลาวาฬสีน้ำเงินตัวเป็นนนนนนนนนๆ จากคุณ : โอ๋ - [ 6 ก.ย. 50 23:32:58 A:58.8.221.119 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 ความฝันลึกๆ  คือผู้พิพากษา ค่ะ    จำได้ว่าพยายามหาหนังสือมาอ่านเอาเอง  หาความรู้เอาเอง ....เพราะตอนเด็กๆ ที่บ้านมักจะผจญวนเวียนกับค่าคุ้มครองมากโข  เพราะมีแรงงานต่างด้าวเยอะค่ะ ........และด้วยสภาพแวดล้อม ก็ทำให้เราเปลี่ยนไปค่ะ  ชอบเดินทางก็เลยอยากเป็นแอร์ฯ ปัจจุบัน......มีความฝันใหม่ ......ไปแย๊ว.........อิอิ   สนุกในสิ่งที่ทำ   ความฝันก็ทำให้ชีวิตมีความหมายมากขึ้นค่ะ ....ทำฝันหนึ่งได้แล้ว ก็มีฝันที่สอง    ขอแค่อย่าหยุดฝัน จากคุณ : PaNok@Philharmonic - [ 7 ก.ย. 50 00:36:28 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ฝันอยากทำงานด้านเขียนบทละคร ทำเบื้องหลังรายการโทรทัศน์ แต่ดันไปเรียนบัญชี จบโท MBA แต่ในที่สุดก็ได้ทำเบื้องหลังรายการโทรทัศน์จนได้ สมหวังเรื่องงาน -- มีความสุขที่สุด จากคุณ : อาซิ่ม - [ 7 ก.ย. 50 02:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 29 For all who wants to be a chef... My favorite celebrity chef in the US is Ming Tsai (http://www.ming.com/mingtv/mingabout.htm). He has an engineering degree from Yale. Follow your dream. Anyway, I don't really have a real "dream job". But I am pretty happy where I am now. My undergrad degree is in literature, Masters is MBA in General Management and Marketing. Now I am in the travel business, holding two different roles in the company (my choice) -- One role allows me to travel to cool places a few times a year, while the other is intellectually stimulating as it involves strategic planning and analysis. Most of the times, I think I got the best of both worlds. But on certain days, when the deadline for my strategy plan falls right on top of my travel schedule, I wonder what I was thinking when I accepted the job. จากคุณ : bluesky - [ 7 ก.ย. 50 11:45:39 A:69.217.173.52 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 30 It's never too late to be what you might have been.. . . . . . . By George Eliot English novelist (1819 - 1880). ถึงจะช้าหน่อย แต่ก็ยังดีที่ไปถึงฝันนะ.. ดีกว่าคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองฝันถึงอะไรกันแน่ (เพราะฝันเยอะไปหมด..แต่ก็พยายามจนฝันเป็นจริงมาเรื่อยๆ เช่นเราเอง อิอิ) จากคุณ : ชบาข้างรั้ว - [ 7 ก.ย. 50 15:14:35 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เราเพิ่งไปเริ่มทำงานโรงงานเดือนนี้ อยู่ไกลบ้านมากๆๆๆ บ้านเราอยู่ถ.หทัยราษฎร์ แถวๆๆมีนบุรี แต่โรงงานอยู่พุทธมณฑลสายห้า เราตกลงกับลูกชายเจ้าของโรงงานที่รับเราเข้าทำงาน ว่า ทำงานที่โรงงานอาทิตย์ละ สามวัน และให้เราเข้างานสายได้(ไม่งั้นไม่ทำให้) และเราจะเข้าทำงานออฟฟิต ที่เอกมัย หนึ่งวัน รวมๆๆ แล้วทำงานอาทิตย์ละสี่วัน ซึ่งเขาก็ตกลง และให้เรา 40เค หักค่ารถ เดือนหนึ่งน่าจะเหลือซัก 30เค คิดว่าทำทำไปก่อน ดีกว่าตกงาน จากคุณ : คนทำงาน - [ 7 ก.ย. 50 20:03:15 A:124.120.53.15 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 จบเภสัชกรค่ะ แต่ชอบวาดภาพกับดนตรีตั้งแต่เด็กแล้ว เพิ่งมารู้ตัวตอนฝึกงานว่าเราเหมาะกับงานฟรีแลนซ์มากกว่า... ตอนนี้ถลำลึกเป็นเภสัชกรไปสามปีหลังจบ เงินเก็บก็ไม่มี อนาถมากค่ะ คิดได้ว่าควรไปตามหาฝันดีกว่า ก็เลยจะลองสู้ใหม่ดูอีกทีค่ะ กว่าจะจบคงสามสิบพอดี ฮือ.... จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 7 ก.ย. 50 22:48:02 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เรียนศิลปะมาตั้งเเต่สมัย ปวช จนยันจบมหาวิทยาลัย เเล้วทำงานต่อสายโฆษณาครับ ผมชอบสายงานด้านนี้เเต่ลึกๆเเล้วก็มีส่วนที่ไม่ชอบเหมือนกันในเรื่องของความไม่เเน่นอนต่อเวลาในชีวิตประจำวัน ตอนนี้ผมอยากทำงานสายบริหารมากเลยครับ ชอบงานโฆษณา เเต่อยากบริหารงาน บริหารเวลา บริหารองค์กรมากครับ จากคุณ : PaulEiJi - [ 8 ก.ย. 50 03:19:21 ]

ความคิดเห็นที่ 34 - อายุ 22 จบออกแบบ พื้นที่ภายนอก วางผัง ดีเทล   ต่อ international management   ทำงาน Local & International 3 ปีแรก -  อายุ 25 ต่อ Master of Property        German Proficiency ถึง Level 5        เริ่ม Teaching Business แบบ individual . . .   ทำงาน Property Consultancy + รายละเอียดงานเดิม + Pre Sale 2 ปี -  อายุ 28 ต่อ Mandarin        เริ่ม Teaching Business แบบ Play Roll   ทำงานออกแบบ   ทำงานกะทีวี  สร้าง theme ป้อน ดาวเทียมกะหุ้นส่วน 52 ช่อง -  อายุ 31 คาดว่าจะเป็นมาดาม ล่ำซำ เหอ เหอ จากคุณ : kuddle - [ 8 ก.ย. 50 15:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ผมเรียนสายอักษร ตอนประมาณปีสอง - สามเริ่มรู้ตัวว่าผมชอบสายมือถือ ก็เบนเข็มมา ปัจจุบัน ยังไม่จบตรีครับ ขึ้นปี 8 แล้ว ทุกวันนี้ก็ทำงานเป็นที่ปรึกษา / นักเขียนและวิทยากรสายมือถือ แต่ผมยังบอกทุกคนว่าทำเป็นงานอดิเรกนะ เพราะคิดว่า เมื่อไรที่ผมยึดมันเป็นงานประจำ ก็อาจจะเริ่มเบื่อ ดังนั้น เวลาคนจ้างไปทำงาน ให้ผมกรอกเงินเดือน ผมก็จะ Blank ไว้ บอกเค้าว่า "คิดว่าผมทำได้แค่ไหน ให้ผมแค่นั้น" และก็ไม่ต่อรอง อย่างอันล่าสุด ให้เขียน Advertorial 3 ย่อหน้า ผมก็ไม่เรียกเงิน เค้าก็เสนอตัวเลขมาให้ชุดหนึ่ง ก็ Ok ตามนั้น [ยังไม่ได้ไปเอาเลยนี่หว่า ลืม - -'''] หรืออย่างในห้อง MBK ผมจะขอของจากบริษัทมือถือมาประมูลการกุศลเป็นระยะ ๆ มีครั้งหนึ่ง บริษัท A ถามผมว่า "ถ้าเขาจะมอบของชิ้นนี้ให้ประมูล ผมจะหักรายได้การประมูลกี่ % เข้าตัวเอง" ผมก็บอกว่าผมขอ 0% เขาก็งงอีก บอกว่า แล้วไม่คิดค่าจ้างดูแลการประมูลเหรอ ผมก็บอกว่า ผมทำเป็นงานอดิเรก อย่าไปจริงจังกับมันมาก ทางบริษัท A ก็เลยบอกว่า งั้นจะมอบของเพิ่มเติม เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ผมแทนแล้วกัน ก็ตอบไปว่า ยินดีรับครับ เดี๋ยวผมก็เอามันมาประมูลงวดหน้าต่ออีกอยู่ดีนั่นละ - -'''' มีหลายบริษัทมากที่งงกับวิธีการทำงานของผม มีไปพูดที่มหา'ลัย ผมคิดค่าจ้างเป็นมื้ออาหารก็มี :D สรุปว่า ผมไม่ได้ทำงานตามที่ฝัน เพราะยังตกงานอยู่ ที่ทำนี่ถือเป็นงานอดิเรก ^^~ จากคุณ : cookiecompany - [ 8 ก.ย. 50 16:16:56 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ดีจังเลยได้ทำตามฝันกันด้วย ชอบทำอาหาร ชอบงานประดิษฐ์ ปลูกต้นไม้ เลี้ยงปลา ตอนนี้อยากทำเกษตรพอเพียง แต่เลือกเรียนสาย IT เลือกมั่วๆไป ต่างกับตัวเองมากๆ ถึงจะตั้งใจเรียน จบมาด้วยเกรด 3 กว่า ทำงานบริษัทใหญ่ แต่ก็ไม่ค่อยชอบอยู่ดี แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะออกไปใช้ชีวิตอย่างที่อยากเป็น กะว่าทำงานเก็บเงินไปสักพักคงได้ออกไปทำสิ่งที่อยากทำกะเค้ามั่ง จากคุณ : EyeContact - [ 8 ก.ย. 50 17:13:35 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ดีใจมาก เจอกระทู้แบบนี้ คิดว่าเป็นคนเดียว ทุกวันนี้หลังจากเปลี่ยนมาหลายงานเริ่มคิดได้ว่า อยากเป็นอาจารย์ (เงินเดือนน้อยก็ได้ มหาวิทยาลัยไม่ดังก็ได้ ขอให้ทำงานที่ชอบ มหาวิทยาลัยใหญ่เงื่อนไขเยอะด้วย) อยากมีธุรกิจส่วนตัว ทำงานอะไรสนุก ๆ ที่ชอบ เคยติดกับเงื่อนไขที่ว่าเรียนสูง แต่ต่อไปจะไม่แคร์ละ (ต้องมีเงินเก็บ ก่อน) แล้วจะไม่แคร์ ต่อให้จบด้อกเตอร์ก็จะทำ (เรียนจัดต้นไม้ ดอกไม้) ไม่ชอบทำงานบริษัทใหญ่ ๆ เหมือนหลาย ๆ คนเลย เพราะว่าแข่งขันสูง อิจฉาริษยา ต้องทำตามเขาสั่งเท่านั้น ถึงเงินเดือนจะเยอะ แต่เบื่อหน่ายมาก ๆ เห็นในกระทู้นี้มีหลาย ๆ คนทำในสิ่งไม่น่าเชื่อ ทิ้งอาชีพที่เคยทำมา สงสัยต้องทำมั่งละ เหอ เหอ จากคุณ : Fah Lan - [ 8 ก.ย. 50 19:35:28 A:220.101.63.124 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เราเป็นพวกไม่ยอมทำอะไรที่ตัวเองไม่ชอบเป็นอันขาดค่ะ ซึ่งในโลกความจริงมันไม่ดีเท่าไหร่ แต่เราเลือกแบบนี้ เพราะคิดว่าเกิดมาชีวิตเดียว ไม่รู้ตายเมื่อไหร่ ขอเลือกทำ+เป็นในสิ่งที่รักที่ฝันเท่านั้น (เรื่องอะไรจะตายโดยไม่เคยได้ทำมันล่ะ) แล้วก็เชื่อว่าตัวเองสามารถพอยืนอยู่ได้ในสิ่งที่อยากเป็น ปัจจุบันไม่ได้มองเรื่องตำแหน่งว่าจะไปไกลแค่ไหน แต่อยากพัฒนาความสามารถให้เป็นคนเก่งมากๆ ในสิ่งที่ทำ ขอนอกเรื่องนิดหน่อย เราเคยอ่านหนังสือเล่มนึง เค้าบอกว่าให้ลองเขียน 25 สิ่งที่เราอยากทำก่อนตาย (ถ้าจำจำนวนไม่ผิดนะ) เพื่อเป็นแรงกระตุ้นตัวเอง เราเลยดัดแปลงนำมาใช้กับตัวเองบ้าง พอปีใหม่ เราจะเขียนสิ่งที่เราอยากทำ (ฝันบ้าๆ บอๆ ก็เขียนไป) พอสิ้นปี เราจะนำมาดูอีกครั้งว่าปีนี้เราทำมันได้กี่อย่าง... แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 50 11:42:12 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 20:24:45 จากคุณ : รัตตะ - [ 8 ก.ย. 50 20:23:40 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อ้าวกลายเป็นกระทู้แนะนำไปได้อย่างไร งง จากคุณ : จขกท (romanov) - [ 8 ก.ย. 50 20:38:49 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ดีจังที่มีกระทู้แบบนี้ครับ  ชอบที่เห็นคนมีความฝัน  และชอบที่เห็นคนกล้าที่จะทำตามฝันและมีความเป็นตัวของตัวเอง งั้นผมขอเล่าประสบการณ์ของการทำตามสิ่งที่อยากทำบ้างนะ ตอนเด็กๆ  ก็ไม่เคยฝันไม่เคยคิดว่าโตแล้วอยากทำอะไร  จบม.3 ก็ไปเรียนโรงเรียนช่างกล(ไฟฟ้า)ไปตามเพื่อน  เรียนจนจบปวส.  เอ๊ะ  ชักไม่ใช่แล้วแฮะ  เบื่อที่จะต้องอยู่ในโรงงาน  เสียงอึกทึกครึกโครม (รู้ตอนไปฝึกงาน)  งั้นขอเปลียนดีกว่า  คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่ว่าอะไร  ตอนนั้นเริ่มคิดแล้วว่าชอบงานด้านอาร์ตๆ หน่อย  อยากเป็นมัณฑนากร  ไม่งั้นก็ช่างภาพ  เลยกลับไปสอบเข้าปวช.สาขาช่างภาพใหม่(คิดว่าเสียเวลา 5 ปีดีกว่าเสียเวลาทำอะไรที่ไม่ใช่ไปทั้งชีวิต)  ดีที่ผ่านข้อเขียนแต่ไม่ผ่านสัมภาษณ์ตอนหลัง  เลยเสียเวลาแค่ 2 ปีไปเริ่มเรียนป.ตรีนิเทศเอาใหม่(โฆษณา)  แต่ก็ได้มาเป็นช่างภาพจนได้  (และตอนเรียนป.ตรีนี่เอง  ที่กิจกรรมในมหา'ลัยได้เปลี่ยนชีวิตผมไปเลย) เป็นช่างภาพทั้งข่าวและสารคดี  เดินทางท่องเที่ยวไปหลายที่(ชอบมากช่วงนั้น)  พอลาออกจากนสพ.ฝรั่งที่ทำอยู่  ก็คิดได้ว่ามีอย่างหนึ่งที่ยังไม่ได้ทำ  และน่าจะเป็นโอกาสพอดี  คือ โบกรถเที่ยว 1 เดือน  ก็เลยเก็บของขึ้นรถไฟจากกทม.ไปโบกต่อที่นครสวรรค์(คนเดียว)  เที่ยวเรื่อยไป ยันเชียงราย แล้วค่อยๆ เลาะกลับลงมา  รวมได้ 22 วัน  เพราะวางแผนผิดพลาด  อากาศเดือนก.พ. เริ่มร้อน  แม้ไม่ได้ครบ 1 เดือนตามแผน  แต่ก็ภูมิใจที่ชาตินี้  เคยพูดไว้แล้ว(กับเพื่อนๆ) แล้วได้ทำจริงๆ กลับมาเป็นฟรีแลนซ์ถ่ายงานสินค้า  และเริ่มสนใจอยากทำธุรกิจ  ก็ลองทำ  ล้มลุกคลุกคลานบ้างในช่วงแรก  แต่ก็ดีขึ้นเป็นลำดับในภายหลังจนเริ่มอยู่ตัวในวันนี้   และมีโอกาสทำงานอีกหลายอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้ไปทำ  มาวันนี้ก็สนุกกับเรื่องราวของธุรกิจ  ทั้งที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าอยากมาทำ  และยังมีฝันอีกหลายอย่างที่อยากทำต่อไปในอนาคต  ยังสนุกกับชีวิตต่อไป นึกย้อนไป  ก็ต้องขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ที่ไม่เคยบังคับหรือชี้นำว่าต้องเรียนอะไร  อยากทำอะไรก็ทำ  วันนี้จึงได้เป็นตัวของตัวเอง  และโชคดีที่วันนั้นไม่ทนเรียนและทำงานในสายช่างและวิศวะ(ที่ไม่ชอบ)ต่อไป  เล่ายาวหน่อยอย่าว่ากระไร  แค่อยากบอกว่า  การจะทำตามฝัน  มันไม่ได้มาง่ายๆ  บางทีมันต้องมี 'ลูกบ้า' และกล้าเสี่ยง  กล้าเปลี่ยน  ทุกอย่างมีราคาของมัน  แต่เมื่อไปถึงได้  จะรู้ว่า  ความสุขเบื้องต้นประการหนึ่งของคนคือ "การได้เป็นตัวของตัวเอง" จากคุณ : Jimmy Walker - [ 8 ก.ย. 50 20:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มาลงชื่อ ตามประสาคนมีฝัน แต่ยังไม่ได้ทำ จากคุณ : @Nana-cute@ - [ 8 ก.ย. 50 22:16:39 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ชอบกระทู้แบบนี้จังครับ ฝันไกลมากครับ อยากทำงานอะไรก็ได้ที่ได้อยู่กับวงการเพลงสากลที่ตัวเองชอบ ได้อยู่กับวงที่เราปลิ้ม ได้ฟังเพลงที่ชอบทุกวัน อยากทำพวกค่ายเพลง หนังสือเพลง ช่องเคเบิ้ลเพลง อะไรพวกนี้ แต่ตอนนี้เป็นได้แค่กราฟิกดีไซน์เนอร์ตกงานครับ แย่จัง.. จากคุณ : True Men Don't Kill Coyotes - [ 9 ก.ย. 50 00:07:14 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อยากมีธุรกิจนำเข้าส่งออกที่ได้เดินทางทั่วโลก ได้เดินทางบ่อยๆๆค่ะ ตอนนี้เก็บเงินและหาลู่ทางอย่างหนัก จากคุณ : ItchyScratchy - [ 9 ก.ย. 50 06:18:23 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ชีวิตผมง่ายมาก เรียนเป็นเรื่องง่ายๆเขี่ยๆไปก็ได้เกรดดีกว่าคนอื่น เรียนจบมปลายที่หนึ่ง เรียนจบมหาลัยเกรดห่วยปีแรกแต่ปีสุดท้ายฮึดปีเดียวจบเกรดดีได้จากมหาลัยเมืองนอกที่มีชื่อเสียง ความฝันจริงๆแล้วอยากทำงานต่างประเทศ แต่ต้องเป็นงานด้าน IB หรือ consulting ที่มันหรูๆ ซึ่งงานพวกนี้สมัครยากชิบหายอยู่แล้ว เกรดปีแรกๆห่วยก็เลยไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร กลับมาก็ได้ทำงานด้าน IB อย่างที่หวัง (ถึงจะเมืองไทยก็เหอะ) กับ บ หลักทรัพย์ชั้นนำ เงินเดือนดีมากสำหรับที่นี่ โบนัสก็กระจาย คราวนี้ปัญหาก็คือ ผมได้ทำสิ่งที่ผมหวังอยู่หรือไม่ คำตอบของผมน่าจะเป็น "ใช่" เพราะทำไมเหรอ? เพราะจริงๆแล้วผมก็อยากจะทำงานด้านศิลปะ เช่น ดนตรี โฆษนา และอื่นๆ และผมว่าผมน่าจะทำได้ดีมากด้วย แต่เสียอย่างเดียวว่าผมแน่ใจล้านเปอร์เซนต์เลยว่าถ้าผมทำจริงๆผมอดตายแน่ๆ เพราะผมเป็นศิลปินที่แท้จริง และงานที่ผมทำคืองานศิลป์ ทำไปก็ไม่มีใครซื้อ และที่สำคัญ และที่จะเป็นสาระของคำตอบของผมก็คือ ในทุกอาชีพมันก็มีความเป็นศิลปะและแก่นหรือความสร้างสรรค์ของมันที่น่าสนใจอยู่ อย่างงาน IB นี้ก็เป็นงานที่ต้องอาศัยความคิดสร้างสรรค์สูงมาก รวมทั้งความรู้ รวมไปทั้งการแข่งขันกันที่น่าตื่นเต้น ซึ่งจริงๆแล้วมันก็มีความเป็นศิลปะในตัวของมันอยู่ สรุป ว่าผมได้ทำงานอย่างที่ผมหวังแหละ จากคุณ : ... - [ 9 ก.ย. 50 12:26:53 A:124.120.228.43 X: TicketID:080883 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เคยฝันอยากทำงานบริษัทอินเตอร์ใหญ่ ๆ แล้วได้เดินทางไปโน่นมานี่ ตอนนี้ได้ทำงานแบบนี้อยู่ ไม่เห็นหรูเหมือนแบบที่เคยฝันไว้เลย เหนื่อยมากมาย แทบจะไม่ได้อยู่บ้าน ตอนนี้ฝันใหม่ อยากเป็นเจ้าของร้านขายของแต่งสวนสไตล์อังกฤษ ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะทำได้อย่างที่ฝัน จากคุณ : A-Chee - [ 9 ก.ย. 50 20:56:36 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อยากเป็นนักบิน อยู่บนท้องฟ้า แต่ชีวิตจริงดันต้องมาดำดินตลอด เซ็งเลย จากคุณ : หมาเห่าดาวเทียม - [ 9 ก.ย. 50 23:27:52 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เรียนจบ วิศวคอมทั้งตรีและโท ทำงานด้าน system มาตลอดตั้งแต่จบ ถือว่าได้ทำงานที่ชอบมาตลอด เพราะไม่ชอบเขียนโปรแกรม แต่มีงานอดิเรกคือเดินทางเป็นชีวิตจิตใจ backpack ทั้งในและนอกประเทศ ส่วนใหญ่ไปคนเดียวอีกตังหาก ถือว่าเป็นการเติมความฝันให้ชีวิต เพราะคิดมาตั้งแต่เด็กว่า ชีวิตคือการเดินทาง ปลายเดือนนี้ เรากำลังจะย้ายเข้าไปทำงานที่การบินไทย ในส่วนของ system เหมือนเดิม ซึ่งถือว่า เราหาองค์กรที่สานฝันของเราได้เรียบร้อยแล้ว เพราะได้ทำงานที่ชอบ รวมถึงได้เดินทางไปทั่วโลก โดยใช้งบที่น้อยกว่าเดิม แม้เงินเดือนจะไม่มากมายเหมือนก่อน แต่เราก็มีความสุขในทางชีวิตที่เราเลือก ขอให้เพื่อน ๆ หาทางเดินชีวิตให้เจอนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ จากคุณ : onearth - [ 9 ก.ย. 50 23:31:01 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อยากเป็นนักเขียนครับ อิอิ อยากเดินทางรอบโลก หาประสบการณ์ และแรงบันดาลใจประมาณนั้น แต่ตอนนี้ก็ ok กับงานที่ทำอยู่ครับ เป็น Programmer (มันก็เขียนเหมือนกันนะ อิอิ ..^^) จากคุณ : Culture - [ 10 ก.ย. 50 09:28:40 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ลืมไปแล้วว่าอยากเป็นอะไรจริงๆ ... เด็กๆ อยากเป็น โปรแกรมเมอร์ เขียนเกม เพราะชอบเล่นเกมมากๆๆๆๆๆๆ ก็เรียนมาเรื่อยๆ จบ วิศวะไฟฟ้า ... โดนมาเขียนโปรแกรมอีก ถึง จะไม่ไช่เกมก็มันส์ดี แต่ชีวิตผมไม่ค่อยทำอะไร ห่ามๆ จะ ปกป้องชีวิตตัวเองตลอดน่ะนะ เลยไม่ค่อยมีเรื่องราวอะไรมันส์หรอก พอทุกวันนี้ จะกลับไปเขียนเกมที่นึกไว้สมัยมัธยม ก็นึกไม่ออกแล้วว่าเนื้อเรื่องเป็นไง ทั้งๆที่ เครื่องมือเขียนเกมมีให้เยอะแล้ว ......... ตอนนี้ ก็ ขอใช้ชีวิตให้มีความสุขแบบ เรียบๆ ง่ายๆ ไปก่อนครับ ... ... ปล. คุณ Culture ก็เป็นโปรแกรมเมอร์ เหมือนกันเหรอ ... จากคุณ : KENG76 - [ 10 ก.ย. 50 09:45:15 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ชอบกระทู้นี้ที่สุดเลย เยี่ยมจริงๆ อยากให้มาเขียนบ่อยๆค่ะ คนเขียนนิ่มีความคิดสุดๆ อย่างงี้ต้องโหวตๆๆๆๆ จากคุณ : Rap_Girl - [ 10 ก.ย. 50 15:58:31 ]

ความคิดเห็นที่ 51 จบสายก่อสร้าง อยากอยู่กับสวนครับ555 จากคุณ : Ohm CEM - [ 10 ก.ย. 50 20:16:51 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อยากทำงานบ. Consult , Vendor ที่มีชื่อเสียง ... ถ้าได้เป็นอาจารย์ part-time ด้วย ที่มีคนเชิญไปพูดได้ทีเป็นพัน เป็นหมื่น ก็จะสุดยอดมากขึ้น ๆ สู้ ๆ .. เพื่อฝัน ^_^ จากคุณ : Beckham3 - [ 10 ก.ย. 50 21:11:52 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ถูกบังคับแต่เด็ก อยากเรียน มนุษย์-การโรงแรม ท่องเที่ยว แต่ไม่ได้เรียน ฝันอยากเป็นอยู่อาชีพเดียว คือ ไกด์ กับ บริษัทท่องเที่ยว   สุดท้ายถูกบังคับให้เรียน บริหาร  แล้วก็ไปทำงานที่บ้านเกี่ยวกับการก่อสร้าง อาชีพของครอบครัวเหมือนเดิม จากคุณ : ajh - [ 10 ก.ย. 50 22:34:26 ]

ความคิดเห็นที่ 54 คุณ Drace ถ้าตั้งใจ ทำได้แน่ๆค่ะ ทำมาแล้ว และไม่ใช่คนเดียวของรุ่นด้วย ************************************************ ความฝันเรามีเยอะไปหมดเลยแหละ เลยไม่รู้จะไล่ตามความฝันไหนดี ชอบถ่ายรูป ชอบเขียนกลอน ชอบทำกับข้าว ชอบออกแบบ ชอบคิดไปเรื่อยๆ ชอบกิน ชอบเที่ยว ชอบวาดรูป เป็นคนขี้เบื่อ กลัวว่าถ้าเอาสิ่งที่รักมาเป็นอาชีพ วันหนึ่งตื่นมาไม่รักแล้ว จะไม่เหลืออะไรให้ฝันถึงเลย เลยเอาสิ่งที่ตัวเองคิดว่าทำได้ดี ไม่ใช่สิ่งที่รัก มาเป็นอาชีพ เอาไว้วันไหนตื่นมาแล้วคิดออก ค่อยไปไล่ตามความฝันตอนนั้นละกันค่ะ จากคุณ : One-Of-Us - [ 10 ก.ย. 50 22:37:12 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อยากเป็นรั้วของชาติคับ จบ ป. โท ด้านไอที แต่ไม่มีพาวเวอร์พอได้เป็น จากคุณ : artchula66 - [ 10 ก.ย. 50 22:52:34 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มีพื้นฐานมาจาก ... Chem Eng. เหมือนกัน ครับ ... ฝันจริงๆ ที่ต้องการไปให้ถึง คือการเป็น ... รัฐมนตรี ... ก็ค่อยๆก้าวไปทีละขั้นๆ นะครับ ฝันให้ไกล แล้วไปให้ถึง ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 10 ก.ย. 50 23:36:33 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ผมมันพวกฝันหลายอย่างซะด้วย บางทีอยากเป็นเทวดาก็ยังเคย แต่ที่ฝันไว้คือ อยากมีอิสระทางการเงินครับ อะไรที่อยากทำ ก็ไขว่คว้าหาทำเองครับ (ดึกๆแบบนี้แหล่ะ ดีนักเชียว) จากคุณ : =[ชงเข้ม]= - [ 11 ก.ย. 50 00:30:44 ]

ความคิดเห็นที่ 58 จบคอมค่ะ เป็นมาแล้วทั้ง -เลขาผู้จัดการ -ธุรการไซต์ -เสมียนทนาย -เว็บมาสเตอร์ -แม่ค้าขายเครื่องสำอางค์ -AE -HR -ประชาสัมพันธ์ สิ่งที่ฝันจริงๆ อยากเป็นเว็บดีไซน์ค่ะ ก็เคยทำมาแล้ว แต่ทำไปทำมา รู้สึกว่า... ใกล้จะเกลียดมันเข้าไปทุกที 55+ เลยถอยออกมา เพราะไม่อยากเปลี่ยนสิ่งที่ชอบให้เป็นงานที่เครียดค่ะ ฝันใหม่ในตอนนี้คือเป็นนักเขียน อยู่ระหว่างรอผลว่า สนพ. โอไม่โอ 55+ และที่กำลังทำอยู่ตอนนี้จะเปิดบริษัทของตัวเองค่ะ อยู่ในขั้นรวบรวมข้อมูล ตอนนี้ได้โครงสร้างแล้ว เดือนหน้าคงเปิดตัวได้ ^^ แต่ฝันจะสวยดังที่หวังไว้มั้ย ปลายเดือนหน้าคงได้รู้ จากคุณ : Nyah - [ 11 ก.ย. 50 01:26:21 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ไม่เคยฝันไว้เลย ว่าโตมาอยากทำอาชีพอะไร โตมาตอนนี้ เลย เหมือนทำไปเรื่อยๆ ลุ้นอย่างเดียวว่าจะเจออะไรใหม่ ให้ชีวิต คลื้นเครง ก็ เรื่อยๆดีครับ ทุกข์ สุข เรื่อยๆ ครับ ปลายทางอยาก แค่ เป็นเจ้าของร้าน เช่าหนังสือ ตอนอายุมากๆ จะนอนอ่านการ์ตูน อย่างเดียวครับ จากคุณ : miller31 - [ 11 ก.ย. 50 08:59:42 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ไม่เคยคิด ไม่เคยฝันว่าจะทำงานอะไรและก็ไม่คิดว่าจะได้ทำงานอย่างที่ทำตอนนี้ - -a เพราะคิดว่ายังไงชาตินี้คงไม่ได้ทำหรอก เพราะไม่มีแววมาแต่เด็ก แต่พอเริ่มเข้ามาทางสายนี้ก็คิดว่าอยากทำงานแบบนี้สักครั้ง แต่มองไปก็ไม่เห็นจะมีความหวังอะไรเลย จะว่าเหลือเชื่อก็ใช่ เพราะทุกอย่างคือการจับพลัดจับผลูจริงๆ - -a กว่าจะรู้ตัวอีกที อ่าววตกลงนี่ฉันกลายเป็นแบบนี้ไปแล้วหรอ ได้ทำงานนี้แล้วหรอ แล้วโอกาสก็มาไม่หมดซะที ไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะนี่ มันมาเอง จากคุณ : ซาราง - [ 11 ก.ย. 50 10:43:58 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เป็น Consult บริษัทเล็กๆแห่งหนึ่ง ( ตอนนี้อยากให้ตัวเอง Smart กว่านี้ค่ะ ) แต่มีความฝันอยากทำงานที่เดินทางไปเรื่อยๆ เป็นนักเขียนสารคดีท่องเที่ยว ไปอียิปต์ อเมริกาใต้ แอฟริกา ฯลฯ ไม่ก็อยากทำงานร้านหนังสือจะได้อ่านหนังสือทั้งวัน ใช้ชีวิตแบบโลกหยุดหมุน 5555+++ จากคุณ : Nominee - [ 11 ก.ย. 50 11:28:31 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อยากเป็นดอกเตอร์ครับ แหะ แหะ ฝันมาตั้งแต่เด็ก ปัจจุบันแค่โทยังเรียนฟาดไป 5 ปี (ยังไม่จบเลย T_T แต่เร็วๆ นี้แหละ) เคยอยากทำงานเป็นนักเขียนก็ได้ทำสมใจอยากแบบฟลุ๊คๆ ผลก็คือทำอยู่ได้ปีกว่าเจอองค์กรไม่ดี เลิกอยากเป็นนักเขียนไปแล้ว............ เคยอยากทำงานโรงแรม ตอนนี้ก็ได้ทำอยู่ แต่ไม่ได้อยู่ในโรงแรมกับเขาหรอก จับผลัดจับผลูมาอยู่สำนักงานใหญ่ซะงั้น แต่ปัจจุบันมีความสุขดีกับงาน อืดๆ เนือยๆ ไปบ้างแต่ก็มีอะไรใหม่ๆ มาให้ทำเสมอ คงเหลือแต่ฝันที่จะจบเอก ซึ่งชาตินี้คงไม่มีวันเป็นจริงแล้ว.... จากคุณ : ออนไลน์ยันสว่าง - [ 11 ก.ย. 50 13:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ...รู้สึกวิศวะจะมาเยอะแฮะ ... ผมขอเพิ่มอีกคน กําลังเรียนที่ตัวเองชอบและฝันอยู่ครับ วิศวกรโยธา  ถ้าเปรียบดวงดาวคือฝัน ผมก็จะสร้างตึกที่ละชั้นๆ ใส่หมวกแข็ง เดินถือแบบ คุมงาน คุยกะคนงานบ้าง กินเหล้ากะคนงานบ้าง เหนื่อยก็พัก แล้วก็สร้างไปเรื่อยๆ สร้างด้วยความรักที่จะเป็นไม่ไช่บังคับให้เป็นโดยการต่อฝันไปเรื่อย ๆ จากชั้น 1 ไป 2 ไป 4 5 6 เรื่อยๆ จนถึงดาวที่เราหวังโดยที่เราทํามันขึ้นมาเองและได้เหยียบชั้นของความฝันที่ตัวเองสร้างมาเองและขว้าดาวไว้ได้ โดยไม่ไช่ฝันลอยๆ แต่มันสามารถเกิดขึ้นได้จริง ได้เป็นแค่นี้ ก็ไม่อยากได้อะไรแล้วครับ จากคุณ : อากาศยิ้ม - [ 12 ก.ย. 50 02:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 64 จบป.โท เศรษฐศาสตร์ ตอนนี้เป็นวิจัย เหนื่อยมาก ในใจอยากเปิดร้านตัดขน อาบน้ำ หมาค่ะ ^^ จากคุณ : tsubai - [ 12 ก.ย. 50 10:25:30 ]

ความคิดเห็นที่ 65 อ่านกระทู้นี้ แล้วนึกถึงละครเรื่องนึงถ้าจำชื่อไม่ผิดนะ "จุดนัดฝัน" "โลกแห่งความจริงฉันเป็นเหมือนคนตาบอด โลกแห่งความฝันฉันมองเห็นมันสดใส" ทุกครั้งที่เราไล่ตามความฝัน แล้วเราได้มาถึงฝันนั้นแล้ว กลับกลายเป็นสิ่งที่เราไม่ได้ตามหาอยู่ ผมจบตรีนิเทศ โฆษณา  โท MBA  ทำงานมาทั้งภาพยนตร์ ทีวี แล้วตอนนี้ก็ทำเกี่ยวกับโฆษณาอยู่ พร้อมกับ อาชีพเสริม หรืองานอดิเรก ค้าขาย สังหา-อสังหาริมทรัพย์ สักพักว่าจะกลับไปทำของที่บ้าน ทำไมชีวิตมันไม่เห็นเหมือนสิ่งที่ตอนเด็กๆคอยวาดฝันไว้ สิ่งที่เคยฝัน พอถึงมันกลับไม่ใช่ ก็วาดฝันใหม่ เป็นวัฐจักรแบบนี้อยู่ตลอด เราจะคอยตามหาฝันไปเรื่อยๆ หรือว่าจะเปลี่ยนจากสิ่งที่ทำอยู่เป็นสิ่งที่ฝันไว้ อันไหนจะง่ายกว่ากัน ผมมีความสุขทุกครั้งที่บางทีอยู่เงียบๆคนเดียว แล้วนั่งฝัน คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ผมไม่อยากออกมาจากจุดนั้นเลย แต่พอมีสติกลับมาได้ ช่างต่างกับฝันมากมาย อะไรคือความสุข อาชีพอะไรที่เราจะสามารถทำมันไปพร้อมกับความสุข อยากรีบตื่นเพื่อรีบมาทำงาน งานอะไรที่เราจะสามารถทุ่มเทมันไปได้ตลอดชีวิต โดยมีความสุขกับมัน บั้นปลายชีวิต ผมอยากใช้ชีวิตสงบๆ มี Resort เล็กๆ ในที่สวยๆ บรรยากาศดีๆ ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ที่นั่น พร้อมกับคนที่เรารัก สรุปตามกระทู้ซะที พล่ามมาซะยาว 5555 ยังไม่ได้ทำสิ่งที่ฝันครับ ผมมีอาชีพในสิ่งที่เคยฝัน แต่ปัจจุบันไม่ใช่ ถามว่าทำไมไม่ใช่ ไม่มีคำตอบครับ ผมก็ไม่รู้ตัวเอง แล้วถามว่าอาชีพอะไรที่ฝันต่อไป ไม่ทราบเหมือนกัน ไม่รู้ทำไม เครียดทุกครั้งที่คิดเรื่องงาน เย็นวันอาทิตย์เป็นเวลาที่ ไม่อยากจะมีมันเลยครับ เช้าวันจันทร์ เป็นช่วงที่....... แต่ไม่อยากเป็นคนไม่เอาไหน ตามใจตัวเองซะทุกครั้ง อ่านกระทู้นี้แล้ว เป็นปัญหาที่ใหญ่ยิ่งของรัฐบาลจริงๆครับ หลายคนจบคณะมาน่าทึ่ง ความรู้ความสามารถยิ่งใหญ่ แต่กลับไม่ใช้มัน เราสูญเสียอะไรไปมั่ง 1. บุคลากรที่มีคุณภาพ ไม่ได้ทำงานตามความรู้ที่ร่ำเรียนมา    - เงินทอง    - เวลา 2. สูญเสียโอกาสสำหรับคนที่อยากเรียนแล้วก็ทำงานในอาชีพที่เรียนมาจริงๆ แต่ไม่มีโอกาสได้เรียน รัฐบาลต้องเร่งปฎิรูปการแนะแนวอาชีพ และการศึกษาไทย อย่าปล่อยให้เด็ก คิดเองแล้วก็เรียนตามเพื่อน มีเด็กไทยกี่% ที่เรียนคณะนั้นแล้วรู้ว่าจบมาทำอะไร จำได้แต่ชื่อคณะ ดูอย่างในห้องสีลมได้เลย เยอะมากที่ว่า จบคณะนี้มา ควรทำอะไรดี!!!!!!! ควรให้เด็กได้มีโอกาสรู้ถึงอาชีพที่เค้าจะต้องใช้มันไปตลอดชีวิต สัมผัส ก่อนที่จะเลือกคณะ ใครบอกการเลือกคณะเรื่องเล็กครับ มันคือกุญแจ ที่จะไขเข้าหาอาชีพที่จะเลี้ยงเค้าไปตลอดชีวิต หรือมีใครจบอักษรมาแล้วไปทำวิศวะได้ จบนิเทศ ทำงานหมอ? เรียน4-6ปี เพื่อที่จะใช้มันหา ปัจจัย5เลี้ยงเราไปตลอดชีวิต สำคัญนะครับ มันไม่ใช่ปัญหาเฉพาะบุคคลนะครับ มันเยอะจนกลายเป็นปัญหาของชาติ ซึ่งผมเองก็เป็นส่วนหนึ่งของปัญหานั้นด้วย สูญเสียบุคลากรที่มีคุณภาพ เวลา โอกาส อะไรอื่นๆอีกมากมาย ปัญหานี้มันสะสม จนเหมือนไม่เห็นแสงสว่างอยู่ปลายอุโมงแล้วครับ จบ จากคุณ : BMWTurboman - [ 12 ก.ย. 50 10:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 66 จบแพทยศาตร์ครับ ร้านอาหารเป็นงานหลัก บริการห้องพักเป็นงานรอง รับฝากท้องเป็นงานอดิเรก จากคุณ : jek ae - [ 12 ก.ย. 50 14:28:17 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ฝันอยากทำงานบริษัทอินเตอร์ ได้เดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ อยากพูดได้หลายภาษามันเหมือนกำไรของชีวิต เลยเลือกเรียนด้าน IB คิดว่าไม่ยากแต่ตอนนี้รู้สึกคิดผิดเหนื่อยมากๆ ผลการเรียนก็เหมือนดิ่งลงเหว ที่ฝันไว้ก็ชักลางเลือนไปทุกวันๆ แต่ไม่ว่ายังไงก็ต้องสู้ จากคุณ : ยังตามฝันอยู่เลย (afford) - [ 12 ก.ย. 50 16:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ผมนี่สิ กำลังเคว้งอยู่เลย เรียนจบวิดวะมาสี่เดือนแล้ว ยังหางานไม่ได้เลย แต่พอเพื่อนๆที่ไปทำงาน ก็มาบ่นให้ฟังทุกทีว่า เบื่อ เหนื่อย เซ็ง ไม่อยากทำ ไม่อยากไป กำลังคิดว่าจริงๆแล้วตัวเองอยากทำอะไรกันแน่ ตอนนี้ได้แต่โทษว่า ทำไมสังคมรอบตัวเราเป็นอย่างนี้ ทำไมไม่สอนให้เด็กคิดเอง จำได้เลยว่า ตอนเด็กโดนญาติๆ เป่าหูตลอด เรียนสายวิทย์สิ เลิกเป่าแซกฯดีกว่าเกรดตกแล้ว เอนท์ฯเข้าวิดวะสิ พวกเราถูกสอนว่าความสำเร็จของชีวิตคือเงิน แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันไม่ใช่ แล้วความสุขของผมคืออะไร อยากทำงานที่เราอยากไปทำ อยากเป่ากลับไปเป่าแซกฯอีกครั้ง แต่ แซกฯก็ราคาแพงเหลือเกิน อยากเป็นผู้กำกับภาพยนต์ ก็ไม่รู้จะเข้าวงการนี้ได้ไง ในเมื่อใครๆเขาก็ต้องการคนที่จบตรงสาย อยากเป็นอาจารย์ เพราะ อยากสอนเด็กๆให้มีความคิด ไม่ใช่ท่องจำ พรุ่งนี้ก็ต้องไปสัมภาษณ์งานวิดวะอีกแล้ว เบื่อจริงๆ รู้สึกเหือนตัวเองเป็นซอมบี้ที่เดินไปตามกลไกของสังคม ทนทำงานไปวันๆ เพื่อเอาเงินมาประทังชีวิต ชีวิตเราน่าจะมีอะไรมากกว่านี้ จากคุณ : Remember16 On The Seventh Moon - [ 12 ก.ย. 50 22:29:16 ]

ความคิดเห็นที่ 69 อยากเป็นนักเขียน นักพูดสร้างแรงบันดาลใจ เดินทางไปทั่วโลก แต่ตอนนี้ทำงานเกี่ยวกับการขายคะ.. จากคุณ : สวยแต่โสด - [ 12 ก.ย. 50 23:01:40 ]

ความคิดเห็นที่ 70 กลับมา join แอนด์ jam อีกครั้ง . . . ภูมิหลัง ครอบครัวเป็นเหลน รุ่นที่ 4 ของอุปฑูต รักชอบ "ความเป็นต่างชาติ" มาแต่ประถม Catholic มัธยม ยังไป competition Scrabble for Youth Championship จนได้เหรียญทองคู่ เหรียญเงินเดี่ยว มัธยมปลาย ติด range ที่ 5 จากทั้งประเทศ ไป Summer Melbourne , Australia มหาลัย อยู่ชมรม วิเทศสัมพันธ์ ส่วนกิจกรรม สวัสดิการ สื่อสาร ออกไปทางอักษร มากกว่า  รากเหง้าที่เป็น Specialists hold License ระหว่างขึ้น apprentice workshop ทำงานพิเศษ ในการเป็น Educational Cruise Coordinator ให้ Professor ด้าน Education ระหว่างทีม University ที่ Japan กะ Thailand พอจะ Thesis เลือดรักเด็ก แรง เลือดการจัดการ เลือดระบบ สุดปรี๊ดปรอทแตก  มาทำหัวเรื่อง การจัดระบบน้ำ ออกแบบของเล่นเด็กกลางแจ้ง และ การสร้าง Green Shadow ให้ชุมชน . ..  เริ่มจากเล็กๆ ระดับ villages, district, region .... พอจบการศึกษา วาสนา ฟ้าส่งให้ไปอยู่กะนายทุนเชื้อสายจีนร้อยล้าน ที่จะขยับขึ้นเป็นมหาชน พันล้าน . .. ถือว่าขอบคุณฟ้า ที่ทำให้ bossถูกชะตาอุปถัมภ์ สำรวจ resources ออกตลาด ส่งไปดูงาน ส่งไปเทรนไม่ว่าจะแพงกี่มากน้อย ไปไหน เมอซิเดสเบนซ์รุ่นล่าสุด เป็นที่หนาวๆร้อนๆ เวลานั่งข้าง boss เพราะข้อมูลต้องแน่น พร้อม ฉับไว เป็นระบบ พื้นฐานจัดการดี ไหวพริบ การแก้ปัญหา ต้องตรงเป้า . .. เจ้าของบริษัทไหน ส่งเทียบเชิญแกไป tree farming/ plant nursery   ....boss จะให้เราไปเป็นตัวแทน....  อำนาจเลยมาท่วมท้นหน้าที่ แต่วัยยังไม่เต็ม 23 ปี .... แต่ด้วยอ่อนเดียงสา freshy เพิ่งหัดบิน แรงเสียดทาน แรงลมบน แรงลมล่าง เล่ห์เหลี่ยม เสือสิงห์กระทิงแรด พรึ่บพรั่บในเม็ดเงิน ร้อยล้าน ทำให้เราเลือก ที่จะลาออกไปตั้งหลัก สร้าง Immune ให้ตัวเอง สร้าง Practical Base ให้คงตัวก่อน . .. กอปรกับ ช่วงนั้น ไป Candidates ทุน International Management ได้โควต้า เลยพักไปเทรน อยู่หลายเดือน มีเพื่อนใหม่ คอนเนคชั่นใหม่ เข้ามาเมื่อวัย 23 เต็ม . .. หลังนั้น ได้ไปอยู่ที่ใหม่ ซึ่ง สงบ ร่มเย็น เหยียบไปถึงวันแรก ก็รู้สึกถึงจิตวิญญาณ สถานที่ ตั้งหลัก สร้างผลงานอยู่ได้ 2 ชิ้นไม่สร้าง ก็เสียดายเวลา ว่าอยู่ไป เป็นไม้แก่แหงแก๋คาองค์กร แล้วต่อไปจะบินไม่เป็น ไปที่ไหนไม่ได้อนาคตตีบตัน  .. . จึงลาออก บทเรียนข้อที่หนึ่ง :  ลำบากในตอนนั้น สบายทีหลัง ก้าวหน้าเสียงดัง  ฟ้าสะท้าน แผ่นดินสะเทือนใน Globalization เพียงแค่ รอยต่อ ไม่ถึงเดือน "อินเตอร์เนชัลแนล" ก็มารับมาเยือน นั่นเป็นบ้านที่ผาสุก ยาวนาน โชกโชน ปลอดภัย และเติบโต ... ต่อมา ชีวิตการทำงานอินเตอร์ คือ ต้องเรียนรู้ ผ่านการทำด้วยตัวเอง ทำกระบวน มาก่อนที่จะขึ้นเป็น หัวหน้าคน และมีความโดดเด่น ในการจัดการ ภูมิหลังทางการศึกษา เอื้อให้ ไปไกล ไปโลด ไปดี ไม่มีดับ แถม รุ่งเป็นพลุสว่าง ยาวข้าม ทางช้างเผือก จาก Seattle... Singapore ....Bangkok....Dubai ความเป็นตัวตน วัยเด็ก ในนิสัยหลายอย่าง ส่งผลให้เติบโตต่อเนื่อง ไร้คู่แข่งเป็นประเภท กบดาน เงียบตัว ไม่สังคม เพราะไม่อยากเปรียบเทียบ แข่งขัน เนื่องจาก เงื่อนไข ภูมิหลังชีวิต แต่ละคนแตกต่างกัน . .. จนใกล้ครบวาระที่ ตั้งใจไว้ ก็ตบเท้าออก . .. ตอนนั้น ศึกษาเรื่องกองทุน การเงิน ซื้อบ้าน และ ทรัพย์สินทางปัญญา ความรู้ ที่จะทวงคืน ภาษาเยอรมันกลับมาใช้งานได้ หลังเดือนที่ 3  ... อยู่ในดงสื่อสารมวลชน สารคดี เรืองจริง ข่าว จากทางเยอรมนีได้ 1 ปีแต่ก่อนซึนามิ จน ทะเลสงบ ศพล่องฟ่อง พบ Big Traders แทบทุกราย หลังนั้น ต้องตบเท้า กลับไป continue โทตัวหนึ่ง ซึ่งคิดว่า มันจะตอบสนองในสิ่งที่เราอยากรู้ อยากเข้าไปสัมผัส ... แต่ไม่ถึงหนึ่งเทอม หลายอย่างอกหัก เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการรู้ .... เสียค่าวิชาไป 20 000 บาทแลกกะ resources/ databases ไว้ใช้ต่อยอดได้เมื่อ จังหวะงานใหม่เข้ามาปลายปี 2005 ... น่าเสียดาย .... บทเรียนที่สอง .... Organization ที่หรูนอก แต่เน่าใน ปัญหาที่ไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิต คือ โคแก่เคี้ยวหญ้าอ่อน เป็นสันดานตั้งแต่ หัว ยัน หาง แถมเราดันไปเข้าแจ็กพอต โดนรุก โดนตาม โดนดัก โดนเฉี่ยวไปเฉี่ยวมา จนทนไม่ไหว ต้องกระแทกออกแรง กลับไปบ้าง สุดท้าย มันไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัย ต่อพรหมจรรย์ จริง จริง ด้วย ไม่ถึงเดือน ก็ถูกให้ไป . . .เพราะขัดใจเค้า ที่นั้น เราแจ้งเกิด กับเหล่านายทุน หัวหน้าระดับบนอื่น ไว้หลายคน จนข้ามฟ้ามา ปี 2006 " อะไรที่เป็นของเรา ยังไงก็เป็นของเรา วันยังค่ำ " นายทุนจากทางสเปน อังกฤษ ก็ได้ตัวเราไปอยู่ด้วย แต่ดูเหมือนว่า เค้าจะคิดว่า เราเป็นบาร์บี้ ของเค้า มั้ง  เดี๋ยวจับแต่ง เดี๋ยวติดกล้องวงจร เดี๋ยวเปลี่ยนๆ ๆ ทุกวันๆละ 3 รอบเข้าไป สร้างแล้วทุบ ๆ แล้วสร้างๆ แล้วทุบ เหอ เหอ ใช้เงิน ยูโร กระจาย ! .. ..จน Finance สะเทือนเลื่อนลั่นปฐพี Broadcast ตีพิมพ์ ทั้ง นสพ ท้องถิ่น โทรทัศน์ท้องถิ่น ... แต่มาดับ เพราะ ความเอาแต่ใจ  อยู่กะนายทุน เงินมาก แต่ก็คลื่นลม วี๊ดหวืด ขึ้นลง ได้ทุกวันบางที ทุก  3 ชั่วโมง ต้องกำลังใจ หนาๆ แน่นๆ สติมากๆ . .. วันใด คุณทำให้เค้าพอใจ ถูกใจจอร์ช ไอชอบมั่ก แจกเงิน ทีละพันสดๆ เดี๋ยวนั้น !  จับจุดให้ถูก ทะลุให้ถึงขั้วหัวใจ แล้วจะไม่ตกกระดานวินเซิร์บ กลางทะเล . .. หลังจาก กลิ่นตุ ตุ การล่มสลายทางไฟแนนซ์ เงินถูกใช้ออกไปมากตลอดเวลา เพราะความเปลี่ยนบ่อย ทุบบ่อย เอาแต่ใจ ของเดอะวันทาง Offshoreนี้ ทางสเปนก็จี้มา ว่า มีแต่เงินไหลออกไป ไม่เห็นเงินเข้า อ้อ ขายเก่ง ขายหมด เร็ว ไว แต่หมดไปกะการทุบ สร้าง เดี๋ยวเปลี่ยนๆๆๆ กี่คน ๆ ๆ ก็เด้งดึ๋ง ระดับไหน ก็เฉดหัวกระเด็น พรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานแล้วคนนี้ หรือ เอาคนนี้ออกไปได้แล้ว เมือ่เห็น เล่น chat ดูหนัง ฟังเพลง คอมบริษัท หึ หึ . .. แต่ถึงแม้จะเอาแต่ใจ ตามประสานายทุน เงินพันล้าน หมื่นล้าน ของที่ขาย ก็แค่ 1 ล้านยูเอส up เอ๊ง .... แต่นายทุนคนที่สามของเราก็มีคุณธรรม คือ จ่าย ไม่ชักดาบ ไม่เบี้ยว แถมให้ตังไปปลอบใจ หนึ่งเข่ง พอหลังจาก ขึ้นเครื่องบิน กลับบ้านมา ทาสีห้อง ก็มี 22 แห่งพาเหรด ดาหน้า กันเข้ามา เรียกไปทำงานด้วย แต่ ...แต่ ขออยู่อย่างสันติ ใช้สติ สักหน่อย ว่าชีวิตฉันจะไปทางไหน จะทำอะไรฟระ! แน่นอน ช่วงนั้น ตัวต้นเหตุ ให้หัวใจโคม่า ก็มาหยิกๆ ให้ ต้าอ่วย กะทาง รีสอร์ทเชนดัง มัลดีฟ แต่แล้ว มันก็เงียบไป ข้ามมาปีใหม่ บริษัทที่จีบแล้วจีบอีก ตั้งแต่ลากกระเป๋ามาจากสนามบิน ก็ยังหยอดน้ำเชื่อมต่อ ... ลงท้าย ตอนนั้น ต้องถอยโน้ตบุค มาแทนไอ้แก่ PC ที่ตามตูดเจ้าหมีคัดเดิ้ลไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ก็ถึงแก่อสัญกรรม .. . เลยลองดูกะเจ้าแรก .... นอกจากราคาที่ เวลาสั้น เงินแรงสูง จ่ายตรงเป็นเครดิตแล้ว ... ยังให้หุ้นพิษมา 40 % .... อ๊ะอ๊ะ อย่ามองข้าม ความปลอดภัย ยามกำไร ปันผล แต่ยาม pitch งานไม่ติด นี่ หัก 30% ของเงินเดือน ไปๆ มาๆ  .... ดูแล้ว เล่ห์ร้ายฮ่องกง ชักกรุ่น .... เลยหย่าขาดจากกัน ด้วยว่า upset กับ ระบบ เวลาทำงาน ที่ปาเข้าไปเกือบเที่ยง เลิกเกือบสี่ทุ่ม เสีย คุณภาพชีวิตหมด .... พอพ้น พายุเงิน ที่เหมือนจะล่อใจ ก็กลับมาตั้งหลักใหม่กะลูกค้าเด็ก ที่เป็นลูกค้าเก่า ... ถือเป็น ช้อนเงินช้อนทอง ... เป็นวาสนา ที่แท้จริง ด้วยนานวันผ่านไป มีแต่ให้กลับมา  นี่คือจุดเริ่มของการมาทำธุรกิจด้านนี้เอง มีพื้นที่บ้าน  มีmaterials ที่ค่อยๆลงไปตามกำลังเงิน มีลูกค้าสนับสนุนต่อๆ กันมา ไม่ขาดสาย ... ช่วงนั้น เลือดต่างประเทศยังไม่จาง ทาง Australia ก็ตบเท้าเข้ามาในชีวิต ไปจัดระบบ เคลียร์เทคนิค ไม่กี่เดือน ... ทาง Maldives ก็บินข้ามฟ้ามาหา ลูกทีมต่างชาติ ได้เป็น:-)าน หัวหอก จัด Conferences มีนักธุรกิจที่แนะนำมาให้เป็นแฟน แต่ความเรือ่งสองเมียมุสลิม ของอดีตแฟนยังไม่แตก เลยไม่ได้สนใจ ไม่ได้ติดต่อ . .. จากนั้นไม่เกิน 2 เดือนรอ work permit ซะนานจนกลิ่นไม่ดี ... นักลงทุนจาก Canada , America ก็มาเสนอมให้ไป join ด้วย แต่ว่า อ๊ะ อ๊ะ วิสัยนายทุน มีแต่ได้ก่อน ค่อยเสีย เงื่อนไข การเงินต้องควักกระเป๋า เป็นท้องพระคลัง นี่ ไม่ OK  เลยลาออก ... นี่ช่วงรอดเงี้ยว เขี้ยว ร่มฉัตรนายทุน ก็มาปะกะ เจ้าของสถานีสัมปทาน ดาวเทียม ทำให้ได้มาร่วมงานกัน แบบแต่ละคน มี Core งานของตัวเองอยู่แล้ว หนึ่ง week หนึ่ง meeting หรือ 2 meetings . . .เดินทางไปถ่ายทำ ประสานงาน ติดต่อ สัมภาษณ์ ก็ 3-7 วัน และก็ลูกน้องเก่า กลับใจ มาให้รหัส ตอนแรกจะโกงก็ทำเองไม่ได้ สุดท้ายก็เลยรวบอำนาจกลับมาได้อีกครั้ง จะมีหุ้นส่วนสิงคโปร์ ผู้สนับสนุนที่ไปโลดแล่นอยู่ต่างบ้าน ต่างเมือง มาเป็นลูกค้าอุปถัมภ์ . .. อิทธิฤทธิ์ คงไม่ต้องแสดงมาก เพราะอยู่ตัว โดนลองดีมาระดับหนึ่ง แต่อภินิหาร มักจะมาคู่กัน กำกับ ความสำเร็จให้กับ ทุกสิ่งที่คิด ทุกทางที่เลือก ทุกอย่างที่ตั้งใจ ... รวมทั้ง หลังเขี่ย ต้มตุ๋นอดีตปลาทูน่า ออกไปจากชีวิตแล้ว ทำให้รู้ว่า แสงทอง เงิน เพชร ... สว่างรุ่งเรือง ในชีวิต ส่วนงาน ที่จะทำเงินเป็นกอบ เป็นกำ ก็ดูอยู่ว่า จะเป็นหัวใหญ่ สายเดิน หรือ จะฉีกไปหาคอนเนคชั่น เสี่ยงดวง ด้านขายดู ถ้าติดมันก็รอด ถ้าดับมันก็ร่วง แต่วินาทีนี้ ของ Management Level อย่าหวังว่าลมบน จะอยู่ง่าย เอาเป็นว่า ให้ฟ้ากำหนดทางข้างหน้ามาให้ ดีกว่า ทางไหนที่ดีแก่เรา ให้ติดต่อมาก่อน เป็นข้อตัดสินทางชีวิต ไม่เสียหลายที่ลงทุนด้านปัญญา เตรียมรับมือ กับ demand ที่ตามมาเป็นจริงในอีก 2 ปีให้หลัง ...ออเดิร์ฟกับนายทุนวสวิสเซอร์แลนด์ ปีก่อน ข้ามมา ตัวจริง จากเยอรมนี ปีนี้ . .. จากคุณ : kuddle - [ 13 ก.ย. 50 03:58:02 ]

ความคิดเห็นที่ 71 คนอยากเป็นนักเขียนแยะเหมือนกันนิ... เรียนจบด้านศิลปะ+ออกแบบ แต่ฝันอยากเขียนคอลัมน์ และมีหนังสือของตัวเองสักเล่ม เริ่มต้นก็ทำงานกราฟฟิกตามที่เรียนมา แล้วก็เริ่มขอเขาเขียนฟรีในนิตยสารเล่มที่เป็นกราฟฟิกอยู่ โชคดีเขาให้โอกาสเลยได้เริ่มมีผลงานตีพิมพ์ออกสู่สายตาประชาชน หลังจากนั้นก็อยากเริ่มเปลี่ยนสายงานไปเลย ไปสมัครเป็นกอง บก.หลายที่ ส่วนใหญ่มีแต่ถามว่าเปลี่ยนสายงานทำไม เป็นกราฟฟิกเงินดีจะตาย กว่าจะได้งาน เกือบเซ็ง 5555 แต่ก็นะ โชคก็เข้าข้างคนพยายาม (ว่าเข้านั่น) ตอนนี้เลยได้เขียนคอลัมน์สมใจ แต่ก็เขียนตามสั่งส่วนใหญ่ ก็คิดว่าหาประสบการณ์ไปก่อน สักวันจะมีหนังสือของตัวเองให้ได้ ฮิๆ อ๋อ แต่ตอนนี้ฝันอีกอย่าง อยากมีร้านอาหารน่ารักๆ ขายทั้งอาหาร เครื่องดื่ม เบเกอรี่ (ที่อุตสาห์หัดทำ) ของแต่งบ้าน งานกราฟฟิก ฯลฯ ฝันอันนี้รอเก็บทุนอย่างเดียวเลย 5555 จากคุณ : ke@ - [ 13 ก.ย. 50 08:57:10 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ผมฝันอยากจะเป็นโปรแกรมเมอร์มาตั้งแต่ ป. 2 เพราะตะลึงในการสั่งงานคอมพิวเตอร์ได้ตามใจเรา กว่าจะได้สัมผัสกับการเขียนโปรแกรมจริง ๆ ก็ ม. 1 ตอนนี้ได้ทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์สมใจแล้ว แต่ก็ยังมีอีกหลายฝันที่กำลังจะเริ่มทำ ผมว่าเริ่มตอนนี้ก็ยังไม่สายครับ แต่คุณต้องกล้าที่จะปล่อยบางอย่างที่คุณแบกอยู่ เพื่อที่จะทำตามความฝันของคุณต่อไป ถ้าคุณอยากเป็นแม่ครัวเก่ง ๆ ตอนนี้ก็ยังไม่สายครับ ไม่มีคำว่าสายสำหรับความฝัน จากคุณ : ออสระโอ - [ 13 ก.ย. 50 09:18:23 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ชอบจังกระทู้นี้  น่าจะมีรัฐมนตรีด้านการศึกษามาอ่านดูมั่ง แม่ลูกสาม ก็ไม่ได้ทำงานตามความฝัน หรือตามที่เรียน ฝันอย่าง  เรียนอย่าง ทำงานอีกอย่าง จบตรีนิเทศ ประชาสัมพันธ์ จบโท บริหาร ปัจจุบันทำงาน อุตสาหกรรม  เฮ้อ มันเป็นกรรมที่ต้องอุตสาหะตลอดเวลาจริง ๆ เหนื่อย สุด ๆ   สุดท้าย  พยายามมีความสุขกับงาน มองมุมใหม่ให้ชีวิต เพื่ออยู่กับสิ่งที่เป็น หล่อเลี้ยงจิตใจด้วยความฝันในอนาคต ฝันไว้ว่า จะมีคำว่า DR. นำหน้าอิ อิ ปัจจุบัน เลี้ยงลูกให้มีความฝันของตัวเอง สอนให้ไล่ตามฝัน และปั้นฝันให้เป็นจริง แต่ตอนนี้เด็ก ๆ ยังฝันไม่เป็นเลย ทำไงดีคะเนี่ย จากคุณ : แม่ลูกสาม (msju) - [ 13 ก.ย. 50 10:03:01 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ในชีวิตไม่เคยมีความฝันอะไรที่ใหญ่โต แต่ชีวิตปัจจุบันก็เหมือนความฝัน ( พอสมควร )   ************************************************************************** ไม่นึกว่าจะทำงานแห่งที่สองได้นาน   เคยคิดจะเปลี่ยนงานเพราะมีปัญหากับหัวหน้า   แต่ที่ใหม่ที่ไปสมัครบอกว่าที่เก่าดีอยู่แล้วจะเปลี่ยนทำไม    เลยต้องทนอยู่     ต่อมาหัวหน้าย้ายไปที่อื่น     เราก็ย้ายกลับภูมิลำเนาเดิมบ้าง    และอยู่ที่ย้ายกลับได้ประมาณ  15  ปี แล้ว   จนถึงทุกวันนี้   และทำงานมาได้ 22  ปีแล้ว พยายามมีความสุขกับงาน  โดยใช้ อิทธิบาทสี่ ( ฉันทะ   วิริยะ   จิตตะ   วิมังสา ) ************************************************************************* ไม่เคยคิดสูบบุหรี่   แต่ก็สูบมาเกือบ 10  ปี เคยคิดจะเลิกสูบบุหรี่แต่ก็ทำไม่ได้มา     จนสุดท้ายสามารถเลิกสูบได้ภายใน  4  วัน  โดยวิธีการหักดิบ   และเลิกมาได้เกือบ 12 - 13  ปีแล้ว สาเหตุที่เลิก  เพราะ "กลัวตาย" จากมะเร็งปอด   กลัวเป็นโรคถุงลมโป่งพอง ( เคยอ่านพบว่าทรมานมาก ) ************************************************************************** เมื่อก่อนไม่มีความรู้ด้านการลงทุนอะไรเลย   ไม่เคยลงทุนอะไรเลย แต่เนื่องจากเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ( มากพอสมควร )  ช่วงหลังเมื่ออ่านหนังสือแนวการออม   การลงทุน   ทำให้เปลี่ยนมาลงทุนในหุ้น  เนื่องจากมีเงินเย็นก้อนหนึ่ง  และพอมีความรู้การลงทุนบ้าง ( จากการอ่านหนังสือ )   เริ่มลงทุนในหุ้นประมาณปี 2547  จนถึงปัจจุบัน    ยังขาดทุนนิดหน่อย   แต่ได้ประสบการณ์    และตั้งใจลงทุนในหุ้นตลอดชีวิต   และคิดว่าน่าจะทำได้    เพราะเป็นคนไม่เล่นหุ้นเก็งกำไร    มีการปรับกลยุทธ์ลงทุนแนว Value Invester  เพิ่มขึ้น    เริ่มขาดทุนน้อยลง   มีกำไรมากขึ้น   และข้อสำคัญเป็นคนไม่ชอบเสี่ยง   ไม่โลภมาก   ทำให้ไม่สนใจหุ้นเก็งกำไร   ช่วยให้ลดความเสี่ยง ( จากการเจ้งหุ้นจนหมดตัว ) ได้ค่อนข้างมาก สังเกตุตนเอง  ยังมีความสุขในการลงทุนในหุ้น   เพราะนอนหลับง่าย ( เหมือนเดิม )  ไม่เครียดเพราะติดหุ้น   ความดันโลหิตไม่สูง  ฯลฯ ****************************************************************************************************** เมื่อก่อนนานมาแล้ว   มีเงินเก็บน้อยมาก ๆ ๆ ตอนนี้หลังจากพอมีความรู้เรื่องการออม   ปรับเปลี่ยนวิธีคิดใหม่ ( เมื่อความคิดเปลี่ยน  ชีวิตจะเปลี่ยน )  ทำให้เริ่มเก็บออมมากขึ้น   เพื่อชดเชยเวลาและเงินออมที่สูญเสียไปตอนแรก   ปัจจุบันคำนวณเงินที่จะมีในอนาคต  หลังจากออกจากงานแล้ว   น่าจะพอเลี้ยงชีวิตให้มีคุณภาพพอสมควรได้   พร้อมบ้านเล็ก ๆ  1  หลัง    รถยนต์เก่า ๆ   1  คัน สูตรคำนวนเงิน (ที่ต้องมี) ณ อายุปัจจุบัน = รายได้ทั้งปี x อายุปัจจุบัน x 0.10 หรือ 0.15 ( 0.10 = เก็บ 10 % ของรายได้ ,  0.15 = เก็บ 15 %  ของรายได้ ) ******************************************************************************************************* เมื่อก่อนชอบทานอาหารที่มีไขมัน  เช่น ข้าวมันไก่   ข้าวขาหมู   ข้าวหน้าเป็ด   ของหวานมาก แต่เมื่อ่านหนังสือแนวชีวจิต   จากปรัชญา  ท่านเป็นอย่างที่ท่านกิน ( You are What You Eat )  ทำให้เปลี่ยนพฤติกรรมการกินใหม่   ปัจจุบันจะทานข้าวกล้องทุกครั้งที่มีโอกาส    ทานผักทุกมื้ออย่างน้อยมีประมาณ 20 - 30 % ของอาหารที่ทาน    ทานก๋วยเตี๊ยวโดยไม่ใส่เครื่องปรุงเกือบทุกชนิด ( น้ำปลา  พริกป่น   ถัวป่น ) ประมาณ 5  ปี แล้ว     งดและหลีกเลี่ยงอาหารที่มีไขมันมาก  เช่น  ข้าวมันไก่   ข้าวขาหมู   ข้าวหน้าเป็ด  นาน ๆ ทานที เพราะเป็นของชอบแต่เดิม จากการตรวจสุขภาพประจำปี ที่โรงพยาบาลเอกชน ( 1  ครั้งต่อปี )  พบว่าร่างกายอยู่ในเกณฑ์ปกติ   ค่าต่าง ๆ บางอย่างลดลงจากอดีต  หลังจากที่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการกินใหม่ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 50 17:33:18 แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 50 17:29:56 แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 50 17:27:19 จากคุณ : Learn and Live - [ 13 ก.ย. 50 17:22:44 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ผมอยากทำได้แบบ คุณLearn and Live มากเลย ไว้จะขออนุญาตขอวิธีการนะครับ^^ จากคุณ : BMWTurboman - [ 13 ก.ย. 50 17:27:09 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ตอนเด็กๆชอบขีดๆเขียนๆ ฝันอยากเป็นนักวาดการ์ตูนตามภาษาเด็กผู้ชายบ้าการ์ตูน โตขึ้นมาติดเกมส์คอม อยากเป็นคนทำงานเกี่ยวกับคอม เรียนๆเล่นๆ แล้วก็หยุดเรียนมาจับผลัดจับพลูทำธุรกิจส่วนตัวเกี่ยวกับเกมส์ออนไลน์ตอนนั้น เกิดความคิดเล่นแค่อยากได้เงินมาช่วยจ่ายค่าเนต ไปๆมาๆกลับทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำ แต่ด้วยความยังเด็กวัยรุ่น ก็เลยใช้กินใช้เที่ยวหมด มาวันนี้โตขึ้นกว่าเดิมแล้ว ผ่านอะไรๆมาก็พอสมควร เริ่มรู้ว่าอยากทำอะไรก็ได้ที่ได้ใช้ความคิดแล้วก็อยู่กับคอม อยากเป็นกราฟิกดีไซน์ ก็เลยกลับไปเรียนอีกครั้ง บางครั้งก็บ่นกับตัวเองว่าเสียเวลากว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันตั้งเยอะ เพื่อนๆจบ เราเพิ่งกลับมาเรียน แต่อย่างน้อยก็ดีใจได้เรียนในสิ่งที่ชอบแล้วก็เลือกเองซักที แต่ก็มีอุปสรรคมากมายมาขัดขวางอยู่เหมือนกัน ก็ไม่รู้ว่าจะไปได้ไกลแค่ไหน แต่ก็จะทำให้ผ่านไปให้ได้เท่าที่จะทำได้ แต่ก็ไม่เสียดายชีวิตช่วงที่ทำงาน เอาเงินไปใช้เที่ยวเล่น เพราะได้เรียนรู้อะไรๆเยอะกว่าหลายๆคนในอายุเท่ากัน ได้ความรับผิดชอบกับงาน ได้รู้จักว่าเวลาเงินหมดควรทำอย่างไร เวลามีเหลือแล้วควรทำอย่างไร ได้รู้จักชีวิตมากกว่าถ้ายังอยู่แต่ในหนังสือ ในประเทศที่ใช้ใบปริญญาเป็นใหญ่ประเทศนี้ อยากบอกน้องๆหนูๆว่าตั้งหน้าตั้งตาเรียนไปเถอะ แล้วพอจบไปเริ่มทำงานถึงจะได้เริ่มเรียนจริงๆอีกรอบสำหรับคนอยากเป็นลูกน้องเค้า แต่สำหรับคนที่มีความฝัน ขอให้ทำตามฝันอย่างที่ตัวเองต้องการ อย่างน้อยในวันข้างหน้าเราจะได้ไม่ต้องมาเสียดายว่าทำไมวันนั้นเราไม่ทำแบบนั้น ปล.แต่ฝันก็ต้องใช้เงินนะเอ้อ คิดถึงเรื่องเงินไว้ด้วยล่ะ เพราะปากต้องกิน ท้องต้องหิว ทุกอย่างต้องใช้เงิน จากคุณ : จับได้โดยละม่อม Return - [ 13 ก.ย. 50 17:34:02 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ถึง คห.75 วิธีการที่ผมใช้เกือบทุกเรื่องในชีวิตผม เมื่อความคิดเปลี่ยน ( ไปในทางบวกมากขึ้น ) ชีวิตจะเปลี่ยน ( ในทางที่ดีขึ้น ) อย่างแน่นอน จากคุณ : Learn and Live - [ 13 ก.ย. 50 18:23:55 ]

ความคิดเห็นที่ 78 คุณ ke@ คะ เปิดร้านอาหารอย่าลืมมาจ้างเราเป็นแม่ครัวนะคะ 555 จากคุณ : จขกท (romanov) - [ 13 ก.ย. 50 18:57:01 ]

ความคิดเห็นที่ 79 จบ ตรี โท วิศวะคอมฯ (ตอนนี้ต่อเอก วิศวะ คอม) เป็นอาจารย์ด้วย แต่ตอนนี้อยากเป็นเกษตรกร อยากเป็นเจ้าของฟาร์มเห็ด จากคุณ : ชาเขียว - [ 13 ก.ย. 50 20:00:24 ]

ความคิดเห็นที่ 80 อ่อ ลืมเล่าว่า เด็กๆ เคยฝัน อยากเป็น นักวิทยาศาสตร์ นักประดิษฐ์ (เป็นอาจารย์ตอนนี้ก็คล้ายๆ กัน) อยากเป็นวิศวกรโยธาหรือสถาปนิก (จบวิศวะคอมฯ) อยากเป็นเกมโปรแกรมเมอร์ตอน ป.4 ที่ได้หัดเขียนโปรแกรม สรุปแล้ว ก็ค่อนข้างจะตรงกับความฝันอยู่ทีเดียว แต่ตอนนี้อยากไปเป็นเกษตรกรจริงๆ นะเนี่ย จากคุณ : ชาเขียว - [ 13 ก.ย. 50 20:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ตอนสัก ม. ต้น มีความต้องการอยากจะเรียนคณะที่เกี่ยวกับต้นไม้ เพราะกะว่า จบมาแล้ว อยากทำงานเป็นนักอนุรักษ์ แล้วก็อยากทำงานที่ภูกระดึงเท่านั้นด้วย หรือไม่ก็เป็นแม่ครัวก็ได้  เพราะชอบงานครัวมากๆ   แต่ด้วยสาเหตุทางเศรษฐกิจ ก็เลยต้องหันเหไปเรียนคอมส์แทน ก็จบวิทย์คอมส์ สถาบันรัฐชื่อดัง ... ระหว่างเรียน ทำงานไปด้วย (ตั้งแต่อายุ 15) ก็ทำงานมาเรื่อย ๆ ตั้งแต่งานที่ชอบ และงานที่ไม่ชอบ  จนเรียนจบตรี ตอนอายุราว 24-25 ก็มีระยะเวลาในการทำงานมาเกือบ 10 ปี จบออกมาทำงานทางด้านคอมส์ได้พักนึง  ราว 3 ปี ก็เบื่อค่ะ ก็เลยออกมารับงานเป็นจ๊อบ   ก็โอเค  แต่รายได้ไม่ดีเท่าเมื่อตอนทำงานประจำ ก็เลยหันมาทำงานที่ชอบเป็นการหารายได้เพิ่ม คือ ทำกับข้าว กับขนมขาย จนต่อมาก็ทำเป็นเรื่องราวจริงจัง   ...... (ตอนนี้แอบดีใจ ได้ทำตามส่วนหนึ่งของความฝัน) แต่พอกำลังรุ่ง ... ก็ต้องย้ายตามคุณฝาละมี มาทำงานทางภาคใต้ ทำเกี่ยวกับทำการสร้างถนน  และเครื่องจักรค่ะ   ก็ไม่รู้จะไปได้ดีแค่ไหน  และอนาคตจะเป็นยังไง แต่ตอนนี้ ทำเต็มที่ค่ะ จากคุณ : @ - ENYA - @ - [ 13 ก.ย. 50 22:38:48 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เอ่อ... ก่อนเรียน ป.ตรี อยากทำงานด้านการเกษตร อยากเป็นพ่อค้าคนกลางครับ รับซื้อของการเกษตรครับ แต่พอเรียนก็เรียนด้านเกษตรหละครับ แต่เน้นไปด้านปฐพีแทนครับ ตอนเรียนอยากทำแผนที่มากๆๆๆๆ GIS อะไรประมาณนี้ แต่จบมา ออกมาเป็นเซลล์ขายปุ๋ยซะงั้น ดีนะที่จบปฐพีมาพอดี แต่ตอนนี้รักงานนี้มากๆๆๆๆๆ จนไม่อยากย้ายไปทำที่อื่นเลย แต่ตอนนี้ปัญหาที่เจอคือขายแล้วเก็บเงินไม่ได้ ไม่รู้เขาจะให้เราอยู่ทำงานหรือเปล่าอ่ะ อยากบอกว่าตอนนี้รักงานนี้มาก โดยเฉพาะวินค้าตัวนี้เลย.... แต่จะสู้ครับ.... จากคุณ : seto16 - [ 13 ก.ย. 50 23:12:22 ]

ความคิดเห็นที่ 83 อยากจะบอกว่าไม่เคยฝันจริงจังอ่ะครับ เคยแต่ฝันเล่นๆ ตอนดูการ์ตูนว่าอยากเก่งงั้นมั้งจังว่ะ (ดรากอนบอล) อย่างที่บอกว่าไม่เคยได้ฝันอะไรเลย ก็เลือกวิศวะเคมีไป (ชื่อเทห์ดี) ก็ดันติดคับ ตอนนี้ก็เรียนจบแล้วคับ กำลังเรียนโทวิศวะเคมีนี้แหละอีกใบ มาคิดว่าจะเรียนต่อก่อนจบสองเดือนโชคดีที่ยังมีที่ให้เรียน ต่อจากนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะทำไรดีเลยหลังจากจบแล้ว แต่ก็ทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ดีที่สุดล่ะครับ ความคิดผมนะ ผมว่าทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ดีที่สุด แล้วอะไรๆ มันก็สนุกเอง เวลาเราให้สมาธิกับมันแล้วมันก็เพลินนะ ผมไม่ชอบดิ้นรนเท่าไหร่ เท่าไหร่เท่านั้น เหอๆ คงคิดว่าผมเป็นพวกหยาบกระด้างอะไรประมาณนั้นใช่ป่ะ (แล้วมันมาโพสทำไมนะ) ก็ขอยอมรับครับ แค่อยากมาแชร์ในอีกแง่มุมหนึ่งเท่านั้นเอง สุดท้ายแระ ก็ดันมีความฝันแว๊ปเข้ามาพอดีก็ฝันว่า อยากมีความสุขตามอัตภาพ มีกินครบทุกมื้อ ไม่เดือดร้อนคนรอบข้าง ก็ประมาณนี้แหละ ความฝันผม...... จากคุณ : tan_prew - [ 14 ก.ย. 50 00:57:11 A:124.121.186.21 X: ]

ความคิดเห็นที่ 84 ..ได้ทำค่ะ.... ฝันมาแต่ปอสี่ ว่าอยากเป็นนักเขียน   เรียนหนังสือแบบเน้นภาษามาตลอด  แต่เอนต์ไม่ติด ทางบ้านไม่ยอมให้เรียนสายภาษา ที่ม.รามหรือเอกชน เพราะเขากลัวตกงาน  เลยไห้เรียนกฎหมาย  เรียน+แอบเล่นละครเวที จบมาแบบเกรดเตี้ยเรี่ยหญ้ามาก ก็สอบโทต่อ  ก็เรียนจบเร็วเพราะว่ามี ให้เขียนวิทยานิพนธ์    รู้แล้วว่าตัวเองชอบเขียนชอบคิด ทำงานก็ตามสายที่เรียนมา แต่ไม่ทิ้งฝันค่ะ ทำต่อ เอาโครงงานเดิมที่เคยทำ มานั่งเขียน แล้วทน แล้วต่อ แล้วแก้ เงินทองได้มาไม่เคยคุ้มกับความเหนื่อยยากในการทำงาน   แต่ความพอใจในการใช้ชีวิตนี่ ..ทุกวันนี้ เกินร้อย ค่ะ จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 14 ก.ย. 50 06:51:42 ]

ความคิดเห็นที่ 85 อยากเป็นนักดนตรีมายี่สิบกว่าปีล่ะ ตอนนี้เป็นได้แค่เซลขายยา จากคุณ : อะธีลาส - [ 14 ก.ย. 50 15:41:03 ]

ความคิดเห็นที่ 86 กำลังลุ้นอยู่ครับ... จากคุณ : xsit - [ 15 ก.ย. 50 10:02:48 ]

ความคิดเห็นที่ 87 จบนิเทศ PR ฝันอยากทำงานใน บ.ค่ายเพลงยักษ์หญ่ายยย ก็ได้เข้าสมใจ อยู่ได้ 2 ปีกว่าๆ เอ๊ะ มันไม่ใช่อ่ะกิ๊บ มันไม่ใช่  ตอนนี้ลาออกมาทำธุรกิจของตัวเอง ถึงรู้ว่าเราชอบเป็นนายตัวเองมากกว่า  ฝันต่อไปก็อยากต่อ ป.โท บริหารธุรกิจค่ะ :) จากคุณ : อ๋อเรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง - [ 15 ก.ย. 50 18:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 88 จบมาปีนึงเต็มๆ  ทำนั่นนิด ทำนี่หน่อย  ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน  แถมยังคิดไม่ออกว่าเราต้องการอะไรจริงๆ  คิดหนักเจงๆๆๆ จากคุณ : iki (ตัวกลมตาหวาน) - [ 15 ก.ย. 50 21:32:31 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ตอนเด็กๆ รับจ้างตบยุง ตัวละบาท ต่อมาคิดว่าบาปกรรมเหลือเกิน จึงรับจ้างถอนหญ้าหน้าบ้าน คิคิคิ แต่ก็ยังไม่ใช่ความฝัน เมื่อเรียนจบก็เป็นไกด์ พนักงานขายแพ๊กเก็จท่องเที่ยว คุณครูโรงเรียนเอกชน อาจารย์มหาวิทยาลัยชื่อดังในประเทศไทย แต่ตอนนี้ เป็นนักการตลาดที่บริษัทเอกชน พร้อมกับยังสอนในมหาวิทยาลัยอยู่ แต่...ก็ยังไม่ใช่ความฝัน ตกลงว่า ฝันว่าอยากทำอะไร เป็นอะไร แหะๆ ไม่รู้แฮะ ต้องเสาะหากันต่อไป จากคุณ : ดอกไม้ในฤดูฝน - [ 15 ก.ย. 50 22:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ฝันของเรา เราชอบ ฟังเพลง ถ่ายรูป ออกแบบ ทำกราฟฟิค งานทุกอย่างที่ใช้ไอเดีย อยากทำงาน เกี่ยวกับ megazine ออกแบบต่างๆ แต่... เราไม่เคยเรียนมาเลย ทำได้เพราะเกิดจากการเรียนรู้โดยตัวเอง และใจรักที่จะทำ เราคิดว่าฝันของเราคงไปไม่ถึง เพราะที่บ้าน ไม่ชอบให้เราทำงานแบบนี้ เราไม่สามารถตัดสินชิวิตเราได้เอง เราไม่กล้าขัดคำสั่งพ่อแม่ เราอยากให้เค้าสบายใจ   ตอนป.ตรี เค้าก็ให้เราเรียน การโรงแรมและการท่องเที่ยว พอจบมา ก็ได้ไปเรียนหลักสูตรอาหาร 1 ปี และตอนนี้ ได้ทำงานเกี่ยวกับการโรงแรมแล้ว ต่ำแหน่งในครัว ซึ่งเราทำแล้วคิดว่ามันไม่ใช่ตัวเราเลย เป็นงานที่เหนื่อยมาก แต่เค้าก็พูดกับเราว่า เพื่ออนาคต งานสายอาชีพทำไปเรื่อยๆเราก็นำมาเก็บเกี่ยวไว้ใช้กับตัวเองได้  เช่น อาจเปิดร้านเป็นของตัวเองได้ เราก็ได้แต่ ค่ะ ค่ะ .. ตอนนี้เราท้อมากเลย เราอยากทำตามความฝันมากๆ เรารู้ว่าพ่อแม่เค้ารักเรา เค้าอยากให้เรา ก้าวหน้าในอนาคต แต่ถ้าก้าวหน้าแต่ทำไปไม่มีความสุข ชิวิตข้างหน้าไม่รู้จะเป็นอย่างไร ตอนนี้ได้แต่นั่งฟังเพลง live and learn ปลอบใจตัวเองไปวันๆ " อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด " จากคุณ : I 'm rock (I 'm rock) - [ 15 ก.ย. 50 23:20:57 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อยากเป็นนักธุรกิจครับ แต่ไม่มีเงินสักบาทแถมเป็นหนี้ด้วย กำลังกว้าต่อไปอยู่ครับ หวังว่าความฝันนั้นจะเป็นจริง ในสักวันหนึ่ง เสียดายตัวเองที่ เป็นคนที่ ไม่สามารถอยู่กับความตั้งใจได้ตลอดเวลา เพราะเป็นคนขี้เกรงใจแล้วก็ตามใจคนอื่นมากกว่าตัวเอง เพราะเคยเป็นคนที่ตามใจตัวเองมาก จนเสียเพื่อนไปมากกว่าครึ่งนึงของชีวิต กำลังรวบรวมพลังที่มีสร้างชีวิตใหม่อยู่ครับ ผมอาจต้องการแฟนดีดีคนหนึ่งก็ได้มั้ง คนที่จะพอช่วยทำให้ผมมีเครื่องยึดเหนื่ยวจิตใจให้รู้ว่าผมทำไปเพื่ออะไร เพราะตอนนี้ ผมยืนอยู่คนเดียวจริงๆ บนเส้นทางชีวิต จะมีก็แต่ที่บ้านที่เป็นกำลังใจให้เสมอ และไม่เคยทิ้งผมไปเลยสักครั้งเดียว จากคุณ : Bangkok City Boy - [ 16 ก.ย. 50 11:01:18 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ชีวิตดิฉันมีแต่การเบนสาย... เรียนม.ต้นสายภาษา(โง่เลข) เรียนม.ปลาย ศิลป์-คำนวณ(เน้นเลข) เรียนมหาลัย เทคโนโลยีภูมิสารสนเทศ(GIS) จบมาได้วิทยาศาสตร์บัณฑิต กรรมเลย เบนสุดตัว อยากทำงาน เป็นผู้พิพากษา พอลองเรียนนิติรามฯแล้วจำไม่ไหวเลยล้มไป... พอมหาลัยเรียนภูมิศาสตร์ก็อยากทำงานเพื่อสิ่งแวดล้อมบ้าง...แต่ไม่เห็นเปิดเลยอ่ะ(เพิ่งมีราชการเปิด2กรมเมื่อเดือนที่แล้วเอง) ปัจจุบัน...จบมา 6 เดือน เพิ่งได้งานเป็นโบรคเกอร์ขายคอนโดฯแล้วก็ให้ข้อมูลคอนโดของบริษัททั้ง 36 แห่ง(ปัจจุบันยังจำได้ไม่หมดและข้อมูลในมือมีแต่ไม่อัพเดท กรรมๆๆๆ) ยังขายไม่ได้เลย เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ ไอ้เจ้าของห้องมันไม่ยอมลดราคาเลย งกจริงๆ แล้วตรูจะขายได้วันไหนเนี่ย T T จากคุณ : doxday - [ 16 ก.ย. 50 12:28:02 ]

ความคิดเห็นที่ 93 จบ ป.ตรี คอมพิวเตอร์ฺ เรียนเพราะรู้ว่าชอบ และสนใจเรื่องการเขียนโปรแกรม ตอนนี้จบมา 6 เดือน ทำงานมา 6 เดือน .. มีความสุขมาก แต่จะสุขมากกว่านี้ถ้าแฟนผมย้ายมาทำงานแถวสยาม .. ป.ล. ไปหาทุกวัน ไกลชิบ!~ จากคุณ : play-pause - [ 16 ก.ย. 50 13:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 94 จบเคมีมา  เพราะชอบเรียนเคมี  แต่พอทำงานเคมี ดันไม่ชอบเลยแฮ่ะ เห็นคนอื่นเขามีความฝันนี่ดีนะครับ  ไม่ว่าจะได้ทำหรือไม่ได้ทำ  แต่ผมนี่สิ  ไม่เคยฝันโน้นฝันนี่อะไรกับใครเขาเลย  ก็เลยไม่รู้จะเดินตามอะไร   จะค้นหาความชอบก็ไม่ได้ เพราะเป็นคนที่ไม่มีความถนัดหรือความชอบอะไรเป็นพิเศษกับเขาด้วย  คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไงกับชีวิตต่อดี จากคุณ : mixz - [ 16 ก.ย. 50 20:04:59 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ผมจบปวสมาแล้วก็เที่ยวมาปีหนึ่ง ตอนนีทำงานกับครอบครัวผมขายมือถือบ้านผมขายผ้ารายได้ดีนะแต่ไม่ใช้ที่ผมฝันผมไม่ชอบอาชีพนี้แต่ผมมีความคิดว่าทำอะไรให้ได้เงินมาก่อนเพื่อไว้เป็นทุนรอนในวันข้างหน้านะผมเลยตั้งใจทำส่วนตัวผมอยากเป็นหมอนวดหมอสมุนไพรจะได้ช่วยคนได้เยอะยิ่งคนที่เป็นอัมพาตเนี่ยหน้าสงสารเขานะผมก็หาหนังสือศึกษาเองนะไม่ยอมที่จะไม่รู้อะไรเลยแน่ๆ ถึงว่าชีวิตนี้จะไม่ได้ทำตามความฝันที่ผมต้องการแต่ผมคงหาเงินได้บางส่วนช่วยคนอื่นได้บ้างละผมชอบให้คนที่ผมรุ้จักมีความสุขนะอย่างเช่นที่ผมทำงานอยู่บ้านผมไม่ชอบแต่ผมก็อยากให้เตี่ยกับแม่มีความสุขแต่แท้สุดท้ายแล้วผมจะรับช่วงต่อหรือเปล่าก็มันเป็นเรื่องอนาคตนะ จากคุณ : คิดได้คิดไป - [ 16 ก.ย. 50 20:58:24 ]

ความคิดเห็นที่ 96 พึ่งจะจบอ่ะคะ แต่ก็รู้เลยว่าไม่อยากทำงาน สายที่เรียนมาแล้ว จะเป็นไงต่อไป ก็ไม่รู้เหมือนกัน จากคุณ : SuPerGLUE (SuPerHyPerOverUltraGLUE) - [ 16 ก.ย. 50 21:14:21 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ผมก็เป็นเหมือนดังฝันตอนเด็กครับ ทำงานด้านคอมพิวเตอร์ สายเน็ตเวิร์กตามที่เราต้องการ แต่ไม่รู้ว่าใช่ตัวเองชอบไหมเพราะความตจริงผมก็มีอีกหนึ่งงานที่ชอบคือถ่ายรูปครับ ตอนนี้คิดเล่นอยู่ว่า ทำไมตอนมหาลัยไม่หนีไปเรียนถ่ายรูป อาจมีความสุขกว่านี้หน่อยก็ได้ จากคุณ : ninjathai - [ 17 ก.ย. 50 01:13:19 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ขอแสดงความเห็นด้วยคนนึง มีคนนึงที่ผมอยากเป็น และ อิจฉาเขามากที่เขา ได้ทำอาชีพนี้ ก็คือ คุณสรรเสริญ ปัญญาทิวงศ์ ที่เป็นพิธีกร ที่นำเที่ยวไปทั่วโลก คล้ายๆ Back Packer เมือก่อนมีคนนีง ชื่อ เรย์ อะไรนี่แหละ จากคุณ : Fastcat4100 - [ 17 ก.ย. 50 11:59:13 ]

ความคิดเห็นที่ 99 มาแปะรูปเพิ่ม บรรยายอาชีพผม :D จากคุณ : ไปหัวหินกันเต๊อะ (cookiecompany) - [ 17 ก.ย. 50 20:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 100 จบอะไรก็ช่าง แต่อยากทำงานเมืองนอก ดิ้นรนมา 5 ปี กว่าจะได้มา ดีใจครับ แต่ตอนนี้ คิดถึงเมืองไทย แล้ว จากคุณ : แตก - [ 17 ก.ย. 50 21:19:14 A:58.187.42.180 X: TicketID:114574 ]

ความคิดเห็นที่ 101 อยากเรียนวารสาร ธรรมศาสตร์ตั้งแต่ม.2 เมื่อวันที่ 6 กันยาที่ผ่านมา เพิ่งรับปริญญาไปเอง ภูมิใจมาก อยากทำงานนิตยสารแห่งหนึ่งมากๆ (อยากทำตั้งแต่ยังไม่จบม.ปลาย) และอยากเรียนป.โท แต่พอ 2 สิ่งนี้มาชนกัน ทำให้ต้องตัดสินใจเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ตอนนี้ก็เป็นนักศึกษาป.โท และก็เป็นฟรีแลนซ์ให้กับนิตยสารแห่งนั้นด้วย ความฝันตอนนี้คือพยายามเรียนป.โทให้จบ (แต่เหนื่อยมาก เบื่อแล้วด้วย) กับจะทำงานที่มั่นคง (ตามที่พ่อกับแม่ฝันไว้) แต่ในใจยังรักงานขีดๆเขียนๆมากมาย และจะอยู่ที่นิตยสารแห่งนี้ต่อไป จนกว่าเค้าจะไม่เอาเราเอง จากคุณ : ปลาทองแก้มยุ้ย - [ 17 ก.ย. 50 23:47:25 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ตอนเด็กชอบเรียนศิลปะ มีกิจกรรมเกี่ยวกับวาดรูปไม่เคยพลาด เคยวาดเป็นเล่ม ๆ ขายตอนเด็ก อยากเป็นนักเขียนการ์ตูน วาดมาเรื่อย ๆ จนจบ ม.ต้น แล้วก็หยุดไปจนทุกวันนี้ เรียนมาทางการขาย, การตลาดตั้งแต่ ปวช จนจบตรี แต่ไม่เคยทำงานด้าน marketing เลยแม้แต่เฉียด เคยหว่านใบสมัครตำแหน่ง sales, marketing ไป เรียกไปสัมภาษณ์เยอะนะ แต่ไม่เคยได้ เค้าบอกว่า "ไม่มีประสบการณ์" ตอนฝึกงานก็ฝึกกับบริษัท Research ใหญ่โตแถวสีลม ไม่ถือว่าเป็นประสบการณ์หรอกเหรอ ทำงานด้าน Admin ได้สักระยะหนึ่งก็เริ่มรู้สึกว่า ...ที่จริงเราไม่ชอบการตลาดเลยนี่หว่า ตอน ปวช. เค้ามี 3 แผนกให้เลือก บัญชี, เลขา, การขาย ก็ดันได้การขาย เพราะตกบัญชี ถ้ากลับไปได้จะเลือกเลขา เพราะตอนนี้รุ้แล้วว่าตัวเองชอบงานแนว Support ไม่ใช่งานในตำแหน่งที่เพิ่มกำไรให้องค์กรแบบ sales หรือ marketing ชอบรับมากกว่ารุก ว่างั้น พอขึ้นปริญญาตรี แทนที่จะเลือกเรียนภาษาหรือโรงแรมแบบที่ชอบ ก็ดันไปเลือก marketing คิดง่าย ๆ ว่าเรียนมาทางนี้แล้วก็ต้องไปต่อไป แล้วก็ตามเพื่อนด้วย เหอะ ๆ คิดแบบมักง่าย ชีวิตเลยอนาถแบบนี้ ทำงานได้ 2-3 ปีได้เจองานอดิเรกที่รัก อยากจะเปิดร้านนะ แต่น่าเสียดายที่เอามาเป็นอาชีพหลักไม่ได้เพราะไม่ทำเงินเท่าที่ควร มีเงินเก็บก้อนหนึ่งที่ยิ่งทำงานยิ่งก้อนเล็กลงเรื่อย ๆ แทนที่มันจะใหญ่ขึ้น เพราะค่าครองชีพแถวที่ทำงานสูง ประกอบกับออกมาอยู่ข้างนอกคนเดียว ค่าใช้จ่ายเยอะ ปัจจุบันPurchasing อยู่ ชอบงานที่ทำนี้มาก รักองค์กรด้วย เสียดายเป็นแค่ contact เดือนหน้าก็จะหมดละ เสียวหลังวาบ ๆ อยู่เนี่ยไม่รู้ว่าจะได้ต่อสัญญารึเปล่า ระหว่างนี้ก็นั่งทำงานอดิเรกไปพลาง รวบรวมเก็บไว้เยอะ ๆ รอผันเป็นกำไร มีออร์เดอร์มาหลายเจ้าต้องปฏิเสธไปเพราะสุขภาพไม่ค่อยดี ทำไม่ไหว ไม่งั้นจะไม่ห่วงเลยเรื่องไม่มีงานทำ ไม่มีรายได้ นอกจากนี้ก็เพิ่มอาวุธให้ตัวเอง ไปลงเรียนภาษาที่ 3 แรงบันดาลใจไม่มีอะไรมาก แค่ชอบวัฒนธรรมเค้าและอยากอ่านหนังสือภาษาเค้าได้ ลึก ๆ แอบหวังว่ามันคงจะช่วยเรื่องการงานในอนาคตได้บ้าง เรื่องเรียนต่อโท ตอนจบตรีใหม่ ๆ ก็มีไฟหรอกนะ ตอนนี้เริ่มมอดไปละ แต่ยังไงก็คงต้องต่อแหละ ร้านขายเสื้อผ้าแฮนด์เมด, ร้านขนม, แอร์โฮสเตส, พยาบาล ทุกอย่างนี้เคยฝันอยากจะเป็นมาหมดแล้ว เริ่มไปได้นิดหน่อยก็หยุด เหอะ ๆ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 50 12:05:11 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 50 11:39:15 จากคุณ : norikaten - [ 18 ก.ย. 50 11:33:25 ]

ความคิดเห็นที่ 103 จบเกษตรครับ ตอนเลือกไม่มีการวางแผนครับเลือกไปงั้นเพราะกลัวเอนท์ไม่ติด เรียนไป 4 ปีเหมือนไม่ได้อะไร จบมาก็โต๋เต๋ครับไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันประมาณปีกว่าๆ ก็ไปเรียนภาษาเพิ่มครับ เรียนภาษาจบก็เป็นไกด์ฟรีแลนซ์จากนั้นก็ไปทำงานเป็นล่ามในโรงงานครับ รู้สึกว่าชีวิตมันมีอะไรที่ขาดหายไป ตอนนี้เริ่มจะทำตามฝันละครับ คืออยากเป็นเจ้าของธุรกิจสักอย่างเพื่อคนที่ห่วงใยและรักเราที่สุดครับเพราะรู้สึกว่ายังไม่มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณของพวกท่านเลย ... ตอนนี้กำลังจะเปิดร้ายขายเสื้อผ้าครับ และก็คิดถึงการเกษตรมากครับเอาตำราเก่าๆมาเปิดดู+กับนิตยสารทางการเกษตรต่างๆ รู้สึกดีมากๆครับ อนาคตอยากทำฟาร์มปสุสัตว์อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติให้มากที่สุดครับ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนด้วยครับ จากคุณ : Red Brahman (Red Brahman) - [ 18 ก.ย. 50 19:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 104 จำได้ว่าตอนเด็กๆ เคยดูหนังเรื่อง The Net เวอร์ชั่นเก่ามากๆ ก่อนหน้าที่จะเอามาทำเป็นภาพยนตร์ที่เพิ่งฉายไปเมื่อไม่กี่ปีมานี้นะ แล้วชอบนางเอกมากๆ รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เก่งจัง อยากเป็นอย่างนี้บ้าง แต่พอเอาเข้าจริงๆ ด้วยความที่เป็นเด็กบ้านนอกโอกาสเลือกเรียนค่อนข้างน้อย และปัจจัยหลายๆ ด้านที่ทำให้ไม่สามารถมีโอกาสเลือกได้มากนัก สุดท้ายต้องเรียน ปวช.บัญชี พอจบ ปวช. ตอนนั้นก็ตุ๊มๆ ต่อมๆ จะได้เรียนต่อไหมหว่า แต่ก็สอบเรียนต่อ ปวส.คอมพิวเตอร์ธุรกิจ ซึ่งน่าจะใกล้เคียงสุดแล้วในบรรดาตัวเลือกที่มีอยู่ตรงหน้าทั้งหมด แล้วก็สอบติด เรียนช่วงเช้า ทำงานพิเศษช่วงบ่าย โดยที่ยังไม่รู้เลยว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เพราะไม่มีปริญญาตรีในสาขาที่อยากเรียนเปิดสอนในตอนนั้น พอจบ ปวส. เอาอีกแล้ว เหมือนฉายหนังเรื่องเดิม จะได้เรียนต่อไหมหว่าเรา แต่บนความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่บ้าง ปีนั้นสถาบันที่เราเรียนอยู่เปิดสอนปริญญาตรี เอกระบบสารสนเทศ เป็นรุ่นแรก และเราก็ดันสอบติดซะด้วย ซึ่งตอนแรกนึกว่าจะแห้วซะแล้ว เพราะทำข้อสอบแทบไม่ทัน เขาประกาศว่าอีก 15 หมดเวลา เรายังทำได้ไม่ถึงครึ่งเลย แต่ก็ทำต่อจนเสร็จ โดยอาศัยสัญชาติญาณล้วนๆ อ่านโจทย์แล้วคิดว่ามันน่าจะเป็นอย่างนี้แล้วก็ตอบเลย ไม่นึกถึงอะไรทั้งนั้นแล้ว สุดท้ายเราก็สอบติด เลยได้เรียนต่อ จบมาก็ทำงานธุรการอยู่ปีนึง เพราะจบมาไม่ค่อยตรงกับสายงานที่อยากทำ ประสบการณ์ก็ไม่มี ระหว่างนั้นก็พยายามหางานอย่างที่เราอยากทำ แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าอยากเพราะเรียนมาไม่ตรง จึงเลือกหางานกับ Software House และก็ได้จริงๆ ถึงแม้จะไม่ได้เข้าไปเป็นโปรแกรมเมอร์เต็มตัว ส่วนใหญ่จะทำบัญชีและงานธุรการ แต่ก็อาศัยครูพักลักจำ ให้พี่เขาสอนให้บ้างเมื่อมีโอกาส สุดท้ายฟ้าก็ประทานโอกาสมาให้อีกครั้ง เมื่อเพื่อนสมัยเรียนโทรมาบอกว่า ที่บริษัทรับสมัครโปรแกรมเมอร์ ก็เลยลองไปสมัครดู สุดท้ายก็ได้เป็นโปรแกรมเมอร์แบบเต็มตัวสมใจ ทุกวันนี้เราเองก็ยังคงทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์อยู่อย่างไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงไปทำอย่างอื่น เพราะคงทำอย่างอื่นไม่เป็นแล้ว หุหุ แต่เราก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้เขียนโปรแกรม ได้เจอปัญหาต่างๆ นานา ให้คอยแก้ไขอยู่ตลอดเวลา เราจึงไม่เคยรู้สึกเบื่อหรือเหนื่อยกับงานที่ทำอยู่เลย เพราะมันเป็นทั้งความหวัง ความฝัน และความจริง ถ้าหากไม่ได้ทำอาชีพนี้ ความสุขส่วนหนึ่งในชีวิตเราเองก็คงหายไปด้วย เข้ามาแก้ไขให้อ่านง่ายขึ้นค่ะ ตอนแรกเขียนติดกันเป็นพรืด... อ่านไม่ออก แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 50 19:41:20 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 50 19:39:08 จากคุณ : NongBua - [ 18 ก.ย. 50 19:34:54 ]

ความคิดเห็นที่ 105 เด็กๆอยากเป็น บุรุษไปรษณีย์ครับ โตขึ้นมาหน่อย อยากเป็นนักดนตรีครับ สุดท้ายไม่ได้เป็นทั้ง 2 อย่าง ต้องมาทำงานเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ซะงั๊น จากคุณ : KikuAnonae - [ 19 ก.ย. 50 15:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 106 อายุ 15 ตัดสินใจละว่าอยากเป็น interior designer แต่ที่บ้านไม่ให้เรียน  บอกว่ามันไม่ดีหรอก สุดท้ายดิ้นรนจนไปเรียน ตปท จบตรี - โทด้าน Textiles ตอนนี้นั่งทอผ้าทำ furnishing textiles อยู่  ไปๆ มาๆ มีคนจ้างไปทำ interior จนได้ ต่อสู้มาตลอด  บางทีงานก็ปัญหาเยอะมาก  แต่ทุกวันนี้มีความสุขมากค่ะ ^______^ จากคุณ : HappyHippo - [ 19 ก.ย. 50 20:26:47 ]

ความคิดเห็นที่ 107 จบ คอมฯ ครับ ทำงาน โปรแกรมเมอร์ อยู่แบงค์ ฝันอยากเป้น HeadCoach ทีมฟุตบอล แบบว่าชอบวางแผนการเล่นอ่ะ แล้วก็เจ้าของโรงงานน้ำดื่ม กะน้ำแข็ง (อันนี้ยากไป) จากคุณ : McPhu - [ 20 ก.ย. 50 16:33:26 ]

ความคิดเห็นที่ 108 จบ คหกรรมเสื้อผ้า ตอนเด็กอยากเป็นโมเดลลิ่ง จบมาก็ได้ทำสมใจ ทั้งคอสตูมและโม 2 อิน 1 แต่ตอนนี้ออกมาเป็นเซลล์แทน ทำให้ชีวิตเราเริ่มหมดไฟแล้ว ศิลปะหรือสิ่งที่เราเคยชอบมันกำลังจะค่อยๆหายไปหน่ะ อยากได้มันกลับคืนมาเหมือนกันนะ... จากคุณ : อูกันดาgirl - [ 20 ก.ย. 50 18:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 109 Do what you love, and the money will follow. ประโยคที่คุณ บัณฑิต อึ้งรังษี กล่าวไว้ อยากเป็นวาทยกร เเต่ไม่อยากไส้เเห้ง เป็นจริง ๆ ครับ ใครว่า--------ครูไส้เเห้ง ---------- ถ้าจะเป็นอะไร เป็นให้ดีที่สุดครับ เเล้วเงินจะตามมาเอง อย่าเพียงเเต่ จบตรี จบโท เราต้องมีอะไรที่เขาอยากได้เรา หรือถ้าเราจะทำเอง เราต้องมุมานะมาก ๆๆๆๆ เเละคุณคงเคยได้ยินว่า ครู/อาจารยืที่งานล้นมือนั้น ไม่ใช่เพราะเขาสอนไม่เต็มที่ในห้อง ไม่ใช่เลย ส่วนมากสอนเต็มที่ทั้งใน+นอก ส่วนผม อยู่เเผนกนานาชาติ( หลักสูตรอเมริกา เขาไม่ Ent ผมเลยไม่กิลตี้นัก เเละ สอนน้อยเเต่ทำงานด้านอื่นด้วย ด้านประสานงานครับ) จบตรีอักษร อยากสอนหนังสือตั้งเเต่อยู่ ป. 5-6 ( ช่วงนี้ผมเริ่มช่วยครูตรวจการบ้านเพื่อนเเล้วนะครับ) ม. 2 เริ่มติวฟรีให้เพื่อน ม.3 ติวเก็บตังค์ ชั่วโมงละ 50 บาทถ้าจำไม่ผิด ปี 2529 เเต่เริ่มทำงานจริง ๆ เมื่อ 10 ขวบ เก็บจานข้าวเเละชามก๋วยเตี๋ยว เเล้วได้เงิน+กินข้าวหรือก๋วยเตี๋ยว ฟรี ขอเป็นกำลังใจกับทุกคน จากคุณ : tonmelb - [ 20 ก.ย. 50 20:04:50 A:61.91.163.204 X: TicketID:054700 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ฝันมาตั้งแต่เด็กค่ะว่าอยากเป็นนักเขียน เริ่มเขียนกลอนเปล่าส่งให้ใยไหมอยู่นานหลายปี พี่ๆ ก็น่ารัก มีคอมเม้นท์กลับมาให้แก้ไขปรับปรุงทุกครั้ง จนเข้าสู่ฤดูกาลเอ็นทรานซ์... ทำให้ต้องห่างหายจากงานเขียนไปพักใหญ่ เพราะต้องมุ่งมั่นเอ็นท์ให้ติดก่อน หลังจากเอ็นท์เข้าคณะรัฐศาสตร์ ธรรมศาสตร์เป็นที่เรียบร้อย ก็ต้องมุ่งมั่นในการเรียนให้จบอีก 4 ปี... งานเขียนก็เลยได้แต่ขีดๆ เขียนๆ ไม่ให้ฝืดเท่านั้นเอง เรียนจบป.ตรี ก็ต้องต่อโทที่คณะสารสารฯ ทันที แถมยังต้องทำงานไปด้วย เพราะคิดว่าไม่อยากเรียนอย่างเดียว กลัวว่าตัวเองจะว่างมากไป... สุดท้ายงานเขียนก็ไม่ได้เป็นเรื่องเป็นราว (อีกแล้ว) จนวันหนึ่ง ได้มีโอกาสลาพักงานมาประมาณ 1 เดือน เพื่อมาสอบประมวลผลป.โท... ถึงเวลานี้เกิดนึกถึงความฝันตั้งแต่เด็กของตัวเองขึ้นมาได้ซะงั้น... ไม่ทำตอนนี้ ก็คงไม่รู้จะได้เริ่มทำตอนไหนแล้วล่ะ... ลามาอ่านหนังสือสอบ... แต่ดันเอาเวลาสำคัญนี้มาเขียนหนังสือซะงั้น เอากับเขาสิ มีความมุ่งมั่นมากว่าต้องเขียนให้จบให้ได้...คอยดู ตื่นตีสี่ประมาณ 10 วัน เพื่อมาเขียนหนังสือ เรื่องการสมัครงานสำหรับน้องๆ ที่เพิ่งเรียนจบใหม่ๆ ไอเดียและความตั้งใจเยอะมากตอนนั้น ใช้เวลาแค่ 10 วัน ต้นฉบับก็เสร็จสิ้น (พร้อมคุณภาพ...ที่คิดว่ามีนะ) แต่กว่าจะได้ตีพิมพ์และวางแผงให้เห็นก็ใช้เวลา 1 ปี 4 เดือน กับการพยายามส่งให้สำนักพิมพ์พิจารณาถึง 3 สำนักพิมพ์ ขณะที่ยังคงเรียนป.โท และทำงานไปด้วยตามปกติ เห็นหนังสือตัวเองบนแผงครั้งแรก ดีใจมากๆ ยิ่งเห็นมีคนหยิบอ่านยิ่งปลื้มใจใหญ่... และมาภาคภูมิใจและมีความสุขที่สุดก็เห็นจะเป็น... ตอนที่มีแฟนหนังสือส่งเมล์มาคุยหรือสอบถามเกี่ยวกับการหางาน อย่างต่อเนื่อง จนบางคนได้คุยกันทางโทรศัพท์ บางคนได้นัดเจอกัน ถึงวันนี้หนังสือเล่มที่สอง (ที่ยังคงเกี่ยวกับการหางาน) ...กำลังจะวางแผงอีกครั้ง ก็ยังคงจำวันที่หนังสือเล่มแรกวางแผงได้ติดตา ความรู้สึกตื่นเต้น ภูมิใจก็ยังคงมีเท่าเดิม วันนี้แม้จะไม่ได้เป็นนักเขียนเป็นอาชีพหลัก แต่ก็มีความสุขกับการเป็นนักเขียนสมัครเล่นไปอย่างนี้ ขณะที่ยังมีงานประจำเป็น HRD ซึ่งทำมาแล้วกว่า 5 ปีตั้งแต่จบป.ตรี จนวันนี้รู้สึกว่าอยากใช้ทักษะความสามารถที่มีของตัวเอง ในการทำงานด้านอื่นบ้าง ซึ่งก็ต้องยังใช้ทักษะใกล้เคียงกับเดิม ตอนนี้กำลังจะเริ่มงานในส่วน Customer Experience Management - CEM กับบริษัทแห่งหนึ่ง และคิดว่าน่าจะไม่หนีจากงาน HR นัก HR มีลูกค้าคือ...พนักงานในองค์กร CEM มีลูกค้าคือ...ลูกค้าภายนอกองค์กร การใส่ใจ ดูแลลูกค้าก็คงใช้ทักษะ ความสามารถ และใช้หัวใจไม่ต่างกันมากนัก จึงคิดว่า...เป็นอีกโอกาสดีๆ ที่ได้ลองทำสักครั้ง ไม่แน่ใจว่าทั้งหมดในชีวิตที่ผ่านมา...จะเป็นไปตามที่ฝันไว้หรือไม่ รู้เพียงว่า...ทุกอย่างเกิดจากความตั้งใจและการวางแผนไว้ตั้งแต่ต้น แม้ระหว่างทางจะเจอปัญหาบ้าง แต่ถ้าเป้าหมายของเราชัดเจน ก็คิดว่า...สักวันเราก็ต้องเดินไปถึง และมีความสุขกับมันในที่สุดค่ะ... แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 12:59:50 จากคุณ : แมงปอในไร่ส้ม - [ 21 ก.ย. 50 12:55:11 ]

ความคิดเห็นที่ 111 แหม ฝันกันเยอะจัง... เราไม่มีความฝัน... ตอบไม่ได้ว่าอยากเป็นอะไร... ชอบนอนดูทีวี อยู่บ้าน... กะดูตัวเลขในธนาคารวิ่งขึ้นๆๆๆ เหอๆ... สงสัยตอนนี้ได้ทำตามฝันแระ... นอนดูทีวี ที่บ้าน พอตื่นก้อไปทำงาน... หาเงินเข้าบัญชี... จากคุณ : Blue Lighthouse - [ 21 ก.ย. 50 19:51:46 ]