PANTIP.COM : B5971951 “จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 6 มหา’ลัยซอยต้นสน []

“จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 6 มหา’ลัยซอยต้นสน

“จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 6 มหา’ลัยซอยต้นสน

“เย็นนี้คุณว่างหรือเปล่า”

“ว่างครับ” ลุงตอบงงๆ เพราะอาจารย์ปัญญาถามขึ้นแบบ

ไม่มีปี่มีขลุ่ย

“เห็นคุณเล่าว่า ไอบีเอ็มเสนอเครื่องไปยังธนาคารเรียบ

ร้อยแล้ว กำลังทำพรีเซนเทชั่นอยู่ และทางธนาคารก็เร่ง

เรามาไม่ใช่หรือ”

“ใช่ครับ” ลุงตอบรับ

“ถ้าอย่างนั้น เรารอช้าไม่ได้ เย็นนี้ถ้าคุณว่าง คุณช่วยไป

ที่บ้านผมหน่อย เอาเอกสารที่เมืองนอกส่งมาให้ผมดู

หน่อย ผมจะดูให้ว่าขาดอะไรไปบ้างจะได้สั่งเพิ่ม เมือง

นอกเขาจัดหาให้ได้ในกี่วัน”

“ก็คงไม่นานหรอกครับ หากเราเร่งไป 4-5 วันคงจะได้ ถ้า

มาทางอากาศ”

เย็นวันนั้น ลุงก็เอารถโกดังขนเอกสาร 300 กว่าเล่มและ

แคตตาล๊อคที่เหลือเอาไปบ้านของดร.ปัญญา ที่อยู่ซอย

ต้นสนใกล้กับซอยหลังสวน ถนนเพลินจิต

บ้านของอาจารย์เป็นบ้านเล็กๆ ท่านอยู่กันสองคนกับ

ภรรยา

เย็นนั้น ท่านหยิบเอกสารเอามาพลิกดูอย่างละเอียดทีละ

เล่ม แล้วถามว่า

“มีแค่นี้เองหรือ…..???”

ลุงละเป็นงง……มีแค่นี้เองหรือ…..แปลว่ายังไม่พอซินะ

แล้วอาจารย์ปัญญาก็ให้ลุงเอากระดาษมาจดชื่อ Manual

ต่างๆ เพื่อสั่งเพิ่ม ซึ่งคราวนั้น เราสั่งเพิ่มไปอีกเกือบ 50

กว่าเล่ม

ส่วนใหญ่เป็นพวก Operating Systems หรือที่ เบอร์โร่ส์

เรียกว่า Master Control Program หรือ MCP ซึ่งเป็น

Feature ที่สำคัญของระบบคอมพิวเตอร์ทุกชนิด ซึ่งการ

วัดว่าระบบใดจะมีประสิทธิภาพกว่ากัน เขาวัดกันที่ความ

สามารถของ MCP ด้วยอีกประการหนึ่ง

จากนั้น ดร.ปัญญาก็สั่งลุงทันทีว่า ต่อไปนี้ทุกห้าโมงเย็นถึง

ประมาณ สามทุ่ม ให้ลุงไปที่บ้านซอยต้นสนทุกวัน

ลุงถามว่าไปทำไม ก็ในเมื่อเราได้ดร.ปัญญามาเป็นที่

ปรึกษาแล้ว

อาจารย์ปัญญาตอบว่า ท่านยังเป็นข้าราชการทหารอยู่

ท่านไม่สามารถจะทำอะไรออกหน้าได้ การที่จะให้ท่านไป

ยืนพรีเซนแทนในนามของบริษัทนั้น ท่านทำไม่ได้ เพราะ

ท่านยังไม่ได้ลาออกจากราชการ เดี๋ยวใครเอาเรื่องไปฟ้อง

ร้องกับทางราชการจะเสียหายไปเปล่าๆ

“แล้วจะทำอย่างไรละครับ…..เรื่องพรีเซนเทชั่น”

“นั่นซิ ผมเลยต้องให้คุณมาพบผมทุกวัน เพื่อเตรียมทำพรี

เซนเทชั่น และคุณต้องเป็นผู้ทำพรีเซนเทชั่นเอง……”

เอาละซิ….จะให้ลุงทำอย่างไรละนี่ การขายสินค้าทุก

ชนิด เราต้องมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องสินค้าเป็นอันดับแรก

เพื่อสร้างความมั่นใจให้แก่ตนเอง และเมื่อเวลาลูกค้าถาม

จะได้ตอบปัญหาให้แก่ลูกค้าอย่างคล่องแคล่ว แสดงว่า

เป็นผู้รู้ ผู้ชำนาญ

แต่การที่จะให้ลุงไปยืนพรีเซนให้กรรมการจัดซื้อของ

ธนาคารฟัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาได้ฟังไอบีเอ็มมาหลาย

รอบแล้ว คงมีปัญหามาซักกับเราเป็นการสนุกแน่

และถ้าเราตอบไม่ได้ หรืออึกอัก ก็จะเป็นการแสดงให้เห็น

ว่าเรามันไม่เอาไหนจริงๆ

ลุงเอาความหนักใจในครั้งนี้ไปปรึกษาให้คุณธวัชฟัง คุณ

ธวัชฟังแล้วก็เห็นใจทั้งอาจารย์ปัญญา เพราะการที่ท่านมา

ช่วยให้อยู่หลังฉากกับเรานั้นก็นับเป็นพระคุณถมไปแล้ว จะ

ให้ท่านไปเสี่ยงกับอนาคตของท่านอีกก็เกินไป

ส่วนทางด้านของลุงก็มีเหตุผล คณะกรรมการจัดซื้อของ

ธนาคารคงซักลุง กันอย่างอย่างสนุกสนานแน่นอน เพราะ

มีกรรมการบางท่านก็บอกว่า

“อย่าไปรอยิบอินซอยเลย จนป่านนี้แล้วยังไม่เห็นมีอะไร

เป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง ซื้อไอบีเอ็มไปเถอะ”

บางท่านที่เห็นใจเราก็บอกว่า ยิบอินซอยก็เปรียบเสมือน

ญาติ ญาติมาขอเวลาเตรียมตัวสักหน่อย รับปากแข็งขัน

ว่าจะเข้าเสนอด้วย และธนาคารก็ไม่ได้รีบอะไรหนักหนา

ขืนซื้อไอบีเอ็มไปโดยไร้คู่แข่ง ไอบีเอ็มก็เอาเปรียบ

ธนาคารตาย จะเรียกร้องให้ธนาคารทำอะไรก็ได้

ในที่สุดก็ตกลงกันว่า เราควรจะมีชาวเอเซียผู้มีความรู้

มากกว่าลุงมาประจำที่เมืองไทยสักคน เพื่อช่วยประกบกับ

ลุง เวลาลุงมีปัญหา ก็ตกลงกันว่าจะเอาชาวเอเซียไม่ว่าจะ

เป็นชาวสิงคโปร์หรือชาวเมเลย์เซีย ซึ่งตอนนั้น เขาได้เริ่ม

ใช้ระบบคอมพิวเตอร์ขนาด บี ซีรี่ย์ ของเบอร์โร่ส์ไปแล้ว

ในที่สุดเราได้ นายทอง ฟูลิน ซึ่งเป็นชาวเมเลย์เซีย อายุ

สักห้าสิบกว่าเข้ามาประจำอยู่ที่เมืองไทยโดยมีค่าใช้จ่ายที่

ไม่สูงนัก

หลังจากนั้นลุงก็เข้าสำนักเรียนที่ลุงเรียกว่า “มหาวิทยาลัย

ซอยต้นสน” เพราะบางที “เรา” หมายถึงลูกศิษย์กับ

อาจารย์สองคน ก็ออกไปนั่งเรียนกันใต้ต้นสนซึ่งขึ้นสูงเป็น

แนวเหมือนชื่อซอย และเป็นรั้วของทุกบ้าน

วิชาแรกที่เราเรียน ลุงจำได้ว่า เราเริ่มจับตั้งแต่องค์

ประกอบของคอมพิวเตอร์กันก่อนว่าอะไรคือ Hardware

อะไรคือ Software ส่วนของ Hardware ประกอบไป

ด้วย Central Processing Unit หรือ CPU แล้วค่อยลงลึก

ไปในส่วนประกอบของ CPU ซึ่งมีหน่วยความจำ

(Memory) , Input Output Unit (IOU) ค่อยๆ ลงลึกไป

อีกของการทำงานของ Memory และ Channel ต่างๆ มี

การต่อกับอุปกรณ์ต่างๆ ของระบบคอมพิวเตอร์อย่างไร

ลุงนับว่าโชคดีมากที่ได้เรียนวิชาคอมพิวเตอร์กับท่าน

อาจารย์ปัญญาตัวต่อตัว การเรียนไปได้เร็วมาก เพราะท่าน

อาจารย์มีวิธีการเปรียบเทียบ ยกตัวอย่างตุ๊กตุ่นตุ๊กตา ทำ

ของยากให้เป็นของง่าย อธิบายทีหนึ่งก็เขียนรูปและ

สัญลักษณ์ประกอบทำให้เข้าใจง่าย

ส่วนลุงก็มีพื้นอยู่แล้วบ้างในการขายเครื่องทำบัญชีและมินิ

คอมพิวเตอร์ขนาดเล็ก ประกอบกับลุงเป็นคนชอบถาม มี

อะไรที่สงสัย ไม่เข้าใจ ลุงจะถาม….ถาม…..ถาม…..จน

อาจารย์ปัญญาต้องบอกว่า อีกประเดี๋ยวคุณก็จะมีคำตอบ

เรื่องที่คุณถามเอง เมื่อคุณได้เรียนไปถึงบทนั่นแล้ว

อีกประการหนึ่ง ลุงคิดอยู่เสมอมาว่า การเรียนวิชา

คอมพิวเตอร์ในครั้งนี้ มิใช่เพื่อเอาประกาศนียบัตรหรือ

ปริญญาบัตรมาติดข้างฝาไว้ดูเล่น แต่เอามาเพื่อประกอบ

อาชีพ ซึ่งลุงกำลังประกอบอาชีพจริงอยู่ คือเรียนเพื่อเอา

ความรู้ไปตอบผู้อื่นเขา โดยเฉพาะผู้ที่มีความรู้มากกว่า

ลุงอยู่แล้ว

ดังนั้น ลุงจึงนึกถึงทุกคำถาม ที่กรรมการจัดซื้อของ

ธนาคารที่เขาอาจจะเอามาถามลุง ซึ่งลุงจะต้องตอบได้ทุก

คำถาม

คุณธวัชท่านก็คอยติดตามทุกระยะ ว่าผลการเรียนของลุง

เป็นอย่างไร

ในที่สุดวันแห่ง “การพร้อมแล้ว” ของบริษัทยิบอินซอยก็

มาถึง โดยการทำการพรีเซนให้คณะกรรมการชุดใหญ่

ของธนาคารฟัง

โดยผู้ทำการพรีเซนหลักของบริษัท ก็คือ คุณอมร ถาวร

มาศ ผู้เชี่ยวชาญหมาดๆ จากมหาวิทยาลัยซอยต้นสน

และวินาทีแห่งการเปิดตัวการขายระบบคอมพิวเตอร์ขนาด

ใหญ่ของบริษัท ยิบอินซอย จำกัด ก็เริ่มต้นขึ้น ณ บัดนี้

แอ่น.....แอ๊น.......เปิดฉาก “นักแสดงละครตัวฉกาจของ

ยิบอินซอยมาถึงแล้ว”.....โปรดคอยติดตามต่อไป

amorntvm@anet.net.th

amorntvm@hotmail.com

จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 31 ต.ค. 50 10:55:51 ]