คือ ตอนนี้เราทำงานทัวร์ต้องประจำอยู่ที่โรงแรม 4 - 5 ดาวในกรุงเทพ หน้าที่ก้อคือ คอย take care แขกชาวต่างชาติทุกๆอย่างๆทั้งห้องพัก ตั๋วเครื่องบิน อำนวยความสะดวกในทุกๆอย่าง
แต่เคยได้ยินคำคนว่าทำงานทัวร์ต้องเป็นที่รองรับอารมณ์น่ะ เหมือนคนใช้เค้าอะไรอย่างนี้ งานไม่มั่นคง ต้องออกทัวร์ตะลอนตะลอน
แต่เราอยากบอกว่า เรามีความสุขกับการทำงานของเรามาก สนุกกับงานทุกวัน เพื่อน นายดีกับเรามาก เวลาที่ได้ทคแคร์แขกเรา เรามีความสุขมากเลยที่ได้ช่วยเค้า แม้กระทั่งไปไขกุญแจห้องพักให้เพราะ แขกเดินมาบอกว่าไขเข้าห้องไม่ได้ (เพราะเค้าไปไขห้องผิด) โอย แขก group ร้อยพ่อพันแม่ อืม เอาสิน่ะ
คือเราคิดว่าการที่เค้ามาเมืองไทยเราต้องต้อนรับเค้าให้ดีที่สุด ทำให้เค้าเห็นความงดงามทางวัฒนธรรมของเราให้ได้ (ทั้งที่เราเองจิตตกกับสภาพแวดล้อมในซอยลาซาลของเรามาก)
เพื่อนว่าเราควรสนใจคำคนเหล่านั้นไหมค่ะ เพราะที่บ้านเราเป็นราชการเก่าน่ะค่ะ แม่เราอยากให้เราเป็นราชการน่ะ แต่เราไม่ไหวกับระบบ ทั้งคนที่คอยแกล้งหักหลัง
การที่เรา happy กับสิ่งที่เราทำกับสิ่งที่คนพูด อย่างวันนั้นลูกค้าเราเป็นพวก scandinavian น่ะค่ะ เดินมาบอกเราว่า Thanks u for ur hospitality ให้ทิปเราอีก 4,000(เทคแคร์แค่ 3 วัน ลูกค้า 3 คน) เราก้อเออ ทิปมันไม่ใช่เรื่องใหญ่เท่ากับสิ่งที่เค้าพูด สิ่งที่ลูกค้าพอใจ
ทุกวันนี้เวลาลูกค้าจะกลับประเทศ จากกันด้วยน้ำตาเกือบทุกครั้ง..
เพื่อนว่าเราควรคิดอย่างไรที่ค่ะ งานเรามันก้อบริการนี่แหละ ไม่ใช่งานproject พันล้านร้อยล้าน เต่เราก้อภูมิใจเล็กๆอ่ะ ที่ทำทุกอย่างให้มันผ่านไปด้วยดี
แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 50 22:00:09