Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอน.....เย้…! ในที่สุดฉันได้งานใหม่แล้ว!!! ภาค 1

    การสมัครงานใหม่ในครั้งนี้ของฉัน “แตกต่าง” จากทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมาในอดีตโดยสิ้นเชิง!!  
    เพราะใน Resume ฉันไม่ได้ใส่ข้อมูลเรื่อง “อายุ” ลงไปในใบสมัคร  
    ซึ่งถือว่า “ผิด” กฏการสมัครงานที่ “ร้ายแรง” เป็นอย่างยิ่ง  
    แต่ฉันยอมทำผิดกฏเผื่อ “ฟลุ๊ค!”
    เพราะสมัยนี้การสมัครงานโดยเฉพาะสำหรับผู้หญิงแล้วหากอายุเกิน “30”
    ก็จะถูก HR รุ่นน้องหาว่า “แก่” ซะแล้ว!
    วันหนึ่งคุณไม่ “แก่” บ้างก็ให้รู้ไป!!!

    การที่ฉันไม่ยอม “แจ้ง” อายุจริงของตัวเองลงไปใน Resume
    เพราะกลัวว่าใบสมัครของฉันจะถูก “ทิ้งถังขยะ” ตั้งแต่ยังไม่ได้มีการอ่านประวัติด้วยซ้ำ
    ฉันทำเช่นนั้นเพื่อให้นายจ้างหรือ HR มี “โอกาส” ได้อ่านรายละเอียดเกี่ยวกับประสบการณ์
    และคุณสมบัติอื่น ๆ ของฉันก่อนที่จะ “พิพากษา” ฉันจากอายุ
    แล้วโยนใบสมัครทิ้งถังขยะอย่างไม่มี “เยื่อใย”!

    หากประเด็นเรื่องอายุถูก “ตัด” ออกไปฉันก็ยังพอจะมี “ความหวัง”
    ว่าใบสมัครของฉันจะได้รับการ “พิจารณา”
    เพราะฉันมี “ความมั่นใจ” เต็มร้อยว่า  Resume ที่ฉัน “บรรจงสร้าง” ขึ้นมา
    ด้วยข้อมูลที่ครบถ้วนสมบูรณ์อย่าง “มืออาชีพ”
    พร้อมกับการแนบ “รูปถ่าย” ที่ฉันได้คัดเลือกรูปที่คิดว่าตัวเอง “ดูดี” ที่สุด
    จะทำให้ฉันมีโอกาสได้ “ฝ่าด่าน” การคัดเลือกให้เข้าไปสัมภาษณ์ “รอบแรก”
    ให้ได้ก่อนเป็นอย่างน้อย….  
    และสิ่งสุดท้ายแต่ “สำคัญ” มากเป็น “อันดับหนึ่ง” สำหรับการเตรียมใบสมัครงานของฉัน
    ก็คือ  “จดหมายสมัครงาน” ที่ใช้ “ปะหน้า” Resume
    ซึ่งจะ “ต้อง” เป็นจดหมายที่ฉันจะเขียนด้วย “ลายมือ” อัน “บรรจง”
    เป็นระเบียบ “สวยงาม”ลงบนกระดาษอย่างดีเท่านั้น  
    ทั้งนี้ไม่ว่าบริษัทฯ จะ “ระบุ” ไว้ใน “ประกาศรับสมัคร” หรือไม่ก็ตาม
    ว่าจะต้องเขียนด้วยลายมือหรือไม่
    แต่ฉันจะใช้ “จุดแข็ง” ในเรื่องลายมือที่เป็นระเบียบสวยงาม
    “หนักแน่น” และ “อ่านง่าย” ของฉัน “ดึงดูด” ความ “สนใจ” ของนายจ้างเป็น “ด่านแรก”
    และฉันมักประสบความ “สำเร็จ” โดยที่ฉันจะได้รับนัดสัมภาษณ์ “รอบแรก” เป็นอย่างน้อยเสมอ    
    เมื่อเอกสารทั้งหมด “พร้อม” ก็จะถูกบรรจงใส่ใน “แฟ้มเอกสาร” อย่างดี
    ที่ฉัน “ลงทุน” ซื้อในราคาแพงเพื่อแสดงให้นายจ้างหรือ HR เห็นว่า
    ฉันมีความ “ตั้งใจ” ในการสมัครงานในครั้งนี้ “สูง”!
    จากนั้นฉันก็จะ “บรรจุ” แฟ้มเอกสารลงใน “ซองสีน้ำตาล” หนาอย่างดีอีกชั้นหนึ่ง
    แล้วจึง “จ่าหน้าซอง” ส่ง “BY HAND” ไปยังที่อยู่ตามประกาศรับสมัคร
    การที่ฉันสามารถส่ง By Hand ได้เพราะฉันจะ “เน้น” สมัครงานกับบริษัทที่อยู่ “ใกล้บ้าน”เท่านั้น  
    แต่เปล่าหรอก!….ฉันไม่ได้ไป “ส่ง” จดหมายสมัครงาน By Hand ด้วย “ตนเอง”  
    แต่ฉันใช้ “ม้าเร็ว” หรือมอเตอร์ไซด์รับจ้างไป “ส่งให้” ต่างหาก!    

    จากการเตรียมการด้วยความ “พิถีพิถัน” ดังกล่าวข้างต้นพร้อมด้วย
    “คุณสมบัติ” ที่ “ตรง” ตาม “ความต้องการ” ของนายจ้างทำให้ฉัน “มั่นใจ” ว่า…  
    ฉันจะได้ “รับเชิญ” ให้ไปพบนายจ้างเพื่อเข้า “สัมภาษณ์” รอบแรกเป็นแน่

    อย่างไรก็ตาม “ปัญหา” ประการหนึ่งที่ “หลายท่าน” รวมทั้ง “ตัวฉัน”
    มักจะพบเสมอคือประวัติการทำงานที่ “ขาดช่วง”
    เพราะฉัน “ไม่ได้” ทำงาน “ติดต่อ” กันนานถึงกว่า 5 ปี
    ซึ่งแน่นอนต้อง “มีผล” ทำให้ Resume ออกมาดู “ไม่ดี”
    แล้วฉันมีวิธีทำอย่างไร?
    “โชคดี” ที่ฉันได้ไปเรียน “Maxi MBA” ตามที่ได้เล่าไปแล้ว
    ฉันจึงได้ “เติมเต็ม” ช่วงเวลาที่ “ขาดหาย” ไปด้วย “หลักสูตร” ดังกล่าว
    รวมทั้งช่วงเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่ใน “ต่างประเทศ”
    จึงสามารถนำข้อมูลทั้งหมดมา “แต่ง” ให้ Resume ดูไม่ “บกพร่อง” หรือมี “ช่องโหว่”
    ในตอนต่อ ๆ ไปถ้ามีผู้ “สนใจ” ฉัน “อาจจะ” นำ Resume ของฉันมา “Post” ให้ดูเป็นตัวอย่างก็ได้!!
    Oops!!  นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย?
    #@$%*#&:&#*%$@#!!!

    บริษัทฯ “แรก” ที่ฉันส่งใบสมัครไปก็เป็น “ตำแหน่งเลขาฯ” เช่นเคย….
    เป็นตำแหน่งที่เหมือนกับฉันจะมีความ “จงรักภักดี” ไม่เปลี่ยนแปลง…..
    แต่….ไม่ใช่เลย…
    คุณสมบัติอย่างฉันยังจะ “มีสิทธิ์” ที่จะเป็นอะไรได้มากกว่านี้หรือ?
    เหตุผลหลักน่าจะมาจาก “พื้นฐานการศึกษา” ที่ “ต่ำเตี่ยเรี่ยดิน” ของฉันเป็นสำคัญ
    และเป็นเพราะฉันได้ “หลง” เดินมาทาง “สายนี้” แล้วหาทาง “กลับ” ไป “ตั้งหลัก” ใหม่ไม่เจอ!!
    ทำให้ฉันไม่สามารถเปลี่ยน “อาชีพ” ไปเป็นอย่างอื่นได้
    แต่ถ้าจะว่ากันจริง ๆ แล้วฉันก็ “ยอมรับ” ว่า “อาชีพเลขาฯ”  
    ได้เข้าไปอยู่ใน “สายเลือด” ของฉันแล้วก็ว่าได้
    ฉัน “รัก” อาชีพนี้…อาชีพที่ “ต้องมีใจบริการ” เต็มร้อย
    เป็นตัว “ประสานงาน” ที่ทำให้เกิด “ความคล่องตัว” ในการ “ขับเคลื่อน”
    องค์กรโดยพนักงานและผู้บริหาร “ทุกระดับ”
    ฉันมีความ “ภาคภูมิใจ” ในอาชีพนี้….และจะ “ทำหน้าที่” นี้ต่อไป
    จนกว่าจะ “ไม่” เป็นที่ต้องการของ “องค์กร” อีก…..

    ว๊า…! ออกนอกเรื่องอีกแล้วหรือเนี่ย…
    กลับมาต่อที่บริษัทฯ แรกที่ฉันส่งใบสมัครไปซึ่งเป็นบริษัทฯ “เจ้าพ่อ” แห่งวงการ “ไก่”
    และมีสำนักงานอยู่ในอาคารบนถนน “สีลม”
    โดยที่ฉันอ่านพบประกาศรับสมัครจากหนังสือพิมพ์ “Bangkok Post”
    หลังจากที่ฉันได้ส่งใบสมัครไปแล้วทาง “บุคคล” ก็ได้ “โทรศัพท์” ติดต่อมาและแจ้งว่า
    ได้รับใบสมัครงานจากฉันและขอสอบถาม “ข้อมูล” เพิ่มเติมทางโทรศัพท์….    
    คุณลอง “ทาย” ซิว่าเขาโทรมา “ถาม” ฉันเรื่องอะไร?    
    หลังจากตอบไปว่า  “อายุ XX ปีค่ะ!”  
    บริษัทดังกล่าวก็ “หายเงียบ” ไป!!!!  

    อีก 2 สัปดาห์ต่อมาฝ่ายบุคคล “เจ้าเก่า” ก็โทรมาอีก  
    แต่คราวนี้ขอถาม “เพิ่ม” อีกข้อว่า  
    ฉันมีความรู้ “ภาษาจีน” ไหม?  
    ฉันตอบว่า   “มีค่ะ”!  
    แต่รู้เฉพาะภาษา “พูด” และเป็นภาษา “แต้จิ๋ว” ตามที่ได้ระบุไว้ใน Resume    
    ส่วนการ “อ่าน” และ “เขียน” คงต้องขอเวลาไปเรียนเพิ่มอีกสัก 10 ปี!  
    “เปล่าหรอก”   ฉันไม่ได้ “ยียวน..กวน…” เขาขนาดนั้น…..  
    ก็แค่บอกตรง ๆ ว่าอ่านและเขียน “ไม่ได้”  
    คราวนี้เขาหายเข้า “กลีบเมฆ”ไปไม่ติดต่อมาอีกเลย  (แต่วววว…..)  
    กินแห้ว…เอ๊ย…คุณสมหวัง…ไปตามระเบียบ!!

    รายที่ 2 เป็น “บริษัทน้ำมัน”  อยู่บนอาคาร Evergreen แถวคลองเตย  
    รายนี้คุณสุนันทาเจ้าแม่วงการ Recruitment Agency “เจ้าเก่า” เป็นผู้ส่ง Profile ของฉันไปเองแหละ    
    เธอบอกฉันว่า   นายจ้างที่นี่เป็น “อเมริกัน”  
    เลขาฯ คนเดิมได้รับการ “Promote” ให้ไปทำงานในตำแหน่งที่ “ดีขึ้น”
    จึงต้องรับ “เลขาฯ คนใหม่” มาแทนเธอ…  
    นายจ้างคนนี้กำหนดคุณสมบัติเลขาฯว่าต้อง “แก่”…Oops!  เป็นผู้ใหญ่หรือ “mature” สักหน่อย  
    และต้องมีประสบการณ์การทำงานด้านเลขาฯ ผู้บริหาร “10 ปี” ขึ้นไป
    แถมกำหนดว่าจะต้องมีอายุ “ไม่เกิน”  XX ปี…..!!!    
    ฉันก็คิด “เข้าข้าง” ตัวเองว่าอายุฉันอยู่ใน “เกณฑ์” ที่เขากำหนดมาพอดี
    ถึงแม้จริง ๆ แล้วอายุของฉัน “เกิน” จากที่บริษัทกำหนดไป 1 ปี!!  
    ฉันได้ตกลงให้ Agency ส่ง Resume ของฉันเข้า “ประกวด”   เอ๊ย….  เข้าร่วมพิจารณาได้    
    ปรากฏว่า Resume ของฉันคงจะไป “เตะตา” นายฝรั่งเข้าอย่างจัง!  
    เขา “สนใจ” คุณสมบัติของฉันและได้นัดให้ฉันไป “สัมภาษณ์” ทันที

    วันที่ฉันไปสัมภาษณ์….ก็ “เหมือน” กับทุกครั้ง….
    ก็คือฉันจะต้องอยู่ใน “ชุดเสื้อสูท” และกระโปรงสีดำ
    ส่วนเสื้อตัวในเป็น “สีครีมอ่อน” มีปกเนื้อผ้านุ่ม “มันวาว” ทำให้ดูสะอาดสดใส “สะดุดตา”
    ซึ่งฉันมักจะสวมใส่ “ทุกครั้ง” ที่มีการนัดสัมภาษณ์เสมอ
    เพราะฉันคิดว่าเป็นชุดที่ดู “สุภาพ” เสริมความเป็น “มืออาชีพ” ได้ดีที่สุด
    ฉันมักจะสวมใส่ “ถุงน่อง” เป็นประจำเพราะจะทำให้ดูสุภาพ “เรียบร้อย”
    แสดงถึงความมี “รสนิยม” ในการแต่งกายที่ดีเป็นอย่างมาก
    และที่จะ “ขาด” ไม่ได้เลยก็คือการ “แต่งหน้า” ที่ดูไม่ “เข้ม” หรือไม่ “อ่อน” จนเกินไป
    ฉันคิดว่าการแต่งหน้ามีความ “สำคัญ” มากสำหรับ “ผู้หญิงทำงาน” ทุกคน
    โดยเฉพาะอย่างยิ่งตำแหน่ง “เลขานุการ”!
    ซึ่งเป็นเสมือน “ด่านแรก” สำหรับลูกค้า  แขกผู้มาเยือน….
    หรือแม้กระทั่งพนักงานและผู้บริหารก่อนที่จะ “เข้าถึง” ตัวของ “นายใหญ่” หรือ “องค์กร”

    นายฝรั่งผู้นี้มีรูปร่างสูงโปร่งท่าทาง “สุขุม” และดู  “ใจดี”  
    ด้วยวัยประมาณ  “50 กว่าเกือบ 60” เห็นจะได้….    
    การสัมภาษณ์เป็นไปแบบ “ปกติ” ถึงแม้ฉันจะมีอาการ “ตื่นเต้น” เล็กน้อยในตอนแรก  
    สงสัยเป็นเพราะฉัน “ห่างเหิน” ต่อ “เวที”  การสัมภาษณ์มานานนนน…..
    อ้อ…  การสัมภาษณ์งานครั้งนี้ฉันได้นำ “แผนธุรกิจ” ฉบับที่ฉันได้รับรางวัลยอดเยี่ยม
    จากที่ไปเรียนหลักสูตร Maxi MBA ไป “อวด” นายฝรั่งด้วย!!  
    เพราะฉันคิดว่าน่าจะเป็น “จุดขาย” ที่ทำให้นายจ้างในอนาคต
    มองเห็นความเป็นคน “ตั้งใจ” ทำงานของฉัน  
    จนได้รับ “ประกาศนียบัตรรางวัลยอดเยี่ยม” อย่างที่เคยได้เล่าให้ฟังมาแล้ว    
    หลายคนอาจ “ไม่เห็น” ความ “สำคัญ” ของเรื่องนี้และอาจ “มอง” ว่า
    เป็นเรื่อง “ตลก” หรือ “น่าอาย” ที่คนทั่วไปเขา “ไม่ทำ” กัน!
    แต่สำหรับฉันแล้ว….อาจจะด้วยเพราะฉันเป็นคนที่ “เรียนหนังสือ” มา “น้อย”
    และไม่เคยมีแม้แต่ “ปริญญาบัตร”!
    ฉันจึง “รู้สึก” ถึง “คุณค่า” และมีความ “ภาคภูมิใจ” ในการ “นำเสนอ” ผลงานชิ้นนี้เป็นอย่างยิ่ง
    โดยไม่ “สนใจ” ว่าใครจะมองหรือ “คิด” ต่อฉันอย่างไร!

    เมื่อก่อนฉันไม่เคยมีความคิดเช่นนี้และคิดแต่ว่า “ไม่มีความจำเป็น” ต้อง “โฆษณา” สรรพคุณของตัวเอง  
    เพราะ “ถึงเวลา” ผู้อื่นก็จะ “เห็น” เองว่าเราเป็นคนอย่างไร  
    มีความสามารถหรือไม่มีขนาดไหน?
    ดังเช่นสุภาษิตที่ว่า “ระยะทางพิสูจน์ม้า….กาลเวลาพิสูจน์คน”
    แต่เดี๋ยวนี้ความคิดของฉันได้ “เปลี๊ยนไป๋”
    เพราะฉันคิดว่าถ้าเราไม่มีการ “โฆษณาประชาสัมพันธ์” ตัวเองแล้ว
    คืนอื่นเขาจะ “รู้” ได้อย่างไรว่าฉันมี “ดี” อะไรบ้าง  
    โดยเฉพาะใน “ระยะเวลา” ที่ “สั้น” เช่นนี้เขาคง “พิสูจน์” อะไรฉันไม่ได้มากเท่าไรนักหรอก…

    แผนธุรกิจจำนวนกว่า 100 หน้าที่ฉันนำไป “อวด” ได้ถูกเย็บ “เข้าเล่ม” อย่างสวยงาม
    ด้วย “ปกหนัง” สีน้ำเงินเข้มและ “ปั๊ม” ตัวหนังสือรายละเอียดชื่อแผนธุรกิจ “สีทอง” บนปก
    ทำให้แผนธุรกิจเล่มนั้นดูดีมี “คุณค่า” เพิ่มมากยิ่งขึ้น!    

    ในระหว่างการ “สัมภาษณ์” กับนายฝรั่งและนอกเหนือจากคำถามทั่วๆ ไปแล้ว  
    “คำถาม” หนึ่งที่เขาถามซึ่งฉันยัง “จำได้ดี”จนถึงทุกวันนี้ก็คือ  
    นายฝรั่งเขาให้ฉัน “Grade” หรือให้ “คะแนน” การ “พูด” ภาษาอังกฤษของฉันว่า
    ฉันคิดว่าจะให้คะแนนการพูดภาษาอังกฤษของตัวเองอย่างไร?    
    เป็นคำถามที่ฉัน “ไม่เคย” ถูกถามมาก่อน “ตลอดชีวิต” การสัมภาษณ์งาน!!    
    ฉันรู้สึก “อึ้ง” และคิดว่านายฝรั่งคนนี้ท่าจะ “เพี๊ยน”  หรือไม่ก็ “บ้า” ไปแล้ว!
    มีอย่างที่ไหน….เป็นฝรั่งแท้ ๆ แต่ “ดันทะลึ่ง” มาถาม
    และให้ฉัน “ประเมิน” การพูดภาษาอังกฤษของตัวเองซะยังงั้น!    
    แทนที่จะเป็นตัวฉันที่ควรจะเป็นคนตั้ง “คำถาม” นี้
    และให้ “เขา” เป็นคนให้คะแนนฉันมากกว่าว่า….
    “You” คิดว่า “I” พูดภาษาอังกฤษเป็นอย่างไร?  
    พอที่จะสื่อสารให้ “You” เข้าใจและทำงานให้กับ “You” ได้หรือไม่?  
    ฉัน “คิดในใจ” ว่าแล้วนี่ฉันจะตอบว่าอย่างไรดีล่ะ (วะ) เนี๊ยะ?    
    เหมือน “ง่าย”   แต่ให้ตายซิ!.....“ยาก” เป็นบ้า!  
    ปกติฉันติดจะเป็นคน “ถล่ม” ตัวเองหน่อย ๆ   “ไม่ค่อย” จะขี้อวดเท่าไร (ถ้าไม่จำเป็น)    
    แต่งานนี้ “ขืน” ถล่มตัวเดี๋ยวเขาคิดว่า “จริง” ซึ่งฉันเคยเจอมาเสมอ
    ทำให้ “พลาด” โอกาสดี ๆ ไปก็หลายครั้งและโอกาส “หลุดลอย” ไปอย่างน่าเสียดายก็มาก…….    


    เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน   เทียน

    จากคุณ : Destinyhurtsme - [ 13 ธ.ค. 50 12:06:16 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom