ความคิดเห็นที่ 1 ถูกต้องได้เป็นแสนยังไงก็ดีกว่าได้เป็นหมื่น "ภาษี" ทางสังคม ที่จริงก็คือ ความสบายนั่นเอง จากคุณ : .. (! o_o !) - [ 23 ม.ค. 51 01:39:05 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามายกมือเห็นด้วย เราจะพูดทุกครั้งที่ เอ่ยถึง ประโยคดังกล่าว หาได้เยอะแล้วผ่อนนู่น ผ่อนนี่ เหลือเก็บน้อย แต่สุดท้ายสิ่งนั้นก็จะเป็นของเรา ให้เราทิ้งปริญญาไปค้าขายแล้วได้ผลตอบแทนที่มากกว่าเราก็เอานะ เนี่ยว่าจะไปเรียนทำอาหารอยู่ ว่าจะเปิดขายช่วงบ่าย หลังจากแม่ขายเสร็จช่วงเช้า แต่ขายไรดีหว่า ชีวิตนี้ได้ตอบแทนพ่อแม่ ได้ในสิ่งที่อยากได้ก็มีความสุขแล้ว เอะเกี่ยวไหมเนี่ย ออ ยังมีอีกประโยค คนหาเงินได้มากเขาอาจไม่มีความสุขก็ได้ รู้ได้ไงอะว่าเขาไม่มีความสุข ถ้ามันทุกข์นัก จะทำไปทำไม แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 51 03:08:44 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 51 03:04:30 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 51 02:55:08 จากคุณ : Rap_Girl - [ 23 ม.ค. 51 02:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถูก!!!!! จากคุณ : ไม่งงครับ (ไม่งงครับ ไม่งง) - [ 23 ม.ค. 51 03:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เห็นด้วย..... หากมีเงินน้อยกว่า การซื้อความสุขให้ตัวเองมีโอกาสทำได้น้อยกว่าแน่นอน หากเงินเดือนน้อย จะไปเทียวเมืองนอกได้ไหม  จะไปนั่งกินร้านอาหารบรรยากาศดีๆที่เราชอบได้ไหม จะเล่นเกมส์ที่ชอบได้ไหม จะเล่นเครื่องบินบังคับวิทยุที่แพงได้ไหม โอกาสที่จะทำอย่างนั้นได้มันยากเลยนะ หากเงินเดือนน้อยโอกาสทำแทบไม่มี แต่เงินเดือนมากโอกาสทำจะมี และไม่มี(รายจ่ายเยอะ) จากคุณ : eak1111 - [ 23 ม.ค. 51 06:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมคิดว่าหาได้มากกว่าย่อมมีโอกาสเก็บได้เยอะกว่า ถึงจะจ่าย ก็ได้สิ่งต่างๆกลับมา ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ภาษีสังคม ความสุขส่วนตัว เก็บได้เท่าไหรอาจจะไม่สำคัญเท่า...มีให้เก็บเท่าไหร แน่นอน มองคนล่ะมุมกันบ้าง จากคุณ : Jump.Jr - [ 23 ม.ค. 51 07:35:37 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมเลือกที่จะมีเงินเดือนเยอะแล้วเหลือเก็บน้อยครับ ถ้าส่วนที่หายไป เอาไปผ่อนบ้าน ผ่อนรถ เงินฝากประจำ และให้แม่ทุกเดือน    รายจ่ายเยอะ แต่ถ้าจ่ายกับสิ่งที่มั่นคงในอนาคต และมันคือความสุข ผมเลือกครับ    ถ้าคนเราเลือกได้แบบที่เราหวังก็คงดี ขอให้กำลังใจคนที่ กำลังท้อด้วยครับ จากคุณ : หมาดำช้ำรัก - [ 23 ม.ค. 51 08:13:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เหรอ ผมเชื่อลุงผม ว่าหาได้มาก ก็มีช่วยคนอื่นได้มาก หาได้น้อย ตัวเองยังเอาไม่รอดเลย ลำบากคนอื่นอีก ความคิดของคนเคยลำบากมากน่ะครับ จากคุณ : numnumnum1 - [ 23 ม.ค. 51 09:23:32 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คนเงินเดือนมากก็ย่อมภูมิใจมากเป็นธรรมดามั้งคะ เห็นด้วยเหมือนกันว่าหาได้มากย่อมช่วยคนอื่นได้มาก เมื่อก่อนก็ไม่เคยให้เงินแม่เหมือนกัน พอเงินเดือนมากได้ให้เงินแม่ทุกเดือน เห็นแม่เอาเงินไปทำบุญ ไปใช้จ่ายส่วนตัวอย่างมีความสุข ก็มีความสุขเหมือนกัน คงปฏิเสธไม่ได้ ว่าสาเหตุแห่งความสุขทางใจที่เราได้ก็มาจากเงินค่ะ จากคุณ : littlebitlittlemore - [ 23 ม.ค. 51 09:40:08 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ผมว่าความสุขของคนมันต่างกันครับ วัดกันไม่ได้ครับ **ผมมีเพื่อนเกียรตินิยมอันดับ 1 แถวmbk มารับราชการครับ แทนที่เลือกบริษัทได้เงินเดือนหลายหมื่นครับ แต่มารับเงินเดือนแค่ 9 พันหน่อยๆ เค้าบอกผมว่าทำงานบริษัทลางานได้ไม่เยอะ วันลาน้อย ลายาก แต่งานราชการลานานๆได้ ลาได้บ่อย จะได้ใกล้ชิดครอบครัวมากขึ้น กลับบ้านบ่อยๆ เยี่ยมพ่อเยี่ยมแม่ได้บ่อยๆ เหตุผลของเค้าแค่นี้ละครับ แค่มีเวลาให้พ่อกับแม่เค้าก็มีความสุขแล้วครับ *** ผมเลยคิดว่าความสุขของคนไม่เหมือนกันและต่างกันครับ จากคุณ : ตาชิโบ - [ 23 ม.ค. 51 09:43:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แสดงว่ายังไม่เจอคนประเภท   ไม่ยอมใช้เงิน  มีความสุขกับยอดเงินในบัญชี ยอมโหนรถเมล์  ทั้ง ๆที่มีเงินซื้อเบนซ์ขับได้สบาย ๆ คนรวย(เงียบ)บางคนจะมีความสุขกับการไม่ใช้เงิน หรือประหยัดแบบสุด ๆครับ ทั้ง ๆที่ตายไปก็เอาไปไม่ได้  แต่ถ้าให้เขาใช้เงินมาก ๆเขาจะเป็นทุกข์ จากคุณ : --^ไชโย^-- - [ 23 ม.ค. 51 10:46:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่เห็นด้วยกับการประหยัดเกินเหตุ มีเงินต้องใช้ ให้มันมาเป็นทาสเรา ไม่ใช่เราเป็นทาสมัน จากคุณ : ดก - [ 23 ม.ค. 51 11:02:42 A:10.7.100.203 X:203.148.187.139 TicketID:161957 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เงิน ซื้อความสุข ความสบายได้แน่ครับ มันจะมีมากมีน้อยก็ตาม มันต้องอยู่ในระดับที่ว่า เพียงพอ ต่อความต้อง การของเราด้วย ผมเป็นคนประหยัด กินง่าย อยู่ง่าย มาแต่เด็ก ในอนาคตคิดว่า ถ้าเกิดบัเงเอิญรวย ได้ ก็จะประหยัด ไม่ฟุ่มเฟือย เอาเงินเป็นหลักประกันไว้ว่า มีแล้ว เหลือกิน เหลือใช้ ให้พ่อแม่ ลูกหลาน ทำบุญได้ อยากได้อะไรก็ได้เท่าที่ต้องการ ถ้ามีเงินแล้วรู้จักใช้ล่ะ แจ๋ว จากคุณ : ceobank - [ 23 ม.ค. 51 11:47:59 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เงินเดือนก็สำคัญนะ มีคนชวนผมไปเป็นอาจารย์หลายคน ผมยังบอกว่าได้แค่พาร์ทไทม์เลย ปัญหาไม่ใช่อะไรหรอก คือเราจะต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถอีก ไม่งั้นเราจะอยู่ได้ ไง ใจมันก็อยากทำงานวิชาการ (ไม่ได้อยากสอน) แต่ว่า ถ้าไม่มีเงิน มันก็ลำ- บากแหล่ะ อย่างน้อยต่อเดือนต้องเกินสองหมื่นก่อน ไม่งั้นอยู่ยากละ จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 23 ม.ค. 51 12:21:52 A:192.168.0.113 X:124.120.148.3 TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตายล่ะ  ท่าทางผมเข้าข่าย #10 แฮะ จากคุณ : Zew - [ 23 ม.ค. 51 12:35:30 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ก็มองได้อีกมุมนึง ส่วนใหญ่คนที่รู้จัก ตอนมีน้อยใช้น้อย พอมีมากก็ใช้มาก เวลาใช้มันแสนง่ายไม่ต้องคิดแค่รู้ว่ามีเงินอยู่ในกระเป๋า ในบัญชี หรือมีบัตรเครดิตก็พอ เห็นเพื่อนหลายคน เงินเดือนเยอะ หนี้ก็เยอะ สมบัติมีแต่ก็มีหนี้ด้วย ก็แล้วแต่จะคิดนะ ของเรามีน้อยก็ใช้น้อย มีมากก็ยังใช้น้อย 555 จะใช้ทีจดตลอด เจ้านายเรา(ต่างชาติ) เงินเดือนหลายแสน แต่มีค่าใช้จ่ายประจำคือค่าเครื่องกลับบ้าน ไม่รู้ไปทำไมเกือบทุกเดือน บ่อยกว่าคนอยู่บ้านต่างจังหวัดอีก เค้าก็เลยมีเงินเก็บน้อย บ้านหรือทรัพย์สินอื่นก็ไม่ได้ซื้อ เพราะเป็นฝรั่ง อันนี้เค้าบอกเองว่าเป็นฝรั่งจน ส่วนตัวเราก็ยังเชื่อว่า ได้เงินเท่าไหร่ไม่สำคัญเท่าเหลือเท่าไหร่ มีเยอะได้ใช้เยอะก็เป็นความสุขอย่างนึง มีน้อยได้ใช้น้อยอาจเป็นความทุกข์ของคนมีน้อยก็ได้  มันขึ้นอยู่กับความสามารถในการจัดการเงินที่มีอยู่และก็ความพอในจิตใจด้วย คนได้ 18000 เหลือ 3000 ก็อาจจะภูมิใจว่าเหลือเก็บเยอะแล้วก็ได้  คนได้ 50000  ใช้หนี้บัตรเครดิตได้แค่ขั้นต่ำทุกเดือน มีเยอะมากๆ เห็นด้วยว่าได้เงินเยอะย่อมดีกว่าแน่นอนค่ะ แต่คำพูดนี้ทำให้คนมีกำลังใจจะเก็บเงิน จะประหยัด และที่สำคัญ เราว่ามันสร้างความรู้สึกเท่าเทียมได้ดีค่ะ จากคุณ : ธนิสรา - [ 23 ม.ค. 51 12:42:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG - [ 23 ม.ค. 51 12:54:28 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แสดงว่ายังไม่เจอคนประเภท ไม่ยอมใช้เงิน มีความสุขกับยอดเงินในบัญชี ยอมโหนรถเมล์ ทั้ง ๆที่มีเงินซื้อเบนซ์ขับได้สบาย ๆ อันนี้ซื้อแล้วเงินหมดเลยหรือป่าว แซวเล่นนะ เยอะแยะคนรอบตัวเราที่เป็นอย่างงั้นแต่ไม่ถึงขั้นโหนรถเมล์นะ ขับรถญี่ปุ่นแทน จากคุณ : โอ๋ - [ 23 ม.ค. 51 14:26:15 A:161.200.255.162 X: TicketID:166300 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขออนุญาตเอา forward mail มาให้อ่าน แต่ไม่ขอแปล เพราะภาษาปะกิตอ่อนแอ ภาษาต่างด้าว ยิ่งไม่ได้เลย :P Subject: The second richest man in the world There was a one hour interview on CNBC with Warren Buffet, the second richest man who has donated $31 billion to charity.  Here are some very interesting aspects of his life: 1.  He bought his first share of stock at age 11 and he now regrets that he started too late!   2.  He bought a small farm at age 14 with savings from delivering newspapers. 3.  He still lives in the same, small 3-bedroom house in midtown Omaha that he bought after he got married 50 years ago.  He says that he has everything he needs in that house.  His house does not have a wall or a fence.   4.  He drives his own car everywhere and does not have a driver or security people around him.   5.  He never travels by private jet, although he owns the world's largest private jet company. 6.  His company, Berkshire Hathaway, owns 63 companies.  He writes only one letter each year to the CEOs of these companies, giving them goals for the year.  He never holds meetings or calls them on a regular basis.  He has given his CEO's only two rules. Rule number 1:  Do not lose any of your shareholder's money.  Rule number 2:  Do not forget rule number 1.   7.  He does not socialize with the high society crowd.  His pastime after he gets home is to make himself some popcorn and watch television. 8.  Bill Gates, the world's richest man, met him for the first time only 5 years ago.  Bill Gates did not think he had anything in common with Warren Buffet.  So, he had scheduled his meeting only for half hour.  But when Gates met him, the meeting lasted for ten hours and Bill Gates became a devotee of Warren Buffet. 9.  Warren Buffet does not carry a cell phone, nor has a computer on his desk. His advice to young people:  "Stay away from credit cards and invest in yourself" and remember: A.  Money doesn't create man, but it is the man who created money.   B.  Live your life as simple as you are. C.  Don't do what others say.  Just listen to them, but do what makes you feel good. D.  Don't go on brand name.  Wear those things in which you feel comfortable.   E.  Don't waste your money on unnecessary things .  Spend on those who really are in need. F.  After all, it's your life.  Why give others the chance to rule your life?" จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 23 ม.ค. 51 15:32:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ^ ^ ^ นี่เป็นประเด็นที่จะพูดพอดี ขออนุญาตกลับมาตอบ เพราะความเห็นของผมคือ ถ้ามีแล้วไม่ใช้(อย่างมีสติ) จะมีไปทำไม เช่นถ้ามีเงินเก็บ 30 ล้าน แต่โหนรถเมล์ไปทำงาน แล้วคุณจะมีไปทำไม 30 ล้าน ถ้าไม่ใช่้คนรวยมาแต่กำเนิด จะทำธุรกิจหรือทำงานจนมีเงินเก็บ 30 ล้านคงไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจมหาศาล อย่างตัวอย่างบนวอเรน บัฟเฟต กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ก็ไม่ได้มาง่ายๆ แม้เค้าจะมีมันสมองที่เหนือกว่าคนทั่วไปอยู่มาก และมีฐานดี(พ่อเค้าค่อนข้างมีฐานะ) แต่ถ้ามีแล้วไม่ใช้ เงิน 30 ล้านมันก็เป็นแค่ตัวเลขที่มีค่าแค่ความอุ่นใจ แต่แน่นอนว่า ถ้ามีแล้วเอาไปซื้อลัมบูกีนี ราคา 30 ล้านมาขับ อันนี้มันก็คงเกินไป แต่การซื้อความสบายตามสมควรให้ตัวเอง ผมคิดว่าไม่ใช่เรื่องผิด ภาษีสังคมมันก็คือความสบาย ถ้าไม่ได้ฟุ่มเฟือยจนเกินตัว และยังช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจอีกด้วย จากคุณ : Varga (Varga) - [ 23 ม.ค. 51 16:00:08 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ผมว่า มันไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวหรอก ขึ้นอยู่กับว่า ใครจะชอบแบบใหนมากกว่า        บางคนมีเงินหลายล้าน(ครอบครัวเขามีเงินเป็นร้อยล้าน) แต่กินข้าวต้ม + ปลาเค็ม + แกงส้ม + ผัดผักบุ้ง ทุกมื้อ ผมก็เคยเห็นมาแล้ว จากคุณ : RobertM - [ 23 ม.ค. 51 16:33:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ก็แล้วแต่คนจะคิดล่ะ   แต่ว่า มีเยอะก็ต้องดีกว่า ไม่มี หรือ มีน้อยใช่มะ เผื่อบาดเจ็บ เกิดปัญหาอะไร ก็เอามาช่วยเหลือได้ แต่สำหรับบางคน ที่เป็นข้าราชการ เงินเดือนน้อยๆ เหรอ  พี่สาวผมเป็นครูมา 10 ปี เงินเดือน 40000   น้อยมั๊ย  ไม่รู้สินะ   แต่ข้าราชการเป็นอะไรที่ดีมากๆ เพราะเงินเดือนน้อยก็จริง แต่ดูสวัสดิการสิครับ  อันนี้อ่ะสำคัญเลย จากคุณ : อยู่กับผี - [ 23 ม.ค. 51 18:52:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 of course, this boils down to the very simple logical fallacy of wrong causation. true, money DOES NOT equate to happiness.  but it is wrong, illogical, dumb, and in denial to say the less money you use makes you happier. จากคุณ : .. (! o_o !) - [ 23 ม.ค. 51 21:11:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เงินเดือนเยอะ ถึงจะมีหนี้เยอะ แต่ก็มีเงินเก็บเยอะ เงินเดือนน้อย ถึงจะมีหนี้น้อย แต่ก็มีเงินเก็บน้อย อยู่ดี เงินเดือนเยอะ ไม่มีหนี้ ไม่มีที่จะเก็บเงิน เงินเดือนน้อย หนี้ท่วนหัว ทำงานจนตายก็ไม่มีเงินเก็บ เงินเดือนน้อย ไม่มีหนี้ อยู่แบบพอเพียง สบายๆ เงินเดือนเยอะ แต่หนี้เยอะกว่าเงินเดือน ก็อดตายเช่นกัน จากคุณ : PDHAHA - [ 23 ม.ค. 51 21:49:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สาธุๆๆ จากคุณ : ตาชิโบ - [ 24 ม.ค. 51 10:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ..เหรอค่ะ..แต่ทำไมเรา เมื่อเปรียบกับเพื่อนๆแล้ว เราเงินเดือนน้อยสุดเลยอ้ะ เพื่อนบางคนได้เดือนละ4 หมื่น ขึ้นทั้งนั้น... แต่ยังไม่มีแม้กระทั่งเงินเก็บสักแสนเลย แต่เราเป็นคนเดียวเลยที่มีบ้าน รถ 1 คัน (เก็บตังค์ดาวน์รถคันแรกเงินเดือน 9 พันจำได้ฝังใจ ใช้เวลาเก็บแค่ปีเดียว (เรา+แฟนเงินเดือนไม่ต่างกัน) ได้ตั้งแสนกว่า) และกำลังจะถอยคันที่ 2 ในไม่ช้า...คิดว่าอยู่ที่การดำเนินชีวิต และทัศนคติค่ะ ใช้จ่ายแบบไม่ฟุ่มเฟือย กินแต่พอดี เที่ยวแต่พอดี และที่สำคัญ เก็บก่อนใช้เสมอ..... จากคุณ : -เริ่มต้นจาก 0 อนาคตเงินล้าน- - [ 24 ม.ค. 51 12:29:52 A:125.24.29.165 X: TicketID:151612 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อัตนิจจัง สังคมวัตถุนิยม จากคุณ : MasterK - [ 24 ม.ค. 51 15:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มีมากใช้มาก มีน้อยใช้น้อย แต่คิดเสมอว่าจะต้องมีเงินเก็บอย่างน้อย กี่ % ของเงินเดือนที่ได้รับ ก็ว่ากันไป... จากคุณ : freestyler - [ 24 ม.ค. 51 17:19:31 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ความสุขของคนหลายๆคนไม่ได้อยู่ที่การใช้เงินนะครับอย่าเข้าใจผิด ยกตัวอย่าง เช่น วอร์เรน บัฟเฟตต์ อภิมหาเศรษฐีที่รวยอันดับ 2 ของโลกแต่มีความสุขกับการอยู่บ้านหลังเล็กๆ ใช้รถคันเก่าๆ กินแฮมเบอร์เกอร์ และชอบโค้กเป็นชีวิตจิตใจ ความสุขของบัฟเฟตต์ไม่ได้อยู่ที่การใช้เงิน แต่อยู่ที่การนำเงินไปลงทุนทบต้นไปเรื่อยๆ http://www.thaivi.com/article/value-investor/416-.html หรืออย่างกรณี แอนน์ ไชเบอร์ ลองอ่านดูครับ http://www.thaivi.com/article/value-investor/42-.html และยังมี ดร.นิเวศน์ ต้นแบบการลงทุนแบบ Value Investment ในเมืองไทย ก็เป็นตัวอย่างการใช้ชีวิตอย่างพอเพียงแม้จะมีพอร์ตระดับพันล้าน จากคุณ : CupJok - [ 24 ม.ค. 51 17:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 29 แสดงว่ายังไม่เจอคนประเภท   ไม่ยอมใช้เงิน  มีความสุขกับยอดเงินในบัญชี ยอมโหนรถเมล์  ทั้ง ๆที่มีเงินซื้อเบนซ์ขับได้สบาย ๆ คนรวย(เงียบ)บางคนจะมีความสุขกับการไม่ใช้เงิน หรือประหยัดแบบสุด ๆครับ ทั้ง ๆที่ตายไปก็เอาไปไม่ได้  แต่ถ้าให้เขาใช้เงินมาก ๆเขาจะเป็นทุกข์ ........................................................................................ ผมเองคือคนที่พวกคุณตามหาครับ...ผมมีความสุขมากกับการเก็บเงิน มองดูเงินในบัญชีงอกเงย...ผมยอมรับ ผมแต่งตัวโทรมๆ ชุดนิสิตเก่าๆ รองเท้าเก่าๆ ไปเรียน ผมใช้นาฬิกาเก่าๆเป็น 10 ปี ขับรถเก่าๆอายุ 10 กว่าปีมือ 2 มือถือเก่าๆ ใช้มา 4 ปีแล้วแต่ผมมีความสุข แม่ผมยังถามเลยว่าเราไม่เดือดร้อนทำไมต้องประหยัด แต่อาจเป็นคาวมเคยชินสมัยตอนเรียน ประถมผมเคยลำบากมาก่อนก็ได้ครับครับ ไม่ใช่ว่าจะไม่ใช้เงินนะครับ แต่ผมอยากใช้กับอะไรที่มันสำคัญ เช่น บ้าน ผมอยากได้ทาวเฮาส์/คอนโดเล็กๆหรือบ้านเอื้ออาทร อยากได้รถ TATA NANO มาแทนรถคันเก่าจะได้ประหยัดน้ำมันครับ ตอนนี้กำลังวางแผนลงทุนในหุ้นผ่านกองทุน อ่านบทความที่หลายๆท่านเขียนผมชอบมากครับ ผมตั้งใจจะทำงานจน 65-70 ให้ได้ และอยากลงทุนทุกเดือนไปอีก 40 ปีครับ แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 51 20:02:24 จากคุณ : C5 HDI - [ 24 ม.ค. 51 19:57:54 ]

ความคิดเห็นที่ 30 จริงค่ะ อันนี้จากคนใกล้ตัวนะค่ะ เมื่อก่อนเค้าเงินเดือน 2 หมื่น ใช้ไม่เคยเหลือ มีหนี้บัตรทุกเดือน โดนออกจากงาน ทำงานได้เงินเดือนละแค่หมื่นบาท แต่เข้าใจชีวิต เห็นคุณค่าของเงินมากขึ้น เลิกช็อปปิ้ง เลิกซื้อของฟุ่มเฟือย คำนวณแต่ละเดือนพี่ทั่นมีเงินเก็บเดือนละ 2-3 พันบาทได้ค่ะ ปีนึงก็ 3 หมื่นกว่าบาทแล้วค่ะ ในขณะที่ตอนเงินเดือนสูง ติดลบตลอดเพราะ สังคมที่อยู่เค้าโก้หรู แต่งตัว เที่ยว กินกันค่ะ จากคุณ : เม่หลิง - [ 24 ม.ค. 51 20:09:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มีความสุขแบบไหน ก็เลือกดำเนินชีวิตตามแบบที่ต้องการซิครับ แต่ผมพยายามสำรองเงินไว้ ยามที่ร่างกายถดถอย หรือทำงานไม่ไหว ถึงแม้วันหนึ่งผมอาจจะตายก่อนที่จะได้ใช้เงินก็ตาม บางคนชอบสะสมของหายาก แต่เงินก็เป็นสิ่งหายากสำหรับผม คุณค่าของเงิน สำหรับแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน จากคุณ : famer (famer) - [ 25 ม.ค. 51 10:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คนที่รวยที่สุดในโลก มองว่า เขาต้องลงทุนเพิ่ม เพราะ ถ้าไม่ลงทุนเพิ่ม รายได้ของเขาก็จะเพิ่มมากขึ้น ค่าใช้จ่ายน้อยลง ภาษีของเขาก็จะมากขึ้นตาม มันเป็นสภาพที่เขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถึงแม้นไม่อยากลงทุน แต่หุ้นส่วนก็บังคับให้ลงทุนอยู่ดี... คนรวยที่สุดในประเทศ มองว่า ตนเองได้เงินมากที่สุดในประเทศแล้ว แต่เมื่อเทียบกับต่างประเทศ ตนเองยังได้เงินไม่เทียบเท่าหรือไม่มากพอ ก็ต้องแสวงหา กันต่อไป เพราะ ความรู้สึกว่า ตนเองนั้น เมื่อเทียบกับคนอื่นแล้ว ยังห่างไกล แต่แท้ที่จริงแล้ว มีคนอีก 60 กว่าล้านคน ที่มองว่า เขาเป็นผู้โชคดี ชีวิตนี้ไม่ทำอะไรก็มีกิน มีใช้แล้ว และ เขาจะทำไปทำไม คนรวยบางคน มองว่า ตนเองยังไม่มีเงินเหมือนคนอื่นๆ ยังต้องขวนขวาย ดิ้นรน ยิ่งเทียบกับคนรวย ทั้ง 10 อันดับในประเทศแล้ว ยิ่งเทียบกันไม่ได้ ก็ต้องหา กันเพิ่มต่อไป เขาอาจจะมองว่า ตนเองยังต่ำต้อย ยังไม่ได้ประสบความสำเร็จเหมือนคนรวยทั้ง 10 อันดับของประเทศ แต่แท้ที่จริงแล้ว คนที่ต่ำต้อยกว่าเขานั้น มีเป็นล้านๆ คน ที่อยากเป็นอย่างเขา หรือ ขอแค่มีเงิน ขอแค่มีรายได้ขนานเขา ก็จะพอใจแล้ว... จากคุณ : wbj - [ 27 ม.ค. 51 11:32:30 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เจ้าของกิจการ ก็จะพยายามหารายได้เข้ากิจการให้มากขึ้น และ ยิ่งสังคมกว้างขึ้นเท่าไหร่ เจ้าของกิจการก็จะพบว่า ตนเองนั้น ยังได้รายได้ไม่เท่ากับเพื่อนท่านอื่นๆ ก็เลยพยายามที่จะ ส่งเสริมธุรกิจของตนเอง เปิดสาขา เปิดกิจการใหม่ๆ ทั้งนี้ ก็ขึ้นกับความสามารถของแต่ละบุคคล ผู้อำนวยการ ต่างๆ ก็อยากที่จะเป็นเจ้าของกิจการ เพราะเห็นว่า เจ้าของกิจการนั้น ได้รับผลประโยชน์ ได้รับเงินมากกว่าตนเอง ซึ่งไม่ว่าจะทำไปมากน้อยเพียงใด ตนก็ได้รับเงินเดือนเพียงเศษเสี้ยวของกิจการเท่านั้น ถึงแม้นจะมีหุ้นอยู่ ก็ไม่ได้บอกว่า เป็นรายได้ที่เต็มเม็ดเต็มหน่วยสักเท่าไหร่ ก็จะเริ่มคิดหาหนทางเปิดกิจการแข่งก็มี หรือ เปิดกิจการอื่นก็มี หรือบางครั้งก็พยายามทำให้ตนเอง ได้เป็นเจ้าของกิจการนั้น ก็มี ผู้จัดการ ก็จะมองว่า ตนเองได้เงินเดือน น้อยกว่า ผู้อำนวยการ มากมาย เขาอาจจะพบว่า ผู้อำนวยการ ได้รับสิทธิประโยชน์มากมาย ทั้งรถ ทั้งที่อยู่อาศัย ค่าน้ำมันก็เบิกได้ แถมเอาบิลค่าน้ำมันของภรรยามาเบิกรวมเสียอีก ยิ่งมีตำแหน่งใหญ่ขึ้นก็ยิ่งได้ผลประโยชน์ ผู้จัดการจึงพบว่า ตนเองยังต่ำต้อยนักเมื่อเทียบกับ ผู้อำนวยการ ก็จะพยายามถีบตนเองให้ผ่านไปถึงขั้นนั้นให้ได้ ทั้งๆที่เงินเดือนและสวัสดิการ ก็พอสำหรับการใช้ไปในแต่ละเดือนอยู่แล้วก็ตาม อาจจะมีเหลือเก็บด้วยซ้ำไป จากคุณ : wbj - [ 27 ม.ค. 51 11:39:57 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หัวหน้างาน ก็เห็นว่าตัวเองนั้น มีรายได้แค่พอใช้ไปวันๆ ไม่สามารถซื้อสิ่งนั้น สิ่งนี้ได้ อยากได้รถ อยากได้บ้าน อยากได้เงินเดือนสูงๆ อย่างผู้จัดการ อยากได้ไปหมด ทั้งนี้ เมื่อเทียบกับ คนที่อยู่สูงขึ้นไป มีสิ่งต่างๆ เพรียบพร้อม ทำอย่างไรเขาจึงจะได้อย่างนั้น ทำอย่างไร เขาจึงได้เงินเดือนมากขึ้น และ เพื่อรักษาหน้า ก็ต้องหามาทั้งๆที่ ต้องกู้ยืมเขาก็ตาม ความสดวกสบายก็อยากได้ ถึงแม้นทำงานหนัก ก็อยากจะพักผ่อน ซื้อของสิ่งนั้น สิ่งนี้มาเพื่อคิดว่า สิ่งเหล่านั้นจะช่วยในการพักผ่อนของเขา ผลสรุปคือ เงินก็ติดขัด เงินเก็บก็ไม่มี ยิ่งทำให้อยากได้เงินเดือนสูงๆขึ้นไป... และ จะสบถ อยู่เสมอว่า ทำไมเราทำงานหนักกว่าพวกเดินไปเดินมา แล้ว ทำไมเราถึงได้เพียงแค่เงินเดือนเพียงเล็กน้อย ทั้งๆที่เราทำงานหนัก บริษัทฯไม่ยุติธรรม องค์กรไม่ยุติธรรม ระบบไม่ยุติธรรม และ ก็จะโทษสิ่งนั้น สิ่งนี้ว่า ทำให้เขาไม่ได้ก้าวไปถึงไหน บางคนก็โทษว่า เพราะเราไม่ได้ปริญญาโทฯ ก็ไปเสียเงินเรียน เพียงเพื่อหวังว่า เรียนจบจะได้ตำแหน่งสูงขึ้น และ คิดว่า สิ่งนี้เป็นการลงทุน สำหรับอนาคตของตนเอง ก็มีมากมาย พนักงานทำงาน ได้รับเงินเดือน เขาสั่งทำงานก็ทำงานกันไป เราได้เงินแค่ไหนก็ทำงานแค่นั้น เป็นแนวคิดของคนทำงานส่วนใหญ่ อยากให้ทำงานมากขึ้น ก็เพิ่มเงินเดือนให้ซิ อะไรทำนองนี้ พวกหัวหน้างานทำงานสบายๆ สั่งๆๆๆๆ อย่างเดียว ยังได้เงินตั้งมากมายก่ายกอง เราได้แค่เงินมาซื้อข้าวกิน มีเงินมาทำงาน ก็นับว่าดีแล้ว อีกหลายคนต่างก็เป็นหนี้เป็นสิน บางคนเป็นหนี้ถึงขนาดไม่มีคนยอมปล่อยให้กู้เงินเสียด้วยซ้ำ ก็ต้องไปกู้เงินกับดอกเบี้ย แพงๆ ร้อยละ 2 ร้อยละ 3 ต่อเดือน พวกตั้งแต่หัวหน้างานขึ้นไป หน้าเลือด ไม่เห็นมาช่วยเหลืออะไรกับพนักงานธรรมดาๆ อย่างเราๆ เลย แถมบางคนก็เป็น คนปล่อยกู้เสียเอง โดยเฉพาะเจ้าของกิจการ ปล่อยกู้ให้กับพนักงาน คิดดอกแพง จะออกจากงานก็ไม่ได้ เอาจุดนี้มาเป็นตัวควบคุม เงินก็ได้น้อย แถมยังถูกกดขี่ข่มเหงต่างๆนานาๆ ชีวิตอยู่อย่างไร้ค่า จะมองหาบ้านสักหลังก็เป็นไปได้ยาก ต้องเช่าเขาอยู่ ไม่จ่ายค่าเช่าก็จะโดนทวง โดนไล่ไม่ให้อยู่ ชีวิตช่างลำเค็ญ แสนเข็น พวกมีเงิน มีรายได้พอเพียง เคยเห็นใจพวกพนักงานอย่างเราๆ บ้างไม๊  คิดแต่จะเอา คิดแต่จะได้ เพียงฝ่ายเดียว แต่ก็มากดขี่ข่มเหงพนักงานตาดำๆ อย่างไร ช่างไร้มนุษยธรรมเสียจริงๆ... คนตกงานไม่มีงานทำ ก็มองว่า คนที่ทำงานอยู่ช่างโชคดีเสียกระไร เราอยากได้โอกาสทำงานกับเขาบ้าง อยู่อย่างไร้ค่า ขอเงินพ่อแม่ใช้ไปวันๆ บางคนก็เป็นหนี้ หาเงินมาประทังชีวิตก็มี ทั้งนี้ เขามองว่า ขอแค่ได้ทำงาน เถอะ มีเงินมาจ่ายค่าเช่าห้อง มีเงินมาจ่ายค่ากินอยู่ก็พอใจแล้ว ข้าวมื้อละจานก็ดีถมเถไปแล้ว... ฯลฯ จากคุณ : wbj - [ 27 ม.ค. 51 11:53:52 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สิ่งที่ผมกล่าวมานั้น มันก็เป็นเพียง ลักษณะ แนวความคิด ของคนบางคนในกลุ่มต่างๆ ซึ่งถ้าคุณสังเกตุดีๆ จะพบว่า สิ่งหนึ่งของทุกกลุ่มคือ การเปรียบเทียบกับคนที่ดีกว่า... ซึ่งเป็นพฤติกรรมปกติของมนุษย์ และ สิ่งนี้เอง ที่ทำให้เกิดกระทู้นี้ขึ้น อันเนื่องจากว่า แต่ละคน ต้องการในสิ่งที่ดีกว่าที่ตนเองได้รับในปัจจุบัน โดยเฉพาะ เงิน เพราะ เป็นตัวที่จะสามารถซื้อสิ่งของที่ต้องการได้ เพราะสามารถตอบสนองความต้องการพื้นฐานได้ ดังนั้น เมื่อคนเรา เริ่มจากความต้องการขั้นพื้นฐาน เงิน จึงเป็นปัจจัยตัวแรกของชีวิต ที่ทำให้คนเรานั้น แสวงหา เพิ่ม เพื่อที่จะได้สิ่งของพื้นฐานตามความต้องการ  และเมื่อเริ่มจากเงิน มุมมองของคน เลยมุ่งไปที่ตัวเงิน สิ่งของภายนอก เสียส่วนใหญ่ และ ใช้สิ่งเหล่านี้ เป็นตัววัดว่า เราจะมีความสุข มีสิ่งที่ต้องการ ก็เพราะ ตัวเงิน ตัวรายได้ โดยไม่ได้มองสิ่งอื่นๆ รอบข้างอีก และ ความต้องการเหล่านี้ มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถตอบสนองให้เต็มได้ เพราะ เมื่อสภาพแวดล้อมของตนเองเปลี่ยนไป ก็จะมีความต้องการเปลี่ยนไปตลอดเวลา ผมยกตัวอย่างจริง เรื่องหนึ่งคือ สมมุติว่าชื่อ นายก คนไม่จบป.ตรีท่านหนึ่ง เข้าไปทำเป็นโปรแกรมเมอร์ ในบริษัทฯเล็กๆแห่งหนึ่ง ได้เงินเดือน 7000 บาท เขาคิดว่า เขาเป็นผู้โชคดีที่มีโอกาส ได้เงินพออยู่พอกิน มีงานทำที่ดีทั้งๆที่ยังไม่จบป.ตรีเสียด้วยซ้ำ แต่เมื่อเขาทำงานไป บริษัทฯรับพนักงานใหม๋ จบป.ตรี มาให้เขาสอนงาน ซึ่งเราบังเอิญรับรู้ว่าเพื่อนร่วมงานคนใหม่นั้น ได้เงินเดือนถึง 12000 บาท แต่ก็ต้องให้เขามาสอนงาน ต้องใช้เครื่องมือที่เขาสร้างขึ้น ต้องเรียนรู้งานจากเขา ต้องให้เขาวิเคราะห์งานต่างๆให้ ต้องมาปรึกษาเขา ทั้งๆที่คนนั้นจบ ป.ตรี แค่นั้นเอง ความสามารถอะไรก็ไม่มี ซึ่งแน่นอนว่า นายก ก็ต้องคิดมากเปรียบเทียบ และไม่พอใจบริษัทฯ ที่กดขี่คนที่ไม่มีปริญญา ถึงแม้นไปพูดกับผู้จัดการ เขาก็ไม่สามารถเพิ่มเงินให้เขาได้ และ อ้างว่าเขาไม่มีวุฒิ ทำให้เขาก้มหน้าทำงานต่อไป หางานใหม่ และ องค์กรก็ขาดโปรแกรมเมอร์ฝีมือดีไป ขาดคนประสานงานไป แต่ได้พนักงานจบ ป.ตรี ที่ขาดคุณสมบัติมาทำงานแทน (หลังจากนั้น 2 ปี บริษัทฯ ก็ปิดตัวลง เพราะไม่สามารถปิดงานใดๆได้เลย) จากตัวอย่างข้างต้น นายก เปลี่ยนจากคนตกงาน และ เป็นคนที่แทบจะไม่มีโอกาสดีๆอันสังคมที่เอาเปรียบ ได้เลย เปลี่ยนจากคนเคยภูมิใจในงานที่ทำ กลายเป็นคนมีปัญหา ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ล้วนแต่เกิดจากการเปรียบเทียบทั้งนั้น องค์กรและหัวหน้างาน ก็เอาการเปรียบเทียบ จากปริญญา ที่ไม่สามารถรับรองได้เลยว่า จบออกมาจะเป็นคนที่ทำงานได้หรือไม่ มาเป็นตัวเปรียบเทียบ มาเป็นตัวกำหนดว่า ใครที่ควรจะได้รับรายได้มากน้อยกว่ากัน ทั้งๆที่การทำงานในความเป็นจริง คนที่มีความสามารถน่าจะได้ผลตอบแทนมากกว่าคนที่ไม่มีความสามารถ จึงทำให้เกิดสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ที่เกิดจากการเปรียบเทียบอย่างไร้เหตุผล ซึ่งองค์กรในไทยส่วนใหญ่เป็นเช่นนี้ อย่าว่าแต่องค์กรเลย คนโดยทั่วไปก็ยังเป็นเช่นนี้กันอยู่ เอาสิ่งที่พอจะรับรองได้มาเปรียบเทียบกัน แต่ไม่ได้ใช้ความเป็นจริงมาเปรียบเทียบ เพราะ คนไทยเรานั้นไม่ชอบความยุ่งยาก ไม่ชอบที่จะสังเกตุ ก็เลยเป็นปัญหาของสังคมมาจนทุกวันนี้... จากคุณ : wbj - [ 27 ม.ค. 51 12:13:33 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผมกำลังชี้ประเด็นให้เห็นว่า พื้นฐานของคนเรานั้น สิ่งที่ทำให้คนเราไม่พอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่ คือการที่ คนเรานั้น เปรียบเทียบสภาพแวดล้อมของเรา กับบุคคลอื่น ซึ่งการเปรียบเทียบ มันก็จะมีทั้งข้อดี และ ข้อเสียคือ ข้อดี: 1. การเปรียบเทียบ ทำให้สามารถตั้งเป้าหมาย เพื่อที่จะไปให้ถึงได้ 2. การเปรียบเทียบ ทำให้เรารู้ว่าสิ่งที่เราต้องทำต่อไปคืออะไร เพื่อทำให้บรรลุเป้าหมายนั้นๆ 3. การเปรียบเทียบ ทำให้เกิดความภาคภูมิใจ (ระยะสั้นๆ) 4. การเปรียบเทียบ ทำให้เป็นแรงผลักให้ทำให้ตนเองก้าวหน้า ข้อเสีย: 1. การเปรียบเทียบ ทำให้เกิดความไม่พอใจตนเอง ทำให้เกิดความน้อยเนื้อต่ำใจ หดหู่ 2. การเปรียบเทียบ ทำให้ลดความตั้งใจในการทำงานไป เหมือน นายก ที่มองเห็นว่า ตนเองทำงานมากไป ได้เงินน้อยกว่า ก็เลยทำงานน้อยลงเป็นต้น 3. การเปรียบเทียบ ทำให้เกิดการเอาอย่าง โดยไม่ได้ไตร่ตรอง เช่น การที่เห็นว่าเขามีรถ มีบ้านก็อยากมีบ้าง ก็พยายามไปซื้อ ไปหา กู้หนี้ ยืมสิน จนอาจจะไม่สามารถชำระหนี้คืนได้ ก็จะสร้างปัญหาให้กับตนเองมากขึ้น จากคุณ : wbj - [ 27 ม.ค. 51 12:34:07 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คราวนี้มามอง กระทู้ของ จขกท กันบ้าง จขกท เน้นแต่เรื่องการเปรียบเทียบ ซึ่งผมได้อธิบายไว้ตามข้างต้น ถึงพื้นฐานของคนแล้ว และ อีก 3 เรื่องที่เห็นได้ชัด คือ การใช้จ่าย เงินเก็บ และ ควาสุข การใช้จ่าย นั้น เป็นพฤติกรรมตอบสนองความต้องการของคนเรา ซึ่งจริงๆแล้วจะตอบสนองความต้องการทางด้านปัจจัย 4 ก่อน อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค และ ที่อยู่อาศัย แต่ พบกว่า จขกท เองก็ยังมองภาพว่า การใช้จ่ายที่นอกเหนือปัจจัย 4 เป็นสิ่งที่ควรจะได้รับจากการทำงาน อันเนื่องจากการเปรียบเทียบความเป็นอยู่กับบุคคลอื่นนั่นเอง ว่า ใช้จ่ายแล้วจะส่งผลให้มีความสุขเพิ่มมากขึ้น ซึงผมคิดว่า คนส่วนใหญ่ ก็คิดเช่นนั้นเช่นกัน จากคุณ : wbj - [ 27 ม.ค. 51 12:39:37 ]

ความคิดเห็นที่ 38 การใช้จ่าย เงินเก็บ และ ความสุข ทั้ง 3 เรื่องนี้ จะว่าเป็นเรื่องเดียวกันก็ไม่ใช่ จะเป็นคนละเรื่องก็ไม่เชิง ดังนั้น เลยนำมาคุยกันเลยทีเดียวดีกว่า... ทั้ง 3 เรื่อง เป็น 3 เส้า ที่มีผลต่อเนื่องกัน - ถ้ามีการจ่ายเงินมากขึ้น อาจจะได้ความสุขมากขึ้น แต่เงินเก็บก็น้อยลงหรือไม่มีเลย   - ถ้าใช้จ่ายน้อยลง ความสุขก็อาจจะน้อยลง หรือ เท่าเดิม แต่เงินเก็บก็จะมากขึ้น - ถ้าใช้จ่ายคงที่ ความสุขก็อาจจะผันแปรด้วยสิ่งแวดล้อมอื่นๆ และ เงินเก็บก็อาจจะมากขึ้นเล็กน้อย หรือ อาจจะไม่มีเลย ทั้งนี้เรื่องทั้งหมด มันเกิดขึ้นแตกต่างกัน ตามสภาพแวดล้อม นิสัย ของผุ้ที่มองใน 3 เรื่องนี้ จากคุณ : wbj - [ 27 ม.ค. 51 12:49:06 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ความสุข ขอพูดถึง สภาพแวดล้อม และ นิสัยของคนที่ต้องการความสุขก่อนละกัน จากการดูความเปลี่ยนแปลงข้างต้น คนที่มีความสุขนั้น ไม่ได้มาจากเงินตราเพียงอย่างเดียว ยังมีองค์ประกอบอื่นๆ แต่ เงิน หรือ รายได้นั้น ก็มีส่วนที่จะทำให้มีความสุขเช่นเดียวกัน อันนี้ เป็นเรื่องที่ยอมรับกันทั่วโลก เงิน ซื้อ อาหาร เสื้อผ้า ยารักษาโรค ทีอยู่อาสัยได้ แต่ปั้จจัย 4 เหล่านี้ของคนหนึ่ง อาจจะไม่เหมือนกับอีกคนหนึ่ง มันขึ้นกับว่า คนๆนั้น มีความพอใจ มีความพอเพียงกับการดำเนินชีวิตอย่างไร และ ก็ขึ้นกับความต้องการของแต่ละบุคคลอย่างไร ลองดูคนที่มีทั้งรายได้น้อย และ รายได้มากว่า พวกเขาจะมีความสุข หรือมีความทุกข์ มันเป็นอย่างไร... ------------------------------- - คนมีรายได้น้อย อยู่อย่างพอเพียง ไม่มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความสุขจากสิ่งรอบข้าง - คนมีรายได้น้อย อยู่อย่างพอเพียง ไม่มีหนี้ มีเงินเก็บ พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความสุขจากสิ่งรอบข้างและเงินที่พอใช้จ่าย - คนมีรายได้น้อย อยู่อย่างพอเพียง ไม่มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ ไม่พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความทุกข์ - คนมีรายได้น้อย อยู่อย่างพอเพียง มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความทุกข์เพราะหามาได้ก็จ่ายหนี้เสียหมด - คนมีรายได้น้อย อยู่อย่างไม่พอเพียง ไม่มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ ไม่พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความทุกข์เพราะมีความอยากอยู่ตลอดเวลา ทุกข์ใจเสียส่วนใหญ๋ - คนมีรายได้น้อย อยู่อย่างไม่พอเพียง มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ ไม่พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความทุกข์มาก ปัญหาเยอะ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ คนที่มีรายได้แต่ละคนก็มีแตกต่างกัน จะยึดเอาสภาพแวดล้อมของใครคนใดคนหนึ่งมาตัดสินคนส่วนใหญ่ไม่ได้ และ ปัญหาคือ คนเหล่านี้ มักไม่ยอมรับว่า ตนเองนั้น อยู่อย่างไม่พอเพียง ตนเองนั้นใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย ตนเองนั้นแหละ ที่สร้างปัญหาทั้งหมด แล้วก็จะโทษคนอื่นๆ เสมอๆ ทั้งนี้ การพิจารณาของคนโดยทั่วไป จึงมักเข้าข้างตนเองว่า ปัญหาจริงๆ เกิดจากมีรายได้น้อยเป็นหลัก เพราะเป็นเรื่องที่เห็นชัด จับต้องได้ และ ไม่ได้เป็นการโทษตนเองว่าผิดด้วย... ------------------------------- - คนมีรายได้มาก อยู่อย่างพอเพียง ไม่มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความสุข ได้ใช้จ่ายเงินที่หาได้ตามที่เขาต้องการ - คนมีรายได้มาก อยู่อย่างพอเพียง ไม่มีหนี้ มีเงินเก็บ พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความสุขเพราะมีสิ่งที่รับประกันในอนาคตว่าจะปลอดภัยจากสภาพแวดล้อม - คนมีรายได้มาก อยู่อย่างพอเพียง ไม่มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ ไม่พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความทุกข์ - คนมีรายได้มาก อยู่อย่างพอเพียง มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความทุกข์เพราะหามาได้ก็จ่ายหนี้เสียหมด - คนมีรายได้มาก อยู่อย่างไม่พอเพียง ไม่มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ ไม่พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความทุกข์เพราะมีความอยากอยู่ตลอดเวลา ทุกข์ใจเสียส่วนใหญ๋ - คนมีรายได้มาก อยู่อย่างไม่พอเพียง มีหนี้ ไม่มีเงินเก็บ ไม่พอใจกับความเป็นอยู่ ก็มีความทุกข์มาก ปัญหาเยอะ ทั้งนี้ คนมีรายได้มาก ก็มีปัญหาเช่นเดียวกับคนที่มีรายได้น้อย ลักษณะความต้องการพื้นฐานเหมือนกัน แทบจะไม่มีอะไรที่แตกต่าง ------------------------------- ดังนั้น จะพบสิ่งที่น่าสังเกตุอย่างหนึ่งคือ การที่คนเราจะมีความสุข จริงๆได้นั้น มันไม่ใช่มาจากการได้รับ รายได้มากน้อย หรือ การที่มีเงินเก็บมาก หรือ เงินเก็บน้อย เพราะ ไม่ว่าจะได้รับรายได้มาก หรือ น้อย ต่างก็มีปัญหาทางด้านอื่นๆมากระทบทำให้เกิดความสุข และ ความทุกข์ได้เช่นกัน แต่ทั้งนี้ จะเห็นว่า การอยู่อย่างพอเพียงในสภาพแวดล้อมของตน การไม่มีหนี้สิน และ ความพึงพอใจกับสภาพความเป็นอยู่ของตนนั้น ต่างหาก ที่เป็นผลชี้วัดว่า ใครจะมีความสุข หรือ ทุกข์มากกว่ากัน ซึ่งสิ่งต่างๆเหล่านี้ ก็คือความคิด วิธีการดำเนินชีวิต ของแต่ละคนทั้งสิ้น จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ 27 ม.ค. 51 13:21:36 ]

ความคิดเห็นที่ 40 จากการที่อ่านๆๆมา สรุปได้ว่า การใช้จ่าย เงินเก็บ และความสุข จะมีความสัมพันธ์กันไปในทิศทางทาง (ทิศทางเดียวกันหรือแปรผกผันกัน) ขึ้นอยู่กับที่เราเลือกใช่ไหมครับ เหอๆๆๆ ทำเสียเรื่องป่าวหว่า แต่อยากแจมครับ คุณ wbj ขยันพิมพ์จังครับ นับถือ นับถือ จากคุณ : เหมาะสมครับท่าน.... - [ 28 ม.ค. 51 15:59:05 ]

ความคิดเห็นที่ 41 คนเราเกิดมาต้องการความสุขในชีวิตครับ.. เงิน ไม่ใช่ความสุขทั้งหมดของชีวิต..เป็นเพียงปัจจัยอย่างหนึ่งเท่านั้นเอง การรู้จักใช้เงินจะนำความสุขมาให้ทุกคนครับ จากคุณ : BMXจัง - [ 30 ม.ค. 51 09:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 42 รู้แต่ว่า ไม่ได้อยากรวยมาก ไม่ได้อยากมีมาก แค่ไม่เดือดร้อนก็พอ แต่ตอนนี้อ่ะ ใช้เงินแบบเดือดร้อนอยู่ มันไม่พอจ่ายอ่ะ จากคุณ : แม่โบนัส - [ 6 ก.พ. 51 10:43:16 ]