ความคิดเห็นที่ 1 การเปิดร้านอาหารเล็กๆนี่มันยากจริงๆ   เปิดเดือนแรก นอกจากขาดทุน เพราะคนยังไม่รู้จักแล้ว ปัญหาเรื่องคนงานนี่น่าเหนื่อยใจจริงๆ อย่างที่เล่าไปแล้วว่า   การหาเด็กตอนก่อนเปิดร้าน  ยากอย่างกับงมเข็มในมหาสมุทร เริ่มแรกเรารับไว้ 6 คน (ต่างด้าวลาวล้วน) แต่พอเปิดร้านขึ้นมาแล้ว    ก้อพอจะมีมาสมัครเรื่อยๆ แย่ที่ไม่ใช่คนไทย    มีแต่ต่างด้าวแพ้วผ่านเข้ามา 2 มิย 50  วันแรกที่ขาย   มีคนไทยที่เคยขายอาหารมาสมัครคนนึง    เธอชื่อ “รุ้ง”   เด็กคนนี้ขยัน และเก่งมาก   แม้เธอจะมาสายทุกวัน  เพราะไม่ได้พักที่ตึก แต่เธอเป็นคนไทยที่จะช่วยสั่งของและแก้ปัญหาได้เยอะทีเดียว   ทำให้ ณ ตอนนี้  มีเด็ก 7 คน ทางแฟรนไชส์แนะนำว่า  ให้ควบรวมเป็นกะเดียวก่อนสัก 2 วัน   เพื่อเราจะได้ดูพฤติกรรมของพวกเขา  แล้วค่อยแบ่งเป็นสองกะ เราทำตามนั้น  และให้ทำงานจริงสักหนึ่งวัน จึงคัดออกสัก 2คน   ซึ่งทำท่าไม่สู้งาน  แถมยังโดดฝึกอบรม  ทำให้บางคนในห้าคนที่เหลือขุ่นเคืองใจ ดังที่เล่ามาแล้ว  เปิดร้านวันแรก   ขายได้เพียง 2,000 จากผู้มีอุปการะคุณรอบข้าง วันที่สอง  ก้อไม่ทิ้งห่างกัน     ขาดทุนมากมายเห็นๆ คืนนั้นเราประชุม  แบ่ง 5 คนออกเป็นสองกะ  โดยตั้งใจแยกคู่เด็กออกจากกัน พลอย เป็นน้าของริน   และ นางเป็นพี่สะใภ้ของรัก   ส่วนรุ้ง(คนไทย) แยกมาคนเดียว เพื่อไม่ให้เกิดการซูเอี๋ย  จึงจับคู่ให้พลอยทำกับรัก และรุ้ง   อีกกะนึงให้นางจับคุ่กับริน ให้ทำคนละ 10 ชั่วโมง   เริ่ม บ่าย 3  ถึงตี 1  และอีกกะ เริ่มเที่ยงคืน ถึง 10 น. เราสังเกตเห็นสีหน้าที่ไม่พอใจ   แม้เราจะยกแม่น้ำทั้งห้ามาอธิบายเหตุผลแล้ว 4 มิย 50  วันที่สามของร้าน เราขับรถมาที่ร้าน   เอ๊ะ  เลยเวลาเปิดร้านมาชั่วโมงแล้ว  ทำไมทั้งห้าคนยังนั่งอยู่หน้าร้านล่ะ กลิ่นปัญหาใหญ่มาแตะจมูกซะแล้ว เมื่อมาถึง  พลอย พี่ใหญ่เข้ามาเจรจา     บอกว่าขอขึ้นค่าแรง (ทั้งที่ทั้งหมด โนบัตร นะ) ถ้าไม่ปรับ  พวกเขาจะไม่ทำ  ไม่เปิดร้าน  ไม่ไม่ไม่ ทั้งนั้น ตอนแรกเราเจรจาพร้อมกันทั้งหมดด้วยใจเย็น   แต่เมื่อเห็นว่าไม่ได้ผล  จึงตัดสินใจแยกกลุ่มเจรจา   เริ่มแรก  ให้พลอย พี่ใหญ่ กะริน หลานสาว เข้ามาก่อน พลอยพูดว่า “คนอื่นหนูไม่รู้  แต่หนูขอเงินเดือน 6,000  ค่าข้าว 50/วัน  และคอมมิชชั่นต่างหาก” โอ้วววว  แม่จ้าว   คุณเธอจะได้เงินหมื่นกว่าเลยนะเนี่ย   ร้านเพิ่งเปิด  ยังไม่ทันขายได้เลย  ดิฉันจะจ่ายยังไงไหวล่ะเนี่ย ดิฉันเจรจาอีกพักนึง  ก้อตัดสินใจว่า   “ตัดเนื้อร้ายทิ้งดีกว่า   แม้เธอเก่งอย่างไร   เราก้อไม่มีทางควบคุมเธอได้  ยังไงเธอต้องปั่นคนแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแน่นอน” ดิฉันจึงบอกไปว่า  “ขอบใจที่ช่วยงานพี่นะ   เธอมีความสามารถมาก  มากเกินกว่าร้านเล็กๆอย่างพี่จะจ้างไหว     พี่อนุญาตให้เธอไปได้จ๊ะ  ขอให้โชคดี” แล้วหันไปถามรินว่า  “รินว่ายังไง  จะอยู่กับพี่ไหม” พลอยไม่รีรอให้รินตอบ    หันไปสั่งรินทันที  “ริน  ไปถือกระเป๋าลงมาเลย” เราก้อควักกระเป๋าตังค์ทันที   บอกว่า   “พี่ช่วยค่ารถ  คนละสองร้อยละกัน   ที่เหลือทางนี้ พี่จัดการเอง   เชิญ!!!” วินาทีนี้  ศักดิ์ศรีมันค้ำคอแล้ว   จะให้อ้อนวอนขอร้องหรือไง  ไอ้พวกบ้า ต่อให้ร้านต้องปิดไปสักพัก    ต้องเริ่มหาคนใหม่ ก้อยอมแล้ว   ให้คนพวกนี้มาเหยียบหัวได้ไง เราเรียกอีกสามคนที่เหลือเข้ามาทันที   เพื่อไล่ให้สองคนนี้ลุกออกไปด้วย เราเจรจาว่า “เงินเดือน 3500 คงไม่พอ  พี่จะจ่ายเพิ่มค่าอาหารประจำวันอีก 50 ละกัน นั่นหมายความว่า  พี่ให้ที่พัก  และรายได้ 5,000  พวกน้องจะอยู่กับพี่ไหม???” ทั้งสามคนโอเค    จึงลุกไปช่วยกันเปิดร้าน     เราจึงปรับเปลี่ยนเวลาขายเป็นกะเดียว เปิดสองช่วง คือ 16-22 น. และ 6-9 น. รวมทำงาน 12 ชั่วโมง (เพิ่มจากเดิม คนละ 10 ชม) เงินเดือนนี้เรายอมรับได้  เพราะเด็กร้านอื่นได้เงินเดือน 3500 แต่มีอาหารให้กินด้วย แต่เราปล่อยเขาอยู่กันเอง   ไม่มีอาหารให้กิน  นอกจากโจ๊ก  จึงช่วยค่าอาหารเขา เมื่อเปิดร้านเสร็จ  ราวชั่วโมง  เราเดินออกไปหน้าร้าน พลอยพี่ใหญ่ และหลานสาว ริน  ยังคงนั่งยองๆ รีรีรอรออยู่ข้างบ้าน เขาคงคิดว่า  เราอาจจะมาง้อก้อได้     เราไม่สนใจ ปล่อยให้นั่งรออยู่ราวสามชั่วโมง  เธอจึงนั่งสองแถวออกไป แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 51 23:32:27 จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 5 ก.พ. 51 23:19:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ร้านดำเนินไปด้วยดี (ด้านบุคคลากร  ไม่ใช่ยอดขาย) 16 มิย  เปิดได้ครึ่งเดือน    ก้อมีชายหนู่มรูปหล่อสไตล์เกาหลี 2 คนมาสมัคร (แน่นอนเป็นต่างด้าว  เชื้อสายพม่า)   ชื่อ  นนท์ กะ แสง เราพูดคุยแล้ว   ก้อรับไว้   โดยให้ฝึกงานรวมกันสักสองวัน  แล้วค่อยแยกกะ สองคนนี้ทำงานดีมาก   สะอาดสะอ้าน   พอเริ่มงาน  เขาลงมือถูพื้น  เช็ดเคาท์เตอร์  เช็ดอุปกรณ์  จัดเรียงของให้เป็นระเบียบ เช็ดกระจก   ล้างจาน    สิ่งเหล่านี้เขาทำเอง  เราไม่เคยบอกเลยด้วยซ้ำ ร้านดำเนินต่อไปได้จนถึงสิ้นเดือน  ( 30 มิย) บัดนี้ เราตระหนักแล้วว่า  ยอดขายน้อยแบบนี้  เราคงจะจ้าง 5 คนไม่ไหว ตัวเลขบีบบังคับให้เราต้องทำอะไรสักอย่าง ....ใช่  เราต้องลดคน เราวางแผนใหม่   ให้ 3 คน คนละ 12 ชม.  ให้สามารถเปิดร้านจากเย็นถึงเช้าได้ ความเป็นวิศวะ  จึงจัดสรร ให้ “นาง”  ทำ 17-24 น. และ ตี 5-10 น. ให้ “รุ้ง” ซึ่งไม่ได้พักที่ร้าน  ทำงาน 17 น- ตี 5 และให้ “นนท์” ทำงาน 22 น.ถึง 10น. นั่นทำให้ร้านเปิด 17 ชั่วโมงได้  โดยใช้คน 3 คน  คนละ 12 ชั่วโมง   และมีเด็กอย่างน้อย 2-3 คนตลอดเวลาที่เปิดร้าน (ช่วง 22-24 น. อยู่ครบ 3 คน เพื่อประชุมได้) เหตุผลที่เลือกเช่นนั้น  เพราะ “นาง” ทำอาหารเก่งสุด,”นนท์”เป็นผู้ชาย และทำงานสะอาด “รุ้ง”คนไทย ฉลาดสุด คิดเงินเก่ง   และสั่งของแทนได้ ผลทำให้  “รัก”น้องผัวของนาง  และ “แสง” เพื่อนนนท์ต้องไป (ทุกครั้งที่เราให้ออก  เราจะพูดเพราะและขอร้องให้ออก  โดยอ้างเหตุผลสวยๆมาบอก เช่น   รัก  เธออายุแค่ 14 น้อยเกินไป และแสง  เธอพูดไม่ชัด   ตำรวจเตือนมาว่า เธอสองคนโดนตำรวจจับตาอยู่นะ   พี่เป็นห่วงว่า เธอจะโดนจับแรงงานต่างด้าว  แต่อีก 2 คนเขาเหมือนคนไทย) กลิ่นอายของปัญหาเข้ามาแตะจมูกอีกแล้วใช่ไหม เมื่อเราฟันคู่ขาของเขา  อีกคนจะเฉยไหม ฝ่ายชาย  ไม่ค่อยมีปัญหาปาท่องโก๋   “แสง” ไปแต่โดยดี  และ “นนท์”ก้อยอมรับ ฝ่ายหญิง  เมื่อ”รัก”ต้องไป  เราดูออกมากตลอดเดือนว่า  เธอคือคนที่ร้ายกาจคนนึง     เธอจะเอาเปรียบคนอื่นเสมอโดยอ้างว่าตัวเองเด็ก และใช้พี่สะใภ้ให้ทำแทนทุกอย่าง เธอแกล้งเจ็บ  โดยพันแผลที่แขนทั้งอัน ประหนึ่งแขนหัก บอกโดนน้ำร้อนกระเด็นใส่ เธอพันมืออย่างนั้นทั้งเดือน  และเปลี่ยนผ้าพันแผลที่คลีนิคข้างๆทุกวัน วันละ 50 (เราจ่าย) (เราถามคลีนิคแล้ว เขาบอก เธอเจ็บแค่จุดตารางเซนต์เดียว  แต่ขอให้พันทุกวัน) แต่พอเราบอกให้เธอออก  คืนนั้น เธอเปิดผ้าพันแผลทิ้งได้เลย เธอเสี้ยมให้ทุกคนออก  (เราเห็นในวงจรปิด  แต่จำเป็นต้องวัดใจ) แม้เบื้องต้น  เธอทำไม่สำเร็จ   ไม่มีใครลาออกตามเธอ เธอเรียกพี่ชายเธอ(สามีของนาง)และพ่อเธอ  มาอุ้ม”นาง”กลับไปด้วย แม้”นาง”บอกว่า ไม่ไป   แต่พวกเขาลากขึ้นแท๊กซี่ไปจนได้ ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้   ก้อเกิดจากการเสี้ยมของเพื่อนบ้านร้านอาหารตามสั่ง  ชื่อ น้องฟ้า (จะเล่ารายละเอียดภายหลัง  ในหัวข้อเพื่อนบ้าน) จึงทำให้เกิดปัญหาว่า  เหลือแค่สองคนจะทำยังไง จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 5 ก.พ. 51 23:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 1 กค. 50  เราจึงจำต้องเปิดกะเดียวอีกครั้ง  โดยเปิดแค่ 17 น.ถึงตี 3  ให้”รุ้งกะนนท์”ทำ เราจึงให้นนท์ โทรไปตามแสงกลับมา   ซึ่งต้องลุ้นถึง 3 วัน  กว่าแสงจะกลับมา ระหว่าง 3 วันนั้น  เรายังต้องปวดหัว  เพราะ “รุ้ง”ก้อขอลาออก  บอกต้องไปช่วยน้าขายของ เราได้แต่รั้งรุ้งไว้  พร้อมขึ้นเงินเดือนนิดหน่อย   และกลุ้มใจมากๆใน 3 วันนั้น และแล้วเรื่องก้อคลี่คลาย 3 กค 50  แสงกลับมาแล้ว   เราจึงได้คนงานครบสามคน  และเปิดได้ดั่งใจ 17-เช้า 9น. เพื่อนๆ อย่าลืมว่า   เราได้เริ่มโปรโมชั่นลด 50% ศุกร์เสาร์อาทิตย์ ไปแล้ว ซึ่งจะทำให้วันโปรฯ ต้องยุ่งวุ่นวายเป็นพิเศษ ซ้ำช่วงนั้น   แฟรนไชส์กำลังออกงาน exibition  จึงไม่มีคนมาช่วยเราได้ วันศุกร์เสาร์อาทิตย์  เราจึงต้องเข้าไปช่วย และส่งแม่บ้านสาวสวยเราเข้าไปช่วยด้วย เรื่องคนงานนี่ วุ่นวายทุกสิ้นเดือน   แม้เพื่อนจะแนะนำให้หักเงินเดือนบางส่วนไว้  ซึ่งจะคืนให้ถ้าลาออกล่วงหน้า 7 วัน เปิดแค่เดือนแรก  จาก 7 เหลือ 5 เหลือ 3 ขึ้นเป็น 5  ลดเหลือ 3 เหลือ2 และกลับเป็น 3 เดือนที่สอง   ดำเนินไปเรื่อยๆ    และก้อเกิดปัญหาอีก  เมื่อสิ้นเดือนกรกฎาคมนั้น ความหล่อเทพของแสง  ทำให้มีคนมาดึงตัวไปชงเหล้าในผับ เพื่อเรียกสาวๆ 1 สค 50  เมื่อแสงจากไป  เหลือเด็กเพียง 2 คน  คือนนท์และรุ้งอีกครั้ง ซ้ำไปกว่านั้น   ใกล้วันเฉลิมฯ 12 สค   ทุกปีจะมีการพระราชทานสัญชาติไทยให้แก่ชาวเขา ทำให้นนท์ต้องมาขอลากลับบ้าน 4 วัน  เพื่อไปเข้าคิวขอรับพระราชทานฯ เราเห็นว่าเป็นโอกาสสำคัญ   เลยยอมให้เขาไป     ซึ่งเขาไม่ทำตามสัญญา  ไปนาน 12 วัน   คือ 4-15 สค     ทำให้เราต้องส่งแม่บ้านสาวสวย “แมว” เข้าไปทำแทนในช่วง 12 วันนั้น ทั้งครึ่งเดือนนั้น  เป็นวันวิปโยค     เพราะเราต้องไปรับไปส่ง “น้องแมวและน้องรุ้ง”ของเรา  ประหนึ่งไข่ในหิน และต้องจำใจเปิดแค่เวลา 17-ตี 4 เท่านั้น 15 สค 50  เรื่องคลี่คลาย  เมื่อนนท์กลับมา   พร้อมแฟนของเขา  ชื่อ “บี” นนท์พาบีเข้ามาทำงานด้วย    บีเป็นสาวสวยเนื้อหอม  ที่บอบบางเหลือเกิน อย่างไรก้อตาม   ตอนนี้ร้านเราก้อมีคนงาน 3 คนแล้ว  นนท์, บี และรุ้ง เหตุการณ์ดำเนินไปด้วยดี อีกเพียง 15 วัน  ช่วงนั้นขายดีมากๆ บี  ชวนเพื่อนชื่อ “ฝน” มาสมัครงาน  เธอฉลาด และสะอาดสะอ้าน ขณะที่ รุ้ง  ชวนเพื่อนมาสมัครหนึ่งคน   เธออ้วนมาก   สกปรกอย่างกับผ้าขี้ริ้ว เธอถูกแม่ผัวไล่ออกจากบ้าน  ไม่มีเงินสักบาท  และแสดงตัวเป็นเด็กมีปัญหาอย่างชัดเจน ไม่ต้องสงสัยว่าเราต้องเลือกรับ “ฝน”เข้ามาทำงานเพิ่ม ทำให้ “รุ้ง”  เมื่อรับเงินเดือนพร้อมโบนัส (จ่ายให้ทุกเดือน) เธอไม่มาทำงานในวันรุ่งขึ้น   คือ 1 กย นั่นเอง ในเดือนสิงหานี้  ยังมีปัญหาเด็กอีกคน  คือ “ชิน”คนไทยที่เข้ามาทำงานวันเดียว เชิดเงินทั้งกระเป๋า(ร่วมหมื่นสอง) แล้วหายตัวไปเลยทันที   ซึ่งจะเล่าภายหลัง 1 กย. 50   เราเหลือเด็ก 3 คนอีกครั้ง  คือ นนท์,บีและฝน   แม้ร้านเปิดดำเนินการณ์ไปได้  แต่ บีกับฝนไม่เก่งด้านทำอาหาร จึงเกิดปัญหา   ต้องส่ง “แมว- แม่บ้าน” ไปและตั้งร้านสอนเขาทุกวัน เราจึงต้องลำบากไปรับส่งอีกครั้ง 15 กย. 50   “นาง”  ติดต่อขอกลับมาทำอีกครั้ง  พร้อมเพื่อนของเขา ด้วยความที่เธอเก่งด้านทำอาหาร (แต่สกปรก)   เรารีบรับเธอเพื่อหวังอุดรอยรั่วนั้น ทำให้แรงงานเกิน   ส่งผลให้เราต้องเปิดกะเพิ่มอีกอัน   คือ  กะกลางวัน   ขาย 9 – 17 น    นั่นคือ   เปิดมัน 24 ชั่วโมงซะเลย สิ่งนี้ดูเหมือนดี   แต่จริงๆแล้ว    ส่งผลให้ร้านถึงกาลพินาศในเวลาต่อมา (สิ้นเดือนกันยา   ด้วยความผิดพลาดอันนั้น   เราจึงต้องให้ นางและเพื่อนออก แน่นอน  เราให้เหตุผลสวยๆ  แต่พวกเธอก้อยังด่าลับหลังเราอย่างหยาบคาย) จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 5 ก.พ. 51 23:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เราเป็นคนพูดเพราะ   เราไม่เคยด่า หรือบ่น  หรือนินทาเด็กเลยสักครั้ง ทุกครั้งที่มีปัญหา  เราได้แต่เก็บไว้ในใจ  หรืออย่างมาก แค่บอกว่า  ปรับปรุงหน่อยนะ สิ่งที่พิสูจน์ได้ว่า  เราดีกับเด็กมากพอ และเขาไม่เกลียดเรา เพราะเด็กทุกคนทีออกไป  ทั้งแบบลาออก  และแบบเชิญออก ทุกคน...  เคยติดต่อขอกลับมาทำงานอีกครั้ง...  ทุกคน แต่ต่อให้คุณดีแค่ไหน   เด็กก้อยังต้องเวียนว่ายตายเกิด ด้วยเหตุผลของเขาเองทุกครั้ง เพื่อนทุกคนที่ทำร้านเล็กๆแบบนี้   บอกให้เราทำใจไว้ล่วงหน้าทุกคน ทุกช่วงเวลาที่เราต้องปรับเปลี่ยน    เราต้องไปสแตนด์บายกับเด็กทุกครั้ง ที่รอดมาได้  เพราะยังมีแม่บ้าน  ที่สแตนด์บายช่วยทุกครั้งที่มีปัญหา เปิดๆปิดๆ ไม่ได้ตามเวลาที่กำหนด     แต่ก้อถูๆไถๆเปิดทุกวันมาได้ตลอด 8 เดือน ใช่  บางคนอาจบอกว่า  เราพึ่งพาเด็กมากเกินไป  บางคนบอกเราต้องทำเอง นั่นเป็นวิธีที่ร้านอาหารห้องแถว หรือร้านปลีกทุกที่ใช้แก้ไขปัญหาแบบนี้ เราไม่เถียงอะไร   แต่เรารู้แล้วว่า  นี่ไม่ใช่วิถีชีวิตที่เราต้องการ เรากลับคิดว่า   ร้านเล็กๆ  ร้านชำ ร้านอาหาร  เจ้าของเข้ามาทำเอง วันๆวุ่นกับการทำ ทำ ทำ  แล้วจะเหลือแรงเหลือเวลาอะไร ไปคิด คิด คิด เพื่อปรับปรุงพัฒนา  ต่อยอด  วางระบบ  ขยายกิจการต่อไป แต่นี่ก้อเป็นวิถีธรรมชาติที่ปฎิบัติกันมาช้านาน  สำหรับกิจการแบบนี้ โดยสรุปก้อคือ   “เรา”เข้าไปอยู่ผิดที่ผิดทางเอง   เราจึงต้องรีบออกจากวงจรอุบาทว์นี้เสีย หากเพื่อนๆ จะเข้ามาอยู่ในธุรกิจแบบนี้   ขอให้มั่นใจว่า  ตนเองชอบวิถีชีวิตแบบนี้  ก่อนที่จะเริ่มลงมือนะคะ จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 5 ก.พ. 51 23:24:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จากคุณ : รักนะแต่ไม่แสดงออก - [ 5 ก.พ. 51 23:40:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ฮื่อ... เรื่องคนงานนี่ เป็นอะไรที่ปวดหัวที่สุดเลยครับ เห็นใจครับ จากคุณ : ผู้เฒ่าไม่ยอมแก่ - [ 5 ก.พ. 51 23:47:16 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาลงชื่อไว้ก่อนครับ...^^ จากคุณ : monboy01 - [ 6 ก.พ. 51 00:03:54 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มิน่าหล่ะ สามีเราบอกว่า หาเด็กให้ได้ก่อน แล้วค่อยเปิดร้าน จากคุณ : หญิงเล็ก - [ 6 ก.พ. 51 00:08:23 A:58.8.110.238 X: TicketID:153692 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดูวุ่นวายจังเลยค่ะ.... รอฟังต่อนะคะ จากคุณ : GaljaZZZ - [ 6 ก.พ. 51 00:37:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ร้านอาหารตามสั่ง ตรงข้ามตึกมหาลัยผม มีชาวเขา ต่างด้าวยกทีม มาเปิดร้านเลยครับ เวลาสั่งอาหาร เขาคุยภาษาไทยเป็น ลาล่า ลูลู่เลย อีกอย่าง  เห็นคุณ มิมี่ วนเวียนเรื่องเด็กสกปรก หลายรอบ สกปรกยังไงครับ ประมาณทำตัวซกม๊ก มือสกปรก ชุดสกปรก รึเปล่า ? จากคุณ : Kiama - [ 6 ก.พ. 51 02:31:59 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นธรรมดาค่ะ เหมือนจ้างคนทำงานบ้าน ถ้าต่างด้าว เคยเจอมากินข้าวเสร็จแล้วก็ไป ก็มี บ้างก็เอาของติดไม้ติดมือไปด้วย ส่วน คนงานไทย จะเรื่องมากๆๆๆ ต้องโน่นี่ สุดๆ และพวกนี้ชอบฟังชาวบ้านเป่าหู เพื่อมาขอ ขึ้นเงินเดือนประจำ ไม่ไหวก็ต้องขอเชิญออก ถ้าเรื่องมากนัก เรื่องบริหารคนเนี่ยต้องทำใจค่ะ จากคุณ : cinimania - [ 6 ก.พ. 51 02:56:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาเป็นกำลังใจ... จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" (Destinyhurtsme) - [ 6 ก.พ. 51 07:08:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาลงชื่อครับ สามก๊กบอกไว้ว่า "การใหญ่เริ่มที่คน" เจ้าก๊กแต่ละก๊กพยายามแสวงหาปราชญ์มาช่วยงาน ตอนที่ 4 นี้ผมว่าเป็น 1 ในไฮไลท์ของซีรีย์นี้เลยนะ จะว่าไม่สนุกได้ยังไง :) จากคุณ : Jiang wei - [ 6 ก.พ. 51 07:11:00 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รอตอนต่อไปนะครับ จากคุณ : nuk9999 - [ 6 ก.พ. 51 07:16:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ลงชื่อเข้าอ่านครับ :-) จากคุณ : พุธสมพล - [ 6 ก.พ. 51 07:44:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เราก็มีปัญหาเรื่องเด็กเหมือนกัน  ตอนนี้เลยไม่จ้างใครอีกแล้ว เหลือลูกน้องอยู่คนนึง เค้าอายุเยอะกว่าเรา และขยัน ก็จะทำกัน 2 คนก็พอ และเรามีวงจรปิดติดในร้าน เราก็โอเคแล้ว  ลองเข้าไปอ่านที่บล็อกเราได้นะ  แต่เราก็ไม่รู้ว่าที่ผ่านมาเราเอาเปรียบเด็กในร้านหรือเปล่าเรื่องเงินเดือน และเวลางาน ลองอ่านดูแล้วกันนะ แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 08:09:33 จากคุณ : คำเภา - [ 6 ก.พ. 51 08:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ลงชื่อด้วยค่ะ จากคุณ : zoom_dhoom - [ 6 ก.พ. 51 09:05:00 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยครับว่าเรื่องคนเป็นเรื่องน่าปวดหัวที่สุด มาเป็นกำลังใจและรออ่านต่อไปครับ จากคุณ : jerry (jerry-t) - [ 6 ก.พ. 51 09:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วก็สนุก ตื่นเต้น เร้าใจตลอดเวลา เฮ้อ!!!!!!!! ลูกจ้างมืออาชีพอย่างผม ทำอย่างคุณมิมิแพนด้าไม่ได้แน่ๆ จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 6 ก.พ. 51 09:34:27 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ติดตามตลอด จากคุณ : AmyKo - [ 6 ก.พ. 51 09:43:42 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาเข้าเรียนแล้วครับ :) จากคุณ : nabiris - [ 6 ก.พ. 51 09:45:44 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แค่หาคนเลี้ยงลูกให้ก็สาหัสแล้วครับสำหรับผม ตัวโตให้แม่ผมเลี้ยงและแฟน  ถึงขวบกว่า  แฟนผมไปทำงาน พอคลอดเจ้าคู่เล็ก แฟนลาคลอดได้เดือนครึ่ง ช่วงนี้วุ่นมากๆ เรื่องหาคนเลี้ยงเจ้าคู่เล็ก หาใครก็ไม่มี จะให้แม่แฟนมาช่วยเลี้ยงก่อน ก็ไม่มา จนไปได้เด็กเพิ่งจบ ม.3 ไม่เรียนต่อ มา 1 คน และ อีกคนอายุไล่เลียกัน จ้างรายวัน 08.00-12.00, 13.00-17.00 จันทร์-ศุกร์ วันละ 100- ทำอยู่เดือนเดียว ออกไปคนหนึ่งบอกจะไปช่วยงานพ่อแม่ ตจว. อีกเดือน ไปอีกคน ช่วงคนแรกออกก็ใจไม่ดีแล้ว หาคนสำรองไว้จนคนที่สองไป คนใหม่มาทันพอดี  เป็นผู้ใหญ่อายุ40กว่า จ้างวันละ 150-คนเดียว ก็อยู่มาได้ 5 เดือนแล้ว ก็มีปํญหาบ้าง เช่นเบิกล่วงหน้า, ขอยืมเงินบ้าง แล้วหักค่าจ้าง ติดตามอ่านอยู่นะครับ จากคุณ : รักลูกรักครอบครัว - [ 6 ก.พ. 51 10:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาลงชื่อด้วยคนครับ จากคุณ : JIRASAK1459 - [ 6 ก.พ. 51 10:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อืม..ได้ประสบการณ์ไปด้วย ขอบคุณครับที่แบ่งปัน จากคุณ : ph (phch) - [ 6 ก.พ. 51 11:06:09 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาเข้าเรียนค่ะ เรื่องคนนี่เป็นอะไรที่น่าปวดหัวนะ มากคนก็มากความ ไม่มีก็ไม่ได้ อ่านแล้ว เหนื่อยใจแทน คุณมินิแพนด้า จากคุณ : กระต่ายน้อยหลงรักหมูหยอง - [ 6 ก.พ. 51 11:19:58 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอเสนอแนะ ในมุมมองที่ผมเป็นลูกพ่อค้า และเรียนจบตรีวิศวะ โท IE ด้วยเงินจากพ่อค้าในตลาด ครับ 1.ใน คคห.ที่4 คุณ มิมิแพนด้า ไม่ควรใช้คำว่า วงจรอุบาทว์ เพราะมันเหมือนแบบว่า พ่อแม่ ค้ายา และลูกที่เกิดมาก็อยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น ก็ต้องค้ายา และหลานออกมาก็ต้องค้ายาอีก วนเวียนไปไม่รู้จบ เพราะว่าอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น ซึ่งมันไม่ใช่ครับ 2.ผมว่าการทำธุรกิจในช่วงเริ่มแรก ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหน อย่างไรเราก็ต้องเข้าไปดูเอง ไม่เช่นนั้นจะเกิดปัญหาต่างๆมากมาย ทั้งเรื่อง คน ยอดขาย การขโมย service mind ถ้าคุณไม่เข้าไปดูเอง คุณจะไม่ทราบปัญหาที่แท้จริงที่อยู่หน้างาน (แม้ว่าคุณจะดูจากกล้องวงจรปิดก็ตาม แต่มันไม่เหมือนการเข้าไปดูที่หน้างานเอง) ถ้าเป็นผม ผมจะเข้าไปดู วางแผนและแก้ไขเองในช่วงแรก และจะทำเป็นลักษณะคู่มือในการปฏิบัติงานและแก้ไขปัญหาขึ้นมา(คล้ายๆ WI) จนกว่ายอดขายจะ stable (ซึ่งผมว่า น่าจะไม่นานนัก) แล้วจะจ้างพนักงานอีกคนขึ้นมา(หลังจากที่ยอดขาย stable) เอาแบบที่มีความรู้ความสามารถ เพื่อมาเป็นผู้จัดการร้าน โดยที่เรามีWIให้เขา แล้วใช้ร้านนี้เป็นร้านต้นแบบ เพื่อขยายสาขาต่อไปครับ (แต่อันนี้เป็นเพียงข้อเสนอแนะนะครับ อาจจะใช้ไม่ได้จริงที่หน้างานตรงนั้น เพราะว่าผมไม่ได้อยู่ที่หน้างานกับคุณ อาจจะไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงของปัญหา (ตอบสไตล์ IE อิอิ ^_^)) 3.ผมว่าคุณไม่ควรหักเงินลูกจ้างดื้อๆ เพื่อเป็นเงินประกัน นะครับ เขาจะรู้สึกไม่ดี และทำให้อาจมีปัญหาได้ (เรื่องความรู้สึกคนที่มันไม่ดีแต่แรก แล้วมันแก้ไขยาก) ผมว่าคุณควรทำเป็นลักษณะว่า หักเดือนละ 200 บาท จากเงินเดือน(ตัวเลขแล้วแต่คุณ) และคุณจะส่งสะสมอีกเดือนละ 200 บาท เขาจะได้คืนก็ต่อเมื่อลาออกตามเงื่อนไข ทั้งในส่วนของเขาเองและของคุณ และคุณก็เอาไปลงทุนในกองทุนตราสารหนี้ระยะสั้นซะ ส่วนผลตอบแทนนี้ คุณจะเก็บไว้เอง หรือ ให้เขาก็ได้ (แต่คุณต้องมีเงื่อนไขให้ชัดเจนนะครับ และต้องบอกเขาตั้งแต่เริ่มงาน) ซึ่งผมมองแล้ว คุณจะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น อีกเดือนละ 1000 บาท กับคนงาน 5คน ซึ่งไม่มาก ไม่น่าจะมีปัญหา 4.ข้อสุดท้าย ผมว่า สิ่งสำคัญอันดับแรกๆ ของการเริ่มต้นธุรกิจคือ ความมุ่งมั่น ขยัน และอดทนนะ ครับ อย่าทำแบบฉาบฉวยครับ ปล.ถ้าผมตอบแล้ว ทำให้คุณไม่พอใจก็ ขอโทษนะครับ แต่ผมมองอย่างนี้จริงๆ ขอบคุณครับ ขอให้ประสบความสำเร็จ ทุกคนนะครับ จากคุณ : ลูกพ่อค้าในตลาด - [ 6 ก.พ. 51 12:24:37 A:61.19.205.242 X: TicketID:137561 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ให้กำลังใจมิมิแพนด้าเพื่อเป็นพุ่งเป็นเจ้าแม่แพนด้าในอนาคต ...จิ้มให้ค่ะก่อนม้วนตัวรออ่านบทต่อไป..(บทที่1ยังไม่ได้อ่านเลยอยู่ไหนเนี่ย?) (ผู้ผ่านการดำเนินการขายของกินคล้ายกัน..และเพิ่งปิดตัวลงด้วยการขาดทุนเป็นเงินแสนเช่นกันค่า เซ็งจิต) จากคุณ : นิพพานัง - [ 6 ก.พ. 51 12:40:58 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตามมาเรียน จากคุณ : jI@ng jIng zhEn - [ 6 ก.พ. 51 14:04:01 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ลงชื่อตามอ่านครับ การดูแลลูกน้องต้องเป็นกันเอง ใจเย็น แต่ก็ต้องดุเป็นด้วยถึงจะสามารถควบคุมคนได้ จากที่ดูมาแล้วคิดเห็นเพหมือนคุณลูกพ่อค้าในตลาด จริงๆแล้วร้านเปิดดึก เวลาเปืดมากขนาดนั้น ผมไม่ถือเป้นร้านเล็ก ควรจะจ้างคนที่เป้นผู้จัดการร้านหนึ่งคน ไม่ใช่จ้างต่างหาก แต่ให้มีหนึ่งคนเป้นผู้จัดการร้าน เช่น อาจให้ รุ้ง เป็นผู้จัดการร้านในกะที่รุ้งดูแล แล้วรุ้งก็จะไม่ไป เงินเดือนอาจจะสามารถแอดเพิ่มได้บ้าง เพื่อให้ดูแลคนในร้าน จากคุณ : นายยศ - [ 6 ก.พ. 51 14:05:34 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตามมาลงชื่อด้วยคนครับ จากคุณ : ไม่ต้องไล่ ผมก็รีบ - [ 6 ก.พ. 51 15:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : momojojo - [ 6 ก.พ. 51 15:52:10 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เข้าใจค่ะ ว่าปัญหาแรงงานลูกจ้าง เนี้ยเป็นอย่างไร ทำกิจการทุกๆที่ มันมีปัญหาหมดค่ะ กว่าเราจะหาเด็กดีๆมาช่วยงานมันยาก ยิ่งกว่า ขมเข็ม ไหนจะ สกปรก ไม่เรียบร้อย ไม่ตรงต่อเวลา  ลักขโมยสินค้า ฑุจริต นินทาเจ้านาย อู้งาน ติดโทรศัพท์ อ้างป่วยขาดงาน สารพัดปัญหาที่จะเจอ.. เอาใจช่วยและติดตามอ่านตลอดค่ะ.. ขอบคุณมากค่ะที่นำประสบการณ์มาแบ่งปัน.. จากคุณ : Phychexxx - [ 6 ก.พ. 51 16:14:34 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาลงชื่อ 3 คาบรวดเลยนะครับ 'จาร์ยหมี จากคุณ : Le dix - [ 6 ก.พ. 51 16:30:45 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ลงชื่อติดตามค่ะ จากคุณ : เรือหางยาว - [ 6 ก.พ. 51 16:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 35 การค้าเริ่มต้น ก็เปรียบเหมือนลูกหัดเดินต้องดูแลใกล้ชิด จะปล่อยเดินเองได้ ก็เมื่อลูกเดินแข็ง จะปล่อยเลยแล้วคอยดูห่าง ๆ ก็เมื่อลูกดูแลตัวเองได้ จากคุณ : Sonwy - [ 6 ก.พ. 51 18:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตอบ คห.10  คำว่า"สกปรก"หมายถึง   ชีไม่เคยถูพื้นเลย เวลาว่างๆ ต้องเช็ดโต๊ะ เช็ดเคาท์เตอร์ขาย  เพราะมีฝุ่นเยอะ ว่างต้องล้างชุดปรุงบ้าง,  ล้างจานต้องสะอาด  ,เส้นผมตกไปในอาหาร ฯลฯ คือ  นิสัยรักสะอาด  ต้องเช็ดถูนั่นนี่บ่อยๆค่ะ   เราก้อจับผ้าขี้ริ้วบ่อยๆที่บ้านค่ะ ตอบ คห22 พี่ชายเรา จ้างแนนนี่ผ่านเนอสเซอรี่  แต่เขาเผ่นรายสัปดาห์เลย จนพี่เราบอกว่า  ไม่รู้ว่าทำไม (พี่สะใภ้นั่นแหล่ะปัญหา  แต่ไม่กล้าบอก) แต่แนนนี่เรา  อยู่ตั้งแต่เราท้อง  จนลูกห้าขวบแล้ว ตอบ คห.26  (1)  ขออภัยคำว่า "วงจรอุบาทว์"  เดี๊ยวจะเปลี่ยนเป็น "วงจรน่าปวดหัว"ละกัน (2) เราเองก้อเฝ้าร้านเต็มเวลา  อยู่ 2 สัปดาห์  และค่อยๆเบาลงค่ะ เรื่องความรู้เรื่องหน้างาน  เราไม่แพ้เขาหรอกค่ะ   แต่ถ้าต้องเฝ้าเต็มเวลาตลอดกาล  เราจะจ้างเขามาทำไมล่ะคะ ดิฉันวางระบบระเบียบไว้แล้ว     แต่เพื่อนๆที่ทำร้านทุกคนก้อบอกว่า "เราอย่าเสียเวลาคัดเลือกคน  หาช้างเผือกเลย    เพราะยังไง they ก้อเวียนว่ายตายเกิด" เพื่อนพวกนี้  มีประสบการณ์มานานนับสิบปีทั้งนั้น (3)  เราหักเงินเดือนไม่ใช่หักรวดเดียว  แต่หักสัปดาห์ละ 100 จาก 1300 จนครบแค่ 300 ค่ะ ส่วนเรื่องที่เราจะสมทบอีกเท่านึง  แล้วไปฝากกองทุนรวมหนี้น่ะ คุณอ่านดูแล้ว  ยังคิดว่า  พวกเขาเข้าใจเรื่องเหล่านี้เหรอคะ เขาอยุ่ไม่นานพอที่จะรับผลกำไร   หรืออาจไม่รู้จักแม้คำว่า "กองทุนรวม"ด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องให้ "รุ้ง"เป็นหัวหน้างาน  เราก้อตั้งเขาอยุ่แล้วค่ะ  มีเงินเดือนเพิ่ม 500 ด้วยค่ะ แต่เด็กยังไม่มีวุฒิถาวะผู้นำมากพอ  ปกครองคนอื่นๆไม่ได้ค่ะ เราคิดว่า  กองทุนสวัสดิการแบบนั้น  มันต้องใช้กับระบบบริษัทฯ ที่จ่ายภาษีค่ะ เราเองก้อเป็นลูกพ่อค้า  มีโรงงานขนาดกลาง  เป็นวิศวกร จบ MBA เราตระหนักในโลกแห่งความจริงว่า   พนักงานมีหลายชนชั้นค่ะ  ไม่ใช่ให้สวัสดิการอย่างเดียวแล้วจะ motivate กันได้หมด คำว่าหลายชนชั้น หมายถึง ชั้นแรงงาน, ชั้น skill, ชั้น speciallist,ชั้น executives ฯลฯ คน skill บางคน ไม่เคยมีเงินเก็บ  ไม่ประหยัดเงิน ไม่คิดถึงอนาคต  คุณเคยคุยกับเขาบ้างไหม? สิ่งสำคัญสำหรับเขา  ไม่ใช่สวัสดิการระยะยาว  แต่เป็น เงินเดือนครบ ตรงเวลา ไม่ใช่สัญญาในอนาคต  เพราะตอนเขาไป  เขาไม่ได้บอกว่า "ลาออกสิ้นเดือนนี้"  แต่หายตัวไปเลย แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 18:38:21 จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 6 ก.พ. 51 18:28:34 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มาลงเรียนต่อครับบบ ลุ้นตอนต่อๆไป จากคุณ : หนอนน้ำ (นักเรียนโข่ง) - [ 6 ก.พ. 51 18:35:56 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กระผม คคห.ที่26ครับ ขอบคุณครับ คุณมิมิแพนด้า ที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นครับ งั้นขอถามเพิ่มเติมในข้อ2ครับ ช่วงแรก2อาทิตย์ที่คุณอยู่ร้านเต็มเวลา คุณสามารถจ้างพนักงาน หรือให้คนงานที่คุณคิดว่าทำงานดี ทำหน้าที่เหมือนผู้จัดการร้านได้หรือไม่ครับ (ผมไม่ได้บอกว่าให้คุณทำร้านตลอดกาลนะครับ ผมบอกว่ารอให้ stable ก่อนแล้วคุณค่อยปล่อย) ส่วนข้อ3 ผมลืมบอกไปว่า คุณไม่ต้องไปอธิบายให้คนงานฟังหรอกครับว่าจะเอาเงินที่หักไปทำอะไร แต่แค่บอกว่าจะให้เงินสะสมเพิ่มก็พอ ส่วนตัวเลข200 และรูปแบบในการหักนั้น ผมแค่ยกตัวอย่างครับ ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนี้ก็ได้ครับ ต้องแล้วแต่สภาพการณ์ ณ ตอนนั้น และที่สำคัญคนงานเหล่านี้พอทำงานไปสักพัก ก็ชอบเบิกล่วงหน้า คุณก็ไม่ต้องควักเอาเงินส่วนตัวให้ แต่สามารถเอาเงินจากส่วนนี้ได้ (ลืมบอกไปว่าคุณไม่ต้องไปฝากไว้ในกองทุนก็ได้ครับ แต่ไปฝากธนาคารแบบออมทรัพย์) (ที่บ้านผมก็มีคนงานต่างด้าว ผมก็ใช้วิธีนี้นะครับ จากนิสัยของคนงานเหล่านี้ที่ผมเคยสัมผัสมา คือชอบใส่ชุดฟอร์ม ชอบเบิกเงินล่วงหน้า แล้วก็ติดแฟนมากๆ แฟนอยู่ไหน ตัวเองก็อยากอยู่ที่นั่น) ขอบคุณ คุณมิมิแพนด้าอีกครั้งหนึ่งครับ ที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นครับ อย่างไรก็ตาม ขอให้คุณมิมิแพนด้า , ผู้ทำธุรกิจและทุกๆคนในห้องสีลมโชคดีครับ จากคุณ : ความคิดเห็นที่ 26 - [ 6 ก.พ. 51 20:59:30 A:202.91.19.192 X: TicketID:137561 ]

ความคิดเห็นที่ 39 มาเข้าเรียนค่ะ ขอบคุณค่า จากคุณ : รักสีส้มอมเปรี้ยว - [ 6 ก.พ. 51 21:35:39 ]

ความคิดเห็นที่ 40 มีปัญหาเรื่องคน น่าจะเป็นเพราะดวงบริวารไม่ค่อยดี น่าจะหาคนไว้ใจได้สักคน ที่มีดวงบริวารดีมาปกครองแทน ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ดวงบริวาร กับดวงทรัพย์สินไม่ดี เลยต้องหาคนที่มีดวงสองด้านนี้ดีมาทำหน้าที่แทนครับ จากคุณ : Mythica88 - [ 6 ก.พ. 51 22:29:09 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตอบ คห. 38 อีกครั้งค่ะ ขำดี "ชอบใส่ชุดฟอร์ม" คงเพราะมันดูเหมือนคนไทย จะช่วยกันตำรวจออกไปได้ และเห็นด้วยมากๆ  ชนชั้นแรงงานชอบเบิกเงินล่วงหน้า เราไม่ได้ว่าเขานะ  เพราะข้าวของแพงทุกวัน  แต่ต้องเลี้ยงครอบครัวอีก ปัญหาคือ  รายได้ต่ำเกินค่าครองชีพ  มันเป็นปัญหาระดับประเทศ ส่วนการเก็บเขาไว้ 300  ประสงค์ให้เขาบอกเราก่อนลาออก  เพื่อจัดหาคนใหม่ ซึ่งคืนเต็มจำนวนทุกคน(แม้คนจิ๊กเงินเรา) หากเอามาให้เขาเบิกล่วงหน้า (เขาไม่เบิกแค่นี้หรอก)  เขาก้อจะออก โดยไม่บอกล่วงหน้าค่ะ เพื่อนๆที่เก๋าๆ บอกว่า  ห้ามเบิกล่วงหน้า เพราะคนอื่นจะทำตาม และคนเดิมก้อเบิกซ้ำๆค่ะ จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 6 ก.พ. 51 23:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ตามประสบการณ์ ที่เคยเป็นเด็กล้างจานเมืองนอก ร้านอาหารไทย จะเจ๊ง แบบไทยไทย สองอย่าง คือ 1. เด็กในร้านขโมยเงิน (ขโมยข้าวปลาอาหาร ถ้าไม่ใช่ของแพง จริงๆ แบบเนื้อสเต๊กนอก ยังไงร้านอาหารก็กำไร) กับ 2. ลูกค้าไม่เข้า จนเงินช๊อต คุณ มิมิ อยู่ในกรณีที่สองใช่ไหมครับ เห็นที่เขียนโดนหนุ่มไทย ยกเค้าไปทีเดียว จากคุณ : Kiama - [ 7 ก.พ. 51 02:18:44 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สู้ สู้ ค่ะ รอ อ่าน อยู่ ค่ะ จากคุณ : Pan Kong - [ 7 ก.พ. 51 06:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ยังไงฝากขออณุญาต ให้คุณมิมิแพนด้า ได้นำเนื้อหาที่เพื่อน ๆ หลายท่านช่วยกันแลกเปลี่ยน ไปผสม กลมกล่อม ในหนังสือ ต่อไปนะครับ จะช่วยเหลือผู้คนได้อีกมากเลยอ่ะครับ จากคุณ : Mr.OB1 - [ 7 ก.พ. 51 08:10:06 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ลุยต่อไปครับ..รออ่าน จากคุณ : prisont - [ 7 ก.พ. 51 09:13:38 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ได้ความรู้ดีนะคะ แต่ก็เข้าใจเรื่อง Personnel ดีค่ะ เพราะอยู่ในวงการนี้มาเป็นสิบปี เคยเจอมาหมด พวกพนักงานที่เข้ามาทำงานในระดับ worker หรือ เรียกให้เพราะว่า operator จนกระทั่งถึงระดับ หัวหน้างานใน line การผลิต เราสู้อุตส่าห์ไปรับถึงต่างจังหวัด กับอาจารย์ที่โรงเรียน ซึ่งอาจารย์ก็น่ารักฝากฝังเด็ก และอบรมสั่งสอนเด็กให้ตั้งใจทำงาน เด็กพวกนี้ก็ระดับ ปวส ทั้งนั้น พอสอบเสร็จปุ๊ปรอฟังผลสอบเสร็จให้ลงมาทำงานเลย ใบ รบ. จะตามเก็บทีหลัง แต่ก็ปรากฎว่า มักจะมีที่ไม่ดีแทรกมาด้วย แม้เราจะสกรีนแล้ว สกรีนอีก บางคนมาได้อาทิตย์เดียวขอเบิกเงินค่าแรงล่วงหน้า (คือทำไปหนึ่งอาทิตย์ เงินเดือนต้องออกสิ้นเดือน แต่จะขอค่าแรงหนึ่งอาทิตย์นี้ก่อน) บอกว่า จะกลับบ้านไปทำธุระที่โรงเรียน เช่น รับใบ รบ. ซึ่งเราก็ให้ไปและขอเจ้านายให้เซ็นต์อนุมัติเงินล่วงหน้า พอให้ไปก็หายจ้อย บางรายดีหน่อยฝากชุดทำงานให้เพื่อนนำมาคืน บางรายก็เงียบไปพร้อมชุด บางคนไปคนเดียวไม่พอ โทรมาตามเพื่อนไปลำบากด้วย ไปหางานที่ใหม่ทำ บางรายหาไม่ได้ ขอกลับมาตายรัง เราก็ต้องใจแข็งไม่รับ เจ้านายเสียอีกอยากจะรับกลับคืน ยังมีอีกเยอะค่ะ ปัญหาทุกรูปแบบจริงจริง ทั้งที่เป็นในรูปของบริษัทฯ มีกฎระเบียบมากมาย ฉะนั้น พอจะเข้าใจเรื่องของการจ้างงานของคุณ มิมิแพนด้า ได้ดี รอฟังต่อนะคะ (เข้าไปดูในเซ้งกิจการ รู้สึกจะมีร้านโจ๊กเซ้งอยู่ร้านนึง ใช่ไหมเอ่ย?) จากคุณ : Funnyfamily - [ 7 ก.พ. 51 11:33:25 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านจบแย้วก๊าบบบ จากคุณ : drof - [ 7 ก.พ. 51 13:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ตามอ่าน ตลอดทุกๆ ตอน แล้วก็นั่งคิดว่าปัญหาของคุณฯ นี่ จะเหมือนกับผมที่ทำร้านอาหารไทย ต่างแดนไหม? จะรออ่านต่อครับ จากคุณ : nick - [ 7 ก.พ. 51 13:44:39 A:211.30.109.24 X: TicketID:103487 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ดีครับ ได้ความรู้ดี แต่คุณไม่รู้เลยเหรอว่า ทำกินการเองหนะ ต้องเข้าไปทุ่มเทเองขนาดไหน ต้องทุ่มเทให้มากกว่าลูกจ้างอีก ยังไงก็ขอบคุณที่เล่าประสบการณ์ที่เป็นประโยชน์ให้ฟังครับ จากคุณ : ppp - [ 7 ก.พ. 51 15:43:44 A:203.121.185.2 X: TicketID:164460 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอเชิญอ่านตอนเก่าๆ  ได้ตามลิงค์ บทที่ 3   ตื่นเต้นจัง เปิดร้านจริงจะเป็นอย่างไร บทที่ 4   เล่าเรื่อง P-promotion http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6293461/B6293461.html บทที่ 2   ดำเนินการณ์เปิดร้าน-เรื่องลำบากของคนไม่เคยhttp://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6283496/B6283496.html บทที่ 1  เสี้ยนนี้มีมาอย่างไรhttp://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6277143/B6277143.html บทนำ    สนใจซีรีย์แบบนี้ไหม....สำรวจตลาดก่อนเขียน http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6271302/B6271302.html จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 7 ก.พ. 51 21:54:45 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตอนใหม่ยังไม่มาหรือเจ้า  งั้นเดี๋ยวมาดูอีกรอบละกัน ปล.รูปไอคอนดุ๊กดิ๊กน่ารักดีค่ะ  เข้าใจหามาลงเน้อ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 8 ก.พ. 51 00:00:55 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ติดตามบทต่อไปได้แล้วค่ะ บทที่ 6 เรื่องของซัพพลายเออร์ - ทั้งโกรธ ทั้งขอบคุณ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6313188/B6313188.html#4 จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 8 ก.พ. 51 03:00:10 ]

ความคิดเห็นที่ 53 จากคุณ : wbj - [ 8 ก.พ. 51 13:47:36 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ภาคนี้มีดรามาด้วยนะเนี่ย  เหอเหอ คุณน่าจะเปลี่ยนร้านเป็นร้านชงเหล้า แล้วให้แสงชงไปเลย เพราะเห็นมีทั้งหล่อ ทั้งสวยในร้าน จากคุณ : ป้อม (Bgate) - [ 8 ก.พ. 51 23:11:43 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ตอบ คห. 42  ร้านเราเลิกทำ(ไม่ใช่เจ๊ง)  เพราะ เหตุผลข้อ 3,4,5 ค่ะ คือ 3. การหมุนเวียนของพนักงาน  เบื่อมาก (สาเหตุรอง) 4  คลื่นเหงาข้างบ้าน (สาเหตุอันดับ3) ไม่มีใครอยู่ตึกนี้เกิน 5 เดือน(คนอื่นบอก) 5  อาชญากรรมในร้าน (สาเหตุหลัก) รออ่านตอนต่อไปละกันนะคะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 01:25:17 จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 10 ก.พ. 51 01:23:58 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 13 ก.พ. 51 22:00:49 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เข้ามาจ่ายค่าหน่วยกิตครับ 1GB จากคุณ : soniasio (soniasio) - [ 15 ก.พ. 51 16:33:42 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ตามมาอ่านค่ะ.... จากคุณ : lekjar - [ 15 ก.พ. 51 23:00:26 ]

ความคิดเห็นที่ 59 จ่ายค่าเทอมด้วยครับ ^^a ตามมา 4 กระทู้แระ อิอิ จากคุณ : Generals - [ 19 ก.พ. 51 15:33:35 ]

ความคิดเห็นที่ 60 จ่ายแล้วค่าๆ จากคุณ : นมตราหมี - [ 20 ก.พ. 51 13:05:34 ]

ความคิดเห็นที่ 61 จิ้มให้แล้วนะ จากคุณ : nuntamon - [ 21 ก.พ. 51 23:02:20 ]