ความคิดเห็นที่ 1 สนใจเหมือนกัน แต่ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องครับ จากคุณ : lala - [ 8 ก.พ. 51 20:45:47 A:125.26.135.202 X: TicketID:167468 ]

ความคิดเห็นที่ 2 http://www.wongpanit.com/home.php ลองเข้าไปดูครับ เขาคิดค่าอบรม 7,000 บาท ซื้อขายกันอย่างไร ตอบ ซื้อขายโดยการชั่งกิโลเท่านั้น ให้ราคาเป็นราคาต่อหนึ่งกิโลกรัม ตลาดรองรับมีที่ไหน   ตอบ ขายให้ร้านที่ใหญ่กว่า หรืออาจมีรถเร่มาซื้อจากร้านเราไปส่งโรงงานอีกที กรณีมีของมาก สามารถส่งโรงงานได้เอง แต่ต้องส่งในนามของ เจ้าใหญ่เท่านั้น โรงงานไม่รับ supplyer หน้าใหม่ แล้วเราควรจะติดต่อยังไงคะ   ตอบ  ติดต่อตามเบอร์โทร หรือไปที่ร้านที่ใหญ่กว่าเราแต่ไม่ไกลจากเรา เงินทุนประมาณเท่าไหร่   ตอบ ขั้นต่ำ 1,000,000 บาท (อ่านว่า หนึ่งล้านบาท) ใครมีความรู้ด้านนี้ช่วยทีนะคะ ของเก่านั้นผมขอแยกเป็น 6 กลุ่มคือ 1. โลหะ 2. แก้ว 3. กระดาษ 4. พลาสติก 5. เส้นไยพืช  และวัสดุจากพืช 6. ของอื่นๆ มาดูที่โลหะกัน  แบ่งได้เป็น 8 ชนิดหลักคือ 1. เหล็ก 2. อลูมิเนียม 3. ทองแดง 4. ทองเหลือง (เป็นโลหะผสมระหว่าง ทองแดงกะสังกะสี) 5. สังกะสี 6. ตะกั่ว 7. สแตนเลส 8. โลหะอื่นๆ 2. แก้ว แบ่งย่อยเป็น 4 ชนิดคือ 1. เศษแก้วจากขวดแก้วเท่านั้น มีสองสีคือ ใส กะชา 2. ขวดแก้ว เช่น ลิโพ กระทิงแดง แม่โขง น้ำปลา 3. ขวดสารเคมีเกษตร 4. ขวดแก้วสีชาที่เป็นขวดเบียร์สิงห์ หรือเบียร์กลุ่มสิงห์ 3.กระดาษ แบ่งเป็น 4 ชนิดย่อยคือ 1. กระดาษสีน้ำตาล เช่นกล่องเบียร์สิงห์ กล่องทั่วไป 2. กระดาษทั่วไป หนังสือเก่า เศษกระดาษทุกชนิด 3. กระดาษถ่ายเอกสาร กระดาษสมุดสีขาว 4. กระดาษหนังสือพิมพ์เก่าที่พอจะเอาไปห่อของได้ เช่นห่อมะละกอ หรือผลไม้ในสวนได้ 4. พลาสติก แบ่งย่อยเป็นหลายชนิด เอาง่ายๆ ว่า เป็นพลาสติกอ่อนก็แล้วกัน เช่นขวดน้ำสีขาวขุ่น ชวดแชมพู และขวดน้ำสีใส 5.เส้นไยพืช หรือวัสดุจากพืช เช่นนุ่น จากที่นอนเก่า วัสดุจากพืช เช่นกากมะพร้าวที่คั้นกะทิแล้ว น้ำมันพืชใช้แล้ว  กะลามะพร้าว 6.ของอื่นๆ  เช่นโต๊ะ ไม้แบบ โครงประตู ฯลฯ จากคุณ : น้าพร - [ 8 ก.พ. 51 21:26:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การทำธุรกิจของเก่า นั้น คือธุรกิจของการ supply วัตถุดิบให้โรงงานอุตสาหกรรม วัตถุดิบนั้นถ้าราคาแพงจะขายไม่ได้ ถ้าราคาถูกจะไม่มีคนเข้ามาทำธุรกิจนั้น วันนี้ผมขอฟังธงไปว่า รายใหม่ที่เข้ามาในธุรกิจนี้ ไม่มีทางทำกำไรได้ ถึงได้ก็ต้องเหนื่อยยากแสนเข็ญ เพราะ มีคู่แข่งมากมาย พอคู่แข่งมาก จะทำให้แย่งกันซื้อ พอแย่งกันซื้อ จะทำให้ต้นทุนสินค้าเข้าสูง แต่กำไรต่อหน่วยต่ำ  ทำให้ไม่คุ้มต่อค่าดำเนินการ ธุรกิจนี้เป็น labor intensive ขณะเดียวกัน ยังเป็น financial intensive ด้วย แม้ว่าการขายสินค้าออกไปให้รายใหญ่ หรือโรงงาน จะเป็นการขายเงินสดก็ตาม และแม้ว่า สินค้า ร้อยละ 95 - 98  จะขายได้ก็ตาม แต่ไม่ได้หมายความว่า การขายได้ คือได้กำไร เพราะราคาของเก่านั้น  มันไม่นิ่ง มันเคลื่อนไหวทุกวัน วันนี้คุณซื้อเหล็กเข้ามา 11.50 บาท พรุ่งนี้เหล็กหน้าโรงงานเหลือ 11.40 บาท คุณก้อขายไม่ได้ หรือขายไปก็ขาดทุน  ถ้าไม่ขายก็ไม่มีเงินมาหมุนซื้อของเข้าร้าน สินค้าอื่นๆ ก็เช่นกัน ราคามันแกว่งอยู่ระดับหนึ่ง ถ้าเราจะซื้อหน้าร้านให้ถูกๆเข้าไว้ ก็ไม่มีซาเล้งมาขายเรา ถ้าเราซื้อแพง เพื่อหวังได้ปริมาณ ต้นทุนเราจะสูง กำไรไม่พอเลี้ยงตัวเอง นอกจากนี้ เราบอกว่าเราซื้อเหล็ก แต่มาเอาเข้าจริง ซาเล้งเขาเอาดินยัดไส้มาในท่อเหล็ก เราก็ขาดทุนแล้ว ยิ่งทองแดงราคากิโลกรัมละ 200 บาท ถ้าเขาเอาของปลอมมาขายเรา หรือยัดไส้ของปลอมมาเพียง 5 กิโล เราก็หมดไปหนึ่งพันบาทแล้ว อีกอย่างของเก่านั้น ใช่ว่า ซื้อมาแล้ว ขายได้ทันที เช่นเราซื้อ ก๊อกน้ำเก่ามาหนึ่งตัว ข้างในมีพลาสติก มีเหล็กปน เราต้องเอาประแจแกะออกทุกชิ้นไป ถ้าแกะไม่เป็น จะเสียเวลา ลูกน้อง คนหนึ่ง แกะของไม่เป็น แยกของไม่ถูก  วันหนึ่งทำได้   10 กิโล ค่าจ้าง 200 บาท ตกเป็นค่าแรงที่แฝงในของ กิโลละ 20 บาท แต่กำไร ของเราไม่ถึง 20 บาท เราก็ขาดทุน ถามต่อ.... อ้าวทีนี้พวกร้านใหญ่ๆ เขาอยู่กันได้อย่างไร ตอบ เขาอยู่กันได้ จากการที่เขาเขี้ยวมากๆ  เขี้ยวอิ๋บอ๋าย เช่นก๊อกน้ำ เขาประกาศราคาซื้อเข้า กิโลละ 100 บาท พอเอาเข้าจริงเขาชั่งไม่ถึง กิโล บอกต้องหัก ของปน 30 % อย่างนี้ก็เหลือ 70 บาท เท่านั้น แต่เวลาเขียนใบซื้อเข้า เขาเขียน 100 บาท แต่น้ำหนักเหลือ 700 กรัม ก้อจ่าย 70 บาท พลาสติกนี่น่าเวียนหัว  มีสารพัดร้อยแปด ก่อนที่จะเอาไปขายต้องแยกออกทุกชนิด พอแยกออก ต้องใช้แรงงาน ค่าแรง ก็ไปแฝงในราคาพลาสติก พ่อค่าหน้าใหม่เห็นว่า ซื้อ 10 บาท ขาย 12 บาท กำไร  20 % เห็นๆ ไม่จริงครับ ขาดทุนเห็นๆ ตะหาก เพราะ คุณต้องแยกเสียก่อนจึงจะได้ราคา 12 บาท แล้วขวดน้ำนี่ซาเล้งเขาเอาใส่สถุงเหม็นๆมาชั่ง มี 85 ขวด เอาแอบเอาน้ำใส่ลงไป 5 ขวด หนักเพิ่มอีก 5 กิโล คุณจะเปิดดูเหรอ  บางครั้งลูกค้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง ไม่มีเวลาเปิดดู สุดท้ายซื้อแพงไป 50 บาท ขาดทุนอีกแล้ว มือใหม่โดนหลอกมาเยอะครับ  บางที 18 มงกุฎเอาลวดชุบทองแดงมาขาย คุณไม่รู้เข้าใจว่าทองแดงจริง ไม่ตรวจสอบ ไม่เอาแม่เหล็กดูด ไม่ลองหักดู (ทำคล้ายๆ ร้านทอง)  คุณรีบซื้อ กิโลละ 200 บาท ซื้อเข้า 100 กิโล หมดเงินไป 20,000 บาท ตกเย็นมาตรวจของ ไอ้หย๋า เป็นของปลอม วันนี้ไม่น่าทำครับ  ทั้งเหนื่อยทั้งหนัก และกำไรน้อย ควรอยู่ห่างๆ ดีกว่า ------------------------------------------------------ อย่างเชื่อผมนะครับ ผมอาจจะผิดทั้งหมดก็ได้ จากคุณ : น้าพร - [ 8 ก.พ. 51 21:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณน้าพรมากค่ะ...ฟังแล้วกลัวจัง จากคุณ : แมงมุมแดง - [ 9 ก.พ. 51 12:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลองดูก็ได้ค่ะ แนะนำว่า    เริ่มจากเดินเข้าไปโรงงาน ขอซื้อเศษของเหลือ แล้วแต่เทคนิคและดวงเพราะบางที่คนขาย ( คนที่มีอำนาจตัดสินใจว่าจะขายให้ใคร ) อาจมีมุบมิบกับรายเก่า เน้นเล่นเฉพาะเศษพลาสติกก็ได้ เริ่มจากพวก ถาดรองพวกอิเล็กทรอนิคส์มันมีไม่กี่เชื้อ ส่วนใหญ่มีปั๊มบอกว่าเป็นเชื้ออะไร เช่น PP , PS คุณก็ซื้อมาแยกเชื้อ แยกสี แล้วเข้าไปขายให้โรงหลอมเลย จะได้ราคาดี เค้าจะเอาไปบด แล้วรีดตัดเม็ดส่งให้โรงฉีดอีกที    อย่างถ้าคุณได้เชื้อ HI-PS เป็นถาดสีขาวนมมา 500 โล ออกจากโรงงาน โลละ 25 บาท เอาไปขายให้โรงหลอม ซึ่งเค้าซื้ออยู่ที่ 30 บาท คุณก็ได้กำไรยังไม่หักค่าขนส่ง 2500 บาท    บริษัทใหญ่อย่าง ชาร์ปบางนากับฮอนด้าโรจจนะ เปิดประมูลปีละครั้ง ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าเปลี่ยนเป็นปีละ 2 ครั้งหรือยัง คุณต้องมีใบรง. 4 กับ พวก 105 , 106 ถ้าไม่มีไม่เป็นไร ไปขอจากรายใหญ่ที่เราจะส่งของไปขายให้เค้าได้    เคยเจอโรงงานที่มองขยะว่าไม่มีค่าหรือไงไม่รู้ ตั้งแต่เปิดโรงงานมาราคาไม่เคยเปลี่ยน อย่างพลาสติกเชื้อ HI-PS สีเดิมเกร็ดหนัก ขายอยู่ ก.ก.ละ 2 บาท ทั้งที่ราคาตลาดเมื่อ 2 ปีที่แล้วอยู่ที่ 35 บาท อาทิตย์ละ 2 ตัน ถ้าคุณเจอแบบนี้สบายโก๋เลย    เคยเจอคนที่ซื้อมาขายไปแบบไม่แปรรูป ทำอยู่ไม่ถึงปีออกรถเก๋งเงินสดให้ลูกอ่ะ แต่ว่าคุณต้องแม่นเชื้อ เพราะมันเป็นของเก่าเจอปนเชื้อมาเจ๊งได้    ถ้ามีเงินมีรถ ตอนนี้แนะนำให้จับพลาสติกแบบซื้อมาขายไปค่ะ อย่างเศษบด ปิกอัพต่อคอกบรรทุกแบบถนอมรถหน่อยก็ 2 ตัน - 2.5 ตัน กำไรโลละ 1 บาทก็พออยู่แล้ว    ส่วนโรงงานใหญ่ที่เคยเจอมาก็รับจากเจ้าเล็กนะคะ ปริมาณส่ง 2 ตันอะไรเงี้ย แต่จะไม่มีอำนาจต่อรอง เค้าว่าไงเราก็ต้องตามน้ำ ถ้าเยอะหน่อยเช่น 10 ตันขึ้นต่อเที่ยว จะต่อรองได้เช่นต้องจ่ายเงินสดให้เรานะ    ตอนนี้โรงงานใหญ่ค่อนข้างง้อคนขายพลาสติกเกรดบี เพราะต้องการลดต้นทุน เห็นเจ้าที่ส่งออกโดนของจากจีนเลียนแบบจนแทบจะอยู่ไม่ได้ เจ้าของบริษัทต้องลงมาดูงานจัดซื้อเอาเอง โชคดีค่ะ จากคุณ : สานตม - [ 9 ก.พ. 51 13:49:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อยากรู้อะไร สงสัยอะไร เรื่องนี้ หลังไมค์มาแล้วกันครับ จะเล่าเรียงเป็นรายตัว เป็นรายหมวดหมู่ให้ครบ ไม่มีบกพร่อง plastic นี่น่าเวียนหัวจริงๆ ถ้าไม่ร่ำเรียนเคมีมา บอกชื่อไปก็งงครับ ขอแบ่งตามที่เห็นมาว่าหลักๆ มีสองอย่างคือ 1.Thermosetting plastic 2.Thermoplastic plastic Thermosetting นั้นใช้แล้วถ้าเสียต้องทิ้ง เช่นชามก๋วยเตี๋ยว แข็งๆ พวกเมลามีนต่างๆ  วงการของเก่าไม่มองครับ  จะมองไปที่ แบบที่สอง ส่วนที่อยู่ในธุรกิจ recycle นั้น จะเป็นพวกที่สอง คือ Thermoplastic plastic พวกนี้นำกลับมาใช้ใหม่ได้  ถ้าวนใช้หลายครั้ง มันจะเสียรูปได้ง่าย สมบัติที่เด่นๆ ของมันจะสูญเสียไปเพราะมีสิ่งอื่นเจอปน  กะเพราะได้รับความร้อนห]ายครั้ง แต่เพื่อลดต้นทุน   อย่างไรก็ต้องปนของเก่าไว้บ้าง มาดูตัวเด่นๆ กัน อันแรกเป็น ขวด PET Polyethylene terephthalate ( PET, PETE or the obsolete PETP or PET-P) สัญญลักษณ์คือ เลข 1 อยู่ในกรอบสามเหลี่ยม แบบลูกศรล้อมรอบ ลองเอาขวด PET มาดูแล้วส่องที่ก้นขวดจะเห็นสัญลักษณ์ นี้อยู่ อันนี้ยอดนิยม และราคาแพง ราคาประมาณ กก. ละ  16 บาท ตัวที่สองคือ  HDPE สัญญลักษณ์คือ  เลข 2  ก็พวกขวดน้ำขาวขุ่น กก. ละ 25 บาท ขวดแชมพูก็ใช่ แต่ขวดแชมพูราคาถูกกว่า เพราะมันเป็นสี และทำเคลือบมันมาแล้ว ตัวที่สาม Polyvinyl chloride  PVC  สัญลักษณ์ คือเลข 3 เช่นท่อน้ำประปาสีฟ้าที่ใช้เดินเป็นท่อน้ำตามบ้านทั่วไปไง ราคา กก. ละ 8  บาท เอาสามตัวนี้ก่อนครับ มันต่างจากตัวอื่นมาก และดูง่าย ฟังดูราคาแล้วเห็นว่า โอ้ราคาดี แต่คุณทราบไหม สองอย่างนี้ ถ้ารวม 2 ตันขึ้นไป ต้องใช้รถ 6 ล้อขนาดกลางขนนะครับ ปิ๊กอัพขนไม่ได้ เพราะมันเบามาก  ปริมาตรมันมากเป็นเงาตามตัว ไม่งั้นคุณต้องมีเครื่องอัด ให้มันแบน  เครื่องหนึ่ง มือสอง ราคาเครื่องละ 80,000 บาท และคนใช้เครื่องแบบนี้ เสียแล้วต้องซ่อมเองได้ด้วย  ของใหม่ ราคา 200,000 up มองข้างนอกดูดีครับ  เข้าไปทำแล้ว ขาดทุนไม่รู้ตัว ซื้อ 20 ขาย 25 บาท ราคาฟังแล้วดูดี แต่เอาเข้าจริงมันไม่ง่าย เพราะพลาสติกมันเบา ยิ่งขวดน้ำละก้อ เบาโหวงเลย  กว่าจะได้กิโลหนึ่ง ปาเข้าไป 30 กว่าขวด เปลืองที่มาก การเปลืองที่หมายถึง การจัดการลำบาก และหมายถึง ต้องใช้แรงงานมาก หมายถึง การนำค่าจ้างแฝงเข้าในไปตัวสินค้า เป็นต้นทุนสินค้าที่เพิ่มเข้าไปโดยเราไม่ทันระวัง ควรคิดไตร่ตรองให้รอบคอบครับ  เรื่องหวังฟลุ๊คหวังรวยนั้นซื้อหวยง่ายกว่ามีทุกๆ 15 วัน ของเก่านั้น ถ้าที่ไหนขายถูก  คนก็จะมาแย่งซื้อแข่งกับเรา วันนี้เราอาจซื้อได้ ไม่ได้หมายความว่าพรุ่งนี้เราจะได้ เพราะ  กลิ่นเงินนั้นใครๆ  ก็เห็นว่ามันหอมหวลกันทั้งนั้น  ที่สำคัญมันหอมทวนลมไปเป็นร้อยกิโลเลยเชียว เดี๋ยวเดียวก็มีคนมาแย่งซื้อไปแล้ว   กล้าดาวน์รถมาขนไหม ขนสองเที่ยว  เที่ยวที่สามคนอื่นแย่งซื้อไปแล้ว   คราวนี้ก็แห้วครับ แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 51 17:45:15 จากคุณ : น้าพร - [ 9 ก.พ. 51 17:37:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาดูเชิงวิชาการกัน  plastic หลักๆ นั้นเป็นสารประกอบกลุ่ม Hydrocarbon กับสารอื่น ดังนั้นมันจึงสามารถสังเคราะห์ได้จากน้ำมัน กะ ก๊าซธรรมชาติ เพราะสองอย่างนี้เป็น Hydrocarbon ปริมาณมากที่สุดที่คนหามาได้โดยง่าย และเป็น  by product ของ petroleum   มาดู สัญลักษณ์  ของ plastic ตามตัวเลขครับ 1. Plastics are typically classified by one of seven recycling codes, indicating the type of resin used (the code is usually found at the bottom of containers and bottles), as follows: #1     polyethylene terephthalate (PET or PETE) Products: Soft drink bottles, medicine containers #2     high density polyethylene (HDPE) Products: Toys, bottles for milk, water, detergent, shampoo, motor oil #3     polyvinyl chloride (V or PVC) Products: Pipe, meat wrap, cooking oil bottles #4     low density polyethylene (LDPE) Products: Wrapping films, grocery bags #5     polypropylene (PP) Products: Syrup bottles, yogurt tubs, diapers #6     polystyrene (PS) Products: Coffee cups, clam-shell take-out containers #7     other (usually polycarbonate) Products: Medical storage containers, some Nalgene water bottles สาร polymer กลุ่มนี้ นักวิทยาศาสตร์ คิดค้นขั้นมาช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง แล้วให้ชื่อ ตาม สัญลักษณ์ทางเคมี และการจับตัวกันของโฒเลกุลในเนื้อสารประกอบนั้น พอเขียนเป็นไทยไม่ได้   คนวงการของเก่า ก็เรียก ง่ายๆ เอาว่า   “เชื้อ”  ความจริงเป็นกลุ่ม  polymer ที่เกิดจากการเรียงตัวหรือการเกาะตัวกันของโมเลกุลของสารต่างกันไป  หลักๆ  7 กลุ่มข้างบน มีสมบัติการเป็นพลาสติกต่างกันไปบ้าง  แต่ไม่สามารถนำมาผสมกันได้อีก ไม่งั้นมันจะเละ และ control ยาก   มีความหนาแน่น ระหว่าง 0.8 ถึง 1.5  หมายความว่า บางอย่าง ลอยน้ำ บางอย่างจมน้ำ ถ้าพอดีกะน้ำ มันจะมีความหนาแน่นเท่ากับ 1.0  เป๊ะ  ถ้าเอาหย่อนลงในน้ำ มันจะเรี่ยๆ อยู่ที่ผิวน้ำครับ บางคนมือใหม่ เรียกว่า ของลอยบ้าง ของจมบ้าง  บางคนบอกของลอยไม่ดี  บางคนบอกของจมไม่ดี ความจริงไม่ใช่   หากต้องดูว่า มันเป็น polymer กลุ่มไหน ตะหาก เรื่องมันเป็นอย่างนี้ ผมถึงบอกว่า  plastic น่าเวียนหัวไงครับ ลองดูที่ link ครับ  เขามีรูปให้ดูครับ http://www.grn.com/library/symbols.htm จากคุณ : น้าพร - [ 9 ก.พ. 51 17:37:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ลิ้งค์ของ ชาวหว้ากอ เกี่ยวกับ  plastic ครับ สองตัวเอง คือ HDPE กะ  LDPE ครับ http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X6311538/X6311538.html แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 51 19:19:07 จากคุณ : น้าพร - [ 9 ก.พ. 51 19:18:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ล้านเดียวไม่พอนะ     ผมขายเศษสเตนเลสให้พวกรับซื้อหน้ารง.  แค่รถ6ล้อคันเดียวก็ประมาณ6ตัน  เป็นเงินประมาณ5แสนแล้ว   ยิ่งเศษทองเหลืองไม่ต้องพูดถึง  เดี๋ยวนี้ซื้อกันเป็นล้าน  ราคาล่าสุดอยู่ที่โลละ147บาท(เศษขี้กลึงทองเหลืองเส้น)  ถ้าเป็นเศษทองเหลืองหล่อจะถูกกว่านี้อีก  เพราะส่วนผสมจะไม่เหมือนกัน   คุณจะต้องดูเศษเป็นว่าอันไหนเป็นเศษหล่อ  เศษเส้น      แต่ที่น่าปวดหัวที่สุดตอนนี้ก็คือเศษสเตนเลส  เพราะเดี๋ยวนี้มีสเตนเลาหลายอย่างมากๆ  แล้วเศษก็ราคาต่างกันฟ้ากับเหว  เช่น304ราคาประมาณ85ส่วน430ราคาประมาณ15บาท          อาชีพนี้ค่อนข้างเสี่ยง  แล้วก็พวกแรงงานอีก  เดี๋ยวนี้หาพวกแรงงานยกของหนักๆแทบไม่มี   ผมเคยถามพวกที่มารับซื้อหน้ารง.ว่าไปเอาคนงานมาจากไหน  เห็นบอกว่าจ้างเป็นจ๊อป  ปรกติคนพวกนี้ยกข้าวสารในโรงข้าว   วันไหนไม่มีงานก็มาแบกเศษวัสดุต่างๆ  ค่าแรงวันละ500บาท จากคุณ : สริตา - [ 10 ก.พ. 51 10:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มี VCD สอนการทำธุรกิจรับซื้อของเก่า สอนตั้งแต่ขั้นพื้นฐานจนสามารถประกอบธุรกิจด้วยตนเองได้ สนใจติดต่อสอบถาม 086-5955053 จากคุณ : ก้อง - [ 12 ก.พ. 51 23:38:56 A:10.218.229.143 X:202.149.25.201 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มีร้านของเก่าบางร้านที่มาบตาพุด รวยเอารวยเอานะครับ โรงงานไหนวาล์วหาย วาล์วขาดสต๊อก ไปซื้อที่ร้านนั้นได้  ลวดเชื่อม ก็มี เพลา ก็มี  บางทีวาล์วตีโค้ด ใช้มาตรฐานเดียวกะโรงงานเราเลย  ไปถามคนมาบตาพุดจะรู้ดีว่าร้านอะไร ไปถามเขาดูว่าเขาทำอย่างไรถึงรวย จากคุณ : Old Guy - [ 13 ก.พ. 51 20:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณน้าพร ให้ความรู้ได้เยอะมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ โดยความเห็นส่วนตัวเห็นว่า ถ้าจะเปิดเป็นร้านรับซื้อของเก่าขนาดเล็กสามารถเปิดได้โดยไม่ต้องใช้เงินลงทุนถึงขนาดเป็นล้านก็ทำได้  ซึ่งจะต้องเริ่มจาก ต้องมียานพาหนะไว้สำหรับส่งของเอง โดยจะมีเป็นรถกระบะ หรือ รถ 6 ล้อก็ได้   หาทำเล ที่มีรถวิ่งผ่านพลุกพล่านหน่อย  เปิดซื้อหน้าร้าน  โดยที่เราไม่จำเป็นต้องซื้อจากรถซาเล้งก็ได้  แต่เราจะเน้นลูกค้า ที่มาจากไซด์งาน หรือลูกค้าทั่วไป ก็จะไม่ค่อยปวดหัวเท่าไหร่   เงินทุนหมุนเวียนในร้านเริ่มต้น ประมาณ1- 2 แสน ก็สามารถทำได้แล้ว แล้วเราอาศัยว่าหมุนเวียนเงินทุนให้เร็วขึ้น  ส่งของให้ไวขึ้น ของเต็มเที่ยวเราก็ส่ง ก็จะทำให้เงินทุนเราจมไม่นาน แต่ปัจจุบัน ร้านรับซื้อของเก่าเยอะขึ้นมากจริงๆ  กำไรก็จะน้อยลงเพราะว่ามีการตัดราคากันมากขึ้น  แต่หลักที่ส่วนใหญ่ที่ใช้คิดกันก็คือว่า ต้องไม่ให้กำไรน้อยกว่า 6 % หรือบางทีก็คิดกันเป็นตัวเงินไว้ เช่น ถ้าจะซื้อทองแดง ต้องได้ไม่ต่ำกว่า 15 บาทต่อกิโลกรัม เพราะว่าเงินทุนอยู่ที่ 200 กว่าบาท ถ้าจะทำสามารถทำได้เนื่องจากว่าเป็นธุรกิจที่ไม่ยุ่งยากมากนัก  เราสามารถเลือกได้ว่าเราสนใจ ตัวไหน เช่นที่คุณน้าพรแนะนำ ว่าถ้าจะเริ่มจากพลาสติกก่อนก็ได้  คือเราไม่จำเป็นต้องเล่นทุกตัว สามารถเลือกเฉพาะตัวที่เราถนัดก็ได้ค่ะ จากคุณ : nuumama - [ 19 ก.พ. 51 14:52:16 ]