ความคิดเห็นที่ 1 ภายหลังจากเห็นผลงานความสกปรกของนางและดา   เราจึงคิดว่า จะคัดออก เราจึงให้แม่บ้านเรา “แมว”  ชวนเพื่อนคนไทยมาคนนึง “แหวน”   เพื่อจะมาขายเตี๋ยวเรือ เมื่อได้เด็กครบ  เราจึงหยุดขายบะหมี่หมูแดง  และนัดเข้าไปฝึกทำเตี๋ยวเรือทันทีค่ะ เราฝึกงานช่วง 24-25 กันยา    เหลือเวลาอีกเพียง 6วันที่จะเตรียมการณ์ เราพาแม่บ้าน “แมว” ไปตลาด  เพื่อช่วยกันคัดเลือกซื้อวัตถุดิบ และอุปกรณ์ ส่วน “แหวน”นั้น  แม่สามีไม่ให้ทำ จึงลาออกไปก่อน (แต่กลับมาทำ 3 ตุลาค่ะ) เนื่องด้วยเราคาดหวังใน เตี๊ยวเรือแฟรนไชส์ตัวนี้อย่างมาก เราจึงวางแผนโปรโมตสินค้าตัวนี้ไว้ก่อน    ด้วยการแจกใบปลิว คอนเซปท์โปรโมชั่นครั้งนี้ คือ “ถือใบปลิวมา  ทานชามแรกฟรี  ภายใน 15ตค.เท่านั้น” เนื่องจากมั่นใจในสินค้าว่า อร่อย    มั่นใจว่าลูกค้าไม่จบในชามแรกแน่ ก๋วยเตี๋ยวชามละ 6บาท (ปริมาณนิดเดียว)  ต้นทุน 50%  ลูกค้าทาน 2ชาม ก้อเสมอทุน แต่เดาว่า  น่าจะทาน 3-4 ชาม  และสั่งน้ำเพิ่ม  พอมีกำไร     หลังจากลูกค้าได้ลองชิม  คงมาเป็นลูกค้าประจำแน่...ฝันเฟื่องไปตามนั้น เช่นเดิม...เราทำใบปลิว A6  ราว 2000 ใบ  โดยพาแมว, นางและดาไปแจก 3 วัน ศุกร์ 26 –อาทิตย์ 28  โดยแจกเน้นตึกออฟฟิศใหญ่  ก่อนเข้างาน และเสียบหน้ารถตอนกลางวัน  และแจกตามบ้าน ตอนบ่ายๆ เราไม่รู้ว่าเขาแจกกันยังไง   แจกหมดวันละ 2000ใบทุกวัน เราต้องไปซีร๊อกซ์มาเพิ่ม   รวมสามวัน  แจกไป 6000 ใบแน่ะ หลังจากนั้น ให้ “นางกะดา”ขายโจ๊กรอบกลางวันต่อไปอีก 3 วัน  รอเวลาไปก่อน (อันนี้มีเรื่องเล่า....อ่านต่อบทหน้านะคะ) จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 25 ก.พ. 51 02:02:45 ]

ความคิดเห็นที่ 2 1 ตุลาคม 50  เปิดขายจริง   เด็ก 3 คน  แมว, นาง, ดา  (แหวนยังไม่มา) ช่วยกันทำ “อ้อย” (คนที่โดนตบ) มาสมัคร เธออ่านออกเขียนได้  เราจึงรับเข้ามาทันที ส่วน “แหวน” แก้ปัญหาตัวเองได้  จึงกลับมาช่วยขายในวันที่ 3 ตค เนื่องด้วยได้ตัวจริงมาครบสามแล้ว  พอประจำหน้าร้านแล้ว เราจึงให้ตัวสำรอง-นางและดาไปแจกใบปลิวอีก 2วัน (3-4ตค) ราว 4000 ใบ แล้วจึงให้เธอทั้งสองออกไป   โดยจ่ายชดเชยให้อีก 7วัน (เธอด่าเรายับเลย) ตอนนี้เรามาคุยเรื่องตัวเลขยอดขายกันต่อ..... ตัวเลขยอดขายวันแรก   เราแทบเป็นลม    ขายได้สัก 200 บาทเอง วันต่อๆมา 2-5ตค.  ก้อได้ราวๆ 750 บาทเท่านั้น ส่วนเสาร์ 6- อาทิตย์ 7 ก้อดีขึ้นหน่อย ได้ราวๆ 1500/วัน สัปดาห์ต่อมา  เทศกาลกินเจ  ก้อมากระหน่ำกรำซัดต่อ ตัวเลขที่น่าจะกระเตื้องขึ้นได้  จึงแช่อยู่ที่เดิมเหมือนสัปดาห์ที่แล้ว 750 กะ 1500 สัปดาห์ต่อๆมา  ก้อยังคงเท่าเดิม    รวมทั้งเดือนขายได้เพียง 33,000บาทเท่านั้นเอง ปล. ด้านใบปลิว  คนที่มาใช้เป็นเพียงคนเดิมๆ  และอยู่บริษัทแบตเตอรี่เดียวกันหมดด้วย   นั่นหมายความว่า  เด็กไม่ได้แจกเป็นใบๆ   แต่แจกเป็นปึกๆ  อัตราการใช้ต่ำมาก รวมแจกไปร่วม 10,000 ใบ  นำมาใช้งานเพียง 50ใบ หรือ 0.5% เท่านั้น จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 25 ก.พ. 51 02:03:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผลลัพธ์ของเดือนแรกแสดงออกมาแล้ว...เรารู้แล้วว่าแย่แน่ๆ จึงลองปรึกษาเตี๋ยวเรือแฟรนไชส์ดู...เขาแนะนำอะไรไม่ได้เลย แฟรนไชส์นึง มืออาชีพมาก  ตรงเวลา  มีระบบระเบียบครบถ้วน อีกอันนึง  ทำงานกันแบบครอบครัว   แม่ต้มหัวซุป  ลูกชายคนโตขายแฟรนไชส์ ลูกชายคนรอง ลูกสะใภ้ ลูกสาว ลูกเขย และสะใภ้ใหญ่  ดูแลร้านต้นแบบ(ขายกันเอง) เวลาสั่งของ  โทรไปบอกคุณแม่  ซึ่งทำงานบริษัทส่งออก  งานรัดตัวมาก และดุมาก ลูกชายทำงานหลงๆลืมๆ  ไม่รักษาเวลา  คุยอย่างได้อย่าง  ฯลฯ   แต่อย่างไรก้อตาม  ครอบครัวนี้  มีน้ำใจดีทุกคนค่ะ    ถ้าเป็นเพื่อน นับว่าน่ารักค่ะ เมื่อยอดขายเดือนแรกเลวร้ายมาก....เราจึงปรึกษาเขาว่า... ป้ายไฟกลม 5000 บาทที่ยังไม่ได้ส่งมา...ขอเปลี่ยนเป็นหัวน้ำซุปน้ำปรุงทั้งหมดเลยนะคะ เจรจากันนานพอควร   จนเขายอม...... เราจึงเปลี่ยนป้ายนั้นเป็นหัวน้ำซุปน้ำปรุงและพริกดอง ทั้งหมดทันที...ซึ่งใช้ได้เดือนนึงพอดี การปรับตัวเพื่อลดต้นทุนอีกอย่าง...เมื่อนนท์ลาออกกลางเดือนพฤศจิกายน เราไม่ได้รับคนใหม่...แต่ส่ง อ้อย ไปทำโจ๊กรอบดึกแทน เพื่อให้เตี๋ยวเรือเหลือเด็กสองคน   และโจ๊กผลักเวลากันทำ  สามคน    ลดค่าแรงไปคนนึง จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 25 ก.พ. 51 02:04:48 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เดือนพฤศจิกายน   ปัญหามีมากกว่านั้น เมื่อเทศกิจ  สั่งห้ามวางป้ายใดๆบนฟุตบาทและมาอาละวาดวันละ 5 เวลา... ร้านเปิดใหม่ๆจะเรียกลูกค้าอย่างไร ???? และซวยกว่านั้น  19 พย.  เจ๊หน่อยข้างบ้านคลั่งมาอาละวาดล้มหม้อพังร้านอีก เดือนนี้   ไม่ได้ผุดได้เกิดอีกตามเคย   ยอดขายลดลงเหลือเพียง  30,000 เท่านั้น เราอดทนลองขายอีกเดือน  โดยพยายามตกแต่งสีสันในร้านเพิ่มขึ้น (วางป้ายไม่ได้) ติดธงยักษ์สีสดๆหลายอัน,  เอาผ้าไปพันต้นไม้,  ติดป้ายที่เคาท์เตอร์เยอะๆ แม้พยายามให้สะดุดตายังไง    เดือนธันวาคม  ยอดขายตกเหลือ 23000 ค่ะ จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 25 ก.พ. 51 02:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มองทางด้านค่าใช้จ่าย...จะปวดหัวมากกว่านั้น     หัวน้ำซุปนั้น  ต้องใส่วัตถุดิบอื่นอีกมากมาย   ต้นทุนน้ำซุปต่อชาม 1 บาทเลยค่ะ น้ำปรุงนั้น  ทุกชามให้ใส่ลงไปหนึ่งช้อนชา   ต้นทุน 1.25 บาท/ชาม ที่พูดถึง  คือ  ต้นทุนต่อราคาขายชามละ 6 บาทนะคะ ค่าของสด  ได้แก่  เส้น, ผัก, หมู,ตับ,ลูกชิ้น ฯลฯ  ต้องสั่งทุกสองวัน  เพื่อความสด จากยอดขายที่น้อย   ไม่ได้สเกล   จึงทำให้ต้นทุนต่อชามเพิ่มขึ้นมหาศาล แถมคนกินก้อคนเดิมๆจนรู้จักกัน   เด็กๆจึงแถมแบบสองเท่าในชามเดียว ค่าแรงเด็กสามคน  วันละ  600 บาท ,  ค่าน้ำไฟเช่าโสหุ้ยรวม 400 บาท คำนวณหาจุดคุ้มทุน    ต้องขายได้สัก 2500 ต่อวัน แต่ดูจากยอดขาย    คงประเมินได้นะคะว่า   สามเดือนที่ขายเตี๋ยวย่อยยับขนาดไหน? ( ลำพังขายโจ๊ก..ลุ่มๆดอนๆ...โดยรวมไม่ได้ขาดทุนค่ะ แต่เจ็บจากเตี๋ยวค่ะ ) จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 25 ก.พ. 51 02:06:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เพื่อนๆอ่านมาถึงตรงนี้..คงพอเห็นภาพว่า..... เมื่อเราเช่าตึกมา    เราก้ออยากใช้ให้คุ้มค่าที่สุด การเพิ่มโปรดักส์  ขายหลายๆอย่าง   เป็นการ utilize พื้นที่วิธีนึง และการใช้ร้านเต็มที่ 24 ชั่วโมง  ก้อเป็นอีกวิธีนึง การเปิด 24 ชม.ทำให้ไม่ต้องเก็บร้านเข้าออกเลย   แค่ยกท๊อปปิ้งบนเคาท์เตอร์ออกเท่านั้น เปลี่ยนชุดโจ๊ก  เป็นก๋วยเตี๋ยว   และ ก๋วยเตี๋ยวเป็นโจ๊ก ให้เด็กทำงานแยกโปรดักส์กัน   โดยคร่อมเวลากัน 30 นาที   จึงช่วยกันเตรียมทำอาหาร และช่วยกันเก็บอาหารเข้า    และยกอีกชุดออกมาตั้ง เป็นการ utilize แรงงานให้คุ้มค่าขึ้นด้วย แต่โลกไม่ได้สดใสเหมือนที่เราคิด.........นอกจากอาชญากรรมแล้ว..... “ทำเลกลางคืน (ย่านคนพักอาศัย)   อาจไม่ใช่ทำเลกลางวัน (ย่านทำงาน)” เนื่องจากมันเป็นชานเมือง   แม้เราเคยดูจาก Google earth บ้านหนาแน่นมาก แต่ผลลัพธ์ทำให้สรุปว่า  มันเป็นย่านที่พักอาศัย  จึงพอขายได้ตอนกลางคืน แต่ลูกค้ากลุ่มนั้น ต้องเข้าไปทำงานในเมือง  ไม่อาจมาเป็นลูกค้ากลางวันของเราได้ ร้านของเราใหม่  และห่างจากกลุ่มตลาด...ทำให้ชาวออฟฟิศแพร่กระจายมาไม่ถึงร้านเรา ตอนกลางวัน  การจะทำร้านให้เด่นนั้นยากมาก (ใช้ไฟช่วยไม่ได้) ร้านที่แยกตัวออกมา   ต้องมีจุดเด่นอย่างมาก...มากพอให้คนขับรถมากิน ต้องมีแบรนด์แข็ง อย่าง เอ็มเค,ฟุจิ   หรือโปรดักส์โดดเด่น อย่างส้มตำ เราไม่ได้ว่าโปรดักส์ไม่ดี   เพราะมีคนที่มากินทุกวัน  ตั้งแต่วันแรก จนวันสุดท้าย แต่คนเข้ามาลองกิน...น้อยมาก...จนไม่เพียงพอที่จะอยู่ได้ จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 25 ก.พ. 51 02:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ...ตามมาลงทะเบียนครับ... จากคุณ : แมงโม้โต้คลื่น - [ 25 ก.พ. 51 06:28:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามมาลงชื่อครับ :-) ขอบคุณมากๆ ครับ จากคุณ : พุธสมพล - [ 25 ก.พ. 51 07:47:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อดคิดไม่ได้ว่า ร้านก๋วยเตี๋ยว อาเจค อาแปะ แถวบ้านเรา เค้าบริหารลูกจ้างกันอย่างไร เราก็เปิดร้านของกิน เหมือนคุณมิมิ เปิดทีหลังคุณมิมิ แต่ปิดก่อนคุณมิมิ 555 เราเคยคิดว่า หรือเป็นเพราะร้านเราสะอาดสะอ้านเกินไป ดูเหมือนแพง รึเปล่า ทั้งๆ ที่ราคาเท่ากับรถเข็น ป๊อก ๆ แต่คนก็ชอบกันจัง หรือว่ามันไม่เร้าใจ จากคุณ : หญิงเล็ก - [ 25 ก.พ. 51 07:59:32 A:58.8.98.122 X: TicketID:153692 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้ามาลงชื่อเป็นนักเรียน (นั่งหลังห้อง) จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 25 ก.พ. 51 08:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ดีครับ เป็นประโยชน์ดีโหวต เหมือนเดิม จากคุณ : To die for - [ 25 ก.พ. 51 08:12:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาแชร์เรื่องทำเลคร๊าบ ร้านอาหารทำเลมาก่อนเลยจริง ๆ ด้วยนะเนี่ย ตัดกำลังอย่างอื่นหมดเลยอ่ะ แถวบ้านมีร้านข้างแกงปักาใต้ ร้าหนึ่งเปิดก่อน ยึดหัวมุม นอกตึก เอาเพิงมาคลุมแค่นั้น  คนกินตรึม อีกร้าน ตั้งในซอย เป็นแค่ทางผ่าน รสชาติและราคาใกล้เคียง แต่เช่าตึก (ค่าใช้จ่ายก็จะสูงกว่าและทำเลสู้ไม่ได้)   ตอนนี้ไม่กี่เดือนผ่านไป ร้านข้าวแกงที่ตั้งใหม่ในซอยก็ปิดไปแล้วครับ แชร์เรื่องเพิ่มโปรดักส์ ในซอย (ซอยบ้านผมเขามีตึกแถวสร้างใหม่น่ะ เลยเป็นช่วงเปิดตัวหลายร้านพร้อม ๆ กัน ) มีอีกเจ้าหนึ่งมาเปิดหลายเดือน เริ่มที่ขายข้าวมันไก่ ปัจจุบันขายข้าวต้มกลางคืนมาหลายเดือนแล้วครับ ไปได้ดีนะ เพราะแหล่งที่อยู่อาศัย  เขาเลือกขายข้าวมันไก่ ตอนเช้าก็มีคนกิน ซื้อเป็นห่อไปก็แยะ ทำเร็วได้กินเร็ว กลางวันก็ยังขายได้ พอเย็นข้าวมันไก่ ขายไม่ได้ เขาเพิ่มข้าวต้มปลาเข้ามาครับ ไม่ได้ใช้แฟรนไชส์อะไรอ่ะ แชร์เรื่องนวัตกรรม ในซอยผมมีร้านใหม่มาตั้งอีกร้านเป็นร้าน ขายลูกชิ้นปลาตั้งตัว อร่อยดีครับ เขาทำเป็นร้านต้นแบบ ขายลูกชิ้นด้วย ลูกชิ้นเขานุ่ม มีรูปหัวใจด้วย น้ำซุปเจ๋งครับ เข้มข้นและให้ไม่อั้น   นั่นคือที่ร้านเขาดูไม่เหนื่อยมาก แต่มีการส่งลูกชิ้นไปขายต่อ  ไม่ซื้อแฟรนไชส์ใครอ่ะ แต่ต่อยอดเป็นผู้ตั้งแฟรนไชส์เองซะเลย *_* ** ถ้ามีหนังสือออกมา หนังสือเล่มนี้คงเป็นประโยชน์ต่อสังคมวงกว้างอีกมาก ทำเลยนะครับ / ร้านมิมิแพนด้าก็ทำด้วยนะครับ รอบหน้ารุ่งแน่นอน    ** จากคุณ : Mr.OB1 - [ 25 ก.พ. 51 08:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาให้กำลังใจเขียนต่อครับ เป็นประโยชน์อย่างมากๆๆ อย่าไปใส่ใจพวกโรคจิตที่จะมาริดรอนกำลังใจครับ ขอบคุณมากๆๆ ครับ จากคุณ : erty - [ 25 ก.พ. 51 09:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เราเคยคิดว่า หรือเป็นเพราะร้านเราสะอาดสะอ้านเกินไป ดูเหมือนแพง รึเปล่า ทั้งๆ ที่ราคาเท่ากับรถเข็น ป๊อก ๆ แต่คนก็ชอบกันจัง หรือว่ามันไม่เร้าใจ จากคุณ : หญิงเล็ก // ประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ อย่าง รถเข็นเนี่ย เขาไปถึงประตูบ้านเลยนะครับ ต่อมาคือเรื่องต้นทุน เขาไม่มีต้นทุนพวก ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเช่าเลยนะครับ มีอย่างมากก็่ค่าน้ำมันรถเข็นเท่านั้น ส่วนเรื่องความสะอาด มีใครบ้างละครับที่ไม่ชอบ ๆ กันทั้งนั้น เข้ามาลงทะเบียน แล้วนะครับ คุณมินิฯ จากคุณ : muk_22 - [ 25 ก.พ. 51 09:45:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มาลงทะเบียนคราบบบ เรื่องก๋วยเตี๋ยวเรือนี่ ทำเลกับรสชาติ ก็มีผลครับ มีร้าน ที่กินประจำอยู่ร้านหนึ่ง แถวนิคมโรจนะ อยุธยาเค้าเปิดร้าน สิบโมง ขายถึง บ่ายสอง((บางวันไม่ถึงหมดก่อน)) ราคา ๑๒ บาท คนแน่น ทุกวัน น่าจะเพราะอยู่ หน้านิคม คนกินเยอะและทำอร่อย ((ผมไปลองกินหมดทุกร้าน ร้านนี้ อร่อยสุด )) จากคุณ : หนอนน้ำ (นักเรียนโข่ง) - [ 25 ก.พ. 51 10:01:39 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาลงชื่อนะค๊า... จากคุณ : picmie - [ 25 ก.พ. 51 10:30:32 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาลงชื่อค่ะ จากคุณ : AmyKo - [ 25 ก.พ. 51 10:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เคยมีก๋วยเตี๋ยวแฟรนไชส์  มาเช่าบ้านผมเหมือนกัน ชาม 25 บาท  อร่อยดี  ผมอุดหนุนทุกวัน แต่ขายอยู่คนเดียว  ไม่มีลูกน้อง ช่วงหลังขายไม่ดี  แม่ค้าไม่ยอมเปิดแก๊สต้มน้ำ พอผมไปสั่งเส้นเล็ก  เพิ่งจะเริ่มเปิดแก๊ส  น้ำไม่ร้อนพอลวกเส้นมาแข็งโป๊กเลย ก็เลยต้องเลิกอุดหนุน ตอนแม่ค้าเลิกขายคืนบ้าน  บ่นว่าลูกชิ้น  น้ำปรุง  ที่ต้องสั่งจากแฟรนด์ไชส์ราคาสูงมาก มาขายราคา 25 บาทไม่คุ้ม  แม้ยอดขายจะ 1,000-2,000 บาท/วัน จากคุณ : --^ไชโย^-- - [ 25 ก.พ. 51 11:05:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาปูเสื่อรอฟังประสบการณ์คุณมินิแพนด้าด้วยคนครับ เป็นประโยชน์มาก ๆ สำหรับคนที่คิดทำธุรกิจส่วนตัว จากคุณ : jerry (jerry-t) - [ 25 ก.พ. 51 11:27:38 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เข้ามาเกี่ยวความรู้ค่ะ จากคุณ : กระต่ายน้อยหลงรักหมูหยอง - [ 25 ก.พ. 51 11:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ฟังจากที่เล่าแล้ว มีทำเลน้อยมากที่ขายได้ทั้งกลางวันกลางคืน อย่างที่คุณบอกนั่นแหละครับ  เสาร์อาทิตย์ก็อีกแบบนึง จากคุณ : ป้อม (Bgate) - [ 25 ก.พ. 51 12:46:02 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาลงชื่อแล้วค่ะ จากคุณ : สาวหน้าเข้ม - [ 25 ก.พ. 51 13:15:06 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาลงชื่อค่ะ จากคุณ : nuntamon - [ 25 ก.พ. 51 13:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลงชื่อค่ะ จากคุณ : นางสาวหญิง - [ 25 ก.พ. 51 14:53:46 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เช็กชื่อ ๆ  ๆ จากคุณ : monboy01 - [ 25 ก.พ. 51 16:09:33 ]

ความคิดเห็นที่ 26 รายงานตัวค่ะ :] จากคุณ : tzippy - [ 25 ก.พ. 51 16:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ถ้าให้ผมพูดตรงๆ นะครับ - แฟรนไชต์ เมืองไทยไม่ได้เรื่อง มาตราฐานต่ำ แบรนด์ไม่ได้ดังอะไร แต่เก็บค่าเรียกเข้า นายหมู นายหมา ที่ไหนก็ไม่รู้สร้างแบรนด์ตัวเองขึ้น มา แล้วประกาศหาคนซื้อ กินหัวคิว สบายแฮ ผมก็เดาว่างาน แฟรนไชต์ ที่เมืองทอง คนที่มีเงินเก็บก้อนสุดท้าย ก็ไป เดินจ่ายเงินไปงั้นๆ วงการนี้คนที่สร้างแบรนด์ขึ้นมาเอง ทำตัวเป็นผู้เล่น ขายแบรนด์ ตัวเอง กินเงินค่าแรกเข้าแฟรนไชต์ หลายหมื่น หลายแสน โดยเฉพาะพวก บะหมี่ ลูกชิ้นปิ้ง ขนมปัง   ไปซื้ออุปกรณ์ รถเข็น เอาของสดมาต้ม ย่างๆ เอง ประหยัดกว่าเยอะ ***** จากประสบการณ์ทำงานครัวร้านอาหารของผมนะครับ ถ้าเราทำอาหารเป็น เราทำสูตรของเราได้เลย แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 51 16:55:06 แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 51 16:53:39 จากคุณ : Kiama - [ 25 ก.พ. 51 16:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ลงชื่อ ด้วย ครับ.. จากคุณ : miar - [ 25 ก.พ. 51 18:07:17 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มาเข้าเรียนค่ะ จากคุณ : รักสีส้มอมเปรี้ยว - [ 25 ก.พ. 51 19:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มาค่ะ.. จากคุณ : Phychexxx - [ 25 ก.พ. 51 20:49:20 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผมอ่านๆไปเห็นมีแต่รายจ่ายทั้งนั้นเลย ผมเข้าใจว่าคุณมิมิพึ่งคนอื่นมากเกินไปในการทำร้านอาหาร นึกเปรียบเทียบร้านก๋วยเตี๋ยวแถวบ้าน ชื่อร้านยังไม่มี ไม่ได้ขายทั้งวัน ปิดร้านตามความพอใจคนขาย เิปิดมาใหม่คนเพียบเหมือนเดิม คนตามกินอย่างกับแจกฟรีแทบจะขี่คอกันกิน ทั้งๆทำเลก็ไม่ได้ดีมาก คนกินต้องขับรถมากินทั้งนั้น คนแถวนั้นแทบไม่มีโอกาสได้กินเพราะลูกค้าแน่นมากทุกวัน ผมลองวิเคราะห์ดูน่าจะมีปัจจัยที่สำคัญแค่สองอย่างคือ หนึ่งสูตรอาหารหรือรสชาิติอร่อยไม่ซ้ำใครแต่มี story คือเป็นสูตรดั้งเดิมจาที่นั่นที่นี่เล่าเป็นเรื่องราวได้ใครได้กินก็ภูมิใจ อีกอย่างคือเรื่อง marketing ร้านนี้เคยลงคอลัมน์แนะนำร้านอาหารในหนังสือพิมพ์สองสามฉบับ ไม่เคยทำโปรโมชั่นเลย ทำแค่นี้แหละครับขายดีเป็นเทน้ำเทท่าจนถึงทุกวันนี้ คู่แข่งพยายามแข่งด้วยแต่สู้ไม่ได้ จากคุณ : ธนเดช - [ 25 ก.พ. 51 20:56:12 A:58.64.40.81 X: TicketID:000681 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แหะๆ  เข้ามาจ่ายค่าเทอมหลายงวดเลยครับ  หลังจากชักดาบแอบอ่านโดยไม่ลงชื่อ   ยังไงก็แล้วแต่ ขอให้คุณครูมิมิแพนด้า อดทนเขียนให้ครบทุกตอนเลยนะครับ   เพื่อจะได้เป็นวิทยาทาน กับผู้ที่ริเริ่มธุรกิจส่วนตัว  (ร้านอาหาร)ต่อไป   และก็ขอขอบคุณมิมิแพนด้ามากๆ  ที่เสียสละเวลานำบทความดีๆมาให้อ่านกัน   สนุกและได้ความรู้มากๆทุกตอนเลยครับ จากคุณ : poppula - [ 25 ก.พ. 51 21:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 33 1 comment = 1 happy ของเจ้าของกระทู้ (แต่ comment กันแบบสร้างสรรค์นิดนึงนะ อิอิ) จากคุณ : saengchot - [ 25 ก.พ. 51 21:32:37 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มาครับ จากคุณ : nuk9999 - [ 25 ก.พ. 51 22:31:32 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านจบแล้นน้า  รอตอนต่อไปเจ้า จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 25 ก.พ. 51 22:33:51 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เห็นด้วยกับ คห.27 นะคะ แฟรนไชส์หลายๆราย  แทบไม่เคยเปิดร้านต้นแบบเลย แต่มาทำแฟรนไชส์ขายซะแล้ว รสชาดงูๆปลาๆ   ชื่อเสียงไม่มีใครรุ้จัก แต่ไม่อยากเปิดร้านเอง  อยากขายส่ง   โดยสร้าง royalty ขายส่งด้วยแฟรนไชส์ไงคะ เราคิดว่า  เจ้าของแบรนด์ ควรมีประสบการณ์ร้านจริงๆ เปิดมานาน  จนมีชื่อเสียง  คุณภาพแน่นอน   แล้วค่อยขายสิทธิ์ต่อ ตอบคห.31 เราเห็นร้านแบบนั้นหลายร้านค่ะ แต่จะมีสักกี่ร้านคะ  ที่ทำได้อย่างนั้น ส่วนการลงสื่อว่า  แนะนำร้านนั้นอร่อย....ต้องเสียเงินค่ะ ตั้งแต่ 30,000-150,000  แล้วแต่ความดังของสื่อนะคะ คนที่ใช้วิธีการนี้  จะต้องลงแนะนำร้านไปเรื่อยๆ ลงครั้งนึง  จะทำให้สัปดาห์นั้นคนแน่น  แล้วค่อยๆแผ่ว มีผลได้ 2-3 เดือน  ก้อต้องลงแนะนำใหม่ค่ะ จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 25 ก.พ. 51 23:52:24 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มาแชร์ด้วยนิดครับ แถวที่ผมอยู่ จะมีร้านอาหารตามสั่งที่หนึ่ง ขายดีสุด ๆ อย่างผมไปสั่งถ้าบ้างช่วงเวลา รอไปเหอะ 1-2 ชั่วโมงกว่าจะถึงคิว หลัง ๆ เริ่มรู้ทาง ก็สั่งไว้ล่วงหน้าเลย ไม่ก็ถามเลยอีกนานแค่ไหนจะได้ แล้วค่อยไปเอา ที่ซื้อก็เพราะ 1. ราคาถูก ทานแล้วอิ่ม 2. รสชาติอร่อย 3. ใกล้ที่พัก แต่เค้าก็เลิกไป ด้วยเหตุผลทางบ้าน ก็มีคนอื่นมาเซ้งแทน แต่ก็ต้องเลิกไปเพราะ 1. รสชาติห่วยมาก ผมทำกินเองว่าห่วยแล้ว เค้าห่วยยิ่งกว่า 2. ปริมาณเมื่อเทียบกับราคาแล้ว น้อยกว่าเจ้าเดิมมาก นี่เปลี่ยนมา 2 เจ้าแล้วมั้ง ยังสู้เจ้าเก่าไม่ได้เลย ผมก็เลิกซื้อมานานแล้ว ทำเลเดียวกัน แต่เหมือนฟ้ากับเหว ทั้ง ๆ ที่แถวนั้นก็ไม่ได้มีคู่แข่งเยอะ ทำอร่อยก็มีคนมารอเข้าคิวซื้อ แถวนั้นก็มีอีกราย เป็นรถเข็นขายผัดไท ไม่ค่อยมาขายบ่อย แต่มาขายทีไร ก็ขายดีตลอด มีคนสั่งตลอด ก่อนหน้าก็มีร้านอาหารตามสั่งอีกร้าน ห่างกัน 100 เมตรได้ มาเปิดแล้วก็ปิดไป ผมกินได้ไม่นานก็เลิก เพราะไม่อร่อยเท่าที่ควร แล้วแพงเกินไป  สั่งผัดซีอิ๋ว แต่พวกไม่ใส่ไข่ให้ -_-' สำหรับผมนะ ทำเล สำคัญ แต่รสชาติและราคาสำคัญกว่า จากคุณ : MAX - [ 26 ก.พ. 51 00:23:02 ]

ความคิดเห็นที่ 38 จิ้มโพสต์ จ่ายค่าเรียนคับ จากคุณ : Gimme - [ 26 ก.พ. 51 03:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 39 การค้าขายจะอยู่รอดยืนยาวต้องมี 3 อย่างคือ เก่ง+เฮง+คุณธรรม คุณธรรมสำคัญอันดับหนึ่ง เก่งอันดับสอง เฮงอันดับสาม ร้านอาหารหลายร้านรสชาดงั้นๆ แต่คนแน่นเพราะอะไร ก๋วยเตี๋ยวบางร้านจืดสนิท โจ๊กบางร้านก็จืด....ไม่มีรสชาด แต่คนก็ยังไปทาน ร้านอาหารหลายร้านเก็บของที่ขายไม่หมดไว้ขายวันต่อๆ ไปเสมอ .......คนก็ยังไปทาน สังเกตได้ว่าตัวคุณเองมีคุณธรรม จากการเลือกแฟรนไชส์เจ้าที่รสชาดอร่อย .......ยอมลงทุนแพงๆ เพื่อแลกกับวิชา ยอมซื้อของสดทุกวันเพื่อรักษาคุณภาพ การพึ่งลูกจ้างโดยไม่ไปคุมเอง เท่ากับว่าอาศัยคุณธรรมและความเก่งของลูกจ้างในการค้าขาย ........supplier เจ้าของแฟรนไชส์ก็ไม่มีคุณธรรมและความเก่งเช่นกัน ส่วนเรื่องเฮง ผมว่าร้านข้างๆ นำสิ่งที่ตรงข้ามกับความเฮงมาให้ .......พวกคนมีสีก็เหมือนกัน จากคุณ : academician - [ 26 ก.พ. 51 04:59:56 A:130.18.158.60 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 40 มาลงชื่อขอบคุณ คุณมินิแพนด้าครับ จากคุณ : Old Guy - [ 26 ก.พ. 51 07:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ท่านที่แวะมาอ่านทุกท่าน  ฝากช่วย ๆ กันลงชื่อไว้นิดนึงครับ จะได้ ทำยอดให้ผ่านเกณฑ์ฮะ คนเขียนจะได้มีกำลังใจอ่ะ จากคุณ : Mr.OB1 - [ 26 ก.พ. 51 09:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เป็นกำลังใจคับ และขอบคุณที่แบ่งปันคับ โดยส่วนตัวนับถือคับที่มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังกัน จากคุณ : วิญญาณ ความรัก ความรู้สึก - [ 26 ก.พ. 51 09:41:05 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อืม อ่านแล้วก็เห็นใจคุณมิมิแพนด้านะครับ ผมเป็นกำลังใจให้คนนึงนะครับ ถึงแม้ว่าอ่าน ๆ แล้วบางอย่างมันขัด ๆ เหมือนกัน แต่ผมเลือกที่จะเงียบดีกว่า ประสบการณ์ที่เอามาแบ่งปันกันนั้นมันหาไม่ได้ง่าย ๆ มันทำให้ผมรู้ว่า ทำอย่างไรถึงล้ม ทำอย่างไรถึงลุก ขอบคุณมาก ๆ กับบทความที่เขียนมาทั้งหมดนะครับ รออ่านบทต่อไปเรื่อย ๆ เช่นกัน จากคุณ : pavitchat - [ 26 ก.พ. 51 10:00:15 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ลงชื่อคะ.. จากคุณ : จิ้งจอกสาวฝึกหัด - [ 26 ก.พ. 51 10:42:31 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อ่านแล้ว......ขอบคุณครับ จากคุณ : ประชาชนคนเดินดิน - [ 26 ก.พ. 51 10:59:04 ]

ความคิดเห็นที่ 46 มาลงชื่อด้วยคนค่ะ จากคุณ : momojojo (momojojo) - [ 26 ก.พ. 51 11:20:14 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ระหว่างอ่าน กับการลงมือทำนี่มันต่างกันละนะผมว่า คืออ่าน ได้แต่นึกตาม คล้อยตาม ขัดแย้ง เห็นด้วย ไม่เห็นด้วย แต่การลงมือทำ จริงๆ แล้ว ปัญหา ที่จะตามมา เกิดขึ้น ผมแน่ใจว่า คุณมิมิฯ ไม่สามารถ ลงรายละเอียดได้หมด แน่ๆ แต่เพียงเธอ ก็พยายามทบทวนนำสิ่งที่ผ่านมาในอดีต ของเธอ มาเป็นวิทยาทาน แก่เพื่อนๆ ทุกท่าน แล้วเรา (หมายถึง ทุกๆ ท่าน) ก็ได้ร่วมแสดงความคิด ความเห็น ที่ตรงกันบ้าง ไม่ตรงกันบ้าง อันนี้นี่เอง เป็นสาระ ให้แก่ผู้ที่ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ แม้ว่าอาจมีบางท่าน ไม่อยากแสดงความคิดเห็นไว้ก็ตาม อย่างน้อยก็อาจเป็นประโยชน์ให้กับใครบางคน ได้กลับไปนั่งนึกนั่งคิด และประยุกต์เอาสิ่งต่างๆ ที่เพื่อนๆ ได้โพสต์ข้อความ ไปใช้ หรือเป็นแนวทาง แม้ในความคิด หรือจะปฎิบัติจริงก็ตาม ย่อมเป็นประโยชน์ แก่คนทั่วไปมิใช่หรือ และมิได้ตามแห่ ตามเชียร์ เจ้าของกระทู้ฯ แต่อย่างไร เพียงแต่เรามีความคิดว่า ไฉนเรายังทำได้ไม่เท่าเธอ เลย ต่างหาก มุมที่เพื่อนๆ มอง มุมที่เจ้าของกระทู้มอง ย่อมมีความแตกต่างกัน (นั่น คือ ประโยชน์ อย่างยิ่ง) ของผู้ที่เข้ามาอ่าน แล้วนำกลับไปคิด ตกผลึกให้กับตัวผู้ที่เข้ามาอ่าน ซึ่งย่อมเป็นประโยชน์มิใช่หรือ? อย่างน้อยคุณก็ได้ร่วมสร้างสรร ทางความคิด ในทางหนึ่ง โดยมิได้สนใจสิ่งตอบแทน ใดๆ เลย วิพากษ์ วิจารณ์กัน มาเยอะๆ นะครับ (ขออนุญาต จขกท ชวนเลย) อันนี้ เพื่อประโยชน์แห่งสมองไทยๆ เรานั่นเอง ด้วยความเคารพ จากคุณ : nick - [ 26 ก.พ. 51 11:28:28 A:211.30.109.24 X: TicketID:103487 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ลงชื่อจ่ายค่าเทอมค่ะ ความรู้หนาแน่น จากคุณ : น้องหนูสะดิ้งน้อย - [ 26 ก.พ. 51 11:51:53 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ตามอ่านมาตลอด ไม่เคยลงชื่อเลย ถือโอกาสนี้ลงทะเบียนด้วยเลยครับ ขอบคุณประสบการณ์ดีๆ(ที่ไม่ค่อยดีของคุณมินิแพนด้า) ที่มาบอกเล่าให้ได้รับรู้กัน   เห็นด้วยกับ คห.27ครับ จากคุณ : 8th Leo - [ 26 ก.พ. 51 12:00:41 ]

ความคิดเห็นที่ 50 สู้ๆๆๆนะคะ ลงชื่อด้วย จากคุณ : henke_ai - [ 26 ก.พ. 51 12:09:28 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณสำหรับบทเรียนดีๆ สู้ สู้ ครับ จากคุณ : BanSan - [ 26 ก.พ. 51 12:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ขอสูตร แบบว่า ข้าวกี่กิโล ต่อ หมู กี่กิโล ใช้ข้าวแบบไหน จะได้เปล่า ........คุณมินิ คือ เรามีทำเลตึกอยู่แล้ว คิดว่าจะขายแบบ รถเข็นหน้าร้านหน่ะ แฟรนไชน์คงไม่ว่า นะ เพราะ ไม่ได้ขอสูตรลับเลย กลัวทำแล้ว ของเหลือหนะ ขอบคุณล่วงหน้า ไม่ว่าจะให้หรือเปล่า จากคุณ : ไทเทวัญ (thaitawan) - [ 26 ก.พ. 51 13:26:39 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ส่วนตัวคิดว่าร้านอาหารสำคัญสุดคือ 1. รสชาติค่ะ 2. ทำเล 3. ราคา 4. ความสะอาด ร้านเล็กๆ อยู่ในซอกซอย  แต่ถ้าอร่อยมากๆ คนก็ดั้นด้นกันเข้าไปกิน  แต่ถ้ารสชาติธรรมดา   อย่างพวกแฟรนไชร์สต่างๆ ก็คงต้องเน้นทำเล   เพราะหากินได้ทั่วไป   ราคาและความสะอาดช่วยได้มาก  แต่ถ้าไม่อร่อย   ทำเลไม่ดีซะแล้ว  ถึงถูกและสะอาด คงช่วยได้ไม่มาก   คิมคิดว่าในการขายอาหารนั้น เจ้าของร้านควรอยู่ ควบคุมด้วย  ไม่ค่อยเคยเห็นร้านอาหารที่ให้ลูกจ้าง ขายแล้วประสบความสำเร็จค่ะ จากคุณ : Ms. Kim - [ 26 ก.พ. 51 13:44:33 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ยกเว้นในกรณีที่ลูกจ้างเป็นลูกจ้างเก่าแก่ดั้งเดิมจริงๆ   เช่น แม่ครัวคู่บารมีที่อยู่มาตั้งแต่เด็ก อะไรประมาณนี้ค่ะ จากคุณ : Ms. Kim - [ 26 ก.พ. 51 13:45:20 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อืม... ก็ตามอ่าน...บางอย่างก็อยากจะขัดบ้างแต่เลือกเงียบดีกว่า เหมือนคห43 pavitchat เช่น พึ่งลูกจ้างมากไป เวลางานโหดมากสำหรับลูกจ้าง ขายเยอะมากจนจับจุดเด่นจุดขายของร้านไม่ได้ การเพิ่มโปรดักส์อาจไม่ใช่ทางแก้ก็ได้ ขายเยอะ แต่คนกินในพื้นที่เท่าเดิมก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก ถ้าไม่มีจุดขายเรียกคนนอกพื้นที่ แบบว่า ถ้าอร่อยลุยแน่ ---------------------------------- แต่คิดว่าคุณมิมิ ได้พยายามทำทุกทางแล้วตามความสามารถเท่าที่จะทำได้... ประสบการณ์แต่ละคนต่างกัน จึงเลือกที่จะเงียบดีกว่า เราเองก็ไม่ได้รู้ดีไปกว่าคนที่เจอกับตัวจริงๆ เพราะบางสิ่งมันบรรยายเป็นคำเขียนได้ไม่หมด... คนที่เห็นว่าร้านโน้น ร้านนั้นรายได้ดี  ใครจะรู้ ความจริงอาจจะหมุนเงินกันกระจายก็ได้ ------------ แต่ไม่อยากให้คุณมิมิ หรือ คนอ่านกระทู้ คิดว่า คนที่เข้ามาบอกว่า เพราะแบบนั้นแบบนี้....ว่า "คุณจะรู้อะไร ลองมาทำอย่างฉันสิ ก็ต้องทำแบบนี้แหละ" หรือ "ฉันเคยมาแล้วที่คุณบอกน่ะ ไม่เห็นจะได้เลย" มันเป็นการมองต่างมุมที่จะช่วยให้เราเข้าใจยิ่งขึ้น บางทีเรานั่งมองมันในมุมตัวเองมากเกินไปก็ได้.... การเขียนส่วนใหญ่ ภาษาคำเขียนมันสะท้อนความคิดได้ประมาณ 80% นานๆกลับมาอ่านที เราอาจจะรู้ว่า เอ๊ะ ตอนนั้นเราเป็นแบบนั้นหรือ... การเขียนเป็นการทบทวนตัวเองอย่างหนึ่ง....เขียนๆไปเราอาจจะพบปัญหาที่เกิดจากเราเอง หรือเกิดจากคนอื่น ทำให้เรามีแง่คิดใหม่ๆ เขียนให้คนอื่นอ่าน  คนอื่นอาจจะพบปัญหาในขณะที่เราไม่รู้ตัวก็ได้ จากคุณ : โอ้ย...แจ่ม - [ 26 ก.พ. 51 14:51:11 ]

ความคิดเห็นที่ 56 การเพิ่มโปรดักส์  เป็นการ upsales ที่ใช้กันทั่วไป เช่น  ในเซเว่น   รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มไหมคะ โปรดักส์เรา  คิดว่าไม่ตีกันนะคะ อาหารหลักคือโจ๊ก   กินเสริมติ๋มซำ  น้ำชงน้ำอัดลม  ของหวานไอติม ต้มเลือดหมุนำมาขายแป๊ปเดียว  เพื่อดึงผู้ใช้แรงงาน  แต่ไม่ได้ผลจึงดร็อปไป กลางวันขาย บะหมี่หมูแดง 7 วัน  แล้วเปลี่ยนเป็นเตี๊ยวเรือ เราไม่เห็นว่าโปรดักส์มันคร่อมกันตรงไหนเลยค่ะ ถ้าสังเกตกัน   ร้านส่วนใหญ่  จะขายอาหารหลายอย่าง นอกจากเป็นทางเลือกสำหรับแต่ละคน   เวลามาหลายคน ก้อกินต่างกันได้ เพราะเวลาเราไปกินเป็นกลุ่ม  ก้อกินไม่เหมือนกัน   ร้านห้องแถวบางร้าน  ขายอาหารหลัก 4-5 อย่างเลยนะคะ  แทบไม่เหลือที่วางโต๊ะ ส่วนอาหารแฟรนไชส์  มีสาขาทั่วไป  เรียกคนนอกพื้นที่ไม่ได้หรอกค่ะ   มันไม่ใช่อาหารพิเศษ  มีสูตรลับที่สุดยอด เห็นด้วยว่า  การเขียน จะสะท้อนความคิดและอารมณ์ ณเวลานั้นๆด้วย เช่น  บทคนข้างบ้านกะคนมีสี    อ่านดูจะเหมือนบ่นๆๆๆๆ   เพราะกำลังปวดท้อง ม. บทเพิ่มโปรดักส์เพิ่มยอด  กะต่อยอด  จะมีแต่ตัวเลขเยอะๆ  เพราะเปิดสมุดจด พร้อมดูทีวี บทแรกๆ  จะพิมพ์ชิวๆ พร้อมฟังเพลงไป  ฯลฯ ส่วนการอ่านกับการทำเอง  มันต่างกันแน่นอน  ดังในบทแรก เราก้อนั่งวิจารณ์คนอื่นมานาน  จนเสี้ยนทำเองซะเลย ส่วนการอ่านซ๊รีย์เราแล้วพบข้อบกพร่องมากมายนั้น แน่นอนค่ะ   เพราะทุกประโยคที่เราเขียน  มันคือสิ่งที่เราคิดว่ามันพลาด  ถึงมาโฟกัสให้ฟังไงคะ ไอ้เรื่องไม่พลาด  เช่น วิธีสัมภาษณ์คนซื่อสัตย์เข้ามาได้ยังไง  เราไม่ได้เล่า (เรามั่นใจว่าคนอื่นไม่โกงเงินค่ะ  ยกเว้นอ้อย ขโมยทุกวัน 1000-1500  กับชินขโมยทั้งเป๋า) เรื่องที่เล่า  เราเน้นโฟกัสส่วนผิดพลาดให้ฟังไงล่ะคะ   เพราะมันคือ   story of failure จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 26 ก.พ. 51 16:18:03 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ถ้าเช่นนั้น  เราขอเปลี่ยนแนวค่ะ ขอความคิดเห็น  ไม่เน้นปริมาณ  แต่เน้นคุณภาพ เพราะตอนนี้เล่ามาได้ค่อนเรื่องแล้ว  เกือบจบ จึงคิดว่าข้อมูลที่อ่าน  มากเพียงพอที่จะคอมเมนต์ได้ครบแล้ว ขออภัย  หากความรู้สึกของเราบางวัน ปิดกั้นความเห็นบางส่วนไป "ขอเชิญชวนทุกท่าน brainstorm ความคิดเห็น   ขอเชิญวิเคราะห์กรณีศึกษาร้านนี้อย่างเต็มที่" ได้โปรดออกความเห็นและตอบโต้แย้งกันสุดความสามารถนะคะ เราทุกคนจะไปอ่านและพัฒนาไปด้วยกัน ทั้งสีลม เพื่อวันหน้า  เราจะมีผู้ประกอบการที่พัฒนากันยิ่งๆขึ้นไปค่ะ จากคุณ : มิมิแพนด้า - [ 26 ก.พ. 51 16:58:29 ]

ความคิดเห็นที่ 58 มานั่งฟังด้วยค่ะ.. จริงๆมานั่งคุยกัน ถกประเด็นกันหลายๆคนก็ดีนะค่ะ เปิดความคิด และ มุมมองได้กว้างดี จากที่ติดตามอ่าน คุณมินิแพนด้า ทุกบทที่ผ่านมา นับถือในความคิดและความพยายามทุกๆบทที่เขียนค่ะ  รวมถึงการเรียบเรียงเรื่องเราได้น่าติดตามและขอบคุณมากๆที่นำเรื่องราวมาถ่ายทอด จากคุณ : Phychexxx - [ 26 ก.พ. 51 17:21:44 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ตามอ่านอยู่ค่ะ เพิ่งจะ ไล่ทัน จำนวนที่ลงชื่อไว้ จะน้อยกว่าที่เข้ามาอ่านจริงค่ะ เพราะมีอีกส่วนที่ตามมาอ่านทีหลังด้วย จากคุณ : gomo - [ 26 ก.พ. 51 18:08:58 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ชื่นชมคร๊าบบบบ จากคุณ : Pan Kong - [ 26 ก.พ. 51 20:01:57 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ใครทำสมุดบัญชีครับ ?? เมื่อก่อนผมนึกว่ามีสมุดบัญชีสักเล่ม ใครมาทำก็ได้ พอที่บ้านมีธุรกิจเป็นของตัวเอง กับได้ทำงานยักษ์ใหญ่ระดับประเทศ ผมเพิ่งรู้ว่าการมีนักบัญชี สำคัญยังไงกับเรื่องเงินๆ ทองๆ การที่จะรอจ้างนักบัญชีมาทำบัญชีเมื่อสิ้นปี เราอาจขึ้นเมนเผาก่อนก็ได้ จากคุณ : Kiama - [ 26 ก.พ. 51 20:45:30 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ชอบอ่านที่คุณ มิมิแพนด้าเขียนครับ ไว้เป็นแนวทางให้หลายๆคนช่วยอุดรอยรั่วถ้าจะทำอะไร จากคุณ : answer - [ 26 ก.พ. 51 22:38:28 A:125.26.127.136 X: TicketID:168952 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ลงทะเบียนช้าไปหน่อย พอดีช่วงนี้ยุ่งๆค่ะ รออ่านตอนต่อไปนะคะ :0) จากคุณ : mpl2004 (mpl2004) - [ 26 ก.พ. 51 23:00:45 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ส่วนเรื่องเฮง ผมว่าร้านข้างๆ นำสิ่งที่ตรงข้ามกับความเฮงมาให้ - เห็นด้วยค่ะ 555 จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 26 ก.พ. 51 23:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เหอะ เหอะ มาแล้วค่ะ จากคุณ : jI@ng jIng zhEn - [ 26 ก.พ. 51 23:28:23 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ลงชื่ออ่านด้วยคนคร้าบบบบบบบบบบบ จากคุณ : dangerous - [ 26 ก.พ. 51 23:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ขั้นไว้หน่อย ถึงนี่แล้วครับ จากคุณ : saengchot - [ 27 ก.พ. 51 07:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เข้ามาอ่านและให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : Padcha9 (padcha9) - [ 27 ก.พ. 51 09:38:07 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เขียนดีแล้วครับ ได้ความรู้ดี จากคุณ : ppp - [ 27 ก.พ. 51 16:10:47 A:203.121.185.2 X: TicketID:164460 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เมื่อก่อนก็คิดว่าก๊วยเตี๋ยวกำไรดีมากๆ - -* จากคุณ : nabiris - [ 27 ก.พ. 51 17:15:31 ]

ความคิดเห็นที่ 71 คุณ มิมิ บทที่ 12 หายไปไหนอ่ะคับ หาไม่เจอ จากคุณ : answer - [ 27 ก.พ. 51 21:37:44 A:125.26.125.116 X: TicketID:168952 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อ่านแล้วนึกถึงตอนเรียนครับ เพราะตอนเรียนจบผมทำ senior project เรื่องการจัดการระบบสต็อค วัตถุดิบในร้านอาหาร จากคุณ : comix (COMIX) - [ 27 ก.พ. 51 23:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 73 คุณ มิมิ บทที่ 12 หายไปไหนอ่ะคับ กระทู้ที่แล้ว  อยู่รวมกับบทที่11ไงเจ้า จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 28 ก.พ. 51 00:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ว่าจะอ่านเงียบๆ เหมือนเช่นเคย เพราะเป็นคนขี้เกียจพิมพ์มากมาก แต่วันนี้มี mood อยากออกความเห็นบ้าง ในมุมมองของเรา สำหรับ sme ที่ต้องการเริ่มธุรกิจ การเปิดร้านอาหาร น่าจะเหมาะที่สุด เพราะไม่ต้องปวดหัวกับปัญหาที่แก้ไม่มีวันตก คือช่องทางการจัดจัดหน่าย ยิ่งทุกวันนี้ การจะขายสินค้าเข้าช่องทาง Modern Trade แล้วยังมีกำไร ยากกกกกมากกกก จะขายเข้า Traditional trade ก็มีแต่จำนวนน้อยลง และต้องปล่อย credit ยาว แถมยังเป็นฝากขายส่วนใหญ่อีกต่างหาก เบื้องหลังชีวิตจริงของหนุ่มหล่อ สาวสวยออฟฟิช จะเห็นคึกคักเวลากลางวัน  ตามซอกตามซอย ทานอาหารกับร้านอาหารบนฟุตบาททั่วไป เราชอบไปซอยคอนแวนต์สีลม ร้านอาหารรถเข็นยึดฟุตบาทสองฝากฝั่ง เราก็เป็นนักกินคนหนึ่ง เป็นทั้งนักกินเดี่ยวและกินเป็นหมู่คณะ ตระเวณหาร้านอาหารที่ถูกปากและในขณะเดียวกันก็แอบวิเคราะห์บทความสำเร็จของแต่ละราย ซึ่งหลายครั้งแหวกทฤษฏีการตลาดที่ร่ำเรียนและมีประสบการณ์มานานปี ถ้าเป็น personal care products ต้องมียี่ห้อ มีคุณภาพ มี อย มีโฆษณาเยอะๆอัดเข้าไป มีช่องทางจัดจำหนาย ถึงจะขายดี คนซื้อก็พิถีพิถัน ส่องแล้วส่องอีกกว่าจะซื้อ แต่กับอาหารเข้าปาก กลับไม่ซีเรียสมาก ขอให้อร่อยและดูเหมือนสะอาดก็ขายดิบขายดี ถ้าสังเกตุตามห้าง เวลาจัดมหกรรมอาหารตามลานกิจกรรม คนทั้งซื้อและนั่งกินมากมาย แต่ถ้าฉุกคิด เขาจะเอาน้ำทีไหนล้างมือ ล้างสินค้า สินค้าบางอย่างต้องล้างมือตลอดเวลา เช่น ขาหมู ส้มตำ น้อยเจ้าจะมีอ่างล้างนะจ๊ะ เพราะเป็นพื้นที่ชั่วคราว แล้วเขาทำยังไง อย่ารู้นะดีแล้ว มีตัวอย่างอยากเล่า คิดว่าหลายคนเคยกินเยนตาโฟเจ้าดุที่หลังเซ็นทรัลสีลม ข้างโรงเรียนเซนโย เป็นร้านริมฟุตบาทที่ตั้งโต๊ะยาวเหยียด มีคนกินมากมาย เป็นร้านที่เจ้าของจะจับคุณเข้าไปนั่งตรงไหนก็ได้หากมีที่ว่าง รวมกับคนอื่น บางทีโต๊ะนิดเดียวอัดกันเข้าไปหกคน โดยด้านนึงติดกำแพง บริการนะเหรอ ห้ามแซงคิว ห้ามตะโกนสั่ง คุณต้องนั่งเฉยๆ ถึงเวลาเขาจะมารับ order เอง และห้ามจี้ order เด็ดขาด ทุกโต๊ะนั่งเรียบร้อยเป็นเด็กนักเรียน ไม่ว่าคุณจะเดินมาหรือมารถเบ๊นซ์คันโต บริการเท่ากันหมด และผิดพลาดน้อยมาก ไม่มีการทักทาย จำคุณไม่ได้ ไม่ว่าคุณจะกินกี่ครั้ง สิ่งที่ทำให้ผมและทุกคนอดทนและถึงขนาดยอมเปลี่ยนพฤติกรรม เพราะรสชาติอาหาร ผมไม่ได้บอกว่าอร่อยที่สุดในโลก แต่สำหรับเยนตาโฟ หาเจ้าอื่นเทียบยาก และเจ้าของทำเอง ภาพรวมถ้าเป็น 10 คะแนน รสชาติได้ 9 ความสะอาด 7 บรรยากาศร้อนเหงื่อตกได้ 0 ความสะดวก 0 การบริการแบบทหารได้ 5 CRM ติดลบ เจ้าของทำเอง อืม หรือนี่คือ key word ของธุรกิจร้านอาหารขนาดเล็กสำหรับ sme ผมลองทบทวนหลายสิบร้านอร่อยที่เรากินอยู่ในชีวิตประจำวัน ล้วนเป็นเจ้าของทำเองทั้งสิ้น หากเป็นลูกจ้างก็เห็นเจ้าของอยู่ใกล้ๆ คอยกำกับการแสดง มีแต่กาแฟสดที่เป็นลูกจ้างขาย แล้วเรายอมซื้อกิน จากคุณ : สองคนยลตามช่อง คนหนึ่งเห็นทอง (กระบี่ไร้คม) - [ 28 ก.พ. 51 04:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 75 อ้อ key word อีกตัว เจ้าของ เอาใจ    ใส่    ในเยนตาโฟทุกทุกชามที่ทำ ซึ่งหาไม่ได้ในลูกจ้างทั่วไป (ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนในราคาค่าแรงปกติ) รสชาติร้านนี้จึง อร่อย และ เสถียร พวกเราต้องเตรียมทิชชูไปเองด้วยนะถ้าจะไปกินร้านนี้ เพราะที่ร้านไม่มี จากคุณ : กระบี่ไร้คม - [ 28 ก.พ. 51 04:49:49 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เเอบอ่านมาทุกตอนเลยครับ มีความรักในเนื้องาน คือส่วนหนึ่งในความสำเร็จ จากคุณ : fourbot - [ 28 ก.พ. 51 10:31:10 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เห็น จขกท บอกว่าอ้อยขโมยทุกวัน วันละ1000-1500 คุณทราบตั้งแต่แรกแล้ว หรือเพิ่งมาทราบหลังจากเค้าขโมยไปหลายวันแล้วคะ ทราบแล้วคุณจัดการอย่างไร และทราบยอดได้อย่างไรว่าเค้าขโมยเท่าไหร่ แล้วเพื่อนร่วมงานมีใครรู้เรื่องนี้หรือเปล่าคะ แล้วตอนนี้พอจะมีคำแนะนำเชิงป้องกันได้หรือเปล่า ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ระเบียงชมจันทร์ (ระเบียงชมจันทร์) - [ 28 ก.พ. 51 19:37:35 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เหมือนอย่างที่ จขกท. บอกบางทีการคิดการมองจากคนภายนอกอาจไม่เหมือนกับการลงไปปฏิบัติจริงๆเพราะไม่เจอปัญหากับตนเอง ณ.จุดนั้นเวลานั้นคงไม่รู้เพราะเวลากระชันชิดอาจคิดอะไรไม่ออกเหมือนกัน ดูแล้ว จขกท. ค่อนข้างจะมีทุนพอสมควรจึงไม่กระทบกับรายได้หลัก แต่.....สำหรับคนที่งบประมาณจำกัดกับเงินรอนที่เก็บมาหลายสิบปี+โบนัสก้อนโต ต้องใช้สมองและแรงกายอย่างมาก พึงระรึกไว้เสมอว่าคุณต้องใช้ทุกบาททุกสตางค์ให้้คุ้มค่าที่สุดเพราะของบางอย่างมันไม่สามารถคืนกลับมาเป็นเงินทุนให้เราต่อได้เช่นค่าเช่า, ค่าทำสถานที่เป็นต้น(ฝากไว้สำหรับคนที่ยังไม่มีประสบการณ์หรือกำลังคิดจะทำ เอาไปคิดดู) ไม่รู้จะกล่าวอะไรดีแล้ว เพราะถ้าเขียนอย่างเป็นทางการจะต้องยืดยาวและเครียดแน่ๆเอาเป็นว่า เศรษฐกิจยุคนี้ การเมืองอย่างนี้ รัฐบาลหน้าตาแบบนี้.......นิ่งๆครับ จำศีลเป็นมนุษย์เงินเดือนกันไปก่อนถ้าเงินทุนทางธุรกิจไม่สูงจริงๆอย่าริทำการใหญ่ อย่าพึ่งเสี่ยงทำอะไรตอนนี้เลย (มีแต่เจ๊ากับเจ๊งเท่านั้น) ขนาดสมัยเมื่อ7-8ปีที่แล้วเศรษฐกิจดีกว่านี้ยังไปไม่ค่อยจะรอดกันเลย แล้วมายุคนี้คงไม่ต้องอธิบายทุกคนคงรู้นะว่าเป็้นยังไง ป.ล.ฝากไปคิดชั่งนำหนักกันดูว่าจะไปทิศทางไหนถึงจะดีกว่ากัน!!!!! จากคุณ : AC Milan - [ 29 ก.พ. 51 00:49:35 A:125.26.132.84 X: ]

ความคิดเห็นที่ 79 ตามมาเช็คชื่อครับ จากคุณ : Le dix - [ 29 ก.พ. 51 08:45:37 ]

ความคิดเห็นที่ 80 มาลงชื่อค่ะ จากคุณ : รักนะแต่ไม่แสดงออก - [ 29 ก.พ. 51 20:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 81 บทใหม่มายางงงงงงงงงงงงงงงงงงง รออยู่นะเจ้า จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 29 ก.พ. 51 23:03:04 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 3 มี.ค. 51 15:18:17 ]

ความคิดเห็นที่ 83 อยากอ่านต่ออ่ะครับ คุณมิมิ จากคุณ : โต้ง (Sanyatong) - [ 3 มี.ค. 51 17:49:01 ]

ความคิดเห็นที่ 84 อ่านถึงนี่แล้วครับ หวังว่า 1 comment ของผม จะช่วยให้คุณ mimipanda มี 1 happy เหมือนเช่นทุกๆ ตอนนะครับ จากคุณ : saengchot - [ 4 มี.ค. 51 22:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 85 โอ้โห ...........กระทู้ของพี่ มิมิแพนด้า คนเพียบเลย เพิ่งเคยเข้ามาดู สงสัยต้องขอคำปรึกษามั่งแล้ว จากคุณ : แมกกายเวอร์ - [ 5 มี.ค. 51 16:35:49 A:125.24.230.236 X: ]

ความคิดเห็นที่ 86 มารอบทใหม่ค่ะ :] จากคุณ : tzippy - [ 6 มี.ค. 51 18:46:40 ]

ความคิดเห็นที่ 87 http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6400402/B6400402.html คุณมิมิ มาแล้ววว ชมภาคต่อไปด้าย จากคุณ : answer - [ 8 มี.ค. 51 22:54:34 A:125.27.45.239 X: TicketID:168952 ]

ความคิดเห็นที่ 88 มีแต่พวกเข้ามาดูไม่ออกความเห็นอะไรเลย!!!!!!!!!!!!!เฮ้อ..............เซ็ง จากคุณ : สมุนบังรอน - [ 9 มี.ค. 51 00:00:59 A:125.24.86.8 X: ]

ความคิดเห็นที่ 89 ขอบคุณครับ จากคุณ : tompim - [ 21 มี.ค. 51 22:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ขอบคุณครับ จากคุณ : d.hunt - [ 31 มี.ค. 51 19:17:45 ]