ความคิดเห็นที่ 1 2. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:17:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 3. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:18:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 4. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 5. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:19:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 6. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:20:10 ]

ความคิดเห็นที่ 6 7. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:21:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 8. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:21:36 ]

ความคิดเห็นที่ 8 9. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:21:59 ]

ความคิดเห็นที่ 9 10. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:22:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 11. จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:22:39 ]

ความคิดเห็นที่ 11 12.(จบบริบูรณ์) จากคุณ : takop - [ 5 มิ.ย. 51 23:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้วเรียกสติคืนมาเยอะเลยครับ ขอบคุณ จขกท มากๆๆๆๆ มีประโยชน์จริงๆ จากคุณ : TN.kung - [ 5 มิ.ย. 51 23:46:36 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดีมากๆครับขอโหวตเลย อยากให้คนที่ทำให้บ้านเมืองวุ่นวายทุกวันนี้ทำได้เหมือนหมื่นตาจัง จากคุณ : จิงโจ้ (JingJoe_JingJai) - [ 6 มิ.ย. 51 00:46:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบมากครับ Fwd ไปให้เพื่อนอ่านด้วยครับ จากคุณ : tassai - [ 6 มิ.ย. 51 01:00:44 A:192.168.100.201 X:61.7.166.206 TicketID:151350 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 6 มิ.ย. 51 05:15:16 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบครับ จากคุณ : troll - [ 6 มิ.ย. 51 12:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ดีมากเลยครับ จากคุณ : afood - [ 6 มิ.ย. 51 19:59:46 ]

ความคิดเห็นที่ 18 " หมื่นรู้ ไม่สู้ ปล่อยวาง " ดี ครับ น่าจะให้ข้อคิด และเตือนสติแก่ ทุกคน และ... ผู้ที่คิดว่ามีการศึกษาสูงบางคนที่เป็น "นักสร้างภาพ"... ผู้ที่ชอบนำใบรูปใบปริญญาบัตรมาโชว์ในอินเตอร์เนต... ผู้ที่หมกมุ่นและคลุ้มคลั่งในเรื่อง"องค์ความรู้"... และ โดยเฉพาะตัว "ผมเอง" ที่ไม่ยอม"ปล่อยวาง"เมื่อเจอคนเช่นนี้ จากคุณ : SEA - [ 6 มิ.ย. 51 21:35:36 A:124.121.243.225 X: TicketID:107202 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ชอบๆๆๆ มากเลย โดน! จากคุณ : alizm - [ 7 มิ.ย. 51 10:59:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณนะคะ.......อ่านแล้วชอบจัง จากคุณ : สองตา(เหล่ด้วย) - [ 7 มิ.ย. 51 12:02:06 A:58.10.68.77 X: TicketID:173090 ]

ความคิดเห็นที่ 21 *-* จากคุณ : plawan131 - [ 7 มิ.ย. 51 13:55:10 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาโหวตให้ค่ะ จากคุณ : Lilac - [ 7 มิ.ย. 51 15:12:35 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เรียนจขกท การนำเรื่องราวดีๆ มาเผยแพร่ เป็นสิ่งดีครับ และผมเชื่อว่าผู้เขียนจะยินดีมากๆ ด้วยครับ ในฐานะคนอ่าน..เราควรเคารพและให้เกียรติผู้เขียน ด้วยการให้เครดิตคนเขียนหรือแหล่งที่มาถูกไหมครับ เพื่อนๆ ท่านใดสนใจอ่านเรื่องราวดีๆ ที่มีมากมาย ติดตามอ่านเรื่องของหมื่นตาได้ที่นี่บ้านคุณกะว่าก๋าครับ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kawaka&month=06-2008&group=61&date=02&gblog=1 เจ้าของบ้านนี้ใจดีมากครับ http://kawaka.bloggang.com/ ปล. โหวตครับ ^^ จากคุณ : KyBlueSky - [ 7 มิ.ย. 51 18:30:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณ คุณKyBlueSky ที่มาเตือนครับ ผมได้รับ Forward mail  มาครับ  เลยอยากนำมาให้อ่านกัน เลยไม่รู้ว่ามีที่มาที่ไหน     ในเมื่อรู้ที่มาแล้ว   ก็ขอบคุณผู้เขียนด้วยนะครับที่มีเรื่องราวดีๆแบบนี้มาให้อ่าน  http://kawaka.bloggang.com/ จากคุณ : takop - [ 7 มิ.ย. 51 18:50:52 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ด้วยความยินดีครับ ฝากเพื่อนๆ ที่จะ Forward mail  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวหรืองานเขียนใดๆก็ตาม ร่วมด้วยช่วยกันระบุชื่อผู้เขียน/ที่มา นะครับ จากคุณ : KyBlueSky - [ 7 มิ.ย. 51 19:13:59 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เรื่องนี้ดีมากๆเลย  คล้ายๆกับพี่ท่านนึ่งของผมเปรียบเทียบไว้เลย แต่เค้าเทียบกับแก้วมังกรครับ  แต่conceptเดียวกันครับ   ขอบคุณที่มอบสิ่งดีๆให้ครับ จากคุณ : ลูซิเฟอร์ โอรสแห่งรุ่งอรุณ - [ 7 มิ.ย. 51 19:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 27 thank you kabbbbb จากคุณ : vongkong (vongkong) - [ 7 มิ.ย. 51 21:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตามมาดูพี่หมื่นตาออกมาเที่ยวนอกบ้านค่ะ อยากให้คนที่เข้ามาลองเข้าบล็อกพี่กะว่าก๋าด้วยค่ะ มีพี่หมื่นตา ให้อ่านถึง 32 ตอน แต่ละตอนให้ข้อคิดดีๆทั้งนั้นเลยค่ะ จากคุณ : มัยดีนาห์ - [ 7 มิ.ย. 51 21:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณค่ะ ตามไปอ่านตอนที่เหลือดีก่า จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 7 มิ.ย. 51 21:36:02 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณเช่นเดียวกับทุกๆ คนค่ะ   การปล่อยวางทำได้ยากยิ่งกว่าสิ่งใด เมื่อเวลาที่เราเจอปัญหาอุปสรรคถาโถม และเมื่อเราปล่อยวางได้ในเวลานั้น  ภูเขาที่หนักอึ้งก็จะหลุดลอยไป อยากทำให้ได้เช่นเดียวกัน  ขอบคุณนะคะที่ทำให้ได้แง่คิดที่ดีๆค่ะ จากคุณ : nuumama - [ 7 มิ.ย. 51 22:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เห็นกระทู้นี้แล้วผมนึกอะไรออกสักอย่าง ผมชอบอ่านการ์ตูนอยู่สองเรื่อง เรื่องที่หนึ่งคือ นารูโตะ นินจาคาถาโอ้โฮเฮะ เรื่องที่สองคือ Hunter X Hunter (อันที่จริงชอบอ่าน Vagabond ที่สุด เพราะพอเจาะทั้งเนื้อเรื่อง และภาพสวยงาม แต่ีไม่ขอพูดถึงเพราะมันไม่เกี่ยวกับกระทู้) ในการ์ตูนสองเรื่องนี้มีจุดร่วมที่เหมือนกันอยู่อย่าง คือเป็นการ์ตูนที่ดำเนินเรื่องแนวแฟนตาซี ตัวเอกในเรื่องมีพลังพิเศษที่เหนือมนุษย์แต่ฝึกปรือกันได้ (คล้ายๆกังฟู) ในเรื่อง HunterXHunter บอกว่ามนุษย์มีพลังที่เรียกว่า "เน็น" แฝงไว้ แต่พลังของเน็นจะแปรเปลี่ยนตามรูปลักษณ์ที่แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับบุคคล พลังนั้นมีอยู่หกสาย คือสายเสริมพลัง สายเปลี่ยนแปลง สายควบคุม สายแผ่พุ่ง สายแปรสภาพ และสายพิเศษ ส่วนในเรื่องนารูโตะเป็นเรื่องของนินจา ที่มีพลังต้นกำเนิดที่เรียกว่า "จักระ" และพลังของจักระนี้สามารถแปรรูปลักษณ์ออกมาได้ต่างกันไปขึ้่นอยู่กับบุคคลเช่นกัน ซึ่งรูปลักษณ์ที่แปลออกมานี้แบ่งได้ออกมา 5 วิถี คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ และสายฟ้า ทั้งสองเรื่อง นอกจากจะมีรูปลักษณ์ของพลังที่แบ่งออกมาได้เป็นสายหลักต่างๆ ในทำนองเดียวกัน ยังมีหลักการที่เหมือนกันอยู่ว่า "ผู้ฝึกวิชาจงหารูปลักษณ์ของตนเองให้เจอ แล้วจงมุ่งเน้นฝึกรูปลักษณ์นั้นๆ ให้มีความเชี่ยวชาญ หากจะฝึกรูปลักษณ์อื่นก็จงฝึกแต่รูปลักษณ์ที่ใกล้เคียงกับตน แต่จงอย่าฝืนฝึกรูปลักษณ์ที่ตนไม่ถนัด หรือห่างไกลจากรูปลักษณ์พื้นฐานแต่เดิม เพราะจะเสียเวลาและความอุตสาหะไปโดยไม่คุ้มค่ากับผลที่ได้" จากคุณ : lb'sN - [ 7 มิ.ย. 51 23:41:45 A:125.26.140.248 X: TicketID:177270 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ข้างบนนั่น คือสิ่งที่อยากบอก เมื่อเห็นกระทู้แล้วเกิดวาบความคิด ท่านอื่นๆ เห็นรคาญนัยน์ตาจงโปรดอภัยผมด้วย จริงๆ ที่ผมมาตอบกระทู้นี้ เพราะผมโคตรจะไม่เห็นด้วยกับกระทู้เลยนะ....อ่านนิทานเรื่องนี้แล้วผมนั่งคิดอยู่ตั้งนาน เออ มันนิทานเซ็นนี่หว่า แต่ผมเห็นคนเอาเซ็นมาว่ากล่าวผิดๆ ผมเองก็จนใจอยู่ นิทานเรื่องนี้บอกอะไรเหรอ???? ผมหาบทสรุปไม่เจอครับ บอกให้ถ่อมตนงั้นหรือ เออ ถึงไม่ใช่เซ็น แต่เป็นคนชาติใด ภาษาใด ถ้าขึ้นชื่อว่าเป็นผู้มีปัญญาแล้ว ย่อมต้องคอยรับฟัง คอยดู คอยรับรู้ข้อมูลอย่างไม่วางตา คอยถ่อมตนรับความรู้อื่นๆ ดังโคลงที่ว่าไว้ว่า... ฟังสรรพสำเนียงด้วยหู ดูสรรพสิ่งด้วยตา ทุกสิ่งที่ได้เห็นได้ยินมา ผู้มีปรีชาไม่ละทิ้ง ดังนั้น คนที่เย่อหยิ่งถือตนว่าเก่ง ว่าดี จนไม่รับฟังผู้อื่น ผมก็ไม่เห็นว่าเป็นสามัญสำนึกของมนุษญ์ทุกชาติ ศาสนาอยู่แล้ว ว่าคนประเภทนี้คือคนไม่มีปัญญา จากคุณ : lb'sN - [ 8 มิ.ย. 51 00:00:57 A:125.26.140.248 X: TicketID:177270 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เขียนมาตั้งยาว ไม่ใช่จะชวนท่านผู้อ่านไปอ่านการ์ตูน แต่นี่เป็นเพียงการเกริ่นเท่านั้น การ์ตูนทั้งสองเรื่องวางโครงเรื่องเกี่ยวกับรูปลักษณ์ของพลังมนุษย์ไำด้ใกล้เคียงความเป็นจริงนะ.... มนุษย์แต่ละคนมีความถนัดต่างกันไป และทุกคนก็ไม่มีทางที่จะถนัดหรือรู้ดีไปเสียทุกเรื่อง ทำไมคนที่เป็นอาจารย์ในการ์ตูนเรื่องนี้ถึงไม่เคยแนะนำศิษย์ตัวเองให้ฝึกวิชาทุกรูปลักษณ์ เพราะอาจารย์รู้ดีว่าให้คนทำในสิ่งที่ไม่ถนัด นอกจากจะเสียเวลา แล้วเกิดลูกศิษย์ตัวเองหลงทางไปมุ่งฝึกรูปลักษณ์ืที่ตัวเองไม่ถนัด ก็ไม่มีวันได้กลายเป็นคนเก่งกัีบเขา สู้กับคนอื่นก็มีแต่ตายอ้องลูกเดียว แต่ประหลาดนะครับ คนในชีวิตจริงหลายๆ คนกลับพยายามทำตัวว่าตัวเก่งหรือเชี่ยวชาญในหลายๆ ด้าน น่าเกลียดกว่านั้นคือ หลงตัวว่าเก่งไปซะทุกเรื่องก็มี....คนประเภทนี้คือคนโง่ และัเมื่อคนพวกนี้มาทำเรื่องที่ตนเองไม่ถนัด ถ้าไม่เสียเวลาก็เสียหายเสียทั้งสิ้น ไม่เชื่อลองไปดูคุณสุรยุทธ์บริหารประเทศสิ ภาษาสามก๊กที่ว่า "ราชการบ้านเมืองวิปริต ผัีนแปรไป" ผมก็มาเคยเห็นเพราะเอาคนไม่ได้ความมานั่งบริหารนี่แล อันนี้แทน สำหรับ คคห. ที่ 34 ที่โดนลบไปครับ จากคุณ : lb'sN - [ 8 มิ.ย. 51 00:02:56 A:125.26.140.248 X: TicketID:177270 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ชอบมากๆค่ะ จะเตือนตัวเองไว้ ขอบคุณ จขกท.ที่นำมาเผยแพร่ค่ะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าแป้น - [ 8 มิ.ย. 51 00:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ต่อ คคห. ที่ 33 มานั่งๆ คิดต่อ มานั่งดู บทสรุปของนิทานนี้บอกว่าให้ "ปล่อยวาง" คนเล่านิทานครับ ปล่อยวางอะไร ท่านทราบหรือไม่???? ปล่อยวางอย่างไร ท่านรู้หรือไม่???? สอนๆ แบบนี้อันตรายนะครับ หากสอนให้ปล่อยวางโดยไม่รู้จักแยกแยะ นั่นก็เป็นอันตราย ปล่อยวางโดยไม่รู้เท่าทัน จะก่อให้เกิดความเสียหาย และก่อนจะปล่อยวางได้ ต้อง "รู้" ให้ดีเสียก่อน ว่าควรปล่อยหรือไม่ ขอยกตัวอย่าง เจ้าชายสิทธัตถะ ก่อนจะเสด็จเข้าบำเพ็็๋ญสมาธิเพื่อจะบรรลุ ก็ศึกษาแนวทางการบรรลุของลัทธิต่างๆ สิทธัตถะบำเพ็ญทุกรกิริยาจนรู้แจ้ง ว่าหนทางนี้ ไม่ได้เป็นแนวทางบรรลุ จึงได้ "ปล่อยวาง" แนวทางการทรมาณตนเสียได้ สิทธัตถะรู้แล้ว จึงได้ปล่อยวาง นี่จึงเรียกว่าเป็นการปล่อยวางที่แท้ ปล่อยวางบนความรู้แจ้งเห็นจริง อีกตัวอย่าง จีซัส ผู้บรรลุทางแห่งการเข้าถึงพระเจ้า ชั่วขณะที่จีซัสเดินแบกกางเขน โดนแส้ทหารโรมันโบยตีไปสู่หลักประหาร จีซัสได้ปล่อยวางหรือไม่ ไม่ เพราะจีซัสรู้ว่าไม่ใช่กาละและเทศะแห่งการปล่อยวา่ง จีซัส "แบก" ไปจนสู่หลักประหาร และเอาเลือดชโลมแผ่นดิน และเลือกที่จะ "ปล่อยวาง" ความแค้น ความชิงชัง แตาบอกว่านี่คือเลือกที่จะชำระบาป สองตัวอย่างนี่คือ การแบก การปล่อยวาง และการรู้ ปล่อยวางโดยไม่รู้เท่าทัน ไม่รู้จักแยกแยะ ไม่รู้จักควร ไม่รู้จักถูก ไม่รู้จักผิด นี่ไม่ถือเป็นธรรม แต่ถือเป็นบาป เป็นการปล่อยวางที่ชั่วร้าย การปล่อยวางที่นับว่าเป็น "คุณธรรม" จึงต้องปล่อยวางบนพื้นฐานแห่งความรู้ แห่งปัญญาเสียก่อน คนที่เขียนนิทานเรื่องนี้ เอาความรู้ปรมาจารย์เซ็นมาพูด แต่รู้ไม่จริงแล้วเอามาพูด ถือเป็นอันตราย รู้ดังนี้ถือเป็นคนครึ่งคน ไม่เต็มคน จากคุณ : lb'sN - [ 8 มิ.ย. 51 00:20:12 A:125.26.140.248 X: TicketID:177270 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ชอบ ชอบ ครับ  ความคิดเห็นที่เเตกต่าง จากคุณ : fourbot - [ 8 มิ.ย. 51 09:56:41 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เรียนคห36 ค่อยๆปล่อยวาง...ทีละเรื่อง...ทีละเวลา...ค่อยๆ...ปล่อย...อย่าโหม...อย่าล้า... อันไหนที่ยังปล่อยไม่ได้...อย่าฝืน...อันที่ปล่อยได้...อย่าถือ...ค่อยๆ...ปล่อย... สัญชาติญาณ...ส่วนหนึ่ง...ความนึกคิด...ส่วนหนึ่ง...ต้องสร้างสมดุล...อย่างรู้เท่าทัน... สัตว์มีสัญชาติญาณส่วนหนึ่ง...มีความคิดส่วนหนึ่ง...มีสังคมส่วนหนึ่ง... สัตว์รู้เท่าทัน...การหาเลี้ยงชีวิต...การใช้ชีวิต...และการมีชีวิต... สัตว์มีประสบการณ์...ประสบการณ์สร้างความรู้...ความรู้สร้างความคิด...ความคิดสร้างพฤติกรรม... พฤติกรรมสร้างผลกระทบ...กระทบมากก็คืนมามาก...กระทบน้อยก็คืนมาน้อย... กระทบแบบหนุนเนื่องก่อขยาย...กระทบแบบหักล้างก็สลาย...ไม่มีขอบเขต...ไม่มีรูปแบบ... สัตว์สร้างรูปแบบ...จากประสบการณ์...สร้างขอบเขต...จากความคิด...ประสบการณ์เปลี่ยนรูปแบบเปลี่ยน...ความคิดเปลี่ยนขอบเขตเปลี่ยน... สัตว์มีเอกเทศทางความคิด...มีพฤติกรรมตามอุปาทานสังคม... อุปาทานมาจากความคิด...ความคิดมาจากประสบการณ์...แปรเปลี่ยนไม่รู้จบ...ขยาย...สลาย...เป็นคลื่นแห่งทะเลชีวิต... ปล่อยวางคลื่นเหล่านั้น...จากลูกเล็กๆ...ไปสู่ลูกใหญ่ๆ...จากการหนุนสู่การสลาย..จากการหักล้างสู่ความว่างเปล่า.. ค่อยๆทำ...ไม่ก่อตัว...ไม่หักล้าง...ไม่สร้างคลื่น...ไม่ตามสัญชาติญาณ...ไม่ตามความคิด...ไม่ตามอุปาทานสังคม... ค่อยๆวาง...ไม่โหม...ไม่ล้า...ไม่ควบคุม...ไม่ครอบงำ...ค่อยๆวาง โรงเรียนวัดสามแยก... จากคุณ : โรงเรียนวัดสามแยก - [ 8 มิ.ย. 51 10:46:10 A:125.25.132.89 X: TicketID:164272 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สมัยก่อนที่มนุษย์ยังไม่ฉลาดและรู้มากพอ  มนุษย์จึงเอาตนเองเป็นศูนย์กลางของโลก  ถึงขนาดคิดไปว่า  โลกนั้นเป็นศูนย์กลางของจักรวาล  ดาวต่างๆ รวมทั้งพระอาทิตย์นั้นหมุนรอบโลก แต่เมื่อมีความรู้ทางดาราศาสตร์มากขึ้น  เราก็เพิ่งรู้ว่าโลกนั้นโคจรรอบดวงอาทิตย์แทนที่  พระอาทิตย์จะโคจรรอบโลกดังที่เคยคิด  แต่เราก็ยังไม่หายโอหัง  คิดเอาว่าจักรวาลของเราเป็นจักรวาลหนึ่งเดียว  และเป็นสิ่งมีชีวิตหนึ่งเดียวที่โดดเด่นที่สุดในจักรภพนี้ จากคุณ : Jimmy Walker - [ 8 มิ.ย. 51 11:45:19 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แต่แล้วเมื่อความรู้เรามากขึ้นไปอีก  เราก็พบว่ายังมีจักรวาลอื่นอีกที่อยู่ไกลออกไป  และพระอาทิตย์ในจักรวาลของเราที่ว่าใหญ่นั้นกลับเล็กนิดเดียว แล้วโลกของเรานั้นคือเศษเสี้ยวแค่ฝุ่นผง  ตัวของเราแต่ละคนคงไม่ต้องพูดถึง  เศษของเศษของเศษ  แล้วจะหลงคิดว่าเรายิ่งใหญ่ไปถึงไหน ที่พูดมานี่  ไม่ใช่จะทำให้ทุกคนดูถูกตัวเอง  แต่อยากทำให้เราเข้าใจ สัจธรรมมากขึ้นว่า  ยิ่งใหญ่แค่ไหนเราก็ยังเป็นเพียงเศษเสี้ยวของจักรวาลอยู่ดี  คนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด  ตายไป  โลกก็ไม่ได้หยุดไว้อาลัย  คนอื่นก็ยังทำมาหากินของเขาต่อไป  นี่คือสัจธรรม  ที่ทำให้ผมเชื่อว่า  ผู้รู้มากพอ จะถ่อมตนเสมอ   มองจากทุกสิ่งล้วนสำคัญ  แม้สิ่งเล็กน้อยที่สุดก็ยังสำคัญ มองจากทุกสิ่งล้วนไร้สาระ  สิ่งสำคัญที่สุดก็ยังไร้สาระ จากคุณ : Jimmy Walker - [ 8 มิ.ย. 51 11:51:31 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อือ ระวังอันตรายในเรื่องการอ่านนิทานเซ็นไว้อีกประการนะครับ ผมเอง ที่พูดมาแต่แรกนี้ ไม่ได้มีเจตนาจะดูหมิ่นครูบาอาจารย์ที่ได้เมตตามอบนิทานเซ็นไว้เป็นแก่ลูกหลานแต่ภายหลัง แต่ผมห่วงคนเอานิทานเซ็นมาเล่าแปรรูปแต่ภายหลังมากกว่า อันว่านิทานเซ็นนี้ บังเกิดมาแต่สถานการณ์ต่างๆ นานา ที่อาจารย์ได้หยิบยกตัวอย่าง หรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง แล้วอาจารย์ก็ได้เล่ามาสั่งสอนลูกศิษย์ ซึ่งเรื่องราวอันเป็นตัวอย่างนี้ ล้วนสอดคล้องกับสถานการณ์และคำสั่งสอนที่ปรมาจารย์เหล่านั้นเผยแพร่แก่ลูกศิษย์ แต่เป็นที่น่าเสียดาย หลายๆครั้ง ลูกศิษย์ในยุคหลังๆ ที่ได้แต่ฟังตามกันมา ก็หยิบยกเอานิทานเซ็นนั้นมาทั้งดุ้น โดยไม่ได้ดู "บริบท" รอบข้างของคำสั่งสอนนั้นๆ ทำให้ผู้อ่านแปลความหมายที่ปรมาจารย์ตั้งใจสั่งสอนแต่เดิม นิทานเซ็นอันนี้น่าตลก ตลกตรงที่ว่าในอดีตนั้น คนชื่อหมื่นตาเป็นบัณฑิตจีนที่ร่ำเรียนตำราตามแบบแผนโบราณของจีน ตำราในยุคนั้นคนอ่านว่ามาก มาเทียบในยุคนี้ก็เรียกว่าน้อยยิ่งกว่าน้อย สมัยก่อนคนจีนไม่มีกระดาษเขียนหนังสือไว้บนไม้ไผ่ม้วน เวลาฮ่องเต้จะทรงงานก็ต้องเอาม้วนไม้ไผ่อันเป็นอาลักษณ์ที่ขุนนางเขียนถวา่ยบรรทุกเข้าเกวียนไป ถ้าเป็นยุคนี้ก็เป็นเพียงแค่แฟ้มหนาๆ สัก 3-4 ตั้งเท่านั้น คนจีนเป็นชนชาติที่น่าชื่นชมประการหนึ่ง คือ คนจีนชื่นชมบัณฑิต ดังนั้น ในสมัยก่อนใครได้อ่านหนังสือแตกฉานสักเท่าเกวียน 3-4 เล่ม ก็ถือว่าเป็นผู้เรืองปัญญาในยุคนั้นแล้ว ประกอบกับค่านิยมคนจีนที่ยกย่องบัณฑิต จึงไม่แปลกที่จะมีบัณฑิตหนุ่้มผู้หลงตัวเอง ทั้งๆ ที่เทียบกันแล้วความรู้กระผีกเท่านั้นอย่างดีก็แค่มัธยมปลายในยุคนี้ ดังนั้นความรู้ในสมัยโบราณ จึงกว้างขวางกว่าตำรามากนัก คนมีปัญญาเมื่อแตกฉานในตำราไม้ไผ่ม้วนทั้งปวงก็รู้ดีว่าความรู้เพียงเท่านั้นยังน้อย ผู้รักการเล่าเรียนไม่จบสิ้นจึงไม่แปลกใจที่จะหลีกเร้นเข้าป่า นั่งค้นคว้าศึกษาเองไม่จบสิ้น ส่วนผู้รักการทำราชการ กฤ็เข้าไปทำราชการหมั่นเพียรจนมีความเชี่ยวชาญขึ้นมากกว่าเดิืม แต่ในปัจจุบัน....เรามีการเก็บความรู้ที่เป็นระบบระเบียบ และคลังความรู้มหาศาลบันทึกในรูปแบบต่างๆ ทั้งตำรา ทั้งสื่อผสม เรียกได้ว่าเกิดแล้วตายอีกสิบชาติก็ไม่มีวันเรียนครบ การณ์จึงตรงกันข้ามกับในอดีต มันผู้ใดทำตัวจองหองโอหัง หมิ่นความรู้ที่บรรพชนอุตส่าห์เก็บสะสมไว้ให้ ไปถือเอาสิื่งที่ตนเองนึกเองถือเองว่าเลิศประเสริฐกว่าความรู้ที่บรรพชนรุ่นแล้วรุ่นเล่าเก็บมานับพันปี แบบนั้นสิถึงเรียกว่าไม่รู้ปล่อยวา่ง เป็นคนไร้สติปัญญาอย่างแท้จริง จากคุณ : lb'sN - [ 8 มิ.ย. 51 12:48:06 A:125.26.138.151 X: TicketID:177270 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ทำอะไรต้องดูตามความเป็นจริงด้วย Idealistic มากอยู่ไม่ได้ คนสร้างลัทธิสำเร็จเขาก็ สบายไปเท่านั้นเอง จากคุณ : Fah Lan - [ 8 มิ.ย. 51 14:43:42 A:125.24.158.27 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ยินดีที่ได้อ่านความคิดเห็นของคุณสิงห์(lb'sN)อีกครั้ง คงกระตุ้นให้เกิดการโต้แย้งจากหลายคนหลายมุมมอง ยินดี ยินดี..... จากคุณ : ครูต้อ - [ 8 มิ.ย. 51 21:23:27 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 8 มิ.ย. 51 21:47:39 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ummmm จากคุณ : babysang - [ 9 มิ.ย. 51 00:07:40 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สวัสดีครับคุณสิงห์ lb'sN ผมเคยอ่านหนังสือแปลของ osho ที่คล้ายกับคุณสิงห์ว่ามานี่แหละ "การที่เราลำบาก แล้ว เห็นคนอื่นลำบากกว่าเรา แล้วเราสบายใจ" คำสอนนี้ดีจริงหรือ .... ..... ผมคงไม่ได้กลับมาตอบมากนะครับ เพราะงานยุ่งมากๆ ... เอาไว้จะมาอ่านต่อนะครับ ... ส่วนตอนนี้ สนใจความเห็นของคุณสิงห์มากครับ (ออกจะเห็นด้วยนะ) แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 51 01:07:23 จากคุณ : KENG76 - [ 9 มิ.ย. 51 01:06:52 ]

ความคิดเห็นที่ 47 หลักกาลามสูตรบอกว่า   *********************************   ๑. อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ฟังๆ กันมา   ๒. อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ทำต่อๆ กันมา   ๓. อย่าเพิ่งเชื่อตามคำเล่าลือ   ๔. อย่าเพิ่งเชื่อโดยอ้างตำรา   ๕. อย่าเพิ่งเชื่อโดยนึกเดา   ๖. อย่าเพิ่งเชื่อโดยคาดคะเนเอา   ๗. อย่าเพิ่งเชื่อโดยนึกคิดตามแนวเหตุผล   ๘. อย่าเพิ่งเชื่อเพราะถูกกับทฤษฎีของตน   ๙. อย่าเพิ่งเชื่อเพราะมีรูปลักษณ์ที่ควรเชื่อได้   ๑๐.อย่าเพิ่งเชื่อเพราะผู้พูดเป็นครูบาอาจารย์ของตน   ********************************* อย่าเพิ่งเชื่อสูตรนี้นะครับ  ต้องลองคิด พิจารณา ไตร่ตรองให้ดีก่อน ทุกๆความรู้  ข้อมูล ข่าวสาร ตั้งแต่ในอดีตถึงปัจจุบันมีมากมาย หลายครั้งเรารับใส่เก็บไว้ในตัวเราโดยไม่ผ่านกระบวนการคัดสรร ลองดูว่าธรรมชาติตัวเราเอง  เราเชื่อเพราะอะไรบ้าง แล้วมีมั๊ยที่เราเชื่อผิดมาตลอด แล้วมีมั๊ยที่คนเราเชื่อไม่เหมือนกันและเพราะอะไร หลายคนมีกระบวนการความคิด วิเคราะห์ สังเคราะห์ การพิจารณาที่ดี มีภูมิปัญญาี  สติ สัมปชัญญะที่ดี  ดีครับ ส่วนตัวข้างบนผมเองก็ชอบนะ อย่างตอนเด็กๆอนุบาลเนี่ย ครูสอนให้บวกตัวเลข  อธิบายว่าการบวกคือการนำมารวมกัน ในสมุดมีรูปผลส้ม x จำนวน  เครื่องหมายบวกกับ ผลกล้วยอีก y จำนวน สำหรับผมมันเป็นการให้ความเข้าใจที่ดีเลยนะครับ ซึ่งถ้าเราไม่เข้าใจเราอาจจะต้องท่องจำว่า 1+0=1 , 1+1=2 ... อย่าคิดว่าตลกนะครับ  เพราะหลายคนคงเคยท่องสูตรคูณมาแล้ว ซึ่งจริงๆแล้วทำไมไม่สอนวิธีคูณ แบบอธิบายว่าการคูณมันมีเหตุผลอย่างไร ทำอย่างไร (เอาจริงก็สอนแหล่ะ แต่เด็กไม่ค่อยเข้าใจ ก็เลยให้ท่อง  ใครคิดเนี่ย แถมมีการสอบท่องสูตรคูณต่อหน้าครูอีก เฮ้อ) หลังสมุดจดปกอ่อน ปกแข็ง ด้านหลังต้องมีสูตรคูณพิมพ์ไว้อย่างกะยันต์ ถ้าเราเข้าใจวิธีคูณ เราไม่ต้องมาันั่งท่องให้เมื่อยตุ้ม (ทำไมต้องต้องตุ้มเนี่ย) เด็กๆเองก็แสนดีท่องกันตั้งหน้าตั้งตาท่อง  เพราะ "ครู" สอน บางคนก็เก่งแสนเก่งท่องได้ถึงแม่ 24  เร็วเป็นสปีดนรก ภูมิใจแสนภูมิใจ แต่พอให้ท่องแม่ 47 ก็เน่า ตอนเด็กๆยังแค่ผิวๆ  ตอนโตใครเคยเรียนฟูเรียร์ หรือแคลคูลัส จะยิ่งซึ้งหัวอกว่าทำไมหลายคนจึงต้องท่อง  บางคนจดสูตรเป็นหน้ากระดาษ ท่องเป็นลิง ดิฟนู่นได้นี่ บวกตรงนั้น โยกขึ้นบน ลงล่าง อินทิเกรต โน่นนี่ สูตรเป็นหมื่นๆ  แต่จะมีใครสักกี่คนรู้ว่าทำไมต้องแคลคูลัส บางคนยังนึกไม่ออกว่า กรูเรียนไปทำไมวะเนี่ย  ไม่เคยรู้ว่าจะเอาไปใช้อะไร แถมจบมาก็ไม่รู้จะไปใช้งานยังไง แค่จำยังเหนื่อยเลย จะให้เข้าใจลึกซึ้งประยุกต์ได้ดังใจเหมือนการบวกน้อยคนที่จะทำไ้ด้ สูตรจดไว้เป็นล้านสูตร ท่องจำได้ดังใจ หยิบมาใช้ได้ เออ ผมก็ว่าเก่งนะ แต่พอเจอปัญหาที่ทั้งล้านสูตรใช้ไม่ได้  แล้วมานั่งง่อยเนี่ย อันนี้ก็ไม่ไหว เราควรจะคิด วิเคราะห์ แก้ปัญหา  แล้วสร้างสูตรขึ้นมาเอง ถ้าทำได้  เราก็มีสูตรได้ไม่รู้จบ ใครเคยดูแมกกายเวอร์บ้าง   ถ้าพี่แกพกอุปกรณ์ล้านแปดที่แกใช้ในแต่ละครั้งเนี่ย สงสัยต้องแบกถุงเป็นเฮอคิวลิส แต่พี่ท่านเล่นขวาป่ายซ้ายสะบัด เอานิ้วโป้งเท้าเขี่ยอีกสองสามที ออกมาเป็นเครื่องมือเจ๋งๆได้ตลอด ที่พูดมา ไม่ได้หวังให้เด็กไทยทำได้ทั้งหมด  แต่พอได้เห็นเด็กคนไหนทำได้ แม๊ อยากจะเบิร์ดศรีษะชม ว่าภายใต้สภาพแวดล้อมแบบนี้ เอ็งยัง...เจ๋งได้้ จากคุณ : วิญญาณ ความรัก ความรู้สึก - [ 9 มิ.ย. 51 10:52:33 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สวัสดีและดีใจที่ได้อ่านความคิดเห็นคุณ lb'sN ค่ะ จากคุณ : ~โลกหมุนรอบตัวเอง~ - [ 9 มิ.ย. 51 14:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 49 จีซัส ผู้บรรลุทางแห่งการเข้าถึงพระเจ้า จีซัสหรือพระเยซู ไม่ใช่ผู้บรรลุเน้อ  แต่ชาวคริสต์ถือว่าเป็นพระเจ้า  แม้ว่าพระองค์จะเคยตรัสว่าพระองค์เป็น หนทาง ความจริง และชีวิต (I am the way, and the truth, and the life)  ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นผู้บรรลุทาง จากคุณ : kazama - [ 9 มิ.ย. 51 17:28:27 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เรียน41 ค่อยๆวาง... จากคุณ : โรงเรียนวัดสามแยก - [ 9 มิ.ย. 51 20:22:27 A:125.25.127.138 X: TicketID:164272 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ความรู้คู่ปัญญาค่ะ ........ ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ จากคุณ : PaNok@BluePlanet - [ 9 มิ.ย. 51 23:56:53 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เข้ามาดู ... ขอบคุณสำหรับ บทความดี ๆ แบบนี้ นะครับ ... จากคุณ : D_YONG - [ 10 มิ.ย. 51 11:43:26 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เห็นด้วยกับคุณ lb'sN อยากให้มีความเห็นต่าง เยอะๆ มากๆ ความคิดจะได้แตกหน่อ ออกกอ กันไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ทุกอย่างที่ปราชญ์โบราณ (หรือแม้แต่ปราชญ์ยุคใหม่) พูดจะถูกต้องไปเสียทั้งหมด หลายครั้ง เมื่อวิทยาการเจริญก้าวหน้าขึ้น คำกล่าว คำสอน หลายอันก็ต้องตกยุคไป แต่ที่คิดว่าจริงแท้ คือ การเดินสายกลาง อย่าทำอะไรจนสุดโต่ง (เช่น อ่านการ์ตูนเรื่องนี้จบแล้วเลยเข้าป่าไปศึกษาธรรม) ทุกสรรพสิ่งมีจุดที่พอดีของมันอยู่ และหลายครั้ง จุดพอดีนั้นๆ ก็เป็นคนละจุดกัน สำหรับคนแต่ละคนไป ขอบคุณทุกความเห็นดีๆ สำหรับเจ้าของกระทู้นี้ จากคุณ : Holic (โฮลิก) - [ 10 มิ.ย. 51 15:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ขอเพิ่มเติมเรื่องการคูนเลข ของคุณ lb'sN เห็นด้วยกับการที่ไม่จำเป็นต้องท่อง เเม่ 24 หรือ 58  หรือ 99 เเต่ยังไง เเม่ 1 - 9 ต้องท่องล่างขึ้นบน บนลงล่างเเละจำให้ได้ ถึงเเม้มันจะสลับตัวกัน (มันเป็นพื้นฐาน) ซึ่งตรงนี้ คุณ lb'sN ไม่ได้เขียนไว้ เมื่อคุณเจอเลขคูณกันมากๆ  45 x 12  ขั้นเเรก 2 x 5 ถ้าจำได้ ก็ไปขั้นตอนต่อไป เลย โดยไม่ต้องใช้เวลามาก อาศัยจำได้   บ่นซะยาว สรุป เเนะนำ คุณพ่อคุณเเม่อีกที เเม่ 1-9 ควรท่องให้เเม่นถึงใจ หลังจากนั้น ใช้ ประยุกต์เอาต่อ จากคุณ : fourbot - [ 11 มิ.ย. 51 09:30:36 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านการ์ตูนแล้วนึกสงสัยว่า "ทำไมดวงตามันเห็นธรรม"ง่ายจัง... ตัวผมเองนี่ยากยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดอีกไอ้ปล่อยวางเนี่ย เผลอๆอุ้มอยู่เต็มบ่าเลย...555 จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 14 มิ.ย. 51 23:52:46 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เข้ามาดู จากคุณ : super suka - [ 17 มิ.ย. 51 01:22:02 ]