ความคิดเห็นที่ 1 อารมณ์เดียวกันค่ะ พี่คิดงี้มา 6 ปีแระ กิจการเล็กๆน้อยๆที่ทำเอง ได้เงินเพียงแค่ 10 % ของเงินเดือนปัจจุบันแต่ทำแล้วมีความสุขมากๆ เพียงแต่ยังเลี้ยงชีพไม่ได้เท่านั้นเอง ถ้ากิจการส่วนตัว > เงินเดือนเมื่อไหร่  คงหลุดพ้นจาก loop  monday sick ->  ตื่น -> อาบน้ำ -> ทำงาน -> กิน -> ทำงาน -> กลับบ้าน -> อาบน้ำ -> นอน จากคุณ : ซามาร่า-ไม่เคยหลับ - [ 16 มิ.ย. 51 00:05:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 พอดีอยากแชร์ด้วยครับ อันนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัวและความเห็นส่วนตัว ดังนั้น คิดว่าน่าจะเกิดประโยชน์แก่เจ้าของกระทู้บ้างนะครับ พี่คิดว่าชีวิตการทำงานน้องเพิ่งจะเริ่มต้น ตัวพี่เองทำงานประจำมาประมาณสี่ปี แต่ว่าพี่ก็เบื่อชีวิตงานประจำของพี่เหมือนกัน พี่ทำยังไง พี่คิดว่าชีวิตเรามีทางเลือกเสมอ ตอนนี้ โลกในยุคสมัยใหม่เป็นโลกที่ให้โอกาสทุกคนเป็นอย่างมากก พี่หางานในอินเตอร์เน็ตทำควบคุ่กับงานประจำ แต่งานประจำพี่มันค่อนข้างแปลกคือ อาทิตย์หนึ่งทำงานค่อนข้างน้อย พี่มีโอกาสทำงาน marketing reseach ให้บริษัทมีฮ่องกง ทำประมาณยี่สิบวัน ได้เงินมาก็ประมาณ 70000 บาท ทำงาน ร่วมกับ strategic event ตอนเขามาจัดงานที่เมืองไทย ให้กับ IBM 20 วัน 60000 บาท ตอนนี้เขาให้พี่ไปดูงานที่เกาะบอเนียว เพื่อที่จะจัดงานครั้งต่อไปที่นั่น  ตอนนี้พี่เริ่มกิจการนำเข้าไวน์เป็นกิจการที่น่าจะไปได้ดีและทำร่วมกับอเมริกันอีก 1 คน และยังอีกหลายๆ อย่าง สิ่งที่อยากจะบอกก็คือ ทุกอย่างเป็นไปได้ แต่อยากให้คิดหาแนวทางที่เราถนัด มีความสุขและทำแล้วเกิดกำลังใจแก่ตัวเอง ในตอนแรกมันอาจจะยากและคิดว่าเป็นไปไม่ได้ แต่เมื่อเราทำทุกอย่างที่เราอยากทำเน้นย้ำเข้าไป มันเหมือนเป็นแรงดึงดูดสิ่งเหล่านั้นเข้ามาหาเราเอง จำไว้ว่า น้องเป็นคนกำหนดชีวิตของน้องเอง ไม่มีใครกำหนด ความเสี่ยง ความสำเร็จ ความคาดหวัง ล้วนแต่อยู่ในสิ่งที่น้องทำในแต่ละวันครับ จากคุณ : พี่เอง (kool_time) - [ 16 มิ.ย. 51 00:14:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อืมผมเป็นข้าราชการ เงินเดือนพออยู่ได้  แต่แฟนผมเขาก็ทำเหมือนคุณมีเงินเดือนรวมแล้วก็4หมื่นครับ แต่เขาก็ต้องออกจากงานเนื่องจากเบื่องาน ตอนนี้กะทำทำธุรกิจขายของกันสองคนครับรอแต่ผมออกจากราชการเท่านั้น  ส่วนผมคงไม่มีปัญหาอะไร ผมก็ตกที่นั่งเดียวกับคุณ  ตอนนี้ต้องเสียง กับการที่เป็นพนักงานประจำ กับการค้าขาย  การค้าขายเสียงสูง  แต่อิสระไม่ต้องเจอกับปัญหาที่ทำงานต่างๆนาๆ  แต่ก็จะมีปัยหาในรูปแบบอื่นๆที่เข้ามา  กับการเป็นพนักงานไปวันๆ สักวันถ้าผมคิดว่าไม่เริ่มทำอะไรตั้งแต่ตอนนี้ ผมคงต้องอยู่อย่างนี้ตลอดไปตอนนี้ผมอายุ 25 อีกไม่กี่ปี 30 แล้วคุณล่ะคุณต้องเลิกทางเดินตัวเอง จริงแล้วชีวิตไม่มีทางเลือกให้มากนักหรอกครับ   หัวอกเดียวกัน จากคุณ : จุกซ่า (จุกซ่า) - [ 16 มิ.ย. 51 08:21:15 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มนุษย์เงินเดือนก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้นหละครับ แล้วเด็กจบใหม่ๆก็จะรับไม่ได้อย่างนี้หละครับ บางคนพอปรับตัวได้ หลังเลิกงานวันศุกร์ เสาร์ ก็จะไปออกกำลังกาย แต่เชื่อเถอะ คุณจะเป็นอย่างนี้ทั้งชีวิตแน่นอน แต่ให้อยู่ตำแหน่งไหน ถ้าคุณยังเป็นพนักงานกินเงินเดือน คำแนะนำก็คือ ทำใจอะครับ ลองคุณกับ พ่อ-แม่ ดู ผมเชื่อว่าท่านจะให้ตำปรึกษาเราได้นะ จากคุณ : เด็กสิงห์ (Gappiatty) - [ 16 มิ.ย. 51 08:42:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คอยหาโอกาสครับ คนเราไม่ได้โชคดีทุกคนนะครับ จากคุณ : ตาชิโบ - [ 16 มิ.ย. 51 08:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณยังโชคดีที่มีงานทำแต่คนอื่นยังตกงานกันอยู่มากกนะครับ จากคุณ : okb - [ 16 มิ.ย. 51 10:09:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เคยรู้สึกแบบนี้อยู่ช่วงหนึ่ง สมัยทำงานโรงงานญี่ปุ่นที่ชลบุรี สวัสดิการดีทุกอย่าง หยุดเสาร์-อาทิตย์ แต่มันเบื่อมากเลยครับ เช้ามารอขึ้นรถ เที่ยงกินข้าวโรงอาหาร ห้าโมงครึ่งนั่งรถรับส่งกลับบ้าน ลักษณะมันแตกต่างกับบริษัทก่อนหน้านี้มาก เพราะบริษัทเดิมได้ออกไปพบลูกค้าเกือบทุกวัน มีอิสระพอสมควร ทนอยู่ได้2เดือนไม่ไหวต้องลาออก มาทำอยู่ที่ปัจจุบัน ทำจันทร์-เสาร์ เป็นงานสร้างเครื่องจักร งานไม่น่าเบื่อเพราะออกข้างนอกบ่อย คุยConceptงานกับลูกค้าแล้วกลับมาออกแบบ เสนอราคา ถ้าลูกค้า OK.ก็เดินหน้าต่อ ถ้าไม่ก็หาโปรเจคใหม่อีก เลยอยู่มาได้7ปีแล้ว แต่ก็มีเครียดเป็นพักๆช่วงที่งานไม่WORK ส่วนคุณKuiถ้าไม่หนักหนาเกินไปผมว่าทนทำไปซัก1-2ปีดีกว่าครับ เก็บเงินเยอะๆแล้วค่อยว่ากันอีกที จากคุณ : Dead Drunk - [ 16 มิ.ย. 51 12:33:57 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่เฉพาะมนุษย์เงินเดือนหรอกครับ คนค้าขายก็เป็นเปิดร้านขายของทุกวัน ตื่นเช้ามาเปิดร้าน ถึงเวลาก็ปิดร้าน วันนึงมันก็มีอยู่แค่นั้น แต่สำหรับผมแล้ว ต่อให้ปิดร้านก็ไม่รู้จะทำอะไร ออกไปข้างนอกก็เงินทั้งนั้น อีกอย่างโดยส่วนตัวแล้วไม่ค่อยชอบเที่ยว ยังดีที่ชอบเล่นเนทเลยไม่เบื่อเท่าไหร่ วันไหนเข้าเนทไม่ได้นี่สิ นรกของจริง จากคุณ : สรพงษ์... - [ 16 มิ.ย. 51 14:09:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ ^ ^ เข้ามาดีใจว่ามีคนเป็นเหมือนกัน คริคริ.. จากคุณ : รักเนต (น้องเถิน) - [ 16 มิ.ย. 51 14:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สุดท้ายแล้วการหนีจากวงจรชีวิตอย่างนึง จะนำไปสู่ วงจรชีวิตอีกอย่างนึง นี่คือความจริง ที่ต้องยอมรับ และมีความสุขที่จะอยู่กับมัน ผมก็พูดเท่ห์ ๆ ไปงั้นแหละ น้อยคนที่จะทำได้จริง ๆ จากคุณ : ska sky - [ 16 มิ.ย. 51 15:02:21 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่รู้นะคะ ถ้าเปรียบกันก็เหมือนแมวเลี้ยง กับ แมวจรจัด ถ้าคุณชอบให้คนเลี้ยง มีข้าวกินทุกมื้อ แต่ขาดอิสระภาพ กับแมวจรจัดที่เป็นอิสระ แต่อาจต้องอดมื้อกินมื้อบ้าง แมวเลี้ยงก็อยากมีอิสระแบบแมวจรจัด มองจากกรงตาปริบๆ ขณะที่แมวจรจัดเองก็มองจานข้าวของแมวเลี้ยง อยากมีคน เอาอาหารมาให้บ้าง ต่างอยู่ที่เลือกว่าอยากเป็นอย่างไร ถ้าคุณเบื่อเป็นแมวเลี้ยง ก็ต้องเสี่ยงออกมาเป็นแมวจรจัด วงจรชีวิตมันก็จะแตกต่างกันค่ะ ลองก้าวออกจากกรงมาสิคะ คุณจะรู้ว่าโลกมันกว้างกว่าที่คุณคิด จากคุณ : cinimania - [ 16 มิ.ย. 51 16:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โธ่  ผมตอนเปิดร้านอยู่ ตจว. ก็เหมือนกัน ตื่น  6  โมงกว่า  มานั่ง ริมสะพานกลางสระน้ำหลังบ้าน  บิ๊วอารมณ์ 8โมงครึ่ง เปิดร้าน  เป็น มินิมาร์ท บรรจุภัณฑ์ ขายส่งบ้าง นั่งดูโทรทัศน์   ไป ขายของไป ถ้าเซ็งๆ  ก็ไปหลังร้าน  เลี้ยงห่าน เลี้ยงปลา กำไรเดือนนึง  หมื่นต้นๆ เอง เย็นปิดร้าน 5 โมง ขี่มอไซด์ ร่อน  ไปสวนป่า ปลูก ดูแลต้นไม้ (ผมทำสวนป่าด้วย) ไปบ้านญาติ  กินข้าว    กินเบียร์  ดูหนัง  เล่นเกม กลับบ้าน   อ่านหนังสือ   ห้าทุ่ม นอน อยู่อย่างนี้  ในเมืองเล็กๆ  ห้างก็ไม่มี  โรงหนังก็เจ๊งไปแล้ว มหาลัย ก็ไม่มี   สาวก็ไม่สวยเท่าไหร่ อยู่บ้านนอกได้ 2 ปี ทนไม่ไหว เข้ามาลอยแพ ที่กรุงเทพ  อีก ปีกว่าแล้ว กำลัง หาธุรกิจทำอยู่ จากคุณ : handsumboy - [ 16 มิ.ย. 51 17:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมว่า  เป็นเพราะ ประเทศเรา พยายามที่จะทำให้ ตัวเองเป็นประเทศ อุตสาหกรรม  มีแต่การผลิตอุตสาหกรรม ภาคบริการ มนุษย์เงินเดือน สอน  ผลิต บุคคล ให้เป็น จักรเฟือง  ชิ้นหนึ่ง เท่านั้น ชีวิตอยู่แต่ในเมือง  เป็นรูปแบบตายตัว มีสังคมอีกแบบ เป็นเหมือน หุ่นยนต์ ที่ขับเคลื่อนเศรษฐกิจ ช่วงการทำงาน  แปรผันตาม นาฬิกา เป๊ะๆ แต่ผมว่า  ภาคอุตสาหกรรม  ภาคบริการ ในเมือง เหมือนคนไม่ได้อยู่กับโลกความเป็นจริง ถูกหล่อเลี้ยงได้ด้วยเงิน   คนจะอยู่ได้ ก็ด้วยปัจจัย4 อาหาร  ที่อยู่  เสื้อผ้า ยา แต่สมัยก่อน เราทำเกษตรกรรม การทำงาน แปรผันตาม  ฤดูกาล แปรผันตาม ปริมาณงานมากว่า เทียบไปแล้ว  ลักษณะงาน เหมือน ทำงานแบบ โปรเจค เสร็จแล้วก็จบ รับทรัพย์ เก็บเกี่ยว  แล้วก็ว่าง (หรือถ้าขยันก็ทำต่อ) ชีวิตผูกพันกับธรรมชาติ   ถึงแม้ไม่มีเงินก็ อยู่ได้ เพราะมีอาหาร  ที่อยู่ที่สบาย  เสื้อผ้า  ยาสมุนไพร แต่ภาคเกษตรกรรม  ทำแล้วไม่รวย (บางคนถ้าทำผิดวิธี) หรือ มันไม่เท่ห์ มันเหนื่อย  คนเลย  หันหลัง เข้าเมืองกรุง มาเป็นลูกจ้างแรงงาน มากกว่า จากคุณ : handsumboy - [ 16 มิ.ย. 51 17:23:16 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ออกจากกรงไปเข้าป่าครัีบ จะได้เจออะไรที่ตื่นเต้นท้าทายกว่านี้เยอะ จากคุณ : Chorchank - [ 16 มิ.ย. 51 20:34:37 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หวัดดีค่ะ  อ่านเจอกระทู้คุณ ชั้นเคนคิดเหมือนกันค่ะว่าชีวิต คืออะไร เกิดมาทำไม แล้วชั้นก้อได้คำตอบ เป็นคำตอยที่ดีที่สุดในชีวิตค่ะแล้ชั้นก้อได้เจอความสุข ชีวิตดีขี้นๆ ชั้นได้ทำสิ่งที่ชอบ และทำให้คนอื่นมีความสุข คุณอาจมองขอบอะไรในชีวิตไปค่ะ ถ้าคุณอยากรู้ๆ ถ้าคุณ ต้องการคำตอบชั้นคิดว่าความสุข อิสระมีได้ง่ายๆ แค่.... จากคุณ : shinne55 - [ 16 มิ.ย. 51 21:18:16 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คิดเหมือนเจ้าของกระทู้เลยค่ะ (พอดีเพิ่งจบเหมือนกัน) ชีวิตเรามันมีแค่นี้จริงๆ เหรอ ยิ่งได้งานที่ไม่ชอบนี่คงยิ่งแย่เลยเนอะ จากคุณ : quiestu - [ 16 มิ.ย. 51 21:18:56 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณทุกความเห็นของพี่ๆ มากๆครับ ตอนนี้ผมเริ่มมองหาสิ่งที่ผมจะทำอยู่ครับ(ไม่รู้ต้องใขช้เวลาอีกนานเท่าไร) คู่ไปกับงานประจำ ผมคิดว่าผมทนแบบนี้ไม่ไหวแล้วครับ ps.ขอว่ายทวนน้ำน่อยเหอะ จากคุณ : koi - [ 16 มิ.ย. 51 21:51:33 A:58.8.130.64 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณจขกทเหมือนดิฉันในตอนนี้เป๊ะเลย รู้สึกเซ็งกับชีวิตที่ใช้อยู่ทุกวัน มันเหมือนกับเกมส์ซิมส์ที่ไม่มีที่สิ้นสุด ทำอะไรซ้ำซากจำเจ ใจจริงดิฉันก็อยากทำงานที่ไม่ต้องเข้าออกเป็นเวลา ใช้ความคิดสร้างสรรค์เช่น งานเบื้องหลัง แต่จบคนละด้านเลย อยากทำงานที่ทำให้เรามีความสุขกับมันทุกๆวัน ไม่ชอบงานประจำที่ต้องตื่นเช้า มีประชุม ทะเลาะกับเพื่อนร่วมงานเรื่องงาน เย็นกลับมารีบบรรทม แล้วตื่นมาอีก เบื่อมากกกกก ตอนนี้ก็พยายามหาสิ่งที่ตนชอบอยู่พร้อมกับทำงานพิเศษเลี้ยงชีพไปด้วย อยากพยายามโลกแห่งความฝัน(สิ่งที่ชอบ)กับโลกแห่งความจริง(การใช้ชีวิต)ให้เป็นไปด้วยกันได้ ยังไงจขกทสู้ๆนะ มีอะไรมาคุยกันได้ เพราะหัวอกเดียวกัน จากคุณ : pretty princess - [ 16 มิ.ย. 51 22:05:33 ]

ความคิดเห็นที่ 19 พี่เข้าใจในความรู้สึกของ จขกท. เขาเรียกว่าอยู่ในวัยที่อาจจะยังค้นหาตัวเองไม่เจอ อยากให้มองโลกให้กว้างและทุกมิติมากกว่านี้ ในฐานะที่พี่เองทำงานมาประมาณ 16 ปี ก็มีความรู้สึกเบื่องานบ้างเป็นธรรมดา แต่จะสร้างแรงจูงใจให้ตัวเองตลอด น้องอาจจะถามว่าทำไมทำมานานได้ขนาดนี้ คำตอบคือได้ทำงานที่ตัวเองชอบ และที่สำคัญชอบทำงานที่มีแรงกดดันสูง หรือชอบทำงานยากๆ ถ้าเราทำประสบความสำเร็จได้ จะรู้สึกภูมิใจมาก หวังว่าคงเป็นอีกมุมหนึ่งให้น้องได้พิจารณา ขอให้โชคดี จากคุณ : pohja - [ 16 มิ.ย. 51 23:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ผมเหมือน คห 8 เลย อยู่ได้เเพราะเน็ท จากคุณ : fourbot (fourbot) - [ 17 มิ.ย. 51 11:32:42 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ลาพักร้อนซักสัปดาห์ครับ แล้วทำcheck listสิ่งที่ตัวเองอยากทำ แล้วก็ทำมันซะ สักวันจะพบว่า (ตรงนี้ผมเห็นเหมือนคห.19นะ) มันก็แค่สนองความอยาก (need) แต่มันไม่ได้ตอบโจทย์ความต้องการสูงสุดในชีวิต (super objective) เช่น ต้องการเป็นที่ยอมรับ ต้องการปลดปล่อยความรู้สึกผิด ถ้าได้ไอ้ตรงนี้ ผมว่าสภาพแวดล้อมจะเป็นยังไงมันก็โอเคนะ แบบที่เค้าว่า คับที่อยู่ได้..คับใจอยู่ยากกกกกส์ จากคุณ : numnumnum1 - [ 17 มิ.ย. 51 16:03:16 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมทำงานมา 3 ปี กำลังจะเข้าปีที่ 4 แล้ว แต่ไม่เคยรู้สึกแบบเจ้าของกระทู้เลยนะครับ ทั้งที่ผมทำวันเสาร์เว่นเสาร์ด้วย เพราะก็หาอะไรที่อยากทำตลอด ไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง มี plan ว่าจะไปประเทศใกล้ๆ ถ้า budget เอื้ออำนวย ผมว่าชีวิตคนทั่วไปก็ต้องทำงานแหละ เวลาเข้า ออกคงไม่ dif กันมากมายนัก มันก็ต่างจากการเรียน เพราะเวลาเรียนเราเลือกที่จะไม่เข้า class นั่นๆได้ แต่การทำงานมันไม่ใช่ เพราะเราต้องรับผิดชอบ บริษัทจ้างเรามาให้ทำงาน เราก็ต้องทำงานครับ อาชีพโดยส่วนใหญ่ก็จะเป็นแบบนี้ การใช้ชีวิตมันก็เป็นการบริหารแบบหนึ่ง แต่เป็นการบริหารตัวเองครับ ต้องเข้าใจ objective ก่อนว่าความสุขของเราคืออะไร เราต้องทำอย่างไรให้ได้มันมาภายใต้ constaint (ข้อจำกัด) ที budget เท่าไหร่ ก็เท่านั้นเองนะครับ การจะมีความสุขหรือไม่มีความสุขมันอยู่ที่เราเลือก แต่แน่นอนว่าทุกอย่างมันก็ย่อมมีข้อจำกัด และ resource ที่เอื้ออำนวย ลองกลับไปอ่านเข็มทิศชีวิตใหม่ ตั้งสมาธิก่อนอ่านนะครับ ผมว่าคนเขียน เขียนได้ดีมากๆเลยแหละ ขอให้ succeed กับการปรับ Attitude นะครับ จากคุณ : Blancpain - [ 17 มิ.ย. 51 17:18:48 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ^ ^ ^ คห.22 อ่านแล้วชอบๆ มีกำลังใจขึ้นมาบ้างเหมือนกัน เพราะทำ 5 เสาร์ หยุด 1 เสาร์..ก้อเหนื่อยนะ..... แต่เพราะชอบงานที่ทำ...ท้าทายสุดฤทธ์.... ..... จากคุณ : Classic Car - [ 17 มิ.ย. 51 19:41:02 ]

ความคิดเห็นที่ 24 พี่จบมา1ปีเเล้วค่ะ อยากเป็นอย่างเจ้าของกระทู้บ้างจัง อยากทำงานเป็นเวลา พี่เป็นพยาบาลค่ะ ทำงานเหนื่อยมาก เดี๋ยวเช้า เดี๋ยวบ่าย เดี๋ยวดึก อย่างนี้ตลอด อยากนอนเป็นเวลามากค่ะ เงินเยอะพอสมควรสำหรับคนที่จบใหม่มา1ปี แต่ว่าต้องเเลกกับความเป็นความตายของชีวิตคน ไม่เห็นมันจะดีตรงไหนเลยค่ะ เคยอยากมากๆๆๆๆๆๆอยากหยุด2วันเหมือนคนอื่นแต่ว่าก็ทำไม่ได้ค่ะ คนไข้เยอะก็ต้องขึ้นเวรตลอด ไม่เเย่ยิ่งกว่าหรือคะ เดือนไหนได้หยุดเสาร์อาทิตย์ตรงกับเพื่อนสนิทที่จบสาขาอื่นมาเนี่ย มีความสุขสุดๆๆ ทำงานไม่เป็นเวลาอย่างนี้เพื่อนบ่น เเฟนก็ทิ้งนะคะ จขกท น่าจะมีความสุขกว่าค่ะ จากคุณ : รุ่นพี่คนหนึ่ง - [ 17 มิ.ย. 51 22:31:15 A:10.44.132.146 X:192.55.18.36 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หาอาไรทำสิครับเช่นเล่นกีฬาออกกำลังกาย บ้าง  อย่างของผมมีแข่ง วินนิ่ง ทีเป็น10คน  กับพี่ๆในโรงงาน จากคุณ : nutto1150 - [ 17 มิ.ย. 51 23:11:57 ]

ความคิดเห็นที่ 26 โหย รู้สึกว่าจะทำงานเดียวกับที่เราทำมาก่อนเลย อยู่ที่นั่นได้เกือบ 2 ปีก็ออกมาทำในเมืองบ้าง ลองไปปฏิบัติธรรมมั้ยจ๊ะ เพราะตอนเราอ่านหนังสือเข็มทิศชีวิตรอบแรกก็ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องการรู้เท่าทันเหมือนกัน แต่พอไปปฏิบัติธรรมหลักสูตร 8 วันมาแล้วกลับมาอ่านอีกที คราวนี้ get หมดเลยนะ แต่อาจจะลางานยากนิดนึงนะ เพราะวันลาพักร้อนน้อย ลาติดกันนายมีมองหน้าอ่ะ แต่พอมาอยู่ที่ปัจจุบัน วันลาเกิน 20 วัน เหลือเฟือสำหรับหยุดยาวไปปฏิบัติธรรมปีละหลายรอบ อิอิ จากคุณ : ยัยลีลี - [ 20 มิ.ย. 51 18:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 27 วันนี้  24 มิย. 51 ผมไปส่งสินค้าให้ลูกค้า  ที่ศาลาแดง (สีลม) มา ไปตอนเที่ยงพอดี เห็น พนักงาน  ออฟฟิศ มาหาอาหารกิน ยั้วเยี้ยะ ไปหมด   ผมรู้สึกว่า  เหมือนชีวิต มันถูก แพลน  มาแล้วว่า ต้อง " เข้าโรงเรียน  เรียนพิเศษ  ได้เกรดดีๆ  เข้ามหาลัยดีๆ จบมาหางานทำเงินเดือนเยอะๆ  เก็บเงินเยอะๆ   แก่ไปเที่ยวเมืองนอก ตายในโรงบาล  มีสายน้ำเกลือ รุงรัง หมอพยายามยื้อชีวิตโทรมๆ  ไว้สุดความสามารถ  (ผมเคยเห็นญาติ สิ้นลมต่อหน้า แล้วทุกคนก็ปล่อย โฮริวเคน) "   มันเหมือนหนังน้ำเน่า  ที่ฉายซ้ำแล้ว  ซ้ำเล่า  น่าเบื่อ เมื่อก่อน เคยมีความคิดฝัน อยากเป็นหนุ่มโรงงาน จนตาย หรือ พนักงานบริษัทนั่งโต๊ะ  เวลาว่างๆ ก็หาเหล่สาวออฟฟิศ แต่  ตอนนี้  เปลี่ยนความคิดแล้ว อยากไปอยู่ ต่างจังหวัด  ทำธุรกิจอะไรก็ได้  รายได้พออยู่ได้ มีเหลือเก็บ มีสวนป่า สัก 50 ไร่  ทำสวนป่าวนเกษตร  เลี้ยงม้าพันธุ์ผสมไว้ขี่ในสวน หรือแถวๆนั้น      ปลูกผลไม้  ผักที่ปลูกง่ายไว้กินเอง ตอนนี้  ผมทำความฝันสำเร็จทีละนิด ไป ครึ่งนึงแล้ว ก่อนที่จะอายุ 30   มีร้านขายของ ทำรายได้พอใช้   ปลูกป่าในที่รกร้าง ของตนเอง          ปล่อยไว้นาน ขาดแต่ ม้าพันธุ์ผสม และ ไปญาติให้เลี้ยง แค่นี้ก็ สุขโขแล้ว   อยากไปเที่ยวก็ปิดร้านไป เสียแต่ว่าไม่รวยเท่าไหร่ แต่  กะไว้ว่า  ต้นไม้ที่ปลูกไว้โต อีกสัก 3 ปีก็ตัด ก็จะได้เงินก้อนนึง  ก็จะปลูกเพิ่ม  และ ถ้าครบ สิบปี ก็รวยเองแหละ จากคุณ : handsumboy - [ 24 มิ.ย. 51 23:35:20 ]