ความคิดเห็นที่ 1 คุณอมรต้องลอยแพพนักงานในบริษัทบางคน บางคนออกด้วยความสมัคร ใจ บางคนไปต่างประเทศ ทีมของเราหายไปเกือบครึ่ง คนเก่าสองคนไปออสเตรเลีย ผมต้องอบรมคนใหม่และจิตใจผมกำลังชำรุด เพื่อนหลายคนไปค้าแรงเงินที่ซาอุฯ แต่ผมยังอยู่และต้องเสียเฟียต 1100D ไปเพราะมันเสียบ่อย ได้มาสด้า 929 มือสอง  ที่น้ำเข้าตรงกระจกกันลมด้าน หน้าและเบรคไม่ค่อยอยู่มาขับแทน ไม่มีปัญญาออกรถคันใหม่ “คุณแก้ว” จีบสาวที่ผมเป็นพ่อสื่อให้ได้แล้ว เป็นรักจริงหวังแต่งจึงต้องรีบหา เงินและมีโครงการจะไปซาอุฯ “คุณอมร” ไม่ให้ยอมให้คุณแก้วออกจากซัมมิทเลยหาทางให้ไปขายแรงงาน กับ UNIVAC กินเงินเดือนที่ฮ่องกงเป็นเวลาหนึ่งปีแล้วต้องกลับมาทำงานที่ ซัมมิท ผมเลยเสียมือพระกาฬอย่างคุณแก้วให้ไปโชว์ผลงานอยู่แถวเมืองจีน แต่ที่อยู่กับบริษัทฯ  ยังมีมือเซียนอีกหนึ่งคนฝีมือดีไว้ใจได้เก่งมากชื่อ “คุณ โกษา” จบปริญญาโทจากออสเตรเลีย พรรคพวกเรียก “แป๋” (คำว่าแป๋ ไม่ ได้มาจาก “ซือแป๋” ที่แปลว่าอาจารย์ แต่มาจากชื่อพ่อ “ประแส” ลองผวนดู สิครับ ท่านที่รู้จักคบหาอยู่กับแกตอนนี้รับรู้ไว้ด้วย เรียกชื่อเล่นก็เหมือนล้อ ชื่อพ่อแกมาโดยตลอด) คุณโกษาก็รำๆ จะไปนอกเหมือนกัน พอคุณแก้วกลับมาเมื่อครบปีตาม สัญญา แต่ยังมีงานที่ฮ่องกงค้างอยู่คุณอมรเลยส่งคุณโกษาไปแทนอีกหนึ่ง ปี งานนี้ “คุณอมร” เสียท่าเพราะคุณโกษาไม่ยอมลงนามตามสัญญาว่าครบ หนึ่งปีแล้ว ต้องกลับมาอยู่ซัมมิท พอครบปี  แกเลยย้ายไปเป็นพนักงาน UNIVAC ซะเลย   มือเซียนทั้งสองคนที่ต้องไปหาเงินก็ด้วยสาเหตุสำคัญอย่างเดียวกัน คือ “เรื่องเมีย”.... คุณแก้วแกหาเงินเพื่อมาแต่งเมีย  พอไปครบปีแล้วจึง รีบกลับ ส่วน “คุณโกษา” แกมีเมียมาก  ต้องไปหาเงินมาเลี้ยงดูหลายบ้านจึง ไปหลายปี เรื่องอื่นเป็นเรื่องรองยกเอามาอ้าง เป็นสาเหตุบังหน้าทั้งนั้น ช่วงเวลาที่สับสนนี้  ผมสมัครไปซาอุฯ  ผ่านบริษัท International Manpower Recruitment Company Limited (“SLOT”)  โดยมี “ดร. สุรินทร์ พิศสุวรรณ” สัมภาษณ์ผมด้วยตัวเอง เมื่อรับแล้วจึงให้ผมไปเตรียม ตัวตรวจโรค ท่านมอบกระเป๋าเดินทางสีแสดสดใสพร้อมทำวีซ่าให้ ทุกอย่างฟรีหมดเพราะ ผมไปในตำแหน่ง "โปรแกรมเมอร์" อีกไม่นานจดหมายยืนยันการเดินทางก็มา ถึง ผมต้องลาออกจากซัมมิทแล้ว ทำไงได้เรื่องเอาชนะกิเลสของตนก็หมด หวังลงสิ้น..... หาเงินใช้ดีกว่า “คุณอมร” กล่อมผมตั้งแต่กินข้าวกลางวันที่ร้านข้างบริษัท จนค่ำ  ยันเช้าไป ต่อกันที่ร้านข้าวต้มข้างถนน ตกลงท่านจะปรับรายได้ให้ผมและยินดีรับ ปากว่าจะเขียนจดหมายในนามบริษัทซัมมิท “เพื่อปฏิเสธการลาออกของ ผม” ให้ผมถือไปให้ ดร.สุรินทร์เพื่อขอยกเลิกการเดินทาง ผมโชคดีที่ทุกอย่างลงตัวไม่ต้องเดินทาง และได้ดูแล “การไฟฟ้าฝ่าย ผลิตฯ” เป็นการปลอบใจมีค่าน้ำชาให้ด้วย  เครื่องคอมฯของเก่าที่ให้เช่าอยู่ ก่อนแล้วได้ค่าน้ำชาครึ่งหนึ่ง ส่วนของใหม่ที่ขายเพิ่มจะได้เต็มอัตราศึก ทำให้ผมต้องเข้านอกออกในการไฟฟ้าฯ อย่างกับพนักงานคนหนึ่ง  หวังจะ จับให้อยู่หมัดเพราะที่นี่มีคดีค้างเก่ากับโจทย์เดิมอยู่มาก และจะเป็นตัวแปรที่ สำคัญในอนาคต คนแรกคือ “คุณสมเกียรติ” ระดับฝ่าย และมือขวาชื่อ “คุณบุญสร้าง”  ระดับ กอง มีเครื่อง DEC ใช้แยกเป็นอิสระจากกองศูนย์คอมพิวเตอร์ที่ใช้เครื่อง UNIVAC ตอนที่เริ่มขายเครื่อง UNIVAC กันเมื่อหลายปีที่แล้ว ซัมมิทพาคณะ กรรมการฯ ไปดูงานต่างประเทศยกเว้น......“คุณสมเกียรติ”.... จึงเหมือนกับ มีหนามแหลมทิ่มคาใจคุณสมเกียรติอยู่ หนามนี้ไม่มีใครบ่งออกปล่อยให้ อักเสบเป็นข้อขัดแย้งในใจท่านมาตลอด ผมจึงต้องระวังรักษากองศูนย์ฯ ไว้อย่างเต็มที่พร้อมกับหาแนวร่วมจากแผนก บัญชีไว้เป็นพวก ช่วยตีขนาบคุณสมเกียรติกับคุณบุญสร้างให้ทำอะไรได้ไม่ ถนัดนัก จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 07:53:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมมาพักใจรักษาตัวที่การไฟฟ้าฯไม่ทันไรศึกที่ “การรถไฟแห่งประเทศ ไทย” ก็เกิดขึ้น ที่การรถไฟฯนี้ซัมมิทเป็นเจ้าที่ครองตำแหน่งมานาน จน เครื่องคอมฯเริ่มหมดอายุ นายคนใหม่ของศูนย์ฯเพิ่งกลับจากนอก ต้องมาใช้ ทุนการรถไฟฯอีกแปดปี ชื่อ “คุณเชิดศักดิ์” นิสัยดีใจคอน่ารัก  คบหากันมา นานตั้งแต่ก่อนไปนอก สนิทกันจนแอบมองสาวคนเดียวกันแล้วยังมีหน้ามา เม้าส์ให้กันฟังอีก วันหนึ่งได้มีใบบอกมาทางโทรศัพท์ให้ไปพบมีเรื่องจะคุย ให้ฟัง   “เราจะเปลี่ยนเครื่องใหม่ ชินวัตรสนใจ นายต้องระวังน่ะ บอกพี่อมรด้วยให้สู้ เต็มที่” ประโยคแค่นี้หากใครมีเพื่อนคงรู้ว่าซึ้งน้ำใจแค่ไหนเพื่อนยังห่วงใยกัน แม้จะ รู้อยู่ว่า “เราสู้ไม่ได้อยู่แล้ว” ก็ยังอยากให้โอกาส เพราะเรื่องที่จะเปลี่ยน เครื่อง  เราคุยกันมานานแล้ว  แต่ซัมมิทหาทางออกที่ลงตัวไม่ได้ เลยปล่อย เรื่อยมา จนเข้าทางตันเหมือนคนตกเรือลอยคออยู่กลางทะเล แต่เพื่อนยัง โยนห่วงมาให้ เผื่อว่าจะมีปัญญาว่ายน้ำตามมาขึ้นเรือได้ทัน คุณเชิดศักดิ์ทำอย่างนั้นจริงๆ เขาให้โอกาสที่เราฉวยไม่ได้สองสามครั้ง ครั้งแรก....เราควรเปลี่ยนเครื่องคอมฯ ให้เขาใหม่ ในราคาค่าเช่าที่ตกลงกัน ได้ “แต่เราไม่ทำ” ครั้งที่สอง....เขาให้เราบรรยายสรรพคุณของเครื่องคอมฯ และทีมงานของ ฝ่ายสนับสนุน ตามด้วยผลงานต่างๆ ให้คณะกรรมการฯฟัง เพื่อให้เราเน้นผล งานที่ชินวัตรไม่มีแต่เราทำไม่สำเร็จ แต่เราไปเน้นแต่เทคโนโลยีของเครื่อง คอมฯ รุ่นใหม่ และ ครั้งที่สาม...เขาขอพาคณะกรรมการฯเข้าชมบริษัทฯ เราทำได้ไม่เต็มที่ทั้งๆ ที่เราน่าจะแสดงได้ดีกว่านี้มากจนน่าเจ็บใจนัก ขณะนำคณะกรรมการฯ ชมบริษัทฯ คุณเชิดศักดิ์เลี่ยงมาถามผมว่า “พี่อมรเขาเป็นอะไร ดูไม่ค่อยสู้เลย ต้องสู้มากกว่านี้หน่อย” ผมได้แต่ยืนเซ่อพูดไม่ออกได้แต่คิดในใจว่า “พี่เขาสู้แล้ว สู้มาตลอด....แต่ได้แค่นี้” ตั้งแต่ขออนุมัติเปลี่ยนเครื่องคอมฯ แล้ว “นายจาง” ไม่เห็นด้วย เมื่อขาดการ สนับสนุนที่ดี กองทัพก็เหมือนกับถูกลอยแพ ต้องสู้อย่างโดดเดี่ยวและจำกัด งานนี้เราแพ้อย่างต้องยอมครับ ราคาเราโด่งฟ้าเลย ชินวัตรอาจจับทางเราได้ ตั้งแต่คราวที่แล้ว และ IBM ก็ทำการบ้านมาดี ราคาถูกกว่าเรามาก “ผู้พัน ทักษิณ” อาจจะเสนออะไรกับคุณเชิดศักดิ์ก็ได้ทั้งนั้นเพราะเราไม่ได้อยู่ใน สายตาของเขาแล้ว เรากลายเป็น “ไอ้ขี้แพ้” เพราะเราไม่สู้ คำว่า “สู้” คำเดียวเท่านั้นที่จะทำให้โลกเปลี่ยนไปได้ “คนเราอาจแพ้ได้หลายครั้ง แต่ยอมแพ้ได้ครั้งเดียว” จากคุณ : "นายด้อง" (ลุงแอ็ด) - [ 14 ก.ค. 51 07:58:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บทส่งท้าย “ปล่อยเสือเข้าป่า ปล่อยปลาลงน้ำ ยากจะแก้ไข” IBM คงคิดอย่างนี้  ตอนที่เราคว่ำเขาลงได้ที่กระทรวงเกษตร แต่ตอนนี้เราต้องมอง “ชินวัตร” อย่างนั้นบ้าง แต่ลึกๆ แล้วเราก็ยังคิดอยู่ว่า IBM จะปล่อยให้ชินวัตรอยู่ได้อีกนานแค่ไหน วิสัยโจรสลัดอย่างพวกฝรั่ง ตะวันตกที่ชอบปล้นล่าของคนอื่น คงไม่ยอมให้คนพื้นเมืองเดินนำหน้าได้ นาน วันหนึ่งเมื่อเสร็จกิจ ชินวัตรก็อาจร่วงตาม เรายังแอบคิดว่า “ชินวัตรฆ่าเราได้ เร็วเท่าไหร่ ชินวัตรเองก็จะโดนเล่นงานเร็วขึ้นเท่านั้น” การไฟฟ้าฝ่ายผลิตฯ ที่มั่นสุดท้ายของผมในการรบกับ IBM ผมยังไม่ยอมแพ้....... ผมอยากรู้เขาจะเอาชนะผมในทางไหน ผมอยู่กับการไฟฟ้าฝ่ายผลิตฯ.....มากว่าสี่ปี IBM หรือ ผู้พันทักษิณ ไม่มีทางได้เปรียบคนอย่างผม และซัมมิทก็ถือว่าการไฟฟ้าฝ่ายผลิตฯ เป็น “ลูกค้าเชิงนโยบาย” ต้องมีแผน รักษาไว้ชั่วชีวิต ผมหาข่าวทุกวันแล้วก็รู้ตัวว่ากำลังถูกบุก ชินวัตรทำตามใบสั่งของ IBM ที่ ต้องการชนะที่การไฟฟ้าฝ่ายผลิตฯ ให้ได้ และตอนนี้จังหวะกำลังดี “ซัมมิท กำลังซวนเซ......” ชินวัตรยึดการไฟฟ้าภูมิภาคได้นั้นไม่เท่าไหร่ เพราะเป็นบ้านของ DEC เจ็บ ปวดพอทน แต่ชินวัตรได้การรถไฟฯ นี่หนักหนาสาหัสมากเท่ากับบุกมา เหยียบเราที่บ้าน หากยึดการไฟฟ้าฝ่ายผลิตฯ ซึ่งเปรียบเหมือนอู่ข้าวอู่น้ำ ของเราได้ ตลาดรัฐวิสาหกิจทั้งหมดของซัมมิทต้องเป็นของ IBM ที่ยืม มือ “ชินวัตร” มาทำงานให้ ปี 1985  ภูเขาไฟที่ผมนั่งทับอยู่ก็เดือดพล่าน จดหมายฉบับหนึ่งจากการไฟฟ้าฝ่ายผลิตฯ ออกโดย “คุณสมเกียรติ” ภาย ใต้การเสนอแนะของคู่แข่ง ถึงบริษัทซัมมิท “อ้างว่าผมมีนามสกุลเดียวกับรองหัวหน้าศูนย์คอมพิวเตอร์ จะให้มาประจำ ศูนย์ฯการไฟฟ้าฯไม่ได้ ให้บริษัทฯหาคนใหม่มาแทนภายในหนึ่งเดือน มิ ฉนั้นจะคืนเครื่องที่เช่าอยู่” เล่นแบบเดียวกับการซุกหุ้นเลยครับ สร้างเงื่อนไขที่ไม่ใช่เงื่อนไขขึ้นมาลวง โลกแล้วก็สำเร็จ ผมเลยกระเด็นออกมานั่งดูไฟไหม้บ้านที่เคยอยู่ อย่างโดด เดี่ยวและป้องกันอะไรไม่ได้เลย ผมต้องสู้กับฝ่ายตรงข้ามที่มีคนระดับคุณภาพอย่างน้อยสองคน คือ “คุณสม เกียรติ...วิศวกรไฟฟ้าระดับเกียรตินิยมจากสถาบันที่มีชื่อเสียงฯ" ซึ่งมี เงื่อนงำกับบริษัทซัมมิทมาก่อน และ “ผู้พันทักษิณ” ที่แม้ว่าจะจบ จากสถาบันที่ต้องใส่หมวก แต่งเครื่องแบบอยู่ในข้อจำกัดของระเบียบมา ก่อน แต่ไปจบดร. จากเมืองนอกจนมีแนวคิดที่ต่างออกไปและมีแรงหนุน จาก IBM จึงส่งเสริมกันได้อย่างดีกับความขัดแย้งในใจของพี่สมเกียรติ จน ผมไม่มีทางเอาชนะได้เลย ทั้งแนวคิด อิทธิพล และอำนาจเงิน นี้แค่เป่าเบาๆ ผมก็ล้มคว่ำแล้ว” ตอนพี่สมเกียรติคุมเกมส์อยู่คนเดียวที่การไฟฟ้าฯ ยังไม่มีผู้พันทักษิณ คู่ แข่งหลายเจ้าพยายามเข้ามาล้มซัมมิท พี่สมเกียรติให้การสนับสนุนข้าศึก เหล่านั้นมากบ้างน้อยบ้างตามแต่รูปการ แต่ศึกเก็บตกแค่นี้ผมยังพอวิ่งอ้อม หลบในหาทางประวิงเวลาเอาตัวรอดมาได้โดยตลอด ไม่ค่อยน่ากลัวนักมี บาดแผลให้เจ็บแสบบ้างไม่นานก็บรรเทา พี่สมเกียรติเคยนั่งด่าซัมมิท และ UNIVAC” ต่อหน้าแขกเมืองที่ผมพามา เยี่ยม เป็นสุภาพสตรีหัวหน้ากองศูนย์คอมพิวเตอร์การไฟฟ้าฯ ของประเทศ ฟิลิปปินส์ ที่กำลังจะซื้อระบบเครื่อง UNIVAC พอด่าจนสบายใจแล้ว ท่านก็ พาทั้งแขกเมือง ทั้งผมไปเลี้ยงที่ภัตตาคารสุดหรูเป็นการปลอบใจแล้วก็เลิก ราแยกย้ายกันกลับบ้านไป พี่สมเกียรติคงสะใจที่ได้ระบายอารมณ์  แต่ผมต้องตอบคำถาม UNIVAC ฟิลิปปินส์แทบตาย   หรือตอนที่ผมพบ “ผู้พันทักษิณ” เพื่อติดตามโครงการคอมพิวเตอร์ของกรม ตำรวจ ขณะนั้นท่านยังนั่งทำงานอยู่ที่ศูนย์ประมวลข่าวสารฯ เป็นตึกเก่าซึ่งสร้างบน ที่เช่าจากวังเพชรบูรณ์ อยู่ฝั่งตรงข้ามกรมตำรวจด้านติดกับวัดสระประทุม บริเวณที่เป็นด้านหลังเวิลด์เทรดในปัจจุบัน ท่านยังมีแนวคิดที่บรรเจิดเลิศหรูกับงานประเภท Entertainment ที่ท่านเกี่ยว ข้องอยู่กับบริษัท Nite Spot ของ ”คุณอิทธิวัฒน์ เพียรเลิศ” อย่างน่าลงทุน ด้วย เพราะตอนนั้นงานประเภทนี้ยังไม่มีใครฉีกแนวคิดให้หวือหวา ความคิดของ ท่านแปลกแยกมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว จนสร้างสมมาเป็นฐานให้ท่านก้าวไปสู่ จุดสูงสุดได้ในเวลาต่อมา ทั้งสองท่านเมื่อแยกกันอยู่ดูไม่มีอะไรน่ากลัว แถมยังน่าคบหาสมาคมด้วย และไม่ทำให้ผมเดือดร้อนอะไร แต่พอจับตัวถูกคู่ (หมายถึงพี่สมเกียรติกับผู้ พันทักษิณ) ถูกเวลา ถูกผลประโยชน์ ผมเลยพัง...ในตำราก็มีแต่ผมหมด โชคแล้ว เลยหาทางป้องกันไม่ทัน สังคมไทยเราขาดทักษะในการแก้ไขข้อขัดแย้ง เราอาจเก่งเรื่องประณี ประนอม ซึ่งจะทำได้ก็ต่อเมื่อสงบข้อขัดแย้งได้แล้ว จึงค่อยมานั่งคุยกัน แต่ เราแก้ไขข้อขัดแย้งไม่เป็น ปล่อยมันตามยถากรรมมาทุกยุคทุกสมัยเพราะ การถือดีไม่ยอมกัน บ้านเมืองเราจึงแตกแล้วรวม รวมแล้วแตกอยู่อย่างนี้ เพราะคนในทะเลาะกันเอง พอจับคู่ได้ พวกก็แบ่งขั้วเห็นชัดเลยไม่ยอมกัน ดูแต่นักการเมืองตอนนี้ที่ แบ่งขั้วกันเองยังไม่พอ  มีข้าราชการ โดยเฉพาะทหารก็เอาด้วย  แล้วยัง พวกแนวร่วมทั้งหลายอีก จะเหมือนกับตอนกรุงแตกแบ่งเป็นก๊กกันเข้าไป   กรณี “พี่สมเกียรติ” ก็เหมือนกันหากเรายอมอ่อนข้อแก้ข้อขัดแย้งกันได้แต่ เนิ่นๆ การรวมขั้วกับคุณทักษิณก็เกิดขึ้นยาก แต่ตอนนี้สายไปแล้วต้องใส่ เกียร์หน้าเดินชนลูกเดียว เหมือนขับรถลงเหวเลยละครับ “ผมกับคุณอมร” ไม่หยุดนิ่ง  เราเหลือทางออกอีกทางเดียว หากเราทำสำเร็จ และในเวลาที่พอเหมาะก็พอจะมีทางแก้อยู่ได้บ้าง คือเราเพียรพยายาม ติดต่อกับทาง UNIVAC ขอไฟเขียวในการเปลี่ยนเครื่องคอมฯ รุ่นใหม่ให้การ ไฟฟ้าฯ ด้วยรุ่นที่ดีกว่าเดิมมากในราคาค่าเช่าเท่าเดิม โดยทาง UNIVAC จะ ลงทุนค่าเครื่องคอมฯ 70% ซัมมิทจะออก 30% ที่เหลือ แล้วเตรียมทำแผน เสนอโครงการให้การไฟฟ้าฯพิจารณา งานนี้ต้องทำงานแข่งกับเวลา  ด้วยคุณสมเกียรติสั่งให้คุณบุญสร้างร่วมมือ กับชินวัตรเขียนคุณสมบัติและเงื่อนไข ในการประมูลหาเครื่องคอมฯชุดใหม่ กันอย่างรีบเร่ง กว่า UNIVAC และนายจางจะไฟเขียวทั้งสองข้าง พี่สมเกียรติก็เสนอแผน ประมูลไปให้คณะกรรมการบริหารการไฟฟ้าฯ พิจารณาแล้ว ทั้งๆ ที่ผมขอ เข้าพบและเรียนให้ทราบแต่ล่วงหน้าแล้วว่า เราจะเปลี่ยนเครื่องคอมฯที่ดีกว่า ให้ ในราคาค่าเช่าเท่าเดิมนับเป็นประโยชน์ต่อการไฟฟ้าฯ ไม่ต้องสูญเสียงบ ประมาณหาเครื่องคอมฯตัวใหม่ ไม่ต้องฝึกอบรมและเรียนรู้ระบบปฏิบัติการที่ เป็นของใหม่ และไม่ต้องเสียเวลาแปลงข้อมูลใหม่ทุกระบบ คำตอบคือ “ไม่ ไม่ และ ไม่” จากคุณ : "นายด้อง" (ลุงแอ็ด) - [ 14 ก.ค. 51 08:11:24 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เดือนสิงหาคม ปี 1985 ผมยื่นใบลาอย่างเป็นทางการกับคุณอมรที่ไม่รู้จะ ยับยั้งผมอย่างไร ผมหมดท่าแล้วทำงานไม่ได้ผลคิดอะไรก็ทำไม่สำเร็จ สิ่งแวดล้อมไม่อำนวย ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองผมจึงต้องจากไป “คุณอมร” ได้แต่นั่งนิ่ง ทำตาเยิ้มตามปกติของท่านและพูดอะไรไม่ออก เพราะตอนหลังจาก “นายฮวง” ไปแล้ว คุณอมรต้องผจญกับเรื่องแรงงาน โดยสหภาพคนงานเก่าของซัมมิทต้องการค่าชดใช้ มีการฟ้องร้องขึ้นศาล แรงงานกันทุกบ่อยๆ จนบางครั้งคู่กรณีทั้งสองฝ่ายก็ยังนั่งรถจากบริษัทฯไป ขึ้นศาลด้วยกันและการปลดคนออกก็ทำให้เกิดความสะเทือนใจ หากคุณเคย ปลดคนออกโดยไม่มีความผิด.....คุณจะเข้าใจสภาพ คุณอมรเจอเข้าหลายครั้งก็เลยเหลือแต่ “ตัวกับหัวใจ” หัวคิด...เริ่มโอนไปให้ สุราที่แอบเก็บไว้ในตู้หลังโต๊ะทำงาน หากมีพรรคพวกรู้ใจกันมานั่งคุยเรื่อง เครียดๆ ก็จะเปิดตู้เอาออกมาชงน้ำเย็นชวนกันดื่มและระบายความคับใจทิ้ง ไปบ้าง คุณอมรกับเหล้านี่ไปกันได้ รักกันมั่นคงเหมือนนามสกุลของท่านที่น่าจะ หมายถึง “ทนดั่งทอง” ไม่เชื่อลองเอาทองแช่เหล้าดูซิครับไม่ผุไม่เปื่อยสุก ปลั่งเหมือนเดิม ดังนั้นพอทองแช่เหล้าจนชักได้ที่ สภาวะอะไรจะเกิดก็ช่าง หัวมันเริ่มมาเยือน  ผมก็เลยกล่อมให้ท่านอนุมัติใบลาออกของผมได้สำเร็จ วันรุ่งขึ้นนายจางลงมาเจอผมด้วยตัวเอง ซึ่งทำให้ผมแปลกใจมากแล้วท่านก็ ถามผมว่า “ลาออกทำไม รายได้ของยู มากเป็นที่สองในบริษัท” ผมตอบอะไรได้ไม่มากเพราะเหตุผลที่ดีต้องขึ้นอยู่กับคนฟังว่าจะยอมรับได้ หรือไม่ ผมจึงได้แต่ขอบคุณท่านและหาทางกล่าวลาอย่างไม่สุขใจนัก ค่าเช่าเครื่องคอมฯที่เราเก็บจาการไฟฟ้าฯนั้น ตกเดือนละสองล้านกว่าบาท ผมได้เงินเดือน ค่ารถ และค่าน้ำชาจากยอดนี้  แต่..... “เงิน...ไม่ใช่ทั้งหมด ศักดิ์ศรีและความสะใจต่างหากที่หาไม่ได้ง่ายนัก” ผมจึงต้องออกแสวงหาต่อไปเหมือน “มือปืนรับจ้างที่เที่ยวพเนจรไปทั่ว”   เพื่อหวังจะหาไฟปลายอุโมงค์ที่ยังลุกโชติช่วงอยู่เสมอ อย่าได้ดับลงอีกเลย “มีความฝันนั้นดี ฝันร้อยครั้งทำให้เป็นจริงได้ครั้งเดียวก็พอ  ฝันมากๆ เข้าไว้ เพราะว่าความฝันไม่เสียสตางค์” วาทะจากนักสู้ชีวิตผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งบนแผ่นดินสยาม “อื้อ จือ เหลียง” “นายด้อง” phattharin@progress.in.th จากคุณ : "นายด้อง" (ลุงแอ็ด) - [ 14 ก.ค. 51 08:17:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลงชื่อครับ รอโอกาสนี้มานาน จากคุณ : nui_565 (nui_565) - [ 14 ก.ค. 51 08:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านค่ะ ชนช้างเลย งานนี้ จากคุณ : เค้กเนย - [ 14 ก.ค. 51 08:45:19 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คำไว้อาลัย.......จากลุงแอ็ด "นายด้อง"  เพื่อนเอ๋ย................................................................... ถึงแม้คุณจะจากไปแล้ว  แต่ความระลึกถึงก็ยังตรึงอยู่ในหัวใจของ "คุณ อมร"  ตราบนานเท่านาน ที่คุณได้เขียนมาทั้งหมดนี้  ย่อมเป็นสิ่งที่ยืนยันได้อย่างแน่ชัดว่า  คุณก็เป็น นักสู้คนหนึ่ง  ซึ่งเราได้ต่อสู้ด้วยกันตลอดระยะเวลา 5 ปี ที่เราได้เคยทำงาน ด้วยกัน  และอีกหลายสิบปีหลังจากนั้น.......................................... ท่านผู้อ่านที่รัก.......บทความของ "นายด้อง....ขุนพลนักขายแห่ง UNIVAC" ได้จบลงไปแล้ว  และลุงแอ็ดก็ยังได้มีโอกาสพบปะแลก เปลี่ยนความคิดเห็นกับ "นายด้อง" อยู่เป็นประจำ ลุงแอ็ดคิดว่า  บทความที่ "นายด้อง" ได้เล่าเรื่องตอนที่อยู่ซัมมิทฯ มาให้ท่านฟังในระยะที่ผ่านมานั้น  คงจะเป็นประโยชน์และเป็นแนวคิดของผู้ ขาย IT ไม่ก็น้อย  และลุงแอ็ดขอขอบคุณ "นายด้อง" แทนแฟนๆ มา ณ ที่นี้ด้วย   แต่ "ชีวิตของลุงแอ็ด" ในซัมมิทฯ  ยังไม่จบ ลุงแอ็ดยังมีเรื่องที่จำเป็นต้องเล่าให้พวกเราได้รับฟังไว้อีกหลายเรื่อง  ตั้งแต่ เรื่องของการเผชิญกับสหภาพแรงงานฯ ซึ่งเชื่อว่า  "คนในวงการ IT" จะไม่ ค่อยได้เจอกัน เรื่องของการต่อสู้กับกรมสรรพากร และกรมศุลกากร  ที่มีหมายค้น และยึด เอาเอกสารไปหมดทั้งบริษัทฯ โดยไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว  เพราะว่า "คน ข้างในเป็นหนอน" เรื่องของการที่ Burroughs และ Univac ได้มารวมกัน กลายเป็น Unisys ซึ่ง ทำให้ลุงแอ็ดจำเป็นต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับการขาย "บริษัท ซัมมิทฯ" ให้ยิบ อินซอย   คราวนี้ไม่ไช่ขายระบบคอมพิวเตอร์  แต่เป็นการ "ขายบริษัท" กัน เลยทีเดียว และอีกหลายๆ เรื่อง...................................................................... แต่.....ตอนนี้........................................................................... ลุงแอ็ดขอหยุดพักก่อน  เพราะเหนื่อยเหลือเกิน.................................... ลุงคงได้มาพบกับเราใน "บั้นปลายในชีวิตของเอ็มดี ที่ซัมมิท คอมพิวเตอร์"..  ในเร็ววันนี้ (ยังบอกไม่ได้ว่าเมื่อไหร่) ขอขอบคุณที่ติดตาม  และให้กำลังใจลุงตลอดมา ด้วยรักและคิดถึง แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 51 09:04:07 จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 08:45:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาลงชื่ออ่านครับ ขอบคุณมากครับผม ลุงแอ็ด น้าด้อง จากคุณ : HMC - [ 14 ก.ค. 51 08:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 1 เริ่มต้นของชีวิต “นักขาย” อีกครั้ง http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/10/B5918893/B5918893.html “จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 2 บี 4700 http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/10/B5925089/B5925089.html “จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 3 ธนาคารของชาวนาไทย http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/10/B5940533/B5940533.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 4 หาผู้เชี่ยวชาญ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/10/B5950985/B5950985.html “จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี” ตอนที่ 5 ดร.ที่ลุงแอ็ดตามหามาทั่วโลก http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/10/B5963632/B5963632.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 6 มหา'ลับซอยต้นสน http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/10/B5971951/B5971951.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 7 ชนกับไอบีเอ็มตัวต่อตัว http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/11/B5985970/B5985970.html "จากแซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 8 การทำ Presentation http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/11/B5997066/B5997066.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 9 กลเม็ดในการทำ Presentation http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/11/B6010339/B6010339.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 10 นี่คือ IBM ประเทศไทย http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/11/B6019217/B6019217.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 11 ผ่านคะแนนด้านเทคนิค http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/11/B6032292/B6032292.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 12 ชนะ IBM http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/11/B6047680/B6047680.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 13 ตั้งบริษัทใหม่ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/11/B6062091/B6062091.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 14 ทาคาชิโฮ เบอร์โร่ส์ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/11/B6072388/B6072388.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 15 เยี่ยมทาคาชิโฮ  เบอร์โร่ส์ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6097446/B6097446.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 16 เจรจาความกับญี่ปุ่น http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6112102/B6112102.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 17 ล๊อคสเป็ค http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6121601/B6121601.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 18 ขายให้หน่วยงานราชการ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6136380/B6136380.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 19 ผลประโยชน์ที่ควรเสนอให้ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6146151/B6146151.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 20  ข้าราชการต้องไม่ผิด http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6162090/B6162090.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 21 เรียนไปด้วย เที่ยวไปด้วย http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6174443/B6174443.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 22 เยี่ยมอเมริกา http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/12/B6186536/B6186536.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 23 ดีสทรอยต์ เมืองแห่งอันตราย http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/01/B6192981/B6192981.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 24 หนีเที่ยวรอบโลก http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/01/B6205865/B6205865.html "จากเซลศ์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 25 คนเก่งของ "เบอร์โร่ส์" ยุคแรกๆ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/01/B6215153/B6215153.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 26 เพื่อนๆ ในเบอร์โร่ส์ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/01/B6229182/B6229182.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 27 คุณธวัช  ยิบอินซอย http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/01/B6240118/B6240118.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 28  ...คำขอโทษ... http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/01/B6252436/B6252436.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 29 ...คนผีทะเล... http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/01/B6277188/B6277188.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 30 ..นี่แหละ  น้ำใจเจ้านาย http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/02/B6300453/B6300453.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 31 ...คุณเทียนชัย  ลายเลิศ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/02/B6322683/B6322683.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 32...ขายตัว  ครั้งที่สอง http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/02/B6344768/B6344768.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 33...วิธีขายตัว http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/02/B6366596/B6366596.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 34...เอกสารพิเศษ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/03/B6388456/B6388456.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 35 ...ไปสัมภาษณ์เป็น...จีเอ็ม http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/03/B6408820/B6408820.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 36 ...ลาออกจากยิบอินซอย http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/03/B6428767/B6428767.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 37...คนใต้บ้านเรา http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/03/B6450063/B6450063.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 38 ...คนใต้ต้องช่วยคนใต้ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/03/B6473321/B6473321.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 39 ..เริ่มงานที่ ซัมมิท คอมพิวเตอร์ จำกัด http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/04/B6496233/B6496233.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 40...EGAT http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/04/B6514313/B6514313.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 41 ขยะกองใหญ่ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/04/B6534540/B6534540.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 42 บัญชีและ Budget http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/04/B6556267/B6556267.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 43 Budget ที่พลิกโฉมหน้าบริษัทฯ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/05/B6577430/B6577430.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 44 ในที่สุด Budget ก็ได้รับการ Approved http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6598149/B6598149.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 45 ฟัน......คู่รักเก่า "เบอร์โร่ส์" http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/05/B6619684/B6619684.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 46 ได้แบงก์ชาติเป็นลูกค้ารายแรก http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/05/B6641337/B6641337.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 47 ดร. ดีเตอร์ ซาวเออร์ผู้ผลิกโฉมให้ Univac ในเมืองไทย http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/06/B6664499/B6664499.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 48 นายด้อง....ขุนพลนักขายแห่งยูนิแวค http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/06/B6688692/B6688692.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 49 ทำไม IBM จึงไม่รับผมเข้าทำงาน? http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6708885/B6708885.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 50 แล้วมาฟัน....ที่กระทรวงเกษตร http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6726091/B6726091.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 51 "ทรงเอี่ยม" ยอดนักขน..แห่งยุคเมนเฟรม http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6751834/B6751834.html "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี" ตอนที่ 52 " แล้ว...กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6773821/B6773821.html ................................................................................................ ตอนต่อไป "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี"  ตอนที่ 54  เมื่อนักคอมพิวเตอร์เจอกับสหภาพแรง งาน ______________________________________________________________________________ ถึงผู้อ่านทุกท่านตอนนี้ ลุงได้ Update เวปข้างบนแล้ว  โดยค้นออก มา "คลังกระทู้เก่า"  ของพันทิบ  .... จึงขอเชิญหาความสำราญ  อ่านกันได้ ตามสบายฯ  แต่ถ้าท่านใดยังอ่านไม่ได้ในตอนไหน  โปรดแจ้งไปที่ลุงแอ็ด อีกครั้งนะครับ  จะจัดการให้ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 08:56:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 4   เข้ามาสวัสดี ขอบคุณ และ Vote กระทู้ให้ลุงแอ็ดโดยที่ยังไม่ได้อ่าน เพราะมั่นใจอยู่แล้วว่าความรู้และประสบการณ์ที่ลุงแอ็ดมอบให้กับท่านผู้อ่าน มีคุณภาพคับแก้วทุกตอนเช่นเคย สัปดาห์หน้าจะเดินทางไปประจำต่างจังหวัดแล้ว อาจจะไม่มีเวลาเข้ามาสวัสดีและทักทายลุงแอ็ดและเพื่อน ๆ อีกนาน หลังเสร็จสิ้นภาระกิจหวังว่าจะมีโอกาสเข้ามาพบกันใหม่... จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" (Destinyhurtsme) ************************************************ ขอให้คุณเลขาฯ เดินทางด้วยความโชคดีและปลอดภัย ขอให้คุณเลขาฯ ปฏิบัติภาระกิจจนเสร็จสิ้น ราบรื่น เพื่อจะได้มาเป็นขวัญใจ ของ "ชาวสีลม" ต่อไปครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 6   ตามมาอ่านครับ วันนี้ โชคดีมากครับ ได้มาอ่าน ตั้งแต่ต้นๆกระทู้ จากคุณ : Suntar ************************************************ รีบอ่านเข้านะครับ.....เดี๋ยวลุงจะจบซีรี่ส์นี้แล้วครับ  เหลืออีกไม่กี่ตอนเท่านั้น จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:14:42 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 9   มาปูเสื่อรอแถวหน้าแล้วครับ แต่ยังไม่ทันคุณเลขาฯ จากคุณ : jerry (jerry-t) ************************************************ เอ้า......เร็วๆ เข้าครับ  เดี๋ยวปูเสื่อไม่ทัน จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:17:02 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 22   ที่หนึ่งไม่ไหว ขอที่ 3 ละกันค้าบบบบบบบ ย้อนไปอ่านก่อนนะคับ :)) จากคุณ : มดแดง (mpl2004) ************************************************ ไม่ไหวก็ไม่หวายครับ.....แล้วอ่านหรือยังละครับ? จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:20:13 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 23   มาอ่านออกเสียงค่ะ ยังคงน่าติดตาม เช่นเคย จากคุณ : เค้กเนย ************************************************ ขอบคุณครับ ที่อ่านออกเสียง........ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 25   กระทู้โปรด มาแว้ววววว จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด ************************************************ ขอบคุณครับ ที่ติดตามอยู่เป็นประจำ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:25:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 26   มาค่ะ มาเช็คชื่อด้วยคน จากคุณ : yanet ************************************************ ขอบคุณครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:32:16 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 27   นับไปนับมา ไม่ใช่คนที่ 3 แฮะ --! ........ ยิ่งทำงานกับคนรู้จักหรือพรรคพวกกันมากเท่าไหร่ ยิ่งต้องนึกถึงพวกเขาให้มากเท่านั้น ....  จริงๆ  !!!! จากคุณ : มดแดง (mpl2004) ************************************************ จริงครับ !!!! จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:34:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 28   แอบอ่านเงียบ ๆ มา 50 กว่าตอน ปั๊กน้อยฯ ยกมือ ออกเสียง ว่าแอบอ่านด้วยครับ ลุงแอ็ด จากคุณ : ปั๊กน้อยหัวใจวาเลนไทน์ ************************************************ ดีแล้วครับ  อ่านแล้วยกมือด้วย..... จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:36:28 ]

ความคิดเห็นที่ 19 วันนี้ได้ที่ไม่เกิน 20 :-) ขอบพระคุณครับ จากคุณ : พุธสมพล - [ 14 ก.ค. 51 09:36:50 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 30   ขอบคุณมากครับ จากคุณ : support_error (support_error) ************************************************ ลุงก็ขอขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาอ่าน จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:39:25 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 32   ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆครับ จากคุณ : Jedi Zem ************************************************ จะพยายามหาเรื่องดีๆ มาให้อ่านเสมอครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:41:47 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 36   คอยอ่านตั้งแต่เย็นวันอาทิตย์ครับ  :-) เช้าวันจันทร์ก็ยังไม่มา  :-( เช้าวันอังคารรีบเปิดเข้ามาอ่าน   ขอบพระคุณครับ จากคุณ : พุธสมพล ************************************************ ขอบคุณที่ติดตามทุกอาทิตย์ครับ แต่คราวต่อไปเห็นจะต้องรอหน่อยนะครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 09:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ลงชื่อก่อนอ่านค้าบบบบบบบบบบบ จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 14 ก.ค. 51 10:12:20 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลุงแอ็ดครับ ลุงแอ็ดพูดเหมือนกับว่าจะหายไปนานมากเลยเหรอครับ ลุงแอ็ดไม่สบายรึป่าวครับ ขอให้หายเร็วๆนะครับ จะได้กลับมาเขียนเรื่องดีๆให้หลานๆอ่านต่อครับ จากคุณ : HMC - [ 14 ก.ค. 51 10:43:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาลงชื่อติดตามอ่าน และจะรอติดตามอ่านตอนต่อไปครับ ผมมองว่าการถดถอยนี้เกิดการจากสนับสนุนจากผู้บริหารระดับสูง ทำให้ทีมงานขาดความคล่องตัวและยืดหยุ่นที่จะแข่งขันได้ ไม่ได้เกิดจากคู่แข่งเป็นหลักนะครับ (แต่สิ่งที่หายไป กลับไปเป็นจุดแข็งของคู่แข่งแทน แสดงว่า IBM Thailand ทำการบ้านมาดีหรือเปล่าครับ หรือเพราะชินวัฒน์มีอำนาจต่อรองกับ IBM สูงกว่า) จากคุณ : jerry (jerry-t) - [ 14 ก.ค. 51 11:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มาลงชื่อค่ะ...พยายามหาเวลาตามอ่านให้ครบทุกตอนอยู่ค่ะ ได้ความรู้มากๆ ขอบคุณค่ะลุงแอ๊ด...จะพยายามฝันเยอะๆ และทำให้มันเป็นจริงซักครั้งค่ะ... จากคุณ : ยุ่งจัง - [ 14 ก.ค. 51 12:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 37   เช็คชื่อครับผม จากคุณ : สามล้อถูกหวย ************************************************ มาครับ........................ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 14:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 39   แวะมาติดตามตอนสนุก....ของคุณด้อง กับ ลุงแอ็ด ----------------------------------------------------------------------------- “คุณอมร” เจ้านายของผม กับคุณดิลก คุณมนู คุณสุธรรม (จาก NCR) ได้ร่วมมือกันก่อตั้ง “สมาคมธุรกิจคอมพิวเตอร์ไทย” ขึ้น โดย คุณอมร เป็นเลขาธิการ ได้เสนอและผลักดันให้ มี “สัญญามาตรฐาน คอมพิวเตอร์” ขึ้น ทั้งทางด้านฮาร์ดแวร์และซอฟแวร์ ซึ่งมีข้อ กำหนดอย่างชัดเจนว่าผู้ขายจะต้องรับผิดชอบในเรื่องอะไร และผู้ซื้อต้อง ทำอะไรบ้าง และแน่นอน การทำสัญญากับราชการนั้น มันต้องมีบท ปรับทุกหน้า จึงจะสมเกียรติในการที่ได้ลงนามเซ็นสัญญากับหน่วย งานราชการ ----------------------------------------------------------------------------- จุ๊ ...จุ๊ อย่าเอ็ดไป เรารู้ต้นกำเนิด บทปรับอันมโหฬาร ของงานไอทีในวง ราชการแล้ว ว่ามาจากไหน........ ----------------------------------------------------------------------------- “จะต้องสอดเครื่องคอมพิวเตอร์เฟรมตัวใหญ่มหึมา ราคานับแสนเหรียญ สหรัฐ ลอดทางช่องหน้าต่างห้องเข้าไป” ดูวิธีการของ “ทรงเอี่ยม” แกซิ ช่าง ฝรั่งถึงกับร้องเจี๊ยกเลยละครับตอนนั้น" ----------------------------------------------------------------------------- แหม....เสนอสร้างห้องคอมพิวเตอร์ใหม่ก็สิ้นเรื่อง ต้องให้มีการลุ้น..แทบแย่ กว่า เครื่องตัวใหญ่ ลอดรูเล็ก ๆได้.......โอย...หัวใจ..จะวาย ประสบการณ์ เด็ด ๆ ทั้ง....น้า....น ข้าน้อย...ขอคารวะ จากคุณ : ชาวบ้านไทย ************************************************ แหะ  แหะ......มันจำเป็นต้องทำนะครับ เพื่อความอยู่รอดของบริษัทคนไทย ซึ่งทำเอา IBM สะอึกไปสองปีเต็มๆ  ก็อย่างว่าละครับ  พอเรื่องถึงมือ อัยการแล้ว  การร่างสัญญา  ฝ่ายรัฐบาลก็ต้องได้เปรียบอยู่วันยังค่ำ แต่พวกเราอาศัย "ความอึด" ครับ......พอเซ็นสัญญาแล้ว  ก็ไม่ต้องเปิดดูมัน อีก  (ขืนเปิดดู เป็นได้ถูกปรับทุกข้อ)  อาศัยความง้องอน  ฉอเลาะไปตาม ประสาคนขายของให้ราชการ  พาไปกินหมูเห็ดเป็ดไก่บ้าง  ไปตีกอล์ฟบ้าง   เรื่องปรับมันค่อยเบางลงหรือบางทีก็หายไปเลยครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 14:43:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 45   อ่านที่ลุงด้องเล่าใน คห. 43 แล้ว อยากไปกลับไปเป็นเด็กเหมือนกันแลยอ่ะคับ ช่วงวัยเด็กถึงม.ปลายนี่สนุกที่สุดละ  :)) จากคุณ : มดแดง (mpl2004) ************************************************ คุณมดแดงครับ   เมื่อมองย้อนไปยังเริ่มต้นของชีวิต  ทุกคนก็อยากกลับไป เป็นอย่างเก่าทั้งนั้นแหละครับ  ยิ่งกลับไปสมัยที่ยังเป็นเด็กทารก  ดูดนมแม่ อยู่  ยิ่งดี  มีความอบอุ่นที่สูดดดดดด เลยยยยยย ใช่ไหมครับ? จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 14:48:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 46   เข้ามาอ่านแล้วครับ หลังจากที่ไม่ได้เข้ามานาน.... จากคุณ : tackey ************************************************ ยินดีต้อนรับกลับมาอ่านเรื่องของลุงแอ็ดครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 14:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 48   ลงชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่านครับ จากคุณ : panyas ************************************************ อย่ารอช้านะคุณปัญญา.....ซี่รี่ส์นี้ของลุงใกล้จะจบแล้ว................... จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 14:52:43 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 49   อ่านแล้วครับ กำลังรอตอนต่อไปครับ จากคุณ : บุรี (Buree) ************************************************ ตอนต่อไป......มาแล้วครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 14:54:26 ]

ความคิดเห็นที่ 33 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 52 มาลงชื่ออ่านด้วยคนครับ จากคุณ : ERECTUS ************************************************ ด้วยความยินดีครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 14:56:36 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 53   มาลงชื่อช้าไปหน่อยค่ะ แต่เก็บทุกรายละเอียดมิให้ตกหล่นค่ะ จากคุณ : HATAH ************************************************ แหม...ดีจังเลย ถ้ามีอะไรที่ลุงแอ็ดต้องการเพิ่มเติม  ก็จะมาขอที่คุณนะครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 15:04:32 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คำถาม "จากเซลส์แมนสู่เอ็มดี ตอนที่ 52 แล้ว กระทรวงศึกษาก็อยู่ในกำมือ" ความคิดเห็นที่ 54   ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion ************************************************ โอ้.......คุณฟิวชั่น  ตามมาดูลุงแอ็ดทุกงวดเลยนะครับ จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 15:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอขอบพระคุณ "แฟนลุงแอ็ด"  ที่เข้ามาอ่านออกเสียงดังๆ ใน กระทู้ตอนที่ 52 ดังนี้ครับ 1.   คุณ "เลขาฯ ตัวแสบ!" (Destinyhurtsme) 2.   คุณ Suntar 3.   คุณ jerry (jerry-t) 4.   คุณ HMC 5.   คุณ มดแดง (mpl2004) 6.   คุณ เค้กเนย 7.   คุณ สาวน้อยร้อยแปด 8.   คุณ yanet 9.   คุณ ปั๊กน้อยหัวใจวาเลนไทน์ 10.  คุณ นักเรียนโข่ง (นักเรียนโข่ง) 11.  คุณ support_error (support_error) 12.  คุณ seto16 13.  คุณ Jedi Zem 14.  คุณ กูรูขอบสนาม 15.  คุณ  KENG76 16.  คุณ พุธสมพล 17.  คุณ สามล้อถูกหวย 18.  คุณ saengchot 19.  คุณ ชาวบ้านไทย 20.  คุณ  tackey 21.  คุณ panyas 22.  คุณ บุรี (Buree) 23.  คุณ Ace striker 24.  คุณ ERECTUS 25.  คุณ HATAH 26.  คุณ Mr. Fusion สรุป ในกระทู้ที่ 52 นี้มีผู้เข้ามาเยี่ยมชม  โดยกล่าวออกเสียง จำนวน 26 ท่าน  เปรียบเทียบกระกระทู้ที่ 51  จำนวน 40 ท่าน  กระทู้นี้ มีผู้เข้าเยี่ยมชม น้อยกว่าจำนวน 14 ท่าน (น้อยลงไปมากนะครับ.....) ขอขอบพระคุณทุกท่านครับผม จากคุณ : ลุงแอ็ด - [ 14 ก.ค. 51 15:24:22 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ทำไมเนื้อเรื่องตอนนี้ออกมาในแนวเศร้าๆจังครับ น่าเห็นใจนะครับ เปลี่ยนผู้บริหารแล้ว นโยบายไม่เดินไปในทางเดียวกัน ยังไงก็ขอขอบคุณนะครับที่นำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟัง จากคุณ : support_error (support_error) - [ 14 ก.ค. 51 16:30:18 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คุณอาขา คราวที่แล้วมาอ่านนะคะ แต่ความเห็นไม่ขึ้นค่ะ แต่ก็โหวตเก็บให้ด้วยนะคะ กระู้ทู้นี้ก็โหวตและอ่านแล้ว ไม่รู้ว่าจะหายอีกหรือเปล่า T_T จากคุณ : น.ส.พังพอน - [ 14 ก.ค. 51 18:00:28 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เพิ่งจะได้มานั่งอ่านสบาย ๆ เป็นกำลังใจให้เขียนตอนต่อไปไว ๆ นะครับ ไว้ถ้ามีตอนสุดท้ายมาเมื่อไหร่ คงต้องย้อนอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกสักรอบ จากคุณ : monboy01 - [ 14 ก.ค. 51 18:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 40 มาแล้วครับ จากคุณ : งามหน้า - [ 14 ก.ค. 51 18:37:22 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ...ตามมาลงชื่อครับ จากคุณ : กบ (ในกะลา) - [ 14 ก.ค. 51 19:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 42 มาอ่านแล้วครับ อ่านจบแล้วเหมือนตอนจบหนังคาวบอยที่คลินท์ อีสท์วูด เล่นเลยแฮะ ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ที่ทำได้คือเชิดหน้าขึ้นแล้วหาที่มั่นใหม่ต่อไป มันเป็นชีวิตของ "มืออาชีพ" จริงๆ ครับ จากคุณ : Ace striker - [ 14 ก.ค. 51 19:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอลงชื่อก่อนครับ คุณด้องครับ อ่านแล้วเศร้าจังครับ เหตุการณ์นี้เป็นผมผมก็รู้สึกแย่ครับ เรามีไฟที่จะทำ แต่นายไม่ให้ทำ การหมดกำลังใจเลยเกิดขึ้น ก็... ขอขอบคุณสำหรับบทความดีๆนะครับ หวังว่าจะมีบทความดีๆสนุกๆมาให้พวกเราอ่านอีกนะครับ ลุงแอ๊ดครับ... พวกเรายังรออ่านตอนต่อไปนะครับ สู้ๆครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ คุณด้อง กะ ลุงแอ๊ด จากคุณ : seto16 - [ 14 ก.ค. 51 19:59:46 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เข้ามาติดตามต่อ...กะลัง สนุก เชียว...... เอ....คุณเชิดศักดิ์ ตามที่เล่ามาในความคิดเห็นที่ 2 ....จะเป็นคนเดียวกันกับ คุณเชิดศักดิ์ที่ไปเป็นลูกน้องผู้พัน อยู่ที่ชินวัตรคอมพิวเตอร์ ในภายหลัง ใช่ไหมนั่น ? สำหรับความเป็นผู้นำขององค์กรในหลาย ๆ องค์กร ......"ความกล้า" ของผู้นำองค์กรในการตัดสินใจครั้งสำคัญ มีผลต่อคนทั้งองค์กรทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นความก้าวหน้า ความอยู่รอดของคนในองค์กร และ การล่มสลายขององค์กร เลยทีเดียว แต่...ใครจะรู้ล่วงหน้าละ ว่า การตัดสินใจในครั้งนั้น สำคัญกับองค์กรเป็นอย่างยิ่ง ....... เลยมักได้ยินว่า "ถ้ารู้ว่าผลออกมาจะเป็นอย่างนี้ ก็เลือกตัดสินใจแบบนั้นไปนานแล้ว" .... เอ... เหมือน คุ้น คุ้น ว่าเคยได้ยินประโยค คล้าย ๆ แบบนี้ ผ่านหูมาหลายครั้งเลยทีเดียว จากคุณ : ชาวบ้านไทย - [ 14 ก.ค. 51 20:11:28 A:61.90.64.36 X: TicketID:125394 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ติดตามอยุ่ครับ จากคุณ : บุรี (Buree) - [ 14 ก.ค. 51 20:54:19 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เข้ามาโหวตคร้าบบบบ จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 14 ก.ค. 51 21:02:18 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ลุงแอ็ดคะ หม่าม้าอ่านตอนนี้แล้วต้องไปแอบถามคุณกูรูชอบสนาม เพื่อนคนสนิทเพราะเธอก็แวะมาอ่านเหมือนกัน คุณกูรูเรียกคุณเชิดศักดิ์ว่า อาจารย์เชิดศักดิ์ค่ะ เพราะเคยอยู่สถาบันเดียวกัน เก่งและหินมากๆ โดยเฉพาะทาง Finance โชคดีนักหนาที่นายใหญ่ได้คุณเชิดศักดิ์ไปเป็นมือขวา แต่ในที่สุดด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ อาจารย์เชิดศักดิ์ก็หลุดวงจรออกมา (อย่างเจ็บปวด) หากตอนหลังก็ต้องเจอกันอีกในโครงการ คอมพิวเตอร์เอื้ออาทร เพราะอาจารย์ไปเป็นคนใหญ่คนโตที่ HP ซึ่งเป็น Supplier ของคอมพิวเตอร์โครงการนี้ หลังจาก อาจารย์เชิดศักดิ์ออกจากชินวัตร ก็ได้มือขวามาใหม่อีกคนจากการสื่อสารแห่งประเทศไทย เก่ง หัวสมัยใหม่พอๆกัน และอยู่กระทั่งชินถูกซื้อไป ทุกวันนีก็ยังมีบทบาทอยู่ บุคคลคนนี้เอ่ยชื่อต้องร้องอ๋อ เธอเป็นคนแรกที่คิดโทรเลขส่งเป็นลายดอกกุหลาบสำหรับวันวาเลนไทน์ บริษัทชินวัตรเข้าไปข้องเกี่ยวด้วยก็ช่วงที่มาทำธุรกิจมือถือ จะเห็นกลวิธี Recruit ของนายใหญ่ชินวัตรก็คือ ลูกค้าคนไหนหน่วยก้านดีก็"ซื้อ"ตัวมาเลย ปฎิบัติการเดียวกันนี้เกิดขึ้นที่ IBM ด้วยเหมือนกัน แสดงว่า Recruit จาก Supplier และ Buyer ในเวลาเดียวกัน อาจารย์เชิดศํกดิ์ ย้ายจาก HP ไป Motorola ตอนหลังได้ข่าวว่า ลาออกมาทำงานอิสระตามเดิม อ่านมาถึงคุณด้องบอกลาแล้วใจหายนะคะ ฝากลุงแอ็ดบอกด้วยว่า อย่าหายไปลับเลย กลับมาเล่าสลับๆกับลุงแอ็ดบ้างก็ได้ค่ะ ว่าตอนนี้เป็นอย่างไร ทำอะไรอยู่ โหวตแล้วนะคะ หม่าม้ารุ้งพลบค่ะ จากคุณ : กูรูขอบสนาม - [ 14 ก.ค. 51 21:10:08 ]

ความคิดเห็นที่ 48 แอบเศร้าตามไปด้วยค่ะ หายไปนาน เข้ามาอ่าน แต่ไม่ค่อยได้ลงชื่อค่ะ ตอนนี้งานเยอะมากๆ ไม่ค่อยได้พิมพ์แสดงความคิดเห็นเท่าไร รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ลุงแอ็ดที่เคารพรักของเหล่าน้องๆ หลานๆ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 51 23:18:34 จากคุณ : @Nana-cute@ - [ 14 ก.ค. 51 23:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 49 อะไรกันหว่า ลุงแอ็ด เห็นพี่ หมา บ่ ? How is she? จากคุณ : kuddle - [ 15 ก.ค. 51 00:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 50 มาแล้วครับ.... จากคุณ : SiTZ - [ 15 ก.ค. 51 01:06:34 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านของคุณด้องแล้วก็เศร้าตามมาเรื่อยๆ พอมาถึงโพสต์ของคุณลุงแอ็ด แล้วใจหายแว้บๆ คุณลุงไม่สบายหรือเปล่าคะ เป็นห่วงจังเลย ยังไงก็พักผ่อนให้หายเหนื่อยก่อนนะคะ ยังไงพวกเราก็ปักหลักรอกันอยู่แถวนี้ล่ะค่ะ พอหายเหนื่อยแล้วก็กลับมาเล่าเรื่องสนุกๆ ให้หลานๆ ฟังต่อนะคะ จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด - [ 15 ก.ค. 51 01:06:44 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ตามมาติดๆ ครับ อยากอ่านตอนต่อๆไปมากๆ เลยครับโดยเฉพาะ "เรื่องของการต่อสู้กับกรมสรรพากร และกรมศุลกากร  ที่มีหมายค้น และยึด เอาเอกสารไปหมดทั้งบริษัทฯ โดยไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว  เพราะว่า "คน ข้างในเป็นหนอน"" ลงชื่อไว้ให้พร้อมโหวตและเก็บเข้าคลังครับ จากคุณ : saengchot - [ 15 ก.ค. 51 01:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ... ไม่ค่อยมีเวลาอ่านเต็มๆ   แต่ก็ตามอ่านเป็นระยะครับผม แนะนำลุงแอ็ดให้รวมเล่มขายครับ จากคุณ : ดาราวิปลาส - [ 15 ก.ค. 51 08:58:07 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตามมาโหวตก๊าบ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆและลิงค์จะได้ตามอ่านย้อนหลังครับ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 51 09:25:05 จากคุณ : d.hunt - [ 15 ก.ค. 51 09:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 55 หวัดดีค่ะลุงแอ็ด ^ ^ โหวตค่า จากคุณ : ศนิ xxx - [ 15 ก.ค. 51 10:06:53 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ความคิดเห็นที่ 47 ลุงแอ็ดคะ หม่าม้าอ่านตอนนี้แล้วต้องไปแอบถามคุณกูรูชอบสนาม เพื่อนคนสนิทเพราะเธอก็แวะมาอ่านเหมือนกัน คุณกูรูเรียกคุณเชิดศักดิ์ว่า อาจารย์เชิดศักดิ์ค่ะ เพราะเคยอยู่สถาบันเดียวกัน เก่งและหินมากๆ โดยเฉพาะทาง Finance โชคดีนักหนาที่นายใหญ่ได้คุณเชิดศักดิ์ไปเป็นมือขวา แต่ในที่สุดด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ อาจารย์เชิดศักดิ์ก็หลุดวงจรออกมา (อย่างเจ็บปวด) หากตอนหลังก็ต้องเจอกันอีกในโครงการ คอมพิวเตอร์เอื้ออาทร เพราะอาจารย์ไปเป็นคนใหญ่คนโตที่ HP ซึ่งเป็น Supplier ของคอมพิวเตอร์โครงการนี้ หลังจาก อาจารย์เชิดศักดิ์ออกจากชินวัตร ก็ได้มือขวามาใหม่อีกคนจากการสื่อสารแห่งประเทศไทย เก่ง หัวสมัยใหม่พอๆกัน และอยู่กระทั่งชินถูกซื้อไป ทุกวันนีก็ยังมีบทบาทอยู่ บุคคลคนนี้เอ่ยชื่อต้องร้องอ๋อ เธอเป็นคนแรกที่คิดโทรเลขส่งเป็นลายดอกกุหลาบสำหรับวันวาเลนไทน์ บริษัทชินวัตรเข้าไปข้องเกี่ยวด้วยก็ช่วงที่มาทำธุรกิจมือถือ จะเห็นกลวิธี Recruit ของนายใหญ่ชินวัตรก็คือ ลูกค้าคนไหนหน่วยก้านดีก็"ซื้อ"ตัวมาเลย ปฎิบัติการเดียวกันนี้เกิดขึ้นที่ IBM ด้วยเหมือนกัน แสดงว่า Recruit จาก Supplier และ Buyer ในเวลาเดียวกัน อาจารย์เชิดศํกดิ์ ย้ายจาก HP ไป Motorola ตอนหลังได้ข่าวว่า ลาออกมาทำงานอิสระตามเดิม อ่านมาถึงคุณด้องบอกลาแล้วใจหายนะคะ ฝากลุงแอ็ดบอกด้วยว่า อย่าหายไปลับเลย กลับมาเล่าสลับๆกับลุงแอ็ดบ้างก็ได้ค่ะ ว่าตอนนี้เป็นอย่างไร ทำอะไรอยู่ โหวตแล้วนะคะ หม่าม้ารุ้งพลบค่ะ จากคุณ : กูรูขอบสนาม ----------------------------------------------------------------------------- เรียนคุณ : หม่าม้ารุ้งพลบ และ คุณ : กูรูขอบสนาม (ความคิดเห็นที่ 47) ขออนุญาตตอบแทนลุงแอ๊ด.... ชื่อคุณ "รุ้งพลบ" ผมอ่านทีไรนึกถึง "รบพุ่ง" ทุกที อาจเพราะผวนคำได้ใกล้ เคียง... พอดีผมพาดพิงไปหลายท่าน ที่เกี่ยวข้องกับผู้พันฯ จึงต้องเฉลย... ผู้พันฯ ท่านมีลักษณะที่สำคัญอยู่สองอย่างคือ "ใช้คนเป็นและนิยมทด แทนบุญคุณ" ในบทความของ"นายด้อง" กล่าวพาดพิงอยู่สี่ท่านที่ผู้พันฯ ให้ไปช่วยงาน คุณบุญมาจาก IBM คุณเชิดศักดิ์จากการรถไฟฯ คุณสมเกียรติจากการไฟฟ้าฝ่ายผลิตฯ และคุณบุญคลี ทั้งสี่ท่านเข้าข่ายทั้งสองข้อ คือฝีมือดีและเกื้อหนุนกันมาก่อน พูดถึงคุณเชิดศักดิ์ท่านเป็นคนเก่งและกล้าได้กล้าเสีย เป็นลูกจ้างบ้าง พอตกงานก็เป็นนายทุนทำธุรกิจเองก็หลายหน และขายฝีมือได้ราคา ตอนเริ่มแรกที่การรถไฟฯ ผมใช้ เฟียต1000 ท่านใช้ โอเปิล เจมินี มาตอนนี้ท่านขับ เปอร์เช่ ผมยังต้องใช้รถที่บริษัทเขายัดเยียดให้อยู่เลย เพราะไม่กล้าออกไปทำธุรกิจด้วยตัวเองอย่างท่าน ก็ท่านเป็นถึงอาจารย์สอนวิชาการลงทุนระดับปริญญาโท นี่ครับ ใครจะไปสู้ ท่านได้ละ ส่วนผู้พันฯหากท่านตัดลักษณะข้อสองออกไปบ้างหรือเลือกคัดสักหน่อย คง จะ OK กว่านี้.... นายด้อง จากคุณ : "นายด้อง" (ลุงแอ็ด) - [ 15 ก.ค. 51 10:26:13 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ความคิดเห็นที่ 42     มาอ่านแล้วครับ อ่านจบแล้วเหมือนตอนจบหนังคาวบอยที่คลินท์ อีสท์วูด เล่นเลยแฮะ ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ที่ทำได้คือเชิดหน้าขึ้นแล้วหาที่มั่นใหม่ต่อไป มันเป็น ชีวิตของ "มืออาชีพ" จริงๆ ครับ จากคุณ : Ace striker ----------------------------------------------------------------------------- เรื่องคุณ : Ace striker พูดถึงหนังคาวบอย ผมชอบอยู่เรื่องหนึ่งเปิดดูหลายครั้ง เรื่อง "Once Upon a Time" พระเอกเป็นมือปืนรับจ้างเล่นโดย ชาร์ล บอร์นสัน ไปท้าดวลกับมือปืนเจ้าถิ่น แสดงโดย เฮนรี่ ฟรอนดา ฉากสุดท้ายดวลกันตัวต่อตัว ตอนบ่ายแก่ๆ เจ้าถิ่นเลือกยืนหันหลังให้ดวงอาทิตย์ ทำให้พระเอกต้องหันหน้าเข้าหาแสง ลองทายซิครับว่า พระเอกจะเปลี่ยนข้อเสียเปรียบเป็นได้เปรียบอย่างไร เฉลยครับ ในหนังพระเอกจะค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้คู่กรณีมากจนแสงไม่มี ปัญหา...และอีกจุดหนึ่งที่กินกันเล็กน้อยคือ พระเอกตัดปากกระบอกปืนให้สั้นลง เวลาชักจะพ้นซองได้เร็วกว่า นิดเดียวพอแล้วครับ.... ธุรกิจก็เป็นแบบนี้ ขอแค่ชนะ...ไม่มีชนะมากชนะน้อย... นายด้อง จากคุณ : "นายด้อง" (ลุงแอ็ด) - [ 15 ก.ค. 51 11:27:11 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ความคิดเห็นที่ 43     ขอลงชื่อก่อนครับ คุณด้องครับ อ่านแล้วเศร้าจังครับ เหตุการณ์นี้เป็นผมผมก็รู้สึกแย่ครับ เรามีไฟที่จะทำ แต่นายไม่ให้ทำ การหมดกำลังใจเลยเกิดขึ้น ก็... ขอขอบคุณสำหรับบทความดีๆนะครับ หวังว่าจะมีบทความดีๆสนุกๆมาให้พวกเราอ่านอีกนะครับ ลุงแอ๊ดครับ... พวกเรายังรออ่านตอนต่อไปนะครับ สู้ๆครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ คุณด้อง กะ ลุงแอ๊ด จากคุณ : seto16 ------------------------------------------------------------------------- เรียนคุณ : seto16 (ความคิดเห็นที่ 43) ขอบคุณครับ เรื่องจริงก็เหมือนหนังชีวิตครับ... มีสนุกเร้าใจ ตื้นเต้น ชื่นบาน แล้วก็เศร้าตรม เส้นทางแห่งการต่อสู้ไม่มีที่สิ้นสุดหรอกครับ หากเรายังมีไฟอยู่ อย่าปล่อยให้ไฟมอดนะครับ นายด้อง จากคุณ : "นายด้อง" (ลุงแอ็ด) - [ 15 ก.ค. 51 11:30:20 ]

ความคิดเห็นที่ 59 อ่านแล้ว ทำไมผมรับรู้ได้ถึงความคับข้องใจเป็นอย่างมากของพี่ด้อง ณ เวลานั้นนี่ทำใจลำบากมากสิครับ เหมือนในสามก๊ก ที่เราจะเจริญได้ต้องอยู่ที่ว่า อยู่กับนายคนไหนด้วยนะครับ จูล่งถ้ายังอยู่กับอ้วนเสี้ยว ก็คงไม่มีชื่อเสียงระบือไกลแบบนี้แน่ๆ จากคุณ : Sun (Suntar) - [ 15 ก.ค. 51 12:30:07 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ความคิดเห็นที่ 59     อ่านแล้ว ทำให้ผมรับรู้ได้ถึงความคับข้องใจเป็นอย่างมากของพี่ด้อง ณ เวลา นั้นนี่ทำใจลำบากมากสิครับ เหมือนในสามก๊ก ที่เราจะเจริญได้ต้องอยู่ที่ว่า อยู่กับนายคนไหนด้วยนะครับ จูล่งถ้ายังอยู่กับอ้วนเสี้ยว ก็คงไม่มีชื่อเสียง ระบือไกลแบบนี้แน่ๆ จากคุณ : Sun (Suntar) --------------------------------------------------------------------------- เรียนคุณ : Sun (Suntar) (ความคิดเห็นที่ 59) คุณ SUN พูดถึง จูล่ง คงถูกใจหลายคนที่อ่านสามก๊ก จะว่าไปแล้วตัวเอกในสามก๊กมี เตียว จูล่ง ชาวเสียงสาน นี่ละครับ ที่รักษาตัวรอดปลอดภัย กรำศึกมาได้จนแก่เฒ่า แล้วตายในวัยชรา   ตัวเอกอื่นๆ ตายก่อนวัยอันควรเกือบทั้งหมด ผมก็ชอบ จูล่ง ครับ... และคิดว่าจะอยู่ในวงการจนแก่ตายให้ได้... ไม่ยอมเลิกรา นายด้อง จากคุณ : "นายด้อง" (ลุงแอ็ด) - [ 15 ก.ค. 51 15:02:22 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เพิ่งมีเวลาอ่านจนจบวันนี้เองคับ เศร้าและท้อ เวลาที่เรามีไฟ แต่ถูกครอบไว้ด้วยกำแพงหกด้าน ทำให้ฉายไปไม่ถึงสิ่งที่อยากมองเห็น ... เฮ้อ รักษาสุขภาพด้วยนะคับ :)) จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 15 ก.ค. 51 17:07:12 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 15 ก.ค. 51 17:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ชีวิตมันก็ต้องมี สุข ทุกข์ เศร้า เคล้ากันไปแหละครับ "ชีวิตจริงมันยิ่งกว่าละครครับ" อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ จากคุณ : ERECTUS - [ 15 ก.ค. 51 20:12:57 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เข้ามาอ่านด้วยความเคารพเลยล่ะค่ะลุงแอ็ด ^^ จากคุณ : Gwan - [ 15 ก.ค. 51 20:38:45 ]

ความคิดเห็นที่ 65 หายไปหลายวัน เข้ามาปลงอนิจจังกับวัฏจักรธุรกิจครับด้วยคนครับ คุณครูด้อง มีแง่คิดหลากหลายมุมให้น่าศึกษาทุก ๆ ตอนเชียวครับ ว่าแล้วก็จด ๆๆๆ แล้วก็โหวต ๆๆๆๆ .................................. และก็ขอลงทะเบียนล่วงหน้ากับอาจารย์แอ็ด นะครับ หายเหนื่อย เปิดเทอมเมื่อไหร่ คอร์สหน้าจะมาลงเรียนต่อครับผม จากคุณ : ตะลอนมาสเตอร์ - [ 15 ก.ค. 51 21:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 66 โหวตครับ :) จากคุณ : คุณฉงน - [ 15 ก.ค. 51 23:13:05 ]

ความคิดเห็นที่ 67 โหวตคะ ลุงแอ๊ด จากคุณ : **หิมะใต้พระจันทร์** - [ 16 ก.ค. 51 12:04:57 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อ่านแล้วเหนื่อยแทนเลย... ขอบคุณคุณลุงมากครับที่ทำให้เด็กๆ อย่างผมได้รับรู้ประสบการณ์ระดับนี้ ปกติหนังสือพวกคนประสบความสำเร็จ มักจะบอกว่า ผมก็คิดทำโน่นนี่ขึ้นมา แล้วมันก็ขายได้ ทำให้รวย ... อ่านสามสี่บรรทัด จบ ... อะไรวะ ง่ายๆแบบนี้เหรอ จริงๆแล้ว โลกนี้ ไม่มีอะไรง่าย ฟรี ยั่งยืนจริงๆครับ แต่เกิดเป็นคนจะมานั่งปลงอนิจจังไม่ทำอะไรเลย นั่งๆ นอนๆ คงจะไม่ไหว มันต้องสู้จริงๆ และ สู้กับความทุกข์ ความผิดหวังที่เข้ามา ตอนนี้ ผมเองก็ต้องเจอความท้าทายใหม่ในชีวิตครับ หากทำสำเร็จ ชื่อก็จะมีสิทธิ์ติดหูติดตาผู้บริหารกับเขาบ้าง โอกาสทำงานที่ใหญ่ๆ ก็จะเข้ามาอีก แน่นอนการสู้รบปรบมือ ปัญหาการเมือง พรรคพวก การรุก การถอย ก็ต้องเข้ามาในชีวิต แม้ไม่อยากเจอก็ต้องเจอแหงมๆ (แต่กสนุกดีนะครับ ดีกว่าไม่ได้ทำ) ... อ้อ ผมไม่ได้จับงาน แสนล้านหรอกครับ แค่จากพนักงานเล็กๆ มีโอกาสดีๆ บ้างเท่านั้นเองครับ จะเอาบทความคุณลุงมาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจและสู้ต่อไปครับ จากคุณ : KENG76 - [ 16 ก.ค. 51 17:56:20 ]

ความคิดเห็นที่ 69 คิดถึงลุงแอ็ดค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ จากคุณ : jumjune9856 - [ 16 ก.ค. 51 19:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ วันเข้าพรรษา 00:53:19 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เกือบตกรถไฟเที่ยวนี้ซะแล้ว จากคุณ : เด็กจอมแก่น - [ วันเข้าพรรษา 02:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 72 แม่บ้านต่างแดนเป็นแฟนทุกตอน   วันนี้คอมเม้นท์สักหน่อย และถือโอกาสขอบคุณที่มาเคาะประตูเรียกหลังบ้านเสมอๆ เฮ้อ...มองเห็นภาพ "เก้าอี้เค้ามีไว้ผลัดกันนั่ง" พวกเราไม่เคยได้นั่งแต่ไม่เคยรอดผลกระทบสักที จากคุณ : คุณจ๊ะจ๋า - [ วันเข้าพรรษา 08:52:05 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ขอบคุณมากครับทุกท่าน ทั้งลุงแอ็ดและคุณด้อง ยังไงก็รีบกลับมานะครับลุง รักษาสุขภาพด้วยครับ จากคุณ : bam-NY - [ 19 ก.ค. 51 03:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 74 จะว่าไปการไม่สู้จากนายใหม่ ดูท่าจะทำให้ปัญหามาก... UPS สมัยนั้นแพงมาก แล้วขอให้ช่วยนี่ เป็นเรื่องที่แปลกจริงๆ เหมือนมีการชกใต้เข็มขัด ถ้าจะว่าไปสมัยนั้น ก็มีการกินนอกในกันมากมาย สมัยนี้ก็ยังมี แต่สุดๆจริงๆ ก็คือนายใหญ่ไม่สนับสนุน ดังนั้นสนามที่สร้างมาก็ล้มลงไปเป็นโดมิโน่ แต่หลังเจอวิกติ 2540 เข้าไป ชิน ก็ร้องแทบไม่ออกเหมือนกัน หนี้ 2000 กว่าล้านบาท....ในธรุกิจคอมฯ เรื่องแบบนี้ ธุรกิจเป็นเรื่องกระแสเงินและเทคโนโลยี มาไวไปไวครับ จากคุณ : Ken - [ 20 ก.ค. 51 00:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เพิ่งตามมาอ่านครับ ขอขอบคุณคุณด๊องมากๆ ที่มาให้ข้อคิดและประสบการณ์ก้บเรา จากคุณ : ที่หนึ่งไม่ไหว? - [ 20 ก.ค. 51 18:01:01 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ความคิดเห็นที่ 68 อ่านแล้วเหนื่อยแทนเลย... ขอบคุณคุณลุงมากครับที่ทำให้เด็กๆ อย่างผมได้ รับรู้ประสบการณ์ระดับนี้ ปกติหนังสือพวกคนประสบความสำเร็จ มักจะบอกว่า ผมก็คิดทำโน่นนี่ขึ้นมา แล้วมันก็ขายได้ ทำให้รวย ... อ่านสามสี่บรรทัด จบ ... อะไรวะ ง่ายๆแบบนี้ เหรอ จริงๆแล้ว โลกนี้ ไม่มีอะไรง่าย ฟรี ยั่งยืนจริงๆครับ แต่เกิดเป็นคนจะมานั่ง ปลงอนิจจังไม่ทำอะไรเลย นั่งๆ นอนๆ คงจะไม่ไหว มันต้องสู้จริงๆ และ สู้ กับความทุกข์ ความผิดหวังที่เข้ามา ตอนนี้ ผมเองก็ต้องเจอความท้าทายใหม่ในชีวิตครับ หากทำสำเร็จ ชื่อก็จะมี สิทธิ์ติดหูติดตาผู้บริหารกับเขาบ้าง โอกาสทำงานที่ใหญ่ๆ ก็จะเข้ามาอีก แน่ นอนการสู้รบปรบมือ ปัญหาการเมือง พรรคพวก การรุก การถอย ก็ต้องเข้า มาในชีวิต แม้ไม่อยากเจอก็ต้องเจอแหงมๆ (แต่กสนุกดีนะครับ ดีกว่าไม่ได้ ทำ) ... อ้อ ผมไม่ได้จับงาน แสนล้านหรอกครับ แค่จากพนักงานเล็กๆ มี โอกาสดีๆ บ้างเท่านั้นเองครับ จะเอาบทความคุณลุงมาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจและสู้ต่อไปครับ จากคุณ : KENG76 ----------------------------------------------------------------------------- เรียนคุณ : KENG76 (ความคิดเห็นที่ 68) ...หนทางสู่ฝันไม่ราบเรียบหรอกครับ และถ้าหากราบเรียบ เหมือนปูพรมอย่างที่คนอื่นทำไว้ให้ ก็ไม่ภูมิใจครับ จำไว้อย่างหนึ่งนะครับ....... "อย่าสู้ในเวทีที่เราไม่ถนัด ดึงเขามาสู้ในเวทีที่เราถนัดให้ได้...จะแพ้ยาก ครับ" หากเลือกเวทีและเวลาไม่ได้ ต้องหัดหลบฉากให้เป็นครับ อย่าแลกหากไม่มีทางชนะ.... แพ้บ่อยๆ มันท้อเป็นเหมือนกันนะครับ.... นายด้อง จากคุณ : "นายด้อง" (ลุงแอ็ด) - [ 21 ก.ค. 51 10:34:17 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เข้ามาหวัดดีคับ จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 21 ก.ค. 51 11:48:02 ]

ความคิดเห็นที่ 78 "อย่าสู้ในเวทีที่เราไม่ถนัด ดึงเขามาสู้ในเวทีที่เราถนัดให้ได้...จะแพ้ยาก ครับ" ผมจะพยายามครับ ... (ไช่แล้ว ... ต้องมั่นใจ) ผลได้ยังไง ผมจะหลังไมค์ไปนะครับ ... ไม่น่าจะเกิน สองเดือน ^_^ จากคุณ : KENG76 - [ 21 ก.ค. 51 14:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 79 -ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากๆเลย ที่กรุณา นำเรื่องดีๆ ให้มุม ได้สะกิด ให้ได้เก็บไปเรียนรู้นะคะ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะได้อ่านเรื่องดีๆ แบบนี้ไปอีกนานๆนะคะ จากคุณ : trick in heart - [ 21 ก.ค. 51 23:42:55 A:116.58.231.242 X: ]

ความคิดเห็นที่ 80 มารายงานตัวครับ เหะ ๆ  มาอ่านทุกตอนนะครับแต่บางทีก็ไม้ใด้แสดงความคิดเห็นอะไรนะครับ จากคุณ : anuwat_nu - [ 22 ก.ค. 51 00:43:24 ]

ความคิดเห็นที่ 81 เพิ่งได้เข้ามาอ่านหลังจากหายไปนานครับ ขอบคุณ ลุงแอ๊ด ที่เข้ามาแชร์ ประสบการณ์ดีๆ ให้อนุชน นะขอรับ จากคุณ : The Zeros - [ 22 ก.ค. 51 21:21:12 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เข้ามาอ่านค่า  คุณลุงแอ๊ด นู๋ อ่านประจำแต่ไม่ค่อยได้แสดงความคิดเห็นเลย แหะ ๆ จากคุณ : naragorn - [ 23 ก.ค. 51 10:46:01 ]

ความคิดเห็นที่ 83 หนึ่งสมอง สองมือ ของมือปืนรับจ้าง บอกได้คำเดียว ว่า "สุดยอด" เคยมีบทความในความทรงจำวัยเด็กอยู่บทความนึง....   ด้วยเกียรติภูมิ "ต้นกล้า"   แม้เกิดมาไม่สูงส่ง   หนึ่งสมอง สองมือ ซื่อตรง   อาจเอื้อ คว้าธง แห่งชัย หนูเองก็ยังคงมีความทรงจำของ "ต้นกล้า" ที่เกิดมาเมื่อเกือบสิบปีก่อน "ต้นกล้า"ถูกเพาะบ่มด้วยอุปสรรคนานัปการ ให้ "กล้า" ที่จะ "ก้าว" และ "ก้าว" อย่างมี "สติ" เกือบห้าปี ที่เหล่าต้นกล้า ได้แยกย้ายกันไปหาผืนดิน ที่สมบูรณ์ ที่เหมาะสม ที่น่าสนใจ หยั่งรากลงดินและเติบใหญ่ในทางที่เลือก จากบทความทั้งหมดที่ผ่านมาของคุณลุง "ไม้ใหญ่" ที่ได้ผ่านมรสุมมานับครั้งไม่ถ้วน เชื่อจากใจ ว่าทุกครั้งที่นึกถึงความเจ็บปวดจะต้องมีความภาคภูมิใจผ่านเข้ามาด้วยทุกครั้ง ทุกครั้งที่นึกถึงวันที่ต้องร้องให้ จะต้องมีภาพวันที่ได้หัวเราะอย่างมีความสุขซ้อนกันเข้ามา ขอบคุณจากใจนะคะ ที่ทำให้มีบทความดีๆ ทั้งหมด มาให้เราบริโภคกัน อยากให้บ้านเมืองเรามีไม้ใหญ่หลายๆ ต้น ที่เกิดร่วมผืนดินเดียวกัน ร่วมกันแบ่งปัน ให้เกิดสายน้ำให้ชุ่มชื่นแผ่นดินบ้าง ไม่ใช่คอยแต่จะกอบโกยและสร้างความเสื่อมโทรมให้ผืนแผ่นดิน ซ้ำร้ายยังย่ำยี สุมไฟใส่ผืนดิน ให้ได้รับแต่บาดแผล...มิได้หยุดหย่อน ลุงแอ๊ดคะ จะตีพิมพ์บทความเมื่อไหร่บอกด้วยนะคะ หนูจะร่วมสมทบทุน จากคุณ : HATAH - [ 24 ก.ค. 51 01:03:26 ]

ความคิดเห็นที่ 84 มาลงชื่ออ่านค่ะ เดี๋ยวจะไปตามเก็บให้ครบค่ะ จากคุณ : Baby Bean (Baby Bean) - [ 31 ก.ค. 51 15:42:07 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ผมติดตามลุงแอ็ดมานานแล้วรู้สึกเลื่อมใสเป็นอย่างยิ่ง ถ้าไม่เป็นการบกวนมากเกินไป ผมอยากได้เบอร์โทร และ Email ของลุงแอ็ด หน่อยนะครับ Email ผม lucifer_j@hotmail.com ครับ จากคุณ : น้องเอก - [ 3 ส.ค. 51 02:21:50 A:58.64.55.121 X: ]