ความคิดเห็นที่ 1 สมัยผม ผมเลือกเพราะจบออกมาก็ต้องทำงานให้กับองค์กรต่างๆ เพราะสมัยนั้น ไม่มีการอบรมเหมือนสมัยนี้ สมัยนั้นเขาปลูกฝังให้คนเรียนจบออกมาหางานทำ เพื่อได้เงินเดือน เขาไม่ได้สอนมาให้จบออกมาเพื่อสร้างธุรกิจของตนเอง ดูอย่างสมัยนี้ซิ คนจบออกมาก็ยังหางานทำอยู่ ทั้งๆที่มีการเรียนการสอนแบบให้ทำธุรกิจของตนเอง ปลูกฝังมาตั้งแต่ในมหาลัย กว่าผมจะรู้ว่าผมทำงานเพื่ออะไรก็อายุมากแล้ว เงินมากแล้ว เพิ่งจะรู้ตัวว่า ตัวเองจะไร้ค่าทันทีเมื่อออกจากองค์กร และ ตราบใดที่ยังทำประโยชน์ให้องค์กร ก็สามารถอยู่ได้ แต่ถ้าเมื่อใดไม่มีประโยชน์หรือเด็กใหม่ๆทำงานได้ดีกว่า เวลาของการทำงานให้องค์กรก็อาจจะจบลง ว่างๆเข้าไปอ่านในนี้ครับ เผื่อว่าจะมองเห็นอะไรมากขึ้น... http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6768162/B6768162.html อย่าเสียเวลากับสิ่งที่ไม่ใช่จุดมุ่งหมายของคุณครับ... จากคุณ : wbj - [ 19 ก.ค. 51 18:13:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมเลือกเป็นพนักงาน เพราะผมได้ร่วมงานกับวิศวกรเก่งๆ หลายๆ คน งานที่ผมทำเหมือนแม่เหล็กที่ดูดคนเก่งๆ มาไว้รวมๆ กัน แล้วสร้างผลิตภัณฑ์ใหม่ขึ้นมาในโลก แน่นอน พวกคุณไม่มีวันได้ใช้มันหรอก เพราะมันเป็นผลิตภัณฑ์ทางอุตสาหกรรม ผมรู้สึกดีที่ได้ทำอะไรใหม่ๆ น่ะนะ เป้าหมายการทำงานในชีวิตคือสร้างองค์กรทางวิศวกรรมแบบนี้แหล่ะ ไม่ใช่งานซื้อมาขายไป หรืองาน sub-contract เราจะมีเทคโนโลยีของตัวเองเพื่อแก้ปัญหารอบๆ ตัวของคนในประเทศ เช่น เทคโนโลยีการเกษตร ซึ่งงานที่ทำอยู่ตอนนี้ ก็จะช่วยเสริมสร้างประสบการณ์ที่จำเป็นในการสร้างทีมพัฒนาต่อไปได้แน่ๆ จากคุณ : กะต่อ - [ 19 ก.ค. 51 19:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เพราะไม่มีประสบการณ์ และเงินทุน รวมถึงวิสัยทรรศน์ที่กว้างไกลพอจะตั้งกิจการเป็นของตนเองครับ อยู่ในองค์กร เพื่อเรียนรู้แผนงาน ลำดับการทำงานจริงๆ และวิสัยทรรศน์ของคนตำแหน่งต่างๆ เพื่อนำมาปรับใช้ เผื่อว่าได้มีโอกาส ทำงานในระดับที่สูงขึ้นรวมไปถึง การตั้งบริษัทของตัวเองครับ จากคุณ : ......^-^Salapao^-^...... - [ 19 ก.ค. 51 19:23:42 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นการหาประสบการณ์ให้ตัวเองครับ  จบมา เงินทุน ประสบการณ์ คอนเนคชั่น อะไรต่างๆ  ก็ไม่มี หาไปตั้งกิจการอะไร โดยไม่รอบคอบก่อน ก็เป็นเรื่องยากที่จะทำให้ดีได้ จะทำการใหญ่  ต้องรู้จักวางรากฐานให้มั่นคงเสียก่อน ^^ วิสดอม ครับ แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 51 20:10:35 จากคุณ : mr.wisdom - [ 19 ก.ค. 51 20:10:14 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เด็กเกิดมา ใช้เครื่องคิดเลขเป็นหรือไม่   .....   นับนิ้ว เด็กจบมาใหม่ก็เช่นกัน  ก็ต้องหาประสบการณ์  แต่ทุกอย่างก้าวต้องมีความหวังและความฝันควบคู่กันไป อิสรภาพทางการเงิน กับ อิสรภาพของชีวิต  ต้องไปควบคู่กันครับ จากคุณ : เย่หยงเทียน - [ 19 ก.ค. 51 20:19:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นึก ๆๆๆๆ นานมาละ 3 + 2 ค่ะ จากคุณ : Engel of Rheinfelden - [ 19 ก.ค. 51 21:49:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สมัยนั้นสามารถรับความเสี่ยงได้น้อย ต้องการได้จำนวนเงินที่แน่นอนในการดำรงชีพ สมัยนี้หน้าที่การงานที่ทำอยู่ก็ถือว่าดีตามที่ตั้งเป้าหมายไว้ สรุปก็เลยยังเป็นพนักงานต่อไป เฮ้อ จากคุณ : High Bridge - [ 19 ก.ค. 51 22:09:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รบกวนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆช่วยกันอ่าน และเสนอข้อคิดเห็นกับ Comment นี้ด้วยนะครับ ผมขอเสนอความคิดเห็นในฐานะเด็กจบใหม่คนนึ่งนะครับ ผมไม่เข้าใจว่าอะไรที่ปลูกฝังกันนักกันหนาว่าเราต้องเป็นเจ้าของกิจการ!!!! อะไรที่คุณคิดว่าจะได้รับจากการเป็นเจ้าของกิจการครับ เงิน? เวลา? อิสระ? คุณแน่ใจหรอครับ ว่าคุณจะได้รับสิ่งเหล่านี้ เพราะที่ผมเห็นมาแล้ว มันไม่ใช่นะครับ มันต้องใช้แรงกาย สมอง แรงใจ คนเหล่านี้ต้องคิดกันมาตั้งเท่าไร ต้องอดหลับอดนอนทำงานกันเท่าไร แต่เราไม่เคยรู้ เราแค่เรียนรู้ว่าเจ้าของกิจการนั้นมีรายได้ดี แล้วคำถามคือ เรา เป็นเหมือนคนเหล่านี้ไหม? ที่เขียนในที่นี้ไม่ใช่ว่าผมไม่มีความฝันที่อยากจะทำอะไรเป็นของตนเองนะครับ ตัวผมเองก็ได้มีเพื่อนๆ พี่ๆ ที่รู้จักสนิทกันมาทำกิจการเป็นของตนเอง (แน่นอนว่าไม่ใช่ Amway แน่ๆ) ซึ่งเพื่อนๆพี่ๆผมเหล่านี้ก็มีทั้งประสบความสำเร็จ และล้มเหลว โดยตัวของผมเองนี้ในปัจจุบันก็ยังคงเป็นพนักงานบริษัทคนนึง แต่ผมถือว่าผมโชคดีมากที่ได้รู้จักกับคนที่เริ่มต้นทำกิจการเป็นของตนเอง และได้มีโอกาสเข้าไปช่วยงาน ร่วมประชุม ถกประเด็นปัญหา เห็นการทำงาน และปัญหาที่เกิดขึ้น ทำให้ผมได้เห็นว่าคนที่เริ่มต้นดำเนินกิจการเหล่านี้เค้ามีรูปแบบความคิด และมีที่มาในการทำงานอย่างไร ผมขอสรุปในมุมของผมนะครับ สิ่งแรกที่อยากพูดถึงคือ "ความฝัน" คนที่เป็นเจ้าของกิจการเหล่านี้ล้วนแต่มีความฝัน ฝันที่จะได้ทำอะไรในสิ่งที่ตัวเองรัก สิ่งที่ตัวเองชอบ ซึ่งความฝันเหล่านี้เป็นที่มาของ "ลูกบ้า-ลูกกล้า" บ้าที่จะคิด บ้าที่จะทำ กล้าที่จะลอง แค่นี้ครับสั้นๆง่ายๆ อย่างต่อมาก็คือ "ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น" กว่า 70% ของคนที่ทำกิจการเป็นของตนเองที่ผมรู้จักล้วนแต่เคยช่วยที่บ้านทำการค้าขาย หรือที่บ้านมีกิจการอยู่แล้ว อันนี้ต้องยอมรับว่าคนที่มาจากจุดตรงนี้โดยมากแล้วจะค่อนข้างมีฐานะ จึงไม่ค่อยมีปัญหาในเรื่องทุนทรัพย์ในการที่จะเริ่มต้นทำกิจการอะไรใหม่ๆ  รวมทั้งจะมีประสบการณ์ในรูปแบบการดำเนินงาน การบริหารงาน และอีกสิ่งหนึ่งก็คือ "เค้ามองเห็นไม่เหมือนเรา" ตรงนี้คงไม่ต้องพูดอะไรกันมากนะครับว่ามันคืออะไรนะครับ หลักการง่ายๆ "มองเห็นก่อน ทำได้ก่อน  ก็รวยก่อน" แล้วกลุ่มคนอีก 30% ล่ะมาได้ยังไง ง่ายๆครับ ค่อนข้างเหมือนคนในกลุ่ม 70% ด้านบน เพียงแต่คนตรงนี้ไม่มีโอกาสที่จะหาประสบการณ์ความรู้จากการทำธุรกิจของครอบครัว แต่ 30% นี้ก็เริ่มต้นได้เองจากการทำธุรกิจอะไรเล็กๆสักอย่างหนึ่ง แล้วเก็บเกี่ยวประสบการณ์จนสามารถเริ่มต้นทำอะไรใหญ่ๆขึ้นมาได้ ซึ่งในมุมที่ผมเห็นนะครับ เค้าก็เริ่มมาจากขายของตามตลาดนัดมหาลัย เปิดเวบบ้าง รับจ๊อบงานระหว่างเรียนบ้าง ทำเสื้อมหาลัยแล้วออกเดินขายบ้าง สอนพิเศษบ้าง มีอีกมากมายครับ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ขอเพียงแค่ลองที่จะคว้าแล้วพยายามที่จะทำก็พอ แต่ในมุมของเพื่อนๆผมอีกหลายๆคน (แน่นอนว่าเป็นเด็กจบใหม่ หรือกำลังจะจบ) พอได้ยินคำถามว่าอยากทำอะไรในอนาคต ก็มีเสียงตอบกลับมาว่าอยากเปิดร้านบ้าง อยากทำธุรกิจเป็นของตนเองบ้าง แต่พอถามว่า จะเปิดร้านอะไร หรือทำธุรกิจอะไร กลับได้ยินคำตอบว่า อะไรก็ได้ที่เป็นเจ้าของธุรกิจของตัวเอง!!!!! ผมก็มีคำถามในใจขึ้นมาทันทีว่า สังคมทุกวันนี้คอยเฝ้าแต่สอนว่าเราต้องมีกิจการเป็นของตนเองหรอ? เราต้องเป็นเจ้าของธุรกิจ? เราต้องเป็นเจ้านายตนเอง? ทั้งๆที่เรายังไม่เคยมีประสบการณ์ ไม่เคยได้ลองทำ ไม่เคยรู้ว่าจริงๆแล้วตัวเองจะชอบหรือเปล่า และที่สำคัญไม่มีแม้แต่ความฝันว่าตัวเองอยากทำอะไร สำหรับตัวผมเองในกระทู้นี้ผมตอบว่าเลือกเรียนรู้ หาประสบการณ์ เพราะผมเลือกที่จะหาความรู้ แล้วออกมาบินเดี่ยวเป็น Freelance ทำงานเก็บเงิน เริ่มต้นทำกิจการเล็กที่ตัวเองอยากทำโดยไม่ต้องขอเงินลงทุนจากพ่อแม่แล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำได้หรือเปล่านะครับ แต่ผมฝันว่าอยากที่จะมี และอยากที่จะเป็น ดังนั้นผมก็ต้องทำ และทำให้ได้ครับ จากคุณ : letsmini - [ 19 ก.ค. 51 23:13:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นมุมมองที่ดีครับ ต่างคนต่างถนัดในงานของตน บางคนขายเก่ง จูงใจเก่ง>>>>>ทำขายตรงรวย บางคนมีหัวค้าขาย>>>>>>>>ทำธุรกิจตัวเอง รวย บางคนมีความสามารถ เฉพาะทาง>>>>>เป็น Freelance รวย บางคนเก่งงานและต้องการความมั่นคง>>>>ทำราชการ บางคนเก่งงาน ทั่วๆไป >>>>>ทำงานบริษัทเอกชน อาจจะมีหลายอย่างให้คิด ดูตาม ฟังมา หรืออะไรก็ตาม แต่ตัวคุณเองเท่านั้น ที่รู้ว่าคุณเหมาะกับอะไร ถ้ายังไม่รู้ก็ให้เวลากับตัวเอง คิดจริงจังซักเดือนก็จะทราบครับ ถ้าคุณรู้ว่าคุณต้องการอะไร เหมาะกับอะไรก็จะดีเอง จากคุณ : คิดบวก - [ 20 ก.ค. 51 01:50:02 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมเป็นซอฟท์แวร์ เอนจิเนียร์ครับ ตัวเองก็ไม่ได้เก่งเลิศขนาดคิดค้นอะไรวิเศษพิศดารหรอก แต่มีความถนัดด้านนี้ ไม่ต้องกล้ำกลืนฝีืนทำ ค่าตอบแทน สวัสดิการก็อยู่ในระดับดีใช้ได้ คือไม่ดีที่สุดในสายงาน แต่ดำรงชีพพอ มีเงินเหลือเก็บ ที่ผ่านมาก็ได้รับการประเมินผลงานค่อนข้างดี ได้รับคำชม ก็ทำให้รู้สึกพึงพอใจกับงาน กับผลงานของเรา กับตัวเอง ได้คนเก่งมากๆเป็นรุ่นพี่ ทำงานด้วยแล้วสนุก ได้เรียนรู้เยอะมาก ได้เจอคนที่เก่งด้านอื่นๆด้วย อย่างอาทิตย์ก่อน เจ้าพ่อ security ของบริษัทมาเล่าเรื่องงานๆหนึ่ง นึกชื่อไม่ออกแล้ว มีการแข่งสะเดาะกลอนประตู แข่งนั่งรถวนรอบเมืองเพื่อเบรคเข้าไปใน wireless network ตามบ้านต่างๆ และอีกเยอะแยะ นี่เป็นส่วนหนึ่งของการอบรมเรื่อง Application Security ชื่อน่าเบื่อ แต่สนุกมากๆ เรื่องเครียดก็มีบ่อยๆ เรื่องคนบ้าง เรื่องระบบบ้าง แต่ทุกวันนี้ยังสนุกอยู่ครับ อีกสักห้าปีสิบปี ถ้าเบื่อแล้วค่อยว่ากันใหม่ว่าอยากทำอะไรต่อ อย่างอาจารย์ที่ผมเคารพรักมากๆท่านหนึ่ง แกจบจากสถาบัน ที่มีชื่อเสียงมากด้าน computer-science อายุไม่น่าจะเกิน 45 แกทำงานบริษัท (ไม่ได้ถามว่ากี่ปี) จากนั้น ก็หันมาเป็นอาจารย์ ถ้าแกทำงานบริษัทไต่ๆไปเรื่อยๆน่าจะได้เงิน มากกว่าเงินเดือนอาจารย์ ซึ่งแกไม่ได้กลับไปเรียนเอกด้วย สอนด้วยวุฒิโทที่แกมีนี่แหละ แต่อาจารย์ก็ดูมีความสุข ตั้งใจสอนเด็กตรีเด็กโท มหาวิทยาลัยวันหยุดก็เยอะ ปิดเทอมก็ว่างเยอะอีก แกก็ไป hiking สนุกสนาน ค้นคว้าทำอะไรที่ตัวเองสนใจ จากคุณ : Gaignun - [ 20 ก.ค. 51 05:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เลือกเป็นพนักงานเพราะเราใจอ่อนและขาดภาวะผู้นำ บริหารทั้งพระเดชพระคุณไม่ได้ ขอเป็นตัวช่วยหมุนเฟืองล้อธุรกิจให้องค์กรแทน คิดว่าเหมาะสมกว่าก็เลยเลือกทางนี้ค่ะ ขนาดในองค์กรยังอยากเป็นแค่สื่อกลาง co บ้าง ประสานบ้าง ไม่ได้อยากขึ้นเป็นผู้บริหาร จริงๆ คิดอยากเป็นครูเป็นอาจารย์เหมือนกัน แต่ยังประสบการณ์และความสามารถไม่พอไปพิมพ์ใครออกสู่สังคม ตอนนี้เลยกึ่งๆ ข้อมีสมองแต่ไม่ลงทุนเอง กับข้อสะสมประสบการณ์ค่ะ จากคุณ : ลยา - [ 20 ก.ค. 51 07:29:19 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ง่ายๆ หาเงินใช้แบบพอเอาตัวให้รอดไปก่อนในแต่ละเดือน ให้จบแล้วเป็นเจ้าของกิจการเลยงั้นหรอ หรือว่าสืบทอดกิจการที่บ้าน ทำนา ทำสวน ก็มีที่ดินแค่ 5-6 ไร่ ก็ชีวิตไม่มีอะไรให้เลือกมากมาย ก็แค่หวังว่าสักวันจะมองเห็นโอกาสในการทำอะไรสักอย่างจากตรงนี้ จากคุณ : โนเนมคับ - [ 20 ก.ค. 51 11:27:42 ]

ความคิดเห็นที่ 13 1. เพราะไม่มีเงินเลี้ยงตัวเอง 2. ถ้าจะเป็นผู้ประกอบการ ก็ไม่มีทุน ไม่รู้จะทำอะไร จะไปขอกู้ ธนาคารก็ไม่ปล่อย เพราะความเสี่ยงสูง ... 3. รายได้แน่นอน เพื่อไว้เรียนต่อ ลดความเสี่ยงจากการเป็นผู้ประกอบการ 4. หาประสบการณ์ 5. อื่น มากมาย สุดท้าย ถ้ามีทุน มีความรู้ มีความสามารถ และมีความเป็นผู้นำ ผมเชื่อว่ามากกว่า 50% ไม่มีใครอยากเป็น พนักงานหรอกครับ จากคุณ : นายครรชิต - [ 20 ก.ค. 51 11:31:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านมาอ่าน...   จากคุณ : ชายยอดนักทดลอง - [ 20 ก.ค. 51 11:45:49 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เริ่มทำงาน part-time ตั้งแต่ปิดเทอม ม. 2 จึงเป็น 30% ที่เหลือของคห.8 คุณ letsmini และทำมาเรื่อยเวลาปิดเทอม หรือช่วงเสาร์-อาทิตย์ จนกระทั่งได้งานประจำและได้บรรจุในบริษัทที่ทำเกี่ยวกับสื่อด้านเอ็นเตอร์เทนแห่งหนึ่ง ตั้งแต่เทอมสุดท้ายของมหา'ลัยปี4เมื่อเรียนจบได้วุฒิ ก็ปรับเงินเดือนเพิ่มขึ้นตามเรทของบริษัท ทำงาน part-time เพราะเป็นคนคุยเก่งชอบค้าขาย แต่ที่บ้านทำรัฐวิสาหกิจ เมื่อทำงานประจำก็มุ่งมั่นเก็บเกี่ยวประสบการณ์ หาความรู้เรื่องการติดต่อ ประสานงาน ช่องทางการทำเงิน เพราะอยากมีอะไรเป็นของตนเอง ตอนนั้นรู้แต่ว่า เราชอบด้านสื่อ และเทคโนโลยี ทำงานประจำ 3 บริษัท ใน 6 ปี เริ่มคิดอย่างจริงจัง จนได้ออกมาเปิดร้านของตัวเอง ร้านแรกขายอาหารเพราะอยากลองทำ สิ่งที่ต่างจากความฝัน ล้มลุกคลุกคลานน่าดู และด้วยความที่ไม่เคยทำมาก่อน 2 ปีผ่านไป เจ๊งไม่เป็นท่า :)) จึงเปลี่ยนมาเปิดร้านมือถือ อย่างน้อยก็เกี่ยวกับเทคโนโลยีอย่างที่ชอบ ผ่านมา 2 ปีเต็ม จากลงของแค่ 1 ตู้กระจก ตอนนี้เพิ่มเป็น 2 ตู้ประจก ค่อยๆโตเพราะเป็นร้านเล็กๆ ไม่รีบแต่ก็ไม่ล่าช้ากว่าคนอื่นๆ เพราะตั้งใจและทำได้ในการที่ใช้เงินสดทำงานเป็นส่วนใหญ่ ใช้เครดิตเป็นส่วนน้อย เพื่อจะได้รับรู้ว่าปัจจุบันเราควรวางแผนอะไรต่อเพื่อให้อนาคตเดินได้อย่างราบรื่น ตอนนี้ภูมิใจกับร้านเล็กๆของตัวเอง เพราะได้ทำสิ่งที่ใจรัก และสบายใจ กว่าการทำงานบริษัท ที่ต้องคอยตอกบัตรและเขียนใบลาเวลาป่วย แต่ข้อควรระวัง รายได้ต่อเดือนไม่แน่นอนเหมือนงานประจำนะจ๊ะ วางแผนกันดีๆ ............... ก็ยังต้องสู้กันต่อไป ;)) จากคุณ : สู้ต่อไป..ไอ้มดแดง (mpl2004) - [ 20 ก.ค. 51 11:54:27 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เลือกเป็นพนักงาน เพราะไม่มีเงินลงทุน พร้อมจะเสี่ยงเต็มที่ รอโอกาส รอเวลา และเงิน เกือบมีโอกาสหลายครั้งที่จะมีอะไรเป็นของตัวเอง ไม่เป็นพนักงานแต่,,,,,,, เช่น ครั้งแรกจะลงไปทำงานที่ภูเก็ตใน งานที่เราชอบ เพราะมีโอกาสทำงานในสิ่งที่ตนรัก แต่ มีคนเสนองานให้ซักก่อนที่กรุงเทพ ด้วยความโลเล และรอใครบางคน เลยไม่ได้ไป ครั้งที่สอง โอกาสมาอีกล้ว ออกจากการเป็นพนักงานที่กรุงเทพ กำลังจะลงไปภูเก็ต แต่คนที่เราจะไปร่วมงานด้วยลัมละลายก่อนที่เราจะไปอาทิตย์เดียว และโอกาสอีกหลายครั้งที่เราจะทำในสิ่งที่เรารัก เดินตามฝันของเรา แต่...... ครั้งล่าสุดและจะเป็นครั้้งสุดท้าย โอกาสมาอีกและจะได้เป็นอิสระทำสิ่งที่เรารัก แต่ใครบางคนขอให้รอเค้าที่นี้ อดอีกแล้ว จากคุณ : เชื่อในกรรมและพรหมลิขิต - [ 20 ก.ค. 51 21:21:36 A:58.8.178.19 X: TicketID:119338 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สรรพากรไทย ... ห่วยครับ (ว่าแรงไปไหมเนี่ย .. ฮ่าๆๆ) คืออย่างนี้ครับพี่ ผมมีญาติที่ทำกิจการของตัวเองแล้วเจ๊งครับ และก็มีญาติที่ทำกิจการแล้วรวยและก็เจ๊งอีกรอบ ... แถมทำงานไม่หลับไม่นอน เครียดทั้งปี ผมเลยมีประสบการณ์ไม่ดีกับการเปิดกิจการ พอดีผมทำงานให้ บ.ของชาติตะวันตก ... แน่นอน จ่ายดี ผมอายุน้อย สามารถมีที่อยู่อาศัยเล็กๆ และมีเงินเก็บ (มีพอที่จะเล่นหุ้นได้ และเจ๊งไปกับหุ้นอีก ... ฮ่าๆๆๆ ... ยังมีเหลืออีกครับ) ทำให้ติดที่ว่า ทำงานให้กับ คนที่ใหญ่อยู่แล้ว ดีกว่าไปสู้ฝ่าฟันเอง ต้อง ทนลำบากเอง และ มาเจอกับ หน่วยงานห่วยๆ อย่างสรรพากรที่ไม่มีปัญญาไปรีดเงินกับ บ. ต่างชาติ แต่ มารีดกับ ร้านค้าเล็กๆ ของคนไทย แน่นอน พอผมแก่ตัวลง ผมอาจจะหมดประโยชน์กับองค์กร ผมถึงหันหน้ามาศึกษาเกมการเงิน (ซึ่งผมอาจจะผิดก็ได้ อาจจะหมดตัวกับเกมนี้ก็ได้) ... แต่การทำกิจการ ... คงต้องขึ้นกับวาสนาของผมล่ะครับ ตอนนี้ขอเก็บเงินจากนายจ้าง ทำงาน 8 ขม. หยุด ส-อา ได้ไปก่อนครับ .... มุมมองจาก มนุษย์เงินเดือนครับ ... หากมีอะไรไม่ถูกใจ ขออภัยพี่ด้วยครับ จากคุณ : KENG76 - [ 21 ก.ค. 51 14:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จากคุณ : wbj - [ 25 ก.ค. 51 16:42:42 ]