ความคิดเห็นที่ 1 ผมไม่ได้เลือกงานนะ ผมเลือกเงิน จากคุณ : jaminonez - [ 6 ต.ค. 51 08:21:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บางครั้ง ก็เข้าใจคนหางานนะคะ ไม่เชิงว่าเขาเลือกงานหรอกค่ะ แต่ บางที่ ก็เลือกคนคุณสมบัติดีๆ แต่กดเงินเดือน  อันนี้เขาก็รับไม่ได้กันค่ะ และอีกหลายๆอย่าง แล้วแต่เหตุผลแต่ละคน จากคุณ : khunrarin - [ 6 ต.ค. 51 09:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีครับคุณลุง ที่ผ่านมาผมอ่านๆ และ ไม่ได้ตอบกระทู้มานาน แต่เห็นกระทู้คุณลุง ต้องรีบมาตอบ เพราะ ผมก็กำลังหาคนเหมือนกัน ... ผมรู้สึกว่า ปัญหาที่คนเถียงกันว่าโดนกดเงินเดือน ทำไปก็ไม่รู้อนาคต ไม่คุ้มที่เรียน ไม่เหมาะสมกับความสามารถ ได้รับรู้ข่าวสารด้านเดียวมากเกินไป บางทีก็อ่านเวบบอร์ดมากเกินไป รู้เงินเดือนคนอื่น แต่ไม่รู้ข้อมูลทั้งหมด .. ทำให้ทำงานไปก็ลาออกไป เปลี่ยนงานเพิ่มเงิน แล้วก็ตัน คนเราพลาดสิ่งที่เรียกว่า "มองหาโอกาสและมองการณ์ไกล" ไปหรือเปล่า โอกาสตอนนี้คือ คนรุ่นกลางๆ หัวหน้างานรุ่นกลางๆ ที่จะไปเป็นผู้ประกอบการ หรือ ผู้บริหาร ขาดคนรุ่นใหม่ๆ ที่จะมาสืบทอด เด็กรุ่นหลังไม่สนใจที่จะเรียนรู้งานเชิงลึก ก่อนจะไปเชิงกว้างๆ มัวแต่นั่งเทียบเงินเดือน อยากเป็นเจ้าของกิจการแต่ทำบัญชียังไม่เป็น (ไม่ต้องอื่นไกล น้องผมก็เป็น) อยากเป็นโน่นเป็นนี่ พอทำงานไม่เป็นแทนที่จะเรียนรู้ วิเคราะห์ปัญหา ปรับปรุง กลับบอกว่า ไม่มีใครสอน ลาออกดีกว่า ... ... มีเรื่องอีกมากมายที่ คนรุ่นหลัง "ส่วนมาก" มองอะไรใกล้ๆ อะไรคือรากฐาน ความมั่นคงของตัวเอง ความรู้ของตัวเอง มักจะมองข้าม ... ลองมองคนจีน คนอินเดียซะบ้าง เรื่องทำงาน จะรู้ว่าคนไทยยังไม่ค่อยขยันเท่าที่ควร จากคุณ : KENG76 - [ 6 ต.ค. 51 10:23:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมไม่ได้เลือกเลยนะ -*- แต่เค้าไม่เลือกผม จากคุณ : bankpakim - [ 6 ต.ค. 51 10:23:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมอยู่ฝ่าย IT นะครับ เรื่องคนตกงาน กับ บริษัทขาดคน นั้นผมบอกได้เลยว่า ผิดกันทั้งคู่ บริษัทที่ขาดคน อยากได้คนเก่ง มีประสบการณ์ แต่เงินเดือนน้อย เช่น ประกาศหา Programmer แต่ความสามารถ ทำ Web เขียน .net เขียน Java ได้ ประสบการณ์ 3 ปี แต่พอสัมภาษงาน เงินเดือนที่เสนอให้กลับเป็น 12K ทั้งๆที่คนที่ มาสัมภาษเงินเดือนเดิมได้มากกว่า 12K แล้วแบบนี้ ถือว่าคนมานั้นเลือกงานไหมครับ แต่ถ้าคุณกดเงินเดือนคนที่ไม่มีงาน อันนี้ก็แล้วแต่จะคิดครับ ส่วนเรื่องคนตกงาน อันนี้มีหลายสาเหตุครับ จากคุณ : คิดบวก - [ 6 ต.ค. 51 10:57:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีครับ KENG76 และชาวสีลม ทุกท่าน เดียวนี้ นานๆทีผมจะได้เข้ามาพันทิพ และเข้ามาห้องสีลมเหมือนเคย.... และเมื่อมาก็เห็นกระทู้ส่วนใหญ่ก็คือเรื่องหางานทำไม่ได้..หรือถามว่าเงินเดือนแค่นี้พอดีไม๊??? สิ่งที่ผมเห็นด้วยกับคุณ KENG76 คือ จริงๆแล้ว วันนี้การต่อรองอยู่ฝั่งคนงาน คนงานเป็นที่ต้องการของฝ่ายนายจ้างเกือบจะทุกวงการ มีน้อยมากที่ไม่ขาดคนงาน... แต่ประเด็นที่สำคัญคือ ในขณะที่นายจ้างต้องการ คนงานที่มีประสบการณ์และขยัน ด้านคนงาน(ลูกจ้าง)ก็ต้องการหางานที่ดีๆ(สบายๆ)และมีรายได้ดีๆ ความเป็นจริงแล้ว จะมีสักกี่คนที่คิดว่า ผลงานต้องมาก่อนเงิน ถ้าทำงานดีเงินจะตามมา แต่แน่นอนว่า กว่าจะรู้ว่า เราเป็นคนชยัน ทำงานดี ซื่อสัตย์ ฯลฯ อาจจะต้องใช้เวลา.. ดังนั้น ในฐานะคนทำงานคนหนึ่ง  หรือ นักธุรกิจคนหนึ่ง อยากจะบอกว่า น้องๆที่หางานทำขณะนี้ ลองพิจารณางานและมองความก้าวหน้าของบริษัท นั้น และเข้าไปทำแบบ หนักเอาเบาสู้ ทุ่มเทเพื่อเกิดทักษะในงานนั้นๆ ผมเชื่อว่า น้องๆจะก้าวหน้าในงานนั้นๆแน่นอน... จากคุณ : คนอุบล - [ 6 ต.ค. 51 11:05:14 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตัวหนูเองไม่เคยทำงานเอง เพราะยังเรียนไม่เจบ แต่ที่ทำมาตลอดคือ ช่วยคุณพ่อคุณแม่ที่ทำงาน ที่บ้านเป็นบริษัท SME เล็กๆค่ะ แล้วก็ค้นพบว่า มีปัญหาเรื่องหาคนงานทุกปี หนูเองก็ได้รับมอบหมายให้โทรไปนัดคนมาสัมภาษณ์งาน แต่ไม่ว่าจะครั้งไหนก็ตาม  ก่อนที่เค้าจะตอบเราได้ว่าเค้าทำงานอะไรเป็นบ้าง เค้าถามหนูก่อนค่ะว่า เงินเดือนแค่ไหน ทำงานวันอะไรบ้าง มาสัมภาษณ์แล้วได้ทำเลยรึเปล่า ไม่ทำวันเสาร์ได้มั้ย...ฯลฯ ฟังกี่ทีก็รู้สึกเศร้าๆนะคะ  เพราะคนที่มาทำงานบริษัท บางคนแค่ให้เช็กสต็อกสินค้า เค้ายังไม่เข้าใจเลยค่ะ ((ทั้งๆที่ แค่เช็กของขายไป ของเข้ามา)) แต่ที่เค้ารู้แน่ๆคือ เค้าไม่พอใจ... จริงๆหนูไม่คิดว่าทุกคนจะเลือกงานหรอกนะคะ แต่อยากให้มองเหมือนกันว่า ไม่ใช่ว่าบริษัทจะอยากกดเงินเดือนหรอกนะคะ...แต่คุณสมบัติบางคนไม่ถึงจริงๆค่ะ สำหรับพี่ "คิดบวก" หนูว่าบางที ในบางแง่ บริษัทอาจจะทำเกินไปจริงๆ แต่อยากให้คนมองกว้างขึ้นอีกนิดนึงน่ะค่ะ เพราะโลกสมัยนี้มันง่าย มันเร็ว....แต่ความเป็นจริง มันยังยืนยันว่า คนทำงานหนักเท่านั้นนะคะ ที่จะได้รับผลตอบแทนที่คุ้มค่า จากคุณ : วันที่ไม่มีแดด - [ 6 ต.ค. 51 11:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับ คห 5 ครับ เจอกับตัวเองครับ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6971639/B6971639.html จากคุณ : Mbell - [ 6 ต.ค. 51 15:48:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้วเห็นด้วยกะคห...3 จริงๆเลยค่ะ เมื่อเช้าก็โดนเด็กรุ่นน้องกระแนะกระเเหนมาว่า เขาน่ะ ตำแหน่งต่ำกว่า ทำไมต้องมาบอกงานเราด้วย เราถามเขา ก็เพราะเขาทำงานอยู่หน้าที่ตรงนั้น แต่เขาไม่เต็มใจบริการ สิ่งที่เขาพูดออกมา มันแฝงนัยบางอย่างว่า เขาน้อยเนื้อต่ำใจ ที่ตำแหน่งต่ำกว่า (และอาจจะงด. ต่ำกว่าด้วยก็ได้) แต่เขาลืมคิดไปว่า เขาหนุ่มแน่นกว่า ยังมีเวลาอีกยาวไกล ที่จะเก็บเกี่ยวประสบกราณ์ จะมาแดกดันคนอื่นทำไม เราทำงานมานานมาก และกว่าจะถึงวันนี้ได้ ก็ต้องเจออะไรมามาก แต่นิสัยเราไม่แดกดันใครอย่างนี้ เราไม่ได้ปรามเขาหรอก เพราะไม่อยู่ในหน้าที่ ที่จะทำอย่างนั้นได้.....ได้แต่คิดในใจว่า ปากอย่างนี้ อีกไม่นานก็เจอตอ..... จากคุณ : น้องนู๋ - [ 6 ต.ค. 51 15:58:08 A:192.168.1.80 X:58.8.89.201 TicketID:186756 ]

ความคิดเห็นที่ 11 นั้น เพราะ ส่วนมาก บ.ต้องการคนที่ทำงานได้เลย โดยไม่ต้องเสียเวลาสอนงานใหม่  น.ศ.จบใหม่ จนไม่ค่อยได้มีโอกาส จากคุณ : romeo2p - [ 6 ต.ค. 51 17:36:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณคุณคนอุบลที่กรุณาเข้าไปให้กำลังใจในกระทู้ของ "เลขาฯ ตัวแสบ!" ขอ Quote ส่วนหนึ่งของข้อความในกระทู้ข้างต้นของคุณคนอุบลและขอแสดงความเห็นดังนี้: :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ในโลกอินเตอร์เนต โดยเฉพาะห้องสีลม... มีคนมากมายเหลือเกินที่ยังหางานทำไม่ได้..... แต่ในโลกแห่งความจริง... ทำไมหาคนมาทำงานยากจัง... เดียวนี้..ขณะนี้...หลายบริษัท หลายองค์กร ยังขาดคนทำงานมากมาย... :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ประเด็นที่คุณคนอุบลหยิบยกขึ้นมาพูดคุยในกระทู้นี้ถือว่าเป็นเรื่องที่หลาย ๆ ฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็นนายจ้างเจ้าของกิจการ ผู้จัดการฝ่ายบุคคล หรือมนุษย์เดินดินกินเงินเดือนเช่นพวกเราทุกคน น่าจะได้เข้ามาช่วยวิเคราะห์เจาะลึกถึงสาเหตุที่แท้จริงและช่วยนำไปหาแนวทางในการแก้ปัญหาต่อไป แต่ก่อนที่จะเสนอความคิดเห็นขอเชิญชวนเพื่อน ๆ ช่วยกัน Vote กระทู้นี้เพื่อให้หลาย ๆ ท่านไม่พลาดกระทู้ และสามารถเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นได้ก่อนที่กระทู้จะเก่าและหากันไม่เจอ โดยส่วนตัวแล้วในองค์กรที่ทำงานอยู่ก็มีปัญหาขาดบุคลากรที่ต้องการเป็นจำนวนไม่น้อยเช่นกัน ในขณะเดียวกันที่บ้านซึ่งประกอบธุรกิจจัดหางานมีคนตกงานจำนวนมากที่รองานที่เหมาะสม เกิดอะไรขึ้นทำไมทั้งสองกรณีดูเหมือนจะเดินสวนทางกันเป็นคู่ขนานที่เจอกันยากเหลือเกิน แล้วเมื่อไรจึงจะ “หากันจนเจอ” ขอ list รายการของทั้งสองฝ่ายที่เป็นอุปสรรคในการที่ทำให้ทั้งสองฝ่ายไม่ได้เจอกันและยอมรับซึ่งกันและกันสักที จึงทำให้เกิดปัญหาตามที่ คุณคนอุบล ตั้งประเด็นในกระทู้ดังนี้ จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 6 ต.ค. 51 23:28:51 ]

ความคิดเห็นที่ 13 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::ฝ่ายผู้สมัครงาน::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: 1. ผู้สมัครมีคุณสมบัติต่ำหรือสูงกว่าเกณฑ์ที่นายจ้างต้องการ 2. ระบุเงินเดือนที่ต้องการสูงเกินไป ตามแบบเพื่อนโดยไม่คำนึงถึงประสบการณ์และความสามารถที่แท้จริงของตนเอง 3. ตั้ง spec. และเงื่อนไขของงานที่ต้องการมากเกินไป เช่น หยุดเสาร์อาทิตย์ ใกล้บ้าน ประเภทธุรกิจ 4. ประสบการณ์และประวัติการทำงานไม่น่าประทับใจ เช่นเปลี่ยนงานบ่อย 5. กิริยามารยาทและบุคคลิกลักษณะรวมทั้งการพูดจาไม่น่าประทับใจ 6. คนที่อ้วนเกินหรือผอมเกินรวมทั้งการแต่งกายที่ไม่เข้ากับรูปร่างไม่น่าประทับใจ 7. ขาดทักษะในการใช้ภาษาและไม่เก่งจริงในวิชาชีพของตน 8. Resume และข้อมูลในการนำเสนอไม่น่าสนใจ 9. ขาดการเตรียมพร้อมในการสัมภาษณ์เช่นไม่ตรงเวลา 10. ไม่มีความรู้จริงในตำแหน่งงานที่สมัคร 11. ผลการเรียนค่อนข้างต่ำแสดงถึงความเป็นคนไม่ใส่ใจในการเรียนซึ่งอาจนำมาซึ่งความรู้สึกว่าจะไม่ใส่ใจการในกทำงานได้ 12. เลือกงานโดยพยายาหางานที่ตนเองชอบ....แต่ไม่ได้ชอบงานที่ตนเองจะได้ทำ 13. หาไม่ถูกแหล่งโฆษณารับสมัครคนในตำแหน่งที่ตนเองมีประสบการณ์ 14. ไม่เก่ง ไม่มีวาสนา ดวงไม่ดี แล้วยังอวดดี (เหมือน "เลขาฯ ตัวแสบ!") อย่างนี้ต้องปล่อยให้ตกงานให้เข็ด! 15. ฯลฯ จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 6 ต.ค. 51 23:29:53 ]

ความคิดเห็นที่ 14 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::ฝ่ายนายจ้าง::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: 1. ลงโฆษณาไม่ถูกสื่อทำให้ไม่มีคนที่ต้องการมาสมัคร 2. ไม่ยอมให้โอกาสคนที่มีประสบการณ์น้อยเข้ามาเรียนรู้ก่อน 3. เลือกเฉพาะแต่ผู้สมัครที่มาจากสถาบันชั้นนำ (รู้ได้ไงว่าคนของสถาบันอื่น ๆ จะสู้ไม่ได้?) 4. ไม่ยินดีจ้างคนที่มีคุณสมบัติดีแต่เงินเดือนสูงหรือพยายาม กด เงินเดือน 5. ลักษณะธุรกิจไม่เป็นที่น่าสนใจของคนส่วนใหญ่หรือคนเก่งที่องค์กรต้องการ 6. เวลาทำการไม่น่าสนใจเช่น หยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียว 7. สถานที่ตั้งสำนักงานไกลเกินไปไม่สะดวกในการสัญจรไปมา 8. ผู้สมัครไม่ประทับใจในตัวนายจ้างในขณะสัมภาษณ์ (ผู้สมัครก็มีสิทธิ์ไม่ประทับใจนายจ้างเหมือนกันนะจะบอกให้) 9. สวัสดิการไม่น่าสนใจไม่ดึงดูดใจคนเก่ง (เวลาผู้สมัครไม่เก่งนายจ้างก็ไม่สนใจ) 10. ขั้นตอนการรับสมัครเชื่องช้าใช้เวลานานทำให้คนเก่งถูกนายจ้างที่เป็นเสือปืนไวดึงตัวไปเรียบร้อยแล้ว 11. ตำแหน่งที่กำลังรับสมัครมีคนลาออกบ่อยทำให้ผู้สมัคร “กลัว” และไม่อยากเข้าร่วมงาน 12. ฯลฯ ที่จริงอยากจะ list รายการอีกมากมาย   แต่ตอนนี้เริ่มเบลอและล้ามาก ขอให้เพื่อน ๆ ท่านอื่น ๆ เข้ามาช่วยเพิ่มเติมอีกก็แล้วกัน อ้อ อุปสรรคอีกประการหนึ่งก็คือระบบการศึกษาในเมืองไทยไม่ได้พยายามปรับ ในการสร้างบุคลากรมารองรับภาคอุตสาหกรรม ส่วนตัวนักศึกษาเองก็เช่นกันที่เรียนตามกันทำให้ต้องออกไปแย่งงานกันเอง จึงทำให้บุคลากรที่เชี่ยวชาญในบางเรื่องมีล้นตลาด ส่วนบุคลากรที่ขาดตลาดกลับไม่มี ว่าแล้วก็ไม่พ้นเป็นเรื่องของวาสนาที่ไม่สามารถนำพาคนสองคนมาพบกันยังไงยังงั้น จึงทำให้คนสมัครไม่ได้สมัครให้ถูกที่และนายจ้างหาคนไม่ถูกแหล่งจึงเกิดปัญหาทั้งหลายทั้งปวง เหมือนหญิงชายที่กำลังจ่อคิวขึ้นคานทองนิเวศน์เพราะ “หากันไม่เจอ” ซ๊ากกะที . (Oops เกี่ยวกันไหมเนี่ย?) ฮา .. ป.ล. ขออนุญาตคุณคนอุบลนำ link ไปแปะไว้ในกระทู้ "เลขาฯ ตัวแสบ!" เพื่อเชิญชวนเพื่อน ๆ มาร่วมแสดงความคิดเห็นด้วย... จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 6 ต.ค. 51 23:33:26 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วนใหญ่จะเป็นคนหางานมากกว่าค่ะ  แต่คิดแบบเจ้าของกระทู้น่ะ -_-' คือเดี๋ยวนี้บางคนเข้าใจว่า จบป.ตรีมา จบป.โทมา ควรได้เงินเท่านั้นเท่านี้  แต่สมัยก่อนจบมาแบบมีคุณภาพ  สมัยนี้บางคน(แค่บางคนนะเจ้า)จบมาแบบว่า...เออ...จบมาแน่หรือ -*-  แถมทำงานแบบเรื่อยๆมาเรียงๆไม่ขยันไม่ตั้งใจไม่เรียนรู้ใหม่ๆ  พอเจอพนักงานแบบนี้บ่อยๆเจ้าของเลยให้เงินเดือนตามความสามารถนั่นแหละค่ะ  แล้วคุยกัน5-10นาทีไม่รู้หรอกว่าคุณเก่งคุณมีความสามารถแค่ไหน  เค้าก็ให้เงินเดือนขั้นต่ำนั่นแหละเจ้า  ถ้าทำงานแล้วเก่งจริงขอเงินเดือนขึ้นเค้าก็ให้  แต่นี่บางคนทำแล้วขอเงินเดือนถ้าไม่ให้จะลาออกไปทำที่อื่น  เจ้าของแทบอยากกราบให้มันลาออกเพราะขนาดเงินเดือนต่ำเตี้ยติดดินยังทำงานไม่คุ้มเลยอะ ด้านพนักงานหลายคนก็เรียกเงินเดือนแพงเกินไป  จำได้ว่าเคยมีกระทู้นึงจบมหาลัยดังมาบอกว่าให้เงินเดือนน้อย  ตอนเรียนพ่อกับแม่ยังให้มากกว่านี้อีก -*- อ่านแล้วกลุ้มกะสาวน้อยคนนั้นจัง  เจ้าของเค้าไม่คิดหรอกว่าบ้านคุณร่ำรวยเศรษฐีแค่ไหน  เค้าคิดแต่ว่ามาทำงานให้เค้าคุ้มเงินเดือนที่เค้าจ้างรึเปล่า อ้า  พอละ  บ่นมากเดี๋ยวยาว  ไปดีกว่าเจ้า จากคุณ : ลูกจ้างต๊อกต๋อย (กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย) - [ 6 ต.ค. 51 23:55:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 กราบสวัสดีครับโก... _/||\_ ไม่ได้เจอโกนานมากเลยครับ... โกสบายดีนะครับ... อิอิ บอกแล้วให้เอาผมไปช่วยงาน ทำได้ทุกอย่างที่โกอยากให้ทำเลยครับ แค่คิดก็เสร็จแล้ว... อิอิ... ล้อเล่นนะครับโก... คืนนี้ไล่อ่านกระทู้เลยมาเจอกระทู้ของโกเข้า เลยอยากจะร่วมแสดงความคิดเห็นหน่อยนะครับ --------------------------------------------------------------------- จะบอกว่า เด็กสมัยนี้เลือกงานหรือเปล่า ผมคิดว่า ก็มีทั้งเลือกงานและไม่เลือกงาน ขึ้นอยู่กับคน จะบอกว่า เด็กสมัยนี้ต้องการเงินเดือนมากๆหรือเปล่า ผมคิดว่า ก็มีทั้งต้องการเงินเดือนมากๆ เหมือนทุกรุ่นครับ จะบอกว่า เด็กสมัยนี้ไม่รับผิดชอบ ก็ไม่สามารถบอกได้เต็มปากทั้งนี้ ก็ขึ้นกับแต่ละคนเช่นกัน ช่วงเวลาของการสมัครงาน เวลาของการสมัครงาน เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะเรียนรู้พฤติกรรมของทั้งสองฝ่าย แต่ทั้งนี้ระบบการรับสมัครของคนไทย ยังไม่ได้เกณฑ์ หรือ ยังไม่ได้ประยุกต์เอาจิตวิทยาประยุกต์ เข้ามาใช้ในการรับสมัครคนเท่าที่ควร ซึ่งมีเพียงองค์กรใหญ่ๆเท่านั้น ที่จะทำเช่นนี้ ดังนั้น ช่วงการรับสมัคร จึงเต็มไปด้วยความเสี่ยงของเจ้าของกิจการ ที่อาจจะได้คนไม่มีคุณภาพเข้าทำงานก็ได้ รับสมัครงาน องค์กรเสี่ยงกับการได้คนไม่ดี แต่ คนหางานเสี่ยงต่อการถูกปฏิเสธ ทั้งนี้ การรับสมัครงาน องค์กรจึงมีความเสี่ยงมากกว่าคนหางาน ดังนั้น การคัดเลือกบุคคลากรเข้าองค์กรที่มีคุณภาพ จึงต้องคัดเลือกคนที่มีทั้ง ทัศนคติ, ความรู้, ความสามารถ, เชาว์ปัญญา, ลักษณะนิสัยพื้นฐาน รวมไปถึงความเข้ากันได้กับองค์กร ซึ่งหาไม่ได้ง่ายนัก ส่วนใหญ่จะเป็นราคาคุยเสียมากกว่า ในทางกลับกัน คนหางาน กลับมีแค่การเสียเวลา เสียกระดาษ เสียเงิน แต่ไม่เสี่ยงมากนัก มากสุดก็ต้องรอลุ้นว่าจะได้งานหรือไม่ได้งาน การสมัครงาน เป็นการเจรจาต่อรองของสองฝ่าย ผมเชื่อในหลักการณ์ของเศรษฐศาสตร์ที่ว่า ความต้องการ มักสวนทางกับ การตอบสนอง แต่จะมีจุดตัดของทั้งสองเส้น ที่เป็นความพอดีของทั้งสองฝ่าย ดังนั้น จึงสามารถทำให้มองเห็นภาพได้ดังนี้คือ          องค์กร ต้องการ ๐ คนที่มีความสามารถที่ดีที่สุดเท่าที่มีคนเข้ามาให้เลือก ๐ ค่าจ้างต่ำที่สุดเท่าที่องค์กรกำหนด ๐ ความคิดอ่านที่ดี ๐ เข้ากับองค์กรได้ ๐ ทำงานได้มากที่สุด และ ไม่มีปัญหา          คนหางาน ต้องการ ๐ สวัสดิการที่มากที่สุดเท่าที่องค์กรจะให้ได้ ๐ เงินเดือนที่สูงที่สุดเท่าที่จะสามารถขอได้ ๐ งานที่เหมาะสมกับตนเองที่สุด ๐ เพื่อนร่วมงาน และ หัวหน้างานที่ดี ๐ สภาพแวดล้อมการทำงานที่ดี ๐ มีการสอนงาน ๐ มีการจัดกิจกรรมท่องเที่ยวประจำปี มีงานรื่นเริง ๐ มีโบนัสสูงๆ ๐ ทำงานน้อยๆ ๐ เลิกงานตรงเวลา ๐ หากใช้งานเกินเวลาต้องมี OT ๐ ต้องการรับผิดชอบแค่งานของตน งานพิเศษไม่ได้อยู่ในข้อตกลง ผมแค่เปรียบเทียบให้เห็นว่า ความต้องการของพนักงาน ส่วนใหญ่มีหลากหลายข้อมากๆ แต่ไม่ได้มุ่งประเด็นที่จะทำงานให้มากๆ หรือ มีประสิทธิภาพ แต่จะมองถึงประโยชน์ส่วนตนของตนเองเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเมื่อเป็นเช่นนี้ การที่จะรับใครสักคนหนึ่ง จึงต้องมีการคาดการณ์ความต้องการของทั้งสองฝ่ายเพื่อสามารถหาข้อยุติ หรือ พบกันครึ่งทางเพื่อจะได้ทำงานร่วมกันได้ ตามทฤษฎี HML จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ วันเกิด PANTIP.COM 01:06:09 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ช่วงของการตกลง ช่วงของการตกลง เป็นความต้องการของทั้งสองฝ่ายมีความสอดคล้องซึ่งกันและกัน หรือ หมายถึง องค์กรสามารถจ่ายค่าจ้างและอื่นๆ ในชว่งที่น้อยมากที่สุดเท่าใด ที่ตรงกับความต้องการของผู้สมัครในช่วงที่มากที่สุด ซึ่งไม่มีชว่งของการตกลง การว่าจ้างก็ไม่เกิดขึ้นครับ กลยุทธ์ในการหางาน และ การจ้างงาน ในส่วนของลูกจ้าง การขายความเป็นตัวตนของตนเอง และ เรียกร้องในสิ่งที่ตนคิดว่าสมควรได้ ต้องมองให้ออกว่า เราจะวางตัวอย่างไร ที่เหมาะกับตำแหน่งหน้าที่นั้นๆ และ เรียกร้องให้เหมาะกับหน้าที่และความรับผิดชอบ ซึ่งต้องทำการบ้านก่อนว่า ตำแหน่งหน้าที่นี้ มีหน้าที่การดำเนินการอย่างไร ราคาตลาดประมาณเท่าใด (ซึ่งหาได้จากราคาการรับสมัครงาน) แล้ว สิ่งที่จะเรียกร้องค่าตอบแทนสูงสุดเท่าใด และ ต้องการสวัสดิการเช่นใดบ้างทั้งนี้ เมื่อตั้งค่าความหวังสูงสุดไว้ ก็ควรจะตั้งค่าความหวังต่ำสุดไว้ด้วยเพื่อที่จะใช้ในการตัดสินใจหากมีการต่อรองเกิดขึ้น ในส่วนขององค์กร แน่นอนว่าการตรวจสอบคุณสมบัติของผู้สมัครย่อมมาก่อน และ เมื่อรับสมัคร ก็อยากได้คนที่มุ่งมั่นกับงาน เรื่องราคาแน่นอนว่า องค์กรสามารถจ่ายได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งก็ต้องมีความยืดหยุ่น รวมไปถึงกุลศโลบายในการต่อรอง เช่น ประกาศไว้ที่ตัวเลขหนึ่ง แต่เมื่อผู้สมัครต้องการมากกว่า ถ้าไม่เกินกว่าที่กำหนดไว้ ก็สามารถตกลงกันได้ แต่ถ้าเกินกว่า การเสนอทางเลือกอื่นๆ ที่ชดเชยอาจจะเป็นวิธีที่สามารถสร้างให้เกิดช่วงการตกลงได้ เช่น การสัญญาว่าจะขึ้นเงินหลังพ้นการทดลองงาน เป็นต้น จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ วันเกิด PANTIP.COM 01:21:33 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สมัครงานเป็นแค่จุดเริ่มต้น ที่ยากลำบากกำลังรอคุณอยู่... การทำงาน ก็เหมือนกับ การมีแฟนสักคน ซึ่งต้องเข้าใจกันทั้งสองฝ่าย หัวหน้างานก็ต้องเข้าใจพฤติกรรมของพนักงาน และ พนักงานก็ต้องเข้าใจถึงความต้องการ หรือ มุ่งหวังจากพนักงาน ดังนั้น ถ้าในช่วงการทำงาน พนักงานทำงานไม่เต็มที่ เจ้านายก็คงไม่เต็มที่ ที่จะปรับรายได้เช่นกัน เมื่อทราบเช่นนี้ได้เอง ก็เท่ากับว่า ผ่านหนทางอันยากลำเค็ญมาได้ส่วนหนึ่ง ในส่วนของเจ้านายก็ต้องเข้าใจลูกน้อง ทั้งนี้การควบคุม กำกับ ดูแล รวมไปถึงการสร้างกำลังใจในการทำงาน และ การมอบหมายงาน สิ่งเหล่านี้จะทำให้เกิดความเข้าใจซึ่งกันและกันและจะทำให้สามารถตกลงซึ่งกันและกันได้ อยู่รว่มกันได้ ทั้งนี้ การเอาใจเขามาใส่ใจเรา เป็นกลยุทธ์ ที่จะเชื่อสัมพันธ์ระหว่าง นายจ้าง และ ลูกจ้างได้ดีที่สุด และสามารถดำเนินไปอย่างธรรมชาติที่สุดด้วย จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ วันเกิด PANTIP.COM 01:28:35 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ความเห็นส่วนตัวครับ  มันไม่เหมือนโลกแห่งความจริง เพราะเราให้น้ำหนักกับคนออนไลน์ที่อยู่ใน ” โลกอินเตอร์เน็ตโดยเฉพาะห้องสีลม “ เกินความจริงไปนิดครับ ด้วยเรื่องราวที่คนออนไลน์แสดงไว้ในกระทู้อาจมีการปรุงแต่งขึ้นบ้างตามเหตุผล อัตตาแต่ละคน เช่นอาจ เรียบเรียงเนื้อหาให้ดูเป็นระเบียบ อิงหลักวิชาการ  อ้างเกรด อ้างสถาบัน  อ้างอาจารย์  อ้างรุ่นพี่ที่ประสบความสำเร็จ อื่นๆ มาเป็นข้อมูลอ้างอิงของตนเองจึงมักยอมไม่ได้กับการรับ    ( ค่าตอบแทน ต่อ ความสามารถที่ประเมินตนเองไว้ ) ในอัตราต่ำ   บวกกับมีผู้แสดงค่าตอบแทนสูงในห้องสีลมเป็นจำนวนมาก จึงทำให้คนหางานที่แวะเวียนมาห้องสีลมพลอยได้รับกระแส เลือกงานดี บริษัทดังและค่าตอบแทนสูง ตามไปด้วยกล่าวคือคุณสมบัติของคนออนไลน์ห้องสีลมนี้ OVER SPEC  ไปเยอะ นั่นเอง ( ถ้าทุกคนแสดงเรื่องจริงทั้งหมด ) จากคุณ : วิศวกรออกมาทำธุรกิจ ([killer]...hehe) - [ วันเกิด PANTIP.COM 02:19:58 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โหวตอ้ะ............... จากคุณ : ครูต้อ - [ วันเกิด PANTIP.COM 02:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ที่ออฟฟิศ หามาครึ่งปีแล้ว หลายตำแหน่งด้านไอทีด้วย ยังหาไม่ได้เลย จากคุณ : ศิลาราตรี - [ วันเกิด PANTIP.COM 02:46:02 ]

ความคิดเห็นที่ 23 It is a chicken and egg thing really. When employers find someone they think can be a strong candidate but, with only a few hours of intereview, cannot be fully certain whether he or she is as good as they think, they would say "ต้องเห็นผลงานก่อนเงิน ถ้าทำงานดีเงินจะตามมา". The candidate would say "I cannot take that risk. What if the employer doesn't do what they promise? or even if they do, how long it may take to get the salary rise I wanted." As a job seeker, Imagine if you were told "ถ้าทำงานดีเงินจะตามมา" and a year passed by ... เงินยังไม่ตามมา ... three years gone ... salary started rising more meaningfully but not as fast as you would've hoped for. In the end, the classic solution ... resign and go for a better paid job. But I also understand that, by offering a big paycheck, the employer does take on certain risk that the candidate may not be as good as he or she boasts to be. So the question is ... who should be the one to be more compromising. The solution isn't easy ... and I guess it is much varied on jobs and qualification the employer is looking for. BUT if companies wish for candidates of high calibre, perhaps a gamble on someone who they think (from the interview) are the real catch is not a bad idea. As a mean to reduce the risk (of a perceived highly competent candidate turning not so competent), you would notice that the highly paid jobs generally don't offer a high degree of security. Maybe this is the way to go? that employers place their bet on the strong cadidates and recruite them with a high paycheck but, at the same time, can rightfully release any of them who under-performs. Then we would have a happy employee who manages to fill thier positions with highly qualified candidates and a happy employee who is confident with their qualification and capability and is willing to take the risk of low(er) job security to prove themselves. จากคุณ : ^_^ - [ วันเกิด PANTIP.COM 04:09:36 A:92.40.27.176 X: TicketID:176208 ]

ความคิดเห็นที่ 24 หวัดดีครับ คุณเลขา..จุ่ง ครูต้อ และหลายๆท่าน... เช้านี้ตื่นมาเห็นกระทู้โผล่ที่กระทู้แนะนำ บอกโห้...มีคนสนใจแฮะ ปรากฏว่าเพราะคุณเลขาเชียร์นี่เอง... กระทู้นี้ผมตั้งขึ้นเพราะ เข้ามาในห้องสีลมแล้วเห็นกระทู้คนหางานมาก แต่ไม่เห็นกระทู้หาคนงานเลย ในขณะที่ความจริง ตอนนี้ทุกวงการขาดคนงานมาก โดยเฉพาะหมวดช่าง และหมวดค้าปลีก.... แน่นอนความต้องการของนายจ้าง และลูกจ้างต้องสวนกระแสกันเสมอ เพราะฝ่ายหนึ่งแสวงหาผลกำไรจากการทำงาน ในขณะที่ฝ่ายหนึ่งแสวงหาผลตอบแทนจากการทำงานและอันหลังเป็นส่วนหนึ่งของต้นทุนของอันแรก.. ดังนั้น เมื่อให้รายได้มากๆกำไรก็ต้องลดลง...แต่อย่างไรก็ดีสิ่งหนึ่งที่เป็นจุดเชื่อมทั้งสองความต้องการ คือ การอยู่ได้ด้วยกันทั้งสองฝ่าย... ธุรกิจผมหลายสิบปีมานี้ไม่เคยมีคนทำงานครบสักที...ไม่ขาดมากก็ขาดน้อย เด็กหลายคนที่เข้ามาทำงาน หากผ่าน 3 เดือนไปก็จะอยู่นาน แต่ส่วนหนึ่งก็คืออยู่ยังไม่ครบ 3 เดือนก็หางานใหม่ทำ... ที่ผมบอกว่า.. ผลงานต้องมาก่อนเงิน ถ้าทำงานดีเงินจะตามมา..นั้นไม่ได้หมายถึงแค่ที่ทำงานตรงนั้น แต่หมายถึงว่า หากเราฝึกจนเก่งเมื่อเราออกไปอยู่ที่อื่น แน่นอนเราก็สามารถอ้างอิงเพื่อได้เงินเดือนที่เพิ่มขึ้น... ครับ...โลกแห่งความเป้นจริงวันนี้ กำลังโหดร้ายขึ้น วันนี้ค่าเงินทั่วโลกอ่อนค่าลงเมื่อเทียบกับค่าเงินบาท ผมไม่เข้าใจว่า ธปท.คิดยังไง ที่สามารถทำให้ค่าเงินบาทแข็งกว่าเงินทั่วโลก น่าจะส่อสัญญาณอะไรสักอย่าง... ในขณะที่ทั่วโลกกำลังอกสั่นขวัญหายกับ กับวิกฤติเศรษฐกิจล่มที่กำลังแผ่ขยายออกมาจากอเมริกา ส่งผลให้ตลาดทุนทั่วโลกล้มระนาว แต่เมืองไทย....คนไทยส่วนหนึ่งยังพยายามไม่ให้รัฐบาลทำงานได้...ยังพยายามเปลี่ยนโฉมการเมืองใหม่....เฮ้อ..... นี่คือ ..โลกความจริงของเมืองไทย...เมืองที่เห็นโลงยังไม่ยอมหลั่งน้ำตา... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ วันเกิด PANTIP.COM 07:24:13 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ผมมองว่าแหล่งงาน ก็เป็นปัญหาเหมือนกัน แหล่งงานใหญ่ ๆ จะกระจุกตัวกันอยู่ในย่านใจกลางเมืองที่เข้าถึงได้ยาก เช่น อโศก สีลม สาธร หรือถ้าเป็นประเภทนอกเมืองก็จะไกลมากไปเลยคือตามนิคมต่าง ๆ ซึ่งก็เข้าถึงได้ยากอยู่ดี ทำให้ในบางตำแหน่งงานที่เงินเดือนไม่มากนัก แม้จะได้งานแต่ก็ต้องยอมจำใจปฏิเสธ เนื่องจากไปทำงานไม่ไหว จากคุณ : jaminonez - [ วันเกิด PANTIP.COM 09:52:29 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เริ่มร้อนแรง มาติดตามอ่าน จากคุณ : คิดบวก - [ วันเกิด PANTIP.COM 11:04:51 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ วันเกิด PANTIP.COM 11:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามาอ่าน จากคุณ : มนต์เมืองนนท์ - [ วันเกิด PANTIP.COM 12:10:05 ]

ความคิดเห็นที่ 29 การที่กระทู้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำได้หรือไม่นั้นลำพังการเชียร์เพียงอย่างเดียว ก็เหมือนการโฆษณาประชาสัมพันธ์สินค้าเท่านั้น ถ้าตัวผลิตภัณฑ์หรือสินค้าไม่มีคุณภาพดีจริง ๆ ก็ไม่สามารถทำให้ผู้บริโภคควักเงินออกจากกระเป๋ามาซื้อได้ ว่าแต่ "คุณคนอุบล" เป็นคนเดียวกันกับ "คุณน้ามือเกาเก่า" ที่อยู่ใน list แฟนคลับ  "เลขาฯ ตัวแสบ!"  #92 ใน Link นี้หรือป่าวอ่ะ ถ้าไม่ใช่ก็ขออภัยด้วย แต่ถ้าใช่ก็ขอคาระวะด้วยการงัด log in สำรองมาคาระวะอีก 1 โหวต...นะน้านะ..... :D http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/04/B6494028/B6494028.html#28 จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ วันเกิด PANTIP.COM 12:42:55 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ปัญหาสุด Classic ครับ Vote !!! จากคุณ : ตะลอนมาสเตอร์ - [ วันเกิด PANTIP.COM 13:12:21 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อยากจะบอกว่า เรื่องราวต่างๆในห้องสีลม ทำให้ ผมเป็นพวกวิตกจริต กลัวการเปลี่ยนงานไปเลยล่ะ ไม่ใช่ไม่กล้า แต่กลายเป็นว่า ต้องฟูมฟักตัวเองให้เจ๋งจริงๆ ถึงจะออกโผบิน จากคุณ : ลูกจ้างลำดับสุดท้าย - [ วันเกิด PANTIP.COM 14:33:14 A:58.9.156.236 X: TicketID:099962 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ไก่กับไข่ ของวงการหางาน จากคุณ : MlCHAEL - [ วันเกิด PANTIP.COM 15:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 33 กราบโก ค่ะ สวัสดีเพื่อนพี่น้องห้องสีลมค่ะ *O*  (ยังเหลือผู้ใดจำกันได้บ้างหว่า) ไม่ได้เขียนอะไรในห้องสีลมมานานมากจนไม่อยากนับ  ด้วยเหตุที่รู้สึกผิดที่ผิดทางเหมือนหลงเข้า slim แถว RCA แต่กระทู้นี้ พี่ชายที่นับถือมาตั้ง  น้องนุ่งต้องตามมากราบค่ะ แบมเขียนอะไรไม่ค่อยเก่งหรอกค่ะ  (แหะ แหะ) ทราบแต่ว่า คำนี้ > "ผลงานต้องมาก่อนเงิน" มีความหมายโดยนัยมากมายที่สาธยายกันบนหน้าจอไม่หมด   คุณไม่มีวันเข้าใจประโยคนี้ จนกว่าคุณจะได้เคยจับต้อง "ผลงาน"  ที่มาก่อนเงิน ด้วยตัวของคุณเอง ค่ะ อีกคำคือ >  จงชอบงานที่ตนเองทำ เป็นกุศโลบายในการดำเนินชีวิตสำหรับคนมีทัศนคติบวกเท่านั้น ซึ่งคุณก็คงเถียงหัวชนฝาเช่นกัน   ถ้าทัศนคติคุณไม่ใช่ แบมจับประเด็นได้สองประโยคสำคัญนี้   และขออนุญาตคิดว่า เป็นคำสอนของโก  ที่แบมจะใช้เป็นหลักในชีวิตการทำงานค่ะ   ยังไม่นับความช่วยเหลือมากมายของโกที่มีค่ายิ่งสำหรับแบม   ชีวิตนี้ไม่มีวันลืมเลือน  และจะตอบแทนบุญคุณนี้ในทุกทางที่แบมทำได้ค่ะ ขออภัยที่ไม่ได้ตอบอะไรยาวๆ ค่ะ   วันหลังเวลาอำนวยจะมาใหม่ค่า จากคุณ : bam_ka@ - [ วันเกิด PANTIP.COM 18:10:48 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หวัดดีอีกครั้ง คุณเลขา..... หลายปีมาแล้ว นานจนจำไม่ได้....ผมเข้ามาท่องโลกไซเบอร์ ที่พันทิพย์ เข้าครั้งแรกไปอยู่ที่ห้องศาสนา ในนาม "คนอุบล"ล๊อคอิน และหลังจากนั้นไม่นานก็มาสิงอยู่ที่ห้องสีลม ในชื่อนามแฝง"มือเก่า"เพราะคิดว่า ตนเอง ทำธุรกิจมานาน พอที่จะเรียกตัวเองว่า มือเก่า แต่นั้นก็นานมาแล้ว หลังจากนั้นก็ห่างหายจากสีลม ไปอยู่ราชดำเนิน จนเดียวนี้...... หวัดดี เจ้าแบม...โอ้โห...ยังไม่จุดธูปก็มาเลยนะ แสดงว่ายังวนเวียนแถวๆสีลมนี่ไม่ได้ไปไหน?ไม่งั้นรู้ได้ไงว่าโกเข้ามาตั้งกระทู้... อีกอย่าง เจ้าหล่อนพูดซะ โกลอยไปบนฟ้า เวอร์ซะ....เพราะไอ้ 2 ประโยคนั้น มันธรรมดามากสำหรับคนที่ทำงานเกิน 10 ปีและ คนที่ประสบความสำเร็จในการทำธุรกิจ และไอ้เรื่องบุญคุณความแค้นอะไรนั่นนะ ขอทีเถอะ...เลิกเป็นหญิงแก่พิรี้พิไร คิดแต่เรื่องความหลัง อิอิอิ แต่ก็ขอบคุณนะที่เข้ามาแจม...แตเข้ามาแล้วติดไปง่ายๆคงยากนะ... ไหนๆก็เข้ามาแล้ว ช่วยบอกวิธี ทำงานอย่างไร ให้ก้าวหน้า หน่อยเถอะ จะได้เป็นศรีแก่กระทู้นะ.... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ วันเกิด PANTIP.COM 18:38:17 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ้าว...ที่แท้เป็นคนละคนกันหรอกหรือ? ต้องขออภัยทั้งคุณอุบลและคุณน้ามือเกาเก่าเป็นอย่างสูงมา ณ ที่นี้ด้วย เผอิญเป็น "เด็กใหม่" ในสังคมพันทิปที่จะฉลองครบรอบ การเป็นสมาชิก 1 ปีในอีก 3-4 วันข้างหน้า จึงอาจจะไม่รู้จักสมาชิกแรกรุ่น...เอ๊ย...รุ่นแรก ๆ เช่นคุณอุบลและอีกหลาย ๆ ท่าน ยินดีที่ได้รู้จักและหลังจากพักร้อนยาวกลับมาก็หวังว่าคงจะได้มีโอกาสพูดคุยกันอีก แหะ ๆๆๆ ... นอกเรื่องไปหน่อย ขอเชิญเพื่อน ๆ ร่วมแสดงความคิดเห็นตามประเด็นของเนื้อหาในกระทู้กันต่อดีกว่า.... ^_^ จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ วันเกิด PANTIP.COM 20:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แวะมาแจมกระทู้ครับ จากคุณ : seto16 - [ วันเกิด PANTIP.COM 21:48:36 ]

ความคิดเห็นที่ 37 กราบสวัสดีพี่ๆทุกท่านครับ  ดีใจที่ได้อ่านความเห็นและกระทู้ที่มีสาระมากมาย... ก่อนหน้านี้เมื่อเดือนสองเดือนที่แล้ว ห้องสีลมไม่มีกระทู้แนะนำเลย.... โกและพี่ๆหลายๆท่านต้องเข้ามาโพสส่งต่อประสบการณ์ให้คนรุ่นต่อๆไปบ่อยๆแล้วครับ.. ----------- ลองตอบคำถามกระทู้โกดู... ผมว่าโลกไซเบอร์กับโลกความเป็นจริงไกล้เคียงกันมากนะครับ... ในห้องสีลมมีคนโพสหาตำแหน่งงาน และคนว่างงานมากกว่า คนที่โพสหาคนงาน... ผมคิดว่า เป็นเพราะมีลูกจ้างเข้ามาในห้องสีลมมากกว่ากลุ่มนายจ้างนั่นเอง ผมว่าโลกความเป็นจริงก็เช่นกัน... ที่อัตราส่วนลูกจ้างเมื่อเทียบกับนายจ้างแล้ว เป็นอัตราส่วนที่มากมายมหาศาล... ผมว่าน้อยกว่า 1% อีก... ดังนั้นไม่น่าแปลกที่จะมีกระทู้อยากหางาน หรือว่างงาน 99 กระทู้ และมีกระทู้ที่บอกว่า คนงานหายาก เพียง 1 กระทู้ คิดในมุมย้อนกลับว่าสังคมเพื่อนๆที่โกไปคุย เป็นสังคมนายจ้างและนักธุรกิจเหมือนโก... จึงได้ความเห็นแบบเดียวกันด้วยคนกลุ่มเดียว และไม่ได้เป็นความคิดเห็นแบบสุ่มคละกลุ่มครับ.. จากคุณ : MESMERIC - [ 8 ต.ค. 51 00:02:46 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นไปได้อีกอย่างนะคะ  สมมติโรงงานมีคน100คน  ตำแหน่งนึงหาคนงานยากมาก  แต่อีก99หาคนงานง่ายคนสมัครเพียบ  ตำแหน่งเดียวที่ว่างอาจเป็นสาขาที่จบมาน้อยเลยทำให้คนทำงานเลือกเจ้านายมากกว่าค่ะ บางสายที่จบมาล้นตลาด  ล้นจนไปแย่งสายอื่นทำงาน บางสายนี่เจ้านายแทบจะตบกันตายแย่งลูกน้อง -_-' ว่าแต่...นี่กระทู้รวมรุ่นสีลมหรือไงเนี่ย 555 จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 8 ต.ค. 51 00:20:07 ]

ความคิดเห็นที่ 39 กระทู้นับอายุ (เข้าสีสม) หรือเปล่าคะเนี่ย ดีจัง มีอะไรดีให้อ่านและเก็บเกี่ยว จากคุณ : @Nana-cute@ - [ 8 ต.ค. 51 01:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีคุณอาคนอุบลด้วยครับ เดี๋ยวจะแวะมาออกความคิดเห็น จากคุณ : tanoy_delphi - [ 8 ต.ค. 51 06:41:01 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ^ ^ ^ เจ้าบ่าวมาแล้ว @^ 0 ^@  มีรูปแต่งงานไหม  อยากดู ๆ ๆ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 8 ต.ค. 51 09:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 42 สวัสดีค่ะ ไม่เคยตอบกระทู้ห้องสีลมเลย  แต่มาอ่านประจำ  วันนี้เห็นตัวหนังสือคุ้นสายตามาเยี่ยมเยือน เลยแวะมาแชร์ความคิดเห็น โลกแห่งไซเบอร์กับความจริงมันไม่เหมือนกันอยู่แล้ว  ที่นี่มีข้อมูล จริงมั่ง เท็จมั่ง บางทีอาจไม่เท็จ แต่มาไม่หมด เราต้องหัดวิเคราะห์เอาเอง  เอาข้อมูลในนี้มากลั่นกรองด้วยข้อเท็จจริงที่เราพบเจอมา  แต่สิ่งใดที่เราไม่เคยพบเจอใช่ว่าจะไม่มีจริง ในมุมมองลูกจ้าง  ตัวเองก็เป็นลูกจ้างคนนึง  ยอมรับว่าช่วงแรกๆ ของการทำงานเป็นช่วงเวลาที่เสียดายที่สุด เสียดายว่า ทำไมตัวเอง ไม่ขยันให้มากกว่านี้นะ มีคนยินดีที่จะสอนงานเราอย่างเต็มที่ อยากถามอะไรถามได้เพราะเราเป็นเด็กไม่ต้องอายใคร แต่ก็ไม่ได้ใช้โอกาสเหล่านั้นอย่างเต็มที่  ทำงานไปวันๆ ไม่เคยกลับมาทบทวนว่าวันนี้ได้เรียนรู้อะไรบ้าง ไม่เคยสรุปความคิดให้เป็นหมวดหมู่  ที่ทำงานที่แรกก็ดีมากๆ ในระดับนึง รายรับค่อนข้างดีมาก สำหรับวิศวกรนั่งออฟฟิศ  แต่ยังไม่พอ อยากไปทำงานบริษัทระดับชาติ  รายได้สูง ก็เท่าๆที่รู้มาจากคนรู้จัก เค้าเล่าว่า ที่นั่นที่นี่ให้เงินเท่านั้นเท่านี้  อยากได้เงินเยอะๆง  แต่ไม่ได้ประเมินตัวเองเลย ว่าทำรายได้ให้บริษัทเค้าได้แค่ไหน บทเรียนสำคัญเลย  ไปสัมภาษณ์ที่บริษัทใหญ่นั้นเมื่อสองปีที่แล้ว  เป็นบริษัทที่ใครๆ ก็ว่าเส้นเยอะ  แต่คิดว่าตัวเองเก่งไง  เจอสัมภาษณ์รอบเทคนิคัลก็หงายหลังตึง เสียเซลฟ์ไปเลย เค้าถามสองแบบ แบบแรกเป็นงานที่เราทำอยู่ว่ารู้ลึกรู้จริงแค่ไหน ถ้าเกิดเคสนั้นเคสนี้จะทำไง  อันนี้ตอบได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็ไม่เคยกลับมานั่งทบทวนนี่นาว่าทำงานอะไรมามั่ง  แต่มันทำได้ไปเรื่อยๆ ตามเนื้องาน  ส่วนอีกแบบนึง คือ เรามีความรู้รอบตัวกับสายงานที่เกี่ยวข้องกับงานที่เราทำแค่ไหน หากไม่รู้มีกระบวนการคิด หาคำตอบเช่นไร   จบการสัมภาษณ์คราวนั้น  ทำให้เรารู้ว่าเราอ่ะ โง่แค่ไหน น่าสมเพชตัวเองจริงๆ  อยากได้เงินเยอะ  แต่ตัวเองทำอะไรไหม ทำงานไปวันๆ  ไม่มีการพัฒนาตัวเอง รวมถึงโมติเวชั่นใดๆ ก็ไม่มี มีแต่เงิน ปีนี้เอาใหม่ หลังจากผ่านมาสองปี  ก็ทำงานได้ห้าปีแล้ว  กลับไปใหม่ที่เดิม เอาใหม่ ตำแหน่งเดิม  กลับไปพร้อมความมั่นใจ เราได้กลั่นกรองประสบการณ์การเรียนรู้ การทำงานของเราแล้ว  งานที่เกี่ยวข้องเราก็ดูมาบ้าง หนังสือสมัยเรียนปอตรี ปอโท พวกแพลนท์ ดีไซน์ กลับไปอ่านใหม่หมด  น่าแปลกที่ตอนเรียนไม่ค่อยเข้าใจ ถึงเข้าใจก็ไม่จำ พอกลับมาอ่านใหม่อีกครั้งกลับน่าสนใจไปหมด   ยังไม่พอ  ยังไปหาจัวร์นอลขอบธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับบริษัท หรือเทคโนโลยีที่คิดว่าบริษัทจะทำ  ไปอ่าน ค้นคว้า เอาพอรู้คอนเส็ปท์ ดีเทลไม่ต้องเยอะ จะได้มีไอเดียที่จะตอบเวลาเค้าถาม กลับพบว่า สำเร็จ เราได้ผ่านคุณสมบัติที่เค้าต้องการแล้ว  ได้เจอว่าที่เจ้านาย คนที่เคยสัมภาษณ์เราเมื่อสองปีที่แล้ว ที่ให้เราตกด้วย เค้าบอกว่า จำเราได้  เราเปลี่ยนไปเยอะมาก (ตอนแรก แอบยิ้มเขิน คิดว่า เค้าหมายความว่าเราสวยขึ้น เพราะเราสวยขึ้นไง ฮา )  แต่เค้าหมายถึง กระบวนการคิดเราเปลี่ยนไปต่างหาก ที่พูดมา  อยากจะแชร์ประสบการณ์ของคนเป็นลูกจ้าง ไม่ว่าใครก็อยากได้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง  แต่เราต้องประเมินว่าสิ่งที่เรามีให้อีกฝ่ายนึงมันแค่ไหน  คุ้มกับที่เค้าจะตอบแทนเราไหม เหมือนเราขายของ  อยากได้ราคาสูง ของเราดีแค่ไหน มีคู่แข่งกี่เจ้า เค้าดีกว่าเรายังไง  เราจะเอาอะไรของเราไปขาย  ให้เค้าต้องซื้อของเราในราคาที่เราต้องการ ในมุมนายจ้าง เราเชื่อว่าเค้าก็อยากได้คนที่ดีที่สุดเท่าที่เค้าจะจ่ายได้  การสอนงานคนใหม่ มันเป็นการสิ้นเปลืองอย่างมาก  มันต้องวิน-วินทั้งคู่ค่ะ มาแอบสวัสดีคุณแบม ไม่เห็นนานมากเลยนะคะ จากคุณ : sastress - [ 8 ต.ค. 51 10:03:45 ]

ความคิดเห็นที่ 43 นกว่า การที่ผู้สมัคร สอบถามข้อมูลทางโทรศัพท์ ก่อนการตัดสินใจไป สัมภาษณ์ ก็ถูกต้องแล้วนะคะ จะได้ไม่เสียเวลากันทั้งคู่ ^^ เดี๋ยวจะงง อ้างอิงจากความเห็นที่ 7 คะ แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 51 11:54:02 จากคุณ : akikosang - [ 8 ต.ค. 51 11:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มารออ่านครับ ท่านต่างๆช่วยออกความเห็นด้วยนะครับ จากคุณ : คิดบวก - [ 8 ต.ค. 51 16:03:44 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อะนะคนเก่าๆมาเพรียบเลย นี่เป็นเพราะ โก นะครับเนี่ย... ขนาดไม่ค่อยเห้นน้องสาว ตอบกระทู้ น้องสาวยังเข้ามาเลย.. อิอิ จากคุณ : wbj - [ 8 ต.ค. 51 17:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ไม่เก่ามาก...ตอบได้ไหมเนี่ย^^ เราเองก็เคยเป็นคนหางาน และ เพิ่งมี"อาชีพ"หา"คนงาน" มาได้ระยะหนึ่ง ในบางสายงานก็หาคนที่"ใช่" ได้อย่างลำบาก เพราะ :- 1. กฏ กติกา ขององค์กรเอง (ไม่รับคนเก่า ไม่รับคนจากคู่แข่ง ไม่รับคนจากsupplier เลือกสี เลือกสวย/หล่อ ฯลฯ) 2. "ของแท้" หรือ "มืออาชีพ" ในตลาด"เฉพาะทาง" ส่วนมากถูกจองแล้ว ต้องแย่งตัวกัน (แต่ช่วงเศรษฐกิจแบบนี้สงครามราคาไม่ใช่คำตอบสุดท้าย ก็เลยต้องมีใครสักคนยอมยกธง) 3. ถ้าอายุงานนานพอควร 10ปี ขึ้นไป มืออาชีพเหล่านั้น ก็จะเริ่ม"รากงอก"กับที่ทำงานเดิมๆ ไม่กล้าเปลี่ยนงาน เพราะไม่รู้ว่าจะไปเจอ "ของแข็ง"รึเปล่า (หรือถ้าเปลี่ยนอาจกลัวว่า จะมีเรื่องฮือฮา ทั้งวงการ) 4. ค่าตอบแทนที่บริษัทสามารถให้ได้ ไม่อยู่ในช่วง"มาตรฐาน" ที่ผู้สมัครจะรับได้ เมื่อเทียบกับทีอื่นในอุตสาหกรรมเดียวกัน จากคุณ : ชบาข้างรั้ว - [ 8 ต.ค. 51 20:20:56 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ต่อๆ โดยสรุปนะคะ..อยากบอกคนหางานให้สำรวจ "จุดแข็ง"ของตนเองก่อน เพื่อให้รู้ว่าเราสามารถเป็น "คนที่ใช่"ให้บริษัทไหนได้บ้าง และให้ "สมัครงาน" กับบริษัทที่"ต้องการ" คนที่มี "จุดแข็ง"อย่างคุณ อุปมา"เกา"ให้ถูกที่"คัน"นั่นแหละ... . . . รับรองไม่มีตกงาน (จริงๆนะ) จากคุณ : ชบาข้างรั้ว - [ 8 ต.ค. 51 20:33:56 ]

ความคิดเห็นที่ 48 > ทำไม..โลกไซเบอร์ไม่เหมือนโลกแห่งความจริง...   > > ในโลกอินเตอร์เนต โดยเฉพาะห้องสยามสแควร์... > มีคนมากมายเหลือเกินที่ยังหาแฟนไม่ได้..... > > แต่ในโลกแห่งความจริง... > ทำไมหาคนมาเป็นแฟนยากจัง... ผมว่ามันมีจุดเหมือนกันนะ แต่ยังหาคำตอบไม่ได้ จากคุณ : numnumnum1 - [ 8 ต.ค. 51 21:40:57 ]

ความคิดเห็นที่ 49 กลับมาอีกรอบ เพราะโกว่านู๋แก่ -_-'  โน โน ชีวิตนี้ไม่มีแก่  โกอย่าหาพวกค่ะ  ยิ่งมาบอกให้ลืมบุญคุณนี่ ทำไม่เป็นค่ะ  อย่ามาสั่งซะให้ยาก สำหรับหัวข้อที่ให้แชร์คือ  ทำงานอย่างไรให้ก้าวหน้า  นี่  เอ อันนี้มันแล้วแต่เจตคติของแต่ละบุคคลค่ะ  ว่าตีความหมายของคำว่า "ก้าวหน้า"  ว่าอย่างไร  สำหรับแบมความก้าวหน้า  น่าจะเป็นผลพวงของคำว่า    ความสำเร็จ  ความสนุก  และ  ความสำนึก  ค่ะ - ไอ้ว่าความสำเร็จนี่  มันคือสภาพการณ์ของการนำพางานไปถึงเป้าหมาย   ดังนั้น คำว่าเป้าหมายมันมาก่อน   ต้องรู้จักมันให้ได้ก่อน ฝึกตัวเองให้เข้าใจมันให้ได้ซะก่อน   ฝึกตัวเองให้ชินกับการทำงานเพื่อเป้าหมาย     แบมมักไม่ค่อยเข้าใจคนทำงานบางคนที่ยืนเงียบๆ รับการสั่งงานแล้วเดินจากไป   หลายครั้งแบมต้องเรียกให้เดินกลับมาหาใหม่แล้วถามว่า    "ไม่สงสัยเหรอคะ ว่าพี่ให้ทำไปทำไม"   สงสัยบ้างก็ได้ค่ะ  สงสัยไม่ใช่เรื่องผิด  ถ้าการสงสัยนั้นมันสร้างสรรค์พอ   การสงสัยนำมาซึ่งการคอนเฟิร์มเป้าหมายในการทำงานค่ะ   เป้าหมายชัดเจน  แววตาของคนทำงานจะวาววับมากกว่าเดิมหลายเท่า   ก็คนมันมีเป้าหมายน่ะ   ตามันปิ๊งปั๊ง  กระตือรือร้นไปหมด  ทุกทุกวันของการทำงานมันมีค่า  พลังงานเหลือเฟืออย่างนี้ไม่น่าพลาดที่จะลิ้มรสความสำเร็จค่ะ   อยากให้เด็กไทยสงสัย(อย่างสร้างสรรค์)  กันเยอะๆ ค่ะ วันที่คุณสำเร็จ  คุณจะรู้สึกว่าคุณได้ก้าวไปข้างหน้าค่ะ  ฟิลลิ่งเหมือนเอนท์ติด อยากช็อปปิ้งขึ้นมาทันที   แล้วถ้ามันไม่สำเร็จล่ะ?   จริงๆ คำนี้มันไม่น่ามี  ถ้าตลอดการทำงานเราทบทวนเป้าหมายอยู่ตลอดเวลา   อย่ายึดติดค่ะ  เวลาเปลี่ยนใจคนเปลี่ยน  เอ๊ย ไม่ใช่   เวลาเปลี่ยน เป้าหมายก็ปรับได้ไม่เสียฟอร์ม    คนดื้อรั้นที่คิดว่าทางเดิมๆ นั้นจะนำสู่เป้าหมายได้เสมอ   มักหลงทางในที่สุดค่ะ ถึงเริ่มเดินแล้ว แบมก็มีบ้างที่เปลี่ยนเป้าหมาย  แต่การจะเปลี่ยนนี่ต้องมีกุศโลบายกันหน่อย  มีเหตุมีผลกันหน่อย    มีพลังมากพอที่จะโน้มน้าวผู้อื่นให้เชื่อมั่นในเป้าหมายที่เปลี่ยนไปอีกนิดหน่อย ความก้าวหน้าอยู่ไม่ไกลค่ะ  ลองดู - ความสนุก สำหรับแบมนี่  คงเหมือนคำว่า  จงชอบงานที่ตนเองทำ  อย่างที่โกว่าไว้    แบมเป็นคนสนุกกับงาน  มุมสนุกของงานแต่ละงาน  มันมีมากพอๆ กับมุมที่น่าเบื่อนั่นแหละ   เลือกกันเอง  โตๆ กันแล้ว     สนุกนี่ พูดถึงงานนะคะ   อย่ามั่วคิดว่าหมายถึงทำงานแล้วเซ็งไปหาอย่างอื่นทำให้สนุกๆ  อันนั้นไม่ใช่ค่ะ คนละเรื่อง        อย่างอื่นทำได้ไม่ว่ากัน แต่ทำงานให้ได้ดีซะก่อนแล้วค่อยคิดเรื่องอื่น    ถ้าทำอย่างนี้ได้   ก็สนุกค่ะ แบมค้นพบหนทางลัดๆ ในการทำงานให้สนุก  คือ  ทำให้งานมันเป็นงาน  งงไม๊ 55555   คุณเคยเห็น คนที่ทำให้งานไม่เป็นงานไหม   คนจำพวกนี้มักลากเรื่องโน้นเรื่องนี้เข้ามาผสมปนเปกับเรื่องงานจนมึนกันไปหมด   อกหักก็ไม่อยากทำงาน   การเมืองแย่  เศรษฐกิจไม่ดี   เครื่องบินดีเลย์   ลูกไปโรงเรียนสาย  เพื่อนร่วมงานมองหน้าเราแปลกๆ   นายไม่พูดด้วย   ลูกน้องนินทา  ฯลฯ    ปวดหัว เซ็งๆ   สรุป ไม่อยากทำงานอ่ะ  ไม่สนุกเลย -_-'    เอ่า  อย่างนี้มั่วนะคะ  คุณทำให้งานมันไม่เป็นงาน  แล้วสรุปว่า งานไม่สนุก  อันนี้ไม่ใช่นะคะ   ลองวางอารมณ์ไว้ข้างๆ บ้าง    เก็บความรู้สึกไว้ในลิ้นชักบ้าง    บริหารอารมณ์และวิธีคิดของตัวเองด้วยสติ    เมื่อนั้น งานจะสนุก เมื่อสนุกกับงาน ประสิทธิภาพจะแล่นปรี๊ดปร๊าด  เตะตาคนอื่นจนน่าหมั่นไส้   (อันว่าความหมั่นไส้นี้ก็ไม่ต้องคิดมากค่ะ   เป็นข้อหาคลาสสิคที่ไม่เกี่ยวกับงานอยู่ดี)    และไม่ต้องเรียกหาความก้าวหน้านะคะ   เพราะความก้าวหน้าจะมีมาให้คุณเลือกจนมึนกันไปข้าง     -  สุดท้าย  ความสำนึก   คำนี้ซีเรียส  เป็นคำสำคัญที่สั่งให้มีกันไม่ได้  มันขึ้นอยู่กับปูมหลัง  วิธีการอบรมบ่มสอน ฯลฯ     เคยมีผู้ใหญ่สอนแบมว่า  ให้ดำรงตนลอยๆ อยู่ตรงกลางๆ เสมอ  มองเห็นคนข้างล่าง  มองเห็นคนข้างๆ  มองเห็นคนข้างบน   สำนึกให้ได้ ว่า  เราลอยอยู่ได้ด้วยเพราะคนทั้งหมดเหล่านั้น เดินมาจนถึงวันนี้  แบมเห็นว่า จริงแฮะ  จริงเลยเนี่ย   แบมสำนึกความสนับสนุนที่ดีของทีมงาน   แบมสำนึกความร่วมมือของเพื่อนร่วมงาน  และ แบมสำนึกความช่วยเหลือของผู้มีพระคุณทุกคน   รู้สึกจริงๆ นะ อันนี้  แต่ไม่ค่อยบอกใครอ่ะ เขิน 5555 *O* วันนี้ น้องคนหนึ่งเพิ่งถามแบม   "พี่แบม นู๋ไปสมัครงานมา  ท่าทางจะได้ตำแหน่งผู้จัดการ  นู๋ควรต้องเตรียมตัวยังไงเนี่ย  ไม่เคยเป็นl"   แบมตอบไปว่า  "อืม  นู๋ต้องมีเมตตาธรรมสูงมากค่ะ  พี่ไม่ทราบจะอธิบายยังไง   แต่พี่เชื่อว่า  คนเป็นผู้นำที่ดีต้องมีเมตตาธรรมสูง"     "โห พี่หมายถึงการให้อภัยเหรอ  ถ้าบางเรื่องมันผิดมากๆ  มันก็ยากที่จะให้อภัยนะพี่นะ" "ถ้านู๋สำนึกได้ว่าทีมงานตั้งใจร่วมทำงานกับนู๋จนถึงที่สุดแล้ว  แม้มันจะพลาดนู๋ก็โกรธไม่ลงหรอก    อีกอย่าง  ถ้าพลาดนี่  พี่ว่าผู้นำผิดที่ปล่อยให้ความพลาดเกิดขึ้นนะ  ไม่ใช่ความผิดของทีมงาน" "โหย.................พี่แบมอ่ะ"    (บ่นแล้วก็ก้มหน้าก้มตากินต่อ) สำนึกกันเถอะค่ะ   เทวดาไม่มาเดินดิน   เราทุกคนถูกโอบอุ้มจากคนรอบตัวด้วยกันทั้งนั้น    เราไม่ได้เก่งมาจากไหนเลย   สำนึกให้ได้ แล้วจะจำได้ว่า  หลายโอกาส  หลายความก้าวหน้าในชีวิต   เราได้มาจากพวกเค้าทั้งนั้นค่ะ -------------------------------------------------------------- ก่อนจบ ขอทักทายพี่น้องเล็กน้อยค่ะ - เจ้าตะนอย :  เจ๊อดไปงานแต่งนู๋อ่ะ   และคงไม่ขอโอกาสแก้ตัว เพราะรู้ว่านู๋คงแต่งรอบเดียว  ฮี่ๆๆๆๆ @*++++*@   แต่จาเลี้ยงฉลองอดโสดให้เฟ้ยยยย   แปะมือกับเฮียจุงไว้แล้ว  นัดหม่ำกันหน่อย   เมื่อไรว่ามาเลย - คุณ sastress : ปลาบปลื้มมีคนจำได้ค่ะ Y_Y    แบมชอบที่พูดถึง  กระบวนการคิดที่เปลี่ยนไป ค่ะ   ดีใจด้วยค่ะ  ที่มีโอกาสได้เปลี่ยน   บางคนยังไม่สามารถเปลี่ยนได้ เพราะความยึดติดและอีโก้บางอย่าง   ดีใจด้วยค่ะที่ได้พบสวนดอกไม้หลังจากกำแพงทลาย   ว่าแต่ stress เรื่องไรจ๊า   สนุกหน่อยๆๆ -------------------------------------------------------- จบดีกว่าค่ะโก  ยาวเหยียดเกิน   บังเอิญคืนนี้กำลังเหวอ เพราะเพิ่งได้รับ job description มาค่ะโก  55555  ยาวเหยียด ได้ใจ ได้มันส์ ค่ะ งานนี้   กราบราตรีสวัสดิ์ ค่า  _/\_ จากคุณ : bam_ka@ - [ 9 ต.ค. 51 00:18:19 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เข้ามาบอกว่า ป้าแบม เขียนคำว่า "อนุญาต" ถูกอีกแล้ว จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 9 ต.ค. 51 09:48:15 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณ คุณ Wiboon Joong นะคะ ที่วิเคราะห์ตามหลักการ ทำให้คนอ่อนปสก.ทางด้าน HR อย่างเราได้เห็นภาพอะไรที่ชัดเจนขึ้น ตอนนี้พอจะมองออกบ้างแล้วว่าเราจะขายตัวเองให้องค์กรอย่างไรจึงจะได้ ค่าตอบแทนตามต้องการฯ แฮะๆ ในทางกลับกันถ้าเราต้องการรับพนักงานสักคน แล้วหาไม่ได้สักที คงต้องกลับมามอง strategy ขององค์กรอย่างที่คุณ WBJ ได้กล่าวไว้ ขอบคุณจขกท.ด้วยที่เปิดประเด็นค่ะ จากคุณ : 2nd Ave. - [ 9 ต.ค. 51 10:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 52 555555  หวัดดีค่ะ คุณดีอาร์   ตั้งแต่คุณดีอาร์ติงมา  แบมก็จำแม่นเลยอ่ะ ขอบคุณนะคะ ว่าแต่ ยังสนุกกับการเรียนอยู่ไหมคะ อยากเห็นล็อกอิน ดีอาร์ยกกำลังสอง ค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 9 ต.ค. 51 11:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ฮ่าๆๆ เรียนเรื่อยๆครับ ตามไฟล์แนบ  ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 9 ต.ค. 51 11:35:15 ]

ความคิดเห็นที่ 54 สะสมใบปริญญา เป็นงานอดิเรก   จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 9 ต.ค. 51 11:37:25 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ช่องเงิน นี่หมายความว่าไรอ่ะคะ?   เงินได้? เงินเก็บ? อยากแบ่งมั่งจัง จากคุณ : bam_ka@ - [ 9 ต.ค. 51 11:39:29 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เงินเก็บรวมทรัพย์สิน ซิเจ๊ งานสุจริต นะครับ และก็ไม่โลภมากขนาดมีเงินได้ขนาดน๊านนน ไม่ต้องการถึง 7 หมื่นล้าน แบบ ดร.ลอนดอน (จริงๆ ไม่มีปัญญาหาขนาดนั้น)   ปล. ไปดีกว่าเดี๋ยวโก ด่า มาป่วนกระทู้ ซะงั้น ปล. 2 โชคดีมีความสุขทุกคนครับ จะไปทานข้าวเผื่อ  ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 9 ต.ค. 51 11:55:41 ]

ความคิดเห็นที่ 57 -_-' เห็นทรัพย์สินบางคนแล้วอิจฉาตาร้อน  เมี้ยวๆ ๆ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 9 ต.ค. 51 12:35:25 ]

ความคิดเห็นที่ 58 กลับจากทานข้าว แว๊บเข้าไปอ่าน "เถ้าแก่น้อย" เลยอยากเอามาฝากพวกเรา น้องคนนี้น่ารักมาก เผื่อเป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายคนนะครับ “เถ้าแก่น้อย” จากเด็กบ้าเกม สู่ บิ๊กเสี่ย !! http://www.manager.co.th/SMEs/ViewNews.aspx?NewsID=9510000117437 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 9 ต.ค. 51 12:43:34 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เห็นด้วยกับจขกท. จังเลย นี่กว่าที่ออฟฟิสจะหาแม่บ้านได้ ล้างแก้วกันเองอยู่หลายวัน ขนาดตำแหน่งแม่บ้านนะเนี่ยยยยยยยย ปล.แม่บ้านทำงานที่ออฟฟิสวันละ 3 ชม. เรียกค่าแรงวันละพัน คุณจะกล้าจ้างหรือไม่ ปล.2 เราไม่จ้างคนนั้นอะ รอจนคนไม่หน้าเลือดมาสมัคร แต่พอได้มาดีใจสุดๆ ทำงานดีมากกกกกก จากคุณ : สตอร์เบอร์รี่ราดครีม - [ 9 ต.ค. 51 16:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ^ ^ ^ วันละพัน  บ้าเปล่าอะ -*- แค่250ก็พอแล้วเจ้า จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 9 ต.ค. 51 17:16:08 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ขอแชร์ความเห็นด้วยคน เราเองก็เคยเกือบตกงานหลังเรียนจบ และมีความมั่นใจในตัวเองสูงว่า ทำทุกอย่างได้ เงินเดือนให้เท่าไรเราไม่เกี่ยง ขอให้ได้ประสบการณ์และทำงานกับคนเก่ง ๆ ได้ คิดดูนะ เราเพิ่งจบจากคณะท๊อป ของมหาลัยท๊อป มาทำงานเป็นลูกจ้างราชการ ด้วยเงินเดือน สี่หลัก ในขณะที่เพื่อนร่วมรุ่น ได้เงินเดือน ห้า หลัก อย่างนี้ เราน้อยใจไหม ใช่ น้อยใจมาก ยิ่งช้ำใจไปอีก ทุกครั้งเข้ามาหาข้อมูลในห้องสีลม กระทู้เงินเดือน สายงานที่เราทำอยู่ ยิ่งแทงใจตัวเองไปอีก โชคดี เรามีสมองไว้ให้คิด แก้ปัญหา ก็ผ่อนเบาปัญหาเงินเดือนน้อยกว่าเพื่อนไปบ้าง เพราะมีอย่างอื่นไว้ขายอีกเยอะแยะ เช่น ด้านภาษา ก็รับงานเสริมแปลงาน แปลหนัง อะไรเนี่ย และอดทนหน่อย สร้างโอกาสให้ตัวเอง อย่ารอเฉยๆ (ดูจากสภาพเศรษฐกิจกับการเมืองปัจจุบันแล้ว ได้แต่ถอนหายใจดัง ๆ) เราพยายามสมัครบริษัทที่เปิดโอกาส และตำแหน่งที่เหมาะกับเรา ไปหลายที่แล้ว เงียบไปหลายที่ เพราะอะไรไม่รู้ ไม่เข้าใจเขาจริง ๆ รู้อย่างเดียวว่า ด่าน HR แรก ๆ เห็น เกรดที่ได้น้อย (เตรียมใจไว้แล้วว่า เกรดน้อย เขาต้องทิ้งลงถังขยะแน่นอน ถ้าซวยเจอ HR ที่มีวิสัยทัศน์แคบ) แต่ผลงานเยอะนะ ทำกิจกรรมเยอะมาก เงินเดือนน่ะ คุณใ้ห้เท่าไร เรารับหมด งานหนักหรือเบาไม่เกี่ยง ขอให้ได้ทำงานกับคนเก่งกว่าเราอีก จบ MIS มาน่ะ มาทำงานที่แรกสุด (ปัจจุบัน) โอ้โห้ จะรู้ไหม ว่า ตำแหน่งที่เราทำอยู่น่ะ มีคนลาออกไปหลายคนแล้ว เพราะทนเจ้านายไม่ได้ (ขี้บ่น ใช้ยังกะทาสไม่คุ้มเงินเดือน ไม่มีจ่ายโอทีให้ แต่โดนอ้อนบังคับทำงานเสาร์อาทิตย์ แถมยัง Workaholic ต่างหาก อายุมากแล้วแต่โสด ) เออ..น่าสน น่าท้าทาย ดูหน่อยชิ เจ้านายเป็นคนยังไง สุดท้าย ผ่านมาได้ และไม่มีทำงานเสาร์อาทิตย์ เพราะหัดปฎิเสธเป็น ฮา... เจ้านายจ๋อยไปเลย และทำงานเสร็จก่อนเวลาด้วย เพื่อน พี่ๆ ป้า ๆ ลุง ๆ ในที่ทำงานก็ชอบ น่ารักกันเกือบทุกคน ขอโม้หน่อย การเป็นลูกน้องคนไหนที่เจ้านายเกรงใจ เนี่ย.. สุดยอดแล้ว จริงๆ เพราะทำงานเก่ง ยอมรับในความสามารถ ผลงานดี ไม่บ่นเรื่องเงินเดือนที่ได้ มีมนุษย์สัมพันธ์ดี Positive thinking ระหว่างนี้ เราก็ได้สมัครงานเอกชนไปเรื่อยๆ และก็เงียบอยู่ ไม่มีที่ไหนเรียกเลย (องค์กรต่างชาติ และตำแหน่งก็ระบุแล้วว่า เอาคนจบใหม่) และได้ขอให้เพื่อนร่วมงานในที่ทำงานเรา ให้วิเคราะห์ จุดแข็งกับจุดอ่อน ให้เรา จะได้รู้วา่ เรามีจุดแข็งจุดอ่อนอะไรบ้าง ก็จงเอาไปปรับปรุงซะ ผลงานดี ๆจะตามมาเอง เงินดี ๆจะตามมาเอง เหมือนคุณขายตัวเองแหละ ว่า เรามีอะไรดี ขายให้คุณได้ อยากให้องค์กรที่ยังขาดคนอยู่ ให้ HR ที่รับผิดชอบ สกรีนใบสมัคร ให้มีความคิดกว้าง ๆ หรือทำการบ้านหาข้อมูลบ้าง ว่า ต้องมีองค์ประกอบอะไรบ้าง ไม่ใช่แค่ เกรดอย่างเดียว ต้องดูอย่างอื่นด้วย อย่างเช่น กิจกรรม มันบ่งบอกได้ว่า มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดี ทำงานเป็นทีมได้ดีเยี่ยม มี Service mind ทั้งหมดนี้ มันบ่งบอกได้ว่า คนพวกนี้ที่มีคุณสมบัตินี้ ยอมทำงานเพื่อส่วนรวม หรือ เพื่อองค์กรให้คุณได้ เกือบ ร้อยเปอร์เซนต์ ส่วน skill ที่ต้องใช้ในการทำงาน คุณต้องเปิดโอกาสให้คนจบใหม่ ๆ และคนที่เปลี่ยนสายงาน พวกนี้ ไฟมักจะแรงนะ ยินดีเรียนรู้งานใหม่ ๆ หัวไวด้วย โต ๆ กันแล้ว พูดจากันรู้เรื่องแหละ ก็น่าสนใจลองรับไว้ก่อน โดยมีเงื่อนไข ให้ทดลองงานก่อนผ่านโปร เงินเดือนค่อยว่ากันทีหลัง เงินน่ะ ไม่สำคัญ ลองคิดดูนะ เมื่อคนเราตายไปแล้ว เราก็ไปตัวเปล่าๆ เอาเงินไปด้วยไม่ได้ ประสบการณ์ต่างหาก มีมูลค่ามากกว่าตัวเงินด้วยซ้ำ เราได้สังเกตว่า เด็กรุ่นใหม่ส่วนใหญ่ แม้แต่รุ่นเดียวกัน (เกิดปี85) ความอดทนต่ำมาก และต้องการเงินเดือนสูง ๆ (เด็กเขาใช้ google เป็นกันหมด ก่อนไปสัมภาษณ์) แต่อยากได้ งานเบา ๆ หนักไม่เอาสู้ และมีครอบครัวฐานะดี (พ่อแม่ยุคนี้ มีงานกันทำและมีรายได้อย่างสม่ำเสมอ ลูกจึงไม่ลำบากไง) คุณล่ะ (นายจ้าง) อยากได้คนแบบไหน เอา skill หรือ เอาคนที่ใช่ หรือเอาคนที่มีประสบการณ์แต่อยากได้เงินเดือนเยอะๆ ??? จากคุณ : เด็กทำงานใหม่ ห้าเดือน - [ 9 ต.ค. 51 20:25:53 A:125.27.23.230 X: ]

ความคิดเห็นที่ 62 อยากให้ give = 100 คะแนน ให้กับคุณ : เด็กทำงานใหม่ ห้าเดือน แต่เสียดายที่ใช้บัตรผ่านก็เลยได้ save คะแนนไว้ for the rainy days ....ฮา ขอชื่นชมว่าเป็นสุดยอดแห่ง Posititive Thinking จริง ๆ เด็กใหม่ทำงานได้เพียง 5 เดือนคิดได้แบบนี้ อนาคต CEO คอยอยู่ข้างหน้าคุณแล้วล่ะ! จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 9 ต.ค. 51 21:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 63 หวัดดีครับ ทุกท่าน.. ผมหายไป 2 วันเพราะไปต่างจังหวัด โห..กลับมาดีใจ หลายคนเข้ามาตอบโดยเฉพาะ เจ้าแบม... ความคิดแบมเรื่อง การทำงาน ต้อง 3 ส คือ สำเร็จ สนุก และ สำนึก นี่น่าสนใจ โดยเฉพาะ  ส แรกคือ สำเร็จ คือ เป้าหมาย จริงๆแล้ว คำนี้ น่าสนใจมากๆ เพราะ คนเราต้องมีเป้าหมาย และหากเรารู้จักวางแผนชีวิต เราต้องแยกแยะเป้าหมายในชีวิตให้สัมพันธกับชีวิตเรา เพราะเป้าหมาย นอกจากจะเป็นการกำหนดขอบเขตไม่ให้เราหลงทางแล้วแต่ยังสร้างความภาคภูมิใจให้กับตัวเองเมื่อไปถึงเป้าหมาย( เป้าหมายของคุณดีอาร์ น่าทึ่งมาก ขอบอก)จึงอยากจะเสริมว่า คนทำงานควรเอา 3ส ของแบมไปคิดเพื่อทำให้เกิดรูปธรรมในชีวิตการทำงานของตนเองครับ... ความเห็นที่ 42 ของคุณ sastress  ก็เป็นสิ่งที่น่าทึ่งมากเพราะ เมื่อพบกับความล้มเหลวครั้งแรกยังมีกำลังใจอดทนกลับมาทุ่มเทในสิ่งที่ตัวเองผิดพลาดอย่างใจเย็นตั้ง 2 ปีเพื่อกลับไปเอาชนะด้วยการแก้ไขตนเอง เรียกว่า ใช้ความอดทนเพื่อชนะตนเอง อันนี้นับถือจริงๆ... ต้องขอบคุณหลายๆกระทู้ ไม่ว่าจะเป็น จุ่ง คุณคิดบวก แบม คุณเลขาฯ  คุณsastress กุนซือฯ คุณดีอาร์ คุณMESMERIC เด็กทำงาน 5เดือน และอีกหลายๆท่านที่ไม่ได้เอ่ยนาม ที่เข้ามาสร้างสีสรรให้กระทู้นี้ และยังรอทุกท่านเข้ามาแจมออกความเห็นนะครับว่า  อะไรที่ทำให้โลกไซเบอร์ไม่เหมือนโลกแห่งความเป็นจริง.... ขอบคุณครับ.. แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 51 22:15:08 จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 9 ต.ค. 51 22:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ทำไมวันนี้ กระสัน อยากเข้ามาห้องสีลมหนอเรา หลังจากที่ไม่ได้เข้ามา เกินกว่า ปี คำตอบอยู่นี่ ๆ เอง 555 สวัสดี พี่ น้องและผองเพื่อนทุกท่านครับ จากคุณ : FishLover - [ 9 ต.ค. 51 22:27:33 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เห็นด้วยกะ คห.22 "อิชั้นว่ามันก็เหมือนนะคะ .............. กว่าจะได้คนที่คุณสมบัติครบถ้วน  ก็เล่นเอาเสียเวลาสำมภาษณ์ไปค่อนวัน    ได้มาแล้ว ก็ต้องดูว่าเข้ากับ พนง. เก่าได้มั้ย    บางได้คนดีมา  แต่มาเสียกับไอ้ข้าเก่าเต่าเลี้ยงนี่แหละ หลายคนเค้าก็ไม่เลือกงานนะคะ  ชีวิตเค้ามีทางเลือกอีกเยอะเลยค่ะ " ตอนผมจบใหม่ ได้เริ่มงานทีที่นึง ตอนนั้นกะทำงานแบบถวายหัว เพราะสนุกกะงาน   แต่ดันมาเจอฤทธิ์พนักงานเก่ารายนึง  อายุมาก อยู่มานาน เก่ากะโหลกกะลา  ( เขาบ่นกันทั้งแผนก ไม่ได้คิดเอง)  แต่เขาเป็นสมุนมือขวาหัวหน้า(เลียตลอด) จนผมต้องออกในที่สุด   ในที่สุดบริษัทนี้ก็เสียพนักงานมากความสมารถอย่างผม น่าเสียดายแทนจริงๆ 55 จากคุณ : Yoojang - [ 9 ต.ค. 51 23:20:36 ]

ความคิดเห็นที่ 66 มีแต่ความคิดดีๆ ทั้งนั้นเลย ครับจะเก็บไว้ใช้ในชีวิตจริงครับ ทั้งนี้ ตามความคิดผม งานไหนทำแล้ว มีความสุขที่สุด ก็ทำครับ เงินจะเยอะ จะน้อย งานจะหนักหรือเบา แต่ถ้ามันมีความสุขก็ทำไปเถอะครับ ผมทำงานมาจะสองปีครึ่งแล้วครับ พี่ๆ ที่ทำงานก่อนผมสองปีก็ได้เงินเดือนเท่าผม พี่ๆ หลายคนอยากลาออก หางานใหม่หลายที แต่สุดท้ายก็ยังอยู่ที่เดิมครับ เพราะพวกๆ พี่ๆ กับผม นั้นเราสนิทกันมาก คุยภาษาเดียวกัน นิสัย ใจคอ การใช้ชีวิตคล้ายกันครับ เคยมีพี่ในทีมคนหนึ่ง ลาออกไปทำงานที่ใหม่ เพราะให้เงินสูงกว่า ทั้งที่ทุกคนก็ไม่อยากให้ย้ายครับ สุดท้ายแล้วผ่านไปหกเดือน เขาก็กลับมาทำงานที่เดิม(เพราะพี่เขาทำงานดี หัวหน้าเลยอยากใหม่กลับ) เงินเดือนน้อยกว่าที่ใหม่ แต่ความสุข ความสบายใจ มันซื้อกันไม่ได้ครับ ตอนนี้ผมก็เรียน จิตวิทยา อุตสาหกรรมองค์การอยู่ครับ จะเก็ยไอเดียดีๆ ไปใช้ให้เป็นประโยชน์ครับ จากคุณ : Tong tongie - [ 10 ต.ค. 51 00:43:22 ]

ความคิดเห็นที่ 67 คุณ Tong tongie  เรื่องคนเก่ากลับไปทำที่เดิม โดยส่วนใหญ่ที่ผมทราบนะครับเขาได้มากกว่าหรือ เท่าเดิมกับตอนที่ออกไป แต่มักจะบอกคนอื่นๆว่า ได้เท่าเดิม เพื่อไม่ให้เกิดความไม่พอใจ คุณ เด็กทำงานใหม่ ห้าเดือน ถ้าเด็กจบใหม่คิดแบบคุณซัก 50% ตอนนี้เราคงไม่เห็นคนบ่นว่าตกงานกันขนาดนี้ ส่วนเรื่องเปิดโอกาสให้กลับเด็กใหม่ทำงานนั้น บางครั้ง บางจังหวะเวลาที่หาคนทำงานนั้น ต้องการคนที่สามารถทำงานได้เลยเนื่องจากว่า "คนที่ดูแลในส่วนงานนั้นลาออก" ซึ่งจะให้เด็กใหม่หรือคนไม่มีพื้นฐานมาทำงานนั้นคงไม่ได้เพราะ งานต้องเดิน เป็นความจริงที่โหดร้ายที่งานต้องเดิน 24 ชม. แต่คนทำงานขาดอยู่เสมอ และในบางเวลาการรับเด็กใหม่ก็เป็นการ ถ่วงการทำงาน มารอฟังความเห็นอื่นๆครับ จากคุณ : คิดบวก - [ 10 ต.ค. 51 10:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 68 วัฒนธรรมไทย สอนให้คนสู้คนมากกว่าคนสู้งาน คุณว่า จริงไหมครับ? วัฒนธรรมการทำงานของคนญี่ปุ่น สอนให้คนยึดงานที่ทำอยู่ให้เป็นจริง เป็นจัง โดยหวังว่าการจัดระเบียบของตัวเอง จะทำให้อนาคตของตัวเองดีขึ้น คุณเคยรู้อยู่แล้ว ผมเชื่ออย่างนั้น คนใต้หวัน เริ่มทำงานเพราะมีความเชื่อว่าเราทำได้ โดยที่ไม่ต้องง้อบริษัทที่เราจะเข้าไปทำ ทั้งๆ ที่มองตัวเองไม่ออก ว่าเรามีคุณภาพพอหรือเปล่า แต่ในที่สุดก็ได้เริ่มเข้าไปปรับตัวกับบริษัทใหญ่มากๆ ที่ไม่ได้หวังไว้เลยว่าจะได้เข้ามาทำงาน คนอินเดีย ประหยัดอดออม กับการทำงานที่ได้ค่าแรงเพียงน้อยนิด แต่ช่วยกันทางอื่น ทำให้ผลผลิตทางการเงิน เจริญงอกงาม สร้างเมืองได้หลายเมืองในเมืองที่เรียกได้ว่า เมืองที่ไม่ใช่บ้าน แต่เป็นเมืองที่สามารถกลายเป็นบ้านใหม่ได้ คนอัฟริกัน ทำงานเพื่อนเงิน เพื่อที่จะมีเงินซื้อข้าวกิน และช่วยเหลือพี่น้องและครอบครัวทางบ้าน มากกว่าความสบายของตัวเอง ผมเป็นคนไทยคนหนึ่ง ที่เชื่อว่า คนทุกคนมีศักยภาพที่แตกต่างกันครับ ขึ้นอยู่กับความเชื่อว่าคุณกำลังทำงานเพื่ออะไร แล้วอะไรที่คุณต้องพยายามปรับตัวเข้าหา ประสิทธิภาพของคน อยู่ที่ประปฏิบิตตัว และการวางแผนเพื่ออนาคตที่พร้อม ประกอบกับแนวทางการปฏิบัติที่แน่วแน่ ที่คุณจะต้องควบคุมตัวเองให้ได้กับแผนนั้น แล้วคุณจะชอบกับสิ่งที่คุณเลือกที่จะทำน่ะแหละครับ จากคุณ : Bangkok City Boy - [ 10 ต.ค. 51 13:27:36 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ... เขาไม่รับผม เพราะผมอายุเกิน 30 ปี ไปแค่ 1 ปี  T  T จากคุณ : ดาราวิปลาส - [ 10 ต.ค. 51 16:41:52 ]

ความคิดเห็นที่ 70 อย่าเลยค่ะ เราไม่ได้สุดยอดอะไรนั่น คุณเลขาฯตัวแสบ ยังมีคนอื่นดีกว่าเราเยอะอยู่หลายคน เพียงแต่พวกเขายุ่งกับงานของตัวเองไปตามภารกิจของเขา และเดินทางบนเส้นทางชีวิตของเขา คนแต่ละคนจังหวะไม่เหมือนกัน คุณจึงพลาดเจอเขาไปนั่นเอง ^_^ แต่พวกเขาก็ยินดีเสมอในการช่วยเหลือกันและกัน ถ้าจริงใจกัน ก็เลยได้รับอิทธิพลจากพวกเขาอยู่เสมอ นั่นคือเคล็ดลับช่วยให้คนเก่งขึ้นหลังจากได้รับการสนับสนุน ถ้าได้ไปอยู่กับเพื่อน ๆ ผู้ที่มีความมุ่งมั่น ในสิ่งเดียว ๆ กัน ก็โชคดีไปน่ะค่ะ จึงไม่มีเวลามาท้อแล้วน่ะ ขอบคุณค่ะ คุณ"คิดบวก" ที่ช่วยเปิดกว้างความคิด สำหรับเด็กใหม่ทุกคน ในประเด็น "รับคนใหม่มาทำงานในส่วนที่ คนที่เคยดูแลงาน ลาออกไป" อันนี้ ขอยอมรับว่า บางครั้งก็ต้องมีความจำเป็นต้องใช้คนที่มีประสบการณ์เฉพาะเท่านั้น ขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยชี้แนะให้กว้างขึ้น แต่อยากให้ บริษัท ที่เปิดรับสมัคร ช่วยลง Qualification ชัดเจนนะคะ จะช่วยทำให้ลดความผิดหวังของผู้สมัครไปได้มากเลย อันนี้ ความคิดส่วนตัวนะคะ มีเรื่องหนึ่ง ที่เพิ่งคิดได้และอยากแชร์ให้ทุกคนได้ลองอ่านดูนะคะ ตอนนี้เป็นสมาชิกในเว็บหนึ่งๆ เป็นที่รวมกันของกลุ่มหนึ่งๆ อย่างเช่นชอบงานอดิเรกสะสมของชิ้นหนึ่ง ๆ ได้มาสามปีกว่า แล้ว และได้พบปะสมาชิกต่างเพศ ต่างอายุ ประสบการณ์ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน และบังเอิญได้มาพบกัน เพราะความชอบงานอดิเรกเหมือนกัน เราก็จะโชคดีมากเลย เพราะมีโอกาสได้แลกเปลี่ยนในมุมมองต่าง ๆ ในเรื่องต่าง ๆ นอกจากงานอดิเรกด้วย ทำให้เรามองโลกกว้างขึ้นเลยน่ะ เรียกว่า แรงผลักดันล่ะมั้ง พูดไม่ถูกเหมือนกันนะ คล้าย ๆ กับว่า เหมือนเราบอกเพื่อนว่า เฮ้ย อยากเป็นที่ปรึกษาด้านไอทีเก่งๆ บ้าง แล้วบังเอิญว่า เพื่อนคนนั้นก็ทำงานอาชีพนี้อยู่พอดี ก็ยินดีแลกเปลี่ยนความรู้กันและกันด้วย ทำให้เราได้มีโอกาสพัฒนาตัวเองมากขึ้นด้วยโดยคุยเรื่องงานอดิเรกไปพร้อมกัน มันเจ๋งมากเลยนะ ถ้าเรายังกระตือรืนร้นที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เดี๋ยวโอกาสดีๆ และงานดีๆ จะมาหาคุณเอง เราคิดอย่างนี้ทุก ๆ วันนะคะ นึกออกล่ะ สุภาษิตไทยเราๆ นั่นเอง ว่า คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล นึกออกหรือยังคะ ?? มารอดูความคิดดี ๆ ของท่านอื่นบ้างนะคะ จากคุณ : เด็กทำงานใหม่ ห้าเดือน - [ 10 ต.ค. 51 20:34:02 A:125.27.8.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 71 หากแยกแยะระหว่างคนอยากได้งานและงานอยากได้คนแล้ว... ผมเชื่อว่า งานอยากได้คนนั้นมีมากกว่าคนอยากได้งาน เพียงแต่เวลาได้คนแล้วมักจะได้ไม่ตรงตามที่ต้องการจริงๆ คือ งานอยากจะได้ คนที่ขยัน ตั้งใจ และซื่อสัตย์ ส่วนที่ว่าตรงตามเนื้องานหรือไม่นั้น ไม่ใช่เรื่องสำคัญเพราะคนเราเรียนรู้ได้ ดงันั้นเราจึงมักจะเห็นเสมอๆว่า คนที่มีคุณสมบัติ 3 อย่างนั้น มักจะก้าวหน้าได้เร็ว... ดนหางานก็เช่นกัน หากเราตั้งเป้าว่าต้องได้งานที่เราชอบ ได้เงินเดือนที่เราพอใจ ได้งานที่เวลาตรงตามที่เรามี นั้น เราคงต้องผิดหวังไม่มากก็น้อยเพราะคงใช้เวลาไม่น้อยกว่าจะหาได้ เมื่อได้งานไม่ตรงตามเป้าหมาย เราก็ทำแบบขอไปที ขาดความตั้งใจที่จะทำงาน วันๆก็เปิด นสพ.เพื่อหางานใหม่ ถ้าเช่นนั้นเราจะก้าวหน้าในงานได้อย่างไร??? จุดที่ทำให้เราประสพความสำเร็จในงาน จึงอยู่ที่ เราต้องชอบงานที่เราทำ เรียนรู้ ที่จะทำงานแบบมืออาชีพ (ขอบอกว่า คำๆนี้ ทำยากมากและ เป็นอินฟินิตี้ ไม่สามารถอธิบายได้ว่าแบบไหนคือ มืออาชีพ) เพียงแต่บอกได้ว่า มืออาชีพนั้น สามารถอธิบายปัญหาที่เกิดขึ้นด้วยเหตุผลที่เป็นวิชาการได้ ไม่ใช่แค่คาดเดา นั่นคือ ทุกปัญหามีคำตอบ นั่นเอง.... การเป็นมืออาชีพ จึงไม่ได้อยู่ที่ การเรียนจากห้องเรียนอย่างเดียว แต่อยู่ที่การฝึกฝนแบบทุ่มเทครั้งแล้วครั้งเล่า หรือ การแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดเพื่อไม่ให้ผิดพลาดอีก ... และวันหนึ่งเมื่อคุณทำงานแบบมืออาชีพแล้ว สิ่งที่คุณบ่น สิ่งที่เคยเป็นปัญหาของคุณ ก็จะหมดไป.... เพราะคุณคือ สิ่งมีค่าของบริษัท... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 11 ต.ค. 51 09:17:13 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ขออนุญาตเสริมความหมายของคำว่า "มืออาชีพ" เพิ่มเติมจากคุณอุบลด้วยคน ตามความเข้าใจส่วนตัว คำว่า "มืออาชีพ" น่าจะหมายรวมถึง "skill" หรือความเชี่ยวชาญชำนาญในงานนั้น ๆ เช่นถ้าเราต้องการมืออาชีพในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายบุคคล นั่นก็หมายความว่าเราต้องการบุคลากรที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญในเรื่องของการบริหารจัดการเกี่ยวกับงานบุคคล และเป็นความรู้ความชำนาญที่จะทำให้คน ๆ นั้นสามารถแก้ไขและปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้ลุล่วงไปด้วยดี ที่กล่าวมาข้างต้นน่าจะเป็นคำนิยามของคำว่า "มืออาชีพ" ให้เห็นภาพได้ชัดเจนขึ้นไหม? จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 11 ต.ค. 51 13:16:39 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ขออนุญาต พื้นที่โก ทักทายหน่อยนะครับ... น้องสาว เขียนได้ตรงใจมากๆเลย... ดีอาร์ อย่างนี้ก็แสดงว่า กำลังเรียน เอกใบที่สาม ที่สถาบันพระปกเกล้า พร้อมทั้งเป็นที่ปรึกษารัฐบาลฯ อยู่หละซิ ... แล้วที่วุ่นวายนะมาจากท่านหรือเปล่า (แซวเล่นนะ สนุกๆ) "เด็กทำงานใหม่ ห้าเดือน" พี่ว่าน้องน่าจะมีจุดขายของตัวเองดีกว่านี้นะ และ เป็นจริงๆว่า นายจ้างไม่รู้จักเราเขาเลือกจากกระดาษ ดังนั้น ผลงานต่างๆ กว่าจะแสดงออกมาให้เห็นก็คงต้องนานหน่อย พี่ก็เคยอยู่ในสภาพเดียวกัน แต่โหดร้ายกว่าเยอะ แต่ยังขึ้นมาได้เป็นอันดับ 3 ของบริษัทฯได้ ดังนั้นจงทำดีเช่นนี้ต่อไปครับ อย่าท้อนะ Fish Lover ปลาวาฬ เข้ามาแล้วไม่คุย เดี๋ยวถ่ายไม่ออกนะ อิอื จากคุณ : wbj - [ 11 ต.ค. 51 13:19:59 ]

ความคิดเห็นที่ 74 โกเขียนว่ามืออาชีพเป็นสิ่งที่มีค่าขององค์กร แต่ การเมืองในองค์กรส่วนใหญ่ทำให้มืออาชีพอยู่ไม่ได้นะครับ... ผมมีเรื่องเล่าเล่นๆครับ ว่าองค์กร กับ การรับสมัครงาน แห่งหนึ่ง และน่าทึ่งมากที่เขาสามารถอยู่มาได้โดยการสร้างภาวะการขัดแย้ง ทั้งนี้ เจ้าขององค์กรให้เรื่องมาเล่าเป็นวิทยาทานครับเลยเอามาเล่าเล่นๆให้ฟังกัน... --------------------------- องค์กรแห่งหนึ่งเป็นองค์กรขนาดใหญ่ ที่เวลารับสมัครพนักงาน ส่วนใหญ่แล้วคนที่มีเลือดสีเดียวกัน ถึงจะได้เข้าในองค์กรนี้ ทั้งนี้ จะมีเลือดเพียง 2 สีเท่านั้น เนื่องจาก HR มี 2 คนที่เป็นเลือดต่างสีกัน ขออ้างเป็น HRC กับ HRT ละกันนะครับ วันหนึ่ง HRC ลาพักร้อน 1 สัปดาห์ แต่ฝ่ายงานที่ทาง HRC ติดต่อไว้ก็ต้องการคนทำงานอย่างรวดเร็ว ทั้งนี้ ที่ปรึกษาจึงถามว่า ทำไมไม่ให้ HRT หาพนักงานให้ ซึ่งฝ่ายงานนั้นก็ไม่ขัดอะไร ที่ปรึกษาจึงขอให้ HRT ให้หาพนักงานเข้าไปทำงาน ซึ่งแน่นอนว่า คนที่เข้ามาย่อมเป็นสีเดียวกับ HRT แต่กลับไปปนอยู่กับ คนสีเดียวกับ HRC ซะเนี่ย ผลคือ HRC กลับมาโกรธมากเพราะ HRT ก้าวก่ายงานของเขา และ บอกว่า เอาพนักงานไม่มีคุณภาพมาทำงานในฝ่ายนี้ได้อย่างไร ทำให้เรื่องเดือดร้อนไปให้ที่ปรึกษาต้องเข้ามาไกล่เกลี่ยเพราะเป็นคนแนะนำให้ดำเนินการไป ซึ่งก็ขอแค่ดูงานของน้องใหม่ก่อน เมื่อเรื่องมันเป็นอย่างนี้ ที่ปรึกษาเลยเข้าไปคุยกับน้องใหม่ว่า มีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น เขาจะเป็นคนผสมสีที่แยกกันมานาน หรือว่า จะตกงาน ดีนะ ที่คนใหม่เขาเดือดร้อนเรื่องเงิน และ เขาบอกว่า เขาไม่สามารถที่จะตกงานได้ เขาเลยเลือกที่จะเป็นคนผสมสี ที่ปรึกษาจึงแนะวิธีให้เขาไปดำเนินการและให้โทรปรึกษาได้ตลอดเวลา เวลาผ่านมาจนครบโปรฯ ผลปรากฎว่า ทีมงานเลือดสีเดียวกับ HRC ต่างก็ยอมรับการทำงานของ พนักงานใหม่ ทั้งๆที่เลือดต่างสีกัน คนในแผนกบางคนก็ยังกีดกัน บ้างเนื่องจากการแบ่งสีมานานทำให้มีการปลูกถ่ายพฤติกรรม จากรุ่นสู่รุ่น กันเลย จึงไม่ใช่เรื่องง่าย และแน่นอน ที่ปรึกษาก็ใช้วิธีการเดียวกันให้ HRC หาพนักงานให้กับทีมงานที่เคยเป็นสีเดียวกับ HRT และ ก็บอกอย่างเดียวกันคือ พนักงานใหม่จะเลือกที่จะอยู่ผสมสี หรือว่า จะเลือกที่จะออกเพราะไม่มีการยอมรับ สรุปแล้วต่างก็อยากจะแสดงฝีมือ แต่ก็มีคนออกไปหนึ่งคน ได้มาอีกคนที่ทนอยู่ผสมสีจนสำเร็จ ช่วงปีแรกๆของการผสมสี มีเรื่องวัฒนธรรมองค์กรที่แตกต่าง ให้เห็นอย่างเด่นชัด แต่เมื่อองค์กรขยายเพิ่มขึ้น ก็ต้องรับ HR เพิ่มขึ้น งวดนี้ที่ปรึกษารับ HRR เข้ามา เพื่อละลายพฤติกรรมระหว่างคนใน HR กว่าจะผสมสีต่างๆให้เป็นสีเดียวกัน สนุกสนานมากๆ จนขนาดเจ้าของยังเอ่ยปากเลยว่า ไม่นึกว่าจะสามารถผสมสีต่างๆให้เข้ากันได้ เพราะว่าการเริ่มต้นขององค์กรมาจากการแยกสีต่างๆเพื่อให้แข่งขันกันทำงาน และเขาก็ไม่นึกว่า การรวมสีต่างๆเข้าด้วยกัน ก็ส่งเสริมการทำงานได้เพิ่มมากขึ้น (ฟังแล้วทะ:-)ๆ งะ) บทสรุปยังไม่มี เพราะสีที่ผสมยังไม่ไม่กลมกลืนเป็นหนึ่งเดียว แต่อยากจะฝากไว้ ณ ที่นี้ว่า การเมืองในองค์กร มีผลต่อการรับสมัครคนเข้าทำงานเหมือนกันครับ... จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ 11 ต.ค. 51 13:52:12 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ^ ^ ฮ่าๆ พี่จุง เอกใบที่สามนี่ไม่ไหว ครับ เรียกว่าเป็น Post Graduated ดีกว่า สำหรับงานภาครัฐเน้นด้านการพัฒนาการศึกษาของชาติ มากกว่าที่จะเน้นด้านการเมืองครับ ... โครงการล่าสุดที่ Focus ตอนนี้ก็คือ... "โครงการต้นแบบเพื่อการศึกษาและการพัฒนาชนบท เฉลิมพระเกียรติฯ"   เฟสแรก เริ่มโครงการ ที่ จ.เชียงราย เป็นศูนย์ต้นแบบ เฟสที่ 2 กำลังจะขยายไปที่ จ.มหาสารคาม และ เฟสที่ 3 ก็จะไปที่ อุบล จังหวัดของ โก จขกท ^_^ ทำไปเรื่อยๆให้ครบทั้งประเทศ  ... ปล. สร้างคนแล้วให้คนไปสร้างชาติ  ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 11 ต.ค. 51 14:12:23 ]

ความคิดเห็นที่ 76 แหม คิดว่าจะเอาเอกใบที่ 3 เสียอีก ถ้าจะให้ช่วยเหลืออะไรก็บอกนะครับ ยินดีครับ จากคุณ : wbj - [ 11 ต.ค. 51 16:20:05 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ผมไม่รู้จะแชร์อะไรดีครับ ตอนนี้ ยังมึน ๆ อยู่ ต้องใช้เวลาปรับตัวซักพัก แต่ก็ทำนี่มาให้ดู เผื่อว่าจะชอบกัน จากคุณ : FishLover - [ 11 ต.ค. 51 16:27:51 ]

ความคิดเห็นที่ 78 และก็ บทสรุป จนถึงตอนนี้ จากคุณ : FishLover - [ 11 ต.ค. 51 16:28:35 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ความคิดเห็นที่ 77   ผมไม่รู้จะแชร์อะไรดีครับ ตอนนี้ ยังมึน ๆ อยู่ ต้องใช้เวลาปรับตัวซักพัก แต่ก็ทำนี่มาให้ดู เผื่อว่าจะชอบกัน ================================= นี่ขนาดคุณ : FishLover บอกว่าตอนนี้ ยังมึน ๆ อยู่ ยังทำให้คนที่ ไม่มึน อ่านแล้ว มึนกว่า ได้เลย มึนกว่า.... ที่สามารถจับประเด็นและสรุปเป็นแผนผังได้น่าทึ่งยิ่งนัก! ถ้าไม่มึนคงจะทำได้ดีกว่านี้อย่างไม่ต้องสงสัย สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่เป็นงานที่มีลักษณะคล้ายกับสิ่งที่ทีม Management Trainee ในองค์กรทำอยู่ ทีมเหล่านี้เป็น "มันสมอง" ที่สำคัญขององค์กรที่ช่วยให้องค์กรเห็นภาพผลการดำเนินการได้ชัดเจน เพื่อช่วยให้ทีมผู้บริหารสามารถนำไปเป็นข้อมูลในการพิจารณาขับเคลื่อนองค์กรให้ประสบความสำเร็จได้มากยิ่ง ๆ ขึ้น เก่งจริง ๆ.... จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 11 ต.ค. 51 18:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 80 สุดดดด ยอด..... จากคุณ : SiTZ - [ 12 ต.ค. 51 00:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 81 อะนะ ปลาวาฬ เล่นเขียน MindMap ได้ถูกต้องตรงกับหลักการเขียนอย่างนี้ เก่งมากครับใช้โปรแกรม หรือว่า เขียนเองนะ แต่รวบรวมได้ดีมากเลยครับ จากคุณ : wbj - [ 12 ต.ค. 51 00:50:32 ]

ความคิดเห็นที่ 82 สวัสดีครับ ทุกท่าน ต้องขอบคุณหลายท่านที่เข้ามาแจม โดยเฉพาะ  คุณ FishLover ที่สรุปเป็นผังที่อ่านง่ายเข้ใจง่าย.. ฟังเรื่องการเมืองในองค์กร การแยกสีแยกพวก ซึ่งมีบ้างในบางองค์กร ของจุ่ง แล้วเข้าใจดีว่า บางแห่งยังมีการเล่นพวกกันบ้าง แต่เชื่อว่าปัจจุบันอาจจะเป็นเพราะคนมากขึ้น มาตรฐานของสถาบันการศึกษาเริ่มใกล้เคียงกัน การเล่นพวกเล่นสีก็คงน้อยลง... แต่ผมอยากจะฝากข้อคิดหนึ่ง คือ คนเก่งในโลกนี้มีแค่ 2 ประเภทเท่านั้นเอง คือ เก่งงาน กับ เก่งคน.. หากเราเรียนรู้วิธีการทำงานในงานนั้นๆจนประสพความสำเร็จ นั้นเราเรียกว่า เก่งงาน.... แต่คนที่เก่งที่จะก้าวถึงขั้นประสพความสำเร็จในชีวิตนั้น ต้องเก่งคนด้วย... คนเก่งงาน อาจจะทำงานเก่ง แต่หากทำงานเก่งแล้วอยู่ที่ไหนไม่ได้ไปไหนไม่มีคนยอมรับ ถึงจะเก่งก็ยากจะประสพความสำเร็จ... แต่คนเก่งคน อาจจะไม่จำเป็นต้องเก่งงาน เช่น ผู้บริหารอู่รถ อาจจะซ่อมรถไม่เป็น แต่สามารถบริหารจนอู่รถนั้นเป็นที่นิยม เจริญก้าวหน้า เพราะบริหารคนเก่ง ... ดังนั้นคนเก่งงาน หากต้องการประสพความสำเร็จ ก็ต้องเรียนร้การบริหารคนด้วย เรียนรู้ที่จะสามารถเป็นที่ยอมรับของคนรอบข้างด้วย... ดังนั้นหากเราอยากเป็น มืออาชีพ จริงๆ จึงไม่ใช่ คิดว่าตนเองเก่งแล้ว แต่จะต้องหมั่นเรียนรู้ อ่อนน้อม และ ปรับปรุงตนเองเสมอ จึงจะเรรียกว่า "มืออาชีพ" อย่างแท้จริง.... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 12 ต.ค. 51 08:23:44 ]

ความคิดเห็นที่ 83 มุมมองของผมตอนนี้ ต้องขอเพิ่มจาก โก นิดนึงครับ เก่งงาน เก่งคน เก่งสังคม คมทางความคิด จิตนิ่งสนิท มิตรมากมาย คลายความยึดมั่น สร้างสรรสิ่งที่ดี มีแนวทางของตน ปนได้กับทุกเชื้อชาติ มีมารยาทและจรรยาบรรณ รักความถูกต้อง และ ปกป้องประเทศ ผมว่าผมยิ่งเขียนยิ่งเลอะครับ... แต่ในมุมมองของผมคือ มืออาชีพ ไม่เพียงต้องเก่งงาน เก่งคนอย่างที่โกบอก แต่ผมว่า พวกเขาต้องมีสังคมที่จะคอยช่วยเหลือการดำเนินงานของเขา หรือ อย่างน้อยก็เป็นที่ปรึกษา เป็นกำลังใจในการทำงาน ดังนั้น จึงต้องมีมิตรแท้ด้วย นอกจากนั้น เก่งอย่างเดียวแต่คิดไม่เป็น ก็เก่งไม่ได้นาน มีน้องคนหนึ่งเขาเป็นคนเก่งครับ สั่งอะไรทำได้ทั้งหมด แต่ว่าให้เขาคิดเองกลับคิดไม่ได้ เนื่องจากสังคมของเราไม่ได้พัฒนามาทางการสร้างนักคิด อันนี้ต้องทำลายกำแพงทางด้านการศึกษาให้ได้เราถึงจะได้คนมีคุณภาพเพิ่มขึ้นครับ ในเชิงความเก่งกาจ จนกลายเป็นมืออาชีพ ก็จะต้องนิ่งเมื่อมีคนมาต่อว่า ต้องนิ่งให้ได้จากความอิจฉา ต้องนิ่งให้ได้ต่อคำกล่าวเสียดสี ไม่ยึดมั่นว่าสิ่งนั้นเป็นของเรา สิ่งนั้นเป็นความคิดเรา สิ่งนั้นเราทำมา ทั้งนี้ เรื่องเหล่านี้ มืออาชีพที่มีความเก่งกาจจะรู้ดีว่า ต้องเผชิญสิ่งเหล่านี้ และ คนที่ผ่านมาได้ก็มีไม่มากด้วยครับ มืออาชีพบางคนเก่งครับ แต่ไม่มีคุณธรรม มีแต่ความคิดที่จะเอาเปรียบคนอื่นๆ จึงเป็นที่มาของการ สร้างสรรสิ่งที่ดี มีมารยาทและจรรยาบรรณ และ รักความถูกต้อง เพราะ ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้แล้ว ความเก่งอาจจะกลายมาเป็น ความร้ายกาจต่อสังคมส่วนรวม จึงต้องมีการกำกับเรื่อง ต้องมีจิตสำนึกในการปกป้องประเทศชาติของตนเองด้วย ไม่ใช่เก่งแล้วก็จะกอบโกยเอาจากชาติไปเป็นของตนเอง และ ในอนาคต โลกเราจะแบนมากขี้น ดังนั้น การเข้ากันได้กับทุกเชื้อชาติ จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องสร้างให้เกิดขึ้นด้วยครับ ไม่เช่นนั้น เก่งได้ มืออาชีพได้ แต่ก็ไม่ได้ก้าวหน้าไปไหนครับ ทั้งนี้ แค่เป็นแนวความคิดของผมที่ไม่มีประสบการณ์มากสักเท่าไหร่ แต่มีมุมมองแบบงูๆปลาๆเท่านั้นครับ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะครับ จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ 12 ต.ค. 51 13:28:21 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ขอแจมหน่อยครับ............... ที่" โก "บอกว่า....................... " คนเก่งในโลกนี้มีแค่ 2 ประเภทเท่านั้นเอง คือ เก่งงาน กับ เก่งคน.. " นั้น ผมจำได้ว่าเคยอ่านในหนังสือเล่มหนึ่ง นานแสนนานมาแล้ว ระบุว่า " นายห้างเทียม โชควัฒนา " แห่ง " สหพัฒน์ " บอกเอาไว้ว่า คนเก่งในสายตาของท่าน มี 3 ระดับ คือ เก่งงาน เก่งคน เก่งความคิด เพราะจำต้องรู้ในพื้นฐานแห่งงานที่ต้องรับผิดชอบ คนเก่งจึงต้องเก่งในงานพื้นฐานของตนเป็นอันดับแรก คนที่เป็นคนเก่งจริง จึงต้องเริ่มต้นโดยการเรียนรู้งานพื้นฐานของเขา ให้ครบถ้วน รอบด้าน และถ่องแท้ ต่างจากคนที่อวดเก่ง ซึ่งมักจะเริ่มงานโดยการคิดพัฒนางานนั้นๆ โดยกระโดดข้ามขั้นตอนการเรียนรู้งาน หรือเรียนรู้งานแบบเสียไม่ได้ หลายต่อหลายคนจึงตกม้าตายในขั้นแรก คือ กลายเป็นคนที่ไม่เก่งงานจริง เมื่อเก่งในงานเพียงพอแล้ว จึงค่อยก้าวเข้าไปเก่งคน คนเรานั้น ต่อให้เก่งสักเพียงไร ก็มีขีดความสามารถในการทำงานจำกัด หากจะขยายงาน ขยายความรับผิดชอบออกไป คนๆนั้นจะต้องเก่งเรื่อง"คน" เรียนรู้งาน พัฒนางาน และ ต้องถ่ายทอดความรู้ ความชำนาญนั้นๆต่อไปให้ลูกน้องให้ได้ ถ้าทำได้ ก็จะสามารถขยายงาน ขยายความรับผิดชอบออกไปได้เรื่อยๆ เมื่อ งานและคน ขยายตัวออกไปมากๆ ตัวเองก็จะถูกผลักให้ห่างจากเนื้องานออกไปทุกทีๆๆ คราวนี้ ต้องเก่งความคิด บริหารงาน ควบคุมงาน เป็นผู้นำองค์กรโดยใช้ความคิดเป็นสำคัญ ทั้งหมดนี้ แค่จดจำความคิดของท่านติดหัวมานานแล้ว และนำมาถ่ายทอดต่อเพื่อพิจารณาเท่านั้นนะครับ ผิด ตก ยก เว้น และ ขออภัยมา ณ ที่นี้ ฮา............................................. จากคุณ : ครูต้อ - [ 12 ต.ค. 51 19:55:46 ]

ความคิดเห็นที่ 85 อิอิอิ...ในที่สุดครูต้อก็อดไม่ได้ ต้องออกมาแจมจนได้...ขอบคุณครับ ขอบคุณ...สิ่งที่ครูต้องพูดมานั้นถูกต้องแล้ว เป็นพัฒนาการทำงานที่ ดร.เทียม ได้สอนลูกๆและพนักงานของเครือสหพัฒน์.... เพียงแต่ผมแยกคนเก่งออกเป็น 2 คน เพื่อให้เห็นภาพโดยรวม ว่าคนที่"เก่งคน"นั้นต้องเก่งความคิดด้วย...เพราะเมื่อถึงระดับเก่งคนแล้ว ก็ต้องไปถึงการคิดเก่งแน่นอน ไม่งั้นองค์กรก็ไม่เจริญก้าวหน้า  อย่างไรก็ยินดีนะครับที่ครูต้อมาแจมด้วย... ส่วนเรื่อง "เก่งงาน"และ"เก่งคน"นั้น จุ่งยังมองต่างจากโก นิดหนึ่ง.. เพราะโกคิดว่า คน เก่งงาน ในความหมายของโก  ต้องรอบรู้ในงานนั้น เรียกว่า เก่งจนถึงระดับมืออาชีพ และ ทำงานได้ดี แม้ว่าอาจจะไม่สามารถคิดนอกกรอบได้ แต่ก็สามารถสะสางปัญหาในงานได้(การคิดนอกกรอบยกให้ผู้บริหาร) ดังนั้น น้องคนนั้นหากทำงานเก่งแต่คิดไม่เป็น(??) โกว่าเค้ายังไม่เก่งจริง... ส่วนคำว่า "เก่งคน"ของโกนั้น คือ เป็นคนที่เก่งเรื่องบริหารคน หากคนนั้นยังเป็นคนขี้อิจฉาก็ดี ไม่มีคุณธรรมก็ดี จะเรียกว่า เก่งคน นั้นยังไม่ได้... ซุ่นหวู ได้ให้แบบอย่างของนักบริหารที่ดีสั้นๆว่า ผู้บริหารที่ดีพึงมี "ปัญญา สัจจะ เมตตา กล้าหาญ เข้มงวด"  นั่นคือ ผู้บริหารที่ดีอย่างน้อยต้องมีคุณสมบัติ 5 ประการนี้ โกจึงเรียกว่า "เก่งคน" คนที่เก่งงาน สามารถทำงานแล้วคนอื่นนับถือทั้งหัวใจ เป็นลูกน้องนายก็รัก เป็นนาย ลูกน้องก็ศรัทธา คนแบบนี้ทำงานที่ไหน องค์กรก็เจริญก้าวหน้า ไม่มีแบ่งเขาแบ่งเรา มีอย่างเดียวคือ เราจะสร้างความเข้มแข็งให้องค์กรได้อย่างไร???? คนที่เก่งคน คนแบบนี้แค่คำพูดก็ทำให้คนอื่นทำงานให้แบบทั้งกายทั้งใจ เพราะคนแบบนี้มีน้ำใจต่อลูกน้อง มีความเอื้ออาทร ต่อคนอื่นอย่างสม่ำเสมอ ...ที่สำคัญ คนแบบนี้ เมื่อคิดอยากทำธุรกิจกับใคร มีแต่คนตอบรับ เพราะสร้างเครดิตให้เชื่อถือ จนถึงระดับ" คำพูด คือ ทองคำ " แต่ทั้งนี้คำว่า"เก่ง"ก็อาจจะมองคนละระดับ บางคน เก่ง ระดับ 3 เราก็อาจจะคิดว่า เค้าเก่งระดับ 5 เพราะเราก็อาจจะมองความเก่งของคนต่างกัน ... ดังนั้นคำว่า "เก่ง"จึงยากที่จะสรุปได้ แต่ คำว่า"มืออาชีพ"นั้นสามารถสื่อได้ชัดเจนกว่า คิดว่า จุ่งคงเห็นด้วยนะ.. แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 51 00:18:05 จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 12 ต.ค. 51 20:13:30 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ขอบคุณพี่ ๆ ที่กล่าวชมครับ ช่วงนี้กำลังบ้าเขียน mindmap ครับ เลยเอาประเด็นมาเขียนเล่น ๆ จริง ๆ แล้วภาพที่ออกมาไม่ได้ มีอะไรมากเลย ผมก็จับเอาประเด็นที่ พี่ ๆ เขียนนั่นแหล่ะ มาทำเป็น ภาพ ผมทำแค่นิดเดียวเอง เพราะฉะนั้นผมรับไว้ 10% ก็พอ ความดี ส่วนต่างอีก 90% ต้องขอมอบให้พี่ ๆ เจ้าของประเด็นครับ ********************************** อะนะ ปลาวาฬ เล่นเขียน MindMap ได้ถูกต้องตรงกับหลักการเขียนอย่างนี้ เก่งมากครับใช้โปรแกรม หรือว่า เขียนเองนะ แต่รวบรวมได้ดีมากเลยครับ จากคุณ : wbj ********************************** ** ใช้โปรแกรมครับ MindMapper 2008 แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 51 09:06:50 จากคุณ : FishLover - [ 13 ต.ค. 51 09:03:09 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เข้ามากราบสวัสดีเจ้าของกระทู้ครับ อ้อ สวัสดีทุกๆท่านด้วยครับ กลับมารวมตัวกันโดยมิได้นัดหมายอีกแล้ว ขอตัวไปทำธุระก่อนครับ จากคุณ : academician - [ 13 ต.ค. 51 09:09:25 A:12.129.136.81 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เรื่องความเก่งครับ เอามาขยายต่อ จากคุณ : FishLover - [ 13 ต.ค. 51 09:34:03 ]

ความคิดเห็นที่ 89 มันต้องลองถามกลับดูก่อนว่า แล้วเจ้าของกิจการมีอะไรให้น่าทํางานด้วยบ้าง ไม่มีอะไรเลย เงินเดือนตํ่าแล้วบอกขาดคนนี่อยากจะเอาแพมเพริสของลูกตบหน้าเหลือเกิน เก่ง เลือกงาน ไม่ผิดเป็นสิทธิ์ของเขา ตกงานอย่างภาคภูมิใจ จากคุณ : บอย - [ 13 ต.ค. 51 11:30:10 A:125.24.223.102 X: TicketID:178717 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ทุกคนเค้าก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกนี่นา... จากคุณ : + เฮลี่เกรล + - [ 13 ต.ค. 51 12:42:27 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ขอบคุณเจ้าของกระทู้และผู้ที่แสดงความเห็นทุกท่านด้วยนะครับ ที่เอาความรู้และประสบการณ์ดี ดี มาแบ่งปันกัน และสวัสดีทุกท่านด้วยน่ะครับ ขอแชร์นิดหนึ่งน่ะครับ ในความคิดของผม ผมคิดว่า เรื่องสำคัญที่จะทำให้เราเก่งงานได้คือความรู้และเรื่องสำคัญที่จะทำให้เราเก่งคนได้ คือ จิตวิทยา ซึ่งจริงจริงก็ไม่รู้ว่าถูกต้องหรือปล่าว จากคุณ : ... (โอม SUT) - [ 13 ต.ค. 51 14:56:57 ]

ความคิดเห็นที่ 92 คั่นไว้ว่าอ่านถึงตรงนี้แล้วนะ @^ 0 ^@ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 13 ต.ค. 51 17:09:32 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ถ้ายกเลิกระบบเส้นสายในองค์กรได้จะดีมาก เพราะไปตัดโอกาสคนอื่นๆ ที่มีความสามารถมากกว่า ....ทำให้องค์กรได้คนไม่เ่ก่ง มีคุณสมบัติไม่เพียงพอ และไม่เหมาะกับงาน คนสมัยนี้ไม่รู้เป็นไงนะ สมาธิสั้นมากๆ ทำอะไรอย่างเดียวนานๆ ไม่ได้ .....ชอบทำอะไรหลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน แล้วก็ทำไม่ได้ดีซักอย่าง พอทำได้ไม่ดีก็อ้างว่าไม่มีคนสอนงาน อะไรนิดอะไรหน่อยก็ไม่พอใจ บางทีก็หยุดงานซะเฉยๆ .....เพียงเพราะว่าโดนดุเรื่องงาน บางคนทำงานทั้งวันจนดึกดื่น แต่ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักอย่าง ดูเหมือนขยันเพราะทำงานนานกว่าคนอื่นๆ มาแต่เช้ากลับดึกๆ แต่ไม่มีผลงานเด่นๆเลย ทำงานโดยมองแต่งานเฉพาะหน้า ไม่มองอนาคต ไม่มีอนาคต คิดแต่ว่างานนี้ไม่น่าสนใจ ไม่ชอบ .......ก็เลยจะไม่ทำ ไม่ได้ดูเลย ว่าคนที่จะเป็นผู้บริหารหรือประสบความสำเร็จได้ ต้องผ่านงานระดับล่างมาทั้งนั้น หลายคนเพิ่งเริ่มทำงานได้ไม่นานก็บ่นโน่นบ่นนี่ พยายามหางานใหม่เพื่อแก้ปัญหา ........ทั้งๆ ที่ปัญหาอยู่ที่ตัวเอง ไปที่ใหม่ก็เจอเหมือนเดิม เพราะหนีตัวเองไม่พ้น แต่สุดท้ายแล้ว ผมเชื่อว่าระบบจะสามารถคัดคนเก่งได้ คนเก่งจะได้ก้าวขึ้นที่สูง ....ได้ทำงานที่ท้าทาย เพราะพยายามท้าทายตัวเองตลอดเวลา องค์กรที่มีคนไม่เก่งนั้น ปัญหาอยู่ที่ HR และสาเหตุของปัญหาที่สำคัญที่สุดคือ....ผู้บริหาร จากคุณ : academician - [ วันออกพรรษา 05:28:45 A:12.129.136.81 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 94 มารอฟังต่อไป ท่าจะมีต่อ จากคุณ : คิดบวก - [ วันออกพรรษา 13:24:53 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ระบบการบริหารผลการปฏิบัติงาน ผลการปฏิบัติงาน คืออะไร ?                ผลการปฏิบัติงาน ประกอบด้วย พฤติกรรมในการทำงาน และผลสัมฤทธิ์ของงาน                  พฤติกรรมในการทำงาน นอกจากจะเป็นสิ่งที่ช่วยสนับสนุนให้เกิดผลสัมฤทธิ์ของงานแล้ว เรายังสามารถแยกพิจารณาพฤติกรรมในการทำงานในแง่มุมต่างๆ ได้อีกด้วย เช่น ความสม่ำเสมอ ความรับผิดชอบในการทำงาน ซึ่งจะส่งผลต่อคุณภาพของงาน และทัศนคติ เป็นต้น การบริหารผลการปฏิบัติงาน คืออะไร ?                การบริหารผลการปฏิบัติงาน หมายถึง กลยุทธ์ หรือ กระบวนการในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่จะทำให้องค์กรมีผลการปฏิบัติงานบรรลุเป้าหมายที่กำหนดไว้ โดยผ่านกระบวนการ ปรับปรุงผลการปฏิบัติงานอย่างต่อเนื่องและมุ่งเน้นการพัฒนาพนักงานอย่างสม่ำเสมอ ทำไมการบริหารผลการปฏิบัติงานจึงต้องมีการตกลงร่วมกัน ?                 เป้าหมายการดำเนินธุรกิจของบริษัทจะบรรลุผลสำเร็จได้ พนักงานแต่ละคนจะต้องเข้าใจถึงเป้าหมายของงาน บทบาท หน้าที่ที่คาดหวัง และการมีส่วนช่วยสนับสนุนให้เป้าหมายของบริษัทบรรลุผลสำเร็จ                การสร้างความร่วมมือ การยอมรับและเห็นพ้องต้องกันในการกำหนดเป้าหมายการปฏิบัติงาน มากกว่า การควบคุม สั่งการแต่เพียงอย่างเดียว จะช่วยทำให้เป้าหมายในการปฏิบัติงานของบริษัท หน่วยงาน และพนักงานเป็นไปในแนวทางเดียวกัน และช่วยส่งเสริมให้พนักงานสามารถจัดการผลการปฏิบัติงาน และการเรียนรู้ พัฒนาทักษะ ความสามารถของตนเอง เพื่อทำให้บรรลุเป้าหมายได้ดีและมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น                การบริหารผลการปฏิบัติงาน จึงเป็นกระบวนการบูรณาการผลการปฏิบัติงานของพนักงาน ทีมงาน หน่วยงาน และบริษัทให้เป็นไปในทิศทางเดียวกันได้   การบริหารผลการปฏิบัติงาน เป็น...   การบูรณาการเป้าหมายขององค์กรมาสู่เป้าหมายของหน่วยงานและพนักงาน   การประเมินผลการปฏิบัติงานต่อเป้าหมายที่ได้ตกลงกันไว้   การสร้างความร่วมมือ การยอมรับ และเห็นพ้องต้องกัน มากกว่า การควบคุม   การทำงานที่มองไปข้างหน้า โดยมุ่งเน้นที่กระบวนการพัฒนาพนักงาน ทีมงาน และการปรับปรุงการปฏิบัติงานของพนักงานอย่างต่อเนื่อง และสม่ำเสมอ   การกระตุ้นให้พนักงานรู้จักการบริหารการปฏิบัติงานของตนเอง                วิธีการบริหารงานแบบการมีส่วนร่วมของผู้บังคับบัญชา พนักงาน ทีมงาน และมีข้อมูลย้อนกลับระหว่างพนักงาน และผู้บังคับบัญชาอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่องนอกจากการสร้างให้เกิดการยอมรับในสาเหตุของข้อบกพร่องในการปฏิบัติงานของพนักงานแต่ละคนแล้ว ยังสามารถบ่งชี้ได้ว่าจะแก้ไขข้อบกพร่องนั้นด้วยวิธีการอย่างไร ^_^ แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 51 17:33:51 แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 51 17:15:39 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ วันออกพรรษา 17:12:21 ]

ความคิดเห็นที่ 96 แผนพัฒนาพนักงาน แผนการพัฒนา (IDP) มุ่งเน้นที่ผู้บังคับบัญชาและพนักงาน ร่วมกันวางแผนพัฒนา เพื่อเพิ่มโอกาสของตัวบุคคล และคุณภาพงาน ตลอดจนความก้าวหน้าในตำแหน่งงานปัจจุบัน ส่วนสำคัญในแผนพัฒนาพนักงาน มี 4 ส่วน คือ จุดเด่น Strengths: อะไรคือจุดแข็งหรือคุณลักษณะที่ทำให้สามารถปฏิบัติงานตามที่กำหนดได้ดี จุดที่ต้องพัฒนา Areas of Improvement: อะไรคือทักษะ และความสามารถที่ต้องการพัฒนา ปรับปรุง เพื่อเพิ่มโอกาสในความก้าวหน้าในอาชีพ (ทักษะที่จำเป็นในงานปัจจุบัน และทักษะใหม่) แผนและขั้นตอนการพัฒนา Development Plan and Action Steps: พิจารณาวิธีการที่ใช้ในการพัฒนาอย่างเป็นระบบ อาทิ การฝึกอบรม การมอบหมายงานที่ท้าทาย การให้ข้อมูลข่าวสาร การดูงาน ที่ช่วยสร้างทักษะ ความสามารถในงาน รวมถึงกำหนดวันเวลา ของการพัฒนา ผลสำเร็จของการพัฒนา Accomplishments: บันทึกกิจกรรมการพัฒนาที่สำเร็จไปแล้วในระหว่างปี จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ วันออกพรรษา 17:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ปล. คคห. 95 & 96 เป็นการทำการบ้านส่งคุณ Academician สำหรับ โจทย์ใน คคห. 93 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ วันออกพรรษา 17:38:56 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อ่า ป๋าดีอาร์ ลุยแล้ว อิอิ จากคุณ : FishLover - [ วันออกพรรษา 18:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ศักยภาพขององค์กรขึ้นกับศักยภาพของคนทำงาน ศักยภาพของคนทำงานขึ้นอยู่กับศักยภาพของหัวหน้างาน ศักยภาพของหัวหน้างานขึ้นอยู่กับประสบการณ์ที่สะสม ประสบการณ์ที่สั่งสมเกิดจากการดำเนินการและการกระทำ มุมมองของการบริหารยุคใหม่จะให้ความสำคัญกับพนักงานในระดับต่างๆ ทั้งนี้จึงต้องมองให้ดีว่า จริงๆแล้ว องค์กรต้องการอะไร คนทำงานต้องการอะไร หัวหน้างานต้องการอะไร เจ้าของต้องการอะไร เพื่อหาจุดร่วมผลประโยชน์ซึ่งกันและกัน ผมยังปักใจเชื่ออยู่อย่างหนึ่งคือ ทุกคนมักมองผลประโยชน์ส่วนตนมาเป็นหลักเสมอๆ และ ถ้าเมื่อใดการมองผลประโยชน์ส่วนตนมากจนไม่ยอมให้คนอื่นได้ผลประโยชน์บ้าง นั่นเป็นจุดเริ่มของภาวะล้มเหลวทางความคิด เช่น ถ้าคนทำงานมุ่งผลประโยชน์ของตนเพียงฝ่ายเดียว โอกาสที่จะก้าวหน้าก็คงไม่มีหรืออาจจะถึงกับโดนไล่ออกเสียด้วยซ้ำ ในทางกลับกัน เจ้าของกิจการที่มุ่งหาผลประโยชน์เพียงฝ่ายเดียว โดยต้องการให้คนทำงานใช้แรงงาน แรงกาย แรงใจ ให้กับงานอย่างมาก แต่คิดว่าเงินที่จ่ายให้เพียงพอแล้ว นั่นก็สื่อออกมาว่า จะมีคนที่ไม่มีคุณภาพให้เขาได้ใช้มากนัก นี่จึงเป็นที่มาของแนวคิดที่ผมยึดมั่นว่า จุดที่จะเข้ากันได้ของทั้งสองกลุ่มต้องผ่อนปลนผลประโยชน์ให้อีกฝ่ายมีการได้รับ และ ไม่กอบโกยมากจนเกินไป เจ้าของกิจการมักไม่อยากพัฒนาคน เพราะคิดว่ามันสิ้นเปลืองสอนให้พนักงานเป็น พวกเขาก็จะออกจากองค์กรไปอยู่กับคู่แข่งบ้าง หรือ ออกไปทำงานของตนเอง ซึ่งเป็นแนวคิดของผู้บริหารเดิมๆ เป็นแนวคิดที่ทำร้ายตนเอง เพราะ องค์กรก็จะไม่ได้พัฒนาเพิ่มมากขึ้น ทั้งนี้ เจ้าของกิจการยุคเดิมๆ ส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าจะดึงให้พนักงานอยู่ในองค์กรจริงๆได้อย่างไร ไม่ได้มองว่าความต้องการของพนักงานคืออะไร และ ไม่มีความสามารถดึงศักยภาพของคนขึ้นมาใช้งานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ทฤษฎีการบริหารสมัยใหม่ จึงมุ่งเน้นการพัฒนาศักยภาพในการปิดจุดอ่อนเหล่านี้เป็นส่วนใหญ่ ผมเชื่ออยู่อย่างหนึ่งคือ ทุกๆคน มีจุดดีของแต่ละคน ถึงแม้นคนที่คนอื่นคิดว่าทำงานได้ไม่ดี หรือ แผนกที่ทำงานได้แย่ๆ ก็ยังมีจุดดี จุดเด่นของตนเอง ที่จะสามารถนำมาพัฒนาองค์กรได้ ให้มีศักยภาพมากขึ้น เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้บริหาร และ การใช้คนให้เป็น ไม่ใช่สักแต่ใช้ แต่ต้องมีทั้งกุลศโลบาย มีทั้งจิตวิทยา มีทั้งการให้ การรับ ควบคู่กันกับการสังเกตุ การหาจุดอ่อน จุดแข็ง การเข้าใจถึงพื้นฐานชีวิตของแต่ละคน และ มีกลยุทธ์ในการจัดการคนๆนั้นให้สามารถทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพได้มากที่สุดเท่าที่เขาจะสามารถ จากแนวคิดพื้นฐานว่า ทุกคนมีความสามารถ ขึ้นกับว่า คนใช้งานใช้เขาเป็นหรือไม่เท่านั้น เหมือนคนได้รับดินสอสักแท่ง เขาสามารถทำให้ดินสอแท่งนี้ทำเงินให้เขาได้หรือไม่ และ ความสำคัญของดินสอสักแท่งจริงๆมันมีมาก เพียงแต่คนทั่วไปไม่มองเองว่า ดินสอ มีความสำคัญในตัวของมันเองในศักยภาพของมันเอง แต่กลับไปใช้ปากกาซึ่งมีข้อเสียมากกว่าด้วยซ้ำ... จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ วันออกพรรษา 23:18:56 ]

ความคิดเห็นที่ 100 อยากคุยต่อเรื่อง performance appraisal คือไม่ใช่ว่าโลกไซเบอร์จะไม่เหมือนโลกความจริงแค่ขั้นต้นของกระบวนการเท่านั้น (สรรหาพนักงาน) แต่การประเมินผลด้วย จากคุณ : numnumnum1 - [ 15 ต.ค. 51 07:32:40 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ดิชั้นขอมองในมุมมองพนักงานค่ะ เรื่องแบบนี้มันคือไก่กับไข่จริงๆ ผู้ประกอบการมองแบบนึง ลูกจ้างมองอีกแบบนึงค่ะ ลูกจ้างก็มีสิทธิ์เลือก สังเกตมั๊ยคะ คนที่ตั้งกระทู้ในพันทิบ คือเค้าพยายามอย่างที่สุดแล้ว แต่ก็ยังตก ส่วนคนที่ตกงานเพราะเลือก ไม่ค่อยมาตั้งกระทู้บอกหรอกค่ะ เพราะเค้าเชื่อมั่นในศักยภาพ แถมมันก็อย่าง คห. 5 พูดจริงๆ ค่ะ skill ครอบจักรวาล เงินเดือนพอแค่กินข้าวเช่าห้อง เป็นใครๆ ก็คิดว่าไม่แฟร์ค่ะ ไร้สาระจะมานั่งทนทำ ความสามารถขนาดนี้ รออีกซักนิดไม่เห้นเป็นไร ส่วนมุมมองผู้ประกอบการ ดิชั้นคงไม่กล้าวิเคราะห์ เพราะดิชั้นไม่เคยเป็นค่ะ จากคุณ : ขนมอาลัว - [ 16 ต.ค. 51 01:27:55 ]

ความคิดเห็นที่ 102 คนทำงาน...กับผู้ว่าจ้าง... บางที... ก็เหมือนบุพเพสันนิวาส... จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 16 ต.ค. 51 21:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 103 confirm 4 ผมอยากไปทำแต่เค้าไม่รับอ่ะ T^T~ ขนาดไม่เรียกเงินเดือนเยอะนะ - -* จากคุณ : vn, man - [ 17 ต.ค. 51 13:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ขอลงชื่อไว้ก่อน จะกลับมาอ่านเอาเรื่อง อีกครั้งนะคะ เพราะว่าเนื้อหาเยอะมากกก เก็บกลับไปวันนี้ คงสมองบวม ^^ ชอบที่จะได้มุมมองที่หลากหลายแบบนี้จริงๆ ค่ะ ประเทืองปัญญาน้อยๆ ของเราได้ดีจริงๆ จากคุณ : From Venus - [ 17 ต.ค. 51 19:31:18 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ผมเห็นด้วยกับจุ่ง และหลายๆท่านอย่างยิ่ง ตรงนี้.... "ผมยังปักใจเชื่ออยู่อย่างหนึ่งคือ ทุกคนมักมองผลประโยชน์ส่วนตนมาเป็นหลักเสมอๆ และ ถ้าเมื่อใดการมองผลประโยชน์ส่วนตนมากจนไม่ยอมให้คนอื่นได้ผลประโยชน์บ้าง นั่นเป็นจุดเริ่มของภาวะล้มเหลวทางความคิด เช่น ถ้าคนทำงานมุ่งผลประโยชน์ของตนเพียงฝ่ายเดียว โอกาสที่จะก้าวหน้าก็คงไม่มีหรืออาจจะถึงกับโดนไล่ออกเสียด้วยซ้ำ ในทางกลับกัน เจ้าของกิจการที่มุ่งหาผลประโยชน์เพียงฝ่ายเดียว โดยต้องการให้คนทำงานใช้แรงงาน แรงกาย แรงใจ ให้กับงานอย่างมาก แต่คิดว่าเงินที่จ่ายให้เพียงพอแล้ว นั่นก็สื่อออกมาว่า จะมีคนที่ไม่มีคุณภาพให้เขาได้ใช้มากนัก นี่จึงเป็นที่มาของแนวคิดที่ผมยึดมั่นว่า จุดที่จะเข้ากันได้ของทั้งสองกลุ่มต้องผ่อนปลนผลประโยชน์ให้อีกฝ่ายมีการได้รับ และ ไม่กอบโกยมากจนเกินไป...." มีหลายองค์กรที่ เจ้าของต้องการจ้างคนงานถูกๆเพื่อกอบโกยกำไรให้มากที่สุด...เพราะอย่างลืมว่า ค่าแรงคือต้นทุนอย่างหนึ่ง เมื่อจ่ายค่าแรงมากก็ทำให้กำไรลดลง หรือหากมีกำไรน้อยการจ่ายค่าแรงมากๆก็ทำให้ขาดทุน เราจึงเห็นบ่อยๆว่า หลายกิจการต้องเลิกกิจการเพราะขาดทุน เช่น โรงงานรองเท้าไนกี้ เป็นต้น.. แต่องค์กรที่เจริญก้าวหน้ามากๆนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการบริหารบุคคล เพราะต้นทุนที่สำคัญที่สุดขององค์กร คือ คน หากไม่มีบุคลากรแล้ว อวค์กรนั้นจะเติบโตไม่ได้เลย..ดังนั้นการกดขี่แรงงาน เอาเปรียบคนงานนั้นจะไม่ทำให้องค์กรนั้นเติบโตได้เพราะคนเก่งๆจะออกหมด...ไม่ไปอยู่ที่อื่นก็ไปทำธุรกิจส่วนตัว... การบริหารคน จึงเป็นศาสตร์ชนิดหนึ่งที่ต้องใช้คุณธรรมควบคู่กับการเข้มงวดในกฏระเบียบ คือ ทั้งหลักรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ โดยมีคุณธรรมเป็นแกนหลัก..พนักงานจึงจะยอมรับทั้งจิตใจและทุ่มเทการทำงานให้... อย่างไรก็ตามขอเอาใจช่วยน้องๆชาวสีลม ให้ได้งานดีๆ เจ้านายใจดี และมีความสุขในการทำงานนะครับ... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 17 ต.ค. 51 20:05:42 ]

ความคิดเห็นที่ 106 สวัสดี ครับ เฮียมือเก่า (คนอุบล) ผมเพิ่งจะกลับจาก ขอนแก่น และเชียงใหม่ มา สภาพการค้าและการท่องเที่ยว ค่อนข้างจะนิ่งและเงียบเหงา เศรษฐกิจยามนี้ การจ้างงานใหม่คงจะลดน้อยลง และซึมยาว จนถึงปีหน้า บางคนที่ไม่ได้เดือดร้อนจากภาวะนี้ ก็ว่ากันไปไม่รู้สึกอะไร แต่ผู้ที่เดือดร้อน ต้องเตรียมตัวและเตรียมใจรับสภาวะทั้งฝ่ายผู้ว่าจ้างและผู้รับจ้าง ตอนนี้คงต้อง"ลดความคาดหวัง"ของแต่ละฝ่ายลงมา เพื่อให้มีโอกาสอยู่ร่วมกันได้ ครับ จากคุณ : SEA - [ 17 ต.ค. 51 22:07:52 A:124.122.133.130 X: TicketID:107202 ]

ความคิดเห็นที่ 107 สวัสดีครับ เฮีย SEA ผมคิดอยู่ว่า ทำไมไม่เห็นเฮียเข้ามาแจมด้วยเหมือนทุกครั้ง.... ตอนนี้สภาวะเศรษฐกิจทั่วโลก ตกต่ำมากจากผลที เศรษฐกิจอเมริกาล่ม..และคงมาถึงไทยไม่มากก็น้อย อย่างน้อยๆตอนนี้นักลงทุนก็โดนจากตลาดที่ต่ำลงมาก....ทำให้คาดเดาไม่ถูกว่า จะส่งผลถึง คนทำงานมากขนาดไหน???.. ตอนนี้หลายคนบอกว่า ยังไงก็ให้ระวังตัว นักลงทุนก็ให้เก็บเงินสดไว้ก่อน อย่าเห็นสินค้าราคาถูกแล้วเข้าไปซื้อเพราะมีโอกาสต่ำกว่านั้น...ส่วนคนทำงานก็อย่าพึ่งเปลี่ยนงานหรือทำอะไรสุ่มเสี่ยงเพราะโอกาสเลย์ออฟค่อนข้างสูง... เหมือนเฮียว่าละครับ.."ทำไงจะอยู่ร่วมกันได้นานๆ.." จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 18 ต.ค. 51 17:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ผมพบเพื่อนๆเจ้าของธุรกิจ ไม่ว่าระดับไหน... ต่างก็บ่นขาดคน..เหมือนกัน... และที่บ่นติดตามมา...คนทุกวันนี้ ไม่อดทนเหมือนแต่ก่อน... เป็นเหมือนกันครับ ต้องการคนมีประสบการณ์ จ่ายเงินเดือนสมเหตุสมผล แต่........เจอพนักงานยักยอกเงินบริษัทฯ เซ็งจริงๆ ครับ จะหา engineer ดีๆ มีประสบการณ์ และซื่อสัตย์ ได้ที่ไหนบ้างงงงงงงงงงงงงงงง ช่วยบอกผมที จากคุณ : dangerous - [ 21 ต.ค. 51 21:32:30 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ไม่เสียที ที่เป็นกระทู้โหวตจริงๆ ความรู้เพียบ จากคุณ : saengchot - [ วันปิยมหาราช 12:32:10 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ชอบ Mind Map ค่า จากคุณ : muaypery - [ 27 ต.ค. 51 22:14:36 ]

ความคิดเห็นที่ 112 มารับฟังความรู้ค่ะ แล้วขอเพิ่มความคิดเห็นหน่อย บริษัทที่ทำงานก็พบปัญหาคนออกงานกันเยอะค่ะ คนเก่งๆจะออกกัน เป็นเพราะเรื่องเงินเดือนด้วยค่ะ ส่วนคนที่อยู่ก็แบบว่าไม่มีที่ไป รวมถึงตัวเองด้วย(เง้อ แสดงว่าเราไม่เก่งและไม่มีที่ไป โฮๆๆ) แต่ ศก แบบนี้ ก็ต้องทำใจค่ะ ส่วนใหญ่ที่ถามคนใน บริษัท เค้าเลือก เงินมากกว่าเลือกความก้าวหน้าทางการงาน ส่วนบรฺษัทก็อยากได้คนที่ทำงานเก่งๆ แต่cost ถูกๆ ดังนั้นมันจึงสวนทางกันค่ะ บางทีให้สูงเค้าก็ไปกัน ส่วนบริษัทก็ไม่ง้อ ปล่อยให้คนเก่งๆไป จากคุณ : ชลบุรีมามี่คลับ - [ 28 ต.ค. 51 22:15:00 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ก็เพิ่มตังให้เขามากๆ เขาก็อยู่กับคุณเองแหละครับ จากคุณ : Legendary Pon - [ 3 พ.ย. 51 03:37:21 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้ทำงานเพราะเงินเดือนค่ะ ทำเพราะใจรักและสบายใจเป็นหลัก เคยทำในองค์กรที่พอเข้าไปใครก็บอกว่าเก่งนะ มั่นคงนะ แต่สุดท้ายก็อยู่ไม่ได้ เงินเดือนก็โอเคเลยค่ะ แต่ปัญหาในบริษัทที่หัวหน้าเล่นแต่เส้นสาย พรรคพวก ทุ่มทำงานแทบตาย แต่ไม่ได้อะไรเลย แต่เพื่อนดี ออกมา ได้ทำในองค์กรที่เรียกว่าปรับเงินแต่ละปี ดีมาก ๆ แต่ปัญหาเรื่องระบบคน ระบบงานภายใน อยู่ไม่ได้อีก อันนี้ก็เพื่อนดีเหมือนกันค่ะ แต่คนที่ติดต่องานด้วยแผนกอื่น สุดยอดที่สุด (ประชดนะคะ) ซึ่งหัวหน้าก็ไม่สามารถจัดการอะไรได้เลย สุดท้ายมาอยู่องค์กรหนึ่ง เงินไม่เยอะ แต่สบายใจ เพื่อนดี หัวหน้าดี เลยเลิกคิดเรื่องเงินเลยค่ะ คิดแต่ว่าจะอยู่ให้นานที่สุด จากคุณ : halo+ - [ 5 พ.ย. 51 20:15:51 ]

ความคิดเห็นที่ 115 โหวต และ เก็บเข้าคลัง ก่อนครับ ยังอ่านไม่จบ เดี๋ยวกลับบ้านไปอ่านต่อ จากคุณ : Mythica (Mythica88) - [ 8 พ.ย. 51 17:20:33 ]

ความคิดเห็นที่ 116 มันเหมือนเป็นอีกมิติ หนึ่ง ว่าไหมครับ จากคุณ : LovelyPanda - [ 8 พ.ย. 51 17:41:13 ]

ความคิดเห็นที่ 117 นั่งอ่านรวดเดียว ตอนนี้เริ่มเบลอถึงเบลอมาก ^___^ ผมว่ามีอีกประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจแล้วคิดว่ายังไม่มีใครพูดถึง (หรือมีแล้วผมอ่านไม่เจอหว่า) คือเรื่องความแตกต่างของ Generation เรื่องนี้เป็นประเด็นที่หลายๆ หน่วยงานเริ่มพูดถึง ตามทฤษฎีนี้ เด็กที่พึ่งเริ่มทำงานสมัยนี้เรียกว่า Gen Y ซึ่งเด็กกลุ่มนี้มีลักษณะนิสัยที่แตกต่างจากกลุ่มผู้ประกอบการที่ส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่ม Baby boomer ค่อนข้างมาก ประเด็นเรื่องนี้ค่อนข้างน่าสนใจ หลายๆ ครั้งที่เราได้ยินคนระดับผู้จัดการที่มีอายุ บ่นว่า เด็กสมัยใหม่ไม่มีความอดทน ไม่นอบน้อม ใจร้อน เรียกร้องสูง เห็นแก่เงิน ฯลฯ มันหมายความว่า เด็กรุ่นนี้ห่วยกว่าคนรุ่นก่อน ใช่หรือไม่ ส่วนตัวในฐานะเด็ก Gen Y คนหนึ่ง ขอบอกว่าไม่ใช่ ^___^ เราไม่ได้แย่กว่าคนรุ่นก่อนๆ เราแค่แตกต่าง หากท่านเข้าใจเรา ท่านจะสามารถใช้ความรู้ ความสามารถของพวกเราได้อย่างเต็มที่ ตัวอย่างลักษณะเด่นของเด็ก Gen Y (กลุ่มที่มีคุณภาพ) - Task not Time เด็กกลุ่มนี้มีอคิติกับการทำงานตามตารางเวลา พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องมาทำงาน 8 โมง เลิก 5 โมง แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาขี้เกียจ พวกเขาแค่ยึดติดกับตัวเนื้องานมากกว่าเวลา พวกเขายินดีจะทำงานล่วงเวลาถึงดึกเพื่อให้งานเสร็จ - Need Challenge เด็ก Gen Y ชอบงานที่ท้าทายความสามารถ และต้องการการพิสูจน์ตัวเองอยู่เสมอ ต้องการสร้างผลงาน และมีความสำเร็จอย่างรวดเร็ว จริงๆ ยังมีอีกเยอะ แต่เอาไว้แค่นี้ก่อนแล้วกันนะครับ ตัวอย่างบทความเกี่ยวกับเรื่องนี้ http://www.positioningmag.com/magazine/Details.aspx?id=60546&menu=magazine,globalheroes เขียนมายืดยาวขอสรุปประเด็นตัวเองว่า ปัญหาการจ้างงานเกิดจาก ความไม่เข้าใจความต้องการที่เปลี่ยนไปของกลุ่มแรงงานรุ่นใหม่ที่มีคุณภาพ หากสามารถปรับจูนเข้าหากันได้ ปัญหาก็จะลดลง ประเด็นนี้ไม่ใช่สาเหตุหลักเพียงอย่างเดียว ผมแค่เสริมประเด็นนะครับ ผมเห็นด้วยกับประเด็นที่พี่ๆ ได้กล่าวไว้ในความเห็นก่อนๆ สุดท้่ายขออนุญาต ไม่เห็นด้วยกับประโยคนี้ ลองคิดซิครับว่า...คุณเลือกงานมากไปหรือเปล่า??? อย่าหางานที่ตนเองชอบเลย....แต่จงชอบงานที่ตนเองทำเถอะครับ.... ผมขอยกเอาบทความที่ผมชอบ มาเป็นข้อโต้แย้งของผมนะครับ http://news-service.stanford.edu/news/2005/june15/jobs-061505.html หากคุณเป็นได้แค่ผู้ถูกเลือกในตอนนี้ พัฒนาตัวเองอย่าหยุด วันหนึ่งคุณจะได้เป็นผู้เลือก จากคุณ : Roby - [ 10 พ.ย. 51 04:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 118 อย่าหางานที่ตนเองชอบเลย....แต่จงชอบงานที่ตนเองทำเถอะครับ.... ทำไมจะทำงานที่เรา่ชอบไม่ได้ล่ะคะ ทำไมต้องชอบงานที่เราำไม่ชอบ เราไม่เชื่อว่าคนเราจะหางานที่ตัวเองชอบไม่ได้ เรานี่แหละคนนึงที่พยายามเลือกงานอยู่กว่าสามเดือนกว่าจะได้งานที่ชอบ และเราก็ได้ทำงานที่ชอบ เงินเดือนที่รับได้ มีความสุขมากค่ะ ทำมานานแล้วด้วย ทำไมเราต้องเป็นผู้ที่ถูกเลือก ในเมื่อเราเลือกได้ การที่ต้องพยายามชอบงานที่ตนไม่ได้ชอบ เพราะปล่อยให้คนอื่นมาเลือกเรา มันเหมือนกับเราดูถูกตัวเอง จงเลือกงานเถอะ ตราบใดสิ่งที่คุณเลือกมันไม่ได้โอเวอร์จนเกินไป การทำงานที่ตนไม่ได้ชอบ แต่พยายามที่จะชอบมันทรมานนะคะ เหมือนตกนรกเลยล่ะ เคยเจอมาแล้ว ถึงได้รู้ว่ามันเป็นยังไง... จากคุณ : Modonna of the Rocks - [ 10 พ.ย. 51 08:32:29 A:58.10.84.239 X: TicketID:189553 ]

ความคิดเห็นที่ 119 นานาจิตตัง ...เป็นกระทู้ที่ดีเยี่ยมของปีนี้ (ปีที่แล้วเป็นกระทู้ที่คุณแบมค่ะ ตั้งไว้) จากคุณ : Mythica (Mythica88) - [ 11 พ.ย. 51 10:02:49 ]

ความคิดเห็นที่ 120 สวัสดีครับ คุณ Modonna of the Rocks และทุกๆท่าน.... ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งว่า ทำงานที่สนุก และมีความสุข คือ ทำงานที่ ตนเองชอบ..... แต่ ประโยคนี้ที่ว่า..."อย่าหางานที่ตนเองชอบเลย....แต่จงชอบงานที่ตนเองทำเถอะครับ...." อาจจะตกคำว่า พยายาม... จริงๆน่าจะพูดว่า...อย่าพยายามหางานที่ตนเองชอบเลย แต่จงชอบงานที่ตนเองทำ.... บางครั้งเราคิดว่า เราชอบงานนี้ แต่พอไปทำเข้าจริงๆ งานนั้นอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิด เราอาจจะได้เพื่อนร่วมงานที่เราไม่ชอบ เป็นต้น ดังนั้น การพยายามหางานที่ตนเองชอบ เราอาจจะเสียโอกาสในงานดีๆ(ที่เราคิดว่าเราไม่ชอบ)ก็ได้ เพราะ หากเราเรียนรู้ที่จะทำงานอย่างมีความสุข และมองงานเป็นเรื่องที่ท้าทาย มองมุมมองใหม่ๆที่เราสามารถเอาชนะความยากลำบากของงาน ผมเชื่อว่า เราจะเกิดความรักงานนั้นๆ แม้ว่าเราจะไม่เคยคิดว่า เราจะชอบงานนี้มาก่อน ดังนั้น เราจึงไม่ได้ชอบชนิดของงาน แต่เราควรจะชอบที่ได้ทำงาน.... จึงไม่ได้บอกว่า ต้องไปทนทำงานที่ตนเองไม่ชอบ แต่ คำว่า ชอบงานที่ทำนั้น...คือ สร้างความรู้สึก.."รักงาน ภาคภูมิใจในงานที่ทำ ในองค์กรที่เราอยู่ และมีความทุ่มเทกับงาน..." เพียงแค่นี้ วันหนึ่งคุณก็จะประสบความสำเร็จในงานที่ทำแน่นอน..... ขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตามเข้ามาอ่าน และร่วมออกความเห็นครับ.... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 11 พ.ย. 51 22:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 121 โดนมากับตัวเหมือนกันเรื่องกดเงินเดือน แถมHR พูดจาไม่ดีด้วย จะกดเงินเดือนก็กดไปไม่ได้ว่าอะไร แต่สิ่งที่ไม่ชอบคือคำพูดของ HR จากคุณ : I think I diD mY BesT - [ วันลอยกระทง 09:04:39 A:118.173.248.115 X: TicketID:108450 ]

ความคิดเห็นที่ 122 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG - [ วันลอยกระทง 12:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 123 เข้ามาดูด้วย.. จากคุณ : .. (MoonClock~*) - [ 13 พ.ย. 51 11:37:52 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ขอบ่นเรื่องนึงนะครับ เกี่ยวกับการหางานยังไม่ได้ครับ หลายคนในนี้คงเจอกะทู้ผมที่นานๆเขียนทีครับ ชาย จันทรา ที่ว่าจบเอกสถิติประยุกต์มาจาก แถวๆหน้าศาลอาญา เกรดไม่มากครับ 2.51 เรียนมายาก หางานก็ยากจริงๆ เข้าใจนะครับว่าความต้องการของทั้งสองฝ่าย คนหางาน-งานหาคน ต่างกัน เหมือนที่คุณเลขา พูดไว้ ...ผมเข้าใจ   เคยโพสสมัครไว้ ตำแหน่งสินไหมทดแทน(ซึ่งคิดว่าตรงสายเรา) ดันโทรมาให้เราไปธุรการ ผมเลยลองไปดูย่านลาดปลาเค้า อาบน้ำไปใหม่-ขึ้นแท็กซี่ กลัวเอชอาร์เหม็น บอกให้ เงินเดือน ป.ตรี 7500-. ไม่มีโอที ทุกท่านจะให้ผมคิดว่ายังไง เพราะลำพังค่ากิน + ค่าห้องก็ไปแล้ว (ขนาดว่ายอมขึ้นรถเมล์ไปทำงานครับ) ผมมาโพสในครั้งนี้เพื่อขอโอกาสให้ผมได้ทุ่มเทกับงานให้คุ้มค่าหน่อย และสัญญาว่า เงินเดือน+สวัสดิการทั้งหลายที่นายจ้างให้ผมมา ผมจะตอบแทนท่านด้วยการทำงานที่เกิน 100 (ผมยินดีรับผิดชอบโดยการลาออกโดยเร็วครับ) เพราะผมเองไม่ใช่คนรวยอะไร พ่อแม่ก้อชาวนา-ค้าขายที่ ตจว. ออกบ้านมาหลัง เมษา51 กะจะออกรถมือสองให้พ่อสักคันปีใหม่ นี่ยังไม่ได้ล้อรถเลยครับ ที่ว่างๆ ก็แจกใบปลิว เก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ ก็พอประคองตัวครับ ผมหนัก 140 โลครับ แต่บอกเลยว่าไม่หอบ ทำงานลุกนั่งได้ปกติ คนผอมทำได้ ผมก้อทำได้ แต่ควรมีค่าตอบแทนที่ดีกว่านี้นะครับ ...ผมอยากคุยกับเจ้าของงานนะครับ แต่อมยิ้มผมหาย-หลังไมค์หายไป ไม่รู้ทำไงได้คืนครับ ติดต่อผมที่เมลนะครับถ้าไม่รบกวนเกินไป ให้ชีวิตผมมีความหวังว่าจะได้เป ้นมนุษย์เงินเดือนกับเขาซะที่    enuthai@hotmail.com ขอบคุณทุกๆคนครับ จากคุณ : chai_chandra - [ 21 พ.ย. 51 01:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 125 บริษัทที่หาคนไม่ได้ ให้พิจารณาความสามารถ HR ค่ะ จากคุณ : Blue Lighthouse - [ 21 พ.ย. 51 21:34:36 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ทำไม..โลกไซเบอร์ไม่เหมือนโลกแห่งความจริง... อ่านตั้งแต่ต้นผ่านๆมาจนรบรวดเดียว แล้วย้อนไปอ่านหัวข้อใหม่ ถ้าเอาตามหัวข้อ ก็คือคนที่เข้ามาอ่านสีลมจะเป็นคนแบบไหน มั่นใจในตัวเอง หรือไม่มั่นใจต้องมาขอความเห็น ประสพความสำเร็จแล้ว หรือว่ายัง..แล้วจะเข้ามาถามปัญหา มาเล่าประสบการณ์ หรือมาหาความรู้ ผมว่าสัดส่วนอย่างหลังของทุกๆ บรรทัดมากกว่ารวมทั้ง.. เจ้าของงานมาหาคนกลุ่มเล็กๆ ที่เข้าพันทิป (แทนที่จะลง นสพ/เวปหางาน ซึ่งคนน่าจะเยอะกว่า) หรือคนมาหาวิธีหางาน ดูอย่างสินธร ก็จะมีคนเข้ามาหาข่าว หาเซียนเพื่อเล่นตาม มากกว่าเซียนมาเตือนแมงเม่า (ถ้าแมงเม่ารู้หมด เซียนก็อดกำไร) ผมว่าอินเตอร์เนตเป็นแหล่งของคนที่อยากได้ข้อมูลมากกว่าคนที่จะมาบอกเล่าข้อมูลครับ ถ้าภาษา DotA ก็เรียกว่าคนโพสส่วนใหญ่เป็น n00b มากกว่า pro ครับ ...มาช้าไปมะเนี่ย พิมพ์เสร็จเพิ่งเหลือบไปเห็นวันเปิดกระทู้ จากคุณ : Calaglin - [ 21 พ.ย. 51 22:34:00 ]

ความคิดเห็นที่ 127 55555555555  อันนี้ โดน! ค่ะ โก   >> บริษัทที่หาคนไม่ได้ ให้พิจารณาความสามารถ HR ค่ะ จากคุณ : Blue Lighthouse โดนยังไง ละไว้ในฐานที่เข้าใจ   แก่แล้วอ่ะ พูดเยอะ เจ็บคอ  555 จริงๆ วันนี้ มีโอกาสโผล่ขึ้นมาหายใจ เลยว่าจะเข้ามาทักทายโกแล้วก็ตั้งกระทู้รอบปีซะหน่อยค่ะ   เจอคุณ Blue Lighthouse โพส  ถึงขั้นสำลักไวตามิลค์  5555  เลยลืมเลยว่าจะเขียนอะไร ชอบจริงๆ สั้น จบ ได้ใจความ ขอจับมือหน่อยค่ะ   อย่างนี้ท่าทางคุยกันได้ค่ะ อ่ะ ลืมจริงๆ นะนี่ มัวแต่ขำ  เคยขำแบบสะอื้นกันป่าวคะ 555  ตลกร้ายจริงๆ  เดี๋ยวนึกได้กลับมาอีกทีดีกว่าค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 22 พ.ย. 51 09:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 128 อะนะ วันนี้แบมเข้ามาเล่นได้วุ๊ย อิอิ จากคุณ : wbj - [ 22 พ.ย. 51 20:07:17 ]

ความคิดเห็นที่ 129 หวัดดีแบม จุ่ง และทุกๆท่าน.... นานๆได้เข้ามา กระทู้นี้ยังไม่หายไปไหน...ซึ่งทำให้เห็นว่า ธรรมชาติของคนก็คือ สนใจเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตนเองมากที่สุด เพราะกระทู้นี้เกี่ยวข้องกับการได้งาน การหางาน และการอยากได้คนงาน....อิอิอิ แบบโกนี่น่าจะอยู่แบบหลังสุด... ก็น่าสนใจที่ว่า "..บริษัทที่หาคนไม่ได้ ให้พิจารณาความสามารถ HR  ของคุณ  Blue Lighthouse....." จริงๆก็มีส่วนนะเป็นข้อคิดที่น่าสนใจมากๆ... ยังไงก็ตาม โกว่าส่วนที่สำคัญสุดน่าจะเป็นเรื่องของ ลักษณะของงาน และ ค่าตอบแทนของงานนั้นๆ.....อีกไม่นาน แบมก็ต้องหาคนงาน โกเชื่อว่า แม้ว่า HR จะขยันและเก่ง แต่ก็หาคนได้ยากจริงๆ.. วันนี้ ข่าวโรงงานและบริษัทต่างๆในอเมริกาและจีนทยอยปิดตัว ทำให้คนตกงานหลายแสนคน ฟังแล้วน่ากลัว แต่คงมาไม่ถึงไทย แม้ว่าจะมีผลกระทบแล้วในเรื่องของราคาพืชผลทางการเกษตร ที่ทางอเมริกาเลิกนำเข้าจากไทย...อยู่เมืองไทยยังไงก็ยังสบายใจกว่าอยู่ต่างประเทศนะ แบม... เพราะ ในเมืองไทยวันนี้โอกาสก็ยังเป็นของคนทำงาน ที่ยังเลือกงานได้ เพราะความต้องการยังสูง เพียงแต่ว่า เราจะเลือกงานอยู่หรือไม่เท่านั้นเอง???? จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 23 พ.ย. 51 07:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 130 โกแม่นมากค่ะ  แบมกำลังต้องการคนทำงานเพื่อขับเคลื่อนองค์กรในปีหน้าค่ะ แต่ก่อนที่จะเติมคนใหม่  ภารกิจใหญ่หลวงของแบม คงเป็นเรื่อง ดูแลสภาพหัวจิตหัวใจ ของคนเดิมก่อน   เพราะองค์กรวันนี้  ตกอยู่ในสภาพไร้พลังอย่างสิ้นเชิง   แบมไม่โทษสมาชิกในองค์กร  เพราะเมื่อนั่งมองทุกคน  และ คิดแบบเอาทุกคนเป็นศูนย์กลาง  แบมมีคำตอบในใจว่า แบมต้องเริ่มที่ การบอกลูกทีมให้เข้าใจให้ได้ ว่า อนาคตของพวกเขาจะเป็นอย่างไร  ถ้าเขายังตั้งใจมุ่งมั่นอยู่กับองค์กร  แบมเชื่อว่า สำหรับคนทำงานแล้ว   ถ้าเส้นทางเติบโต วางไว้ชัดเจน  พร้อมๆ กับ การวางระบบประเมินผล  และ ตรวจสอบการทำงานที่ดี   เราจะได้เห็นภาพคนที่มุ่งมั่นกับการทำงานเพื่อเดินไปถึงจุดนั้นชัดเจนขึ้น   และแบมน่าจะสามารถ แยกคนที่ "ใช่"  ออกจากคนที่ "ไม่ใช่"   ได้ แบมยังเชื่อว่า  ทุกองค์กร ทุกสังคม  ย่อมมีคนที่ใช่ มากกว่าคนที่ไม่ใช่   ไม่อย่างนั้น  องค์กรคงล่มสลายไปแล้ว สำหรับคนที่ "ไม่ใช่"  แบมให้โอกาสได้คิดว่า  พร้อมจะเปลี่ยนเป็นคนที่ "ใช่"  แล้วจะเดินไปกับแบมไหม   แต่โอกาสนี้ มีครั้งเดียว  และเป็นเวลาช่วงสั้นๆ    ถ้าคุณยังไม่พร้อมปรับเปลี่ยนพัฒนาตน เป็นคนที่ "ใช่"    แบมต้องขอโทษจริงๆ  ที่แบมต้องหาคนใหม่ที่ "ใช่"  มาเติมเต็ม    แบมเชื่อว่าสุดท้ายสังคมจะเป็นตัวตัดสิน  ว่าคนเผ่าใด  เหมาะกับสังคมนี้     จะเกิดปรากฎการณ์บางอย่างเหมือนที่แบมเคยพบ   คือ  คนที่ไม่ใช่และไม่พร้อมจะเปลี่ยนแปลงใดๆ  จะมีข้ออ้างและเงื่อนไขมากมายที่จะป่าวประกาศว่า  อยู่ไม่ได้แล้ว จะแย่แล้ว     อีกอย่างคือ เมื่อคนในสังคมส่วนใหญ่เห็นชอบในเป้าหมายของผู้นำ   การจากไปของคนที่ไม่ใช่   จะไม่ได้รับการต่อต้าน และแน่นอน   เพื่อป้องกันภาวะการขาดคนที่ใช่    HR ต้องทำงานหนักในการแสวงหาคนที่เผื่อว่าจะ "ใช่"  ไว้ให้แบมเลือก ให้มากที่สุด สรุปคือ  แบมกำลังต้องการคนค่ะ   แต่เป็นคนที่ "ใช่"  เท่านั้น     ตรงนี้เอง ที่แบมขำเรื่อง HR      HR เป็นหน่วยงานที่สำคัญอย่างแรงในการคัดคนที่ "ใช่"  เข้าองค์กรไม่ใช่ใครก็ได้   แบมคิดว่า ข้อความนี้ มีความหมายโดยนัย 2 เรื่อง 1. ผู้บริหารต้องบอกเป้าหมายขององค์กรที่ชัดเจนให้ได้   2. HR ต้องแปลงเป้าหมายนั้น ออกมาเป็นกลยุทธ์ในการสรรหา  เพื่อหาคนที่ "ใช่"  ให้ได้ ดังนั้น ภาวะการขาดคนที่ "ใช่" ขององค์กร   ก็มาจากการ error ของผู้บริหาร  หรือ ไม่ก็ HR  หรือไม่ก็ทั้งสองคน หรือ ไม่ก็ตลกร้ายกว่านั้น  คือ   สังคมไทยขาดแคลนคนที่ "ใช่"  เหรอคะ?  เศร้าดีนะคะ ปล. โกไปเยี่ยมกระทู้นู๋หน่อยค่า *O*  http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7233349/B7233349.html จากคุณ : bam_ka@ - [ 23 พ.ย. 51 10:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 131 เอ๊ย เพิ่งเห็น มีคนคิดเหมือนแบมอ่ะ >> องค์กรที่มีคนไม่เก่งนั้น ปัญหาอยู่ที่ HR และสาเหตุของปัญหาที่สำคัญที่สุดคือ....ผู้บริหาร จากคุณ : academician มิตรเก่าของเรานั่นเอง  สวัสดีค่า  สบายดีนะคะ  ไม่แปลกใจว่าได้พบวิธีคิดนี้จากคุณ academician ไม่เคยแปลกใจเลย จากคุณ : bam_ka@ - [ 23 พ.ย. 51 11:26:13 ]

ความคิดเห็นที่ 132 คนที่เริ่มเข้ามาทำงานใหม่ โกจะมองเค้าเหมือน คนที่เพิ่งเกิดมา... เพราะคนที่เกิดมาใหม่ๆจะไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น แม้แต่กินเองก็ไม่เป็น เดินเองก็ไม่เป็น หากเราสอนเค้าดี ฝึกเค้าดี เค้าก็จะเป็นคนดี...คนเก่ง.... คนเข้ามาทำงานก็เช่นกัน หากระบบดี ผู้นำดี ทุกคน(มีโอกาส)จะเป็นคนดี...คนเก่ง... สุภาษิตจีนบอกไว้ว่า... ..สังคมดีทำผี เป็นคน... ..สังคมเลวทำคน เป็นผี... องค์กรหนึ่งๆจะดีได้จึงอยู่ที่ ผู้นำ ระบบ และทีมงาน... โดยเฉพาะผู้นำ...เพราะผู้นำเป็นคนสร้าง 2 สิ่งที่ติดตามมา...เมื่อเราก้าวไปเป็นผู้นำขององค์กรใดๆ สิ่งที่เราต้องทำอันดับแรกคือ สร้างระบบที่เป็นธรรมต่อคนในองค์กร สร้างระบบที่เอื้อประโยชน์ให้เขาเชื่อว่า เขามีหลักประกันที่ดี มีความก้าวหน้า และมั่นคง... โกจึงเชื่อเสมอว่า.... "..ความสำเร็จ อยู่ที่ทีมงาน...การแก้ปัญหาอยู่ที่ผู้บริหาร..." จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 24 พ.ย. 51 07:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 133 สวัสดี โก น้องสาว และ ทุกท่านครับ มีเรื่องหนึ่งที่อยากจะเล่าให้ฟัง จากประสบการณ์ตรง เลยก็ว่าได้ว่า องค์กรที่มีผู้บริหารที่มองไม่เห็นจุดสูงสุดขององค์กร จะทำให้องค์กรนั้นเดินอย่างเชื่องช้าและไม่เป็นระบบ ก็เหมือนกับคนเดินทาง ที่ไม่มีุจุดหมายปลายทาง เดินไปเรื่อยๆ แก้ไขปัญหาไปวันๆ มีอาหารก็กิน ไม่มีอาหาร ไม่มีน้ำ ก็พยายามหามา... กับคนเดินทาง ที่รู้ว่าตนเองจะไปที่ใด ก็จะเลือกเส้นทางว่า... จะเดินไปได้ไม๊ จะนั่งรถยนต์ไป จะนั่งรถไฟฟ้าไป หรือ จะนั่งเครื่องไป ซึ่งการเลือกใช้วิธีการเดินทาง เป็นเรืองที่สำคัญที่จะส่งผลให้เห็นว่า เราจะสามารถเดินทางไปยังจุดหมายได้รวดเร็วเพียงใด และ จะมองเห็นว่า เรามีอะไร เราขาดแคลนอะไร เพื่อที่จะส่งผลให้เรา ได้ก้าวไปถึงจุดหมายนั้นๆได้อย่างไม่มีปัญหา หรือ มีให้น้อยที่สุด ถ้าไปถามใครว่า คุณจะเดินทางไปไหน แล้วเขาตอบว่า ขึ้นอยู่กับ คนข้างหน้าว่า เขาจะพาไปไหน... คนที่เดินตามหลังมาไม่ต้องบอกเลยว่า จุดสุดท้ายของการเดินทางของคนข้างหลังเหล่านั้น ช่างไม่เห็นอนาคตจริงๆ และถ้า ผู้นำ เป็นคนกล่าวว่า ทิศทางองค์กรขึ้นกับคนที่ไม่ได้อยู่ในองค์กรนี้จริงๆ ก็เท่ากับว่า ผู้นำคนนั้น กำลังนำพาองค์กรไปแบบไม่มีทิศทาง... จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) (wbj) - [ 24 พ.ย. 51 13:01:44 ]

ความคิดเห็นที่ 134 แวะมาดูทำไมกระทู้ยังอยู่ =^_^= ยังมีข้อมูลมาเพิ่ม จากคุณ : คิดบวก - [ 24 พ.ย. 51 15:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 135 โอ๋ๆ คุณแบม อย่าเพิ่งสำลัก แอบเป็นแฟนมานานแล้วค่ะ ไม่ได้วิจารณ์ HR อย่างเดียวนะคะ ขอชี้แจง ผู้บริหารซื่งเป็นผู้วางนโยบาย เป็นหัวหน้า HR อีกที ก็ต้องเข้าใจและสนับสนุนงาน HR ด้วย... ไม่งั้น HR ก็แย่ ปล. ไม่ได้เป็น HR หรอกนะคะ เป็นพนักงานธรรมดา พอดีทำงานมานานตั้งแต่องค์กรเล็ก ใหญ่ ไทย จีน ฝรั่ง ลูกครึ่ง อิอิ เห็นมาเยอะ ตั้งแต่องค์กรที่ใช้ใจ ใช้เงินฟาดหัว (ชอบมาก) และใช้ทั้งสองอย่าง จากคุณ : Blue Lighthouse - [ 24 พ.ย. 51 21:17:54 ]

ความคิดเห็นที่ 137 ไม่มีความรู้อะไรจะไปโต้ตอบกะพี่ๆ แต่แวะมารับความรู้เข้าหัวค่ะ.. คริคริ จากคุณ : ฝอ_ฝัน (tripper_stripes) - [ 25 พ.ย. 51 14:33:20 ]