 |
ประสบการณ์แย่ๆ กับเพื่อนร่วมงานที่ Sydney
หลังจากมาที่นี่ได้เดือนนิดๆ ก็ได้งานที่ใหม่ซึ่งเป็นร้านใหญ่ที่มีสาขาหลายสาขาใน Sydney ผมได้รับเลือกให้มา Train การทำ Entree ที่นี่กับน้องอีก 1 คน โดยผมจะทำหน้าที่ดูเตาย่าง ส่วนน้องจะเป็นคนทำ เพราะน้องเค้าคล่องกว่าผมอยู่มาก... ตอนแรกทุกอย่างก็ยังไม่เข้าที่นัก ยังทำงานติดๆ ขัดๆ กันอยู่ ตัวน้องเองถึงจะทำงานคล่องแต่ก็ยัง อ่าน Order ไม่ค่อยเป็น แต่สุดท้าย ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี ฟังดูทุกอย่างเหมือนจะดีใช่หรือไม่ครับ
แต่ไม่ใช่เลย เมื่อเทียบกับความสัมพันธ์ของผมกับน้องคนนั้น ทั้งๆ ที่น้องเค้าจะถูกส่งไปอยู่ที่สาขาอื่นอยู่แล้ว (คือจริงๆ แล้วเราไม่จำเป็นต้องมาแข่งขัน ชิงดีชิงเด่นกันเลย เนื่องจากตอนนี้หลายๆ สาขายังต้องการคน ในขณะที่ศูนย์ฝึกยังหาคนมาฝึกได้แค่ 2 คนเท่านั้น) ความต้องการคนในช่วงนี้ มีสูงมาก แต่ผมกับรู้สึกว่า น้องกำลังทำเช่นนั้นกับผม กำลังถีบผมให้ลงเพื่อให้ตัวเองสูงขึ้น บางครั้งที่ผมโดนว่า ผมจะเห็นว่าน้องเค้ายิ้ม... หรือบางทีก็แกล้งวางของทิ้งไว้ให้ผมโดนว่า ว่าทำไมไม่เก็บ หรือเวลาที่ผมทำงานช้า เช่นหั่นผัก หั่นเนื้อ น้องก็จะบอกว่า วันนี้จะเสร็จมั๊ยเนี่ย... เอ่อ ขอโทษครับ พี่ยังไม่คล่อง หรืออย่าง วางยา เช่น ไก่สะเต๊ะ ซึ่งของเมื่อวานเหลือไม่กี่ไม้ น้องเค้าก็ดันเอาของใหม่ไปไว้ใน Freezer ให้ ก็แข็ง โชคดีที่มันละลายทันพอที่จะเอามาเข้า Microwave ได้ อย่างเมื่อวาน ผมหั่น Broccoli อยู่ดีๆ ก็บอกให้ผมไปทำ Entree แล้วเค้าจะหั่นให้ ผมก็ได้ๆ ก็ขึ้นไปทำให้ ส่วนน้องเค้าก็พักลงมาดูดบุหรี่ พอดูดเสร็จก็บอกให้ผมไปหั่นผักได้ แล้วเค้าก็ทำ Entree ต่อ... หรืออย่างความนอบน้อมถ่อมตน ไม่รู้นะ สำหรับผม ผมให้ความเคารพกับทุกคน แต่น้องเค้ากับให้ความเคารพกับคนในร้าน(ที่จะให้ประโยชน์กับเค้า) อย่างยกมือไหว้ ถ้ากับผม ก็พี่...หวัดดีครับ แต่ไม่ยกมือไหว้ แต่ถ้าเป็นพี่คนอื่น พี่หวัดดีครับ พร้อมยกมือไหว้.... เอ่อออ
แต่ถ้ามองระดับในตัวงานผมก็ถือว่าต่ำกว่าเค้าแหละครับ จริงๆ แล้วผมว่าผมเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีนะครับ หรืออาจจะเป็นเพราะที่ผ่านมา ทำงานในไทย เจอแต่คนดีๆ เข้ามา เลยทำให้ไม่เคยรู้สึกแย่มากเท่านี้ อย่างที่ทำงานเก่า เพื่อนร่วมงานชอบขาดงาน (อาทิตย์ละวันได้เลย) แต่โดยรวมแล้วเค้าก็ดี ถึงจะทำให้ผมทำงานหนักขึ้น แต่ข้อดีคือ ทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรมากขึ้้น เก่งเร็วขึ้น
ตอนนี้ไม่คิดอะไรมากก็แค่พัฒนาตัวเองให้เร็วที่สุด ถึงตอนนี้จะมีความรู้สึกว่า นี่กรูมาทำไม มาลำบากทำไม มาให้คนดูถูกทำไม แต่คิดอีกแง่ มันอาจจะเป็นโชคดีก็ได้ที่ได้เจออะไรแบบนี้... มันก็ถือว่าเป็นการเรียนรู้ชีวิตอีกแบบนึง ก็ต้องสู้แหละครับ แต่ถ้าย้อนเวลาได้ ผมขอทำงานอยู่เมืองไทยดีกว่า แล้วก็เพิ่งจะรู้ว่า ภาษาอังกฤษ เรียนที่ไหนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องมาเมืองนอก เพราะผมเห็นเด็กไทยที่นี่ ที่อยู่ Sydney มานาน พูดอังกฤษกับฝรั่งแล้ว ผมกลับเมืองไทยดีกว่าครับ เพราะผมยังฟังเค้าพูดไม่เข้าใจเลย ปวดหลัง บอกว่า She stomach back อ่ะครับ...
แต่ก็แปลกนะครับ มีน้องคนนึงทำให้ผมทึ่งมาก เป็นน้องที่ร้านเพื่อนพี่สาว เค้าทำงานในผับ เพราะฉะนั้น ไม่เคยไปเรียน.... แต่มาได้ปีกว่าแล้ว ผมเห็นเค้าพูดภาษาอังกฤษแล้ว อึ้งครับ ทำไมมันเก่งขนาดนี้ ถ้าสำเนียงผมได้ขนาดน้องผมกลับเมืองไทยแล้ว
จากคุณ :
อยู่กับผี  
- [
31 ต.ค. 51 09:10:03
]
|
|
|
|
|
|
