PANTIP.COM : B7195378 หากเราเปิดร้าน แล้วมันไม่เป็นอย่างที่คาดหวัง จะแก้ไขสถานการณ์อย่างไรครับ [การตลาด]

ความคิดเห็นที่ 11

เอาตามประสบการเรา อันนี้ส่วนตัวเรานะคะ ไม่ได้ให้คุณจขกท คิดมาก เป็นกำลังใจให้ค่ะ เข้าใจ

คือว่าเราลาออกจากงานมาได้ 5 เดือนแล้วค่ะ จากที่ทำงานได้เงินเดือนหลายอยู่ ก็แบบไม่มากแต่ก็ไม่น้อยค่ะ เพื่อนๆที่ทำงานน่ารักทุกคน เหมือนอยู่กับครอบครัว ทำงานมา 7 ปี คิดไงก็ไม่รู้ ออกมาทั้งๆที่มีหนี้ส่วนตัวประมาณ 2 แสนบาท (เป็นหนี้ทำบ้านค่ะซ่อมบ้าน) และก่อนเราออกมา เราก็กู้เงินสินเชื่อมา แสนกว่าบาท เพื่อเปิดร้านขายของ เราขายเสื้อผ้า เครื่องสำอางค่ะ อยู่ในทำเลที่คนอื่นคิดว่าเวิร์คสุดๆ

ในเดือนแรก ขายได้วันละชิ้นสองชิ้น เป็นของชิ้นเล็กๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่าเราเป็นร้านใหม่ แต่พอหลายๆวันผ่านไป เอ๊ะ เงินไม่เข้าเลย เพราะเราต้องกินต้องใช้ ไหนจะค่าเช่าอีก เดือนแรกเรายังผ่านไปได้เพราะเงินเก่าค่ะ ซึ่งเงินขายของก็ต้องเอามากินมาใช้ เงินเก่าเอามาใช้หนี้บัตรต่อเดือน

ในเดือนที่สอง เห็นไม่เข้าที ก็เลยเริ่มออกไปหาที่เปิดท้ายตอนเย็น ขายได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็ต้องสู้ เราหอบของไปขายคนเดียวค่ะ ขึ้นแท๊กซี่ไป วางขายแล้วพอเลิกก็ขนของกลับดึกๆคนเดียว เพราะเราคิดว่าเพิ่งเริ่มต้น คงยังไม่เข้าที่ ปลอบใจตัวเอง และเราก็เอาเงินที่ขายได้มากินมาใช้ ซื้อของบ้าง แต่ค่าบัตรตอนนี้ก็จ่ายล่าช้า จากที่เราเคยจ่ายแบบตรงๆทุกเดือน เริ่มมีโทรมาทวง เครียดมากแต่ก็ผ่านไปได้ เพราะอะไรนะหรอ เรากู้เงินมาเพิ่มค่ะ

ในเดือนที่สาม ทำดีที่สุด วิ่งขายทุกวันเช้าเย็น ที่ไหนที่เขาว่าขายดีไปหมด บางวันยอมรับค่ะขายดี บางวันขายไม่ได้ก็มี ขายคือภายใน 10 วัน เราจะขายดีสัก 1 วัน วันที่ขายไม่ได้เรากลับมาร้องไห้ทุกคืนค่ะ ว่าทำไมเราต้องมาเป็นแบบนี้ ร้องแบบว่าแทบจะบ้า เพราะเครียด ไหนจะจ่ายค่าบัตร และค่าใช้จ่ายในบ้าน ไหนจะแม่ ไหนจะน้อง แต่ที่บ้านเราไม่มีใครรู้ เครียดที่สุด มีอยู่วันหนึ่งค่ะ เราเก็บของเสร็จแล้วแต่ยังไม่ทันเรียกรถตุ๊ก ฝนเทลงมาอย่างหนัก เรายืนเปียกหมดเลย โชคดีถุงที่เราใส่เสื้อผ้ามันเป็นถุงกันน้ำ เลยไม่เปียกเข้าไปถึงเสื้อ แต่เราเปียกหมด น้ำตาก็ร่วง คิดดูนะคะ ว่ายืนท่ามกลางสายฝน ตอน 4 ทุ่ม เพื่อรอเรียกรถเอาของไปเก็บ ตอนนั้นมันเป็นช่วงที่โหดมากค่ะ

ในเดือนที่สี่ มันก็เป็นแบบเดิม เราเริ่มขายของอุปกรณ์ต่างๆ เช่นตู้โชว์ เพื่อเอาเงินมาหมุน และเริ่มขายของทุกอย่างที่มี แบบ sale สุดๆ และเราก็ถูกพวกบัตรเครดิตโทรทวงเหมือนเดิม เราหาเงินยังไงหรอ เราก็กู้อีกแล้วค่ะ เครียดมากแต่ก็ไม่มีหนทาง

ในเดือนที่ห้า เดือนนี้หล่ะค่ะ เราเริ่มหางานทำอย่างจริงจัง เพราะมีพี่หลายคน เขาแนะนำเราว่า เราอายุยังน้อย 30 ทำงานไปก่อน และพอมีลู่ทางหรือเศรษฐกิจดีกว่านี้ค่อยออกมาขายก็ได้ เพราะแต่ละคนที่เรารู้จัก สภาพเป็นเหมือนกันหมดค่ะ คือขายได้บ้างไม่ได้บ้าง เข้าใจกันดี ตอนนี้เรารู้ว่างานหายากมาก ยากจริงๆ แต่เราก็จะหาต่อไป เพราะเราคิดว่าคงไม่มีอะไรโหดไปกว่านี้แล้ว เราเจอมาทุกอย่างแล้ว เราจะล้มไม่ได้ เพราะเราต้องดูแม่ ดูน้อง และดูแลบ้าน เราจะไม่ยอมให้พวกเราอดตายค่ะ ถึงเราจะแย่ถึงจุดต่ำสุดก็ตาม วันนี้เราไปสมัครงาน 4 ที่ แต่เขาไม่สัมภาษณ์เราเลย เงินเราก็หมดลงทุกวัน ขนาดเราปรับลดเงินเดือนตามโครงสร้างเขา เขายังไม่เอาเลยค่ะ ทั้งๆที่เขาบอกว่า ลักษณะงานของเราเขาชอบมาก และตรงกับงานของเขา หลายที่เลยนะคะที่พูดแบบนี้ แต่ไม่มีใครรับเราเลย

เราก็ไม่ได้มีอะไรนะคะ เราไม่ได้พูดให้กลัว แต่ให้คุณหาทางหนีทีไล่ไว้ด้วย ว่าหากค้าขายแล้วไม่เป็นอย่างที่หวัง จะแก้ไขยังไง เราออกจากงานทั้งๆที่ไม่ได้มีการเตรียมตัว หรือศึกษาอะไรเลย แต่ต่อไป หากเราจะทำอีก ทีนี้หล่ะ เศรษฐีนีน้อยๆ ต้องเป็นของเราแน่

เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ เพราะชีวิตเกิดมาเพื่อสู้

จากคุณ : หนูมินนี่ผู้รักสันติ - [ 11 พ.ย. 51 21:33:58 A:58.8.92.180 X: TicketID:140797 ]