ความคิดเห็นที่ 1 ที่จริงช่วงที่ฉันชักเข้าชักออกเรื่องที่จะลาออกหรือไม่เมื่อ 2-3 เดือนก่อน จนกระทั่งก่อนตกงานจริงในวันนี้และได้เปลี่ยนใจไปครั้งหนึ่งแล้วนั้น ฉันได้เล่าเรื่องให้น้อง ๆ ฟังหลังจากที่คิดว่าจะไม่ลาออกแล้ว   น้องเล็กของฉันได้เล่าเรื่องและยกประเด็นนี้ขึ้นมาคุยกับลูก ๆ ของฉัน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้เด็ก ๆ หยุดความคิดเรื่องการลาออกของฉันให้เบ็ดเสร็จเด็ดขาด เธอถามเด็ก ๆ ว่าถ้าฉันจะลาออกจากงานลูก ๆ จะว่าอย่างไร เด็ก ๆ พากันคัดค้านไม่ให้ฉันลาออกขนาดอาสาจะไปคุยกับนายให้ด้วย เพราะที่ผ่านมาเด็ก ๆ ได้รับการปลูกฝังว่าฉันไปทำงานเหนื่อยเพื่อหาเงินมาเป็นทุนการศึกษาให้พวกเขา แต่ถ้าฉันต้องออกจากงานตอนนี้ก็จะไม่มีรายได้มาเป็นค่าเรียนของเด็ก ๆ โอกาสหรือความฝันที่เด็ก ๆ จะได้เรียนต่อในมหาวิทยาลัยดี ๆ หรือแม้แต่ต่างประเทศก็คงไม่มี นอกเสียจากพวกเขาจะตั้งใจเรียนให้เก่ง ๆ และสอบชิงทุนให้ได้เอง นอกจากเสียงคัดค้านแล้วเด็ก ๆ ยังขอร้องไม่ให้ฉันลาออกและให้อดทน น้องเล็กจึงจัดการให้เด็ก ๆ เขียนเหตุผลข้อดีข้อเสียในการที่ฉันจะต้องลาออกจากงาน วันที่ตกงานฉันได้นำข้อความที่ลูก ๆ เขียนมาอ่านอีกครั้งหนึ่งจนถึงกับน้ำตาตกใน ไม่คิดว่าวันนี้จะเกิดเหตุการณ์ที่ฉันไม่ได้ตั้งใจเกิดขึ้นอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง วันนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับฉัน เป็นเพราะฉันมองโลกในแง่ดี ไว้ใจ และเห็นแก่คนอื่นมากเกินไปนั่นเอง ฉันคิดแต่เพียงว่าเมื่อฉันจริงใจ เปิดเผย ให้เกียรติ และทำดีกับผู้อื่นแล้ว ฉันก็จะได้รับสิ่งที่ดี ๆ ตอบแทนจากผู้อื่นเหมือนกับที่ฉันทำกับพวกเขา ถ้าฉันรู้จักที่จะเห็นแก่ตัวและไม่สนใจความรู้สึกของผู้อื่นอีกสักนิด เคราะห์ร้ายที่เกิดกับฉันในวันนี้ก็อาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้ แต่ฉันก็ไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองด้วยการไม่ไว้ใจคนอื่น ๆ หรอกนะ เพราะคงจะไม่เป็นการยุติธรรมสำหรับใครบางคนที่เขาหวังดีและมีความจริงใจกับเราจริง ๆ แล้วต้องมาเจอกับการปฏิบัติตนของเราที่ใช้มาตรฐานเดียวกันกับทุก ๆ คน ฉันจึงจะยังคงเป็นตัวของตัวเองแบบนี้ต่อไปเพียงแต่อาจจะเลือกวางใจกับคนบางคน และต้องระมัดระวังเป็นพิเศษกับคนที่เรารู้หน้าแต่ไม่รู้ใจให้มากขึ้น ก็ได้แต่หวังว่าเคราะห์ร้ายที่เกิดขึ้นกับฉันในครั้งนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นทำให้มีสิ่งที่ดีกว่าเข้ามาในชีวิต ฉันจะลุกขึ้นมาต่อสู้กับชีวิตและอยู่กับความเป็นจริงในวันนี้อย่างเข้าใจและมีความสุขให้ได้ อีกสิ่งหนึ่งที่ฉันจะทำได้ดีที่สุดในตอนนี้ก็คือการประหยัด เพื่อสามารถประคับประคองและส่งเสียการศึกษาของลูก ๆ ไปให้ถึงฝั่งให้จงได้ น้องรองซึ่งรู้เรื่องการตกงานของฉันแล้วยังคงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ต่อหน้าสมาชิกคนอื่น ๆ แต่วันหนึ่งเราได้คุยกันเธอขอให้ฉันบอกน้องเล็กด้วย แต่ฉันไม่ค่อยมั่นใจในความเป็นคนชอบเอื้อเฟื้อของน้องเล็ก เพราะบ่อยครั้งน้องเล็กมักจะอยากให้สมาชิกในบ้านได้รับรู้อะไร ๆ เหมือน ๆ กัน อย่างเช่นเรื่องที่นำเรื่องจะลาออกจากงานในตอนแรกไปคุยกับเด็ก ๆ เป็นต้น แต่จากคำแนะนำและขอร้องของน้องรองเรื่องความจำเป็นที่ต้องบอก เรื่องการตกงานในครั้งนี้ของฉันให้น้องเล็กได้รับทราบด้วย เพราะอย่างน้อยเธอจะได้เห็นใจและเข้าใจฉันและฉันก็ไม่ต้องคอยปกปิดให้รู้สึกเครียด วันต่อมาฉันตั้งใจจะบอกน้องเล็ก แต่ก่อนที่ฉันจะมีโอกาสได้คุยกับเธอตามคำแนะนำของน้องรอง พี่ที่ทำงานคนหนึ่งโทรมาคุยด้วยทำให้ฉันเสียน้ำตาเป็นชั่วโมงในระหว่างการคุย ที่ยิ่งคุยเหมือนยิ่งตอกย้ำความรู้สึกที่แย่ ๆ ที่ฉันพยายามจะลืมกลับขึ้นมาอีกครั้ง ตอนกลับบ้านเย็นนั้นฉันจึงหลบหน้าน้องเล็กไม่ให้เห็นหน้าตาที่บวมฉึ่งของฉัน แต่ฉันเลือกการเขียน mail เล่าเหตุการณ์ให้น้องเล็กได้รับทราบแทน จากนั้นก็เข้านอนด้วยหัวใจที่ปวดร้าวกับเหตุการณ์ร้าย ๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิตฉันอีกระลอกหนึ่ง . ถึงแม้เช้าวันรุ่งขึ้นตื่นขึ้นมาไม่ค่อยสดชื่นเท่าไร แต่หลังจากได้ให้น้องรองและน้องเล็กรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ก็ทำให้ความเครียดที่ต้องคอยระมัดระวังไม่ให้มีพิรุธหายไป และรู้สึกสบายใจขึ้นที่น้อง ๆ เข้าใจและให้กำลังใจกับฉันเป็นอย่างดี หลายวันต่อมาน้องรองแอบเล่าเรื่องนี้ให้เด็ก ๆ รู้รวมทั้งน้องหมวยและน้องแจ๋วที่บ้าน สรุปแล้วในวันที่กำลังเขียนบันทึก ไดอารี่ “คนตกงาน” เล่มนี้อยู่ในขณะนี้ สมาชิกทุกคนในบ้านรู้เรื่องกันหมดแล้วยกเว้นญาติพี่น้องที่ไม่ได้อยู่ในบ้านเดียวกัน ใจจริงฉันไม่ค่อยสบายใจเท่าไรที่สมาชิกทุกคนในบ้านรู้เรื่องนี้กันหมดแล้ว แต่อีกใจหนึ่งก็ทำให้คลายความกังวลในเรื่องที่จะต้องมาคอยปิดบัง ถึงอย่างไรเรื่องนี้ฉันก็ยังไม่อยากให้ญาติพี่น้องคนอื่น ๆ รู้ ทำให้สมาชิกทุกคนในบ้านต้องรับปากว่าจะช่วยฉันปิดเรื่องนี้เป็นความลับต่อไป ถ้าจะถามถึงเหตุผลว่าทำไมต้องปิดบัง? คำตอบก็คือ “ไม่รู้เหมือนกัน” รู้แต่ว่าไม่อยากเปิดเผยและฉันก็จะรู้สึกสบายใจกว่าการที่จะไปป่าวประกาศ ให้ทุกคนรู้ว่าฉันกลายเป็น “คนตกงาน” ที่ไม่มีคุณค่าแล้ว ยกเว้นเพื่อน ๆ ในห้องสีลมที่ฉันคิดว่าเรื่องราวที่ฉันได้บันทึกไว้ น่าจะให้แนวคิดที่เป็นประโยชน์สำหรับเพื่อนที่กำลังจะร่วมชะตากรรมเดียวกัน เพราะไม่มีใครรู้ว่าตัวเองจะตกเป็นเหยื่อของวิกฤตเศรษฐกิจที่กำลังเกิดขึ้นทั่วโลก และอาจจะลุกลามใหญ่โตมากยิ่งขึ้นในปีหน้าเมื่อไร ว่าแล้วฉันจึงยังคงเดินหน้าแต่งตัวออกจากบ้านเหมือนไปทำงานตามปกติทุกวัน พร้อมทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่ทำให้ฉันยุ่งจนไม่มีเวลามานั่งเป็นทุกข์และเศร้าใจ จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 1 ธ.ค. 51 22:30:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ความเดิมเมื่อตอนที่แล้ว... ไดอารี่ “คนตกงาน” โดย “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอนที่ 1: วันที่ฉันตกงาน http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7254591/B7254591.html ไดอารี่ “คนตกงาน” โดย “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอนที่ 2: รูดปื๊ด รูดปื๊ดกับหมอดูแม่น ๆ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7265579/B7265579.html จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 1 ธ.ค. 51 22:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นคนแรกทันมั๊ยครานี้.. จากคุณ : MESMERIC - [ 1 ธ.ค. 51 22:38:00 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไชโย.. ยังไม่ได้อ่านเลยขออ่านก่อน จากคุณ : MESMERIC - [ 1 ธ.ค. 51 22:38:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คนสอง แอบตื่นเต้นตอนแรกๆ นะครับ อิอิ เข้าใจหัวอกคนตกงานด้วยครับ ไม่อยากบอกญาติ  หรือคนอื่นให้รับรู้มาก มันรู้สึกอายๆ ยังไงไม่รู้ แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 51 22:48:17 จากคุณ : ยับเยินยากเยียวยา - [ 1 ธ.ค. 51 22:39:09 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาให้กำลังใจคับ ถ้ามีอุปสรรค ให้คิดดีไว้ก่อน คิดบ่อยๆ ร้ายกลายเป็นดี ดีแล้วดียิ่งขึ้น :D จากคุณ : Coach The Lead - [ 1 ธ.ค. 51 22:42:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนนี้สั้นจังครับ.. โหวตครับ.. ฝันดีนะครับทุกท่าน จากคุณ : MESMERIC - [ 1 ธ.ค. 51 22:46:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โฮ่ๆ วันนี้มาทันเลขตัวเดียวซะด้วย ปล. ก่อนออกจากงานเหมือนกลัวไม่ได้ออก ตอนนี้พอ "สมัครใจ" ตกงาน ดันอยากกลับไปทำงานซะงั้น จากคุณ : สตอร์เบอร์รี่ราดครีม - [ 1 ธ.ค. 51 23:25:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอาใจช่วยคับ ดีแล้วแหละคับ อย่าเก็บไว้คนเดียวเลย ผมก็พูดไปอย่างนั้นแหละ ผมก็ชอบเป็นแบบคุณเลขาเหมือนกัน 55 จากคุณ : treser[*_-] - [ 1 ธ.ค. 51 23:38:49 ]

ความคิดเห็นที่ 10 [ถ้าจะถามถึงเหตุผลว่าทำไมต้องปิดบัง? คำตอบก็คือ “ไม่รู้เหมือนกัน”] อะไรที่อยู่บนบ่าของเรา แบ่งให้คนอื่นแบกด้วยก็ได้ครับ อย่าฝืนเลย เวลาที่เราทุกข์แล้วฝืนยิ้ม คนที่รักเราจะทุกข์ยิ่งกว่าเพราะรู้สึกว่าพวกเขาไม่ดีพอที่จะช่วยเราในยามยากงั้นเหรอ? อย่างน้อยแค่นั่นข้างเวลาที่ร้องไห้ ก็ยังดี We aren't alone,are we ? จากคุณ : ฮีโร่ดอย - [ 2 ธ.ค. 51 00:17:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาติดตามอ่านและเป็นกำลังใจให้คุณเลขาฯ ครับ รอบนี้มาดึกจัง จากคุณ : jerry (jerry-t) - [ 2 ธ.ค. 51 00:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 . . จากคุณ : SEA - [ 2 ธ.ค. 51 00:43:43 A:124.120.72.167 X: TicketID:107202 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ จากคุณ : reallove (RealLove) - [ 2 ธ.ค. 51 01:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ........... คุณ "เลขาฯ ตัวแสบ!" ครับ ผมอยากบอกว่าคุณยังมีน้องรอง น้องเล็ก และเด็กๆ (ลูก) ในยามที่ผมต้องดิ้นรนด้วยตัวเอง เพื่อให้รอด ผมอยากบอกว่าคุณยังมีรถ มีบ้าน มีบัตรเครดิต ในขณะที่ผมไม่มีทั้งรถ บ้าน และบัตรเครดิต คุณมีโน้ตบุ๊ก ส่วนผมมีแค่คอมพ์ตั้งโต๊ะธรรมดาๆ ชีวิตคุณ  "เลขาฯ ตัวแสบ!" คงมีหลายสิ่งหลายอย่างที่มากกว่าผม ซึ่งผมก็ย่อมขาดหลายอย่างหลายสิ่งที่ไม่อาจเทียบเทียมคุณ บางที...ผมก็ไม่รู้ว่าความสุขแท้ๆ ของผมนั้นมันจะสิ้นสุดตรงไหน ไม่ว่าความสุข หรือความทุกข์ของแต่ละคน คงไม่อาจชั่งน้ำหนักเพื่อจะบอกได้ว่าใครมีมากหรือน้อยกว่ากัน แต่ผมชอบไดอารี่ "คนตกงาน" ของคุณ  "เลขาฯ ตัวแสบ!" นะครับ หลากหลายอารมณ์ เก็บรายละเอียดดี ยิ่งตอนนี้ ตอนที่ ๓...... ความสัมพันธ์ ผูกพัน หรือสายใยในครอบครัวนี่ ช่างอบอุ่นและมีพลังดีแท้!! จากคุณ : ผู้ชายขายฝัน (ChatchaMan) - [ 2 ธ.ค. 51 02:00:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตามอ่านมาตั้งแต่ตอนแรกเลยค่ะ อ่าน ๆ ไปคิดถึงตัวเองสมัยปี 40 เลย ตอนนั้นก้อมีอาการคล้าย ๆ แบบนี้แหละค่ะ ไม่ค่อยอยากให้ใครรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรกับตัวเอง แต่สุดท้ายยังไงเราก้อยังมีครอบครัวที่คอยอยู่ข้างเราเสมอ มันเป็นความสุขใจที่บางครั้งเรามองข้ามไป ทุกวันนี้ถึงแม้จะแยกตัวออกมาอยู่คนเดียว แต่จะพยายามกลับไปหาครอบครัวทุกอาทิตย์เสมอ ยิ่งคุณแม่เกษียณแล้วไม่อยากให้ท่านคิดมากว่าไม่มีใครคอยดูแลเดี๋ยวจะยิ่งเครียดไปใหญ่ แม้ว่าบางครั้งจะเหนื่อยจากงานมาก ๆ แล้วก้อตาม จะคิดเสมอว่าเราก้อแค่เหนื่อยกับงานเดี๋ยวกลับไปบ้านได้เล่นกับหลานก้อมีความสุขเอง แค่คิด....ก้อมีความสุขแล้วจริง ๆ คุณเลขายังมีลูก-มีครอบครัวอยู่ข้าง ๆ ให้กำลังใจ ยังไงก้ออย่ายอมแพ้อะไรง่าย ๆ นะคะ ชีวิตยังมีทางให้เราเดินไปเสมอ ปัญหาทุกอย่างก้อต้องมีทางแก้ด้วยกันทั้งนั้นแหละค่ะ คิดซะว่าอุปสรรคคือสิ่งพิสูจน์ความอดทนและความตั้งใจของเรา ถ้าเราไม่ยอมแพ้ซะอย่าง....ไม่นานเราจะผ่านมันไปได้ค่ะ จะเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้! สู้! จากคุณ : Ohe-Ae (Ohe-Ae) - [ 2 ธ.ค. 51 09:05:32 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เพิ่งตกงานเหมือนกัน จากคุณ : ปาท่องโก๋เกลียว - [ 2 ธ.ค. 51 09:31:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตามมาจากตอนที่ 2 ค่ะ จะรออ่านต่อไปค่ะ จากคุณ : kanchan_ne - [ 2 ธ.ค. 51 09:34:38 ]

ความคิดเห็นที่ 18 [ถ้าจะถามถึงเหตุผลว่าทำไมต้องปิดบัง? คำตอบก็คือ “ไม่รู้เหมือนกัน”] เข้าใจความรู้สึก เพราะถ้าเป็นผม ก็คงจะปิดปัง แม้จะรู้ทั้งรู้ว่า "ความลับไม่มีในโลก ไม่ช้าไม่เร็ว ใครต่อใครก็คงจะต้องรู้" แต่การทำใจให้บอกคนที่เรารัก มันยากจริงๆ เหมือนมีภูเขามาทับอกเรายังไงยังงั้น เมื่อภูเขาลูกนั้นถูกยกออกไปแล้ว เชื่อว่าในใจของคุณเลขาฯ คงได้ผ่อนคลายลงไปบ้าง และจะได้เผชิญกับความเป็นจริงอีกครั้ง มันไม่สาหัสสากรรจ์อย่างที่เราเป็นกังวลแน่ๆ [เอ้อ…ไป break เข้าห้องน้ำสักหน่อยดีกว่า ว่าแล้วฉันก็ลุกจากโต๊ะเดินไปเข้าห้องน้ำและทิ้ง Note book และสมบัติส่วนตัวไว้ คิดว่าไม่น่าจะมีใครบังอาจมาเก็บไปเป็นสมบัติส่วนตัวโดยไม่ได้รับอนุญาต] ความประมาท เป็นบ่อเกิดของความเสียหาย (ถ้าจำไม่ผิด) พระพุทธเจ้าพระโอวาทปาติโมข์ต่อพระสงฆ์ที่เข้าเฝ้า 1,250 รูป  ก่อนเสด็จดับขันธ์ปรินิพาน ดังนั้น ไม่เพียงแต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่าง Notebook หรือสมบัติส่วนตัวอื่นๆ ที่วางไว้ล่อหูล่อตาผู้คน แต่รวมถึงการดำรงค์ชีวิตด้วย ยิ่งช่วงนี้เศรษฐกิจและการเมืองบ้านเมืองเราวิกฤติ ยิ่งไม่ควรประมาท เชื่อว่าคุณเลขาฯ คงจะเข้าใจนัยยะที่ผมส่งสารส์ไปถึงได้ไม่ยาก จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 2 ธ.ค. 51 09:43:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อย่างน้อยข้อดีที่คนอื่นๆได้รับรู้ว่าพี่ตกงาน ก็คือพี่ไม่ต้องร้องไห้คนเดียวแล้วนะคะ พวกเค้าคือคนที่รักและหวังดีกับพี่อย่างจริงใจที่สุด พร้อมจะร่วมทุกข์กับพี่ไปด้วย เป็นกำลังใจให้พี่เลขาตัวแสบต่อไป ทุกๆตอนๆค่ะ : ) จากคุณ : BadbadGirl - [ 2 ธ.ค. 51 09:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สู้..สู้..ค่ะ จากคุณ : luxorn - [ 2 ธ.ค. 51 10:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ความเข้มแข็งคือการเอาชนะปัญหา แต่ความเข้มแข็งกว่าคือการยอมรับปัญหาที่ยังแก้ไม่ได้ อยู่กับปัญหา และมีชีวิตอยู่ต่อไป อ่อนแอบ้างก็พัก เมื่อคิดว่าพร้อม ก็สู้ต่อไป จากคุณ : tgih - [ 2 ธ.ค. 51 10:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาเป็นกำลังใจให้คุณเลขา สู้ๆ จากคุณ : mengnoi - [ 2 ธ.ค. 51 10:46:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาให้กำลังใจครับ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ครับ จากคุณ : แรงบันดาลใจ (Motivation) - [ 2 ธ.ค. 51 11:03:09 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอขอบคุณสำหรับ Give ที่มอบให้โดย คุณ : BRACKET คุณ : สตอร์เบอร์รี่ราดครีม คุณ : wonderchoice คุณ : Rasia คุณ : ChatchaMan คุณ : kanchan_ne คุณ : ม้าดีกำลังเยี่ยม ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นจาก... คุณ : MESMERIC--->ตอนนี้สั้นหน่อยเพราะรู้สึกว่ายิ่งเขียนยิ่งคิดลบ จึงขอจบก่อนแล้วค่อยขึ้นตอนใหม่ที่น่าจะเป็นเรื่องกิจกรรมหลักที่กำลังทำอยู่ในขณะนี้จริง ๆ ขอบคุณสำหรับเสียงโหวต คุณ : ยับเยินยากเยียวยา--->เอ หรือว่าเหตุผลที่ไม่อยากบอกใครเพราะรู้สึก “อาย”? คงจะมีส่วนเป็นเช่นนั้นจริง ๆ อายที่จะให้เขารู้ว่าเราล้มเหลว แต่ใครจะรู้ว่า “ความล้มเหลวในวันนี้ อาจเป็นจุดเริ่มต้นของความสำเร็จในวันหน้า” ก็ได้!! คุณ : Coach The Lead--->ขอบคุณสำหรับกำลังใจ  ระยะหลังนี้ไม่ค่อยเห็นเข้ามาห้องสีลม :( เห็นด้วยกับคุณ Coach The Lead ว่าคิดดีบ่อย ๆ เรื่องร้าย ๆ ก็กลายเป็นดี ที่ดีแล้วก็จะดียิ่ง ๆ ขึ้น คุณ : สตอร์เบอร์รี่ราดครีม--->เป็นอย่างที่ว่าจริง ๆ ด้วย แต่ไม่ใช่ที่เดิม คุณ : treser[*_-]--->หลาย ๆ เรื่องที่เราปลอบใจและให้กำลังใจผู้อื่น แต่พอเจอปัญหานั้น ๆ กับตัวเองจริง ๆ เราก็กลับหาทางแก้ปัญหาเองไม่ได้เหมือนกัน คุณ : ฮีโร่ดอย--->No, we aren’t alone! แต่ก่อนที่เขาเหล่านั้นจะมานั่งร้องไห้กับเรา เรากลับคิดว่าเขาจะหนีเราและปัญหาของเรา  เราจึงหลีกเลี่ยงที่จะไม่บอกเขา เสมอ คุณ : jerry (jerry-t)--->ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คุณ : SEA –--->ขอบคุณที่เข้ามาดู คุณ : reallove (RealLove)--->ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คุณ : ผู้ชายขายฝัน (ChatchaMan)--->เรื่องความสุขความทุกข์ที่คุณ ChatchaMan กล่าวถึง ทำให้คิดถึงข้อความบางตอนในกระทู้ที่ตั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้และขอคัดบางส่วนมาให้อ่านกันอีกทีดังนี้ ไม่สำคัญว่า มีทรัพย์มากหรือน้อย แต่สิ่งสำคัญคือ ต้องใช้ให้น้อยต่างหาก .. ชีวิตจึงจะมีเหลือมากกว่าขาด .. คนที่มีความสุขมิใช่คนที่มีมากที่สุด แต่เป็นคนที่ต้องการน้อยที่สุด ..ยิ่งมีความต้องการน้อยลง .. สมบัติที่มีอยู่เดิม ก็ดูเหมือนมีมากขึ้น ใบลาออกจากความทุกข์ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7235075/B7235075.html ขอบคุณที่ชอบ ไดอารี่ "คนตกงาน" ของ "เลขาฯ ตัวแสบ!" คิดว่าอีก 3-4 ตอนจากนี้จะมีเรื่องราวที่คุณสามารถให้คำแนะนำได้ดีเพราะน่าจะตรงกับสิ่งที่คุณสนใจ! คุณ : Ohe-Ae (Ohe-Ae)--->ดีใจที่เจอคนที่มีเรื่องราวและอดีตที่คล้าย ๆ กัน ครอบครัวเป็นสุดยอดแห่งความรักความสุขและความอบอุ่นที่บ่อยครั้งเรามักจะมองข้ามจริง ๆ ด้วย ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คุณ : ปาท่องโก๋เกลียว--->ขอให้ได้งานใหม่เร็ว ๆ นะ คุณ : kanchan_ne--->ขอบคุณที่ติดตามอ่านและเป็นกำลังใจ คุณ : เตร็ดเตร่--->ตอนนี้เหมือนยกภูเขาออกจากอกจริง ๆ แต่ลึก ๆ ก็ยังอดรู้สึกเศร้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ เรื่องความประมาทเป็นบ่อเกิดแห่งความหายนะนั้นเป็นคำกล่าวที่ถูกต้องทีเดียว ขอบคุณสำหรับคำเตือนที่ทำให้ต้องเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น คุณ : BadbadGirl--->ขอบคุณที่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอมา คุณ : luxorn--->ขอบคุณสำหรับกำลังใจ สู้ ๆๆ คุณ : tgih--->ตอนนี้กำลังพยายามทำความเข้าใจและทำใจยอมรับกับเรื่องร้ายที่เกิดขึ้น และจะกำลังพร้อมที่จะลุกขึ้นมาต่อสู้ต่อไปแล้ว คุณ : mengnoi--->ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คุณ : แรงบันดาลใจ (Motivation) --->ขอบคุณสำหรับกำลังใจ แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 51 11:09:25 จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 2 ธ.ค. 51 11:07:37 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ลงชื่อก่อนค้าบบบบบบ จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 2 ธ.ค. 51 12:39:30 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คนตกงาน ไม่ใช่คนที่ไม่มีคุณค่าหรอกนะคะ   คนที่มีโอกาสทำงาน แต่ไม่อยากทำ เลือกนั่นเลือกนี่  ต่างหากล่ะคะ ที่ดูเหมือนไม่มีค่า เราเชื่อว่า  คุณเป็นคนที่มีคุณค่าค่ะ  ไม่ว่าจะออกจากงานด้วยเหตุผลใด  ขอให้เชื่อมั่นในตรงนี้  ก่อนที่จะเริ่มงานใหม่ค่ะ   เปลี่ยนงานไม่ใช่เรื่องผิดปกติค่ะ  รอสักพัก แล้วจังหวะชีวิตเรา ก็จะกลับเข้าสู่ระบบ จากคุณ : วันนี้รักเธอที่สุด - [ 2 ธ.ค. 51 12:42:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ซะแว๊บ มาอ่านบทความดี ๆ จะรออ่านต่อนะครับ จากคุณ : เอลฟ์น้อย - [ 2 ธ.ค. 51 12:53:22 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นกำลังใจให้ครับ ........................................... ก้าวต่อไป............คุณเลขาฯ http://www.yimtamphan.com/?p=38 จากคุณ : ใบหูมังกร - [ 2 ธ.ค. 51 13:01:06 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วก็มาให้กำลังใจกันต่อ ดีแล้วค่ะที่มีคนเข้าใจและให้กำลังใจที่รักเราจริงนะคะ ของนันนี่น้าแฟนพูดตั้งแต่วันแรกที่ทำงานที่ใหม่ว่าเดี๋ยวก็ออก แอบเสียใจแต่ก็นะ เราคงเป็นแบบนั้นมั้งออกงานบ่อย ไม่พอใจก็ออก เห้อออ  ไม่มีใครเข้าใจเรามากกว่าตัวเราเอง จากคุณ : hanawa - [ 2 ธ.ค. 51 13:05:29 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แอบเห็นด้วยนะคะ ต้องหาอะไรทำไม่ให้เครียด โดษพิษเศรษฐกิจคะ ตอนนี้ทำแต่ขนม55555 เพลินดีเหมือนกัน จากคุณ : เบรานิ่ง - [ 2 ธ.ค. 51 13:23:14 ]

ความคิดเห็นที่ 31 พี่ๆ ระวัง Notebook หายนะครับ ... มาอ่านเช่นกันครับ จากคุณ : KENG76 - [ 2 ธ.ค. 51 13:46:45 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีพี่เลขาค่ะ ขออนุญาตเรียกพี่ค่ะ   แม้แบมจะไม่เคยได้ทักทายพี่เลขาผ่านหน้ากระทู้มาก่อน   แต่แบมเป็นคนหนึ่งที่ได้อ่านหลายบทความของพี่และได้นำหลายสิ่งจากกระทู้พี่ไปพัฒนาตัวค่ะ ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น  ยอมรับว่า ตกใจไม่น้อยค่ะ   ขอให้ลุกขึ้นสู้และเดินต่อได้โดยเร็วค่ะ       ทั้งนี้  การสู้  หมายถึง  การสู้กับความรู้สึกของตัวเอง   การสู้กับหนทางข้างหน้าที่ไม่มีอะไรเหมือนที่พวกเราคุ้นเคยอีกต่อไป     การสู้นั้น ต้องใช้พลัง    ต้องปิดบางมุมของใจ  เพื่อเปิดทั้งใจรับพลัง    แบมเชื่อว่า ที่สีลมแห่งนี้มีพลังพร้อมให้พี่เลขาค่ะ     เหลือแต่เรื่องปิดบางมุมของใจที่เป็นเรื่องเฉพาะตัวของพี่เลขา    ซึ่งแบมเป็นกำลังใจค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 2 ธ.ค. 51 14:04:50 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ^ ^ โอ้แห่ะ !!!!! น้องสาวคนเก่งของผมก็มาทักทายด้วย จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 2 ธ.ค. 51 14:55:58 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขออนุญาต คุณเลขาสุดสวย และ คุณผู้ชายขายฝัน นำเสนอกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7275710/B7275710.html จากคุณ : Mythica (Mythica88) - [ 2 ธ.ค. 51 15:02:34 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มาให้กำลังใจคุณเลขาค่ะ ตอนนี้พอทราบแล้วว่าคุณเลขาออกจากงานเพราะว่าอะไร แรกๆ ก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมคุณเลขาต้องออกมานั่งนอกบ้านทุกวัน ตอนนี้ก็เข้าใจแล้วเช่นกันค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณเลขานะคะ คุณเลขายังมีเด็กๆ ที่น่ารักที่ยังคงมีความรัก เป็นห่วงอย่างจิงใจให้ตลอด 24 ชม. สำหรับดิฉันที่ลาออกเพราะว่า อยากลาออกมานานแล้วเช่นกัน แรกทีเดียวที่บ้านอยากให้ช่วยกิจการงานที่บ้าน ที่แสนจะยุ่งเหยิง ...ทั้งๆที่ไม่อยากจะช่วยทำ ..เพราะถ้าอยากช่วยทำแต่แรกก็คงไม่ ออกมาทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน ตั้งแต่จบโทมา ...สับสนในตัวเองอยู่นาน ว่าจะยังไงดี คิดในใจว่า เอาหละโกยโบนัสแล้วค่อยลาออกแล้วกัน สุดท้ายที่ตัดสินใจว่าจะอำลา ก้าวออกมา พร้อมโบนัสก้อนนึงในมือ...เพราะว่า บริษัท เปลี่ยนรัฐบาลใหม่ เอารมต.เก่าออกไปสามท่าน เกิด แรงกดดันขึ้นมากมายใน บ. ซ้ำ นาย(รัฐบาล)ใหม่ยังเป็น น้องเขยของผู้ใหญ่ในออฟฟิตนั่นแหละค่ะ ...   เรื่อง Lab Top ขอเป็นห่วงด้วยคนค่ะ จากคุณ : babbbirdbird - [ 2 ธ.ค. 51 15:43:26 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มาให้กำลังใจด้วยคนครับ คนเราบางครั้งก็ไม่อยากมีเหตุผลกับการกระทำบางอย่างเหมือนกันนะครับ ก็ขอให้สู้ต่อไป และหาหนทางที่เหมาะสมที่สุดกับสภาพการณ์อย่างนี้ได้โดยเร็วครับ สู้ สู้ จากคุณ : ท้อได้ แต่อย่าหยุดทำ (salem) - [ 2 ธ.ค. 51 16:02:35 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ติดตามอ่านอยู่ครับ จากคุณ : กาฟิว - [ 2 ธ.ค. 51 16:09:04 A:10.11.12.28 X:203.155.9.163 TicketID:155104 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตามอ่านทุกระยะครับ จากคุณ : ตวงสิทธิ์ - [ 2 ธ.ค. 51 17:05:49 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ขอขอบคุณสำหรับ Give ที่มอบให้โดย คุณ : Mythica88 คุณ : pigzillar คุณ : วันนี้รักเธอที่สุด คุณ : ParikaWan คุณ : hanawa คุณ : mpl2004 คุณ : มนต์เมืองนนท์ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นจาก... คุณ : มดแดง (mpl2004) --->สวัสดีคุณมดแดง ช่วงนี้บรรดาสมาชิกก๊วน 99 หายไปไหนหมดอ่ะ? คุณ : วันนี้รักเธอที่สุด --->แปลกแต่จริงว่ามองคนตกงานทั่วไปว่ามีคุณค่าในตัวเองเสมอ   แต่พอมาเจอกับตัวเองเข้ากลับมองว่าตนเองเป็นคนไร้คุณค่าในสายตาคนอื่น (สงสัยจะคิดมาก) ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความเชื่อมั่นที่มีต่อ “เลขาฯ ตัวแสบ!” คุณ : เอลฟ์น้อย --->ขอบคุณที่มองว่า ไดอารี่ “คนตกงาน” ของ “เลขาฯ ตัวแสบ!” เป็นบทความที่ดี แค่นี้ก็เป็นกำลังใจให้เกิดแรงบันดาลใจในการพยายามผลิตเรื่องเล่าที่มีคุณภาพมาแชร์กันต่อ คุณ : ใบหูมังกร --->ปกติเคยได้รับแต่แตงโมรสหอมหวาน 1 ชิ้นจากคุณใบหูมังกร วันนี้รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่เข้ามาให้กำลังใจแถมบทเพลงที่ไพเราะและมีความหมายลึกซึ้ง ทำให้เกิดความ “ฮึกเฮิม” ที่จะต้องเดินก้าวไปข้างหน้าและต่อสู้กับชีวิตต่อไป ชื่อเพลง: Come One Day ร้องโดย: Adrian DeSilva —————————- Where, where are your dreams. You’ve miss placed them or so it seems. You, you’ve been running away. Been running from yourself, Its up to you and no one else. If you don’t care, if you don’t try, Then life will pass you by, But you won’t know, and time will show, The fire burnt out long ago. Gotta to keep on pushing Push it everyday. Trying every way. Keep moving on, keep going now. Keep pushing on your way. Keep going now, don’t hesitate. Your dreams will come one day. They will come one Maybe some day, Maybe somehow, You’ll stand up and make us proud. And if they say, You’re a fool to try. Just smile and walk on by. Need to keep on pushing, Pushing it everyday, Trying everyway. Keep moving on, keep going now. Keep pushing on your way. Keep going now, don’t hesitate. Your dreams will come one day. Keep moving on, keep going now. Keep pushing on your way. Keep going now, don’t hesitate. Your dreams will come one day. They will come one คุณ : hanawa --->จริงของคุณ hanawa ว่าใครที่ไม่มาเป็นเราหรือโดนเองก็จะไม่เข้าใจ เรื่องการลาออกหรือการตกงานเป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นกับเราเองจึงจะรู้ว่าทำไมเราต้องทำเช่นนั้น! คุณ : เบรานิ่ง --->ถ้าทำขนมเก่งน่าจะหาร้านสำหรับฝากขายด้วยจะได้มีรายได้พิเศษสำหรับซื้อขนมของเจ้าอื่นมาชิม ^_^ คุณ : KENG76 --->ขอบคุณสำหรับคำเตือนเรื่อง Notebook จะได้เพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น คุณ : bam_ka@ --->รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่คุณแบมเข้ามาให้กำลังใจถึงในกระทู้ ส่วนตัวแล้วแอบอ่านกระทู้ “คุณภาพ” ของคุณแบมเสมอ แต่ยอมรับว่าบ่อยครั้งเข้าไม่ถึงเพราะมักจะเป็นเรื่องหนัก ๆ และผู้ที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นในกระทู้ของคุณแบมก็ระดับเทพและเซียนทั้งสิ้น จึงทำให้ไม่กล้าและต้องค่อย ๆ ย่องออกไปเงียบ ๆ หลังจากอ่านเสร็จ ปัจจุบันพันทิปมีระบบถูกใจให้ Give รู้สึกดีเพราะถ้าเป็นเรื่องที่เราเข้าไม่ถึงอย่างว่า แต่พิจารณาแล้วว่าเป็นกระทู้คุณภาพที่จะเป็นประโยชน์กับท่านผู้อ่านก็ Click ให้ Give เหมือนกับที่ได้ทำให้กับกระทู้ “ขอพลังจงอยู่กับท่าน” ของคุณแบม http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7233349/B7233349.html วันที่นัดรับประทานอาหารกับลุงแอ็ดพร้อมกับสมาชิกก๊วน 99 อีก 6 คนเมื่อเดือนมีนาคม ลุงแอ็ดเคยเล่าชื่นชมในความเป็นคนน่ารักและมากความสามารถของคุณแบมให้ฟังด้วย รู้สึกชื่นชมและขอบคุณที่เข้ามามอบกระทู้คุณภาพให้ห้องสีลมนี้อยู่เสมอด้วยเช่นกัน จะเก็บไมตรีจิตที่ได้รับครั้งนี้ให้อยู่ในความทรงจำตลอดไป ^_^ คุณ : เตร็ดเตร่ --->รู้สึกประทับใจกับเกียรติที่ได้รับเช่นกัน คุณ : Mythica (Mythica88) --->สวัสดีคุณ Mythica88! หายไปไหนเป็นนานทีเดียว ยังระลึกถึงมิตรภาพที่เคยมอบให้เสมอ ขอบคุณสำหรับ Link กระทู้ของคุณ ผู้ชายขายฝัน (ChatchaMan) เพราะถ้าไม่ส่ง link มาให้ช่วงนี้ก็คงไม่มีเวลาเข้าไปตามอ่านกระทู้ของเพื่อน ๆ ก็จะทำให้พลาดกระทู้ดี ๆ และไม่ได้รู้จักเพื่อนคนนี้มากขึ้น คุณ : babbbirdbird --->ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำเตือนเรื่อง Labtop หวังว่ากิจการที่บ้านจะเจริญรุ่งเรืองยิ่ง ๆ ขึ้นหลังจากได้สมาชิกในครอบครัวคนใหม่ อย่างคุณ babbbirdbird มาเป็นกำลังสำคัญในการทำธุรกิจต่อไปด้วยนะ คุณ : ท้อได้ แต่อย่าหยุดทำ (salem) --->ขอบคุณสำหรับกำลังใจ   ตอนนี้ก็กำลังลุกขึ้นมาสู้ด้วยการหาทางทำกิจกรรมไม่ให้ว่างอยู่เหมือนกัน คุณ : กาฟิว – --->ขอบคุณที่ติดตามอ่าน คุณ : ตวงสิทธิ์ --->ขอบคุณที่ติดตามอ่าน จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 2 ธ.ค. 51 17:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาอ่านแล้วก็ค่อยๆ แกะแงะ หาเหตุผลที่ทำให้ จขกท.ลาออก จากคุณ : pinestand - [ 2 ธ.ค. 51 18:35:42 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วเข้าใจลึกซึ้งเลยค่ะ เพราะเป็นอาการเดียวกันอยู่ ไม่อยากให้ใครเป็นห่วง ก็พยายามทำตัวให้เข้มแข็งเข้าไว้ แต่จริงๆแล้วเศร้ามากเลย T_T อ่านแล้วชวนติดตามดีค่ะ คุณเลขา น่าจะเป็นนักเขียนได้นะเนี่ย เผื่อจะเจออาชีพใหม่ที่ดีว่าเดิม ยังไงขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 51 19:10:29 จากคุณ : ซีเจ็กฉ่ายใส่โหล - [ 2 ธ.ค. 51 19:03:17 ]

ความคิดเห็นที่ 42 การพยายามปิดบัง หรือสร้างเรื่องราว ที่ไม่ใช่ความจริง จะสร้างความเครียดให้กับตัวเองโดยไม่รู้ตัวครับ ความรู้สึกนี้จะเหมือนกับตอนคุณเลขาคิด scenario ต่าง ๆ แทนใจ boss หรือหัวหน้า HR ในเรื่องเล่าตอนก่อนนั่นแหละ ไม่ใช่เรื่องดีเลยครับ มันจะทำให้เราเครียด และไม่มีความสุข สู้เผชิญหน้ากับความจริง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด จะทำให้สบายใจมากกว่า จากคุณ : Morning Star - [ 2 ธ.ค. 51 19:13:45 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เพิ่งอ่านจบอ่ะคับ เรื่องแรกที่ต้องการบอกคือ การวางสิ่งของใดก็ตามไว้ในที่สาธารณะ ไม่ว่าจะเป็นแค่หมวก ขนม ของที่เพิ่งซื้อมา หรือของมีค่าก็ตาม ให้พึงนึกไว้เสมอ ว่าอาจ หาย ได้ทุกเมื่อ เพราะการที่เราคิดว่าไม่มีอะไร มักเป็นสาเหตุใหญ่ที่ทำให้ "มี" อะไรเกิดขึ้นทุกที..สิน่า !!! ........ ตอบคห.ที่ 39 ของพี่นะคับ ตอนนี้พี่แมว กระต่ายน้อยฯ กำลังยุ่งวุ่นวายกับที่ทำงาน เนื่องจากสถานการณ์บ้านเมืองได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการทำงานด้วยคับ ส่วนน้องนู๋รักนะฯกับข้าเจ้า ก็โดนพิษเศรษฐกิจเล่นงานกัน มากบ้างน้อยบ้างตามกระแส เลยเครียดกันคนละนิดละหน่อยพอสนุกสนาน...เอ๊ะ ...  ตกลงเครียดหรือสนุกหว่า ??? สิทกำลังเครียดเรื่องทำ paper ส่งภายในวันที่ 30 ธ.ค.นี้ ส่วนพี่ drof ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลยอ่ะคับ เจอกันตามหน้ากระทู้มากกว่า โดยรวมแล้วต่างมีเรื่องเครียดกันไปคนละอย่างสองอย่าง พอไม่ให้เหงา 555++ ...... ยังไงความเครียดก็ไม่สามารถทำอะไรเราได้มากไปกว่าอาการปวดหัว หากเรารักษาจิตใจและอารมณ์ให้มั่นคง ประคองสติให้ตั้งมั่น พร้อมที่จะยอมรับ และเรียนรู้ในสิ่งต่างๆที่จะเกิดขึ้นกับตัวเรา แค่นี้ความเครียดก็จะหนีออกไปจากตัวเราได้เอง ขอให้พี่สุดสวยทักทายอารมณ์ของตัวเองในทุกๆวัน ว่าวันนี้อารมณ์ปกติมั๊ย หาที่ผ่อนคลายหรือวิธีปลดปล่อยอารมณ์ได้หรือยัง สู้ๆนะคับ ก๊วน 99 ไม่ได้หายไปไหน แต่อยู่ใกล้เพียงนึกถึง ... จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 2 ธ.ค. 51 20:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ท้อได้แต่อย่าถอย ควรถอยหนึ่งก้าวเพื่อก้าวต่อไปที่มั่นคง สู้ๆ ครับ จากคุณ : ERECTUS - [ 2 ธ.ค. 51 21:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 45 แวะมาอ่านครับ เดี๋ยวต้องไปนอนแล้ว ช่วงนี้เป็นหวัดซะแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะครับ จากคุณ : seto16 - [ 2 ธ.ค. 51 21:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เป็นเลขาตกงานเช่นกันคะ    ของดิฉันนายไม่รักคะไม่เชื่ีอในตัวเลขากลับเชื่อคนยุยงส่งเสริมคะ ทำงานมา 16 ปี ก็มีนายคนนี้แหละที่เลิกจ้างพอกันทีกับการยืนเคียงข้างนายที่ไม่เห็นใจเรา คิดว่าหมดกรรม ยังไงก็ยังติดตามและเป็นกำลังใจคุณนะคะ ชอบการเขียนมากคะ จากคุณ : KANGKOJUNG - [ 2 ธ.ค. 51 22:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ฮาฮาฮา     สะใภ้อัปลักษณ์ ยังไงซักวันก็ต้องพบแม่ผัว ภาษิตบู๊ลิ้มเค้าว่าไว้นะพี่สุดสวย ยังไงคนที่บ้านก็ต้องทราบอยู่วันยังค่ำแหละน่า จะผัดพริกแกงไม่ให้กลิ่นโชยไปข้างบ้าน ยังง่ายกว่าเล้ยพี่ ช่วงนี้เล่นเนตได้วันละครึ่งชั่วโมงเองครับ  ง่วงนอน กลับบ้านดึก ตื่นเช้า นนทบุรี อ้อมใหญ่ สมุทรสาคร ราชเทวี วนๆเวียนๆ ไปตามรับส่ง ลูกสาวชาวบ้านอยู่อ่ะ อากาศมันหนาว เลยอยากอยู่ใกล้เธอไว้ให้อุ่นๆ จากคุณ : drof - [ 2 ธ.ค. 51 22:44:34 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เปิดโลกกว้าง ให้กว้างกว่า กว่าที่คิด เตรียมใจพิศ เพ่งมอง ลองสิ่งใหม่ การเดินทาง สร้างสรรค์ ความมั่นใจ เรียนรู้ได้ อย่างเข้าถึง ซึ่งความจริง เข้าใจโลก เรียนรู้คน ทุกหนแห่ง ได้รับแรง บันดาลใจ จากชายหญิง เห็นความเหมือน เยือนความต่าง อย่างรู้จริง โลกไม่นิ่ง เราต้องก้าว เพื่อเข้าใจ เห็นความทุกข์ ยลความยาก เขาบากบั่น บ้างสุขสันต์ สนุกสนาน ช่างสดใส ชีวิตคน ปนสองด้าน ต้องมั่นใจ เจอะเรื่องร้าย พบเรื่องสุข อยู่ทุกวัน ไปเปิดหู เปิดสองตา ให้กล้าแกร่ง เร่งเสริมแรง ประสบการณ์ ผ่านความฝัน เอาความจริง ที่พบเห็น เป็นเดิมพัน ชีวิตนั้น ไม่มีทุกข์ หรือสุขเกิน   ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 2 ธ.ค. 51 22:44:47 ]

ความคิดเห็นที่ 49 อ้าว .......... มาตอนไหนเนี่ย....... อ่านจบแล้วครับ จากคุณ : SiTZ - [ 2 ธ.ค. 51 22:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 50 555++  ก๊วน 99 ทยอยมาแว้วววววววววว อุ๊บส์!! เดี๋ยวออกแม่น้ำอีก ม่ายดี ม่ายดี พี่ drof คิดถึงเน้อ จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 2 ธ.ค. 51 22:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตามมาโหวตๆ จากคุณ : นมัสเต (นมัสเต) - [ 2 ธ.ค. 51 23:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ตอนมรสุมครั้งใหญ่  ได้เรียนรู้คำว่า  "เปลี่ยน" มีอะไรที่ยังยืนบ้าง คำตอบยังหาไม่ได้เลย....เพราะมัน "ไม่มีความยังยืน"   สักอย่าง ก็เพราะ "การเปลี่ยนแปลง"  นำพาสิ่งอื่นมาแทนที่ ถ้าชีวิตไม่เปลี่ยนคงไม่รู้จักคำว่า  ก้าวหน้า  ความสำเร็จ  ภูมิใจ  รอยยิ้ม ถ้าจะเปลี่ยนแล้วเจอ ทุกข์แสนทุกข์  เศร้าแสนเศร้า  ทั้งเหงาและเดียวดาย จึงได้เรียนรู้เพิ่มถึงคำว่า  "ธรรมดา" "ธรรมดาของการเปลี่ยนแปลง" มีเพลงให้ฟังค่ะ  คำพูดมันพร้อมอยู่ในคำร้องแล้ว ฉันรักเพลงนี้มากมันทำให้มีใจมีพลังขึ้น ทำให้ความคิดสว่างขึ้น http://en-light.com/V2/s/02_Season.html (แม่บ้านต่างแดนหนึ่งในแฟนคลับขี้อายของคุณ) เข้ามาเพิ่มว่าระหว่างฟังคลิกที่แถบด้านขวาลงไปเรื่อยๆนะคะจะเจอ "วันฟ้าสวย" แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 51 00:56:57 จากคุณ : คุณจ๊ะจ๋า - [ 3 ธ.ค. 51 00:52:02 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สวัสดีค่ะ คุณเลขาฯ ตาลไม่ได้เข้าห้องสีลมมานาน พอเข้ามาก็มาเจอไดอารี่นี้ ตอนที่ 3 แล้ว คุณเลขาฯเขียนน่าติดตามมากๆเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ และทุกๆอย่างค่ะ จากคุณ : ตาลบูด (GaljaZZZ) - [ 3 ธ.ค. 51 06:50:45 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ขออนุญาต Post อีกครั้ง อยากฝาก ข้อคิดว่า การเป็นคนตกงานหรือไม่ นั้นไม่ใช่ปัญหาสำคัญ สิ่งที่ต้องก้าวต่อไปคือ เราจะต้องมีจิตใจที่มั่นคงและเราจะต้องรู้ว่าเราจะมีกิจกรรม( Activity) อะไรต่อไป เพื่อให้การดำเนินชีวิตของเรามีความสุขและมีคุณค่าต่อคนรอบข้างและสังคมต่างหาก ผมอยากให้เราลองมองในอีกมุม ก็คือ เรามีโอกาสที่ได้ใช้เวลาในสิ่งที่เราอยากจะทำเพิ่มขึ้น ซึ่งหากมองในมุมเดิม ที่เรามีจะต้องเสียเวลา 8.00-17.00 ที่เราต้องวุ่นวายกับชีวิตการทำงานไปวันๆ ดังนั้นเมื่อมีโอกาสเวลานี้ ลองเอาเวลามาค้นหาและทบทวนตนเอง  โดยลองถามว่าสิ่งที่เราต้องการสูงสุดในชีวิตคืออะไร และค่อยนำมาสังเคราะห์ประเด็นต่างๆ และคิดวิธีวางแผนการดำเนินชีวิตอย่างระมัดระวังครับ ผมเคยผ่านช่วงหนึ่งคือ การเป็น "คนตกงาน" และในการใช้ชีวิตช่วงตกงานนั้น เมื่อผมลองมองย้อนกลับไป ผมคิดว่าเป็นช่วงที่ดีที่สุดของชีวิตอีกช่วงหนึ่ง เพราะมันสอนให้เราได้เข้าใจในสัจจธรรม หลายๆด้าน เช่นทุกสิ่งล้วนอนิจจัง คือ ไม่ยั่งยืน ซึ่งเดิมเรามักจะประมาทในการดำเนินชีวิต ก่อหนี้สินมากมาย เพราะคิดว่า พอสิ้นเดือนเงินเดือนออกก็เอามาชำระหนี้ค่ารถ ค่าบ้าน และมักใช้จ่ายอย่าสนุกสนาน  จนเมื่อตกงานจึงได้เข้าใจและพบเห็นสิ่งที่เป็นสัจจธรรม นอกจากนี้ในวิกฤตมักมีโอกาสที่ดี เหมือนเรื่องที่หลายคนเคยบอกว่า ถ้าเรายังยึดติดสิ่งต่างๆ เราก็จะมักติดในกรอบแนวความคิดเดิมๆ ของเรา และมักจะไม่กล้าเปลี่ยนแปลง ทำให้เราทิ้งโอกาสที่มองไม่เห็นไป และที่สำคัญคือ ผมอยากจะบอกว่า "เงิน" ก็ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต ให้มองว่ามันเป็นเพียง "เครื่องมือ(Tool)" ที่ช่วยให้เราสามารถดำเนินชีวิตไปอย่างไรเท่านั้น หากเราไม่ปรุงแต่งชีวิตให้มากมาย ผมมั่นใจว่าคุณไม่อดตาย และเราก็จะได้พบ ได้เห็นสิ่งดีๆ และ เห็นมุมมองที่เราไม่เคยคิดว่าจะมีในโลกใบนี้ครับ จากคุณ : arroy mark - [ 3 ธ.ค. 51 09:10:04 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ขอขอบคุณสำหรับ Give ที่ได้รับเพิ่มเติมจาก คุณ : คุณจ๊ะจ๋า คุณ : GaljaZZZ คุณ : kitz คุณ : passerby83 ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นจาก... คุณ : pinestand --->สรุปแล้วแกะแงะเหตุผลออกมาได้หรือยังอ่ะ? คุณ : ซีเจ็กฉ่ายใส่โหล --->เชียร์กันแบบนี้ ถ้าออกพ๊อกเก็ตบุ๊คแล้วจะช่วย “คนตกงาน” ซื้อสักเล่มป่าว? คุณ : Morning Star --->การกระทำครั้งนั้นนับเป็นบทเรียนที่มีราคาแพงมาก แล้ววันนี้ก็ทำให้ได้รู้จักจิตใจและตัวตนที่แท้จริงของคนมากขึ้น นับว่าคุ้มค่ากับค่าเรียนที่จ่ายไปมากมายนัก!!! คุณ : มดแดง (mpl2004) --->ขอบคุณคุณมดแดงที่เข้ามา updates เกี่ยวกับเพื่อน ๆ ก๊วน 99 คิดถึงทุก ๆ คนมากมายและหวังว่าจะได้พบกันอีกครั้งปีหน้า โดยเฉพาะสำหรับคุณมดแดงและคนสนิท (ที่สุด) ที่ยังค้างต้องเลี้ยงอาหารเย็น 1 มื้อ โทษฐานที่ตอบคำถามเรื่องนังแจ๋วได้ถูกต้อง ขอบคุณสำหรับคำเตือนเรื่องการวางสิ่งของใดก็ตามไว้ในที่สาธารณะ ต่อไปนี้จะระมัดระวังให้มากยิ่งขึ้นคร๊าบบบบ คุณ : ERECTUS --->ถอยหลังออกมาอีกหนึ่งก้าวทำให้มองเห็นภาพที่อยู่ข้างหน้าและข้าง ๆ ได้ดียิ่งขึ้นจริง ๆ คุณ : seto16 --->ดื่มน้ำเยอะ ๆ และพักผ่อนมาก ๆ จะได้หายจากอาการหวัดไว ๆ คุณ : KANGKOJUNG --->Give & Take ถ้าได้นายดีมีหรือคนทำงานดี ๆ จะไม่ทุ่มเท หวังว่าจะได้นายใหม่ที่ดีในอนาคตนะ คุณ : drof --->รู้สึกว่าตั้งแต่ได้งานใหม่คุณ drof ทุ่มเทสุด ๆ อย่างนี้ปีนี้ยอดขายและโบนัสคงจะล่ำซำไม่น้อยซินะ? คุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) --->ชอบบทกลอนที่ท่านแม่ทัพมอบให้จัง “ไปเปิดหู เปิดสองตา ให้กล้าแกร่ง เร่งเสริมแรง ประสบการณ์ ผ่านความฝัน เอาความจริง ที่พบเห็น เป็นเดิมพัน ชีวิตนั้น ไม่มีทุกข์ หรือสุขเกิน” คุณ : SiTZ --->ตอนนี้คงส่ง paper ให้อาจารย์เรียบร้อยสบายใจจังแล้วซินะ ขอให้ผลออกมาดี เอ๊ย A นะ! คุณ : นมัสเต (นมัสเต) --->ขอบคุณสำหรับเสียงโหวต คุณ : คุณจ๊ะจ๋า --->ขอบคุณสำหรับบทเพลง “ฤดูที่แตกต่าง” ที่ไพเราะและมีความหมายที่ดีเหลือเกิน คนทำภาพประกอบก็ช่างเข้าใจเริ่มด้วยภาพที่มืดมัวและค่อย ๆ เห็นฟ้าสวยใส คุณจ๊ะจ๋าเป็นแม่บ้านอยู่ต่างแดนแต่มีพันทิปเป็นเพื่อนก็คงไม่เหงาใช่ไหม? ฤดูที่แตกต่าง โดย Boyd . อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ หากเปรียบกับชีวิตของคน เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่ ก็คงเปรียบได้กับฤดู คงเป็นฤดูที่แสนสดใส ** (และ)แต่ถ้าวันหนึ่งวันไหน ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่ บอกกับตัวเองเอาไว้ ความเจ็บต้องมีวันหาย ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู (ซ้ำ *) เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป (ซ้ำ ** , *) อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ (ซ้ำ *) คุณ : ตาลบูด (GaljaZZZ) --->สวัสดี คุณ : GaljaZZZ และขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจ เรื่องงานของคุณไปถึงไหนแล้ว  หวังว่าทุกอย่างคงลงตัวเรียบร้อยดีแล้ว หากมีอะไรเพิ่มเติมก็ mail มาได้เหมือนเดิมนะ คุณ : arroy mark --->ขอบคุณสำหรับข้อคิดที่ให้แง่คิดที่เห็นสัจจธรรมในหลาย ๆ มุมมองของชีวิต หวังเช่นกันว่าการตกงานครั้งนี้จะเป็นช่วงที่ดีที่สุดของชีวิตอย่างที่คุณ arroy mark ว่า เพราะเป็นช่วงที่เราจะมีเวลามากมายในการคิดทบทวนสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ได้วิเคราะห์และนำผลลัพธ์ที่ได้ไปวางแผนการดำเนินชีวิตในช่วงต่อไปอย่างระมัดระวังมากยิ่งขึ้น จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 3 ธ.ค. 51 10:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เข้ามาหาตอนที่ 4 ค่ะ  แต่หาไม่เจอ จากคุณ : วันนี้รักเธอที่สุด - [ 3 ธ.ค. 51 11:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ^ ^ ตอนที่ 4 คาดว่าจะโพสได้คืนวันที่ 4 อ่ะ! จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 3 ธ.ค. 51 11:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ติดตามเรื่องตั้งกะตกงานคราวนู้น   หวังว่าคราวนี้คงผ่านพ้นไปได้อีกครั้งนะคับ สู้ๆ จากคุณ : pigzillar - [ 3 ธ.ค. 51 12:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เที่ยงจะครึ่งแล้ว หม่ำข้าวกะผัดผักหรือยังคับ ;)) จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 3 ธ.ค. 51 12:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 60 มาให้กำลังใจพี่เลขาค่ะ เคยตกงานเหมือนกันเมื่อต้นปี 2008 ที่ผ่านมา ด้วยสาเหตุพิษเศรษฐกิจ นั่นเอง เรียกว่า ย้ายบริษัท แบบ ชีพจรลงเท้าเชียวหล่ะ ตอนแรกที่อยู่บ้าน ก้อไม่อยากบอกใครเลย บอกตรงๆ เหมือนกะอายนั่นหล่ะ รู้สึกว่าตนเองไร้ค่า เครียดด้วย คนที่บ้านก็เป็นห่วงเราด้วย โดยเฉพาะแม่ สิ่งที่ทำประจำวันคือ ตื่นเช้า มานั่งหางานทางเนต   และไปเรียนภาษาเพิ่ม  ว่างอยู่ เกือบ 3 เดือน ข้อดีอย่างเดียว ในช่วงเวลาว่างคือ ได้ดูแลพ่อที่ป่วยหนัก อย่างใกล้ชิด เพราะถ้าเราทำงานคงไม่ได้ดูแลขนาดนั้น (ซึ่งปัจจุบันได้เสียแล้ว) หลังจากนั้น ได้ทำบริษัทแรก ทำได้ 2 วัน ออก ว่างอีก เกือบ 2 อาทิตย์ บริษัท ต่อมา ทำได้ 3 เดือน ออก แต่อันนี้ออกเพราะว่า มีที่ใหม่ติดต่อมา ดีกว่า ทั้งงาน และเงิน แบบเห็นค่าในตัวฉัน ได้ มากกว่า เดิม 2 เท่าแหนะ  !!!!!   แต่ว่าไกลบ้าน ปัจจุบัน ดีใจมากที่ได้ให้เงินแม่ มากกว่า เดิม 2 เท่า  ตังค์เก็บก้อ 2 เท่า แต่ใช้เท่าเดิม (T_T)  แบบว่า งก ซึ่งถ้าดิฉันอยู่ที่เก่าคงไม่ได้ตังค์เก็บเท่านี้หรอก - คิดในแง่ดีหน่ะ - ฟ้าหลังฝน ย่อมสวยงามเสมอ ถ้าเราไม่จากลาที่เก่ามา   เราจะไม่รู้เลยว่า มีที่ใหม่รอเราอยู่ จากคุณ : นางมารร้ายไฉไล - [ 3 ธ.ค. 51 12:43:34 ]

ความคิดเห็นที่ 61 โธ่ คุณคะ  ทำไมต้องรอวันที่ 4   แทบขาดใจ  อยากอ่านจะแย่อยู่แล้วค่ะ จากคุณ : วันนี้รักเธอที่สุด - [ 3 ธ.ค. 51 12:46:23 ]

ความคิดเห็นที่ 62 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : kamikaze blue - [ 3 ธ.ค. 51 13:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 63 วันนี้แวะเอากำลังใจมาให้คับ จากคุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย - [ 3 ธ.ค. 51 15:09:51 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นจาก... คุณ : pigzillar --->การตกงานคราวโน้นกับคราวนี้ไม่เหมือนกัน คราวโน้นทำงานเพียง 12 วันไม่มีความผูกพันธ์ แต่คราวนี้ทำงานอยู่นานถึงกว่า 7 ปี กับการกระทำที่ได้รับจึงไม่เหมือนกัน! คุณ : มดแดง (mpl2004) --->ตอนทำงานอยู่ที่ออฟฟิศขี้เกียจออกไปหาหรือคิดถึงเมนูเด็ด ๆ จึงสั่งผัดผักรวมมิตรราดข้าวกินเป็นอาหารกลางวันเกือบทุกวัน เดี๋ยวนี้มีรายการอาหารให้เห็นยั่วน้ำลายทุกวันทำให้พฤติกรรมการบริโภค เปลี๊ยนไป๋!! คุณ : นางมารร้ายไฉไล --->ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจและมาแชร์ประสบการณ์ ขอแสดงความเสียใจกับเรื่องคุณพ่อด้วยแต่คุณก็โชคดีที่ได้ดูแลท่านในช่วงสุดท้ายของชีวิต ผลกรรมแห่งความดีจึงทำให้วันนี้คุณได้งานที่มีรายได้ที่ดีกว่าเดิม ขอแสดงความยินดีด้วยใจจริง คุณ : วันนี้รักเธอที่สุด --->โอ๊ะโอ อย่าเพิ่งขาดใจ จะรีบโพสต่อจากนี้เลยก่อนที่แฟนคลับจะหายไปอีกหนึ่งคน!! (เอาใจสุดฤทธิ์เลยนะเนี่ย) คุณ : kamikaze blue --->ขอบคุณสำหรับกำลังใจ สู้โว๊ย!! คุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย --->ขอบคุณสำหรับหลาย ๆ ใจ ที่เอามามอบให้ในวันนี้ อีกครั้ง จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 3 ธ.ค. 51 15:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 65 วันนี้เศร้ากว่าวันแรกอีก T_T นึกว่า จะมีแต่เรื่องดีๆซะอีก แบบแม่หมอทักไว้นะครับ จากคุณ : แคสเปอร์ (mibtrex) - [ 3 ธ.ค. 51 15:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 66 โปรดติดตามอ่านตอนต่อไปได้แล้วที่... ไดอารี่ “คนตกงาน” โดย “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอนที่ 4: คนว่างงานกับสิทธิประโยชน์จากประกันสังคม http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7282904/B7282904.html จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 3 ธ.ค. 51 15:56:47 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ขอบคุณค่า  มาตามต่อ จากคุณ : วันนี้รักเธอที่สุด - [ 3 ธ.ค. 51 20:29:29 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ติดตามมานานครับ ถึงไม่ได้อ่านทุกครั้งแต่ก็เป็นส่วนใหญ่ละ ช่วงนี้ถือว่าพักร้อนแล้วกันนะครับพี่ คนมีฝีมือตกงานไม่นานหรอกครับ จากคุณ : หล่อเลิศ ฉลาดล้ำ - [ 3 ธ.ค. 51 21:07:14 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ตามมาอ่านค่ะ ชอบคำแนะนำนี้ของพี่มากเลยค่ะ คุณ : เบรานิ่ง --->ถ้าทำขนมเก่งน่าจะหาร้านสำหรับฝากขายด้วยจะได้มีรายได้พิเศษสำหรับซื้อขนมของเจ้าอื่นมาชิม ^_^ จากคุณ : Baby Bean - [ 4 ธ.ค. 51 11:45:50 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ตกงานเหมือนกันครับ ตอนนี้ไม่เลือกงานแล้ว ทำทุกอย่าง จากคุณ : lovewhite - [ 4 ธ.ค. 51 14:00:31 ]

ความคิดเห็นที่ 71 อ่านตอน 4 จบ แล้วถึงกลับมาอ่านตอน 3.... ขอบอกว่า....เกิดความรู้สึก...ในอารมณ์คนละแบบ หนังคนละม้วนกันเลยทีเดียว แวะมาติดตาม... และส่งกำลังใจให้เหมือนเดิม จากคุณ : ตามมาดู - [ 4 ธ.ค. 51 15:23:15 A:58.9.237.38 X: TicketID:125394 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เข้ามาขอบคุณความคิดเห็นเพิ่มเติมจาก... คุณ : วันนี้รักเธอที่สุด --->ขอบคุณที่เข้ามาติดตามอย่างต่อเนื่อง ^-^ คุณ : หล่อเลิศ ฉลาดล้ำ --->คนในอยากออก...คนนอกอยากเข้า คนที่ทำงานหนักและเหนื่อยก็จะเรียกร้องแต่วันหยุด แต่พอได้หยุด (ตกงาน) จริง ๆ แล้วก็เรียกร้องอยากจะกลับไปทำงานอีก ตกลงจะเอาไงกันแน่เนี่ยห๋า...อิอิ...กำลังขึ้นเสียงกะตัว "เลขาฯ ตัวแสบ!" เองนะ...ไม่ได้ดุใคร! คุณ : Baby Bean --->แล้วคุณ : เบรานิ่ง จะชอบเหมือนกันป่าวเนี่ย ^-^ คุณ : lovewhite --->ไม่โดนกับตัวเองก็ไม่รู้ ประสบการณ์จะสอนให้เรารู้ว่า ณ เวลานี้เราควรจะคิดและทำในเรื่องนั้น ๆ อย่างไร ตอนนี้ "เลขาฯ ตัวแสบ!" ก็คิดแบบ คุณ : lovewhite เหมือนกัน!! คุณ : ตามมาดู - ขอบคุณอีกครั้งที่ คุณ : ตามมาดู - เข้ามาเป็นกำลังใจให้ตลอดมา ว่าแต่ตอน 3 หรือตอน 4 ตอนไหนให้อารมณ์เศร้าหรือเร้าใจอ่ะ...ฮา! จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 4 ธ.ค. 51 22:43:17 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ผมคิดว่าด้วยความที่คุณมีความคิดแบบมองโลกในแง่ดีจะช่วยให้คุณผ่านเรื่องราวครั้งนี้ไปได้ด้วยดีเช่นกันครับ ขอบคุณที่เอาเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันครับ ขอให้กำลังใจอีกครั้งครับ จากคุณ : LUO (Luo4488) - [ วันพ่อแห่งชาติ 02:27:00 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เป็นกำลังใจให้ครับ ทำดีได้ดีอยู่แล้วว จากคุณ : um_exact - [ 8 ธ.ค. 51 21:17:00 ]

ความคิดเห็นที่ 75  เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ แต่เหตุผลที่เราตกงานต่างกับเจ้าของกระทู้เลย เอ หรือจะเรียกว่าเปลี่ยนงาน จะเหมาะกว่าไหม ?? เคยตกงานและจิตตกเข้ามาในห้องสีลมนี้เมื่อหลายปีก่อน ก็ได้รับกำลังใจที่อบอุ่นและมิตรภาพที่ดีกลับมา ไม่ต้องเดือดร้อน สู้หางานแบบหลังชนฝาเหมือนแต่ก่อน เพราะว่าเรา"ทิฐิ" ว่าเราต้องเป็นเสาหลักของบ้านแล้ว   หลายปีผ่านไปเพิ่งคิดได้ เพียงแค่เปลี่ยนมุมมอง ลดอัตตาลง หันกลับมามองข้างหลังว่าเรายังมีครอบครัว มีญาติ มีเพื่อนๆ อยู่ ก็เลยไม่ทุกข์กับการที่จะออกจากงานในครั้งนี้(มีความสุขซะอีก อิ อิ ) นับวันรอ..อยากกลับบ้าน ไปหนุนตักแม่ ^ ^ แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 51 23:19:53 จากคุณ : plawan131 - [ 11 ธ.ค. 51 23:11:14 ]

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านมาสามตอนแล้ว ขอลงชื่อให้กำลังใจหน่อยค่ะ ติดตามต่อนะคะ จากคุณ : noo_pizza - [ 14 ธ.ค. 51 16:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 16 ธ.ค. 51 09:03:21 ]

ความคิดเห็นที่ 78 มีกำลังใจดี-ดีมาให้  สู้-สู้ ...*.*... จากคุณ : ยาหยีขี้เซา - [ 16 ธ.ค. 51 12:17:51 ]