Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    ไดอารี่ “คนตกงาน” โดย “เลขาฯ ตัวแสบ!” ตอนที่ 9: กระทู้ถูกอุ้ม vs อมยิ้มถูกยึด!!

    เอาเข้าแล้วไหมล่ะ…
    เกิดเรื่องให้ต้องคิดมากและเครียดฉลองการตกงานเพิ่มอีกจนได้!!
    เฮ้ออออ….

    ก็เรื่องการโพสไดอารี่ “คนตกงาน” ในห้องสีลมนั่นแหละ

    ในวันที่ฉันได้นำไดอารี่ “คนตกงาน” โดย “เลขาฯ ตัวแสบ!”
    ตอนที่ 8: สานฝันให้เป็นจริง (ภาค 3) “บันทึกลับ” จากโต๊ะเลขาฯ
    http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7318463/B7318463.html
    เข้ามาโพสในคืนวันเสาร์ที่ 13 ธ.ค.
    ด้วยจุดประสงค์เพื่อเล่าความคืบหน้าของการสานฝันของฉันให้เป็นความจริงต่อจากตอนที่แล้ว
    ในเรื่องเกี่ยวกับการทำหนังสือพ็อกเก็ตบุ๊คเล่มแรกของฉันว่าได้ดำเนินการไปถึงไหน
    และมีวิธีการรวมทั้งขั้นตอนในการทำอย่างไรจึงสามารถสานฝันนั้นให้เป็นความจริงได้
    หลังจากที่ได้กล่าวถึงการถูกปฏิเสธโดยศูนย์จัดจำหน่ายแห่งแรกไปแล้ว

    แต่พอกระทู้ถูกโพสออกไปแล้วก็เกิดเป็นประเด็นปัญหาขึ้นมา
    ฉันไม่รู้ว่าวิธีการปฏิบัติหรือวิธีการนำเสนอของฉันถูกหรือผิด
    รู้แต่ว่าเป็นวิธีการที่ฉันมักจะใช้เสมอตลอดชีวิตการทำงานรวมมาถึงการตั้งกระทู้ที่ผ่าน ๆ มา
    นั่นก็คือการแจกแจงรายละเอียดเพื่อให้ผู้รับสาส์นสามารถมองเห็นภาพได้ชัดเจน
    เพราะฉันมีความเชื่อในคำกล่าวที่ว่า…
    “สิบปากว่า…ไม่เท่าตาเห็น”

    ท่านผู้อ่านที่เป็นผู้ที่มีประสบการณ์ในการนำเสนองานในการทำงานจริงคงจะไม่ปฏิเสธว่า
    ในการนำเสนองานให้ได้ผลนั้นเรื่องข้อมูลที่ดีและถูกต้องเป็นสิ่งสำคัญและมีความจำเป็น
    ในการที่จะทำให้รายงานหรือการนำเสนองานของท่านประสบความสำเร็จเป็นที่ยอมรับของผู้บริหาร

    “เลขาฯ ตัวแสบ!” ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มีวิธีการทำงานเช่นนี้มาโดยตลอด
    ท่านผู้อ่านที่ติดตามกระทู้หรืองานเขียนอย่างต่อเนื่องก็จะเห็นพ้องในข้อเท็จจริงข้อนี้

    ด้วยความคิดและวิธีการทำงานดังกล่าวฉันจึงได้มีการนำรายละเอียดของหนังสือมาโพสให้ดู
    ก็ด้วยเจตนาอยากให้ผู้อ่านมองเห็นภาพเห็นผลงานที่สามารถทำออกมาเป็นรูปเป็นร่างได้แล้วจริง ๆ
    ไม่ใช่แค่เพ้อฝันแบบลม ๆ แล้ง ๆ แล้วก็ปล่อยให้ผ่านไปโดยไม่มีการลงมือทำจริงและไม่มีการติดตามผล
    หรืออีกนัยหนึ่งก็คือเป็นความภาคภูมิใจส่วนตัวที่ต้องการจะนำมาเล่าสู่

    การที่ผู้อ่านโดยเฉพาะในกลุ่มเยาวชนมีโอกาสได้เข้ามาอ่านน่าจะเป็นการช่วยสร้างแรงบันดาลใจ
    ให้เยาวชนเหล่านั้นนำไปเป็นข้อคิดและแบบอย่างที่ทำให้เขาสามารถสร้างฝันของตนเอง
    และทำให้สำเร็จได้เช่นเดียวกับที่ “เลขาฯ ตัวแสบ!” ทำได้เช่นกัน

    การพูดหรือเขียนลอย ๆ ก็ทำได้แต่น้ำหนักย่อมต่างกัน
    มิเช่นนั้นในการนำเสนองานของท่านบริหารทั้งหลายก็คงไม่จำเป็น
    ต้องทำเป็น Power Point Presentation ที่สวยหรูเพรียบพร้อมด้วยข้อมูล
    เพื่อดึงดูดความสนใจของผู้รับฟังและเพื่อให้เห็นภาพที่แท้จริงได้

    อย่างไรก็ตามประเด็นของกระทู้ต้นเหตุในชั้นแรกเกิดจากเสียงวิพากษ์วิจารย์ของท่านผู้อ่านท่านหนึ่ง
    ที่ได้เข้ามาตำหนิ “เลขาฯ ตัวแสบ!” เรื่องวิธีการเขียนไดอารี่ว่า
    เป็นการเล่นตลกกับความรู้สึกของท่านผู้อ่านที่ไม่ให้เกียรติและทำให้เสียความรู้สึก

    ต่อมาประเด็นได้ถูกเบี่ยงเบนไปและเป็นที่มาของเสียงวิพากษ์วิจารณ์จากท่านผู้อ่านบางท่าน
    ที่ได้เข้ามาแสดงความเห็นว่าเป็นการจงใจนำหนังสือมาขายในพื้นที่ต้องห้าม
    จนเป็นที่มาของการที่กระทู้ถูกอุ้มและอมยิ้มถูกยึดในเวลาต่อมาเมื่อ 20.00 น. ของวันที่ 15 ธ.ค. นั้น

    บัดนี้กระทู้ต้นเหตุตอนที่ 8 ได้รับความกรุณาถูกอุ้มมาคืนพร้อมอมยิ้มโดยทีมงานของพันทิปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
    หลังจากที่ “เลขาฯ ตัวแสบ!” ได้โทรไปชี้แจงพร้อมกับขอให้ทางผู้บริหารของพันทิป
    ได้พิจารณาวิเคราะห์ด้วยความเป็นธรรมถึงเจตนาที่แท้จริง
    พร้อมกันนั้นได้รับปากกับทางพันทิปว่าจะลบภาพประกอบรายละเอียดหนังสือออกไป
    เพื่อให้ทางพันทิปสบายใจและไม่ถูกครหาว่ามีการเลือกปฏิบัติกับสมาชิกคนหนึ่งคนใดเป็นพิเศษ
    จึงขอถือโอกาสนี้ขอบพระคุณทีมงานพันทิปที่เข้าใจเจตนารมณ์ที่แท้จริงของ “เลขาฯ ตัวแสบ!” ในครั้งนี้

    จากกรณีประเด็นปัญหาที่เกิดขึ้นในครั้งนี้
    ขอเรียนท้าวความให้ท่านผู้อ่านได้รับทราบความรู้สึกของ “เลขาฯ ตัวแสบ!” ว่า
    ตอนแรกรู้สึกหดหู่และท้อแท้กับเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก
    เนื่องจากคิดเสมอว่ามีความตั้งใจจริงในการที่จะนำประสบการณ์ความรู้แม้จะไม่เลิศเลอมาเล่าสู่
    เพื่อให้ได้ทั้งความบันเทิงและเป็นวิทยาทานแก่ท่านผู้อ่านโดยเฉพาะกลุ่มเยาวชนที่ต้องการเรียนรู้
    ให้ได้เก็บเกี่ยวความรู้และประสบการณ์เฉพาะในส่วนที่ดีที่ได้กลั่นกรองแล้ว
    เพื่อนำไปเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตทั้งในชีวิตส่วนตัวและหน้าที่การงานต่อไป

    ทั้งนี้การที่ “เลขาฯ ตัวแสบ!” ได้สละเวลาเข้ามาทำกิจกรรมข้างต้นเช่นนี้ได้
    เนื่องจากอยู่ในสถานการณ์ที่สามารถทำได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ซึ่งเป็นช่วงที่กำลังตกงาน

    เมื่อมีความตั้งใจจริงและต้องการสานฝันในข้อที่จะทำประโยชน์เพื่อสังคมสีลม
    โดยการเข้ามาโพสเรื่องราวประสบการณ์หรือกระทั่งเข้ามาตอบกระทู้เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
    แต่กลับถูกท่านผู้อ่านบางท่านแปลเจตนารมณ์เป็นอื่นจึงเกิดความรู้สึกเสียใจ ท้อแท้ และหดหู่เป็นอย่างยิ่ง

    ด้วยความรู้สึกดังกล่าวประกอบกับความรู้สึกสับสนจึงตัดสินใจโบกมืออำลาเพื่อน ๆ ในห้องสีลม
    โดยข้อความที่โพสในความเห็นที่ 61 ซึ่งถูกแฟนคลับที่ยังรักและเข้าใจช่วยกันลบทิ้งไปแล้วนั้น
    แต่ “เลขาฯ ตัวแสบ!” ได้เซฟข้อความดังกล่าวในเครื่องคอมพิวเตอร์
    จึงขอนำมาโพสให้ท่านที่ยังไม่ได้อ่านมีโอกาสได้รับทราบความรู้สึกในตอนนั้นอีกครั้งดังนี้…

    ================================================

    เรียนท่านผู้อ่านและแฟนคลับของ "เลขาฯ ตัวแสบ!" ทุก ๆ ท่าน

    เข้ามาขอบพระคุณทุก ๆ ท่านที่ได้กรุณาเข้ามาให้กำลังใจเกี่ยวกับหนังสือข้างต้น
    และการนำเสนอความคิดเห็นกรณีที่คุณลุงไม้ได้ยกประเด็น
    เกี่ยวกับพฤติกรรมของ “เลขาฯ ตัวแสบ!” ว่าด้วยเรื่องการเข้ามาห้องสีลม
    เพื่อตักตวงผลประโยชน์ใส่ตัว

    บ่ายนี้หลังจากเขียนความคิดเห็นที่ 45 ไปแล้วได้งีบหลับด้วยฤทธิ์ยา
    http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7318463/B7318463.html#45

    พอตื่นขึ้นมาก็คิดทบทวนและตั้งคำถามกับตัวเองหลายข้อว่า

    1. ทำไมต้องเข้ามาตักตวงผลประโยชน์เฉพาะในห้องสีลมแห่งนี้?
    2. ทำไมไม่เข้าไปตักตวงผลประโยชน์จากห้องอื่น ๆ ด้วย?
    3. ทำไมไม่สานฝันของตนเองคนเดียวเงียบ ๆ ทำไมต้องนำมาบอกเล่าในห้องนี้?
    4. ทำไมต้องนำไดอารี่ “คนตกงาน” มาโพสให้เพื่อน ๆ ในห้องนี้อ่าน
    ทำไมไม่เขียนไว้อ่านเองหรือเก็บรวบรวมไว้และรวมเล่มพิมพ์ทีเดียว?
    5. ทำไมจึงยอมให้ฝันข้อที่ 29 ถูกขโมยไปโดยล้มเลิกความตั้งใจที่จะสร้างประโยชน์แก่สังคมแห่งนี้
    ทำไมไม่แอบเข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้ตักตวงประโยชน์เงียบ ๆ โดยไม่ต้องเข้ามาแบ่งปัน?
    6. ทำไมจึงเป็นคนที่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ ได้เช่นนี้  แค่โดนวิพากษ์วิจารย์แค่นี้ก็ถอดใจแล้ว
    อย่างนี้จะทำการใหญ่หรือเป็นผู้นำที่ดีได้อย่างไร?
    7. ทำไม ทำไม ทำไม?

    คำตอบคือ…
    ไม่รู้…

    รู้แต่ว่าการตัดสินใจโบกมืออำลาทุกท่านในวันนี้ไม่ใช่เพราะสังคมในห้องนี้แย่หรือน่าเบื่อหน่าย
    ในทางตรงกันข้ามสังคมสีลมแห่งนี้เป็นสังคมที่เต็มไปด้วยมิตรภาพ
    ที่ทุกคนพร้อมให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกันเสมอ
    เป็นสังคมที่มีบุคลากรระดับคุณภาพที่พร้อมจะมอบความรู้และประสบการณ์ที่เป็นประโยชน์ให้แก่กัน
    เป็นสังคมที่มีแต่ความเอื้ออนาทรพร้อมที่จะให้อภัยเสมอ
    ฯลฯ

    เพียงแต่การโบกมืออำลาในครั้งนี้เป็นเพราะวันนี้รู้สึกว่าเหนื่อยทั้งกายและใจ
    ทั้งที่ใจยังคงรักและรู้สึกผูกพันธ์ไม่อยากจากไปไหน
    แต่เชื่อเรื่องลิขิตฟ้าและคิดว่าเป็นเพราะเราคงมีวาสนาต่อกันเพียงแค่นี้
    จากนี้ต่อไปจะได้มีเวลาดูแลตัวเองและทำอะไรเพื่อคนใกล้ตัวมากยิ่งขึ้น

    ขอขอบพระคุณสำหรับมิตรภาพดี ๆ ที่ได้รับจากเพื่อน ๆ ในห้องนี้ตลอดปีเศษที่ผ่านมา
    ยอมรับว่าเป็นประโยชน์ที่ได้ตักตวงไปเต็ม ๆ และจะเก็บอยู่ในความทรงจำที่ดี ๆ ตลอดไป…

    ด้วยความจริงใจ

    “เลขาฯ ตัวแสบ!”


    ================================================

    แต่ก่อนที่ความเห็นข้างต้นจะถูกลบออกไปได้มีเพื่อน ๆ เข้ามาอ่าน
    พร้อมกับการให้กำลังใจและแสดงความเห็นรวมทั้งการให้ข้อคิดที่ทำให้ต้องเลิกล้มความตั้งใจเดิม
    คือความตั้งใจในการโบกมืออำลาจากห้องสีลมเพื่อสานฝันข้ออื่น ๆ ของตนเองตามลำพัง
    โดยไม่จำเป็นต้องนำมาแบ่งปันกันอีกต่อไป

    แต่จากกำลังใจและเสียงเรียกร้องให้กลับมาของเพื่อน ๆ
    ที่ยังรักและต้องการ “เลขาฯ ตัวแสบ!” คนนี้อยู่
    ที่ปรากฏให้เห็นทั้งในกระทู้ต้นเหตุ การโทรศัพท์เข้ามาพูดคุย
    ข้อความที่ได้รับหลังไมค์ และการส่งเมล์มาให้กำลังใจอย่างล้นหลาม
    ทำให้ต้องปาดน้ำตาและเช็ดให้แห้งพร้อมกับความคิดที่จะต้องเดินหน้าสานฝัน
    ในข้อที่จะทำตัวเป็นนักสงคมสงเคราะห์สละเวลานำความรู้และประสบการณ์ดี ๆ มาแบ่งปัน
    ให้กับท่านผู้อ่านและเพื่อน ๆ ที่มองเห็นคุณค่าต่อไป

    คงเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องและเห็นแก่ตัวมากเกินไป
    หากจะทำให้การวิพากษ์วิจารณ์หรือความคิดเห็นที่แตกต่างของคนแค่คนเดียวหรือไม่กี่คน
    มาทำลายทั้งความฝันของตนเองและความหวังของเพื่อน ๆ ทุก ๆ คน

    กระทู้นี้จึงเป็นกระทู้ที่ตั้งขึ้นมาเพื่อขอขอบคุณเพื่อน ๆ และท่านผู้อ่านทุกท่าน
    ที่ได้เข้าไปแสดงความคิดเห็นและให้ข้อคิดในกระทู้ต้นเหตุที่ทำให้ “เลขาฯ ตัวแสบ!”
    ไม่สามารถใช้อารมณ์ทำอะไรโดยไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม
    และคิดถึงแต่เฉพาะประโยชน์ส่วนตัวเป็นที่ตั้งอย่างเช่นที่อยากจะทำอีกต่อไปได้

    ขอบคุณที่ทำให้ความรู้สึกอ่อนแอกลับมาเข้มแข็งเป็น “เลขาฯ ตัวแสบ!” คนเดิมอีกครั้งหนึ่ง

    รู้สึกปลาบปลื้มและประทับใจกับทุก ๆ ความคิดเห็น กำลังใจ และมิตรภาพที่เต็มไปด้วยความจริงใจของเพื่อน ๆ
    และหวังว่าการกลับมาใหม่ในครั้งนี้จะต้องทำการใด ๆ ด้วยความรอบคอบและระมัดระวังให้มากยิ่งขึ้น
    พร้อมทั้งการพยายามนำเสนอเรื่องที่เป็นสาระและให้ประโยชน์แก่ทุกท่านเหมือนเดิมและให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นต่อไป…

     
     

    จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 17 ธ.ค. 51 12:17:19 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com