ความคิดเห็นที่ 1 ...เมืองนน  ก็หนาวมาก ... จากคุณ : ซีมาสเตอร์ - [ 19 ธ.ค. 51 08:30:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เอาใจช่วยคนอุบล รวมไปถึงทุกจังหวัด เศรษฐกิจแบบนี้ รัดเข็มขัดกันสุดฤทธิ์ จากคุณ : ลูกหลานคนอุบล (lekkak) - [ 19 ธ.ค. 51 09:14:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ลำปางหนาวมาก..................................กว่าใคร ๆ จากคุณ : north_shine - [ 19 ธ.ค. 51 09:30:50 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมืองเลยก็หนาวมาก..................................กว่า กว่า ใคร ๆ จากคุณ : khunzola - [ 19 ธ.ค. 51 09:45:04 ]

ความคิดเห็นที่ 5 บางบัวทอง ร้อนแล้ว ... ^  ^ จากคุณ : D_YONG - [ 19 ธ.ค. 51 10:01:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อุบลไม่หนาวแล้วมั้ง  ข่าวยายเนียมทำให้อบอุ่นแล้วนี่ !  ยิ่งถ้าวันที่ท่านนายกมาร์ค ไปคงฝุ่นคลุ้งเลยล่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 51 10:28:20 จากคุณ : Nay_nan - [ 19 ธ.ค. 51 10:27:37 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผิงไฟแก้หนาวไปก่อนเด้อ จากคุณ : mengnoi - [ 19 ธ.ค. 51 10:38:39 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ ^ เดี๋ยวก็มีคนบ่นอีก  ทำภาวะโลกร้อน -_-' จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 19 ธ.ค. 51 10:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กระทู้ทำบริษัทขายแอร์เครียด -.-" จากคุณ : BMWTurboman - [ 19 ธ.ค. 51 10:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อุดรธานี หนาวกว่า จากคุณ : wservice - [ 19 ธ.ค. 51 12:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 55555  *O*   แบมไม่ได้ขำโก นะคะ   แต่แบมขำผู้ร่วมกระทู้ค่ะ  น่ารักดีนะคะ   เค้าถึงบอกกันว่าคนไทยมีเสน่ห์   เครียดจะตายกันยังไง  ก็ยังมีมุมให้แอบขำค่ะ กรุงเทพฯ ตอนนี้หนาวจนเหงื่อตกเช่นเดียวกันค่ะโก   และเมื่อชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป   ไม่ว่าสภาวะจะเป็นอย่างไร  ปัญหาจะถาโถมขนาดไหน  เราก็คงต้องปรับตัวปรับใจและก้าวเดินต่อไปให้ได้ เมื่อเช้าแบมเพิ่งรู้สึกตัวว่าแบมพลาด   ปกติระหว่างขับรถมาทำงาน จะเป็นช่วงเวลาที่แบมทบทวน To Do List สิ่งที่ต้องทำในแต่ละวัน    นั่งทบทวนในใจไปซักพัก  แบมก็นึกได้ว่า   To Do List ของแบมนี่ มีแต่งานแก้ปัญหาทั้งนั้นเลยนี่หว่า ตรงนี้ที่แบมรู้สึกว่าพลาด   จริงๆ แล้วแบมคิดว่า To Do List ของคนเรา ควรต้องแบ่งเป็น 2 ฝั่ง  คือ  ฝั่งของการจัดการปัญหา   และ ฝั่งของการสร้างโอกาส ตอนนี้ To Do List ของแบมเอียงไปข้างหนึ่ง  เพราะมีแต่ฝั่งของการจัดการปัญหา  แบมมัวแต่ใช้เวลารับอากาศหนาวจนนั่งเหงื่อตก     ผลคือ แบมบริหารเวลาเพื่อจัดการกับฝั่งของการสร้างโอกาสไม่ได้   การจัดการกับปัญหานั้น   ผลของมันโดยตรงคือ  ทำให้คืนสู่สภาวะปกติ   อาจมีผลพลอยได้ให้มีโอกาสเพิ่มขึ้น   ก็เพียงเล็กน้อย   สรุปเวลาที่แบมสูญเสียไป   ได้คืนมาแค่ สภาวะปกติ ถ้าแบมต้องการ  สภาวะที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด    แบมต้องมี To Do List ของฝั่งการสร้างโอกาสด้วย     เหอะๆ รู้สึกว่า ตัวเอง error มากมาย  ที่ทำให้ To Do List สองฝั่งไม่บาลานซ์ กัน ต่อไปนี้ต้องเตือนสติตัวเองตลอดเวลา    อย่างน้อยที่สุด   การจัดการปัญหา VS การสร้างโอกาส  ต้องบาลานซ์กัน    ดียิ่งไปกว่านั้น คือ   การจัดการปัญหาค่อยๆ ลดลง  และการสร้างโอกาสเพิ่มมากยิ่งๆ ขึ้น   ถ้าแบมมีสติได้อย่างนี้   แบมคาดว่า   แม้กรุงเทพฯ ยังจะหนาวต่อไป   แต่แบมคงไม่เหงื่อตกแล้วค่ะ  :-) จากคุณ : bam_ka@ - [ 19 ธ.ค. 51 13:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สมุทรปราการ เช้าหนาว-บ่ายร้อน  แต่ก็ดีปีนี้หนาวนานหน่อย ใจดีสู้ปีวัว โชคดี ค้าขายดี ทุกๆท่าน จากคุณ : merchant - [ 19 ธ.ค. 51 13:34:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เอ่า แล้วทำไมกระทู้นี้โดนไฟแดง?   ไปกันใหญ่แล้วสีลม จากคุณ : bam_ka@ - [ 19 ธ.ค. 51 14:42:27 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ทิ้งไว้อย่างนี้ ดีไม๊คะโก   ตรงชื่อกระทู้จะได้มีไซเรน  ดูโดดเด่นดีนะคะ  -_-' จากคุณ : bam_ka@ - [ 19 ธ.ค. 51 14:43:32 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ^ ^ คุณแบม... กลัวว่าถ้าทิ้งไว้แล้วมีคนเผลอไปคลิกลบอีกทีกระทู้ก็จะหายไป พอดี log in ของ "เลขาฯ ตัวแสบ!" มี่อายุไม่ถึง 6 เดือนใช้การอะไรไม่ได้ จึงขอวิงวอนให้พวกเราช่วยกันเป็นหูเป็นตา ตอนนี้ได้เซฟภาพเก็บไว้ให้เป็นหลักฐานแล้ว... อย่าให้ใครทำลายสังคมที่เต็มไปด้วยมิตรภาพและความอบอุ่นของเราด้วยวิธีนี้กันเลยนะ กระทู้นี้มีเรื่องอะไรที่เป็นพิษเป็นภัยหรือถึงได้คลิกลบกัน? ขอวิงวอนเจ้าหน้าที่พันทิปช่วยตรวจสอบชื่อคนแจ้งลบและวัตถุประสงค์ด้วย อย่าให้คนดี ๆ ต้องค่อย ๆ หายไปจากห้องสีลมนี้เลยนะ _ _  :: แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 51 15:04:40 จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 19 ธ.ค. 51 15:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เห็นเซฟไว้แล้ว งั้น แบมกดปล่อยให้แล้วค่ะ   กระทู้นี้ไม่เกี่ยวข้องกับประเด็นปัญหาใดๆ เลยนะคะ  แยกแยะกันด้วยค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 19 ธ.ค. 51 15:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 give หมดไปหลายวันแระ ว่าจะกดให้ give คุณ แบม อ่ะ ที่เขียนคอมเม้นนี้ เพราะ ลืมเหมือนกันครับ มัวแต่เร่งแก้ปัญหาแต่ละวัน ๆ ขอบคุณครับ คุณแบม โคราช ก็หนาวนานครับ ปีนี้ ร้านขายเสื้อกันหนาว ยิ้มได้ แต่เป็นยิ้มแบบเจื๋อนๆ นะครับ เพราะปีก่อนๆ สั่งเสื้อกันหนาวมาตุนไว้เยอะ แต่หนาวแค่ 2-3 วัน ปีนี้เลยไม่กล้าตุน เพราะขาดทุนไปหลายครั้งแล้ว ก็เลยมีของขายน้อย ครั้นจะไปซื้อมาอีก ก็ไม่แน่ใจว่า อยู่ๆ หนาวจะหมดไปหรือเปล่า การเมืองกำลังแก้ทีละธุรกิจแล้วครับ โก... เมื่อวานนี้ มีคนตอบ sms กลับไปหาท่านนายกประมาณ 30 ล้านเบอร์ (ที่ตอบกลับเยอะ เพราะมีกลุ่มผู้ไม่พอใจ ส่งข้อความกลับไปด้วย) ได้ข้อความละ 3 บาท รวมเป็นเงิน 90 ล้านบาท ภายใน 1 วัน เป็นนักการตลาดชั้นยอดนะครับ แถมได้รู้ฐานเสียงตามรหัสไปรษณี ที่ให้ตอบกลับด้วย ไม่ต้องไปเสียเงินจ้างคนทำแบบสอบถามให้เปลืองงบ (มาช่วยกระทู้โก ให้ติดไฟแดงต่อ อิอิ) จากคุณ : อนาวิน - [ 19 ธ.ค. 51 15:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาดูไฟดับ จากคุณ : jaminonez - [ 19 ธ.ค. 51 16:48:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 พันทิปดูแลเราอยู่... จากคุณ : "เลขาฯ ตัวแสบ!" - [ 19 ธ.ค. 51 18:42:10 ]

ความคิดเห็นที่ 20 กรุงเทพก็หนาวเหมือนกันครับ ไม่ใช่อากาศหนาว แต่ขากลับอยู่ตรงคลองเตยจะไปสีลมรถติดอยู่ มองไปข้างหน้า อากาศเป็นสีเทาของควัน พร้อมกับภาพรถติดประกอบกัน ................................................................................. ชักจะเลี่ยงอากาศแบบนี้ หนีไปหนาวที่ต่างจังหวัดซะแล้วซิ จากคุณ : Morning Star - [ 19 ธ.ค. 51 18:56:15 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สำโรงก็หนาวมากกก หนาวหัวใจจริงๆ ร้านค้าขายอาหารแถวนี้ปิดตัวไปหลายร้านแล้ว เฮ้อ อย่างว่า โรงงานลดคน แล้วจะมีใครมาเดินเหินซื้อของ ขนาดบ้านเช่าของหนูเคยเต็มทุกที ตอนนี้ยังว่างไปครึ่งนึงมา 3 เดือนแล้วเลยค่ะ จากคุณ : BadbadGirl - [ 19 ธ.ค. 51 19:45:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มีมารยาทในการขออนุญาตนับว่าดีค่ะ แต่คงจะดีกว่านี้ ถ้าจะให้การขออนุญาตนั้น"สมบูรณ์"โดยการ"รอ"ให้อีกฝ่ายตอบรับการขออนุญาตมาก่อนนะคะ จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 19 ธ.ค. 51 20:14:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โอ้โฮเฮะ หมู่นี้ห้องสีลมมีเรื่องให้ตื่นเต้นดีเนอะ ก่อนหน้านี้(ไม่กี่เดือนมานี้) กระทู้ส่วนใหญ่ยังเป็นเรื่องของน้อง ๆ ที่ยังไม่ค่อยเดียงสาในเรื่องการสมัครงาน การฟันฝ่ามรสุมชีวิตในที่ทำงาน ประมาณนี้.... ถ้าจะถามความรู้สึกส่วนตัวว่าคิดอย่างไรกับกระทู้ที่แสดงความคิดเห็นทำนองที่ปรากฏอยู่นี้ ก็อยากจะขอให้พวกเราลองตรึกตรองดูสักนิดนะว่า ในสังคมของเราชาวมนุษย์อุนจิเหม็น ๆ เนี่ย สามารถแยกการเมืองออกจากชีวิตประจำวันได้มั้ย ก่อนตอบว่าได้หรือไม่ได้ให้หันกลับไปดูก่อนนะว่าเราอยู่ตัวคนเดียวในโลกหรือเปล่า... ก็ในเมื่อตราบใดที่เราไม่ได้อยู่ลำพังตัวคนเดียวโดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา ตราบนั้นเราก็ไม่สามารถปฏิเสธการดำรงอยู่ของ"การเมือง"ได้ จึงไม่เป็นเรื่องแปลกที่เราไม่อาจหลีกเลี่ยงเจ้าคำว่า"การเมือง"นี้ได้... เพียงแต่ เราควรเรียนรู้เล่ห์กลของการเมือง ไม่ว่าจะเป็นการเมืองในครอบครัว!!?? การเมืองในที่ทำงาน การเมืองในวงสังสรรค์ระหว่างเพื่อนฝูง การเมืองในวงสังคมทั่วไป ตลอดจนการเมืองระดับประเทศ(ยังไม่นับการเมืองในเวปบอร์ด...อุ๊ปส์ โอษฐภัยอีกแระ)... ทางพันทิป(เขียนถูกซะที)จึงจัดเวทีราชดำเนินไว้ให้แควนแควนได้สนทนาปะ(สา)ทะกันอย่างมันหยด (ฟังเขาเล่าน่ะตัวเองไม่เคยเข้าไปใช้บริการหร็อก) นัยว่าเพื่อเป็นการจัดระเบียบความวุ่นวายให้อยู่เป็นที่เป็นทางว่างั้น.... แต่ก็นั่นแหละ ก็อย่างที่บอก อันการเมืองนั้นใช่แต่จะเป็นเรื่องของนักเล่นการเมืองซะเมื่อไหร่ ด้วยความที่เจ้าการเมืองเนี่ยมันมีอิทธิพลครอบคลุมไปทั่ว จึงมีผลกระทบอย่างจังกับปากท้องของเรา ๆ กับการทำมาหารับประทานของเรา ๆ อย่างที่เห็นนั่นละ... ไอ้ครั้นจะไม่พูดถึงเอาซะเลยก็ไม่ได้ แต่ครั้นจะพูดมากไปก็จะนำภัยมาสู่ตัวเองและบุคคลข้างเคียง จึงจำใจต้องก้มหน้าก้มตาบ่นบ่นบ่นงุงิงึมงำกับตัวเองไปเรื่อยเปื่อย จึงเห็นว่าเอาแบบพอเพียงก็แล้วกัน คือพอให้หายหงุดหงิด อ้อ...แต่ก็คงพอมีความหวังแล้วมั้ง ท่านนายกฯของเราโชว์แหวนแทนใจของคุณยายท่านหนึ่ง และให้คำมั่นสัญญาว่าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดให้สมกับที่คุณยายได้ไว้วางใจมอบแหวนไว้ให้.. จึงมีใครบางคนบอกว่า...ที่แท้แหวนวงนั้น มันคือ Lord of the Ring ซึ่งมีคนตามหามากมาย สุดท้ายท่านนายกฯก็ได้ไปครอบครอง..555 จากคุณ : ไม่ได้แก่ แค่เกิดก่อน - [ 19 ธ.ค. 51 20:19:31 A:124.120.79.103 X: TicketID:186229 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีครับ ทุกท่าน... อิอิอิ......พึ่งว่างกลับเข้ามา..... ต้องขอบคุณทุกท่านที่ให้กิ๊ป และเป็นห่วงว่า กระทู้จะหาย... อ่านกระทู้แล้วขำ.... กระทู้นี้ถูกไฟแดง เพราะมีคำว่า"การเมือง".... ห้องสีลม เลยพลอย หนาว ไปด้วย........... แต่พูดถึง..ถ้ากระทู้นี้จะถูกลบ ก็คงแค่ คาใจ ว่า... เขียนแค่นี้ก็ถูกลบ หรือนี่ ?????55555555555 มาเรื่อง แบม ดีกว่า.... การแก้ปัญหา ก็ต้องทำไปพร้อมๆกับการสร้างโอกาส นั่นแระ...อีนู๋... เหมือนเราขายของ เก็บของเก่าออก ก็ต้องสั่งของใหม่เข้ามาขายด้วย.... ไม่งั้นจะเอาอะไรขาย... บางทีเราเข้าไปปัดกวาดขยะ คิดจะให้ห้องสะอาดอย่างเดียว... เก็บไปเก็บมาเหลือแต่ห้องเปล่าๆ ก็เสียโอกาส จิ... คิดได้ก็ดีแล้ว ยิ่งเหลือเวลาไม่กี่วันก็ แฮปปี้นิวเยียร์.... ช่วงโกยเงินโกยทอง นะแบม .... วันนี้นั่งคุยกับ ตำรวจใหญ่... บอกเดียวนี้โจรผู้ร้ายที่อุบลชุกชุม... แมงกะไซด์ หายเดือนละ 70-80 คัน... พี่เล่นขโมยข้ามลาว ไปแลกยาบ้า... ผมเลยบอก...ปีหน้าหนักกว่านี้..เพราะคนตกงานมาก... ไม่รู้จะเป็นยังไง...การค้าก็ซบเซาแบบนี้... ดีว่า น้ำมัน ลงมาเหลือ บาเรล ละ 30 กว่าดอลล์... อยากหัวเราะเป็นภาษาอาหรับ.... เดียวจะเห็น เบนซิน ลิตรละไม่เกิน 15 บาท.... โชคดีนะพี่น้อง... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 19 ธ.ค. 51 22:02:06 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ของผมหนาวจริงครับ ติดลบเลย :) โชคดีหน่อยตอนนี้หนีมาเรียน ยังไม่ต้องเครียดกับเรื่องเศรษฐกิจ เลยหนาวแต่ตัวไม่หนาวใจเท่าไหร่ ขอให้ทุกท่านโชคดีครับ ปล. ช่วงที่เล่นห้องสีลมใหม่ๆ คุณ bam_ka@ ไม่ค่อยเข้ามาเล่น ได้ยินแต่เสียงเล่าลือและคนถามหา พอได้อ่านจริงๆ ทุกความเห็นของคุณ bam_ka@ มีประโยชน์และให้ข้อคิดมากครับ จากคุณ : Roby - [ 19 ธ.ค. 51 22:14:57 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ทำไมไม่มีใบเขียวมั่งอ่ะเนี่ย.... จาลบอารายกานนักกานหนาเนี่ยยยยย  เด็กๆอย่างเราม่ายเข้าจาย ... จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 19 ธ.ค. 51 22:31:20 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เฮีย มือเก่า (คนอุบล) และ กัลยาณมิตร ทุกท่าน ครับ ผมคิดว่าอาจจะมี "ฝน(พิษ)ริษยา"ตกทางนี้...เลย หนาวไปถึง..ทางโน้น อย่าลืม "เล่าสู่กันฟัง" นะครับ http://www.charyen.com/jukebox/play.php?id จากคุณ : SEA - [ 19 ธ.ค. 51 23:03:55 A:124.120.78.18 X: TicketID:107202 ]

ความคิดเห็นที่ 28 555555  ขำจัง  วันนี้พอตั้งสติได้ ก็เริ่มยกหูโทรศัพท์หา "มิตรข้างนอก"  (คุณวิญญาณ ความรัก ความรู้สึก ให้นิยามไว้)  เพื่อหาโอกาสใหม่ๆ ค่ะ "ฮาโหล  พี่วินเหรอคะ  แบมเองเนอะ"  (พี่วิน = ล็อกอิน "ผู้ชายเดือนเมษา" เล่นสีลมเมื่อ 5 ปีที่แล้ว  วันนี้ยังคงเป็นพี่ เป็นมิตรข้างนอกที่ดีค่ะ) "โทรมาทำไม  ไอ้แบม  โทรมาหาโอกาสใช่ปะ!" " 55555555555555 *O*  แหมมมมมม.... อายวุ๊ย" สรุป ได้โอกาสก้อนใหญ่มานอนกอดเล่นเรียบร้อยค่ะ  พร้อมด้วยการจิกกัดเล็กน้อย พอขำๆ ระหว่างพี่น้อง    ไม่ได้ละ  สีลมดังเกิน  เราจะเผยความนัยกันบ่อยๆ ไม่ได้ละ   จริงๆ ภาวะตอนนี้เหมือนคนอเมริกันพูดกัน   เราเดินต่อกันเถอะ  มันไม่เหลืออะไรจะแย่ไปกว่าตอนนี้แล้วนี่    ดังนั้น เราเดินต่อกันเถอะค่ะ   เผาหลอก เผาจริง อะไรกัน  ไม่มี ไม่เชื่อ  ชีวิตนี้เราผ่านวิกฤติบ้านเมืองกันมากี่ครั้งกี่หนละ   หลายวิกฤติการเมือง  หลายวิกฤติเศรษฐกิจ   ก็ยังนั่งขำกันอยู่นี่  แล้วจะมาตรอมตรมอะไรกัน   ตกงาน เอ้า หางานใหม่กันนะ  ใครว่าไม่มีโอกาส   เป็นร้อยเป็นพันองค์กร เค้าละลายตัวเองเพื่อเตรียมรับวิกฤติ   ตำแหน่งงานว่างอีกเยอะค่ะ   คนเก่าไป คนใหม่มา  ด้วยฐานเงินเดือนที่องค์กรรับได้ อยู่ได้   ใครว่าไม่มีงาน  ยิ่งเด็กๆ   ยิ่งหางานใหม่ง่ายค่ะ   ขอเพียงอย่าเลือกงาน  แบมย้ำเลยนะ ว่าอย่าเลือกงาน   มันวิกฤติอยู่นะลูกนะ    นู๋อาจไม่ค่อยเข้าใจคำนี้  เพราะชีวิตนู๋ยังไม่เคยสัมผัสกับมัน   แต่ถ้านู๋ยังเลือกอยู่อย่างนี้  นู๋อาจได้สนิทสนมกับมันจนหนาวสันหลังกันไปข้าง    พาตัวเองเข้าองค์กรไปก่อนค่ะ   ขยันตั้งใจใฝ่รู้   เพื่อเตรียมตัวเองให้พร้อมรับยุคหลังวิกฤติค่ะ     เมื่อยุคหลังวิกฤติมาถึง นู๋จะได้มีโอกาสเลือกทั้งการเติบโตในองค์กรเดิม  และ  เปลี่ยนองค์กรอีกครั้งเพื่อรับค่าตอบแทนที่มากขึ้นตามความสามารถ   ทำงานค่ะ ทำงาน  อย่าท้อกับการหางาน  อย่าคิดลงทุนเพราะเราตัวเล็ก และ สายป่านสั้น   ปล่อยให้พี่ยักษ์ที่เค้าพร้อมกว่าทั้งหลายลงทุนแบบปลอดภัยด้วยต้นทุนพนักงานที่เหมาะสมกันต่อไปค่ะ    พี่ๆ เค้าไม่หยุดเดินกันหรอกค่ะ  ดังนั้นไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีงานทำ    ถ้าเราพร้อมจะเป็นพนักงานที่มีต้นทุนเหมาะสม   ยังไงก็มีงานทำค่ะ ส่วนคนมีงานทำ   ช่วงนี้อย่าพยายามมามีเงื่อนไขอะไรมากมายกันนัก  บอกให้ก้มหน้าก้มตาตั้งใจทำงานกันต่อไปก็เชื่อกันบ้าง   หัดมีเงื่อนไขให้มันน้อยๆ กันหน่อย     องค์กรเค้าก็หนักหนาอยู่แล้วเพราะต้องแบกชีวิตพนักงานทุกคนฝ่าวิกฤติไปให้ได้    ยังรักกันอยู่แม้เพียงนิด  ก็ร่วมใจอดทนฝ่าไปด้วยกันหน่อย ได้ไหม  ขอแค่นี้ ไม่ขออะไรมาก   ถ้าให้ไม่ได้  จะได้ให้โอกาสเด็กๆ ตาดำๆ  ที่รองานกันอยู่เป็นล้านมาทำแทน ส่วนผู้บริหารองค์กรทั้งหลาย   ใจร่มๆ กันหน่อยค่ะ   รู้ว่าหนักหนาหืดขึ้นคอค่ะ   หันไปมองฟ้ามองต้นไม้บ้าง เผื่อจะได้โอกาสใหม่ๆ มาใส่องค์กร   อย่าจับจ้องพนักงานมาก  เด็กๆ เครียดอยู่แล้ว  อย่าสุมไฟ    ช่วงนี้มันเทศกาลความสุขนะ  แยกแยะบ้าง  ยิ้มบ้าง  อะไรบ้าง   อยากหาโบนัสมาให้พนักงาน   แต่หามาให้ดั่งใจไม่ได้น่ะ เข้าใจอยู่      ให้เค้าตามที่เค้าต้องการวันนี้ไม่ได้   อย่างน้อย ทำให้เค้าเชื่อให้ได้ ว่าอนาคตองค์กรต้องดีขึ้น   เก็บใจพนักงานไว้กับองค์กรให้ได้ค่ะ    ปีหน้าเรายังต้องการพลังจากพวกเค้าอีกมากค่ะ   พลังใจของสมาชิกองค์กรสำคัญสุดในการผ่านวิกฤตินะคะ สุดท้าย ขออนุญาตโกขอบคุณ คุณ Roby ที่ทักทายค่ะ  เสียงเล่าลือหรือเสียงก่นด่าคะ ที่ได้ยิน 555555   ขอบคุณที่เห็น "อะไร" ในสิ่งที่เขียนค่ะ    นี่ไงประโยชน์ที่แบมได้จากสีลมตลอดมา    อนุญาตให้ใครเลียนแบบก็ได้ค่ะ    ถ้าคุณต้องการให้เซลส์สมองเต้นตุ๊บๆๆๆ  เหมือนกินซุบไก่+เปปทีน  นะ  มาเลย มาอยู่สีลมนี่  แต่ต้องมาแบบมีสาระหน่อยนะ  แล้วประโยชน์จะเกิดแก่ตัวคุณเอง   ปล. ใครมีบทความเก่าๆ ของแบมรบกวนส่งให้แบมหน่อยค่ะ แบมกำลังเก็บรวบรวมอยู่ค่ะ  ขอบคุณค่ะ     หมายเหตุ : ขอเข้ามาลบบางข้อความเองค่ะ  เพราะคุ้นว่า พันทิปห้ามพูดถึงบล็อก (หรือเปล่า?)  ใช่หรือไม่ใช่ก็ไม่รู้ล่ะ  ลบแล้วกันเพื่อความสบายใจ แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 51 23:30:59 จากคุณ : bam_ka@ - [ 19 ธ.ค. 51 23:12:05 ]

ความคิดเห็นที่ 29 Income เดือนนี้หายไป 3xxxx บาท กระอักเลือด Project ที่ทำกันมาไม่ต้องคุยครับว่าต้นปีหน้าเขาจะต่อไหม เพราะบริษัทหลายแห่งเจ๊งสิ้นปีนี้แล้วครับ - - ปรกติ ผมซื้อมือถือมา Test รุ่นละสามวัน ขายทิ้ง คนแย่งกันซื้อต่อผมเลยนะ ตอนนี้เงียบสนิท ประกาศขึ้นหัว MSN ไว้สามรุ่น ไม่มีใครทักสักคน - - TwT จากคุณ : cookiecompany - [ 19 ธ.ค. 51 23:48:22 ]

ความคิดเห็นที่ 30 หวัดดีครับทุกท่าน.... วันนี้ตื่นมาเช้าๆ อากาศยังหนาวๆเหมือนเดิม น่าจะต่ำกว่า 20 องศาเล็กน้อย.... อิอิอิ...แบมเล่นร่ายยาวบอกทุกระดับเลยว่า ควรทำอย่างไร และต้องทำอย่างไร ในภาวะแบบนี้... มีประโยคๆหนึ่งที่เป็นอมตะนิรันด์กาลคือ..."วิกฤติ คือ โอกาส" ทุกๆวิกฤติมีโอกาสเสมอ...เศรษฐกิจวิกฤติทำให้เราได้เห็นคนเก่ง สังคมวิกฤติทำให้เราเห็นคนดี   คนเก่งมักจะมองว่าเราหาโอกาสอย่างไร เราจะพัฒนาอย่างไร เราจะผลักดันขับเคลื่อนองค์กรอย่างไรในทุกสภาวะการณ์ เพื่อให้องค์กรเจริญเติบโต...... ดังนั้นวิกฤติครั้งนี้ คุณจะยืนอยู่ฝั่งไหน ฝ่ายที่ถูกกระทำ หรือฝ่ายที่ลุกขึ้นแปลงให้เป็นโอกาส..... แบบที่ผมเคยเล่าว่า โลกไซเบอร์ไม่เหมือนโลกของความเป็นจริง ในห้องสีลมนี้กระทู้ของคนตกงาน หางานรอถูกเรียก มีมากมาย แต่โลกภายนอก สิ่งที่ผมเห็น หลายองค์กรยังต้องการคนงาน ยังต้องการคนที่จะเติมโอกาสให้องค์กร....เพียงแต่คุณจะเป็นคนๆนั้นหรือไม่??????? ชีวิตที่ต้องก้าวเดินต่อไป ไม่ว่าโลกจะเป็นอย่างไร แต่มีคำถามว่า เราจะอยู่อย่างไรให้มีคุณค่า(กับตนเองและผู้อื่น)...???? ไม่ว่าสังคมไทยหรือสังคมไหนๆผมเชื่อว่า เป้าหมายก็ไม่แตกต่างกันแม้ว่าจะมีความเชื่อต่างกัน นั่นคือ ทุกคนต้องการความสุข....??? ท่านอาจารย์ผมท่านบอกว่า"..สุขเป็นก็เป็นสุข..."แต่ทุกวันนี้คนไทยสุขไม่เป็นก็เลยไม่เป็นสุข สุขไม่ได้อยู่ที่ไหน? ไม่ได้อยู่ไกลจากตัวเราเลย บางทีมันใกล้จนเรามองข้าม .. ต้องขอบคุณแบมที่เข้ามาเสริมแต่งให้กระทู้นี้มีคุณค่ามากขึ้น ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแจม ความหนาวก็มาตามฤดูกาล..อีกไม่นานก็ผ่านไป.. จากหนาว สู่ร้อนแล้วก็ไปฝน จากนั้นก็กลับมาหนาว..เป็นเช่นนี้ วิกฤติครั้งนี้อีกไม่นานก็ผ่านไป ขอให้ทุกคนที่พบวิกฤติ ได้ลุกขึ้นมาสู้ใหม่ เค้าบอกว่า หลังพายุฝน ฟ้าย่อมสวยเสมอ... จากคุณ : คนอุบล - [ 20 ธ.ค. 51 05:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หลังพายุฝน บางครั้งน้ำก็ท่วมนะครับ ^_^ หรือหลังหลังฤดูฝน ฟ้าก็มืดครับ (หน้าหนาว) กำ คนเค้าให้กำลังใจกันอยู่ดีๆ ทะลึ่งทำให้เสียเรื่อง...55+ ก่อนหน้าผมยังเครียดมากมายอยู่เลย แต่ตอนนี้น้อยลง พอลั๊ลลาได้ เนื่องจากห้องนี้มีแต่กำลังใจ ใครเข้ามาท้อแท้ สิ้นหวัง เรื่องราวจะแย่น่าสลด สังเวช ไร้อนาคต ไร้ทางออก แต่ไม่เคยมีใครทับถม มีแต่คนเข้ามาช่วยเหลือ อย่างน้อยไม่มีคำแนะนำก็มีกำลังใจ มีจำพวกเดียวที่มักจะโดนประชาทัณฑ์ คือเกรียน หวังว่าผมคงไม่โดนรุมนะ ก็เช้านี้อารมณ์ดีอ่ะ...เพราะอากาศดีๆ ไม่รู้ว่าเธอ ตอนนี้อยู่แห่งไหน เธอรู้บ้างไหมใคร คนนี้อยากเห็นหน้า เมื่อลมหนาวพัดมา รู้สึกสั่นหัวใจ อยากมีเธอนอนกอดแนบกาย ท้องฟ้าก็สวยงาม พระอาทิตย์ตื่นสาย พระจันทร์หล่นหายไป หายไปทางหลังบ้าน ดอกหญ้าก็เริ่มบาน อากาศช่างแสนดี อยากให้เธอมาอยู่ตรงนี้ คิดถึงเธออยากให้เธอรู้จริงๆ เธอนั้นคิดถึงฉันบ้างไหม อยากยืนข้างกาย ได้กุมมือโอบหัวไหล่ ฉันคงสุขใจ เธอมีความหมาย(มากกว่าใครๆ) น้ำเหนือเริ่มไหลมา น้ำฟ้าพึ่งผ่านไป เด็กน้อยเล่นวิ่งไล่ แมงปออยู่หน้าบ้าน ต้นไม้สองข้างทาง โปรยกลิ่นหอมชื่นใจ อยากให้เธอได้มาชื่นชม ท้องฟ้าก็สวยงาม พระอาทิตย์ตื่นสาย พระจันทร์หล่นหายไป หายไปทางหลังบ้าน ดอกหญ้าก็เริ่มบาน อากาศช่างแสนดี อยากให้เธอมาอยู่ตรงนี้ (ใส่เพลงไม่ได้ซะที เฮ้อ) แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 51 08:23:31 แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 51 08:16:05 จากคุณ : Marketing Crazy (bpcmarket) - [ 20 ธ.ค. 51 08:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ช่วงวิกฤตนี้ ผมละดีใจเป็นหนักหนา ไม่ใช่อะไร กำลังหาโอกาสเสนอปรับปรุงระบบการทำงานบางอย่าง เพื่อลดต้นทุนของบริษัท วิกฤตอย่างนี้นี่แหละที่พวกฝ่ายผลิต ฝ่ายบริหารถึงจะมานั่งคิดว่าจะทำอย่างไรให้ต้นทุนมันแข่งขันกับชาวบ้านชาวช่องได้สักที ไม่ใช่เอ๊ะอะอะไรก็ ถ้าไม่มี budget ทำนู้นทำนี่ พนักงานจะไม่มีใครอยากทำงาน ดูดู๊มีขู่ฝ่ายบริหารด้วยแห่ะ เวลาวางแผนกำลังคนที ก็เผื่อคนขี้เกียจไปสะ 5% นี่สงสัยจะกลัวคนไม่มีเงินกินเงินใช้ วิกฤตแบบนี้แหละ ชอบนักเลยเรา พลิกซะ พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของฝ่ายผลิตให้เห็นคุณค่าของการใช้เม็ดเงินละบาทแต่ละสตางค์ ปรับปรุงวิสัยทัศน์ในการบริหารซะให้มันท้าทายต่อความสามารถที่เขาจ้างมาเป็นฝ่ายบริหาร ปลูกฝังซะให้แต่ละคนตระหนักถึงต้นทุนการแข่งขันทางการค้า (Cost Competitive) ช่วงวิกฤตอย่างนี้ หากได้คิดถึงภัยพิบัตที่จะมาย่างกรายถึงตัวเอง คงจะกระตุ้นต่อมใต้สำนึกให้หันมาพัฒนาตนเองได้ดี สินค้าที่ต้องถูกเรียกคืน เพราะ การผลิตที่ขาดความเอาใจใส่ จะได้ลดน้อยถอยลง ตามนโยบายบริษัทที่อุตสาห์ตั้งไว้สวยหรูจะได้ถูกนำมาปฏิบัติกันจริงๆ ไม่ใช่เขียนมาให้โก้เก๋ และขอ ISO เท่านั้น สินค้าในคลังสินค้าจะได้ไม่ล้นทะลักออกมา จนต้องเสียเงินเช่าโกดังข้างนอกออกมา แล้วค่อยมาแปรรูปขายเป็นของเสียให้เสียราคา เสียต้นทุนไปปลี้ๆ เอ๊ะอะอะไรก็ขอปรับพนักงานชั่วคราวเป็นพนักงานประจำ เพียงเพื่อให้ได้หน้าได้ตา ได้ความนับถือ ทำอย่างกับพวกนักการเมืองบางประเภท หรือไม่ก้อ วางแผนการผลิตให้มีโอทงโอทีเยอะๆ พนักงานจะได้รวยจากโอที ตัวเองจะได้หน้า เอาเลย มาตรการแรก โบนงโบนัสอะไรเนี้ย อย่าให้เยอะ ไม่งั้นฝ่ายผลิตไม่รู้สึกหรอกที่ตัวเองทำของเสียจนบริษัทเสียหายไปเท่าไหร่ สักแต่โทษคนนู้นโทษคนนี้ แต่ไม่เคยโทษตัวเอง แต่แล้ว ............ เจ้านายหน้อเจ้านาย แทนที่จะเอาวิกฤตเป็นโอกาสในการปรับปรุงองค์กร แต่เจ้านายก็ยังใจดีอยู่เสมอ ด้วยการประกาศโบนัสให้คนที่รู้ปัญหามาตลอดตกใจ เฮ้อ!!!!!!!!!!! ความฝันที่หลุดลอย ก้มหน้าทำงานเหมือนเดิม อดพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสเลย แต่ก็ดี จะได้มีเงินไว้ตีกอล์ฟหน้าหนาว ให้หนาวจนเหงื่อไหลเหมือนเจ้าแบมเลย 5555 จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 20 ธ.ค. 51 09:54:16 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 20 ธ.ค. 51 10:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ในออฟฟิซหนาวมาก... ชอบหลายๆความเห็นจังครับ ทั้งในมุมน่ารักๆในภาวะเครียด ทั้งการจัดการในบริษัทช่วงนี้ ทั้งการทำตัวของพนักงาน ท้งเด็กจบใหม่ และอีกหลายอย่างครับ จากคุณ : seto16 - [ 20 ธ.ค. 51 11:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ประเทศไทย หนาวสุดๆ สวัสดีครับโก... ล้อกับหัวข้อกระทูนะครับ... อิอิ จากคุณ : wbj - [ 20 ธ.ค. 51 13:33:35 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ทำจายยยยย  ได้สักพักแย้วววววว ทำตัวให้ชินค่ะ  55555555 จากคุณ : หงอก 30 เส้น (ammy&cindy) - [ 20 ธ.ค. 51 14:01:41 ]

ความคิดเห็นที่ 37 สนับสนุนแนวคิด วิกฤติ คือ โอกาส  ของโกกับพี่โต๋ ค่ะ วิกฤติอย่างนี้  ผู้บริหารสร้างโอกาสได้หลายเรื่องมากมายค่ะ  ยกตัวอย่างสองเรื่องพอ  เดี๋ยวยาว   - การบริหารต้นทุนสินค้าและค่าใช้จ่าย :   พอเสียทีกับการต้องทนอยู่กับซัพพลายเออร์รายหย่ายยยย  ที่ยึดครองหัวหาดมาแรมปีด้วยความสัมพันธ์อันดีเลิศและหนักแน่นกับฝ่ายจัดซื้อ    มันกำลังวิกฤติค่ะซัพพลายเออร์ที่รัก  จำเป็นเหลือเกินค่ะที่ต้องลดต้นทุนสินค้า  ไม่งั้นไม่แน่ใจเลยว่าจะมีชีวิตรอดได้เป็นลูกค้าที่ดีไปอีกนานแค่ไหน    อะไรนะคะ?  ลดให้ไม่ได้แล้ว?   อ่อ ค่ะ เข้าใจค่ะวิกฤติเช่นเดียวกันเหรอคะ  เข้าใจค่ะเข้าใจ    แต่ต้องขอใช้นโยบายเปิดการสรรหาซัพพลายเออร์เพิ่มขึ้นค่ะ       เชื่อเถอะค่ะ ว่าถ้าฝ่ายจัดซื้อของคุณไม่มีนอกมีในกับซัพพลายเออร์รายเดิม   ย่อมต้องกระตือรือล้นที่จะควานหาซัพพลายเออร์รายใหม่ๆ   และในภาวะวิกฤติเช่นนี้   หมอดูคอนเฟิร์มยังรู้   ว่ามีแนวโน้มอย่างสูงที่เราจะได้เปิดสัมพันธภาพกับคู่ค้าใหม่ๆ  ที่เสนอราคาโดนใจเรา  เนื่องจากกำลังหนีตายจากวิกฤติเช่นเดียวกัน   ภาวะเช่นนี้ซัพพลายเออร์โปรดเข้าใจค่ะ  ไม่ต้องเอากระเช้าปีใหม่มาให้ค่ะ  ถ้าอยากรักกันต่อไปกลับไปทำใบเสนอราคาใหม่มาเสียดีดี - การบริหารคน พอเสียทีกับการต้องทนพนักงานประเภทที่ไม่ได้หมุนตามโลกเลย  เค้ากำลังวิกฤติกันอยู่   กระตุ้นทัศนคติอย่างไร  ก็ยังเหมือนเดิม  ไม่เปลี่ยน ไม่ให้ความร่วมมืออะไรทั้งนั้น  เป็นประเภท "ก็เมื่อก่อนทำอย่างนี้"   พอเถอะค่ะ   ก็เมื่อก่อนทำอย่างนี้  องค์กรมันเลยต้องเผชิญวิกฤติอย่างนี้ไงคะ   เรื่องมันออกจะเป็นเหตุเป็นผลกัน  ทำไมต้องให้อธิบายซ้ำ    เมื่อก่อนอาจต้องทนฉุดลากกันไป   แต่ตอนนี้วิกฤติค่ะ องค์กรอยู่ในภาวะต้องเลือกแล้วค่ะ  ว่าจะสูญแรงเพื่อฉุดบางคนต่อไป    หรือเอาแรงที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดผลักดันพนักงานผู้ทุ่มเทให้กับองค์กรเพื่อเป็นขวัญกำลังใจและมีงานทำต่อไป   ก้ต้องเลือกกันแล้วค่ะ       ดังนั้น ภาวะนี้ แบมยืนยันเป็นครั้งที่ 100 ว่าสมัครงานกันต่อไปค่ะ   ถ้าคุณเชื่อมั่นในตัวเองว่า ว่าพร้อมที่จะทุ่มเทและเผชิญทุกภาวะร่วมกับองค์กรจริง     มีตำแหน่งงานว่างสำหรับพนักงานที่มีคุณสมบัติเช่นคุณอย่างแน่นอน   เพราะต้องมีองค์กรเผชิญวิกฤติเลือกที่จะรื้อองค์กรให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อฝ่าฟันวิกฤตินี้   ด้วยการกัดฟันจ่ายค่าชดเชยบางคนบางตำแหน่งในวันนี้    เพื่อเปิดที่ว่างให้คนที่มีประสิทธิภาพมากกว่าเข้ามาเติมเต็มค่ะ วิกฤติ คือ โอกาส จริงๆ นะเออ จากคุณ : bam_ka@ - [ 20 ธ.ค. 51 16:06:48 ]

ความคิดเห็นที่ 38 หวัดดีแบม คุณเตร็ดเตร่ และทุกท่าน.. หลังจากว่างจากงานก็เข้ามาอ่านกระทู้ มีคนโพสต์ความเห็นดีๆไม่น้อย ต้องขอบคุณทุกๆท่านที่มาช่วย กระทู้นี้มีสาระประโยชน์ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เกือบถูกลบไป อิอิอิ.... เมื่อ ปี2540 วิกฤติเศรษฐกิจครั้งนั้น เป็นโอกาสให้ผมเข้ามาปรับปรุงเปลี่ยนผังองค์กรหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆก็ดี เรื่องตำแหน่งงานก็ดี และที่สำคัญคิดระบบที่ทำให้เกิดประสิทธิภาพในการทำงานของพนักงาน และภาพพจน์ใหม่ของธุรกิจ...... จากวันนั้นทำให้เรามีวันนี้.... วิกฤติจึงเป็นโอกาสของคนที่อยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพราะข้ออ้างสมบูรณ์.... แต่สิ่งที่เหนืออื่นใดที่ควรทำในวิกฤติ คือ ขวัญกำลังใจ .... วิกฤติ เป็นโอกาสดียิ่งที่จะสร้างขวัญกำลังใจ ให้ทีมงาน... ปี 2540 ผมลดเงินเดือนฝ่ายบริหาร แต่ผมไปเพิ่มให้ฝ่ายล่าง....เพราะผมเชื่อว่าคนระดับล่างไม่พอใช้.... ครั้งนี้เช่นกัน..แม้ว่า การค้าจะพบวิกฤติหนักหนาสาหัส แต่สิ่งที่ผมคิดคือ ปีใหม่นี้ผมจะปรับเงินเดือนพื้นฐาน เพื่อให้ทุกคนมีกำลังใจที่จะอยู่กับเรา.... เพราะในขณะที่ที่อื่นๆเลย์ออฟ ที่นี่เราทำให้คุณรู้สึกว่าชีวิตคุณดีขึ้น... การประสบกับปัญหาโดยเฉพาะงานขายนั้น การแก้ปัญหาไม่ใช่การลดสต๊อค ลดค่าใช้จ่ายที่กระทบการบริหาร เพราะนั่นหมายถึงการไล่ลูกค้าจากร้าน.... ผมเห็นเสมอๆว่า ร้านที่ขายไม่ดี มักจะลดแสงสว่าง ลดความเย็น ลตคนที่ให้บริการ... ซึ่งเขาหารู้ไม่ว่า นั่นคือการประกาศเลิกกิจการกลายๆ.. ดังนั้น..การทำวิกฤติให้เป็นโอกาส ไม่ใช่การลดค่าใช้จ่ายแต่เพียงอย่างเดียว แต่เป็นการปรับเปลี่ยนเพื่อ ทำให้เกิดต้นทุนที่ลดลงโดยไม่กระทบการบริการ... การเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน ...การทำให้ลูกค้าเกิดความประทับใจว่า นี่คือร้านที่เขาต้องการใช้บริการด้วย ความพร้อมในการบริการ....ฯลฯ.. แน่นอนการมองหาโอกาสไม่เป็นเรื่องยากเลย แต่ความยากอยู่ที่ทำให้โอกาสนั้นเป็นความจริง...และที่สำคัญได้ประสิทธิภาพสูงสุดตามที่เราคาดหมาย.... เราเรียก คนเหล่านั้นว่า....มืออาชีพครับ... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 20 ธ.ค. 51 18:02:20 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สีลมโดน Freeze  อยู่ในภาวะชะงักงันยังไงไม่รู้นะคะ -_-' แบมมีคำพูดติดปากสำหรับเรื่อง >> ลดค่าใช้จ่ายที่กระทบการบริหาร   ว่า  "ลดจนแตะเส้นประสิทธิภาพ" เรื่องนี้ตรงตามที่โกว่าไว้   คนที่อยู่ในธุรกิจเชนสโตร์ จะเข้าใจเรื่องนี้ลึกซึ้ง เพราะ  สโตร์ 1 chain เสมือนเป็น Business Unit ย่อมๆ    มี 10 chain ก็เหมือนได้ทดลองนโยบายเดียว กับ 10 ธุรกิจที่ปัจจัยแวดล้อมแตกต่าง   ดังนั้น  สิ่งที่คนจากธุรกิจเชนสโตร์กล่าว  ขอให้ได้ตระหนักไว้ว่า แตกต่างจากการเปิดตำราสอน    เพราะเกิดจากประสบการณ์  เกิดจากการทดลอง   เกิดจากการทดสอบ  ในหน่วยธุรกิจมากมายในมือ    สุดท้ายนโยบายที่เลือกใช้จึงมักไม่ค่อยพลาดที่จะเป็นนโยบายที่ประสิทธิผลสูงสุด ปล. โกขโมย เดี่ยว7 ของลูกมาดูเหรอคะ ถึงตั้งชื่อกระทู้นี้ เนี่ย จากคุณ : bam_ka@ - [ 21 ธ.ค. 51 00:22:49 ]

ความคิดเห็นที่ 40 .................... อุบล...หนาวมาก....... ทว่าที่หัวใจผม...หนาวยะเยือกเลย หนาวกายยังพอทน แต่หนาวใจสิใครจะทนไหว.... อิๆ ฤดูหนาว หรือฤดูเหมันต์... ผมชอบมากครับ ธรรมชาติคือศิลปินผู้ยิ่งใหญ่เสมอ... จากคุณ : ผู้ชายขายฝัน (ChatchaMan) - [ 21 ธ.ค. 51 01:06:27 ]

ความคิดเห็นที่ 41 หวัดดีทุกท่าน... เช้านี้อากาศอุ่นขึ้นมานิดหน่อย น่าจะอยู่ที่ 22 องศา... 5555555555555.... แบม...โกรู้เหตุผลแจ้งลบแล้ว... กระทู้นี้เข้าข่ายโฆษณาขาย เดี่ยว 7 ของโน๊ต นี่เอง.... จริงๆคนที่มีพรสวรรคแบบโน๊ตนี่... หาเงินง่ายดี...แต่จะมีสักกี่คนทำได้แบบนี้.... ....................................................................... คุณ ผู้ชายขายฝัน (ChatchaMan) ครับ.... ธรรมชาติยิ่งใหญ่เสมอครับ... มีแต่ คน นี่แหละที่คิดว่าตนเองยิ่งใหญ่จึงพยายามฝืนธรรมชาติ....ทำลายธรรมชาติ.... โลกวุ่นวายเพราะตัณหาของคน....อยากมี อยากได้ อยากเป็น....???? 55555....ดูคนแย่งตำแหน่งกันช่วงนี้แล้ว...ขำ(ทั้งที่เลือดไหลที่หัวใจ)... อีกนานแค่ไหนนะ...ประเทศไทยจะพ้นจากวังวนแบบนี้.... .......................................................................... กลับมาพูดถึง เชนสโตร์...อภิศาสตร์ของค้าปลีก...แบม.. อยากติดทำเชนสโตร์..นอกจากจะรู้เรื่องค้าปลีกอย่างลึกซึ้ง... สิ่งที่ต้องรู้แบบถึงแก่นอีกอย่างคือ โลจิสติค... ยังไม่พอ...สิ่งที่ต้องมีอีกคือ การมองเห็นโอกาส...แบม... แบม..เคยคิดไม๊แบบนี้ไม๊...เงินอยู่ในอากาศ... ลำบากแค่หยิบลงมาเท่านั้นเอง...(ช่วงที่งานเก่าแบมรุ่งๆไง) นี่แระ..ความสนุกของ เชนสโตร์... วันหนึ่งที่ แบม อินจนมองเห็นแบบนั้น... แบมจะอุทานว่า...งานนี้มันมันจริงๆโว้ยยยยยยยย..อิอิอิ จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 21 ธ.ค. 51 06:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เข้ามาโกยความรู้ลงกระเป๋า ตอนนี้มาเที่ยวภูเก็ต......หนาวมากด้วย เมื่อคืนไปกินข้าวที่เชอราตัน นั่งตั้งแต่ ทุ่มกว่าๆถึงห้าทุ่ม มีเราโต๊ะเดียว โรงแรมที่พัก ช่วงนี้ควรเต็มเหยียดเพราะไฮซีซันของฝรั่ง ปรากฎว่างผิดวิสัย (ที่แมริออท) จากคุณ : HuGGie - [ 21 ธ.ค. 51 08:01:57 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ดีใจกับคุณ HuGGie จังเลย ที่ได้มีโอกาสไปเที่ยวที่ภูเก็ต ตั้งแต่จำความได้ยังไม่เคยไปเที่ยวภูเก็ตสักครั้งเลยคะ ได้มีโอกาสผ่านวิกฤตเศรษฐกิจครั้งเมื่อปี 40 ตอนนั้นจบก่อนเพื่อนๆและเรียนการเงินมา แต่ก็กลับไม่ได้ทำงานบริษัทไฟแนนซ์อย่างที่หวังไว้ ได้ไปทำงานด้านบริษัทส่งออกซึ่งได้ผลดีจากการลดค่าเงินบาท ทำให้เราไม่ตกงาน พอมาคราวนี้ประมาณสิบปีให้หลัง ก็ดันไปเรียนต่อที่อเมริกาทำโทด้านการเงินอีกใบ พอจบปุ๊บก็ตกงานปั๊บเลย อิๆ อะไรมันจะมาพอเหมาะพอเจาะกันขนาดนี้ก็ไม่รู้ แต่ก็ยังโชคดีอีกที่ได้งานจากบริษัทในแคนาดามาทำที่บ้าน ตอนนี้ก็รอทำงานไปสักพักให้เข้าที่เข้าทางสักหน่อย ก่อนที่จะหาเวลาไปพักผ่อนในที่สวยๆของเมืองไทยบ้าง จากคุณ : เลิฟ2ซี - [ 21 ธ.ค. 51 08:34:56 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ถ้าพูดถึงการลดต้นทุนในธุรกิจเชนสโตร์ ผมก็นึกภาพไม่ออกว่าจะทำอย่างไรได้บ้าง เพราะไม่เคยทำงานสายนี้เลย เท่าที่นึกได้คงต้องรื้อฟื้นเรื่อง supply chain management เพื่อเอามาช่วยกระมัง แต่ถ้าเป็นโรงงานผลิต บริษัทอเมริกันที่เคยทำงานด้วย เขาจะแบ่งออกเป็น 6 เรื่อง 1. Material Usage Variance คือสูตรการผลิตที่เพิ่มขึ้น-ลดลงของปริมาณ หรือ เปลี่ยนแปลงวัตถุดิบ โดยที่คุณภาพของสินค้าไม่ลดลง 2. Product Price Variance คือราคาของวัตถุดิบที่เปลี่ยนแปลงไป เหตุเพราะแหล่งที่ซื้อ หรือ จากการเจรจากับผู้ขาย 3. Direct Labor Efficiency คือ จำนวนชั่วโมงการผลิตท่ี่เปลี่ยนแปลงไป 4. Direct Labor Rate คือ อัตราค่าแรงงานต่อหน่วยผลิต 5. Absortion คือ ค่าโสหุ้ยต่อหน่วยผลิต 6. Foreign Exchange คือ ผลกระทบจากอัตราแลกเปลี่ยน ตอนที่ทำ จะต้องทำตั้งแต่ Budget Plan เพื่อกำหนด Standard Cost ของสินค้าแต่ละชนิด หลังจากที่ได้แผนการขาย และแผนการผลิตแล้ว ก็จะคำนวณว่า แผนการขายดังกล่าว มีผลกระทบต่อ Absorption  อย่างไร favor หรือ unfavor เท่าไหร่ สามารถบอกได้เลยทันที ก่อนที่จะผลิตจริง เมื่อคิดจะลดต้นทุนแล้ว จะมาพิจารณากันที่วัตถุดิบแต่ละตัวว่า ตัวไหนที่ใช้ปริมาณวัตถุดิบน้อย(อย่างมีเหตุผล) ก็จะปรับปรุงสูตรการผลิตใหม่ ซึ่งจะมีผลต่อปริมาณที่สั่งซื้อด้วยเช่นกัน ในขณะที่ปฏิบัติงานจริง ผลที่เกิดจากการผลิตจริง จะถูกคำนวณเป็น 6 ประเภท แล้วนำมาคำนวณหามูลค่าทางการเงิน ผลแตกต่างที่มีสาระสำคัญจะต้องมีคำอธิบายโดยผู้ที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้ฝ่ายบริหารทราบถึงปัจจัยที่แท้จริง เพื่อใช้ในการบริหารงานต่อไป ผมนำมาแลกเปลี่ยน เผื่อว่าใครทำงานด้านนี้จะได้นึกภาพการลดต้นทุน เพื่อเอาตัวรอดในวิกฤตเศรษฐกิจแบบนี้ ปล. ผมไม่ค่อยชอบโน้ตเท่าไหร่ คนอะไรเกิดมาหน้าตาก็หล่อสู้ผมไม่ได้ แต่มีแฟนแต่ละคน ชวนให้ไฟอิจฉามันลุกโชนทุกที นี่แหละหนา คารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรอง จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 21 ธ.ค. 51 16:14:57 ]

ความคิดเห็นที่ 45 หวัดดีครับ คุณ HuGGie .. ผมคิดว่า ปีนี้ ภูเก็ตหนาวกว่าทุกปี นักท่องเที่ยวหายไปคราวปิดสนามบินภูเก็ต..สาหัสแล้ว.. มาเจอปิดสุวรณภูมิสาหัสกว่า เพื่อนผมทำโรงแรม ไข้จับจนแทบไปนอนโรงพยาบาล... ผมเลยถือโอกาสจัดเทศกาลไทยเที่ยวไทย อุดหนุนคนไทย.. มกราชวนเพื่อนๆไปเที่ยวภูเก็ตกัน... คุณ เลิฟทูซีครับ เมืองไทยมีที่เที่ยวสวยๆเยอะครับ นอกจากเชียงใหม่ ภูเก็ตก็มีอุบล เป็นเมืองแห่งศาสนาพุทธครับ วันเข้าพรรษาจะมีเทศกาลแห่เทียน สวยงามมาก เชิญมาเที่ยวนะครับ.. คุณเตร็ดเตร่ ครับ.. เรื่องการลดต้นทุนสายการผลิตนี่ นับว่าเป็นความรู้ใหม่ แต่อ่านๆแล้วแกะตามก็ใกล้เคียงกับสายค้าปลีกนะครับ ส่วนของเชนสโตร์นี่คือการค้าที่มีหลายๆสาขา..จึงต้องมีศูนย์กระจายสินค้าด้วยนะครับ.. กอล์ฟไปถึงไหนแล้วครับ อิอิอิ ตอนนี้ผมกำลังมือขึ้นอยากหาคนแข่งด้วย.. วันก่อนฟลุ๊กมาก ตี ออก 80 กว่าๆ แบบมีความสุขมากเลยครับ...อิอิอิ กลับมาอ่านอีกที พิมพ์ผิดมากเลย ขอแก้ไขคำผิดนะครับ... แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 51 06:27:57 จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 21 ธ.ค. 51 21:22:26 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ประทับใจ ... แห่เทียนพรรษาอุบล  ครับ ปล. หนาวลมห่มลมยิ่งหนาวสั่น หนาวเนื้อ ห่มเนื้อจึงหายหนาว หนาวรักห่มรัก อุ่นรักสบาย หนาวคลายเพราะห่มที่สมกัน  ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 21 ธ.ค. 51 23:29:08 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ปล. ผมไม่ค่อยชอบโน้ตเท่าไหร่ คนอะไรเกิดมาหน้าตาก็หล่อสู้ผมไม่ได้ แต่มีแฟนแต่ละคน ชวนให้ไฟอิจฉามันลุกโชนทุกที นี่แหละหนา คารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรอง จากคุณ : เตร็ดเตร่ ---------------------------------------------------------------------------- ผมก็เซ็งตัวเองครับ เกิดมาหน้าตาดี แถมแฟนสวยอีกต่างหาก   จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 21 ธ.ค. 51 23:32:24 ]

ความคิดเห็นที่ 48 [ 21 ธ.ค. 51 23:32:24 ] ^ ^ พลาดไป 1 วินาที ไม่งั้นได้ 23:32:23  แล้ว ปล. แวะมาป่วนกระทู้ โก ยามดึก ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 21 ธ.ค. 51 23:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คุณเลิฟ2ซีคะ เดี๋ยวชีวิตเข้าที่เข้าทาง ก็แพ็คกระเป๋าตะลุยเมืองไทยได้เลย ตอนนี้ถือว่าทำงานเก็บเงินกันก่อนเนอะ คุณมือเก่า(คนอุบล)คะ เราหอบฝรั่งมาเที่ยวภูเก็ตได้กรุ๊ปนึงค่ะ (ดีใจได้ช่วยชาติ) ทริปเกือบจะโดนแคนเซิ่ลแล้ว เพราะเค้ากลัวเรื่องความปลอดภัยตอนสนามบินปิดค่ะ ภูเก็ตช่วงนี้เงียบหงอยหงองเหงายิ่งกว่าตอนโลว์ซีซั่นอีก เรามาเที่ยวตอนสิงหา ยังไม่เงียบเท่าตอนนี้เลย ทั้งๆที่ช่วงนี้เป็นคริสต์มาส หยุดยาวของฝรั่ง เฮ้อ เห็นแล้วเศร้ามาก นี่เพิ่งกลับมาจากเชอราตัน(อีกแล้ว) อาการเดิมเลยค่ะ มีแต่เราโต๊ะเดียว สงสารพนักงานมากๆ จากคุณ : HuGGie - [ 22 ธ.ค. 51 01:07:07 ]

ความคิดเห็นที่ 50 โก คะ  ขอพลังค่ะ -_-' ยังไม่ได้นอน  นั่งควานเรื่อง inventory  แม่บอก ลูกชั้น ถึงขนาดรื้อสต๊อก บอกแม่ ไม่เป็นไร ช่วงแรกต้องละเลงเอง ไม่งั้นหาปัญหาไม่เจอ สั่งการเพื่อแก้ปัญหาไม่ได้ เมื่อตอนบ่าย เอารถไปจิ้มพี่แท็กซี่   สุดวิสัยจริงๆ  พี่เล่นเบรคกระทันหัน  แต่ลงมาก็ต้องยกมือไหว้พี่เค้า   ก็เรามันผิดอ่ะ   แถมตังค์ให้พี่ไปสองร้อย เพราะเถ้าแก่หักตังค์ส่งกะช้า ชั่วโมงละร้อย   เฮ้อ  อะไรกันนักกันหนา วันนี้ แต่มิเป็นไร เราอารมณ์ดี   เมื่อวานจับคนทุจริตได้ค๊าบบบบบบบ  *O*  ยินดีปรีดา มีความสุข  วันเดียวได้สามคนรวด  ไม่ได้ยินดีที่ได้ฆ่าเด็กนะ   แต่ปรีดาที่ได้รักษาความหวัง และขวัญกำลังใจ ของพนักงานดีดีที่เหลืออยู่ จริงๆ มีอะไรมาแชร์ด้วยมากมายค่ะ   แต่ขอผลัดไปพรุ่งนี้นะคะ   โอยาสุมินาไซ!  ราตรีสวัสดิ์ ค่ะ   (จำเค้ามาเขียน) จากคุณ : bam_ka@ - [ 22 ธ.ค. 51 02:19:53 ]

ความคิดเห็นที่ 51 หวัดดีครับ ทุกท่าน... โห.แต่ละท่านนอนดึกๆทั้งนั้นเลย... ขอบคุณ คุณดีอาร์ ที่เอารูปเทียนวันเข้าพรรษามาโชว์... เทียนต้นนี้เป็นแบบติดพิมพ์ครับ...แบบนี้ทำยากมากเพราะต้องมีความอดทนสูงมาก พิมพ์รายกนกเล็กๆมานั่งติดตามหุ่นที่ทำไว้ ที่เห็นตามรูปนั้นต้องใช้รูปพิมพ์หลายแสนอัน... คุณ HuGGie ครับ.. ผมก็ได้ยินเพื่อนเล่าให้ฟังแบบนั้น บอกหลายๆโรงแรมต้องให้พนักงานพักงานไปก่อน คิดว่าพอเรื่องซาแล้ว นักท่องเที่ยวกลับมาค่อยกลับมาทำงาน.. ฟังแล้วก็สงสารพนักงานและเจ้าของกิจการนะครับ.. ดีใจและยินดีนะครับที่ได้พานักท่องเที่ยวมาเที่ยวไทยเพราะ สถานการณ์แบบนี้ต้องช่วยกันคนละไม้คนละมือครับ... แบม... อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะ เดียวโกส่งพลังไปช่วย อิอิอิ.. เดียวคนอื่นสงสัยว่า เอ่..ส่งกันยังไงนี่???? โกก็คิดว่า แบมต้องมีเชือดไก่ ไม่น้อยกว่า 2-3 คน.. ส่วนคนที่เหลือก็คงได้เห็นฝีมือของแบม และมีขวัญกำลังใจที่จะเดินหน้าไปกับแบม... จากคุณ : คนอุบล - [ 22 ธ.ค. 51 06:42:21 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เช้านี้ดูทีวี มีแต่ข่าวเลย์ออฟคนงาน... ถึงขนาดพยากรณ์เลยว่า..อุตสาหกรรมไหนจะให้ออกเท่าไร??? มีตัวเลขตั้ง 7%-15% เห็นแล้วก็น่ากลัวไม่น้อย..(ไปเอามาจากไหนไม่รู้..) เมื่อวานเพื่อนไปเชียงใหม่กลับมาบอกว่า... ที่ไนท์บาซาร์ คนขายมากกว่าคนซื้อ.... แต่ที่ภูเก็ต..เพื่อนบอกหนาวกว่า เพราะที่นี่โรงแรมร้าง ถึงร้างมากกก... ฟังข่าวแล้ว ..ได้แต่เอาใจช่วยๆๆๆๆๆ... ขออย่าให้ใครตกงานช่วงนี้เลย.... งานหนักก็ทนๆเอา... เพราะดูท่าจะหนักกว่าที่คิด.. รัฐบาลใหม่คงต้องกระตุ้นการท่องเที่ยวมากกว่านี้... อย่างน้อยจัดให้คนไทยเที่ยวไทยให้มากกว่านี้... เพราะธุรกิจท่องเที่ยววันนี้ย่ำแย่มาก.. ส่วนธุรกิจของโกนะ..แบม. เหลืออีกอาทิตย์เดียวก็ปีใหม่แล้ว... ตอนนี้เลยลุ้นๆๆให้ช่วยยอดขายที.. เพราะ..เป็นไปได้ไง.. เดือนนี้ขายตกกว่าเดือน ตค พย กว่า 5% ก็เอาใจช่วยพ่อค้าแม่ค้าทุกท่านครับ.. ให้ธุรกิจปีใหม่นี้ไปโลดนะครับ... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 22 ธ.ค. 51 08:19:44 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สวัสดีค่ะ ขอแวะเข้ามาแจมหน่อยค่ะ เพราะดูกระทู้นี้เลี้ยวไปมาน่าสนใจ อันดับแรก ขอแอบร่วมส่งพลังให้คุณแบมด้วยคนนะคะ ดูแลสุขภาพและพักผ่อนให้พอนะคะ จะได้มีแรงลุยต่อไป เมื่อครั้งแรกที่คลิกเข้ามานั้น ถึงช่วงที่คุณแบมพูดถึงการต้องมี to do list สองลักษณะ ก็เอาไปคิดเล่นๆอยู่หลายวัน วันนี้เข้ามาดูอีกทีก็ปรากฏว่ามีสมาชิกระดับคุณภาพหลายท่านมาคุยกันไปหลายเรื่องแล้ว มีแนวคิดใหม่ๆที่ต้องเอาไปขบต่ออีกมากมาย เรียกว่าเป็นกระทู้คุณภาพคับแก้ว ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาให้อาหารสมองค่ะ หนาวนี้ ช่วยๆกันเตรียมตัวให้พร้อมนะคะ งานนี้คงจะหนาวยาวกว่าที่เคย จากคุณ : bluesky - [ 22 ธ.ค. 51 08:58:33 A:69.76.77.247 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อ้าว... เมื่อก่อนจะเขียนความเห็นข้างบน (53) กระทู้นี้ยังเป็นกระทู้แนะนำอยู่เลย พอจะแวะกลับเข้ามาครั้งนี้กลับหายไปเสียแล้ว เป็นเพราะพันทิปตัดกระทู้ทุกวันจันทร์เช้าหรือไงคะ ยังไงก็ขออนุญาตคุณมือเก่าเจ้าของกระทู้อีกครั้ง ขอใช้เนื้อที่กระทู้ขอบคุณคุณแบมสำหรับข้อความที่ฝากไว้ในอีกกระทู้หนึ่งค่ะ คำชมจากคุณแบมทำให้หัวใจพองโตมาเพราะแอบชื่นชมคุณแบมอยู่นานแล้ว เป็น secret admirer ว่างั้นเถอะ เรื่องสมัครสมาชิกพันทิปนั้น เคยพยายามแต่ไม่สำเร็จ ก็เลยไม่ได้ติดตามเพราะเห็นว่าบัตรผ่านก็ใช้ได้ แต่เดี๋ยวจะลองดูอีกสักรอบ เพราะไปสัญญาน้องเขาไว้ว่าจะทำรีวิวโรงแรมกับบันทึกนักเดินทางที่ห้อง BluePlanet ถ้าเป็นสมาชิกก็คงได้ฤกษ์สักที ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ส่วนท่านอื่นๆที่อาจจะอ่านความเห็นนี้อยู่ ก็ต้อง Thank you for your patience. นะคะ คราวหน้าถ้าตอบกระทู้จะเข้าเรื่องแล้วค่ะ จากคุณ : bluesky - [ 22 ธ.ค. 51 09:40:52 A:69.76.77.247 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ความคิดเห็นที่ 15   ^ ^ คุณแบม... กลัวว่าถ้าทิ้งไว้แล้วมีคนเผลอไปคลิกลบอีกทีกระทู้ก็จะหายไป พอดี log in ของ "เลขาฯ ตัวแสบ!" มี่อายุไม่ถึง 6 เดือนใช้การอะไรไม่ได้ จึงขอวิงวอนให้พวกเราช่วยกันเป็นหูเป็นตา ตอนนี้ได้เซฟภาพเก็บไว้ให้เป็นหลักฐานแล้ว... อย่าให้ใครทำลายสังคมที่เต็มไปด้วยมิตรภาพและความอบอุ่นของเราด้วยวิธีนี้กันเลยนะ กระทู้นี้มีเรื่องอะไรที่เป็นพิษเป็นภัยหรือถึงได้คลิกลบกัน? ขอวิงวอนเจ้าหน้าที่พันทิปช่วยตรวจสอบชื่อคนแจ้งลบและวัตถุประสงค์ด้วย อย่าให้คนดี ๆ ต้องค่อย ๆ หายไปจากห้องสีลมนี้เลยนะ ___________ มากไปไหมคะ ไม่ได้คิดว่ากระทู้นี้ควรลบหรือไม่ควรลบ เพราะถ้าไม่สนใจ ก็ไม่อ่าน แต่ "ขอวิงวอนเจ้าหน้าที่พันทิปช่วยตรวจสอบชื่อคนแจ้งลบและวัตถุประสงค์ด้วย อย่าให้คนดี ๆ ต้องค่อย ๆ หายไปจากห้องสีลมนี้เลยนะ..." ดูมากไปค่ะ จากคุณ : Blue Lighthouse - [ 22 ธ.ค. 51 21:25:52 ]

ความคิดเห็นที่ 56 หวัดดีครับโก อากาศเย็น ๆ รักษาสุขภาพนะครับ ผมยังไม่ อาวุโส ตอนนี้ยังปวดโน่น เจ็บนี่ไปหมด แต่ยังไงก็ตาม ผมว่า กระทู้นี้ ท่าทางจะไม่หนาวแล้วนะครับเนี่ย มีคนมาเติมเชื้อฟืนแล้ว 555 จากคุณ : FishLover - [ 22 ธ.ค. 51 21:48:57 ]

ความคิดเห็นที่ 57 หวัดดีครับ คุณคนรักปลา... อิอิอิ  จะบอกว่า แก่แล้วต้องรักษาสุขภาพด้วยนะ อากาศมันหนาว...ใช่ไม๊?? โกสบายดี..แข็งแรงดี ตีกอล์ฟทุกวัน... กระทู้นี้จะหนาวหรือไม่หนาว.. จริงๆมันอยู่ที่คนอ่านมากกว่านะ...โกว่า.. แต่ตอนนี้หากระทู้นี้ยากหน่อยนะ... อิอิอิอิ... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 23 ธ.ค. 51 06:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ไม่ได้จะว่าโกแก่นะครับ แค่ สูงอายุ เฉย ๆ ครับ อิอิ จากคุณ : FishLover - [ 23 ธ.ค. 51 09:20:03 ]

ความคิดเห็นที่ 59 สวัสดีท่านผู้อาวุโส หุ หุ คนรักปลาสบายดีนะครับ ไม่ได้คุยกันตั้งนาน หุ่นยังน่าไหวหวั่นเหมือนเดิมหรือเปล่า ช่วงนี้ไม่รู้วิกฤตอะไร ภูมิแพ้ที่ไม่เคยเป็น ก็มารุมถึง ๒ อย่าง แถมอยู่ๆ วงเหล็กก็ไม่คมเสียงั้น สกอร์ออกมาน่าผิดหวังจริงๆ แต่ยังดี ได้กดเงินคืนจากเพื่อนมา ๒๐ บาท ถ้าได้ออกรอบกับโก สงสัยขอ ๓ หลุมคงไม่ไหว ต้องยอตุ่มสักใบด้วยครับ ไม่งั้นกระเป๋าแห้งแน่ น้องแบม เธอช่างกล้าจริงๆ ขนาดพี่มีตำแหน่งผู้ตรวจสอบภายใน ยังไม่กล้าจับทุจริตเลย วันที่เริ่มงานก็บอกหัวหน้า(คนญี่ปุ่น) ว่า พี่ไม่ขอเป็นตำรวจนะ ขอมาค้นหาจุดที่คิดว่าน่าจะปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานดีกว่า สนุกและปลอดภัยกับคุณภาพชีวิตเราตั้งเยอะ ๕๕๕ แค่ทำงานยากเท่านั้น เพราะไม่มีกฏหมายอะไรไว้คอยอ้างและขู่คนอื่น เท่านั้น กลับมาที่ต้นทุนที่ผมนำเสนอไว้ ๖ แบบ จากการเร่ร่อนมาหลายบริษัท วิธีคิดไม่แตกต่างกันครับ แต่ กลับไม่ค่อยเห็นบริษัทไหนวิเคราะห์จริงๆ จังๆ อย่างที่บริษัทนี้ ส่วนใหญ่ เวลาทำลดต้นทุน ก็ปล่อยเป็นหน้าที่ฝ่ายผลิตไปทำกันเอง ตามมีตามเกิด ฝ่ายผลิตก็คิดเพียงว่า ถ้าจะลดต้นทุน ก็ต้องมีสิ่งอำนวยความสะดวก หรือไม่ก็ขยายกำลังการผลิต นั้นก็คือ ลงทุนเพิ่ม ฝ่ายบัญชีก็จะเป็นฝ่ายรับ คือ ไม่สนใจว่าใครจะทำอะไร ขอแค่มีคนมาอนุมัติ ทุกอย่างไม่มีปัญหา ต่างฝ่ายต่างทำงาน จะไม่มีการวิเคราะห์ผลกระทบทางการเงินกันเลยว่าหากมีโครงการสักอย่างแล้ว กระทบเป็นเม็ดเงินเท่าไหร่ หากทำงานแบบส่งเสริมกัน คงจะช่วยบริษัทหายหนาวกันได้บ้าง จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 23 ธ.ค. 51 10:17:29 ]

ความคิดเห็นที่ 60 สวัสดี ป๋าโต๋ เตร็ดเตร่ เช่นกันครับ เหล็กคมไว้ทำดาบครับ เหล็กฉลาดชาติเจริญ เจ้ย ไม่เกี่ยวกัน 555 เหล็กของป๋าโต๋ ต้องตัน ๆ หัวหนัก ๆ ครับ เวลา ฟาด จะได้ โดนเต็ม ๆ เสียงเพราะ ๆ อิอิ เหตุที่ป๋าโต๋ ว่าไว้ จะทำก็กับบริษัทใหญ่ ๆ ที่มีที่ปรึกษาจากเมืองนอก คนไทย หายากครับ เอาแค่ว่า ให้แต่ละแผนกไม่ทะเลาะกัน ทำงานประสานกัน แล้วก็ให้ข้อมูลระหว่างกัน ก็พอแล้วครับ ปัจจุบันมีแต่ อิจฉา ริษยา ขี้ฟ้อง เหยียบได้ก็เหยียบ ฆ่าได้ก็ฆ่า พวกนี้ เก๋า เกมส์กันทั้งนั้นครับ รู้จังหวะจะโคน แต่โอเค เรื่องงานส่วนที่รับผิดชอบ ไม่มีปัญหา แบบนี้จะแก้ยังไงคร๊าบ จากคุณ : FishLover - [ 23 ธ.ค. 51 12:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ผมก็เซ็งตัวเองครับ เกิดมาหน้าตาดี แถมแฟนสวยอีกต่างหาก   จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) คอยดูนะ  จะหาแฟนหล่อกว่าดร.แห่งจ๊กก๊กให้ได้เลย  กุยแก สู้ ๆ ๆ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 23 ธ.ค. 51 13:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 62 นี่ๆๆๆ...กุยแก..แม่กุนซือเอก... หาเรื่องให้กระทู้โดนปิดซะแล้ว... เพราะเล่นเอารูปภาพปกของเจ้าโน๊ตมาโชว์แบบนี้.... ที่นี่เค้า(คนอ่าน)ห้ามนะจ๊ะ........โดนไฟแดงคราวนี้ กุยแกรับผิดชอบนะ.. คุณเตร็ดเตร่... แม้พูดแล้วอยากเจอกันจริงๆนะ... เพราะช่วงนี้กำลังหนุก โกตีไม่ไกลหรอก.. เสริฟสัก 180-200 ส่วนเดินทางก็ 170.... ไปกินกันที่ลูกสั้นแล้วกัน... ปกติที่ กท ไปสนามไหนครับ... เมืองเอก วินเซอร์ ฯลฯ ผมไป กท เมื่อไร จะหลังไมค์ไปชวนนะ.... เรื่อง จับทุจริต นี่... แค่เป็น GM AGM FC ก็มีหน้าที่ต้องจับแล้วครับ... ยิ่งธุรกิจ ที่เกี่ยวกับของกินของใช้ เงินสดผ่านมือ.. ยิ่งมีให้จับบ่อยๆ... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 23 ธ.ค. 51 16:01:44 ]

ความคิดเห็นที่ 63 สวัสดีชาวโลก -_-' ข้าพเจ้าซมซานกลับมาแล้ว   เมื่อคืนนี้เคืองนะ   พิมพ์ไปประมาณหนึ่งหน้า A4  เน็ตหลุด  หายหมดโลด   โอเคพี่  ไม่ให้นู๋โพสต์ นู๋นอนก็ได้   บ่นเสร็จขอแวะกราบผู้ใหญ่ก่อน โกคะสวัสดีค่ะ  _/\_   (โปรดสังเกตหน้าตายังละเหี่ยอยู่เล็กน้อย -_-') เสร็จแล้วแวะทักพี่น้อง   - พี่วาฬที่รัก  สบายดีนะคะ  เนื่องจากเคยพูดกันไว้ว่า   ไว้พี่วาฬผอมแล้วเจอกัน    การที่เรายังไม่ได้นั่งกินข้าวกันซักที  แสดงว่า  พี่วาฬยังไม่ได้สัมผัสความผอมใช่ไหมล่ะ  สารภาพมาซะดีดี - พี่โต๋วุ๊ย   นู๋ไม่ได้เป็นคนไปจับทุจริต    ยัยนู๋หัวหน้างานไปจับมา   อันเนื่องจากว่า   โดนแบมบ่มเหตุผลเชิงจิตวิยาเอาไว้หนัก    ว่า  ยัยนู๋  นู๋เห็นสายตาเด็กดีๆ ที่มองเราไหม  เค้าฝากอนาคต ฝากความหวังไว้ที่เรา   มันเป็นหน้าที่เราโดยตรงเลย   ที่ต้องทำสังคมนี้ให้เค้าเห็นว่า  เป็นพื้นที่สำหรับคนดีๆ อย่างพวกเขา    การที่นู๋ละเลยไม่จัดการกับคนไม่ดีในอดีตนั้น   นู๋รู้สึกใช่ไหม  ว่าเด็กดีๆ เหล่านี้กำลังหมดความหวังกับนู๋    พี่ว่าถึงเวลาเปลี่ยนแปลงแล้วล่ะ   แล้วต้องรีบเปลี่ยนด้วย    เพราะนู๋เองคงไม่ยอมให้ใครมาว่า  เราสองคนปกป้องหรือสมรู้ร่วมคิดกับคนไม่ดี    บ่มไปสองวันก็ได้เรื่องค่ะพี่   น้องมันคงมีแรงฮึดอะไรซักอย่าง      แต่มันมากระซิบนู๋ว่า   พี่แบมๆๆ  ตอนนู๋นั่งสอบสวนนะ  ใจนู๋เต้นตึกๆๆๆๆๆๆ     แบมบอก   เห็นมะ  ไม่ต้อง in love ก็ใจเต้นได้นะ  55555555555  *O*   -  พี่ bluesky ค่ะ   แบมคิดเองจากการอ่านความเห็นของพี่   ว่าพี่น่าจะอาวุโสกว่าแบม   อีกอย่างแบมก็ยังอยากเด็กอยู่ 555555     รีบๆ หาอมยิ้มหน้าเหลืองมาต่อท้ายชื่อค่ะพี่    สีลมต้องการผู้ที่มีวิธีคิดและทัศนคติดีดีอีกมากค่ะ  ยิ่งในภาวะนี้  เด็กๆ หลายคน weak มากๆ  มาช่วยกันแบ่งปันค่ะพี่   อ้อ !  ห้อง blueplanet ก็เป็นที่สิงของแบมช่วงที่ห่างหายจากสีลมค่ะ  เที่ยวกระจายค่ะ   เก็บรูปดองไว้เตรียมทำ review เพียบค่ะ  แต่ข้ออ้างเดิมๆ ขุ่นๆ ค่ะ  ไม่มีเวลา  ฮี่ๆๆๆๆๆ  *+++++++* อัพเดตสถานการณ์บนดาวอังคารนะคะ   เมื่อวานจับทุจริตเพิ่มได้อีกคน  ยัยนู๋หัวหน้างานที่ไปล่าจับมา  บ่นอุบเสียดายเด็ก  เพราะเป็นเด็กที่ทำงานเก่งมากค่ะ    แต่แบมประกาศไปกับทีมไปแล้ว  เก่งไม่เก่งไม่เกี่ยวกับการไม่ต้อนรับเข้าสังคมนี้    คนประเภทเดียวที่ไม่ต้องการ  คือ คนไม่ดี  แบมก็ยังยืนยันคำเดิมนะ       ตอนนี้เลยประมาณว่าล้างดาวไปเรียบร้อยแล้วค่ะ   เพราะทั้ง 4 คนเป็น senior staff อยู่ในสาขาเดียวกัน    ที่เหลือเป็นเด็กๆ วัยละอ่อน       ซึ่งจริงๆ ก็ไม่ได้จับนะคะ  เพราะเด็กเดินมาสารภาพกับหัวหน้างานเองเอง   นัยว่า  กลัวแกงค์ 3 ช่าที่ออกไปแล้วตามมาถล่มเอาคืนถ้าไม่แสดงตน    สรุปตอนนี้เลยกลายเป็นแกงค์ออฟโฟร์ไปเรียบร้อย  เหอะๆๆ หลังเหตุการณ์จับทุจริต   เกิดปรากฎการณ์ 3 อย่างค่ะ   หนึ่งคือ  บรรยากาศองค์กรเปลี่ยนไปทันที   บอกตรงๆ  แบมเพิ่งเห็นเด็กเงียบๆ หลายคนกล้ายิ้มและหัวเราะกับแบมนะ     อ้อ !  แบมได้รับโทรศัพท์ขอบคุณจากเด็กๆ ด้วย  แบมถามว่าขอบคุณเรื่องไรอินู๋   เด็กบอก ไม่มีอะไรค่า  อยากขอบคุณพี่แบมเฉยๆ       สองคือ ในมุมหนึ่งขององค์กร  แบมพบเด็กอีกสองคนเงียบลงกว่าเดิมมาก  ผิดวิสัยจากที่เคยทักทายแบมเหมือนเป็นเพื่อนสนิทแถวบ้าน (เหอะๆๆๆ)   สนิทก็สนิท  ไม่ว่าไร  สนิทได้ทุกเพศวัยอยู่แล้ว   แต่วันนี้ไม่พูดกับแบมแล้วแฮะ   เดาได้ใช่ไหมคะว่าเพราะอะไร    ใช่ค่ะ  เด็กสองคนนี้อยู่ในโผแบมค่ะ   แต่เหตุการณ์ไม่รุนแรงนัก    แบมหวังว่าหลังจากผ่านอาการช็อคแล้ว  เด็กๆ คงจะกลับตัว   ก็ติดตามผลกันต่อไปค่ะ สามคือ  ยัยนู๋หัวหน้างานเด็กๆ  ได้รับโทรจากพนักงานเก่าที่ลาออกไปหลายคน  ขอกลับเข้ามาทำงานค่ะ    เหตุการณ์นี้ไม่ต้องแปลมั๊ง พรุ่งนี้เป็นวันที่แบมเริ่มเดินสายประเมินผลเด็กๆ เป็นรายบุคคล  จริงๆ แบมไม่ได้เป็นผู้ประเมิน   ยัยนู๋หัวหน้างานเป็นผู้ประเมิน   แบมเป็นผู้สังเกตการณ์ตอนประเมิน   เพราะไม่ใช่หน้าที่แบมที่จะให้คุณให้โทษกับเด็ก  และ แบมไม่อยากล้วงลูกการทำงานของทีม   แต่หลังจากการประเมิน เป็นคิวของแบมที่จะบอกนโยบายและเป้าหมายการทำงานในปีหน้าแก่เด็กๆ   แบมเตรียมปากกาไฮไลต์ไว้หลายสี    เป็นโอกาสอันดีที่แบมจะได้ตรวจสอบทัศนคติเป็นรายบุคคล   เพื่อแบมจะได้จัดกลุ่มใส่ดาว  พัฒนาให้ถูกคน   คนที่ขาดแบมมีหน้าที่เขียนสิ่งที่ต้องเติมเพื่อให้หายขาด    แต่คนที่ไม่ขาดและใจเต็มร้อยที่จะเติมอีก   แบมมีหน้าที่หาภาชนะใหม่ หาตำแหน่งงานใหม่ที่รับผิดชอบสูงขึ้น ได้รับค่าตอบแทนเพิ่มขึ้น  ไว้ให้กับเด็กๆ     ปีหน้าสถานการณ์ลำบากมาก   แบมจำเป็นต้องแยกวิธีคิดตามแต่ประเภทใจและทัศนคติของคน เมื่อวาน แบมได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง  เกี่ยวกับเรื่องหนาวๆ เข้ากับกระทู้ของโก   ขอเบรคเป็นความเห็นต่อไปค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 23 ธ.ค. 51 18:24:35 ]

ความคิดเห็นที่ 64 แบมได้รับโทรศัพท์จากผู้บริหารแบรนด์ร้านอาหารมีสาขาในเครือ 4 สาขา  เป็นบุคคลที่ในอดีต แบมได้เคยใช้คำว่า "เฮง"  กับเค้า   อันเนื่องจากว่า   เมื่อซัก อืม....เท่าไรหว่า   7 ปีที่แล้ว  ผู้บริหารท่านนี้เพิ่งจบโท MBA มาจากอเมริกา   ด้วยความที่ทราบว่าแบมอยู่ในธุรกิจ restaurant  เค้าจึงเชิญแบมไปนั่งฟังเค้าบ่นว่า    หลังจากเค้ากลับมาไทย  ก็ได้เข้าไปบริหารกิจการของครอบครัว   แล้วรู้สึกว่า มันไม่ใช่ตัวเค้าเลย     แบมก็ถามว่า  แล้วคุณอยากทำอะไร    เค้าบอก  เค้าอยากทำร้านอาหาร    แบมก็ขำถามไปว่า   อ้อ  ที่เชิญมาคุยเนี่ย   เพราะโดนที่บ้านถล่มมาใช่ไหม   เค้าขำถามว่ารู้ได้ไง    แบมบอก   เออ คือแบมเนี่ยมีบุญน่ะ   เวลาเพื่อนมีสุข มักไม่ค่อยคิดถึงแบมหรอก  55555 ด้วยการยืนยันหนักแน่น ว่าอยากทำจริงๆ  มาขอคำปรึกษา  แบมฟังก็เออ ความคิดดีนะคะ  น่าจะเข้าท่า  แต่แบมฝากสิ่งที่เค้าจำเป็นต้องรู้ให้ไปศึกษาต่อเพื่อการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพ    แต่คนที่กำลังฝันหนักๆ  น่ะนะ  หูมันอื้อนะ   ฟังอะไรก็จำไม่ค่อยได้หรอก     เค้าจำได้แต่สิ่งที่เค้าฝัน  อยากบอกคนอื่นแต่สิ่งที่เค้าอยากได้     อ่ะ แบมก็นั่งฟังไป  ก่อนกลับย้ำว่า แบมซีเรียสนะ  เรื่องทั้งหมดนี้ คุณจำเป็นต้องรู้นะ   กลับบ้านไปนึกในใจว่า  ขอให้มีปาฏิหารย์ให้เค้าจำสิ่งที่เราพูดไว้ซักนิด ความ "เฮง"  มันเริ่มก็เมื่อแบมขับรถผ่านไปเจอที่อยู่ที่หนึ่ง   เฮ๊ย ที่มันดีมาก  นึกถึงร้านอาหารรูปแบบที่เค้าอยากทำ   โทรไปบอกว่า ศึกษาไปถึงไหนแล้ว  แบมเจอที่อยู่ที่หนึ่งนะ  มาดูสิ    เค้าดีใจมาก  รีบมาดู แบมบอก ที่นี้เหมาะมาก  ถ้าคุณบริหารจัดการแบบมีประสิทธิภาพตามที่เคยบอก  แบมเชื่อว่า กำไรจะดี   รีบๆ ไปศึกษาเสีย มีอะไรไม่เข้าใจมาถาม     ผ่านไปสามวัน โดยไม่มีการโทรมาถามอะไร   มีแต่โทรมาบอกว่า  วางเงินมัดจำไปแล้ว ความ "เฮง"  เริ่มตอกย้ำใส่ความคิดเค้า   เมื่อพบว่า  การเปิดร้านตรงที่นั้น ทำให้รายได้ไหลมาเทมา ตลอด 5 ปี  ช่วงเวลานั้นถ้าเราไม่ค่อยได้เจอกันเพราะต่างคนต่างยุ่ง   และถ้าเจอกัน เค้าก็จะปฏิเสธการพูดเรื่องงานเพราะเจอแบมไม่อยากเครียด   ด้วยสถานะมิตรไกลๆ  แบมทำได้แค่ย้ำว่า  บริหารจัดการดีดีนะคะ   ขณะนี้ คุณ "เฮง" จริงๆ  แต่อย่าติดกับภาพลวงของยอดขาย  มันไม่ใช่เรื่องจริง ขึ้นปีที่ 6 เค้าเชื่อมั่นในความ "เฮง" ของตัวเอง  จนแปลไปว่า  "เฮง" คือ "เก่ง"   เค้ากอบกำไรทั้งหมดที่ได้จากร้านนี้  บวกกับการขอกู้อีกมากกว่า 20 ล้าน เพื่อเปิดโปรเจคร้านอาหารที่ 2    ผลปรากฎว่า งบก่อสร้างร้านบานปลายออกไป  เค้าต้องดึงเงินบางส่วนของครอบครัวมาช่วย    ความเครียดเริ่มมาเยือนเค้า   แต่เค้ายังเชื่อมั่นร้านสาขาที่ 1  และเชื่อมั่นมากกว่ากับการร้านสาขาที่ 2 ที่กำลังจะเปิดตัว เมื่อสาขาที่ 2 เปิดตัว  สถานการณ์กลับไม่เป็นอย่างที่คิด เพราะตรงกับยุคของบ้านเมืองซึ่งเริ่มส่อเค้าวุ่นวาย  นักท่องเที่ยวที่เป็นกลุ่มเป้าหมายหลักของเค้าหายวูบ    เคราะห์ซ้ำกรรมซัด  ร้านสาขาที่ 1  เริ่มมีทีท่าว่าจะไม่ได้รับการต่อสัญญา สิ่งที่เค้าทำคือ โทรหาแบม    (บอกแล้วว่าแบมมีบุญ -_-')    และเป็นครั้งแรกที่แบมขออนุญาตดูตัวเลขทั้งหมดของกิจการเค้า     ตัวเลขของสาขาที่ 1 ทำแบมช็อคมาก   เพราะแม้ว่าความเฮงจะสร้างยอดขายอย่างถล่มทลาย   แต่เมื่อมาหักลบกับต้นทุนและค่าใช้จ่ายในการบริหารจัดการแล้ว   ระดับกำไรที่เค้าได้มาตลอด 5 ปีนั้น   เป็นอะไรที่ แบมต้องเงยหน้าขึ้นมาถามเค้าว่า   คุณรู้ระดับกำไรของชาวโลกที่อยู่ในธุรกิจนี้ไหม    ว่าเค้าได้มากกว่าคุณ 1 เท่า     ในใจแบมเสียดายอย่างยิ่งที่เค้าไม่รู้ค่าของความเฮงที่ได้รับ    หากเค้าซีเรียสกับการบริหารจัดการมากกว่านี้    แบมประเมินว่า เค้าอาจไม่ต้องกู้เงินเพื่อสร้างสาขาที่ 2 ด้วยซ้ำ ข่าวร้ายกว่านั้น คือ    ตั้งแต่ปีที่ 1-5  แม้ว่ายอดขายจะปรับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ   แต่ระดับกำไรกลับมีทิศทางตรงข้าม      และ ข่าวร้ายที่สุดคือ    เค้าในฐานะผู้บริหารกลับคิดว่านั่นคือสิ่งปกติ   และตัดสินใจลงทุนเพิ่มเปิดสาขา 2 เพื่อที่จะพบว่า   ความเฮง  บางครั้งนั้นเกิดขึ้นในชีวิตคนได้เพียงครั้งเดียว ท่ามกลางสถานการณ์ที่ล่อแหลมของทั้งสองสาขา   อันนั้นเป็นปัญหาที่ต้องแก้   แต่พร้อมกันนั้น เราต้องบริหารโอกาสใหม่ด้วยเพื่อลดความเสี่ยง    แบมให้ใช้แนวทางเปิดแหล่งรับรายได้โดยไม่ลงทุน     เค้าไม่เข้าใจ  แบมให้นึกถึงการเปิดร้านอาหารในลักษณะที่เจ้าของพื้นที่เก็บค่าเช่าเป็น GP  เค้าบอก ที่ผ่านมามีเสนอมารายห้างมาก  แต่ปฏิเสธหมด  เพราะไม่คิดว่าจะเป็นทางแก้    แบมยืนยันว่าเป็นทางแก้  หากเข้าใจการตลาดหลายๆ เรื่อง  เช่น  การตั้งราคาสินค้า และใช้เทคนิคส่งเสริมการขาย   ยังไง ก็มีกำไร  เก็บตรงนั้นไว้ลดความเสี่ยง    สองเดือนต่อมา  เค้าจึงเปิดอีก 2 สาขาเล็กๆ ที่ห้างดัง  ยอดขายของสองสาขารวมกันเท่ากับสาขาแรก    แต่กลับมีอัตรากำไรที่มากกว่า   เค้าโทรมาขอบคุณ   และตามให้แบมกลับไปแก้ปัญหาของสาขาที่ 1 และ 2 ด้วยความเป็นมิตร   แบมกลับไปนั่งดูตัวเลขสองสาขาแรกอีกครั้ง   สำหรับสาขาที่ 1  แบมยังยืนยันว่า  ต้องรื้อการบริหารจัดการ    เค้าตอบว่า  ทุกคนก็  "ทำแบบที่เคยทำ"  นะ  ยังมีกำไรเหลือนิดหน่อย   ให้แบมโฟกัสที่สาขาที่ 2   อืม...ได้    สาขาที่ 2 หนักหนามาก  หมดปัญญาผลักยอดขาย เนื่องจากนักท่องเที่ยวหายวูบเกลี้ยงจากสถานการณ์รุนแรงในบ้านเมือง   แบมแนะนำให้ลดค่าใช้จ่ายลงจนถึงที่สุด แต่ให้ระวังเรื่องแตะเส้นประสิทธิภาพ    ไม่ต้องหวังกำไร  ให้เลี้ยงตัวเองได้ไม่ต้องควักเงินออกจากกระเป๋าอีกเป็นพอ    ส่วนดอกเบี้ยต้องผ่อนแบงค์นั้น   ไปหาเอาจาก 3 สาขาที่เหลือเถิด   สาขาที่ 2 นี้  แบมแนะนำให้ประกาศขาย เค้าเคืองแบมไปหลายเดือน   อยู่ดีดีมาให้เค้าทิ้งฝัน    ในมุมของแบม  ฝันนั้นหยิบขึ้นมาสร้างใหม่เมื่อไรก็ได้  ตราบใดที่ยังไม่หยุดฝัน     แต่เมื่อใดที่มันกลายเป็นฝันร้าย   คุณต้องตัดใจทิ้งมันก่อนที่มันจะลุกลามหลอนชีวิตที่เหลือของคุณ นั่นคือเรื่องที่ผ่านมา  วันนี้แบมได้รับโทรศัพท์จากเค้าอีกครั้ง  เพื่อที่จะบอกแบมว่า  เค้าเข้าใจเจตนาทีแบมหมายถึงแล้ว   และได้ประกาศขายร้านแล้ว  เพราะมันเริ่มกัดกินชีวิตที่เหลือของเค้าแล้ว   เค้าต้องเดินไปขอผ่อนผันกับธนาคาร  ต่อมาก็ไปขอกู้เพิ่มแต่ธนาคารไม่ให้   เค้าเริ่มใช้เงินนอกระบบ  ต้องยืมเงินพ่อแม่   ยืมเงินเพื่อน    เค้าไม่ไหวแล้ว     ส่วนสาขาที่ 1  ให้แบมช่วยเข้ามาดูหน่อยได้ไหม   เพราะเดือนล่าสุดบรรทัดสุดท้ายของงบกลายเป็น  "ติดลบ"  แล้ว     เค้าเห็นว่า  ทีมงานต้องรื้อวิธีคิด  และ  ไม่สามารถ  "ทำแบบที่เคยทำ"   ต่อไปได้อีกแล้ว ที่แบมเขียนมายืดยาว   ตั้งใจมากที่จะให้เห็นรายละเอียดว่า   ความ"หนาว"  นั้น  หากเกิดกับใคร   มันมิใช่เรื่องบังเอิญ    มันเกิดขึ้นจาก  จริตของคุณ  สติของคุณ   อัตตาของคุณ   ทิฐิของคุณ   วิธีคิดของคุณ   และ ทัศนคติของคุณ     ไม่มีใครทำให้เราหนาวได้ นอกจากตัวเราเอง   แน่นอน แบมก็ยังคงสถานะเป็นมิตรที่ดีของเค้า   แบมจึงยังต้องช่วยเหลือเค้าเท่าที่แบมจะสามารถต่อไป   และเนื่องจากแบมไม่ใช่เทวดา   แบมไม่สามารถเสกให้ใครหลุดจากความเคยชินในการ  "ทำแบบที่เคยทำ"   แบมจึงไม่แน่ใจเลยว่า    จะช่วยให้เค้าสามารถรักษากิจการของเค้าไว้ได้ไหม     ผู้ที่สำคัญที่สุดสำหรับนิทานเรื่องนี้   น่าจะเป็นใจของเค้าเองที่ต้องสั่งให้ตัวเองหลุดจากการ  "ทำแบบที่เคยทำ"  ให้ได้เสียก่อน     แบมภาวนาว่า  สิ่งที่แบมจะพูด จะบอก กับเค้า ต่อจากนี้ไป  จะทำให้เค้าคิด ตรึกตรอง  และ ตอบกับตัวเองให้ได้  ว่าถึงเวลาของการเปลี่ยนแปลงตนแล้วหรือยัง จากคุณ : bam_ka@ - [ 23 ธ.ค. 51 19:42:50 ]

ความคิดเห็นที่ 65 จากกระทู้หนาวๆ กลายเป็นกระทู้ Silom Alumni แล้ว อย่างนี้น่าจัดงาน Silom Alumni เนอะ ท่านคนรักปลา พูดถึงบริษัทอเมริกันที่ผมเคยร่วมงานนั้น เห็นว่ายกระบบมาจากเมก้าเลย ตั้งแต่ตอนสร้างโรงงานใหม่ๆ และด้วยการควบคุมดูแลต้นทุนอย่างละเอียดนี้ ใช้เวลาเพียง 3 ปี สามารถคืนทุนได้ทั้งหมด แต่ตอนที่ผมร่วมงานด้วยนั้น ผมได้ปรับปรุง sheet คำนวณโดยทำ Excel ให้มันคำนวณได้เร็วและถูกต้องมากขึ้น จน GM ต้องซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นให้ผม เพราะเจ้า Excel ตัวนี้กิน resource เยอะมาก ด้วยโปรแกรม Excel ที่ผมทำขึ้น (ต่อยอดจากเดิม) ทำให้เวลามีโปรเจ็คใหม่ๆ หรือแผนการผลิตประจำเดือน จะต้องส่งมาให้แผนก Financial Analysis วิเคราะห์เบื้องก่อนว่าจะกำไรหรือขาดทุน ถ้าแผนการผลิตทำให้ขาดทุนในค่าโสหุ้ย (Absortion) ก็จะให้แผนก planning คุยกับการตลาด่ เพื่อแก้ไขแผนการขายและการผลิตให้ไม่ขาดทุนในค่าโสหุ้ยหรือขาดทุนน้อยสุด จำได้คร่าวๆ ว่า ปีนึงสามารถกำไรขั้นต้นได้ถึงปีละกว่า 100 ล้านเหรียญ แต่อย่าพูดถึงโบนัสนะครับ บริษัทต่างชาติ ยกเว้นญี่ปุ่นที่ผมเคยเจอ ส่วนใหญ่ fix โบนัสแค่ 1 เดือนเท่านั้น พูดถึงเรื่องที่คนไทยเราส่วนมากมักจะขี้อิจฉา ริษยา ขี้ฟ้อง เหยียบได้เหยียบ ฆ่าได้ฆ่านั้น ผมเจอคนไทยประเภท อิจฉา ริษยา มากกว่า โดยมากมักจะเป็นพวกแก่ๆ ตำแหน่งไม่สูง จะชอบใส่ไฟให้เราฟังว่า เจ้านายชอบคนเลียแข้งเลียขา เวลาโปรโมตจะมีคนได้ไม่กี่คน แต่ในความเป็นจริง พวกคนแก่ๆ พวกนี้ เมื่อให้รับผิดชอบงานโครงการ คนพวกนี้มักจะขอปฏิเสธอยู่บ่อยครั้ง พูดง่ายๆ งานหนักไม่เอา แต่ขะขอเงินและตำแหน่ง เฮ้อ!!!!!! ส่วนพวกที่เหยียบได้เหยียบ ฆ่าได้ฆ่า เคยเจอจากคนต่างชาติ 2 ประเทศที่การศึกษาดี ตำแหน่งงานสูง และมักจะเมคตัวเลข performance ของตัวเองให้ดูดีทุกวิถีทาง น้องกุยแกทำแบบนี้ พี่ไม่ยอมนะ เล่นเอารูปคนที่ทำให้พี่อิจฉามาโพสต์อย่างนี้ เดี๋ยวกระทู้หนาวๆ จะกลายเป็นกระทู้ร้อนๆ หรอก ร้อนด้วยไฟริษยาหน่ะ อิ อิ อิ โกครับ ... ลูกเสริฟผมไกลมากครับโก ไกลผู้ไกลคนครับ เหอ เหอ เหอ แต่ระยะที่หล่นตุ๊บจะอยู่ประมาณ 220 เองครับ ส่วนช๊อตต่อไป พอโกเสริฟเสร็จ โกนั่งพักได้เลยครับ ขอเวลาผมเดินทางนิดนึง ใกล้ถึงช็อตลูกสั้นแล้ว จะไปปลุกครับ อิอิ ช่วงนี้ หัวไม้กับเหล็กยาว สามัคคึกันประท้วง ไม่ทุบ ก็ บาน ช่วงนี้เลยขึ้นรถไฟ 2-3 ขบวนอยู่บ่อยๆ ยังดีที่พอมีน้องวันละพาร์ ทวิพาร์ให้ได้ยลโฉมอยู่บ้าง เฮ้อ!!!! ว่าแต่ ถ้าช่วงปีใหม่โกแวะมาเที่ยวกรุงเทพ กริ๊งกร๊างมาได้เลยครับโก ผมเตรียมเก้าอี้สนามไว้ให้นั่งรอแล้วครับ อิอิ เอากะเขา เจ้าน้องแบม นอกจากจะเป็นนักการตลาดชั้นอ๋องแล้ว ยังเป็นนักจิตวิทยาชั้นเยี่ยมอีก เล่นเอาเจ้าสุนัขล่าเนื้อเติบโตอย่างเข้มแข็งและทำหน้าที่ได้อย่างเข้มข้นอีก น่าอิจฉาจริงๆ ที่มีเพชรน้ำดีอยู่ในมืออยู่เรื่อย ข้าน้อยขอคารวะด้วยชาเขียว 1 เหยือก ว่าแต่จะมารับชาเขียวเมื่อไหร่ ที่ไหนดีละน้อง หวังว่าคงไม่ต้องรอให้ประเทศไทยเป็นเจ้าอาณานิคมแทนอเมริกาก่อนค่อยนัดกินข้าวกันนะ เหอ เหอ เหอ จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 23 ธ.ค. 51 20:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 66 หวัดดีจ๊ะยาย (แบม) ที่ออกมาบ่นนี่ เพราะอายุมากขึ้น หรืออาเฮียคนเคียงหมอน ไม่ฟังยายแล้วเนี่ย คิคิ ป๋าโต๋ นัดเลย ถ้าว่างผมไปแน่นอน คิคิ ป๋าโต๋จัด alumni แล้วเดี๋ยวผมเป็นเจ้าภาพเลี้ยง Alum milk ทุกคนเอง โดยเฉพาะเฮียจู(ล่ง) ต้อง สอง ขวด เพราะแฟนสวย 555 จากคุณ : โสดสนิท ศิษย์หลงจู้ (FishLover) - [ 23 ธ.ค. 51 21:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 67 กลับไปอ่านมาตั้งแต่ต้น.... ต้องขอพระอภัยมณี...ทักผ่านไปหลายคน... คนเก่าๆเข้ามาหลายคน.. ขอสวัสดีคุณอนาวิน ..จุ่ง ..และเฮียsea... แต่ละท่านก็ระดับมือโปร..ว่างๆมาคอมเมนท์ด้วยนะครับ... และที่สำคัญต้องขอบคุณ คุณ mythica88 ที่ให้ give มาตลอด.... แบม..ยังเป็นมืออาชีพ ด้านการบริหารและการตลาดเหมือนเดิม... เผลอๆวิชาจะแก่กล้าขึ้นตามอายุและประสบการณ์แน่ๆ.. มีคนแบบ แบม นี่ห้องสีลมมีสีสรร ขึ้นเยอะ... และทำให้หลายคนมีกำลังใจ ที่จะขวนขวาย ความรู้ใส่ตัว... จะได้แม่นเนื้องาน แบบ แบม ไง... ยังงี้ใครได้แบมเป็นเพื่อนนะ..สบาย.. ไม่ต้องไปหา คอนเซาท์ ให้ยาก.... เหมีอนมี เอ็นไซโคพีเดีย การค้า อยู่ใกล้ๆเลย.. นับถือ..นับถือ... คุณโต้(ขอเรียกตาม เจ้าแบม และปลาวาฬ).. ปีใหม่ผมสิงอยู่ที่ อุบล ครับ.. หลังปีใหม่ ไม่แน่... ถ้าเข้า กทม. เดียวนี้ส่วนใหญ่ ผมไปวินเซอร์ ครับ.. ธัญญะ ก็ไปบ้าง ก่อนหน้านี้ เมืองเอกเป็นประจำ... เอาว่า ..เจอกันลองกันก่อนดีไม๊ครับ...ได้วันละพาร์ 2 พาร์ก็ไม่ธรรมดานะ... เพราะเรื่อง กอล์ฟ นี่มันไม่แน่ครับ...บางวันโกตีไม่เจอพาร์เลยก็มี... เดียวดีเดียวร้าย...เป็นเรื่องธรรมดา.. เพราะฉะนั้น เจอกัน..เต็มที่ก็ให้ได้ 2 หลุมนะ..อิอิอิ.. จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 23 ธ.ค. 51 22:24:46 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ความคิดเห็นที่ 61   ผมก็เซ็งตัวเองครับ เกิดมาหน้าตาดี แถมแฟนสวยอีกต่างหาก   จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) คอยดูนะ  จะหาแฟนหล่อกว่าดร.แห่งจ๊กก๊กให้ได้เลย  กุยแก สู้ ๆ ๆ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย ------------------------------------------------------------------------ หล่อกว่าพี่ก็มี นายก อภิสิทธิ์ คนเดียวเท่านั้นแหละ ... ฮา แต่พี่ได้เปรียบ พี่หนุ่มกว่าหลายปี ปล. บ้านไปทางไหนหว่า ...กลับบ้านไม่ถูก  หลงตัวเอง   จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 24 ธ.ค. 51 00:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 69 โดยเฉพาะเฮียจู(ล่ง) ต้อง สอง ขวด เพราะแฟนสวย 555 จากคุณ : โสดสนิท ศิษย์หลงจู้ (FishLover) ------------------------------------------------------------------------ ฮ่าๆๆ เดี๋ยวเอาความเห็นของปลาวาฬ ให้แฟนพี่อ่าน รับรองได้มากกว่า 2 ขวด  ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 24 ธ.ค. 51 00:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ปล. ไม่รู้เป็นไง ดึกๆ แล้วอาการอยากป่วนกระทู้ กำเริบ ... ไปป่วนคนอื่นเดี๋ยวโดนด่า มากระทู้โกนี่แหละ  ... โกใจดี ไม่ด่าผมชัวร์  ^_^ ราตรีสวัสดิ์ ครับ ... จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 24 ธ.ค. 51 00:49:25 ]

ความคิดเห็นที่ 71 5555555555555555..................... การเกิดอาการต้องการป่วนกระทู้ยามดึกนั้น. เค้าบอกว่ เกิดจาก ความเหงา.... แสดงว่า คุณ ดีอาร์ เกิดความเหงายามดึก....... อิอิอิ.... ผมรู้สึกชื่นชม คุณดีอาร์นะ... เพราะเรียนก็เก่ง ขยัน มีความก้าวหน้าทางอาชีพ แถมมีภรรยาสวย... เรียกว่า ได้หลายเด้งเลย.... ตรงข้ามกับผม..ผมนี่หน้าตาก็ขี้ริ้วขี้เหร่....เรียนก็งั้นๆ...จบแค่ ป.ตรี.. ภรรยาก็แค่หน้าตาธรรมดาๆ.... ไม่มีอะไรพออวดเค้าได้เลยยยย... นี่แระ..เค้าบอกว่า คนเราทำบุญมาไม่เท่ากัน..... ชาตินี้จึงต้องทำบุญเยอะๆ เผื่อชาติหน้าจะได้มีอะไรดีๆแบบคุณดีอาร์บ้าง......... เช้านี้ดูข่าวแล้ว...เกิดอาการหนาว... ไม่มีช่องไหนเลยไม่เตือนเรื่องเศรษฐกิจปีหน้า... โดยเฉพาะเรื่องคนตกงาน... เรื่องเศรษฐกิจที่จะล่มสลาย... ถึงขนาดจะมีธุรกิจเอสเอ็มอีจะปิดตัวกว่า 30%.. ฟังแล้ว..หนาวจริงๆ... ซึ่งดูแล้วก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจ... เพราะขนาดเดือนนี้เป็นเดือนที่เรียก ไฮซีซัน.... การค้าการขายเงียบจนน่าใจหาย... หากปีหน้าเป็นแบบนี้ทั้งปี... โครงการอยากทำโน้นทำนี่คงต้องตัดๆออกบ้าง... เพื่อตัดบางส่วนรักษาส่วนทั้งหมด... แบม มีโครงการอะรไดๆก็เอามาเล่าสู่กันฟังนะ..... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 24 ธ.ค. 51 09:51:09 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เข้ามานั่งอ่าน  และนั่งดูครับ.... ปล. เอ่อ..  ลุงแอ็ด  ปายหนายยยย.. พักนี้หายเงียบเลย. จากคุณ : คนบ้านสามขา101ฯ. - [ 24 ธ.ค. 51 18:36:22 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ฮ่าๆๆ ครับโก ... โก ยังถ่อมตัว น่ารักเหมือนเดิม นะครับ อย่างนี้เรียกสูงสุดคืนสู่สามัญ ^_^ ... จริงๆผมก็เล่นๆ ไปงั้นเอง ครับ ก็นี่มันโลกอินเตอร์เน็ต ตามที่โกเคยบอก นั่นแหละครับ โลกจริงๆ สังคมจริงๆ ของเราขืนขี้อวดแบบนี้  เสียบุคคลิก ตายเลย  ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 24 ธ.ค. 51 22:09:54 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ง่ะ   แบมอ่ะ เพื่อนน้อย  แต่เจ้านายเยอะ อ่ะ โก   เห็นมีแต่โทรสั่งงานกันเนี่ยะ น๊ออออ  หู๊ยยย เพื่อนรักกันมาก     แต่ตอนได้โบนัสกันแล้วนี่นะ  เงียบสนิท  เออ เอาๆๆ   ล้อกันเล่นนะเพื่อน รู้ว่าอ่านอยู่ 5555    เพื่อนฝูงกันมีกันไว้ด้วยเหตุเช่นนี้แหละ  ใช้มาเลยเพื่อน  เต็มที่   แล้วเร็วๆ นี้รอรับสายจากแบม  โทรไปขอ "โอกาส"  แล้วกันนะ   มิตรต่างตอบแทนนะ ตัวเอง 555555 อุ๊ย แบมก็แย่  แบมลืมทักเฮีย SEA   พี่จุง คุณอนาวิน  คุณไม่ได้แก่แต่เกิดก่อน  และอีกหลายท่านที่ไม่เคยคุยกัน แต่เหมาว่ารู้จัก เพราะเจอกันผ่านหน้าจอบ่อย  และรู้สึกได้ว่ามีวิธีคิดบางอย่างคล้ายกัน    แล้วแบมก็สงสัยอย่างหนักว่า ลุงแอ๊ดหายไปไหน  แบมทราบล่าสุดคือไม่สบาย  จะตามหาแบมก็เกรงใจว่าอาจอยากพักผ่อน   แต่ลุงแอ๊ดคะ ถ้าค่อยยังชั่วแล้ว  แบมมีเรื่องรบกวนปรึกษาจริงๆ ค่ะ   จริงๆ  แล้วสองเดือนมานี่  แบมได้ทำเรื่องราวเพื่อฝ่าความหนาว และบางครั้งหนักคล้ายพายุหิมะ เยอะแยะ   แต่บางเรื่องเซนสิทีฟ เป็นเรื่องเงินๆ ทองๆ มิสามารถแชร์โดยละเอียดได้  เพราะไม่ส่งผลแง่บวกต่อองค์กร แชร์ได้แบบภาพรวมดังนี้ แบมมารับงานด้วยความรู้สึกอย่างหนึ่ง  คือ  เห็นใจเจ้านาย (นายทุน)  อย่างมาก   เพราะวันที่แบมมาถึงก็พบ งบที่ติดลบต่อเนื่องเป็นปีที่สอง   แถมเงินทุนที่ใส่ไว้ให้ก็เหลือขอดติดก้นถุง  และ ยังมีเจ้าหนี้มากกว่า 20 ราย หนาวไหม?   หนาวนะ 55555  จะมาทำเท่บอกไม่หนาวนี่โกหกนะ   แต่ที่ตัดสินใจรับ   เพราะคำพูดนายว่า   แบมที่นี่มันหนาวมากนะเป็นพายุหิมะเลยนะ    แค่นี้เองจริงๆ  แบมชอบคนที่อยู่บนความจริง   ชอบวิธีคิดอย่างนี้   ถ้าเจ้านายคิดอย่างนี้  แบมยินดีเดินฝ่าพายุหิมะ     มีอะไรให้กลัวเหรอ?  คุณคิดว่าถ้าคุณหนีพายุลูกนี้แล้ว  ชีวิตจะไม่เจอพายุลูกอื่นอีกแล้วเหรอ    ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัว  มันคือเรื่องปกติของชีวิตการทำงาน   เพราะมันจะเหลืออะไรแย่ไปกว่านี้   มันไม่มีวันเกิด perfect storm หรอก ถ้าคนเราอยู่กับงานจริงๆ  ท่ามกลางพายุหิมะที่รุนแรง  ถ้าคุณหยุดเดิน  คุณจะแข็งตาย   แต่ถ้าคุณฝ่าต่อไป  โอกาสที่คุณจะรอดตาย  ยังมีอยู่   (คิดถึงคุณวิทิตนันท์ที่พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์และชูภาพพ่อของเราทุกคน  แกเล่าว่า เจอศพนั่งแข็งตายตลอดทาง) ลองมองมุมเดียวกับเจ้าสัวซีพีสิคะ  จะรอปลูกยางวันที่ราคาขึ้น แล้วมันจะโตทันให้ตัดไหม?   ตอนราคาตกเนี่ย ไปซื้อกล้ามาปลูกเลย  กล้ายางก็ราคาตกนี่  ดีเสียอีกต้นทุนถูกกว่าเดิม    (แบมเห็นด้วยเฉพาะแนวคิดเรื่องนี้นะคะ  กระทู้นี้ไม่เกี่ยวกับการเมือง)     ดังนั้น  การทำงานท่ามกลางวิกฤตินี่คือโอกาส นะคะ     โอกาสที่จะสำเร็จจะง่ายกว่า   การทำงานในภาวะปกติด้วยซ้ำ   แค่คุณรอดตายมันก็คือความสำเร็จเบื้องต้นแล้วค่ะ มีเวลาพลิกดูงบสี่วัน  ตัดสินใจวงกลมแดงที่สามเรื่อง  คือ ต้นทุนสินค้า  ต้นทุนคน  ต้นทุนการตลาด  (แทบหมดผังแล้วเนี่ย 5555)  เดินไปคุยกับเจ้านาย  แบมจะฝ่าพายุหิมะสามเรื่องนี้นะคะ   ช่วยขับเฮลิคอปเตอร์ระวังภัยให้ด้วย    เหอะๆๆ  (อันนี้เสียงหัวเราะนาย) 15 วันกับการเดินสายเจรจาเจ้าหนี้   ปิดทุกหนี้เล็ก   ขอความเห็นใจและกรุณาจากเจ้าหนี้ใหญ่   แสดงความจริงใจกับเจ้าหนี้ทุกรายด้วยการแสดงวินัยการชำระหนี้    ขณะนี้เหลือเจ้าหนี้รายใหญ่ 2 รายค่ะ 15 วันกับการตีลังกา แก้ต้นทุนสินค้า  ตอนนี้โปรเจคปล่อยออกไปแล้ว ตามผลมาเจ็ดวัน  (ยัง)ได้ผลดีค่ะ 15 วันกับการหัวหกก้นขวิต รื้อต้นทุนการตลาด  ตอนนี้บางส่วนของโปรเจคปล่อยออกไปแล้ว  ตามผลเจ็ดวัน  (ยัง) ได้ผลดีค่ะ ตัวเลขซ้ำกัน ก็เพราะมันมีแค่ 15 วันเนี่ยแหละ  เลยต้องทำพร้อมกัน ขณะนี้กำลังอยู่กับการจัดการต้นทุนคน  หนักหนากับการเผชิญคลื่นใต้หิมะ (มีไหม?)  แต่เราจะผ่านมันไปให้ได้ค่ะ  ยังยืนยันว่าทุกสังคมมีคนดีมากกว่าคนไม่ดี   คนดีสมควรได้รับการตอบแทนและโอกาส   คนไม่ดีสมควรได้รับการลงโทษและขอโอกาสที่เคยได้ไปแต่ไม่เห็นค่าคืนมาค่ะ ขอพลัง ขอพลัง  ใครผ่านมาอ่านโปรดส่งพลัง  ช่วยเป่าลมส่งพลังให้แบมผ่านพายุหิมะลูกนี้แบบมีชีวิตรอดได้   และเหลือจิตใจที่เข้มแข็งมากพอที่จะเผชิญพายุหิมะลูกต่อๆ ไปในอนาคตค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 24 ธ.ค. 51 23:20:57 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...โกเจอความลำบากในการทำงานแบบหนักหนาสาหัส... สิ่งที่โกคิดตอนนั้นคือ.."เราเกิดมาเพื่อ.ทำสิ่งที่มันยากๆ..ง่ายๆให้คนอื่นทำ.." ตั้งแต่นั้นมาในชีวิตโกไม่มีอะไรที่ยากเลย..หากอยากทำอะไรก็จะทำให้ได้..ไม่มีคำว่าทำไม่ได้.... แบมก็คงเป็นคนประเภทเดียวกับโก คือ เกิดมาเพื่อทำสิ่งที่มันยากๆ... สิ่งที่ท้าทายความสามารถของเราว่า..ทำได้หรือเปล่า?? โกบอกทุกคนเสมอว่า..องค์กรจะดีจะก้าวหน้าขึ้นกับ 2 สิ่ง... คือผู้นำกับระบบ... ผู้นำดีต้องสร้างระบบที่ดี..ระบบดีทำให้องค์กรอยู่อย่างมีความสุข..และก้าวหน้า.. แต่ระบบดีหากได้ผู้นำไม่ดี องค์กรนั้นก็หายนะได้... นายแบมโชคดีที่ได้แมไปทำงานด้วย.. เพราะแบมมีแนวความคิดแบบวิทยาศาสตร์ คือเจอปัญหาก็หาเหตุ(สมุทัย)... ทำให้แก้ปัญหาที่ต้นเหตุได้... ชีวิตเรากับธุรกิจจะเหมือนๆกันคือ... ไม่มีคำว่า..ไม่มีปัญหา... เราต้องหมั่นคิด หมั่นแก้ปัญหาทุกๆวัน.หรือทุกๆเวลา.... เสร็จปัญหานี้ก็เจอปัญหานั้น..แล้วก็เจอปัญหาโน้น... ทำไปได้เรื่อยๆ... เหมือนที่หลวงพ่อชา  ท่านบอก.."ขยันก็ทำ ขี้เกียจก็ทำ..." ถ้าเราคิดได้แบบนี้เราจะมี "..ความอยาก.."อยากที่จะทำ.. เพราะเมื่อทำเสร็จแล้ว อย่างน้อยเราจะเกิดความภูมิใจ..ว่า ..เราเป็นคนทำนะเนี่ย.... อย่าลืมนะแบม.."เราเกิดมาเพื่อทำสิ่งที่มันยากๆ ..ง่ายๆคนอื่นทำ.." เดียวมาต่อ.... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 25 ธ.ค. 51 05:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ความเห็นข้างบนของคุณมือเก่านี่ ทุกประโยคมีความหมาย และข้อคิดมากมาย ขอบคุณค่ะ จะรออ่านต่อ ส่วนคุณแบม ขอแสดงความนับถือและให้กำลังใจค่ะ ภายในเวลาสิบห้าวันนี้ ทำอะไรๆไปได้เยอะจริงๆ เพิ่งจะเข้าสีลมมาไม่นาน แต่ก็ได้ความรู้มากมาย และเริ่มจะเห็นบุคลิกบางด้านของแต่ละคนที่สะท้อนออกมาผ่านความคิดเห็น สนุกดีไม่น้อย สุขสนต์วันคริสตมาสทุกๆท่านค่ะ จากคุณ : bluesky - [ 25 ธ.ค. 51 10:56:18 A:69.76.77.247 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 77 บินไทยเตรียมเพิ่มเที่ยวบินอุบลรับปีใหม่ 11:52 น. น.ส.ยุพา ปานรอด ผอ.สำนักงาน ททท. จ.อุบลราชธานี เปิดเผยว่า ในช่วงเทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ของ จ.อุบลราชธานี ปีนี้ สำนักงาน ททท.อุบลราชธานี ได้ร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหลายหน่วยงาน ในการจัดกิจกรรมส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ เพื่อเป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยวในดินแดนตะวันออกสุดของประเทศไทย นั่นคือ ได้จัดกิจกรรมรับตะวันใหม่ก่อนใครในสยาม โดยเริ่มจาก วันที่ 31 ธ.ค. 51 ซึ่งเป็นวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ จะมีการจัดกิจกรรมวิ่งผลัดซุปเปอร์มาราธอนไทย-ลาว โดยเริ่มจากบริเวณชายแดนช่องเม็กไปถึงลานอุทยานแห่งชาติผาแต้ม เริ่มตั้งแต่เวลา 13.00 น. ถึงจุดหมายในเวลาประมาณ 17.00 น. ในช่วงปีใหม่คือตั้งแต่ปลายเดือนธันวาคมนี้จนถึงวันที่ 6 มกราคม ปี 2552 การบินไทยจะเพิ่มเที่ยวบินขึ้นอีก 1 เที่ยวบินคือเที่ยวกลางวันจากเดิมมีอยู่วันละ 2 เที่ยวบินคือ เช้า และเย็น ส่วนแอร์เอเชียยังคงมี 2 เที่ยวบินต่อวันเหมือนเดิม ซึ่งหากมีผู้โดยสารมากทางการบินไทยก็พร้อมที่จะเปิดให้บริการ 3 เที่ยวบินต่อวันเช่นนี้ต่อไป อันเป็นการอำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวในช่วงนี้เป็นอย่างมาก จากคุณ : completer - [ 25 ธ.ค. 51 12:49:37 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ขอบคุณ คุณ บลูสกาย ที่ติดตามอ่านครับ...อิอิอิ ปลื้มใจมีคนตามอ่าน... เรื่องการทำงาน...นั้น... หากจะทำให้สนุกและไม่เครียด..ต้องมีตัวช่วยครับ... ตัวช่วยมี 2 แบบคือ..คนและเครื่องมือ... เครื่องมือ ไม่ว่าจะเป็น ฮาร์ดแวร์ ซอฟแวร์ ก็ช่วยได้ระดับหนึ่ง..นอกจากว่ามีซิสเต็มเมอร์เก่งๆวางระบบให้ก็จะช่วยได้มาก... แต่ที่สำคัญคือ "คน"...ผู้บริหารที่ประสพความสำเร็จมากๆนั้น....ที่สำคัญเพราะมีมือขวา...มือซ้าย...ช่วยกันตามงานที่เราวางให้... ยิ่งงานเยอะยิ่งต้องมีตัวช่วยครับ... ................................................................................... คุณดีอาร์ครับ... เรื่องการถ่อมตัวหรือยกตัวนั้น...ท่านอาจารย์ผมท่านหนึ่งท่านสอนว่า... อย่าคิดว่า"ตนเสมอเขา.." อย่าคิดว่า"ตนด้อยกว่าเขา..." อย่าคิดว่า"ตนเหนือเขา..." ผมเลยถามว่า.."อ้าว..เสมอก็ไม่ได้ เหนือก็ไม่ได้ ด้อยก็ไม่ได้...แล้วจะให้ทำยังไง????" ท่านบอก"..ต้องดู กาล...และความเป็นจริง..." "..เราไม่เสมอ ไปทำตัวเสมอก็ไม่ดี..เราไม่เหนือ ไปทำตัวเหนือเขาก็ไม่ดี...เราไม่ด้อยไปทำตัวด้อยกว่าเขาก็ไม่ดี...." ผมเลยได้แต่ตอบว่า... ครับ..... ..................................................... ขอบคุณ คุณ completer.. ที่เอาข่าวการเพิ่มสายการบินที่อุบลมาฝาก.... จริงๆเรื่องท่องเที่ยวนี่ อุบล ไม่ได้ด้อยกว่าเมืองท่องเที่ยวอื่นๆเลย... อาจจะดีกว่าบางแห่งหรือหลายแห่งด้วย ในเรื่อง ของอาหาร เพราะที่นี่ มีทั้ง อาหารอีสาน(ส้มตำ)  อาหารปลา อาหารเวียตนาม... ที่ใครๆมาก็ต้องติดอกติดใจ...เรื่องรสชาติ.. อิอิอิ....ก็ขอต้อนรับพี่น้องห้องสีลม นะครับ...ถ้าใครจะมาเที่ยวอุบล ช่วงปีใหม่... จากคุณ : คนอุบล - [ 25 ธ.ค. 51 18:48:36 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ^ ^ ครับ ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 25 ธ.ค. 51 21:44:16 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ท่าทางกระทู้นี้จะหนาวอีกยาวนะครับเนี่ย อิอิ ผมว่าน่าจะแตกกระทู้หรือเปิดกระทู้ใหม่ก็ดีนะครับ คุณ(ยาย)แบม เริ่ม เล่า เรื่องแล้วน่าติดตามดี แต่ถึงจะหนาว ก็ยังรู้สึกดี ยังได้บรรยากาศเก่า ๆ กลับมาให้เห็นมั่ง ไม่ไหว หายไปปีกว่าไม่ได้อ่านกระทู้ พอกลับมาอ่าน ก็เห็นว่า ช่วงเวลาของสีลม มันได้เวลาผลัดเปลี่ยนไปอีกยุคนึงแล้ว ตอนนี้อยู่ในยุคที่ ทุกคนมีข้อมูลเท่ากัน แล้วเอามาปะทะกัน มากกว่าแชร์กันเสียอีก อ่านแล้วก็ต้อง "เฮ้อ....." อีกที จากคุณ : ใส่เสื้อสีฟ้า จะผิดไหม (FishLover) - [ 26 ธ.ค. 51 11:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ^ ^ เสื้อสีฟ้าไม่ผิด แต่ทำพี่หิว ปล. อย่าลืมสีฟ้าเวลาหิว  ^_^ ปล. 2 ชิเหงแล้วโฆษณาแฝง   จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 26 ธ.ค. 51 14:19:15 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ตอนนี้อยู่ในยุคที่ ทุกคนมีข้อมูลเท่ากัน แล้วเอามาปะทะกัน จากคุณ : ใส่เสื้อสีฟ้า จะผิดไหม (FishLover) --------------------------------------------------------------- นี่เอง ที่เขาเรียกว่า "ยุคสงครามข้อมูล"   จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 26 ธ.ค. 51 14:43:49 ]

ความคิดเห็นที่ 83 แต่จริงๆแล้วยุคนี้ควรเป็น ... "ยุคสังคมแห่งความรู้และการแบ่งปัน" ปล. ถ้าใครยังปะทะกันระวังตกยุคนะครับ  ^_^ ---------------------------------------------------------------------------------- จาก... หนังสือพิมพ์อันดับหนึ่งประจำวงการสื่อสารโทรคมนาคมไทย Telecom Journal v v แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 51 15:24:38 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 26 ธ.ค. 51 14:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ^ ^ ^ ไวแม๊ก ไม่กล้ว กลัว ไว ๆ ควิก 555 จากคุณ : FishLover - [ 26 ธ.ค. 51 18:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ^ ^ กลัวไวไว แสดงว่า กลัว "เส้น" เมื่อวันก่อนนู๊นนน พี่โดนจราจร เรียก เลนบังคับขวา แต่วิ่งตรง (ก็มันเข้าเลนตรงไม่ได้นี่นา) ... พี่ยื่นใบขับขี่ให้เขียนใบสั่ง ... จราจรมองใบขับขี่สลับกับมองหน้าพี่ และตะเบ๊ะงามๆ หนึ่งที แล้วคืนใบขับขี่ให้ ... แต่พี่บอกให้เขียนใบสั่งมาเถอะ ยินดีเสียค่าปรับ ... ได้ยินเสียง คุณตำรวจรำพึงเบาๆ ... "มีแบบงี้ด้วย" แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 51 18:45:41 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 26 ธ.ค. 51 18:32:12 ]

ความคิดเห็นที่ 86 โดยปรกติจิตของเราซึ่งทำหน้าที่รับรู้เรื่องราวต่างๆ นั้นจะแปลความหมายของข้อมูลข่าวสารอันเป็นสิ่งที่ถูกรู้ เพื่อนำไปสู่การควบคุมพฤติกรรมทางกาย และวาจา ให้เป็นไปในทิศทางที่สอดคล้องสัมพันธ์กับอารมณ์ ความรู้และความนึกคิดของจิตใจ ผ่านทางกรอบการรับรู้ นะครับ ปกติคนเราจะมีฐานข้อมูลส่วนหนึ่งเก็บไว้ภายในจิตใจ ทั้งในระดับจิตสำนึก (Conscious) ที่เราระลึกรู้ได้ รวมถึงจิตใต้สำนึก (Subconcious) และจิตไร้สำนึก (Unconscious) อันมีผลต่อการกำหนดอารมณ์ ความรู้สึก และความนึกคิด ต่างๆ มนุษย์มีสมอง 2 ซีก ... สมองซึกซ้าย ของมนุษย์จะทำหน้าที่ควบคุม เหตุผลความนึกคิด ซึ่งเป็นไปตามหลัก ตรรกวิทยา ให้เกิดเป็นความรู้ในเชิงศาสตร์ สมองซีกขวา ของมนุษย์จะทำหน้าที่ควบคุมอารมณ์ความรู้สึก ซึ่งปรุงแต่งตามกฏแห่งความประสานกลมกลืนให้เกิดเป็นความรู้ในเชิงศิลป์ หรือความนึกคิดกับความรู้สึก ^_^ สมองทั้ง 2 ซีกโดยความรู้ทั้งศาสตร์และศิลป์ หรือความนึกคิดกับความรู้สึก จะผสมผสานสังเคราะห์กันจนกลายเป็น "กรอบการรับรู้" หรือ "โครงสร้างทางจิต" ดังนั้น ถ้าความสมบูรณ์ของสมองทั้ง 2 ซีกไม่สมดุลกันก็จะมีผลต่อโครงสร้างทางจิต หรือสภาพจิต ของบุคคลนั้นๆ นะครับ เพราะฉนั้น ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามธรรมดาของโลก ฉะนี้แล...  ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 26 ธ.ค. 51 19:09:32 ]

ความคิดเห็นที่ 87 อืม ผมว่ามันก้อหนาวๆพอกันทุกจังหวัดละครับ แต่ที่ยุโรปจะหนาวกว่า โดยเฉพาะที่ไอซ์แลนด์น่าจะหนาวสุดในยุโรป(รึป่าว) โดยที่ อเมริกา จะหนาวที่สุดในโลก จากคุณ : nc_115 - [ 26 ธ.ค. 51 20:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ท่าน Dr. ขอยืมบัตรเบ่งมาทำปลอมหน่อยสิ เผื่อตำหนวดจะตะเบ๊ะให้ผมบ้าง ว่าแต่ ทำไมกระทู้โฆษณาแฝงเยอะจัง เดี๋ยวก็โดนแบนกันทั้งแก๊งส์หรอก ถ้าโดนแบน สงสัยพวกเราต้องไปเปลี่ยนยางที่ A Click กันแล้วแหละ ช่วงนี้ลด 90% ซื้อ 4 เส้นแถมยางอะไหล่ 4 เส้น จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 26 ธ.ค. 51 22:13:24 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ^ ^ ^ ที่ไหนง่ะ ผมจะไปเปลี่ยนมั่ง แบบว่า มีรถหลายคัน แต่มีคันละสองเส้น แบบนี้ผมกำไร สุด ๆ 555 จากคุณ : FishLover - [ 27 ธ.ค. 51 00:38:33 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ซนกันจังเนาะ   วิจารณ์สถานการณ์ก็โอเคนะคะ   แต่อย่าเผลอวิจารณ์บุคคล หรือ ทัศนคติใครเลยค่ะ   เสียความตั้งใจของโกในการตั้งกระทู้นี้หมด คืนนี้ แบตหมด เพราะ นอนดึกยิงยาว มาสิบวันติดค่ะ  พรุ่งนี้หวังว่าความเบลอจะหายไป    สังคมเค้าดีไซน์ให้คนทำงานมีวันหยุดอย่างน้อย 1 วัน ต่อสัปดาห์  (หรือสองวันก็ตามแต่)     เพื่อวัตถุประสงค์ให้ recharge แบตของเราใหม่    เพื่อให้มีพลังเต็มที่ในการเริ่มทำงานอีกครั้ง ดังนั้น  บริหารเวลาในวันหยุดกันดีดีเนอะ    แล้วอาการเซื่องซึม ง่วงหาวนอนในเช้าวันจันทร์จะหายไปนะจ๊ะ     เหอะๆๆๆ  ดักคอกันตั้งแต่วันศุกร์ คิดู จากคุณ : bam_ka@ - [ 27 ธ.ค. 51 00:51:35 ]

ความคิดเห็นที่ 91 โห....เจ้าแบมนอนดึกมาก..... เชื่อแล้วว่า เบลอ เพราะ คำว่า คิดู...ด ..ยังหายเลย.... เฮ้ยๆๆ....ทำงานยังงี้ เงินเดือนที่ได้..คุ้มป่าวนี่... แบ่งงานออกไปมั๊ง....ย้ำ.. "...แต่ที่สำคัญคือ "คน"...ผู้บริหารที่ประสพความสำเร็จมากๆนั้น....ที่สำคัญเพราะมีมือขวา...มือซ้าย...ช่วยกันตามงานที่เราวางให้... ยิ่งงานเยอะยิ่งต้องมีตัวช่วยครับ..." หลายท่านคง งง ว่า ทำไมมีโกกล้ามาเตือนแบมอยู่คนเดียว..อิอิอิ..มันเผลออ่ะ... เรื่องลูกน้อง..สมัยหนึ่งโกกลุ้มใจกับลูกน้องมาก..ไม่ได้ดังใจโกเลย.. จนเวลาประชุมได้บอกเค้าว่า... "โกไม่เคยคิดว่าตัวเองฉลาดเลย จนกระทั่งเห็นพวกเธอทำงานนี่แระ..." แต่แล้ววันหนึ่งได้อ่านหนังสือหลวงพ่อชา.... "ทุกอย่างในโลกนี้ก็เหมือนกับเราปลูกต้นไม้..เรามีหน้าที่ให้น้ำ ให้ปุ๋ย แต่ต้นไม้จะออกผลมามีรสหวาน หรือรสเปรี้ยวนั้น เป็นเรื่องของต้นไม้......." เท่านั้นแระความเครียดโกลดไปตั้งเยอะ..เรามีหน้าที่สอน..สอนให้ดีที่สุด .. ส่วนเค้าจะทำได้แค่ไหน มันเรื่องของเค้า..... คิดได้อย่างนี้ก็สบายใจ.... (แต่บางครั้งก็หลุด..หากไปเห็นความผิดแบบง่ายๆที่ไม่เอาใจใส่...) ปีนี้อากาศหนาวนานจริงๆ..เช้านี้หนาวอีกแล้ว.... น่าจะอยู่ที่ 15-16 องศา... จริงๆคนไทยคงชอบอากาศหนาวนะ... เพราะเพื่อนๆที่เชียงใหม่บอกว่า... ตอนนี้ที่..ปาย..เป็นที่ๆขายดีที่สุดของประเทศไทย.. เพราะคนทั่วประเทศแห่ไปอยู่ที่นั่น... อยากจะบอกว่า แบ่งๆมาอุบลก็ได้... เพราะที่นี่ก็หนาวเหมือนกัน... แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 51 05:48:14 จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 27 ธ.ค. 51 05:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 92 สวัสดีปีใหม่2009ทุกท่านครับ ดีใจมากๆ ที่ได้เห็นชื่อ เพื่อนๆอีกครั้ง จากคุณ : soo_erc (soo_erc) - [ 27 ธ.ค. 51 06:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 93 คิดู พิมพ์ไม่ผิด ครับ ป้า ตั้งใจพิมพ์ เพราะ ป้า ... คิขุ (อาโนเนะ)  ^_^ ------------------------------------------------------------ ถ้าโดนแบน สงสัยพวกเราต้องไปเปลี่ยนยางที่ A Click กันแล้วแหละ ช่วงนี้ลด 90% ซื้อ 4 เส้นแถมยางอะไหล่ 4 เส้น   จากคุณ : เตร็ดเตร่ ^ ^ ชิเหง อีกแล้ว โฆษณา แฝง ...   แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 51 07:10:08 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 27 ธ.ค. 51 07:07:17 ]

ความคิดเห็นที่ 94 คิดู พิมพ์ไม่ผิด ครับ ป้า ตั้งใจพิมพ์ เพราะ ป้า ... คิขุ (อาโนเนะ)  ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) ^ ^ แถม คิเหละเนะ ด้วย ผมหยุดยาวมาได้อาทิตย์นึงแล้ว แต่ก็ต้องตื่นเช้าทุกวัน เพราะต้องขับรถไปส่งแฟนทำงาน หยุดเหมือนไม่หยุดเลย เลยวางแผนส่งแฟนทำงานเสร็จก็ไปตีกอล์ฟเสีย 3 วัน สบายใจ แถมเมื่อวานไปตีที่ลาดเป็ด (ธูปะเตมีย์) เบรค 100 ได้แล้ว อิอิ ดีใจจัง สกอร์ออกมา 50-49 เป๊ะ อาทิตย์นี้มีแผนออกรอบแค่ 2 วันเอง จะขอนอนยาวๆ สักหน่อย ไหงวันนี้ดันเตือนเช้ามาดูกระทู้ยอดฮิตอย่าง "อุบล...หนาวมาก..." (ไม่หนาวได้ไง โฆษณาแฝงตรึม ) กับ "มันทั้งกระทู้ ทั้งคนไปเลย" ว่าแล้ว กลับไปนอนกลิ้งไปกลิ้งมาต่อดีกว่า จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 27 ธ.ค. 51 08:22:43 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ด้วยความที่ตนเองเป็นคนใกล้โบสถ์ แต่ไกลวัด ก็เลยค่อยข้างทึ่งกับคำสอนของอาจารย์และหลวงพ่อที่คุณมือเก่ายกมาในหลายๆความเห็นในกระทู้นี้ เมื่ออ่านเรื่องของการสอนคนว่าเราควรจะสอนให้ดีที่สุด จะออกมาหวานหรือเปรี้ยวก็เป็นเรื่องของเขา ก็ทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย ที่เห็นด้วยน้้นก็เพราะรู้ว่า นั่นเป็นสัจธรรม เราสอนได้ ฝึกได้ แต่ผลจะออกมาเป็นอย่างไรนั้นมันขึ้นกับปัจจัยประกอบมากมาย จะไปเครียดก็ไม่ช่วยให้เกิดผลดีขึ้น แต่อีกสิ่งที่อยากเสริมก็คือว่า ในฐานะของผู้นำทีมงาน และผู้บริหารในองค์กร เราจำเป็นต้องดูแลคุณภาพผลที่ออกมาว่าหวานเปรี้ยวอย่างที่ต้องการหรือไม่ ถ้าผลออกมาไม่ดี อาจต้องเปลี่ยนวิธีรดน้ำพรวนดิน เปลี่ยนปุ๋ย เปลี่ยนยาง (ที่ A Click?) หรือผลสุดท้าย อาจต้องเปลี่ยนพันธ์หรือย้ายที่ปลูก เพื่อให้องค์กรสามารถบรรลุผลได้ สิ่งที่ทำให้เหนื่อยที่สุด ไม่ใช่ไม่มีคนทำงานให้ แต่เป็นการที่เลือกคนผิดมาทำงาน ไม่ว่าจะผิดเพราะมีความสามารถแต่ไม่ยอมใช้ หรือผิดเพราะมีความพยายามแต่ไร้ความสามารถ เมื่อก่อนเคยคิดว่าประเภทแรกแย่กว่าประเภทสอง แต่เดี๋ยวนี้รู้แล้วว่ามันแย่ ถ่วงองค์กรทั้งสองแบบ แต่ต้องจัดการต่างกันเท่านั้นเอง ถ้าช่วงที่อากาศไม่หนาวนักก็ยังพอมีเวลาลองลุ้น ลองพรวนดิน แต่พอลมหนาวมาอย่างนี้แล้วก็ไม่มีเวลามากแล้วค่ะ ต้นไม้ต้องรีบโต และรีบเกิดผลตามต้องการ ไม่อย่างนั้นก็อาจรักษาป่าไว้ไม่ได้ เราคนรดน้ำนอกจากจะให้ปุ๋ยเร่งโตแล้ว ยังต้องบอกให้ต้นไม้เข้าใจว่า ผลต้องออกมามีรสชาดอย่างไร แต่ผลดีของลมหนาวที่เริ่มพัดเข้ามา ก็คือทำให้ต้นไม้ทั้งหลายดูจะตั้งอกตั้งใจโตกันถ้วนหน้า ส่วนจะช่วยกันบังลมได้แค่ไหนก็ต้องคอยดูกันต่อไป แต่ไงๆช่วงที่เหลือของปีนี้ก็ขอหยุดพักงานมาปั้นมนุษย์หิมะเล่นเย้ยความหนาวไปก่อน ปีหน้าค่อยมาว่ากันใหม่ จากคุณ : bluesky - [ 27 ธ.ค. 51 10:40:56 A:69.76.77.247 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ว๊ากกกกกกกกกกกกก  ฮาๆๆๆๆ  *O*  นั่งอ่านที่ตัวเองเขียน  งง  เขียนไรฟะ  ทำไมมันจบด้วนๆ  อย่างนั้น     หลังจากระลึกชาติอยู่นาน  ก็ตระหนักได้ว่า  อูยยย  ชั้นหลับคาหน้าจอเหรอ -_-' "คิดู"  กลายเป็นวาระแห่งชาติ  ให้พี่น้องได้สำลักกาแฟเช้านี้   หุหุ  อายเนาะ   ว่าแต่ว่า   ยังไม่ใช่ป้านะตัวเอง  แถวนี้ไม่มีใครแก่ ยกเว้นโก  หุหุ  ลามปามผู้ใหญ่อีกชั้น ว่าด้วยอาการขาดมือซ้ายมือขวาของแบมเนี่ยนะคะ   มีวันนึงขณะขับรถมาทำงาน  นั่งคิดเรื่องนี้ แล้วอยู่ดีดีก็ขำออกมาซะอย่างนั้น    เพราะนึกจนเห็นภาพตัวเองแขนกุดสองข้าง    เช้าขึ้นก็เอายาแดงมาหยดๆๆๆ ใส่แขนที่กุด  แล้วเดินโยกย้ายขึ้นไปนั่งทำงาน routine บนสะพานลอยแถวบ้าน  บ่ายๆ ก็วิ่งหนีเทศกิจ  เดี๋ยวเย็นมานั่งใหม่   เหอะๆๆๆ มันอารมณ์นั้นเลยนะ   ก็มือกุดอยู่อ่ะ  แต่ต้องทำมาหากินนะ    ก็ทนทำแบบมือกุดๆ ไป  จนต้องทำให้โกต้องมานั่งเตะหน้ากระทู้เนี่ย   555555   ขำ  โกคงรำคาญ  แล้วทำไม๋  มันไม่หามือใหม่มาเสียบฟะ   เดี๋ยวก็ได้สะดุดหัวคว่ำตายคาสะพานลอย ตอนวิ่งหนีเทศกิจ   เช้าวันนี้เลยได้ฤกษ์แชร์วิธีหามือซ้าย มือขวา  ตามวิธีคิดของแบมนะคะ  ย้ำว่าเป็นวิธีคิดของแบมคนเดียวนะคะ   ก่อนจะโดนโกเตะ  แบมโดนนายเตะมาก่อนแล้ว  "แบมเอ๊ย เหนื่อยไม๊ ต้องเติมทีมนะแบม"     "ค่ะ เหนื่อยค่ะ (-_-' ตอบเป็นอื่นไม่ได้ ภาวะนี้ไม่ควรสร้างภาพ ควรยอมรับความจริงเท่านั้น)  แบมวางแผนเตรียมทีมไว้แล้วค่ะ  ที่ไม่สามารถเติมได้ในทันทีทันใดนั้น (ภายใน 1 เดือน)    เพราะแบมมีเรื่องให้ต้องพิจารณาหลายเรื่องค่ะ     เรื่องแรกคือ people cost  จะหยิบออก หรือ จะเติม แบมก็ต้องรักษา people cost ให้เหมาะสมกับธุรกิจ   การเติมโดยไม่ดูเรื่องนี้  อาจพังทั้งธุรกิจได้  เพราะคนไม่เหมือนการลงทุนเรื่องอื่น  เนื่องจากลงทุนไปแล้ว  เลิกยาก   เป็นทุนที่ทำให้หายไปยากที่สุด   ก่อนการลงทุนต้องตัดสินใจดีดี   ว่าคุ้มค่าจริงๆ     เรื่องที่สองคือ  คนที่มีอยู่แล้ว    ต้องพิจารณาอย่างตรงๆ ว่า  ใช่มือซ้ายมือขวาของเราจริงๆ หรือไม่     เป็นปกติที่เราจะมาเริ่มงานกับองค์กรโดยที่พบว่า องค์กรได้เตรียมทีมจำนวนหนึ่งไว้ให้เรา    ก็ต้องแปลให้ได้ว่า  สถานการณ์ที่เราจะเดินต่อไปนั้น    คนที่มีอยู่  เหมาะกับการเป็นอวัยวะส่วนใดบ้าง     องค์กรได้เตรียมมือขวา และ ซ้าย  ไว้ให้แบมก่อนแล้วค่ะ   นั่งดูมือขวามาจะสองเดือน   (แบมเปรียบมือขวาคือ  คนลุยหาเงินเข้าองค์กร)     พบว่า   ก็โอเคนะ  พอได้อยู่  แต่ต้องสอนกันต่อ พัฒนากันต่อ  ปรับทัศนคติกันต่อ    ให้นิ่งกว่านี้อีกนิด   เพราะกำลังจะไปสงครามนะ   ไม่ใช่ไปเล่นตั้งเต    ไปสงครามนี่ต้องนิ่ง  ยึดถือยุทธศาสตร์ที่วางกันไว้เป็นหลักสำหรับการทำทุกอย่าง    ไม่ว่าจะออกไปเจอสถานการณ์อะไร  ข้าศึกป่วนใจแค่ไหน   ก็ห้ามออกนอกลู่นอกทาง  แวะทัก แวะปลอบใคร    ระหว่างนี้คือช่วงปรับทัศนคติมือขวาด้วยการกระทำตนเป็นตัวอย่างที่ดี   และพูดบ่มกันทุกวัน    ดีขึ้นค่ะ  ดีขึ้นทันตาเห็น    แต่แบมกำลังรอดูว่าอาการนิ่งนี้จะเป็นถาวรไหม    เพราะตัวตนของน้องเคยแกว่งมาตลอด   จะให้อยู่ๆ มานิ่งนี่ไม่รู้จะเปลี่ยนในทันทีทันใดได้ไหม    เพราะสถานการณ์มันต้องเดี๋ยวนี้เลย   นิ่งเดี๋ยวนี้เลยข้างหน้าคือสงครามแล้ว    มีวันหนึ่งนั่งคุยกันตรงๆ   ว่า   นู๋คิดว่าพร้อมไปสงครามไหม   ได้รับคำตอบว่า   ถ้าพี่แบมอยู่ด้วยนู๋ไม่กลัวที่จะไปสงคราม   ฟังคำตอบแล้ว   "เอ๊ะ"   เอ๊ะในใจ  ปากก็บอกไป   อินู๋เอ๋ย  ภาวะสงครามพี่ต้องดูแลยุทธศาตร์หลายด้านมากมาย  ถ้าพี่ไม่ได้อยู่ดูแลนู๋ตลอดเวลา   นู๋คิดว่าจะนำพากองร้อยเดินไปตามยุทธศาสตร์ที่กำหนดได้หรือไม่?    อินู๋กลับไปคิดสองวัน กลับมาตอบว่า  พี่แบมคะ  นู๋เกรงว่า นู๋ยังบังคับใจตัวเองให้หายแกว่งถาวรไม่ได้   นู๋อยากเติมคนที่ใจนิ่งออกแนวตายด้านเพื่อมาสร้างบาลานซ์ค่ะ  เออ หนอ  พี่ค่อนข้างเห็นด้วย  ขอบคุณที่ตอบอย่างนี้ด้วย   เพราะในภาวะสงคราม จะพาทีมชนะได้ ต้องรู้จักตัวเองให้ได้ก่อน   การดึงดันดื้อรั้นไม่ได้อะไร นอกจากพาทีมไปตาย    เอาเป็นว่าพี่ไม่มีปัญหา  ไปหาคนใจนิ่งมานำเสนอละกัน   ให้เลือกเอง  แล้วเอามาให้ดูหน่อย     หันกลับมาดูมือซ้ายที่องค์กรเตรียมไว้ให้  (แบมเปรียบมือซ้ายคือ  คนลุยบริหารการใช้จ่ายขององค์กร)    โอ้ แม่เจ้า  อยากกินพาราฯ ซะสิบเม็ด   มือซ้ายที่ดี คือ ผู้ที่มีความรู้เรื่องระบบบริหารงบประมาณ   และ มีความสามารถในการบริหารค่าใช้จ่ายองค์กรให้เป็นไปตามที่งบประมาณกำหนดไว้    งบบอกว่า เหลือเงินใช้ 40 บาท  ก็ต้องใช้แค่ 40 บาทเพื่อให้ได้ประสิทธิผลที่กำหนดไว้      มือซ้ายที่องค์กรเตรียมไว้ให้  นอกจากจะขาดความรู้ความสามารถเรื่องนี้แล้ว   ยังเป็นประเภทน้ำเต็มแก้วที่บอกว่า  นู๋ก็ "ทำแบบที่เคยทำ"  น่ะค่ะ   เหอะๆๆ   จ้ะ   ทำแบบที่เคยทำคือ มี 40 บาท แล้วนู๋ใช้ 150 บาท น่ะเหรอ   เหอะๆๆ   ก็เพราะนู๋คิดอย่างนี้   พี่เลยได้มาทำงานที่นี่ไง   เคยทำไม่ถูก ก็ไม่ผิด ถ้ารู้จักตน ยอมรับตนว่าผิด  แล้วยินดีพัฒนาเปลี่ยนแปลงตัวเอง    แต่กรณีนี้ไม่ใช่   น้องไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น  พี่อยากจะช่วยเปิดโลกทัศน์  พาไปดูชาวโลกว่าเค้ามีชีวิตกันยังไง   น้องก็ตอบว่าคงเปลี่ยนไม่ได้ค่ะพี่  "ที่เคยทำมาเป็นแบบนี้"     โอเค อินู๋  ได้เลย   คิดในใจไว้ว่า  ถ้านู๋จะอยู่ในองค์กรนี้ต่อ  ย้ายไปเป็นกะบังลม แทนการเป็นแขนซ้ายแล้วกัน     แต่ยังไม่ทันปรับย้ายอะไร   น้องก็พาตนเอง "พ้นสภาพพนักงานแบบฉุกเฉิน"  ไปเสียก่อน   เฮ้อ  เสียใจที่คิดสั้นนะ อินู๋ ขอให้ไปดี   เรื่องที่สามคือ  คนที่จะเติมเข้ามาใหม่    อันเนื่องจากว่ากำลังจะไปสงคราม    คนที่จะเติมเข้ามาใหม่  ไม่ใช่ "ใครก็ได้"    แต่ต้องเป็นประเภทแกะห่อแล้วใช้ได้ทันที   ถ่านไม่ต้องใส่   เป็นประเภทไร้เงื่อนไขใช้พลังงานแสงอาทิตย์  มีวุฒิภาวะอยู่ได้ด้วยตัวเอง    รับโจทย์ยุทธศาสตร์คืออะไรเสร็จ   เดินได้เลย  ไม่ต้องมีเงื่อนไขเยิ่นเย้อ        เราลองรำลึกชาติกันดู  คนประเภทนี้ที่เราเคยพบมาในชีวิต   มีซักกี่คน?    มีน้อยยยยยย  มาก ๆ ค่ะ รับรองได้   (ถ้าไม่มีเลยคงต้องทบทวนวิถีการเลือกคบคนของตัวเองแล้วนะคะ)    สำหรับแบมเจออยู่ 1 คน   เดินไปถาม  อินู๋ ไปสงครามด้วยกันไหม    ขณะที่เดินไปถามนั้น  น้องมีทางเลือกในชีวิตอยู่มากมาย  ตอบในทันทีก็ดูเหมือนไม่มีระบบความคิดที่ดี    โอเค ให้เวลาน้องได้ตกผลึกความคิดไป   หลายวันผ่านไป น้องบอก   ได้เลยพี่แบม วันที่ 5 มกรา เจอกันพี่  จบการดีลโดยไม่ถามด้วยซ้ำ ว่าพี่จะจ่ายนู๋เท่าไร    นับเป็นเด็กที่ใจเป็นทหารรับจ้างมืออาชีพโดยแท้   อนาคตไกลน้อง  พี่คอนเฟิร์ม เขียนย๊าวยาว สรุปได้ว่า  โกคะ  ต้นปีนี้แบมจะมีอวัยวะครบ 32 ประการ พร้อมไปสงครามแล้วค่ะ    หยุดปีใหม่ยาวๆ แบมต้องนั่งปั้นยุทธศาสตร์  เพื่อเปิดงานมา  มือขวา มือซ้าย ได้เห็นแผนการรบ   ในการนั่งปั้นยุทธศาสตร์นั้น  จำเป็นเหลือเกินที่ต้องมีสัญญาณที่ชัดเจนจากเบื้องบน  ว่าจะให้แบมไปรบที่ไหน  อยากได้อะไรจากการทำสงคราม   ขณะนี้สัญญาณนั้นมีคลื่นรบกวนเล็กน้อย  ทำให้ขาดการชัดเจนไป    แต่อย่างที่แบมเคยบอกไว้   มันไม่ใช่เรื่อง  ที่คนทำงานจะยืนตะโกนขึ้นไปที่เบื้องบนว่า   โอ๊ยยย   ชัดเจนหน่อยค๊าบบบ   ทำงานไม่ได้แล้วววว      เพราะเราอยู่ข้างล่างนั้น  เราอาจไม่เห็นเงื่อนไขมากมายที่เบื้องบนต้องเผชิญ   ดังนั้นเข้าใจกันและกันเป็นดีที่สุด    หน้าที่ของคนข้างล่างอย่างแบม จึงควรการเตรียมยุทธศาสตร์ทางเลือกไว้ให้เบื้องบนไม่เครียด  ซะมากกว่า   ไว้ค่อยมาแชร์กันเรื่องการกำหนดยุทธศาสตร์  เนาะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 27 ธ.ค. 51 11:51:00 ]

ความคิดเห็นที่ 97 หวัดดีครับ ทุกท่าน..... อิอิอิ..ต้องขอบคุณคุณ bluesky ที่เข้ามาเสริม.. และเห็นด้วยกับ คุณ bluesky อย่างยิ่ง... จริงๆธรรมะข้อนี้เป็นแค่การบอกวิธีเจริฐสติ..การปล่อยวางกับปัญหาบ้าง.. แต่ถามว่าเป็นวิธีแก้ปัญหาแบบถึงที่สุดไม๊..เปล่าเลย... หากเราทำธรกิจแล้วปล่อยตามบุญตามกรรมแบบนี้..ธุรกิจคงไม่ไปไหนแน่ๆ.. แต่หากเราจริงจัง(ซีเรียส)กับปัญหามากๆ..โดยไม่มีวิธีสร้างสติ... เราอาจจะแก้ปัญหาไม่ถูกจุดนะครับ... เช่น บางครั้งการที่เด็กทำงานผิดพลาด มากกว่าครึ่งเกิดจากการสื่อสารไม่ถูก... หรือเกิดจากความรู้เด็กยังไม่ถึง..เด็กฟังแล้วยังไม่เข้าใจ...ฯลฯ สิ่งเหล่านี้หากพูดไปแล้วไม่ใช่ความผิดของเด็ก.... ดังนั้น การมองปัญหาที่เกิดขึ้นจึงต้องมองให้รอบด้าน..ว่าเกิดจากอะไร??? แนวความคิดผมช่วงหลัง(สัก 15 ปี)มาจากคำสอนที่พระอาจารย์สอนให้... ผมค่อนข้างมั่นใจ..ในแง่ว่า แม้จะไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาทางโลก.. แต่หากศึกษาให้ถ่องแท้ คำสอนเหล่านั้นทำให้... "เราเห็นโลกตามความเป็นจริง.. ไม่ใช่มองแบบอยากให้เป็นแบบที่เราคิด...." เพราะโลก 2 โลกนี้มักจะไม่เหมือนกัน... และหากเราเข้าใจโลกแห่งความเป็นจริงอย่างถ่องแท้... เราก็จึงจะเข้าถึง "ความสุข"แบบสมบูรณ์ได้.... มีหลายครั้งที่มีคนถามว่า... ถามจริงๆทำธรกิจเยอะๆนี่มีหลักการทำงานยังไง?? แถมตัวเองก็ตีกอล์ฟทุกวัน....?????? ผมตอบแบทีเล่นทีจริงว่า...ข้อแรก ต้องทำใจได้... ข้อสอง..ต้องมีผู้ช่วย ทำงานเป็นทีม... ข้อสาม..ต้องสร้างระบบที่ดี... และข้อสี่..ต้องเป็น นายที่ดี.... ถามว่า ข้อไหนยากสุด..??? ผมว่า..ยากทุกข้อ...แต่ถ้ามีการเจริญสติได้... ทุกข้อ ง่ายหมดเลย.... เพราะฉะนั้น เวลาผมให้ความเห็น ผมจึงชอบยกธรรมะมาช่วย... แต่เพื่อนๆจะได้แค่ไหน..เป็นประโยชน์หรือไม่???ก็แล้วแต่มุมมอง หรือ ความเข้าใจ นะครับ... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 27 ธ.ค. 51 11:55:49 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ป๋า รัก ยุทธ 555 แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 51 11:58:13 จากคุณ : FishLover - [ 27 ธ.ค. 51 11:57:42 ]

ความคิดเห็นที่ 99 คิดเหมือนพี่ bluesky โดยมิได้นัดหมาย "สิ่งที่ทำให้เหนื่อยที่สุด ไม่ใช่ไม่มีคนทำงานให้ แต่เป็นการที่เลือกคนผิดมาทำงาน ไม่ว่าจะผิดเพราะมีความสามารถแต่ไม่ยอมใช้ หรือผิดเพราะมีความพยายามแต่ไร้ความสามารถ เมื่อก่อนเคยคิดว่าประเภทแรกแย่กว่าประเภทสอง แต่เดี๋ยวนี้รู้แล้วว่ามันแย่ ถ่วงองค์กรทั้งสองแบบ แต่ต้องจัดการต่างกันเท่านั้นเอง" สำหรับวิธีคิดของโก "ทุกอย่างในโลกนี้ก็เหมือนกับเราปลูกต้นไม้..เรามีหน้าที่ให้น้ำ ให้ปุ๋ย แต่ต้นไม้จะออกผลมามีรสหวาน หรือรสเปรี้ยวนั้น เป็นเรื่องของต้นไม้......." เท่านั้นแระความเครียดโกลดไปตั้งเยอะ..เรามีหน้าที่สอน..สอนให้ดีที่สุด .. ส่วนเค้าจะทำได้แค่ไหน มันเรื่องของเค้า..... คิดได้อย่างนี้ก็สบายใจ.... แบมว่าเป็นวิธีคิดที่เหมาะสมแล้ว สำหรับคนเบื้องบนนะคะ    ขอบคุณด้วยที่คนเบื้องบนคิดอย่างนี้     เพราะในฐานะตัวแทนผู้นำคนเบื้องล่าง    แบมต้องการแค่ "ความเข้าใจและความไว้วางใจ"   จากเบื้องบน    ที่เหลือเป็นหน้าที่หลักของแบมเองในการลงรายละเอียดทุกอย่างเพื่อหา "ผลไม้รสหวาน"   มากำนัลแก่เบื้องบน การ   รู้จัก    เข้าใจ    ยืดถือ    และ    ปฏิบัติ     บทบาทของตนอย่างถูกต้องและเหมาะสม    นำมาซึ่งชัยชนะทั้งต่อตนเอง  และ เป้าหมายที่กำหนดไว้   เนอะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 27 ธ.ค. 51 12:07:23 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ระยะหวังผลของมีดสั้น (พันแทง ห้ามปานะ ไม่ใช่ลี้คิมฮวง)  หนึ่งถึงสองก้าว ระยะหวังผลของดาบหรือกระบี่ สามถึงห้าก้าว ระยะหวังผลของหอก ทวน ง้าว ห้าถึงเจ็ดก้าว ระยะหวังผลของธนูหรือเกาทัณฑ์ สองร้อยก้าว ระยะหวังผลของปืนเล็กยาว สามร้อยก้าว ... เปรียบการใช้คน ดั่งใช้อาวุธ ที่สำคัญเราต้องรู้ระยะหวังผล ก็จะเลือกใช้อาวุธได้ถูกต้อง ... ขอขอบพระคุณ คุณ มือเก่า (คนอุบล) และขออนุญาตเรียก "โก" ด้วยคน ความคิดเห็นของโก มักโดนใจผมจังบะเร่อ (ประจบประแจงพอประมาณ) ผมไม่รู้จะตอบแทนโกได้ยังไง โชคดีที่พันทิปมีระบบให้ Give ผมเลย มีโอกาสแสดงความขอบคุณผ่านเจ้า Give นี่แหละคับ ติดตามอ่าน โหวต เก็บเข้าคลัง และเซฟ กระทู้นี้ไว้ในคอมฯ เรียบร้อย จากคุณ : Mythica (Mythica88) - [ 27 ธ.ค. 51 17:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 101 สวัสดีปีใหม่ครับ ลุงซู #92 ถ้าจำไม่ผิด เป็นลุงซู ที่เคยทำ ริชแบนด์ (Wristband) มาแจกหรือให้พวกเราบริจาคตามศรัทธา ในงาน มีตติ้ง สีลม ตอนที่เชิญคุณดุ๋ง (พาที สารสิน) มาบรรยายให้พวกเราฟังเป็นลุงซูคนเดียวกันใช่ไหมครับ ... ผมยังร่วมบริจาคไป 500 แต่ไม่ได้รับ ริชแบนด์มานะครับ เพราะของมีจำกัดเหลือของให้น้องๆดีกว่า ... เปลี่ยนเป็นขอรับน้ำใจลุงซูมาแทน  ^_^ งานนั้นจำได้ว่าคุณแบมและคณะเป็นตัวตั้งตัวตีในการจัดนะ คงจำไม่ผิด ... จัดได้เยี่ยมมาก คงเหนื่อยกันน่าดู แต่น่าชื่นใจ ... (ขออนุญาต ชมแล้ว ก็มาชมอีก ... ประทับใจ) ผมยังเล่นเกม ก่อนเริ่มงาน 3 เกมรวด มีเกม 1. พัทกอล์ฟ 2. ต่อจิ๊กซอร์ ประมาณนี้ 3. เกมที่ 3 นี่ชื่อเกมไรนะ ที่ใช้แท่งเหล็กลอดไปตามขดลวดไม่ให้โดนขดลวด ถ้าโดนไฟจะช๊อต น่ะครับ สรุป 3 เกม ชนะหมด ได้รางวัลมาด้วย   ------------------------------------------------------------------------------- แก้ไข: เพิ่มเติม เงินจากริชแบนด์ไม่ได้เข้ากระเป๋าลุงซู นะครับ แต่เอาไปบริจาคเพื่อการกุศล นะถ้าจำไม่ผิด แต่ที่แน่ๆ ไม่ได้เข้ากระเป๋าลุงซู  ... แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 51 20:32:51 แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 51 20:28:15 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 27 ธ.ค. 51 19:08:14 ]

ความคิดเห็นที่ 102 จำได้ว่า โก ก็เคยจัดงานให้พวกเราชาวสีลม เป็นการสอนเล่นโกะ... โดยคุณ ก่อศักดิ์  ไชยรัศมีศักดิ์  แห่ง CP 7-11  เหมือนกันนะครับ ... หลังจากนั้นก็มีลุงแอ๊ดและคณะ รวมทั้งผมด้วยตั้ง คลับฯ กันขึ้นมามีลุงแอ๊ด เป็นประธานคลับฯ มีผมกับพี่จุงเป็นรองประธาน และน้องๆอีกหลายคน ช่วยกันจัดงานสีลมวิชาการ ... แต่งานนี้มีซี่รี่ย์ มีหลายตอนตามสไตล์ลุงแอ๊ด ซี่รี่ย์แรก .. วิทยากร เป็นอาจารย์ไพบูลย์ สำราญภูติ และตามมาอีกหลายซี่รี่ย์ ล้วนเป็นปรมาจารย์ในวงการทั้งสิ้น อาทิ ... ท่านอดีตรัฐมนตรี ทินวัฒน์  มฤคพิทักษ์ ท่านศาสตราภิชาน ไกรฤทธิ์ บุญยเกียรติ ฯลฯ นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ  แล้วอบอุ่นดี ... ไม่หนาว... ^_^ ------------------------------------------------------------------------------- เพื่อนๆ น้องๆ ที่เป็น Key Man & Key Girl สำคัญๆ ... ตอนนั้นก็มี Jimmy Walker สาวน้อยร้อยแปด น้อง(ของ)หมา น้องแหนมสุดสวย pukkhom Vydde ฤทธิรัตน์ อาจารย์ติ๊ก แมงปอในไร่ส้ม JEABZA และท่านอื่นๆอีกหลายท่าน ...ขออภัยหากไม่ได้เอ่ยนาม ^_^ แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 51 20:46:42 แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 51 20:45:00 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 27 ธ.ค. 51 19:17:53 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ปล. คุณเตร็ดเตร่  น้อง FishLover รวมทั้งพี่จุง พี่ศํกดิ์ชัย  นี่ก็เคยนัดทานข้าวกัน เมาส์กันกระจาย ... เหมือนเคยรู้จักกันมาชาติกว่าๆ  ทั้งๆที่ตอนนั้นเพิ่งเจอกันครั้งแรก   จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 27 ธ.ค. 51 19:36:42 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ปล. 2 อยากกระซิบเบาๆ ... น้องกุยแก ตัวเป็นๆ น่ารักมากนะครับ  หนุ่มโสด ทั้งหลาย   จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 27 ธ.ค. 51 19:41:42 ]

ความคิดเห็นที่ 105 โกครับ (ขออนุญาตเรียกอย่างนี้นะครับ) ผมขอถามอย่างนึง ทำไมโกถึงไม่รับพนักงานขายที่จบตรีเลยล่ะครับ เพราะผมก็มีงานส่วนนี้เหมือนกัน (shop 2-3 ร้าน) พนักงานที่ผ่าน ๆ มา จะวุฒิไม่ถึง ป.ตรี พูดตรง ๆ เลยครับว่า ประสิทธิภาพงานแย่ถึงแย่มาก รายได้นี่ไม่ต้องพูดถึง พอดีเด็กพวกนี้ออก เลยเปลี่ยนให้น้องที่อยู่ฝ่าย production ไปช่วยดูแลร้านให้สักพัก ช่วงหาคนใหม่ ปรากฏว่า ยอดขายดีขึ้น ชนิดที่ว่า 100% up ทั้ง ๆ ที่น้องคนนี้ก็ไม่ได้เก่งกาจเรื่องการขายอะไร มันทำให้ผมนึกถึงทัศนคติที่ว่า เด็กจบ... ดีกว่า เด็กจบ...... ดีกว่า เด็กจบ ..... เลยมีข้อตกลงในกลุ่มบริหารงานกันเลยว่า จะรับ sale หน้าร้าน "ต้อง ป.ตรี ม. รัฐ เท่านั้น เงินเดือนไม่เกี่ยง" โกเห็นว่าไงครับ ? ป.ล. ร้านเป็นประเภทอยู่ในอาคาร Office กลางกรุงนะครับ จากคุณ : Morning Star - [ 27 ธ.ค. 51 21:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 106 กลับมาจากงานเลี้ยงงานหนึ่ง... มาเปิดดูกระทู้..อ้าว..โพสต์ชนกลางอากาศกับเจ้าแบม... และดีใจที่คุณ Mythica88 โพสต์ข้อความเข้ามา.. ยังไม่อ่านเลย เห็นชื่อก็ให้ กิ๊บไปก่อน... พออ่านดู..อ้าว..เขียนชมเรา แล้วเราให้กิ๊บ เค้าจะว่าเราบ้าเห่อ...นะนี่.. การเลือกใช้คนให้เหมือนกับเลือกศัตราวุธ นี่..ถูกต้องเลยครับ... แต่ถ้าผู้ใช้(นาย)เป็นมืออาชีพจริง... ก็สามารถหยิบกิ่งไม้มาใช้แทนกระบี่ได้ครับ.... เรียกว่า..ถึงขั้น..กระบี่อยู่ที่ใจ.... มาพูดถึง "..ยุทธศาสตร์.."กับแบมดีกว่า.. ยุทธศาสตร์ คือ การกำหนดวิธีและเป้าหมายของงาน.... คนกำหนดยุทธศาสตร์นั้นจะต้องเข้าใจ.... กำลังพล..พื้นที่ของการต่อสู้...กำลังของฝ่ายตรงข้าม...ระยะเวลาที่ต่อสู้... จากนั้นจึงกำหนดยุทธวิธี..เพื่อไปสู่เป้าหมาย(ชัยชนะ).... โดยให้สูญเสียน้อยที่สุด..... เมื่อมาเทียบกับธุรกิจการค้า....จะต่างกันอย่างไร??? หากเปลี่ยนสนามรบเป็นสนามการค้า...ก็แตกต่างกันแน่นอน... ในเรื่องทั้งวิธีการคิดและการลงมือ... เพราะในสนามรบ การเอาชนะคู่ต่อสู้(วิธีไหนก็ได้) เราคือผู้ขนะ... แต่ในสนามการค้านั้น..เราต้องชนะทั้งกายและใจ..... ชนะอย่างขาวสะอาด...ไม่ใช่ชนะบนบาดแผลหรือความพ่ายแพ้.... เพราะหากเราชนะบนความเจ็บปวดของฝ่ายตรงข้าม... สุดท้ายคือเราก็เพาะสร้างแต่ศัตรู ที่ต้องรบไม่รู้จบสิ้น... ดังนั้นยุทธศาสตร์ที่ดี คือ...ยุทธศาสตร์ ที่ลงทุนน้อยสุด แต่กำไรสูงสุด... สามารถสร้างคู่แข่งที่ไม่ใช่คู่แค้น.... หรืออีกอย่าง "..สามารถกำไรทั้งระยะสั้นและระยะยาว......." ว่าแต่ที่พูดมานี่มันตรงประเด็นหรือเปล่าก็ไม่รู้.... ถ้าไม่ตรงก็ต้องขออภัยนะ..แบม... เอาว่าแบมช่วยๆหน่อย.... จากคุณ : คนอุบล - [ 27 ธ.ค. 51 21:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 107 หวัดดีครับ คุณ Morning Star ... พอดีร้านผมเป็นร้านแบบที่เด็กต้องทำงานไม่ต่ำกว่า 6 เดือนจึงจะเข้าใจเนื้องาน... แต่เด็กที่จบ ป.ตรี ...จะขาดอย่างน้อย.. 1.มีความรู้สึกว่า งานนี้ไม่เหมาะกับ ป.ตรี...เพราะต้องทำงานหน้าร้านทุกอย่าง... 2.เด็ก ป.ตรีไม่มีความอดทนที่จะเรียนรู้งานจากพื้นฐานขึ้นมา... ยอมรับว่า เด็กที่ จบ ป.ตรี จากม.รัฐ จะมีคุณภาพกว่า...แน่นอน... แต่เด็กที่เรียนน้อยผ่านการสอนอย่างถูกต้องและอดทน จะทำงานดีกว่าเด็กที่เรียนสูงกว่า...ก็มีมากครับ.. ผมยอมรับว่า...งานบางงานต้องการเด็กที่มีคุณภาพต่างกันนะครับ.... แต่ประสบการณ์สอนผมว่า..เด็กทุกคนหากมีใจรักงาน และเราสอนงานดี.. มีสิ่งแวดล้อมดี เค้าก็จะทำงานได้ดี.... อืมม..เทียบกับการตีกอล์ฟนะครับ... เริ่มต้น..การศึกษาแทบจะไม่มีผลต่อฝีมือเลยครับ.... แต่เมื่อตีไประดับหนึ่ง คนที่เรียนเยอะ ประสบการณ์เยอะ อาจจะปรับวงได้เร็วกว่า... เช่นเดียวกัน...เด็กที่จบปป.ตรี หากมีความสนใจทำงานระยะยาวอาจจะดีกว่า แต่ที่ผมรับๆมา.. ส่วนใหญ่จะขาด 2 ข้อข้างบนครับ.... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 27 ธ.ค. 51 21:51:38 ]

ความคิดเห็นที่ 108 เฮียมือเก่า (คนอุบล)และกัลยาณมิตร ทุกท่าน ครับ อุบล...หนาวมาก....... แต่สีลม ช่วงนี้ มีทั้งหนาว ทั้งร้อน ทั้งฝน(พิษ)ริษยา ตกต่อเนื่องกันมาไม่ขาดสาย ไม่เลิกรา แมงโม้ แมงอิจฉา บินกันว่อน เหมือนหนังไทยยุคเก่าๆ สะท้อนให้เห็นสภาพจิตใจของคนไทยบางส่วน ในยุคนี้ช่วงนี้ ซึ่งผมมีความเห็นว่า ควรจะต้อง นิ่ง ปล่อยวาง ปรับตัว ปรับใจ ปรับองค์กร เปลี่ยนแปลง และไม่ใช่แต่พียง "คิด" หรือ "พูด" แต่ต้อง "ทำ" ครับ ปล.1 ที่เห็นเปลี่ยนได้ชัด น่าจะเป็น เจ้ แบม_ขา@ คนสวย เปลี่ยนงานอย่างหนึ่งละ แต่ไม่รู้ว่าเปลี่ยนบ้านด้วยหรือเปล่าครับ? 55555 ปล.2 ปี52 ตั้งเป้าหมายไว้แล้ว ครับ ว่าจะหาโอกาสไปประชุม สัมมนา บรรยาย สอนพิเศษหรือดูงาน ที่อุบลฯ จะได้ไป"สนทนาธรรม" กับเฮียด้วยครับ SEA&CSO จากคุณ : SEA - [ 27 ธ.ค. 51 23:57:16 A:124.120.59.200 X: TicketID:107202 ]

ความคิดเห็นที่ 109 สวัสดีครับ เฮีย SEA และทุกท่าน... ยินดีต้อนรับสู่เมืองดอกบัวครับ...เฮียSEA อย่าลืมบอกล่วงหน้านะครับ... ไม่อยากให้ไปช่วงผมไม่อยู่... อยากเสวนาธรรมกับเฮียหมือนกัน...... อิอิอิ...เฮีย SEA อย่ากังวลใจเลยครับ... เรื่องธรรมดา... เรื่องของคนคิดต่างกัน.... ที่ไหนที่ไหนก็มี...แต่อยู่ที่นี่... ดีกว่าทะเลาะกันข้างนอกครับ.... เอ่..ไม่รู้ว่า.."ยุทธศาสตร์" ของโกกับเจ้าแบมอันเดียวกันรึป่าว?? ไม่เห็นเข้ามาเฉลยเลย... ไปอยู่ไหนนะนี่... หรือว่า วันหยุดไปคลุกอยู่กับแม่.... ฝากสวัสดีท่านด้วยนะ.... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 28 ธ.ค. 51 07:08:36 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ฮ่า  *O*   Happy Sunday นะท่านผู้ชม! กราบโก กราบเฮีย SEA  สวัสดีพี่น้องค๊าบ    เฮีย SEA นี่ยิ่งกว่าหมอลักษณ์ฟันธงอีกนะคะ  5555  ณ บัดนี้สบายใจอย่างรุนแรงค่ะเฮีย    อันว่าหากมีสิ่งใดที่ทำให้เฮียไม่สบายใจนะคะ   โปรดเชื่อนะคะ  ว่านู๋พยายามจนถึงที่สุดแล้วค่ะ  ^_____^ ขอทักทายท่านอื่นๆ จิ๊ดนึงค่ะ  รับรองไม่อู้งานมาก - คอนเฟิร์มที่ท่าน ดร. กล่าวค่ะ  เงินจากการขายริชแบนด์  ไม่ได้เข้ากระเป๋าคุณลุงซูแม้แต่บาทเดียว    เป็นผู้ใหญ่ที่มีใจกรุณามากค่ะ ยังรำลึกบุญคุณอยู่เสมอค่ะ    จำได้ว่า ครั้งนั้นเป็นการจัด  สีลมมิตติ้ง ปี 48   ไปคุ้ย google มา เจอกระทู้นี้ค่ะ  http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/B3385363/B3385363.html     การจัดงานครั้งนั้น ได้รับการสนับสนุนมากมายจนแบมขอบคุณไม่หมดค่ะ   เกมที่ท่าน ดร. ได้เล่นนี่  จำได้ว่าแบมขับรถไปยืมชุดพัทกอล์ฟจากพี่ "กำนันสิงห์"    พี่กำนันบอก ไอ้แบมเอาไปเลย  เอาไปประมูลเลย  ไม่ต้องเอามาคืน  ว๊ากกก  5555  แหมพี่  ไม่ต้องขนาดนั้น  ให้ยืมนู๋ก็ซึ้งน้ำใจแล้ว   เกมส์อื่นก็ยืมซัพพลายเออร์มิตรข้างนอกมาเล่นค่ะ  หอบมาส่งถึงงานเลย  ขอบคุณมากๆ   จำได้ว่างานนั้นเชิญโก  แต่โกติดอะไรไม่รู้เลยไม่ได้มา     สำหรับคุณลุงซูนี่แบมซึ้งน้ำใจมาก  เงินบริจาคมากมายจากงานนั้นมาจากริชแบนด์ของคุณลุงเป็นหลักค่ะ   ตอนเดินเร่ขอรับบริจาคได้มาเพียบ   อาจด้วยการแผ่รังสีอำมหิตของข้าพเจ้าหรืออะไรก็ไม่ทราบได้   แต่ผลบุญกุศลตกแก่ท่านผู้บริจาคแน่นอนค่ะ 5555   จบงานเราได้เงินบริจาคกัน 35,500 บาท แบ่งบริจาค 3 มูลนิธิ  ตามกระทู้นี้ค่ะ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/B3650150/B3650150.html   แบมชอบการจัดงานของสีลมอยู่อย่างคือ  การบริหารรายได้ชัดเจน  ไม่เป็นประเด็นสร้างความกังขา   อาจด้วยเพราะแบคกราวด์พวกเราชินกับการจัดงานก็เป็นได้    การจัดงานหลังๆ จากนั้น แบมไม่ได้เข้าร่วมทีมงาน  แต่แบมก็เชื่อว่า น่าจะไม่มีปัญหาเรื่องนี้  ทุกคนก็มืออาชีพทั้งนั้น   แบมว่าเรื่องนี้ซีเรียส ใครเสนอตัวจัดงาน  ต้องแน่ใจตัวเองว่าสามารถ Clear & Cut เรื่องนี้ได้   ไม่งั้นเหนื่อยแถมเปลืองตัว     เออ แบมเคยได้ร่วมจัดงานให้ห้องจตุจักร  ตอนประชุมก่อนจัดงาน  แบมทราบว่า ปีก่อนๆ มีประเด็นปัญหาเรื่องนี้   จากการนั่งฟังในที่ประชุม  แบมคิดว่าสาเหตุมาจาก  การที่ทีมงานไม่มีประสบการณ์ในการจัดงาน  มีแต่จิตใจที่พร้อมจะทำงาน   ทำให้เกิดปัญหาตามมา    แบมเสนอในที่ประชุมให้เกิดการรวมเงิน แล้วบริจาคบนเวทีตอนท้ายงานไปเลย   ไม่งั้นแบมก็ไม่สบายใจที่จะร่วม    ก็จบด้วยดีค่ะงานนั้น   ไม่รู้ว่าสำหรับสีลม จะมีโอกาสเกิดงานอย่างนี้อีกไหม     คนรุ่นใหม่ไฟแรงเต็มห้อง   ลุกขึ้นมาแสดงพลังบ้างก็ยินดีสนับสนุนนะคะ    แต่ออกตัวว่า อย่ามาให้เป็นทีมงานนะ  ทรมานคนแก่    และสีลมก็เบื่อหน้าแบมละ   ขอเป็นแบ็คอัพสนับสนุนค่ะ - ต่อไปขอร่วมแสดงความคิดเห็นเรื่อง รับพนักงานขายหน้าร้านนะคะ    เรื่องนี้แบมคิดว่ามี 2 ประเด็นเกี่ยวข้อง   คนที่อยู่ในธุรกิจที่มีหน้าร้านทราบดีค่ะ     1 คือ คำว่า "ประสิทธิภาพของงาน"   คนที่อยู่ในธุรกิจนี้ ต้องแปลให้ได้ว่าคำนี้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร     ไม่ต้องคิดใหม่ค่ะ  ผู้ที่อยู่ในธุรกิจนี้ค้นพบคำตอบเป็นสัจธรรมมาเนิ่นนานคือ   "ระบบการบริหารจัดการ และ ระบบตรวจสอบ"  ที่ชัดเจนและมีมาตรฐานค่ะ   2 คือ People Cost   ต้นทุนคนสำหรับธุรกิจหน้าร้าน เป็นประเด็นสำคัญที่มีส่วนชี้เป็นชี้ตายธุรกิจนี้ค่ะ    ถ้าคุณอยู่ในธุรกิจนี้  คุณจะชินที่ได้เห็น People Cost เป็นต้นทุนก้อนใหญ่รองลงมาจากต้นทุนสินค้าค่ะ    ดังนั้นการบริหารต้นทุนเรื่องนี้    ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบค่ะ         2 เรื่องนี้เกี่ยวข้องกัน   ถ้าคุณสร้างข้อ 1 ได้ คุณก็บริหารจัดการข้อ 2 ได้   ถ้าคุณสร้างระบบที่ดีได้   พนักงานขายของคุณไม่ว่าจะจบอะไร  ก็สามารถช่วยคุณขับเคลื่อนธุรกิจได้   สามารถเริ่มหารายได้ของตัวเองได้แล้ว   ขอให้มีวินัยและความซื่อสัตย์เป็นสำคัญค่ะ  เราจึงได้เห็นองค์กรที่อยู่ในธุรกิจหน้าร้านส่วนมาก  ตั้งศูนย์เรียนรู้ แม้กระทั่งโรงเรียนของตัวเอง  เพื่อบ่มเพาะความรู้เรื่องระบบของเขาสำหรับเด็กๆ  ที่จบการศึกษาระดับมัธยม และ อายุถึงเกณฑ์ทำงาน    ซึ่งเรื่องนี้แบมคิดว่าต้องยกเครดิตความดีความชอบให้กับองค์กรที่มีแนวคิดเรื่องการให้ความรู้เช่นนี้      เพราะความรู้นั้นติดตัวเราไปจนตาย  องค์กรที่ยินดีลงทุนเรื่องความรู้ของพนักงานสมควรได้รับการยกย่อง      สำหรับเด็กๆ ที่ผ่านการบ่มเพาะนี้   แม้ไม่มีปริญญาบัตรในระดับปริญญาตรี     แต่คุณจะเซอร์ไพรส์มากมาย  ที่พบว่า  เด็กๆ  มีความรู้ในงานอย่างยอดเยี่ยม   และ เป็นบุคลากรที่มีค่ากับองค์กรมาก สำหรับบุคลากรระดับปริญญาตรี   ยังเป็นสิ่งที่เราต้องการค่ะ   แต่เราจะจัดวางงานในระดับควบคุมการบริหารจัดการไว้ให้เค้า       คุณจะได้เห็นบุคลากรในระดับปริญญาตรีในตำแหน่งงาน  หัวหน้างาน  หรือ  ผู้จัดการร้านค่ะ    ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ใช้ทักษะเพิ่มขึ้นยิ่งไปกว่าพนักงานขาย   และเป็นตัวจักรสำคัญ  ที่ทำให้องค์กรขับเคลื่อนไปตามแผนงานที่กำหนดไว้ค่ะ สรุป พิมพ์เยอะ แต่ยังไม่ได้ส่งการบ้านโก 5555555  ติดไว้ก่อนนะคะ   ยังคิดไม่จบค่ะ สำหรับเรื่องยุทธศาสตร์    เดี๋ยวคิดจบแล้วมาค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 28 ธ.ค. 51 10:17:54 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ขอพื้นที่เมาท์แม่เล็กน้อยค่ะ โอ๊ะ ลืมค่ะโก  แม่หมู ของนู๋บอก จะส่งหนังสือไปให้โก   นู๋ล่ะงง  แม่มีที่อยู่โกได้ไงง่ะ    แม่บอก  ที่อยู่โกไม่มีหรอก มีแต่ที่อยู่ซ้อ 5555555555555555    ขำง่ะ   อินไซด์มากมายอ่ะ  เค้าแอบมีที่อยู่กันตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย จากคุณ : bam_ka@ - [ 28 ธ.ค. 51 11:17:17 ]

ความคิดเห็นที่ 112 หวัดดี แบม และทุกท่าน... อ้อ..เข้าใจว่าเป้นที่อยู่ที่ส่งหนังสือธรรมะให้ตั้งแต่ปีก่อนโน้น..... เรื่องการรับพนักงานนี่...ก็คงเป็นปัญหาใหญ่ของทุกบริษัทพอๆกับ.. พนักงานหาบริษัทดีๆเพื่อทำงานนั่นแระ.... สองอย่างนี่เหมือนคู่ขนาน..กว่าจะบรรจบกันต้องใช้เวลา... พนักงานที่ได้งาน(และบริษัท)ที่ตนเองพอใจ..ก็จะปักหลักอยู่นาน... ยิ่งสมัยนี้..การหางานดีๆที่ตนเองชอบนั้นยากมากๆ... ดังนั้นหน้าที่ของทั้งสองฝ่าย.. คือบริษัทก็ต้องสร้างระบบพัฒนาคนให้ก้าวหน้า... ตัวพนักงานเองก็ต้องพยายามเรียนรู้งาน ปรับตนเองเพื่อให้ตนเองเป็นประโยชน์ต่อองค์กร... หากทั้งสองฝ่าย..ทำหน้าที่ตนเองให้ดีที่สุด... องค์กรนั้นก็จะเจริญก้าวหน้าและทุกคนก็จะมีความสุขอย่างแน่นอน... ต้องขอบคุณทุกท่านโดยเฉพาะ..เจ้าแบม .. ที่เข้ามาแจมทำให้กระทู้หายหนาวไปเยอะ..อิอิอิ จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 29 ธ.ค. 51 07:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 113 มาขอร่วมแจมด้วยอีกรอบโดยไม่ได้รับเชิญ เนื่องจากอ่านที่คุณมือเก่าและคุณแบมเขียนถึงเรื่องความสำคัญของระบบที่ดีและการพัฒนาคนแล้วเห็นด้วยอย่างมาก เรื่องของระบบงานนั้น สมัยเริ่มทำงานบริหารใหม่ๆ เจ้านายคนแรกได้บอกไว้ว่า ถ้าคนไม่ดีเท่าไหร่ หรือบริษัทมีturnoverของพนักงานสูง การที่ระบบดี และการตรวจสอบที่ดีจะเป็นหัวใจสำคัญ เมื่อตัวเองทำงานก็พบว่าเป็นความจริง และพบว่า ถ้าเรามีระบบที่ดีจริง เราก็สามารถพัฒนาคนให้ดีขึ้นได้ และลด turnover ได้อีกด้วย มันเอื้อกันไป คุณมือเก่าได้พูดถึงความสำคัญของระบบที่ดีหลายต่อหลายครั้งในกระทู้นี้ ซึ่งตัวเองก็พยักหน้าเห็นด้วยกับจอคอมทุกครั้ง เพราะระบบจะช่วยให้ผลงานออกมาสม่ำเสมอ และทำให้เห็นโอกาสปรับปรุงประสิทธิภาพได้ชัดเจนขึ้น และถูกใจมากกับประโยคนี้ของคุณแบม "ต้องยกเครดิตความดีความชอบให้กับองค์กรที่มีแนวคิดเรื่องการให้ความรู้เช่นนี้ เพราะความรู้นั้นติดตัวเราไปจนตาย องค์กรที่ยินดีลงทุนเรื่องความรู้ของพนักงานสมควรได้รับการยกย่อง" เห็นด้วยทุกประการ และอยากให้ทุกๆองค์กรให้ความสำคัญกับการพัฒนาคน สิ่งที่สำคัญต่อเนื่องจากการพัฒนาฝีมือของคนแล้วก็คือการเตรียม career path ต่อเนื่องให้กับคนเหล่านั้น เนื่องจากคนที่ดีมีความตั้งใจก็มักจะหวังความก้าวหน้า ถ้าไม่มีทางเดินให้เขาขึ้นต่อไป เขาก็จะมองหาเอาข้างนอกทำให้องค์กรเรากลายเป็นโรงเรียนฝึกงานไปได้ เชื่อว่านี่เป็นปัญหาหลักอย่างหนึ่งของการรับเด็กจบปริญญาตรี มักจะอยู่ไม่ทนเพราะเขามองหาความก้าวหน้า ถ้าไม่ทันใจก็จะลาออก เด็กสมัยนี้ใจร้อนเสียด้วย การต้องการความก้าวหน้าของคนนี่เป็นสิ่งดี แต่บางครั้งก็เป็นเรื่องน่าปวดหัวสำหรับคนเป็นหัวหน้างาน ทำให้ต้องเรียนรู้สร้างสรรค์หาวิธีทำให้คนที่มีคุณภาพไม่เบื่องาน เพราะบางคนนั้นอาจจะเก่งให้หน้าที่ที่ทำอยู่ แต่ไม่เหมาะกับการเลื่อนขั้น จะทำให้เป็นการ promote to their level of incompetence ไปได้ มีคนเก่งก็ปวดหัว มีคนไม่เก่งก็ปวดหัว ชีวิตนี้มีอะไรสนุกๆให้คิดอยู่เสมอค่ะ จากคุณ : bluesky - [ 29 ธ.ค. 51 11:51:34 A:69.76.77.247 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกว่าได้รับการสั่งสอนจากผู้มีประสบการณ์หลาย ๆ ท่าน ชอบมากค่ะ ตอนนี้ได้แต่รออ่าน "ยุทธศาสตร์" จากคุณแบมอยู่ ว่างเมื่อไหร่แล้วช่วยเขียนให้เป็นวิทยทานกับคนอ่านบ้างนะคะ จากคุณ : Ohe-Ae (Ohe-Ae) - [ 29 ธ.ค. 51 14:11:14 ]

ความคิดเห็นที่ 115 เห็นด้วยกับคุณ bluesky.... อย่าเกรงใจนะครับ เรื่องแจมความเห็น.... ยินดีเสมอกับทุกความเห็นครับ... ยิ่งหลายความเห็น ยิ่งดีครับ.... เรื่องการบริหารคนนี่ นับเป็นเรื่องใหญ่ขององค์กรครับ... องค์กรจะก้าวหน้า หรือ ล้าหลัง ก็อยู่ที่คน นี่แระครับ... ผมมักจะบอกใครๆว่า.... คนเก่งมีแค่ 2 ประเภท...คือ เก่งงาน และ เก่งคน.... แต่เก่งงานก็ได้แค่เก่งคนเดียว... ถ้าเก่งคน...ก็สามารถทำให้คนอื่นทำงานให้ได้ครับ... คุณๆละครับ เก่งแบบไหน???? แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 51 06:18:02 จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 29 ธ.ค. 51 19:23:22 ]

ความคิดเห็นที่ 116 โอ๊ววว  "ยุทธศาสตร์"  นี่ ยังตีลังกาไม่เสร็จค่ะ แต่เบื้องต้น   หลักการกำหนด "ยุทธศาสตร์"  นั้น  exactly ตามที่โกว่าไว้ค่ะ   มาพูดถึง "..ยุทธศาสตร์.."กับแบมดีกว่า.. ยุทธศาสตร์ คือ การกำหนดวิธีและเป้าหมายของงาน.... คนกำหนดยุทธศาสตร์นั้นจะต้องเข้าใจ.... กำลังพล..พื้นที่ของการต่อสู้...กำลังของฝ่ายตรงข้าม...ระยะเวลาที่ต่อสู้... จากนั้นจึงกำหนดยุทธวิธี..เพื่อไปสู่เป้าหมาย(ชัยชนะ).... โดยให้สูญเสียน้อยที่สุด..... ทุกบรรทัดมีนัยยะสำคัญด้วยกันทั้งสิ้น   ไม่เว้นแม้แต่ บรรทัดสุดท้าย  "โดยให้สูญเสียน้อยที่สุด"    บรรทัดนี้ แปลไม่ออกตกม้าตายค่ะ   ไปรบ ยังไง ต้องมีเสียค่ะ   ผู้กำหนดยุทธศาสตร์ที่ดีไม่มีมานั่งฝัน  ว่าจะสำเร็จ  โดยไม่เกิดการสูญเสีย    ยังไงก็ต้องเสียค่ะ   แต่เสียยังไงให้น้อยที่สุด   ยอมเสียได้แค่ไหน   เสียมากกว่าที่คาดไว้จะทำยังไงต่อคะ? ต้องคิดให้จบค่ะ   อยู่มาจนแก่นี่   กล่าวกันตรงๆ นะคะ     แบมได้เคยเห็นศพผู้กำหนดยุทธศาสตร์ตายเกลื่อนกลางห้องประชุม  เวลาเสนอแผนยุทธศาสตร์กับบอร์ด  มาเยอะมากๆ ค่ะ      โอ๊ะๆๆ  อย่าคิดว่า ดิฉันรอดตายเดินตัวปลิวออกมาจากห้องนะคะ   ซมซานไม่ต่างกัน  แต่ยังไม่ตายแค่นั้น ก็ขอบคุณบอร์ดมากแล้วค่ะ วันนี้เอาเรื่องนี้ดีกว่า     วันนี้เพิ่งใช้ความอดทนอดกลั้นอย่างสูงกับเรื่องนี้ค่ะ คุณเคยเห็นคน "ทำงานที่ไม่ใช่งาน"  ไหมคะ? ประเภทยุ่งทั้งวัน  เหนื่อยมาก   แต่ตอบไม่ได้ ว่าทำไปเพื่ออะไร? อย่างนี้เรียกว่า  "ทำงานที่ไม่ใช่งาน"  นับเป็นการสูญเสียต้นทุนด้านทรัพยากรบุคคล   โดยที่ไม่เกิดประสิทธิผลใดๆ  คืนมา ลักษณะนี้ แบมไม่โทษพนักงาน  นะคะ   แบมว่าเกิดความ error ในระบบขององค์กร   และ  ความ error ของหัวหน้างานอย่าง  อืมมมม...  อย่างอะไรดี      ไม่สามารถระบุได้จริงๆ ค่ะ วันนี้แบมประเมินผลพนักงานร้านสาขาเป็นรายบุคคลค่ะ   เอาเป็นว่าไม่เจาะจงแล้วกันนะคะ ว่าเป็นตำแหน่งใดบ้าง   เพราะคงเดากันได้  ว่า ถ้าระบบองค์กร error แล้วละก็   เหอะๆๆๆ  คุณได้พบคนที่  "ทำงานที่ไม่ใช่งาน"   มากกว่าหนึ่งตำแหน่งเป็นแน่แท้ ถึงคิวพนักงานคนหนึ่งได้รับการประเมินผล   แบมก็นั่งฟังหัวหน้างานประเมินไป   จดอะไรไปเรื่อยเปื่อย   ซักพัก แบมเกิดข้อสงสัยว่า  ทำไมพนักงานในตำแหน่งงานนี้   ทำงานที่แบมได้มอบหมายให้  ไม่เคยเสร็จตรงเวลาและถูกต้องเลย?    แบมก็เลยถามน้องว่า   พี่แบมอยากรู้ว่าในวันหนึ่งๆ  นู๋ทำอะไรบ้าง  ช่วยเล่าให้พี่ฟังได้ไหม? น้องตอบว่า  "  พี่แบมคะ งานปกตินู๋เยอะมากๆ ค่ะ  งานที่พี่แบมได้มอบหมายมานั้น  นู๋ขอโทษจริงๆ ที่เสร็จล่าช้าตลอดเลย   มันไม่ทันจริงๆ ค่ะ" "อ่อ จ้ะ ใจเย็นๆ  ค่อยๆ เล่าให้พี่ฟังว่า  ในหนึ่งวันนู๋ทำอะไรบ้าง" น้องก็นั่งเล่าให้แบมฟัง  สรุปใจความได้ว่า ในวันหนึ่งๆ  น้องต้อง "จดบันทึก"  รายงานประมาณ 10 รายงาน   และ ที่แบมได้มอบหมายให้อีก 2 รายงาน  รวมเป็น 12 รายงาน     แบมเอ๋อไปเลยนะ   หันไปถามหัวหน้างานว่าตำแหน่งงานนี้ ทุกคน ต้องทำงานอย่างนี้หรือ??????     หัวหน้างานตอบว่า ค่ะพี่    แบมก็เริ่ม "เอ๊ะ"  ในหัวใจแล้ว    แจ้งน้องพนักงานว่า  ไปเดินเล่นก่อนนะนู๋   พี่แบมขอคุยกับหัวหน้านู๋แป๊บเดียว พอน้องเดินไป แบมถามยัยนู๋หัวหน้างานว่า   เมื่อนู๋ให้น้องทำรายงานทั้ง 10 ฉบับนั้น    แล้วน้องต้องทำอย่างไรต่อ     "น้องก็จัดเรียงเข้าไฟล์ไว้ค่ะ"     แล้วอย่างไรต่อคะ??    "ก็เก็บไฟล์ไว้ค่ะ" -_-'   (ช่างเป็นคำตอบที่เหมือนไม่ได้ตอบโดยแท้"   แล้วนู๋เอาสิ่งที่เด็กๆ จดบันทึกนั้นไปทำอะไรต่อคะ?  (แบมพยายามอดทนถามต่อไป)     "ทุกวันนี้ นู๋ก็ยังไม่ได้เอามาทำอะไรค่ะ  เพราะนู๋ยุ่งมากๆ   แต่นู๋รู้ว่ามันสำคัญ เพราะเป็นข้อมูลการขายที่เราสามารถนำไปวิเคราะห์เพื่อสร้างยอดขายให้สูงขึ้นได้ค่ะ"     "โอเคค่ะ  ขอบคุณที่นู๋เห็นว่าข้อมูลมีความสำคัญ   แต่นู๋รู้ไหม  ข้อมูลนั้นจะไม่มีค่าเลย   ถ้าไม่ได้ถูกหยิบขึ้นมาแปล มาวิเคราะห์  แล้วดำเนินการตามผลการวิเคราะห์    ที่สำคัญไปกว่านั้น  นู๋รู้ไหมว่า รายงานทั้ง 10 ประเภทที่นู๋ให้เด็ก "จดบันทึก"  นั้น    พี่สามารถกดปุ่มประมาณสามปุ่ม ที่เครื่อง server ระบบงานขายเพื่อเรียกดูได้   เพราะทุกสาขาของนู๋บันทึกการขายด้วยระบบ POS !" "สำหรับงาน 2 รายงานที่พี่แบมมอบหมายให้น้องๆ ทำแต่น้องไม่เคยมีเวลาที่จะทำเสร็จนั้น   เป้าหมายของมันคือ  พี่ต้องการฝึกน้องๆ เรียนรู้เรื่อง   การตั้งเป้าหมายยอดขายและแปลสาเหตุที่ยอดขายไม่ถึงเป้าหมาย     และ   การควบคุมต้นทุนและค่าใช้จ่ายของร้าน     ซึ่งเป็นประเด็นสำคัญที่สุดในการบริหารร้านสาขาให้มีกำไร    และเป็นรายงานที่ระบบ POS ที่มีอยู่วิเคราะห์ออกมาไม่ได้"   ยัยนู๋หัวหน้างานนั่งอึ้งไปสามสิบวินาที   ก่อนที่จะถามว่า  ระบบ POS มีรายงานทั้งหมดนี้เลยเหรอคะพี่? -_-'  แม่เจ้า!   แบมนั่งตั้งสติ อดกลั้นและอดทนต่อคำถามนี้มาก   เพราะยัยนู๋อยู่กับแบรนด์นี้มาสองปีแต่ถามคำถามนี้กับแบมซึ่งมาทำงานสองเดือน   แม่เจ้า!    โอเคค่ะ  ในเมื่อเป็นทีมงานเดียวกันแบมก็ต้องพยายามตอบอย่างสร้างสรรค์ค่ะ "ใช่ค่ะ  เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่สอนดูให้นะ  เราอย่าให้เด็ก "ทำงานที่ไม่ใช่งาน" อีกต่อไปเลย   เด็กๆ ยังต้องได้รับการพัฒนาอีกมาก   มากมายเหลือเกิน   เราต้องช่วยกันเคลียร์สิ่งที่ไม่ใช่งานออกจากตัวเค้า   เพื่อเติมความรู้ที่เค้าควรจะมีลงไปได้นะคะ     สำหรับงานของนู๋คือ   เมื่อพี่สอนดูรายงานทั้ง 10 จากระบบแล้ว    นู๋ช่วยมาตอบพี่แบมหน่อย   ว่านู๋ค้นพบปัญหาอะไรหรือแนวทางเพื่อสร้างสิ่งที่ดีกว่าอย่างไร   จากทั้ง 10 รายงาน  เมื่อเราพิจารณาร่วมกันแล้ว    เราจะได้กลับมาบอกแนวทางการทำงานเพื่อแก้ไขสิ่งนั้นกับเด็กๆ ของเราได้   โอเคไหม?" "ค่ะพี่แบม    แล้วถ้านู๋ดูรายงานแล้ว  นู๋หาสิ่งที่พี่แบมสั่งไม่เจอล่ะคะ?" "-_-'  อ่ะ  พี่จะสอนวิธีการวิเคราะห์รายงานแต่ละอย่างนะ   พรุ่งนี้เรามานั่งดูด้วยกัน"  (ตอนที่พูดนี่  จิตนับหนึ่งถึงร้อย  ไปหมื่นรอบแล้วค่ะ) ลองกลับไปมองดูองค์กรของคุณเองนะคะ   แบมเชื่อว่า ยังมีคน "ทำงานที่ไม่ใช่งาน"  อยู่อีกมากมายค่ะ    เฮ้ออออ   วันนี้เหนื่อยมากๆ ค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 30 ธ.ค. 51 00:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 117 อิอิ  ขำโก   มาแซวน้อง   เบื้องบนเลยเสกให้พิมพ์ผิดบ้าง ผมมักจะบอกใครๆว่า.... คนเก่งมีแค่ 2 ประเภท...คือ เก่งคน และ เก่งคน.... แต่เก่งงานก็ได้แค่เก่งคนเดียว... ถ้าเก่งคน...ก็สามารถทำให้คนอื่นทำงานให้ได้ครับ... อิอิ  อิอิ  หัวเราะผู้ใหญ่บาปใช่ไหมเนี่ย ไปนอนก่อนโดนเตะจะดีกว่า อ๊ะ  แวะทักคุณ "ไข่เป็ด"  ดีกว่าค่ะ  ให้ give แบมตลอดเลย  ขอบคุณมากๆ ค่ะ   แล้วแบมเอา give ไปทำไรได้หว่านี่    ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย   คนอย่างแบมนี่นักการตลาดน่าจะไม่ค่อยชอบ   เพราะไม่ค่อยสนองตอบต่อโปรโมชั่นใดๆ  55555 จากคุณ : bam_ka@ - [ 30 ธ.ค. 51 00:51:09 ]

ความคิดเห็นที่ 118 555555555555555............. อ่านของแบมเสร็จ..รีบขึ้นไปแก้ไข คห.115 ทันที... แถมถูกแซวเรื่อง สนองตอบโปรโมชั่นอีกต่างหาก... เพราะโกพึงยอมรับว่า..ตัวเองพึ่งถูกโปรโมชั่นควักเงินจากกระเป๋า... เฮ้ออ... แต่เศร้ากว่านั้น คือ องค์กรแบมมีพนักงานแบบนั้นได้อย่างไร??? 1.หัวหน้าให้งานที่ลูกน้องทำแล้ว ไม่ใช่งาน...??? 2.งานนั้นสามารถทำก่อนทำงานที่แบมสั่ง...ทำให้ทำงานของแบมไม่เสร็จ..?? คบกันมาตั้งนาน พึ่งรู้ว่า แบมนี่ใจเย็นขนาดนี้...ขนาดนับหนึ่งถึงร้อย เป็นหมื่นรอบได้... ถ้ายายนู๋นั้นเจอโกนะ..คงหนาวกว่าใครๆในอุบลแน่ๆ... เห็นและฟังแบมทำงานแล้ว... รู้สึกว่า แบมเข้าไปเพื่อ..ปรับปรุงองค์กรระดับโครงสร้างองค์กร.. และทัศนคติพนักงานต่องานและองค์กร.... อันแรกทำได้ไม่ยากถ้ามีอำนาจอยู่ในมือ... แต่อันหลังนอกจากอำนาจ(ที่อาจใช้ไม่ได้แล้ว)ที่สำคัญต้องใช้สิ่งที่เค้าเรียกว่า.. "จิตวิทยาการบริหารบุคคล.." วิชานี้มีสอนกันมานาน...ซึ่งสอนถึงการเปลี่ยนพฤติกรรมและความคิดของคน... โดยใช้การเล่นเกมส์และกิจกรรมชนิดต่างๆ... เพราะความคิดที่ฝังลึกแล้ว..จะเปลี่ยนโดยคำพูดนั้นแทบเป็นไปไม่ได้... เหมือนที่เราเห็นเรื่องหลายเรื่องที่คุยกันในห้องสีลมแต่ไม่เข้าใจกันสักที... ดังนั้นคนจึงมักจะเปลี่ยนความคิดตามประสบการณ์จริง.... เหมือนที่วลีหนึ่งที่ว่า... "หากต้องการรู้สิ่งใดอย่างแท้จริง ต้องเข้าไปสัมผัสสิ่งนั้นอย่างลึกซึ้งเท่านั้น" ที่พูดมาข้างบนนี้... เพราะไม่เข้าใจว่า องค์กรแบม...มีระบบงานอย่างไร?? จึงทำให้คนที่อยู่นานถึง 2 ปี ยังไม่เข้าใจงาน...และระบบงาน... ดังนั้นหากคิดถึงการสูญเสีย.... ตามหน้าบัญชีคงจะมากมายระดับหนึ่ง... แต่การสูญเสียที่ไม่ได้ลงบัญชี คงมหาศาล... อย่างน้อยๆ..ก็สิ่งที่เราเรียกว่า..."โอกาส.." เพราะหากคนเราละทิ้งคำว่า.."โอกาส.."แล้ว... จะพบ.."ความร่ำรวย.."นั้นคงยาก..... "โอกาส.."จึงเป็นสิ่งที่เข้าใจยากและง่าย... บางคนมีอยู่ในมือแต่มองไม่เห็น... บางคนต้องขวนขวายจึงจะได้... โอกาสบางโอกาสเป็นแค่ความฝัน... แต่บางโอกาสคิดว่า..แค่นี้..พอทำจริงๆ..โห..มหาศาล... แต่ทั้งหมดของ "โอกาส"คือต้องลงมือทำ.ในขณะที่ยังมีโอกาส....เท่านั้น.. แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 51 07:16:38 จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 30 ธ.ค. 51 06:55:15 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ^ ^ โกครับ ผมตามไปอ่านเจอกระทู้ที่โกตั้ง และตอบไว้หลายอัน ผมรู้สึก (ไม่รู้คิดไปเองรึป่าว) โก เหมือนจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ทั้งๆ ที่สถานะการณ์ข้างหน้าดูจะวิกฤตไมใช้น้อยเลย หรือว่า โก เห็นโอกาส ที่คนอื่นมองไม่เห็นอยู่รึป่าวนะ (จริงๆ อยากขอให้ โก กระซิบบอก แต่นึกถึง สำนวนจีน อันนี้เลยไม่กล้าขอครับ) "ความลับสวรรค์ ไม่อาจแพร่งพรายได้" ก่อนไปขอมอบเพลงนี้ให้กับทุกท่านครับ (มีหลายอันแต่ชอบอันนี้) http://www.youtube.com/watch?v=0LoBwkVLVKU ... จากคุณ : Mythica (Mythica88) - [ 30 ธ.ค. 51 09:55:10 ]

ความคิดเห็นที่ 120 อืมมมม.... "..หรือว่า โก เห็นโอกาส ที่คนอื่นมองไม่เห็นอยู่รึป่าวนะ (จริงๆ อยากขอให้ โก กระซิบบอก แต่นึกถึง สำนวนจีน อันนี้เลยไม่กล้าขอครับ) "ความลับสวรรค์ ไม่อาจแพร่งพรายได้"........" ผมไม่แน่ใจว่า สิ่งที่อยากรู้คืออะไร???? "..โอกาส..หรือ ความเป็นผู้มีอารมณ์ดี.." เรื่อง การมองเห็น โอกาสนั้น ..ผมคิดว่่า..อย่างน้อยมาจาก.. มาจากการทำงานมาก หนึ่ง.. การได้คุยกับผู้รู้มาก หนึ่ง.. การได้เห็นการพัฒนาการของโลก และคิดตาม หนึ่ง... จากนั้นนำมาประมวลด้วยความคิดเชิงบวก... ก็จะเห็น โอกาส ที่ควรจะเห็นครับ.... ส่วน"ความเป็นผู้มีอารมณ์ดี.."นั้น 1.มาจากการเห็นความเสียหายจาก การเป็นผู้มีอารมณ์เสีย.. 2.จากการเข้าใจคำว่า...มันไม่แน่.... 3.จากการต้องการทำให้คนอื่นเป็นสุข... ครับ..ทุกอย่างมาจากแนวคิด... ความลับสวรรค์อาจจะมีเรื่อง..กรรม.. แต่คนเราเปลี่ยน กรรม ของตนได้เสมอ... ด้วยการปฏิบัติ ในโลกนี้ เดียวนี้... ฝากเป็นข้อคิดครับ....(เดียวมาต่อครับ) จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 30 ธ.ค. 51 10:50:41 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ขอปาดหน้าโกมาขอตอบคุณ Mythica88 ด้วยคนหนึ่ง ผมว่าในวิกฤติที่หนักสุด ๆ มีโอกาสที่ใหญ่มาก ๆ อยู่ครับ ปัญหามันอยู่ที่ว่า คนส่วนมากใช้อารมณ์ร่วมกับตลาดมากไป จนมองไม่เห็นเพชรที่หล่นอยู่ในซากปรักหักพัง ครั้งนี้ก็เหมือนกัน ที่ใคร ๆ บอกว่า ปีสวด ปีหน้าเผา ปีต่อไปเก็บกระดูก ผมขอเก็บเงินแทนละกัน :) ขอแก้ไขหน่อย : โกนี่เร็วจริง ๆ ครับ นึกว่าจะปาดได้ก่อน ที่ไหนได้เจอเร็วกว่า แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 51 10:55:59 จากคุณ : Morning Star - [ 30 ธ.ค. 51 10:55:09 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ขอถามคุณแบมซักข้อได้มั้ยคะ? พอดีกำลังเจอปัญหาพนักงานทำงานที่ไม่ใช่งานเหมือนกัน หลังจากมีการประเมินผลไปตอนปลายปี มีการ revised job description กันก้อแล้ว หลังจากนั้น 1 อาทิตย์ให้น้องเค้าไปนอนคิดเรื่องระบบการทำงานของเค้ามา แล้วให้เอามาเล่าให้เราฟังใหม่ ปรากฎว่าทุกอย่างเหมือนเดิม สิ่งที่พูดไปไม่ได้เข้าไปอยู่ในระบบความคิดเค้าเลย กลับมาเล่าใหม่ด้วยการเรียงลำดับสิ่งที่ทำ เช่น เปลี่ยนจาก 1 เป็น 5 แต่สุดท้ายคือทำเหมือนเดิม ตอนนี้คนประเมินเองเลยงง ๆ ว่าชั้นจะพูดให้เค้าเข้าใจได้ไงดี? ไอ้ครั้นจะทำให้เค้าเลยก้อเกรงว่าจะกลายเป็นป้อนอาหารให้เค้า แทนที่จะสอนให้เค้าหาอาหารเองเป็นน่ะค่ะ เพราะน้องเค้าก้อเป็นระดับจัดการแล้วไม่ใช่ระดับปฎิบัติงานน่ะค่ะ จากคุณ : Ohe-Ae - [ 30 ธ.ค. 51 11:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ผมเคยไปร่วมงานกับบริษัทกงสีของครอบครัวภรรยาเพื่อน สิ่งหนึ่งที่ผมได้เรียนรู้จากบริษัทกงสีของคนไทยคือ 1. มีผู้บริหารหลายคน หลายความคิด จนพนักงานไม่รู้ว่าองค์กรต้องการผลสำเร็จอะไร เพราะคนหนึ่งก็ต้องการอย่างนึง อีกคนต้องการอีกอย่าง 2. พวกผู้บริหารมักจะไม่มีวิสัยทัศน์ที่จะนำพาองค์กรไปในทิศทางเดียวกัน ยกเว้น ขอให้มีกำไรเยอะๆ ก็พอ การสร้างกำไรของเขามักจะหมายถึง ขอให้ได้ผลิตของเยอะๆ โดยไม่สนใจการทำ preventive maintenance 3. หากมีขั้นตอนการทำงานใดที่เกิด error พวกผู้บริหารเหล่านี้มักจะโยนหน้าที่ความรับผิดชอบให้กับพนักงานระดับปฏิบัติการในการคิดแก้ไขปัญหาเอาเอง เพียงเชื่ออย่างเดียวว่า คนพวกนี้ทำงานในส่วนที่ต้องรับผิดชอบแล้ว ควรที่จะรู้ตัวเองว่าถ้าเกิดปัญหาแล้ว จะแก้ไขและวางระบบอย่างไร เอ๊ะ!!!!!! รู้สึกว่าไม่ได้ตอบคำถามของคุณ Ohe-Ae เลยแห่ะ แห่ะ แห่ะ จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 30 ธ.ค. 51 15:40:34 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ขอบคุณคุณเตร็ดเตร่มากนะคะ แม้ไม่ได้ตอบตรงนักแต่ก้อให้ข้อคิดกับคนอ่านค่ะ ตอนนี้เลยทำให้ต้องกลับมานั่งคิดว่า หรือเป็นเพราะเราไม่ชัดเจนในรายละเอียดของงาน แต่มันก้อน่าแปลกตรงที่มีน้องคนนี้เพียงคนเดียวที่ไม่เข้าใจ ในขณะที่ทีมงานคนอื่นสามารถอธิบายและเล่าที่มาที่ไปของงานตัวเองได้เป็นอย่างดี เอ...สงสัยต้องเอากลับไปคิดเป็นการบ้านช่วงสิ้นปีซะแล้วล่ะค่ะ ยังไงพรุ่งนี้ก้อสิ้นปีแล้ว ขอสวัสดีปีใหม่ด้วยล่ะกันนะคะ มีความสุขกันถ้วนหน้า ไม่เจ็บ ไม่จนกันนะคะ จากคุณ : Ohe-Ae - [ 30 ธ.ค. 51 17:30:53 ]

ความคิดเห็นที่ 125 สมัยเริ่มทำงานใหม่ๆ ตอนนั้นยังเรียนไม่จบ ป.ตรีเลย แต่ด้วยภาวะช่วงนั้นเลยต้องย้ายจากภาคปกติไปเรียนภาคค่ำแล้วหางานทำ ผมได้เริ่มทำงานเป็นผู้ช่วยผู้สอบบัญชีพร้อมเพื่อนอีกคนที่ย้ายไปเรียนภาคค่ำเหมือนกัน เขาได้งานที่สำนักงานตรวจสอบบัญชีเล็กๆ ก่อนแล้วชวนผมไปร่วมงานด้วย หลังจากเริ่มงานได้ 6-7 เดือน ก็มีคนที่เรียนภาคปกติจบการศึกษา แล้วก็ทยอยมาทำงานที่สำนักงานตรวจสอบบัญชีแห่งนี้ด้วย บางคนได้ถึงเกียรตินิยมอันดับ 2 บางคนเกรดเฉลี่ย 3 กว่าๆ ในขณะที่ผมแค่ 2 นิดๆ ผมได้เริ่มงาน 4 เดือนโดยทำหน้าที่แค่ vouch เอกสาร บวกกับ เป็นคนขับรถให้กับผู้จัดการไปติดต่องาน แต่หลังจากนั้น ผมก็ขอผู้จัดการปิดงบเอง โดยขอเริ่มจากงบเล็กก่อน งบที่เคลื่อนไหวน้อย พอเริ่มปิดงบเล็กๆ เองหลายๆ งบ ก็เริ่มจับงบใหญ่ขึ้น เริ่มเป็นคนนำทีมในการตรวจสอบ โดยมีเพื่อนที่จบ ป.ตรีแล้ว เป็นลูกทีม ซึ่งตอนนั้นผมก็คิดที่จะให้เขาได้เรียนรู้วิธีการปิดงบเอง เพื่อที่เขาจะได้ก้าวหน้าขึ้น บางคนก็สามารถเรียนรู้ได้ดี บางคนกลับไม่สามารถเรียนรู้ได้แม้ว่าเขาจะได้เกียรตินิยมก็ตาม ซึ่งแรกๆ ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมคนที่เรียนเก่งกว่ากลับเรียนรู้ได้ไม่ดีเท่าอีกคนหนึ่ง ตอนนั้นก็รู้สึกขัดใจเป็นอย่างมาก พออายุอานามเริ่มมากขึ้น ก็เริ่มจะเข้าใจแล้วว่า นิ้วมือผมทั้ง 5 นิ้ว ต่างก็ขึ้นชื่อว่านิ้วมือเหมือนกันทั้งหมด แต่ถ้าผมจะใช้นิ้วโป้งทำหน้าที่ในการชี้ไปที่ใดที่หนึ่ง คนใดคนหนึ่ง มันก็ไม่เหมาะที่จะทำหน้าที่นั้น เปรียบเช่นเดียวกับคนที่เรียนรู้เหมือนๆ กัน ในเวลาเดียวกัน ก็ใช่ว่าจะเก่งหรือชำนาญเหมือนกัน คงต้องปลงครับ และต้องศึกษาว่าเขาถนัดด้านไหนกันแน่ ดังเช่นปรัญญาการทำงานที่ว่า Put the right man to the right job. สุขสันต์วันปีใหม่ทุกท่านครับ สิ่งใดที่ขัดแย้งกับกระบวนความคิดของเรา ขอให้ถือเสียว่า นั้นคือบททดสอบชีวิตและสติปัญญาของเรา ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง อย่ายึดถืออัตตาของเราเลยครับ โลกใบนี้ หาใช่เจริญเพราะเราคนเดียว แต่เป็นเพราะคนหลายๆ คน เราจะแบกทุกอย่างไว้ก็คงจะไม่ใช่ที แต่โลกใบนี้จะเน่าเฟะ อาจจะเกิดจากเราเพียงคนเดียว ดังนั้น การจะกระทำอะไร ก็ขอให้เราภาวนาสติไว้กับตัวเองเสมอ เพื่อกระทำสิ่งดีงามไว้ให้กับโลกใบนี้ ขอให้คุณพระศรีรัตนศาสดาราม และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก ดลบันดาลให้ทุกท่านมีความสุข ความเจริญ ครับ จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 30 ธ.ค. 51 21:43:11 ]

ความคิดเห็นที่ 126 หวัดดีครับ ทุกท่าน..... ขอบคุณคุณเตร็ดเตร่ ที่เข้ามาแจมความเห็นที่มีประโยชน์ยิ่ง.... กับความเห็นที่ว่า..".. มีผู้บริหารหลายคน หลายความคิด จนพนักงานไม่รู้ว่าองค์กรต้องการผลสำเร็จอะไร เพราะคนหนึ่งก็ต้องการอย่างนึง อีกคนต้องการอีกอย่าง............." เป็นปัญหาใหญ่ของระบบครอบครัว และระบบหุ้นส่วนที่มีเจ้าของหลายๆคน.. เพราะ..มี"ความเป็นเจ้าของ" มากเกินไป...ทุกคนต่างก็อยากให้องค์กรทำอย่างที่ตนเองคิด... เรียกว่า ถ้าทำแบบนี้น่าจะดี..แต่สุดท้าย..ก็ไม่มีทางดีได้ เพราะข้ามขั้นตอน... เห็นค้วยกับคุณเตร็ดเตร่ เรื่อง นิ้วทั้ง 5 ย่อมใช้งานต่างกัน... แต่เรื่อง การใช้คน นี่...ยังไงก็ต้องถือว่า ซุ่นหวู พูดไว้ถูกต้องยิ่ง... "การสั่งงานนั้นที่สำคัญคือ การสื่อสาร...หากการสื่อสารไม่ถูกต้องไม่ชัดเจน จะให้งานออกมาดีนั้น ย่อมเป็นไปไม่ได้..." มีหลายครั้งเหมือนกันที่ผมมักคิดว่า พนักงานเข้าใจคำสั่งแล้ว... แต่เมื่องานออกมาแล้ว ถามว่าทำไมทำแบบนี้...ส่วนหนึ่งเพราะไม่เข้าใจคำสั่งนั่นเอง... ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน...ขอบคุณทุกความเห็น โดยเฉพาะเจ้าแบม ที่ทำให้กระทู้นี้มีค่าขึ้น..... โชคดีปีใหม่ทุกท่านครับ..... จากคุณ : ขอให้โชคดีปีใหม่ครับ.. (คนอุบล) - [ 30 ธ.ค. 51 22:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 127 คุณเตร็จเตร่นี่มองอะไรทะลุดีนะคะ อ่านมาหลายความเห็นแล้ว วิเคราะห์ปัญหาได้ตรงจุดดี มิน่าถึงเป็นผู้จับผิด เอ๊ย! ผู้ตรวจสอบ ที่ดี พูดถึงเรื่องกงสีแล้วตรงใจมาก ขอแสดงความเห็นเรื่องปัญหาของคุณ Ohe-Ae ระหว่างรอคุณแบมตัวจริงมาตอบ การที่คนอื่นในทีม get แล้วมีคนนี้ไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียวนี่เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ การที่คนส่วนใหญ่เข้าใจแสดงว่าระบบของเรายังได้ผลเป็นส่วนใหญ่ แต่คนเราเรียนรู้ต่างกัน ดังนั้นอาจมีบางคนที่ไม่เข้าใจเรื่องบางเรื่อง ในฐานะหัวหน้างาน เราต้องตัดสินใจว่า จะทำอย่างไรกับคนเช่นนั้น โดยทั่วไปก็ต้องพยายามลุ้นกันสักตั้ง อย่างที่คุณทำก็คือให้ความเอาใจใส่เป็นส่วนตัว เท่าที่อ่านดู ยังไม่ได้ผล เพราะเขายังไม่เข้าใจเลย ก็ต้องเปลี่ยนวิธีการสื่อสารใหม่ ย่อยวิธีคิดลงไปอีกนิด แล้วอาจจะต้องนั่งลงติวเหมือนติวเด็กให้ทำเลข ไม่ได้ป้อนคำตอบนะคะ แต่คอยชี้นำวิธีทำวิธีคิด อาจจะเสียเวลาหน่อย แต่น่าจะลองคิดสละเวลานั่งลงกับเขาสักครั้งสองครั้ง จะทำให้เรารู้ข้อเด่นข้อด้อยของคนในทีมอย่างแท้จริง มีผลสองทาง หนึ่งคือ ถ้าเขาเป็นคนที่มีทักษะอยู่ในระดับจัดการได้ การใช้เวลานั้นจะคุ้ม เพราะอาจจะเป็น breakthrough ที่ช่วยทำให้เขาสามารถเก่งขึ้นอย่างมาก ถ้าเป็นนิยายกำลังภายในก็คือการที่ช่วยทะลวงจุดตั้งชั้ง พลังฝีมือเพิ่มไปอักโข ลูกทีมเก่งขึ้น หัวหน้าก็สบายขึ้น สองคือ ถ้าลองดูสักสองรอบแล้ว เขายังไม่ get จริงๆ เราก็อาจจะต้องตัดความเสียหาย เปลี่ยนลักษณะงานที่จะให้ทำ หรือย้ายแผนกไปเพื่อจะได้ไม่ถ่วงคนอื่น และปิดกั้นโอกาสที่จะเอาคนที่เหมาะสมกว่ามาอยู่ในตำแหน่งนั้นแทน การย้ายคนที่อยู่ในตำแหน่งไม่เหมาะสมกับความสามารถไปทำอย่างอื่น หรือแม้แต่เอาออกนั้น ความจริงแล้วเป็นการช่วยเขาด้วยนะคะ ไม่เสียเวลาทั้งสองฝ่าย จากคุณ : bluesky - [ 30 ธ.ค. 51 22:36:43 A:69.76.77.247 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 128 อ่านประเด็นที่หลายคนพูดถีงแล้วคิดว่าปัญหาหลักอย่างหนึ่งขององค์กรไม่ว่าเล็กใหญ่ก็คือการสื่อสารที่ชัดเจนว่าวัตถุประสงค์ขององค์กรและของงานเป็นอย่างไร เป็นการขาด clarity อยากจะฝากหนังสือเล่มหนึ่งให้อ่าน สำหรับคนที่สนใจ ไม่ใช่หนังสือที่อ่านเอาแนวคิดอย่างเดียว แต่มีวิธีการและแบบฟอร์มที่เอาไปดัดแปลงใช้ได้ และได้ผลจริงๆจนน่าทึ่ง เขาเขียนสำหรับกิจการขนาดเล็ก แต่ที่บริษัทเอามาปรับใช้กับกิจการขนาดใหญ่ที่มีทั้ง Strategic Business Units มากมาย และ Shared Services หลายแผนก ก็ยังได้ผล การทำงานกระชับขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และ"งานที่ไม่เป็นงาน"ถูกตัดไปทั้งหมด หนังสือเล่มเล็ก แต่คุณค่ามหาศาลค่ะ Traction โดย Gino Wickman ไม่ได้ค่าโฆษณาทั้งสิ้นนะคะ ไม่มีอมยิ้มให้ยึดด้วย จากคุณ : bluesky - [ 30 ธ.ค. 51 22:48:29 A:69.76.77.247 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 129 กราบโกค่ะ _/\_   555  เดี๋ยวนะคะ ขอขำก่อนขอแก้ข่าวนะคะ   ด้วยความสัตย์จริงนะคะ โก  "ไม่ค่อยสนองตอบต่อโปรโมชั่นใดๆ"  อันนี้เนี่ย คือ นู๋จริงๆ เลยค่ะ มิได้แซวใดๆ เล๊ยยย  อ่านแล้วเอะใจ  เลยไปคลิกอ่านกระทู้บุญถาวร  เพราะคุ้นว่าโกเคยเล่าให้ฟังค่ะ   นั่งขำอยู่คนเดียวค่ะ 55555555555    ผู้ใหญ่จะเลิกสนับสนุนเพราะปากนะเนี่ย  ไอ้แบมเอ๊ย  55555    แต่แบมมีข้อแก้ตัว เอ๊ย ข้อพิสูจน์นะคะ โก   เพราะในรถแบมกลาดเกลื่อนไปด้วย สแตมป์โดเรมอน   เด็กๆ รู้เข้ามาแย่งกันกวาดเก็บค่ะ   แถมโดนบ่นว่า  แบมนี่ ไม่รู้ค่าเล๊ย  เค้าฮิตเก็บกันจะตาย -_-'    นักการตลาดถอดรูปโดยแท้ ว่าด้วยเรื่องที่คุณ Ohe-Ae ถามไว้    ถ้าแบมไม่ได้พี่ๆ หลายท่านมาช่วยตอบก่อนหน้านี้นี่ แบมแย่เลยนะคะ 55555  อาจไม่กล้าตอบได้เพราะยังเอาตัวไม่รอดเหมือนกัน    แต่จะพยายามตอบนะคะ   ขอให้คิดเหมือนฟังเพื่อนที่กำลังเผชิญชะตากรรมเดียวกันแชร์ให้ฟังแล้วกันเนอะ "ชะตากรรม"  ที่ว่าคือ   ปัญหาดังกล่าวเกิดกับบุคลากรระดับจัดการ  ค่ะ  น่าเศร้าใจโดยแท้  แต่หาแปลกใจไม่   เรามาถกกันตั้งแต่ว่า  คนที่ "ทำงานที่ไม่ใช่งาน"  มาโผล่ในองค์กรได้ยังไง   - ท่านผู้บริหารคะ  ตอนประกาศรับสมัครงานนั้น ตั้งสติเวลากำหนดคุณสมบัติของพนักงานระดับจัดการด้วยค่ะ   เพราะบุคลากรกลุ่มนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับการขับเคลื่อนธุรกิจของท่าน    รบกวนใส่ใจกับเรื่องนี้สักนิดเถอะค่ะ   กำหนดคุณสมบัติ  ทักษะ ความรู้ ความสามารถ ที่ท่านคาดหวังให้ชัดเจน   เพื่อให้ HR ทำงานของเขาในการคัดเลือกบุคคลที่เหมาะสมได้ง่ายขึ้นค่ะ    ถ้าบังเอิญท่านยุ่ง  บอกมาเพียงจบปริญญาโท   ท่านอาจขำไม่ออกในอนาคตได้    อย่ามาบอกว่า เดี๋ยวไว้คัดตอนสัมภาษณ์เลยค่ะ   ถ้าต้นเรื่องมันไม่ใช่แล้ว    สิบคนที่มานั่งรอคุยกับท่าน   ก็อย่าหวังว่าจะเจอคนที่ใช่ สมมติรับมาแล้วแบบงงๆ    มีสิ่งที่เป็นไปได้ อย่างน้อย 2 ประการ 1.  เขาเหล่านั้นยังจะสามารถตามน้ำดำเนินชีวิตในองค์กรต่อไปได้โดยไม่สร้างความเดือดร้อนเวียนกระหม่อมให้กับเพื่อนร่วมองค์กร    หากองค์กรนั้นมีการวางระบบจัดการที่ดี    เรียกว่า  ไม่ต้องมาคิดมาสร้างอะไรหรอก  แค่มาร่วมเป็นฟันเฟืองให้องค์กรขับเคลื่อนไปตามแผนได้   องค์กรก็สมความคาดหวังแล้ว    พวกเขาจะอยู่อย่างมีความสุข  ผสมกลมกลืนจนเกลื่อนไปกับระดับจัดการคนอื่นๆ     แต่  แต่   แต่    น้อยมากที่คุณจะได้พบว่า  เขาสว่างจ้าโดดเด่นขึ้นมายิ่งไปกว่าระดับจัดการคนอื่นๆ      องค์กรอยากได้พันธุ์สว่างจ้าเหรอคะ?    เสียเงินจ้างใหม่สิคะ     2. เขาเหล่านั้นจะนั่งงงเป็นไก่ตาแตก  ไม่รู้ว่าควรทำอะไร เมื่อไร เพื่ออะไร  หากองค์กรนั้นขาดระบบจัดการที่ดี    เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจะยิ่งเกิดขึ้นหากองค์กรคาดหวังว่าเขาจะเข้ามาสร้าง มาริเริ่มยุคสมัยแห่งการเปลี่ยนแปลง    เพราะขณะตัวเขาเอง  ยังงงอยู่เลยว่า  Job Description ของตัวเองคืออะไร    ดังนั้นองค์กรอย่ามาหวังอะไรจากเค้าให้เค้าเครียดมากไปกว่านี้    ถ้าเขาเป็นคนที่มีทัศนคติแย่   ความโชคร้ายจะเริ่มมาเยือนองค์กร   เพราะเขาจะตีความเหตุการณ์นี้ว่า    องค์กรเลวร้าย  ระบบอะไรก็ไม่มี   มาคาดหวังอะไรกับคนๆ เดียว   ใครสอนงานก็ไม่มี   ค่าตอบแทนก็แย่  ฯลฯ     พวกเขาจะลืมวันแรกที่เขานั่งขอรับโอกาสจากองค์กรไปโดยหมดสิ้น    แต่ถ้าเขาไม่ใช่คนที่ทัศนคติที่แย่นัก    เขาจะหาทางออกให้ตัวเองด้วยการเริ่ม "ทำงานที่ไม่เป็นงาน"   เขาจะยุ่งตลอดเวลา   แต่ไม่เคยเข้าใจว่า สิ่งที่ทำนั้นเพื่ออะไร   สุดท้ายเขายุ่งจนไม่มีเวลาจะสรุปว่า Job Description ของเขาคืออะไร    หรืออีกนัยหนึ่ง    เขาต้องยุ่งต่อไป  เพราะไม่พร้อมจะตอบว่า Job Description ของเขาคืออะไร      อย่าไปถามเขาบ่อย  บอกแล้วว่า เขายุ่งมาก เขียนมาเยอะ ยังไม่ได้ตอบคำถามคุณ Ohe-Ae   แค่ต้องการบอกว่า  ทุกปัญหามีที่มาค่ะ    เดี๋ยวเบรคไปตอบอีกความเห็นดีกว่าค่ะ   ว่าแบมคิดว่า ปัญหานี้เราควรจัดการอย่างไร   (คือ แบมคิดของแบมคนเดียวอ่ะนะคะ) จากคุณ : bam_ka@ - [ 30 ธ.ค. 51 23:59:19 ]

ความคิดเห็นที่ 130 นี่ถ้าคุณ bluesky เป็นสมาชิกถาวรละก้อ จะขอแจก give แล้ว ส่วนเรื่องแนะนำหนังสือนั้นหน่ะ ผมจำได้ว่า วัฒนธรรมห้องสีลมเราก็จะบอกต่อๆ กันนะ จะมีผลประโยชน์ทับซ้อนหรือเปล่าเราไม่ได้ใส่ใจเท่าใดนัก ถ้าหนังสือนั้นดีจริงๆ แต่ตอนนี้วัฒนธรรมคงจะเปลี่ยนไปแล้วแหละ คลื่นลูกใหม่ซัดคลื่นลูกเก่าเสียกระเด็นไปหลายหลา พาร์ 5 อ้อ!!! ติดใจคุณ bluesky ตรงที่ว่าผมเป็น"พวกจับผิด" อย่างนี้มีเคือง เจอกันต้องขอมอมเบียร์เสียให้เข็ด ดูสิ เมาแป๋แล้ว จะทำอะไรให้ผมได้จับผิดบ้าง ha พูดถึงการสื่อสาร ก็พาลนึกถึง body language ขึ้นมา สมัยนึงไปสัมภาษณ์งานกับบริษัท KMPG MD ซึ่งเป็นฝาหรั่งเป็นผู้สัมภาษณ์เอง ซึ่งท่านก็บอกว่า เขามีเวลาคุยกับผมประมาณครึ่งชั่วโมง เพราะต้องไปที่อื่นต่อ สัมภาษณ์ไปประมาณ 20 นาทีเห็นจะได้ เขาก็ถามผมมาประโยคนึกเพื่อจบการสัมภาษณ์ว่า "มีอะไรจะถามเขาไหม" (ขออนุญาตภาคไทย ไม่มี sub title นะครับ) ผมก็บอกว่า "มี อยากให้เขาบอกผมทีว่า ผมมีจุดอ่อนอะไรบ้าง จากการที่ได้คุยกับท่าน" MD ก็แปลกใจ แล้วบอกว่า "ไม่เคยมีคนที่มาสัมภาษณ์กับเขาแล้วถามประโยคอะไรแบบนี้ แต่เมื่อถามมาก็ดี u หน่ะเหมือนลูกน้องไอ ตรงที่มีปัญหาทางด้าน body language" "ระหว่างที่สัมภาษณ์ ไอมีความรู้สึกว่า ยู โคด aggressive ทำท่าเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อไอ" "แต่พอยูถามประโยคนี้มา กลับทำให้รู้สึกไปอีกแบบ คือการแสดงออก กับความคิดมันขัดแย้งกัน ซึ่งจะเป็นปัญหาของยูในการสื่อสารกับคนอื่น" ใจความก็เป็นทำนองนี้ครับ สรุปจากที่เขาบอกว่าจะคุยกับผมแค่ครึ่งชั่วโมง กลายเป็นว่าคุยกับผมชั่วโมงครึ่งไปซะงั้น แล้วก็สรุปสุดท้าย ก็ไม่ผ่านสัมภาษณ์ แห่ะ แห่ะ แห่ะ แต่ก็จำได้ติดตราตรึงเลยว่า "ดีใจจัง มีคนบอกปัญหาของเราได้สักที เราดูตัวเองไม่รู้หรอกว่าเรามีปัญหาอะไร" ที่จะบอกก็คือ การสื่อสารไม่ได้มีแค่ เสียง เพียงอย่างเดียวนะครับ ยังมีเรื่องอื่นอีกด้วย ไม่ว่าจะน้ำเสียง และการแสดงออกของร่างกายเรา หากเราใช้วิธีการสื่อสารที่ถูกต้อง ก็ง่ายต่อการรับสารของผู้อื่น ดูเหมือนง่าย แต่ทำย๊าก ยาก แห่ะ แห่ะ แห่ะ ปล. จะโดนเรียกร้องให้ถอดถอน log-in ไหมเนี้ย ในฐานะชอบโฆษณาแฝง จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ วันสิ้นปี 00:13:46 ]

ความคิดเห็นที่ 131 มาต่อกันตอน 2   แบมเชื่อว่าพนักงานส่วนใหญ่ปวดสมองเมื่อต้องเขียน Job Description  แต่จริงๆ แบมคิดว่า Job Description   มันจะเป็นเรื่องง่ายมาก  ถ้าคุณยังจำได้ว่า  งานของคุณมีเป้าหมายอะไร    Job Description มันก็คือ  การเขียนบอกว่า   "คุณทำอะไรบ้างเพื่อการไปถึงเป้าหมายนั้น" และในทางกลับกัน   ถ้าคุณรู้สึกว่า Job Description เป็นเรื่องยาก   คุณก็ยอมรับสารภาพมาซะดีดี  ว่าคุณลืมเป้าหมายในงานของคุณไปแล้ว   แม้ว่า Description จะแปลว่า  รายละเอียด   แต่รายละเอียดนั้น ควรมีความเป็น "สาระสำคัญ"   ที่ Sharp & Clear อ่านเสร็จรู้เลยว่าเป็นหนทางสู่เป้าหมายในงาน    ไม่ต้องมาร่ายยาวสามหน้าแต่หาสาระสำคัญไม่เจอ   อ่านแล้วปวดหัว โดยสรุปคือ  เป้าหมายชัด >  ได้รายละอียดงานชัด >  แยกแยะได้ ว่า การทำสิ่งใดคือ งาน   และ การทำสิ่งใด  ไม่ใช่งาน กลับมาดูชะตากรรมของเราสองคนค่ะ คุณ Ohe-Ae   แปลว่าพนักงานของเราอาจจำเป้าหมายในงานไม่ได้เสียแล้ว    สำหรับตัวแบม(คนเดียว)   แบมเห็นว่า  การเลือกวิธีนั่งลงมองหน้าตรงๆ แล้วถามว่า   "ตกลงแล้วเป้าหมายในงานของคุณคืออะไร?"  คือวิธีที่เหมาะสมที่สุดสำหรับพนักงานระดับจัดการ     ถ้าเขาคืนสติตอบได้   คุณ Ohe-Ae   อาจได้พนักงานที่ดีคืนมา     แต่ถ้าเขาตอบไม่ได้  คุณ Ohe-Ae อาจเผชิญชะตากรรมเรื่องต่อมาเหมือนแบมค่ะ จากเหตุการณ์ "ทำงานที่ไม่ใช่งาน"   ทำให้วันนี้แบมตัดสินใจนั่งคุยกันชิวๆ กับยัยนู๋หัวหน้างาน  เพื่อโยนคำถามสำคัญ   "เป้าหมายในงานของนู๋คืออะไร?"      ยัยนู๋เข้าใจเป้าหมายในงานดีค่ะ    แต่กลับสะท้อนแนวคิดบางอย่างที่ทำให้แบมค้นพบว่า   เด็กที่แบมนั่งมองหน้าอยู่นั้น   ไม่ใช่ right person   ในการทำงานที่มีอยู่เพื่อบรรลุเป้าหมายนั้น     แบมเห็นด้วยกับพี่ bluesky ว่า ควร "พยายามลุ้นสักตั้ง"     เพราะแบมมีความเชื่อส่วนตัวว่า   "ถ้าคุณเชื่อว่าคุณทำได้ คุณจะทำได้"   ในฐานะหัวหน้างานแบมย่อมต้องเริ่มการฝังความเชื่อให้กับทีมงานก่อน     แต่อย่างที่แบมกล่าว   แบมกำลังจะไปสงคราม   แบมมีเส้นเวลาเป็นตัวกำหนดชี้เป็นชี้ตาย    ภายใต้เงื่อนไขเรื่องเวลา    แบมตัดสินใจยอมรับความจริงว่า   เด็กคนนี้ไม่ใช่ right person ครบทุกเรื่องที่รับผิดชอบอยู่ แบมนั่งคุยต่อไป  เพราะพยายามหาข้อสรุปกับน้องว่า   เรื่องใดที่ทั้งแบมและเขาแน่ใจว่าเขาเป็น right person       แบมตัดสินใจกับตัวเองว่าจะฝังเฉพาะเรื่องเหล่านั้นให้กับเขาลึกกว่าปกติ     เพื่อให้เขารู้และเข้าใจให้ลึกซื้ง     แน่นอน การรู้ให้ลึกซึ้ง คืออย่างที่โกบอก     คือการที่คุณจะต้องจับต้องทุกอย่างด้วยตัวเอง       สุดท้าย    ภายใต้ภาวะสงคราม  วิธีของแบมคือ  เลือกมาว่าคุณถนัดอะไร?    เลือกซะก่อนที่แบมจะเลือกให้      เมื่อคุณเลือกแล้วขอให้คุณรับผิดชอบงานนั้นด้วยตัวคุณเอง      แบมจะเอาคนที่คอยช่วยคุณข้างล่างไปทำอย่างอื่น    นี่คือการสอนแบบรุนแรงในแบบของแบม  ถ้าคุณยังผ่านโค้งมรณะนี้ไปไม่ได้    อย่าโกรธแบมที่แบมต้องคิดถึงแนวทางที่สองของพี่ bluesky   แบมต้องดูแลอีกหลายชีวิตในองค์กร   ไม่อยากให้แบมบาป ก็ผ่านมันไปให้ได้   จากเดิม สมมติมี 10 เรื่องที่เขารับผิดชอบ วิธีทำงานคือ มีทีมข้างล่าง support     ตกลง ปัจจุบันสิ่งที่แบมได้พบนั้นพิสูจน์แล้วว่าด้วยวิธีการเช่นนี้ทำให้ทั้งทีมไม่รู้จริงใน 10 เรื่องนี้สักคน ได้เลย  ต่อไปนี้ผู้จัดการเอาไป 6 เรื่องพอ   แล้วแบมไม่มีทีมให้     หมดสิทธิโอดครวญ   เพราะแบมนั่งหัวโด่เป็นต้นแบบอยู่นี่ในมือแบมมีหลายเรื่องมากกว่านั้นเยอะ   เหลืออีก 4 เรื่อง  เป็นเรื่องที่แบมค้นพบว่า  ไม่เห็นจำเป็นต้องใช้คนระดับจัดการ     ดังนั้น แบมมอบหมายให้เด็กๆ ทีม support เดิมของเขาทำตั้งแต่ต้นจนจบ  แล้วค่อยรายงานผล ด้วยจิตวิญญาณของพนักงานระดับจัดการ   แบมเชื่อว่าเขาจะผ่านโค้งมรณะนี้ไปได้   แน่นอน  หากเขาผ่านได้ แบมย่อมไม่ลังเลที่จะคืนทีมให้เขาไป แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 51 01:41:57 จากคุณ : bam_ka@ - [ วันสิ้นปี 01:35:10 ]

ความคิดเห็นที่ 132 เอ้อ ลืม ค่ะ   ว่าด้วยเรื่องนี้นะคะ "ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน...ขอบคุณทุกความเห็น โดยเฉพาะเจ้าแบม ที่ทำให้กระทู้นี้มีค่าขึ้น....." แบมคิดว่า  ต้องขอบคุณโก มากกว่าที่กระทู้นี้ทำให้"สีลมมีค่า"   แบมรู้ว่าโกมีความตั้งใจที่จะกระตุ้นให้แบมและพี่น้องสมาชิกสังคมแห่งนี้แสดงค่า  เพื่อให้ "สีลมมีค่า"   แบมคิดว่า  ค่าของสีลม   คือ  การที่สีลมยังคงเป็นไปตามเจตนารมณ์ของพันทิป     และแบมคิดว่า   สมาชิกสังคมนี้ที่พร้อมแสดงค่านั้นยังมีอีกมหาศาล    แต่เขาจะเลือกแสดงในพื้นที่ที่เขาคิดว่าเหมาะกับเขา   สบายใจที่จะอยู่   มีความสุขที่จะได้พูด   และเต็มอิ่มที่ได้ฟัง การที่โกสร้างพื้นที่นี้   แบมคิดว่าโกสมควรได้รับการขอบคุณจากพวกเรามากกว่า     เพราะการที่โกตั้งกระทู้    แม้ไม่ได้ลากใครมาตอบ   แต่แบมก็เชื่อว่า  มันคือการฉุดสติให้พวกเราได้ทบทวนว่า   เราอยู่กันตรงนี้นานแค่ไหนแล้ว   และเราทำอะไรให้แก่พื้นที่ตรงนี้ในฐานะสมาชิกที่ดีบ้าง ทุกวันนี้  แม้แบมไม่มีเวลามากพอจะอ่านทุกกระทู้    แต่แบมก็มีพื้นที่ตรงนี้แสดงตนเป็นสมาชิกสังคมที่ดี     แบมคิดว่า หน้าที่ที่แบมมีต่อสังคมนี้คือ   ร่วมสร้างสังคมที่ดี   ขอบคุณโกอีกครั้งที่เปิดพื้นที่ให้พวกเราได้ทำหน้าที่สมาชิกสังคมที่ดีค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ วันสิ้นปี 02:04:26 ]

ความคิดเห็นที่ 133 เอ่า ลืมอีก  พรุ่งนี้ทำหน้าที่ลูกที่ดีพาพ่อแม่ไปพักผ่อน  วันปีใหม่กลับมาคุยกันเรื่อง  "ทำงานให้เป็นงาน"  ดีกว่าค่ะ    สำหรับเรื่องยุทธศาสตร์นั้น  ฮ่า ฮ่า ฮ่า   ยังไม่เห็นโลงศพ มิหลั่งน้ำตาค่ะ   แต่จะกลับมาพูดถึงแน่ๆ ค่ะ อันเนื่องจากว่าแบมไม่ได้อยู่รับปีใหม่หน้าจอ  ก็ขอคุณพระศรีรัตนตรัยคุ้มครองทุกท่านให้มีสุขภาพดี  ขอให้ดูแลบุพการีและคนที่ท่านรักให้มีความสุข  ขอให้ คิดดี ทำดี  และ พบแต่มิตรที่ดีในชีวิตค่ะ สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะ _/\_ จากคุณ : bam_ka@ - [ วันสิ้นปี 02:15:57 ]

ความคิดเห็นที่ 134 มาขำคุณเตร็ดเตร่ที่คิดจะมอมเบียร์จับผิด โธ่! ไม่รู้จักเจ้าแม่เมืองเบียร์เสียแล้ว ไม่ได้มีความสามารถในการดื่มหรอกนะคะ แต่มีความสามารถในการละเลียดชนิดคนอื่นหมดไปสามขวดแล้วเรายังเพิ่งจะหมดแก้วแรก ม่ายมาวเด็ดขาด เป็น designated driverเจ้าประจำของทีม ถ้ามาเที่ยวแถวนี้ จะพาเที่ยวทัวร์โรงเบียร์ทั้งหลายให้ชิมเบียร์สารพัดแบบจนจับไม้กอล์ฟไม่ถูก อย่าว่าแต่จะจับผิดคนเลย น่าจะชวนคุณมือเก่าจะตามมาเที่ยวด้วย แต่แกเป็นคนมีธรรมะเช่นนี้ จะสุราเมรยมชฺชปมา หรือเปล่าไม่ทราบ แต่ถ้าไม่ดื่ม ที่นี่ก็มีสนามกอล์ฟให้เล่นทุกระดับนะคะ มาว่าเรื่อง right person ที่คุณแบมพูดถึง หนังสือที่โฆษณาไปได้ด้านบนให้หลักง่ายๆว่า คนที่จะเป็น right person for the job นี่ต้องมีคุณสมบัติสามอย่าง Get it รู้ว่าจุดประสงค์ และบทบาทของงานเป็นอย่างไร และจะทำอย่างไรให้ประสบผล Want it ต้องการทำงานนั้น มี passion ที่จะทำ Capable of doing it มีความถนัดและความสามารถที่จะทำได้ คนเยอะแยะที่เข้าใจเป้าหมาย แต่ขาดความถนัดและความสามารถหรือมีแนวคิดที่ไม่ค่อยจะเข้าแก๊ป อาจจะคล้ายๆยายนู๋ของแบมมั้ง สามอย่างนี่เป็น deal breaker ขาดข้อใดข้อหนึ่งไปก็แสดงว่าไม่ใช่คนที่เหมาะกับงาน อาจจะลองลุ้นได้เล็กน้อย แต่ต้องจำกัดเงื่อนเวลาอย่างที่คุณแบมทำ เป็นด่านมรณะอย่างที่ว่า สวัสดีปีใหม่ทุกท่านค่ะ ขอบคุณที่มีกระทู้ให้แจมในช่วงหยุดยาวสองอาทิตย์นี้ นี่อาทิตย์หน้ากลับไปทำงานไม่รู้ว่าจะหาประตูห้องทำงานตัวเองเจอหรือเปล่า มันลืมไปหมดแล้ว จากคุณ : bluesky - [ วันสิ้นปี 06:33:39 A:69.76.77.247 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 135 เมื่อมีคนมาถามผมว่า...จะเป็นผู้ประสพความสำเร็จทำอย่างไร????.... ผมก็มักตอบตามที่ๆเคยได้ยินมา....คือ.. คิด..วางเป้าหมาย...ลงมือทำ....ตรวจสอบ...สรุป....วิเคราะห์...แล้วไปเริ่มใหม่... เค้าถามว่า...อันไหนสำคัญที่สุด..อันไหนข้ามขั้นตอนได้... ผมตอบ(คิดเองนะครับ)...ทุกขั้นตอนสำคัญหมด แต่โอกาสและความทุ่มเทต่างกัน...ผมอธิบายง่ายๆนะ... เริ่มต้นงานทุกอย่าง..ต้องมาจากความคิดก่อน หรืออาจจะเรียกว่าความฝัน จินตนาการ..ก็ว่าไป... แต่หากความฝันนั้นไม่ได้ลงมือทำก็เป็นแค่ความฝัน... แต่ก่อนจะลงมือทำ..คุณก็ต้องวางเป้าหมายให้ชัดเจนว่า..ขอบเขตของงานคุณจะทำขนาดไหน??อย่างไร?? ผมมักจะบอกเด็กๆผมว่า...วางเป้าหมายเหมือนคุณขับรถ ถ้าคุณขับรถ..ผมถามว่าไปไหน..คุณบอกขับกินลม.. มันจะเสียทั้งเวลาและพลังงาน.. ในขณะเดียวกันพอคุณบอกเป้าหมายแต่ทิศไม่ตรงมันก็อาจจะหลงทางไปเลย... และพอลงมือทำ..คุณก็ต้องทำจริงทำแบบมืออาชีพ อย่างน้อยที่สุดทำแล้วเห็นผลงานชัดเจน... และงานทุกชนิดจะต้องมีการตรวจสอบ(audit)ไม่งั้นคุณเตร็จเตร่ก็ตกงาน.. เพราะถ้าไม่มีฝ่ายนี้(บางประเทศไม่มีนะครับ)การจะรู้ว่างานนั้นเกิดความสูญเสียหรือไม่?ตรงไหน?นั้นเป็นไปไม่ได้... จากนั้นสิ่งสำคัญสุดท้ายคือ รายงาน(สรุป)..เพื่อดูว่างานนั้นๆถึงเป้าหมายแค่ไหน???แล้วก็เอามาวิเคราะห์..แยกแยะว่า.. ขบวนการนี้ควรปรับปรุงอะไร??ตรงไหน???เสริมอะไร??ลดอะไร?? แล้วก็ตั้งต้นคิดใหม่.. อิอิอิ....ผมพูดให้เค้าฟังใช้เวลาสัก 15 นาที..แต่เชื่อผมเถอะ..ในนั้นคุณต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อทำให้คุณได้สิ่งที่เรียกว่า "ความสำเร็จ".... บางครั้งการเจอพนักงานที่ไม่เข้าใจงาน แม้ว่าเป็นเรื่องธรรมดา(เพราะเป็นทุกองค์กร) และเมื่อเจอคนเหล่านี้หากคุณยังเห็นคุณค่าของเค้า.. แน่นอนคุณต้องพยายามสื่อสารใหม่ สอนเค้าใหม่... เพราะผมเชื่อว่า พื้นฐานของคนทุกคนต้องการเป็นคนดี เป็นคนเก่ง .... แต่บางคนที่ไม่สามารถพัฒนาได้..ก็ต้องหาที่ๆเหมาะกับเค้าใหม่..เป็นเรื่องธรรมดา.. นานมาแล้วผมได้อ่านทฤษฏีจับ 1 ใน 3 ให้มั่น... นั่นคือ ในกลุ่มคนใดๆหากเราต้องการบริหารคนกลุ่มนั้นให้ทำสิ่งใดๆร่วมกัน.. วิธีที่ง่ายที่สุดและเร็วที่สุดคือ จับ 1 ใน 3 ให้เข้าใจงานแล้วก็ให้คนนั้นเป็นตัวแทน..จับเป็นทอดๆไป.. เพราะเราคงไม่สามารถคุยกับคนทั้งหมด เพื่อทำทุกอย่างด้วยตัวเราคนเดียว... ผมไม่รู้เหมือนกันว่า..ผมยกเรื่องนี้ขึ้นมาทำไม??มันอาจจะพ้องกับบางคำถามหรือบางความเห็นที่คุยๆกันข้างบน.... อิอิอิ...เรื่องโปรโมชั่นนี่..มันเป็นศาสตร์นะแบม.. ในยุคหนึ่งนี่โกมีหน้าที่คิดเรื่องนี้(หนึ่งในหลายๆงานที่ต้องทำ)...คิดๆๆๆๆว่า..ทำอย่างไรจะมีโปรโมชั่นดีๆมาเล่น.. บางโปรโมชั่นผ่านมาหลายสิบปี..ก็ยังอยู่ในความทรงจำ.. เรื่องแซวๆกันหนุกๆตามประสาพี่น้อง ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย จนต้องแบนล็อคอินนะ..อิอิอิ การเข้ามาห้องนี้ เพราะได้ใช้สมองให้เกิดประโยชน์..ได้อ่านความเห็นคนอื่น..ได้รู้บางเรื่องที่ไม่เคยรู้.. บางช่วงเวลาก็ไม่ได้เข้ามาเลย..ช่วงนี้เข้ามาบ่อย..เอาแน่ไม่ได้... ตั้งกระทู้เพื่อแชร์ประสบการณ์ แต่โกต้องขอบคุณแบมจริงๆ..เพราะขนาดแบมกลับมาดึกๆดื่นๆก็มานั่งคีย์.. เพราะความเห็นแบมมีค่ายิ่ง..ใครๆก็อยากเข้ามาอ่าน เพื่อได้ความคิดดีๆ.. ก็ทำให้กระทู้มีค่า..อิอิอิ  ทำให้ จขกท พลอยมีหน้ามีตาไปด้วย.(แล้วเอาไปทำไร)... ปีใหม่ก็ไปเที่ยวกับแม่ให้สนุกนะแบม...ฝาก สวัสดีปีใหม่ท่านด้วย... อ่านความเห็นของคุณ bluesky แล้วรู้สึกเลยว่า ไม่ใช่เด็กๆแล้ว อย่างน้อยๆก็เป็นคนผ่านงานผ่านโลกมาไม่น้อย... ต้องขอบคุณเช่นกัน คุณนักจับผิดด้วยนะครับ...รวมทั้งทุกๆท่านที่ได้ผ่านเข้ามาอ่านครับ... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ วันสิ้นปี 06:39:28 ]

ความคิดเห็นที่ 136 อิอิอิ...พอกดส่งข้อความแล้วกลับมาดู..อ้าวชนกลางอากาศกับเจ้าแม่เมืองเบียร์.. ว่าแล้วเชียวว่า..ต้องไม่ใช่เด็กๆ..ที่แท้สิงอยู่ที่เมืองเบียร์โน่นนน.... แหมๆเวลามีคนชวนไปตีกอล์ฟนี่นะครับ..ใจมันระริกๆอยากจะโผไปเลย... เยอรมันเคยไปเที่ยว 2-3 ครั้งครับ แต่ไม่เคยไปตีกอล์ฟที่นั่น...สักวันคงหาโอกาสไป..ล้มทับเจ้าแม่...อิอิอิ.. ผมเลิกกินเหล้ากินเบียร์มาหลายปีแล้ว..แต่เมื่อวันก่อนนั่งกินข้าวกับญาติสนิท เค้ากินเลยยกๆไปกับเค้า...นิดๆหน่อยๆ... อิอิอิ..ว่าแล้วเล่าเรื่องนี้ให้คุณ ท้องฟ้าสีคราม ฟังดีกว่า... ท่านพระอาจารย์ผมมักสอนผมบ่อยๆว่า...โกเวลาทำอะไร..หากเรามีสติอยู่กับสิ่งนั้น..แม้แต่งานง่ายๆเราก็จะมีความสุข... แค่เปิดประตู..แค่ปัดหยักไหย่ ฯลฯ เราก็มีความสุขเพราะเรามีสติ... ท่านบอกว่า..สติเป็นตัวทำให้เรารู้ตัว..ไม่พลาดพลั้งง่ายๆ... อิอิอิ...เพราะงั้นวันเดินไปทำงาน ถ้ามีสติก็จะหาประตูเจอนะครับ.... โชคดีปีใหม่นะครับ..คุณ bluesky... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ วันสิ้นปี 07:01:58 ]