ความคิดเห็นที่ 1 เคยแต่เป็นตอนเรียน เงินหมด ต้องกินมาม่า ทั้งสามมื้อ จากคุณ : แงซายจอมจักรา - [ 25 ธ.ค. 51 12:42:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กำลังเจอสถานการณ์การณ์เดียวกันเลยค่ะ แล้วก็เจอมาตลอดร่วม 4 เดือนแล้ว ปัญหาคือ ถ้ามันไม่้ดีขึ้น ไม่ใช่แค่เราที่เดือดร้อน ลูกน้องเราอีกหลายคนที่ต้องเดือดร้อน บอกน้องๆ เค้าไว้ว่าจะพยายามประคองกันไปให้ถึงที่สุด แต่ถ้ามันไม่ไหวจริงๆ คงต้องตัดใจให้บางคนลอยลำไปหาเรือใหม่บ้าง เหนื่อยค่ะ แต่ไม่ได้เหนื่อยคนเดียว เพราะได้กำลังใจดีๆ จากน้องๆ ทุกคน เค้าช่วยกันคนละไม้ละมือ ทำให้สู้มาจนทุกวันนี้ ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านเหตุการณ์ร้ายๆ ไปได้ด้วยกันนะคะ จากคุณ : cheesecake_ไม่อ้วน (cheesecake_ไม่อ้วน) - [ 25 ธ.ค. 51 12:43:53 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ยืมเพื่อนอ่ะครับ แต่ผมจะไม่ยืมถ้ากำหนดไม่ได้ว่าจะคืนเมื่อไร จากคุณ : jaminonez - [ 25 ธ.ค. 51 12:57:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หนักที่สุดปี 41 หลังจากต้มยำกุ้งครับ ทั้งบ้านไม่มีเงินสักบาท มีข้าวสารติดก้นถ้งไม่มา ไม่พอแม้แต่จะหุงข้าวเซ่นผีด้วยซ้ำ ต้องบากหน้าไปขอข้าวที่บ้านคุณตากินและยืมเงินกลับมาประทังชีวิตไปอีกสักสองสามวัน สมัยเรียน เคยมีเงินรวมกับเพื่อนนับได้ประมาณร้อยบาท แต่อีกห้าวันจะสิ้นเดือน เลยต้องซื้อข้าวเหนียววันละสองห่อ ห่อละสิบบาท มาแบ่งกันกิน เพราะอิ่มกว่ามาม่า ตอนนี้ก็ยังเป็นครับ ใช้เงินวันละ 20 บาท เพราะต้องเก็บเงินไว้ใช้หนี้ให้ที่บ้าน จากคุณ : Epinephrine - [ 25 ธ.ค. 51 13:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมตีเช็คไว้แล้ว และอยู่ในมือของซัพพลายเยอร์หมดแล้วครับ วันที่ 30/12/51 ทุกอย่างก็จบสำหรับปีนี้ เดือนนี้ผ่านไปได้ครับ แต่บางเดือน ผมต้องเอาพันธบัตรไปวางกับพี่น้อง ต้องยอมรับว่า เสียดายดอกเบี้ย ที่ต้องเอาไปให้เป็นสินน้ำใจน้องๆ ทำยังไงได้ วงเงินบัตรก็มีเยอะครับ แต่ผมยังไม่เคยใช้เลย และ ไม่เคยเก็บ ระหัสผ่าน [Pin Code] ไว้เลยซักใบ แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 51 10:06:33 จากคุณ : PICCANINNY'S DAD - [ 25 ธ.ค. 51 13:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เคยเป็นแต่นานมากแล้ว ที่สำคัญการอดสองมื้อกินมื้อเป็นครูสอนให้เรารู้ว่า อย่าได้ทำตัวให้เป็นแบบนั้นอีก จากคุณ : saisanan - [ 25 ธ.ค. 51 14:34:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เคยครับ แต่ก็เป็นผลจากการไม่รู้จักออมของตัวเองน่ะนะครับ >_< ดีที่มีเพื่อนดีครับ เวลาเดือดร้อนก็ช่วยกันไปครับ จากคุณ : sleeper_j - [ 25 ธ.ค. 51 15:00:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เอาเป็นว่า  ขอให้กำลังใจพี่ๆ ทุกคนที่กำลังประสบปัญหาในขณะนี้ ขอให้เรื่องทั้งหลายที่มาทำให้ไม่สบายใจ  จงผ่านพ้นไป Merry Christmas คะ   จากคุณ : Bow Street - [ 25 ธ.ค. 51 16:46:05 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หนักสุดปี  39  นี่แหละ บ้านล้มละลาย  ทรัพย์สินมีค่าไม่เหลือติดตัวกันเลย ยังพอมีที่ดินที่เป็นชื่อของแม่ ที่ยังไม่ถูกยึด ไม่ถูกฟ้อง แม่ต้องมาขายกับข้าวในตลาด ทั้งที่ไม่เคยทำอะไรมาก่อน  ตอนนั้นเรากับพี่ชายอยู่ ม.4 ได้เงินไปโรงเรียนคนละ 15 บาท  ไม่รวมค่าน้ำมันเติมมอไซค์   ค่าข้าวจานนึงก็ 15 บาทพอดี  เรียกได้ว่าไม่เหลือเงินติดตัวกันสักบาท เราเองเลิกเรียนต้องรีบกลับ ช่วยแม่ทำกับข้าว ตื่นตี 3 ตี4 ไปช่วยขายที่ตลาด ทำแบบนี้เรื่อยๆ จนจบ ม.6 เอาใจช่วยทุกท่านนะคะ ขอให้เรื่องเลวร้ายในปีนี้ผ่านพ้นไป  ปีหน้าขอให้ประสบความสำเร็จ ก้าวหน้าค่ะ จากคุณ : khunrarin - [ 25 ธ.ค. 51 18:00:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จนสุดๆ ตอนที่ใช้เดือนชนเดือน ยืมเพื่อน ยืมบัตรเครดิต ยืมประกัน ยืมสหกรณ์ โอ๊ย หมุนจนตัวเป็นเกลียว เงินเข้ามา ออกไป อย่างรวดเร็วอยู่ปีนึง แล้วมันก็ผ่านไปค่ะ เฮ้อ... เหนื่อย จากคุณ : Blue Lighthouse - [ 25 ธ.ค. 51 20:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าบังเอิญ  มีเช็คคืน รีบโทรไปหาเจ้าหนี้ก่อน  ไม่ต้องให้เค้าโทรมาตาม หาตังจ่ายเค้าไปบางส่วน ให้มูลหนี้มันเคลื่อนไหวบ้าง รับสายทุกครั้ง อย่าหลบ นัดชำระแล้วผิดนัด  ถ้าจำเป็นควรจะ ครั้งเว้นครั้ง  อย่าติดๆกัน เจอลูกหนี้แบบนี้ เจ้าหนี้ไม่ต้มยำทำแกงหรอกนะครับ  เอาใจช่วย จากคุณ : ไฟลามทุ่ง - [ 25 ธ.ค. 51 21:22:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เคยไม่มีเงินสักบาทอยู่ในบ้าน ล้วงแคะทุกอย่าง กระเป๋าตังเศษเหรียญ ดีที่ปลูก โน่นนี่ไว้หลังบ้าน พอเก็บกินรอดตาย ไป ก่อนสิ้นเดือน 6 วัน ผอมเลย เราเป็นพวกบ้าปลูกสวนครัว ที่ปลูก มีป๋วยเล้ง บวบ ผักกาดไต้หวัน (หรือเปล่าที่กาบใหญ่ๆ) กวางตุ้ง กระเพราะ โหระพา ต้นหอม ผักชี ในกระถาง ถอนมาผัดทุกวันเลย ตอนนั้นถ้ากินไม่ทันก็แจกข้างบ้าน ถ้าจนก็กินเอง จากคุณ : วุ้น - [ 25 ธ.ค. 51 23:25:42 A:124.120.22.115 X: TicketID:188231 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จนที่สุดก็ ตอนเกิด ต้มยำกุ้ง พ่อตกงาน แม่เอาที่ดินที่มีทั้งหมด เข้า แบงค์ทำเรื่องกู้เงิน ส่งลูกเรียนจบทุกคน ผ่านไป 10 ปี หนี้ก็ยังไม่หมดเลยคร้าบ ผ่อนแบงค์อยู่เลย แต่ลูกๆก็เรียนจบครับ ปล.ที่บอกว่าจนเพราะ เงินที่ใช้ทุกบาท ถือว่าเป้นเงินที่กู้มาคร้าบบบบ จากคุณ : คิดบวก - [ 26 ธ.ค. 51 08:56:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนนี้สิ้นเดือนทานแต่มาม่าค่ะ แถมยังมีหนี้บัตรเครดิตอีกหลายใบ จากคุณ : pretty fairy (pretty fairy) - [ 26 ธ.ค. 51 09:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ทำธุรกิจส่วนตัวอยู่เหมือนคุณจขกท.แล้วก็เป็นมาหลายเดือนคือวันๆวิ่งหาเงินเข้าแบงค์เพื่อรักษาเครดิตตัวเอง เก็บเช็คลูกค้าได้หลายใบแต่ใครๆก็รู้อยู่ในแวดวงธุรกิจก่อสร้าง ปัญหาเรื่องเงินเยอะมาก ส่งงานไม่ผ่าน เงินยังไม่ออกหรือบางทีช้าไปนิดเงินหมดไปแล้ว ใจเย็นๆค่อยๆคิดหาทางหมุนเงินนะคะ(อ่านกระทู้นี้แล้วดีใจว่ามีคนเป็นเหมือนกันเลย) จากคุณ : jomo (jomoland) - [ 26 ธ.ค. 51 09:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ช่วงเวลาที่สุดๆแล้ว ก็ตอนเริ่มเข้ากรุงมาเป็นพนักงานบริษัทใหม่ๆค่ะ ตอนนั้นเราได้เงินเดือน 7 พันเองมั้ง ค่าหอก็ปาไป 3,500 แล้ว ก็เลยต้องหาเมทมาช่วยหารด้วย ส่วนการเดินทางก็อาศัยรถเมล์ 7 บาทเอา แต่พอเจอฝุ่น+ควันรถเยอะก็เป็นโรคทางเดินหายใจอักเสบกันอีก วันๆก็กินแต่มาม่า ไม่ก็ซื้อไข่มาต้มกิน ชีวิตแย่สุดๆ ที่บ้านเรียกให้กลับบ้านก็ยังดื้อ เพราะว่าอยากทำงานที่กรุงเทพ จะได้เรียนต่อป.โทไปด้วย (ตอนนั้นยังไม่คิดหรอกว่าจะหาเงินมาเรียนได้จากที่ไหน) สุดท้ายตอนนี้เงินเดือนก็เพิ่มขึ้นมาจากเดิม ก็ผ่านช่วงนั้นมาได้ ตอนนี้มีเงินเหลือก็ทำบุญบ้าง ถือว่าช่วยคนอื่นที่เค้ายังลำบากกว่าเรา ^^ จากคุณ : endimian - [ 26 ธ.ค. 51 09:21:12 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ก็ขอให้ผ่านไปด้วยดีครับ ประตูทางออกฉุกเฉิน ก็เอาไว้ใช้ยามฉุกเฉินจริง ๆ นะครับ อย่าเปิดใช้บ่อย มันจะเพิ่มพูนหนี้สิน มากขึ้น จากคุณ : FishLover - [ 26 ธ.ค. 51 10:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอาใจช่วยค่ะ เข้าใจเลยค่ะ ที่บ้านเคยเปิดบริษัทรับเหมางานระบบ ด้วยความที่มามือเปล่า ต้องใช้เงินหมุนทั้งนั้น รับงานมาทำงานเสร็จแล้ว กะว่าต้องเบิกเงินได้อยู่แล้ววันนี้ตีเช็คให้ร้านค้าไป และเกิดเจ้าของงานไม่เซ็นรับงานให้ ส่งงานไม่ผ่าน นั่นแหละคือนรก ไหนจะภาษี ประกันสังคม เงินเดือนลูกน้อง เหนื่อยสุด ๆ ตอนนี้เป็นหนี้เกือบ 2 ล้าน ทยอยใช้ไป ด้วยหวังว่าสักวันมันจะหมดหนี้สิน แต่พอนึกถึงรายได้แต่ละเดือนตอนนี้ ก็ท้อเหมือนกัน และยังลุ้น ๆ คดีความเรื่องจ่ายเช็คให้สรรพากรแล้วเด้งอีก ว่าจะมาถึงตัวเมื่อไหร่ ประกันสังคมค้างจ่ายอีก จากคุณ : นี่แหละชีวิต - [ 26 ธ.ค. 51 10:56:56 A:202.149.98.170 X: TicketID:188306 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เรื่องทำนองนี้ ของผมเล่ากันครึ่งวันคงไม่หมด เรียกว่า ช่วงนั้นชีวิตคุ้นเคยกับ ความจน ลำบาก อด หิว เหงา จนเป็นเรื่องปกติครับ แต่สำหรับ วันนี้ ตอนนี้ ต้องรีบสะสางงาน ก่อนวันหยุดยาว เอาไว้ ว่างจริงๆ จะมาเขียนเล่าให้ฟัง พอป็นกระสัย ครับ จากคุณ : โปรดฟังอีกครั้ง - [ 26 ธ.ค. 51 11:08:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 พ่อทำธุรกิจขาดทุนตอนดิฉันเรียนมัธยมปลายค่ะ แม่รับราชการเงินเดือนน้อยมาก แม่ประหยัดมากๆ ค่ะ เงินที่ได้ก็โป๊ะหนี้หมด เห็นแม่แล้วสงสารมาก เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆคงไม่ไหวแน่ที่บ้านเลยกู้สร้างหอพักค่ะ ช่วงแรกที่ยังก่อสร้างหนักมากค่ะ ไม่มีรายได้แต่ต้องจ่ายดอกเบี้ย ตอนนั้นเป็นเด็กไม่รู้จะทำไงได้แต่ประหยัด ตอนเอ็นเข้ามหาวิทยาลัย ตอนไปสอบก็โหนรถเมล์ร้อนไป แน่นแบบพอไปถึงก็แทบจะหมดแรง กลัวหลงก็กลัว เพราะเคยเรียนแต่โรงเรียนใกล้บ้าน ไม่เคยไปไหนไกลค่ะ เอาข้าวกล่องไปกินด้วย จะได้ประหยัด ไม่มีใครไปเป็นกำลังใจ พ่อไปดูก่อสร้างหอพักแล้วตกตึกต้องเข้าโรงพยาบาล แม่ต้องไปเฝ้าค่ะ ตอนนั้นเครียดกันทั้งบ้าน ไม่รู้พ่อจะอาการหนักขนาดไหน  สอบเข้าเป็นที่หนึ่งของคณะ แต่ออกไม่ได้เกียรตินิยมนะค่ะ เพราะมัวแต่ทำงานพิเศษ ยิ่งปิดเทอมนี่ทำทุกวันเลยค่ะ ขนาดพฤษภาทมิฬยังไปทำงานพิเศษเลยค่ะ เพื่อนถามไม่กลัวเหรอ กลัวไม่ได้เงินมากกว่าค่ะ ทำงานวิจัย หาข้อมูล แจกใบปลิว ทำโพลตอนเลือกตั้ง สอนพิเศษ ทำของกิ๊ฟชอปฝากขาย บ้านอยู่ไกลจากมหาวิทยาลัย 3-4 ชั่วโมงค่ะ บางครั้งเหนื่อยจนร้องไห้ในรถเมล์เลยค่ะ เหนื่อยแบบไม่ไหวแล้ว  ปล่อยให้น้ำตาไหลจนไม่มีจะไหล ถึงตอนนั้นจะรู้สึกเหนื่อย แต่วันนี้ดิฉันรู้สึกดีใจที่ไม่ได้มีชีวิตสบายตั้งแต่เด็ก เพราะการที่ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ทำให้ดิฉันแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดี มีการวางแผนชีวิตที่รอบคอบ ทุกอย่างมีทั้งด้านบวกและลบค่ะ เหนื่อยได้ ร้องไห้ได้ แต่ต้องลุกมาสู้ต่อ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ฟ้าใสมาหลังฝนเสมอค่ะ จากคุณ : Hanachan - [ 26 ธ.ค. 51 21:24:24 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เนียผมชอบอ่านเรื่องอย่างนี้มากเลย มันทำให้มีกำลังใจที่จะทำอะไร ต่อไปอีกนะครับ สำหรับผมก็เคยนะที่หนักที่สุดคือ เคยเอา cd writer มาขายนะเพราะไม่มีเงินติดตัวเลยนะครับก็ประกาศขายใน pantip นี่แหละ ตอนนั้น ขับรถไปขายมีเงินติดตัวอยู่ แค่ 120 บาทได้มั้งขายได้แค่ 500 บาทเท่านั้นเอง ราคาตอนนั้นก็ 2000 ก่า ๆ อ่านแล้วชีวิตมันต้องสู้นะตัวเอง จากคุณ : a - [ 30 ธ.ค. 51 13:49:41 A:125.25.250.131 X: TicketID:191783 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เอ๊ะ นี่มันชีวิตตอนไม่มีเงินใช่มั้ยคะ? มันเศร้านะ ช่วงนั้นน่าจะหลังฟองสบู่ได้ระยะนึง พ่อเราติดเหล้า(อีกครั้ง) หลังจากไม่ได้กินมาเป็นเกือบ 20 ปี แล้วขับรถไปชนเสา ต้องเสียค่าซ่อมรถเยอะมาก (จริงๆ ปล่อยไว้ก็ได้ ไม่ต้องซ่อม) เค้าก็เลยเอาเงินเก็บที่มีอยู่แสนกว่าบาทไปซ่อม (แล้วก็ได้รถเก่าๆ ปุโรทั่งมาคันนึงที่กินน้ำมัน พวงมาลัยไม่พาวเวอร์ เกียร์กระปุก) แล้วก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์อ่ะ จากนั้นบ้านเราเป็นบ้านที่ไม่มีเงินเก็บเลย เราต้องเรียนมหาลัย ก็ต้องขอทุนกู้ยืมมาเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัวเดือนละ 4 พัน แล้วก็ต้องสอนพิเศษให้คนรู้จักของแม่ได้มาเดือนละไม่กี่พัน แต่นั่งรถไปนานเหมือนกันค่ะ อิอิ แม่เราจากที่ทำแค่รับซักรีดทั่วไป ก็ต้องตื่นมาตี 4 แล้วทำขนมจีนน้ำยาไปขายเป็นชุดๆ เราก็ต้องตื่นขึ้นมาช่วยมัดถุงด้วย ช่วงนั้นแม่เองไม่มีลูกค้าใหม่ๆเลย รายได้จึงเท่าเดิม ไม่ถึงหมื่นดี พ่อเราก็ลูกจ้างประจำต๊อกต๋อย เงินเดือนก็ต้องจ่ายค่ากู้สหกรณ์อีก เหลือใช้จ่ายเดือนละ 2 พันค่ะ...แน่นอน..ไม่เคยตกถึงเราหรอก ทั้งบ้านตอนนั้นก็แคะทุกกระปุก ค้นทุกขอบเตียงเอาเศษสตางค์มาซื้อของในเซเว่นเลยค่ะ จะไปยืมใครก็ไม่ได้ เค้าไม่ให้ยืม แถมพูดเจ็บๆมาอีก แม่เราจำไว้ตลอดเลยค่ะ เราแบบเศร้ามากค่ะ วันที่เซ็นสัญญากู้ยืมเพื่อการศึกษาเนี่ย แม่มามหาลัยไม่เป็นค่ะ แล้วก็กลัวมาไม่ทัน เงินนั่งรถเมล์ก็ไม่รู้จะพอมั้ย เลยนั่ง taxi มากะว่าจะให้เราจ่ายให้ แต่ตอนนั้นเรามีเงินติดตัวแค่ 20 บาทค่ะ อายมากเลย ที่ต้องยืมเพื่อนมาจ่ายค่าแท็กซี่ แต่หลังจากนั้น เรากับแม่ต้องฮึดกันอีกหลายรอบค่ะ เพราะหวังพึ่งพ่อไม่ได้อีกแล้ว จากเรื่องเรา สรุปได้ว่า เหล้าไม่เคยทำให้ใครเจริญ เงินแสนของเราหายวับไปกับตา เศร้าจริงๆค่ะ จากคุณ : pompoko - [ 5 ม.ค. 52 15:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 23 http://www.star4life.com/forum/index.php?topic=1064.0 ลองอ่านเรื่องนี้ดูค่ะ จากคุณ : Alexandria - [ 12 ม.ค. 52 16:44:03 ]