ความคิดเห็นที่ 1 รู้ได้ไงล่ะครับว่าเพื่อนร่วมงานไม่บวกตัวเลขตอนตอบอ่ะครับ ^^" จากคุณ : sleeper_j - [ 28 ธ.ค. 51 16:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อย่าคิดมากเลยค่ะ....ไม่มีใครเขาตอบตัวเลขจริงๆกันหรอกนะ จากคุณ : 6 โมงเช้าวันจันทร์ - [ 28 ธ.ค. 51 17:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถึงไม่มีใครเห็น อย่างน้อยตัวเราเองก็ยังเห็น เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ขาจร (snookie) - [ 28 ธ.ค. 51 17:23:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ลองถามหัวหน้าดูละคะ ว่าทำไมถึงให้น้อยกว่าคนอื่นๆ บางทีอาจจะมีข้อบกพร่องอะไรที่คุณไม่ทราบก็ได้นะคะ แต่ถ้าเป็นเรา เราจะไม่ถามใครนะคะว่าได้กันเท่าไร่ (มีแต่คนมาบอกเราเอง 555) เราไม่อยากรู้เลยค่ะ รู้ไปก็เท่านั้น แต่เราเชื่อว่า ถ้าเราทำดี มันต้องได้ดีแน่ๆ ค่ะ แต่ถ้าโดนกดมากๆ ก็ต้องออกหางานใหม่ค่ะ จากคุณ : Love in the mist - [ 28 ธ.ค. 51 17:43:17 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นด้วยค่ะ ว่าลองไปคุยรายละเอียดกับหัวหน้าดูค่ะ อาจจะมีมุมมองหรือข้อคิดที่แตกต่างกันไป ที่เรามาปรับปรุงได้สำหรับปีหน้า แต่ถ้าตัวเลขมันออกมาจากการปรเมินที่ไม่เป็นธรรม ก็ต้องหางานใหม่ล่ะค่ะ แต่มันก็ไม่ได้รับประกันว่าจะไม่เจอแบบนี้ที่อื่นอีก จากคุณ : fiat_marketing - [ 28 ธ.ค. 51 18:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมว่าคุณทำผิดหลายๆอย่างนะ 1. เรื่องพวกนี้ไม่ควรจะถามคนอื่นให้เอามาน้อยใจ ถ้าคุณได้น้อย คุณก็น้อยใจ ถ้าคนอื่นได้น้อย เค้าก็น้อยใจ ถ้าต่างคนต่างโกหกว่าตัวเองได้มาก ก็น้อยใจทั้งคู่ ไม่มีผลดีกับบริษัทเลย 2.คุณเอาอะไรมาตัดสินว่าคนอื่นๆไม่ได้ทำอะไร เอาอะไรมาตัดสินว่าคุณทำงานหนักกว่าคนอื่นๆ เอาอะไรมาตัดสินว่าคนที่ห้วหน้าจีบอยู่ได้เยอะทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรเลย คนเรามักคิดเข้าข้างตัวเองอยู่แล้ว คุณคิดว่าคุณทำงานหนัก คนอื่นๆเค้าก็คงคิดว่าเค้าทำงานหนักเหมือนกัน 3.คุณคิดว่าคุณทำงานหนัก ก้ควรจะได้ผลตอบแทนสูง แต่ก้ต้องถามกลับว่าคุณทำงานอย่างมีประสิทธิภาพมั้ย  ถ้าเพื่อนๆคุณเค้าทำงานเบากว่าเพราะเค้ามีความสามารถในการจัดการได้ดีกว่า ทำให้ใช้เวลาทำงานน้อยกว่า เค้าควรจะได้โบนัสมากกว่ามั้ยล่ะ จากคุณ : comeDD - [ 28 ธ.ค. 51 19:04:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมบอกลูกน้องผมเสมอว่า ไม่ได้อยากเห็นเขาทำงานดึก ไม่อยากเห็นเขาทำงานเสาร์-อาทิตย์ อยากให้เขากลับบ้านอยู่กับครอบครัว แต่ควรปรับปรุงทำงานให้มีประสิทธิภาพมากกว่านี้ มากกว่า ทำงานให้รอบคอบก็ไม่ต้องทำงานซ้ำ งานที่คนอื่นทำอยู่แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องไปแย่งเขาทำ หรือไปตรวจสอบซ้ำซ้อนกัน คนที่ทำงานหนักเกินไป ความคิดสร้างสรรค์ ก็มักจะหายไปด้วย และ มองหาทางพัฒนาต่อไปลำบาก ผมเคยทำงานหนักมากๆมาก่อน ทำงานทุกวัน แต่ละวันแทบจะไม่ได้นอน ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์อะไรเลย ประสิทธิภาพการทำงานเราก็ลดไปเรื่อยๆ การวางแผนงานก็ไม่มีเวลาทำ ต่อมาก็สอนงานให้คนอื่น กระจายงานออกไป ส่งเสริมคนอื่นขึ้นมา มีแต่ได้กับได้ มีคนช่วยทำงานหลายคน เราวางมือไ้ด้ คนที่เราส่งเสริมก็ก้าวหน้า เมื่อคนที่เราส่งเสริมก้าวหน้ากันหลายคน เจ้านายก็มองเห็น ลูกน้องก็สนับสนุน เราก็ก้าวหน้าต่อไปได้ เพราะที่เก่ามีคนรับช่วงต่อ ผมมีลูกน้องหลายคนเป็นคนมุ่งงาน ก็ผมรับเข้ามาโดยมองข้อดีข้อนี้ แต่ก็กลายเป็นข้อด้อยของเขาด้วย เพราะกลายเป็นว่ากลัวไปหมด กลัวผลงานจะยังไม่ดีพอ ไม่วางใจให้คนอื่นทำแทน แก้แล้วแก้อีก ไม่ส่งงานสักที ในที่สุดทำงานก็หนัก แต่ก็ทำงานไม่ทัน ผลงานก็ไม่ดี เพราะมันพันละวันพันละเก กันไปหมด ต้องรู้จักวางมือเสียบางครับ สำหรับการประเมินผล ผมไม่ชอบให้คะแนนลูกน้อง สูงๆ เกินจริง เพราะมันไม่ทำให้เขาพัฒนา ไม่ทำให้เขาก้าวหน้า เพราะคิดว่าทำดีเกินพอแล้ว ถ้าลูกน้องผมทำงานได้ตามมาตรฐาน ผมจะให้ 60 คะแนน ถ้าต่ำกว่า ก็จะได้ต่ำกว่านี้ ถ้าทำได้ดีกว่า ก็สูงกว่านี้ คนที่จะได้เกินกว่า 80 คะแนน คือคนที่ผมประเมินแล้วว่า ความสามารถเขาสูงเกินกว่าที่จะอยู่ในตำแหน่งปัจจุบันแล้ว ควรจะก้าวหน้าไปในตำแหน่งงานที่สูงขึ้นได้แล้ว ควรส่งเสริมให้เลื่อนตำแหน่งทันทีที่มีโอกาส หัวหน้าส่วนใหญ่ไม่อยากปล่อยลูกน้องกลุ่มนี้ไป เพราะจะขาดคนช่วย แต่ผมชอบให้เขาไปก้าวหน้าจะดีกว่า แล้วสร้างคนใหม่ขึ้นมาแทน ก็จะทำให้คนในแผนก มองเห็นหนทางแห่งความก้าวหน้า ก็จะพยายามพัฒนาตัวเองให้ดี ยิ่งๆขึ้น ตลอดเวลาครับ พยายามแข่งกับตัวเองก่อน แล้วความสำเร็จก็จะตามมาเองครับ แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 51 20:14:33 จากคุณ : Darkvider - [ 28 ธ.ค. 51 20:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อขงเบ้งสอนเล่าปี่เกี่ยวกับเทคนิคการบริหารเวลา ทุกวันทุกคนบนโลกใบนี้มีเวลาเท่าเทียมกันคือ 24 ชม. อย่างไรก็ดี มองจากแง่มุมของเศรษฐศาสตร์ เวลาของทุกคนมีคุณค่าไม่เท่ากัน การบริหารเวลาของแต่ละคนจึงหมายถึงความแตกต่างระหว่างความสำเร็จกับความพ่ายแพ้ ค่าของเวลาเกี่ยวข้องกับสมรรถภาพ ซึ่งในแง่ธุรกิจคือต้นทุน ฉะนั้นสถาบันศึกษาทุกแห่งที่สอนวิชาการบริหารธุรกิจจึงมีหลักสูตรเกี่ยวกับการบริหารเวลา ครั้งหนึ่ง เล่าปี่ ขอขงเบ้งให้แนะนำวิธีสร้างตนเป็นอภิมหาเศรษฐีแห่งดินแดน ขงเบ้ง ว่างานใหญ่เช่นนี้ต้องวางแผนและรู้จักบริหารเวลาอย่างมีประสิทธิภาพ เล่าปี่ กล่าวว่า "ข้าฯเห็นด้วยในหลักการแต่ทว่าข้าฯมีงานมากมายที่ต้องทำทุกวันจนเวียนเกล้าเวียนศีรษะ ไม่เคยมีเวลาพอที่จะจัดการกับทุกสิ่งทุกอย่างได้เลย" ขงเบ้ง บอกให้ลูกน้องไปเตรียมก้อนหิน ก้อนกรวด ก้อนทราย และน้ำจำนวนหนึ่ง พร้อมถังเหล็กใหญ่หนึ่งใบ เล่าปี่ถามด้วยความแปลกใจ "ท่านเตรียมสิ่งเหล่านี้ไว้เพื่ออะไร?" ขงเบ้งยิ้มอย่างมีเลศนัย พร้อมกับตอบด้วยคำถามว่า "ท่านบริหารเวลาด้วยวิธีใด?" เล่าปี่ตอบว่า "ข้าฯเคยคิดว่า ข้าฯมีเทคนิคที่ดีอยู่แล้ว คือใช้วิธีมอบหมาย ข้าฯมีผู้ช่วยอยู่รอบด้านตั้งแต่กวนอู เตียวหุย เจ้าหยุน ฯลฯ ซึ่งช่วยแบ่งเบาภาระหน้าที่ด้านต่างๆ แต่งานทั้งหลายก็ยังพันกันอีรุงตุงนัง ไม่สามารถปรับให้ประสิทธิภาพและประสิทธิผลดีขึ้นได้ เดิมข้าฯคิดว่าคือแมลงวันไม่มีหัวอยู่ตัวเดียว แต่หลังการใช้ระบบมอบหมายงาน กลับกลายเป็นว่าปัจจุบันบริษัทมีแมลงวันหัวขาดเป็นฝูง!! ขงเบ้งฟังแล้วจึงเริ่มอธิบายว่า "เทคนิคการบริหารเวลาสามารถแบ่งเป็น สูง กลาง และต่ำ สามขั้น ขั้นต่ำเน้นการใช้เศษกระดาษบันทึก ขั้นกลาง เน้นการใช้แผนดำเนินงาน และตารางโปรแกรมประจำวันซึ่งสะท้อนความสำคัญของการวางแผน ส่วนขั้นสูง เน้นการจัดการโดยแบ่งแยกประเภทของหน้าที่การงานตามดีกรีความสำคัญของงานเพื่อพิจารณาลำดับความเร่งด่วนในการจัดการงานดังกล่าว ทั้งสามขั้นอันดับต่างมีเรื่องการมอบหมายงานเกี่ยวข้องอยู่ด้วยตามความต้องการของปริมาณและลักษณะเฉพาะของงานแต่ละชิ้น เล่าปี่สารภาพว่า "หากพิจารณาตามการแบ่งขั้นของเทคนิคการบริหารเวลาแล้ว ข้าฯยอมรับว่าวิธีของข้าฯอยู่ที่ขั้นต่ำ เพราะใช้แค่ส่งสลิปบันทึก ขงเบ้งชี้ไปที่ถังเหล็กกับกองวัสดุที่ผู้ช่วยได้เตรียมเสร็จไว้มุมห้องพร้อมกล่าวว่า "คำตอบของการบริหารขั้นสูงอยู่ในถังเหล็กใบใหญ่นี้แหละ! ความจุของถังนี้เปรียบเสมือนขีดความสามารถของคนๆ หนึ่งในช่วงเวลาหนึ่ง ก้อนกรวดเปรียบได้กับงานที่สำคัญและเร่งด่วน ก้อนหินคือภาระที่สำคัญแต่ไม่เร่งด่วน เม็ดทรายเปรียบได้กับภาระที่เร่งด่วนแต่ไม่สำคัญ และน้ำคือหน้าที่ที่ไม่สำคัญและไม่เร่งด่วน" จากคุณ : Darkvider - [ 28 ธ.ค. 51 20:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 งานไม่เร่งด่วน แต่สำคัญ (ก้อนหิน) -โครงการใหม่หรือการริเริ่มใหม่ (นวตกรรม) -กฎระเบียบ -การเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต -การสร้างความสัมพันธ์กับหุ้นส่วน -มาตรการในการป้องปราม งานสำคัญและเร่งด่วน (ก้อนกรวด) -วิกฤตการณ์ -ปัญหาที่ประชิดตัว -งานที่มีกำหนดเวลาแน่นอน งานเร่งด่วน แต่ ไม่สำคัญ (เม็ดทราย) -รับรองแขกที่ได้ไม่รับเชิญ -จัดการกับจดหมาย เอกสาร โทรศัพท์ทั่วไป -ประชุมทั่วไป -กิจกรรมทั่วไป ที่ไม่สำคัญ งานไม่เร่งด่วน และ ไม่สำคัญ -งานจุกจิกทั่วไปที่ทำไม่ทำก็ได้ -งานเลี้ยงสังสรรค์ทั่วไปที่ไม่จำเป็น -กิจกรรรมที่น่าสนใจทั่วไป จากคุณ : Darkvider - [ 28 ธ.ค. 51 20:16:19 ]

ความคิดเห็นที่ 10 "ปกติท่านเน้นงานประเภทใด?" ขงเบ้งถาม "ก็ต้องเป็นประเภท "ก." เล่าปี่ตอบอย่างไม่ลังเล "แล้วงานประเภท ข. ล่ะ?" ขงเบ้งถามต่อไป เล่าปี่ตอบว่า "ข้าฯตระหนักถึงความสำคัญของงานประเภท ข. แต่ก็ไม่มีเวลาพอที่สนใจมัน" "เป็นอย่างนี้ใช่ไหม" ขงเบ้งถาม พราง ใส่กรวดลงไปในถังเหล็กจนเต็มแล้วพยายามใส่ก้อนหินเข้าไปซึ่งใส่ไม่ได้ เล่าปี่ตอบว่า "ใช่!" "และหากเปลี่ยนวิธีบรรจุใหม่ล่ะ?" ขงเบ้งถามต่อ พลางใส่ก้อนหินทีละก้อนเข้าไปในถังก่อนจนใส่ไม่ได้ แล้วจึงถามเล่าปี่อีกว่า "ตอนนี้ถังเหล็กเต็มแล้วจะใส่อะไรลงไปอีกไม่ได้ใช่ไหม?" ซึ่งเล่าปี่ตอบว่า "ใช่" "จริงหรือ?" ขงเบ้งถามแล้วหยิบก้อนกรวดใส่เข้าไปข้างบนถังแล้วเขย่าให้ก้อนกรวดตกลงไปในถังจนหมด "บัดนี้ถังเหล็กใบนี้ใส่อะไรลงไปอีกได้หรือไม่?" ขงเบ้งพูดพรางเทเม็ดทรายลงไปอีกจนหมด "แล้วทีนี้ละ? ใส่อะไรลงไปอีกได้ไหม?" ขงเบ้งถามต่อไป แต่ก่อนที่เล่าปี่มีโอกาสตอบ ขงเบ้งก็ตักน้ำที่เตรียมไว้ใส่ลงไปในถังเหล็กอีกจนหมด "ตอนนี้ท่านเข้าใจความหมายของการทดลองนี้แล้วหรือยัง?" เล่าปี่ตอบว่า "เข้าใจแล้ว นี่คือสิ่งที่ท่านกล่าวถึงเมื่อสักครู่เกี่ยวกับการจัดการแบบแยกประเภท และเลือกการจัดการก่อนหลังใช่ไหม?" ขงเบ้งตอบว่า "ใช่แล้ว การทดลองชี้ให้เห็นว่าหากถังเหล็กตั้งแต่แรกก็เติมเต็มไปด้วยก้อนกรวด ทราย และน้ำ ก็คงไม่มีโอกาสใส่ก้อนหินลงไปได้ แต่ถ้าใส่ก้อนหินลงไปก่อนในถังยังมีเนื้อที่ที่จะใส่สิ่งอื่นๆ เข้าไปได้อีก ดังนั้น การบริหารเวลาที่ได้ผลต้องดูว่า อะไรคือก้อนหิน อะไรคือก้อนกรวด เม็ดทราย และน้ำ ฯลฯ และไม่ว่าจะเป็นประการใดก็ต้องใส่ก้อนหินลงไปในถังเป็นอันดับแรก" เล่าปี่ยังถามว่า "แล้วการวิเคราะห์แยกแยะเรื่องต่างๆ ออกเป็นสี่หมวดนี้มีผลอย่างไรล่ะ?" ขงเบ้งตอบว่า "บุคคลจำพวกที่ว่าวุ่นอยู่กับเรื่องราวประเภทก้อนกรวด ย่อมมีความรู้สึกถูกเวลากดดันและวนเวียนอยู่ในแดนวิกฤตจนอ่อนล้า พวกที่เน้นเรื่องประเภทเม็ดทรายจะขาดพลังสร้างสรรค์ ชอบฟังคำพูดเพราะหู คบคนแบบผิวเผิน พวกที่นิยมเรื่องราวประเภทน้ำมักบกพร่องเรื่องสำนึกรับผิดชอบ แม้กระทั่งเรื่องสารทุกข์สุกดิบของตนเอง" เล่าปี่ถามว่า "เป็นไปได้ไหมที่ว่าถ้าเน้นก้อนหินมากเกินไปจะมองข้ามก้อนกรวด เพราะก้อนกรวดมากับความเร่งด่วน?" "ท่านทราบไหมว่าก้อนกรวดมาจากไหน? ก็มาจากก้อนหินที่แตกสลายไง!" ขงเบ้งตอบ "คนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องประเภทก้อนหินจะมีก้อนกรวดน้อย คนที่เน้นก้อนกรวดก็จะมีก้อนกรวดเยอะตลอด" จากคุณ : Darkvider - [ 28 ธ.ค. 51 20:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จะว่ายังไงดีล่ะคะ อย่าเอาตัวเองไปผูกกับเกรดหรือผลประเมินจะดีกว่า เพราะคนที่รู้ดีที่สุด คือ ตัวเราเองค่ะ งานที่เราทำคนประเมินไม่ได้มาทำเองเค้าไม่รู้หรอกค่ะว่าเป็นยังไง ก็เช่นเดียวกับงานของเพื่อนร่วมงาน คนอื่นมาประเมินก็คงไม่ได้ตรงตามความเป็นจริงซักเท่าไหร่ ถ้าคุณมั่นใจว่าทำงานดีแต่เกรดออกมาน้อยกว่าคนอื่น ขอให้แน่ใจก่อนว่างานที่เราทำกับเค้าทำมันเทียบกันได้จริงๆหรือเปล่า และหากแน่ใจว่าคุณทำงานได้ดีกว่าผลที่ออกมา กรณีเกรดออกมาแย่มากจนรับไม่ได้ อย่างคาดว่าน่าจะ A แต่ได้ D แบบนี้ เข้าไปคุยเลยค่ะ ว่าเรามีอะไรบกพร่องตรงไหน จะได้พิจารณาตนเอง แต่ถ้าเป็นกรณีออกมาต่ำกว่าที่คาดไว้นิดๆหน่อยๆ เช่น คาดไว้ว่า A แต่ได้ B แนะนำให้ทำใจ เพราะบางครั้งก็หาความยุติธรรมได้ยากในที่ทำงาน ไม่ว่าที่ไหนๆก็ตาม ถ้ามั่นใจว่าทำดีแล้วก็ทำดีต่อไปค่ะ หากคิดว่ายังดีไม่พอก็ปรับปรุง แต่หากคิดว่าสิ่งที่ได้รับมันไม่ยุติธรรมเกินที่จะรับได้ ก็เลือกทางอื่นที่คิดว่าอยู่แล้วสบายใจดีกว่าค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 51 21:13:31 จากคุณ : จ๊ะจ๋าหน่อยนะจ๊ะ - [ 28 ธ.ค. 51 21:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ปีนี้เราไม่ได้หวังอะไรมากกับเรื่องงาน และยังบอกเพื่อนที่ Office ว่าปีนี้เราขอเปิดทางให้เธอนะ เพื่อนมันก็ดีใจ เพราะเรากHเป็นมารสำหรับมันมานานแล้ว พอดีว่าเรามีPlanจะไปทำงานและแต่งงานที่ ตปท.ปีหน้าก็เลยทำงานแบบชิวๆ ปรากกฎว่าคะแนนเรากับเพื่อนเราออกมาเท่ากันเลย (แอบถามกัน) แถมไอ้เพื่อนเรามันยังถูกเด้งไปอยู่ซะที่ไกลด้วย และสถาการณ์ปีนี้มันก็แย่ๆ คนทำงานหนักก็เลยพลอยแย่ หาเงินเข้าบริษัทฯได้ไม่มากทั้งที่เขาทำงานหนัก  เอาใจช่วยทุกคนก็แล้วกันนะคะ เรื่องโบนัสถ้าจำเป็นก็จะไม่ถาม ไม่ตอบกันค่ะ  กลัวตัวเองหรือว่าคนฟังจะเสียใจ จากคุณ : เฮ้อ ! (BeauUSA) - [ 28 ธ.ค. 51 21:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นด้วยกับ คห.7 ของ คุณ Darkvider ครับ การทำงานเป็นแบบคนรุ่นใหม่ แล้วขอชื่นชมการทำงานแบบนี้ด้วย เพราะมันจะทำให้เราเก่งยิ่งๆขึ้นไป สำหรับ จขกท ก็ต้องทำใจครับ คนเรามันไม่สามารถเป็นคนเก่ง หรือเหนือใครได้ในทุกๆที่ บางทีคุณเก่งจากอีกที่ แต่อีกที่เค้าอาจมองไม่เห็นความสามารถของคุณ ณ เวลานี้ก็ต้องทำใจ และตั้งใจกับงานที่ทำให้ดีที่สุดไปก่อน เมื่อเวลาของคุณมาถึงอะไรๆมันจะดีขึ้นเองครับ อาจเปลี่ยน หน. แล้วคนใหม่ชื่นชมคุณ หรือคุณอาจได้งานที่ดีกว่าในอนาคต :) ปล ถ้าคนเราหมดกำลังใจตั้งแต่ตอนนี้ก็ไม่สามารถไปถึงเส้นชัยได้ อดีตทำให้เราได้เรียนรู้ และสู้ต่อไปครับ จากคุณ : earkark - [ 28 ธ.ค. 51 21:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สังคมก็เป็นแบบนี้แหละครับ จากคุณ : ชายผู้ไร้ซึ่งความรัก - [ 28 ธ.ค. 51 21:45:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง เหตุผลที่คุณบอกมา เป็นเหตุผลในมุมมองของคุณทั้งสิ้น ส่วนความเป็นจริงผม ก็ไม่ทราบได้ว่าหัวหน้าคุณคิดอะไร มีเหตุผลอะไร เพราะฉะนั้น ก็วิเคราะห์ลำบาก แต่ฝากไว้นิดหนึ่งครับ สำหรับผม เวลาประเมินลูกน้อง หากคนไหนหวงงาน ไม่กระจายงานให้คนอื่นหรือไม่สอนงานรุ่นน้อง ผมตัดคะแนนครับ ถือว่ากอดงานเอาไว้มากเกินไป แบบนี้ผมว่าอันตรายครับ จากคุณ : เดิมพัน - [ 28 ธ.ค. 51 22:00:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อย่าน้อยใจไปนะ ทำงานดีก็ติดตัวเราไป เพิ่มพูนประสบการณ์ให้เรามีมากกว่าคนอื่น ^_^ จากคุณ : ไม้ไต่คู้ - [ 29 ธ.ค. 51 00:32:37 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รู้ได้ไงคะว่าทำงานหนักกว่าคนอื่น จากคุณ : -->+:+โชยุ&วาซาบิจัง+:+<-- - [ 29 ธ.ค. 51 15:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 18 บางที การแค่ทำงานหนักกว่าคนอื่น หัวหน้าอาจจะไม่เห็นความสำคัญนะครับ เราควรจะ Promote ตัวเอง คือ ขายความสามารถเราให้เจ้านายทุกคนรู้บ้าง ซึ่งบางที มันดีกว่า การที่เราทำงานหนักๆๆแล้วเก็บเงียบไว้คนเดียวอีก เพราะเจ้านายคุณเค้าไม่รู้หรอก ถ้าคุณไม่พยายาม บอกมาอ่ะ จากคุณ : Nam Tarn Keaw - [ 29 ธ.ค. 51 16:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณทำผิดอย่างร้ายแรง ตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว  คือ  เที่ยวไปถามคนอื่นๆว่า เขาได้ประเมินผลกันอย่างไร เรื่องพวกนี้ เป็นความลับ   การกระทำของคุณมันอาจก่อให้เกิดความเดือนร้อนวุ่นวายตามหลังมาก็ได้   ต้องปรับทัศนคติก่อนนะคะ  ชีวิตจะมีความสุขขึ้น จากคุณ : วันนี้รักเธอที่สุด - [ 29 ธ.ค. 51 18:05:58 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เข้าใจความรู้สึกเจ้าของกระทู้ครับ สภาพเศรษฐกิจแบบนี้ เหมือนช่วงชิงดำ ทุกคนรักตัวกลัวตายกันหมด รักษาเก้าอี้ จะว่าไปแล้วพวกนี้เหมือนอยู่ในสนามแข่งหนู พวกที่ได้คะแนนดีๆ ก็เหมือนหนูตัวที่วิ่งนำ หนูตัวที่วิ่งนำก็ต้องวิ่งไปเรื่อยล่ะครับ เลือกที่จะหลุดจากสนามแข่งหนูดีกว่าครับ จากคุณ : April showers bring May flower - [ 30 ธ.ค. 51 01:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้ขยันตั้งใจทำงานเหมือนเดิมนะครับ จริงๆเวลาปรับเงินเดือน หรือได้โบนัส ไม่ค่อยจะถามกันซํกเท่าไหร่ แต่จริงๆหลายคนหรือทุกคนก็อยากจะรู้ ว่าตัวเองได้ระดับไหน มาตรฐานหรือเปล่า ผมก็หนึ่งในนั้นที่เคยทราบว่าผมได้รับการปรับเงินเดือนน้อยกว่าน้องๆในแผนกทั้งที่ตำแหน่งเท่ากัน โดยให้เหตุผลว่าผมเงินเดือนมากกว่าคนอื่นพอสมควร ทั้งที่เข้างานมาในเวลาไล่เลี่ยกัน ซึ่งอันที่จริงมันก็ไม่ยุติธรรมเท่าไหร่ เพราะเงินเดือนผมก็ยังไม่ชนเพดานในตำแหน่ง แต่ก็ไม่เป็นไรในเพราะเข้าใจและเห็นใจน้องๆมากกว่า จากคุณ : SissSass - [ 5 ม.ค. 52 10:46:48 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ไม่รู้สิ ผมว่าทุกคนทำงานหนักเท่าๆกันทุกคน แต่ว่า งานไหนมีคุณค่ามากกว่ากันซะมากกว่า ครับ เช่น เพื่อนคุณทำงานยากระดับ A คะแนนเต็ม 100  จำนวน 1 งาน แต่คุณทำงานระดับ D คะแนนเต็ม 10 จำนวน 9 งาน ผลที่ได้ เพื่อนคุณก็คะแนนมากกว่าคุณแล้ว ทั้งๆที่งานน้อยกว่า ถ้าผมแนะนำ จะแนะนำว่า คุณต้องดู KPI ของแผนกคุณ ของหัวหน้าคุณ และของคุณ ถ้าคุณทำงานในส่วนของคุณเต็ม 100 และทำให้หัวหน้าคุณ KPI เพิ่ม และ KPI ของแผนกเพิ่ม การประเมินของคุณยังไงก็ควรจะได้สูงขึ้นครับ จากคุณ : คิดบวก - [ 5 ม.ค. 52 13:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ใจเย็น ๆ ค่ะ คิดซะว่า "ถ้าคุณทำงานหนัก ทำงานมากกว่าคนอื่นจริง คุณก็จะรู้มากกว่าคนอื่น ทำไปเรื่อย ๆ สักพัก ไม่นานนัก บริษัทก็จะขาดคุณไมได้" แล้วคุณก็จะได้อะไร ๆ มากกว่าคนอื่น อันนี้มองจากชีวิตการทำงานของคนใกล้ตัว เพราะตัวเองก็ทนไม่ค่อยได้เหมือนกันเวลาเห็นคนทำงานน้อยกว่า ได้รับการประเมินดีกว่า จากคุณ : Pidchayut - [ 5 ม.ค. 52 13:44:24 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คำพูดของคุณ จขกท เหมือนๆ กับคำพูดของพวกตาแก่ยายแก่ประจำแผนกในบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งเลยครับ ที่มักจะพูดประโยคนี้เป็นประจำว่า พวก GM ชอบแต่ลูกน้องที่เชลียร์เก่ง วันๆ ไม่เห็นทำอะไร เอาแต่ประจบเจ้านาย อย่างเขาหน่ะ ทำงานหามรุ่งหามค่ำ วันเสาร์-อาทิตย์ยังต้องมาทำงานเพื่อให้งานเสร็จ แต่เจ้านายกลับไม่ชอบ เฮ้อ!!!! เกิดมามีกรรม มีแต่เจ้านายแย่ๆ รักลูกน้องไม่เท่ากัน นี่ก็อยู่มา 10 กว่าปีแล้ว ไม่ได้โปรโมตตำแหน่งเหมือนพวกเชลียร์เก่งๆ เลย พอได้สัมผัสลึกๆ 1. ทำงานช้า 2. ผิดพลาดบ่อย (งานบัญชีนะเนี้ย) 3. โอทีมากกว่าเงินเดือน 4. ให้ทำงานโปรเจ็ค ก็มักจะบ่ายเบี่ยง เรื่องมาก 5. พอได้ทำงานโปรเจ็ค โปรเจ็คมักจะล่าช้า เพราะเจ้าตัวความรู้พื้นฐานไม่แน่น จึงเป็นที่มาของ เจ้านายชอบแต่พวกเชลียร์ ประเมินผลทีไร ได้ทั้งเงินได้ทั้งตำแหน่ง หวังว่า จขกท จะไม่ได้อยู่ใน case พวกนี้นะครับ จากคุณ : เตร็ดเตร่ - [ 5 ม.ค. 52 16:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 25 นอกจาก Work Hard แล้วต้อง Work Smart ด้วยครับ แต่ถ้าทั้ง Hard และ Smart แล้วยังไม่ได้ดี ก็ไปหาที่ๆเค้าเห็นคุณค่าของเราเถิด ^^ คนเก่งต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยด้วยครับ จากคุณ : หลงทางเป็นงานอดิเรก - [ 5 ม.ค. 52 16:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จริงๆ สำรวจตัวเองก่อนน้อยใจดีกว่า ไหม SWOT ตัวเองอีกที บางทีอาจจะไม่เท่าคนอื่นประเมิน แต่การรู้เรา ดีกว่า ในความคิดของอิฉันว่าดีกว่า รู้เขาแต่ไม่รู้เราเสียเลย จากคุณ : samhow BFC - [ 6 ม.ค. 52 08:33:25 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ทุกวันนี้ Work ไม่ Smart กับ work hard มั่งไม่ hard มั่งอยู่ครับ จริงๆ ก็เห็นด้วยกับ ความเห็น 7-10, 22 นะครับ แต่ไงดีอ่ะ พอรับงานระดับ Z มาเยอะๆ งานระดับ A มันเลยไปเป็นของคนอื่นหมด เพราะเราำไม่มีเวลากับมัน ไอ้จะเลือกดึงงาน A มาอยู่กับเราหมดก็ทำไม่ได้ ดูเห็นแก่ตัว... แล้วบางอย่างความสามารถเราก็ไม่ถึง + ความสามารถเราที่ถดถอย หัวล้าหน้่ามืดไปโม้ดดดดด.... พูดได้ 2 คำ เซ็ง....อยากจะบร้าตาย (ทำแต่งานก้อนกรวดจริงๆ แฮะเรา -*-) จากคุณ : anrumarin - [ 6 ม.ค. 52 21:59:05 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มองแบบ ใจเค้าใจเรา ลองดูมั้ย ลองมองว่าคุณเป็นหัวหน้า คุณจะคิดยังไง เรามีหน้าที่เข้าใจคนอื่นไม่ใช่ให้คนอื่นเข้าใจเรา(ใช่ป่ะเนี่ย) จากคุณ : กันติมา - [ 6 ม.ค. 52 22:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ...ทำงานหนักแล้วงานออกมาดีรึเปล่าครับ ...ปล.ชอบความเห็นของคุณ Darkvider #7 ผมก็จะพยายาม ทำเหมือนที่คุณแนะนำครับ จากคุณ : สายลมอิสาน - [ 7 ม.ค. 52 08:18:59 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกำลังใจสู้ต่อไปนะค่ะ จขกท อาจจะมีน้อยใจบ้างแต่ยังไงก็ขอให้ขยันต่อไป สักวันนึงคุณอาจจะได้รับสิ่งดีๆกลับคืนบ้าง ชอบความเห็นคุณDarkvider เหมือนกัน รู้สึกเป็นหัวหน้าที่น่ารักจัง ให้ลูกน้องได้ก้าวหน้า และดูแฟร์ดี จากคุณ : nooswu - [ 7 ม.ค. 52 17:18:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบหัวหน้าแบบ คห. 7 จังเลยค่ะ และก็ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ ทำตัวเราให้ดีที่สุด ใครจะมองไม่เห็น แต่เรารู้ตัวเราเองดีที่สุดค่ะ จากคุณ : fantastic GiRL - [ 7 ม.ค. 52 20:06:01 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นเด็กใหม่เพิ่งเข้าทำงานไม่ถึงปีค่ะ แล้วก็เพิ่งส่งใบประเมินไป แต่จะได้เท่าไหร่ไม่รู้ เพิ่งจะรู้ว่าเค้ามีการประเมินเพื่อพิจารณาโบนัสด้วย นึกว่าจะได้โบนัสเต็มๆ (อย่าเพิ่งมองว่า อะไรเนี่ยคนทำงานไม่รู้เหรอนะคะ เพราะเพิ่งทำที่แรกในชีวิต -_-") ชอบ คห.7มากๆคะ เพราะก็คิดแบบเดียวกัน เนื่องจากเราต้องแบ่งเวลาในการทำงานให้ได้ และก็ดีด้วยจะได้ไม่กระทบเวลาที่เราควรจะเอาไปพักผ่อน เข้าใจเลยคะว่ามันจะกระทบกับประสิทธิภาพในการทำงานอย่างไร เพราะงานที่ทำอยู่ต้อง createไอเดียออกมาเรื่อยๆ ถ้านอนน้อยพักผ่อนน้อย นี่แย่เลยคะ คิดไม่ออกเลยจริงๆ เลยจะพยายามเคลียร์งานให้เสร็จภายในเวลาที่กำหนด จากคุณ : cyber_lomogirl - [ 8 ม.ค. 52 12:19:52 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ชอบ คห.7 /8 ด้วย ให้กิ๊ฟไม่ได้ อยู่ที่ทำงาน ให้ใจ ไปเต็มๆ แล้วกัน จากคุณ : Find_Story - [ 8 ม.ค. 52 15:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้าเป็นผมนะครับก่อนอื่นเลยต้องเคลียร์เรื่องศักยภาพในการทำงานของเราก่อนว่าเป็นจริงอย่างที่ถูก ประเมินหรือไม่ โดยอาจจะทำทีไปขอคุยกับหัวหน้าว่าเราต้องการพัฒนาศักยภาพในการทำงานของ เราให้ดีขึ้น ซึ่งถ้าหัวหน้าสามารถบอกได้ถึงสิ่งที่คุณขาดไปหรือบกพร่องได้อย่างชัดเจน ก็แสดงว่า หัวหน้าคุณประเมินได้ถูกต้อง แต่ถ้าไม่ก็แสดงว่าคุณไม่ได้รับความยุติธรรมจริงตามที่คุณคิด ถ้าเป็น กรณีนี้ ถ้าเป็นผมก็คงต้องพยายามหาที่ทำงานใหม่ครับ จากคุณ : greengrape (greengrape) - [ 9 ม.ค. 52 09:57:54 ]

ความคิดเห็นที่ 35 การทำงาน ไม่เหมือนกับการสอบในชั้นเรียน ที่ทุก ๆ คน เรียนมาเหมือนกัน ทำรายงานชิ้นเดียวกัน ใช้ข้อสอบชุดเดียวกัน เราเชื่อว่า ทุกสำนักงาน ทุกบริษัท มี ฟังก์ชั่น การทำงาน ความรับผิดชอบของแต่ละบุคคลต่างกัน   ความยากง่ายในแต่ละชิ้นงานก็ต่างกัน ถึงทำหน้าที่เดียวกัน ดูแลลูกค้าคนละราย ก็ใช้ความสามารถไม่เหมือนกัน หลายคห บน ๆ เป็นเรื่องดี ๆ ที่น่าจะปรับเอาไปใช้ จากคุณ : samporndanai - [ 9 ม.ค. 52 15:07:11 ]

ความคิดเห็นที่ 36 คนในนี้ก็แปลกดีนะครับ มองออกในแง่ดีเกือบหมดเลย แต่ละคนก็ดีเป็นคนมีภูมิเป็นผู้ใหญ่ทั้งนั้น แต่ก็แน่นอนละครับ คนดี ๆ อยากแชร์สิ่งดี ๆ ให้เพื่อน ๆ เลยมารวมกันอยู่ในนี้ แต่ผมเห็นใจ จขกท. นะครับ เพราะด้านที่มันแย่ ๆ ที่ต่างจากทุกคนมองมันมีอีกเยอะในสังคมใบนี้ หัวหน้าชอบคนชอบเลีย มีจริงครับ และมีเยอะด้วย บริษัทที่ไม่แคร์คนเก่ง คุณอยากออกก็ออกไป หาใหม่ได้ อย่างนี้ก็มีจริงครับ บางคนอาจไม่เคยเจอ แต่มีจริง "คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก" คำนี้ใช้ได้เสมอครับ ลองดูรอบ ๆ ว่ารอบ ๆ มีสิ่งที่ดีกว่าเดิมอยู่มั้ย ถ้ายังไม่มีก็ต้องอดทนครับ อย่าไปสนใจเรื่องเล็กน้อย ทำให้ดีที่สุดพอแล้ว.. ผมช่วยให้กำลังใจครับ จากคุณ : แตงโมสีรุ้ง - [ 9 ม.ค. 52 15:37:13 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อย่าไปใส่ใจเลยครับ ถ้าสิ้นเดือนเงินไม่เข้านี่ น่าจะใส่ใจกว่าน่ะ จากคุณ : น้ำก้นแก้ว - [ 9 ม.ค. 52 18:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ผมเคยรู้สึกอย่างคุณนะ แล้วผมก็ไม่พอใจ แต่ผมเลือกที่จะเปลี่ยนเส้นทางเดิน และเอาความคับแค้นนี้ เตือนตัวเอง และบอกกับตัวเองว่า จะไม่เป็นลูกจ้างใคร  จะไม่ยอมให้ใครมาประเมินผลงานเราอีกต่อไป  จะประเมินและสร้างผลตอบแทนด้วยตัวเราเอง ผมเลยเลือกที่จะเดินในเส้นทางที่ไม่ใช่ลูกจ้าง นี่ผ่านมา 16 ปีแล้วครับ  ผมไม่เสียใจที่เลือกเส้นทางนี้เลย เพราะเพื่อนผมหลายๆคนที่ยังเดินในเส้นทางลูกจ้าง เริ่มจะตันๆกันแล้ว  หลายๆคนรากฐานก็ไม่แน่น  แต่ผมสบาย มีอิสระทางการเงินไปนานหลายปีแล้วครับ แค่อยากมาบอกว่า  ปัญหาที่คุณเจอ  เป็นปัญหาที่พบบ่อย หลายๆครั้ง มาจากตัวพนักงานที่โดนประเมินเอง  หลายๆครั้ง ก็มาจากตัวคนประเมินหรือหัวหน้าเอง   ในฐานะ ลูกจ้าง เลือกเจ้านายได้ยาก หรือแทบเลือกไม่ได้เลย  เลือกได้คือ จะอยู่หรือไปเท่านั้น ไม่ว่าจะเลือกอย่างไร  ให้เลือกในเชิงบวก อย่าเอาแง่คิดเชิงลบมาใช้ครับ จากคุณ : ป้อม (Bgate) - [ 9 ม.ค. 52 19:47:16 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ก็เป็นอย่างนี้ล่ะค่ะชีวิต ลองตั้งขีดจำกัดเอาไว้ดู ว่าจะพยายามและอดทนรอได้ถึงเมื่อไหร่ เพราะถ้าอยู่ไปเรื่อยๆเหมือนเดิม สุขภาพจิตก็คงแย่ แต่ต้องแน่ใจนะคะว่าทำดีพอ และนานพอ ไม่อย่างนั้นพอคุณย้ายงานที่ใหม่ คุณก็จะพบว่ามีคนที่ได้เกรดดีกว่าคุณอีก ทั้งๆที่คุณก็คิดว่าทำดีกว่าเค้า สู้เค้านะคะ อย่าท้อแท้ แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 52 02:32:44 จากคุณ : สู้ สู้ (สาวตาแป๋ว) - [ 10 ม.ค. 52 02:31:58 ]