PANTIP.COM : B7435824 wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 10

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 10 - ไปนอกครั้งแรก

แด่องค์กรที่แสนรัก
เป็นการเขียนประสบการณ์ของผมตั้งแต่ 15 ปีที่แล้ว มาจนถึงปัจจุบัน ทั้งนี้ก็เพื่อที่จะถ่ายทอดประสบการณ์ในแนวการบริหารจัดการ และ ทางด้านอื่นๆ กับเพื่อนๆในห้องสีลม...

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 1 - สมัครงาน
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7400209/B7400209.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 2 - ตกลงการทำงาน
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7402344/B7402344.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 3 - เริ่มงานวันแรก
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7405223/B7405223.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 4 - เป็นคนของใคร
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7408009/B7408009.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 5 - เริ่มเรียนรู้แผนกอื่นที่เกี่ยวข้อง
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7409476/B7409476.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 6 - รายงาน กับ ฟ้อง ไม่เหมือนกันนะ...
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7410604/B7410604.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 7 - แผนกบัญชี
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7413611/B7413611.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 7.5 - เป็นฑูต หรือ เป็นพวก ?
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7421552/B7421552.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 8 - เปลี่ยนงานตัวเองดีกว่า..
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7417808/B7417808.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 9 - โอนถ่ายงานให้ลูกน้อง
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7425084/B7425084.html

-----------------------------------------------------------------------------

ต้นปี ค.ศ.1995 เจ้านายให้ผมไปมาเลเซีย เพื่อไปแก้ไขโปรแกรมที่ให้ลูกค้าใช้งาน เนื่องจากการขอให้ทางมาเลเซียแก้ไขข้อมูลนั้น ทำไปได้ช้ามากๆ ทำให้เจ้านายผมเสนอผมไปช่วยแก้ไขในสิ่งที่ประเทศไทยต้องการ แต่ปัญหาของผมไม่ได้อยู่ที่เรื่องการเขียนโปรแกรม แต่กลับไปอยู่ที่ ผมไม่เคยไปต่างประเทศเลย อีกทั้งภาษาในตอนนั้นถ้าจะให้อ่านก็ยังพอจะรู้เรื่องบ้าง ถ้าให้เขียนก็นานนิดหน่อย ถ้าให้พูดก็พูดได้น้อยมากๆ เอาไงดี

"เจ้านายครับผมไม่เคยไปต่างประเทศนะครับ แล้วนี่ต้องทำอย่างไรบ้างครับ"
"ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรหรอก ครั้งนี้ผมจะไปด้วยเพื่อจะได้ไปแนะนำตัวให้กับทางนั้นด้วย แต่ผมจะกลับก่อน"

ได้ฟังเจ้านายพูดอย่างนี้แล้วค่อยใจชื้นขึ้นหน่อย และ ตื่นเต้นมากกับการได้นั่งเครื่องบินไปเมืองนอกครั้งแรกในชีวิต

วันที่ไปถึงมาเลเซีย ผมกับเจ้านายไปเดินเล่นหาตึกของที่ทำงานก่อน ซึ่งอยู่ชานเมืองหลวงเป็น Office Area ทางเดินเป็นเนินเขาสูง กว่าจะเดินไปถึงตึกที่ทำงานซึ่งไม่ห่างจากโรงแรมมากนัก แต่ก็เอาเราสองคนหอบ เลยทีเดียว อีกทั้ง เรายังข้ามถนนแบบไทยๆเรา ไม่ใช้สะพานลอยอีกต่างหา ทำให้เราสองคนดูแตกต่างกับพวกเขาอย่างมาก

เมื่อเจอตึกที่ตั้งแล้ว เราก็เรียก TAXI ไปเที่ยว ซุนไกวัง กัน ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเหมือนสยาม หรือ มาบุญครอง บ้านเรา อยู่ในตัวเมืองหลวง

เราไปทานอาหารจีนกัน ในห้างซึงเราคิดว่า น่าจะคุ้นเคยกับเรากันมากที่สุด แต่เมนูก็เป็นภาษาจีน กับอังกฤษ ซึ่งเจ้านายก็ลองสั่งมาทานกัน 2-3 อย่าง อาหาร แพงมาก แถมรสชาติไม่ได้เรื่องเลย ช้าก็ช้า ส่งผิดก็มี ทำให้เราหงุดหงิด เลยไปหาอย่างอื่นทานกันต่อดีกว่า

ห้างที่นี่คนจีนเข้าเยอะมากๆ ส่วนคนมาเลย์ก็มีบ้าง มีคนผิวดำเพียงเล็กน้อย ภาษาที่ใช้ เขาใช้ทั้ง ภาษามาเลย์ ภาษาอังกฤษ และ ภาษาจีนกวางตุ้ง เป็นส่วนใหญ่ ทำให้ดูน่าตื่นเต้นดี

ออกจากซุนไกวัง เราก็ไปเที่ยว Central Market ซึ่งเขาบอกว่าเหมือน จตุจักร บ้านเรา แต่ผมว่า ของที่เขาขายน้อยมากๆ มีคนไทยขายของที่นั่นบ้าง แวะเข้าไป ก็ไปซื้อของมาฝากน้องๆ และ เพื่อนๆพอสมควร

ออกจาก Central Market เราก็เดินเข้าไปที่ China Town เดินซื้อของกิน เดินไปลักษณะการขายเหมือนที่ ซอยละลายทรัพย์บ้านเราเลย แต่ผมว่า ของบ้านเราถูกกว่า

จากนั้นผมกับเจ้านายก็เหนื่อยมากแล้ว จึงนั่งรถ TAXI กลับโรงแรม

เช้าวันรุ่งขึ้นผมแบกโน๊ตบุ๊กตัวใหญ่ ขึ้นไปตามเนินเขา ข้ามสะพานลอย กว่าจะเดินถึงตึกก็ทำให้ได้เหงื่อตกพอสมควร

ที่ทำงานในนั้นมีความแปลกแตกต่างกับของไทยตรงที่ เขามีคนหลากหลายเชื้อชาติทำงานร่วมกัน หันขวาคุยมาเลย์ หันซ้ายคุยจีน พอคุยกับเราใช้ภาษาอังกฤษ ผมอึ้งกับความสามารถทางภาษาของเขาอย่างมาก มิน่าเขาถึงเป็นศูนย์กลางการเขียนโปรแกรมของกลุ่มบริษัทฯ เพราะ กลุ่มบริษัทฯ ในตอนนั้นก็จะมี ฮ่องกง, มาเลเซีย, อินโดนีเซีย, นิวซีแลนด์, ฟิลิปปินส์ และ ไทย ที่ใช้โปรแกรมที่ทางมาเลเซียผลิต ซึ่งภาษาของเขาครอบคลุมและสามารถสื่อสารกับคนในเครือได้ทั้งหมด

ผมเรียนรู้ และได้รับมอบหมายงานมาให้เขียนโปรแกรม ซึ่งผมใช้เวลาไม่ถึง 10 วัน อีก 4 วันที่เหลือ ผมใช้เวลาไปกับการแก้ไข โปรแกรม หลัก เพื่อให้สามารถทำงานได้รวดเร็วขึ้น และ เขียนโน๊ตในส่วนที่แก้ไว้ว่า {wbj:dd/mm/yyyy:modify from ... because ...} เพื่อให้เขาเห็นว่า โปรแกรมของเขาช้าเพราะใช้วิธีการเก่าๆ และไม่ได้ใช้ความสามารถของคำสั่งในการเขียนโปรแกรมเลย ซึ่งโปรแกรมออกมามีผลเหมือนกัน แต่การทำงานของโปรแกรม การเขียนโปรแกรมง่ายกว่ามากๆ

ผมต้องอยู่ที่นั่นถึง 2 สัปดาห์ ได้ไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ เพื่อนที่นั่นพาไปเที่ยวแต่ละสถานที่แทบจะไม่ซ้ำกันเลย และ พาไปทานข้าวเย็นด้วยเพราะเห็นว่า ผมพูดภาษาได้ไม่คล่อง วันไหนที่เขาไม่พาไปทานข้าว อาหารกันตายที่ง่ายที่สุด คือ KFC หน้าโรงแรม แค่ชี้ก็ ได้กินแน่นอน หรือ ไม่ก็เข้าไปกับ บุฟเฟ่ในโรงแรมไปเลยไม่ต้องสนใจใคร กินเสร็จก็ลงเบอร์ชื่อห้องเอาไว้

ผมกลับมาก็ต้องเข้ามารายงานเรื่องต่างๆให้กับเจ้านายรับทราบถึงการทำงาน เจ้านายถามผมว่า

"คุณไปแก้ไขโปรแกรมเก่าๆของเขาหมดเลยหรือ?"
"ทางนั้นเขาต่อว่ามาหรือครับ? ผมขอโทษครับ..."

. - . - . - . - . - . - . - . - . - .

(อ่านต่อตอนหน้านะครับ...)

ข้อคิดที่ได้รับ

- ผมกับเจ้านายค่อนข้างสนิทกันในช่วงเวลานั้น เพราะเราเข้ามาไร่เรี่ยกันมากห่างกันแค่ปีเดียว ดังนั้น การไปมาเลเซียครั้งนี้เหมือนกับไปเที่ยวกับพี่ชายมากกว่าไปเที่ยวกับเจ้านาย

- มาเลเซียมีคนหลายหลายเชื้อชาติเข้าไปอยู่ในนั้น โดยปกครองโดยคนมาเลย์เอง ซึ่งรัฐบาลมาเลเซีย บังคับให้เรียนภาษามาเลย์และสอบเข้ามหาลัยด้วยภาษามาเลย์ ดังนั้น คนจีนในมาเลเซียที่มีเงินบ้างจะส่งลูกเรียนโรงเรียนจีน หรือ โรงเรียนสองภาษา และส่งลูกไปเรียนต่างประเทศกันมาก โดยเฉพาะที่ นิวซีแลนด์, ออสเตรเลีย เป็นต้น ทั้งนี้ เพื่อนผมบอกว่า มันถูกกว่าการเข้าไปเรียนมหาลัยของมาเลเซีย เพราะต้องเข้าไปเรียนภาษามาเลย์เพิ่มเติม

- การดำเนินการธุรกิจของมาเลเซียในยุคนั้น ผมคิดว่า เหมือนกับการทำธุรกิจของคนไทยอย่างมาก ทั้งนี้อาจจะแตกต่างตรงที่ สินค้าบางอย่าง ที่มีราคาถูกกว่า เพราะส่งผ่านมาทาง สิงคโปร์ โดยเสียภาษีค่อนข้างต่ำ

- การที่เป็นวัฒนธรรมผสมทั้งภาษาและวัฒนธรรม กลับเป็นข้อดี เพราะทำให้พนักงานต้องปรับปรุงภาษาของตนให้คุยได้ทั้งหมด

"มันมีข้อดีในข้อเสียเสมอหากเรามองมันในทางที่ดี"

- ผมเป็นคนคิดเร็วเขียนโปรแกรมเร็ว อีกทั้ง ภาษาที่เขาใช้เป็นภาษา PASCAL ที่ผมถนัด ดังนั้นการเข้าไปเขียนโปรแกรมที่มาเลเซีย งานที่เขาคิดว่าน่าจะทำ 14 วัน ผมก็ทำเพียง 10 วัน

- การที่ผมปรับปรุงโปรแกรมหลักของทางมาเลเซีย ทำให้ผมได้เข้าใจว่า จริงๆแล้ว มาเลเซียเขียนโปรแกรมไม่ได้เก่งกาจเหมือนคนไทยเลย แถมยังใช้แนวทางวิธีของคนหัดเขียนโปรแกรมอีก ทำให้ผมต้องแก้ไขโปรแกรมต่างๆ เพื่อพยายามทำให้โปรแกรมสำหรับลูกค้าของผมเร็วขึ้น แต่เนื่องจาก ผมแก้ไข ผมจึงต้อง เขียนสัญญลักษณ์และชื่อของผมไว้ว่า ผมแก้วันที่เท่าใด แก้จากอะไร และ สาเหตุที่แก้ไขอย่างไร เพื่อที่จะให้คนอื่นที่พบว่ามันมี ความผิดพลาดได้ตามหาตัวคนแก้ไขได้ถูกต้อง จนทำให้ทีมเขียนโปรแกรมที่นั่น ทำตามแนวทางการเขียนของผมซึ่งการปรับปรุงอะไร ก็จะสามารถแก้ไขและอ้างอิงถึงบุคคลที่แก้ไขโปรแกรมได้

- การเขียนถึงสัญลักษณ์แทนตัว wbj ของผมทำให้คนรุ่นหลังที่มาเรียนรู้โปรแกรม รู้จักผมไปโดยปริยาย แค่เห็นเมล์ผมแล้วลงท้ายว่า Wiboon Joong (wbj) เขาก็จะถามถึงการแก้ไขโปรแกรมในยุคนั้นๆ ซึ่งทำให้ผมปลื้มอยู่หลายๆครั้ง นั่นเป็นการสร้างแบรนด์ของตัวผมเองเป็นครั้งแรกโดยไม่ได้ตั้งใจ

-----------------------------------------------------------------------------------

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 11 - ได้มือขวา
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7439474/B7439474.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 12 - เครื่อง Server มีปัญหา
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7442344/B7442344.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 13 - อบรมพร้อมกับประชุมด้วยเลย
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7446652/B7446652.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 14 - ลุยไปยังไงก็ตาย ลุยเลย...
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7451348/B7451348.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 15 - บทเรียนจากการบังคับ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7458441/B7458441.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 16 - มาเลย์ทึ่ง
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7461463/B7461463.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 17 - ที่ปรึกษาเข้าประเทศไทย
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7470280/B7470280.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 18 - เจาะลึกให้ถึงแก่น
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7486689/B7486689.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 19 - จัดระบบให้เวียดนาม
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7495522/B7495522.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 20 - พนักงานพอใจไม๊?
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7497764/B7497764.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 21 - ฝ่าวิกฤติเศรษฐกิจปี 40
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7504720/B7504720.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 22 - กำแพงวัด ที่มีรอยตำหนิ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7512058/B7512058.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 23 - ช่วงเวลาขยายกิจการ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7529263/B7529263.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 24 - ทุ่มเทด้วยใจ ได้ใจตอบแทน
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7543385/B7543385.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 25 - ซื้อตัวกับการวัดใจ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7552106/B7552106.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 26 - พนักงานกลางคืน
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7568204/B7568204.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 27 - ความสงบสยบความเคลื่อนไหว
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7574934/B7574934.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 28 - กลยุทธ์ดึงพนักงานไม่ให้ลาออก
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7585141/B7585141.html

wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 29 - ยกเครื่องทั้งระบบ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7596543/B7596543.html

แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 52 01:30:06

แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 52 01:14:07

แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 52 00:25:58

แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 52 12:44:19

แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 03:41:54

แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 52 14:18:33

แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 52 16:06:40

จากคุณ : wbj - [ 19 ม.ค. 52 16:07:28 ]