แด่องค์กรที่แสนรัก
เป็นการ เขียนประสบการณ์การทำงานในองค์กรอันดับหนึ่งของประเทศและของทั่วโลกในสาย อาชีพนี้ ตลอดระยะเวลา 15 ปี 2 เดือนที่อยู่ในองค์กรแห่งนี้ ซึ่งเรื่องทั้งหมดมีโครงเรื่องจากเรื่องจริง อาจจะมีการดัดแปลงเพื่อทำให้เนื้อเรื่องสอดประสาน และ จัดอยู่ในกลุ่มเดียวกัน ทั้งนี้ จุดประสงค์ก็เพื่อที่จะถ่ายทอดประสบการณ์ในแนวการบริหารจัดการ การพัฒนาความคิด และ ทางด้านอื่นๆ กับเพื่อนๆเท่านั้น...
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 1 - สมัครงาน
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7400209/B7400209.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 2 - ตกลงการทำงาน
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7402344/B7402344.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 3 - เริ่มงานวันแรก
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7405223/B7405223.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 4 - เป็นคนของใคร
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7408009/B7408009.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 5 - เริ่มเรียนรู้แผนกอื่นที่เกี่ยวข้อง
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7409476/B7409476.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 6 - รายงาน กับ ฟ้อง ไม่เหมือนกันนะ...
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7410604/B7410604.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 7 - แผนกบัญชี
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7413611/B7413611.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 7.5 - เป็นฑูต หรือ เป็นพวก ?
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7421552/B7421552.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 8 - เปลี่ยนงานตัวเองดีกว่า..
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7417808/B7417808.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 9 - โอนถ่ายงานให้ลูกน้อง
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/01/B7425084/B7425084.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 10 - ไปนอกครั้งแรก
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7435824/B7435824.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 11 - ได้มือขวา
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7439474/B7439474.html
-----------------------------------------------------------------------------
หลังจากทำให้ อะรินต๊ะ เป็นที่ยอมรับของเจ้านายและเจ้านายใหญ่แล้ว ผมก็ต้องไปมาเลเซียเพื่อไปปรับปรุงโปรแกรมสำหรับลูกค้าอีกครั้งหนึ่ง ในการปรับปรุงครั้งนี้เป็นการสร้างข้อมูลเพิ่มในระบบงานใหญ่ และ เขียนโปรแกรมในการประมวลผลและออกรายงานใหม่หมด มีกำหนดให้ 2 สัปดาห์เช่นเคย
เมื่อเข้าไปในสถานที่ทำงานในมาเลเซีย ก็เข้าไปทักทายหัวหน้าใหญ่ และ เพื่อนๆประมาณ 20 กว่าชีวิตที่นั่น ผมอาจจะคิดไปเองว่า ที่นั่นเหมือนจะเป็นมิตรกับผมมากขึ้น
หลังจากทักทายเสร็จ ก็เข้าไปนั่งในทีมเขียนโปรแกรม มีการอธิบายโครงสร้างของการสร้างแฟ้มข้อมูลหลักสำหรับระบบ เขาให้เวลาผม 3 ชั่วโมงแต่ผมก็ใช้เวลาไม่ถึง ชั่วโมงก็เสร็จเรียบร้อยและก็ของานเพิ่ม หลังจากนั้นเขาก็อธิบาย Flow ของโปรแกรมให้เพื่อจะได้เขียนการประมวลผลข้อมูล และออกรายงานต่อไป
ที่แปลกใจคือ นอกจากมีชื่อของผมที่ระบุการแก้ไขว่าได้แก้ไขอะไรไปวันไหนเพื่ออะไรแล้ว บางหมายเหตุของผมก็ถูกลบและใช้คำสั่งของผมไปเลย แต่ที่สะดุดตาที่สุดก็คือ มีหมายเหตุของชื่อเพื่อนในนั้น เขียนเหมือนผมอยู่หลายคน ตอนทานข้าวกลางวัน เลยถามพวกเขาถึงเรื่องเหล่านั้น ผลสรุปว่า เจ้านายใหญ่ของเขาสั่งให้พวกเขาเขียน Comment ให้เหมือนกับผม ทำให้ผมต้องขอโทษพวกเขาที่ทำให้พวกเขาเดือดร้อน แต่ก็ได้รับคำตอบมาในเชิงว่า ผมได้สร้างให้ระบบการเขียนโปรแกรมของเขาดีขึ้น ซึ่งพวกเขาพอใจกับการกระทำของผม
หลังจากทานข้าวเสร็จผมก็ขึ้นมาทำงานต่อ ใช้เวลาจนเลิกงาน แต่ก็ไม่มีใครกลับบ้าน ผมก็เลยอยู่เขียนต่อเหมือนพวกเขา ซึ่งทำให้รู้ว่าไม่ใช่เพียงคนไทยในที่ทำงานผมเท่านั้นที่ทำงานเกินเวลา แต่คนในมาเลเซียเองก็ทำเช่นนี้เหมือนกัน ดูเหมือนว่า การทำงานของพวกเราจะทุ่มเทกับการทำงานกันตั้งแต่เริ่มเข้าทำงานจนกว่าจะล้าในการทำงานกันจริงๆ
เสาร์และอาทิตย์ที่ทำงานหยุด ผมก็ได้นอนเล่นบ้างเพื่อผ่อนคลาย ไปเที่ยวเดินห้างบ้าง และ ในวันจันทร์ของสัปดาห์ถัดมา มีผู้จัดการแผนกประมวลผลข้อมูลให้กับลูกค้า ซึ่งเป็นแผนกเดียวกับผม เข้ามาขอพบและเข้ามาคุยด้วยถึงรายงานที่ประเทศไทยทำออกมาว่า มีลักษณะเช่นใด ทำให้ผมต้องอธิบายหลักการคร่าวๆให้ฟัง เมื่อฟังเสร็จ ผู้จัดการท่านนั้นก็ขอโปรแกรมของผมเพื่อใช้ในการออกรายงาน ซึ่งผมก็เสนอไปว่าจะส่งให้หลังจากที่ผมกลับมาเมืองไทยแล้ว
ในวันพุธของสัปดาห์ที่ 2 ผมก็เขียนโปรแกรมทั้งหมดเสร็จ และ ตรวจสอบเสร็จตามความต้องการของฝ่ายบริการลูกค้า ในวันถัดมาก็มีการเรียกประชุมทีมงานที่ผมทำงานด้วยซึ่งเขาก็บอกให้ผมเข้าประชุมด้วย ในการประชุมครั้งนั้น ไม่ได้เป็นการประชุมกันจริงๆ แต่เป็นการสอบถามถึงโปรแกรมที่ผมเขียนให้กับทางประเทศไทย ที่ผมออกแบบให้ อรินต๊ะ ทำ ซึ่งผมก็ใช้เวลา 3-4 ชั่วโมงในการอธิบายด้วยภาษาง่ายๆ ถูกๆ ผิดๆ แต่อาศัย การเขียน Flowchart ให้กับทางมาเลเซีย และ อธิบายตาม Flowchart ทำให้เห็นภาพของการประมวลผลทั้งหมด รวมไปถึงการออกรายงาน ไม่เคยพูดภาษาอังกฤษได้มากๆเท่านี้มาก่อนเลย เหตุการณ์บังคับให้พูดและอธิบาย ซึ่งทำให้ผมเริ่มกล้าที่จะพูดมากขึ้น สื่อสารมากขึ้น และ ต้องการที่จะเรียนทางด้านภาษามากขึ้นด้วย เนื่องจากหากให้อธิบายอีกครั้ง ก็อยากที่จะอธิบายได้ดีกว่าในครั้งนี้
วันสุดท้ายของการทำงาน เจ้านายใหญ่ของที่นั่น ได้เข้ามาขอบคุณและพูดในทำนองว่าอีก 2 สัปดาห์เรามาเจอกันใหม่ ซึ่งเขาขอเจ้านายผมไว้แล้ว
กลับถึงเมืองไทยก็เข้าไปรายงานความคืบหน้าให้กับเจ้านายเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ เจ้านายกลับบอกผมว่า
"ทางมาเลเซียขอให้คุณบินไปช่วยงานในอีก 2 สัปดาห์ข้างหน้าประมาณ 2-3 เดือน เพื่อไปเขียน รายงาน เหมือนที่ อะรินต๊ะ เขียน ซึ่งผมปฎิเสธไป งานที่นี่คุณยังต้องรับผิดชอบไม่สามารถให้คุณไปได้คุณเข้าใจผมนะ แต่ว่า ผมจะให้คุณทำงานสลับระหว่างมาเลเซียกับประเทศไทย ประเทศละ 2 สัปดาห์ คุณคงไม่ว่าผมนะ"
"ครับได้ครับ ดีเหมือนกันครับ อยู่ที่นั่น 2 สัปดาห์ผมก็คิดถึงบ้านครับ"
หลังจากนั้น 2-3 วัน เครื่องในองค์กรของผมเกิดมีปัญหาทั้งระบบ ไม่มีเครื่องใดสามารถเข้าโปรแกรมอะไรได้เลย ทำให้ผมต้องเข้าไปตรวจเช็คในห้อง Server ว่าเครื่อง Server ของผมมีปัญหาอะไร เมื่อเห็นหน้าจอของ Server ลมแทบจับ เพราะไม่สามารถบู๊ตเครื่อง Server ให้เข้าระบบ Novel Netware ได้ ลองอยู่หลายครั้งก็ไม่สำเร็จ ทำให้ต้องตัดสินใจทำการ Format เครือง Server ใหม่ และ ลงโปรแกรมใหม่ทั้งหมด
ผมเริ่มทำการลง Novel Netware ใน Server ใหม่ตั้งแต่เที่ยงวัน ซึ่งการลงระบบ Netware เข้าไปใน Server สมัยนั้น จะต้องมีแผ่นดิสเก็ตประมาณ 20-30 แผ่นเห็นจะได้ เพื่อลงระบบ และต้องเปลี่ยนแผ่นดิสต์เข้าๆ ออกๆ ตามที่โปรแกรมสั่ง เมื่อลงเสร็จก็ต้องรอให้เครื่องตรวจสอบ Harddisk ทั้งหมดถึง 3 รอบเพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่า Harddisk ไม่มีจุดที่มีปัญหา กว่าจะเสร็จก็เกือบเที่ยงคืน ผมถึงจะสามารถลงโปรแกรมป้อนข้อมูล และ โปรแกรมอื่นๆ รวมทั้งเอา tape backup ที่เก็บไว้มาลงในระบบให้สมบูรณ์
กว่าระบบจะเสร็จก็ปาเข้าไป 6 โมงเช้าของวันใหม่ ผมเลยขอนอนที่ห้องทำงานผม พร้อมกับเพื่อนจากส่วนกลางที่เข้ามาช่วยทำ ตื่นอีกทีก็ประมาณ 9 โมงเช้า เพราะรู้สึกว่ามีคนคุยกันเสียงดังกันนอกห้องผม ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเขินเหมือนกันที่นอนในห้องทำงาน คุณหน่อยเห็นผมตื่นขึ้นมาก็รีบเข้ามาหาทันทีเลย
"พี่จุง... น้องๆป้อนข้อมูลไม่ได้ค่ะ พี่ช่วยมาดูหน่อย..."
. - . - . - . - . - . - . - . - . - .
(อ่านต่อตอนหน้านะครับ...)
ข้อคิดที่ได้รับ
- การทำงานเสร็จเร็วแล้วรอให้ถึงเวลาค่อยเอางานไปส่งนั้น ผมคิดว่า มันทำให้เราเองเสียโอกาส และทิ้งเวลาอันมีค่าไปอย่างเปล่าประโยชน์ ส่วนใหญ่ การทำงานของผมถ้าเสร็จและทดสอบจะคิดว่าไม่มีปัญหาแล้วก็จะเอางานไปส่งเลย และ ของานใหม่ในการทำงานต่อไป การทำเช่นนี้ในช่วงการเขียนโปรแกรม ทำให้ผมติดนิสัยการทำงานที่ทุ่มเทสุดตัว แต่ในตอนนั้นผมใช้เวลาเกือบทั้งหมดในการทำงาน แต่ปัจจุบัน ผมจะทำงานเพียง 8-9 ชั่วโมงที่อยู่ในองค์กรให้มีค่ามากที่สุดและทำงานอย่างเต็มที่ และ ผมปลูกฝังให้น้องๆของผมในปัจจุบันทำงานอย่างทุ่มเทเต็มเวลาเข้าออกเท่านั้น และ การทำงานล่วงเวลาของหน่วยงานใด เท่ากับ หน่วยงานนั้นมีปัญหา หรือ จำเป็นจริงๆที่จะต้องมีเท่านั้น
- ในสภาพแวดล้อมของคนไทย ใครทำเรื่องอะไรเด่นกว่า มักจะโดนโจมตี หรือ โดนอิจฉา จนทำให้คนไทยส่วนใหญ่ไม่กล้าที่จะเสนอสิ่งที่ดีๆ เพราะคนไทยเรายังคิดว่า คนไทยด้วยกันเองไม่เก่ง ต้องเอามาจากต่างประเทศ ถึงจะดี การปลูกฝังที่ผิดๆเหล่านี้ ทำให้คนไทยกลับมองคนไทยด้วยกันเองแบบไม่ให้เกียรติ แต่กลับให้เกียรติฝรั่งที่บางคนรู้เรื่องน้อยกว่าคนไทย มีความสามารถน้อยกว่าคนไทย เสียอีก แต่ในมาเลเซียกลับยอมรับในความสามารถของแต่ละบุคคลและยอมรับในความเป็นตัวของตัวเองในแต่ละคนได้มากกว่า ทั้งนี้อาจจะสืบเนื่องจากการที่มีชนหลายเชื้อชาติอยู่ในประเทศ ทำให้การปรับตัวและการยอมรับนับถือคนกันมีมาก
- การที่หมายเหตุที่ผมเขียนได้ถูกลบไปนั้น เนื่องจาก การเขียนโปรแกรมของทีมงานมาเลเซียใช้การเขียนแบบธรรมดาๆ ซึ่งมีความยาวประมาณ 5-10 บรรทัด ในขณะที่ผมใช้คำสั่งเพียง 1-2 บรรทัดเท่านั้น การที่เขาลบไปผมก็ไม่แปลกใจเพราะ ถ้าไม่ลบเขาก็จะเสียชื่อเสียงได้ เนื่องจากใช้วิธีการที่ยุ่งยาก และ ทำให้โปรแกรมช้าไปด้วย
- เมื่อเกิดปัญหาขึ้น ผมต้องรับผิดชอบเพื่อให้น้องๆต้องป้อนข้อมูลให้ทัน เพราะงานของที่นี่ทำงานกันวันต่อวัน หากมีการคั่งค้างนานๆ จะทำให้ส่งข้อมูลได้ล่าช้ากว่ากำหนด ซึ่งอาจจะเสียค่าปรับจากลูกค้าได้ การทำงานทั้งคืน หามรุ่ง หามค่ำ ก็เพื่อไม่ให้องค์กรเสียหาย อีกทั้งยังแสดงความรับผิดชอบ ซึ่งในขณะนั้น ผมไม่เคยได้รับ OT หรือ เงินพิเศษใดๆในการทำงานเลย
- ความทุ่มเทให้กับงานก็ต้องคำนึงถึงสุขภาพของตนเองด้วย เพราะ "งานเป็นเพียงส่วนเล็กๆในชีวิตของเรา"
-----------------------------------------------------------------------------------
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 13 - อบรมพร้อมกับประชุมด้วยเลย
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7446652/B7446652.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 14 - ลุยไปยังไงก็ตาย ลุยเลย...
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7451348/B7451348.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 15 - บทเรียนจากการบังคับ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7458441/B7458441.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 16 - มาเลย์ทึ่ง
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7461463/B7461463.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 17 - ที่ปรึกษาเข้าประเทศไทย
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7470280/B7470280.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 18 - เจาะลึกให้ถึงแก่น
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7486689/B7486689.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 19 - จัดระบบให้เวียดนาม
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7495522/B7495522.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 20 - พนักงานพอใจไม๊?
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7497764/B7497764.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 21 - ฝ่าวิกฤติเศรษฐกิจปี 40
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7504720/B7504720.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 22 - กำแพงวัด ที่มีรอยตำหนิ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7512058/B7512058.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 23 - ช่วงเวลาขยายกิจการ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7529263/B7529263.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 24 - ทุ่มเทด้วยใจ ได้ใจตอบแทน
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7543385/B7543385.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 25 - ซื้อตัวกับการวัดใจ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7552106/B7552106.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 26 - พนักงานกลางคืน
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7568204/B7568204.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 27 - ความสงบสยบความเคลื่อนไหว
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7574934/B7574934.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 28 - กลยุทธ์ดึงพนักงานไม่ให้ลาออก
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7585141/B7585141.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 29 - ยกเครื่องทั้งระบบ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7596543/B7596543.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 30 - ผลอยู่ที่ไหน...
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7603982/B7603982.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 31 - ทีมควบคุมคุณภาพ แต่โดนควบคุม
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7609860/B7609860.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 32 - จากหัวสมอง สู่กระดาษ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7635568/B7635568.html
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 33 - มีไฟ...ไฟก็เผาตัวเอง
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7643389/B7643389.html
แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 52 14:17:10
แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 52 01:32:37
แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 52 01:13:27
แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 52 00:30:50
แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 52 12:41:04
แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 03:29:43
แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 52 14:17:47
wbj - แด่องค์กรที่แสนรัก - 12 - เครื่อง Server มีปัญหา
... เข้ามาดู