 |
บทโศก ฉัน กับ เจ้านาย ตอนที่ 1
บทโศก ฉัน กับ เจ้านาย
ตอนที่ 1: ภูมิหลัง
เราเป็นเด็กต่างจังหวัด เกิดและเรียนจบมาจากมหาวิทยาลัยในต่างจังหวัด
เอาเป็นว่า ... เรียนตั้งแต่เริ่ม ประถม มัธยม มหาวิทยาลัย
ล้วนแต่อยู่ในต่างจังหวัด
นิสัย ความเห้_ (อุ๊ย! ต้องเรียกว่าความประพฤติ) ก็ ... ทำมาทุกอย่าง
ยิงนก ตกปลา ชกต่อย ลักเล็กขโมยน้อย ทอยเหรียญ เซียนพนัน .... เราทำมาหมด!
(แต่ตอนนี้เลิกแล้ว หลายอย่าง ... 555 -- อยากรู้รายละเอียด ก็ขอหลังไมค์)
สมัยเรียนชั้นประถม ... เกือบ ๆ จะเรียน Temple School
แม้ไม่ใช่ Temple School แต่สภาพ ไม่ต่างกัน (อาจจะแย่กว่า)
พอเรียนชั้นมัธยม เริ่มจากโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา (โรงเรียนคนยาก)
ขออนุญาตเรียก โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา ว่า โรงเรียนคนยาก นะครับ
เนื่องจากแต่ละโรงเรียน (นับเท่าที่เห็น) มักจะไปตั้งในถิ่นทุรกันดาร
เช่น ตำบล หรือหมู่บ้านที่อยู่ห่างไกล การคมนาคมไม่สะดวก (แต่มีประชากรมาก) เป็นต้น
ซึ่งโรงเรียนของเรา ก็เป็น หนึ่งในจำนวน โรงเรียนคนยาก ที่มีอยู่
หลายคนอาจจะเห็นขัดแย้ง
แต่เราขอเรียกตามสิ่งที่สัมผัสมาก็แล้วกันนะครับ
ปัจจุบัน โรงเรียนคนยาก ได้รับการพัฒนาไปแล้วพอสมควร
หลายโรงเรียน ได้หลุดพ้นจาก คำว่า โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา ไปแล้ว
ล่าสุด ... เรากลับไปเยี่ยมโรงเรียนเก่า
เราจำแทบไม่ได้!
Oh ! My God!
เขาพัฒนาแล้ว!!
เพราะมันมีตึก (อาคารเรียน) ที่เป็นคอนกรีต ขึ้นมาแทนอาคารเรียน เล้าหมู อันที่รัก และจดจำของเราไปแล้ว
หลังจากจบชั้น มัธยมต้น
เราก็ได้มีโอกาสมาเรียนต่อชั้นมัธยมปลายในโรงเรียนประจำอำเภอ
มันดูหรูมากสำหรับเรา (ในสมัยนั้น)
เพราะมีครูเยอะ จำได้ว่า มีครูกว่า 20 ท่าน
มีนักเรียน กว่า 1,200 คน
(โรงเรียนเล้าหมู ... เอ๊ย ไม่ใช่ ..... ต้องเป็นโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาซิ มีครู เพียง 5-6 ท่าน และนักเรียนเพียงแค่ 400 คนเท่านั้นเอง)
มีตึก (อาคารเรียน) หลายหลัง บางอาคารเรียนมีหลายชั้น
เท่าที่จำได้ อาคารเรียนที่สูงที่สุด -- 4 ชั้น
เราตื่นเต้นมาก!
แต่ที่ได้เรียนต่อชั้นมัธยมปลาย ก็เพราะมีครูท่านหนึ่งรับอุปการะ
ซึ่งต้องขอขอบพระคุณคุณครูท่านนั้นเป็นอย่างสูง
ทุกวันนี้เรายังติดต่อท่านอาจารย์อยู่ครับ
เราเรียนจบชั้น ม. 6 ด้วยเกรดเฉลี่ยอยู่ในระดับต้น ๆ ของโรงเรียน
(ขอคุยโม้หน่อยนะ)
สำหรับการเรียนชั้นมหาวิทยาลัย
เป็นเรื่องที่โชคดีของเรา (สำหรับตอนนั้น) ที่สามารถสอบติดโควต้า
เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยของรัฐ แห่งหนึ่งในภาคเหนือตอนล่าง
โดยสอบได้ในคณะวิศวกรรมศาสตร์
ด้วยความที่เป็นเด็ก Country (เด็กบ้านนอก)
พอสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยได้ ก็ดีอกดีใจ
พอเข้าเรียน จริง
พบว่า -- เราเรียนแย่กว่าที่คิดแฮะ
เอาเป็นว่า ขอสรุปละกัน
เรียนมหาวิทยาลัย 4 ปี (บวก 1 Summer) ผ่านไปไวเหมือนโกหก
เราเรียนมหาวิทยาลัยจบมาโดยได้เกรดทุกตัวที่มหาวิทยาลัยกำหนด
คือ ได้เกรด ตั้งแต่ E (F), D, C, B, A (เกรด A ที่ได้มา มีจำนวนจำกัด จึงขอไม่เอ่ยถึงว่าวิชาใด!), และ W
(ถ้ามหาวิทยาลัย มีเกรดอื่น นอกจากนี้ เราคงได้ติด Transcript บ้างล่ะ ... 555)
แต่เราก็ทำกิจกรรม อื่น ๆ หลายอย่าง
ตอนต่อไป: ปฐมบท ฉันกับเจ้านาย
Byonya (31-1-2552)
(ผม Post ไว้ใน Blog ด้วยครับ)
จากคุณ :
byonya  
- [
31 ม.ค. 52 03:47:15
]
|
|
|
|
|
|
... เข้ามาดู
เข้ามาอ่านครับ...