ความคิดเห็นที่ 1 ทำกิจการเอง รวยกว่าแน่นอนครับ และก็มีโอกาสจะเจ๊งล่องจุ๊นได้เหมือนกัน แต่เป็นลูกจ้าง เจ็บตัวก็แค่ตกงาน ไม่มีทางเจ๊งล่องจุ๊น แต่ก็ไม่มีทางรวยเหมือนเจ้าของกิจการแน่นอน มันอยู่ที่ว่าเราพอใจชีวิตแค่ไหน มีความสุขกับอะไรมากกว่าครับ เลือกให้เหมาะกับตัวเอง เป็นดีที่สุด วิ่งตามคนอื่นเหนื่อยตาย จากคุณ : jaminonez - [ 4 ก.พ. 52 08:17:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมพอใจทำงาน office ครับ และไม่คิดจะทำธุรกิจส่วนตัวเลยครับ   ผมคิดว่าธุรกิจส่วนตัวเป็นเรื่องดีครับ แต่คิดว่าบางธุรกิจที่เราทำไม่ยั่งยืนครับ เพราะไม่รู้ว่าจะสามารถดำเนินงานได้เป็น 20-30 ปีหรือเปล่า เพราะบางธุรกิจ 4-5 ปีแรกก็ไปได้สวย แต่ปีหลังก็ตกม้าตายก็เยอะ ผมเลยคิดว่า "ความยั่งยืน" ที่ผมกลัว เพราะเราพนักงานทั่วไปคงไม่มีทุนหนาขนาดยืดชีวิตกิจการให้ได้ยาวสักเท่าไหร่ จากคุณ : ตาชิโบ - [ 4 ก.พ. 52 08:28:52 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เห็นด้วยกับ 2 ท่านด้านบนครับ ... จากคุณ : D_YONG - [ 4 ก.พ. 52 08:35:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทำสองอย่างเลย จะได้คุยได้หมด ^^ จากคุณ : กะต่อ - [ 4 ก.พ. 52 09:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เราว่าแล้วแต่ความชอบ ความถนัด ของแต่ละคนมากกว่าค่ะ  อย่างเราถนัดค้าขายส่วนตัวมากกว่าทำงานแบบออฟฟิสน่ะ  เคยทำมาแล้วทั้งสองค่ะ  เลยสามารถตอบได้เต็มปากว่าชอบแบบไหนมากกว่ากัน - ไม่อยากทำงานเข้างาน 8 โมง ออกงาน 5 โมง อันนี้ไม่จริงค่ะ  ส่วนใหญ่ทำงานของตัวเอง  ใช้เวลามากกว่าทำงานบริษัทค่ะ ตอนขายของตลาดนัด เราต้องตื่นตี4 ออกบ้านตี4กว่า นั่งรถเมล์ไปซื้อของแต่เช้ามืดที่สำเพ็ง  เป็นลมบนรถเมล์หลายรอบแล้ว -_-'  ตอนนี้ขายของทางเนตบางทีตื่นเที่ยงแต่กว่างานจะเสร็จบางครั้งเช้าของอีกวันน่ะ - ไม่ชอบฟังคำสั่งใครอยากทำงานอิสระ เจอลูกค้าด่าก็บ่อยค่ะ  บางทีเราไม่ผิด ลูกค้าผิด แต่ลูกค้าคือพระเจ้า T-T เราก็ต้องทนให้เค้าด่า  ถ้าทนไหวก็ทนไป  ถ้าทนไม่ไหวก็ไม่ต้องขายลูกค้ารายนั้นแต่ก็ขาดรายได้ตรงนั้นไปอีก - เจ้าของกิจการ รวยกว่า ถูกอย่างเจ้าของกระทู้ว่า  รวยกว่าก็มี  เจ๊งไปก็เยอะ  ความเสี่ยงมันมากกว่าค่ะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 4 ก.พ. 52 09:06:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้ามีเงินทุนมากพอ เป็นเจ้าของกิจการจะสบายกว่าลูกจ้างแน่ ๆ ครับ แต่กว่าจะถึงจุดนั้น มันไม่ง่ายหรอกครับ สำหรับผมประเมินไว้แล้วว่า ถ้าจะทำอะไรให้สบายล่ะก็ 1 ล้านบาทขึ้นไป เป็นอย่างน้อย ไม่อย่างนั้น คุณก็ต้องมาทำงานให้กิจการตัวเอง ซึ่งอาจจะหนักกว่าเป็นลูกจ้างก็ได้ จากคุณ : MAX - [ 4 ก.พ. 52 09:23:04 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตัวผมเองนะครับ ท่องคำนึงมาตลอด (เป็นหัวหมาดีกว่าเป็นหางราชสีห์) ไม่ได้ด่าใครนะครับ ผมท่องคำนี้มาตลอดและใฝ่ฝันจะมีธุรกิจตัวเองมาตลอด แต่ผมเองก็เป็นหางราชสีห์มา 10 ปีกว่าแล้ว และยังไม่ละทิ้งความฝันครับ เพราะผมเชื่อครับ ทำงานออฟฟิส ตำแหน่งสูงเท่าไหร่ก็ไม่พอ เพราะจะมีคำสั่งมาให้เราหันซ้ายหันขวาอยู่ดี แม้แต่ MD บริษัท ก็ยังมีนายในระดับ region มานั่งสั่งนโยบายต่างๆ หรือแม้แต่นายใหญ่ที่ headquater ก็ยังต้องรับฟังนโยบายจากบอร์ดผู้ถือหุ้น(ก็เจ้าของนั่นแหล่ะ) ผมเลยฝันอยากมีอาณาจักรส่วนตัว อาจไม่ได้ใหญ่โต อาจไม่ได้ร่ำรวย แต่ไม่ต้องมีคนมาออกคำสั่งกับเรา เราเลือกเดินทางของเรา ตามความฝันและความเชื่อ ผนวกกับประสบการณ์ของเราได้ นานาจิตตัง ไม่มีใครผิดใครถูกครับ เป็นเรื่องของความชอบไม่ชอบมากกว่านะ ^^/ จากคุณ : ว่าวน้อยลอยชมสวน - [ 4 ก.พ. 52 09:36:58 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ความเสี่ยงสูงกว่า ผลตอบแทนต้องดีกว่าอยู่แล้วครับ อีกอย่าง เจ้าของกิจการ อาจจะไม่รู้ทุกเรื่อง เพียงแต่รู้ในบางสิ่งของหลายเรื่อง แล้วใช้เงินที่หาได้ จ้างคนที่รู้จริง ๆ ในเรื่องนั้นมาทำงานให้ ส่วนจะเจ๊งไม่เจ๊ง อันนั้น ผมว่ามันขึ้นอยู่กับหลายอย่างนะ สักแต่ว่าเปิด ไม่ได้ดูตาม้าตาเรือ ผมว่ายังไงก็เจ๊งครับ จากคุณ : Pixzz - [ 4 ก.พ. 52 09:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตามธรรมดาของคนกำลังมีไฟ ก็จะมีความฝันอันยิ่งใหญ่เช่นนั้น แต่โลกความจริงแล้ว ยังมีอะไรที่เราต้องพิจารณาอีกเยอะ จากคุณ : ky2net - [ 4 ก.พ. 52 09:50:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สิ่งที่ยากในการเป็นเจ้าของกิจการ(ของคนที่ไม่มีพื้นฐานมาก่อน) คือ การเปลี่ยนจากชีวิตเดิมๆเช่น เปลี่ยนจากลูกจ้าง หรือนักเรียน มาเป็นเป็นเจ้าของกิจการ แต่สิ่งที่ยากที่สุด คือ ตอบคำถามแรก จะทำอะไร??? พอเริ่มลงมือทำ ก้าวที่ 2 3 4 ไม่ยาก การเป็นเจ้าของไม่ได้มีอิสระมากขึ้นนะครับ กลับตรงกันข้าม บางครั้งอยากหยุดแต่ลูกค้าต้องการสินค้า หยุดไม่ได้ โดยเฉพาะตอนเริ่มใหม่ๆ ต้องทุ่มเทให้เต็มที่ ทนเหนื่อย ทนร้อน ทนหิว ความรับผิดชอบมากกว่าเป็นลูกจ้างหลายเท่า เมื่อใดที่ผ่านช่วงนี้ไปได้ ผลแทนมันคุ้มค่าครับ ผมยังเสียดายว่าทำไม ไม่ออกจากงานมาเร็วกว่านี้ เสียโอกาสดีๆไปมากมาย จากคุณ : DoraeMa - [ 4 ก.พ. 52 09:54:39 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมเองเป็นเจ้าของกิจการ  สืบทอดมาจากพ่ออีกที   ดูแลมาเกือบ25ปีแล้ว     ผมก็ทำอะไรไม่เป็นเหมือนกัน   กลึงไม่เป็น  ทำmouldไม่เป็น ฯลฯ  แต่ผมจ้างคนที่ทำเป็นมาทำงานให้ผมได้     เป็นเจ้าของกิจการไม่จำเป็นต้องทำเป็นทุกอย่างครับ  เพียงแต่ต้องเก่งที่จะหาคนเป็นมาเป็นลูกน้องเรา หรือพันธมิตรของเรา        ถ้าเราไม่ทะเยอทะยานอยากมีรถยุโรปขี่   บ้านใหย่โต  อยากเที่ยวเมืองนอกบ่อยๆ  มีเงินพกเยอะๆ  ไปธนาคารทีพนักงานแทบจะมาอุ้ม  ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของกิจการครับ   แต่พอดีผมต้องการในส่วนนี้จึงเป็นเจ้าของกิจการครับ   แต่ก็อย่างที่บอกไม่ใช่จะเป็นได้ทุกคน  อย่างแรกต้องเปลี่ยนแนวความคิดก่อน จากคุณ : สริตา - [ 4 ก.พ. 52 10:02:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ดีทั้งสองอย่าง ไม่ดีตรงที่เป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง แล้ว มาว่าหรือวิจารณ์ใส่คนที่ไม่ได้เป็นเหมือนกัน จากคุณ : Thanksgoditsfriday - [ 4 ก.พ. 52 10:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คนพูดแสดงว่า เป็นคนขี้เกียจ อยากสบาย แต่อยากรวย -----> 99.9%  ของประชากรโลก อยากทั้งนั้นครับ แต่ 0.0000001% ถึงจะมีโอกาสเช่นนั้น อิอิ คนเราเลือกที่จะฝันได้ครับ แต่อย่างไรก็ตามก็ต้องตื่นมาพบความเป็นจริงเช่นกัน ฝากบอกได้เลยครับว่าเจ้าของกิจการเป็นแบบนี้ครับ - ไม่อยากทำงานเข้างาน 8 โมง ออกงาน 5 โมง    แน่นอนคัรบนั่นเวลาพนักงานครับ เจ้าของกิจการ อาจจะเข้างาน 6 โมง กลับ 5 ทุ่มครับ - ไม่ชอบฟังคำสั่งใครอยากทำงานอิสระ   เจ้าของกิจการต้องฟังให้มากกว่าพูดครับ อิสระแน่ครับ เพราะเงินลงทุนเป็นเงินคุณ เจ๊งก็เจ๊งคนเดียว พนักงานก็ได้เงินชดเชย - เจ้าของกิจการ รวยกว่า  มองแต่เจ้าของกิจการที่รวยกว่าก็แบบนี้ครับ อ่านหนังสือ พวกประสบความสำเร็จมากไปหน่อย เลยหลุดเข้าโลกแห่งจินตนาการ ผมไม่ได้ค้านว่าเจ้าของกิจการจะลำบากและเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเป็นได้นะครับ แต่ถ้าทัศนคติของคนที่คิดแบบนั้น ไม่สามารถครับ ผมขอบอกแรงๆ 1 คำครับ สำหรับคนที่มีความคิดแบบนั้นนนะครับ ผมเจอ 1 อาชีพตรงแน่ๆครับ ถือว่าเตือนสติกันแล้วกันครับ - ไม่อยากทำงานเข้างาน 8 โมง ออกงาน 5 โมง - ไม่ชอบฟังคำสั่งใครอยากทำงานอิสระ - เจ้าของกิจการ รวยกว่า *******ขอทาน****** สวัสดีครับ จากคุณ : BMWTurboman - [ 4 ก.พ. 52 10:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 - จบไป จะเป็นเจ้าของกิจการ - ไม่อยากทำงานเข้างาน 8 โมง ออกงาน 5 โมง - ไม่ชอบฟังคำสั่งใครอยากทำงานอิสระ - เจ้าของกิจการ รวยกว่า คำพูดเหล่านี้เหมาะกับคนที่เป็นเจ้าของกิจการแล้วสำเร็จ ซึ่งมีไม่ถึง 5 % ยิ่งยุคเศรษฐกิจสมัยนี้ ก็หืดขึ้นคอแหละครับ จากคุณ : เดิมพัน - [ 4 ก.พ. 52 11:39:08 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมว่ามันอยู่ที่ความตั้งใจที่จะรักษาความฝันไว้มากกว่า ครับ แล้วมุ่งมั่นทำจนสำเร็จ ครับ โอกาสน่ะมีอยู่แล้ว เพียงต้องเข้าใจก่อนว่า โอกาสไม่ใช่ลอตเตอร์รี่ คว้ามาได้แล้วก็ต้องทำเสร็จด้วย นะ ครับ ผมเป็นคนที่คิดแบบ จขกท บอก มานั้นล่ะ - ไม่อยากทำงานเข้างาน 8 โมง ออกงาน 5 โมง ไม่ใช่เพราะขี้เกียจนะครับ แต่ผมเสียดายเวลา เพราะยังไงงานประจำก็ให้สิ่งที่ผมต้องการไม่ได้แน่ๆ - ไม่ชอบฟังคำสั่งใครอยากทำงานอิสระ   ผมขอใช้คำว่า "เลือกได้" ดีกว่าครับ เพราะในงานประจำคุณไม่สิทธิที่จะเลือก ครับ - เจ้าของกิจการ รวยกว่า  ข้อนี้จริง ครับ  ที่สำคัญการเป็น เจ้าของกิจการจะช่วยให้เราบริหารจัดการเวลาอย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยครับ ความสำเร็จก็ขึ้นอยู่กลับตัวเราครับ จากคุณ : แรงบันดาลใจ (Motivation) - [ 4 ก.พ. 52 12:02:29 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ความจริงมันโหดร้ายเสมอแหละ ทัศนคติและมุมมองของคน ก็ขึ้นอยู่กับว่าชีวิตเจออะไรมาบ้าง สำหรับเรา ก็คิดเหมือน จขกท. และ #1 #2 แต่ช่วงนี้ต้องยอมรับว่า ฮิต ฮิตกันจริงๆ กับกระแสฝันเป็นเจ้าของกิจการ จากคุณ : reJoyce - [ 4 ก.พ. 52 12:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คนที่กลัวที่จะไม่มีรายรับในทุก ๆ เดือน ก็สมควรที่จะทำงานประจำ คนที่กลัวที่จะอยู่กับชีวิตที่วนเวียนซ้ำ ๆ เดิม ๆ ก็ควรที่จะออกมาประกอบธุรกิจ ทางใครก็ทางมันครับ ไม่มีถูกหรือผิด ไม่มีใครเก่งกว่า ด้อยกว่า จากคุณ : Morning Star - [ 4 ก.พ. 52 12:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่แปลกหรอกครับ ที่คุณ จขกท จะคิดแบบนั้น เพราะคนส่วนมากในโลก (โดยเฉพาะคนไทย) ก็คิดแบบนั้น  ก็เพราะเราถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กว่า "ให้ตั้งใจเรียน จบมาจะได้ทำงานดีๆ เงินเดือนสูงๆ ในบริษัทที่มั่นคง" (เพื่อให้เจ้าของบริษัทมั่นคง แต่ตัวเราไม่มั่นคง) ซึ่งระบบการศึกษาไทย ก็เน้นผลิตนักศึกษาป้อนเข้าสู่บริษัท/โรงงานอยู่แล้ว  (แม้กระทั่งคณะบริหาร จบมาก็ยังบริหารบริษัทคนอื่น แทนที่จะเอาความรู้มาบริหารบริษัทตัวเอง) บวกกับตอนเด็กๆ ถูกปลูกฝังด้วยความคิดว่า "ห้าม" มาตลอด  ห้ามๆๆๆ จนไม่กล้าทำไร  ทำให้รู้สึกว่าอยู่เฉยๆ ไหลตามเค๊าไปเรื่อยๆปลอดภัยกว่า (อย่างมากก็ได้แค่คิด แต่ไม่กล้าทำ เพราะ"กลัว" กลัวนั่นกลัวนี่สาระพัด เลยไม่ทำดีกว่า  แล้วก็หาเหตุผลเข้าข้างตัวเองว่า อยู่แบบนี้ก็โอละ จะไปเหนื่อยทำไม ...)   ไม่ว่าจะเจ้าของกิจการ หรือลูกจ้าง ก็ต้องเหนื่อยเหมือนกันหละครับ แต่เจ้าของกิจการ เหนื่อยเพื่อกิจการของเราเอง  แต่ลูกจ้าง เหนื่อยเพื่อเจ้าของกิจการ คนส่วนมาก ไม่อยากเป็นเจ้าของกิจการ เพราะต้องเหนื่อย ต้องลงทุนสูง ต้องมีนั่นมีนี่   คนส่วนมากคิดแค่ว่า เจ้าของกิจการต้องเปิดร้านอะไรซักอย่าง  แต่!!! ลืมไปว่า ในโลกใบนี้ มี Business Model อยู่อีกมากมายที่ไม่ต้องลงทุนสูง ไม่ต้องมีร้าน ก็เป็นเจ้าของกิจการได้   อยู่ที่ว่าคุณจะค้นหา และศึกษามันหรือปล่าว อย่าลืมนะครับ  การที่จะเป็นเจ้าของกิจการได้  มีเงินอย่างเดียวไม่พอ ต้องมีแนวคิดแบบเจ้าของกิจการด้วย (เช่นแนวคิดแบบเจ้าสัว CP)  ถ้าอยากเป็นเจ้าของกิจการ แต่แนวคิดยังเป็นแบบมนุษย์เงินเดือนอยู่ ต่อให้มีเงินลงทุนสิบล้าน ก็ "เจ๊ง" ได้ง่ายๆครับ จากคุณ : ShinchanX - [ 4 ก.พ. 52 12:14:32 ]

ความคิดเห็นที่ 19 high risk high return แล้วแต่จะเลือกกัน จากคุณ : maphiroth - [ 4 ก.พ. 52 12:27:15 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คห ที่ 13 พูดได้ตรงใจค่ะ   เจ้าของกิจการที่ประสบความสำเร็จนั้น เหนื่อยกว่าลูกจ้างหลายเท่าตัวนัก  ต้องมีระเบียบให้กับตัวเอง  ทำงานอย่างหนัก และมีมุมมองที่กว้างไกล   และที่บอกว่า เจ้าของกิจการไม่ต้องฟังคำสั่งใครนั้น   ขอตอบได้เลยว่า ไม่จริง  แรกเลย คุณต้องฟังเสียงลูกค้าเป็นสำคัญ    คุณเป็นพนักงานบริษัท คุณอาจไม่ต้องเอาใจลูกค้า แต่พอคุณเป็นเจ้าของกิจการ  คุณต้องครบเครื่องในทุกด้าน   ถัดมา คุณต้องฟังลูกน้อง   บริหารลูกน้อง   เหนื่อยเสียยิ่งกว่า นั่งฟังคำสั่งเจ้านาย  เพราะคุณต้องพัฒนาลูกน้องให้ทำงานให้คุณได้ตามต้องการ  แล้วคุณยังต้องคิดเผื่ออนาคตของพวกเขาหากคุณจะเป็นเจ้าของกิจการที่ดี ท้ายที่สุด คุณต้องฟังเสียงรอบข้างว่า  เขาไปกันถึงไหนแล้ว  คุณช้ากว่าเขา คุณก็มีแต่เจ๊งกับเจ๊ง   ประเภทที่รักความสบายแล้วอยากเป็นเจ้าของกิจการ   ยังมองไม่เห็นทางประสบความสำเร็จได้เลย    เว้นแต่  มีกิจการของที่บ้านเองสร้างมาให้ไว้ตั้งแต่ต้น แบบคุณความเห็นข้างบน จากคุณ : วันนี้รักเธอที่สุด - [ 4 ก.พ. 52 12:49:54 ]

ความคิดเห็นที่ 21 กิจการของตัวเองเหนื่อยกว่าเยอะ พนักงานสบายกว่า  หลายคนบ่นว่าไม่พอใช้ หลายบริษัทฯ  รายได้ดี ถ้าเราเป็นตัวสำคัญ  หลายบริษัทฯ  เหมือนเล่นการเมือง ถ้าสู้ตามใจฝัน  อาจตกงาน  ถ้าทำงาน สอพลอเก่ง ก็ราบลื่น สรุปทำงานรัฐวิสาหกิจดีที่สุด  สวัสดิการเพียบ  ดีกว่าทำธุระกิจ เสียอีก งานน้อย เงินเดือนมาก จำนวนมาก จ้างไม่คุ้ม เอาออกไม่ได้ จากคุณ : คลื่นในสายลม - [ 4 ก.พ. 52 13:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สองทาง สองความคิด เถียงไปไม่มีจบ จากคุณ : คิดบวก - [ 4 ก.พ. 52 13:51:20 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เจ้าของกิจการทำงาน 24 ชม. ลูกจ้าง 8 ชม. ไม่แปลกที่ฐานะจะต่างกัน ลูกจ้างประสบความสำเร็จมีเยอะแยะไป เจ้าของกิจการล่องจุ๊นก็มีให้เห็นบ่อยๆ แล้วแต่ทัศนคติของใครของมันเรื่องแบบนี้ไม่มีคำตอบตายตัว จากคุณ : Jump.Jr - [ 4 ก.พ. 52 14:00:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เริ่มธุรกิจจากศูนย์ กว่าจะยืนได้เลือดตาเเทบกระเด็น ไม่ง่ายอย่างกับการคิดหลอก เปลี่ยนความคิดอย่างเดียวก่อนคิดว่าไม่พอ จากคุณ : lanna_rice - [ 4 ก.พ. 52 14:06:57 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ต้องขอบอกตรงๆครับว่า คนที่ไม่เคยทำ คนที่ได้แต่พูดว่า เรียนจบมาจะเปิดร้านนู่นนี่ คนที่ไม่มี ประสบการณ์ เค้าไม่รู้หรอกครับว่า การเป็นเจ้าของกิจการก็ไม่ได้ง่ายและ สบายอย่างที่คิด ใช่ครับ เป็นเจ้าของ ไม่ต้องเป็นลูกน้องใคร แต่ถ้าคุณไม่เคยเป็นลูกน้องใคร คุณจะเป็นเจ้านายที่ดีมั้ยล่ะครับ คุณจะเข้าใจชีวิตการทำงานของลูกน้องคุณมั้ยล่ะครับ และอีกอย่าง เป็นเจ้าของร้าน จะเข้างานเวลาใหนก็ได้ อันนี้ไม่ใช่นะครับ ผิดถนัด ถ้าเพื่อนจขกท เป็นแค่ร้านเล็กๆ ก็ยังต้องมาคุมร้านตั้งแต่เปิดยันปิดแหระ ครับ นอกจาก เพื่อน จขกท จะเป็นมหาเศรษฐีแล้วจ้างคนอื่นมาดูแลกิจการ ส่วนตัวสำหรับผม ทำมาทั้งสองอย่างครับ คือ ตอนเรียนก็ทำงานไปด้วย และที่บ้านก็มีกิจการ ร้านคอมนี่แหระครับ เห็นกับตาเลยครับ ว่ามันไม่ง่ายนะ และก็ไม่ใช่ทุกคน จะเป็นเจ้าของกิจการได้ จากประสบการณ์สอนให้ผมรู้ว่า คนเราจะมีช่วงเวลาไดเวลาหนึ่งที่เหมาะกับสิ่งๆหนึ่งจริงๆ ไม่ใช่ว่าเราจะทำ เราจะเป็นได้ทุกอย่าง หลายๆปัจจัยจะหลอมรวมกันกับตัวเรา แล้ววิเคราะห์ เองว่า เราเหมาะกับงานๆนั้นรึป่าว สำหรับงานประจำ หรือ แนวคิดของ จขกท ดีครับ พอเพียงดี มีระเบียบวินัย ชีวิตแบบนี้ จะค่อนข้างมั่นคง ถ้าอยู่ในบริษัทที่มั่นคง ไม่เสี่ยงที่จะล้ม และปดลพนงออก แต่ส่วนหนึ่ง ก็อยู่ที่ตัวเราด้วยนะครับ ต่อให้เราทำงานแบบใหนก็ตาม ไม่ว่า จะ พนักงานประจำ หรือ เปิดร้านเล็กๆน้อยๆ ถ้าเราไม่ประหยัด สุรุ่ยสุร่าย หาเงินเท่าไร ก็ใช้จนหมด ไม่รู้จักเก็บหอมรอมริบ อนาคตก็เหมือนกันครับ คือ อยู่อย่างลำบาก เพราะตอนมีแรงทำงานเราไม่เก็บไว้ใช้ตอนแก่เอง เราไม่คิดถึงอนาคตเอง ตัวเราเองครับ รักชอบอะไรก็ทำแบบนั้นครับ ไม่ต้องไปสนใจใครหรอกครับ จากคุณ : สิงห์ขี้บ่น - [ 4 ก.พ. 52 15:31:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คิดง่ายๆเกินไป... แต่ถ้าอยากให้เขารู้ว่ามันไม่ง่าย ไม่ต้องไปเบรกเขาครับ ส่งเสริมไปเลย ให้เขาไปลุยกับของจริง ให้เจอของจริง ให้เจอให้หมด ... เพราะเราเปลี่ยนความคิดใครไม่ได้ มีแต่ตัวเองเท่านั้นที่เปลี่ยนความคิดตัวเองได้ ... ผมเป็นมาหมดแล้วทั้งลูกจ้างและเจ้าของร้าน เจ็บปวดมาทั้งสองอย่าง แต่ตอนนี้ผมก็มีกิจการเป็นของตัวเอง มีออเดอร์เข้าแทบทุกอาทิตย์ แต่เหนื่อยเป็นสองสามเท่า เงินก็ได้สองสามเท่าเช่นเดียวกัน ... ดีซะอีกที่มีคนอยากเป็นมนุษย์เงินเดือนกันเยอะๆ เพราะไม่งั้นใครจะมีตังค์มาซื้อของผมไปใช้กัน ลูกค้ารายย่อยของผมก็เป็นมนุษย์เงินเดือนทั้งนั้น อิอิ.. ทำกิจการของตัวเอง ขั้นแรกโยนตำราที่เรียนมาทิ้งไปก่อนเลย มันเป็นเรื่องของประสบการณ์ล้วนๆ เจ็บจริงไม่ใช้สแตนอินทั้งนั้น ถ้าคุณยอมรับการเป็นหนี้หลักแสนหลักล้านได้คุณก็เอาเลยครับ ถ้าคุณคิดว่าหมุนเงินได้เท่าที่ธุรกิจคุณต้องการก็มาเลยครับ ถ้าคุณคิดว่าสายป่านหนาปึ้กแน่นเปรี้ยก็มาลุยเลยครับ ... อย่าเพิ่งเพ้อเจ้อมองอะไรง่ายไปซะทุกอย่าง ของจริงไม่เหมือนหมูในอวย ไม่เหมือนเงินเดือนที่ได้แน่ๆทุกเดือน .. ถ้าจะทำจริงๆ ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความเครียดครับ เอิ้กๆๆๆ จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 4 ก.พ. 52 16:17:26 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แล้วแต่อุปนิสัยของคนนะคะ คนไหนเหมาะกับการทำกิจการส่วนตัวก็มีเยอะ เป็นพนักงาน ฟรีแลนซ์ก็แยะ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้ดีทุกอย่าง แต่มันคงมีซักอย่างที่เหมาะกับเรา บางคนมาค้นพบตัวเองว่าอยากทำอะไร ตอนที่อายุเยอะๆ ก็มีแยะ บางคนโชคชะตาก็พาไป - -" แอบเชื่อเรื่องดวงเล็กๆ อิอิ คนที่ทำกิจการได้ ก็เพราะเค้ามีเงินค่ะ คนที่สายป่านไม่ยาว เอาเงินกู้เงินเก็บมาทำ ไม่มีเงินสำรองเจ๊งก็มี บางคนเป็นพนักงานก็ได้เป็นใหญ่เป็นโตมีเงินเยอแยะก็มี มันขึ้นอยู่กะว่า เราเลือกที่จะเป็นอะไรมากกว่านะคะ จากคุณ : เจ้านายตัวเอง - [ 4 ก.พ. 52 16:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ธุรกิจ  ค้าขาย   คนมีเงินล้านทำเจ๊งก็มี  ค้าขายใหญ่ขึ้นมักจะเป็นระบบเครดิต ไม่รู้เรื่องมีสิทธิหมดตัว คนไม่มีเงินเลยทำรวยเป็นล้านก็มี....ได้เครดิตมาไม่กี่พันหมุน กลายเป็นหลายๆล้าน   จะทำการค้าต้องรู้จักคำว่า...เครดิต....เครดิตไม่ได้ใช้จากปากพูด เหมือนท่องตำรา   แต่ต้องทำให้ดู จากคุณ : นิ้วจิ้ม - [ 4 ก.พ. 52 17:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 29 จากมุมมองของผม ผมว่าทำงานบริษัทก็ไม่ใช่ว่าไม่เสี่ยงนะ หากใครทำงานบริษัทมานานจะรู้ ยิ่งเงินเดือนมากขึ้น(แต่ตำแหน่งอาจจะไม่ค่อยได้ขึ้น) โอกาสถูกออกก็มากขึ้นตามตัว คิดดูตำแหน่งใหญ่ๆเช่น manager, director บริษัทหนึ่งจะมีซักกี่ตำแหน่ง แต่พนักงานระดับ staff ที่รับเข้ามาทุกปีมีกี่คน คนระดับนี้ต้องมาแข่งขันกันเพื่อขึ้นตำแหน่ง แต่มีส่วนน้อยเท่านั้นที่ได้ขึ้น ส่วนที่เหลือก็ยังอยู่เหมือนเดิม ยิ่งทำนานอายุก็มากขึ้น เงินเดือนก็มากขึ้น (เงินเดือนขึ้นทุกปี ถึงแม้จะตำแหน่งเดิม) โอกาสถูกออกก็มากขึ้น เพราะบางตำแหน่งใช้ทักษะเหมือนเดิม จ้างเด็กจบใหม่หรือประสบการณ์น้อยๆ ค่าตัวไม่แพงไม่ดีกว่าเหรอ (ยิ่งบริษัทต่างชาติ ยิ่งเห็นชัด ผมเคยเห็น คนรุ่นพี่โดนบีบออกมาก็หลายคนแล้ว) จากคุณ : . (INova) - [ 4 ก.พ. 52 17:58:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เหมือนจะอยู่ตรงกลางทำไงดี ผมว่าอยู่ที่มุมมองนะครับ ที่บ้านผมเปิดร้านอาหาร ขนาด 40-50 ที่นั่ง แต่ตอนนี้ผมทำงานออฟฟิศ มันต่างกันนะครับ แต่ที่สำคัญเช่นข้อความข้างบนคือ ความจริงมันโหดร้ายเอาการเลยนะ ปกติผมทำงานออฟฟิศเรื่อยๆ ไม่มีไรมาก ออกอาการเบื่อเช่นใครหลายคน เบื่อการตื่นเช้า เข้างานตรงเวลา(สายตลอด) ทำงานพลาด โดนด่า ไม่มีอิศระ มากมายหลายอย่าง แต่มองย้อนไปที่ร้านที่บ้าน เมื่อปีที่แล้วที่บ้านต้องมีหนี้สินพอตัวเพื่อให้ร้านได้อยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ ต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่ไปหาซื้อของในตลาด รอต่อแถวเลือกเป็ดเลือกไก่ ผักเอยจากที่ไม่เคยไปตลาดเลยจนตอนนี้ไปเองได้สบายตัว ถ้าไปสายเหรอ ได้ของไม่ดี ขายไปก็กลัวไปว่าลูกค้าจะไม่ปลื้ม เปิดร้าน ปิดร้านเอง เหนื่อยนะ (กรณีร้านอาหารนะครับ) ผมเข้าใจ ณ บัดนั้นเลยว่าชีวิตจริงนี่มันยิ่งกว่าละครอีกนะ บางครั้งผมไม่ค่อยสนใจอะไรมากมายว่าเรียนอะไรมา ทำไมทำงานแบบนี้ แต่จะสนใจประมาณว่าทำอะไรได้มั่งหว่าเรา ทุกวันนี้ผมทำงานก็คืออยากเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ถึงเวลากลับไปรับใช้พ่อแม่ ถึงงานที่บ้านจะเหนื่อยหน่อย แต่ได้อยู่กับครอบครัว มีความสุขแล้วครับ จากคุณ : fongs - [ 4 ก.พ. 52 19:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มีคนเคยบอกผมว่า ไม่ใช่คนทุกคนในโลกนี้จะเกิดมาเป็นเจ้าของกิจการ ไม่ว่าคนนั้นจะเก่งแค่ไหนก็ตาม.. จากคุณ : JamesBond - [ 5 ก.พ. 52 00:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ส่วนตัวผมว่า การมีกิจการของตัวเองใช่ว่าจะต้องใหญ่เสมอไป เช่น ร้านขอยเสื้อที่เป็นแผงเล็กๆก้ถือว่ากิจการอย่างหนึ่งนะครับ อยู่ที่ว่าจะหาทุนทำได้ หรือตั้งใจว่าเปิดร้านขนาดไหนมากกว่า บางคนมีทุนเป็นแสนแต่อยากเปิดร้านในห้างใหญ่ก็คงเป็นไปยาก บางคนมีทุนหลักหมื่นก็เช่าแผงเล็กๆทำแล้วค่อยขยายก็มีมากมาย ตัวผมนั้นเป็นทั้งพนักงานแล้วก็เจ้าของธุรกิจเองตั้งแต่เริ่มมีเงินเก็บอันน้อยนิดแล้วครับ ตัวผมอยู่บริษัทเล็กๆ แต่ด้วยความขยันก็เลยมีเงินเก็บมาเปิดร้านเองควบคู่กับการทำงานบริษัทไปด้วย(เจ้านายไม่ว่าอะไรเนื่องจากงานที่บริษัททำเรียบร้อยดีประกอบกับเงินเดือนของผมน้อยอยู่เเล้ว) จากประสบการณ์ก็เหนื่อยมากในช่วงแรกก้เหนื่อยมาก แล้วก็พลาดธุรกิจขาดทุนเงินเก็บหมดแถมเป็นหนี้อีกต่างหาก ช่วงนั้นก็ท้อมากครับแต่ยังดีที่ยังมีงานประจำอยู่(อย่างว่าน่ะครับส่วนนึงที่พลาดก็เพราะปัญหาส่วนนึงก็มาจากการทำงาน 2 รูปแบบซ้อนกันทำให้ไม่สามารถดูแลได้เต็มที่) หลังจากใช้หนี้เกือบหมดก็เกิดอาการคันอีก(คราวนี้เรียนรู้วิธีการบริหารให้มากขึ้น)เปิดร้านอีกครั้ง จนผ่านมาก็เกือบสามปีมาแล้วจากวันที่เริ่มอีกครั้งนึงเงินหมุนเวียนของผมต่อเดือนก็เท่ากับผมทำงานที่บริษัท4-5เท่า ทุกวันนี้งานที่บริษัทผมเองก็ยังทำอยู่นะครับแถมก้าวขึ้นมาอยู่หัวแถว(อย่างว่าน่ะครับอยู่มาก็ 10 กว่าปีแล้วอยู่ตั้งแต่บริษัทเพิ่งเริ่ม) ผมว่าไม่ว่าจะทำงานประจำ หรือ งานส่วนตัวต้องศึกษาระบบของงานให้ดีก่อน ความพร้อมของทุนอันนี้ผมให้เป็นเรื่องใหญ่ที่สุดจากการที่ผมทำมา ทุนที่ว่าให้ดีต้องปลอดจากภาระที่ต้องจ่ายในยามฉุกเฉินด้วยนะครับ..... จากคุณ : aeshey - [ 5 ก.พ. 52 02:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบอกเลยว่าทุกคนเกิดมามีแนวคิด อุปนิสัยไม่เหมือนกัน บางคนเป็นลูกจ้างเก่งมาก เป็นเจ้าของล้มเหลว บางคนเป็นลูกจ้างแย่มาก แต่เป็นเจ้าของกิจการใหญ่โตได้ ทำไมพวก MD บริษัทใหญ่ๆ เค้าไม่ทำกิจการของตัวเอง มันมีหลากหลายตัวแปรมาก ส่วนความคิดผม ถ้าอยากทำ ขอให้พยายามทำให้ได้ในชาตินี้ (แต่ต้องรอบคอบและพอเหมาะด้วย) จะได้ไม่เสียใจตอนตายครับ จากคุณ : LoginM2F - [ 5 ก.พ. 52 07:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ชอบแบบไหน ก็เอาแบบนั้นสิครับ จะไปฟังชาวบ้านให้คิดมากทำไม ถ้าฟังแล้ว อันไหนชอบ ก็ปรับใช้ อันไหนไม่ชอบ ก็ไม่ต้องทำ คิดมาก เหนื่อย เฮ้อ จากคุณ : ใหม่แกะกล่อง - [ 5 ก.พ. 52 08:43:40 A:62.214.222.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านเรื่องของเจ้าของสาหร่ายเถ้าแก่น้อย เริ่มต้นธุรกิจจากเงินไม่กี่หมื่นบาทจนมียอดขายเป็นพันล้านต่อเดือนในตอนอายุแค่ 20 ต้นๆ คนเราจะมีชีวิตแบบไหนต่างกันที่วิธีคิดนี่แหละครับ จากคุณ : <SportivO> - [ 5 ก.พ. 52 09:11:46 A:58.64.114.53 X: TicketID:000681 ]

ความคิดเห็นที่ 36 หลายหลากแนวคิดที่เหมาะกับบุคคลทุกคนมีความเหมาะที่ไม่เหมือนกันนะผมว่า ผมจบมาเริ่มจากการเป็นพนักงานบริษัทไม่มีลูกน้องจากนั้นมีลูกน้องสองร้อยกว่าคนแต่ยังเป็นลูกจ้างบริษัทจากนั้นขยับเป็นพนักงานที่ไม่มีลูกน้องฝ่ายออกแบบงานส่งให้กลุ่มงานผลิต(ยังมีหัวหน้า+ลูกน้องเค้าอยู่)จากนั้นตอนนี้ผมทำธุรกิจเองทำร้านเอง ประสบการณ์ที่ได้มานำมาทำให้กับบริษัทของตัวเอง ถึงเวลาย้อนดูผมคิดนะผมว่ามันเป็นเหมือนขั้นบรรไดการทำงานเริ่มเกี่ยวเก็บประสบการณ์ แล้วนำมาเป็นสิ่งที่ทำของตัวเอง ไม่ใช่อยู่ๆจะเป็นเจ้าของกิจการ หรือไม่ใช่จะทำงานเป็นลูกจ้างตลดไป คิดว่าหลายคนที่ชอบจุดหนึ่งเมื่อถึงสักวันคิดว่าคงไม่พอแค่สิ่งที่ทำอยู่หรอก อยู่ที่ช่วงเวลา มาถึงตอนนี้ผมพอใจที่ได้ทำงานกิจการของตัวเองอยู่ แต่ต่อจากนี้ยังไม่มั่นใจว่าจะอยู่แค่เจ้าของกิจการหรือไม่ กิจการการทำงานทุกอย่างจะดำเนินการเพื่อให้เหมาะสมกับความคิดและความพอใจของผู้ทำมากกว่าน่ะ ผมคิดว่านะครับ พนักงาน ก็ดี เจ้าของกิจการก็ดี ทุกอย่างดี(ไม่มีดีคงไม่มีใครทำ) แต่สิ่งที่เหมาสมกับตัวเองมากกว่าที่ดีที่สุดครับ จากคุณ : ป้วนเปี้ยน (NANO Group) - [ 5 ก.พ. 52 14:32:11 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คนเรามันชอบไม่เหมือนกัน สไตล์ใครสไตล์มัน อย่างเราชอบที่จะเป็นลูกจ้างเขา แต่ก็หวังว่าสักวันคงออกมาเปิดกิจการตัวเอง เราว่ามันอยู่ที่ช่วงเวลากับชีวิตเราว่าช่วงไหนเราเหมาะสมกับอะไร คนที่ออกมาเป็นเจ้าของกิจการตั้งแต่เด็กๆ และประสบความสำเร็จก็ขอดีใจด้วย จากคุณ : drunk on the beach~* - [ 5 ก.พ. 52 23:01:03 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เหอๆ ทำงานเป็นเจ้าของกิจการเอง ไม่ต้องตอกบัตร..... คือว่า ขอย้อนไปก่อน ตอนนี้ท่านแม่ผมเปิดร้านขายของมาตั้งแต่ผมยังเด็ก ตอนนี้ก็ยังทำอยู่ รู้ไหมครับ แม่ผมเคยปิดร้านครั้งแรก ก็ตอนที่พี่ชายรับปริญญา ครั้งที่สอง ก็ตอนผมรับปริญญา นอกนั้นเปิดร้านตั้งแต่ 7 โมงเช้า เลิก 2 ทุ่มทุกวัน ไม่มีวันหยุด ยกเว้นวันเดียวคือ ตรุษจีนและสงกรานต์ 13-14-15 เพราะเคยเปิดร้านแล้วเค้าสาดน้ำเข้ามาในบ้าน ของเละเลย ไแถมไม่มีคนซื้อด้วย เพราะเอาแต่เมากัน ส่วนผม ทำงาน 8 โมง ถึง 5 โมง (บางวันก็ตี 3 ตี 4 บ้าง) แต่หยุดวันอาทิตย์แน่นอน มีหยุดทั่วไป ไม่ต้องตอกบัตร (เพราะเป็นกรรมการของบริษัท) เคยคุยกับเพื่อนเรื่องรายได้ต่างๆที่เราได้ มีแต่คนบอกว่า อย่าออกเลย ทำงานแบบเราน่ะดีแล้ว ไม่ต้ิองเสี่ยง ทำงานกิจการตัวเอง ปิดร้านแล้วใช่ว่าจะนอนหลับ ต้องคิดต่อ พรุ่งนี้จะหาเงินที่ไหน สิ้นเดือนจะเอาไปหมุนจ่ายอะไร เหนื่อยกว่าเราคนทำงานเยอะ ส่วนมากคนที่จะทำธุรกิจควรจะออกมาเพราะว่าเห็นหนทาง และอยากเสี่ยงที่จะรวยมากกว่าครับ ไม่ใช่ เอะอะ อะไรก็งานหนัก งานเครียด หัวหน้าไม่รัก ลูกน้องไม่ชอบ ขอโทษครับ ถ้าภาษาฝรั่งเค้าเรียกว่า พวกขี้แพ้ ออกมาทำอะไรก็แพ้ครับ เพราะฉะนั้น ขอให้ทำสิ่งที่เรารักและชอบก็พอครับ โลกนี้ไม่ได้ถูกระบุว่า เป็นลูกจ้างแล้วจะไม่รวย ทำงานกินเงินเดือนก็รวยได้ครับ ไม่แน่เสมอไปหรอก จากคุณ : NITBALL - [ 6 ก.พ. 52 00:29:07 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สำหรับผม การเป็นเจ้าของกิจการ มีโอกาสที่เราจะสามารถกำหนดชีวิตของเราได้มากกว่าเท่านั้นเองครับ จากคุณ : theguynextdoor (TheGuyNextDoor) - [ 6 ก.พ. 52 01:55:58 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ของแบบนี้  มันเป็นเรื่องของที่เค้าเรียกว่า "คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า"ค่ะ อันนี้เป็นเรื่องของคนใกล้ตัวนะคะ เรามองเห็นเค้าจากข้างนอกแล้วสงสารค่ะ เจ้าของเองมันสบายจริงรึเปล่า ไม่เลยนะคะ แต่เงินเยอะกว่ามั้ย รวยกว่ามั้ย อันนี้ยอมรับ แต่เข้างาน ต้องยิ่งกว่าเป็นลูกน้องเค้าอีกนะคะ เพราะเวลาที่เสียไป คือเงินทั้งนั้น ยิ่งหยุดยิ่งจนนะคะ ใครว่ามีเวลาได้พัก มีแต่นานๆที เพราะพอเราอยากจะหยุด เงินมันก้อวิ่งๆๆอยู่ในหัว มีลูกน้องไว้ใจได้ก็จริง แต่มันก็ไม่ดีเท่าเราทำเอง ทำงานแล้วกลับบ้านก็ต้องคิดต่อว่าจะทำยังไง จะทำเพิ่มยังไง ปวดหัวค่ะ จะทำงานประจำหรือทำของตัวเอง มันก็เหนื่อยกันคนละแบบค่ะ อยู่ที่ว่าเราจะมองมุมไหนให้เป็นส่วนดี เพื่อให้เราพอใจและสบายใจที่สุด แต่ตอนนี้ เศรษฐกิจแบบนี้ เห็นเค้าเครียดมากค่ะ มีอย่างเดียวที่ต้องทำ คือขยัน อย่ายอมแพ้ปัญหาค่ะ จากคุณ : หมูบาร์บี้ - [ 6 ก.พ. 52 02:01:53 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ไม่เคยคิดจะมาเป็นเจ้าของกิจการ แต่การเอาเปรียบ ทั้งเรื่อง เวลา โครงสร้างบุคลากร การให้ออกเงินล่วงหน้า เมื่อเอาหัวโขน  Manager, Director มาสวมให้ เพื่อดึง Cash ในกระเป๋าตรูไปใช้ เป็น overhead fee ของบริษัท นั่นคือ ฟางเส้นสุดท้าย ที่ขาดลง จึงควักทุน หมื่นต้นๆ ตั้งกิจการ หนึ่งปีผ่านไป ทำกำไร หกหลักกลางๆ แรงก่อกบฏ ปฏิรูป จากมนุษย์เงินเดือน มาเป็นเจ้าของกิจการนั้น ไม่ได้ปุปปัป ก็กระโดดมาเป็น แต่เสมือน โดนมรสุมชีวิตลูกจ้าง ซ้ำแล้ว ซ้าเล่า เข้าบริษัทนั้น ออกบริษัทนี้ มีทังแบบเค้าให้ไป และเราไปเอง เพราะอยู่ไปก็โดนสูบเงินออกจากกระเป๋า บางบริษัท ต่างชาติที่ เข้ามาปักหลักในไทย ก็เรียกว่า เกิดเรือ่งไรขึ้น ก็เปิดไปได้เลย เพราะคอมพิวเตอร์ต่างๆ ก็ให้พนักงาน เอาของตัวเองมาใช้ทำงานให้บริษัท ทำต่างเป็นจ่ายค่าเสื่อมให้เดือนละพัน แต่ ลิขสิทธิ์ซอฟแวร์ ถ้าโดนจับแต่ละโปรแกรม เจ้าของเครื่องก็ โดนปรับ ไปเต็มๆ หลายแสนอยู่ ไม่มีก็ ไปอยู่ในคุกซะ รวมถึง กลเกม หัวงู หัวหงอก ในระบบผู้บริหารไทย ที่เจอสมัย กลับมาเมืองไทย เรียกว่า ถ้าไม่ให้ล่อ เก้าอี้ก็เริ่มคลอน แล้วเรือ่งอะไร ที่จะต้องไปให้เฒ่าวัยใกล้ หกสิบ เอาเปรียบฟรี ยิ่งอยู่ในตำแหน่งสูงเท่าไร ผลประโยชน์ ก็หนักอึ้งเป็นเงาตามตัว หลอกล่อ พันธมิตร ทางการค้าเข้ามา ให้เชือด หลังจากนั้น ก็ปลดออก ภาษิตเยอรมันว่า " คนทุกคนลิขิตชีวิตตัวเอง " ต่อให้เกาะองค์กรที่มั่นคงเท่าใด ก็มีวันล่มสลาย อย่าง Egat Esso แทนที่จะหาเวลาเรียนรู้วิชามาร ซิกแซก ให้ตรูได้สูบน้ำหล่อเลี้ยง ไปจนเป็นไม้แก่ รอวันไปไหนไม่ได้  ในวันวานที่เราอายุ 23 ปีเรา กลัวที่สุด คือ การเป็นคนไร้ฝีมือ ชนิด แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน ผ่านไป 7 ปีวิทยายุทธ์ การต่อสู้ ที่ผ่านมาในมรสุมต่างๆ ถึงจังหวะเดิน ขึ้นสูง ขึ้นเป็นเจ้าของกิจการ แบบไม่ทำ ก็อาจไม่มีกิน และความกลัว จน กลัวลำบาก กลัวต้องถูกคนอื่นเอาเปรียบนั้น ทำให้ขุดสติปัญญา ทรัพย์สิน วิทยายุทธ์ทั้งบุ๋น บู๊ ออกมา พาตัวรอด ไม่เห็นด้วยที่ว่า เป็นเจ้าของกิจการ ที่สักแต่มีเงิน ก็จ้างคนอื่นมาทำงานให้ เคยเห็นมาหลายต่อหลายแห่งแล้ว ที่สักแต่มีเงิน แต่หาคนมาทำให้ไม่ได้ แล้วเจ้าของธุรกิจก็ทำเองไม่ได้ สุดท้ายต้องปิดไป  ดูคุณธนินทร์สิ รากฐาน ซีพี ก่อเกิดจากการที่เพาะเมล็ดพันธ์ผัก และ เลี้ยงไก่ด้วยตนเองมาก่อน ทรัพย์สินทางปัญญาในการแตกรากธุรกิจ เกิดจากการสั่งสม พัฒนา ต่อยอด แม้วันนี้มีคนที่เป็นแขนขวา แขนซ้าย ทำงานเป็นปรึกษา แต่เจ้าของธุรกิจ ที่รู้น้อยกว่าลูกน้องตัวเอง เอาหัวใจไปฝากไว้ในมือลูกจ้างแล้ว ชีวิตธุรกิจมักสั้นกว่าที่ควร คุณหาคนเก่งมาทำงานให้ อาจกระหยิ่มใจ แต่หากวันใด สามารถระดมความศรัทธาจากลูกค้าแม่เหล็กธุรกิจเปลี่ยน วันนั้น ธุรกิจคุณก็เจ๊ง เจ๊ง และ เจ๊ง การเป็นเจ้าของกิจการ หรือ ลูกจ้าง ขึ้นอยู่กับวาระ โอกาส และ สถานการณ์มากกว่า ซึ่งปัจจัยชีวิตของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่เท่ากัน ทั้งสายป่าน เงินทอง และ "โอกาส" สิ่งนี้สำคัญที่สุด จะเห็นไฮโซทำเจ๊ง ก็หลายคน เพราะสักแต่มีเงิน และ จ้างเค้า นายทุนก็เหมือนกัน ในอดีต แม่เหล็กธุรกิจอาจซื้อได้ แต่วันหนึ่งหากแม่เหล็กตัวนั้นมีพลังศักยภาพเพิ่มพูน จนมีทุนที่ทำกินของตัวเอง แน่นอน ลูกค้าลากตามมาเป็นพรวน เพราะ ลูกค้าไม่ว่าไทย ต่างชาติ ดูว่า ใครทำ ไม่ใช่ ใครกินหัวคิว แล้วใครทำ ข้าก็จ่ายคนนั้น จากคุณ : kuddle - [ 6 ก.พ. 52 03:44:24 ]

ความคิดเห็นที่ 42 Born to be !!! จากคุณ : Lioneye - [ 6 ก.พ. 52 20:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 43 วันก่อนเพื่อนโทรมาหา ถามว่ายุ่งไหม เลยตอบไปว่า ยุ่งมาก มีอะไรด่วนไหม เพื่อนบอกว่า อะไรนะ เถ้าแก่เนี้ยนี่ต้องลงมือทำงานเองด้วยเหรอ ยุ่งด้วยเหรอ เถ้าแก่เนี้ยเนี่ยนะไม่ยุ่ง ไม่รู้อะไรซะแล้ว ดูละครไทยมากไปไหม ทำกิจการเอง ยุ่งกว่าทำงานออฟฟิศแน่นอนค่ะ ก็มันงานของเราทั้งนั้น ตราบใดที่ยังหายใจ กิจการมันก็ยังเป็นของเรา โยนให้ใครก็ไม่ได้  ก็มันเงินและผลประโยชน์ของเรา งานทุกส่วนในบริษัทจะโยนให้ใครทำถ้าไม่ทำเอง ไม่คุมเอง มีงานกี่แผนก ทำมันเข้าไปดูมันเข้าไป ทำงานออฟฟิศ งานก็งานอย่างเดียวที่ทำ เลขาก็เลขา บัญชีก็บัญชี เช้ามากินกาแฟเย็น เข้างานเป็นเวลา พักเที่ยง เดินตลาดนัด ชอปปิ้ง เดินออกจากตึกก็หมดงานแล้ว เหลือแต่ชีวิตสนุกสนานส่วนตัว กลับบ้าน นอนตาหลับ เช้ามาก็ไปทำงานใหม่ พูดแล้วก็อยากกลับไปทำงานออฟฟิศ แต่ที่บ้านไม่อยากให้คนนอกดูการเงิน เลยต้องเป็นคนทำเอง แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 52 00:50:37 จากคุณ : Cuddle - [ 7 ก.พ. 52 00:47:09 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ถ้าคุณตอกบัตร 8 โมง ไม่ใช่ว่า 5 โมงเย็นคุณจะได้ออกมาตอกบัตรกลับบ้าน  ชีวิตก็จะมีแค่นี้ ตื่นเช้า อาบน้ำ ทานข้าว นั่งรถ รถติด  ทำงาน กินข้าวกลางวัน ทำงาน  นั่งรถกลับบ้าน รถติด  กินข้าว อาบน้ำ นอน  ชีวิตเป็นแบบนี้ 5 วันต่อสัปดาห์ มนุษย์เงินเดือน มีโอกาสแค่เดือนละครั้งที่จะได้เงินเดือน  หรือปีละครั้งที่จะได้โบนัส ซึ่งก็มีเหตุผลอีกร้อยแปดที่คุณจะไม่มีโบนัสในปีนั้น การทำงานบริษัทใช้ชีวิตลำบากนะ   คุณต้องเลียทางนั้นที ทางนี้ที  ต้องระวังคนอื่นเลียมากกว่าคุณ มี option เสริม ช่วยแทงหลังคุณไปพร้อมๆกันด้วย   คุณยังคงต้องทำงานหนักมากๆ และเลียเก่งมากๆถึงจะก้าวหน้ากว่าคนอื่น        แต่ถ้าเป็นเจ้าของกิจการ คุณมีสิทธิได้เงินเดือนละ 30 วัน  ถ้าคุณจอด 1 วัน แจว 1 วัน บางครั้งยังได้เงินเยอะกว่าเลย   วันหยุด คุณต้องหยุดตามเทศกาล  คุณจะไม่มีเวลาชมโลก  คุณจะขึ้นภูกระดึงในวันปีใหม่   เที่ยวเชียงใหม่ในวันสงกรานต์  เหมือนสัมพเวสี ที่ต้องทำกิจวัตรซ้ำๆกันทุกวันไปเรื่อยๆ ทุกปี เคยสังเกตุตามท้องถนนมั๊ย   ตอนเช้า  เหล่าพนักงานบริษัทจะบึ้งตึง เดินจ้ำให้เร็วๆ  เบียดเสียดกันแย่งขึ้นรถเมย์ รถไฟฟ้า เรือ จากสถิติที่เราทำงานมา 3 ปี ยังไม่เห็นคนยิ้มให้กันเลย ถ้าไม่รู้จักกันมาก่อน ในช่วงเช้าตรู่ของวันทำงาน  และถ้าคุณมีเงินเดือนละ 2 หมื่น คุณคิดว่า กี่ปีถึงจะมีรถยนต์เป็นของตัวเองสักคันโดยไม่ต้องผ่อนแบงค์ ถ้าเป็นมนุษย์เงินเดือน คุณต้องลืมไปเลย ว่ามีงานอดิเรกของคุณ  แต่ถ้าคุณมีงานอดิเรก   คุณก็ลืมไปเลย  ความก้าวหน้าของคุณ แล้วเมื่อวันนึง คุณอายุมากขึ้น และออกจากงานบริษัทไป  คุณจะรู้ว่า คุณไม่เหลืออะไรเลย ในวัยเกษียณ จขกท เคยทำงานบริษัทหรือเปล่าคะ  ถ้าลองทำดู จะรู้ว่าชีวิตมันเศร้ากว่าที่คิดไว้เยอะ   ปล. เราเคยทำทั้ง 2 อย่าง และคิดว่า กำลังตัดสินใจ ตัดทิ้งไปเสีย 1 อย่างค่ะ จากคุณ : mobile (biletec) - [ 7 ก.พ. 52 01:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 45 นี่ถ้าคุณมือเก่า(อุบล)แวะเข้ามาช่วยตอบเป็นวิทยาทานก็คงจะช่วยให้เราเข้าใจการเป็นเจ้าของกิจการดีขึ้นนะคะ ขอตอบในฐานะคนกินเงินเดือนที่เคยผ่านการเป็นเจ้าของกิจการมาแล้วเนื่องจากโตมาในครอบครัวธุรกิจที่ 80%ของญาติมิตรมีกิจการเป็นของตัวเอง และประสบความสำเร็จในระดับต่างๆกัน มีทั้งที่รวยล้น และทั้งที่เจ๊งหลายรอบ (พวกที่เจ๊งได้หลายรอบก็เพราะพอเงินหมดก็สามารถไปขอยืมเงินกับเครดิตของญาติที่ทำกิจการร่ำรวยมาเริ่มต้นใหม่ได้ มีญาติก็ดีงี้แหละ แบ่งกันกินแบ่งกันใช้) ตัวเองมีสิทธิ์เลือกว่าจะทำกิจการหรือกินเงินเดือน ก็เลือกที่จะกินเงินเดือน ไม่ใช่เพราะไม่มีเงินหรือขี้เกียจ แต่เพราะตอนนี้ทำงานกินเงินเดือนอยู่ในที่ปัจจุบันมีความสุข และมีโอกาสเรียนรู้ก้าวหน้าเหลือเฟือ -ที่ว่าเป็นเจ้าของกิจการรวยกว่านั้น ไม่จริงในหลายๆกรณีค่ะ อย่าเอาเจ้าสัวซีพีไปเทียบกับพนักงานธุรการ ถ้าจะทำอย่างนั้น ก็ต้องเทียบคนเข็นรถขายโอเลี้ยงกับ CEO บริษัทใหญ่ๆสิว่าใ:-)กว่ากัน -การเป็นเจ้าของกิจการ จะทำงานเวลาไหน หรือไม่ทำเมื่อไหร่ก็ได้ นี่ก็ไม่ค่อยจริงเหมือนกัน เจ้าของกิจการส่วนใหญ่ ตอนเริ่มใหม่ๆทำงานหนักกว่าลูกน้อง จะเอาแบบไปตีกอล์ฟเมื่อไหร่ก็ได้นั้น มันต้องถึงระดับเซียนแล้ว และถ้าเป็นระดับนั้น ถึงเป็นลูกจ้างก็ถึงระดับจะเข้า office เมื่อไหร่ก็ได้เหมือนกัน แถมเวลาไปตีกอล์ฟก็อาจเบิกบริษัทได้อีกด้วย -ข้อดีมากๆอย่างหนึ่งของการมีนายคือ ถ้าเราได้นายที่เก่งและดี เราจะสามารถเรียนรู้ฝีมือที่จะทำให้เราเก่งขี้น เรียนรู้ได้เร็วมากขึ้น เพิ่มรายได้ได้ดียิ่งขึ้น - ที่ว่าเจ้าของกิจการทำเงินได้มากกว่าลูกน้องก็ไม่จริงเสมอไปอีกนั่นแหละ ถ้าลองไปเห็นงบการเงินบางบริษัทแล้วดูดีๆ จะพบว่ามีหลายบริษัทที่กำไรสุทธินั้นต่ำกว่าเงินเดือนผู้บริหารหลายๆคน - สุดท้ายที่อยากพูดถึงคือ การเป็นลูกน้องต้องทน อาจถูกไล่ออกเมื่อไหร่ก็ได้ ลองคุณเป็นเจ้าของกิจการที่มีลูกน้องที่เป็นกำลังสำคัญเดินมาบอกว่า สิ้นเดือนนี้ขอลาออกเพราะถูกคู่แข่งซื้อตัวไปด้วยเงินเดือนสองเท่า ถึงตอนนั้นก็คุณก็อาจจะรู้สึกว่า อยากจะมีสิทธิ์ลาออกจากกิจการตัวเองบ้าง จะได้ไม่ต้องปวดหัว ปวดท้องด้วยความกังวล ไม่ว่าจะทำกิจการเองหรือเป็นลูกจ้าง มีสำคัญที่สุดสองข้อค่ะ หนึ่งทำงานที่เรามีความสุข และสองทำในสิ่งที่เราถนัดและเป็นเลิศ ได้สองอย่างนี้ก็จะสบายและมีเงินใช้เหลือเฟือ จากคุณ : bluesky - [ 7 ก.พ. 52 09:26:27 A:69.76.73.186 X: TicketID:151922 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เราเรียนเภสัช เคยทำงานร้านยามาก่อน(ตอนนี้ออกแล้ว) เพื่อนๆหลายคนก็ฝันอยากมีร้านยาเป็นของตัวเอง เราเองก็อยากเหมือนกัน(ฝันเป็นพักๆ) ส่วนเพื่อนที่ที่บ้านเป็นร้านยาอยู่แล้วก็จะไม่อยากช่วยงานที่บ้าน บอกว่า ไม่เห็นจะดีเลย ลำบากนะ ไม่ได้สบายอย่างที่คิดหรอก เราก็เข้าใจเขานะแต่ก็เข้าใจตัวเอง เข้าใจทั้งสองฝ่าย เราเป็นคนขยันนะ คือ ทำงานเต็มที่ ยอดที่ร้านก็เพิ่มขึ้นทุกเดือนๆ แต่ตรูก็ยังเงินเดือนเท่าเดิม คนที่รวยคือเจ้าของร้าน เหมือนว่าไม่ต้องเรียนเภสัชก็เปิดร้านได้อ่ะ แค่มีทุน หัวการค้า เรียนรู้เร็ว เจ้าของเป็นอาเจ๊ก อาแป๊ะ ยังสามารถเป็นนายจ้างเราได้เลย แถมได้เงินมากกว่าเราซึ่งอุตส่าห์คร่ำเคร่งเรียนมากว่าจะจบตั้ง 5 ปี แต่เป็นลูกจ้างเขาก็มีข้อดี คือ ทำไปวันๆ กลับมาบ้านก็นอน สบายๆ วันหยุดก็เที่ยวเล่น แต่ถ้าเราเป็นเจ้าของต้องระแวงตลอดเวลา ว่าช่วงนี้ทำไมยอดตก สินค้าอันนี้ไปหามาจากไหนดี ทำไมลูกจ้างไม่ยอมเช็คยาหมดอายุ  นอนๆอยู่ก็กลัวลูกจ้างจะโกง ขโมยเงิน จะจ่ายจะซื้ออะไรก็เงินตัวเองล้วนๆ ก็ต้องเครียดกว่าเป็นธรรมดา อย่างเพื่อนเราที่ที่บ้านเป็นร้านยาอ่ะ รวยโคตรๆเลย บางคนมีเป็น 10 สาขา บ้านใหญ่อย่างกะวัง บางคนมีร้านอยู่เยาวราช วันๆได้ไม่รู้เท่าไหร่ แต่เราว่า คำว่าอิสระอ่ะ ใช้ได้กับคำว่าอิสระทางความคิด ถ้าจะคิดว่าไม่อยากทำงานเข้างาน 8 โมง ออกงาน 5 โมง อันนี้คิดผิดแหละ อย่างเราก็คิดว่า ถ้าเราเปิดร้าน คงต้องอยู่เฝ้าร้านตลอด ไปเที่ยวไหนไม่ได้  ไม่งั้นต้องปิดร้าน เปิดเช้า ปิดดึก(ยิ่งกว่าทำงานออฟฟิตอีก) แถมได้หยุดวันอาทิตย์วันเดียวอีก พอคิดว่าจะเปิดร้าน ก็เหนื่อยแระ ทั้งบ้านกรุเป็นเภสัชคนเดียว ถึงที่บ้านจะบอกว่า ช่วย แต่ภาระ อยู่กับเราล้วนๆ ซึ่งความรับผิดชอบยิ่งใหญ่กว่าการเป็นลูกจ้างอยู่แล้ว จากคุณ : หน้ากากยาเอบะ - [ 7 ก.พ. 52 10:30:02 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คนทุกคนเป็นเป็นเจ้าของกิจการอยู่แล้วครับ กิจการขายแรง  ขายความรู้ไง อยากได้มากขึ้น  ก็เพิ่มพูนความรู้ให้มากขึ้น จากคุณ : นางสเตนเลส - [ 7 ก.พ. 52 11:23:07 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คิดนะง่าย ทำนะยาก เด็กรุ่นใหม่จะคิด และ วาดฝัน เพราะไม่เคยเจอปัญหาด้วยตนเอง เมื่อเข้ามาสู่ชีวิตจริง อาจจะโดนหลอก โดนโกง ได้ ทำงานก่อนไปทำธุรกิจตนเอง บางคนก็หลงจนแก่แล้วก็ยังไม่ได้ทำของตนเอง กลัวขาดทุน กลัวไม่มีลูกค้า กลัวไปทุกๆอย่าง เรื่องเหล่านี้มันขึ้นกับสภาวะแวดล้อมของแต่ละคนมากกว่า จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ 7 ก.พ. 52 13:08:28 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ส่วนตัวแล้วคิดว่าเพื่อนของคุณเค้าคิดดีนะคะ ที่อยากเป็นเจ้าของกิจการ เนื่องจากการเป็นเจ้าของกิจการนั้น ดีกว่าเป็นลูกจ้างรับเงินเดือนแน่นอน เพราะอะไร 1. เราจะได้ฝึกในการบริหารจัดการในเรื่องต่างๆ รวมทั้งการตัดสินใจ ปัญหาต่างๆที่เข้ามาด้วย ต้องพยายามค้นคว้าหาความรู้กว่าเดิม เราต้องทำงานหนักเพื่อให้เรามีความรู้สูงกว่าลูกจ้างของเรา เรียกง่ายๆว่าต้องแอคทีฟตัวเองสูงพอควร 2. ผลตอบแทนที่มากขึ้น มากกว่าเงินเดือนประจำที่จะได้รับ  หากบริหารจัดการอย่างถูกวิธี กว่าเป็นแค่มนุษย์เงินเดือน 3. มีประสบการณ์ในการจัดการบริหารเวลาให้เหมาะสม ฯลฯ ตอนนี้นึกได้เท่านี้คะสำหรับคนที่เริ่มเป็นมนูษย์เงินเดือน อายุ22 ปีการเป็นเจ้าของกิจการนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่หากว่าเราทำได้และไปถึงตรงนั้นอย่างมั่นคงและมีประสิทธิภาพ รับรองว่าชีวิตคงจะดีขึ้นกว่าทุกวันนี้แน่นอน เนื่องจากเราได้รับอะไรที่มากมายมากว่าตัวเงิน ได้ความรู้ประสบการณ์ หลายๆด้าน มากกว่าแค่เป็นมนุษย์เงินเดือนต่อไป หากว่าเพื่อนของคุณเค้ามีความฝัน จงอย่าไปดูถูกความฝันของเค้าที่ว่าอยากเป็นเจ้าของกิจการ คำกว่าเจ้าของกิจการอาจะเป็นเพียงแค่ธุรกิจเล็กๆไม่ใหญ่โต แต่พอนานไปมันอาจถึงเวลาของการเติบโตจนคุณคิดไม่ถึงก็ได้ เมื่อเค้ามีลูกเค้าอาจจะยกกิจการให้ลูกดูแลต่อได้ ถ้าลูกสนใจ ลูกจะได้ไม่ต้องเป้นมนุษย์เงินเดือน เป็นต้น หากคุณเป็นมนุษย์เงินเดือน แล้วคุณมีลูก ต่อมาลูกคุณก็ต้องเป็นมนุษญ์เงินเดือนอยู่ดี บางดีเค้าอาจจะเป็นมนุษย์เงินเดือนอยู่พักนึงแล้วมาเป็นเจ้าของกิจการก็ได้ใครจะไปรู้ จะเห็นได้ว่าบางคนจบแค่ป.4แต่เค้าทำงานมากหลายๆอย่างเก็บเกี่ยวประสบการณ์ จนเจอสิ่งที่ตนเองชอบและคิดว่าทำได้ดี แล้วเริ่มเปิดกิจการเป็นของตนเอง แล้วตอนนี้เค้ากลายเป็นบุคคลที่ร่ำรวยกว่าคุณ ทั้งๆที่คุณจบสูงกว่าเค้าแต่ยังเป็นแค่มนุษย์เงินเดือน รายได้ต่อเดือนไม่กี่หมื่น คุณจะรู้สึกยังไงคะ   ถ้าคุณอยากเป็นแค่มนุษย์เงิเนเดือนก็เป็นต่อไปคะ แต่ถ้าเป็นตัวดิฉันเอง หากดิฉันมีโอกาสและมีความรู้เพียงพอ คิดว่าคงจะเริ่มเป็นเจ้าของกิจการอย่างแน่นอนคะ อาจจะเริ่มจากเล็กๆแต่นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้น ทำให้ไม่เจ็บตัวมาก ขอบคุณคะ จากคุณ : cyber_lomogirl - [ 7 ก.พ. 52 13:38:49 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ถามก่อนทำไมคุณจขกท.ถึงคิดว่าเพื่อนจะทำกิจการส่วนตัวไม่ได้ล่ะคะ คุณกลัวอะไรหรือ การที่เพื่อนมีความฝันที่จะเป็นเจ้าของกิจการสักอย่างมันไม่ดียังไง เรามักจะยกย่องคนที่กล้าคิดและกล้าประกาศตัวเองว่าจะเป็นเจ้าของกิจการเสมอเลย เพราะเรารู้ว่าเขาต้องกล้าเสี่ยงกับการลงทุนที่ใช้ทุนของตัวเอง มีโอกาสจะเจ๊งได้ แต่เขายังกล้าที่จะคิดทำมัน เราเชื่อว่ามนุษย์เงินเดือนทุกคน รวมทั้งเราด้วย ล้วนแล้วแต่อยากจะหลุดไปจากวงจรแบบนี้ เพราะเมื่อคุณทำงานไป คุณจะเห็นว่าชีวิตที่ถูกบงการจากนายจ้างมันเป็นอย่างไร มันไม่ได้สวยหรูและง่ายดายเหมือนกัน ไว้เมื่อจขกท.มาลองเป้นมนุษย์เงินเดือนเองแล้วจะรู้ว่าทำไมเพื่อนคุณเขาอยากเป้นเจ้าของกิจการกันนัก นะคะ จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 7 ก.พ. 52 15:17:55 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อีกมุมของคนที่ยังอ่อนต่อโลกนะครับ บางคนบอกว่ากินเงินเดือนเทียบกับเจ้าของได้ ผมก็งงๆครับ ถามว่าคนที่เงินเดือนหลักแสน เจ้าของที่จ่ายเงินเดือนได้เดือนเท่าไหร่...? มีหัวก็ต้องมีหาง เอาหัวอีกตัวมาเทียบหางอีกตัว มันดูแปลกๆ ไม่มีหัวมีแต่หางเป็นไปได้หรือ...? คนขยัน มีความสามารถ รับเงินเดือนประจำ และมีธุรกิจส่วนตัว ก็เห็นเยอะแยะนี่ครับ...ดีซะอีกรายได้2ทาง เห็นคนทำงานจนแก่แล้วบางคนยังบ่นอยากทำนู่นทำนี่มากมาย ไม่ใช่แค่นศ.หรือวัยรุ่นเท่านั้น.... อยากมีกิจการส่วนตัวแต่ไม่มีทุน ไม่มีประสบการณ์ ก็ต้องไปเป็นลูกน้อง กินเงินเดือน ทำงานเหนื่อย ไม่มีเวลา มีเงินแต่กลัว ก็ทิ้งฝัน กลายเป็น พอละ ที่เป็นอยู่ก็ดีละ...ยิ่งแก่ยิ่งรับความเสี่ยงได้น้อย เรียนมาเยอะ ไม่มีทุน ทำเล็กๆไม่ได้ เพราะกลัวเสียหน้า เพราะไม่มีเกียรติ ทำงานออฟฟิศดูดีกว่า โก้หรู....คงมีบ้างบางคนที่ยึดติด - ไม่อยากทำงานเข้างาน 8 โมง ออกงาน 5 โมง - ไม่ชอบฟังคำสั่งใครอยากทำงานอิสระ - เจ้าของกิจการ รวยกว่า ถ้าคิดได้แค่นี้ก็คงเป็นไม่ได้แม้แต่ขอทานมั้งครับ คงต้องมีเหตุผลอื่นอีกของแต่ละคน ลองคิดเล่นๆนะครับ สมมติว่าถ้าผมจะเป็นขอทาน 1. จุดขายของขอทานคืออะไร - การทำให้คนให้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนดี ได้ช่วยคนที่น่าสงสาร (อันที่จริงมองอีกมุม อาชีพนี้ก็ช่วยให้คนมีความสุขขึ้นนะ) ? ถ้าผมหน้าตาดี ครบ32 ไปนั่งขอ จะมีใครให้มะ ยิ่งหน้าโหดยิ่งคงยาก ? ถ้าคุณจะเป็นขอทาน คุณจะมีจุดขายตรงไหน 2. ถ้าจะเป็นขอทาน รายได้จะพออยู่มั้ย - ถ้าหาทำเลดีๆได้ก็ไม่แน่ ? ทำเลดีๆ มีเจ้าที่-เจ้าถิ่นมั้ย ต้องจ่ายค่าคุ้มครองมั้ย จะโดนจิ๊กโก๋หรือเด็กติดยาปล้นทำร้ายมั้ย มีการทำเป็นธุรกิจมั้ย สมมติว่ารอบสยามทั้งหมดเป็นพนักงานขอทานของนายA การจะไปนั่งหากินแถวนั้นจะทำได้มั้ย สมมติว่าถ้าผมเป็นนายA ผมจะแบ่งว่าควรให้มีพนักงานขอทานกี่คนในเขตพื้นที่หนึ่งๆ ที่จะไม่มากไปหรือน้อยไป ไม่โดนเพ่งเล็งหรือร้องเรียนแบบขอได้แบบเนียนๆ และคนนอกก็คงมาแจมไม่ได้ 3. ไปขอที่ไหนดี -  ที่ๆคนเยอะๆ ? ไป-กลับยังไง กินยังไง เข้าห้องน้ำที่ไหน เคยสงสัยมั้ยครับ ขอทานที่ขาขาด แขนขาด แม่ลูกอ่อน คนแก่ เด็กเล็กๆ บ้านอยู่ไหน กลับยังไง มีรถรับส่งมั้ย 4. ทำวันละกี่ชม. วันไหน-ช่วงไหนที่คนเยอะ วันไหนต้องไปที่ไหน - ตามต่างจังหวัด งานวัดยังมีขอทานเดินสายไปเลยอ่ะ แน่นอนจริงๆ 5. จะเครียดมั้ย เวลาทำงานชวนเพื่อนไปนั่งคุยได้มั้ย เบื่อๆทำไง - เป็นขอทานถ้าไม่ใช่พนักงานขอทานของใครก็คงไปๆหยุดๆได้ตามอารมณ์แต่ก็คงต้องแลกกับการไม่มีสวัสดิการการดูแลจากเจ้าของธุรกิจขอทาน หรือส่วนแบ่งที่เป็นรายได้ประจำ Product- ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง เด็ก และคนแก่ ถ้าเป็นผู้ชายก็ต้องพิการ หรือสัตว์โลกผู้น่าสงสาร อาทิ ช้างน้อย ช้างใหญ่ น้องหมา Price- แล้วแต่จะเมตตา แต่ถ้าอาหารช้างถุงละ20ได้มั้ง Place- แหล่งชุมชน ตลาด ฟุตบาท สะพานลอย Promotion- ไหว้สวยๆ กราบงามๆ คำขอบคุณ คำอวยพร   คิดว่าขอทานคงมี2แบบ 1. แบบลูกน้อง(พนักงาน)อยู่ในรูปธุรกิจซึ่งต้องมีเครือข่าย พันธมิตรทางธุรกิจต่างๆ การจะไปสมัครเข้าเป็นพนักงานขอทานคงไม่ต่างจากลูกจ้างทั่วไปคือทำให้เจ้าของรวย 2. กิจการขอทานของตัวเอง(ส่วนตัว) มีอิสระในการทำงาน ทำมั่งไม่ทำไม่คงได้ รายได้น่าจะได้เต็มๆ แต่คงต้องแลกกับความมั่นคง และมีความเสี่ยงมากกว่าในหลายๆเรื่อง แต่การขยายกิจการก็คงไม่ง่ายนัก ไปไกลละ555+ ถึงแม้ความรู้+ประสบการณ์จะน้อย แต่ก็คิดเยอะนะเออ ^_^ อยากรู้จังว่าเจ้าของธุรกิจขอทานจะได้เดือนละเท่าไหร่?? จากคุณ : มันไม่หมู (bpcmarket) - [ 7 ก.พ. 52 16:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คือผมคิดว่า เค้าไปเจอโลกมาน้อยรึเปล่าครับ ที่เค้าพูดแบบนี้ เวลาใครพูดแบบนี้กับผม ผมเงียบและฟังเขาตลอดเลยนะ ดูดิว่าเขาจะคิดได้ขนาดไหน สุดท้าย ก็จะเหมือนว่า เค้าจะคิดว่า ทุกอย่างมันดูง่ายซะหมด "เีนี่ยกะว่า เรียนจบไปจะเปิดร้านคอมซักหน่อย" "เหรอ อืมเป็นเ้จ้าของเลยเหรอ" "แน่นอน ไม่อยากทำงานตอกบัตรตามเวลาหรอกน่าเบื่อ ไม่ชอบงานออฟฟิศ" "เหรอ แล้วเปิดร้านคอมดียังไงอะ" "ก็เป็นเ้จ้าของกิจการไง ดูแลเองหมด เข้างานเมื่อไหร่ก็ได้" แล้วเขาก็พูดไป........ผมก็เงียบฟัง ......ซึ่งหารู้ไม่ ผมก็เรียนทางคอม อะครับ แต่ละอย่างที่พูดมาผมนี่เข้าใจหมด ว่ามันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก เกลอเอ๋ย... แถมที่บ้านเขาก็ไม่ได้เปิดกิจการอะไรเลยด้วย อืม...... ทำไมผมกลับคิดว่า การเป็นพนักงานประจำเนี่ยดีแล้ว มีเงินเดือน มีสวัสดิการ แล้วใช้ชีวิตอยู่บนพื้นฐานความพอเพียง ยิ่งเข้างานตรงเวลา ยิ่งจัดตารางชีวิตได้ง่าย เป็นระเบียบด้วยซ้ำ ผมก็ไม่เข้าใจว่าการเป็นเจ้าของกิจการดียังไง เพราะผมคิดเยอะกว่า ... ผมคิดว่าเจ้าของกิจการต้องทำทุกอย่างในกิจการนั้นๆเป็นหมด ต้องดูแลทุกเรื่อง ทั้งการเงิน คน ลูกค้า ฯลฯ แถมยังมีความเสี่ยงมากมาย เพราะเงินมันไม่ได้เข้าบัญชีแบบประจำ บางเดือนลูกค้าไม่มีก็จอดไม่ต้องแจว....หรือเลวร้ายขั้นเจ๊งก็อยู่ยาก ^ ^ ^ ^ ^ นี่คือความคิดของคุณใช่ไหมคะ แต่ถ้าคนข้างนอกมองคุณเค้าจะมองว่า 1. คุณโง่ แถมยังอวดฉลาด 2. เชื่อมั่นในความคิดของตัวเองมากไป 3. กลัวความเปลี่ยนแปลง ไม่กล้าที่จะเสี่ยง 4. ขาดความกระตือรือร้น 5. ปล่อยชีวิตล่องลอย ยึดตึดอยู่กับสิ่งเดิมๆ อยู่แต่ในกรอบ 6. ไม่มีความเป็นผู้นำ ความริเริ่มสร้างสรรค์ 7.  มองโลกแคบไป 8.  รักความสบาย ไม่ขวนขวายหาสิ่งใหม่ ใช่คะทุกอย่างไม่ได้ง่าย แต่ถ้ามีความพยายามก็ต้องสำเร็จซักวัน ขอโทษนะคะที่พูดตรงๆ แต่หวังว่ามันคงทำให้คุณคิดได้บ้าง จากคุณ : cyber_lomogirl - [ 7 ก.พ. 52 16:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นนะครับ ไม่ได้เข้ามาดูเลยเพิ่งเข้ามาอ่าน ผมก็น้อมรับจริงๆ ขอบคุณพี่ๆที่บอกข้อเสียในตัวผมด้วยครับ แจ่ม มากๆๆๆ แต่ในกรณีนี้ (หมายถึงกระทู้ ณ ปัจจุบันนี้) อย่างเพื่อนผมที่เขาคุยให้ผมฟัง.... นอกจาก - จะรู้เรื่องคอมน้อยกว่าผม....(เพราะไม่ได้เรียนมา อาศัยชอบทำเฉยๆ) - บ้านไม่มีกิจการเลย - เป็นคนที่กำลังจะจบ ป ตรี ประสบการณ์อะไรก็ไม่มีสักอย่าง ทีนี้ ผมก็เข้าใจว่าเพื่อนผม เขาคงคิดว่า เปิดกิจการมันง่าย อะไรๆก็จะดีไปหมด สวยหรูว่างั้น ดีมากกว่าพนักงานกินเงินเดือน เรื่องแบบนี้ผมปล่อยให้เขาพูดเลย ผมจะฟัง ว่าจะขนาดไหน ก็ฟังไป ไม่ได้คิดโต้แย้งอะไรเขา  จนเขาพูดจบ....... ผมก็ว่าเขาคิดน้อยไปก็เท่านั้นเองแหละครับผม เขาน่าจะโชว์ศักยภาพความคิดให้ผมได้เห็นมากกว่านี้หน่อย อันนี้มาแบบ เหมือนว่า.. จะเปิดร้านคอมอยู่ๆมาถึงเปิดเลย เขาพูดเหมือนจะเปิดร้านคอมเทพๆ กันวันพรุ่งนี้เลยอย่างงั้นน่ะครับ อันนี้คือขยายความให้เห็นชัดเจนขึ้นครับ จากคุณ : sillygang - [ 7 ก.พ. 52 17:26:36 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ถ้าเจ้าของกระทู้อยากใช้ชีวิตบนพื่นฐานความพอเพียง นั้นก็เหมาะแล้วครับที่จะเป็นพนักงานต่อครับ เพราะเจ้าของกิจการ 100% ทุกคน เค้าจะต้องไม่พอเพียงครับ จะต้องคิดจะต้องทำยังไงก็ได้ให้มีลูกค้า ให้ได้เงินมาเยอะๆ ต้องทะเยอทะยาน คิดเยอะ ทำเยอะ กว่าเป็นลูกจ้างมากๆครับ กว่าจะไปถึงจุดที่ว่า เข้าออกงาน กี่โมงก็ได้นี่ ผมว่านานครับ ดิ้นรนกันนานมากๆ กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ครับ คำว่าพอเพียงสำหรับผม หมายความว่า ประหยัดครับ ใช้เท่าที่ไม่เดือดร้อน จากคุณ : หมูตัวใหญ่ - [ 7 ก.พ. 52 18:10:02 ]

ความคิดเห็นที่ 55 คนชอบคอมส่วนมาก ฉลาดกว่าคนเรียนคอม นะครับ  (ถ้าชอบด้วยเรียนด้วยก็ยิ่งดีใหญ่) (การเรียนในมหาลัย ให้อะไรเรา "น้อยมาก" ในด้านความรู้ที่จะนำมาใช้เปิดร้านคอมพิวเตอร์) ในมหาลัยสอนแค่จิ๊บๆ โลกคอมพิวเตอร์มันมีอะไรมากมายก่ายกองกว่าที่เรียนในมหาลัยเยอะมากก อย่าไปดูถูกคนมีฝันครับ ผมว่า จขกท. ต่างหาก ที่ควรฝันบ้าง เพื่อนๆ จขกท. เปิดร้านแล้วเจ๊ง 3 รอบ...รอบที่ 4 อาจจะรวย ก็ได้ (เอาความผิดพลาดครั้งก่อนๆมาปรับปรุง) ในขณะที่ จขกท. เป็นโปรแกรมเมอร์รุ่นเก๋า ใกล้โดนปลด(เพราะแก่เกินแกง) ก็เป็นไปได้นะครับ ผมว่าคนเราเกิดมาเพื่อล้ม..แล้วลุก   ตอนเด็กๆเราก็ล้มไม่รู้กี่ครั้ง กว่าจะเดินได้ ถ้าตอนเด็กเรากลัวที่จะล้ม ตอนนี้เราคงเดินไม่ได้... ไม่ใช่ว่าลูกจ้างไม่ดีนะครับ  เป็นลูกจ้างหาประสบการณ์ก่อนซัก 2-3 ปี แล้วค่อยมาเปิดกิจการเอง ผมว่ากำลังสวยเลย จากคุณ : sukineko - [ 7 ก.พ. 52 20:21:03 ]

ความคิดเห็นที่ 56 แล้วแต่ตำแหน่งด้วยมั้งคะ เพื่อนไม่ได้ทำงานเป็นเจ้าของกิจการ แต่เป็นลูกจ้างบริษัทต่างชาติแห่งหนึ่ง เงินเดือนหกหลัก เข้างาน 9 โมง เลิก 5 โมงเย็น หยุดเสาร์อาทิตย์ มีลาพักร้อนนอกเหนือจากวันหยุดนักขัตฤกษ์ ถ้าไม่ยอมหยุด เจ้านายก็จะไล่ให้ไปหยุด วันดีคืนดีมีตั๋วให้ฟรีอีก บอกเห็นยูขยันทำงาน ไป๊ๆ เอาไปเที่ยวสิงคโปร์ โคตรอิจฉาเลยค่ะ แต่พอดีตัวเองความสามารถไม่ถึงเหมือนเขา เลยเป็นเจ้าของกิจการก๊อกแก๊ก ทำงานวันละ 12 ชม. (เพราะงกเงิน) ขืนปิดก็อดสิค๊า... ปีหนึ่งมีวันหยุดแค่ 1 วัน 555 รายได้ฤา.. อยู่ที่สองหมื่นต้นๆต่อเดือนค่ะ... คิดว่าคงไม่โตกว่านี้แล้วล่ะ ขอแค่ไม่ล้ม และผ่านช่วงนี้ไปได้ก็พอ ไม่ใช่ไม่คิดขยายกิจการนะคะ แต่การแข่งขันสูงค่ะ ต้องสู้ให้รอดก่อน ถามว่าแฮปปี้ไหม ก็โอเคค่ะ เพราะอยู่กับครอบครัว แต่ถ้าถามว่าอยากเลือกทำแบบไหน ระหว่างงานแบบเพื่อน กับงานของตัวเอง ชอบงานเพื่อนค่ะ แต่รู้ว่าเราไม่มีความสามารถอย่างเขา 555 เลยทำกิจการแบบนี้ไปแหละ ไม่มีงานอะไรดีที่สุด นอกจากงานที่เหมาะกับตัวเราเอง จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 7 ก.พ. 52 21:22:20 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ถ้าไม่มีภาระอะไรสำคัญ อายุยังน้อย ลองล้มแรงๆ กล้าล้ม จะลุกได้เร็ว ตอนเราเรียนจบใหม่ๆ ได้ทำงานบริษัทท้อปไฟว์ ของประเทศ เปลี่ยนอีกบริษัทก็ระดับมหาชน ตำแหน่งดูดี มีnotebook(สมัยนั้นเครื่องละแสนกว่า) ใครรู้ว่าทำงานบริษัทไหนก็ปลื้มกันใหญ่ ส่วนเพื่อนๆบางคน จบมา ทำงานบริษัทเล็กๆ เบื่อ ลาออกมาทำกิจการตัวเอง เล็กๆ ก้อกๆแก้กๆ จนตอนนี้ผ่านมา 6 ปี เรายังคงเป็นพนักงานบริษัท (ลูกจ้างเค้านั้นเอง) ตำแหน่งบริหาร หรือตำแหน่งใหญ่แค่ไหน ก็ลูกจ้างเค้านั่นแหล่ะ แต่เพื่อนที่เคยทำกิจการเล็กๆ ก้อกๆแก้กๆ ตอนนนี้เป็น เจ้าของ กิจการที่ไปได้สวย ที่สำคัญ กิจการส่วนตัว ทำให้เรามีโอกาสอยู่กับครอบครัวมากขึ้น เราทำงานบริษัท วันละ 10 ชม อยู่บ้านกับแม่ คุยกันน้อยมาก คุยกันเยอะ แต่เวลาก็นิดเดียว ถ้าทำกิจการส่วนตัวก้อคงมีเวลาให้แม่มากขึ้น คุยกันเยอะๆ ไปไหนไปด้วยกันได้ ดีกว่าเยอะค่ะ สำหรับเราในมุมมองกิจการส่วนตัวนะ จากคุณ : OL girl (OL Girl) - [ 8 ก.พ. 52 00:36:16 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ถึง จขกท. คนส่วนมากที่พูดว่าจะเป็นเจ้าของกิจการ แต่มีไม่กี่คนหรอกครับที่ลงมือทำจริง และมีไม่กี่คนหรอกครับที่ลุกขึ้นยืนหลังจากล้มลงไป สุดท้ายพวกเขาก็มาเป็นลูกจ้างเชกเช่นเดียวกับ จขกท แหละครับ ปล.ถ้า จขกท อยากเข้าใจเจ้าของกิจการ โปรดอ่านความเห็นของคนที่เป็นเจ้าของกิจการแล้ว เพราะลูกจ้างไม่มีวันเข้าใจนายจ้างจนกว่าจะได้เป็นนายจ้างเสียเอง ก็เหมือนกับ คนขับรถจักรยานยนต์และรถยนต์ ที่คนขับรถจักรยานยนต์ ไม่เคยเข้าใจว่ารถยนต์คันหลังบีบแตรไล่ส่งทำไม เช่นเดียวกับคนที่บอกว่าเจ้าของกิจการต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ พวกเขาไม่เคยเข้าใจว่าอะไรคือแก่นของเจ้าของกิจการที่แท้จริง จากคุณ : ฮีโร่ดอย - [ 8 ก.พ. 52 03:41:05 ]

ความคิดเห็นที่ 59 แล้วแต่คนค่ะ ถ้าเป็นสามีดิฉัน ก็เหมาะจะเป็นลูกจ้างมากกว่า เพราะปฏิบัติตามคำสั่งได้ดี เจ้านายสั่งอะไรมา เซย์เยสและลงมือปฏิบัติตามคำสั่งได้ดีเยี่ยม ส่วนตัวเองเคยเป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัวเล็กมาก่อน (ร้านหนังสือเช่า)  ตอนเป็นพนักงานบริษัท วันหยุดก้ได้เที่ยว สิ้นเดือนก็รับเงินเดือน แต่พอมาเป็นเจ้าของกิจการ วันหยุดก็นั่งเฝ้าร้าน เพราะลูกจ้างลา สิ้นเดือนที ก็ต้องวิ่งหาเงินเดือนมาให้ลูกน้อง ส่วนตัวดิฉันคิดว่า เจ้าของกิจการที่ดีและประสบความสำเร็จได้เร็วนั้น ควรผ่านการเป็นลูกจ้างที่ดีและประสบความสำเร็จมาก่อนค่ะ จากคุณ : Pidchayut - [ 8 ก.พ. 52 06:07:37 ]

ความคิดเห็นที่ 60 หวัดดีครับ ทุกท่าน.... จริงๆกระทู้สไตร์นี้มีบ่อยๆก็เลยกดข้ามๆ แต่วันนี้มาสังเกตุเห็นมีคห.ตอบเยอะเลยกดเข้ามาดู... ก็เลยเห็นแฟนประจำ(คุณ bluesky)กล่าวถึงเลยยิ่งต้องเข้ามาตอบ... แต่ต้องบอกว่า..ที่คุณbluesky เขียนนั้นก็แทบจะเป็นสิ่งที่ผมคิดจะเขียนโดยเฉพาะบทสรุปบันทัดสุดท้าย... ชีวิตเจ้าของกิจการไม่ได้สวยหรูอย่างที่คนภายนอกมองหรอกครับ... ผมกว่าจะมาถึงวันนี้...เปรียบเทียบนะครับ..ไม่ใด้แค่ปีนบันไดแต่เป็นปีนเขาข้ามเหวมาไม่รู้กี่ลูก... ที่คุณหมูตัวใหญ่ คหที่ 54 บอกว่า... "..เพราะเจ้าของกิจการ 100% ทุกคน เค้าจะต้องไม่พอเพียงครับ จะต้องคิดจะต้องทำยังไงก็ได้ให้มีลูกค้า ให้ได้เงินมาเยอะๆ ต้องทะเยอทะยาน คิดเยอะ ทำเยอะ กว่าเป็นลูกจ้างมากๆครับ.." ผมไม่ค่อยเห็นด้วยครับ...เพราะสำหรับผมตอนผมเริ่มกิจการใหม่ๆชีวิตผมประหยัดกว่าพนักงานอีก..เพราะต้องหาเงินใช้หนี้.. และอีกอย่างสิ่งที่ผมคิดระหว่างทำธุรกิจ ผมไม่เคยมองว่าจะได้เงินเยอะๆ แต่มองว่าจะทำยังไงให้ลูกค้าชอบร้านเรา ชอบบริการของเรา... ผมล้มลุกคลุกคลานมาไม่น้อย..ครั้งแรกที่เพื่อนสนิทมาชวนไปเรียนกอล์ฟ ผมหัวเราะบอก...อย่าว่าวันละ 4 ชม เลยแค่ ชม.เดียวก็น่าจะยาก... แต่ที่ผมเคยบอกครับ..การที่เราขยัน ซื่อสัตย์ ไม่ดื่ม ไม่เล่น ใครๆก็อยากคบ.. ทำให้ผมได้เพื่อนดีๆ คอนเนคชั่นดีๆ หลายๆธุรกิจก็อยากร่วมด้วย... จะเป็นนักธุรกิจหรือมนุษย์เงินเดือนที่ประสบความสำเร็จต้องคิดต่อยอดเป็นครับ..คือทำยังไงธุรกิจเราจะเติบโต... ถ้าเป็นคนกินเงินเดือนก็ต้องคิดว่า ทำไงเราจะเก่งงานกว่านี้..ทำให้งานมีระบบที่ทำได้เร็ว สรุปได้แม่นยำ หาต้นเรื่องได้ง่าย.. ถ้าคิดเป็นแบบนี้ก็เจริญแน่นอนครับ... อย่าหาเหตุผลเลยว่า ทำธุรกิจดีกว่า หรือ งานประจำดีกว่า... เพราะทั้งหลายเหตุผลขึ้นอยู่กับคนๆนั้น...(คนอื่นไม่รู้ดีกว่าตัวเค้าครับ) ผมบอกว่า ทำนี้ดีคุณเอาไปทำ...แต่ตัวเค้าไม่เอาด้วย หรือคิดไม่เหมือนเรา ธุรกิจก็ไปไม่รอดครับ.... ง่ายๆ..เหมือนลูกผม..ผมถูกเตี่ยแม่เลี้ยงมา เคี่ยวเข็ญให้ทำทุกอย่างตั้งแต่เด็ก..เรียกว่า ทำงานหนักกว่าลูกจ้างตัวเองซะอีก... แต่วันนี้พอเรามีเงินเลี้ยงลูกกลัวลูกลำบาก..กลัวลูกอันตราย ไปโรงเรียนมีคนรับส่ง...ตื่นขึ้นมาอาหารตั้งรออยู่บนโต๊ะ..ฯลฯ ผมยังคิดว่า ลูกผมโชคดี แต่อนาคตเค้าจะทนแรงกดดันได้แค่ไหน??? เอาว่า...จะเป็นนักธุรกิจก็ดี คนทำงานก็ดี ทำอย่างไร?เราจะประสบความสำเร็จในอาชีพเรา... และทำอย่างไรเราจะมีความสุขในชีวิตความเป็นอยู่ของเรา???? เพราะคนที่มีเงินเยอะๆใช้เงินไม่เป็น แบ่งเวลาไม่เป็น ก็ใช่ว่าจะมีความสุข...กว่าคนมีเงินน้อยๆ... วันหนึ่งผมไปนั่งคุยกับลูกเจ้าสัว ..หัวเราะกัน มีบ้านหลังใหญ่ๆแต่ออกจากบ้านตี5 กลับบ้าน 5 ทุ่ม แล้วมีทำไม...??? เงินมากอาจจะดูดีกว่าเงินน้อยเพราะอยากได้อะไรก็ซื้อเอา..แต่ถ้าบริหารชีวิตไม่เป็น..มีเงินก็แค่นั้นครับ... สรุปว่า..ผมว่าทำอะไรก็ตาม ถ้าเราทำจริง ทุ่มเท สนุกกับงาน แล้วมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง..ให้คนอื่นบ้าง....จนสุดท้ายมีความสุขกับชีวิต นั้น ดีที่สุดแล้วครับ.... อิอิอิ..คุณบลูสกาย ผมมาตอบให้แล้วนะครับ... จากคุณ : มือเก่า (คนอุบล) - [ 8 ก.พ. 52 06:44:40 ]

ความคิดเห็นที่ 61 Qoute... คุณมือเก่า(คนอุบล) "...อย่าหาเหตุผลเลยว่า ทำธุรกิจดีกว่า หรือ งานประจำดีกว่า... เพราะทั้งหลายเหตุผลขึ้นอยู่กับคนๆนั้น...(คนอื่นไม่รู้ดีกว่าตัวเค้าครับ)..." "...เงินมากอาจจะดูดีกว่าเงินน้อยเพราะอยากได้อะไรก็ซื้อเอา..แต่ถ้าบริหารชีวิตไม่เป็น..มีเงินก็แค่นั้นครับ... สรุปว่า..ผมว่าทำอะไรก็ตาม ถ้าเราทำจริง ทุ่มเท สนุกกับงาน แล้วมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง..ให้คนอื่นบ้าง....จนสุดท้ายมีความสุขกับชีวิต นั้น ดีที่สุดแล้วครับ...." จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) - [ 8 ก.พ. 52 09:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 62 โอ้  กลับมาอีกรอบ  ขาประจำมาตอบกันเพียบเลยเจ้า ได้ความคิดดีๆเพียบเลย เราก็ไม่ค่อยเห็นด้วยนะคะ  ที่บอกเจ้าของกิจการต้องไม่พอเพียง  เพราะบ้านเราโครตจะพอเพียง -_-'  กินง่ายอยู่ง่ายกันสุดๆ พอเพียงในความหมายของเรา ไม่ใช่ใช้เงินน้อยแล้วประหยัด ตระหนี่  แต่ใช้เงินน้อยแล้วก็มีความสุข ไม่อึดอัด ไม่อยากได้แต่พยายามอดใจ ไม่ต้องอดทนอะไรทั้งนั้น  แค่มีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ค่ะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 8 ก.พ. 52 13:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ทำมันทั้งงานประจำ ทั้งกิจการส่วนตัว  อึดๆหน่อย  แต่ได้ประสบการ์ทั้งสองอย่าง  ประหยัด อดออม เดี๋ยวก็สบายค่ะ  ทีนี้ก็เลือกได้แล้ว จากคุณ : เชื่อในถั่วงอกนะ - [ 8 ก.พ. 52 15:18:38 ]

ความคิดเห็นที่ 64 กระแส  อยากเป็นเถ้าแก่ เจ้าของกิจการ เท่าที่ ผมจำความได้ มันเริ่มตอน วิกฤติเศรษฐกิจ ปี 40 คนตกงานเพียบ แต่คนที่พอประคับประคอง ตัวเอง และประเทศได้ คือ พวกsme  คนก็เลยเห่อเป็นแฟชั่นกัน ตอนนั้น  ตลาดนัดเปิดท้าย เพิ่งจะเริ่มบูมมากๆ แต่เจ้าของกิจการ ที่ฟันฝ่าอุปสรรค จนรอดมาได้เกิน 5 ปี อย่างสวยงาม  มีรายได้พอใช้ได้  มีไม่ถึง 10% จากคุณ : handsumboy - [ 8 ก.พ. 52 16:13:42 ]

ความคิดเห็นที่ 65 แต่ในความคิดของผม ผมเชื่อว่า  คนเราถนัดไม่เหมือนกัน ถูกออกแบบ หล่อหลอม มาต่างกัน อาชีพจึงมีต่างกัน และ อาชีพดาวรุ่ง ยอดนิยมแต่ละยุคสมัยก็ต่างกัน ผมคิดว่า  เป็นเจ้าของกิจการก็ดี เป็นลูกน้องก็ดี ถ้าคนนั้นมีความพอใจ  เลี้ยงดูตนเองและครอบครัว ได้ อย่างพอเพียงมีความสุข แต่ถ้าคนใดที่พร้อม  และมีความปราถนา ที่จะเป็นเถ้าแก่ ก็ไม่ผิด ก็สามารถทำได้  แต่อย่างที จขกท.บอกก็ถูก คือมันยากและเหนื่อย สำหรับเจ้าของกิจการ คุณต้องรับผิดชอบทุกอย่าง ทำงานรอบด้าน และเสี่ยงต่อการขาดทุน  แล้วคุณต้องคิดเป็น มองเหตุการณ์ล่วงหน้าได้ ซึ่งต่างกัน พนักงาน ทำงาน แล้วก็รับตังค์ ความคิดใช้งานเฉพาะด้าน  ไม่ต้องคิดรอบมาก มีสวสัดการดูแล มีวันหยุดแน่นอน มันอยู่ที่ความพอใจและ ความพร้อม จากคุณ : handsumboy - [ 8 ก.พ. 52 16:20:58 ]

ความคิดเห็นที่ 66 คนบางคน  ถูกออกแบบมาให้เป็น ลูกจ้าง  เหมาะที่จะเป็นลูกจ้างมากกว่า ทั้งด้านความถนัด  ความคิด  ความพร้อมพื้นฐานเศรษฐกิจ ความพร้อมด้านธุรกิจ   ทำธุรกิจ  ตามสถิติแล้ว  เริ่มต้นที่ 100% จะรอดและมีกำไรพอเพียง แค่ไม่ถึง 10% แต่คนทำงานประจำ  เริ่มทำงาน 100% จะรอด ถึง5ปี มีรายได้พอเพียง  เกินกว่า50% ดังนั้น คนส่วนใหญ่  แม้จะผิดหวังจากธุรกิจ ก็ยังกลับไปเป็นลูกจ้างได้ จากคุณ : handsumboy - [ 8 ก.พ. 52 16:29:13 ]

ความคิดเห็นที่ 67 แต่ละคนก็ทะเยอทะยานต่างกันอะค่ะ แล้วแต่ใครจะชอบแบบไหนมากกว่า แต่ส่วนตัวเราชอบต้องต่อสู้ ต้องเหนื่อย กว่าคนทำงานออฟฟิศธรรมดา เราสนุกกับการทำงาน และภูมิใจที่ทุกสิ่งทุกอย่างมันได้มาจากกำลังสมองและน้ำพักน้ำแรงล้วนๆ และเมื่อมันไม่สำเร็จเราก็ไม่เสียใจ เพราะนั่นคือสิ่งที่เราทำ และเราสามารถเรียนรู้ความผิดพลาดจากมันได้ และเรายังเชื่ออีกว่าเรามีศักยภาพที่จะทำได้มากกว่าเงินเดือนที่เราได้รับแต่ละเดือน จากคุณ : -->+:+โชยุ&วาซาบิจัง+:+<-- - [ 8 ก.พ. 52 23:03:21 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อาจนอกเรื่องนิดหน่อยนะครับ คุยเรื่องนี้แล้วนึกถึงคำพูดประเภท เข้าใจว่าเงินบรรดาลความสุขไม่ได้ ( พวกปฏิเสธเงินไปเลย ) เข้าใว่จจนแต่ก็มีความสุขได้ เพราะพอเพียง (แต่เป็นพวกตัดช่องน้อยแต่พอตัว ) จากคุณ : คนบ่น - [ 9 ก.พ. 52 03:48:30 ]