ความคิดเห็นที่ 1 รออ่านใจจดใจจ่อครับ จากคุณ : กิด (sukritudom) - [ 4 ก.พ. 52 13:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ก่อนอื่นหากท่านใด กำลังมีความคิดที่จะเอาสินค้าเข้ามาขายในห้างเหล่านี้ นอกจากต้องดูเรื่องคุณภาพ และตลาดที่พอจะเป็นไปได้แล้ว หยุดแวะอ่านเพื่อเตรียมตัวให้ดีก่อนนะครับ หากท่านชื่นชอบสินค้าลดราคา  ราคาถูก และ ซื้อ 1 แถม 1 ซื้อ 2 ถูกกว่า ท่านลองอ่านดูก่อนว่า สินค้าที่ท่านจ่ายถูกลงไป มันมีที่เป็นที่มาอย่างไร ต้องยอมรับว่า การได้เข้ามาค้าขายกับห้างเหล่านี้ ถือเป็นโอกาสที่ดี ในการขยายธุรกิจ และยกระดับมาตรฐานสินค้าและช่องทางจำหน่ายได้อย่างมากมายในเวลาไม่นานนัก จำนวนสาขาที่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด มากมายมหาศาล ราวกับว่าผู้คนในประเทศ มีกำลังจับจ่ายใช้สอยได้อย่างสบายมือนั้น เค้าเอาเงินมากจากที่ไหน แล้วเค้าจะทำไปทำไม แล้วเค้าจะกำไรเหรอ ในเมื่อเข้าไปเดินดูในบางสาขา ขนาด 4000 ตร. ม เวลา 1 – 3 ทุ่ม มีคนมาเดินซื้อของกันบางตาเหลือเกิน สินค้าก็ขายถูกเหลือเกิน นี่ก็แถม นั้นก็แถม นี่คือจุดเริ่มต้นแห่งอำนาจการต่อรองที่นำมาซึ่งรายได้ต่างๆ ที่เก็บเข้ากระเป๋าหลังร้าน โดยไม่ผ่านเครื่องแคชเชียร์ นั้นเอง และจำนวนสาขาที่มีมากมายมหาศาล บ่งบอกถึงมูลค่าสินค้าที่หากใครก็ตามที่เอาสินค้าเข้าไปวางจำหน่ายกับทางเค้าได้ จะเกิดรายได้และคำสั่งซื้อเป็นจำนวนมาก ใครต่อใครก็ต่างเดินเข้าหาและรออย่างใจจดใจจ่อว่า ห้างจะอนุมัติสินค้าของเราเข้าไปขายเมื่อไหร่ หลังจากที่ทราบข่าวดีไปแล้วว่ามีโอกาสได้เข้าไปขายซะที  นอกจากจะต้องเตรียมสินค้าให้พร้อมก่อนส่งในปริมาณมากมายจนปวดหัวว่าจะเตรียมจากที่ไหนทัน (ทีแรกก็นึกว่า จะเอาไปถมที่สร้างสาขา สั่งซะเยอะ) แต่ก่อนจะเริ่มขายนั้นต้องมีเงื่อนไขในการขายสินค้าดังต่อไปนี้ เริ่มตั้งแต่ ค่านำสินค้าเข้าไปวาง หรือค่าแรกเข้า หรือค่าแปะเจี๊ย แล้วแต่จะเรียก โดยจะคิดต่อต่อรายการสินค้า เป็นจำนวนเงินเท่าไหร่ ให้ลองคิดดูง่ายๆว่า พอๆกับ2-3 เท่า ของมูลค่าของสินค้าทั้งหมดที่จะมีการสั่งซื้อในงวดแรก ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับราคาสินค้า และจำนวนสาขาที่จะเข้าไปขายในขณะนั้น แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 13:16:42 จากคุณ : NutzGuru - [ 4 ก.พ. 52 13:12:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พิมพ์ไปแก้ไป เดี๋ยวกลับมาต่อ ไปทานข้าวก่อน จากคุณ : NutzGuru - [ 4 ก.พ. 52 13:18:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ด่วนๆเลยครับ สนใจ จากคุณ : balljovi - [ 4 ก.พ. 52 14:25:03 A:192.168.0.17 X:202.176.81.80 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาลงชื่อรออ่านครับ จากคุณ : erty - [ 4 ก.พ. 52 14:26:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คอยอ่านค่ะ จากคุณ : 48 (หลอดตะเกียบ) - [ 4 ก.พ. 52 15:06:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เคยมีน้องพนักงานที่ห้างดังแห่งหนึ่งบอกว่า กว่าคา.....แดง จะเข้าไปวางในห้างได้ ต้องจ่ายให้ห้างสิบล้านบาท จากคุณ : Funnyfamily - [ 4 ก.พ. 52 16:36:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แล้วสุดท้ายที่ลงทุนไป คุ้ม หรือ ไม่คุ้มครับ จากคุณ : BUSKY - [ 4 ก.พ. 52 17:09:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นธรรมดาครับ อำนาจต่อรองไม่ได้อยู่ที่ผู้ผลิตสินค้า แต่อยู่ที่ผู้ขาย พวกห้างใหญ่นั้นเอง หากไปดูงบการเงินจะเห็นได้ว่า ห้างเหล่านี้กำไรไม่ได้มากมายอะไรเลย ประมาณ 3 % ต่อปีเท่านั้นเอง แล้วอย่างงันมันก็ไม่ต่างจากการฝากเงินกินดอกเบี้ยละซิ ตอบ ต่างครับ เพราะอะไรเดียวไปดูกัน ที่ต่างเพราะว่า ห้างเหล่านี้ไม่ได้คาดหวังกำไรจากการขายของเหล่านี้ อ้าวงันมันจะสร้างห้างทำพระแสงของ้าวอะไรวะ ตามดูกันต่อ ที่ว่าต่างเพราะอะไรนะเหรอ เริ่มจากการหาเงินสดมาให้มากที่สุด เร็วที่สุด เช่น นาย ก. เป็นผู้ผลิตสิ้นค้าชนิดหนึ่งที่ต้องการไปขายในห้างชื่อดัง วันที่ 1 /01/09 นาย ก. ได้ส่งสิ้นค้าชุดแรกให้กับห้างชื่อดัง เป็นมูลค้าของ 1 ล้านบาท แต่กว่านาย ก. จะได้ค่าของ ก็หลังจากการส่งของชุดแรก 3 เดือน นั้นหมายความว่า ห้างชือดัง ได้ของนาย ก. ไปขายก่อน 3 เดือน และของ ของนาย ก. ทันที่ ที่ไปขาย ก็ขายได้เงินสดเข้ามาทุกวันให้กับห้าง ดังนั้นห้างก็ได้ กำไร ที่หักต้นทุน ที่ต้องจ่ายนาย ก. + ต้นทุนของนาย ก. ที่ยังไม่ต้องจ่าย เนื่องจากได้เครดิต 3 เดือน สรุปง่ายๆ ก็คือ ห้างชือดังได้ เงิน 1 ล้านของนาย  ก. ไปหมุนก่อน 3 เดือน (ถ้าเอาอัตราดอกเบี้ยเงินฝาก 3 เดือน ส่วนใหญ่จะได้ประมาณ 3 เปอร์เซ็น) เท่ากับว่าเงิน 1 ล้านจะกลายเป็น 1,030,000 บาท ในเวลา 3 เดือน โดยให้นาย ก. แค่ 1 ล้าน 3 หมืนห้างได้ (นี้กรณีคิดแบบไม่มีความเสี่ยงเลยนะ) แต่ถ้าห้างใจกล้าหน่อย เอาไปลงทุนในทอง, ที่ดิน, หุ่น, กองทุน จะได้ผลตอบแทนดีกว่านี้เยอะ แล้วลองคิดดูว่าในห้างๆ หนึ่งมีผู้ผลิตกี่ราย ตีซะ 1000 เท่ากับว่า 3 เดือน ห้างมีผลตอบแทน 30,000,000 ล้านแล้ว ยังๆ ยังไม่หมด จากกฏหมายไทย เขาบอกว่าเอาเงินที่ลงทุนมาหักภาษีได้ นั้นมายถึงว่า ถ้าห้าง ข. มีสาขาทั้งสิน 10 สาขา มีกำไรที่ต้องเสียภาษี 100 ล้าน / ปี เวลาสิ้นปี ห้าง ข. เปิดสาขาใหม่เพิ่ม 1 สาขา โดยซื้อที่ดิน + ค่าก่อสร้าง หมดเงินไป 95 ล้าน ณ. สิ้น ปี. ห้าง ข. จะเสียภาษีแค่ 5 ล้าน มาจาก 100 - 95 ซึงห้าง ข. ก็จะใช้วิธีนี้เรื่อยๆเพื่อลดการจ่ายภาษี ขยายสาขาไปเรื่อย กำไรของห้าง ข. จะมาจาก 1. กำไรจากการขายของ 2. กำไรผลต่างจากการนำเงินของผู้ผลิตสินค้า ไปลงทุนด้านอื่นๆ ในช่วงระยะเวลาที่ได้เครดิต 3. กำไรจาการหักภาษี 4. กำไรจากมูลค่าที่ดิน อาคาร ต่างๆที่ห้างนั้น มันเพิ่มขึ้นทุกปี 5. พอห้างเริ่มดัง ก็จะเริ่มผลิตสินค้า House Brand เช่น สบู่ .... , กระดาษชำระ ... , ผงซักฟอก .... ซึ่งคงจะเคยผ่านตากันมาบ้างนะครับ ก็ประมาณเนี้ย แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 52 00:17:06 จากคุณ : bb (Trerak) - [ 4 ก.พ. 52 17:51:14 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณที่มาแชร์ให้ฟังค่ะ จากคุณ : ยัยลีลี - [ 4 ก.พ. 52 19:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณที่มาแชร์ให้ฟังครับ จากคุณ : okb - [ 4 ก.พ. 52 20:24:30 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอโทษด้วยนะครับ ที่มาช้า พอดีไม่ได้เตรียมตัวว่าจะมาเล่าอะไรให้ฟังล่วงหน้าหรอกครับ ความจริงที่ผมนำมาเล่า มันก็คือความจริงแค่ด้านที่ผมประสบเจอมาครับ ท่านอื่นๆอาจจะมีมุมมองต่างๆ ก็เชิญนะครับ และก็คิดว่าน่าจะเป้นข้อมูลในการเตรียมตัวก่อนเข้าไปค้าขายกับห้างเหล่านี้ ยินดีรับฟังความคิดเห็นอื่นๆทุกๆท่านนะครับ ต่อๆนะครับ การรับใบสั่งซื้อแต่ละครั้งก่อนจะนำไปส่งสินค้า ท่านจำเป็นต้องเช่าระบบการจัดเก็บใบสั่งซื้อและระบบการรับใบสั่งซื้อ เพื่อดึงออกจากระบบผ่านอินเตอร์เนตไม่ใช่เพียงแค่มีเครื่องแฟกซ์ไว้คอยรับใบสั่งซื้อเพียงอย่างเดียว ห้างจึงไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายในการส่งแฟกซ์เอกสาร ที่สำคัญคือต้องเสียค่าเช่าระบบให้กับห้างนั้นหรือผู้ให้บริการเอกชนทั่วไป พอมาถึงขั้นตอนการจัดส่งสินค้า  สินค้าทุกรายการจะต้องส่งผ่านศูนย์กระจายของห้างเค้าแต่เพียงผู้เดียว โดยจะถูกหักค่าใช้จ่ายในการส่งสินค้า ในอัตราค่าขนส่งที่ถูกกำหนดโดยห้างเอง และยังต้องมีค่าประกันสินค้าเสียหายระหว่างอยู่ที่คลังสินค้าอีก หากสินค้าเป็นสินค้าจำเพาะเช่นต้องแช่เย็น หรือต้องใส่ตะกร้า หรือใส่พาเลท (พวกผักผลไม้) จะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมขึ้นอีก โดยอัตราเหล่านี้จะถูกกำหนดเป็นปีๆ ไป แต่หากจะขึ้นราคาหรือลงราคาห้างจะเป็นผู้กำหนดเอง โดยอาจจะขึ้นเมื่อใดก็ได้ ทั้งๆที่มีในสัญญาปีต่อปี แต่มีข้อยกเว้นในข้อแนบท้ายของสัญญา   เมื่อเริ่มขายครั้งแรก จะสั่งสินค้าจำนวนมหาศาลถล่มทลาย หากท่านวางแผนการผลิตไม่ทัน จัดส่งล่าช้า จัดส่งไม่ตรงกับจำนวนที่สั่งซื้อ ถูกปรับเป็นเงินหลายพันบาท จากคุณ : NutzGuru - [ 4 ก.พ. 52 21:17:18 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เมื่อเริ่มขายสินค้าไปซักพัก ก็จะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมขึ้นอีกมากมายหลากหลายจบปวดกบาลขอเริ่มต้นด้วย ค่าเปิดสาขาใหม่ อันนี้คลาสสิคครับ ขอทุกห้าง โดยเค้าจะคิดราคาต่อสาขา  ต่อจำนวนสินค้าที่วางขาย (SKU) (Stock Keeping Unit) (เพิ่มเติมนะครับ เผื่อท่านใดยังไม่ทราบ จำนวน SKU สามารถนับได้จากความแตกต่างของสินค้า เช่น แชมพูสระผมยี่ห้อ Ann สูตรผมแตกปลาย น้ำหนัก 100 มล นับเป็น 1 SKU ถ้าขนาดครอบครัว 500 มล. สูตรเดียวกัน ยี่ห้อเดียวกัน ก็นับเป็นอีก 1 SKU) บางห้างใจดีอาจจะไม่คิดในกรณีที่เปิดสาขาในรูปแบบที่ไม่ได้วางจำหน่ายสินค้าของท่าน แต่บางห้างไม่ใจดีแบบนั้น เก็บหมด ลองคิดดูกันเล่นๆว่าในหนึ่งห้าง จะมีซัพพลายเออร์ อยู่กี่ราย และมีสินค้าอยู่บนชั้นวางอยู่กี่รายการ SKU สมมุติว่ามี 20,000 ซัพพลายเออร์ ทั้งหมดมีรายการสินค้า 5 แสนรายการ เก็บเงินรายการสินค้าละ 1000 บาท เมื่อห้างจะเปิดสาขาซัก 1 สาขา ห้างนั้นสามารถเรียกเก็บเงินค่าเปิดได้เป็นมูลค่าเท่าไหร่  จ่ายเงินค่าก่อสร้างเสร็จยังพอมีเหลือไปเอื้อเฟื้อให้เจ้าหน้าที่พนักงานที่มีอำนาจเซ็นอนุญาตก่อสร้างในท้องที่เป้าหมายถัดไป สบายๆ ต่อมาคือ ค่าครบรอบวันเกิดการก่อตั้งห้าง เช่นห้างนั้นกำเนิดในราชอณาจักรขึ้นเมื่อวันที่ 1 กพ 2530 เมื่อถึงวันนั้นเมื่อใด ก็จะถูกขอเงินโดยเก็บเป็นเงินก้อนเดียว ซึ่งต้องมากขึ้นๆทุกๆปี (ค่าเปิดสาขาก็มากขึ้นทุกปีเช่นกัน) ค่าครบรอบวันเกิดสาขา  หมายความว่า สาขาที่ 1 เปิดเมื่อ 1 มกราคม 2532 เมื่อถึงวันนี้เมื่อไหร่ ก็จะถูกเรียกเก็บเงินค่าวันเกิดสาขา สาขาที่2 ที่3 ที่ ... หมายความว่าท่านจะต้องจ่ายทุกๆปี ปีละเป็นจำนวนเงินก้อนที่คูณด้วยจำนวนสาขาของห้างนั้นเปิดขึ้นมาแล้ว  และก็เช่นกันที่ต้องมากขึ้นๆทุกปี ค่าปรับปรุงสาขา ต่อสาขา  บางครั้งจะสังเกตุว่า สาขาที่เปิดมานาน และโทรม มาก พอแวะไปอีกครั้งมีการปรับโฉมใหม่ เปลี่ยนสีตะกร้าสินค้าใหม่ เปลี่ยนเลย์เอาท์วางสินค้าใหม่ มีสินค้าจากเมืองนอกมาขายมากขึ้น นั้นแหละครับ คุณจะถูกเรียกเก็บสาขาปรับปรุงสาขา บางห้างจะมีการเรียกเก็บเงินเพิ่มเติมอีกหลายรูปแบบ ในชนิดที่เรียกว่า “เหลือเชื่อ” “เชื่อเค้าเลย” เช่น เงินค่าปีใหม่ ตรุษจีน เงินค่าทำให้ได้คิวในการส่งสินค้าก่อน ฯลฯ ทั้งหมดทั้งหลายเหล่านี้ เราขอเรียกมันว่า BUDGET ซึ่งเป็นคำที่น่ากลัวเหลือเกินสำหรับ "ซัพพลายเออร์" ทุกราย เพราะไอ้ budget เหล่านี้จะมีผลต่อ กำไร หรือขาดทุน หรือลมหายใจที่จะมีต่ออายุเพื่อค้าขายกับห้างเหล่านั้นต่อไป ยังไม่หมดหรอกครับ สำหรับ budget ทั้งหลาย นี่แค่น้ำจิ้ม ยังมีอีกหลากหลายรูปแบบที่ท่านจะต้องเจออีกมาก ไว้จะมาต่อให้ฟังอีกครับ แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 22:32:41 จากคุณ : NutzGuru - [ 4 ก.พ. 52 21:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณ คุณ bb (Trerak) ที่เข้ามาอธิบายวิธีทำมาหากินของห้างให้ฟังนะครับ เพิ่มเติมนะครับ เงินที่ห้างจะจ่ายนาย ก. 1 ล้านบาทเป็นค่าสินค้านั้นก่อนจะจ่าย ยังถูกหักค่าใช้จ่ายต่างๆที่เรียกเก็บจากนาย ก. เสียก่อนที่จะจ่ายเงินอีกครับ อธิบายง่ายๆ เช่น   สั่งซื้อสินค้า 1/1/2009 1 ล้านบาท นาย ก. ยังไม่ได้เงิน ห้างได้ของแล้ว   สั่งซื้อสินค้า 1/2/2009 1 ล้านบาท นาย ก. ยังไม่ได้เงิน ห้างได้เงินจากการขายสินค้าแล้ว 1 ล้าน+ กำไรขั้นต้น20% และได้สินค้างวดใหม่มาอีก + ทำการหักส่วนลดต่างๆของเดือน 1 ของนาย ก. ตีซะ 5% คิดเป็นเงิน 5หมื่น   สั่งซื้อสินค้า 1/3/2009 1 ล้านบาท นาย ก. ยังไม่ได้เงิน ห้างได้เงินจากค่าขายของ 2 ล้าน+กำไรขั้นต้น20% ได้สินค้างวดที่ 3 และได้หักเงินส่วนลดต่างๆของนาย ก. เดือนที่สองอีก 5 หมื่นบาท   สั่งซื้อสินค้า 1/4/2009 1 ล้านบาท นาย ก. ได้รับเงิน 1 ล้านแรก -1.5 แสนบาท เท่ากับ 8.5 แสนบาท  ห้างได้เงิน 3 ล้าน+กำไรขั้นต้น20% และได้สินค้างวดใหม่อีก และหักค่าส่วนลดสินค้าของนาย ก. อีก5หมื่น เป็นต้น แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 22:26:11 จากคุณ : NutzGuru - [ 4 ก.พ. 52 22:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ลองคิดดูว่า นาย ก. ต้องมีทุนหมุนเวียนเท่าไหร่ จึงจะสามารถอยู่รอดได้ ยังไม่นับดอกเบื้ยเงินกู้ หากนาย ก. ไปกู้มา ยังมีอีกหลายเรื่องครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง "สินค้าเน่าเสีย หมดอายุ ขายไม่ได้ ขายไม่หมด ใครจะรับผิดชอบ" เรื่อง "น้ำตาล ถุงละ 15 บาท โปรโมชั่นเร้าใจ ไปทีไรไม่มีของซักกะที" เรื่อง "ฉันมาทำงานเป็นจัดซื้อ ทำไมทำหน้าที่แต่หารายได้เข้าบริษัทล่ะ" มีเวลาจะมาเล่าให้ฟังครับ จากคุณ : NutzGuru - [ 4 ก.พ. 52 22:07:23 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มารออ่านต่อค่ะ แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 52 12:02:03 จากคุณ : fullpeach - [ 4 ก.พ. 52 22:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รออ่านนะค่ะ รอ รอ จากคุณ : Work-Heart&Mr.Post-Man (Work@heart) - [ 4 ก.พ. 52 23:21:39 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ลงชื่ออ่าน ความรู้ทั้งนั้น... จากคุณ : MaiEsTa - [ 5 ก.พ. 52 01:23:41 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ความรู้มากมาย ขอบคุณมากครับ มาอ่านเรื่อยๆ จากคุณ : ยกกระดก - [ 5 ก.พ. 52 04:20:17 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โหวตให้นะประดับความรู้ดี จากคุณ : Jump.Jr - [ 5 ก.พ. 52 08:07:14 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มารออ่าน จากคุณ : merchant - [ 5 ก.พ. 52 12:18:24 ]

ความคิดเห็นที่ 22 รออ่านด้วยคนค่ะ ^_^ จากคุณ : picmie - [ 5 ก.พ. 52 13:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ปักหมุดทู้นี้ครับ  สนใจ Modern trade แต่พี่ที่เคยทำเป็นถึงระดับ GM ของ MT เบอร์ 1 บอกว่าอย่าเข้ามาทำธุรกิจแบบนี้  เพราะเค้ารีดเลือดกะคน  ต้องยืนอยู่บนความทุกข์คนอื่น  ท่าจะจริงง่ะ  - -" จากคุณ : จอดป้ายด้วย - [ 5 ก.พ. 52 15:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ไว้จะมาอ่านต่อ จากคุณ : najung - [ 5 ก.พ. 52 15:56:14 ]

ความคิดเห็นที่ 25 รออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : เฝ้ารอ - [ 5 ก.พ. 52 16:42:21 A:58.9.8.76 X: TicketID:195383 ]

ความคิดเห็นที่ 26 กระทู้ให้ความรู้ครับ รออ่านต่อ จากคุณ : ZigmAnia - [ 5 ก.พ. 52 17:03:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณทุกคนนะครับ ที่อุตสาห์ช่วยกันทำให้เป็นกระทู้แนะนำ สำหรับผมแล้วเป็นสมาชิกที่นี่หลายปีแล้วครับส่วนใหญ่อ่านอย่างเดียว (ส่วนใหญ่ก็อยู่ห้องศุภ อ่านข่าวกีฬา) ได้รับข้อมูลความรู้จากที่นี่ไปเยอะมาก นับจำนวนที่ตั้งกระทู้จริงๆ เฉลี่ยปีละครั้งได้ จะกลับมาเล่าให้ฟังเพิ่มอีกแน่นอนครับ ขอเวลาเรียบเรียง อยากรู้เรื่องไหน โพสถามไว้ได้นะครับ จะมาตอบให้ จากคุณ : NutzGuru - [ 5 ก.พ. 52 18:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ความคิดเห็นที่ 8   แล้วสุดท้ายที่ลงทุนไป คุ้ม หรือ ไม่คุ้มครับ จากคุณ : BUSKY  - [ 4 ก.พ. 52 17:09:19 ]   ................................ ช่วยตอบด้วยครับ อยากรู้เหมือนกัน(สุดท้ายคุ้มไหมครับ ที่ไปค้าขายกับเขา ทำแล้วมีกำไรกี่เปอร์เซ็นต์) จากคุณ : JoGeotech - [ 5 ก.พ. 52 18:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มารออ่านด้วยคนครับ อ่านแล้วขนลุกเลย จากคุณ : seto16 - [ 5 ก.พ. 52 19:59:30 ]

ความคิดเห็นที่ 30 จขกท กลับมาด่วน - -" จากคุณ : shinkyo - [ 5 ก.พ. 52 20:27:14 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เยี่ยมเลยครับ  จขกท.  รออ่านอยู่นะครับ จากคุณ : zuka1 - [ 5 ก.พ. 52 21:24:33 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีครับคุณ JoGeotech ดูเหมือนจะเป็นคำถามที่ยากนะครับ แต่สำหรับผม ตอบง่ายนิดเดียวครับ ว่าผมทำธุรกิจ ก็ต้องมีกำไรสิครับ แต่เมื่อถึงจุดที่ขาดทุนๆๆๆๆ นานๆเข้า ก็ต้องเลิกครับ ส่วนความเสียหายจากการเลิกทำการค้ากับห้างมากน้อยแค่ไหนเหรอครับ ก็ไม่เท่าไหร่หรอกครับ ก็คล้ายๆกับเลิกกับแฟนคนที่คบกันมานานซักคนนึงล่ะครับ (เกี่ยวไรฟระ)   ส่วนคำว่าคุ้มหรือไม่คุ้มอยู่ที่มุมมองครับ เอาละครับ ไหนๆก็มาถึงเรื่อง คุ้มหรือไม่คุ้ม กำไรหรือไม่กำไร ก็เลยเข้าสู่เรื่องการวางแผนราคาต้นทุน และราคาขายของสินค้าของท่านที่เตรียมตัวเข้าสู่ตลาดของห้างค้าปลีกครับ เพราะคุณต้องเป็นคนกำหนดว่า คุณจะขายให้ห้างเท่าไหร่ และ ห้างควรจะขายของคุณเท่าไหร่ (ในกรณีที่มีขายอยู่ที่ห้างอื่น ห้างที่มีสาขามากกว่าจะบอกให้คุณขายสินค้าให้ถูกกว่า หรือเท่ากันกับห้างอื่น) ความแตกต่างของต้นทุน และราคาขายปลีกของห้าง ตรงนี้เราเรียกว่า Margin หรือ GP ซึ่งมากน้อยแตกต่างกันไปตามประเภทของสินค้า อย่างต่ำๆก็ 20% กลางๆ ก็ 25% สูงหน่อยก็ 30% ไปถึง 40% มากกว่าก็มี วิธีคิดง่ายๆก็คือ เช่นเราคิดว่าสินค้าเราจะวางขายบนชั้นวาง ราคา 100 บาท ห้างเอากำไรจากเรา 25% แสดงว่าเราจะต้องส่งสินค้าให้ห้างในราคา 75 บาท แต่ต้องคิดราคาก่อน ภาษีมูลค่าเพิ่ม (เราเป็นผุ้จ่ายภาษี VAT 7%) 75 หาร 1.07 เท่ากับ 70.09 ตีเป็น 70 ถ้วนๆ เป็นต้น แต่ไม่ใช่แค่นี้นะครับ สำหรับการค้าขายกับห้างพวกนี้ งั้นย้อนกลับมาดูที่ว่าจะทำยังไง สินค้าเราถึงจะได้เข้าไปขายในห้างนั้นๆได้ก่อนนะครับ   เหตุอันใดที่สินค้าของท่านจะผ่านการอนุมัติการให้เข้าไปขายในห้างได้นั้น คิดง่ายๆ เลยครับ มีอยู่แค่ 2 เหตุเท่านั้น 1. คุณอยากขายของให้ห้างนั้นๆ มากกว่า ห้างอยากจะขายของคุณ 2. ห้างอยากขายของคุณ มากกว่า คุณอยากขายของให้ห้างนั้นๆ ดูเหมือนทางเลือกที่สอง น่าสนใจใช่ไหมครับ คงคิดว่าน่าจะทำสินค้าให้ติดตลาดซักพัก ให้มีความแตกต่างจากคู่แข่ง เดี๋ยวห้างก็เอาสินค้าเราเข้าไปขายเอง ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไร สำหรับปัจจัยข้อที่ 2 นั้น ปัจจุบันเรียกได้ว่า ตัดทิ้งไปได้เลย (หมายเหตุ ปัจจุบัน ส่วนแบ่งทางการตลาด ระหว่างห้างค้าปลีกสมัยใหม่กับห้างท้องถิ่น สัดส่วนน่าจะอยู่ที่ 50 - 50 ซึ่งเป็นจำนวนที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในเวลาไม่นานนัก และมีแนวโน้มที่จะสูงขึ้นไปเรื่อยๆ) เพราะสินค้าของคุณต่อให้ดีเลิศเลอ ติดตลาดเป็นที่ต้องการของคนทั่วไป ยังไงก็ตาม สินค้าของคุณจะสามารถถูกทดแทนได้ด้วยสินค้าจากยี่ห้อคู่แข่งทั้งหลายทั้งปวงได้แน่นอน (นี่ยังไม่นับกลยุทธ์  "House Brand"  ฆ่าไม่นับ สับไม่เลี้ยง)(เก็บไว้เล่าอีกตอน)   ผมไม่ได้หมายความเฉพาะ ซัพพลายเออร์ รายเล็กๆ อย่างผมคนเดียวเท่านั้น แม้แต่บริษัทใหญ่ๆ ชื่อดังของประเทศ หรือบริษัทผู้ผลิตข้ามชาติก็ตาม ต่างก็ต้องยอมสยบกับช่องทางจำหน่ายแห่งนี้ ตามที่เคยได้ยินข่าวอยู่หลายต่อหลายครั้ง เช่นตอนที่ ทีวี LCD ยักษ์ใหญ่จากญี่ปุ่น เคยยกเลิกการจำหน่ายในห้างแห่งหนึ่ง เพราะถูกบีบให้ขายต่ำกว่าห้างคู่แข่งด้วยกัน และต้องต่ำกว่าดีลเลอร์ทั่วไปที่ทำการค้ากันมานาน และเรียกเก็บค่าธรรมเนียมการจัดการวางสินค้าที่ไม่เป็นธรรม รวมทั้งการไม่เอาใจใส่ต่อตัวสินค้าเมื่อมีการชำรุดหรือเคลมจากลูกค้า หรือตอนที่ห้างแห่งหนึ่งข่มขู่ว่า จะเอา volume ของเครือข่ายห้างชื่อนั้นทั้งหมดทั่วโลกกว่า พันสาขา มาต่อรองเจรจากับบริษัทผู้ผลิตขนมแห่งหนึ่ง   คราวนี้นี้คงเข้าใจแล้วว่า ไม่มีทางที่ห้างๆใด จะต้อง ง้อ งอน วอน ขอ สินค้าตัวใดตัวหนึ่งมาขาย อย่างแน่นอน!!!   เอาล่ะเพราะฉะนั้น จงกลับไปนั่งคิดเรื่องการตั้งราคาใหม่ซะใหม่  คิดจะตั้งราคาแบบกำไรมาก กำไรปานกลาง กำไรน้อย แค่ไหน อยู่ที่ยุทธวิธีของแต่ละท่านเองครับ ผมคงไม่สามารถไปชักจูงได้ แต่ตั้งอย่างไรไม่ให้ขาดทุนนี่สิ ก็อย่าลืมเอาค่าใช้จ่ายที่เรียกว่า "BUDGET" ที่ทุกคน หรือทุกบริษัท "ต้องโดนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้" ตามรายการที่ผมเล่าเอาไว้ความเห็นบนๆ นำไปคิดรวมกับต้นทุนที่แท้จริงของสินค้าคุณ 70 บาทด้วยนะครับ   ไม่อย่างงั้นจะขาดทุนนะเอ้า !!++   . . . . . เอาล่ะทีนี้ล่ะ เราๆ ท่านๆ (ลูกค้าทั้งหลาย) ที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์วันพฤหัส วันศุกร์ ดูทีวีวันเสาร์ อาทิตย์ ทำไมมันมีโฆษณาอะไรลดราคาเยอะแยะไปหมด(วะ) ซักพักภรรยาก็หันไปพูดกับสามีว่า "เธอๆ ดูน้ำผลไม้นี่สิ ถู๊กถูก ดูสิๆข้ารสารหอมมะลิ ซื้อ 1 แถม 1 วันนี้เราไปเดิน ...ตัส ไปซื้อข้าวสารกัน เสร็จแล้วไปเดิน ...ซี ซื้อน้ำผลไม้ลดราคาต่อเลยนะ" เสร็จแล้วเรามาติดตามดูกันว่า ผัว-เมีย คู่นี้ได้อะไรกลับมาบ้านบ้าง   อิอิอิ จากคุณ : NutzGuru - [ 5 ก.พ. 52 21:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ~~ แหม่  +++ ออกตัวก่อนนะครับ ว่าเป็นคนที่พิมพ์ช้า แล้วก็ไม่มีประสบการณ์เขียนงานใดๆ ทั้งสิ้น ที่สำคัญงานเยอะครับ จริงๆมานั่งเล่าให้ฟังง่ายกว่านั่งพิมพ์ตั้งเยอะเลยเนีอะ ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นเช่นเคยนะครับ จากคุณ : NutzGuru - [ 5 ก.พ. 52 21:47:43 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตามมานั่งฟังครับ จากคุณ : ltf06 - [ 5 ก.พ. 52 21:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ความรู้ทั้งนั้น ขอบคุณมากๆ ครับ ที่ประเทศจีน เก็บ vat 16% หากจำไม่ผิด ดังนั้น ซื้อของข้างนอกตามโชห่วยที่ไม่มีระบบ vat ส่วนใหญ่จะถูกกว่าห้างฯ ทำให้โชห่วย พออยู่รอดได้ครับ จากคุณ : Mr Google - [ 5 ก.พ. 52 23:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 36 น่ากลัวกว่าที่คิด * -* จากคุณ : Rasia - [ 6 ก.พ. 52 00:56:49 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณมากครับสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ จากคุณ : TheGuyNextDoor - [ 6 ก.พ. 52 01:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เคยเป็นเซลมาก่อน ต้องไปติดต่อกับพวก modern trade นี่แหละ ฝ่ายจัดซื้อเล่นตัวมาก กว่าจะนัดเจอได้แต่ละที ติดประชุมตลอดเวลา โทรเข้าออฟฟิตก็รับยากมาก บางวันก็นัดบ่ายโมง แต่ให้นั่งรอถึง 4โมงเย็น ถ้าไม่มีเส้นสาย หรือของกำนัลไปให้จัดซื้อนี่ลำบากมากก หรือถ้าไม่เก๋าพอ จะได้ค่าแรกเข้าแพงมากกก ขึ้นอยู่กับความสนืทสนมกับฝ่ายจัดซื้อ หรือเปนเพราะสินค้าของบริษัทเรา ไม่ได้เป็นสินค้าที่มีชื่อเสียงด้วยมั้ง จากคุณ : แมวทาโร่ - [ 6 ก.พ. 52 01:44:06 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 6 ก.พ. 52 03:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาลงชื่อร่วมโหวต ร่วมดันครับผม ขอบคุณที่มาแชร์ exp ให้ครับ จากคุณ : Kross_ISC - [ 6 ก.พ. 52 03:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 41 good anti moderntrade เอากำไรขูดรีดเลือด จากคุณ : ดอยสูงสุด (ดอยสูงสุด) - [ 6 ก.พ. 52 08:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อ่านแล้วก็สงสัย ถ้าเจอห้างเรียกเก็บพวกค่าใช้จ่ายอะไรมากมายขนาดนั้น ทาง ซัพพลายเออร์ ก็คงต้องแบบรับต้นทุนที่สูงขึ้น ซึ่งส่งผลให้ราคาขายต้องสูงขึ้น ผมลองนึกๆ แยกแนวทางการกระจายสินค้าหลายๆ แบบ ซึ่งส่งผลต่อต้นทุนหลายๆ อย่าง โดยสมมติว่าต้นทุนราคา 100 บาท และตัวเลขอื่นๆ สมมติเพื่อให้เห็นความต่าง 1.ส่งโชว์ห่้วยทั่วไป = ต้นทุนสินค้า 100 + ค่าขนส่ง 5 + ค่าโฆษณาตามสื่อ 5 + กำไรโชว์ห่วย 15 = 125 บาท 2.ขายตรง = ต้นทุนสินค้า 100 + ค่าขนส่ง 2 + ค่าโฆษณา 1 + กำไรตามไลน์ 30   = 133 บาท 3.ส่งห้างขายปลีก = ต้นทุนสินค้า 100 + ค่าขนส่ง 5 + ค่าโฆษณา 5 + ค่าต่างๆ ของห้าง 30 + กำไรของห้าง 5 = 145 บาท จะเห็นว่าการทำธุรกิจกับห้างเหล่านี้ส่งผลให้ต้นทุนสูงสุด แต่กำไรของคนขายต่ำสุด (ไม่นับค่าอื่นๆ ที่ห้างเรียกเก็บ) ผมสงสัยว่า ทางซับพลายเออร์เอาต้นทุนของทุกทางมาเกลี่ยรวมกันแล้วมาเป็นต้นทุนสินค้ารวมหรือไม่ ซึ่งถ้าทำ ก็จะทำให้ราคาสินค้าที่ตัวเองส่งไปทั้งตลาดสูงขึ้น สมมติเป็น 130 บาท ส่งผลให้ 1.โชว์ห่วยต้องขายที่ราคา 130+15 = 145 บาท 2.ขายตรงขายที่ราคา 160 บาท 3.ขายห้าง = 133 บาท (และเผลอๆ ส่งให้ห้างแค่ 125 รวมแล้ว ห้างขาย 128 โชว์ห่วยไปซื้อห้างมาขายยังได้กำไรเยอะกว่าสั่งโดยตรงอีก) ซึ่งผมคิดว่า พวกสินค้าที่ลงราคาแน่นอน และสินค้าที่คนใช้เยอะมากๆ เช่นพวกอุปโภคบริโภคต่างๆ ใช้วิธีนี้ ทั้งนั้น ซึ่งมันก็ทำให้ราคาสินค้าสูงเกินจริง เป็นไปได้ไหม ถ้าจะแยกต้นทุนแต่ละด้านออกจากกัน ห้างก็ราคานึง โชว์ห่วยก็ราคานึง ส่งถูกกว่าห้าง ทำให้โชว์ห่วยขายได้ราคาต่ำกว่า (คิดว่าไม่น่าทำได้ น่าจะโดนห้างมันบังคับ) ราคาสินค้าก็จะไม่สูงเกินจริง ผู้บริโภคก็ไม่ต้องเยอะ โชว์ห่วยก็อยู่ได้ ห้างข้ามชาติมันก้จะตายไปเอง จากคุณ : Redrum - [ 6 ก.พ. 52 10:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สุดยอดมาก มีแต่บัตรผ่าน ไม่งั้นให้กิป จากคุณ : กึกกัองกัมปนาท - [ 6 ก.พ. 52 11:04:35 A:124.121.243.188 X: TicketID:128760 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณครับ จากคุณ : มดแดงวี4 - [ 6 ก.พ. 52 11:18:50 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตามมาอ่านด้วยคนค่ะ เข้ามาเขียนต่อเรื่อย ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : nearunda - [ 6 ก.พ. 52 11:23:04 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณมาก ๆ คะ ได้ความรู้เยอะกว่าเรียนให้หนังสืออีกคะ จากคุณ : คนจนรุ่นสุดท้าย - [ 6 ก.พ. 52 11:36:51 ]

ความคิดเห็นที่ 47 รออ่านอยู่ค่ะ (มาเขียนต่อเร็วๆนะคะ) ^^ จากคุณ : dolphin_moo - [ 6 ก.พ. 52 13:23:12 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สวัสดีตอนบ่ายๆทุกๆท่านนะครับ ก่อนอื่นก็อยากจะขอบคุณ ทุกๆความเห็นเช่นเคยนะครับ ความเห็นหรือประเด็นทั้งหลายที่เกิดขึ้น จะเป็นกำลังใจให้กลับมาเล่าให้ฟังอีกครับ (ปลื้มนิดๆที่คุณ Fusion แวะเข้าดูมาด้วย) สำหรับคุณ แมวทาโร่ ที่มีประสบการณ์แย่ๆในการติดต่อกับฝ่ายจัดซื้อของห้างใหญ่เหล่านี้ จริงๆแล้ว คนที่ทำงานในสายจัดซื้อนี้ น่าเห็นใจมากๆเลยนะครับ เคยมีทั้ง เพื่อน พี่ น้อง หรือที่ได้พูดคุยกับฝ่ายจัดซื้อเอง ส่วนใหญ่ ไม่มีความสุขในการทำงานหรอกครับ  แต่อยู่ทำๆไปเพราะไม่มีทางเลือกบ้าง  ผลตอบแทนดีกว่าไปทำงานด้านสายอื่นบ้าง  เพาะสายงานนนี้จริงๆ ไม่ได้ต้องใช้ความรู้ทางเทคนิควิชาการใดๆ   เรื่องที่น่าเห็นใจส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องความกดดันในการหาเงิน (BUGGET) มาให้ได้ตามเป้าของห้าง เมื่อก่อนเราจะเข้าใจว่า ฝ่ายจัดซื้อมีหน้าที่ติดต่อกับซัพพลายเออร์ ทำการหาสินค้าที่น่าสนใจเข้ามาขาย ติดตามสั่งซื้อซ้ำเพื่อให้มีสินค้าวางขายอย่างเพียงพอ แต่งานทั้งหลายที่ว่ามานั้น มีตำแหน่งและระบบคอมพิวเตอร์อื่นๆคอยมารับผิดชอบอยู่ทั้งหมดแล้ว เพราะฉะนั้น ฝ่ายจัดซื้อจึงมีหน้าที่หลักในการ หา BUDGET จาก ซัพพลายเออร์นั้นเอง เป็นจัดซื้ออยู่ดีๆ ก็กลายเป็นเซลล์ หาเงินเข้าห้างซะงั้น ทีนี้พอจะเข้าใจยังครับ ว่าทำไม ซัพพลายเออร์ ที่มี BUDGET น้อย หอยน้อย ถึงเข้าพบฝ่ายจัดซื้อพวกนี้ยากเหลือเกิน ช่องทางที่พวกฝ่ายจัดซื้อจะนำมาแลกกับ BUGET โดยที่มีตัวประกันคือ "ความอยู่รอดของสินค้าบนชั้นวาง" ของซัพพลายเออร์นั้น นอกจากจะมีพวก ค่าธรรมเนียม ค่าเปิดสาขา ฯลฯ อะไรเทือกนั้นแล้ว ยังมีอีกหลายประเภทมาก หนึ่งในนั้นคือ สื่อโฆษณา และ สื่อสิ่งพิมพ์ พร้อมทั้งพื้นที่พิเศษมากมาย   ไว้จะมาเล่าเพิ่มเติมใหม่นะครับ ขอไปทำงานก่อน ปล. ยังไม่ทันกลางปีเลย ทำไมตลาดมันเงียบอย่างนี้ล่ะครับพี่น้องค๊าบ ... จากคุณ : NutzGuru - [ 6 ก.พ. 52 14:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 49 รีบมาต่อนะครับ ติดตามอ่านอยู่นะครับ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : Vee-Nufc - [ 6 ก.พ. 52 15:30:13 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆนะคะ มีคำถามนึง ช่วยไขข้อข้องใจให้หน่อยค่ะ ที่บอกว่า "ไปตัดของหลังห้างมาขาย"   หมายความว่ายังไงคะ เคยเจอคนรู้จักกัน มีร้านค้าส่ง แต่ก็ไปซื้อของจากห้างสรรพสินค้า ไม่ได้ซื้อตรงจากบริษัท จากคุณ : thank my lucky stars - [ 6 ก.พ. 52 15:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เขียนดีมาก ได้ความรู้มากมาย ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังนะคะ จากคุณ : sis - [ 6 ก.พ. 52 15:41:32 A:192.168.0.17 X:58.8.98.185 TicketID:041221 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มีต่อไหมค่ะเนี้ย กำลังติด(เหอๆเหมือนติดละครเลย) จากคุณ : หมูเปรี้ยว (mupriawka) - [ 6 ก.พ. 52 16:58:24 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ติดตามด้วย................(อยากรู้มานานแล้วค่ะ)..ขอบคุณค่ะ.. จากคุณ : ดอกหญ้าบนเขา - [ 6 ก.พ. 52 18:49:04 ]

ความคิดเห็นที่ 54 กระทู้เยี่ยม จากคุณ : Future is on my hand - [ 6 ก.พ. 52 20:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 55 มารอตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : @ - ENYA - @ - [ 6 ก.พ. 52 22:11:17 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอบคุณครับ อ่านแล้ว มันส์พะย่ะค่ะ ยิ่งกว่าเรียนในตำราซะอีก รออ่านต่อครับ สุดยอดเลย ข้าน้อยขอคารวะ 1 จอก จากคุณ : Poprock Engineer - [ 7 ก.พ. 52 00:27:10 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เคยทำงานเป็นเลขาห้างบิ๊กเขียวค่ะ ตัวเลขทุกอย่างของสโตร์และกลยุทธการขายจากสำนักงานใหญ่ผ่านตามาหมดแล้ว พูดได้คำเดียว "ทำนาให้นกกิน"  ล่ะค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 52 01:01:29 จากคุณ : Cuddle - [ 7 ก.พ. 52 01:00:54 ]

ความคิดเห็นที่ 58 สวัสดีทุกๆท่านยามค่ำคืนดึกๆดื่นๆนะครับ มาเล่าต่อเอาป่านนี้จะยังมีคนฟังอยู่ไม๊น๊า.. เอาละครับ หลักจากเสร็จสิ้นในการเจรจาต่อรองเรื่องค่าใช้จ่ายเพื่อเอาสินค้าเข้าไปขายในห้างจนสำเร็จแล้ว ทีนี้ก็มาเตรียมตัวระบบหลังร้านให้ดี และจัดส่งสินค้าตามปริมาณ วันและเวลาในการส่งสินค้าให้แม่นยำมากๆ เพราะไม่งั้นท่านอาจจะถูกปรับเงินเรื่องการจัดส่งล่าช้าได้ ห้างดังๆ ส่วนใหญ่จะมีศูนย์กระจายสินค้า DC (Distribution Center) ของห้างเอง แบ่งเป็นโซนๆ อยู่กระจายตามชานเมือง ยกตัวอย่างโซนที่เป็นที่นิยมของหลายห้างคือย่านบางบัวทองที่ตั้งติดๆกันเหมือนนิคมอุตสาหกรรมDC  เริ่มตั้งแต่ DC เชฟรอน ( ปั๊มคาลเท็กซ์)   DC ท็อปส์ ของแห้ง DC โลตัส เฉพาะ เอ็กเพลส  DC เซเว่น สาขาบางบัวทอง และยังมี DC กระจายอยู่อีกหลายที่ เช่นDC ของสดห้างท็อปส์ จะอยู่ที่ มหาชัย  และที่รวมตัวกันเยอะๆ อีกโซนหนึ่งคือ บางปะอิน อยุธยา จะมีครบ DC โฮมโปร บิ๊กซี คาร์ฟูร์ และโลตัส ส่วนแม็คโคร จะอยู่คลองหลง ปทุมธานี  หากสินค้าท่านเป็นแบบไหน ก็ต้องไปจัดส่งตาม DC ที่ห้างกำหนดไว้ครับ ห้างเทสโก้โลตัส (ยกเว้นเทสโก้โลตัส เอ็กเพลส) ถือว่าเป็นห้างที่เรียกได้ว่ามีระบบการกระจายสินค้าที่มีประสิทธิภาพ ดีที่สุดในประเทศไทยเลยก็ว่าได้ (จริงๆห้างอื่นก็ดีเหมือนกันเช่น ซีพีออลล์ หรือ เซเว่น) เพราะเค้าสามารถทำสต็อกสินค้าที่คลังสินค้าได้เป็น ศูนย์ อยู่ตลอดเวลา (ZERO STOCK) ซึ่งสินค้าจะถูกสั่งจากสาขาโดยตรง เมื่อถึงจุดที่ต้องสั่งซื้อซ้ำ (Repeat order) โดยในแต่ละรอบการสั่งสินค้า ศูนย์กระจายสินค้าจะรวบรวมคำสั่งซื้อสินค้ามาไว้ทั้งหมดและสั่งซื้อในคราวเดียวกัน โดย DC จะมีหน้าที่แค่รับสินค้าให้ถูกต้องและรีบกระจายสินค้าไปยังสาขาโดยเร็วที่สุด โดยไม่ต้องจัดเก็บและและทำการเบิกจ่ายอีกรอบ ซึ่งแตกต่างจากคลังสินค้าอื่นๆ ที่ต้องมีการตรวจสอบ (Monitor) ระดับของการเบิกของแต่ละสาขา (ซึ่งส่วนใหญ่จะไม่คงที่ ทำงานยาก) และต้องทำการสั่งสินค้าเข้ามาเพื่อเก็บสต็อกไว้ให้เพียงพอต่อความต้องการของสาขาทั้งหมดในรอบระยะเวลาสั่งซื้อ ใครเรียนมาทางด้าน Logistic หรือ  Supply Chain Management มาคงเข้าใจดี   การทำ DC ให้เป็นระบบ Zero Stock ได้อย่างสมบูรณ์แบบของห้างเทสโก้โลตัส ทำให้แทบจะไม่มีต้นทุนในการจัดเก็บสินค้า ไม่ต้องจ้างพนักงานมาคอย Monitor สินค้าคงคลัง ไม่ต้องมีพนักงานและรถโฟล์คลิฟท์ เพื่อ Unpack สินค้าและ ลดความเสี่ยงเรื่องสินค้าชำรุด หรือสูญหายได้อย่างมหาศาล   และนั้นแหละครับ ที่บริษัทหรือซัพพลายเออร์ที่ค้าขายกับห้างเทสโก้โลตัส ต้องจ่ายค่าเช่าระบบนี้ (เป็นจำนวนเงิน ประมาณ 500 บาท/ เดือน) เค้าอ้างว่าระบบเค้าดี ลงทุนไปเกือบ 50 ล้าน แหม แต่มาเรียกเก็บแบบนี้ เอ้า จะลองคำนวณให้ฟังอีกรอบละกัน ซัพพลายเออร์ 10,000 ราย จ่ายปีละ 6,000 บาท หัก 50 ล้านเหลือเท่าไหร่ เอาไปจ่ายโบนัสให้พวกฝ่าย IT support ด้วยนะครับ อย่าเอากลับประเทศอย่างเดียวล่ะ ข้อมูลในใบสั่งซื้อ ส่วนใหญ่ท่านจะไม่ทราบหรอกครับว่า store หรือสาขา ไหนบ้างเป็นผู้สั่งซื้อสินค้าของท่านบ้าง (ยกเว้นท่านมีสินค้าที่วางจำหน่ายไม่ครบทุกสาขา หรือมีเงื่อนไขอื่นๆเพิ่มเติม) ห้างเค้าจะสั่งเหมารวมเป็น SKU ว่าสั่งทั้งหมดจำนวน กี่หีบ กี่ลัง จริงๆแล้ว อาจจะสงสัยว่า ทำไมถึงไม่แจกแจงว่าเป็นออร์เดอร์ของสาขาไหนบ้าง เพื่อเป็นข้อมูลให้กับ ซัพพลายเออร์ ดูยอดขายของแต่ละสาขาได้ คำตอบคือ ข้อมูลเหล่านี้ “เค้ามีไว้ขาย” ครับ อยากได้ต้องเอาเงินไปแลกเอาที่จัดซื้อครับ (เอาสแตมป์ไปแลกก็ไม่ได้นะ) ไปทำงานต่อนะครับ เดี๋ยวไม่ได้นอนครับ หลับฝันดีกันทุกท่านนะครับ จากคุณ : NutzGuru - [ 7 ก.พ. 52 01:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 59 สวัสดีครับ thank my lucky stars เรื่องขายหลังร้านเนี่ย เมื่อก่อนจะได้ยินแต่เฉพาะ ห้าง ตัวหนังสือใหญ่ แต่เดี๋ยวนี้ทำกันหลายห้างครับ แม้แต่ซุปเปอร์เชื้อชาติไทย ยังต้องหันมาใช้กลยุทธ์นี้เช่นเดียวกัน เพื่อสร้างยอดขายให้ตัวเอง ในรายละเอียดผมไม่ทราบหรอกครับว่าเค้าดีลกันยังไง แต่ก็ใช้หลักการเดียวกันนั้นคือ ปริมาณซื้อมากสามารถกดราคาได้ถูก ครับ ส่วนใหญ่จะเป็นพวกเครื่องดื่ม น้ำอัดลม เครื่องดื่มชูกำลัง เพราะพวกนี้ทดแทนกันได้หากหาอีกยี่ห้อหนึ่งไม่ได้ในท้องตลาด   ห้างใหญ่จะเอาปริมาณการสั่งของทั้งหมดทุกสาขา รวมทั้งขอราคาพิเศษเพื่อทุ่มตลาดเป็นโอกาสพิเศษไป แต่ก่อนหน้านั้น ห้างได้ติดต่อไว้กับทางยี่ปั๊ว หรือร้านค้าส่งตามหัวเมืองไว้แล้วว่าจะมีสินค้าราคาพิเศษมาเปิดให้จอง ยี่ปั๊วเองสั่งตรงจากบริษัทยังไม่ได้ราคานี้ แถมซื้อกับห้างยังรูดบัตรได้ด้วย เครดิตยาวกว่า แถมได้แต้มอีก ส่วนร้านค้าย่อยก็ไปเอากับเค้าด้วย 10 - 20 ลังเค้าก็ขายราคานี้เหมือนกัน หลักๆก็เป็นอย่างนั้นแหละครับ ผมเคยไปเที่ยวตลาดหัวหินกับเพื่อนๆกันหลายคน ตรงปากซอยจะมีร้านค้าย่อย เปิดติดกับร้านสะดวกซื้อชื่อดัง พอดีเพื่อนจะเข้าไปร้านสะดวกซื้อเพื่อของกิน สะเบียงและเครื่องดื่มไว้สำหรับหลายคืน ผมเลยบอกว่าให้ซื้อร้านค้าย่อยนี้ดีกว่า ราคาเท่ากัน แต่ช่วยอุดหนุนเค้าหน่อย ซักพักเพื่อนก็ไปถามลุงเจ้าของว่า "น้ำอัดลม(ขนาด 2ลิตร) เนี่ย ลุงสั่งมาจากไหนเหรอ ลุงบอก ซื้อห้าง...ที่หัวหิน เค้าเอามาขายหลังร้าน ถูกกว่ายี่ปั๊วมาส่งอีก" ผมกับเพื่อนก็เลยหน้าจืดๆ เซ็งๆ ครับ ก็เล่าให้ฟังครับ ใครว่าเค้าทำร้าย(แค่) โชว์ห่วย มันกระทบไปตั้งแต่ บริษัทผู้ผลิต ยี่ปั๊ว จนไปถึงร้านโชว์ห่วยเล็กๆ โน้นเลยครับ นั้นน่ะ คนไทยทั้งน๊านน แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 52 02:09:11 จากคุณ : NutzGuru - [ 7 ก.พ. 52 02:05:44 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณมากครับ.... รอฟังต่อนะครับ............. จากคุณ : aeshey - [ 7 ก.พ. 52 02:34:26 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ได้ความรู้ แล้วยังอ่านสนุกดีด้วย ขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : รักถั่ว - [ 7 ก.พ. 52 09:15:15 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ตอนแรกก้องงๆ แต่ก้อเข้าใจแล้วและสนุกมากเลยค่ะมีสาระดีด้วย เป็นกระทู้แรกเลยที่คอมเมนท์นะเนี่ย ทุกทีอ่านอย่างเดียว รออยู่นะคะ จากคุณ : Chieta (chieta) - [ 7 ก.พ. 52 11:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 63 มาติดตามด้วยคนครับ :) จากคุณ : MAX - [ 7 ก.พ. 52 12:29:36 ]

ความคิดเห็นที่ 64 สวัสดีครับ ทุกๆท่าน ผมเจ้าของกระทู้เองครับ ย้ำอีกทีนะครับ ว่านี่คือเรื่องจริง แต่ความจริงที่ผมเล่าที่ผ่านมาอาจจะสร้างทัศนคติไม่ดีให้กับห้างค้าปลีกต่างชาติพวกนี้มากไปก็ขออภัยไว้ด้วยนะครับ ข้อดีของเค้าก็มีเยอะนะครับ แต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออกครับ อิอิ ไว้นึกออกจะมาเล่าให้ฟัง รับรองว่าไม่ลำเอียงแน่นอน ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นนะครับ ถ้าอ่านแล้วเห็นว่าได้ประโยชน์ก็ช่วยกันเผยแพร่ และร่วมแสดงความเห็นหรือแค่ลงชื่อไว้ก็ได้   แค่นี้ก็เป็นกำลังใจให้กลับมาเล่าให้ฟังใหม่ได้อีกเรื่อยครับ เอาละครับ ต่อๆ นะครับ สินค้าที่ท่านจัดส่งไปแล้ว ไม่ใช่ว่าจะได้รับการนำออกไปขายยังชั้นวางสินค้าอย่างสวยงามตามที่เราเห็นหรอกนะครับ หลายต่อหลายครั้งที่ คนพนักงานของห้างที่เป็นคนทำงานผิดพลาด ชอบอวดเก่งว่าตนเองมีระบบคอมพิวเตอร์ตรวจสอบการสั่งซื้ออยู่ เชื่อมั่นในระบบของตัวเองมากๆ อันที่จริงคอมพิวเตอร์ไม่เคยหลอกใครหรอกครับ มีแต่คนที่หลอกตัวเองสร้างระบบการสั่งซื้อที่ไม่รัดกุมแล้วไปดันเชื่อระบบเอง ผลเสียหายบานตะไท ใครรับผิดชอบรู้ป่าวครับ ซัพพลายเออร์ครับ ได้แต่นั่งกุมขมับ และปวดหัวกับการทำงานของพนักงานห้างเหล่านี้   ปัญหาที่เกิดจากการปฏิบัติงานของพนักงานห้างๆนั้นมีเยอะครับ สาธยายไม่หมด เอาหลักๆก็ดังนี้ครับ 1. ไม่สั่งซื้อสินค้าของท่านมาขาย อันนี้แย่ครับ ยอดขายหาย 2. สั่งสินค้าของท่านมามากเกินไป อันนี้เหมือนจะดีนะครับ แต่เป็นเรื่องที่อันตรายและน่ากลัวมาก ๆ เพราะเมื่อสินค้าขายไม่ทัน หรือห้างเช็คสต็อกเมื่อไหร่ ท่านจะถูกคืนสินค้า ชนิดที่ว่าไร้เยื้อใย และไม่มีชิ้นดีครับ (เรื่องนี้สนุกครับ ไว้จะนำมาขยายความให้ท่านทราบอีกตอนนะครับ)   3. สั่งสินค้ามาแล้วไม่นำมาเรียงหน้าชั้นวาง อันนี้เสียหายครับ เสียหายอย่างยิ่ง 4. ไม่สนใจสภาพสินค้าบนชั้นวาง เอามากองๆ ไว้แล้วก็จบ ไม่คำนึงเรื่องสินค้าชำรุด ความเหมาะสมในที่ๆจัดวาง การเรียกสินค้าแบบ fist in first  out สินค้าเก่าขายก่อน เป็นต้น อันนี้ก็แย่ครับ แย่มากๆด้วย ทั้งหมดนี้เป็นปัญหาพื้นฐานที่ ซัพพลายเออร์ ทุกคนต้องเจอแน่ๆ จะเจอมากเจ็บมาก เจอน้อยเจ็บน้อยก็แล้วแต่โชคชะตากันไป เพราะฉะนั้น บริษัทใหญ่ๆ จึงไม่รอให้โชคชะตา มาเล่นตลกกับตัวเอง ด้วยการส่งพนักงานของตัวเอง ในนามของพนักงานจัดเรียงสินค้า  PC  หรือบางบริษัทเรียก Merchandiser หรือ key account  มาประจำเพื่อคอยดูแลและป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาทั้ง 4 อย่างที่ว่าไป ซึ่งเป็นต้นทุนที่สูงมาก ในการจะบริหารงานลักษณะนี้ และยังส่งผลให้เกิดความเคยชินให้กับพนักงานของห้างเองที่หากสินค้าหรือบริษัทใดไม่มีพนักงาน PC หนักงานของห้างก็จะไม่สนใจกับสินค้าของท่านเลย ในห้างใหญ่ๆแห่งหนึ่ง มักจะมีพนักงานของห้างประจำแผนกสินค้าเหล่านี้เพียงไม่กี่คนต่อหนึ่งแผนก แต่จำนวนของพนักงานของบริษัท PC มีเยอะแยะมากมาย ใครไม่เชื่อลองไปเดินซื้อของตอนห้างเปิดใหม่ๆ จะเห็น PC เต็มไปหมด จัดเรียงแต่สินค้าตัวเอง กันอย่างขมักเขม้น ในขณะที่พนักงานของห้าง แทบไม่เจอตัวเป็นๆซักคน และที่สำคัญ ห้างทุกห้างจะมีกฎเหล็ก 2 ขอ้ดังต่อไปนี้ 1. พนักงานห้างสามารถสั่งงาน หรือเรียกใช้พนักงาน PC ได้ทุกบริษัท ห้ามปฏิเสธหรือบ่ายเบี่ยง 2. ถ้าหนักงาน PC คนไหนไม่เห็นด้วย ให้กลับไปดูข้อ 1 เอ้ยไม่ใช่!! ห้างจะไม่ให้ PC บริษัทนั้นเข้าพื้นที่เด็ดขาด เจ็บไหมล่ะครับ นอกจากห้างจะไม่ต้องจ้างคนเยอะแล้ว ยังสามารถใช้ประโยชน์จาก PC ของบริษัท ที่รับเงินเดือนจากบริษัทเสียอีก แหนะ   นี่แหละครับ คือหนึ่งในคำภีร์สุดคลาสสิค ของกลยุทธ์การบริหารงานที่ Modern Trade เค้าเอามาใช้กัน “เล่นกับความแก่งแย่งชิงดีของคนในสังคม” คลาสสิคไม๊ล่ะครับพี่น้องคร๊าบ บ จากคุณ : NutzGuru - [ 7 ก.พ. 52 13:05:23 ]

ความคิดเห็นที่ 65 รออ่านอีก จากคุณ : Thanomklom - [ 7 ก.พ. 52 14:12:41 ]

ความคิดเห็นที่ 66 รออ่าน ตามมาตลอดครับ จากคุณ : BRACKET - [ 7 ก.พ. 52 14:34:18 ]

ความคิดเห็นที่ 67 จะเข้ามาอ่านทุกวัน จนกว่าจะจบ..... จากคุณ : ดอกหญ้าบนเขา (ดอกหญ้าบนเขา) - [ 7 ก.พ. 52 16:16:43 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เยี่ยมมากครับ รอ อ่านอีกครับ เขียนเยอะๆนะครับ จากคุณ : ดดดด - [ 7 ก.พ. 52 16:35:02 A:124.121.171.191 X: TicketID:038104 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เคยทำงานฝ่ายบริหาร จัดการวางแผนของห้างค้าปลีกแห่งหนึ่ง ยอมรับว่ากำไรในแต่ละแผนกไม่เท่ากันเลย และได้กำไรไม่มาก หรือขาดทุนจากยอดขาดด้วยซ้ำจากผลประกอบการในสินค้าที่ไม่ใช่สินค้ากลุ่มบริโภคประจำวัน บริษัทต้องทุ่มงบบักเจดโฆษณา และขอร้องซัพพลายเออร์ให้ลงรายการสินค้าในแคตตาลอก ทีวี แผ่นพับด้วย เพราะไม่ได้กำไรเลย ในบางเดือนนั้น แคตตาล้อกบางเล่ม หรือการลงโฆษณาทางทีวีมีการเฉือนเนื้อทุนตัวเองหนัก ระดับบนไม่ให้งบโฆษณาเลยเพราะยอดขายปีก่อนไม่ดี ระดับล่างก็ต้องไปรีดงบโฆษณากับซัพพลายเออร์ แต่ผลที่ได้ คือ ภาพลักษณ์ที่ขายได้ถูกกว่า โดนกว่าคู่แข่ง และซัพพลายเออร์จ่ายเงินไปก็ได้โฆษณาลงจริง เหมือนพึ่งพากันให้อยู่รอดไปด้วยกัน ผู้บริโภคได้เต็มๆครับ แต่ซัพพลายเออร์กับห้างต้องวางแผนกันหนักเลย ที่เจอประจำ คือ การสั่งออเดอร์จากซัพพลายเอร์แล้วของส่งไม่ทันขายตามที่ลงโฆษณากัน ทุกเดือน ทางห้างยอมเสียมาร์จินในสินค้าบางตัว และไปเพิ่มบางตัวให้บาลานซ์กัน ขายแบบขาดทุนเลย เช่น รับทุนมา 200 บาท ลงสปอตโฆษณา ตัดราคาเฉือนคู่แข่งเหลือ 99 บาท เราไม่เข้าใจว่าทำไมๆ คนไทยหาว่าห้างต่างชาติเอาเปรียบคนไทย ผู้บริโภคมีแต่ได้กับได้ การไปรีดเอากับซัพพลายเออร์ก็เป็นการเจรจาต่อรองระหว่าง merchandise กับผู้ผลิตกัน เราเห็นบางเดือน ตัวเลขแดงเถือกเลย ยังแอบถอดใจเลยว่าต่างชาติเจ้าของห้างจะลงทุนต่อในไทยไหม แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 52 21:32:59 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 52 18:29:55 จากคุณ : silkroad - [ 7 ก.พ. 52 18:25:52 ]

ความคิดเห็นที่ 70 น่าสงสารพวก buyer เค้าก็คงไม่อยากขูดเลือดขูดเนื้อคนไทยด้วยกันหรอก  แต่ภาระหน้าที่จึงจำเป็นต้องทำ.. จากคุณ : KK RaT - [ 7 ก.พ. 52 19:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 71 มาลงชื่อตามอ่านด้วยคนคะ จากคุณ : รพินทร์ดารา - [ 7 ก.พ. 52 22:24:15 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เคยเห็นมั้ย ห้างขอร่วมชมโรงงานซัพพลายเออร์ ด้วยข้ออ้างว่า อยากเช็ดดูว่าโรงงานผลิตได้มาตรฐานตามคุณภาพหรือเปล่า อย่าเชียวนะคร้าบ เพราะหลังจากนั้นไม่กี่เดือน ก็จะเจอสินค้าตัวใหม่ที่ห้างผลิตเอง แปะยี่ห้อเอง ตัดราคาลงมาขายแข่งด้วย บรื๋อ... เมื่อเรายื่นแค่นิ้ว      เขาจะงับทั้งมือ   เมื่อเรายืนแค่มือ     เขาจะงับทั้งแขน เมื่อเรายื่นแค่แขน    เขาจะงับทั้งตัว จากคุณ : กูรูขอบสนาม - [ 7 ก.พ. 52 22:35:56 ]

ความคิดเห็นที่ 73 มาช่วยโหวตคับรออ่านอยู่คับมีประโยชน์มากๆ จากคุณ : Huntingdon - [ 8 ก.พ. 52 10:58:26 ]

ความคิดเห็นที่ 74 มั่วไปนิด ตรง ++++++++++++++ เงิน 1 ล้านของนาย ก. ไปหมุนก่อน 3 เดือน (ถ้าเอาอัตราดอกเบี้ยเงินฝาก 3 เดือน ส่วนใหญ่จะได้ประมาณ 3 เปอร์เซ็น) เท่ากับว่าเงิน 1 ล้านจะกลายเป็น 1,030,000 บาท ในเวลา 3 เดือน ++++++++++++++++++ จริงๆ มัน 3 % ต่อปี ไม่ใช่ ต่อ สามเดือน ถ้าสามเดือน ต้องเอา 3 หมื่น มาหาร 12 แล้ว คูณ 3 จะได้ราวๆ 6 พันกว่าบาท แสดงว่าเรื่อง การลงทุน เรื่องตัวเลข คุณไม่ค่อยชำนาญเลย จากคุณ : อห - [ 8 ก.พ. 52 18:36:22 A:192.168.0.17 X:210.203.191.253 TicketID:201386 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ขอบคุณน่ะค่ะ ได้ความรู้เพิ่มขึ้นเยอะเลย มารออ่านค่ะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าหวานเจี๊ยบ - [ 8 ก.พ. 52 20:16:53 ]

ความคิดเห็นที่ 76 อานิสงฆ์ของวิทยาทาน ขอให้เจริญๆนะครับ จากคุณ : ครับ - [ 8 ก.พ. 52 20:41:00 A:58.8.212.22 X: TicketID:132907 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เพราะอย่างนี้นี่เองทำให้ราคาสินค้าในห้างค้าปลีกถูกกว่าโชว์ห่วย เข้าใจแล้วคะ ขอขอบคุณที่มาช่วยแบ่งปันประสบการณ์ให้อ่านกันนะคะ มาลงชื่อว่าอ่านถึงตรงนี้ค่ะ จากคุณ : #BeaVer# - [ 8 ก.พ. 52 23:08:46 ]

ความคิดเห็นที่ 78 สวัสดีครับ วันหยุดยาวไม่ได้ไปไหนเลยครับ  วันพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญทางพุทธศาสนาแล้ว คือวันมาฆบูชา ใครไม่ได้ไปเที่ยวไหน กลางคืนไปเวียนเทียนที่วัดใกล้บ้านของท่านกันดีไหมครับ  ชำระจิตใจและระลึกถึงความสำคัญที่พระพุทธเจ้าได้แสดงคำสอนเป็นครั้งแรก ใครยังจำไม่ได้ลองทบทวนกันตามอัธยาศัยนะครับ http://www.learntripitaka.com/History/MakhaBucha.html ขอบคุณทุกความเห็นเช่นเคยครับ ถึงคุณ อห ความเห็นที่ 74 ครับ ขอบคุณนะครับ ที่มาช่วยแก้ไขให้เพื่อนสมาชิกที่ออกความเห็นไป ทีแรกผมอ่านก็สะดุดในตัวเลขที่คุณ bb (Trerak) ในความเห็นที่ 9 เค้าว่าไว้เหมือนกัน แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอกครับ และไม่ใช่ประเด็นด้วย อย่าเพิ่งไปตัดสินใครแบบนั้นครับ เรามาคุยกันในเรื่องที่เราสนใจกันดีกว่าครับ   สำหรับคุณ #BeaVer# ครับ ราคาสินค้าที่ลงโฆษณารับรองว่าถูกกว่า โชว์ห่วยแน่นอนครับ แต่ไม่ใช่กับสินค้าทั้งหมดหรอกนะครับ ผมเคยถือเหรียญสิบบาทไปซื้อหมากฝรั่งยี่ห้อหนึ่ง ในมินิมาร์ทเวอร์ชั่นหนึ่งของห้างต่างชาติ ขณะที่จอดรถเติมน้ำมัน ทั้งๆที่มันเป็นหมากฝรั่งที่ใครๆเค้าก็รู้ว่ามัน 10 บาท  แต่เค้าคิดราคา 10.50 บาท ผมถึงกับอึ้งแล้วก็อายที่มีตังค์อยู่แค่นั้นและก็เดินคอตก อดเคี้ยวหมากฝรั่ง กลับไปที่รถเลยครับ จากคุณ : NutzGuru - [ 9 ก.พ. 52 02:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 79 อีกอย่างคือ อย่าให้ร้านโชว์ห่วยที่มีขนาดเล็ก  ลงไปสู้ศึกด้วยการลดราคาแข่งกับห้างใหญ่เลย มีหวังเจ๊งกับเจ๊งเท่านั้นล่ะครับ การปรับตัวของโชว์ห่วยมีความสำคัญเป็นอย่างมากในวินาทีนี้ รอไม่ได้เด็ดขาด ขอให้อาศัยความได้เปรียบตรงที่ว่าเป็น “ร้านขนาดเล็ก” ที่มีความยืดหยุ่นและสามารถเปลี่ยนแปลงกลยุทธ์ไปมาได้อย่างรวดเร็วเอามาใช้ให้เป็นประโยชน์ดีกว่านะครับ แต่จะแก้ไขในเรื่องใดบ้าง ผมคงไม่บังอาจไปแนะนำให้กับผู้ประกอบการร้านค้าที่มีประสบการณ์ด้านนี้มายาวนานว่าต้องปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอย่างไรบ้างหรอกครับ พูดถึงพุทธศาสนา ก็เลยนึกถึงสิ่งหนึ่งที่เป็นของคู่กายกับมนุษย์เราอีกอย่างหนึ่ง ยากที่จะสลัดมันออกไปได้นั้นก็คือ กิเลส ครับ ไม่ผิดหรอกครับ ที่ใครต่อใครหรือแม้แต่ผมก็ตามที่จะอยากได้ของราคาถูก อยากได้ของแถม ของฟรี ฯลฯ และเพราะอะไรหรือ กลยุทธ์ “สินค้าราคาถูก” “ถูกชัวร์” “ถูกกว่าห้างอื่น”  “ถูกแล้วถูกอีก” เหล่านี้ถึงเป็นกลยุทธ์หลักของห้างค้าปลีกต่างชาติได้? ตามหลักของการประหยัดต่อหน่วย (Economy of Scale) ที่เรารู้กันดีอยู่แล้วว่าปริมาณมากราคาต้นทุนก็ต่ำไปด้วยนั้น เป็นประเด็นหลักที่ห้างระดับที่สั่งซื้อสินค้าจำนวนมากจะมาขายถูกได้ แต่ไม่ใช่ความจริงที่เป็นไปตามหลักนี้อย่างตรงไปตรงมา ราคาที่ขายต่ำนั้นมาจากอะไรบ้างและมีจุดประสงค์ใดบ้าง ก่อนอื่นเรามาดูว่าสินค้าราคาถูกที่ห้างๆนั้นนำมาลดราคา แบ่งเป็นกลุ่มหลักๆได้ 3 กลุ่มดังต่อไปนี้ครับ   1. กลุ่มสินค้าอุปโภคบริโภค ที่มีความสำคัญต่อการดำรงชีพมากๆ หรือที่มีปริมาณซื้อขายกันมากๆ และตราสินค้าไม่มีความสำคัญในการตัดสินใจของผู้บริโภค  เช่น ข้าวสารถุง น้ำปลา น้ำตาลทราย น้ำดื่มบรรจุขวด  เป็นต้น สินค้าเหล่านี้จะมียอดการบริโภคที่สูงเป็นปกติอยู่แล้ว ถึงไม่ลดราคาก็ขายได้ แต่ถ้าลดราคาล่ะก็ผู้บริโภคจะทราบทันทีเลยว่า ราคาแบบนี้จะหาซื้อตามท้องตลาดไม่ได้ แม้ว่าจะมีสินค้านี้อยู่เต็มบ้านอยุ่แล้ว แต่ก็อดไม่อยู่ที่ต้องเดินทางไปซื้ออยู่ดี นั้นเป็นกลยุทธ์แรก เป็นไฮไลท์หรือแม่เหล็ก ในการดึงดูดลูกค้าให้ก้าวไปสู่ดินแดนแห่งของ(เหมือนจะ)ถูกของห้างตัวเอง ซึ่งจากการวิจัยพฤติกรรมผู้บริโภคส่วนใหญ่ที่มาเพราะเห็นสื่อโฆษณา นอกจากตั้งใจจะมาซื้อสินค้าลดราคาไฮไลท์นี้แล้ว ยังมีการซื้อสินค้าตัวอื่นๆไปด้วย โดยที่ลูกค้านั้นยังมีความเข้าใจอีกว่าเป็นสินค้าที่ไม่สูงกว่าท้องตลาดอย่างแน่นอน ทั้งที่ไม่เป็นความจริงซะทั้งหมดอย่างที่ผมกล่าวไว้ (เช่นในกรณีหมากฝรั่ง) สินค้าไฮไลท์จะถูกเลือกเอามาไม่กี่รายการต่อหนึ่งช่วงของการจัดรายการส่งเสริมการขาย โดยห้างจะทำการลด Margin ของตัวเองให้ต่ำลง หรือบางครั้งถึงขั้นขายขาดทุนเลยด้วยซ้ำ อาจจะไม่ใช่ซื้อมา 20 ขาย 18 บาท โจ่งครึ่มเหมือนแต่ก่อน แต่อาจจะลด Margin จนต่ำมากๆ ต่ำกว่าเมื่อรวมต้นทุนดำเนินการเข้ากับต้นทุนที่แท้จริงแล้ว (ก็คือขาดทุนอยู่ดี) ซึ่งตอนนี้กำลังถูกเพ่งเล็งเรื่องการทุ่มตลาดโดยกรมการค้าภายใน กระทรวงพาณิชย์ เพราะเราเห็นแล้วว่า การขาดทุนไม่ใช่เรื่องร้ายในแง่ทางบัญชีเสมอไป ยังส่งผลต่อภาษีอันเนื่องมาจากการกำไรที่น้อยลงไปด้วย แต่ห้างค้าปลีกแห่งนี้คงไม่โง่ให้ใครเข้ามากักตุนสินค้าในยามที่ขายขาดทุนขนาดนี้หรอกครับ นอกจากห้างจะจำกัดจำนวนซื้อต่อ 1 ใบเสร็จแล้ว ยังจำกัดจำนวนทั้งหมดที่จะทำการลดราคาในครั้งนี้ โดยแบ่งเป็นสัดส่วนออกตามสถิติยอดขายของแต่ละสาขา ผมเองไม่รู้หรอกว่า จำนวนเท่าไหร่ที่ห้างๆหนึ่งควรจะขายสินค้าตัวหนึ่งโดยการขาดทุนเป็นจำนวนหนึ่ง แต่ผมค่อนข้างแน่ใจว่าห้างมีวิธีการคำนวณอย่างแน่นอนครับ ที่สำคัญไม่เยอะหรอกครับ 2. กลุ่มที่สองคือ สินค้าอุปโภคบริโภค ที่มีความสำคัญต่อการดำรงชีพ หรือที่มีปริมาณซื้อขายกันมากๆ และมีตราสินค้าชั้นนำของตลาดไม่กี่ราย  เช่น  น้ำอัดลม  บะหมี่กึ่งสำเร็จ น้ำหวานเข้มข้น มันฝรั่ง แชมพู สบู่ ยาสีฟัน สินค้าเหล่านี้ ห้างไม่จำเป็นต้องลด Margin ของตัวเองให้น้อยกว่าต้นทุนการนำเนินการ ไม่ต้องขายขาดทุนก็ได้ แต่ก็ยังสามารถใช้สินค้าเหล่านี้เป็นแม่เหล็กได้เช่นเดียวกับสินค้าประเภทแรก เพราะสินค้าและบริษัทผู้ผลิตสินค้ากลุ่มนี้จะมีสัญชาติญาณอย่างของความเป็นนักสู้อยู่แล้ว งบประมาณทางการตลาดจะสูงมากๆ สู้กันยี่ห้อต่อยี่ห้อ ช้างชนช้าง สู้ยิบตา เพื่อช่วงชิงส่วนแบ่งทางการตลาดและแย่งพื้นที่ในการขายของตัวเองให้ได้มากที่สุด ราคาสินค้าที่ถูกลงของสินค้ากลุ่มนี้จึงได้มาจากบริษัทผู้ผลิต หรือ ซัพพลายเออร์ ล้วนๆ   แต่ห้างก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ และปล่อยให้บริษัทคู่แข่งได้ประมือกันโดยลำพัง และปราศจากอาวุธเท่านั้น ห้างฯพร้อมที่จะหยิบยื่นคมหอก มีดดาบ ให้กับคู่แข่งทั้งสองได้ฟาดฟันกันจนสร้างบาดแผลฉกรรณ์ให้กับคู่ต่อสู้อีกฝ่ายจนตายกันไปข้างหนึ่ง อาวุธที่ผมว่ามานี้นั้นก็คือ งบโปรโมชั่น อันประกอบไปด้วย ค่าโฆษณา ค่าพิมพ์โบร์ชัวร์ ค่าจัดเรียงสินค้าในพื้นที่พิเศษ และอื่นๆอีกมาก งบโปรโมชั่นเหล่านี้มีวิวัฒนาการที่รวดเร็วตื่นตาตื่นใจมาก จนกระทั้งล่าสุดได้พัฒนาเป็นรายการวิทยุที่เปิดในห้างเอง เป็นจอมอนิเตอร์เล็กๆที่จุดวางสินค้า ป้ายโฆษณาตามมือจับบันไดเลื่อน บนพื้น ตระกร้า รถเข็ญ หรือแม้แต่ที่หน้าโถปัสสาวะชาย เป็นต้น ซึ่งอัตราการลงโฆษณาที่ถูกกำหนดโดยห้างเองนั้นก็สูงเกินความเป็นจริง ยกตัวอย่างการนำสินค้าลงในโบรชัวร์ขนาดไม่กี่ ตร.นิ้ว ราคาหลากหลายไล่ไปตั้งแต่หลักแสน จนถึง หลายแสน ต่อการลงหนึ่งครั้งเท่านั้น เอาล่ะ ใครมีโบรชัวร์ใกล้ๆตัวบ้าง ลองเอานิ้วมาจิ้มนับดูซิว่า สินค้าที่ลงมีทั้งหมดกี่รายการ เอาไปคูณ ด้วยแสนง่ายๆ เข้าไป ได้เท่าไหร่กันบ้าง แล้วก็เหลือบขึ้นไปมองข้างบนว่าโบรชัวร์นั้นเค้าลงไว้สำหรับกี่วันกี่สัปดาห์ ปีหนึ่งจะพิมพ์กันซักกี่ครั้ง ไหนยังจะมีโบรชัวร์สอดแทรกขนาดเล็ก โบรชัวร์ขนาดใหญ่ เต็มไปหมดอีก   แล้วถามใครเป็นโรงพิมพ์หน่อยสิว่าไอ้ค่าพิมพ์กระดาษเหล่าขี้เหร่ 15-16 หน้าเนี่ย มันจะซักเท่าไหร่ แล้วเจ้าหน้าที่ ที่แต่งตัวเหมือนคนงานก่อสร้างที่เดินแจกโบรชัวร์ตามหมู่บ้านเค้าได้ค่าแรงวันละเท่าไหร่กัน ไหนลองมาเปรียบเทียบกันหน่อยซิ อีกสิ่งหนึ่งที่เป้นอาวุธไว้ขับเขี้ยวกันระหว่างบริษัทผู้ผลิตคู่แข่ง คือการเช่าพื้นที่พิเศษในการวางขายในห้าง พื้นที่เหล่านี้เช่น บริเวณหัวของแถวชั้นวางสินค้า หน้าแคชเชียร์ ตั้งกองพิเศษกลางห้าง ใส่เป็นเส้นๆแขวนอยู่สะเปะสะปะ  ใส่ตระแกรงแขวนอยู่ข้างๆหัวแถวของชั้น ฯลฯ ซึ่งราคาค่าเช่าพื้นที่เหล่านี้ถูกคิดตามระยะเวลาที่กำหนด ส่วนใหญ่ก็จะตรงกับระยะเวลาของโบรชัวร์ ราคานั้นไม่ต้องพูดถึง สูงชนิดนำเงินไปซื้อที่ดินย่านรัชดา เอ้ย ย่านสีลมสาทรยังได้เลยครับ การลดราคาของสินค้ากลุ่มนี้ แลกมาด้วยเลือดและน้ำตา ของบริษัทผู้ผลิตทั้งนั้น และเมื่อถึงวันที่มีผู้ชนะแต่เพียงผู้เดียว นั้นจะเป็นวันที่ผู้พ่ายแพ้จะได้รับยาสมุนไพรฟื้นคืนชีพ ด้วยการติดต่อให้ผลิตสินค้าภายใต้ยี่ห้อของห้างหรือที่เราเรียกว่า House Brand นั้นเอง (รายละเอียดไว้มาต่อให้ใหม่ตอนอื่นนะครับ เรื่องมันยาว) วันนี้ไว้แค่นี้ก่อนนะครับ ขอตัวไปนอนหลับพักผ่อนก่อน และก็อย่าลืมเช่นเคยนะครับ หากอ่านแล้วท่านไม่เห็นด้วย แสดงความคิดเห็นได้ หากคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีมีสาระ ลงชื่ออ่านไว้หน่อยครับ จะเป็นกำลังใจที่ดีมากๆ หลับฝันดีกันทุกท่านครับ จากคุณ : NutzGuru - [ 9 ก.พ. 52 02:59:50 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ถ้าจะทำธุรกิจกับ พวก modern trade ต้องคิดหนักหน่อยคะทั้งเรื่องค่าเรียกเข้า ค่าเปอร์เซนต์ และค่าจิปาถะ จะตามมาอย่างไม่ต้องสงสัยหักค่าใช้จ่ายออกมา อาจจะไม่ค่อยคุ้ม เท่าไหร่ แถมทำเลไหนดีๆ คนเยอะ ก็ชอบไปเปิดฝั่งตรงข้ามแข่ง (พวกมาร์ท) ตัดยอดขายซะงั้น พวกห้างนี่ก็ใช่ย่อย ตลาดไหนขายดีๆ ก็ไปเปิดใกล้ๆตัดราคาซะงั้น แต่ก็ทำอะำไรไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องการแข่งขันทางธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นรายใหญ่ รายย่อย หรือ supplier ต้องดิ้นหาทางกันไปให้อยู่รอด จากคุณ : รพินทร์ดารา - [ 9 ก.พ. 52 12:37:00 ]

ความคิดเห็นที่ 81 เคยเข้าไปติดต่อกับห้างค้าปลีกต่างชาติ เจอ - ค่าแรกเข้า sku ตัวแรกเลขหกหลัก   ถ้ามีหลาย sku  ก็ต่อรอง sku ตัวที่สอง สาม สี่ ห้า ได้ราคาลดลงมาหน่อย - ห้างฯ ขอกำไร 40% ของราคาขาย - เครดิต 4 เดือน - ค่าชั้นวางของและตำแหน่งของสินค้า - ค่า DC - ค่าโปรโมชั่นอื่นๆ ถ้ายอดขายไม่ดี (ประเมินกันทุก ๆ ไตรมาส) ก็อาจจะมีค่ารักษาสินค้า หรือไม่ก็ต้องเอาสินค้าออกไป แล้วแต่ลงตกกัน แต่ถ้ายอดขายสูงก็จะขอเก็บเป็น "ค่าสินค้าขายดี" เพิ่ม จากคุณ : เซโก้4 - [ 9 ก.พ. 52 21:22:28 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ทุกวันนี้น้าผมส่งสินค้าให้ 7 ราคาขายเต็มตกแสนบาททุกวัน แต่อีก 3 เดือนให้หลังจะได้รับเงินเพียงราว 50-55% ของราคาขายครับ ยังไม่รวมค่าขนส่ง เพราะจะโดนหักค่าส่วนลด ค่าโปรโมชั่น ค่าโฆษณา บางเดือนมีค่าส่งเสริมการขายอีกต่างหาก...เขาบอกเลยว่าขายนี่ขาดทุนนะ แต่ถือซะว่าเปิดตลาดให้คนรู้จัก ไปเอากำไรจากขายตามงานในประเทศและส่งออกแทน โลตัส คาร์ฟู นี่หนักกว่านั้นอีกครับ จากคุณ : MlCHAEL - [ 10 ก.พ. 52 02:34:38 ]

ความคิดเห็นที่ 83 มารออ่านต่อ รีบกลับมาเขียนอีกนะคะ จากคุณ : sis - [ 10 ก.พ. 52 11:43:25 A:58.8.112.235 X: TicketID:041221 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ของคุณที่นำประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟังค่ะ จากคุณ : Amazing Love - [ 10 ก.พ. 52 12:50:04 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เรื่องนี้มันมีมาตั้งนานแล้วครับ  ถึงขนาดsupplierชื่อดังทนไม่ได้คิดว่าตัวเองมีสินค้าเยอะมากๆ     ออกมาเปิดร้าน108shopเอง   แต่สุดท้ายก็ไปไม่รอดครับ  กลับไปซบอกdiscount storeเหมือนเดิม     บอกตรงๆ  ปัญหาตรงนี้มันสุดจะแก้ไขแล้วครับ   มาลามไปเยอะมากๆแล้ว     แล้วที่ผมไม่เข้าใจมากๆก็พวกพนักงานในห้างพวกนี้เงินเดือนแค่4-5000เท่านั้นนะพวกจบปริญญาตรีอ่ะ    พูดไปแทบไม่น่าเชื่อนะ    ยิ่งต่างจังหวัดยิ่งไม่ต้องพูดถึงกดค่าแรงมากๆ  โอทีเหรอไม่ต้องพูดถึง   แต่มันก็มีแต่คนแย่งกันเข้าไปทำงานสถานที่พวกนี้  เพราะมันมีค่านิยมว่าทำห้างดัง โก้เก๋  ถึงแม้จะได้เงินน้อยก็เถอะ   ไม่เข้าใจจริงๆ จากคุณ : สริตา - [ 10 ก.พ. 52 14:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 86 มาเขียนต่อเลยครับ รออ่านอยู่ ยิ่งอ่านยิ่งสาวไส้ ยิ่งมันส์ จริงๆ แต่โหดเลือดสาดเลยห้างพวกนี้ จากคุณ : z (zia) - [ 10 ก.พ. 52 15:30:32 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ขอบคุณมากครับ คุณ NutzGuru (และผู้มาเพิ่มเติมข้อมูลทุกท่าน) รออ่านต่อนะครับ ขอถาม คุณสริตา #85 ครับว่า ตกลง 108shop ไปไม่รอดแล้วเหรอครับ ? ผมเห็นมันพึ่งมาขยายตัวช่วงปีนี้ ปีที่แล้วเอง ยังนึกว่ากลับมาบุกหนักหลังจาก รวมค้าปลีกเข้มแข็ง ปิดตัวลงถาวร เข้าใจไปด้วยซ้ำว่า 108shop ใช้ประโยชน์บางอย่างจากระบบของรวมค้าปลีกเข้มแข็งที่สร้างไว้ในระดับหนึ่งแล้วล้มไป(อย่างน่าเสียดายและน่าผิดหวัง) เช่น ผู้บริหาร, ระบบ IT, สมาชิก, ฯลฯ คุณ NutzGuru, คุณสริตา หรือท่านใดมีข้อมูลเพิ่มเติมตรงนี้ด้วยไหมครับ ? จากคุณ : ลงมือทำไม่มีคำว่าแต่ - [ 10 ก.พ. 52 15:59:17 ]

ความคิดเห็นที่ 88 โห.... ความจริง มัน โหดร้ายดีเน๊าะ รอ อ่านอีก ครับ จากคุณ : p133 - [ 10 ก.พ. 52 20:23:00 ]

ความคิดเห็นที่ 89 อ่าน #79 แล้วนึกถึงตอนผมไปเหมาข้าวสารถุง 5 กก. ราคา 99 บาทมา เป็นวันแรกที่ลดราคาด้วย ที่ Big-C เป็นข้าวสารอย่างดีที่ปกติราคา ราวๆ 130-140 ด้วยซ้ำ ลองตรวจสอบวันที่ผลิต ก็เป็นของที่เพิ่งผลิตเมื่อไม่ถึงเดือนที่ผ่านมาเอง ตอนนั้นเป็นช่วงการแข่งกีฬาของคนงานที่ทำงานผม จึงหาของรางวัลไปให้ เจอข้าวสารตัวนี้ลดราคาอยู่ เลยคำนวณออกมาว่าต้องใช้ทั้งหมด 41 ถุง ตอนไปซื้อ เขาจำกัดครอบครัวละ 6 ถุง รอบแรกผมซัดไปครั้งเดียว 12 รอบสอง โดนจับได้ ต้องซื้อทีละ 6 ถุง แล้วเข็นไปเก็บที่รถแล้วค่อยมาซื้อใหม่อีก 6 ถุง จนในที่สุดครบ 41 ถุง วันต่อมาเป้นวันแข่งกีฬา ได้รับคำสั่งให้เพิ่มรางวัลอีก เพราะงบเหลือ กลับไปหาอีก ..... ไม่เจอซะแล้ว..... โปรโมชั่นอะไรหว่า จัดแค่วันเดียวเอง เห็นในใบปิดมันตั้ง 7 วันนะ เหอๆๆๆ จากคุณ : Redrum - [ 10 ก.พ. 52 21:26:56 ]

ความคิดเห็นที่ 90 มาลงชื่อว่าอ่านถึงตรงนี้ ตามอยู่ทุกวันค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 10 ก.พ. 52 22:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อ่านแล้วได้รู้อะไรอีกเยอะเลยค่ะ ไม่นึกว่าเบื้องหลังชั้นวางของ จะเต็มไปด้วยเลือดและน้ำตาขนาดนี้ จากคุณ : แวะมายิ้ม (ยิ้มมุมปาก) - [ 10 ก.พ. 52 23:24:46 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ตอบ  ความคิดเห็นที่ 89 ของหมดคับ   ก้อเล่นขนกันจัง    ไม่หมดก้อปล่อยให้มันรู้ไปซิคับ จากคุณ : พนักงานห้าง ชื่อดัง (run1511) - [ 11 ก.พ. 52 04:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 93 อื้ม น่าสนใจมาก คนคิดมันฉลาดโคตร ต้องขอยกนิ้วให้ และปรบมือให้ดังๆ แต่ในด้านจริยธรรมแล้วสอบตกค่ะ เอาเปรียบกันจัง แต่ทำไงได้ ในเมื่อสมัยนี้ เงินคือสิ่งสำคัญที่สุด เราไม่ทำ คนอื่นเขาก็ทำ เฮ้อ อนาถใจ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 52 12:52:21 จากคุณ : windzephyr - [ 11 ก.พ. 52 12:50:56 ]

ความคิดเห็นที่ 94 เห็นด้วยกับความเห็นที่ 69 ที่ว่า "ผู้บริโภคได้เต็ม ๆ "  และสงสัยว่าทำไมถึงมีแต่ข่าวคราวการแอนตี้ห้างต่างชาติที่เข้ามาทำธุรกิจในไทย ก่อนที่ห้างพวกนี้เข้ามา มีแต่ห้างของคนไทย ราคาของก็แพง เวลาไปใช้บริการ ต้องเสียค่าจอดรถ แต่ห้างต่างชาติ ค่าจอดรถฟรี มีน้ำดื่มให้ดื่มฟรี โปรโมชั่นลดแลกแจกแถมมากมาย หมุนเวียนกันไปแต่ละห้าง และถ้าใครวางแผนช็อปปิ้งดี  ๆ ก็จะมีของถูกใช้ตลอดทั้งปี เดือนนี้ หนึ่งแถมหนึ่งที่นี่ อีกเดือน ลดครึ่งราคาอีกที่หนึ่ง ของบางอย่าง อีกทีหนึ่งขายแพง อีกที่ขายถูก เป็นต้น จากคุณ : Pidchayut - [ 11 ก.พ. 52 12:59:13 ]

ความคิดเห็นที่ 95 อยากรู้มานานแล้ว ขอบคุณมากๆเลยครับ สำหรับความรู้ ที่มาบอก มีความเข้าใจเกี่ยวกับห้างพวกนี้ขึ้นเยอะเลย จากคุณ : น้ำเงี๊ยวเกี๊ยวกุ้ง - [ 11 ก.พ. 52 13:00:36 ]

ความคิดเห็นที่ 96 อืมมมม เคยคิดแค่ว่า เค้าหักเปอร์เซ็นต์ สัก 40 เปอร์เซ็นต์ อย่างเดียวนะคะ เนี่ย อ่านแล้ว ตาสว่าง จากคุณ : kzy (Kzybear) - [ 11 ก.พ. 52 16:02:29 ]

ความคิดเห็นที่ 97 น่าเห็นใจผู้ผลิตสินค้านะคะ เป็นกระทู้ที่ได้ความรู้ดีมาก รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ จากคุณ : jintean - [ 11 ก.พ. 52 16:49:30 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อยากให้ผลกำไรจากธุรกิจนี้ตกอยู่ที่เมืองไทยให้มากกว่านี้ ไม่ไช่แค่การจ้างงานไม่เท่าไหร่ กับ ผลประโยชน์ที่ตกอยู่กับผู้ที่เกี่ยวข้องบางกลุ่มเท่านั้น เช่นค่าปากถุงที่ให้กับเจ้าหน้าที่ ที่อนุญาตให้เข้าทำรกิจในพื้นที่ หรือลอบบี้ผู้มีอำนาจไม่ให้ออกกฎหมายคุมกำเนิดห้างเหล่านี้ มองให้ดี ... ก็ได้แค่เศษเงินที่เขาโยนลงมาให้เท่านั้น เหมือนหมาที่รอข้างโต๊ะอาหารรอคนโยนเศษอาหารมาให้ ไม่ได้กินดีๆกับเขาหรอก คนไทย จากคุณ : nuni - [ 11 ก.พ. 52 20:20:32 A:124.120.155.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 99 สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องขออภัยที่หายไปหลายวัน เมื่อวานนี้มีเวลาแป๊บนึงเข้ามาดู กระทู้ตกอันดับหายไปไหนไม่รู้ วันนี้มีเวลาจึงมาตอบกระทู้ให้เพื่อนๆสมาชิกนะครับ ตอบ คุณ silk road คห. 69 นะครับ ถ้าตัวเลขผลการดำเนินการของฝ่ายบริหารที่คุณสังกัดอยู่ ทำให้เกิดแรงกดดันในการทำงานหรือต้องรู้สึกว่าบริษัทอยู่ในสภาวะที่สั่นคลอนแล้วล่ะก็ คุณก็ลืมมันไปได้เลย ปฏิบัติหน้าที่ของคุณไปตามหน้าที่เถอะครับอย่าไปเครียดว่ามันจะเจ๊งหรือจะม้วนเสื่อกลับบ้าน เพราะพวกฝ่ายบริหารระดับที่สูงกว่าคุณ (ที่จ่ายเงินเดือนให้คุณ)  เค้าจงใจบริหารให้เป็นไปในแนวทางนี้อยู่แล้วครับ ก็เล่นเปิดกันซะเยอะเป็นดอกเห็ดขนาดนี้ ในตำแหน่งและทำเลที่มีกำลังซื้ออยู่ก็เท่านั้น เปิดมาชนกับคู่แข่ง สาขามากขึ้นค่าใช้จ่ายก็ต้องมากขึ้นตามตัว แล้วจะเอายอดขายที่ไหนมาโปะให้พอค่าใช้จ่ายล่ะครับ อย่างที่ผมบอกไปแล้วหลายรอบน่ะครับว่า ผลประกอบการขาดทุนเฉพาะในด้านธุรกรรมที่ซื้อมาขายไปอย่างเปิดเผยนั้น  เป็นเป้าหมายของการดำเนินธุรกิจของห้างใหญ่เหล่านี้อยู่แล้ว  อย่าลืมซิครับ ว่ารายได้หลักของเค้ามาจากไหน (กลับไปอ่านดูข้างบนนะครับ) การที่ตัวเลขในด้านผลประกอบการเฉพาะหน่วยงานบริหารสินค้าของคุณเป็นแบบนี้นั้น ผลมันมาจากการแบ่งสายงานบริหารทางด้านรายได้และต้นทุนออกเป็นหน่วยๆปฏิบัติงาน (Business Unit) ไม่ได้นำผลประกอบการทั้งหมดมารวมกัน นอกจากจะได้ผลประโยชน์ทางบัญชี และ ภาษี แล้ว ยังเป็นแรงกดดันทำให้พนักงานต้องปฏิบัติงานอย่างเคร่งครัดและต้องจัดเก็บรายได้ BUDGET ให้ตรงตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ด้วย ที่สำคัญกันอีกอย่างคือได้ทั้งประหยัดโบนัสให้กับพวกพนักงานอีกด้วย แหมะ ยิงปืนนัดเดียว ได้ไก่มาทั้งเล้าแบบนี้ ทำไมจะไม่ทำล่ะครับ กะต๊ากๆ !! ส่วนผู้บริโภคจะได้เต็มๆ นั้น จะจริงหรือไม่จริง  ค่อยๆคิดไปเรื่อยๆนะครับ ยังไม่เฉลย สำหรับคุณ KK Rat ก็อย่างที่ผมว่าล่ะครับ ฝ่ายจัดซื้อที่ยังพอมีจิตวิญญาณอยู่ ก็จะคุยในลักษณะเชิงร้องขอ หรือช่วยๆกันให้ผ่านพ้นวิกฤตกันไปในแต่ละเดือนครับ  ซัพพลายเออร์ยอมเสียในส่วนที่พอจะรับได้  ฝ่ายจัดซื้อได้ยอดได้เป้าได้ผลงาน ทำงานสบายไม่กดดัน WIN-WIN ครับ (แต่ใครนั่งกระดิกเท้า มองดูคนไทยเฉือนกันเองแล้วยิ้มวะ เหม่) ส่วนพวกจัดซื้อที่อินไปกับวัฒนธรรมองค์กรแบบกู่ไม่กลับไปแล้วล่ะก็ ไม่ต้องคุยให้เสียเวลาเลยครับ ใช้ e-mail ติดต่อเอา จะได้ไม่ต้องเห็นสีหน้าท่าทางกับเขี้ยวยาวๆ ดีกว่าครับ  พวกนี้เค้าจะมีไม้ตายอยู่สองสามคำครับ แต่รวมๆความก็คือ “พูดไม่รู้เรื่อง! จะขายหรือไม่ขาย!!” คุณ สริตา และคุณ ลงมือทำไม่มีคำว่าแต่ (ผมล่ะชอบชื่อคุณจังเลย) โปรเจค ร้านรวมค้าปลีกเข้มแข็ง Allied Retail Trade Co.,ltd (ART)  เป็นโครงการของพี่ยี้ สมัยเป็น รมช พาณิชย์ ที่มีแนวคิดที่ดี แต่ขาดการความจริงใจและการวางแผนระยะยาวที่รอบคอบและนักบริหารธุรกิจค้าปลีกฝีมือดีเข้ามาบริหารงานอย่างต่อเนื่องครับ  โครงการนี้ไม่ถือว่าแท้งนะครับ เพราะยังอุตสาห์เห็นเป็นรูปเป็นร่าง มาให้ฟันงบประมาณกันอยู่เละเทะได้ซักพักหนึ่ง แล้วก็เดี้ยงไปครับ ไม่เห็นเกิดมาเข้มแข็งสมชื่อเลยครับ เกิดมาให้พวกพ้องDAKกันทั่วหน้าจะดีกว่า ส่วนร้าน108Shop อันนี้ก็มีที่มาและจุดประสงค์อย่างที่คุณ สริตาว่าน่ะครับ ร้าน 108 Shop ปัจจุบันเป็นหนึ่งในธุรกิจที่อยู่ในเครือ สหพัฒน์พิบูลย์ ผู้ที่มีสินค้าอุปโภคบริโภคที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต เกือบจะเรียกว่าใช้ได้ตั้งแต่หัวจรดเท้าครบทุก segment ของรายการสินค้าในท้องตลาด ซึ่งเมื่อก่อนนั้น บริษัท Sun 108 ได้ร่วมลงทุนกับพันธมิตรจากประเทศญี่ปุ่น ที่เรารู้จักกันดีในนามของ Family Mart ร้านสะดวกซื้อ เบอร์สอง(แบบทิ้งห่างจากเบอร์หนึ่งไม่เห็นฝุ่น) ของประเทศไทย ในคราวเริ่มต้นนั้น ทางบริษัท สหพัฒน์ ได้เข้าไปมีส่วนร่วมในการบริหารงานสายจัดซื้อและการกระจายสินค้าให้กับแฟมมิลี่มาร์ท  แต่เนื่องจาก สภาวะเศรษฐกิจ และการแข่งขันกันที่รุนแรงเป็นทวีคูณ ภายหลังจากที่ธุรกิจค้าปลีกของกลุ่มยักษ์ใหญ่อย่าง ซีพี มีอันที่จะต้องเฉือนอวัยวะบางส่วนเพื่อความอยู่รอดของตัวเองนั้น  เซเว่นอีเลฟ เว่นถือเป็นหลักสุดท้าย ที่ซีพีจำต้องทุ่มเทจนหมดหน้าตักเพื่อเอาชนะคู่แข่งที่มีในท้องตลาดให้จงได้ โดยไม่หันกลับไปเหลียวแลห้างใหญ่อย่างโลตัสที่ตนเป็นผู้ชักนำเข้าสู่วงการและปลุกปั้นมากับมือแท้ๆ ไม่เพียงแต่ร้านสะดวกซื้อต้นตำรับฝีมือดีค่ายญี่ปุ่นอย่างแฟมมิลี่มาร์ทเท่านั้นที่โดนพลังการขยายสาขาแบบบ้าละห่ำ(เฉลี่ย 5-10 สาขาต่อวัน) ของเซเว่น แต่ยังส่งผลให้บรรดาร้านสะดวกทั้งหลายสั่นคลอนจนต้องเลิกลา ค้าขายกิจการกันไป อย่างร้านภายใต้การลงุทนของกลุ่มเซ็นทรัลที่ชื่อว่า เซ็นทรัลมินิมาร์ท และเอเอ็มพีเอ็ม ของกลุ่มปตท. ก็ต้องถูกอัปเปหิออกจากตลาดไปอย่างน่าเสียใจในท้ายที่สุด และไม่นานนักหลังจากที่กลุ่มทุนญี่ปุ่นถอดใจไม่ลงทุนเพิ่มในร้านแฟมมิลี่มาร์ทแล้ว  กลุ่มสหพัฒน์ ก็ได้ใช้ประโยชน์จาก Know How ที่ตัวเองมีอยู่ ทั้งการบริหารงานร้านสะดวกซื้อ และการกระจายสินค้า ตัดสินใจกระโดดลงมาสู่ตลาดร้านสะดวกซื้อ และมีเป้าหมายอีกอย่างในการต่อกรกับห้างค้าปลีกขนาดใหญ่ที่ตอนนั้นกำลังบานเบ่ง และเบ่งอวดอำนาจทั่วราชอณาจักรอย่างไม่ต้องมองหน้าใคร นี่คือกำเนิดที่มาของร้าน 108 Shop แต่จะไปได้ไกลแค่ไหน ก็ต้องดูกันต่อๆไป เรื่องตำนานค้าปลีกนี่สนุกนะครับ ไว้หากมีใครอยากรู้มากๆ แตกประเด็นไปคุยกันได้ครับ สัญญาว่าจะมาต่อเรื่อยๆนะครับ ถ้ายังเห็นเพื่อนสมาชิกยังอยากให้เข้ามาเล่าต่อครับ ฝันดีกันทุกคนนะครับ จากคุณ : NutzGuru - [ 11 ก.พ. 52 23:44:44 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เคยนำสินค้าไปเสนอขาย fresh mart กับ v shop มั้ยครับ แล้วพวก freshmart กับ v shop นี้ระบบจัดซื้อเหมือนกับของ seven มั้ย เห็นแต่ละที่เปิดดูแล้วไม่ค่อยน่าเข้าเลย เป็นเพราะสินค้ามีน้อย กับการตลาดไม่ค่อยดีหรือเปล่าครับ จากคุณ : แมวทาโร่ - [ 12 ก.พ. 52 00:59:06 ]

ความคิดเห็นที่ 101 อย่าว่าแต่ห้างดิสเคาน์สโตร์เลยครับ  พี่สาวผมส่งสินค้าเครื่องกีฬาให้ห้างดังแถวสุขุมวิท24    วันไหนไม่มีพีซีไปประจำตำแหน่งต้องโดนห้างปรับ     ยอดขายไม่ถึงเป้าของเขาเป็นระยะเวลาตามที่เขากำหนด  เขาให้เอาสินค้าออกไปเลยครับ  พี่สาวผมโดนมาแล้ว     การแข่งขันมันสูงจริงๆ  เดี๋ยวนี้เป็นแบบนี้หมดแล้วครับ  ปลาใหญ่กินปลาเล็ก   เดี๋ยวถ้านึกอะไรออกจะมาเล่าใหม่ครับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 52 08:22:03 จากคุณ : สริตา - [ 12 ก.พ. 52 08:19:30 ]

ความคิดเห็นที่ 102 รออ่านต่ออยู่ค่ะ ^^ จากคุณ : dolphin_moo - [ 12 ก.พ. 52 10:37:35 ]

ความคิดเห็นที่ 103 น่าจะมีพวก Merchandiser ของห้างยักษ์ดัง ๆ จากเมกา ยุโรปมาตอบกระทู้มั่งนะครับ พวก Wal-Mart, K-Mart อ่ะครับน่าจะแชร์ประสบการณ์และมุมมองได้ดี หรืออาจจะเป็นพวก Vendor or Supllier ในเมืองไทยก็ดีนะครับ Supllier ของห้างยักษ์ใหญ่อันดับหนึ่งของโลกในเมืองไทยมีออกเยอะแยะ มาเชียร์ให้มาตอบกระทู้กันเยอะ ๆ ครับ จากคุณ : RL - [ 12 ก.พ. 52 11:23:58 A:192.168.0.17 X:10.9.40.182, 58.97.32.126 TicketID:158983 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ได้ความรู้เยอะเลยค่ะ เขียนมาอีกนะคะ จากคุณ : Funnyfamily - [ 12 ก.พ. 52 13:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 105 อยากให้เขียนต่อโดยเปิดเป็นกระทู้ใหม่เลยครับ เพราะกระทู้นี้มันตกลงไปข้างล่างเยอะแล้ว แต่ยังดีที่ยังมีคนโหวตให้ต่อเนื่อง จากคุณ : ZigmAnia - [ 12 ก.พ. 52 18:14:53 ]

ความคิดเห็นที่ 106 สวัสดีครับ ทุกท่านๆ ขอบคุณทุกๆท่าน และทุกๆความเห็น สำหรับมือใหม่หัดโพสอย่างผม จะทำตามคำแนะนำเพื่อสมาชิก ที่ให้เปิดกระทู้ใหม่ต่อไปครับ ติดตามกันต่อได้ที่กระทู้นี้เลยครับ http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7520383/B7520383.html จากคุณ : NutzGuru - [ 12 ก.พ. 52 21:06:02 ]

ความคิดเห็นที่ 107 สุดยอด หากินกันทุกทาง จากคุณ : vacuum_car - [ 13 ก.พ. 52 01:32:35 ]

ความคิดเห็นที่ 108 สุดยอดมากเลย มิน่าล่ะ ซื้อ 1 แถม 1, ซื้อ 400 ได้คูปอง 30 ซื้อครกแถมสากกะเบือ.....อุ๊ปส์....อิอิ ถึงทำได้อย่างน่าขนลุกขนพอง สยองขวัญสั่นประสาท......อิอิ จากคุณ : afood - [ 14 ก.พ. 52 15:48:46 ]

ความคิดเห็นที่ 109 อ่านไป ชม. กว่าๆ  ตาสว่าง  หายง่วงทันใด ! เคยมีกูรู ในวงการ  ได้เตือนไว้ล่วงหน้าแล้ว  ว่าประเทศไทย จะกลายเป็น  อาเจนติน่า 2 ไม่มีใครสนใจ  แล้ววันนี้เป็นงัยล่ะ ประเทศไทย เหมือนผู้ป่วย  ที่เลือดไหลไม่หยุด ขอตามไปอ่านภาค 2 ต่อ จากคุณ : สมาคมช่างกิโลขาย - [ 15 ก.พ. 52 00:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 110 อ่านภาคแรก+ตามไปอ่านภาค 2 เขียนได้ดีมากครับ จากคุณ : academician - [ 15 ก.พ. 52 14:59:41 A:12.129.136.81 X: TicketID:075095 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ตามอ่านอยู่ค่ะ ปล.ฝากกดเก็บเข้าคลังกระทู้กันด้วยนะคะ จากคุณ : หัวใจข้างซ้าย พวงมาลัยข้างขวา - [ 15 ก.พ. 52 19:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 112 เขียนได้น่าสนใจมากครับ ขอขอบคุณที่นำประสบการณ์ดีๆ มาแชร์ครับ จากคุณ : korkiat - [ 17 ก.พ. 52 21:53:34 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ขอนิดหนึ่ง..ผมว่าเป็นเพราะsupplierเองไม่มีจรรยาบรรณกันเอง..ฟาดฟันกันเอง..ห้างนี่คือตาอยู่..ตาอินกะตานาคือ supplier..ถ้าจับมือตั้งระบบราคาให้ทุกsegmentอยู่ได้..ก็จะช่วยได้เช่น..ราคาที่ขายโชว์ห่วยกับห้างน่าจะต้องไม่ห่าง..(หมายถึงรวมทุกอย่างแล้วเช่นต้นทุนค่าโฆษณา..ค่าแรกเข้า..ทุกอย่าง)แล้วขายให้โชว์ห่วยในราคาเดียวกัน..เว้นแค่ Quantity Discount ก็ไม่ควรเกิน Cash/credit discount ก็ไม่ควรเกิน 3-5%..ตลาดก็จะยุตติธรรมมากขึ้น..ว่าแต่ว่าพวกคุณ Supplier ตั้งราคายุติธรรมตามตำรา..สำหรับทุกตลาดได้หรือเปล่า.. ลองใช้พิจารณญาญดูว่า ต้นเหตุอยู่ที่อะไร จากคุณ : benz - [ 18 ก.พ. 52 11:11:57 A:222.123.195.200 X: TicketID:190761 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมานาน และจะรุนแรงมากยิ่งขึ้น เมื่อไม่มีผู้ซื้อ ก็จะไม่มีผู้ขาย ! ทุกวันที่ ที่ผู้ขายต้องยอมไปตายในกองไฟต่างชาติ เพราะผู้บริโภคเปลี่ยนพฤติกรรมไปจับจ่ายในนั้นกันจนเกือบหมด ทั้งที่บางพื้นที่เคยประท้วงห้ามก่อสร้าง แต่พอสร้างมาก็ไปอุดหนุนเขา !!! เป็นไปได้ไหม ที่คนซื้อจะไม่เข้าไปซื้อของในห้าง discount store เพื่อที่จะได้ให้ห้างไทย หรือร้านโชว์ห่วยไทย มีแรงได้แข่งได้ขายกันในระดับเสมอภาคกันบ้าง ?? เป็นเพราะคนซื้อ ที่ทำร้ายกันเองหรือเปล่า !! และคนซื้อที่หมายถึง ก็คือทุกท่านที่อ่านกระทู้นี้ด้วยหรือเปล่า ?? จากคุณ : kangfu - [ 18 ก.พ. 52 12:35:07 A:58.8.13.28 X: ]

ความคิดเห็นที่ 115 ขอค้านคุณ Kangfu คห114...คนซื้อคือปลายเหตุ..ต้นเหตุคือคนขายฟาดฟันกันเองและไม่สนับสนุนโชว์ห่วยหรือห้างไทย..(ทำไมไม่ขายราคาเดียวกันล่ะ..อ้อหักค่าใช้จ่ายมาเป็นส่วนลดดิ)..รับรองโชว์ห่วยหรือห้างคนไทยก้อสามารถขายได้ในราคาเดียวกับห้างต่างชาติ ไม่ใช่ต้องไปซื้อจากห้างต่างชาติมาขายเพราะถูกกว่าซื้อตรง..(ผิดธรรมชาติอย่างมาก).. แก้ปัญหาต้องแก้ที่ต้นทางคือต้นเหตุ..มิใช่ปลายเหตุ.. ความเห็นผมนะ จากคุณ : benz - [ 18 ก.พ. 52 17:22:56 A:222.123.116.149 X: TicketID:190761 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ ครับ... จากคุณ : โปติ่น - [ 18 ก.พ. 52 17:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 117 กระทู้ดีมีประโยชน์มากๆค่ะ จากคุณ : a pinky pig - [ 19 ก.พ. 52 19:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ใครที่มองเรื่องนี้แล้วยังเห็นแต่ว่าผู้บริโภคได้รับแต่ประโยชน์ ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาสนใจ แต่ปล่อยให้รายใหญ่ฟาดฟันกันเอง อ่าน ความคิดเห็นที่ 42 แล้วเข้าใจกันหรือเปล่าครับ? นั่นล่ะคำคือคำตอบที่แท้จริงของคำที่ว่า ผู้บริโภคมีแต่ได้รับประโยชน์ จากคุณ : ออกกำลัง - [ 19 ก.พ. 52 21:11:26 ]

ความคิดเห็นที่ 120 "บอกตรงๆ  ปัญหาตรงนี้มันสุดจะแก้ไขแล้วครับ   มาลามไปเยอะมากๆแล้ว     แล้วที่ผมไม่เข้าใจมากๆก็พวกพนักงานในห้างพวกนี้เงินเดือนแค่4-5000เท่านั้นนะพวกจบปริญญาตรีอ่ะ  พูดไปแทบไม่น่าเชื่อนะ    ยิ่งต่างจังหวัดยิ่งไม่ต้องพูดถึงกดค่าแรงมากๆ  โอทีเหรอไม่ต้องพูดถึง   แต่มันก็มีแต่คนแย่งกันเข้าไปทำงานสถานที่พวกนี้  เพราะมันมีค่านิยมว่าทำห้างดัง โก้เก๋   " เว่อร์ไปครับ 4-5พันคนจบป.ตรี โลตัสแถวบ้านผม จบม.6ยังได้เยอะกว่านั้นเลยครับ อีกทั้งบรรดาเพื่อนผมที่จบป.ตรี ผมได้เคยลองแซวๆดูว่า ตกงานก็ไปทำพวกโลตัสสิฟะแถวบ้านตรู เปิดรับอยู่ ไม่เห็นมีใครจะสนใจเลยครับ แถมยังตอบกลับมาอีกด้วยซ้ำว่าล....หวะ จากคุณ : T-TprincecryT-T - [ 28 ก.พ. 52 02:11:00 ]