ความคิดเห็นที่ 1 สำหรับผม นิยามของคำว่า เศรษฐกิจพอเพียง ก็เหมือนกันกับโฆษณาเรื่องนี้แหล่ะครับ แต่ล่ะคนช่วยๆกัน, คนรอบๆตัวมีรายได้ที่ดีขึ้น และ มีความสุข กลับมาที่ปัญหาในการหาสินค้าเพื่อไปขายในอีเบย์ของผมต่อนะครับ ผมคิดว่าสิ่งที่ผมต้องการในตอนนี้ ก็คือการเปลี่ยนบรรยากาศซะบ้าง โดยพักจากการนั่งคิดว่าจะขายอะไร เท่าไร ยังไง, มาเป็นทำอะไรที่ไม่เกี่ยวข้องกันบ้าง ถือเป็นการผ่อนคลาย และ เผื่อจะได้ไอเดียอะไรใหม่ๆบ้าง ระหว่างที่อ่านๆไปได้ซักพัก ผมก็มาคิดว่า ในอีเบย์นี้ จะมีของเกี่ยวกับในหลวงขายบ้างมั้ยนะ? ถ้าเราเกิดไปอยู่ในอเมริกา แล้วเกิดคิดถึงในหลวง เราจะไปหาซื้อสินค้าเกี่ยวกับในหลวงได้ยังไงกันนะ? ผมรีบเก็บหนังสือ ทั้งๆที่ยังอ่านไปได้ไม่ถึงบท แล้วเปิดอีเบย์ หาสินค้าเกี่ยวกับในหลวง ผมพบว่า มีสินค้าเกี่ยวกับในหลวงน้อยมาก ส่วนมากเป็นสแตมป์ซะด้วยซ้ำ ผมเลยคิดว่านี่น่าจะเป็นโอกาสที่ดี ที่จะหาสินค้าเกี่ยวกับในหลวงมาขาย เพราะอะไรครับ?? เพราะสินค้าเกี่ยวกับในหลวงนั้น ตรงกับเงื่อนไขที่ผมวางได้หลายข้อ หาได้ที่ประเทศไทยที่เดียว = อันนี้คงไม่ต้องอธิบาย ผมเข้าใจสินค้า  =  ผมเข้าใจว่าคนไทยทุกคนก็คงเข้าใจ เป็นสินค้าที่อยู่ในตลาดกลุ่มเฉพาะ (Niche Market) = เหมาะกับคนไทยในต่างประเทศไงครับ เป็นกลุ่มเฉพาะที่มีขนาดน่าสนใจทีเดียว ผมคิดว่า น่าจะมีคนไทยที่ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ น่าจะมีเกิน 1 แสนคน แล้วลองนึกดูซิครับว่า หากคุณอยู่ต่างประเทศแล้วอยากได้รูปในหลวงซักรูป จะไปหาที่ไหนได้ล่ะครับ? (ผมลองใช้กูเกิ้ลหาข้อมูลดู โดยพิมพ์ "จำนวน คนไทย ในต่างประเทศ" ผลที่ได้คือ ใกล้เคียงกับที่ผมประมาณมาก) ผลิตได้ในไทย = ผมไม่คิดว่าประเทศจีนจะมีโรงงานผลิตสินค้าเกี่ยวกับในหลวง ดังนั้น ผมไม่ต้องปวดหัวว่า จะมีใครเอาของจากเมืองจีนมาขายแข่งด้วย ให้สู้ราคาขายกับต่างชาติได้ = ถ้าฝรั่งมาซื้อเกี่ยวกับในหลวงในไทย เขาคงซื้อถูกกว่าผมไม่ได้แน่นอน หลังจากที่ผมคิดว่าผมน่าจะขายสินค้าเกี่ยวกับในหลวง ผมก็ลองเขียนรายชื่อสินค้าที่เกี่ยวกับในหลวงมาจำนวนหนึ่ง ซึ่งผมก็พอจะรู้อยู่บ้างว่า สินค้าเหล่านี้ขายอยู่แถวไหน... ดังนั้นผมไม่รอช้าเลยครับ รีบแต่งตัวอาบน้ำออกไปดูสินค้าจริงกันเลยดีกว่า จากคุณ : แมวกนล - [ 4 ก.พ. 52 19:09:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ภรรยาสุดสวยแสนดีของผมถามว่า จะอาบน้ำแต่งตัวออกไปไหน?? ผมก็บอกว่า จะหาสินค้าเกี่ยวกันในหลวงมาขายซักหน่อย เจ้าหล่อนบอกให้รอเดี๋ยว แล้วก็เดินหายขึ้นไปข้างบนซักพักหนึ่ง และ กลับลงมาพร้อมกับโปสการ์ดปึกใหญ่ ปรากฏว่า โปสการ์ดปึกใหญ่นั้น มีโปสการ์ดรูปในหลวงสวยๆหลายแบบ และมียังมีลายอื่นที่ดูสวยอีกหลายแบบเลยทีเดียว แฟนผมบอกว่า เธอซื้อมา กะว่าจะใช้แจกญาติ แจกลูกค้า, แต่แจกมาหลายปีแล้ว ยังไม่หมด ผมมองดูแล้ว คิดว่า ถึงมันจะเป็นรูปในหลวงเหมือนกัน แต่ก็เป็นแค่โปสการ์ด ผมอยากได้สินค้าที่ดูดีกว่านี้ เมื่อผมบอกความคิดผมให้ภรรยาสุดที่รักฟัง เธอก็ตอบกลับมาว่า "ช่วงนี้เป็นช่วงใกล้สิ้นปี,ราวปลายเดือนพฤศจิกายน น่าจะมีคนอยากซื้อโปสการ์ดเพื่อเอาไว้แจกคนรู้จักนะ แถมยังไม่ต้องเปลืองเงินไปซื้อของที่ไม่รู้ว่าจะขายได้รึเปล่า สู้เราใช้ของๆเราให้หมดก่อนจะดีกว่า" ในเวลานั้น ผมต้องเงียบไปซักพัก เพื่อให้ผมได้มีเวลาย่อยแนวคิดของภรรยาผม และผมก็พบว่าสิ่งที่ผมคิดจะทำนั้น "พอเพียง" สู้ที่ภรรยาคิดจะทำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย 1. ผมคิดจะเสียเงินซื้อสินค้า, ไม่ว่ามันจะถูกหรือแพง, มันก็ถือเป็นค่าใช้จ่ายที่ต้องนำเงินบ้านมาใช้ ในขณะที่แนวคิดของภรรยาผม มันคือของฟรี เพราะซื้อมาไว้นานแล้ว แถมใช้ปีล่ะครั้ง แล้วก็ถูกเก็บดองอยู่ในห้องเก็บของ หากเอามาขายให้หมด ก็น่าจะเป็นการเพิ่มรายได้ให้กับบ้าน แม้จะได้ไม่กี่บาทก็ตาม (ซึ่งภรรยาผมก็มีหลัการเหมือนกับกฎของวอเรน บัพเฟ็ต ที่ว่า ข้อ1. อย่าเสียเงิน ข้อ2. ให้กลับไปดูข้อ 1.) 2. เป็นสินค้าที่ตรงต่อความต้องการของตลาดในขณะนั้น เป็นหลักธรรมชาติมากๆว่า เมื่อถึงฤดูฝน การทำนาก็ให้ผลดี, เมื่อถึงสิ้นปี คนก็ต้องใช้โปสการ์ดอวยพร เป็นธรรมดา การที่ผมพยายามจะไปหาสินค้ากับในหลวง ซึ่งอาจจะเป็นรูปภาพ โปสเตอร์ โดยคิดว่า อาจจะมีคนซื้อเพื่อนำไปใช้เป็นของขวัญนั้น เมื่อเทียบกับ คนที่คิดจะซื้อโปสการ์ดเพื่อนำไปแจกช่วงปีใหม่แล้ว อย่างหลังน่าจะมีคนซื้อเยอะกว่าแน่นอน 3. การขายโปสการ์ดที่เหลือในบ้านนั้น ย่อมสร้างรอยยิ้มและความสุขให้แก่ภรรยาผมแน่นอน เพราะไม่ต้องเปลืองเงินไปซื้อของ ไม่ต้องทะเลาะกันเพราะขัดใจ (ที่ไม่ยอมขายของที่ฉันหามาให้) และหากขายได้ ภรรยาผมย่อมดีใจ เพราะเป็นไอเดียของเธอด้วย ผมคิดว่า ความสุขของคนข้างๆ สำคัญกว่าความภูมิใจไร้สาระส่วนตัวของผม ผมจึงตกลงที่จะเริ่มขายโปสการ์ดในหลวง และ โปสการ์ดสวยๆแบบอื่นๆที่ภรรยาผมนำมาให้ หลังจากที่ทำโฆษณา และ แปะไว้ในอีเบย์ ตอนช่วงค่ำ ผมต้องประหลาดใจอย่างมากที่ เช้าวันรุ่งขึ้น มีคนเข้ามาประมูล(Bid) ทันที และก็ต้องประหลาดใจอย่างที่สุด เมื่อ สามวันให้หลัง โปสการ์ดที่วางขายไว้นั้น ถูกประมูลถึง 7 ใน 10 แบบ แม้จะได้กำไรจากการขายน้อยมาก แต่นั้นก็คือกำลังใจ และ ความตื่นเต้น คิดดูซิครับว่า มีกี่คนที่วางสินค้าขายตอนแรกแล้ว ขายไม่ได้ คิดดูซิครับว่า มีคนอื่น ต้องเสียเงินค่าวางสินค้าไปเท่าไร กว่าจะขายของชิ้นแรกได้ นี้ทำให้ผมนึกถึงความรู้สึกของปีเตอร์ ลินส์ ที่เขาซื้อหุ้น(ฟลายอิ้งไทเกอร์)เป็นตัวแรกในชีวิต แล้วต่อมา หุ้นตัวนี้ขึ้นราคาไปถึงเป็นสิบเท่า (สิบเด้งในภาษาของลินซ์) เขากล่าวว่า หากประสบการณ์ครั้งแรกในการซื้อขายหุ้นของคุณเป็น หุ้นสิบเด้ง, หลังจากนั้น คุณก็คงจะไม่สนใจคำพูดที่ไม่ดีเกี่ยวกับหุ้นอีกเลยล่ะ จากคุณ : แมวกนล - [ 4 ก.พ. 52 19:11:49 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ในรายการขายนั้น มีลูกค้าผู้หญิง เป็นคนไทยที่อยู่อเมริกา ต้องการซื้อโปสการ์ดในหลวงรวมกันมากกว่า 10 ใบ เธอบอกว่า จะเอาไปให้ญาติผู้ใหญ่ของเธอ เธอดีใจมากที่ได้โปสการ์ดรูปในหลวงไปกราบญาติผู้ใหญ่ของเธอ มีคนอิตาลี ซื้อโปสการ์ดลายในหลวง (ไปทำไมก็ไม่รู้) 1 ใบ และมีคนอเมริกาอีก หลายคน ที่ซื้อแบบสวยๆ ซึ่งจะเป็นรูป ลายไทย + ลายภาพสีน้ำ อีกคนล่ะ หลายๆใบ ซึ่งผมมาคิดได้ในภายหลังว่า นี่น่าจะเรียกว่าเป็นการ Cross selling เพื่อเพิ่มโอกาสขาย โดยได้มาจากสามัญสำนึกของภรรยาผมมากกว่า และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับลูกค้าหญิงคนแรกนั้น เธอประทับใจ และ พอใจในสินค้าเป็นอย่างมาก ซึ่งต่อมาเธอได้ให้คำแนะนำดีๆเกี่ยวกับการขายของในอีเบย์กับผมหลายอย่าง สรุปการซื้อขายครั้งนี้นั้น น่าจะได้กำไรหลังหักค่าใช้จ่ายทั้งหมด ไม่น่าจะเกิน 200 บาท แต่ถ้าลองสังเกตให้ดี คุณจะเห็นได้ว่า แค่การขายโปสการ์ดถูกๆ ก็สามารถสร้างรอยยิ้ม และ ความรู้สึกที่ดีให้กับคนได้หลายคน ทั้งภรรยาผม, ลูกค้าหญิงคนแรก, ลูกค้าจากอิตาลี ซึ่งเมล์มาขอบคุณและพูดคุยเป็นอย่างดี, และมีลูกค้าอีกหลายคนที่ถูกใจในโปสการ์ดที่ได้ไป ผมพบว่า ผมได้พบอะไรบางอย่างที่สำคัญมาก สิ่งที่ผมได้ทำลงไปทั้งหมดนั้น มีความใกล้เคียงกับโฆษณาชุมชนเป็นสุขที่ผมเคยดู แม้เนื้อเรื่องจะไม่เหมือนกัน แต่เนื้อหาใจความและผลที่ผมได้รับนั้น มีความใกล้เคียงกันมาก นี้ทำให้ผมรู้สึกอยากเรียนรู้เกี่ยวกับแนวความคิดเศรษฐกิจพอเพียงให้มากยิ่งขึ้น สิ่งที่ผมอยากรู้ ผมน่าจะหาได้จากหนังสือเศรษฐกิจพอเพียงที่ผมยังอ่านไม่จบ ในตอนนั้น ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเศรษฐกิจพอเพียง จริงๆแล้วคืออะไร แต่ที่แน่ๆ ผมได้ทำให้เกิดความสุขแก่คนรอบตัวผม สร้างความพอใจให้กับลูกค้า สามารถสร้างรายได้ให้กับครอบครัว ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่รอบตัวได้อย่างคุ้มค่า ซึ่งสิ่งเหล่านี้ น่าจะพอเรียกได้ว่าเป็นก้าวแรกของเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับคนรู้ไม่จริงอย่างผม ผมจึงตัดสินใจว่า ต้องรีบอ่านหนังสือเศรษฐกิจพอเพียงให้จบซักหลายๆรอบ เผื่อจะได้แนวคิดดีๆนำมาปรับใช้กับการขายของในอีเบย์ต่อไป ตอนต่อไป "เมื่อผมต้องตกตะลึงกับเศรษฐกิจพอเพียงที่หลังบ้านผม" จากคุณ : แมวกนล - [ 4 ก.พ. 52 19:14:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จะรออ่านต่อนะ จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 4 ก.พ. 52 19:38:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามาอ่านและยินดีด้วยค่ะที่มีคนบิด เราก็เคยเอาของไปขายในนั้น 4-5 ชิ้น โดยคิดตื้น ๆ ไม่ได้ศึกษาตลาด ปรากฎว่าขายไม่ออกเลยซักกะอัน แต่ดีนะที่ไม่ใช่สิ่งที่เราซื้อมาเพื่อขาย แต่เป็นของในบ้านที่ซื้อมาเก็บไว้นานแล้วเหมือนกัน บางครั้งความคิดดี ๆ มันจะออกมาตอนที่จิตเราว่างเหมือนกันนะคะ ขอให้ขายออกอย่างรื่นรมย์และพอเพียงแบบนี้ไปเรื่อย ๆ นะคะ จากคุณ : ยัยลีลี - [ 4 ก.พ. 52 20:08:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 รออ่านต่อ ยินดีด้วยครับ จากคุณ : ผู้ผ่านเข้ารอบ - [ 4 ก.พ. 52 21:25:55 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รออ่านนะค่ะ จากคุณ : Work-Heart&Mr.Post-Man (Work@heart) - [ 4 ก.พ. 52 23:11:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยินดีด้วยครับ กำลังสนุก 55 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 23:53:00 จากคุณ : ตามหานักร้องนำ - [ 4 ก.พ. 52 23:51:44 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ยอดเยี่ยมมากเลยครับ จากคุณ : topten123 - [ 5 ก.พ. 52 00:21:13 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สู้ต่อไปครับ จากคุณ : xinemax - [ 5 ก.พ. 52 00:24:43 A:124.122.144.52 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณภรรยาน่ารักจังค่ะ โหวตจ้า @^ 0 ^@ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 5 ก.พ. 52 07:34:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG - [ 5 ก.พ. 52 08:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขออนุญาต จขกท. ออกความเห็นส่วนตัว เพิ่มเติมนะครับ 1. คือว่า การที่เรามีข้อมูลทางด้านเศรษฐกิจต่างๆจำนวนมาก เปรียบไปก็เหมือนตัวเร่งให้พุ่งไปข้างหน้า ตามระบบทุนนิยม  อยากมีอยากได้ไปหมด อยากสำเร็จ     ส่วนการเรียนรู้เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง ตามความเชื่อผมเข้าใจว่าเป็นส่วนหนึ่งของธรรมะ เหมือนตัวชะลอความอยาก  เวลาอ่านหนังสือ 2 แบบนี้ในช่วงแรกๆผมก็ค่อนข้างสับสน ใจนึงก็หึกเหิมเราทำได้นี่หว่า รวยแน่ๆ ทั้งนองนี้  แต่อีกใจก็เฮ้อ..จะทำไปทำไมว่ะ ตายไปก็เอาไปไม่ได้ ที่มีอยู่ถึงไม่มากมาย แต่ก็เพียงพอต่อชีวิต  มันเป็นช่วงหงุดหงิดพอสมควรว่าจะเอาไงดี  แต่ว่าพอเริ่มคลำทางได้ก็เลยเห็นประโยชน์ทั้ง 2 ทางที่จะประยุกต์ใช้กัน  ผมว่า จขกท. เริ่มจับทางตรงนี้ได้แล้ว  แต่ถ้ามีโอกาสแนะนำให้อ่านหนังสือธรรมะเพิ่มเติมนะครับ จะช่วยให้จิตใจเราสงบนิ่งมากกว่านี้ แล้วท่านจะเห็นโอกาสดีๆมากยิ่งขึ้น (ของท่าน ว วชิรเมธี ลองอ่านดูครับ) 2. ถ้าจะทำธุรกิจใด แบบดีๆ ต้องประเภททำก่อนใคร หรือมาก่อนใคร ครับ กว่าคนอื่นจะรู้ทัน และแห่กันตามมาแบบดอกเห็ด  ท่านก็เลิกทำแล้ว  เหมือนเล่นหุ้นนะคับ ท่านซื้อก่อนที่มันจะผงกหัวขึ้น และขายก่อนที่จะลง อย่างที่กำลังทำตอนนี้อีกพักนึง ก็มีคนทำตามกันมา ผมเคยทำธุรกิจคล้ายๆอย่างนี้หล่ะ แต่ยุคทองธุรกิจนั้นผ่านไปแล้ว  ผมก็ต้องปล่อยธูรกิจนั้นไปแต่สิ่งที่ผมได้นั่นเกินกว่าที่ผมคาดคิดในตอนแรกเสียอีก 3. ธุรกิจที่เริ่มทำในอีเบย์นี้ผมว่าดีนะครับ ดีตรงเป็นสิ่งที่ชอบ แต่จะยิ่งดีกว่านี้ถ้าธุรกิจนี้เจริญรุ่งเรืองและมีรายได้เข้ามามากพอ  ถ้าเลือกได้อยากให้ทำแบบจริงจัง แต่คาดหวังแบบเล่นๆ นะครับ...เท่าไหร่ก็เท่านั้น ขออวยพร..ให้สำเร็จนะครับ เอาใจช่วยด้วยอย่างมาก ปล. ผมก็เริ่มมาทำในสิ่งที่ชอบอีกครั้ง หลังจากหยุดนิ่งกับชีวิตมา 3 ปีได้แล้ว  หาอะไรให้ชีวิตตื่นเต้นสักหน่อย จากคุณ : บินเดี่ยว - [ 5 ก.พ. 52 08:47:47 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ลงชื่อ รออ่านครับ จากคุณ : นายไวรัส - [ 5 ก.พ. 52 10:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รออ่านเหมือนกันครับ จากคุณ : มดแดงวี4 - [ 5 ก.พ. 52 15:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 Idea ดีมากเลย....... แค่ฟังก็รู้แล้วว่าน่าจะประสบความสำเร็จ ขอยกนิ้วให้ จากคุณ : ~Nk~ - [ 5 ก.พ. 52 22:07:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 6 ก.พ. 52 03:32:54 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สุดยอดครับ จากคุณ : ขี่รถถีบไปจีบเธอ - [ 7 ก.พ. 52 01:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ดีมาก ๆ สู้ ๆ จากคุณ : add ศรี - [ 7 ก.พ. 52 15:23:03 ]

ความคิดเห็นที่ 22 จะเริ่มทำเหมือนกันมาเป็นแรงเชียร์ค่ะ:) จากคุณ : Ladi BKK - [ 7 ก.พ. 52 18:15:37 A:124.120.76.191 X: TicketID:202910 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณทำมาหากินสุจริต ขอให้สำเร็จและร่ำรวยน่ะค่ะ จากคุณ : เหล้าปั่น - [ 11 ก.พ. 52 15:49:51 ]