Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    นิทาน “นักขายทั้งสี่” [นักขาย 4 แบบ ที่มักพบบ่อยๆในอีเบย์]

    ___________________________________________________________________

    สิ่งที่ทุกคนอยากจะได้จากการทำธุรกิจในอีเบย์ก็คือ "กำไร"
    และวิธีที่จะทำให้เกิดกำไรนั้น เราก็มีความจำเป็นที่จะต้อง"ขาย"ให้ได้"กำไร"
    ดังนั้น ทุกๆคนก็จะต้องกลายเป็น "นักขาย" โดยอัตโนมัติ
    แต่ทุกคนนั้น ไม่ได้เกิดมาเป็นนักขายโดยกำเนิด และแต่ล่ะคนก็มีความเป็น"นักขาย"ไม่เท่ากัน
    แล้วสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราเป็นนักขายที่ประสบความสำเร็จได้คืออะไรกันล่ะ?
    ____________________________________________________________________


    กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
    มีชาย 4 คนคือ นายดำ นายแดง นายเขียว นายขาว อาศัยอยู่ ณ หมู่บ้านไชโยโห่ฮิ้ว
    ทั้งสี่คนได้ยินข่าวว่า ที่เมืองไกลโพ้น ซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านไปไกลมากนั้น
    มีตลาดนัดขนาดใหญ่โต ที่มีชื่อว่า "อีเบย์"
    พวกเขาได้ยินคำร่ำลือเกี่ยวกับตลาดแห่งนี้ว่า เป็นตลาดที่อะไรก็สามารถขายได้ และขายดีมากจนนับเงินกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว
    โดยที่ทุกวัน จะมีผู้คนจำนวนมากจากทุกสารทิศเข้ามาแวะซื้อและเข้ามาเยี่ยมชมสินค้าในตลาดแห่งนี้
    และพวกเขาทั้งสี่ยังได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับตลาดแห่งนี้เสมอๆ
    ซึ่งมักจะเป็นข่าวลือเกี่ยวกับผู้ที่ขายของจนร่ำรวยเป็นเศรษฐีได้ โดยการเปิดร้านขายของที่ตลาดนัดแห่งนี้เพียงแห่งเดียว

    พวกเขาทั้งสี่จึงตกลงใจที่จะไปแสวงโชคที่ตลาดนัดแห่งนี้ดูบ้าง และโดยกำหนดว่าออกเดินทางในอีก 1 เดือนให้หลัง
    เพื่อให้แต่ล่ะคนได้เตรียมตัวและสะสางธุระต่างๆก่อนเดินทางให้เรียบร้อย

    สำหรับนายดำนั้น เขาเฝ้านั่งรออยู่กับบ้านอย่างกระวนกระวาย
    ทุกๆวัน นายดำชอบที่จะนั่งคิดว่า หากสามารถทำมาค้าขึ้นจนเป็นเศรษฐีได้แล้วจะเอาเงินไปทำอะไรดี
    นายดำอยากเป็นเศรษฐี อยากมีเงินใช้ทิ้งใช้ขว้างซัก 7 หมื่นล้าน เพื่อจะได้เอาไปซื้อทีมฟุตบอลดังๆมาบริหารเล่นๆดูบ้าง
    ซึ่งจากคำร่ำลือแล้ว, ใครๆก็รวยจากตลาดอีเบย์ได้ง่ายๆ
    แม้ว่าจะไม่สามารถรวยได้เป็นหมื่นล้าน แต่ถ้าหากตนเองสามารถมีกำไรเดือนล่ะ แสน-สองแสนก็พอใจแล้ว
    ยิ่งนายดำคิดถึงรายได้ในฝันมากเท่าไร นายดำก็ยิ่งอยากให้ถึงวันออกเดินทางเร็วๆขึ้นเท่านั้น
    นายดำจึงตัดสินใจที่จะนอนกลางวันทุกวัน และพยายามเข้านอนแต่หัวค่ำทุกวันเพื่อให้เวลาผ่านไปให้เร็วที่สุด

    สำหรับนายแดงนั้น เขาคิดว่าเขาควรที่จะมีการเตรียมตัวไปซักเล็กน้อย
    นายแดงใช้เวลาในหนึ่งเดือนนั้นหมดไปกับการพบปะ และ พูดคุยกับผู้ที่กลับมาจากตลาดอีเบย์
    หลังจากการพูดคุย ทำให้นายแดงรู้ว่า ในตลาดอีเบย์นั้น มีคู่แข่งอยู่มากมาย
    เขาจึงคิดว่า เขาจะต้องดูดีกว่าคู่แข่งคนอื่นๆเพื่อที่จะได้ดึงดูดให้ลูกค้าเข้ามาซื้อสินค้ากับเขา
    นายแดงจึงใช้เวลาที่เหลือไปกับการเลือกซื้อเสื้อผ้าที่คิดว่าดูดีที่สุด ซึ่งจะทำให้ลูกค้าประทับใจในตัวเขามากที่สุด

    สำหรับนายเขียวนั้น เขามีร้านขายของเล็กๆอยู่ในเมืองของเขาอยู่แล้ว
    นายเขียวอยากนำสินค้าที่เขาผลิตเองและขายอยู่ในร้านของเขา ไปขายในตลาดอีเบย์
    นายเขียวไม่กลัวคู่แข่งในตลาดอีเบย์ เพราะนายเขียวขายของเก่งมาก
    นายเขียวสามารถที่จะพูดคุย หว่านล้อมให้ลูกค้าที่เดินเข้ามาในร้าน ซื้อของจากนายเขียวได้ทุกครั้ง
    เขาใช้เวลาทั้งหมดไปกับการเลือกสินค้าที่จะนำไปขาย และ ทบทวนถึงวิธีการเสนอขายที่ดีที่สุดของเขา

    สำหรับนายขาวนั้น เขาเคยทำงานเป็นลูกจ้างร้านขายของเล็กๆมาก่อน ทำให้นายขาวขายของได้เก่งพอสมควร
    และเขาก็เคยเดินทางไปค้าขายที่เมืองรอบข้างจนสามารถพูดภาษาพื้นเมืองต่างๆได้เป็นอย่างดี
    นายขาวตั้งใจที่จะเป็นพ่อค้าเต็มตัวในตลาดอีเบย์
    นายขาวจึงใช้เวลา 1 เดือนไปกับการหาข้อมูลว่า สิ่งใดที่จะทำให้เขาประสบความสำเร็จได้ในตลาดอีเบย์
    เขาใช้เวลาพูดคุยหาข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการซื้อขาย ประเพณี และ ลักษณะอันเป็นเอกลักษณ์ของตลาดอีเบย์อย่างเต็มที่
    และใช้เวลาที่เหลือไปกับการวิเคราะห์สินค้าว่า สินค้าตัวไหนที่น่าจะขายได้แน่นอนในตลาดอีเบย์

    จากคุณ : แมวกนล - [ 7 มี.ค. 52 21:44:28 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com