ความคิดเห็นที่ 1 โอ มาต่อคิวฟังครับ... ได้ความรู้ดีมาก จากคุณ : khunzola - [ 20 มี.ค. 52 21:02:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 และแล้ววันเวลาแห่งงานเข้าก็มาถึง  ฉันทำงานมาได้แค่ 6 เดือน  พึ่งผ่านโปรมา 2 เดือนเท่านั้น บริษัทเรียกเข้าไปเป็นผู้จัดการสาขาที่มีสำนักงานใหญ่ประจำอยู่ชั้นบน ปกติผู้ช่วยผู้จัดการจะต้องทำงานกันเป็นปี ๆ   บางคนหลายปีกว่าจะได้เลื่อนเป็นผู้จัดการสาขา และหากได้เป็นแล้วส่วนมาก    จะได้ย้ายไปอยู่ตามสาขายอดขายน้อย ๆ ก่อนเพื่อฝึกงานให้เก่งขึ้น แต่สำหรับฉันให้มาอยู่ที่สำนักงานใหญ่   ที่ผู้บริหารเดินลงมากันขวักไขว่    เพราะเป็นร้านตัวอย่าง สำหรับการฝึกอบรมด้วย    เป็นคนอื่นคงกระโดดตัวลอยลั้ลลา   แต่ไม่ใช่สำหรับฉัน พอรู้เท่านั้นใจหล่นไปอยู่ตาตุ่มเพราะได้ยินกิตติศัพท์ว่า    ผู้อำนวยการฝ่ายปฎิบัติการดุมาก    และ ที่สำคัญฉันยังไม่มีประสบการณ์มากพอ    ที่จะเป็นผู้จัดการได้ในตอนนี้   มันเร็วเกินไป  หากส่งยอด ขายตอนเช้าแต่ละวันแล้วเงินไม่ลงตัวจะทำอย่างไร คิดไปสารพัด   และแล้วฉันก็ตอบปฎิเสธไปอย่างไม่มีเยื่อใยว่า    ขอให้ฉันพร้อมกว่านี้  พร้อมมือหนวดปลาหมึกยึดอยู่ที่เดิมไม่ให้ใคร เคลื่อนย้ายฉันได้เด็ดขาด   ผู้จัดการพร่ำพรรณาว่าได้เงินเดือนเยอะนะ  ฉันก็ไม่สน ผู้จัดการเขตมาพูดฉันก็ไม่เอาด้วย   สุดท้ายต้องส่งฉันเข้าไปที่ออฟฟิศเพื่อคุณกับ ผอ ฝ่ายปฎิบัติการ   ..ที่เคยดุซูเปอร์ไวเซอร์ และผู้จัดการเขตร้องไห้กันมาแล้ว แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 22:29:06 จากคุณ : CoffeeBake - [ 20 มี.ค. 52 21:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผอ .คนนี้ดุมาก   ฉันได้ยินมาว่าอย่างนั้น    แต่กิตติศัพท์ฉันก็เป็นที่เรื่องลือ  คือต้องพูดกับฉัน ดี ๆ ห้ามใช้อารมณ์   เพราะเดี๋ยวร้องไห้ 555 แล้วไม่อยากทำงาน  คุยไปคุยมาทำไมพูดจาเพราะจัง แต่ก็ยังกลัวอยู่ดี   ผอ . บอก  ทำไมไม่ดีใจหรือ  นี่คุณเป็นคนแรกเลยน๊ะที่ถูกเลื่อนเป็นผู้จัดการ ภายในระยะเวลา 6 เดือน   เราไม่เคยเลื่อนใครขึ้นเร็วกว่านี้เลย   และเงินเดือนคุณก็ปรับเพิ่ม อีกถึง 2 ระดับเลยน๊ะ ส่วนฉันก็ยังตอบโต้ไม่หยุด  ว่าไม่อยากเลื่อนตำแหน่ง  (บ้าหรือเปล่าก็ไม่รู้)  ผอ.ยังบอกอีกว่า   คนอื่นเค้าไต่เต้ากันเป็นปี ๆ บางคนตั้ง 5 ปี อย่างผู้จัดการเขตของฉันไง   ผมละงงกับคุณจริง ๆ มาต่อรองไม่ขอเลื่อนตำแหน่ง   ฉันนึกในใจก็มันน่ากลัวนี่   เพิ่งทำงานเอง อะไรหลาย ๆ อย่างก็รู้ไม่หมด   แล้วไหนจะลูกน้องอีกตั้ง 16 คน   เดี๋ยวพลาดไปจะเอาหน้าไปไว้ที่สำคัญ   คนขึ้นเป็น ผู้จัดการเค้าต้องให้ลงสาขาเล็ก ๆ ยอดขายน้อย ๆ ก่อน นี่อะไร  จะให้ฉันมาลงที่สาขาใหญ่   ที่ตรวจงานกันทั้งวัน   ถามผู้จัดการคนไหนเค้าก็กลัวกัน   กลัว ที่สุดก็เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ละหากตอนเช้ามาแล้วไม่ลงตัว   จะเรียกใครช่วยล่ะ   ไหนจะออดิตที่ยัง ไม่มีประสบการณ์พออีก     คิดไปสารพัด   ผอ. ส่ายหัวเริ่มทำหน้าดุ   สรุปพรุ่งนี้คุณมาทำงานที่นี่เลย   แล้วผมจะแนะนำให้คุณรู้จักกับผู้จัดการเขต คนใหม่ที่ดูแลคุณ    ... แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 22:34:00 จากคุณ : CoffeeBake - [ 20 มี.ค. 52 21:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 วันที่วิญญาณใกล้ออกจากร่างกำลังจะมาถึงแล้ว    ...ขอเรียบเรียงนึกก่อนค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 20 มี.ค. 52 21:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มารออ่านค่ะ จากคุณ : platoo_cd - [ 20 มี.ค. 52 22:17:25 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รออ่านเช่นกันค่ะ จากคุณ : ใหญ่ล่ำดำถึกแต่_สวย - [ 20 มี.ค. 52 22:18:50 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กำลังสนุกเลย encore อีกๆ จากคุณ : Duo_Mo - [ 20 มี.ค. 52 22:30:26 A:124.120.214.215 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 สนุกมากเลยค่ะ จากคุณ : moon (wonderchoice) - [ 20 มี.ค. 52 23:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาตามอ่านครับ จากคุณ : Lazy Genius - [ 21 มี.ค. 52 00:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ให้ไวเลยนะครับผู้จัดการ รออ่านอยู่ เอิ๊กๆ อีก 1 ปีหวังว่าคงจะได้เป็น ผจก.เขตนะจ๊ะ จากคุณ : กล่องติดล้อ - [ 21 มี.ค. 52 01:10:16 ]

ความคิดเห็นที่ 11 วันนี้มาทำงานวันแรกเลย   ขึ้นไปแนะนำตัวกับผู้จัดการเขต   เดินขึ้นไปตัวลีบเลย  คนในออฟฟิส มองกันตาแป๋ว   ผ่านฝ่ายจัดซื้อ  ฝ่ายบัญชี  โต๊ะผู้จัดการเขต  โต๊ะเสือ สิงห์ กระทิงแรด  หลายด่านมาก  ๆ ตื่นคนไปหมด   นึกไปนึกมาทำไมไม่ปลีกวิเวกเหมือนสาขาเก่าที่ฉันทำงานเลย  ใจตุ๊ม ๆ ต้อม ๆ พอดีผู้จัดการเขตติดประชุมอยู่ออกมาบอกให้ฉันลงไปแนะนำตัวกับเด็ก ๆ ที่ร้านเลย  แล้วเริ่มงานได้ ทันที  ...ฉิหายแล่ววว...ลงไปที่ร้านแนะนำตัวกับผู้ช่วยผู้จัดการที่ทำงานมาตั้งแต่เริ่มเปิดสาขาที่เมืองไทย โห  ...หล่อเทพ...ลูกน้องฉันหรือนี่...น้องแนะนำว่ามีพนักงานทั้งหมด 16 คน ไม่รวมน้องพาร์ทไทม์อีก 4 คน  เริ่มปฎิบัติงานได้   สักพักฝ่ายบัญชีโทรมาบอกเงินที่สาขาไม่ลงตัว เศษสตางค์หายไป  .50   ให้รีบหาด่วนว่าผลัดไหนคิดเงินผิด   ให้เวลาครึ่งชั่วโมงเพราะต้องส่งยอดเงินเข้าแบงค์    โอแม่เจ้า   หาด่วน หาด่วน  ..แง...แง  หาไม่เจอ  นี่ใครวางยาฉันหรือปล่าวนี่   ..เดินขึ้นออฟฟิศไปหาผู้จัดการเขต   ยืนเกาะ ขอบประตูแอบกวักมือเรียกให้ออกมาแป๊บ    ...บัญชีไม่ลงตัวตามที่ฝันไว้เลย..  เห็นมั๊ยว่าหนูยังทำไม่ได้ก็ ไม่เชื่อกันผู้จัดการเขตหาไปก็แอบหัวเราะไป    แล้วบอกฉันว่าไม่ต้องกลัว   ของกล้วย ๆ  สักพักสำเร็จ  เฮ่อ โล่งอก แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 22:39:07 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 22:37:36 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 01:31:31 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พอสายหน่อยผู้จัดการเขตก็พาฉันไปแนะนำกับซูเปอร์ไวเซอร์อารมณ์ร้อน    คนที่เป็นเจ้านายของฉัน โดยตรง   แต่ขอโทษกิตติศัพท์ฉันคงดังมาถึงหูก่อนที่จะมาว่า    ให้ประคบประหงมฉันหน่อย   อย่าดุ ตะคอก  แล้วจะทำงานให้โลดค่ะ เธอกลายเป็นคนเอาใจและอ่อนหวานกับฉันไปเลยค่ะ   แต่ก็ทำงานเร็ว    และเคร่งครัดเหมือนเดิม   ตกลงวันนั้นฉันอยู่ถึงผลัดดึกเพื่อทักทายน้องทุกคน.... สาขานี้พนักงานทำไมมีแต่ผู้ชายฉันก็ไม่รู้ได้   แล้วแต่ละคน...โหย   หล่อโคตร   โดยเฉพาะผลัดดึก   จะมีลูกค้า  ตุ๊ดแต๋ว  แจ๋ว จรู๋   ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาซื้อเหล้าเบียร์ บุหรี่ ถุงยาง โซดา ลิโพ กัน อย่างสม่ำเสมอ   ด้วยความที่ถูกอบรมมาว่าผู้จัดการเข้างานได้ไม่เกิน 8 โมงเช้า และกลับบ้านได้ประมาณ 5-6 โมงเย็น เหมือนผู้จัดการเก่าของฉันเลย     แต่พอมาอยู่ที่นี่คนมันไฟแรง...ต้องการเรียนรู้งานให้เร็วที่สุด  ฉันมา ทำงานตั้งแต่ 7 โมงเช้า   กลับบ้านเที่ยงคืนเป็นอย่างน้อย   บางครั้งเริ่มสงสัยว่าทำไมผู้จัดการคนเก่ากลับบ้านเวลานั้นได้    แต่ทำไมฉันไม่ได้   และก็มาถึงบางอ้อ   เพราะผู้จัดการฝึกฉันให้ขึ้นมาเป็น    ตัวตายตัวแทนทำงานทุกอย่างแทนนั่นเอง   เขตของผู้จัดการคนเก่าจัดระบบการทำงานกรอกหูผู้จัดการแต่ละสาขาที่ดูแลทุกรอบที่มีการประชุมว่า ให้ฝึกเด็กขึ้นมาให้เก่งที่สุด     และนำเสนอเด็กคน    นั้นไปที่สำนักงานใหญ่ถึงผลงานและความสามารถ ต่างๆ เพื่อให้ ผอ .ฝ่ายปฎิบัติการดึงมาเป็นผู้จัดการ และสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ก็จะเป็นผลงานของพวกเขาให้ขึ้นตำแหน่งเร็ว ๆ ตามไปด้วย ....เอ่อ มิน่า  .. หลังจากนั้นไม่ว่าฉันจะมีปัญหาอะไร    ขอคำปรึกษาจาก ผู้จัดการคนเดิม และผู้จัดการเขตคนเดิม   ก็ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป ฉันกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขาเหล่านั้นไปทันที    ความเอื้อเฟื้อ โอบอ้อมอารีย์ที่เคยมีให้แก่กัน มันกลายเป็น ศูนย์ไปเลย  ....นี่มันระบบอะไรนี่..รู้สึกถึงความน่ากลัวแล้วละ     ที่แท้ร้านที่ดูแลอยู่ไม่มีใครแทนฉันได้เลยเพราะน้องที่นี่เป็นพนักงานใหม่ ที่ถูกส่งลงมาฝึกงานอยู่ตลอดเวลาพอเริ่มจะเก่งงานไม่ออกก็ต้องย้ายไปสาขาอื่น  จะมีคนเก่าก็น้องหล่อเทพ ที่อยู่ช่วงเช้าคนเดียว จึงเป็นที่มาถึงการทำงานแบบหามรุ่งหามค่ำ   กรรมกรยังได้ หาเช้ากินค่ำ   ฉันนี่นับวันจะหา เช้านี้กินอีกเช้าแล้วหรือนี่ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 22:49:01 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 01:41:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เริ่มงานไม่เท่าไหร่ ออดิตแรกก็เข้าเลย      ออดิคคือการที่สำนักงานใหญ่ส่งพนักงานฝ่ายบัญชีมาที่ร้าน ประมาณ 5-6 คนโดยไม่บอกให้รู้ตัวเด็ดขาดว่าจะเข้าวันไหน   เพื่อตรวจสอบสินค้าทุกชิ้นที่มีในร้านคีย์ออกมาอย่างรวดเร็วกดยอดออกมาเป็นจำนวนเงิน และหักลบ กับยอดขายสินค้า   ว่าขาดเกินเท่าไหร่   แอบถามผู้จัดการเขตบอกว่าสาขาที่ถือว่าดี    ต้องยอดขาดเกินทั้งร้านไม่เกิน 5000 บาท(ไม่คอนเฟิร์ม ว่าจริงหรือไม่) ถือว่าอยู่ในเกณฑ์  บางสาขาเงินเวอร์มาเป็นแสนและอาจจะกลับคืนมาในเดือนถัดไปก็ได้   หากว่าไม่กลับมาเตรียมตัวรับกรรมได้เลย    และวันนั้นก็ทำให้รู้ว่าทำไมถึงส่งฉันมาสาขานี้   ...เหตุผลใหญ่อีกข้อคือต้องการให้มาเป็นท่านเปาตาหมีแพนดาเพื่อปราบ  คนขโมย ...เพราะผลงานที่ผ่านมาของฉันเข้าตากรรมการ...เฮ่อ อีกแล้ว...วันนั้นผลออดิตออกมาเป็นไปตาม ความคาดหมายสาขานี้เงินหายเป็นแสน ๆ ต่อเดือน  เปลี่ยนผู้จัดการมาไม่รู้กี่คนก็จับมือใครดมไม่ได้   เลยต้อง ย้ายไปอยู่สาขาอื่น และเอาฉันเด็กใหม่ไฟแรง   มาช่วยตรวจสอบ   เงินขาดครั้งนี้ฉันไม่ต้องรับผิดชอบแต่ครั้ง หน้าซิ่   หุหุ   ปฎิบัติการตามล่าหาฝัน.....ร้าย ....เริ่มขึ้นอีกแล้ว แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 22:57:11 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 03:01:30 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 02:29:18 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 02:26:10 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG - [ 21 มี.ค. 52 09:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รออ่านอยู่นะครับ จากคุณ : pexkie (pexkie) - [ 21 มี.ค. 52 11:23:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เคสใหญ่มากที่จับได้คือพนักงานในร้าน   ระหว่างที่ฉันทำงานอยู่หลังร้านจะให้พนักงานเปิดประตูไว้ตลอด หรือไม่ก็แง้มไว้เพื่อฟังเสียงการคีย์เครื่องแคชเชียร์   และต้องขานรหัสและราคาให้ฉันได้ยินทุกขั้นตอน   แม้ว่าจะนั่งหันหลังทำงานอยู่ก็ยังพอเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นหน้าร้าน   มีลูกค้าเข้ามา3คน  มุงอยู่ที่เครื่องแคชเชียร์ ไม่ได้ยินว่าลูกค้าซื้ออะไร   แต่ได้ยินพนักงานขานรหัสของเหล้า  แต่กดแค่จึ๊กเดียว   ฉันทำการชิพเครื่องทันที แล้วก็รู้ว่า   ขายเหล้าไปขวดละ 5 บาท  ไม่ทันแล้ว   ลูกค้าไปแล้ว...ในเคสนี้ถ้าหมดผลัดเมื่อไหร่จะดูเหมือน ไม่มีเงินหายเลยเพราะน้องเอาเงินเข้าเครื่องแค่ 5 บาท  ตามยอดในเครื่องหรืออาจให้คนรู้จักมาทำทีซื้อแล้วบอกราคา และรหัสถูกต้องแต่ยอดจริงที่คีย์ไปคือรหัสขนม  5 บาทก็มีมาแล้ว  ได้หลายกรณี   เกิดการสอบสวนเกิดขึ้น   ปรากฎว่าทำมานานแล้ว  บริษัทก็จัดการไปตามระเบียบ   แต่ว่าน้องหายไปเลย หลังจากนั้นเรื่องไปถึงไหนก็ไม่รู้ รู้สึกผิดเหมือนกันหากเราไม่เข้ามาเค้าก็คงอยู่ได้...แต่เค้าก็ทำผิดอ่ะ  โอ๊ยสารพัดจะคิด  ..ขอโทษนะคะ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:09:34 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 12:26:55 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาอีกเคสหนึ่ง      สาขานี้ขโมยมากจริง ๆ จนต้องขอ รปภ มาช่วยอีกแรง ให้คอยยืนอยู่หน้าประตูร้าน   ส่วนฉันวัน ๆ พอรปภส่งซิกมาก็เดินเข้าออกตู้เย็นยักษ์ทั้งวัน    บางทีลูกค้า ต้องสงสัยก็ต้องรีบเข้าตู้เย็นไปแอบดูแล้ว   ดังนั้นเวลาใครซื้อเครื่องดื่ม  และ เปิดประตูกำลังหยิบอยู่   บังเอิญตาไปเจอะกับพนักงานเข้าก็อย่าตกใจน๊ะ    บางคนเลือกซื้อเพลิน ๆ ไปเจอตาบ้องแบ๊ว  เผลอร้องกรี๊ด กรี๊ดก็มี เพราะนึกว่าผี  และอาจไม่นึกว่าตู้แช่เย็น ข้างในใหญ่ขนาดคนเข้าไปได้    (ตอนทำงานยังไม่มีกล้องค่ะ ) แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:58:49 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 12:28:46 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ดูขโมยที่เข้ามาสร้างสถานการ์เป็นกลุ่ม ๆ บ้าง   เป้าหมายของขโมยพวกนี้ มีสินค้าประเภทดังต่อไปนี้ เป็นเป้าหมายหลัก...นมผง...กาแฟ..ใบมีดโกน เวลาเข้ามาจะทำทีเป็นซื้อขนม เล็ก ๆ น้อย ๆ    แล้วมามุงจ่ายเงินกัน 4-5 คนกับแคชเชียร์ พวกนี้จะปฎิบัติการในกะเช้าที่มีพนักงานอยู่น้อย   ระหว่างที่แย่งกันจ่ายเงิน อีกคนก็จะอ้อมไปทางด้านหลังที่วางสินค้าเหล่านี้ไว้และนำออกไปจากร้าน โดยกลุ่มคนที่ยืนจ่ายเงินช่วยกันยืนบัง    และพยายามพูดคุยเรื่องของสินค้าเพื่อให้ พนักงานขายเพลินไม่ทันระวังตัวและตายใจ จึงเป็นที่มาของการนำสินค้าเหล่านี้ไปวางไว้หลังเครื่องแคชเชียร์กันอย่างถาวร ทุกสาขา   ...ลองสังเกตุกันดูนะคะ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:51:57 แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 18:00:15 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 12:30:05 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ดูขโมยที่เข้ามาเดี่ยว ๆ บ้าง  พวกนี้ไม่ต้องสร้างสถานการณ์แต่เข้ามาช่วงเย็นใกล้มืดหรือช่วงใกล้เปลี่ยนผลัดดึก ที่มีลูกค้ากำลังหนาแน่น    เป้าหมายขโมยพวกนี้คือ   พวกชั้นวางเครื่องสำอางค์ โฟม ประทินผิวทั้งหลายแหล่ ที่ราคาสูงเกินร้อยขึ้นไป   วิธีคือหยิบกำไว้ที่มือทำทีเหมือนซื้อแล้วเดินไปทำท่าเลือกซื้อสินค้าด้านในต่อ พอหลบคนได้ก็ทำการหันซ้ายหันขวาจับยัดใส่กระเป๋าอย่างรวดเร็วแล้วเดินมั่วนิ่มออกนอกร้านไปขณะคนแน่น ๆ และอีกแล้ว  จึงเป็นที่มาของ   ชั้นวางเครื่องสำอางค์ทำไมถึงต้องอยู่ด้านหน้าเครื่องแคชเชียรที่พนักงานมองได้สะดวก และเป็นที่มาอีกอย่างที่ชั้นทุกชั้นต้องเตี้ยกว่าความสูงของคนปกติ   เพราะขโมยมักมีพิรุธ  มองซ้าย มองขวา หน้าหลัง   ทำให้พนักงานสาขาจับพิรุธหัวขโมยได้ที่หัวยื่นออกมาสูงเกินชั้นวางได้     ยุทธการต่าง ๆ เหล่านี้เล่นเอา ฉันจับขโมยได้ไม่เว้นแต่ละวัน  แม้แต่เด็กตัวจิ๋วอายุ 7 ขวบ ก็ถูก รปภ จับ  ฉันบอกให้ รปภ ปล่อยไป ..มาคราวนี้ ดันไม่เชื่อฟังคำสั่งฉันอีก   เด็กตัวจิ๋วเอง   ถูกกักตัวไว้ที่ร้าน...ทนายเลยต้องมาจัดการถึง 3 คน  บริษัทนี้ทนายเยอะ จริง ๆ  แต่เด็กห้ามกักตัวไว้น๊ะจ๊ะตามกฎหมาย   ต้องเรียกผู้ปกครองมารับทราบค่ะ  ...และปล่อยตัวไป แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:11:02 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 12:32:15 ]

ความคิดเห็นที่ 20 และแล้วความโชคร้ายก็มาเยือนเมื่อจับขโมยพลาด   เจอลูกค้าจะฟ้อง... ขอเวลานึกและเรียบเรียงก่อนค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 12:34:24 ]

ความคิดเห็นที่ 21 นั่งอ่านแบบลุ้นๆ จากคุณ : BiGTeDDy - [ 21 มี.ค. 52 13:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อดีต ผจก.หมอชิต2.4 รายงานตัว แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 14:11:31 จากคุณ : แสบซะ - [ 21 มี.ค. 52 14:10:43 ]

ความคิดเห็นที่ 23 วันนั้นฉันเห็นแล้วละว่าผู้ชายใส่เสื้อคอพระราชทาน    ที่ถือถุงกระดาษเข้ามาหยิบกาแฟใส่ถุงกระดาษไป   เดินวนอยู่ 2 รอบ คนก็เยอะ   แล้วเดินออกนอกร้าน   ฉันใจเย็นให้ลูกค้าหยุด  พูดขอโทษเพราะ ๆ ขอตรวจถุงกระดาษ  ปรากฎว่าไม่มี ลูกค้ายังยืนอยู่บันไดหน้าร้านด้านนอกติดประตูเข้าออก   ฉันรู้สึกตกใจมาก   แต่ลูกค้าหน้าเฉยมาก   ฉันขอโทษขอโพย เป็นการใหญ่    แต่สาบานได้เห็นจริง ๆ  คาดว่าน่าจะเปลี่ยนมือกันหลังชั้นมาม่ากับอีกคนหนึ่ง  ก็ของที่เช็คไว้มันหายไปนี่นา ปรากฎว่างานเข้าเลยค่ะ   ลูกค้าโทรมาที่สำนักงานใหญ่จะทำการฟ้องร้องฉัน   หรือเค้าอาจไม่ได้ทำก็ได้น๊ะถ้าคิดฟ้องกลับ     ขอโทษจริง ๆ   ทีนี้ทนายความบริษัทได้ทำงานกันเป็นทีมเพื่อฉันแล้วละ     ประชุมเครียด   ผู้จัดการเขตบอกว่าทำอย่างไรก็ ได้ห้ามให้เรื่องถึงฉันเด็ดขาด   สุดท้ายมีการเจรจาเกิดขึ้นและเกิดการยอมความกัน   แต่ฝ่ายออฟฟิสไม่ค่อยให้ฉันรู้เรื่องเท่าไหร่ งานนี้ได้ข้อควรรู้จากฝ่ายกฎหมายเพิ่มเติม   ห้ามตรวจค้นลูกค้าเด็ดขาดจนกว่าลูกค้าจะเดินพ้นออกไปนอกรัศมีของร้าน แม้ว่าลูกค้าจะขโมยใส่ไว้ในกระเป๋าตัวเองก็ห้ามค้นตัวเด็ดขาดเพราะเคยมีคำตัดสินแล้ว   ลูกค้าอ้างว่าลืมตัวใส่ไว้ในกระเป๋า ไม่ได้ตั้งใจ   และยังไม่ได้ออกไปนอกร้าน  ไม่ส่อเจตนา  แต่อาจนำมาจ่ายเงินที่แคชเชียร์ได้    ..เจ้าของร้านมินิมาร์ทรู้ไว้นะคะ ระยะหลังมีทั้งคนใกล้ตัวและเพื่อนในออฟฟิศ    เริ่มเข้ามาเตือนฉันว่า   ให้รักตัวเองให้มาก   อะไรที่ผ่านได้ก็ให้มันผ่านไปบ้าง การจับขโมยบ่อยเป็นผลงานก็จริง   แต่ชีวิตเรามีค่ามากกว่าผลงานน๊ะ ....ตอนนั้นต่อกระตุ้นเริ่มฉุกคิดแต่ความบ้างานมันบังตาไว้ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:12:35 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 14:55:05 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 14:34:28 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตั้งแต่นั้นมาหากเห็นขโมยปฎิบัติการอยู่    ก็ต้องเฝ้าดูเงียบ ๆ  เห็นเดินออกนอกร้านให้แน่ใจว่าพ้นรัศมีถึงเริ่มลงมือปฎิบัติการ   มีหญิงสาวคนหนึ่งเข้ามาคนเดียว   เดินวนอยู่หลายรอบ   อาศัยช่วงชุลมุนหยิบนมกระป๋องใส่ถุงกระดาษไป  พนักงานในร้าน แอบชำเลืองเห็นเหตุการณ์จึงให้แน่ใจว่าไม่มาชำระเงินและนำของที่ขโมยเดินออกพ้นรัศมีร้านแล้วจึงเข้าไปขอตรวจค้น     ได้ทั้งคนทั้งของกลาง    น้องทำเรื่องรายงานฉันในสายของวันหนึ่ง     ฝ่ายกฎหมายดำเนินเรื่องฟ้องร้องไปตามปกติ หลังจากนั้นไม่กี่วัน   000 ขอไปชอปปิ้งก่อนเดี๋ยวดึก ๆ มาต่อค่ะ  ใกล้จบแล้ว แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 17:57:45 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 15:13:19 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อยากให้ระวังเรื่องจับขโมยหน่อยครับ พี่ชายผมเคยจับขโมย(เด็กในร้าน) แล้วเกิดความแค้น พาเพื่อนมาดักทำร้าย โชคดีที่มีเพื่อนกลับด้วยกัน เลยรอดมาได้ เอาไว้เป็นอุทาหรณ์นะครับ จากคุณ : saengchot - [ 21 มี.ค. 52 15:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จขกท. เก่งจังเลยค่ะ รออ่านต่อนะคะ รับมาอัพเดตไวไว จากคุณ : ก้านหญ้า * - [ 21 มี.ค. 52 15:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 27 รออ่านเหมือนกัน ไดข้อคิดและมุมมองมากมาย ^^ อ่านแล้วเหนื่อยแทนเลยค่ะ หนักน่าดูเลย จากคุณ : แพนด้าตัวกลม - [ 21 มี.ค. 52 18:02:30 ]

ความคิดเห็นที่ 28 จริง ๆ จขกท.เก่งมากเลย แต่น่าจะมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้นะ อย่าคิดว่าทำไม่ได้ ทั้งที่ยังไม่ได้ทำ  สู้ ๆ นครับ จากคุณ : zeosky - [ 21 มี.ค. 52 20:39:46 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เก่งครับๆ แต่แพ้บารมีคนอื่น อิอิ จากคุณ : kennyG - [ 21 มี.ค. 52 21:56:17 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มาต่อค่ะ พอรู้เหตุผลที่เงินของร้าน short  เป็นแสนแล้ว   และไล่อุดมาเป็นเสต็ป ก็ถึงวันที่ออดิตเข้า เงินจะขาด เกิน หรือจะอะไรก็แล้วแต่    ถือเป็นผลงานของฉันเต็ม ๆ  ผู้จัดการเขตดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ    เท่าที่รู้มาคงต้องตื่นเต้นหรอก   ก็สาขานี้น่ะเงินมัน short   มาได้ครึ่งปีแล้ว    หากวันนี้ผลออกมาเป็นลบอีก   เตรียมตัวเด้งไปอยู่ชานเมืองหรือถูกดองใน โหลมะม่วงได้เลย ดังนั้น  จึงมีคนมาช่วยตรวจนับกันมากมาย    เพื่อตรวจสอบความผิดพลาด จากการตรวจสอบของฝ่ายออดิตอีกที ตกเย็นผลออกมา   ทุกคนปรบมือกันเสียงดังลั่น  หัวเราะร่า   short  2000 บาทขาดตัว (ประมาณ)   ...ฉันดีใจมาก พอผลงานออกมาเป็นที่ยอมรับ    ผู้อำนวยการฝ่ายปฎิบัติการ    ก็เริ่มโทรคุยกับฉัน โดยตรงเพื่อกดดันการทำงานมากขึ้น ดึกดื่น 4 ทุ่ม 5 ทุ่ม ก็ยังโทร เช่น   มีเด็กเข้าใหม่ดูท่าทางไม่ค่อยไว้ใจก็โทรลงมาหาฉัน ที่ร้าน " เฮ้ย โหงวเฮ้งพี่ดูแล้วไม่ค่อยน่าไว้วางใจเลยน๊ะ  ฝากดูเป็นพิเศษน๊ะ"  ...ผู้จัดการเขต บอกฉันว่า   ผู้อำนวยการฝ่าย   ชอบโหงวเฮ้งของฉันมาก   มองปุ๊บก็รู้ว่าต้องทำงานดี   แต่ฉันมักจำสลับกันระหว่างโหงวเฮ้งกับคำว่าฮวงจุ้ย   และยังได้ ฝากชมกลับไปอีกว่าผู้จัดการฝ่ายหน้าตาก็ดูฮวงจุ๊ยดีกว่าหนูอีกค่ะ  .....เป็นที่เรื่องลือว่าบริษัท ในเครือนี้  เค้าดูโหงวเฮ้งกันจริง ๆ ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เลย เป็นอีกเหตุผลหนึ่งในการประกอบการรับสมัครงานด้วย แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:55:52 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:14:22 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 22:04:56 ]

ความคิดเห็นที่ 31 พนักงานแต่ละสาขามีทั้งลาออก   ทั้งไล่ออกเป็นว่าเล่น   จนสุดท้ายไม่มีคนพอที่จะทำงานในสาขา   ในแต่ละวันฉันต้องโทรไป แย่งชิงพนักงานจากฝ่ายบุคคลที่กำลังอบรมรุ่นใหม่อยู่ว่า    ต้องส่งพนักงานมาให้ฉันอีก 5 คนน๊ะ   บางวันไม่มีคนทำงาน จริง ๆ ก็ต้องไปยืมจากสาขาอื่นมาก่อน    บางสาขาอบรมมาแทบตายกลายเป็นทำงานอาทิตย์เดียวออก  ..ขาดคนอีกตามเคย จนสุดท้ายต้องประชุมออกกฎมาให้ฉันปฎิบัติตามเป็นพิเศษ...ตอนนี้พนักงานน้อยมากหากเห็นคนทุจริตที่ไม่ร้ายแรงมาก ก็ต้องเอาไว้   ห้ามให้ออก  แต่ทำให้เค้ารู้ตัวว่าเรารู้ว่าเขาทำอะไรอยู่... รับคำสั่งมาปฎิบัติการจิตวิทยาของฉันก็เริ่มทันที มีเครื่องดื่มหายไปจากยอดเช็คลิสวันละแค่ 1 ขวด  ฉันเรียกพนักงานทุกคนมาถาม   ไม่มีใครยอมรับ...ฉันเริ่มใช้จิตวิทยา บอกทุกคนทันที...จริง ๆ แล้วพี่เห็นเกือบทุกวันว่าใครเป็นคนนำไป แล้วสายตาก็เริ่มจ้องตาแต่ละคนเฉลี่ยเท่า ๆ กัน   วางสีหน้าเครียดมาก  ....ถ้าเป็นพนักงานคงคิดว่า  อิผู้จัดการนี่มันวางหน้าตาน่าตรบซะจริง ...อย่ากระนั้นเลยตอนนี้ฉันเป็น ผู้จัดการอยู่น๊ะ   เริ่มพูดต่อ  ใครเป็นคนนำไปคงรู้อยู่แก่ใจ   แต่ไม่ต้องยอมรับหรอกน๊ะ   พี่ให้อภัย   แต่ขอให้หยุดการ กระทำนั้นทันทีหลังจากวันนี้   ขโมยของไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหนก็เป็นคดีอาญา  หวังว่าคงเข้าใจ   จริง  ๆ ฝ่ายกฎหมาย เค้าต้องการเอาเรื่องให้ถึงที่สุด   แต่พี่ขอไว้   หวังว่าคงเข้าใจแล้วเริ่มต้นตั้งใจทำงานใหม่น๊ะ  พี่ยังเป็นกำลังใจให้เสมอ  แล้ว จบด้วยการส่งยิ้มสยามไปทั่ว...หลังจากนั้นพนักงงานคนที่ฉันไม่คาดคิดก็แสดงตัวออกมา   และขอโทษฉัน  ...จริง ๆ ก็นึก ไม่ถึงเหมือนกันว่าจะเป็นคนนี้....นึกถึงตัวเองที่ผ่านมาแล้วก็จิตเข้าขั้นเหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:15:39 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 22:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อีกหน้าที่ที่สำคัญสุด ๆ   คือการนำเงินสดเข้าฝากธนาคารในแต่ละวัน    เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ ทำให้จิตตกมาก ต้องหาวิธี  ส่วนตั๊วส่วนตัว  เพื่อสร้างความปลอดภัยให้กับตัวเองอยู่หลากหลายวิธี     ตั้งแต่ สะพายกระเป๋าใบหรูที่แขนซ้าย   แต่มือขวาหิ้ว    ถุงกล้วยแขกเปียกน้ำมันโชก   พร้อมยัดเงินไว้ตุงในถุง   จินตนาการไปหากโจรมันมาฉกกระเป๋า   มันต้องฉกใบหรูแน่   คงไม่มาฉกถุงกล้วยแขกตรูหรอก   บางวันก็เป็นเป็นซองกูลิโกะเปล่า ๆ ยัดเงินหลาย ๆ กล่อง    บางวันเด็ดกว่าอีกยัดลงไปใน ช่องกระดาษทิชชู่   มาถึงธนาคารพนักงานก็หัวเราะกันฮาเฮ  ...วิธีใครวิธีมันค่ะ  555 หลัง ๆ มาฝากบ่อยขึ้นพนักงานธนาคารเริ่มทำหน้าเบื่อ   พูดเสียงห้วน ๆ ให้มาช่วยกันนับเงิน   เด็ดกว่านั้นคือ มีขู่อีกว่าหากคราวหน้ามานับเงินแล้วไม่เรียงลำดับไม่พับมาแบบที่สอนให้นั่งนับคนเดียวเลย ....อะไรฟร๊ะ...ตกลงเปลี่ยนหน้าที่กันมั๊ยถ้าจะให้ฉันข้ามโต๊ะไปนับแทน   และแล้วก็มาเกิดเรื่อง จนได้  วันนี้นำเงินมาฝากเหมือนเดิม    พนักงานทวนในเครื่องอีกรอบแล้วบอก เงินหายไป 1000 โอ เป็นไปได้อย่างไรในเมื่อระบบของที่ร้านลงตัว   ส่งยอดสำนักงานใหญ่ไปแล้ว  เถียงกับธนาคาร ไม่ขึ้นหรอกเดินคอตกกลับมา ซูเปอร์ไวเซอร์ผู้มีประสบการณ์บอกให้ไปถามหาแคชเชียร์ธนาคาร แล้วให้บอกว่ามั่นใจว่า ส่งเงินฝากครบ    ให้ช่วยเช็คยอดขาดเกินเมื่อปิดทำการของธนาคารด้วยว่ามีเงิน over  หรือไม่ ปรากฎว่าเป็นไปดังคาดได้รับเงินกลับมา  1000   แล้วอ้างว่าเพราะแบงค์มันติดกันเลยเครื่อง นับพลาด แต่ไม่ได้ขอโทษ... แล้วก็แล้วกันไป  เฮ่อ...ธนาคารที่รัก   ระบบ เดียวกันก็ไม่บอกเงินเกินแบบนี้ส่อทุจริตนะจ๊ะ   ..เดี๋ยวแม่ปั๊ดเหนี่ยวเลย แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 52 00:08:23 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:17:51 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 22:16:39 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เรื่องของการฝึกคน    แต่ละอาทิตย์ฉันต้องฝึกเด็กผู้ช่วยผู้จัดการฝึกหัด    เหมือนที่ผู้จัดการเก่า เคยฝึกฉันมา   พอเริ่มฝึกได้ครึ่งเดียวกับที่เคยได้รับมา   น้องเริ่มยอมแพ้ บางคนไม่ยอมทำงาน บ่นตลอดไม่นึกว่าจะเป็นงานใช้แรงงานแบบนี้   ฉันเข้าใจมาก   เพราะ เคยผ่านมาก่อน  คำว่    าฝึกหัด  คือระบบคัดกรองคนที่เข้มงวดของเค้าจริง ๆ คนผ่านด่านมาได้ ก็จะได้ก้าวไปสู่เส้นชัย และเป็นกำลังที่แข็งแกร่งให้เค้าต่อไป   แต่หลายคนไปไม่ถึงฝั่งฝันก็ถูกน็อกไปตามระเบียบ เป็นระบบคัดกรองที่ไม่แตกต่างอะไร    กับความกดดันที่บริษัทแชมพูและสบู่    ชื่อก้องโลกนำมา ใช้เลย   บอกตามตรงว่าฉันบ้างานมาก    รู้สึกเหมือนร้านเป็นบ้านหลังที่  2  คอยเฝ้าทำงานอยู่มันทั้ง 3 กะ กลางค่ำกลางคืนดึกดื่นไม่ค่อยกลับบ้าน   เฝ้าร้านกันเป็นปู่โสมเฝ้าทรัพย์ไปเลย   ที่ร้านกฎห้ามค้างคืน  ผู้จัดการถือกุญแจสต๊อกคนเดียว   ฉันเข้าห้องสต๊อกแอบไปนอนอยู่หลายครั้ง ในเวลาเกินเที่ยงคืน   แล้วบอกน้องว่าพี่ขึ้นไปตรวจสต๊อก  มีอะไรเรียกได้    ภายในห้องสต๊อกมีชั้นวางสูงติดเพดานถึง 6 ชั้น  ฉันปีนขึ้นไปผลักกล่องของออก  แทรกตัวเข้าไปนอนงอคุดคู้สักงีบสองงีบ   พอใกล้รุ่งสางก็เดินกลับ บ้านไปอาบน้ำ กลับมาทำงาน เหมือนเดิม...ชีวิตวนเวียนอยู่อย่างนี้  .และวันรับปริญญาก็มาถึง   (ฉันเรียนจบแล้วมาเริ่มงาน ก่อนรับริญญา)   ก่อนวันรับปริญญาฉันทำงานถึงเที่ยงคืนกะว่าจะไม่ไปรับปริญญาเพราะห่วงงาน เดี๋ยวคืนนี้ว่าจะอยู่ที่ร้านอีก   ปรากฎว่า   คนที่บ้านมาตามให้เตรียมตัวรับปริญญา    ฉันเลยต้องถูกควบคุมตัวให้กลับบ้าน   โดนต่อว่า ทำไมบ้างานขนาดนี้ และพาฉันเข้าร้านทำผมตอนเที่ยงคืนนี่แหล่ะ   เช้าตี 4 ไปโลด  ...วันนั้นถ้าที่บ้านไม่ตามตัวกลับฉันคงเสียใจไปตลอดชีวิตที่ไม่ได้เข้ารับ พระราชทานปริญญาบัตร แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:22:39 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 22:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตามอ่านอยู่ครับ จากคุณ : Phmatzue - [ 21 มี.ค. 52 22:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เห็นเงียบ ๆ มีคนอ่านอยู่หรือเปล่าคะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 23:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มีๆ จากคุณ : Phmatzue - [ 21 มี.ค. 52 23:01:32 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มีครับ และรออ่านอยู่ครับ จากคุณ : เกมส์การเงิน - [ 21 มี.ค. 52 23:03:00 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านอยู่ครับ ย้อนกลับไปอ่านตั้งแต่บทแรกมาจนถึงตอนนี้พอดี กดรีเฟรชแล้วเพิ่มตั้งแต่ คห. 34 มาใหม่เลย แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 23:10:33 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 23:10:12 จากคุณ : <SportivO> - [ 21 มี.ค. 52 23:08:55 ]

ความคิดเห็นที่ 39 หลังจากนั้นก็กลับมาทำงานตามเดิม   การออกของพนักงาน  การทำงานล่วงเวลา หรือการเอาเปรียบโดยระบบที่เค้าสืบต่อ กันมาเป็นที่เลื่องลือ   พนักงานคนแล้วคนเล่าถูกให้ออกเพราะทุจริตหรือลาออกเป็นว่าเล่น   จนตลาดการศึกษาป้อนคนสมัครงานมา ไม่ทันกับการขยายสาขาอย่างรวดเร็ว   บางคนรู้สึกเหมือนถูกเอาเปรียบเริ่มไปฟ้องกรมแรงงาน    ฉันมีโอกาสได้ต้อนรับ เจ้าหน้าที่กรมแรงงานอยู่ครั้งหนึ่ง   และก็เป็นไปตามคาด  เสียงเล็ก ๆ จะพูดอะไรได้  หากมาที่สาขาก็ต้องเชิญไปคุยกับ บุคคลส่วนกลางเลย   สุดท้ายก็เข้าไม่ถึงระบบและต้องถอยร่นจากการตรวจสอบออกไปเหมือนเดิม จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 23:17:10 ]

ความคิดเห็นที่ 40 น้องผู้ช่วยผู้จัดการฝึกหัดผู้หญิง   ขยันขันแข็ง  พยายามเรียนรู้งานอย่างเต็มที่   แต่มาวันหนึ่งก็ขอลาออก เรามานั่งคุยกันว่าเกิดอะไรขึ้น  งานหนักไปหรือเปล่า   ฉันสัญญากับน้องว่า จะผลักดันให้เป็นผู้จัดการเร็ว ๆ แต่น้องปฎิเสธ   และบอกว่า   เมื่อวานพี่ชายหนูมารับและขอให้ลาออกเพราะสงสารที่หนูทำงานหนัก   หนู บอกว่าผู้จัดการจะให้หนูเป็นผู้จัดการคนต่อไปเร็ว ๆ แต่คำพูดหนึ่งที่หนูเถียงไม่ออกและต้องยอมรับ  พี่บอกว่า   ถ้าน้องสาวพี่ต้องมา เป็นผู้จัดการแล้วชีวิต   ต้องมาเป็นปู่โสมเฝ้าทรัพย์อย่างฉัน  เขาไม่ให้ทำหรอก ดูหน้าตาฉันซิ่ไม่มีความสุขหรอกถ้าน้องมาเป็นแล้วพี่ได้น้องคนใหม่ ที่ไร้ชีวิตชีวา  ..พี่รับไม่ได้.ฉันฟังแล้วอึ้ง  คำพูดเสียดเข้าไปในหัวใจ...นิ่งเงียบ ใช้เวลาช่วงว่าง ๆ คิดแล้วคิดอีก  ฉันกำลังทำอะไรอยู่    ฉันเรียนมาสายคหกรรม ไม่ใช่หรือ...ฉันทำอะไรอยู่..คิดไปคิดมางานก็ยังหนักเหมือนเดิม แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 52 00:01:46 จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 23:20:36 ]

ความคิดเห็นที่ 41 รอ ๆ จากคุณ : vedas - [ 21 มี.ค. 52 23:22:19 ]

ความคิดเห็นที่ 42 รีบเขียนแล้วเริ่มข้ามมั่วไปหมดแล้วค่ะ 555 ตอนแรกว่าจะพอก่อนเพราะเริ่มนึกไม่ออก  นึกว่าไม่มี่คนอ่านจะแว้บแล้ว ส่งทีละน้อยแล้วกันนะคะ   นึกไปส่งไป    เดี๋ยวสะดุดแล้วค่อยหยุด และวันหนึ่งร่างกายที่ตรากตรำยิ่งกว่ากรรมกรบางคน    ก็เริ่มสึกกร่อน  ชีวิตคนไม่ใช่เครื่องจักร     ฉันเริ่มเป็นไมเกรน   อาการนอนน้อย  ทำงานหนัก  หน้าตาซีดเซียวดูไร้ชีวิตชีวา   ผู้จัดการฝ่ายฝึกอบรมที่รู้จักฉันดีเมื่อตอนที่รับสมัครฉันและมาเจอ กันอีกทีที่นี่บอกว่า   ตกใจมากเมื่อหยิบรูปเก่าที่ติดใบสมัครมาดู   ฉันหน้าตาดูดี  สดใส อิ่มเอิบ  สวยสมวัย   แต่มาวันนี้....วันที่กิน ข้าวไปจ้องหน้าฉันไป....ฉันโทรมมาก    เออ..ใช่ฉันโทรมมาก   ...ยืนดูตัวเองหน้ากระจก..นี่ฉันเหรอ จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 23:32:29 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ้านแล้วสนุกมากเลย.... เรื้องนี้ผ่านมากี่ปีแล้วครับเนี่ย?? ตอนนี้ยังทำงานอยู่บริษัทเดิมรึปล่าว? จากคุณ : MESMERIC - [ 21 มี.ค. 52 23:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณครับ  ติดตามอ่านครับ ... จากคุณ : มกรา49 - [ 21 มี.ค. 52 23:41:05 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ไมเกรนเริ่มสำแดงเดชอย่างต่อเนื่อง    ฉันเริ่มลาป่วย   แต่ที่ทำงานและผู้ใหญ่ไม่ได้ซีเรียส   ฉันไม่จำเป็นต้องทำงานเต็มเวลา แบบเดิมก็ได้   บางวันปวดมาก ๆ ฉันก็หยุดงานไปเลย  อาจเข้ามาส่งกุญแจไขเงินก่อน   พอเริ่มเจ็บป่วย   การปวดศรีษะที่มาเป็นระยะ แบบไม่ตั้งใจก็บั่นทอนจิตใจในการทำงาน    เริ่มรู้สึกเหนื่อยล้า   เริ่มรู้สึกหมดไฟ   เริ่มรู้สึกว่าทำไมต้องทำงาน  หรือทุ่มเทให้ กับงานจนเกือบฟิวส์ขาดเช่นนี้   ดูสิผลที่ได้รับ  เป็นโบนัสก้อนใหญ่จริง ๆ และยังติดตัวมาจนถึงปัจจับัน จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 23:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 46 บางวันฉันก็เริ่มขาดงาน   ไฟที่มีอยู่คงเริ่มมอดแล้วละ   วันหนึ่งฉันเริ่มคิดถึงตัวเองมากขึ้น ๆ ทุก ๆ วัน   และจุดสุดท้ายก็มาถึง ฉันไม่อยากทำงานที่นี่แล้ว   ฉันเริ่มขอลาออกตั้งแต่  ซูเปอร์ไวเซอร์   ที่ตอบปฎิเสธตั้งแต่ยังไม่อ้าปากพูด  มาถึงผู้จัดการเขต ที่ส่ายหัวอย่างเดียวไม่รับฟังเหตุผลอะไรทั้งสิ้น   และสุดท้ายมาจบที่ ผอ.ฝ่ายปฎิบัติการ จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 23:53:08 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอจบแค่นี้ก่อนนะคะ   จะได้มีเวลาเขียนตอนจบที่ละเอียดขึ้น  ไม่ขาด ๆ หาย ๆ   คุณ คห 43 รออ่านตอนจบนะคะ  ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 21 มี.ค. 52 23:56:31 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ติดตามอ่านอยู่ค่ะ   ก็อย่างที่เขาว่านะ ว่า ถึงจะมีเงินมากมาย  แต่ถ้าสุขภาพย่ำแย่ มันก็ไม่คุ้มกัน จากคุณ : comicclubs - [ 22 มี.ค. 52 00:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 49 รออ่านแน่นอนครับ... ฝันดีครับ จากคุณ : MESMERIC - [ 22 มี.ค. 52 01:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่คุ้มกับสุขภาพเลยค่ะ ตามอ่านมานึกภาพตามไปด้วย เรายังนึกเลยว่าคุณทำได้ยังไง เก่งจริงๆ ยังติดตามรออ่านนะคะ จากคุณ : แพนด้าตัวกลม - [ 22 มี.ค. 52 01:03:49 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านแล้สนุกมากๆ เลยค่ะ ไปดูในบล็อคแล้วเห็นว่าอายุุรุ่นราวคราวเดียวกัน น่าจะเป็นรุ่นเดียวกันที่ได้ทำที่นั่้น แต่เราทำอยู่ฝ่ายบุคคล  ขอบอกว่าใบสมัครของพนักงานยังทำไม่ทันเสร็จ  พนักงานก็ออกซะแล้ว พนักงานเข้าออกเยอะมากจนสรรหาไม่ทันเช่นกัน   ก็พอจะรู้ว่าพนักงานร้านทำงานกันหนักมาก  แต่เพิ่งจะรู้จริงๆ จากที่คุณ CoffeeBake เล่าทำให้เห็นว่าพวกเขาทำงานกันสนุกสนาน สาหัสสากรรจ์กันขนาดนี้ แต่ที่นี่ก็เป็นที่ฝึกงานที่ดีมากสำหรับเ ราเพราะทำให้เราได้เรียนรู้เกือบทุกแผนกเลย จากคุณ : wonderchoice - [ 22 มี.ค. 52 01:54:45 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ตามอ่านอยู่ค่ะ สนุกมากๆ ตอนจบใหม่ๆยังหางานไม่ได้ เคยคิดจะไปสมัครทำงานที่นั่นเหมือนกัน ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์นะคะ แล้ว จขกท.ปัจจุบันทำงานอะไรอยู่คะ แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 22:55:12 จากคุณ : แม่ค้าหน้าแป้น - [ 22 มี.ค. 52 01:58:27 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สนุกดีครับ รออ่านต่อ จากคุณ : Naibruda - [ 22 มี.ค. 52 09:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ยังติดตามอ่านนะครับ จากคุณ : MR.QUE - [ 22 มี.ค. 52 11:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถ้าเราไปทำนี่ ต้องจัดอยู่ในกลุ่ม 3 วันออกแน่เลยคุ่ะ ^^" จากคุณ : รพินทร์ดารา - [ 22 มี.ค. 52 12:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ถ้าไม่มาเขียนต่อ ผมเคืองจริง ๆ นะเนี่ย - - จากคุณ : cookiecompany - [ 22 มี.ค. 52 12:13:09 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอโทษค่ะ  ตอนแรกว่าจะจบแต่นึกได้ว่าลืมเล่าช่วงนี้   อีกหน่อยนะคะ  ทนอ่านกัน อีกหน่อยค่ะ ฉันนั่งอยู่หน้า ผอ.ปฎิบัติการ  ผู้ที่ผู้จัดการร้านทั่วไปที่อยู่ตามสาขาต่าง ๆ ไม่มีโอกาสได้ พบง่าย ๆ แต่เป็นเพราะความเมตตา และการทำงานที่ถูกชะตา  หลาย ๆ อย่างที่ทำให้ท่านสอนฉันมากมายแม้แต่เรื่อง stock ที่ over ก็ยังเรียกไปสอนเป็นพิเศษ   ถึงผลเสียที่ตามมาว่า    ถ้า  over  เกินกว่ายอดสินค้า  บริษัทจะต้อง แบกรับภาระการเสียภาษีที่สินค้าจมอยู่ในร้านด้วย     ฉันไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่หรอกว่า    ท่านพยายามจะ สอนอะไรให้   แต่วันนี้ฉันมานั่งอยู่หน้าท่าน เพื่อขอลาออก  ...นึกถึงวันที่เลื่อนตำแหน่ง      ก็มานั่งอยู่อย่างนี้เพื่อขอไม่เลื่อนตำแหน่ง   ท่านบอกว่า   ชีวิตคนเรา ท้อได้  แต่อย่ายอมแพ้  ถ้าแพ้เราจะแพ้ไปตลอดชีวิต   สอนได้ดี   แต่สิ่งที่ ฉันอยากจะโต้แย้งกลับไปก็ดีเช่นกัน   แต่ก็ได้แต่เก็บไว้ในใจ หรืออาจเป็นเพราะแพ้บารมี อย่างที่คุณ  kennyG ที่เข้ามาแจมกระทู้บอกก็ได้  555  ...ฉันนั่งหน้าท่าน   ปากก็ได้แต่  อือ ออ ตอบ ได้อยู่แค่นี้   ผอ.บอกว่าโอกาสการทำงานของฉัน    มีมากกว่าใคร ๆ และผลงานก็โดดเด่น   เรื่อง เจ็บป่วยไม่ใช่ปัญหา   จริง ๆ ท่านมองว่าฉันสามารถเติบโต    ก้าวหน้าเป็นซูเปอร์ไวเซอร์ที่ควบคุมร้านสาขาได้เป็นอย่างดี   ขอให้อดทนอีกนิด แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:26:12 แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 52 13:43:55 จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 13:40:14 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ฉันรวบรวมความกล้า  เริ่มโต้แย้ง   แต่ทำไมทั้งคำพูดและเหตุผลต้องแพ้ทางทุกที    คงนี่แหล่ะ  คุณสมบัติของผู้นำที่เป็นขุนพล นำทัพของบริษัทนี้  ผอ. ไม่อนุมัติการลาออก  แต่บอกว่าจะทำอย่างไรให้ฉันสบายใจขึ้น   ฉันบอกงั้นขอไปอยู่สาขาอื่นแล้วกัน ท่านรีบอนุมัติทันทีดีกว่าให้ลาออก   และสุดท้ายฉันก็กลับมาทำงานในสาขาใหม่ไกลปืนเที่ยง   แต่มีข้อแม้เมื่อเวลานั้นมาถึง   ฉันต้องกลับสาขาเดิม   เพราะท่านต้องการสนับสนุนให้ฉันก้าวหน้า    ความรู้สึกไม่ได้ดีใจเลยที่ได้ยินอย่างนั้น   แต่สิ่งที่รู้สึก ณ ตอนนั้นคือไมเกรนของฉันมันจี๊ด ๆ อยู่ในหัวอีกแล้วละ จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 13:47:28 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ลงชื่อรอ แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 52 13:50:13 จากคุณ : winki_pinki - [ 22 มี.ค. 52 13:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เริ่มทำความคุ้นเคยกับน้อง ๆ ของสาขาใหม่   ทุกคนยังเกร็ง ๆ กันอยู่   นี่ฉันต้องนับหนึ่งใหม่อีกแล้วในเรื่องงานบริหารบุคคล อาการปวดหัวของฉันเริ่มดีขึ้นตามลำดับ    ฉันเริ่มทำงานขยันขันแข็งเหมือนเดิม   แต่ผลงานไม่ได้เข้าหูผู้ใหญ่ กำนันที่ไหนหรอก เพราะย้ายมาอยู่เสียไกลปืนเที่ยง   แต่ซูเปอร์ไวเซอร์ให้ความใส่ใจและความกรุณาฉันเป็นพิเศษ   ชอบชื่นชมฉันให้ผจก.ท่านอื่นใน กลุ่มฟังอยู่ตลอด   เวลาเข้าประชุม   ผู้จัดการแต่ละท่านถูกหยิบยกขึ้นมาให้ถูกต่อว่ากันประจำ    แต่ฉันมักรอดตัว  จนมีวันหนึ่ง ผู้จัดการบางคนทนไม่ไหว ประเภท  ทำไมตรูต้องโดนทุกที  เรื่องที่ไม่เคยดุว่า พนักงานเลย  จึงย้อนถามซูเปอร์ไวเซอร์ว่าทำไมไม่ดุฉันบ้าง   เพราะไม่เคยเห็นฉันดุพนักงานเลยแม้แต่ครั้งเดียว จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 13:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 61 งานนี้เล่นเอาหัวหน้าฉันตบะแตก    ที่ถูกย้อน   ซูเปอร์ไวเซอร์เรียกพนักงาน ในร้านฉันมาถามต่อหน้าผู้จัดการชายคนนั้นว่า ใครไม่เคยโดนฉันดุบ้าง    ..เงียบ  ...ใครเคยโดนฉันดุว่า...ยกมือกันสลอน...ผู้จัดการ ชายคนนั้นหน้าแตก   .. .น้องพนักงานในร้านยังพูดต่อ     พี่เค้าจะให้เกียรติหนู    เวลาที่ทำอะไรผิด    ทุกคำพูด จะประชุมปรึกษาเพื่อหาข้อแก้ไข   ไม่มีการแสดงกิริยาอาการที่ไม่ดีหรือแสดง อารมณ์หน้าร้านเด็ดขาด ทุกอย่างหลังร้านล้วน ๆ ค่ะ  (ก็ฉันเคยโดนด่าหน้าร้านมาแล้วตอนเริ่มงานใหม่ ๆ เล่นเอา   จิตตกไปหลายวัน จึงไม่อยากให้เกิดขึ้นกับคนอื่น) ) สรุปผู้จัดการชายคนนั้นจ๋อยไปตามระเบียบ  ปัญหาของ คนนี้ไม่ได้อยู่ที่ดุพนักงานแต่อยู่ที่ว่า ชอบวางเฉยกับการทำงานที่ผิดพลาด    ก็แก้ไขกันไปตามระเบียบ    อีกคำถามที่ผู้จัดการคนอื่น โบ๊ยมาให้อีกก็เรื่อง  พนักงานมาพอดี เวลาเข้างานจึงไม่มีเวลาประชุม  หลายคนบอกก็ไม่ต้องประชุม  หรือยกยอดไปวันที่มาพร้อม ๆ กัน หรือประชุมหลังเลิกงาน   คำตอบไม่เป็นที่ถูกใจของซูเปอร์ไวเซอร์     เลยหันมาถามฉันอีก  นึกในใจผู้จัดการคนอื่นหมั่นไส้ ฉันแน่เลย งานนี้ฉันบอก ก็ประชุมในเวลางาน   ทำงานไปประชุมไป  ปากก็พูดกรอกหูไปเลย 555 ซวยเลยตรู คำตอบถูกใจอีกแล้ว...เฮ่อ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 52 00:05:40 จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 14:02:43 ]

ความคิดเห็นที่ 62 และก็ถึงวันที่ออดิตสาขาที่ฉันอยู่ไม่มีปัญหาอะไร   แต่สาขาเดิมที่จากมาเริ่มมีปัญหาเหมือนเดิม     ผู้จัดการคนใหม่แก้ไขปัญหา ไม่ได้   ฉันถูกเรียกตัวกลับไปสาขาเดิมอีกแล้ว...มาถึง  ...short ระเนระนาด   ..เฮ่อ  นี่ต้องมาเริ่มใหม่อีกแล้วหรือ... (เดี๋ยวใกล้จบจริง ๆ แล้ว   รอหน่อย  ๆ   ขอพักก่อน) จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 14:06:01 ]

ความคิดเห็นที่ 63 พักยก     พี่เลี้ยงให้น้ำ   . แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 52 14:41:40 จากคุณ : drof - [ 22 มี.ค. 52 14:17:34 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ได้ทั้งความรู้ และความรู้สึกมากมาย  รออ่านค่ะ รอได้เน้อ  ไม่ต้องรีบค่ะ  เห็นคนทำงานเหนื่อยๆ แล้ว เห็นใจจริงๆ จากคุณ : ต้นจั่น - [ 22 มี.ค. 52 15:41:38 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เข้ามาให้กำลังใจครับ ผมว่ามีคนอ่านเยอะ แต่ไม่ได้ให้กำลังใจเจ้าของกระทู้กันเลย ช่วยๆ กันแสดงตัวหน่อยครับว่าอ่านอยู่   ........คนเขียน จะได้มีกำลังใจเขียนนะครับ จากคุณ : อภิมหาชาตบุตร - [ 22 มี.ค. 52 15:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เจ้าของกระทู้ไม่ต้องรีบเขียนก็ได้นะครับ เหนื่อยก็พักบ้าง   ผมว่าเรื่องที่คุณเล่ามีประโยชน์กับหลายๆ ธุรกิจเลย ....เรื่องบริหารคน เรื่องจับขโมยนี่ใช้ได้กับร้านค้าทุกอย่างเลยครับ อยากอ่านไปเรื่อยๆ ครับ จากคุณ : อภิมหาชาตบุตร - [ 22 มี.ค. 52 15:48:07 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เกาะติด สถานการณ์ จากคุณ : ninoy - [ 22 มี.ค. 52 15:58:58 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เกาะติดเหมือนกันคะ ค่อยๆเขียนก็ได้คะ อ่านไปเรื่อยๆเพลินดีค่ะ จากคุณ : รพินทร์ดารา - [ 22 มี.ค. 52 16:09:16 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ติดตามอ่านอยู่ครับ จากคุณ : MR.QUE - [ 22 มี.ค. 52 16:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ติดตามค่ะ  เข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้  เรียนรู้ถึงความอดทน  ขอบคุณคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ จากคุณ : ลองกองหวาน - [ 22 มี.ค. 52 16:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ติดตามอ่านอยู่ตลอดค่ะ ขอให้รักษาสุขภาพและหายไวไวน่ะค่ะ จากคุณ : น้องทรี - [ 22 มี.ค. 52 16:51:54 ]

ความคิดเห็นที่ 72 รออ่านอยู่ครับ จากคุณ : MAX - [ 22 มี.ค. 52 16:54:19 ]

ความคิดเห็นที่ 73 มารายงานตัวว่ายังอยู่จ้า พักยกให้น้ำก่อนเน้อ จากคุณ : แพนด้าตัวกลม - [ 22 มี.ค. 52 19:24:39 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ตามมาอ่านให้กำลังใจจ้า พักยกสักหน่อยก็ดีนะครับ จากคุณ : BEETONG - [ 22 มี.ค. 52 20:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 75 อ่านสนุกจังเลยคับ ได้ความรู้ดี ขอบคุณกับการแบ่งปันประสบการณ์ดีดีแบบนี้ จากคุณ : pexkie (pexkie) - [ 22 มี.ค. 52 20:41:20 ]

ความคิดเห็นที่ 76 มาให้กำลังใจเหมือนกันค่ะ ที่ใครต่อใครว่างานมินิมารท์ที่นี่หนัก ก้อไม่เคยทราบจริง ๆ ว่าหนักแค่ไหน พอตอนนี้ได้ทราบแล้ว  รู้สึกขอบคุณนะค่ะ ขอบคุณที่มาแบ่งปันอีกมุมหนึ่งให้ฟัง จากคุณ : GoodAhey - [ 22 มี.ค. 52 20:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ติดตามอ่านนะคะ...เขียนได้ดี...น่าสนใจค่ะ ขอบคุณที่สละเวลามาปันประสบการณ์ดีๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ไปตามดวง - [ 22 มี.ค. 52 22:31:21 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เข้ามาดึกหน่อย   ขอบคุณผู้ร่วมให้กำลังใจในเรื่องเล่าทุกคนเลยค่ะ  นี่ถ้าไม่แสดงตัว  coffeebake  นึกว่าไม่ค่อยมีคนอ่าน เท่าไหร่  เพราะเนื้อเรื่องค่อนข้างเครียด  และยาว  กลัวคนอ่านเหนื่อย  คนเขียนยังเหนื่อยเลยค่ะ  555...พอเริ่มจะจบแต่ ละครั้งมีเพื่อนมากระซิบตลอดเลยค่ะ  ว่าช่วยพูดเรื่องนั้นเรื่องนี้  เพิ่มหน่อยได้ไหม  เลยเมาท์ยาวเลย   จริง ๆ จะหักจบ ตั้งแต่ตอนขโมยแล้วค่ะ   พอถามมาเรื่อย ๆ เลยเล่าเลยตามเลย จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 23:11:28 ]

ความคิดเห็นที่ 79 มีคนอ่านกระซิบมาบอกว่าอยากให้เล่าเรื่องเกี่ยวกับสินค้าในร้านบ้าง   เรื่องนี้จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่   งั้นเสริมคร่าว ๆ แล้วกัน เผื่อใครมีโอากาสเปิดร้านของชำเล็ก ๆ น้อย ๆ อาจเอาไปช่วยบริหารได้ จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 23:13:47 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เรื่องการสั่งสินค้า   ฉันไม่ค่อยได้รับความรู้จากหัวหน้า 2 ด่านเท่าไหร่  แต่น่าแปลกคนที่ให้ความรู้ฉันคือ  ผอ. คนนี้นี่แหล่ะ   เจอหน้าฉันทีก็บอกเล่าเล็ก ๆ น้อย ๆ สอนนู่นนิดนี่หน่อย   โดนสอนหนักหน่อยก็เรื่องสต๊อกสินค้านี่แหล่ะ    ห้ามสั่งสินค้ามา เกินยอดขายเด็ดขาด  ต้องพยายามทำให้ยอดขายและยอดซื้อบาลานซ์ให้ได้   บาลานซ์ในที่นี่ไม่ได้หมายถึงพยายามให้เท่ากัน เป๊ะ ๆ แต่ต้องพยายามให้ยอดขายสูงกว่ายอดการสั่งซื้อแบบมีเป้า   หากว่ายอดขายสูงเกินไปแต่ยอดสั่งน้อย  นี่หมายความว่า   สินค้าไม่พอขาย  สักพักยอดขายที่กำลังโชว์สวยก็จะเริ่มลดลงตามลำดับ   อีกอย่างหากยอดขายน้อยแต่สินค้ายอดสั่งซื้อสูง เตรียมตัวพับฝาโลงอีกเช่นกัน  สต๊อก over เท่ากับเงินจม   แทนที่เงินที่จมจะกลายเป็นยอดเงินส่งแบงค์   ดอกเบี้ยยังได้เพิ่ม อีกวันต่อวัน  เล่าไปเล่ามาเริ่มงงเอง  พอเรื่องสต๊อกก่อนแล้วกัน    เรื่องการสั่งสินค้าอื่น ๆ มีฟอร์มให้สั่งและส่งไปที่จัดซื้อ อีกที   ส่วนนี้ผู้จัดการร้านไม่ต้องรู้ระบบมากมายเพราะมีฝ่ายที่ทำงานแทนอยู่ จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 23:20:12 ]

ความคิดเห็นที่ 81 แพนด้าขอสารภาพ ^^" ความจริงแอบอ่านมานานแล้วค่ะ แต่เป็นประเภทพวกชอบเกาะอยู่หลังเวทีไม่ค่อยตอบอ่ะ พอดีมีคนบอกว่าให้แสดงตัวให้กำลังใจ จะได้มีพลังกำลังใจเล่าต่อ เลยโผล่ออกมา 555 ยังนั่งอ่านอยู่ค่ะพอดีทำงานไปด้วย จากคุณ : แพนด้าตัวกลม - [ 22 มี.ค. 52 23:40:38 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ขอบคุณค่ะที่ให้กำลังใจ  ดีใจดีใจ จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 23:43:42 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ไล่มาถึงนมกล่องยี่ห้อต่าง ๆ   เรื่องปัญหาของการสั่งสินค้าไม่ค่อยมี   แต่ปัญหาที่น่าปวดหัวคือ นมแตก นมเน่า เหม็นไปหมด บางคนคงเคยสงสัยว่าทำไมบางทีซื้อนมกล่องที่ระบุว่าอีกตั้งหลายเดือนกว่าจะหมดอายุ   เปิดกล่องนมมาแต่กลับกลายเป็นเหม็น เน่าหึ่ง   การขนส่งที่รีบเร่งและขาดความรับผิดชอบของคนขนส่งเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ผู้จัดการร้านต้องคอยกำกับร่วมด้วยทุกครั้ง ที่มีการส่งสินค้าเข้าร้าน   บางรายโยนลงพื้นอย่างแรง   กล่องเกิดรอบบุบ บู้บี้   เมื่อนำเข้ามาเก็บไว้ในสต๊อก   ที่มีระบบระบายอากาศ ที่ไม่ดี  ประกอบกับอากาศที่ร้อน   ทำให้เกิดการบูดเน่าภายในก่อนวันหมดอายุที่ระบุไว้บนกล่องได้  การเรียกเก็บก็ยากเย็นแสนเข็ญ กว่าจะมารับกลับ  เชื้อบูดลามไปกล่องอื่นอีก   ทางบริษัททำดีลไว้กับผู้ค้าส่งนมหากขายไม่หมด   สามารถส่งคืนได้ก่อนที่นมจะหมด อายุ(กี่วันจำไม่ได้อยู่ที่ตกลงกัน)   เคยถามบริษัทนมว่าเอาพวกนี้ไปทำอะไร  คนเก็บนมคืนกระซิบบอก   เอาไปทำโบเกิร์ตก่อนนมเสีย โอ้โห  .....เท็จจริงอย่างไรพิจารณากันเองนะคร๊า  ...ส่วนขนมปังแซนวิชที่เป็นแถว   เหมือนกันเวลาขายไม่ได้กระซิบถามอีกแล้ว   เอาไป ทำอะไรคะ...คนส่งกระซิบบอก ...ขนมปังกรอบครับ...อ้าวแล้วที่ราขึ้นล่ะ ...เอาไปให้อาหารปลาขายต่อครับ...อืม  ครบวงจรจริง ๆ จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 23:50:48 ]

ความคิดเห็นที่ 84 อ่า กำลังแอบอ่านอ่ะครับ อ่านมาก็ทำให้นึกว่า   จขกท  ให้ความสำคัญกับงาน มากไปหรือเปล่า   เพราะการให้ความสำคัญกับงานเป็น เรื่องที่ดี แต่ถ้าให้มากๆแล้วมันบั่นทอนสุขภาพเรา ไม่ว่า จะสุขภาพกายและจิต มันก็ไม่ไหว ผมเองก็เคยเจอแบบ นี้เหมือนกัน พอมาคิดอีกที มันคุ้มกันหรือเปล่าหว่า แต่ยังไงก็ขอบคุณ จขกท ที่นำเรื่องราวมาให้อ่าน และบรรยายได้สนุกดี  เป็นกำลังใจให้ครับ  ^_^ จากคุณ : poobas - [ 22 มี.ค. 52 23:53:33 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ฉันยังได้รับความรู้เพิ่มเติมเป็นพิเศษนอกเหนือที่ผู้จัดการคนอื่น ๆรู้    คือสินค้าระบบในเครือบริษัทเดียวกัน   เราต้องพยายามช่วย เค้านำเสนอมาก ๆ และที่สำคัญ พวก     ฟาสฟู้ดส์หรือเคาเตอร์น้ำ   เราทำกำไรได้ถึง 67%  (ตัวเลขนี่นานแล้วปัจจุบันไม่แน่ใจ)   เพราะต้นทุนจะต่ำเป็นพิเศษ...ฉันดู ต้นทุนของน้ำแต่ละอย่างแล้ว  กำไรมหาศาลจริง ๆ  อย่างเครื่องดื่มน้ำอัดลม   ซื้อแทงก์น้ำเชื่อม และก๊าซ ราคาค่อนข้างถูก  สองตัวนำมาจั๊มกัน ผสมกับสายน้ำเปล่าจากหัวก็อกน้ำประปาโดยตรง   พอไหลมารวมกันก็กลายเป็นน้ำ อัดลม   กดทีได้เป็นพันแก้ว   กำไรเยอะมาก   เพราะหัวน้ำเชื่อมเข้มข้น   วันไหนน้ำประปามีกลิ่นคอลลีนแรงน้ำอัดลมก็มีกลิ่นไปด้วย แต่ตอนนี้คิดว่าไม่ได้เป็นแบบที่เล่ามาแล้วค่ะ   เค้าอัพเดทไปไกลแล้ว   เครื่องทำน้ำแข็งก็อัตโนมัติไปแล้ว  และอาจใช้น้ำกรองก็ได้ จากคุณ : CoffeeBake - [ 22 มี.ค. 52 23:59:35 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ปูเสื่อ นั่งฟัง จากคุณ : treser[*_-] - [ 23 มี.ค. 52 00:32:45 ]

ความคิดเห็นที่ 87 โอ้ว อ่านแต่ต้นมาได้ความรู้มากเลยครับ นี่ผมมาจากห้องหว้ากอนะเนี้ย จากคุณ : Sir.ขงเบ้ง - [ 23 มี.ค. 52 01:29:18 ]

ความคิดเห็นที่ 88 อ่านตรง คคห.83 แล้วตะลึงปากค้างเลยอ่ะ เรื่องนมดีนะเราไม่ชอบกินโยเกิร์ต กับขนมปังในมินิมาร์ทแห่งนี้ง่า อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจพนักงานที่นี่ขึ้นเยอะเลยค่ะ เคยได้ยินกิติศัพท์ถึงความโหดแต่ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ แอบกระซิบว่าบริษัทเราก็มีบริษัทนี้เป็นหุ้นส่วนด้วย แต่งานคนละแนวเลยเครือนี้เค้าเป็นเจ้าพ่อครอบคลุมธุรกิจเกือบทุกอย่างเลยเนอะ จากคุณ : แพนด้าตัวกลม - [ 23 มี.ค. 52 01:33:29 ]

ความคิดเห็นที่ 89 วกกลับมาทำงานร้านเดิมกันดีกว่า   ฉันย้ายกลับมาดูแลสาขาเดิม   ผลออดิตออกมาแน่นอน  เงินหายมหาศาล    เป็นอันรู้ชะตา เรียกฉันมาจัดการอีกแล้ว   จากที่ร่างกายเริ่มขยันเหมือนเดิม    พอกลับมาเจอสภาพที่กดดันเหมือนแต่ก่อน   อารมณ์ห่อเหี่ยว มาอีกแล้ว   เหนื่อยเหลือเกิน   สัญญาณเตือนเริ่มมาอีกเป็นระยะ ๆ ไมเกรนเริ่มมาทักทายอีกครั้ง   เริ่มคิดอีกแล้ว จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 01:38:40 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ฉันได้เงินเดือนเยอะในระดับหนึ่ง          แต่มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าฉันไม่มีโอากาสใช้มันอย่างมีความสุข ฉันรักบริษัท                           แต่ฉันควรรักตัวเองให้มากกว่า   ฉันเหนื่อยเหลือเกิน                     ใช่แล้วทำไมฉันไม่พักล่ะ ...นั่นสิน๊ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 01:40:31 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ... รอ ติด ตาม ครับ .... ^ ^ จากคุณ : มกรา49 - [ 23 มี.ค. 52 02:07:27 ]

ความคิดเห็นที่ 92 น่าสนใจมากครับ ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ จากคุณ : City of glass (City of glass) - [ 23 มี.ค. 52 02:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 93 กดรีเฟรชรอตลอดนะคะ เล่าเรื่องได้น่าสนใจมากเลยค่ะ จากคุณ : หนอนกลม - [ 23 มี.ค. 52 02:17:24 ]

ความคิดเห็นที่ 94 มาลงชื่อว่าแอบอ่านอยู่ค่ะ :) เรื่องเล่ามีประโยชน์มากเลยค่ะ จากคุณ : สวยสุดซอย - [ 23 มี.ค. 52 02:48:49 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ลงชื่อด้วยครับ   ตามอ่านคู่กับ กระทู้ คุณ "เนื้อคู่ประตูถัดไป" จากคุณ : จินหยง - [ 23 มี.ค. 52 10:04:32 ]

ความคิดเห็นที่ 96 อย่าเพิ่งหยุดเขียนนะคะ อ่านกำลังสนุกเลยค่ะ ^^ จากคุณ : passerby83 - [ 23 มี.ค. 52 10:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 97 มาให้กำลังใจครั้งสุดท้ายค่ะ ล็อคอินเราโดนระงับแล้วล่ะ ก็ม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน อาจจะมีคนแจ้งพันทิปก็ได้ คนหมั่นไส้ไม่ชอบเราก็มี รู้สึกได้จากการโดนพูดจาจิกในบางห้อง หรือเป็นกระทู้ที่เราตอบเรื่องประกันก็เป็นได้ บอกตรงๆไม่เคยคิดว่าการตอบปัญหาไขข้อข้องใจให้คนถาม มันจะเป็นดาบกลับมาทิ่มแทงเราแบบนี้ เราคงไม่มีอารมณ์มานั่งอ่านกระทู้ที่เว็บนี้แล้วล่ะ น้อยใจค่ะ ต่อไปนี้จะเอาเวลาไปทำงานของตัวเอง ไม่มาตอบคำถามแล้ว เป็นกำลังให้คุณCoffeeBake เราได้ความรู้เพิ่มขึ้นมากมาย เราชอบที่จะเปิดโอกาสให้ตัวเองในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ดีมากๆค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ เราไม่รู้ว่าปัจจุบันคุณยังทำอยู่ที่นี่หรือไม่ แต่คิดว่าไม่ คุณรู้ไหมประสบการณ์เหล่านั้นมันสอนให้คุณเก่ง และแกร่ง เรานับถือจริงๆ บุญรักษาค่ะ จากคุณ : อดีต login แพนด้าตัวกลม - [ 23 มี.ค. 52 11:32:45 A:192.168.0.17 X:124.120.21.142 TicketID:209388 ]

ความคิดเห็นที่ 98 รออ่านด้วยคนค่ะ มีประโยชน์มากๆเลยค่ะ ขออานิสงค์ให้เจ้าของกระทู้หายจากไมเกรนไวๆนะคะ จากคุณ : ภูตจิ๋ว - [ 23 มี.ค. 52 11:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 99 อ่านมัน อ่านสนุกจริงๆ จากคุณ : คิดบวก - [ 23 มี.ค. 52 14:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ตามมาอ่านจากโต๊ะกีฬาศุภชลาศัย .......... อ่านแล้วได้เห็นภาพการบริหารจัดการ ของบริษัทได้ดีมากๆ ครับ ขอบคุณสำหรับบทความ จากคุณ : สะตอคุง - [ 23 มี.ค. 52 15:21:52 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ระบบงานที่นี้  โหด มันส์  ซาดิศ จริงๆค่ะ ดิฉันได้ติมตามอ่านกะทู้ของคุณแล้ว  มันใช่เลยค่ะ เราทุ่มให้กับบริษัทเท่าตัว แต่บริษัทไม่เห็นคุณค่าเราหรอกค่ะ ตำแหน่งในบริษัทนี้ยิ่งสูงยิ่งหนาวค่ะ  (เพระดิฉันเคยประสบมาแล้วค่ะ) จากอดีตผู้ช่วยผู้จัดการร้าน และในขณะนั้นกำลังจะได้เป็นผู้จัดการร้านค่ะ(แต่ไม่ไหวจริงๆค่ะโหดมากๆ) ปล.ผู้จัดการเขตที่ดิฉันอยู่ด่าเจ็บมากค่ะขนาดเป็นผูชายน่ะค่ะปากนี้ผูหญิงอายเลยค่ะด่าไม่ไหวหน้าด้วยแต่ไม่โดนกับตัวเองน่ะค่ะแต่ได้ยินกับหู แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 15:37:06 จากคุณ : ทำมา2ปี (ชมพู่ไหมกลัด) - [ 23 มี.ค. 52 15:29:14 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ได้ความรู้และประสบการณ์เข้มๆ เลย โห...ไม่น่าเชื่อ  ว่าเขาใช้คนยิ่งกว่าเครื่องจักรซะอีก อย่างนี้  ก็น่าจะเสื่อมสภาพ (ทางกายและใจ) เร็วอยู่หรอกเนอะ รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : ต้นจั่น - [ 23 มี.ค. 52 16:26:23 ]

ความคิดเห็นที่ 103 รายงานตัว ว่าตามอ่านอยู่ค่ะ และขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆ(หรือเปล่า)ที่มาเล่าสู่กันฟัง คุณ จขกท เล่าเรื่องเครียด ๆ ได้กระชับและสนุกดีค่ะ แถมเนื้อหาที่เล่ายังน่าสนใจอีกต่างหาก ชื่นชมพลังและความทุ่มเทในการทำงานของคุณค่ะ แต่..ว่า..อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยล่ะ จากคุณ : Small_Unit - [ 23 มี.ค. 52 16:46:23 ]

ความคิดเห็นที่ 104 รออ่านต่ออยู่นะคะ จากคุณ : kanchan_ne - [ 23 มี.ค. 52 17:36:41 ]

ความคิดเห็นที่ 105 สวัสดีค่ะมาต่อค่ะ   โอว   เห็นกระทู้คุณแพนด้าตัวกลมแล้วตกใจ  เมื่อคืนยังอยู่เป็นเพื่อน  coffeebake  เล่าเรื่องอยู่เลยค่ะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ ที่ติดตามกระทู้และให้กำลังใจกันมาตลอด   เป็นกำลังใจให้กลับไปเช่นกันนะคะ สู้ สู้นะคะ   จะเล่าตอนจบแล้วค่ะ  เพราะเริ่มนึกไม่ออกขอหักมุมเลยแล้วกันค่ะ   ก่อนอื่นเดี๋ยวขอขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ เข้ามาให้กำลังใจและให้กิฟท์กันก่อนนะคะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 18:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 106 บทส่งท้ายขอบคุณค่ะก่อนเขียนตอบจบค่ะ ขอบคุณกิ๊ฟที่ทุกท่านให้ค่ะ   ขอบคุณ คุณ  littlegoat  คุณ  คุณชายแรง   ที่เข้ามาแจมกระทู้ ขอบคุณ  ~Happy & Lucky Princess~  ที่มารอฟัง ถึง พี่เป้าคนเดิม   ขอบคุณที่มาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ ขอบคุณ   D_YONG  ที่เข้ามาดูอย่างต่อเนื่อง     ขอบคุณ    kennyG ที่เข้ามาประจำการอย่างต่อเนื่อง  พร้อมกำลังใจในการเล่าเรื่อง คห29 ขอบคุณ aTTituDE พลัส คำถามเฉลยไปแล้วค่ะ  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ ขอบคุณ Super_pop  คุณ Phmatzue ที่เข้ามารอ และตามอ่าน ขอบคุณ สะดุ้งสุดตัว  ขอบคุณค่ะ   ขอบคุณ Oprapa (deco_mom) ที่น่ารัก  ที่มาอ่านตามคำเชิญค่ะ  รักษาสุขภาพนะคะ ขอบคุณ McMulence  เพื่อนออนไลน์ที่มาให้กำลังใจ  ตามคำเชิญค่ะ ขอบคุณ  cookiecompany  กูรูห้อง mbk  มาต่อแล้วไม่เคืองแล้วเนอะ  รักกัน รักกัน  *-* ขอบคุณ khunzola ที่มาต่อคิวฟัง ขอบคุณ  platoo_cd  คุณ  ใหญ่ล่ำดำถึกแต่_สวย  คุณ  Duo_Mo   คุณ Lazy Genius ที่มารออ่าน                และมาอยู่เป็นเพื่อนกันช่วงดึกดื่น จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 19:17:53 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ขอบคุณ  กล่องติดล้อ  ขอบคุณค่ะ   เขตรั้วบ้านค่ะ 555 คุณ exkie (pexkie) คุณ ต้นจั่น   ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ ขอบคุณ BiGTeDDy  ที่ช่วยลุ้นจนเล่าจบ ขอบคุณ แสบซะ   ดีใจที่มาแจมกระทู้ค่ะ  ตัวเล็กน่ารักค่ะ  เดาว่าเป็นผู้หญิงหรือเปล่าเอ่ย ขอบคุณ saengchot เห็นด้วยเลยค่ะ  ต้องระวังเป็นอย่างมาก  ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่เป็นห่วงและเข้ามาแจมกระทู้              เรื่องนี้ผ่านมานานแล้วค่ะ   ขอบคุณ ก้านหญ้า * ขอบคุณที่ติดตามค่ะ ขอบคุณ  แพนด้าตัวกลม เกาะติดสถานะการณ์ มาให้กำลังใจกันอย่างต่อเนื่อง แม้ยามดึกดื่น  น่ารักจัง ขอบคุณ  zeosky ที่ให้กำลังใจ   ขอบคุณที่ติดตาม ขอบคุณ Phmatzue ที่เขียนคำว่า  มี ๆ ที่ คห 36 สั้น ๆ แต่อ่านแล้วชอบมาก ค่ะ 555 ขอบคุณที่ติดตามค่ะ ขอบคุณ เกมส์การเงิน ที่มารออ่าน  และขอบคุณสำหรับกิ๊ฟด้วยค่ะ ขอบคุณ <SportivO>   คุณ vedas  คุณ มกรา49 คุณ  รพินทร์ดารา   ที่ติดตามค่ะ ขอบคุณ  MESMERIC  ที่ติดตามมาตลอด   เฉลยแล้วนะคะ ตอบจบด้านล่างค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 19:23:28 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ขอบคุณ comicclubs    ที่ติดตามอ่าน  เห็นด้วยทุกคำพูดเลยค่ะ ขอบคุณ คุณ moon (wonderchoice)  ขอบคุณอีกครั้งค่ะ   เรามีหลังไมค์กันเนอะ *-* ขอบคุณ แม่ค้าหน้าแป้น คุณ   Naibruda  ที่อ่านสนุก ขอบคุณที่ติดตามค่ะ ขอบคุณ  MR.QUE  คุณ ninoy  ที่ติดตามอย่างต่อเนื่องและเกาะติดสถานการณ์ ขอบคุณ winki_pinki สำหรับดอกไม้สวย ๆ ค่ะ ขอบคุณ drof  สำหรับพักยกให้น้ำค่ะ  555 ตอนแรกแอบเห็น  คอฟฟี่เบรด ออิอิ ขอบคุณ อภิมหาชาตบุตร ที่บอกให้คนอ่านแสดงตัว  เลยมีกำลังใจเพิ่มเยอะเลยค่ะ  น่ารักมาก  ขอบคุณจริง ๆ ขอบคุณ ลองกองหวาน  ที่เข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้    ลองกองหวานอร่อยค่ะ   ขอบคุณ น้องทรี  ที่ให้รักษาสุขภาพค่ะ  รักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ ขอบคุณ คุณ MAX ที่รออ่าน  เข้ามาอ่าน และให้กำลังใจค่ะ ขอบคุณ BEETONG  ที่แสดงตัวให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 19:32:12 ]

ความคิดเห็นที่ 109 มาแสดงตัวอีกคนว่าติดตามอ่านอยู่ค่ะ  เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ คุณ CoffeeBake เล่าเรื่องได้น่าติดตามมากเลยค่ะ..จะรออ่านตอนจบค่ะ จากคุณ : pattaya_n1 - [ 23 มี.ค. 52 19:38:49 ]

ความคิดเห็นที่ 110 รออ่านพร้อมร่วมชื่นชมจขกท. จบคหกรรมเหมือนพี่สาวผมเลยครับ จากคุณ : kppaiboon - [ 23 มี.ค. 52 19:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ขอบคุณ pexkie (pexkie) ดีใจหากมีประโยชน์บ้างค่ะ ขอบคุณGoodAhey  งานมินิมาร์ทหนักทุกที่ค่ะ   แต่ก็ได้ประสบการณ์    ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ขอบคุณที่ชอบค่ะ  คุณ  ไปตามดวง ขอบคุณ  poobas เห็นด้วยทุกคำพูดเลยค่ะ  ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ ขอบคุณ treser[*_-]  มาปูเสื่อรอ อยู่เป็นเพื่อนยามค่ำคืน ขอบคุณ Sir.ขงเบ้ง มาไกลนะคะ   ตั้งหว้ากออ  อิอิ  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ ขอบคุณ  City of glass (City of glass)  ที่ติดตามค่ะ ขอบคุณ หนอนกลมค่ะ  เข้ามาแจมกันดึก ๆ และแจมกระทู้เป็นกำลังใจ ขอโทษที่เมื่อคืนออก จากกระทู้แล้วไม่ได้บอกกล่าว  เลยปล่อยให้รีเฟรชเมื่อยมือเลย  ติดตามอ่านตอนจบนะคะ ขอบคุณ  สวยสุดซอย ขอบคุณที่ลงชื่อให้กำลังใจค่ะ  ดีใจที่เรื่องเล่ามีประโยชน์บ้าง และยังมาให้กำลังใจกันยามดึกดื่น ขอบคุณ จินหยง   ขอบคุณค่ะ  coffeebake  ก็ตามอ่านเหมือนกัน   ขอบคุณ   passerby83 กำลังหักจบแล้วค่ะ  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ ขอบคุณ ภูติจิ๋ว คุณ คิดบวก  ขอบคุณนะคะทีติดตามและ เป็นห่วง  รักษาสุขภาพตัวเองด้วยเช่นกันค่ะ   ขอบคุณ สตอคุง   ใช่ค่ะ  ตอบบทสรุปก็ว่าจะสรุปอย่างที่คุณ สะตอคุงว่าไว้เลยค่ะ   ขอบคุณ คุณชมพู่ไหมกลัด  เราเข้าใจกันเนอะ  555  ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงอย่าเป็นอย่างเรานะคะ คุณต้นจั่น  ขอบคุณอีกครั้งที่ติดตามค่ะ  เห็นด้วย เห็นด้วย ขอบคุณ Small_Unit  ขอบคุณที่ชอบอ่านเรื่องเครียด ๆ 555  รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ ขอบคุณ kanchan_ne มาต่อแล้วค่ะ  จองที่ไว้ให้แถวหน้าเลยค่ะ ขอบคุณ  pattaya_n1   รออ่านตอนจบได้เลยค่ะ  ขอบคุณที่ติดตามและชอบค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 19:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ขอบคุณมากครับ ได้ความรู้ + ความรู้สึกตามมากมาย จากคุณ : i_ss - [ 23 มี.ค. 52 20:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ตัดสินใจเข้าพบ  ผอ   ฝ่ายอีกครั้ง    ก็ยังบอกให้ทำไปก่อน   เห็นฉันไม่มีปัญหาอะไรนี่   เจ็บป่วยก็ไม่มีปัญหา  ไมเกรนใครก็เป็นได้ โอกาสก้าวหน้าอยู่แค่เอื้อม    หนังม้วนเก่ากลับมาฉายอีกครั้ง   ไม่สำเร็จ   อะไรอะไรก็ไม่ เป็นปัญหา   ลงมาทำงานเหมือนเดิม... ถ้าฉันขึ้นเลื่อนเป็นสายงานบริหารแบบพี่ ๆ หลาย ๆ คน    เห็นประชุมกันทีออกมาร้องห่ม ร้องไห้กันเรื่อยความกดดันต้องมีมากขึ้น   ยิ่งสูง  ยิ่งหนาว    แต่ทำไมคนอื่น ๆ เค้าอยู่ได้  ทำไมคนอื่น ๆ   เค้าก้าวหน้าและยังคงเดินหน้า ทำงานต่อไปได้ อาจไม่ได้ผิดที่ระบบแต่อาจผิดที่ฉันเอง   การบ้างานประมาณว่ารุ่นใหม่ไฟแรง  แต่อ่อนประสบการณ์มาก  การรักงานแบบผิด ๆ แมเนจการทำงานของตัวเองจนโอเวอร์   สุดท้ายไฟก็มอดพร้อมกับสภาพร่างกายที่ ทรุดโทรม แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 23:42:56 จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 20:09:17 ]

ความคิดเห็นที่ 114 วันสุดท้าย ณ ที่ทำงานตัดสินใจขั้นเด็ดขาด  ในเมื่อไม่อนุมัติการลาออก   วิธีสุดท้ายที่ฉันทำได้  ก็คือ   ฝากกุญแจไว้ที่น้องพนักงาน   แต่ ทุกคนเหมือนรู้กันหมด  ไม่มีใครรับฝาก  สุดท้ายฉันตัดสินใจวางกุญแจไว้ในลิ้นชักและโทรให้ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องมาเก็บไป   ฉันไม่ กลัวบริษัทจะฟ้องร้องแม้แต่น้อย   ไม่กลัวว่ากุญแจจะหาย ไม่กลัวว่าเงินจะหาย   แต่สิ่งที่ฉันกลัวมากกว่านี้ก็คือ                                              กลัวจะไม่ได้ลาออก จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 20:22:19 ]

ความคิดเห็นที่ 115 สุดท้ายฉันก็จากมาอย่างถาวร  จบชีวิตการทำงานเพียงแค่ระยะเวลา 1 ปีเต็มเท่านั้น  แต่เล่าเรื่องออกมาเหมือน 10 ปี   เพราะก้าวหน้า ค่อนข้างเร็วจึงเรียนรู้ระบบงานได้มาก  และที่สำคัญ เนื่องจากอยู่ใกล้ออฟฟิศ  ทำให้มีความรู้จากผู้ใหญ่ที่เมตตามากมาย จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 20:35:59 ]

ความคิดเห็นที่ 116 จบแล้วหรอคะ (เดี๋ยวพรุ่งนี้มาดูใหม่อีกรอบเพื่อความแน่ใจ) จากคุณ : pattaya_n1 - [ 23 มี.ค. 52 20:53:34 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ความรู้สึกที่มีต่อบริษัทนี้ของฉันไม่เคยเปลี่ยนไป   ฉันยังรักและผูกพันกับที่นี่อยู่   ตอบไม่ได้ว่าเพราะอะไร   รู้แต่ว่าระบบการบริหาร ของที่นี่ปลูกฝังให้เรารักกัน   ระบบการอิจฉาแบบบริษัททั่วไปไม่มีให้เห็น   มีการฝึกอบรม และการเลื่อนตำแหน่งอย่างมีระบบด้วย ความรู้ความสามารถของแต่ละคน  พร้อมให้การสนับสนุนพนักงานให้ก้าวหน้าอย่างต่อเนื่อง   ที่ผ่านมาฉันไม่เคยคิดโทษบริษัท แต่โทษตัวเองทุกอย่างที่ไม่เข้มแข็งพอที่จะเจริญเติบโตในองค์กรณ์นี้แต่ก็ยังไม่อยากทำงานแบบมีชีวิตอยู่แต่เหมือนไร้ชีวา จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 21:12:57 ]

ความคิดเห็นที่ 118 บทส่งท้าย    ประสบการณ์ของฉัน   คือเรื่องเล่า   เรื่องเล่าของฉันคืองานเขียนชนิดหนึ่ง  เป็นโครงเรื่องจริง อาจดัดแปลง   แก้ไขบ้าง ให้เกิดความสนุกสนานน่าติดตาม   แต่บทส่งท้าย   บางคนอาจรู้ว่าฉันเป็นใครก็ตอนวางกุญแจนี่แหละ  555   รู้แล้วกรุณาเงียบไว้นะคะ อย่าให้งานเข้าฉันเลย   เพราะฉันยังมีคู่กรณีอีกกว่า  20 บริษัทที่ฉันร่วมงานด้วยรอคิวเล่าเรื่องอยู่ 555 เพราะนี่เพิ่งจะงานที่ 2 เองค่ะ                ขอบคุณทุกท่านที่คอยให้กำลังใจ  และคอยเป็นห่วงเป็นใย   มาแสดงตัวกันทำให้มีกำลังใจในการเล่าเรื่อง   เรื่องนี้ผ่านมาเป็น สิบ ปีแล้วค่ะ  ปัจจุบันคงไม่เหมือนที่ฉันเล่ามาแล้ว   ฉันเล่าผ่านความทรงจำค่ะ.....จากนี้ไปก็ขอเวลาไปลั้ลลา  รีวิวอาหารที่ห้องก้นครัว สักพัก  แล้วค่อยเล่าเรื่อง  ..ประสบการณ์งานที่3ต่อไปค่ะ   ...จบแล้วค่ะ    ..ชอบคุณทุกท่านที่ติดตาม จากคุณ : CoffeeBake - [ 23 มี.ค. 52 21:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ดีใจมาก กระทู้นี้ได้ประโยชน์มากมาย ทั้งแง่คิดและการทำงาน สิ่งที่บอกเล่ามาช่วยให้ผมมีมุมมองมากขึ้น และนำมาปรับใช้กับที่บ้านได้ บ้านผมก็ทำร้านมินิมาร์ท แต่เหนื่อยมาก ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างต้องทำด้วยตนเอง วันหยุดวันลาวันขาด แทบจะไม่ได้พัก เหนื่อยก็ต้องทำเพราะเห็นใจชาวบ้านชาวช่องเค้าจะไม่มีที่ซื้อถ้าเราไม่เปิด ที่สำคัญดอกเบี้ยมันไม่เคยหยุดอยู่กับที่ การค้าขายสมัยนี้ต้องถูกและบริการดี ความอดทนต้องอยู่ในระดับขั้นเทพ ใจต้องเหมือนน้ำ ต้องรับได้ทุกสถานการณ์ ผมก็เคยทำงานบริษัทมา แต่ทำไม่ไหวเพราะเรื่องสุขภาพ เหนื่อยแทบจะไม่ได้พัก ทำให้บริษัทรวยมหาศาลภายในไม่กี่เดือน สุดท้ายก็ say good bye ด้วยเรื่องของร่างกาย หวังว่าคุณ  CoffeeBake  คงจะมีกระทู้ดี ๆ มาให้เราอ่านกันอีก ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ ครับ จากคุณ : โชคดีคนละครึ่งครับ (khunzola) - [ 23 มี.ค. 52 21:17:35 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ขอบคุณครับ จากคุณ : kppaiboon - [ 23 มี.ค. 52 21:29:38 ]

ความคิดเห็นที่ 121 อิอิอิอิ สารภาพมั่ง ทีแรกตอน จขกท บอกว่า จะขอพักซักหน่อย ไอ้เราก็เห็นว่ายังไม่มืด   เลยนึกไปถึง  พักดื่มน้ำ ดื่มกาแฟ มันก็  คอฟฟี่ เบรค  น่ะสิ เหลือบดูชื่อคนเขียน    อ้าว    ชื่อคอฟฟี่เบรค กลัวจะหาว่าล้อเลียน เลยมีการแก้ไขข้อความ   สารภาพว่า  อ่านทุกบรรทัด แต่ดันไม่ได้สังเกตุชื่อคนเขียน ตอนนี้จำได้แม่นแล้วครับ จากคุณ : drof - [ 23 มี.ค. 52 22:21:48 ]

ความคิดเห็นที่ 122 อ่านแล้วแทบไม่น่าเชื่อเลยครับว่าเรื่องทั้งหมดนี่เกิดขึ้นในเวลา 1 ปี รู้สึกเหมือนน่าจะนานมากๆ ตามอ่านแบบสดๆ มาตลอดเลยครับ ว่าจะเข้ามาลงชื่อร่วมลุ้น ก็บังเอิญจบซะแล้ว ขอบคุณคุณ CoffeeBake มากๆ ที่เอาประสบการณ์มาแบ่งปันกันนะครับ ประสบการณ์หฤโหดแบบนี้ มักจะฝังแน่นในความทรงจำดีนักและเนอะ ^^ จากคุณ : kuroi-sama - [ 23 มี.ค. 52 22:23:07 ]

ความคิดเห็นที่ 123 รออ่านต่องานที่ 3 นะคะ เขียนได้สนุกน่าติดตามมากๆ เลยค่ะ จากคุณ : moon (wonderchoice) - [ 23 มี.ค. 52 22:51:06 ]

ความคิดเห็นที่ 124 น่าจะพิมพ์เป็นเล่ม ขายได้นะ จากคุณ : บลูเรย์ - [ 24 มี.ค. 52 00:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 125 จะรออ่านเรื่องต่อๆ ไปนะคะ ขอบคุณที่มาเล่าสู่กันฟังค่ะ จากคุณ : หนอนกลม - [ 24 มี.ค. 52 00:18:44 ]

ความคิดเห็นที่ 126 แล้วมาเล่าต่อเร็วๆนะครับ แฟนคลับรออยู่ จากคุณ : BEETONG - [ 24 มี.ค. 52 00:35:46 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ตามมาปิดกระทู้ด้วยคนค่ะ ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวดีๆให้อ่านกันค่ะ จากคุณ : สวยสุดซอย - [ 24 มี.ค. 52 05:17:47 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ขอบคุณเรื่องราวดีๆ จะรออ่านเรื่องต่อๆ ไปนะครับ จากคุณ : อภิมหาชาตบุตร - [ 24 มี.ค. 52 06:21:26 ]

ความคิดเห็นที่ 129 ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังนะคะ รออ่านงานที่ 3 ต่อค่ะ จากคุณ : kanchan_ne - [ 24 มี.ค. 52 07:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ขอบคุณมากครับ สำหรับกระทู้ดีๆ จากคุณ : nanoon45 - [ 24 มี.ค. 52 09:20:27 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ขอบคุณมากครับ รออ่านผลงานชิ้นต่อไปอยู่นะครับ จากคุณ : MR.QUE - [ 24 มี.ค. 52 09:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ชอบมากมาย ขอบคุณครับ สู้ๆ จากคุณ : Joey999 - [ 24 มี.ค. 52 11:05:32 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ฉันดีใจกับเจ้าของกะทู้ด้วยน่ะค่ะที่ผ่านสงครามรบอันโหดร้าย(รึไม่ร้าย) เจ้าของกะทู้ได้ระบายแล้วคงเหมือนดิฉันน่ะค่ะได้ถ่ายทอดสิ่งที่มันอัดอั้นในใจเหมือนมันหนักมากๆอ่ะในชีวิตไม่มีวันไหนที่จะไม่มีปัญหาความเครียดมันมาของมันเองโดยที่ความเครียดที่ฉันคิดอยู่ชั่วโมงนี้นาทีนี้วินาทีนี้มันยังแก้ไม่ได้อ่ะเหมือนหัวมันแยกๆๆๆๆไม่ได้อ่ะว่าวันนี้ฉันต้องคิดอะไรทำอะไรบ้างทีลูกน้องเรียกๆๆๆ(คิดในใจเรียกฉันทำไมเนี่ยโอ๊ยยยย)บางทีอยากหยุดอยากทิ้งมันไปเลยอ่ะไม่อยากยุ่งไม่อยากทำแล้วอ่ะวินาทีนั้นคิอย่างเดียวคืออยากหายตัวไปเลยอ่ะ     แต่ยังงัยก้อขอให้เจ้าของกะทู้ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยน่ะค่ะหรือถ้าคิดถึงเรื่องอะไรออกก็มาถ่ายทอดประสบการณ์ให้พวกเราได้อ่านได้สนุกอีกน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ(แต่ก็เสียวสันหลังอยู่เหมือนกันค่ะไม่รู้เคาจะฟ้องเรารึป่าวน่าคงไม่น่าจะนะ  อิอิ) จากคุณ : ชมพู่ไหมกลัด - [ 24 มี.ค. 52 11:24:39 ]

ความคิดเห็นที่ 134 เพิ่งเข้ามาเจอครับ : ) อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆ ที่สามารถจะนำมาปรับใช้กับตัวเองได้ด้วย : ) ขอบคุณครับ : ) ยังไงจะรอติดตามตอนต่อไปนะครับ : ) ... บุญรักษาครับ : ) จากคุณ : Bother Boy ! - [ 24 มี.ค. 52 12:56:04 ]

ความคิดเห็นที่ 135 สนุกครับ ได้ข้อคิดดีๆมากเลย แต่ช่วยเว้นวรรคตอน  รึบรรทัด ด้วยนะครับ อ่านแล้วลายตา จากคุณ : neaq - [ 24 มี.ค. 52 12:58:20 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ติดตามชมจนจบภาคสองครับ รออ่านต่อภาค 3 ผมคงหนุ่มแน่นมาก เพราะจำอะไรแบบนี้ไม่ค่อยได้เท่าไหร่... งานเครียดมากก็ปล่อยๆมันไป... มันก็ผ่านไปได้ทุกวันนินา.. พรุ่งนี้พระอาทิตยก็ยังขึ้นใหม่เหมือนเดิม มาต่องานถัดไปเร็วๆนะครับ รอติดตามชม จากคุณ : MESMERIC - [ 24 มี.ค. 52 20:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 137 สนุกมากค่ะ จะรออ่านงานต่อๆไปนะคะ.... ว่างๆน่าจะออกเป็น pocket book นะเนี่ย จากคุณ : LittlePinky - [ 24 มี.ค. 52 21:03:56 ]

ความคิดเห็นที่ 138 รออ่านต่อนะคะ จากคุณ : ด้วยคนนะ - [ 24 มี.ค. 52 21:08:26 ]

ความคิดเห็นที่ 139 โอ...ปิดกระทู้ไปแล้วคิดว่าจะไม่มีใครเข้ามาแล้ว     ขอขอบคุณผู้เข้ามาอ่านอีกรอบนะคะ ขอบคุณผู้ให้กิฟท์  ผู้แอบอ่าน   ผู้แสดงตัว ผู้ปูเสื่อรอ   ผู้ให้กำลังใจ    อีกครั้งค่ะ   คุณ khnunzolz    ทำธุรกิจนี้พอดี     บางอย่างเอาไปใช้ได้เลยค่ะ   ดีใจที่กระทู้มีประโยชน์โดยตรงต่อคุณ คราวหน้าหากมีโอกาสมาอ่าน ประสบการณ์งานที่ 3 ขอ ลงท้ายชื่อ  โชคดีคนเดียวเลยนะคะ  555 คุณ  kppaiboon  ยินดีค่ะ ที่จบคหกรรมเหมือนกัน   รออ่านอีกนะคะ คุณ drof   อ่านทีไรอดขำไม่ได้   ไม่ล้อเลียนหรอกค่ะ  ก็น่ารักดี  จากใจ   คุณ   kuroi-sama 1ปี จริง ๆ ค่ะ ก็ประเภทมาไวไปเร็ว  เรียกว่า นกกระจอกยังไม่ทันกินน้ำ   ก็หมดท่าซะแหล่ว moon (wonderchoice) ขอบคุณค่ะ  ที่ติดตามตลอด  แล้วยังมาให้กำลังใจบ่อย ๆ คุณ บลูเรย์   ขืนพิมพ์ขาย   สำนักพิมพ์เค้าต้องรุ่งแน่ค่ะ  ...รุ่งริ่ง 555   คุณหนอนกลม   แล้วมาทักทานกันเรื่อย ๆ นะคะ คุณ beetong  ให้กำลังอย่างต่อเนื่อง  ขอบคุณ จริง ๆ   คุณสวยสุดซอย   ขอบคุณเช่นกันที่ชอบค่ะ   ขอบคุณ  อภิมหาชาตบุตร  ยังเข้ามาให้กำลังใจอยู่เสมอ kanchan_ne  ยินดีที่ชอบนะคะ   แล้วมาทักทานกันใหม่นะคะ คุณ  nanoon45   ขอบคุณเช่นกันแล้วมาทักทายกันต่อนะคะ คุณ MR.QE  ขอบคุณกำลังใจต่อเนื่องค่ะ คุณ Joey999 ขอบคุณที่ชอบค่ะ   คุณชมพูไหมกลัด  เป็นกำลังใจให้มาก มาก มาก เลยค่ะ  ต้องเข้มแข็งนะคะ  สู้สู้ค่ะ  ท้อได้แต่อย่า ยอมแพ้นะคะ  อ่าน คห 136 คุณ MESMERIC  ด้วยนะคะ  เขียนได้ดีค่ะ  เผื่อมีกำลังใจดีขึ้น   คุณ Bother Boy   เพิ่งเข้ามาเจอ  อ่านเร็วดีจัง    แล้วติดตามต่อนะคะ  บุญรักษาเช่นกันค่ะ คุณ  neaq ขอบคุณจริง ๆ ที่ช่วยแนะนำค่ะ  โอกาสหน้าขอแก้ตัวนะคะ   คุณ MESMERIC  ขอบคุณที่ติดตาม   วันนี้คอมเม้นท์ได้ข้อคิดดีจริง ๆ ค่ะ คุณ LittlePinky ขอบคุณค่ะที่แนะนำ   กลัวรุ่ง...ริ่งค่ะ 555   แล้วมาติดตามใหม่นะคะ ด้วยคนนะ   แล้วมาอ่านใหม่น๊ะจ๊ะ  ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 24 มี.ค. 52 22:11:37 ]

ความคิดเห็นที่ 140 ตอนแรกว่า จะ  หันไปรีวิวอาหารก่อน  แต่เห็นคนรอ  เดี๋ยวมาต่องานที่ 3 ดีกว่า   ขอเวลานึกก่อน แต่ว่า  งานที่3 เป็นเรื่องการทำงาน ด้านการสอนอาหาร   การทำสูตรอาหารลงหน้าปกนิตยสารและ  งาม ชิม   ถ้าเขียนลงในห้องนี้จะอ่านกันไหวไหมคะ   มันมีความรู้เกี่ยวกับอาหารด้วยค่ะ    และก็เป็นเรื่องเล่า ในงานคู่กันไป.....มันจะตรงกับห้องไหมคะ   รบกวนปรึกษาหน่อยนะคะ   ถ้าได้  เดี๋ยวเริ่มตอนแรกไปโลดเลยค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 24 มี.ค. 52 22:18:15 ]

ความคิดเห็นที่ 141 เขียนได้ซิครับ ผมว่า การเขียนเล่าประสบการณ์ ต้องให้เครดิต ลุงแอ๊ดแกเลย.... เพราะแกเป็นผู้บุกเบิกโดยแท้.. สาระส่วนใหญ่ของห้องสีลม ก็มาจากประสบการณ์(ชีวิต) ของท่านทั้งหลายเนี่ยแหละ ส่วนเขียนแล้วจะตรงกับห้องไหม ผมว่าก็ลองสอดแทรกแนวคิดทางการตลาดเข้าไปบ้าง ก็จะตรงกับห้องครับ... ส่วนเรืองคอมเมนท์ พอดีเรื่องนี้มันเข้าทางด้านงานถนัดผมครับ.. ความเครียดกับผม อยู่ด้วยกันมาอย่างสันติ เนื่องจากผมทำงานในสายที่มีความเครียดสูง กดดันรอบตัว.. แถมองค์กรและตำแหน่งที่ผมอยู่ในปัจจุบัน.. บางเวลาแทบอยากจะลาออกทุกลมหายใจครับ... บางทีกินไม่ได้นอนไม่หลับ... นึกขึ้นมาก็เริ่มเครียดเลย..  แต่ถึงให้มันเลวร้ายอย่างไร เราก็จะผ่านมันไปได้ทุกครั้งครับ... จากคุณ : MESMERIC - [ 24 มี.ค. 52 23:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 142 ตัวสินค้าไม่ว่าจะเป็นอะไร เช่น เครื่องคอมพิวเตอร์ สบู่ ยาสีฟัน ไม้จิ้มฟัน ยันเรือรบ ก็จะมีวิธีการคิด วิธีการบริหารในกิจการนั้นๆ (รวมไปถึงงานบริการต่างๆ ด้วย) ดังนั้นเมื่อตัวสินค้าคือ อาหาร  เรื่องราวการคิดการบริหารที่เกี่ยวกับธุรกิจนี้ก็มีมากมาย ที่เราไม่รู้และอยากจะรู้ว่าเขาทำอะไรกัน และอย่างไรบ้าง รับรองได้เลยว่าประสบการณ์ชีวิตของคุณ CoffeeBake ต้องมีประโยชน์ให้กับหลายๆ คนแน่นอน รวมทั้งเราด้วย  รออ่านนะคะ :) จากคุณ : moon (wonderchoice) - [ 25 มี.ค. 52 00:12:43 ]

ความคิดเห็นที่ 143 ธุรกิจอาหาร  ยังไงก็ลงห้องสีลมได้ครับ หลายคนก็คงคิดจะขายอาหาร เครื่องดื่ม อยู่เยอะนา จากคุณ : drof - [ 25 มี.ค. 52 00:41:49 ]

ความคิดเห็นที่ 144 วันนี้วันพระ  ไม่โกหก  จริงๆ จากคุณ : drof - [ 25 มี.ค. 52 00:43:57 ]

ความคิดเห็นที่ 145 โอ้ว จบแล้ว มินิมาร์ทที่รัก จากคุณ : saengchot - [ 25 มี.ค. 52 01:20:36 ]

ความคิดเห็นที่ 146 ตั้งใจว่าจะรีบๆ ทำงานส่งลูกค้าให้เสร็จๆ ต้องส่งงานพรุ่งนี้เช้า แต่ดันมาติดอยู่ในกระทู้นี้ และกระทู้ก่อนหน้า ซะได้ เป็นคนอ่านช้า อ่านทุกคำ อ่านทุกคน เริ่มอ่านตั้งแต่ 22.00 มาจบตอน 01.30 โอ้.... อ่านได้ช้าจริงๆ คุณ CoffeeBake รับผิดชอบผมเลย ทำให้ผมส่งงานพรุ่งนี้ไม่ทันแน่ๆ พูดถึงเรื่องอ่านหนังสือช้า เลยนึกถึงเรื่อง  จดหมายจากแม่ ถึงลูก.... ลูกรัก แม่จะเขียนจดหมายนี่ช้า ๆ นะ เพราะแม่รู้ว่าแกน่ะอ่านหนังสือไม่ค่อยเร็ว ตอนนี้พวกเราไม่ได้อยู่ที่บ้านเดิมแล้วนะ พ่อแกเขาอ่านหนังสือพิมพ์เจอ เค้าบอกว่า อุบัติเหตุส่วนใหญ่จะเกิดในบ้านตัวเอง 45 เปอเซนต์ (แม่ก็เขียนไม่ค่อยถูกนักนะ) ดังนั้นพวกเราจึงย้ายบ้านมาเช่าเขาอยู่ไง รอบคอบดีไหมล่ะ แต่แม่ส่งที่อยู่ใหม่ให้แกไม่ได้หรอกนะ ไอ้คนเช่าคนก่อนมันเอาป้ายเลขที่บ้านไปด้วย สงสัยมันคงจะเอาไปติดบ้านหลังใหม่พวกมัน เออ...บ้านนี้มีเครื่องซักผ้าให้ด้วย แต่เครื่องแบบนี้มันเสียอยู่อย่างเดียว สงสัยถังมันรั่วน่ะลูก แม่ใส่น้ำทีไรมันไหลออกทางช่องด้านหลังทุกที ใส่น้ำเท่าไรก็ไม่เคยเต็ม แม่เลยหันมาใช้กะละมังเหมือนเดิม ที่นี่อากาศดีนะลูก ฝนตกแค่อาทิตย์ละสองครั้งเอง ครั้งละสามวันกับครั้งละสี่วัน อ้อ เสื้อแจ๊คเกตที่แกอยากให้แม่ส่งไปให้น่ะ กระดุมมันเป็นเหล็กนะลูก หนักมาก เวลาส่งไปก็จะเสียตังค์เยอะ ดีที่ป้าแกเค้าฉลาด เค้าก็เลาะกระดุมออกหมด ถ้าแกอยากใส่ก็เย็บกระดุมเอาเองนะ แม่เอากระดุมใส่ถุงแนบมาพร้อมกับแจ๊คเก็ตแกแล้ว ... เออ...น้องสาวแกเพิ่งคลอดลูกนะเช้านี่ แม่ยังไม่รู้ว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ดังนั้นแม่เลยบอกไม่ได้ว่าแกจะได้เป็นป้าหรือลุง ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้ว แค่นี้นะ                                    รัก...จากแม่ ป.ล.     แม่กะจะส่งเงินให้แกอยู่พอดี แต่แม่ดันปิดซองจดหมายแล้วน่ะสิ... ลืม... 5555555 ขำโครตๆ แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 52 01:55:39 จากคุณ : อนาวิน - [ 25 มี.ค. 52 01:42:12 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ให้รับผิดชอบเพราะส่งงานไม่ทัน   จะให้รับผิดชอบ  ด๊ายคร่าาา   ไม่ต้องห่วงเรื่องเวลาน๊ะ  จะรอรับงาน ถึง มืด ค่ำ ย่ำ รุ่ง เลย  ไม่ต้องรีบ ๆ  Coffeebake  อยู่ที่เดิมตลอด   อย่างงั้น เอาจดหมาย   จากพ่อถึงลูกไปอ่านบ้างนะคะ     ลูกรัก  พ่อจะเขียนช้า ๆ นะ  เพราะพ่อรู้ว่าแกน่ะอ่านหนังสือเกือบเร็ว ตอนนี้พวกเราไม่ได้อยู่ที่บ้านเดิมแล้วนะ   แม่แกอ่านหนังสือเจอ   เค้าบอกว่า อุบัติเหตุส่วนใหญ่จะเกิดในบ้านและนอกบ้านตัวเอง  50/50 (พ่อก็ไม่ค่อยเข้าใจดอก) ดังนั้น  วัน ๆ พ่อจึงนั่งอยู่ระหว่างประตูบ้านตลอด   ไม่อยู่ในบ้านหรือนอกบ้าน เพื่อความปลอดภัย   ไงล่ะ   พ่อรอบคอบขนาดไหน  เอ็งว่ามั๊ยล่ะ   และเรื่องที่อยู่ใหม่   พ่อก็ส่งให้แกไม่ได้หรอกน๊ะ   เพราะไอ้คนข้างบ้านมันขอยืมป้ายไปใช้ก่อน เออ....บ้านนี้มีเครื่องซักผ้าด้วย   แต่พ่อ  ไม่เคยเปลืองไฟเลย   ใส่เสื้อพร้อม ผงซักฟอกกับน้ำเข้าไป แล้วอุดรูรั่วไว้   เอามือล้วงลงไปซัก  แล้วตักน้ำทิ้ง  เสื้อสะอาดมากเลยลูกรัก  ไงล่ะ  พ่อเอ็ง ฉลาดไหม  เอ็งว่ามั๊ยล่ะ   ที่นี่อากาศดีนะลูก  ฝนตกแค่อาทิตย์ละครั้งเดียวเอง    แต่ครั้งละ 7 วันต่อเนื่องเลย   อ้อ  เสื้อแจ๊คเกตที่แกอยากให้พ่อส่งไปให้แกน่ะ   กระดุมมันเป็นพลาสติกนะลูก  มันเบามาก พ่อเห็นมันเบาจริง ๆ น่ะแหล่ะ  จึงเลาะออกแล้วส่งใส่ซองแยกต่างหากค่าส่งจะได้ถูก   เอ็งเอาเสื้อไปก่อนน๊ะ เดี๋ยวกระดุมจะตามไป   เออน้องสาวแกเพิ่งคลอดลูกนะเมื่อเช้านี้  เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่รู้ละ   แต่พ่อจะถามเอ็งว่า เอ็งรู้มั๊ยว่าใครเป็น  พ่อของหลานเอ็ง  เพราะพ่อกับน้องเอ็งไม่รู้ ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้ว  แค่นี้นะ ปล.ถ้าไม่เข้าใจอะไรในจดหมาย  โทรหาพ่อโดยตรงนะลูกรัก   พ่อรักลูกที่สุดในโลกเลย   จุ๊บ ๆ จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 02:45:18 ]

ความคิดเห็นที่ 148 5555 คิดไปได้เน๊าะ... คนเรา... . แวะเข้ามาบอกว่า... ส่งงานไม่ทันจริงๆ... แงแงแง... ... จากคุณ : อนาวิน - [ 25 มี.ค. 52 09:57:51 ]

ความคิดเห็นที่ 149 ฮ่วย!!!!! ...พ่อ-แม ครอบครัวนี้น่ารักจัง โผล่มาให้กำลังใจเจ้าของกระทู้เน้อ จากคุณ : ด่างดำ - [ 25 มี.ค. 52 10:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 150 ลงชื่อ ชื่นชมครับ จากคุณ : ดาวสุริยะ - [ 25 มี.ค. 52 11:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 151 เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ  ได้ความรู้ดีๆมากมาย นับถือ จขกท ที่ทำงานเพียงหนึ่งปี แต่ประสบการณ์เหมือนคนทำงานมาสิบปี ถ้าได้ลูกน้องแบบนี้ รักตายเลยค่ะ   ยังไงร่างกายเราก็สำคัญกว่าสิ่งอื่นใด เพราะได้มาฟรี ไม่ต้องลงทุนเหมือนสิ่งอื่น ต้องดูแลมากๆค่ะ ขอบคุณจากใจค่ะ จากคุณ : Lilac - [ 25 มี.ค. 52 12:26:28 ]

ความคิดเห็นที่ 152 เดี๋ยวดึก ๆ มาเปิดกระทู้งานที่ 3 นะคะ  ตอนนี้ขอทำงานก่อนค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 13:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 153 นานแล้วที่ไม่ได้เข้ามาอ่านที่ห้องนี้ พอเข้ามาแล้วเจอเรื่องเล่าแบบนี้ก็รู้สึกชอบ  ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ที่หลายคนไม่เคยได้สัมผัส และจะติดตามอ่านต่อไป จากคุณ : นนท์ลิขิต - [ 25 มี.ค. 52 13:51:03 ]

ความคิดเห็นที่ 154 มารอติดตามอ่าน...งานที่สามค่า จากคุณ : ไปตามดวง - [ 25 มี.ค. 52 13:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 155 มารออ่านเหมือนกันครับ จากคุณ : MR.QUE - [ 25 มี.ค. 52 15:28:35 ]

ความคิดเห็นที่ 156 จขกท สุดยอดเลยครับ ^^ จากคุณ : vn, man - [ 25 มี.ค. 52 16:24:44 ]

ความคิดเห็นที่ 157 http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B7666837/B7666837.html งานที่ 3เริ่มแล้วค่ะ  ตามมานะคะ  ขอบคุณทุกคนที่แวะอ่านกระทู้นี้ค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 20:39:40 ]

ความคิดเห็นที่ 158 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ครับ :) จากคุณ : close2heaven - [ 26 มี.ค. 52 01:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 159 ขำคห.17 ค่ะ เพราะเคยเจอกับตัวเอง กำลังเลือกน้ำผลไม้อยู่ มีมือๆหนึ่งยื่นน้ำผลไม้อีกยี่ห้อหนึ่งให้แล้วพูดว่า ยี่ห้อนี้กำลังลดราคาครับ จากคุณ : a pinky pig - [ 26 มี.ค. 52 10:52:34 ]

ความคิดเห็นที่ 160 เพิ่งเข้าอ่าน  ได้ความรู้ดีค่ะ  ชอบมากค่ะ พอดีหลานชายกำลังอยากเปิดมินิมาร์ทอยู่พอดี เลยแนะนำหลานให้เข้าอ่าน เดี๋ยวตามไปอ่านตอนที่3 จากคุณ : saimai77 - [ 26 มี.ค. 52 20:26:25 ]

ความคิดเห็นที่ 161 อ่านจบแล้วครับ ชอบๆ เดี๋ยวจะตามอ่านงานต่อไปนะครับ จากคุณ : mahtuanunG - [ 29 มี.ค. 52 11:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 162 วันนี้หยุดพักและมีเนตใช้ เลยได้อ่านจนจบ ปีเดียวคุณทำได้มากมายขนาดนี้ น่าภูมิใจจริงๆ เขียนได้ดีมองเห็นภาพตาม เขียนเสร็จคงเหนื่อยสิค่ะ ผ่านมาตั้งสิบปียังจำรายละเอียดได้มากขนาดนี้ ความจำดีไม่น่าเป็นไมเกรนน่ะ ดื่มนำ้ผักสดเยอะๆ อาจช่วยได้ เราก็อยากเขียนบ้างแต่เวลาที่คิดย้อนกลับไป มันมีทั้งสุขและทุกข์ เรื่องเลวร้ายมักย้อนกลับมาหลอนเราได้อีก เป็นไมเกรนเหมือนกัน เราพยายามลืมเรื่องที่โดนโกง โดนแกล้ง และพูดให้ร้ายลับหลัง ทำให้เขียนไม่ได้มาก เราต่างกับคุณ ตรงที่ เราไม่มีหัวหน้าชี้แนะและสอนงาน ทุกอย่างเราคิดเอง ลองผิดลองถูกเอง เราจึงมักได้รับบทเรียนราคาแพงพร้อมนำ้ตา อยู่เสมอๆ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกะทู้ดีๆ ได้ความรู้เพิ่มมาเยอะเลยค่ะ จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ หายเหนื่อยแล้วมาเขียนอีกนะคะ จากคุณ : McMullence - [ 29 มี.ค. 52 14:23:44 ]

ความคิดเห็นที่ 163 กระทู้สาระดีจริงๆ มาเก็บเข้าคลังกระทู้เก่าไว้เรียบร้อยแล้ว จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร - [ 29 มี.ค. 52 16:52:08 ]

ความคิดเห็นที่ 164 รักจขกทนะจุ๊บๆ อย่าเขียนมากเดี๋ยวไมเกรนขึ้น จากคุณ : harvardวิทยาคม - [ 29 มี.ค. 52 23:29:31 ]

ความคิดเห็นที่ 165 กระทู้นี้ สุดยอดมีสาระมากๆเลยครับ  ผมเคยฝึกงานอยู่ที่แห่งนี้มา ก็พอจะรุ้ระบบงานบ้าง อ่านแล้วสนุกมากครับ จากคุณ : topten123 - [ 30 มี.ค. 52 00:38:32 ]