ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากผ่านงานมาอย่างบักโกรก    ฉันเริ่มคิดถึงชีวิตตัวเอง   เรียนมาทางด้านคหกรรม แล้วไหนล่ะ งานไหนบ้างที่เกี่ยวข้องตั้งแต่จบมา   ว่าแล้วก็เริ่มมองหางานเกี่ยวกับคหกรรมศาสตร์  จนมาเจองานที่หัวใจ เรียกร้อง   รับสมัครอาจารย์สอนอาหารสถาบัน..จุดจุด  เอกชนแห่งหนึ่ง  มีดีกรีขึ้นตรงกับกระทรวง ศึกษาธิการ  สังกัดกรมอาชีวะศึกษา หน่วยงานการศึกษาเอกชน สัมภาษณ์เสร็จสรรพ   บริษัทตกปากรับคำพรุ่งนี้มารับฟังเงินเดือน  (บริษัทเมืองไทยอย่างนี้ตลอด  เริ่มรับ แล้วถึงคุยเรื่องของเงินเดือน)  คุยก่อน ถามก่อนก็กลายเป็นเห็นแก่เงินหรือผิดระเบียบแบบแผนที่ไทยแท้ แต่โบราณปฎิบัติกันมา จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 20:42:00 ]

ความคิดเห็นที่ 2 วันนั้นพอรับฟังเงินเดือนจากท่านผู้อำนวยการใหญ่   ที่มีชื่อเสียงในวงการอาหาร เสร็จ ฉันก็เกือบเก้าอี้ล้มหงายตึง    ผลออกมาน้อยกว่าที่มินิมาร์ทเดิมกว่าครึ่ง.... ตึง ตะลึง ตึ๊ง ตึง  ตั้งตัวแทบไม่ทัน     ตกปากรับคำว่าจะทำก่อนคุยเรื่องเงินเดือนไปแล้ว   กลับบ้านมาปรึกษาที่บ้าน    โอ้โห  น้อยกว่าครึ่งเลยเหรอ   ..อืม กว่าครึ่งเลย ทุกคนให้ตัดสินใจเองไม่เคยมาก้าวก่าย    ในบ้านไม่มีใครเดือดร้อนเรื่องเงินทอง     เพราะทุกคนกระเป๋าหนักกว่าฉันอยู่แล้ว   เรื่องเงินจึงไม่ใช่ปัญหา  ตัดสินใจเริ่มวางแผน ชีวิตชั่วครู่ว่าหากเริ่มงานนี้แล้ว    อนาคตจะไปทางไหน    ยังคิดไม่ออกหรอกถึงอนาคต   แต่คิดได้อย่างหนึ่ง จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 20:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สิ่งนี้น่าจะเป็นจุดเริ่มต้น  และ ประสบการณ์จากงานนี้น่าจะเป็น  reference  ของฉัน ในภายภาคหน้าได้เป็นอย่างดี   ฉะนั้นเรื่องเงินพับไว้เลย    เอาละลุย  ฮุย เล ฮุย    (จุดเริ่มที่ทำงานโดยต้องการประสบการณ์มากกว่าเงิน)   เพราะประสบการณ์สายบริหารมีแล้ว  รอเพิ่มประสบการณ์สายตรงก็ครบวงจร จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 21:06:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ติดตามอยู่ครับ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 25 มี.ค. 52 21:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาติดตามเหมือนกันค่ะ อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ จากคุณ : Lilac - [ 25 มี.ค. 52 21:54:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เริ่มการเรียนการสอน    ท่านผู้อำนวยการให้เริ่มการสอนจากการเป็นผู้ช่วยของอาจารย์ประจำก่อน   เพื่อฝึก ให้เกิดทักษะ   ความรู้ และความชำนาญ    ตามหลักสูตรที่สถาบันกำหนดขึ้นมา    ในเรื่องของทฤษฎีอาหาร ที่ร่ำเรียนมาค่อนข้างช่วยได้มากมาย    ในการอธิบายถึงสาเหตุและที่มาที่ไปเชิงวิทยาศาสตร์ว่าทำไม   จึงเป็น เช่นนี้  เกิดปฎิกริยานี้เพราะอะไร เวลามีการเรียนการสอนในแต่ละครั้ง    นักเรียนชอบมาถามฉันมากกว่าอาจารย์ผู้สอนหลัก   ฉันเริ่มรู้สึกเกรงใจ บางทีก็ไม่ตอบนักเรียนขึ้นมาเฉย ๆ  ตาก็แอบชำเลืองมองว่า    อาจารย์จะโกรธฉันหรือเปล่า   เป็นเช่นนี้มาเรื่อย จนเริ่มรู้สึกอึดอัด จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 22:08:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แต่เหตุการณ์ในแต่ละครั้งไม่ได้รอดพ้นจากสายตาของ ผอ  ท่านชอบมายืนแอบฟัง อยู่หลังผนังห้องด้านนอกห้องเรียนที่สามารถได้ยินเสียงการเรียนการสอนจากด้านในได้   ต่อมาจึงจัดการสอนให้ฉันแยกออกมา   และทดสอบความรู้ความสามารถเพื่อให้ผ่าน เกณฑ์การสอน สวัสดีคุณ เด็กท้ายรถ คุณ Lilac  รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะคะ สวัสดีคุณไฟลามทุ่งด้วยค่ะ มาคนแรกเลย จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 22:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผลออกมา  ผ่าน     ฉันถ่อมตัวว่ายังไม่มี    ประสบการณ์งานสอนเท่าไหร่     ผอ.บอก คุณเป็นคนอมภูมิ .ผมเห็นคุณตอกไข่ทำเบเกอรี่โดยใช้มือเดียว แล้วไข่แดงไม่แตก   ผมว่าคุณต้องมีประสบการณ์แน่ ๆ   ..ฉันเกาหัว แกร็กๆ ไปถึงโน่นเลยหรือ แค่ตอกไข่มือเดียวนี่น๊ะ..หุหุ   ฉันเห็นแม่ค้าขายอาหารตามสั่ง    ตอกมือเดียว บ่อยไป จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 22:20:03 ]

ความคิดเห็นที่ 9 และก็มาถึงวันที่บินเดี่ยว    ฉันถูกแยกมาสอนคนเดียวต่างหาก   หลักสูตร ที่สอน คือ รายการอาหารไทยและขนมไทย   จำนวน 40 สูตร ด้วยระยะ เวลาเรียน 12 วัน   จำได้ว่าวันนั้นตื่นเต้นมาก  ถึงมากที่สุด  เพราะนักเรียนในห้องเป็นผู้สูงวัยวุฒิ ทั้งนั้น   เรียกว่าฉันเป็นเด็กที่สุดในห้องเรียนวันนั้นเลย การเรียนการสอนในแต่ละวันผ่านไปด้วยดี  นักเรียนน่ารักมาก   กระตือรือร้นใน การเรียนรู้  ส่วนฉันก็ปล่อยเคล็ดทั้งลับและไม่ลับที่รับมาจากการปลูกฝังของ ผอ . อีกที  รวมถึงประสบการณ์แต่เล็กแต่น้อย   ที่เก็บหอมรอมริบจากครอบครัวที่ ประกอบธุรกิจเกี่ยวกับอาหาร    ไปสู่นักเรียนจนหมด   การเรียนการสอนผ่านไปเรื่อยๆ หลักสูตรแล้วหลักสูตรเล่า จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 22:30:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 พอเริ่มมีความชำนาญขึ้น   ตำราที่แจกจ่ายนักเรียนจำนวน   40 สูตร  และสูตรอื่น ที่ต้องรับผิดชอบ  ฉันก็สามารถจำได้ทุกตัวอักษร   ฉันเป็นคนเดียวในสถาบันที่ไม่ใช้ ตำราสอน    ไม่จดสูตรใส่โน๊ตใด ๆ ทั้งสิ้น   แต่จำไว้ในสมองล้วน ๆ จากคุณ : CoffeeBake - [ 25 มี.ค. 52 22:32:00 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ้าว   ทักคนดู งี้ก็ปาดได้นี่เน๊อะ จขกท ส่วนใหญ่ ปาดไม่ว่า อย่าพาออกทะเล บางท่านไม่ชอบ     ก็มี    แต่จะบอกที่หน้าแรกไว้เลย  กรุณาให้จบก่อน มักเจอที่รัชดา  พวกกระทู้ทดสอบรถยนต์ จากคุณ : ไฟลามทุ่ง - [ 25 มี.ค. 52 22:49:31 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามาอ่านอีกแล้ว เข้าเค้าชอบทำอาหารเหมือนกันครับ   สงสัย เลย์ทิ้งไว้ตั้งนานทำไมยังกรอบอยู่ เข้าไปหาคำตอบที่โรงงานเลยยังไม่ถึง อยู่แค่ห้องเย็น ที่อุณหภูมิต่ำ แต่ความชื้นสูงมาก มันจึงสดอยู่ได้ ผิวเปลือกไม่แห้ง   แค่นี้ครับ จากคุณ : แต้มขาว - [ 25 มี.ค. 52 23:21:29 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาติดตามครับ จากคุณ : Lazy Genius - [ 25 มี.ค. 52 23:30:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ฮือ ฮือ   ซื้อกินตลอดเลยอ่ะ ขาดคนทำให้กินครับ จากคุณ : drof - [ 25 มี.ค. 52 23:57:35 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รอติดตามอยู่จ้า... จากคุณ : ส้ม (มะนาวสีส้ม) - [ 26 มี.ค. 52 00:13:13 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ****คุณไฟล่ามทุ่ง   ห้องนี้สบาย ๆ ค่ะ  เครียดงานมาเยอะละ   อ่านกระทู้รีแลกซ์นะคะ ****คุณแต้มขาว     มีความรู้อะไรมาแจม   บอกเล่ากันบ้างเน้อ   อันนั้นเป็นเทคโนโลยีอาหารเลยค่ะ        เคยเลือกเรียนวิชานึง  แต่ไม่ไหวคะ   ทฤษฎีเชิงอุตสาหกรรมเกินไม่ชอบ   แวะมาบ่อย ๆ นะคะ ****สวัสดียามค่ำคืนค่ะ คุณ Lazy Genius   ****666 โฮะโฮะโฮะ  ขำคุณdrof   อย่าเศร้าไป  เดี๋ยวหาคนทำให้กินในกระทู้นี้ให้  เอาไหม .....ขอบคุณที่        มาทักทายกัน ****ขอบคุณ wonderchoice  คุณ Dreams Catcher    ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ***พอดีเลย  สวัสดีคุณ ส้ม (มะนาวสีส้มค่ะ ) อ่านทู้นี้แล้วต้องมีกาแฟข้าง ๆ นะคะ   ...ง่วงอ่ะ คืนนี้จะพยายามร่ายยาว ๆ เลยจะได้รีบจบ   คนเขียนเองยังอ่านแล้วยังรู้สึกง่วงนอนเลย   555   ช่วงนี้เหมือนช่วงพักผ่อนชีวิตจริง ๆ    แต่ไม่รู้จะจบลงหรือเปล่า  ลองดูน๊ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 00:17:30 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นที่น่าสังเกตุว่า    คนที่มาเรียนหลักสูตรระยะยาวนี้ส่วนมากเตรียมตัวไปผจญโชค ที่ต่างประเทศอยากมีประกาศนียบัตรสักใบเกี่ยวกับวิชาชีพเพื่อติดตัวไว้    วันหนึ่ง อาจได้ใช้แต่    บางคนก็มีร้านอาหารอยู่แล้ว    จากการสอบถามต้องการเรียนเพื่อ บริหารงานได้อย่างต่อเนื่อง   หรือต้องการเคล็ดลับแบบโบร้านโบราณ แต่ละร้านต่างมีพ่อครัวแม่ครัวอยู่แล้ว    แต่หากวันหนึ่งวันใด    มือหลักป่วย ลา หรือมีอันต้องออก    เจ้าของร้านนี่แหล่ะที่ต้องฝึกฝนตัวเองให้มีความรู้ไว้บ้าง     กุ๊กบางคนจ้างมา   ไม่ให้สูตรใครเลยก็มี  เจ้าของร้านจะหวังพึ่งหรือยืมจมูกคนอื่นหายใจตลอด คงไม่ได้    เหล่านี้เป็นการพูดคุยกับเจ้าของร้านอาหารทั้งต่างแดนและในประเทศเรา จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 00:35:53 ]

ความคิดเห็นที่ 18 วันหนึ่งมีนักเรียนจากภาคเหนือเป็นเจ้าของรีสอร์ทใหญ่โต   เป็นญาติกับรัฐมนตรีท่านหนึ่ง   พอเริ่มทำการสอนก็จ้องมองฉันตลอดเวลา และเริ่มตั้งคำถามระหว่างสอนอยู่เรื่อย  ...อาจารย์ครับกะทิถ้าไม่คั้นเอง   เวลาไปซื้อที่ตลาด เค้าคั้นรวมกันมา    เราจะรู้ได้อย่างไรว่าไหนหัวไหนหางกะทิ   ...ก็ให้แม่ค้าแยกให้ค่ะ   เวลาซื้อต้องการหัวมากน้อยเท่าไหร่ก็บอกให้แม่ค้าแยกตามปริมาณที่เราต้องการก่อนคั้น  ...ยังรุกถามต่อ  แล้วถ้าไม่แยกให้ล่ะครับ... ความมันและความเข้มข้นของกะทิจะลอยอยู่ข้างบนค่ะ   นี่แหละที่เรียกว่าหัวกะทิ   ใช้เท่าไหร่ช้อนหน้าออกเท่าที่ใช้ได้เลยค่ะ    ... จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 00:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถามต่อ พริกแกงเขียวหวานนี่ถ้าไม่ใส่ใบผักชีให้น้ำพริกแกงมีสีเขียว    ใส่สีแทนได้ไหมครับ   ถ้าไม่ได้ใช้อะไรแทนครับ  .....แกงเขียวหวานปกติจะมีสีเขียวจากพริกแล้วต้องปั่นใบผักชีเข้าไปด้วย ถ้า    สูตรโบราณเค้าใช้ใบพริกใส่แทนค่ะ  ... ยังยัง  คำถามยังมีต่อ     จนนักเรียนคนอื่นเริ่มสงสัยว่าทำไมถามมากจัง      แล้วน้ำเชื่อมที่ทำทองหยิบ ทองหยอดฝอยทอง  จะรู้ได้อย่างไรว่าความเข้มข้นใช้ได้แล้ว    หากเราไม่มีเครื่องมือวัด   คำถามนี้ฉันเก็บ ไว้วันสุดท้ายในหลักสูตรเลย   เพราะวันนั้นมีการสอนขนม 3 ชนิดนี้ ฉันบอกนักเรียนวันนี้ไม่ต้องถามนะคะ จะสาธิตให้ดูเลย นำแก้วน้ำมา 1 แก้วหยดน้ำเชื่อมลงไปเป็นสาย  หากน้ำเชื่อม  เป็นหยดน้ำ ก่อนจมลงก้นแก้ว  น้ำเชื่อมนี้ เหมาะสำหรับทำทองหยิบนะคะ    หากหยดลงไปเป็นสายก่อนจมลงก้นแก้วใช้ทำเม็ดขนุนค่ะ    สุดท้ายทำ ฝอยทองหากหยดน้ำเชื่อมลงไปเป็นสายแต่แตกสลายก่อนถึงก้นแก้ว    น้ำเชื่อมนี้เหมาะทำฝอยทองค่ะ    .. และแถมให้อีกแม้ไม่ถาม    ทำขนมไทยเวลาตอกไข่ให้เหลือไข่ขาวไว้ในเปลือกไข่เยอะหน่อยอย่าเทหมด   เวลาทำน้ำเชื่อมใส่ลงไปเชื่อมด้วย ไข่ที่เหลือเรียกว่าไข่น้ำค้างจะทำให้น้ำเชื่อมเงามัน    ดูดสิ่งสกปรกออก    คุณนักเรียนยิ้มดีใจมาก      นี่เป็นคอร์สพิเศษจริง ๆ ที่นักเรียนถามเยอะมาก    แต่ฉันก็มีความสุขที่จะตอบ แต่นักเรียนบางคนก็หงุดหงิดกับการถามมาก ๆ  ของนักเรียนท่านอื่นเหมือนกัน    นานาจิตตัง จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 01:21:05 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ยังไม่นอนอีกหรือครับ ตามอ่านมาตั้งแต่กระทู้งานแรก จนที่กระทู้นี้ ก็ 3 กระทู้แล้ว Take Care จ้า... :) จากคุณ : close2heaven - [ 26 มี.ค. 52 01:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตามอ่านครับ สู้ๆ  ^___^ จากคุณ : evil_woman - [ 26 มี.ค. 52 02:55:04 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อืม เทคนิคที่ไม่เคยรู้ ขอบคุณครับ จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 26 มี.ค. 52 05:45:03 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ยังตามอ่านเรื่อยๆ นะครับ ผมชอบทำอาหารและอยากมีธุรกิจด้านอาหารมากครับ จากคุณ : อภิมหาชาตบุตร - [ 26 มี.ค. 52 07:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตามมารายงานตัวครับผม จากคุณ : MR.QUE - [ 26 มี.ค. 52 07:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ลงชื่อตามอ่าน และ vote ครับ จากคุณ : จินหยง - [ 26 มี.ค. 52 08:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG - [ 26 มี.ค. 52 09:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 27 .....ตามอ่านตั้งแต่ใน blog สนุกดีครับ ขอเสนอความเห็นหน่อย  ว่าเรื่่อง วัตถุดิบขนาดนี้  น่าจะเขียนเรื่องได้ยาวกว่านี้นะ ขยี้มุก และเพิ่มรายละเอียดของเรื่องได้อีก เอ่อ...แต่ลืมไป ห้องสีลมนี่นา ไม่ใช่ห้องสมุด แหะๆ จากคุณ : จินหยง - [ 26 มี.ค. 52 09:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แวะมาตามอ่าน จากคุณ : คิดบวก - [ 26 มี.ค. 52 09:44:37 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตามมาอ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : kanchan_ne - [ 26 มี.ค. 52 10:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มาลงชื่อคั่นไว้ก่อน จากตำรวจตรวจมินิมาร์ท มาเป็นยามเฝ้ากะทะไปซะแล้วคุณ คอฟฟี่เบรก  ^___^ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 52 15:48:44 จากคุณ : BiGTeDDy - [ 26 มี.ค. 52 10:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นอาชีพในฝันเลยล่ะค่ะ ไหนๆ ก็ไม่มีโอกาสได้ทำ และ ความสามารถ ก็มิถึง เลยขอมาแอบอ่าน แล้วกันค่ะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ สำหรับเนื้อหาเรื่องนี้ จะติดตามต่อๆ ไปนะคะ ^_^ จากคุณ : Dreams Catcher - [ 26 มี.ค. 52 11:07:02 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แอบอ่านครับ...ลงชื่อเป็นกำลังใจ.... จากคุณ : HEN-MAN - [ 26 มี.ค. 52 11:58:11 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เมื่อคืนกะว่าจะรีบเขียนให้จบให้ได้  แล้วกลัวว่าถ้างานยุ่งเดี๋ยวไม่ได้มาเขียนอีก  รีบใหญ่เลย เลยออกมาขาด ๆ เกิน ๆ   เดี๋ยวขอทำงานก่อนนะคะ   ขอบคุณเพื่อนที่หลังไมค์ทุก ๆ ท่านจากใจจริง ๆ เลยค่ะ  ที่มาทักทายกัน  พูดคุย แนะนำ สิ่งต่าง ๆ ที่ไม่รู้อีกมากมาย   ขอทักทายก่อนนะคะ     สวัสดีค่ะ  คุณ   evil_wman    คุณ  เด็กท้ายรถ   คุณ อภิมหาชาตบุตร คุณ MR.QUE คุณจินหยง   คุณ D_YONG  คุณ คิดบวก  คุณ  kanchan_ne คุณ BiGTeDDy   คุณ  Dreams Catcher  คุณ อนาวิน คุณ Kanchan_ne คุณ HEN-MAN ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน  มาให้กำลังใจ จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 12:19:07 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เกาะขอบรอ ร้อ รอ กิ๊ฟสุดท้าย เอาไปเลยจ้า จากคุณ : Ere - [ 26 มี.ค. 52 12:25:49 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มาค้างเติ่งไว้หน่อยก่อนไปค่ะ  เกี่ยวกับนักเรียนคนนี้ที่ถามเยอะ ๆ  น่ะค่ะ ระหว่างสอน    นักเรียนคนอื่นเริ่มมากระซิบ     ...ไม่ชอบเลยอ่ะค่ะ ทำไมถามถี่ขนาดนั้น   แล้วทำท่าสนใจอาจารย์ออกนอกหน้าเลย   สาวสวยรายหนึ่งโพล่งออกมาตรง ๆ   "ทำน่าเกลียด"   ฉันอ้าปากค้าง ทำตาโต   เออ....เดี้ยนหมายถึง ปู้จายนายนั่นน่ะ  ไม่ใช่อาจารย์นะคะ   ถามไปมา   เจ้าตัวบอก  เป็นผู้ชายถามอะไรกันเยอะแยะ    ฉันได้แต่แอบยิ้ม แล้วพูดกลับไปเบา ๆ เชฟใหญ่ทั่วโลกก็ผู้ชายเกือบทั้งนั้นเลยนะคะ เป็นเรื่อง ปกติที่จะสนใจอาหารค่ะ   เธอกับผองเพื่อนก็ยังค้อนเป็นระยะ ๆ  ฉันจึงต้องหันมาใส่ใจเธอเป็นพิเศษ เพื่อกันเรื่องบาดหมาง สวัสดีค่ะคุณ  Ere  กิ๊ฟท์สุดท้ายแฟนหล่อใช่ไหมคะ   แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 52 12:38:17 จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 12:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตามมาอ่านตลอดครับ ตอนแรกแอบอ่าน เลยรีบมาลงชื่อเข้าคอร์สก่อนเดี๋ยวที่นั่งเต็ม จากคุณ : merchant - [ 26 มี.ค. 52 12:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ก่อนจบคอร์สนักเรียนท่านนี้ขอนัดฉันทานกาแฟนอกรอบค่ะ บอกว่ามีธุระจะคุยด้วย   โหย  จีบฉันรึปล่าวเนี่ย   คิดไปโน่น...พอมาถึงได้เริ่มคุย...จีบจริง ๆ ค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 12:41:02 ]

ความคิดเห็นที่ 38 มาติดตามค่ะ  งานที่ผ่านมาดูโหดมากๆเลย  แต่อ่านแล้วได้อะไรเยอะเชียวค่ะ ป.ล.ยังไม่ได้อ่านกระทู้นี้  มาเม้นท์ก่อน  เดี๋ยวหมดเวลาเที่ยงเนตตัดค่ะ ^^ จากคุณ : _toon_ - [ 26 มี.ค. 52 12:49:59 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สวัสดีค่ะคุณ  merchant  มา ๆ นั่งหน้าเลยค่ะ  จองที่ไว้ให้   คุณจินหยง  ขอบคุณค่ะที่ตามไปอ่านถึงในบล็อก  ขำขยี้มุก 555  ห้องนี้เป็นห้องคนทำงานค่ะ   เขียนออกมานิยายจ๋าไม่ได้อ่ะ แล้วเขียนไม่เป็นด้วยค่ะ  เลยเล่าแบบเรื่องเล่า  และก็รีบเขียน รีบจบค่ะ   บางรายละเอียดคงใส่ได้ไม่หมดต้องตัด ๆ ไปบ้าง   ถ้ามีเรื่องที่มีประโยชน์จากการทำงานก็ดึงมามากหน่อย   แต่ก็ แฝงเรื่องจับฉ่ายไว้บ้างเพราะเดี๋ยวเครียดเกินค่ะ    แล้วตามอ่านอีกนะคะ ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 12:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านมาเรื่อย อืม......งานที่3ก็มีพระเอกโผล่มาแล้ว55 จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 26 มี.ค. 52 12:52:59 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตามมาอ่านเพลินจนลืมเรื่องงานเลยครับ ดีที่เบรคไว้ตรงนี้ก่อน ไปทำงานก่อนเดี๋ยวค่อยแวะมาอ่านไหม่ กำลังสนุกเชียว จากคุณ : นนท์ลิขิต - [ 26 มี.ค. 52 13:24:17 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ลุ้น ๆ ติดตามอย่างจดจ่อค่ะ :) จากคุณ : ป อ น ด์ จ้ ๅ - [ 26 มี.ค. 52 14:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 43 มาเข้าคอร์สเรียนด้วยคนค่ะคุณครู จากคุณ : ไปตามดวง - [ 26 มี.ค. 52 14:35:37 ]

ความคิดเห็นที่ 44 อิ อิ ทิ้งช่วงตอนเปิดตัวพระเอก พอดีเลย จากคุณ : จินหยง (จินหยง) - [ 26 มี.ค. 52 15:01:34 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตามมาอ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : หนอนกลม - [ 26 มี.ค. 52 15:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 46 พระเอก โผล่มาแย้ว พอเล่าถึงเรื่องอาหาร ก็เลยนึกถึงเพื่อนคณะอาหาร สมัยเรียนไปmeeting กับออกค่ายด้วยกันอย่างบ่อย จากคุณ : BEETONG - [ 26 มี.ค. 52 15:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เรื่องราวน่าสนใจ ถ่ายทอดได้ดีค่ะ อ่านกระทู้แรกเรื่องมินิมาร์ท ตาลาย แต่ก็อ่านจนจบ เพราะเรื่องราวน่าติดตาม ตอนนี้เจ้าของกระทูเว้นวรรคตอนให้สั้นลง อ่านสบายขึ้นค่ะ ชื่นชมและขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์กันนะคะ จากคุณ : ตากลม ผมบาง - [ 26 มี.ค. 52 15:27:39 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สอนอยู่ไหนอ่ะ อยากไปเรียนบ้างจัง อิอิ จากคุณ : Bkim - [ 26 มี.ค. 52 15:40:57 ]

ความคิดเห็นที่ 49   ลบแล้วคร้บ เพื่อความเหมาะสม . แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 12:51:56 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 52 17:15:46 จากคุณ : จินหยง - [ 26 มี.ค. 52 17:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 50 อึมม์ม์ม์     แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 13:04:33 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 52 18:57:52 จากคุณ : drof - [ 26 มี.ค. 52 17:39:37 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ลบดีกว่า เดี๋ยวออกทะเล ขออภัย แหะๆ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 52 21:05:40 จากคุณ : จินหยง - [ 26 มี.ค. 52 17:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณ คุณ เด็กท้ายรถ   คุณ นนท์ลิขิต คุณ ปอนด์จ้า (ลุ้น ๆ ค่ะ)   คุณ ไปตามดวง คุณจินหยง      โห 40กว่าเลยเหรอ....เกินไป เกินไป  กลายเป็นกระทู้ทายอายุไปละ                         ถ้าบอกซัก 70 นี่จะเลิกแซวไหมนี่ ถ้าตามอ่านแต่แรกจะเห็นว่านี่เป็นเรื่อง                         เล่าที่ผ่านมาแต่อดีตถึงปัจจุบันนะคะ   ตอนจบจะมีบทสรุปให้ค่ะ                          ขอบคุณที่ติดตามค่ะ   สวัสดีค่ะ คุณ หนอนกลม คุณ beetong    คุณ ตากลม ผมบาง คุณ Bkim   ขอบคุณ คุณlinly_ja, คุณไชโย...โลกนี้ยังดีอยู่  ที่เข้ามาอ่านค่ะ                             มาต่ออีกหน่อย  ก่อนออกอ่าว จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 17:58:57 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ไม่ได้จีบไปเป็นแฟนแต่จีบไปเป็นแรงงาน 555   หนุ่มใหญ่ต่อหน้าฉันบอกตามตรงเลยว่าเป็นเจ้าของรีสอร์ท ที่ภาคเหนือและร้านอาหาร   ไม่ได้พูดเปล่า  นำภาพรีสอร์ท ที่ลงในนิตยสารเกี่ยวกับสวนที่ลงรีสอร์ทตัวเองมาโชว์ ที่ผมถามมาก ๆ ก็บอกตรง ๆ อีกเหมือนกัน    "ผมลองวิชาคุณ "   ผมลองกับอาจารย์ท่านอื่นแล้วไม่ผ่านเกณฑ์ผม  เอ่อค่ะ....แล้ว มีอะไรให้ช่วยหรือคะ... ผมอยากจ้างให้ช่วยดูแลร้านอาหารผมที่รีสอร์ทครับ..เป็นรีสอร์ ค่อนข้างใหญ่และหรูอยู่ในตัวเมือง...ขอโทษจริง ๆ ฉันรักงานสอนค่ะ   ตอนนี้คงยังไม่อยากลาออกไปไหน  ..คุยไปมาปรากฎว่าไม่ได้ ต้องการให้ลาออก  แต่ให้ช่วยไปตรวจ  ชิมและคิดสูตรอาหารหรือ ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอาหารในรีสอร์ทให้ที   โดยออกค่าใช้จ่ายในการเดินทางให้พร้อมค่าแรงแยกต่างหาก 2 เดือน ต่อครั้ง จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 18:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 54 คุยเรื่องค่าจ้างเสร็จ  โอ้โห...ให้ใกล้เคียงกับเงินเดือนฉันเลยเอาไงดี   ... ขอกลับไปคิดก่อน ..กลับไปนอนคิด  .เปลี่ยนใจดีกว่า บอกขอบคุณลูกศิษย์ไป  พร้อมให้คำแนะนำว่ามีอะไรให้มาปรึกษา ได้ตลอด    ยินดีช่วยหากไม่เหลือบ่ากว่าแรงโดยไม่มีค่าจ้าง   แต่คงไม่เดินทางไปที่รีสอร์ทคุณเพราะค่อนข้างไกลบางทีต้องมี งานสอนอื่น ๆ เข้ามาในวันหยุดอีก   เป็นอันปฎิเสธโอกาสดี ๆ ไป นึกในใจว่าถ้าไม่ได้สังกัดการทำงานที่ไหนก็คงตกปากรับคำไปแล้ว สวัสดีค่ะ คุณ NuyPond จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 18:17:24 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ในคอร์สเรียนแต่ละรุ่นจะมีนักเรียนที่เป็นเจ้าของร้านอาหาร ในต่างแดนมากมาย   เพื่อมาเรียนเอาใบประกาศนียบัตรประกอบความน่าเชื่อถือ ในการเปิดร้านของตนเอง    รุ่นนี้ก็เช่นกัน   หลังจบครอร์ส นักเรียนที่เป็นเจ้าของร้านอาหารที่ประเทศออสเตรเลียชวนเชิญ ให้ไปทำงานด้วยที่ร้านอาหารต่างแดน จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 18:20:15 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ฉันนำเรื่องเข้าปรึกษาสถาบัน     และได้รับคำแนะนำว่าทางนี้ไม่มี ปัญหา  แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าวันนี้คุณเป็นอาจารย์     นักเรียนจะ เคารพคุณมาก หากเมื่อเปลี่ยนสถานะคุณเป็นลูกจ้าง    และนักเรียน เริ่มควบคุมกดดันมากขึ้นในเรื่องของการทำงาน    ซึ่งเป็น กฎธรรมชาติของนายจ้าง     คุณจะยังรับได้ไหม . จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 18:29:36 ]

ความคิดเห็นที่ 57 กระทู้นี้คนอ่านเยอะดี ขอรบกวนคุณCoffeeBake ฝากกระทู้ทำบุญหน่อยได้มั้ยคะ วันนี้ 26 มี.ค. วันเดียว 1 click จาก1 IP address บริจาค 50 สตางค์(ช่วยเด็กค่ะ) http://www.pantip.com/cafe/woman/topic/Q7669526/Q7669526.html#19 นะคะคุณCoffeeBake  จะได้ยิ่งสวย ยิ่งรวย ยิ่งเก่ง มากขึ้นๆทุกวันนะ นะ จากคุณ : mogwai - [ 26 มี.ค. 52 18:30:35 ]

ความคิดเห็นที่ 58 แว่บไปอ่านกระทู้คุณเนื้อคู่มา  เห็นพอดีคลิ้กจากเว็บคุณเนื้อคู่แล้วค่ะ กลับมาต่อ    เจอเหมือนกันเลย  ใครยังไม่ได้คลิกช่วยกันนะคะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 18:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 59 แง   ไม่ยอมทักผมอ่ะ จขกท จากคุณ : drof - [ 26 มี.ค. 52 18:43:06 ]

ความคิดเห็นที่ 60 555 ขำคุณ drof    มาทักแล้วค่ะ สวัสดีค่ะ  ขอบคุณที่ติดตาม   หูตาฝ้าฟาง 70แล้ว  อาจมองข้ามไปบ้าง   ขอโทษจริง ๆ 555 (เช็คหลังไมค์ด้วยค่ะ) จากคุณ : CoffeeBake - [ 26 มี.ค. 52 18:51:12 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ถ้าได้เป็น ที่ปรึกษาพิเศษด้านอาหาร ให้กับรีสอร์ท โรงแรม ร้านอาหาร รับงานหลายๆที่ ไม่ทับอาณาเขตกัน ชีวิตการงานคงจะมันน่าดู   เอ่อ  วงการนี้เค้ามียศมีขั้น แบบยูโดสายดำ สายน้ำตาล  ทำนองนี้หรือเปล่าครับ จากคุณ : drof - [ 26 มี.ค. 52 19:58:54 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อืม น่าทายอายุคุณCoffeeBake จริงๆ ประสบการณ์ขนาดนี้คิดเป็นเวลาชั่วโมงบินคงสูงน่าดู มาร่วมชื่นชม ขอบคุณที่บอกเล่าเรื่องราวต่างๆครับ จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 26 มี.ค. 52 20:03:59 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เข้ามาติดตามครับ... แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 20:20:23 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 52 20:29:49 จากคุณ : MESMERIC - [ 26 มี.ค. 52 20:16:20 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เข้ามาติดตามครับ... แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 13:27:55 จากคุณ : ไฟลามทุ่ง - [ 26 มี.ค. 52 20:31:45 ]

ความคิดเห็นที่ 65 อยากไปเรียนบ้างจัง ท่าทางอาจารย์จะน่ารัก จากคุณ : แมงโม้ไม่โม้ - [ 26 มี.ค. 52 20:35:46 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อืม ขอโทษคร้าบ>>ผมจะไม่ลากกระทู้ออกทะเลแล้วครับ แต่20งานขึ้นก็น่าคิดน่ะ (55ล้อเล่นครับ) จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 26 มี.ค. 52 20:42:01 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ตามอ่านต่อ จากคุณ : saimai77 - [ 26 มี.ค. 52 20:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 68 มารออ่านค่ะ สึ่ทุ่มแว้ววว จากคุณ : kittymuay - [ 26 มี.ค. 52 22:00:52 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เงียบไปเลย สงสัยโกรธที่ทายชั่วโมงบิน ขอโทษครับ สำนึกแล้วครับ จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 26 มี.ค. 52 22:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ตามมาอ่านต่อคะ จากคุณ : ด้วยคนนะ - [ 27 มี.ค. 52 01:01:06 ]

ความคิดเห็นที่ 71 " แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 13:05:49 แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 13:05:46 จากคุณ : drof - [ 27 มี.ค. 52 08:48:46 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ตามมารออ่านต่อค่ะ จากคุณ : kanchan_ne - [ 27 มี.ค. 52 08:53:41 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ตามอ่านมาตลอด..ชอบภาษาของเจ้าของกระทู้จังเลยคับ รวมทั้งวิธีคิด..การแก้ปัญหา ท่าทางสมองจะใช้งานหนัก ขอเดานะครับ ถ้าใช้สมองขนาดนี้ ทั้งเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว ก็หาเวลาพักผ่อนสมองบ้างนะครับ เครียดเกินไป เดี๋ยวไมเกรมมันจะถามหา ขอบคุณงานเขียนดีๆ แล้วจะเข้ามาอ่านบ่อยๆคับ จากคุณ : ปลาทองตัวกลมๆ - [ 27 มี.ค. 52 09:03:59 A:202.183.211.197 X: TicketID:201188 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ผมทายว่า 20 ปี 20 ปีการทำงาน =^_^= จากคุณ : คิดบวก - [ 27 มี.ค. 52 09:21:13 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เอ่อ......กระผมไม่น่าเริ่มเรื่องอายุเลย จขกท.หายไปแล้ว   เอาพานพุ่มมาขออภัยคร้าบ........ จากคุณ : จินหยง - [ 27 มี.ค. 52 09:53:10 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เขียนได้น่าอ่านขึ้น เพราะเว้นวรรค แล้วมีย่อหน้าเยอะขึ้น ได้อ่านตอนแรกมินิมารท์แล้ว คนแก่ตาลาย พาลอ่านไม่จบ แต่ชอบเนื้อหาที่คุณน้องเขียน เขียนมาเรื่อยเรื่อย ก็จะเข้ามาอ่านเรื่อยเรื่อยเหมือนกัน อิอิ จากคุณ : Funnyfamily - [ 27 มี.ค. 52 10:24:37 ]

ความคิดเห็นที่ 77 คุณจินหยง มาขออภัยแล้วครับ จขกท. โปรดกลับมาด่วนครับ จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 27 มี.ค. 52 10:28:13 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อ่านสนุก ลุกนั่งสบาย เอ่อ...เข้าร่วม meeting สีลมป่าวครับ หากคุณ CoffeeBake มา  แฟนคลับตามมาร่วมงานอีกเพียบแน่เลย จากคุณ : Y (yoyolandk) - [ 27 มี.ค. 52 11:10:11 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ได้ความรู้มากเลยค่ะ แถมยังน่าติดตามไม่แพ้ซีรีส์เกาหลีเลย^^ จากคุณ : nalikaplook - [ 27 มี.ค. 52 11:33:13 ]

ความคิดเห็นที่ 80 สวัสดีค่ะทุก ๆ ท่าน    จะแซวเรื่องของอายุ ขอความกรุณา คุยหลังไมค์กันดีไหมเอ่ย   ตอนเริ่มเขียนในนี้ไม่ได้ใส่    พศ   เกิดไว้ในบล็อกโพรไฟล์ รวมถึงสถาบันการศึกษา   แต่พอเห็น คนเข้ามาดูโพรไฟล์ แสดงว่ามีคนอยากรู้ว่าcoffeebakeเป็นใคร   ไม่ได้ปิดบัง จึงรีบใส่ให้เห็น   พอผ่านไป 200 คลิก    เพิ่งเอาออก    หลัง จากเขียนงานที่2 เสร็จ  มีเพื่อนทนายมาเตือน เพราะกลัวมีปัญหากับคู่กรณีค่ะ     รู้อายุก็เท่ากับรู้วันเดือนปีที่ ทำงาน    หากไปพาดพิงสบประมาทเค้ามันก็ง่ายต่อการตามตัว เพราะcoffeebakeเขียนเหมือนกับการมาถอดรหัสของเค้า ให้คนอื่นทราบ จริง ๆ แล้วตามจากพันทิปก็ได้หากมีเรื่องมีราว แต่ไม่จำเป็นก็ไม่อยากประกาศชัดแจ้งอย่างนี้     เรื่องเล่าบอกค้างเติ่งไว้ใน บล็อกว่าเหตุการณ์ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันค่ะ   รวมถึงบอกแทรกไว้ตาม คห ต่าง ๆ และบทสรุปว่าผ่านมานับสิบปี ไล่มาเรื่อยจนปัจจุบัน    ไม่ได้ต้องการให้เข้าใจผิดแต่อย่างใดเลยค่ะ     งาน20 กว่างานเซ็นต์สัญญาเสร็จ  แล้วทำงานชั่วโมงเดียวก็เรียกว่า 1 งาน แล้วค่ะ   ไม่ได้โกรธใครเลยนะคะ   แต่ห่วงเรื่องความปลอดภัย ของตัวเอง   เพราะบางประสบการณ์ที่กำลังจะเขียนอาจแรงกว่า นี้แต่เป็นประโยชน์ต่อการทำงานมาก    ลบความเห็นตรงเรื่อง อายุตรงไหนได้    ช่วยจัดแต่งข้อความให้หน่อยนะคะเพื่อน ๆ จะได้กล้าเข้ามาเขียนต่อ   ไม่ได้โกรธจริง ๆ นะคะ  แต่กลัวค่ะ  เพื่อนหลายท่านในที่นี้ coffeebakeส่งหลังไมค์ขอความช่วยเหลือไปบ่อย ๆ ว่าช่วยเอาบางคำออกได้ไหมและทุกคนน่ารักมาก ก็ช่วยเหลือกันดี   เพราะเป็นห่วงcoffeebake   และยัง ให้กำลังใจ อย่าคิดว่ากลัวแล้วมาเขียนทำไม    ก็เวลาเขียนที่ผ่านมา ทุกคนจะเคารพเรื่องส่วนตัวกัน อยากรู้เรื่องส่วนตัวก็จะหลังไมค์    ทักทายกันเกิดสังคมออนไลน์ ที่น่ารักมาก ๆ แต่มาคราวนี้ ๆ เริ่มงง ๆ แต่รู้ว่าเพื่อน ๆ ไม่ได้ตั้งใจ และคิดไปไกลแบบฝั่งของ coffeebake ขอโทษนะคะ  ที่เขียนอธิบายมาอย่าโกรธนะคะ    จุดประสงค์ ไม่ใช่แบบนั้นเลยค่ะ   เรื่องของงานอาหารไม่ได้มีอะไรน่าสนใจเป็นพิเศษ   แต่เขียนให้ หลายคนทราบว่ามีอาชีพแบบนี้ด้วยหรือ   ฯลฯ คิดว่าอ่านเจปังแล้ว กันนะคะ 555 บางช่วงcoffeebakeอาจหายไปสักพัก   เพราะอาจงานยุ่งมาก ขนาดได้นอนแค่วันละ 2-3 ชั่วโมง   ก็อย่าคิดว่าหนีไปไหนนะคะ   ว่างก็จะกลับมาเขียน    แต่ช่วงนี้ว่างหน่อยก็เขียนได้อย่างที่เห็นค่ะ     เพิ่งมีเวลาเขียนนี่ละค่ะ    รับรองเรื่องที่จะเขียนอีกหลายอย่าง น้อยคนที่จะกล้าบอกทั้งด้านบวกและด้านลบ  ถือว่าช่วยcoffeebake หน่อยนะคะ แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 15:00:02 จากคุณ : CoffeeBake - [ 27 มี.ค. 52 11:43:33 ]

ความคิดเห็นที่ 81 เฮ้อ โล่งอก นึกว่าพี่สาวโกรธซะแล้ว 555 จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 27 มี.ค. 52 11:58:20 ]

ความคิดเห็นที่ 82 งานที่ 3 ดูจะโหดน้อยลงนะคะ  เขียนได้สนุกเหมือนเดิมค่ะ  เป็นกำลังใจให้  จะมารองานต่อๆไปนะคะ  แล้วก็เห็นด้วยและเห็นใจเรื่องที่อาจจะไปพาดพิงท่านอื่นๆเข้าค่ะ  ระมัดระวังไว้ก่อนก็ดีค่ะ จากคุณ : _toon_ - [ 27 มี.ค. 52 12:44:10 ]

ความคิดเห็นที่ 83 อ๊า... จขกท. อ่านเจปังด้วย.. น่าจะไม่แก่เท่าไหร่นะนี่.. เราก็ชอบอ่าน ได้ความรู้ดี สนุกดี แบบว่าพระเอกเก่งเว่อร์อ่ะ.. ชอบๆๆๆๆๆๆ พอเขียนต่อไวๆนะ จากคุณ : aTTituDE พลัส - [ 27 มี.ค. 52 13:06:23 ]

ความคิดเห็นที่ 84 มารออ่านต่อ.... .....give สุดท้ายไปแล้ว ตอนต้นเดือนมีเป็นร้อย  ไม่รู้ว่าจะเก็บไว้ทำไม แจกทีละ 3 ทีละ 3 .....แป๊บเดียวหมดเลย จากคุณ : จินหยง - [ 27 มี.ค. 52 13:24:03 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ติดตามมาโดยตลอดค่ะ และมาขอติดตามอ่านต่อไปเรื่อย ๆ นะค่ะ มีประโยชน์และสนุกด้วย ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 13:34:55 จากคุณ : jay(ครอบครัว 7 ตัว..ก..) (ytak) - [ 27 มี.ค. 52 13:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ตามมาด้วยคนคะ  สวัสดีค่ะคุณCoffeeBake เวลาอ่านแล้วจิตนาการตามเห็นภาพแล้วเหมือนมีคนมาแสดงให้เห็นจริงๆค่ะเหมือนแค่หลับตาก็เห็นภาพ(ไปไกลแล้วเรา)   ต่อค่ะ จากคุณ : ชมพู่ไหมกลัด - [ 27 มี.ค. 52 13:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เข้ามาให้กิ๊ฟฟฟ จากคุณ : Sic6siX - [ 27 มี.ค. 52 14:31:12 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เข้ามารออ่านต่อค่ะ ^^ จากคุณ : : : padnote : : - [ 27 มี.ค. 52 15:48:18 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เข้ามาดูค่ะ   แอบอ่านบ้างนิดหน่อย ถ้ามีเวลามากกว่านี้จะตามอ่านตั้งแต่อันแรกเลยค่า   สู้สู้นะคะ คุณ  CoffeeBake   มีงานนึงที่เคยทำที่เดียวกันด้วย 555  แต่คงจะคนละเวลา   give หมดไม่มีให้   ให้ใจไปเลยได้ไม๊คะ^_^ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป - [ 27 มี.ค. 52 16:43:56 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เข้ามาทักทายครับ คุณ coffeeBake เอาจริงเอาจังกับงานก็ดีนะครับ ให้เวลากับตัวเองในการพักผ่อนบ้างนะครับ ว่าวตึงเกินไปก็ขาดง่ายครับ เล่นไม่ได้นาน  หลุมหลบภัยที่ดีที่สุดอยู่ที่ตัวเราเอง คือ นั่งสมาธิครับ แป็บๆ  ให้ใจสบายที่สุดไม่มุ่งหวังเพื่ออะไรเลย ปล่อยวางให้หมด ช่วงละ10 -15นาที แต่ดีมากมาย มีสูตร ผัดกระเพราไร้เทียมทานมั้ยครับ อิ อิ ชอบทานครับ ไปไหน อยู่ไหน แม้แต่ที่บ้าน ไม่รู้จะทานอะไร ผัดหมูกระเพรา อิ อิ จากคุณ : แต้มขาว - [ 27 มี.ค. 52 17:57:50 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ติดตามชมตอนต่อไปคับ... จากคุณ : MESMERIC - [ 27 มี.ค. 52 20:25:29 ]

ความคิดเห็นที่ 92 มาติดตามชมตอนต่อไปครับ... เอ  ทำไมคุณMESMERIC  ต้องมาก่อนผม เรื่อยเชียว จากคุณ : ไฟลามทุ่ง - [ 27 มี.ค. 52 21:07:41 ]

ความคิดเห็นที่ 93 เข้ามารออ่านด้วยใจจดใจจ่อค่ะ ^^ จากคุณ : หนอนกลม - [ 27 มี.ค. 52 21:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ยังรออ่านอยู่นะคะ จขกท. ขอบคุณที่สละเวลามาเล่าให้อ่านค่ะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าแป้น - [ 27 มี.ค. 52 21:52:10 ]

ความคิดเห็นที่ 95 เรื่องเล่า มันก็แค่เรื่องเล่าครับ  สนุกดีครับ  รออ่านต่อนะครับ พี่ เวลาพักกินกาแฟ  เล่าสนุกดีครับ  ผมจะตามอ่านเรื่อยๆครับ   ประสบการณ์ที่ได้  มันมีค่า  มากกว่า  ที่จะมานับ ว่าได้ทำงาน กี่วัน  กี่เดือน  กี่ปี  นะครับผม  บางคนทำงานมาทั้งชีวิต  ประสบการณ์และวิถีคิดยังไม่เท่ากับ คนที่มีประสบการณ์ ที่มีค่า แค่ไม่กี่ครั้ง  ครับ สู้ๆครับ  พี่สาว เวลาพักกินกาแฟ จากคุณ : NuyPond - [ 27 มี.ค. 52 21:54:37 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ตอนนี้สนใจจะเรียนทำขนมปังและเค้กอยู่ แวะมาด้อมๆมองๆเผื่อมีข้อมูลน่าสนใจ บุญรักษาค่ะ จากคุณ : สวยสุดซอย - [ 27 มี.ค. 52 22:02:35 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เคยดูรายการทำอาหารของ อ ยิ่งศักดิ์  จงเลิศเจษฎาวงศ์ ถาม        จะรู้ได้ไงว่าพริกแกงที่เอาลงกระทะผัด พร้อมได้ที่แล้ว ตอบ        แหมเธอ เวลาผัดนี่นะ ให้คอยเงี่ยหูฟังเสียง                ถ้าได้ยินเสียงคนข้างบ้าน จาม  ฮัดเช้ยยยย              นั่นแหละ พริกแกงใช้ได้แล้ว สูตรอาหารไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่  คอยฟังมุขตลกของแกมากกว่า จากคุณ : drof - [ 27 มี.ค. 52 22:12:17 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ตามอ่านค่ะ  ได้ความรู้ที่ผ่านประสบการณ์จริงอย่างนี้  ชอบๆ ค่ะ จากคุณ : ต้นจั่น - [ 27 มี.ค. 52 23:03:07 ]

ความคิดเห็นที่ 99 คำปรึกษาของผู้ใหญ่น่าคิดมาก   ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องของความสัมพันธ์ สิ่งที่ห่วงคือ     ความคาดหวังต่างหาก และก็ยังมีมาเรื่อย ๆ เปิดคอร์สสอนทีก็มีมาชวนอยู่สม่ำเสมอ   จากอเมริกา หรือประเทศ อังกฤษ ก็มี  แต่ออสเตรเลียนั้นมีมากที่สุด   มีผู้คนมากมายคาดหวังไว้ว่าคนที่เป็นอาจารย์สอนอาหารนั้น จะเก่งไปหมด    แต่จริง ๆ แล้วคนเรามีความชำนาญเฉพาะด้าน   ศาสตร์ของ อาหารแตกแขนงไปมากมายหลายสาขา   ความเก่งทุกอย่างลงตัวรวมกันเป็นหนึ่ง ในเคสแบบนี้ฉันยังไม่เจอใครสมบูรณ์ แบบขนาดนั้นเลย เป็นอันตัดสินใจอย่างนั้นฉันหาประสบการณ์เพิ่มไปก่อนดีกว่า แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 23:25:43 จากคุณ : CoffeeBake - [ 27 มี.ค. 52 23:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เมื่อสอนต่อเนื่องทำให้สนิทกับนักเรียนมากมาย    เกิดการแลกเปลี่ยน ประสบการณ์ซึ่งกันและกัน    นักเรียนติดฉัน    ฉันก็ติดนักเรียนที่น่ารัก . แต่ละคนจะตามเรียนทุกอย่างที่ฉันสอน ไปๆ มา ๆ เริ่มเห็นใจว่าเสียเงินเยอะ    นิสัยเสียจึงเริ่มขึ้น    แอบให้สูตร ของคอร์สอื่นนักเรียนบ่อย ๆ  แล้วบอกไม่ต้องเสียเงินเดี๋ยวให้คำปรึกษาฟรี ผิดจรรยาบรรณสถาบันจริง ๆ แต่ว่าสงสารนักเรียนนี่นา   เสียตังเยอะเกินละ แอบกระซิบ  เรื่องให้สูตรนักเรียน  เพื่อนฉันให้มากว่าฉันอีก  หุหุ ขอบคุณรวมเลยค่ะ   ..ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจค่ะ รวมถึงคนแอบให้กิฟท์ด้วยค่ะ    เรื่องเล่าเบา ๆ นะคะ  ฟังเพลิน ๆ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 01:10:25 จากคุณ : CoffeeBake - [ 27 มี.ค. 52 23:24:39 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ระหว่างที่ทำงานด้านนี้อยู่     สิ่งที่ทำให้รู้อีกอย่างในวงในของวงการอาหารคือ     คนที่เป็นนักชิมที่มีชื่อเสียง    ไม่ได้หมายความว่าจะทำอาหารเก่ง หรือ อร่อย คนที่เป็นนักวิจารณ์อาหาร    ก็ไม่ได้หมายความว่าจะรู้เคล็ดลับมากมาย   คนทำอาหารที่มีชื่อเสียง   หรือเก่งกาจ   ก็ไม่อาจหมายความว่าจะครองใจ คนกินได้ทุกคน                       เช่นเดียวกับ ผอ โรงเรียนที่น่ารักของฉันก็ไม่ใช่คนทำอาหารเก่ง   แต่ชี้นำทางให้คนเก่งได้ก็แล้วกัน จากคุณ : CoffeeBake - [ 27 มี.ค. 52 23:36:33 ]

ความคิดเห็นที่ 102 หลักสูตรที่นี่นอกจากเรื่องอาหารการกิน ไทย จีน เบเกอรี่ แล้ว  ฉันยังต้องสอนนักเรียน แกะสลัก   ผัก ผลไม้ด้วย    ใครอ่านในบล็อกย้อนหลังจะเห็นวีรกรรมน่าเกลียดในเรื่อง ศิลปประดิษฐ์ของฉันมากมาย   แต่มาวันนี้สวมหัวโขนแล้วต้องสอนให้ได้ดี    ฉันเป็นคน แกะสลักได้เร็ว เรื่องของความปราณีตคงสู้มืออาชีพโดยตรงไม่ได้   แต่ก็เป็นหนึ่งในอาชีพที่ฉันเคยใผ่ฝัน ว่าอยากจะทำเหมือนกัน   เอาเถอะมาป่านนี้แล้ว     บางวันสถาบันมีงานต้องต้อนรับผู้ใหญ่   สั่งให้แกะแตงกวาและไชเท้าเป็นดอกบัวเกือบร้อยดอก   ทุกคนช่วยกันใหญ่   เกือบร้อยดอกถือว่าเยอะมาก   เพื่อนฉันแกะได้ ดอกละเกือบชั่วโมง  ถ้าเป็นสมัยยังเรียนอยู่ ูอาจารย์จะให้เวลาดอกละ 2 ชั่วโมง      แต่สำหรับฉันดอกละ 15 นาทีไม่เกินนี้    ดังนั้น ภาระหนักจึงตกมาที่ฉัน สวยคงไม่สวยมาก   แต่พอโยนลงไปในน้ำแล้วย้อมสี 555  กลบเกลื่อนได้มิดชิด ด้วย ความเร็ว   เหมือนแกะอยู่คนเดียว   ทำให้มือชา  เริ่มงอ ง้างไม่ออก   ..(แกะตั้งแต่เช้าถึง มืด) ..เฮ้ย..นิ้วล็อกเหรอ .ตาย ตายแน่..ฮือ ๆ ต้องเอามือไปแช่น้ำอุ่นสักพัก     ตั้งแต่วันนั้น เข็ดไปนานเลย   สั่งงานมาขอล่วงหน้าหน่อยแล้วกัน   จะได้ทยอยแกะแช่ไว้ล่วงหน้า   (นิสัยเสียของตัวเอง  ชอบทุ่มเท  และทำงานเร็ว  สุดท้ายย้อนศรมาหาตัวเองตลอด  แก้ไม่หาย) ส่วนเรื่องความสวยงามไม่ต้องบอกก็รู้    ของเพื่อนฉันสวยกว่าอยู่แล้ว  555 กล้าพูดจริง ๆ    แต่ในความเป็นมืออาชีพ    ความเร็วต้องมีด้วยค่ะ  ไม่อย่างนั้น เทพแค่ไหนก็ไม่ทันกิน จากคุณ : CoffeeBake - [ 27 มี.ค. 52 23:50:41 ]

ความคิดเห็นที่ 103 รอบดึก ก็ตามมาอ่าน   แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 00:10:02 จากคุณ : จินหยง - [ 28 มี.ค. 52 00:08:37 ]

ความคิดเห็นที่ 104 (แทรกข้อคิดให้เกี่ยวกับงานแกะสลักค่ะจะได้เข้าเป้าห้องสีลมที่ใครทำธุรกิจร้านอาหารอยู่) งานแกะสลักสามารถสร้างมูลค่าเพิ่มของอาหารได้อีกเป็นเท่าตัว    ศิลปะประดิษฐ์   ศาสตร์และศิลป์ของการแกะสลัก ไล่ตั้งแต่ง่ายไปหายาก    พื้นฐานที่ทำได้ทุกคน   คือการจักใบหอมให้หงิกงอ เวลาแช่น้ำเป็นรูปร่างต่าง ๆ งานแกะแตงกวาเป็นใบไม้ ,มะเขือเทศแดงสวยเพียงแค่ปอกผิวรอบ ๆ ไม่ให้ขาด จากกันครบหมดลูก  นำมาม้วนวนเป็นก้นหอย    กลายเป็นดอกกุหลาบหลายมิติ หรือเรียนรู้จากการจัดแต่งอาหารด้วยผักสลับสี    ก็เป็นสิ่งที่ควรทำและฝึกฝนไว้บ้าง คนทำธุรกิจอาหารหรือร้านใหญ่ ๆ มักมีความรู้ในเรื่องต่าง ๆ เหล่านี้ดีพอควร  ยิ่งถ้าเป็น ร้านใหญ่ ๆ อาหารแต่ละจานต้องวางแผนออกแบบ    การจัดตกแต่งกันเลยทีเดียว แต่ร้านเล็กข้าวผัดจานหนึ่งขายได้  25 –35 บาท  ตกแต่งวางดอกกุหลาบมะเขือ หรือดอกไม้จากแครอทสักดอก  ต้นหอมที่จักไว้สัก2 ต้น  แทนที่จะวางไปแบบเรียบ ๆ แข็งทื่อ เสริมด้วยแตงกวาสักใบที่แกะเป็นใบไม้    ข้าวผัดคุณ  ก็จะดูไฮโซ  ขายได้ราคามากกว่าเดิม  ถือเป็นอีกองค์ประกอบหนึ่ง    นอกเหนือจากการตกแต่งร้าน   อาหารที่อร่อย  หรือทำเลการค้า สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ไม่ได้พูดขึ้นมาแบบโคมลอย    แต่เป็นบทหนึ่งในเป้าหมายของวิชา ศิลปการแกะสลักผักและผลไม้  ตามหลักวิชาการ จากคุณ : CoffeeBake - [ 28 มี.ค. 52 00:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 105 มาให้กำลังใจ จากคุณ : ด้วยคนนะ - [ 28 มี.ค. 52 00:39:01 ]

ความคิดเห็นที่ 106 งานที่เล่ามาทั้งหมดยังมีนิตยสารเกี่ยวกับอาหารฉบับหนึ่ง    ที่ทำควบคู่กันไป   เป็นงานที่คนเขียนคอลัมม์อาหาร    ต้องตระเวนไปชิมตามร้านรวง    หรือ ตามโรงแรมต่าง ๆ และพ่วงฉันไปด้วยเพื่อช่วยชิมและวิจารณ์ ( งานถนัดเรื่องกินเรื่องใหญ่ 555)     วันหนึ่งแวะไปร้านขนาดกะทัดรัดที่เชิญมา     พอเราไปถึงเตรียมอาหารทุกเมนู ทำขึ้นโต๊ะไว้ทุกอย่าง     พร้อมช่างภาพแนะนำฉันให้เจ้าของร้านทราบ    พอเห็น หน้าฉัน   สามีภรรยาที่เป็นเจ้าของร้านอุทานพร้อมกัน    แล้วทำหน้าเลิ่กลั่ก   "นี่เหรออาจารย์" จากคุณ : CoffeeBake - [ 28 มี.ค. 52 00:56:29 ]

ความคิดเห็นที่ 107 นอนดึกจังเลยนะคะ :) จากคุณ : สวยสุดซอย - [ 28 มี.ค. 52 04:02:25 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ฮ้า    "นี่เหรออาจารย์" แสดงว่าบุคลิกไม่เหมือนแม่ช้อย จากคุณ : drof - [ 28 มี.ค. 52 07:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 109 มาแว๊บดูต่อครับ ขอบคุณสำหรับความรู้ เรื่องวงการอาหาร "คนที่เป็นนักชิมที่มีชื่อเสียง    ไม่ได้หมายความว่าจะทำอาหารเก่ง หรือ อร่อย คนที่เป็นนักวิจารณ์อาหาร    ก็ไม่ได้หมายความว่าจะรู้เคล็ดลับมากมาย   คนทำอาหารที่มีชื่อเสียง   หรือเก่งกาจ   ก็ไม่อาจหมายความว่าจะครองใจ คนกินได้ทุกคน " เม้นนี้เห็นด้วยอย่างรุนแรงครับ จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 28 มี.ค. 52 08:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 110 แวะมาลงชื่อว่าอ่านอยู่จ้า เล่าเรื่องได้สนุก  และก็มีประโยชน์สำหรับคนทำงานด้วยจ้า จากคุณ : ไชโย...โลกนี้ยังดีอยู่ - [ 28 มี.ค. 52 10:31:34 ]

ความคิดเห็นที่ 111 รออ่านเหมือนกันคร่า เล่าเรื่องได้สนุก+มีสาระ อิอิ จากคุณ : มิโตะน้อย - [ 28 มี.ค. 52 10:37:58 A:124.121.72.68 X: ]

ความคิดเห็นที่ 112 ไปกินตามร้านที่อาหารแต่งสวยๆ รู้สึกว่ามีน้อยร้านที่อร่อยแบบ ร้านข้างทางเล็กๆต้นตำหรับอ่ะครับ...  หลายร้าน อาหารสวยมากๆ แต่ไม่อร่อยเลย คิดว่าหลายที่เค้าคงทำเอาไว้ให้ดู ไม่ใช่ให้กิน.. :P จากคุณ : MESMERIC - [ 28 มี.ค. 52 11:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 113 มาลงชื่อตอนเช้าค่ะ จากคุณ : สวยสุดซอย - [ 28 มี.ค. 52 19:22:58 ]

ความคิดเห็นที่ 114 มาลงชื่ออ่านต่อครับ จากคุณ : Y (yoyolandk) - [ 28 มี.ค. 52 19:46:25 ]

ความคิดเห็นที่ 115 สวัสดีค่ะ  คุณ นนท์ลิขิต  คุณ  sic6six คุณ จิน ณ จันทร์  nalikaplook คุณ  cyrusasvirus ii  คุณ hanachan  คุณ สวยสุดซอย คุณ แม่มดจี๊ดจี๊ด คุณ yoyolandk  คุณ nuypond คุณ close2heaven คุณ แม่ค้าหน้าแป้น คุณ ชมพู่ไหมพรม  คุณ jessfanclub คุณ ytak คุณ spanner คุณ litle mar คุณ mr.que คุณ หนอนกลม คุณ saimai 77 คุณ funnyfamily คุณ ปลาทอง ตัวกลม ๆ คุณ kanchan_ne คุณ คิดบวก คุณ จินหยง คุณ เด็กท้ายรถ คุณ drof คุณ คุณ toon  คุณ attitude  คุณpadnote  คุณเนื้อคู่ คุณแต้มขาว คุณmesmeric คุณไฟลามทุ่ง คุณ ต้นจั่น คุณ ด้วยคนน๊ะ คุณ ไชโย โลกนี้ยังดีอยู่ คุณ มิโตะน้อย  ขอบคุณที่ติดตามอ่าน   และอีกหลายคนที่ไม่ ได้เอ่ยนามและตามให้กำลังใจในการโพสต์อยู่เงียบ ๆ ค่ะ     ปล. ขำคุณ drof   อ. ตอบแบบนั้น จ๊าบน๊ะ  สำนวนเหมือนอาจารย์มาเอง เลยค่ะ คุณเด็กท้ายรถ    เห็นเหมือนกันเลยค่ะ  สิ่งนี้ทราบมาจากผู้หลักผู้ใหญ่ ที่เค้าวิจาร์ณกันเองในวงการค่ะ   คุณ  mesmeric   เห็นด้วยค่ะ  มันต้องมีองค์ประกอบหลายอย่างเนอะ หลายร้านอาหารสวยมากไม่อร่อย   แต่ถ้าสวยแล้วอร่อยนี่เยี่ยมเลยนะคะ ร้านธรรมดาข้างทางที่ไม่จัดแต่งเลยก็มักจะอร่อยซะด้วย คุณ สวยสุดซอย มาลงชื่อตอนเช้านี่  เช้าไหนคะ  อิอิ   ชอบขนมปังเบเกอรี่ ถ้ามีโอกาสจะเขียนประสบการณ์แยกให้นะคะ   ขอโทษถ้าทักไม่ทั่วถึงนะคะ   บางท่านตอบไปทางหลังไมค์เลยค่ะ   มาโพสต์ต่อ นะคะ  ขอเขียนยาวหน่อย  แล้วจะแว้บไปทำงานต่อค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 28 มี.ค. 52 21:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 116 จากคุณ : จินหยง - [ 28 มี.ค. 52 21:28:12 ]

ความคิดเห็นที่ 117 "นี่เหรออาจารย์" เอ่อค่ะ ดิฉันค่ะ ต่างคนต่างเงียบ    เริ่มมองสำรวจตัวเอง   นี่ฉันผิดปรกติตรงไหนว๊า      เห็นหน้าฉันเริ่ม บู้   เป็นรถถังถูกบี้ สามีเจ้าของร้านพูดต่อ   คือผมคิดว่าอาจารย์จะอายุประมาณ 50-60 น่ะ ครับ    ก็เลยตกใจนึกว่า   ทีมงานช่างภาพมาด้วยกัน       คงต้องเอาหน้าตาไปจำพรรษาเพิ่ม    ให้พอที่จะเชื่อถือได้แนะนำทีไร ถูกอุทานทุกที   ส่วนมากจะถูกถามเรื่อง   ไอ้นั่นทำอย่างไร  ไอ้นี่ทำ อย่างนี้ได้ไหม   ฉันก็ตอบไปเรื่อย ๆ ถูกหรือผิดไม่รู้ละ   รู้อย่างเดียวต้องตอบ555 พูดเล่นค่ะ   ตอบตามประสบการณ์ที่มี    ตามทฤษฎีที่เรียน   หลัง ๆ มา ทีมงานบอกฉันถูกทดสอบแน่เลย 555   เห็นนำแกงจืด ลูกรอกมาให้ชิมและถ่ายรูป     ก็ยังถามว่าทำอย่างไรลูกรอกถึงจะไม่แตก มองลงไปที่ชาม ฉันเลยตอบติดตลก  ..ก็ทำอย่างคุณนี่ละค่ะ   มันถึงไม่แตก   หัวเราะกันเฮฮา เชื่อแล้วว่าลองภูมิจริงๆ  .ก็ร้านทำได้ อยู่แล้วนี่นา สวัสดีคุณ จินหยง  วันนี้ข้างแรมมาเลยนะคะ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 21:59:51 จากคุณ : CoffeeBake - [ 28 มี.ค. 52 21:38:47 ]

ความคิดเห็นที่ 118 มาบอกกลเม็ดให้ชาวสีลมเพิ่มอีกหน่อย    เกี่ยวกับการโปรโมทร้านตัวเอง   คนเปิดร้านอาหาร    ต้องการประชาสัมพันธ์ร้านตัวเองให้เป็นที่รู้จัก    การ เชื้อเชิญหนังสือหรือนิตยสารเพื่อเยี่ยมชิมก็เป็นอีกกลยุทธ์หนึ่ง    นอกเหนือ จากสื่ออินเตอร์เนทในสมัยนี้  และreference  ในหนังสือฉบับนั้นยังนำมาใส่กรอบติดไว้ที่ร้านเป็นการโฆษณา ได้อีกทาง แต่บางนิตยสารก็ไม่มีนโยบายที่จะรับจ้างทำการประชาสัมพันธ์    นอกจากร้านที่ดังมาก   อร่อยมาก  หรือสวยมาก   ประเภท talk of the town   ก็ทำการโปรโมทลงฟรี สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้     ต้องติดต่อพูดคุยถามถึงนโยบายของแต่ละฉบับว่าเป็นอย่างไร บางฉบับก็มีการเสียเงินเสมือนกับ   ลักษณะของการโฆษณาแล้วเขียนให้ จากคุณ : CoffeeBake - [ 28 มี.ค. 52 21:48:23 ]

ความคิดเห็นที่ 119 สอนอาหารมีหรือไม่เคยหน้า  แตกเป็นเสี่ยง ๆ แม้ว่าจะอยู่สถาบันแบบมืออาชีพก็ตาม ปัจจุบันฉันมีเพื่อนสอนอาหาร    อยู่ตามสถาบันทั้งภาครัฐและภาคเอกชนต่าง ๆ   แต่ ละคนยังเล่าเรื่องหน้าแตกในการสอนอยู่จนถึงปัจจุบัน   แม้แต่วิทยากรมืออาชีพเวลา    ทำการสาธิตตามโรงแรมหรือสถาบันชื่อดัง    ยังอบขนมยุบ ขนมไหม้ มาที่วีรกรรม    ไล่มาตั้งแต่เพื่อนร่วมสอนเลยค่ะ   เธอผู้เกลียดทองหยอดเป็นที่สุด   เพราะหยอด ไม่สวย  แต่ด้วยหลักสูตรที่รวมกับอาหารตัวอื่นเธอทำได้ดีมาก    ฉันบอกว่ามาให้ฉันช่วยสอนก็ได้ แต่เธอปฎิเสธ    ฉันเริ่มสงสัยว่าเธอสอนได้อย่างไรในเมื่อเธอหยอดไม่เป็นรูปหยดน้ำเลย   ทองหยอดเมื่อไข่แดงตีฟูผสมกับแป้งเสร็จ    จะหยอดลงไปได้ก็ต่อเมื่อ    น้ำเชื่อมเริ่มฟูขึ้นฟองจนมอง ไม่เห็นพื้นกะทะทองเหลือง  จึงเริ่มหยอด   เธอบอกนักเรียน    หยอดแบบนี้นะคะ  ทำการหยอดให้ดู 4-5 ลูก แล้วรีบส่งชามให้นักเรียนคนอื่น    หยอดตามอย่างรวดเร็ว   เปลี่ยนมือหยอดไล่ไปเรื่อย ๆ จนหมด ขณะที่ขนมอยู่ในกะทะ    จะไม่เห็นขนมเพราะฟองฟูขึ้นมาบังไว้ สักครู่พอมันลอยขึ้นมา    เธอเลือกลูกที่นักเรียนคนอื่นหยอดไว้สวยที่สุด   แล้วบอก  นี่ไงคะต้องหยอด ให้สวยแบบนี้ค่ะ  555 เธอมั่วนิ่มไปเลย   แต่ความเป็นจริงเธอก็สอนให้คนอื่นทำได้  แต่เธอทำไม่ได้ก็แปลก ๆ   ปัจจุบันเธอผู้นี้สอนแต่งหน้าเค้กและเบเกอรี่อยู่สถาบันชื่อดังแห่งหนึ่ง    เก่งมาก ๆ แต่ก็ยังตีวิปครีม ไม่ขึ้นในบางครั้งก็มี   เป็นเรื่องหลุด ๆ ที่เราเอามาคุยกัน   และหาสาเหตุพร้อมแก้ไขไม่ให้เกิดขึ้นอีก จากคุณ : CoffeeBake - [ 28 มี.ค. 52 23:09:07 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ร้านหรูๆ  เค้าใส่ผงชูรส ป่ะครับ จากคุณ : drof - [ 28 มี.ค. 52 23:21:33 ]

ความคิดเห็นที่ 121 สวัสดีคุณ drof   เท่าที่เคยรู้จักกับอดีตหนึ่งในคณะกรรมการ    ตรวจสอบ ความสะอาดและให้คะแนน    อาหารสะอาดถูกหลักอนามัย   เค้าต้องไปตรวจหลังครัวก็เห็นตลอดค่ะ    บางคนเลี่ยงเป็นผงปรุงรสแล้วบอก ไม่ได้ใส่     ผงปรุงรส    นั่นก็มีส่วนผสมของผงชูรสอยู่แล้ว แต่บางร้านที่ประกาศเจตนารมณ์ชัดเจน    ว่าไม่ใส่ผงชูรส    ก็ไม่เห็นเค้าใส่นะคะ มีอีกบางร้านเช่นร้านสุกี้ร้านหนึ่ง    บอกว่าไม่ได้ใส่    แต่ขณะเดียวกันเมื่อก่อน ที่ยังไม่มีโรงงานผลิตวัตถุดิบเอง      ต้องรับสินค้าสำเร็จมาจาก supplier   ส่วนมาก เค้าก็ใส่มาจากแหล่งผลิตค่ะ    ส่วนที่ผลิตเองก็อาจไม่ได้ใส่จริง ๆ    เอาอะไรมาวัดยาก นอกจากเอาคนที่แพ้ผงชูรสนั่นและค่ะ  มารับจ้างเทสต์  555 ไหน ๆ ก็พูดเรื่องตรวจความสะอาดแล้ว    ที่ทราบจากผู้ใหญ่   กำนัน มาอีกอย่าง ก็คือ    เรื่องของหลังครัว   ไม่ว่าจะโรงแรมระดับ 5 ดาว  ไล่ลงมาจนถึงร้านอาหารเล็ก ๆ เรื่องของความสะอาดเหมือนกันหมดค่ะ     หลักของสุขาภิบาล   เช่น  ขยะต้องมีฝาปิด ตลอดเวลา    เขียงหากไม่ใช้งานก็ต้องมีฝาปิด   หรือให้ตั้งอาหารสูงจากพื้นขั้นต่ำ 60 ซม สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้เมื่อ ต้องรีบเร่งในการประกอบอาหารมักเจอแจ๊กพ็อตตลอด   ปล  ความเห็นส่วนตัวล้วน ๆ ค่ะ   คิดเห็นแตกต่างได้ค่ะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 28 มี.ค. 52 23:40:40 ]

ความคิดเห็นที่ 122 อย่าลืมพักผ่อนบ้างนะครับ ยังตามอ่านอยู่เสมอครับ จากคุณ : อภิมหาชาตบุตร - [ 29 มี.ค. 52 00:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 123 สวัสดีตอนค่ำ(ฝั่งยุโรป)ค่ะ คุณ CoffeBake :) เมื่อเช้าตื่นมาลืมดูเวลา วันนี้วันหยุดตื่นสายโด่งเลยนึกว่ายังเช้าอยู่ แหะๆ สนใจอยากเรียนทำขนมฝรั่งค่ะ ขนมไทยก็สนใจเหมือนกัน เผื่ออนาคตได้เป็นเจ้าของร้านกาแฟเล็กๆซักร้าน รออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : สวยสุดซอย - [ 29 มี.ค. 52 01:37:00 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ตามอ่านต่อเนื่องครับ ขอบคุณที่เขียนมาเรื่อยๆครับ เดี๋ยววันนี้จะไปเที่ยวงานหนังสือเผื่อครับ จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 29 มี.ค. 52 05:57:22 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ตามอ่านค่ะ  ชอบทำขนม (เพราะชอบกินอ่ะ ๕ ๕ ๕) แต่ไม่ค่อยชอบทำกับข้าว (ไม่ชอบหั่นเนื้อค่ะ  มันหนืดๆ มืออย่างไงไม่รู้) แต่ชอบกินนะคะ มาอ่านเก็บความรู้และกลยุทธ์ในครัวค่ะ จากคุณ : ต้นจั่น - [ 29 มี.ค. 52 12:34:36 ]

ความคิดเห็นที่ 126 มาฝากตัวด้วยคนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ส่วนตัวแล้วสนใจอยากเรียนทำเบเกอรี่ ชอบทำอาหารทานเองค่ะ เพราะสะอาดกว่า แต่อร่อยกว่ามั๊ย ไม่ขอพูดถึงดีกว่าค่ะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าหวานเจี๊ยบ - [ 29 มี.ค. 52 13:02:29 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ตามอ่านคร้าบบบบบบบ จากคุณ : Lazy Genius - [ 29 มี.ค. 52 14:14:33 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ขอบคุณสำหรับกะทู้ดีๆนะคะ ตามมาให้กำลังใจและติดตามอ่านมาตลอด จากคุณ : McMullence - [ 29 มี.ค. 52 14:28:34 ]

ความคิดเห็นที่ 129 พูดถึง ทองหยอด  สงสัยอยู่นานแล้ว.... เวลากิน ร้านอร่อย ร้านดัง ( และแน่นอนราคาแพง) จะหวานกลมกล่อม อร่อยอย่างที่ควรจะเป็น... แต่ ร้านทั่วๆ ไป ที่ขายตามตลาด ราคาไม่แพง (หรือของเมืองเพชร หลายๆ ร้านก็ตาม) จะหวานมากๆ หวานจนแสบคอ ไม่อร่อยเลย... สงสัยว่าทำไมเค้าไม่ทำให้มันหวานพอดีๆ  ประหยัดน้ำตาลอีกด้วย หรือว่าทำให้มันหวานพอดีๆ ต้องใช้เคล็ดลับพิเศษอะไรหรือปล่าว.... จะว่าคนทั่วไปชอบหวานอย่างนั้น ก็ไม่ใช่ เพราะส่วนใหญ่ก็ชอบรสชาติของร้านดังกันทั้งนั้น ..เกี่ยวกับเทคนิคการค้าขาย   คงจะไม่นอกเรื่องเนาะ จากคุณ : จินหยง - [ 29 มี.ค. 52 16:49:01 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ตามมาเก็บกระทู้เข้าคลังฯ จะตามอ่านกระทู้คุณคอฟฟี่เบรคตลอด(ถ้่าเห็น) จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร - [ 29 มี.ค. 52 17:06:01 ]

ความคิดเห็นที่ 131 อยากกินทองหยอดขึ้นมาเชียว ทำังัยดีละนี่ จากคุณ : GoodAhey - [ 29 มี.ค. 52 17:46:01 ]

ความคิดเห็นที่ 132 สนุกจังเลยคะ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าครูเอง ก็ทำบางอย่างไม่เป็น ว่าแต่แล้วคุณ CoffeeBake เองเคยพลาดบ้างป่าวคะ ปล. ไม่ได้ดูถูกอะไร นะคะ แต่ชอบเรื่องประมาณนี้ สนุกดีคะ จากคุณ : ohjin15 - [ 29 มี.ค. 52 18:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 133 มารายงานตัววันหยุดค่ะ สงสัยคุณ คอฟฟี่เบค จะหยุดพักผ่อน ไม่มีอะไรให้อ่านเลย:) จากคุณ : สวยสุดซอย - [ 29 มี.ค. 52 18:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ตามอ่านตามดูอยู่ครับ กระทู้นี้ก็ต้องทำตำหนิไว้ FFFFFFFFFFFFFFFFF OOOOOOOOOOOOO OOOOOOOOOOOOO DDDDDDDDDDDDDDD จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 29 มี.ค. 52 20:19:32 ]

ความคิดเห็นที่ 135 คุณจินหยง  ทองหยิบทองหยอด ที่ไหนอร่อยครับ เอ่อ  ไม่ได้ชอบกิน แต่อยากรู้เฉยๆ ปกติ ขนมหวานเนี่ย ผมฟาดเรียบ แต่ไอ้ที่ถาม ผมกลับไม่ชอบมาตั้งกะเด็ก  ไม่ถูกปาก มันหวานเลี่ยน  อ้อ ขนมหม้อแกงอีกอย่าง   ไม่ชอบพอๆกัน ที ขนมถ้วย ขนมใส่ไส้ ข้าวต้มมัด กลับชอบกินแฮะ วู๊  มานั่งเรือเล่นดีฟ่า จากคุณ : drof - [ 29 มี.ค. 52 20:29:05 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ความคิดเห็นที่ 129 จากคุณ : จินหยง ผมคิดว่านิยามความอร่อยของแต่ละคนแตกต่างกันครับ... บางคนชอบหวานๆ ถ้าหวานน้อย บอกไม่อร่อย ไม่ใช่ของหวาน บางคนไม่ชอบหวานมาก.. แต่ผมเป็นประเภทเดียวกับคุณจินหยง ครับ :: หลังๆตรวจเลือดมา ไขมันเกิน.. เลยงดของหวานไทยไปพอควร... ส่วนใหญ่ของหวานไทยเราทำจากไข่แดงเสียเยอะครับ... คอเรสเตอรัล เพียบ.. จากคุณ : MESMERIC - [ 29 มี.ค. 52 23:02:19 ]

ความคิดเห็นที่ 137 ท้าวทองกีบม้าต่างหาก  ชอบเอาไข่แดงมาทำขนม อยู่สิงกาโป มีลอดช่องขายป่ะครับ  ส่งพัศดุกลับมาให้ชิมหน่อยยยยยยยย จากคุณ : drof - [ 29 มี.ค. 52 23:12:01 ]

ความคิดเห็นที่ 138 555 พี่ drof มุขนี้เคยใช้แล้วนิน่าา... ทำเอาผมรีบไปค้นเชียว ว่าลอดช่องสิงค์โปร์ มันมาจากใหน.. :D สรุปว่า มันไม่ได้มาจากประเทศสิงค์โปร์นะคับทุกท่าน... ลอดช่องเราน่าจะเป็นขนมไทยนะ จากคุณ : MESMERIC - [ 29 มี.ค. 52 23:15:09 ]

ความคิดเห็นที่ 139 ผมขำก๊ากเลยอ่ะ เรื่องตอกไข่มือเดียวแล้วไข่แดงไม่แตกอ่ะ ผมว่าผอ.คนนี้น่าสนแฮะมีเซ้นทางมุขตลกอ่ะ ทำให้คนไม่กดดัน จากคุณ : harvardวิทยาคม - [ 29 มี.ค. 52 23:34:37 ]

ความคิดเห็นที่ 140 สงสัยใช้มุขลอดช่องบ่อย เจอจับทางได้แล้ว เฮียจูล่งไปสิงกาโปร์ ก็ไม่ยอมซื้อมาให้ แกบอก มันไม่มีขาย ผมก็ตอกไข่มือเดียวนะ แต่เวลาแกะ สองมือ จากคุณ : drof - [ 29 มี.ค. 52 23:49:32 ]

ความคิดเห็นที่ 141 สวัสดีค่ะ   คุณ อภิชาตบุตร    รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ   คุณสวยสุดซอย   สวัสดีตอนค่ำเหมือนกันค่ะ (ฝั่งไทย)  ฮ่าฮ่า เผื่อได้เป็นจริง ๆ แล้วจะกลับมาเปิดที่เมืองไทยหรือที่ยุโรปคะ   ถ้าเป็นยุโรป  ก็ขายขนมไทยไปด้วย แปลกดีเนอะ ขอบคุณ คุณ nuypond   คุณ  hanachan   คุณ mr.que  ที่ติดตามอ่านและแอบให้กิฟค่ะ คุณเด็กท้ายรถ   กลับมาแล้วเห็นหนังสือทำขนมต่างประเทศผ่านตาบ้างป่าวเอ่ย    จะตามไปชอป ค่ะ คุณต้นจั่น   ให้คนข้าง ๆ หั่นให้สิคะ  อิอิ   ชอบทำขนมเหมือนกันค่ะ  แต่เบื่อเวลาล้าง คุณแม่ค้าหน้าหวานเจี๊ยบ   ขอบคุณค่ะที่เป็นกำลังใจให้  เห็นด้วยค่ะว่าทำเองสะอาดกว่า   แล้วมาตาม อ่านอีกนะคะ   ขอบคุณ  คุณ Lazy Genius    ขอบคุณที่ติดตามค่ะ คุณ mcmullence   ขอบคุณจริง ๆ ที่แวะมา   เหนื่อยก็พักบ้างนะคะ   อย่าหักโหมเช่นกันค่ะ  ช่วงนี้ถ้ามีโอากาส ก็พักเยอะ ๆ นะคะ   ขอบคุณ คุณ ต้นโพธิ์ต้นไทรที่จะตามอ่านกระทู้ค่ะ   ขอบคุณจริง ๆ   คุณ goodahey    ปากซอยมีเอากี่กล่องคะ   อิอิ   คุณ  ohjin15   กำลังจะเขียนพอดีค่ะ   เรื่องหน้าแตก จัดให้เลยจ้า   แล้วเข้ามาอ่านอีกนะคะ   คุณ drof ไปเที่ยวไหนมาคะ   แซวย้อนยุคไปถึงสมัย  สมเด็จพระนารายณ์เลยหรือ  555 สวัสดีค่ะ คุณ  mesmeric  เห็นด้วยของหวานไทย  คอเรสเตอรอลสูง  ไข่แดงเอย  กะทิเอย จากคุณ : CoffeeBake - [ 30 มี.ค. 52 00:04:17 ]

ความคิดเห็นที่ 142 คห คุณ จินหยง 129 ค่ะ  อย่าเรียกว่าตอบเลยนะคะ  เรียกว่าแสดงความ คิดเห็นแล้วกันเน้อ   มีผู้ใหญ่ กำนัน  (อีกแล้ว) กล่าวไว้ว่า  อาหารไทย  แกงส้มต้องเปรี้ยว   แกงเผ็ดต้องเผ็ด   แกงจืดต้องจืด(กลมกล่อม)   ขนมหวานต้องหวาน   ถ้าเพี้ยนไปจากสูตรต้นตำรับเหล่านี้   เราจะเรียกว่า  "สูตรใครก็สูตรใคร" หรือสูตรใครก็สูตรมันนั่นแหล่ะ     ปรับตามชอบ  ตามยุค   ตามสมัย     ให้ เป็นที่ถูกปาก   หรือสมัยปัจจุบันนี้อยากทานขนมไทย โดยเฉพาะทองหยอดนี่    พอสุกต้องรีบนำแช่ลงในน้ำเชื่อมให้ดูดน้ำจนลูก เป่งสวย      ความหวานคงรู้อยู่แล้วว่าต้นตำรับต้องหวาน ก็ลดหวานลงมาให้กลมกล่อมเพื่อเอาใจลูกค้า    (อายุการเก็บสั้นลง  จะเห็น ได้จากที่ว่าร้านดัง    ร้านอร่อย  ส่วนมากจะแช่เย็นขาย)   เก็บเป็นอาทิตย์แบบ สูตรตำรับไทยไม่ได้     ความหวานเป็นตัวถนอมอาหารส่วนหนึ่ง  (ขึ้นอยู่กับ การปรุงด้วย) แต่บางคนชอบหวานก็กลายเป็นความชอบส่วนบุคคลไป     แต่ก็แปลกบางท่านไม่ชอบหวานน้อยก็มีนะคะ     อย่างคุณ  mesmeric ว่าไว้                      "นิยามความอร่อยของแต่ละคนแตกต่างกัน "   แต่ถ้าเป็นนักชิมกรูรูนี่ต้องรู้รสชาดพื้นฐานของอาหารแต่ละชนิดนะคะ   ถึงวิจารณ์ได้ คิดเห็นต่างมาแชร์กันได้เลยค่ะ    Coffeebake มีความรู้ไม่มากพอที่จะครอบคลุมทุกศาสตร์ ของอาหารไทยค่ะ    เผื่อมีผู้รู้ผ่านมาขอความรู้ด้วยนะคะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 30 มี.ค. 52 00:09:32 ]

ความคิดเห็นที่ 143 สวัสดีค่ะ คุณ  harvard วิทยาคม    ตอกไข่มือเดียว   จริง ๆ แล้ว มันมีนัยแฝงของวิชาเบเกอรี่ค่ะ   แต่เอามาคุยเป็นมุขน่ะค่ะ     เห็นเอามาคุยกันอีกรอบ    ก็รู้สึกขำตามไปด้วย 55 จากคุณ : CoffeeBake - [ 30 มี.ค. 52 00:13:24 ]

ความคิดเห็นที่ 144 มาถึงความหลุดในเรื่องของฉันบ้าง   เคยสอนนักเรียนทำหมี่กึง หวังว่าหลายคนคงรู้จักดี  หมี่กึงหรือกลูเต็น เป็นโปรตีนของแป้งสาลีที่กินกันมากช่วงกินเจ  ทำออกมาเป็นหลอด ๆ คล้ายไส้หมู ไส้ไก่ หรือ เลียนแบบให้เหมือนเนื้อสัตว์ วิธีทำคือนำแป้งสาลีโปรตีนสูงมานวดกับน้ำนาน ๆ จนเป็นก้อน  ทิ้งไว้ สักพักให้แป้งอิ่มน้ำ   นำก้อนแป้งนั้นมาล้างให้น้ำไหลผ่าน    สิ่งที่เหลือ ในมือมหัศจรรย์จริง ๆ มันคือโปรตีนของแป้งที่เรียกว่ากลูกเต็น  แต่ชื่อการค้าที่เรียกคือ หมี่กึง มีลักษณะเหนียวมาก    นำมานวดแล้วพันไม้ให้เป็นแบบไส้หลอด ๆ เหมือนตอนกินเจ นำไปต้มจนสุก   เป็นอันเสร็จ   ใครไม่รู้จักเดี๋ยวหาภาพให้ดูค่ะ   (เป็นการทำแบบโบราณค่ะ) จากคุณ : CoffeeBake - [ 30 มี.ค. 52 00:26:13 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ฝึกทำจนคล่องมือจากผู้มีประสบการณ์    ที่ไปศึกษามาจากสิงคโปร์ (ไม่เกี่ยวกับลอดช่องน๊ะจ๊ะ)   วันนั้นจำได้ดีทำสอนอาหาร หลายอย่างมาก  พอมาสอนหมี่กึงมีเวลานวดแล้วหมักไว้แค่แป๊บเดียว ทำให้แป้งพองตัวไม่พอ   พอนำมาล้างน้ำ   นักเรียนกต่างจ้องด้วยความ ตื่นเต้น สาวสวยน่ารักพูดเขียม ๆ กระซิบกับเพื่อนของเธอ  "สูตรจากสิงคโปร์เชียวน๊ะ  " ฉันหันไปเห็นก็ยิ้มให้    แต่ใจน่ะ ตึ่ก ตั๊ก ๆ  ตื่นเต้นน่ะซิ   เพราะเป็น ครั้งแรกที่สอน   กำลังล้างน้ำลุ้นอยู่    และแล้ว   หน้าฉันก็เริ่มซีดลงเรื่อย ๆ จากคุณ : CoffeeBake - [ 30 มี.ค. 52 00:30:01 ]

ความคิดเห็นที่ 146 สนุกมากเลยครับ อ่านแล้วเห็นภาพเลย แล้วอย่าลืมไปโพสต์เคล็ดลับอาหารในห้องก้นครัวด้วยนะครับ จากคุณ : bam-NY - [ 30 มี.ค. 52 00:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ก้อนแป้งในมือจากที่ขนาดเท่าผลแตงโม    น้ำไหลผ่านลงมาอีก     ลดลงเหลือ ขนาดของผลส้มโอ   ต่อด้วยส้มซันควิส     ส้มบางมด   เริ่มใจไม่ไดี     สุดท้ายขนาดเหลือเท่ากับ     ส้มจีนพันธุ์ไม่มีเมล็ด อ๊ะจ๊าก... แป้งเป็นกิโลไหลผ่านน้ำหมด   โปรตีนกลูเต็นหรือหมี่กึงเหลือเท่า ปลายนิ้วโป้ง   ทั้งที่จริงแล้วมันควรจะเหลือขนาด เกือบ 2 กำปั้นของฉัน    ฮือ ฮือ  อ้ายส้มจีน   แกเล่นฉันหน้าหดเหลือ 2 นิ้วเลยน๊ะ สวัสดีค่ะ  คุณ bam-NY   นอนดึกนะคะ  ขอบคุณที่แวะมา แล้วเจอกันที่ก้นครัวนะคะ แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 52 00:52:55 จากคุณ : CoffeeBake - [ 30 มี.ค. 52 00:51:15 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ยอมรับกับนักเรียนโดยตรง    บอกสาเหตุที่ผิดพลาด     ขอแก้ตัวใหม่ แล้วก็ผ่านไปได้ดี     การผิดพลาดเกิดขึ้นได้ในการเรียนการสอน    แต่ความผิดพลาดที่เคย เกิดขี้นแล้วก็ไม่ควรเกิดอีก   และต้องเก็บสาเหตุที่ผิดพลาดนั้น    มาสอนให้นักเรียนทราบและเก็บไว้ เป็นเทคนิคเพิ่มเติมว่าควรระวังหรือหลีกเลี่ยง และที่สำคัญต้องขอโทษ    เคยเข้ารับการอบรมสัมมนาหลายที่      เวลาเกิด ความผิดพลาด   บางท่านอ้างงู ๆ ปลา ๆ แต่ไม่ขอโทษอาจด้วยกลัวหน้าแตก   แต่จริง  ๆ การยอมรับพร้อมให้สาเหตุในสิ่งที่ผิดพลาด   เป็นสิ่งที่ดีที่สุด   เพื่อให้เกิดการแก้ไข   ป้องระวังไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นอีก จากคุณ : CoffeeBake - [ 30 มี.ค. 52 01:05:12 ]

ความคิดเห็นที่ 149 เคล็ดลับ   แบบโบราณที่เล่าสืบกันมาจากคณาจารย์รุ่นเก่าแก่     เมื่อก่อนที่เครื่องไม้เครื่องมือเครื่องจักรยังไม่ทันสมัย   จะทิ้ง น้ำที่ล้างไหลผ่านหมี่กึงไว้ให้ตกตะกรอน    แล้วนำผ้าขาวบาง มากรอง    และนำผ้าไปตากแดด   พอเริ่มแห้ง   ขูดเอาแป้งที่ติดผ้าขาวบางมาใช้    แป้งตัวนี้เรียกว่าแป้ง ตั้งหมี่   หรือตั้งมี่,ตั้งหมิ่น   คือแป้งที่มีโปรตีนเหลือน้อยมาก ๆ หรือ จนเกือบไม่มีเลย   แป้งชนิดนี้ใช้ทำฮะเก๋าไงคะ    หาซื้อได้ที่ตลาดเก่าเยาวราช เป็นแหล่งใหญ่   คราวหน้ามาถึงการเริ่มต้นคิดสูตรอาหารแล้วค่ะ   มาดูกันนะคะว่า เริ่มอย่างไร  และเป็นมาอย่างไร     สถาบันนี้ใช้คุ้มจริง ๆ   แต่สิ่งที่ฉันนำไปต่อยอดกลับคุ้มกว่าอีกใน อนาคต    แล้วจะมาเล่าต่อนะคะ   ขอหายตัวไปพักผ่อนหย่อนใจ สักแว้บ แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 52 04:09:07 จากคุณ : CoffeeBake - [ 30 มี.ค. 52 02:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 150 แวะมาเจอ คุยเรื่องของหวานแล้วน้ำลายหนืดเลย ชอบกินของหวานมากค่ะ โดยเฉพาะทองหยอดและเม็ดขนุน แต่หาที่อร่อยถูกปากยากจัง พักผ่อนให้หายเหนื่อยแล้วเขียนอีกนะคะ พรุ่งนี้ค่ำๆจะแวะมาใหม่ จากคุณ : สวยสุดซอย - [ 30 มี.ค. 52 07:19:19 ]

ความคิดเห็นที่ 151 5 5 5 เคยดูแม่ทำ หมี่กึง ใช้แป้งเป็นกิโลๆ เหลือ เท่าสองกำปั้นจริงๆ ยังนึกเลยว่า ไม่คุ้มทุน ใช้เวลานานด้วย #คุณ drof  มีหลายร้านครับ หาใน google ดูได้ บอกชื่้อเดี๋ยวโดนยึดสมาชิก  *_*" ..แล้วจะเห็นบ่อยมากๆ ที่บอกว่า ร้านนี้ ร้านนั้น อร่อยเพราะไม่หวานมาก ก็เลยสงสัยอย่างที่ว่า เรื่องทำอาหารเป็นศิลปะจริงๆ  ร้านอาหารตามสั่งแถวบ้าน ข้าวผัดหอมอร่อย ไปยื่นแอบจำวิธีทำกับส่วนผสมไว้  พอกลับไปทำที่บ้านแบบเดียวกัน รสชาติพอใกล้เคียง แต่ความหอมไม่มีเลย... คุยเล่นๆ คั่นเวลา ระหว่าง จขกท. พักผ่อน จากคุณ : จินหยง - [ 30 มี.ค. 52 09:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 152 ตามมาอ่านค่ะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าหวานเจี๊ยบ - [ 30 มี.ค. 52 12:59:46 ]

ความคิดเห็นที่ 153 ลงชื่อติดตามผลงานคับ :) จากคุณ : spanner (spanner) - [ 30 มี.ค. 52 13:34:31 ]

ความคิดเห็นที่ 154 หึหึ มารายงานตัวค้าบบบบบบบบบบ น่าจะมีขายนะ แต่เป็นหนังสือหัวนอก ผมก้เดินหนีแล้วครับ555555 แค่เรียนfoodป.ตรีก็สัมผัสเยอะแล้วครับ จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 30 มี.ค. 52 15:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 155 แวะมาอ่านครับ ช่วงนี้ผมกำลังติดซีรี่ย์เกาหลีพวกเกี่ยวกับทำอาหาร พอมาอ่านของคุณ coffeeฯ ก็เลยอ่านเพลินเลย ^^ จากคุณ : kennyG - [ 30 มี.ค. 52 16:38:40 ]

ความคิดเห็นที่ 156 ก็อก     ก็อก     ก็อก       . จากคุณ : drof - [ 30 มี.ค. 52 21:52:19 ]

ความคิดเห็นที่ 157 ก๊อก ด้วย คนค่ะ :) จากคุณ : สวยสุดซอย - [ 31 มี.ค. 52 00:02:03 ]

ความคิดเห็นที่ 158 แปะตำหนิไว้ต่อ จากคุณ : เด็กท้ายรถ - [ 31 มี.ค. 52 00:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 159 ได้ความรู้ สาระ แง่คิด วิธีการแนะนำความรู้ ชอบแบบครูพัก (มาอ่าน)ลักจำ ติดตามอ่านครับ ***^_^*** จากคุณ : Coach The Lead - [ 31 มี.ค. 52 04:22:17 ]

ความคิดเห็นที่ 160 เข้ามาโหวตจ้า จากคุณ : อภิมหาชาตบุตร - [ 31 มี.ค. 52 06:46:23 ]

ความคิดเห็นที่ 161 จากคุณ : จินหยง - [ 31 มี.ค. 52 07:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 162 น่าสนุกนะคะ ประสบการณ์ดีๆแบบนี้ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันคะ จากคุณ : jintean - [ 31 มี.ค. 52 13:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 163 งื้ม สุดยอดค่ะ ขอบคุณที่เล่าให้ฟังค่ะ สนุกมาก อ่านแล้วเพลิน จากคุณ : BakedMonkey - [ 31 มี.ค. 52 16:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 164 รออ่านต่ออยู่นะคะ ^^ จากคุณ : : : padnote : : - [ 31 มี.ค. 52 20:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 165 เริ่มต้นการคิดค้นสูตรอาหารในครั้งแรก    เมื่อยามว่างเว้นจากงานสอน   โดยมีบริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าในครัวเรือน    ที่มีชื่อเสียงต่าง ๆ    ส่งสินค้า ตัวนั้นมาให้ทดลองใช้   เพื่อว่าจ้างให้คิดค้นสูตรอาหารสำหรับใช้กับเครื่อง    และจัดทำออกมาเป็น รูปเล่มอย่างสวยงาม   เพื่อแถมหรือเป็นคู่มือการใช้สินค้านั้น ๆ  ที่ทำบ่อย ๆ ก็คือพวกไมโครเวฟ             สวัสดีทุกคนค่ะที่ติดตาม   เดี๋ยวคืนนี้มาต่อยาวหน่อยนะคะ    พยายามจะ จบให้ได้    แต่ไม่แน่ใจ   ลองดูนะคะ จากคุณ : CoffeeBake - [ 1 เม.ย. 52 00:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 166 เมื่อก่อนบ้านเราจำกัดการใช้ไมโครเวฟ    กับอาหารเพียงไม่กี่อย่าง บริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าเหล่านี้    หากคิดค้นสูตรอาหารที่ปรุงโดย ไมโครเวฟนี้ได้ หลากหลาย ก็สามารถที่จะเพิ่มยอดขายได้เป็นอย่างดี     ความจริงแล้วตามบริษัท ต่าง ๆ จะมีทีมงานโภชนากรของตนเองอยู่แล้ว    แต่บางครั้งต้องการ ความหลากหลายเพิ่มเติม จึงเป็นที่มาของการว่าจ้างให้ทำสูตร    และตำราขึ้น แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 52 01:34:02 จากคุณ : CoffeeBake - [ 1 เม.ย. 52 00:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 167 พอช่วงไหนว่าง ๆ ฉันต้องเข้าประจำการ       ทดลองใช้ไมโครเวฟทำ สูตรอาหารบางอย่าง     การทำอาหารจากไมโครเวฟ    ถ้าเป็น ผัด   ต้ม แกง แบบไทย ๆ ยังพอได้  แต่ถ้าเป็นขนมอบทำไม่ได้ห้ามพูดเด็ดขาด    เพราะบริษัทเจ้าของคู่ค้า   ต้องการมาก ๆ ทดลองกันครั้งแรก   ที่ยังกำหนดเวลาไม่ได้ก็เล่นเอาขนมเค้ก    กลิ่น ไหม้หึ่ง   พอเริ่มได้และทำเป็นสูตรมาตราฐานออกมา     เห็นหน้าตาแล้ว เจ้าของสูตรพอใจก็ถือว่าผ่าน บอกตามตรงจนทุกวันนี้    โดยส่วนตัวฉันยังคิดว่า    ไมโครเวฟไม่เหมาะ ทำอาหารประเภทขนมอบเลย   สูตรที่แพร่หลายประกอบการขายเครื่องใช้ไฟฟ้าประเภทนี้ ไม่ได้ออกมาเพอร์เฟค   แต่ก็พอถูไถไปได้    เนื่องจากเหตุผลทางธุรกิจ เป็นตัวกำหนด   แต่การวิจัยและพัฒนามักไม่มีที่สิ้นสุด   ปัจจุบันมีบริษัทอาหารบางแห่งก็ ผลิตเค้กกึ่งสำเร็จออกมาใช้กับ   ไมโครเวฟโดยตรง    และก็ดูดีในระดับหนึ่ง แต่จะให้ดีเท่ากับใช้เตาอบธรรมดานั้นคงไม่ใช่ จากคุณ : CoffeeBake - [ 1 เม.ย. 52 00:20:13 ]