ความคิดเห็นที่ 1 เคยนอนไร้ค่าอยู่ 2 ปี เรียนไม่จบโทซะที กินกับนอน และทำวิจัยแบบไม่มีทิศทาง ตื่นเป็นกิน นอนอืดดูหนัง หลับ นอนเน่าอยู่หอพัก น้ำหนักอีก 4 กิโลจะ 100 ตอนนี้ก็เข็ด ไม่อยากเป็นแบบนี้อีก ตอนนี้มีงานประจำแต่ก็บางทีก็รู้สึกขี้เกียจ แต่ก็ต้องทำ ดีกว่าไม่มีเงิน สู้ๆ ครับ ลองหาอาชีพเสริมอื่นๆ ดู เช่น ไปเรียนนวดไทย เรียนการซ่อมเครื่องไฟฟ้า เป็นต้น จากคุณ : Christian Chang - [ 14 พ.ค. 52 05:31:47 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนนี้ตกงานมา 2 เดือนครึ่งแล้วค่ะ ตื่นเช้าไปเล่นโยคะ บ่ายกลับมาเล่นเน็ตหางานไปด้วย หาข้อมูลอย่างอื่นไปด้วย ทำไรที่ตอนทำงานทำไม่ได้หรือไม่มีเวลาทำ อยู่กะตัวเอง ดูแลตัวเอง สภาพจิตใจดีเป็นพักๆ เบื่อเป็นพักๆ แต่โดยรวมยังดีอยู่ เพราะรู้ตัวเองว่าก็พยายามหางานเต็มที่แล้ว สู้ๆ นะคะ เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้นค่ะ ชีวิตคนเราคงไม่แย่ไปตลอดหรอกเนอะ ;) จากคุณ : Asking Him to Love Her - [ 14 พ.ค. 52 06:15:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้ายังว่าง ยังมีเงินพอ ยังมีคุณพ่อคุณแม่สนับสนุนการเงินอยู่ หาอะไรเรียนเพิ่มก้อได้ค่ะ คนที่เค้าเป็นพ่อแม่ เนี่ย เค้ารักลูกทุกคนค่ะ ไม่มีใครคิดไม่ดีกับลูกตัวเองหรอกค่ะ ถึงแม้ลูกจะตกงาน ก็อยากให้ลูกทำอะไรบ้างที่มันมีคุณค่ากับชีวิต คุณอาจไปสมัครเสริมความรู้ด้านไอทีฟรี ที่ software park หรือ ไปลงเรียนสารพัดวิชาไอที ที่ tk park หรือหน่วยงานหลาย ๆ ที่ ที่เค้ามีการพัฒนาความรู้แบบฟรี และราคาถูก (เพราะได้รบกวนเงินที่บ้านแค่ค่ารถ ค่ากิน ก็พอ) เรื่องคิดสั้นนี่ อย่าได้คิดเป็นอันขาดค่ะ เคยมีเพื่อนตกงาน แล้วนอนอยู่บ้านแบบนี้แหละ แล้วพ่อแม่เค้าก็บ่นทุกวัน ว่าไม่ออกไปหางานทำ แล้ววันหนึ่ง เค้าก็ลุกขึ้นมาผูกคอตาย พ่อแม่เค้าเสียใจมาก เค้าต้องการเพียงแค่ ถ้าลูกไม่ทำงาน ไปหาอะไรเรียนเพิ่มก็ได้ แต่เค้าดันบ่นเรื่องเดียว ไม่พูดอีกเรื่องที่อยู่ในใจเค้าค่ะ ผิดกับพ่อแม่เรา ตอนที่เราเพิ่งเรียนจบ ปวช.ใหม่ ๆ เราว่างงานปีหนึ่ง แต่ระหว่างนั้น พ่อแม่เราเค้าถามว่า เนี่ยถ้ายังไม่ทำงานเนี่ย เราจะทำอะไร (ตอนนั้น รอสอบ ก.พ.อยู่ ) เราก็เลยขอพ่อไปเรียนภาษาอังกฤษที่ AUA เรียนได้ปีหนึ่งพอดี ก.พ. ก็สอบเสร็จ ประกาศผลพอดี ได้เรียนภาษาอังกฤษไป 10 course อ้อ แถมเสาร์-อาทิตย์ พ่อยังให้ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นเพิ่มอีก (พ่อบอกว่า อย่าให้ว่าง ถ้าว่างแล้วจะฟุ้งซ่าน ) ส่วน ป.ตรี เรียนรามจนจบภายใน 3 ปีค่ะ เนี่ย อย่าว่าแต่คุณเลย น้องชายเรา เค้าก็ไม่ได้ทำงาน เพราะว่าต้องอยู่บ้านดูแลแม่ เราและพี่ ๆ ยังรู้สึกว่า น้องชายเราเค้าเสียโอกาสในการออกไปทำงานนอกบ้านมาก พวกเราพี่ ๆ  ก็เลยทำบ้านเช่าให้น้องชายดูแล (พี่ ๆ ทุกคนออกเรือนกันหมดแล้ว) แล้วก็เนี่ย ว่าจะให้น้องชายไปเรียนทำอาหาร เผื่อเค้าอยากจะเปิดร้านอาหาร พวกเราที่เป็นพี่ ไม่ได้กังวลว่าน้องชายไม่ได้ทำงานข้างนอก นะคะ (เค้าก็อยู่บ้านเล่นเกม เล่นเนต เหมือนคุณนี่แหละ) แต่อยากชดเชยที่เค้าอยู่ดูแลแม่แทนพี่ ๆ ที่ต้องทำงานนอกบ้านตลอดค่ะ บางทีพวก อา ๆ ญาติ ๆ เค้าก็จะถามว่า น้องเราว่างงาน ไม่ออกไปทำงานนอกบ้านเหรอ พวกเราก็จะบอกว่า ก็พวกเราเองแหละที่ให้น้องอยู่เป็นเพื่อนแม่ เพราะแม่เค้ากระดูกข้อเท้าหัก เดินลำบาก ถึงจะมีแม่บ้านที่บ้านอีกคนหนึ่ง ก็พยุงแม่เราไม่ไหว ตอนนี้ แม่เราเสียแล้ว พวกเราเป็นพี่ ก็ต้องดูแลน้องต่อไป เพราะโอกาสทำงานของน้องชายข้างนอกไม่มีแล้ว (เค้าอายุเท่าช่อง 3 แหละค่ะ) แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 52 07:51:39 จากคุณ : ลาล่า (arunyach) - [ 14 พ.ค. 52 07:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คิดเสียว่าสักวันก็จะได้เอง จะได้ไม่ต้องคิดมาก ผมเองกว่าจะได้งานประจำทำก็เกือบ 18 เดือน ช่วงที่ว่างมีอะไรก็ทำหมด ที่บ้านบอกเรียนจบแล้วยังไม่มีงานก็พักผ่อนไปเที่ยวบ้าง ไม่เคยพูดให้เสียใจเลย จากคุณ : saisanan - [ 14 พ.ค. 52 09:01:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตกงานมาเกือบ 2 เดือนแล้วเหมือนกันค่ะ ก่อนที่จะโดนลดพนักงาน (ขั้นหัวหน้า) ก็รู้ข่าวมาเป็นระยะๆ แล้ว เลยมีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจไว้ก่อนหน้าที่จะโดนฟ้าผ่าจริงๆ แต่ด้วยอายุงาน และวัยเวลานี้ ทำให้รู้สึกว่าคงไปสมัครงานที่ไหนลำบากแล้ว คุณยังโชคดีที่อายุยังน้อย ยังมีโอกาสอีกเยอะในการหางาน หรือจะเรียนต่อก็ว่ากันไป แต่อย่างน้อยที่สุดก็ขอให้มีกำลังใจเข้มแข็งในการมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้ ทุกวันนี้เราเองก็มีพยายามทำนู่นทำนี่ คิดนู่นคิดนี่ไม่หยุด พยายามหากิจกรรมทำ และพยายามมีความสุขกับชีวิตที่พลิกผันแบบนี้ และตอนนี้ก็รู้สึกดี ด้วยอาจจะทำใจยอมรับได้แล้วก็เป็นได้ คิดๆ แล้วก็รู้สึกว่าดีเหมือนกันที่เป็นแบบนี้ ได้อยู่กับตัวเอง ได้มีอิสระทางความคิด ไม่ต้องเป็นลูกจ้างใคร เป็นนายตัวเอง เดินทางในแนวทางของตัวเอง มีเวลาเก็บเกี่ยวความรู้ที่ไม่มีโอกาสได้เรียนรู้จากโลกภายนอก (ก็เป็นลูกจ้างในกะลาตั้ง 15 ปี) จากที่เคยฟุ่มเฟือยใช้เงินเก่ง เสียเงินไปกับลูกน้องกับผู้คนรอบข้าง ภาษีสังคมทั้งหลาย แต่ตอนนี้ไม่ต้องเสียเงินไปกับสิ่งนั้นอีกแล้ว มีนิสัยเก็บเงินมากขึ้น ประหยัดมากขึ้น อะไรลดได้ก็ลด ทำเองได้ก็ทำ อะไรที่ต้องเสียเงินก็เลี่ยงก็ไม่ต้องซื้อ อย่างน้อยก็ไม่ต้องเครียดกับการจราจรที่ติดขัดตอนขับรถไปทำงานทุกเช้า-เย็น ไม่ต้องเสียค่าน้ำมันเดือนนึงเกือบ 5000 หมั่นคิดบวกเข้าไว้นะคะ แล้วชีวิตจะดีขึ้น เราเชื่ออย่างนั้น สู้ สู้ ค่ะ จากคุณ : hayo - [ 14 พ.ค. 52 09:09:12 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมก็ตกงาน ตอนนี้เรียน Auto CAD, Solid Works ไปพลางๆ เพราะจะได้เสริมทักษะที่หายไป และไม่เบื่อ จากคุณ : jjj123456 - [ 14 พ.ค. 52 09:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านข้อความของ คุณลาล่า (arunyach) แล้วรู้สึกดีจังเลย เป็นปลื้มแทนน้องชาย แต่ เราก็มีพี่สาวแบบคุณนี่ล่ะ อยากให้กำลังใจ จขกท ว่า อย่าท้อถอยแม้ปัญหาจะหนักเพียงใดก็ตาม จงมองคนที่ด้อยโอกาสกว่าเรา เช่น คนพิการที่มีอาชีพสุจริต เป็นต้น เราก็เตือนตัวเองด้วยวิธีนี้ประจำ จากคุณ : kittyty - [ 14 พ.ค. 52 10:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พัฒนาตัวเองเรื่อย ๆ ครับ ให้วันนี้ดีกว่าเมื่อวาน ทีละนิด ๆ ก็ยังดี ถึงแม้เราไม่ได้งานก็จะเก่งขึ้นทุกวัน ๆ สายงานผมเป็นแบบสายเทคนิค สามารถฝึกเองที่บ้านได้ การฝึกฝนกับงานจริงค่อนข้างใกล้กันครับ คือเป็นโปรแกรมเมอร์ โหลดวิดีโอกับ e-book จากในเน็ตมานั่งฝึกครับ นับว่าเป็นข้อดีของสายงานผมพอสมควร แต่สายงานอื่น ๆ (คิดว่า)อาจจะไม่สามารถฝึกฝนที่บ้านเวลาตกงานได้ เช่น จัดซื้อ เลขา การตลาด   แล้วก้ฝึก ภาษาจีน ญั่ปุ่น อังกฤษ ทางไฟล์ mp3 ครับ กับเล่นโปรแกรมสอนภาษาจีนกับญี่ปุ่น ฝึกให้เก่งวันละนิดทุกวัน ๆ จะมหาศาลมาก ล้างจ้าน ซักผ้า ตากผ้า หัดทำอาหาร (ตอนเรียนไม่เคยทำเรียน แต่ตอนตกงานมันว่าง + ขี้เกียจเดินออกจากบ้านไปซื้อข้าวกินทุกวัน เลยหัดทำ ) ตอนเย็น ไปซ้อมเทควันโดที่ยิมแถวบ้านครับ ไปลงเรียนไว้ แต่ก็ยังเครียดเรื่องหางานไม่ได้จนนอนไม่หลับอยู่นะ แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 52 10:33:29 จากคุณ : ๛กอล์ฟ - [ 14 พ.ค. 52 10:30:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 555 เราตกงานมา 5 เดือน เครียดมั้ย ไม่เครียด เพราะทำใจว่าจะเครียดไปทำไม หาอะไรที่มีสาระทำดีกว่า บังเอิญว่าเราเรียนโทอยู่เลยมีอะไรทำ ไม่ค่อยเหงา รับจ็อบบ้าง คิดซะว่ามีเงินเข้าบ้างดีกว่ามีแต่เงินออก แต่เวลาจิตตกก็มีบ้างเหมือนกัน ก็แค่แว๊บ วิธีแก้ก็สวดมนต์นั่งสมาธิไปตามเรื่อง อีกอย่างเราเองอายุก็ไม่น้อยหางานก็คงไม่ง่ายนัก เข้ามาอ่านกระทู้เพื่อหาไอเดียทำ thesis เห็นหัวข้อ จขกท ก็อาจจะเอาไปทำก็ได้ เราเองก็หนึ่งในคนตกงานเช่นกันค่ะ ขอบคุณ จขกท นะคะที่ชี้ทางสว่าง จากคุณ : แมวหัวยุ่งมุ่งทำทีซิส (พี่ชิกกะน้องยุ่ง) - [ 14 พ.ค. 52 10:33:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตกงานมา เกือบ 6 เดือนแล้ว แรกๆๆก็ดีว่าง มีอะไรให้คิดเยอะ เหมือนได้พักผ่อนไปในตัว ต่อมานานๆเข้าชักเบื่อ กินนอน เล่นเน็ต ไปวันๆ เครียดด้วยไปปฎิบัติธรรมก็ไม่สงบ จู่ๆ  น้องมาถักโคร์เชท์เล่น วันนั้นว่างเพลินเลยเอามาถักเล่นบ้างเพราะเคยถักสมัยมัธยม เพลินๆ จนได้หลายตัว เลยเอาไปขายที่ทำงานน้อง ได้มาหลายพันบาทแล้วตอนนี้ ถักไปนึกสนุกๆ แล้วมีออร์เดอร์มาตลอด ถ้าช่วงนี้หางานใหม่ยาก ลองหากิจกรรมอื่นๆ ทำบ้างก็ดีนะ หรือไปเรียนคอสสั้นๆ เพื่อฝึกฝนตัวเอง จะได้ความรู้เพิ่มเติม จะได้เหมือนว่า ตัวเองมีไฟในการทำงานตลอด ดีกว่ามานั่งเหงาๆ เครียดป่าวๆ ค่ะ จากคุณ : begine - [ 14 พ.ค. 52 12:17:57 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าไม่เกี่ยงงาน  ทำไมไม่ไปทำงานรับจ้างทั้วไปเช่น 7-11 ละครับ ? จริงอยู่ รายได้อาจจะน้อยมาก เทียบไม่ได้กับงานเก่าของคุณ แต่ยังดีกว่ากินนอนอยู่กับที่แบบไม่มีอนาคต    เพราะบางที คุณอาจจะตกงานนานกว่าที่คุณคาดการณ์ไว้ (บางคนเป็น ปี) อย่างน้อย ก้มีเพื่อนร่วมงาน มีกิจกรรมให้ทำ และอาจจะได้ประสบการณ์ใหม่ๆ เพื่อนำไปใช้ในอนาคตด้วยนะครับ จากคุณ : kennyG - [ 14 พ.ค. 52 12:22:05 ]

ความคิดเห็นที่ 12 น้องสาว(ลูกพี่ลูกน้อง)เราก็ตกงานอยู่ หลายเดือน แล้ว หาไม่ได้ชักที เราเลยเสนอว่าเปิดร้านขายเสื้อผ้าหรือเปล่า จะลงทุนไห้ทั้งหมด มาน บอกว่าไม่เอา  ไม่คุ้มกับที่เรียนมา......เราจ๋อย ทันที จากคุณ : หนูมิง (mysister) - [ 14 พ.ค. 52 13:49:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เราเดือนกว่าๆแล้ว โชคดีที่เดือนที่แล้วยังมีเป็นฟรีแลนซ์เข้ามาบ้างเลยมีรายได้เท่ากับงานประจำ เพราะเราเลือกที่จะลาออกเอง เลยไม่เสียใจที่ตกงาน ตั้งใจออกมาฝึกสกิลเพิ่ม หัดใช้โปรแกรม ลองทำงานที่ยังไม่เคยทำ (เก็บไว้เป็นพอร์ตโฟลิโอ) แล้วก็หางานที่ดีกว่าไปด้วย ถือว่าช่วงนี้เป็นช่วงลาพักร้อน ทำใจให้สงบ พักผ่อน และพัฒนาทักษะของตัวเองเพิ่ม อย่าปล่อยให้ตัวเองว่างเพราะมันจะเซ็ง งานบ้านที่ไม่เคยแตะก็กลับมาทำบ้าง จัดของใหม่ รดน้ำต้นไม้ ฯลฯ ที่สำคัญอย่าปล่อยตัวปล่อยใจ กระตือรือล้นแข็งขันอยู่เสมอ อัพเดทตัวเองและข่าวสาร กินนอนตรงเวลาให้เหมือนกับคนที่เค้าทำงาน เช้าตื่นมาทำกิจกรรมพร้อมเค้า เที่ยงกินข้าว เย็นออกกำลังกาย ค่ำนอน ทำให้ชินเป็นนิสัย เพื่อเวลาได้งานใหม่เราจะได้ไม่รู้สึกขี้เกียจ จขกท อาจจะลองหางานเสริมเล็กๆน้อยๆทำดูก็ได้นะ หรือฝึกวิชาชีพของตัวเองไปพลางๆ พยายามอย่าเครียดเซ็งหรือคิดว่าตัวเองเป็นคนไร้ค่าค่ะ หาอะไรทำสนุกๆนะ คนอื่นจะได้ไม่เป็นกังวลกับเราด้วย จากคุณ : ร่างหลอน - [ 14 พ.ค. 52 15:47:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หางาน "ฝิ่น" ทำสิครับ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน แล้วคุณจะติดใจจนลืมงานประจำไปเลย.. จากคุณ : saviolat007 - [ 14 พ.ค. 52 17:28:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้ายังว่างอยู่ อย่างไรแล้วผมว่าถ้ายังไม่ได้งาน ผมว่าก็ควรให้ไปเรียน    ภาษาอังกฎษเพิ่มเติม เพื่อ value add ในตัวของคุณเอง จะได้มีโอกาสในการได้งานมากยิ่งขึ้น หรือลอง สมัคร WEB หางานที่ ต่างประเทศดู ลองดูนะครับ จากคุณ : okb - [ 14 พ.ค. 52 17:42:40 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สมัยฟองสบู่แตกโน้น ก็เคยโดนค่ะ ตอนนั้นรู้สึกว่าที่ลำบาก เพราะบริษัทปิดไปแบบไม่ให้อะไรเลย แถมตัวบริษัทก็หนี้สินท่วม จะไปฟ้องร้องก็คงไม่ได้อะไรอยู่ดี เงินเก็บเราก็หดลงเรื่อยๆ  จิตใจก็ห่อเหี่ยว เพราะยังไม่ทันได้ช่วยเหลืออะไรครอบครัวมากนัก ต้องกลับมาอยู่ในสภาพเดิม คือ กินอยู่กับที่บ้านอีกแล้วหรือ? ยุคนั้นก็มีออกมา "เปิดท้ายขายของ" เหมือนกัน ทุกคนอยากขาย แต่ไม่ค่อยมีคนอยากซื้อ แต่สุดท้ายก็ได้กลับมาทำงานอีก ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ลองมองหาความถนัด หรือความชอบพิเศษ อาจจะมีอาชีพใหม่ๆ ให้ลองทำนะคะ จากคุณ : นางไม้หน้า3 - [ 14 พ.ค. 52 17:49:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนผมตกงาน ผมก็หางานพิเศษทำเช่น พนักงานเสิร์ฟในโรงแรม ขายของตามห้าง สู้ๆครับคุณยังโชคดีกว่าใครหลายคน ผมนี่ถ้าตกงานคือไม่มีกินเลยนะ จากคุณ : สายลม (kongjun) - [ 14 พ.ค. 52 17:56:30 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณทุก ๆ ความเห็นมากเลยครับ ได้กำลังใจขึ้นเยอะ แต่อย่างว่าแหละช่วงเวลาแบบนี้ ไม่อยากเจอใครเลยจริง ๆ จากคุณ : จขกท - [ 15 พ.ค. 52 01:11:16 A:75.4.220.157 X: TicketID:064248 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มีใครสนใจงานขายเครื่องมืออุตสาหกรรมบ้างครับ จากคุณ : Toby's Big Daddy (simonwu) - [ 16 พ.ค. 52 14:47:38 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สนใจก็หลังไมค์มานะ  ออฟฟิศอยู่ นนทบุรี จากคุณ : simonwu - [ 16 พ.ค. 52 14:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เข้าใจความรู้สึก จขกท นะ เพราะตัวเองก็ครึ่งปีแล้วว่างอยู่ แต่ก็รับ job บ้างนิดหน่อย บวกกับพอมีเงินเก็บตอนทำงานอยู่บ้าง (เข้าใจเลยว่าการออมมีประโยชน์จิงๆ) เข้าใจอารมณ์ไม่อยากเจอใคร เบื่อคุย แบบ 'เป็นไงบ้าง ทำไรอยู่ตอนเนี้ย' แต่ก็ไม่เสียใจมากนะ เพราะเลือกลาออกเองเพื่อไปเรียนภาษาและท่องเที่ยวเกือบปี กลับมากะว่าจะหางานใหม่เพราะเบื่องานเก่าสุดๆ แต่ก็ไม่นึกว่าจะกลับมาเจอสถานการณ์การเมืองบ้านเราที่แย่มากๆ เศรษฐกินตกอีก เลยหางานใหม่ยากมากขึ้น แต่ยังไงขอให้ได้งานใหม่เร็วๆ นะ สู้ (เผื่อตัวเองด้วย) จากคุณ : waiting for a better chance (smashingjazz) - [ 19 พ.ค. 52 14:05:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตกงานเหมือนกันค่ะ นานมากแล้วด้วย  ก็อาศัยเงินแฟนค่ะ และมีเงินเก็บอยู่บ้าง ช่วงนี้ก็ทำตัวดีๆกะแฟนค่ะ แรกๆก็ดี ถือว่าได้พักผ่อนแต่ตอนนี้เริ่มเครียดแล้วค่ะ ทำขนมไปฝากขายค่ะ แต่ดูท่าจะไม่เวิรค เลยค่ะ พยายามเปลี่ยนความคิดอีกค่ะเพราะช่วงนี้เข้าหน้าฝน ก็มองในแง่ดีว่าได้นอนอยู่บ้านสบายใจ ไม่ต้องทำงาน(ปลอบใจตัวเองค่ะอิอิ) ก็เซ็งเหมือนกันเพราะน้องชอบถาม แต่แม่ดีค่ะโทรไปหาก็ไม่เคยถาม เพราะแม่เข้าใจเศรษฐกิจ จากคุณ : เวลาไม่เคยหยุด - [ 20 พ.ค. 52 16:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 24 โอ้ย ทำมั้ยตอนนี้คนตกงานเยอะจิง ๆ เราขอแนะนำให้ลองไปเรียนนวดซิ พวกนวดไทย นวดเท้า อะไรพวกเนี่ย  รายได้ก็ดีนะ    พอดีแถวบ้านเรามีโรงเรียนสอนนวด แล้วเราเข้าไปเอา โบรชัวร์ ให้เพื่อนที่ไปอยู่ ตปท. เค้าสนใจจะกลับมาเรียน  เพราะที่นี้เราแนะนำเพื่อนมาเรียนหลายคนแล้ว พวกมันบอกว่าสอนดี ราคาไม่แพงจนเกินไป ที่สำคัญเรียนแค่ ไม่ถึงเดือน  ทำงานได้แล้ว แล้วเราได้ยินคนที่มาเรียนเค้าคุยกัน  บอกว่าเรียนจบก็มีงานทำเลย เพราะร้านสปา ร้านนวด ตอนนี้ขาดหมอนวด เพราะหมดนวดไปทำงานตปท. กันเยอะ แล้วร้านสปา ในบ้านเรามีเปิดกันมาก เลยขาดคน ที่โรงเรียนมีร้านรอคิวเอาเด็กที่เรียนจบกันเลย  ฟังแล้วน่าสนใจดี  (นวดจริง ๆ น่ะแบบเป็นอาชีพ ไม่ใช่นวดแบบนั้น) ร้านอยู่แถว พหลโยธิน ชื่อ เรือนไม้สปา  เราให้เบอร์โทรล่ะกัน  0818469972 สนใจหรือไม่ ลองดูกันเองนะจ๊ะ จากคุณ : คนชอบแนะนำ (พลพรรคคนชอบนวด) - [ 26 พ.ค. 52 11:00:44 ]