ความคิดเห็นที่ 1 สรุปคือเรียนและอาศัยอยู่ที่ออสประมาน 1 ปี เพิ่งจะกลับมาเมืองไทย เดือนเมษา และเริ่มหางานเดือนพฤษาค่ะ พบว่างานหายากๆมากๆ ได้พยายามสมัครงานผ่านเวปไซด์จัดหางานหลายที่ หนังสือพิมพ์ และคนแนะนำไปให้สมัคร สมัครทางเวปไซด์ก็สมัครแต่ก็ไม่ต้องพูดถึงเพราะไม่เคยเรียกเลย สรุปคือตอนนี้เรากลุ้มใจสุดๆอยู่สามเรือง จากคุณ : นีโม่ (นีโม่สีชมพู) - [ วันอาสาฬหบูชา 00:20:05 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เริ่มหางานตั้งแต่ พ.ค. - ก.ค. เช่นกันครับ ยังหางานไม่ได้เหมือนกัน.. จากคุณ : Merlinz - [ วันอาสาฬหบูชา 00:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เรืองแรกนะค่ะ คือรู้สึกว่างานหายากมากๆ จนน่าตกใจ เพราะว่างานแรกที่เราทำเราได้งานจากจัดหางาน และก็ทำถึงสามปี อาจจะเป็นเพราะประสบการณ์เราน้อยไปหรือปล่าว และสายงานที่เราเคยทำมามันไม่น่าสนใจ ตอนนี้เราพยายามสมัครงานด้านเซลล์ มาร์เกตติ้ง มีบางบริษัทเรียกไปสัมภาษณ์แต่ให้เงินน้อยมากๆ คือเราเรียกไป 25000 เผือเค้าต่อ จริงเราได้ประมาน 22000 ถึง 25000 ก็จะพอใจมาก สมัครงานจนไม่รู้จะสมัครยังไงแล้ว อับจนหนทางมากค่ะ จากคุณ : นีโม่ (นีโม่สีชมพู) - [ วันอาสาฬหบูชา 00:26:50 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เซลล์ จริงๆแล้วเงินเดือนส่วนใหญ่ได้ไม่ถึงหมืนครับ แต่จะได้เงินพิเศษอื่นๆเพิ่มอีกต่างหาก เช่น ค่าคอม ค่าน้ำมัน ค่ามือถือ เป็นต้นครับ ดั้งนั้นถ้าเรียกไป 25000 ก็ไม่แปลกที่เขาจะไม่เรียกสำหรับตำแหน่งเซลล์ครับ ดั้งนั้นควรแยกเป็น 2 กรณีครับ ถ้าจะสมัครตำแหน่งเซลล์ ไม่ควรระบุจำนวนเงินครับ เอาไว้ไปคุยกันตอนสัมภารณ์ แต่ถ้าเป็นมาร์เกตติ้ง ตามบริษัท อันนี้อาจจะระบุเงินเดือนไปเลยก็ได้ครับ ส่วนสถานการณ์การหางานตอนนี้ก็เป็นเหมือนกันหมดครับ มีแต่จะลดคน รับคนนี้ยากมากๆครับ จากคุณ : Miracle Boy - [ วันอาสาฬหบูชา 00:43:00 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรืองที่สอง เรืองบุคลิกภาพ เรืองนี้เป็นเรืองที่เราได้รับการตำหนิมา จริงๆเราไม่เคยคิดว่าเราบุคลิกไม่ดีนะค่ะแต่หลังจากที่เราไปสัมภาษณ์ที่แรก บริษัทเค้าบอกว่าเราดูคล่องไป ความสามารถและเงินมากกว่าที่เค้าต้องการ หลังจากนั้นมีเพือนสนิทแนะนำให้ไปคุยกับเจ้าของโรงงานที่เป็นเพือนเค้า จริงๆไม่มีตำแหน่งว่างประมานว่าให้ไปคุยเผือจะช่วยอะไรได้บ้าง หลังจากจบการสัมภาษณ์ก็ปรากฦว่าไม่มีตำแหน่งว่าง แต่เราลองสอบถามเพือจะได้ใช้ปรับปรุงในการสมัครงานครั้งต่อไป พี่เค้าบอกมาว่า เราดูเป็นคนเรือยๆ ไม่กระชับกระเชง หรือดูไม่ active ก็ประมานนี้ ซึ่งบุคลิกเราก็ยอมรับว่าในชีวิตจริง เราเป็นคนสบายๆ ชิวๆ ไม่เคร่งเครียด เป็นคนคิดมากแต่ลืมเร็ว เข้ากับคนง่าย ติดจะชอบเล่นแบบป่วนๆด้วย ลึกเราแอบขบถด้วยแบบอะไรที่คนอืนเค้าไม่ทำแต่เราชอบและมันไม่ผิดและดูสนุกดีเราก็จะทำ ถามว่าเราดูเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบไม่ก็ไม่น่าใช่ คือถ้าเราได้รับมอบหมายเราก็ทำได้ดี หลังจากกลับมาก็ได้คุยกับพี่ที่ทำงานเก่า พี่เค้าอยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่าเราหนะ คุณวุติพร้อมแล้ว ก็อย่าลืมปรับวัยวุติหรือไปเรียนบุคลิกให้โตเป็นผู้ใหญ่ด้วย เนืองจากในบทสนทนามีคุยกันเรืองอายุ พี่เค้าดูตกใจมากๆที่รู้ว่าปีนี้เราอายุ 29 ปี เพราะเค้าเข้าใจมาตลอดว่าเราอายุ 26 ถึง 27 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 52 00:44:57 จากคุณ : นีโม่ (นีโม่สีชมพู) - [ วันอาสาฬหบูชา 00:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คืองี้ครับ งานยังมีอยู่ครับ มีเยอะมากด้วย บริษัทที่เปิดรับตามเว็บจัดหางานนี่..อื้อเลยครับ ประเด็นอยู่ตรงนี้ครับ..งานเยอะ แต่คนไม่มีงานทำ.. เรื่องเดิมๆครับ แต่ก็คนน่ะครับ คนทำงานก็ต้องหาสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่ตัวเอง แต่มันสวนทางกับเจ้าของ.. โอ๊ยยย พูดมาตั้งเยอะ ไอ้เรื่องเดิมๆที่ผมว่ามันก็คือเรื่องเลือกงานแหละครับ ผมพูดจริงๆนะ ถ้ามีเวลาพอที่จะมาหดหู่ละก็ ทำไปก่อนเถอะครับ งานน่ะ ถ้าเผื่อว่าหางานไม่ได้จริงๆ ผมก็ยินดีช่วยนะครับ แต่พอเสนองานให้จะกลายเป็นว่า เงินไม่เหมาะกับสมองที่คุณเล่าเรียนมาประมาณนี้ ไม่ใช่เหรอครับ อ้าว+ปัญหาที่บ้านด้วยหรอครับ อืมมม ถ้าหากว่าเป็นเรื่องความกดดันตรงนั้นแล้ว มันจะไม่ใช่ปัญหาเรื่องงานอีกต่อไปแล้วละครับ.. แต่ยังไงซะ ผมก็คิดว่า งานน่ะอย่าเพิ่งเลือกเลยครับ ด้วยสภาพจิตใจของคุณตอนนี้ด้วยแล้ว อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใครเลยครับ ผมไม่เคยเชื่อเลยนะครับ ว่าความหวังดีของพ่อแม่จะเป็นสิ่งที่ดีกับตัวเราเสมอไป คุณเลือกทางชีวิตของตัวเองดีกว่าครับ ไม่มีอะไรสาย ถ้าตัดสินใจได้แล้วอยากหลังไมค์มาผมก็ไม่รังเกียจครับ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 52 01:39:02 จากคุณ : lARtZnolASt - [ วันอาสาฬหบูชา 01:00:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรืองสุดท้ายเรืองที่บ้าน ที่บ้านกดดันเราสุดๆ ซึ่งจริงๆนี่เป็นตั้งแต่ก่อนไปเรียนเมืองนอกแล้ว ขนาดเราทำงานแล้ว ก็ยังตามมาจู้จี้จุกจิกไม่เว้นซักเรือง เช่นเรืองแฟน เรืองห้ามกลับบ้านดึก ห้ามตืนสายๆ คือเราไม่เคยรู้สึกสบายๆในบ้านเลย รู้สึกว่าถูกจับตามองพอทำอะไรขวางหูขวางตา ก็จะด่าทันที ตอนนี้ก็อย่างเคย ทุกวันก็จะเอาหนังสือพิมพ์สมัครงานมาให้ บางครั้งก็ใช้ปากกาวงกลมรอบงานที่เราควรสมัครมาให้ด้วย คนที่ปฦบัติกับเราไม่ดีนี่เป็นน้องสาวพ่อเค้าไม่ได้แต่งงาน หลายคนอาจจะสงสัยว่าแล้วทำไมเราต้องไปสนใจด้วยประเด็นคือพ่อกับแม่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน คือเรืองเราซับซ้อนเหมือนนิยายมากๆ วันจันทรถึงวันพฤหัสเราจะอยู่บ้านพ่อ วันศุกร์ถึงวันอาทิตย์ก็จะอยู่บ้านแม่ ถ้าเราจะประมวลเรืองที่เราโดนด่าและทำร้ายจิตใจตั้งแต่กลับมาจากน้าเรา เอาง่ายๆคือเค้าต้องการให้เรากลับมากินข้าวบ้านตอนหกโมงเย็นทุกวัน วันไหนไม่ได้ไปสัมภาษณ์งานก็ไม่ควรจะออกไปข้างนอก ควรจะอ่านหนังสือพิมพ์สมัครงานหรือสมัครงานทางเน็ตอย่างบ้าคลั่ง เคยมีครั้งนึงเค้าตามมาดูด้วยว่าเราทำอะไรทางเน็ต ถ้าพบว่าเล่นเน็ตหรือแช็คก็จะกลายเป็นความผิดทันที แล้วก็ด่าแล้วก็พูดแรงๆว่าไม่รู้จักเกรงใจบ้างหรือไง หรือถ้าออกไปสัมภาษณ์งานข้างนอกพอกลับมาก็ต้องมีการพูดคุยกันในตอนเย็นระหว่างกินข้าวเย็น ว่าสมัครที่ไหนตำแหน่งอะไร การพูดอะไรบ้างเงินเดือนเท่าไหร่ๆ จนเราเครียดมากๆ ทุกวันกินข้าวเย็นอย่างไม่มีความสุขเลย บางครั้งเราสัมภาษณ์งานเสร็จเที่ยง แล้วกลับมาทันกินข้าวเย็นก็จะได้พูดว่าต่างๆนาๆ ว่าเดินห้างอะไรตั้งหลายชั่วโมง พร้อมทั้งชี้นาพิกาด่าไปด้วย คือบ้านเราเค้าคลั่งความสำเร็จอย่างรุนแรง เช่นมีน้องอีกคนที่เป็นญาติเพิ่งจบตรีมาจากมหาลัยชั้นนำก็ได้งานเลย แต่น้องเค้าจบด้านบัญชีได้เงินเดือน 23000 กับบริษัทชั้นนำ ก็จะได้รับความชืนชม เหมือนด่ากระทบกระเทียบเราอยู่ในทีว่าถ้าได้เงินเดือนกว่าน้องหละก็เสร็จแน่ เราสังเกตหลายครั้งแล้วว่าน้าจะชอบพูดเรืองคนได้เงินเดือนห้าหมืนและ คนทีทำงานในบริษัทชั้นนำ หลายครั้งที่กลางคืนเรานอนร้องไห้ในห้อง เพราะเครียดเรืองหางาน คือจริงๆคนตกงานก็เครียดมากอยู่แล้วยิ่งเจอคล้ายๆคนกดดันบวกดูถูก ก็ยิ่งรู้สึกแย่ เรืองนี้เราปรึกษาพ่อแล้วพ่อเราก็บอกไม่ต้องรีบก็ได้ จริงๆที่บ้านเราไม่เดือดร้อนเรืองเงิน พ่อเรากลับบอกเราว่าชิวิตมันสั้น อย่าไปเครียดมาก เหมือนพ่อเค้าก็เตรียมอะไรๆไว้ให้เรา เราก็รู้ว่าที่บ้านเค้าเป็นห่วงหวังดีแต่ในความหวังดีของเค้าเราไม่ต้องการ ในความหวังดีของเค้าจะทำให้เราจะเป็นโรคประสาทและโรคซึมเศร้า เฮ้อ จากคุณ : นีโม่ (นีโม่สีชมพู) - [ วันอาสาฬหบูชา 01:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 1.นอกจากได้ภาษาแล้ว ยังมี professional skill อื่น ๆ อีกไม๊ครับ เพราะเท่าที่อ่านดูจะเคยทำงานแนว sale+admin แต่ก็ทำได้ทุกอย่างเหมือนกัน ผมว่าคงไม่ใช่ปัญหาด้านความสามารถ 2.เรื่องบุคลิกภาพ รูปร่างหน้าตาและลักษณะการพูดหรือวางตัวคุณอาจจะคงยังดูเด็กอยู่ หรือไม่ก็อาจจะประหม่าตอนสัมภาษณ์มากไปหน่อย ในบางครั้งจึงทำให้ดูไม่มั่นใจ (เดาว่าค่อนข้างขาดความมั่นใจ ถ้าไม่ใช่ก็ขออภัยนะครับ) 3.จุดเด่นที่สุดของคุณน่าจะเป็นตรงที่เคยทำงานประสานงานกับต่างประเทศมาก่อน น่าจะลองเปลี่ยนสายงาน ไปทำพวก international marketing หรือไม่ก็พวก assist/secertary ให้กับบริษัทต่างชาติ ก็น่าจะมีโอกาสได้งานสูงครับ ps.อย่าเชื่อผมมาก ผมนั่งเทียนเขียนรีพลายยย ^__^ จากคุณ : BiGTeDDy - [ วันอาสาฬหบูชา 01:21:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ทุกวันนี้เครียดจนปากเบี้ยวแล้ว จริงๆเราอยากจะได้งานแล้วออกมาอยู่เอง นี่งานก็ยังไม่ได้ก็รู้สึกคาราคาซัง ถ้าเร็วๆนี้เรายังไม่ได้งานแล้วเราทนไม่ไหวก็คงต้องออกมาอยู่เองแล้ว กลายเป็นคนขี้แพ้ในสายตาของที่บ้านแบบสมบูรณ์แบบ คือมันอึดอัดมากๆค่ะ ไม่รู้จะบรรยายยังไง ยังไงใครมีอะไรก็แนะนำได้นะคะ เรือวจริงค่ะ ไม่ใช่เรืองแต่ง จากคุณ : นีโม่ (นีโม่สีชมพู) - [ วันอาสาฬหบูชา 01:25:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 Edit. เพิ่มเพราะพอตอบแล้วมีความเห็นที่ 7 เพิ่มขึ้นมาซึ่งยังไม่ได้อ่าน 4.จากที่เล่าเรื่องพื้นฐานทางบ้าน ซึ่งที่คิดไว้ว่าน่าจะมีฐานะ ก็คงถูกต้องดูจากสถานศึกษาและการไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่ผมรู้สึกว่า อายุ 29 แล้ว (มากกว่าผมปีกว่า ๆ) การใช้ชีวิตกับครอบครัว ยังค่อนข้างอยู่ในกรอบมาก ๆ เลยครับ ปัญหาจึงน่าจะมาจากตรงนี้ การอยู่ในกรอบมากเกินไปจะทำให้เราเป็นเด็กโดยไม่รู้ตัว การออกมาอยู่ด้วยตัวเองบ้าง ใช้ชีวิตที่มีอิสระเต็มที่บ้าง อาจจะช่วยลดภาวะกดดันได้ แต่ต้องคอนโทรลให้อยู่ ไม่งั้นก็อาจจะเพลิดเพลินกับความอิสระมากเกินไปได้ครับ บางทีมุมมอง บุคลิกภาพ คนเรามันเปลี่ยนกันได้ครับ ปัญหาของคุณไม่ใช่เรื่องตกงาน แต่เป็นภาวะกดดันจากทางบ้านมากกว่าครับ  ยังไงก็สู้ ๆ ละกันครับ ps.ผมก็ออกมาอยู่ข้างนอกเหมือนกัน อิสระมากไปจนรู้สึกเหมือนตัวเองขี้เกียจ และเอาแต่ใจ ตามใจตัวเองมาก ๆ จากคุณ : BiGTeDDy - [ วันอาสาฬหบูชา 01:34:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อะไรที่มันหนักหัว ก็โยนมันออกไปจากหัวสิครับ จะเอาคำพูดคนอื่นมาเป็นสาระในการดำเนินชีวิตทำไม ถ้าไม่พอใจที่ใครมาบงการชีวิต ก็เดินออกมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองซะ แต่ถ้ายังทำไม่ได้ ก็ต้องทนต่อไปนะ จากคุณ : Morning Star - [ วันอาสาฬหบูชา 01:39:11 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ลองหาธุรกิจของตัวเองดูไหมครับ เพือชตาคุณถูกกำหนดมาไม่ให้เป็นลูกจ้างใคร เพื่อนผมมีคุณไปทำงานโรงงานได้เงินเดือนหมื่นนิดๆ ทำได้ 5 เดือนออกมาค้าขาย ตอนนี้ต่อเดือนกำไรเหยีบแสนแล้ว สบายไปเลย ของอย่างนี้ว่าไม่ได้นะครับ อยู่ที่ดวง โอกาส และชตาชีวิตด้วยครับ จากคุณ : Miracle Boy - [ วันอาสาฬหบูชา 01:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เคยอ่านหนังสือ "เข็มทิศชีวิต" เหรอยังครับ ถ้ายังไม่ได้อ่าน รีบไปหามาอ่านโดยด่วน จากคุณ : Christian Chang - [ วันอาสาฬหบูชา 02:05:32 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ใจเย็นๆ ไม่ต้องรีบร้อน ทั่วๆไปกว่าจะได้งาน ก็สมัครงาน 3-4 เดือน+ทั้งนั้น เพราะพ่อแม่คุณไม่เคยสมัครงานรึป่าว เลยนึกว่าสมัครปุบได้ปั๊บ เฮ้อ เจอแบบนี้ เหนื่อย ลองให้ head hunter ช่วยหาให้ก็ได้ครับ เห็นเพื่อนจบนอกใช้วิธีนี้กันหลายคน จากคุณ : WangYu - [ วันอาสาฬหบูชา 04:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าฝั่งพ่อยังสนับสนุน ก็ไม่ต้องสนใจฝั่งแม่มากก็ได้มั้ง ทำหูทวนลม ฟังหูไวหู เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ไปยึดติดกับคำพูดที่ทำร้ายตัวเราเอง มันก็เหนื่อยแบบนี้ล่ะนา จากคุณ : jezo - [ วันอาสาฬหบูชา 08:09:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ดูท่า  พ่อคุณ จะเป็นคนเข้าใจชีวิต มากทีเดียวนะครับ หางาน 3 เดือนเอง เดี๋ยวก็ได้ครับ นึกว่า 3 ปีซะอีก เพื่อนผมหาข้ามปีก็มี เพราะงั้น ใจเย็นๆ อย่ากดดันตัวเอง เพราะกดดันไป เค้าก็ไม่ได้เรียกเราเร็วขึ้นนะครับ ส่วนเรื่องทางบ้าน อย่าไปคิดมากครับ ให้มองว่า เออ เค้าเป็นห่วงเรานะ ว่างๆ ทำสมาธิ แผ่เมตตา บ้างครับ จะมองโลกได้ลึกขึ้น เป็นการพัฒนา eq เราด้วยนะครับ จากคุณ : kikirara - [ วันอาสาฬหบูชา 08:14:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อย่าเครียดค่ะ รู้ว่าพูดได้แต่ทำยาก พี่เองอายุ 38 ตกงานมา 8 เดือน เพิ่งได้งานทำ ดีใจที่สุด ให้คุณดูว่าจุดเด่นของคุณคืออะไร เท่าที่ดูคือด้านภาษาน่าจะดีมาก ๆ ดังนั้น พยายามหางานที่เป็นบริษัทต่างชาติไว้ค่ะ หรือถ้าได้บริษัทคนไทยก็ทำไปก่อน เป็นการเพิ่มพูนประสบการณ์ให้ตัวเอง อย่าท้อค่ะ สู้ สู้ จากคุณ : reportnew - [ วันอาสาฬหบูชา 08:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องของคุณต่างจากของผมไม่มาก มีอะไรที่ดีกว่าและแย่กว่าผมนิดหน่อย แต่สถาณการณ์ตอนนี้เราคล้ายๆกัน คือ ไม่มีงานทำ และอายุ29เท่ากัน โดยที่ผมยังสับสนกับชีวิตตัวเองอยู่เลย ยังไงเอาใจช่วยนะครับ เอาความรู้สึกกดดันตอนนี้นี้เป้นแรงกระตุ้นให้เราสู้ และฟันฝ่าอุปสรรคของชีวิตเราไปให้ได้นะครับ มีปัญหาอะไร หลังไมค์มาเล่าสู่กันฟังได้ครับ จากคุณ : เปิ้ลฮักตั๋วเน้อ - [ วันอาสาฬหบูชา 08:41:05 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เรามีเรื่องจะมาบอกนะค่ะ ถ้าอยากทำงานมากๆแล้วไม่เกี่ยงงานนะ และ อยู่สาย marketing ด้วยนะ (บ้านอยู่แถวฝั่งธนป่าวค่ะ) มีที่นึงที่หน้าจะลองทำดูนะ รับรองว่าที่นี่ชอบเด็กจบนอกมากๆๆๆ ชอบแบบสุดๆ แต่ต้องทำอะไรตามใจนายนะ เขาจะชอบ อย่าไปตรงใส่เขาเด็จขาด และถ้าคุณยังประสบการ์ณน้อยอาจจะโดนกดเงินเดือนนึดนึงนะ ถ้า negotiate ได้ก็ OK แต่ขอบอกอย่างนึงนะ ว่างานเยอะ งานหนัก และ Challenging และห้ามอยู่ที่นี่เกิน 3 ปี ถ้าคิดว่ามีประสบการ์ณเติมที่แล้วให้รีบต่อไปที่อื่นนะ ที่ๆเราหมายถึงคือ SMOOTH-E ค่ะ (www.smooth-e.com) จากคุณ : Tea - [ วันอาสาฬหบูชา 09:05:21 A:58.9.62.58 X: TicketID:223078 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ยังมี web หางานอีกพึบนะค่ะลองหาดู www.jobsdb.com, www.jobtopgun.com,www.jobbees.com, www.easythaijob.com, www.jobthai.com, www.jobthaithai.com,www.nationejobs.com, www.thaijobcenter.com, และอาจะส่ง RESUME ไปหาพวก Recurit นะค่ะเช่น manpower, Adecco, PRTR, etc เพื่อช่วยได้นะค่ะ จากคุณ : Tea - [ วันอาสาฬหบูชา 09:13:31 A:58.9.62.58 X: TicketID:223078 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เราก็เป็นคนหนึ่งค่ะ ที่อยู่ในที่ๆ โดนแรงบีบมากๆ เราเลยเหมือนมีแรงผลักดันตัวเอง ให้ก้าวกระโดดออกมา อยากพิสูจน์ให้คนอื่นเห็นว่า ชั้นนี่แล่ะ... ที่ไหนที่ทำให้เราไม่มีความสุข ... เราจะผลักดันตัวเองให้ออกห่าง คำพูดของคนบางคนที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ ... เราก็ปิดหูปิดตา ไม่ฟัง เกิดมาทั้งที เราต้องทำให้ดีที่สุด สู้ๆ ค่ะเป็นกำลังใจให้ คุณมี skill และพื้นฐานภาษาที่ดี มีความรู้ด้าน Hopitality มา ลองสมัครงานสาย Hotel ดูมั้ยคะ? ต่างจังหวัด Hotel ที่กำลังจะเปิดใหม่ มีอีกเยอะ ... อีกอย่างคุณจะได้หาเรื่องออกจากบ้านด้วย พิสูจน์ไปเลยค่ะ ว่าคุณนี่แล่ะ "ใช่" และ ไม่ต้องง้อใครด้วย จากคุณ : Ponund the family - [ วันอาสาฬหบูชา 09:16:42 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พูดตรงๆ นะครับ ถ้าอยากมีงาน อย่าเพิ่งเกี่ยงเรื่องเงินเดือน ทำไปเก็บประสบการณ์ อีก 2-3 ปีเผื่อภาวะเศรษฐกิจดีขึ้น ค่อยเริ่มหางานใหม่อีกที ส่วนเรื่องในครอบครัวไม่ขอ ออกความเห็น จากคุณ : montes - [ วันอาสาฬหบูชา 09:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 23 รู้สึกจขกท. จะเหมือนรุ่นน้องผมคนหนึ่งเลย แต่ตอนนี้เค้าอยู่ออสเตรเลีย เหมือนกันทำงานอยู่ที่นั้น ก็เรียนจบแล้ว มีโปรแกรมว่าจะกลับมาหางานทำที่เมืองไทยปลายเดือนหน้า ก็บ่นๆว่าสมัครงานไป ผลตอบรับยังไม่ดีเช่นกัน ช่วงนี้หางานยากครับ หลายๆที่รับพนักงานเงินเดือนก็ไม่สูงมาก นอกจากโชคดีจริงๆได้งานที่เงินเดือนตามที่ต้องการ ยังไงก็สู้นะคับ มีคนหางานและเป็นแบบคุณเยอะแยะเลย ส่วนเรื่องครอบครัว ก็ใจเย็นๆๆ ได้งานแล้วทุกอย่างก็จะค่อยๆดีขึ้นเอง จากคุณ : ตะวันรุ่งทุ่งรังสิต - [ วันอาสาฬหบูชา 09:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ก็อย่าพึ่งคิดมากเลยครับ พึ่งหางานแค่ 3 เดือนเองหนิ แต่ก่อนผมจบมาช่วงเศรษฐกิจไม่ดีสมัยก่อนอ่ะนะ จบตอนปี 2000 ผมหางานตั้ง 6-7 เดือนแหนะ พอทำงานมีประสบการณ์ ที่ตรงกับเรามาอะไรก็ง่าย ส่วนเรื่อง คำวิจารณ์ด้าน บุคลิกภาพอะไรอย่างนี้ เราก็ฟังไว้บ้าง ก็แต่อย่าใส่ใจมากเลย บางทีการได้งาน มันก็มีโชคมาเกี่ยวด้วยแหละครับ บางช่วงเวลา เราอาจจะใช้เพียงแค่ความอดทน แล้วมันก็จะผ่านไปได้ด้วยดีครับ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 52 10:49:55 จากคุณ : Nam Tarn Keaw - [ วันอาสาฬหบูชา 10:49:29 ]

ความคิดเห็นที่ 25 วุฒิขนาดนี้ ดีกรีแบบนี้ เดี๋ยวก็ได้เองครับ อดทนรอหน่อย แล้วไม่ต้องไปปรับปรุงบุคลิกอะไรให้วุ่นวายหรอกครับ  คนที่เค้าไม่รับคุณก็คือไม่มีตำแหน่งงานว่าง ไม่ได้ไม่ชอบนิสัยบุคลิกอะไรมากมายหรอก เค้าก็ตอบไปตามมารยาทเท่านั้นแหละ (ความเห็นผมนะ) จากคุณ : อินจอง - [ วันอาสาฬหบูชา 10:51:18 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มันเป็นกระแสของตลาดงานคุณทิ้งมันไปครั้งหนึ่งการที่คุณจะโดดกลับลงไปอีกครั้งมันไม่ง่ายแน่นอนแต่ถ้าพยายามมันไม่ยากหรอก.......ถ้าจะปรับเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับต่ำแหน่งที่ตรงสายงานซะหน่อย จากคุณ : บ้านน้ำ (บ้านน้ำ) - [ วันอาสาฬหบูชา 11:36:55 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เท่าที่อ่าน ผมว่าคุณก็ดูยังเด็กกว่าอายุจริงๆอย่างที่เค้าว่า อายุขนาดนี้ชีวิตควรขึ้นกับตัวคุณไม่ใช่ให้ครอบครัวมามีอิทธิพลได้มากขนาดนี้ เหมือนเด็กหัดเดิน จบขนาดนี้เงินเดือนก็เคยได้ไม่น้อย การทำใจที่จะมาทำงานที่ต่ำกว่ามันก็ยากอยู่ แต่ก็ต้องทำ หรือถ้าไม่เดือดร้อนทางบ้านยังส่งก็ลองดูๆไปก่อนก็ได้ บริษัทเองเค้าก็ไม่ได้ต้องการคน "เก่ง" หรอก แต่ต้องการคนที่ "คุณสมบัติตรง" เซลล์ส่วนใหญ่ต้องไหวพริบดี แต่บางที่เอื่อยๆก็มี ส่วนงานที่คุณเคยทำเป็นประสานงานขาย สายงานนี้จะหนักไปทางบริหาร ต่างจากเซลล์ที่งานหลักคือ "ขาย" รูปแบบงานจะต่างกัน บุคคลิกคนทำงานทั้ง 2 อย่างก็ต้องต่างกันแน่นอน จากคุณ : นารีมีบาน - [ วันอาสาฬหบูชา 12:34:22 A:58.8.143.182 X: TicketID:095024 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ลองไปปฏิบัติธรรมหน่อยก็ดีค่ะ ลองรู้จักตัวเองก่อน  เผื่อจะได้มีมุมมองใหม่ๆเกิดขึ้น จากคุณ : guofang09 - [ วันอาสาฬหบูชา 13:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ลองดูจากหนังสือหางานค่ะ ช่วงนี้งานหายาก แต่ถ้าไม่เลือกงาน ไม่เน้นเงินเดือนเยอะกว่าเดิมมากก็น่าจะมีงานอยู่นะคะ โชคดีค่ะ จากคุณ : Jakka-Lan - [ วันอาสาฬหบูชา 13:49:50 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เอ่อ.. โทษทีค่ะ อ่านแล้วสงกะสัย จบออสเตรีย หรือออสเตรเลียนะ? ถ้าจบออสเตรียจริง ๆ อย่างที่เขียน น่าจะได้ภาษาเยอรมันด้วยเน้อ.. น่าจะไปทำงานที่ได้ใช้ภาษามากกว่ามาทำเซลล์ จากประสบการณ์เห็นคนที่ได้ภาษาที่สามหางานไม่ยากเลย จากคุณ : คนดีผีคุ้ม - [ วันอาสาฬหบูชา 15:21:08 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผมย้ายออกมาจากบ้านตั้งแต่อายุ 19 ชีวิตดีขึ้นทันตาเห็น จากคุณ : MDcute - [ วันอาสาฬหบูชา 15:38:01 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ทำใจร่มๆ งานไม่ได้หาง่ายๆ พ่อคุณเข้าใจแหละ แล้วก็เงินเดือนเยอะไม่ใช่เครื่องวัดความสำเร็จในชีวิตนะ จากคุณ : พ - [ วันอาสาฬหบูชา 15:55:19 A:210.203.191.224 X: TicketID:207223 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แล้วน้าคุณทำงานอะไรเหรอ แล้วทำไมถึงได้ทรงอิทธิพลนัก แม่คุณไม่พูดปลอบใจบ้างเหรอ งั้นก็มาอยู่กับพ่อดีกว่านะ อย่างน้อยก็ลดความกดดัน ใช่ว่าคุณจะไม่สู้เพียงแต่โอกาสยังมาไม่ถึงเท่านั้นเอง จากคุณ : เจ้านายตัวเอง - [ วันอาสาฬหบูชา 17:15:15 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอให้หางานได้เร็วๆนะคะ จากการศึกษาประสบการณ์ เราว่าไม่น้อยไปหรอกคะ ทำๆไปก่อนนะคะ อย่าเลือกงาน มีงานแน่นอน พึ่งสามเดือนเอง จากคุณ : Janhi - [ วันอาสาฬหบูชา 19:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สู้ๆครับ นีโม่ ผมเอาใจช่วย ลองหางานที่เป็นนายตัวเองไว้อีก 1 ทางเลือกก็ดีนะครับ ผมออกจากงานมาตอนเวลาที่หางานยาก ตอนนี้กำลังทำอะไรเองที่เริ่มกันเอง ไม่เพิ่งที่บ้าน อีกไม่นาน ผมเชื่อว่าผมจะมีความสุขและคิดถูกที่ตกงานในวันนั้น ขอให้เจอทางที่ตัวเองชอบครับ ส่วนพ่อกับแม่ อันนี้ตอบยาก ว่าต้องทำอย่างไร พาผมไปเจอสักครั้งได้ไหมครับ อิอิ จากคุณ : BMWTurboman - [ วันอาสาฬหบูชา 22:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ลองถามตัวเองก่อนว่าชอบอะไร แล้วทำให้สิ่งที่ชอบ มองเรื่องค่าตอบแทนไม่ต้องสูง เช่น  ยอมเป็น ลูกจ้างในงานที่อยากทำ ต่อมาก็เป็นเจ้าของกิจการ มอง งาน และ ความเป็นไปได้ ว่า อีก สิบ ปี จะทำอะไร จากคุณ : ปุ๋ยอินทรีย์ - [ วันอาสาฬหบูชา 22:35:04 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เข้ามาให้กำลังใจ เรื่องที่บ้าน ผมก็เจอคล้ายๆกับคุณครับ เข้าใจความรู้สึก บางครั้งผมก็รู้สึกเหนื่อย ท้อ อยากร้องไห้ อยากบอกคุณว่า เสียใจได้ แต่อย่าให้ความรู้สึกนี้มาทำร้ายตัวเองนะครับ ถ้าน้าทำให้อึดอัด ก็พยายามเลี่ยงๆซะ ส่วนเรื่องอายุนี่ ผมว่า 29 ไม่มากไปสำหรับการหางานหรอกครับ งเมื่ออาทิตย์ก่อน แผนกผมเพิ่งรับคนอายุ 44 (อีก 2 เดือนก็จะ 45) เข้ามาทำงานเป็๋นพนักงานชั่วคราวรายปี (พนักงานราชการ) เห็นว่าตกงานตอนอายุ 40 เศษๆ ก็เลยเบนเข็มจากเอกชนมาเข้าราชการ จากคุณ : Just wonder - [ วันอาสาฬหบูชา 22:45:09 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แอบสงสัยว่าจบจากออสเตรียหรืออสเตรเลียคะ เพราะเขียนว่าออสเตรีย แต่เรียกว่าออสเฉยๆ เพราะถ้าออสเฉยๆส่วนมากจะคือออสเตรเลีย จากคุณ : อะจึ๋ยเคี้ยก - [ วันอาสาฬหบูชา 22:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 39 จบออสเตรเลียจ้า น้าที่พูดถึงนี่เป็นน้องพ่อจ้า เราเรียกว่าอาโกเพราะบ้านเราเป็นบ้านคนจีน เราเลยลำดับญาติตามคนไทยไม่ค่อยถูก ที่เพือนๆถามว่าทำไมเราต้องแคร์เค้ามาก เหตุผลคือ เรากับพ่อย้ายเข้าไปอยู่ทีหลัง มันก็ไม่เชิงเป็นบ้านของเค้าแต่ว่าคือบ้านเราเป็นธุรกิจครอบครัว แบบกงสี ก็จะมีบ้านหลายๆหลังในบริเวณเดียวกัน เรากับพ่ออยู่หลังนึง บ้านเค้าอยู่มีหลังนึง แต่ตอนเย็นก็จะมากินข้าวรวมกัน แล้วพอเวลาเรากลับถึงบ้านก็ต้องไปสวัสดีเค้าก่อน แล้วด้วยลักษณะงานที่พ่อเราทำก็จะขายของตอนกลางคืน ก็จะไม่ได้มากินข้าวด้วย ทำให้เรากลายเป็นเป้านิ่งให้โดนด่า เราสังเกตว่าเมือก่อนจะญาติๆมากินข้าวด้วยเยอะแยะ แต่เดียวนี้ใครๆก็ไม่มา คือเค้ามีครอบครัวเค้าก็แยกไปกิน เหลือแค่เรากับอาโกสองคน ทั้งโต้ะมีสามคน เรารู้ว่าอาโกเราอาจจะเหงาแต่ถ้าเหงาก็ควรจะพูดกับเราดีๆ เราจะจะได้อยู่เป็นเพือน แต่พูดแบบนี้ใครจะไปอยู่ด้วยไหว จากคุณ : นีโม่ (นีโม่สีชมพู) - [ วันอาสาฬหบูชา 23:12:20 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ลองส่ง resume มาที่ contact@eoss-th.com ครับ จากคุณ : รุตน้อย - [ วันอาสาฬหบูชา 23:23:04 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ล่าสุด เราโดนด่าอย่างรุนแรงด้วยการโทรเข้ามือถือมาด่า สาเหตุมีอยู่ว่า โดยปกติ พ่อเราจะให้คนงานยกอาหารเย็นขึ้นมากินบนห้องนอนพ่อทุกวัน หลังๆเราก็กินเป็นเพือนพ่อบางครั้ง เพราะกลัวเค้าเหงา มีอยู่วันนึง เรากลับมาบ้านแล้วเห็นพ่อเราซื้อก๋วยเตี๋ยวมา ท่าทางน่ากินเราเลยให้คนงานอุ่นแล้ว ยกขึ้นมาให้บนห้องนอนเรา ซวยเลยค่ะ ตอนเย็นน้าไปรู้ได้ไงไม่รู้ คนงานก็ไม่น่าจะฟ้องนะ โทรมาด่าเข้ามือถือด้วยถ้อยคำรุนแรง เช่นไม่เกรงใจคนงานมั้งหรือไง บลาๆ นำเสียงคุกคามเราสุดแล้วก็วางหู โทรศัพท์ไป วันนั้นเราเครียดมากอยู่แล้วเนืองจากไปสัมภาษณ์งานมาอย่างที่เล่าไป ตอนอยู่บนโต้ะอาหาร น้าเราถามอะไรเราๆตอบแทบจะไม่รู้เรืองด้วยซำ เบลอถึงขนาดเดินชนแก้วนำแตก คิดดูว่าเครียดขนาดไหน พอเค้าโทรมาด่าเราก็ เหมือนฟิวส์ขาด นั้งร้องไห้อยู่ในห้องจนตาบวม แล้วก็นั้งเก็บของกลับมาอยู่บ้านแม่ชั่วคราว จนวันนี้ยังไม่กลับไปเลย จากคุณ : นีโม่ (นีโม่สีชมพู) - [ วันอาสาฬหบูชา 23:24:35 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ต้องขออธิบายก่อนว่าเราไม่ได้เป็นเด็กลูกคุณหนูนะค่ะ คือลำบากมากๆตอนอยู่ออสก็เคยมาแล้ว เคยอยู่อาพารท์เมนท์นึง 13 คน สองห้องนำก็เคยมาแล้ว กินม่าม่าๆทั้งเดือนก็เคยกินมาแล้ว ทำงานโรงงานที่ออสตอนกลางคืนก็ทำมาแล้ว ไม่มีเงินกินข้าวนอนร้องไห้กับพื้นก็ทำมาแล้ว วันนี้เรากลับไปเยี่ยมพ่อที่บ้านอาศัยจังหวะโทรไปถามพ่อว่าน้าไม่อยู่ใช่มั้ย เราไปบอกพ่อว่าหนูอยู่กับพ่อไม่ได้แล้วนะ กลับไปหนูก็โดนอีก กลายเป็นตัวอะไรไม่รู้ พ่อเล่าให้เราฟังว่า น้าเราไปด่าคนงานระบายอามารณ์แทน คนงานโทรมาร้องไห้จะลาออก แต่พวกญาติๆปลอบใจให้อยู่ต่อ เราบอกพ่อว่าเราจะออกไปอยู่หอ พ่อเราเค้าก็เป็นห่วง เราก็บอกพ่อว่าไม่ต้องเป็นห่วงเราดูแลตัวเองได้ ก็เลยวันนี้พ่อลูกแอบไปดูบ้านกัน เผือว่าพ่อจะซื้อบ้านหลังเล็กๆ ไม่แพงมากให้เรา นีโม่จะได้ไปอยู่โดยไม่มีคนรังแกอีก ส่วนถ้ามีคนสงสัยว่าว่าทำไมเราไม่อยู่กับแม่ จริงๆเมือก่อนแม่เค้าเครียดที่พ่อออกจากบ้านไป ก็เลยระบายอามารณ์กับเรา เช่นเรานอนอยู่ก็เอาไม้กวาดมาตีเราบนที่นอน เราเลยหนีหัวซุกหัวซุนออกจากบ้านมา จากคุณ : นีโม่ (นีโม่สีชมพู) - [ วันอาสาฬหบูชา 23:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 43 แต่หลังจากเรากลับจากออส แม่ก็ดีกับเรามากขึ้น เพราะรู้ว่าเราดีกับแม่เสมอต้นเสมอปลาย แต่เราก็ยังรู้สึกว่าถ้าเราจะกลับไปอยู่ด้วยเฉพาะวันเสาร์ อาทิตย์น่าจะดีกว่านะ ที่มาเขียนนี่เพราะรู้เก็บกดมาก เหมือนเรายอมคนอืนๆมากไป จึงเราฮึดสู้ตั้งแต่อยู่ออสแล้วว่า ต่อไปจะไม่มีใครมาทำร้ายเราได้อีกต่อไป เราจะยืนยัดและมีชิวิตเป็นของตัวเอง แต่พอกลับมาแล้วหางานไม่ได้บวกกับโดนกดดันอย่างรุนแรง ก็ทำให้เขวไปเหมือนกัน ได้แต่หวังว่าจะได้งานเร็วๆนี้ค่ะ จากคุณ : นีโม่ (นีโม่สีชมพู) - [ วันอาสาฬหบูชา 23:44:14 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ใจเย็นๆนะครับ นีโม่สีชมพู ทุกอย่างอะไรมันเกิดวันนี้แล้ว  พรุ่งนี้ก็เป็นอดีต  ต้องเริ่มใหม่ทุกๆเช้า .......ตอนผมเครียดก็ลองขับรถไป นอกเมือง หาที่โล่งๆ  แหกปากดังๆ ด่าอาโกสะหน่อยก็ได้ (อย่าด่าแรงนะเพราะอาโกก็หวังดีกับเรานั้นแหละ) แล้วให้พูดชื่อตัวเองดังๆ  ตะโกนไปเลย ว่าอยากจะทำอะไร เอาให้สบายใจเลย  .......ค่อยขับรถกลับบ้าน แล้วทุกอย่างก็เริ่มสู้กันใหม่ ปล.ผมก็เคยตกงานนะ จนตอนนี้จะลาออกจากราชการไปตกงานอีกรอบแล้ว     อิอิ....สู้สู้จ้า  ถ้าว่างๆ ก็แอดมาคุยกันได้คับเผื่อจะได้มีกำลังใจ     sabuy_chill@hotmail.com..........pond kub จากคุณ : อุลตร้าแมว - [ วันเข้าพรรษา 00:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 45 โถ่ .... ตกงานแค่นี้เองเหรอ ของเราสิ ตกมา 1 ปีแล้วค่ะ  จบปริญญาโทด้วยค่ะ สมัครงานไป เป็นร้อยบริษัทแล้ว เงินเดือนก็เรียกแค่ 15k ทั้งๆที่ก่อนหน้าได้ เกือบสองหมื่น ตอนนี้ก็อดทนเอา ตามมีตามเกิด  เดือนไหนมีรายได้เยอะก็ประหยัดเก็บไว้เดือนไหนไม่มีก็อดเอา พ่อแม่ได้มีส่งเสียแล้วนะค่ะ หาเงินเองทั้งนั้น  บางงานให้เดือนละ 7000 ยังต้องทำเลย จบป.โท มหาลัยรัฐ เกรด 3.5 ภาษาระดับดี  ยังเป็นแบบนี้เลย คิดดูเหอะ จากคุณ : XCHANGE2 - [ วันเข้าพรรษา 00:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เรื่องบุคลิกอย่าคิดมากครับ อาจเป็นแค่ข้ออ้างที่จะปฏิเสธที่จะจ้างงานคุณเฉยๆ กลัวคุณจะเสียใจ อะไรทำนองนั้นก็ได้ ถ้าหางานได้เมื่อไร ขอแนะนำให้ออกมาอยู่เองทันทีครับ เราต้องการกำลังใจ แต่ในเมื่อมีแต่คนคอยบั่นทอนกำลังใจเรา เราก็ต้องหลบออกมาตั้งหลักก่อน ถ้าปราศจากแรงกดดันแล้ว คิดอ่านอะไรก็จะตลอดขึ้น เมื่อประสบความสำเร็จแล้ว ค่อยกลับไปอวดพ่อแม่ก็ได้ เอาใจช่วยครับ จากคุณ : บอดี้หนอนเลนส์อาม่า - [ วันเข้าพรรษา 00:08:41 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านๆดู ประเด็นหลักของคุณ ไม่น่าจะใช่เรื่องตกงานนะ แต่เป็นเรื่องที่บ้านมากกว่า คือ ถ้าคุณค้นหาสาเหตุของปัญหาที่แท้จริงได้ คุณก็จะแก้ปัญหานั้นได้ถูกจุด ง่ายๆ คือ ตั้งโจทย์ให้ถูก คำตอบก็จะตามมา ที่คุณไม่ยอมลดเงินเดือนตัวเองลง ทั้งที่คุณเองก็บอกว่าเรื่องลำบาก คุณก็เคยผ่านมาแล้ว แต่เข้าใจว่า ถ้าได้งานที่เงินน้อยก็จะถูกสบประมาทได้อีก แล้วถามว่า ถึงตอนนี้โอกาสที่คุณจะได้งานที่มีเงินเดือนสูงพอที่จะไม่ถูกปรามาสมีมากน้อยแค่ไหน ถ้าได้มากเท่าที่ต้องการ อยู่บ้านแล้วสบายใจไหม ถ้าได้น้อยกว่าที่ญาติคุณได้ อยู่บ้านแล้วสบายใจไหม งั้นตั้งคำถามใหม่ว่า ถ้าคุณได้น้อยกว่าญาติคุณ แต่คุณไม่อยู่บ้าน สบายใจไหม ถ้าคุณยังไม่ได้งาน และไม่ได้อยู่บ้าน แล้วคุณสบายใจไหม ลองคิดดูเล่นๆ คุณอาจพบทางออกของตัวคุณเองก็ได้ครับ ขอโทษถ้าเป็นการดูก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวคุณเกินไปนะครับ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 05:04:04 จากคุณ : นายสัญจร - [ วันเข้าพรรษา 05:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 48 แค่อยากจะมาบอกว่า สู้ สู้ ครับ จากคุณ : .. (นายงอแง) - [ วันเข้าพรรษา 09:41:08 ]

ความคิดเห็นที่ 49 แล้วแต่บุญแต่กรรมครับ ผมก็ตกงานเหมือนกัน แต่คิดอยากจะทำอะไรเองมากกว่า ไม่อยากทำงานประจำแล้ว (เบื่อชีวิตพนักงานประจำ) เพื่อนผมคนนึง เป็นคนพูดเก่ง แต่เรียนไม่เก่งเลย (จบได้ก็บุญแล้ว) ดูโดยรวมใครๆ ในกลุ่มก็คิดว่าคงจะหางานยาก เงินเดือนน้อย แต่พอจบมากลับมีคนฝากงานให้ทำ ปัจจุบันได้เงินเดือนๆ ละเกือบ 7 หมื่นบาท มีรถขับ กำลังจะซื้อบ้าน ก็อย่างว่าแหละครับ ของอย่างนี้ขึ้นอยู่กับบุญวาสนา บุญและกรรม มากกว่า อย่าซีเรียสไปเลยครับ บางคนจบน้อย เรียนไม่เก่ง เงินเดือนเยอะกว่าพวกเรียนเก่งๆ จบสูงๆ ก็เยอะแยะไปครับ ชีวิตก็อย่างนี้แหละ อย่าไปหามาตรฐานเลย มาตรฐานอยู่ที่เราสร้างขึ้น แต่ละคนก็ตั้งมาตรฐานไม่เท่ากัน อย่างพ่อแม่ก็ไปเอามาตรฐานคนที่เหนือกว่ามาเทียบกับเรา เป็นเรื่องธรรมดา ของอย่างนี้ต้องเอาบุญกรรม มาเป็นเกณฑ์ด้วย คงจะได้มาตรฐานที่เท่ากัน อย่างว่าแหละครับ คนมีเงินมีชื่อเสียง เขาก็เอาประสบการณ์แย่ๆ ในอดีตมาพูดได้ ใครๆ ก็นับถือว่าเขาผ่านมาได้ และเก่ง แต่ถ้าคนไม่มีเงิน ชีวิตตกอับ ก็มีคนเอามาพูดนินทาว่าร้าย เป็นเรื่องธรรมดา อย่าไปคิดมากเลยกับพวกปากหอยปากปู ปัจจุบันชีวิตผม ผมก็พยายามพึ่งตนเองให้ดีที่สุด พยายามอยู่ห่างสังคม (ที่ไม่จำเป็น และไม่เกี่ยวกับงาน) เข้าไว้ดีที่สุดครับ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 11:01:10 จากคุณ : bigzaa - [ วันเข้าพรรษา 10:58:48 ]

ความคิดเห็นที่ 50 คุณนีโม่ต้องอดทนไปก่อนนะครับ ลองไปสมัครงานกับ Recruitment หลาย ๆ ที่ดูนะครับ จากเดิมเคยไปแค่ที่หรือสองที่ ก็ลองไปอีก 3-4 ที่ดู ผมไม่เชื่อว่าคนที่มีความพยายามจะไม่ประสบความสำเร็จนะครับ ว่าแต่คุณนีโม่นี่หน้าตาเมือนปลานีโม่รึเปล่าเนี่ย หน้าตลกเหมือนปลาการ์ตูน จากคุณ : ดอกกะหล่ำ - [ วันเข้าพรรษา 11:31:32 A:125.25.127.53 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 อุ๊ย เห็นเค้าแจกกัน แจกมั่ง ๆ thailandracingwebmaster@hotmail.com แอดมาคุย ปรับทุกข์ ปรึกษาเรื่องงานได้ครับ เป็นเพื่อน ๆ กัน จากคุณ : BiGTeDDy - [ วันเข้าพรรษา 11:34:14 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆๆ เราก็ตกงานเหมือนกัน จากคุณ : iamnidnoi - [ วันเข้าพรรษา 12:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 53 หางานยากขนาดนั้นเลยเหรอครับ ตรงข้ามกับผม ประกาศรับคน ไปตั้งนานหาที่ถูกใจไม่ได้เลย ถ้าใครอยากทำงานเป็น Sale&Marketing อยู่แถวระยองติดต่อมาครับ รายได้ดีมาก บริษัทรับเหมาก่อสร้าง 086 380 2486, 086 313 6320 จากคุณ : ck - [ วันเข้าพรรษา 16:12:23 A:125.27.76.149 X: ]

ความคิดเห็นที่ 54 เงินเดือนประมาณนี้ จบโท หาไม่ยาก  ลองไปสมัครบริษัท Fedex, ups , โดยเฉพาะ TNT- sale ออกเยอะ โอกาส น่าจะมาก walk in  เข้าไปสมัครได้เลย  เงินเดีอน sale โดยเฉลี่ย อยู่ที่ 35K + อื่นๆ รวมๆ  น่าจะได้ 60 k up  เด้กเอแบคเพียบ ว่างๆ ไปสอบ โทอิคไว้  ต้องได้ 650 up ต่ำกว่านี้  ไม่รับพิจารณา  เพื่อนเพิ่งเข้าไปทำ อยู่ gateway  100 k up  ลองดูๆ   แต่พอทำนานไป มันก็เบื่อ หุหุหุ  ผมทำมาหมดแล้วทั้ง 3 ที่ ตอนนี้เปลี่ยนแนวแล้ว ไปแนว  logistics ทำอยู่บ้านนอก ไม่ใช่ในเมือง เอาใจช่วย สุ้ๆ จากคุณ : Pattaya@post - [ วันเข้าพรรษา 16:14:18 ]

ความคิดเห็นที่ 56 แล้วผมละ ฮือๆๆๆๆๆ ป.ตรี ตกงานตั้งแต่จบ 51 จน 52 ไม่มีงานเลย ฮืออยู่เป็นปู่โสมเฝ้าพันทิพ จากคุณ : fete - [ วันเข้าพรรษา 21:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ไม่รู้จะช่วยยังไง แต่เป็นกำลังใจ เราเองเคยไม่มีงานทำมา 7 - 8 เดือน เพราะออกมาเอง ตอนนี้มีงานแล้ว เป็นงานดี ผลตอบแทนเกินคุ้มเหนื่อย สักวันโชคก็เป็นของเราเอง พยายามต่อนะ จากคุณ : jeabjaew - [ 9 ก.ค. 52 01:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ออกจากบ้านค่ะ หางานแบบไม่ต้องเลือกงาน ทำไปก่อน แล้วทุกอย่างๆ จะค่อยๆ ดีขึ้น เชื่อสิ โปรไฟล์ก็ไม่ได้น่าเกลียดนี่คะ น้องเปลี่ยนงานมาแบบ 1 ปี 3 ที่แล้วค่ะพี่นีโม่ ส่งเมลมาหลังไมค์มาคุยกันก็ได้นะคะ จากคุณ : Lighting Plankton - [ 9 ก.ค. 52 07:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 59 บุคลิกเด็กๆเนี่ย มีหลายคนที่เป็น เช่น เราเอง จะให้เราไปพูดจาเป็นผู้ใหญ่ๆ... เราทำไม่ได้อ้ะ เหมือนโกหกคนอื่น เราอายุ 27 แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะทำงานแบบอยู่กับบ้าน เจ้านายสั่งงานมาทางเน็ต ซึ่งก็เหมาะกับเราแล้ว จากคุณ : N'Wan - [ 9 ก.ค. 52 21:39:15 ]

ความคิดเห็นที่ 60 คุณ จขกท  เรียนจบสูง ... จะกลัวอะไรครับ ผมเชื่อมั่นว่า คุณไม่อับจนไปตลอด เพียงแต่ ตอนนี้ อาจจะไม่ใช่โอกาสของคุณน่ะ ลองอ่านเรื่องของผม ...... อาจจะเป็นกำลังใจให้คุณได้นะครับ (หรือจะเป็นการทำร้ายจิตใจอ่ะ??) http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=marketinfo&month=13-05-2009&group=15&gblog=13 จากคุณ : byonya - [ 10 ก.ค. 52 10:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 61 คนอีกมากที่ยังหางานทำไม่ได้ บริษัท ห้างร้าน อีกมากที่ยังหาคนทำไม่ได้ ช่างไม่พอดีเอาเสียเลย โลกเรานี้ ทำอย่างไรจะให้คนหางาน กับงานหาคนพบกันได้พอดี ขอเอาใจช่วยทุกคนที่มีปัญหา จากคุณ : ch- (sc-ubon.tee) - [ 10 ก.ค. 52 10:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เราก็หางานมาตั้งแต่เดือน ก.พ. ยังไม่ได้เลย อายุ ก็ 29 หุ หุ จากคุณ : kitty_pk - [ 10 ก.ค. 52 12:54:39 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ สู้ ๆ นะคะ ขอให้ได้งานดี ๆ เร็ว ๆ กันทุกคนค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงกานดา - [ 10 ก.ค. 52 16:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คนตกงานเป็นปียังมีเลยครับ อย่าคิดมากนะครับ จากคุณ : Legendary Pon - [ 12 ก.ค. 52 04:41:15 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ลองหางานพาร์ททามหรือฟรีแลนซ์ไปก่อนดีไหมครับ ระหว่างรองานตัวจริง เพื่อจะได้ไม่ต้องเจอแรงกดดันจากคนที่บ้าน จบโทออสมาภาษาคงดี มีงานพาร์ททามหรือฟรีแลนซ์มากมายที่เกี่ยวกับการใช้ทักษะทางภาษา เช่น เป็นผู้ช่วยไกด์ เป็นล่าม เป็นักแปลเว็บไซต์ หรือไปประจำออฟฟิศพวกรับทำวีซ่าแถวสถานฑูต เป็นที่ปรึกษาเรียนต่อออสก็น่าลอง ทำงานชั่วคราวไปก่อน บอกทางบ้านว่ารองานตัวจริงอยู่ หรือถ้าหน้าตาดีหน่อยก็อาจไปสมัครเป็นพีอาร์ของโรงแรมต่างชาติซักพัก ลองฉีกแนวดูนะครับ งานพาร์ททามไม่จำเป็นต้องยึดติดกับวุฒิ เผลอๆเป็นการเปิดช่องโอกาสให้ได้เจอคนใหม่ๆเพิ่มขึ้น และได้รับโอกาสในงานดีๆที่ตรงฟิลด์ภายหลัง ถ้าเบื่อบรรยากาศในบ้าน ก็หางานที่ไกลๆเลย ต้องเดินทางเป็นสองชั่วโมง จะได้เป็นข้ออ้างย้ายไปเช่าหอพักไง น้องเคยอยู่เป็นอิสระตัวคนเดียวที่ออส พอต้องมาอยู่กับครอบครัวก็เลยอึดอัดเพราะทำอะไรตามใจตัวเองไม่ค่อยได้  เมื่อปรับตัวยากก็ต้องปรับสิ่งแวดล้อมแทน หรือหางานแถวภูเก็ตไปเลย พวกโรงแรม 5 ดาวต่างๆ จะได้ย้ายไปอยู่ไกลๆ อายุ 29 ยังเด็กมากๆ มีโอกาสอีกเยอะ ความกดดันทำให้สมองไม่แล่นได้ง่ายๆ หวังว่าอาโกวของน้องคงไม่มาอ่านพันทิพย์ทู้นี้ด้วยนะ จากคุณ : SmartAction - [ 15 ก.ค. 52 16:17:00 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ลองหางานพาร์ททามหรือฟรีแลนซ์ไปก่อนดีไหมครับ ระหว่างรองานตัวจริง เพื่อจะได้ไม่ต้องเจอแรงกดดันจากคนที่บ้าน จบโทออสมาภาษาคงดี มีงานพาร์ททามหรือฟรีแลนซ์มากมายที่เกี่ยวกับการใช้ทักษะทางภาษา เช่น เป็นผู้ช่วยไกด์ เป็นล่าม เป็นักแปลเว็บไซต์ หรือไปประจำออฟฟิศพวกรับทำวีซ่าแถวสถานฑูต เป็นที่ปรึกษาเรียนต่อออสก็น่าลอง ทำงานชั่วคราวไปก่อน บอกทางบ้านว่ารองานตัวจริงอยู่ หรือถ้าหน้าตาดีหน่อยก็อาจไปสมัครเป็นพีอาร์ของโรงแรมต่างชาติซักพัก ลองฉีกแนวดูนะครับ งานพาร์ททามไม่จำเป็นต้องยึดติดกับวุฒิ เผลอๆเป็นการเปิดช่องโอกาสให้ได้เจอคนใหม่ๆเพิ่มขึ้น และได้รับโอกาสในงานดีๆที่ตรงฟิลด์ภายหลัง ถ้าเบื่อบรรยากาศในบ้าน ก็หางานที่ไกลๆเลย ต้องเดินทางเป็นสองชั่วโมง จะได้เป็นข้ออ้างย้ายไปเช่าหอพักไง น้องเคยอยู่เป็นอิสระตัวคนเดียวที่ออส พอต้องมาอยู่กับครอบครัวก็เลยอึดอัดเพราะทำอะไรตามใจตัวเองไม่ค่อยได้  เมื่อปรับตัวยากก็ต้องปรับสิ่งแวดล้อมแทน หรือหางานแถวภูเก็ตไปเลย พวกโรงแรม 5 ดาวต่างๆ จะได้ย้ายไปอยู่ไกลๆ อายุ 29 ยังเด็กมากๆ มีโอกาสอีกเยอะ ความกดดันทำให้สมองไม่แล่นได้ง่ายๆ หวังว่าอาโกวของน้องคงไม่มาอ่านพันทิพย์ทู้นี้ด้วยนะ จากคุณ : SmartAction - [ 15 ก.ค. 52 16:17:15 ]