Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  
 


ขอเตือน!!! อย่ารับคนมาช่วยทำงาน เพราะความสงสาร เห็นใจ vote  

เรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับหัวหน้างานทุกคน อย่าได้รับคนมาร่วมงานด้วย เพียงเพราะเห็นว่าเขาเป็นคนน่าสงสาร อย่าคิดว่าชีวิตเขาลำบาก เขาจะเป็นอดทน ขยัน ตั้งใจทำงาน ลองอ่านเรื่องนี้จะทำให้คุณเปลี่ยนความคิด
ตัวละครเอก (ตัวจริง ชื่อสมมติ)
1.คุณเปมิกา ผู้จัดการสาวผู้มีความมั่นใจในตัวเองสูง พูดจาโผงผาง ปากร้าย พร้อมฉะกับทุกคนเสมอ จริงจังในการทำงานและมีความทะเยอทะยานสูง
2. คุณพิงค์ รองผู้จัดการ ทำงานเก่ง แต่เงียบๆ เฉยๆ  ไม่สุงสิงกับใคร เป็นคนตรงๆและไม่ค่อยทันเล่ห์เหลี่ยมคนสักเท่าไหร่
3. คุณป้าขาว จนท.ประสานงาน  เป็นคนธรรมะ ธัมโม ดูเป็นป้าใจดีประจำฝ่าย มีน้ำใจกับทุกคน
4. คุณก็อป ผู้จัดการสาวสวย รวยเสน่ห์  ฮอตแอนด์เซ็กซี่

เรื่องมีอยู่ว่า คุณพิงค์ได้รับงานโปรเจ็กต์ใหญ่มาก ต้องการผู้ช่วยมาจัดการด้านการโทรศัพท์ การขนของ จัดของ พิมพ์ memo ต่างๆ ซึ่งเป็นงานรูทีน ไม่ยาก ไม่ต้องใช้ความสามารถมาก เอาแค่คุยรู้เรื่อง พิมพ์งานเป็น ใช้อีเมล์เป็นก็พอแล้ว  เธอจึงแจ้งเปมิกาว่าต้องการคนช่วยงาน เปมิกาเห็นด้วยจึงแจ้งฝ่ายบุคคลขอเพิ่มกำลังคน เพียง 1 สัปดาห์ฝ่ายบุคคลก็หาคนได้ คือคุณป้าขาว วัย 36 ปี พิงค์เห็นว่าทำแค่งานง่ายๆ ก็ตอบตกลงรับเข้าทำงานเพราะเห็นว่างานง่ายๆ ไม่น่าจะมีปัญหา แล้วที่สำคัญเขาเคยเป็นพนักงานบัญชีมาก่อน น่าจะเป็นคนรอบคอบ ช่วยงานเล็กๆน้อยๆ ได้  เมื่อได้ร่วมงานกัน ป้าขาวเป็นพูดเพราะ ใจดี ขยัน ช่วยงานทุกอย่างโดยไม่เกี่ยงงานหนักงานเบา สามารถช่วยลดภาระงานได้ดี พิงค์เหนื่อยน้อยลง
3 เดือนผ่านไป ครบกำหนดเลิกจ้างป้าขาว เนื่องจากงานใหญ่ก็หมดแล้ว ไม่มีอะไรให้ทำ เปมิกามาปรึกษาว่าจะจ้างป้าขาวต่อดีไหม ได้ข่าวมาว่าป้าขาวเป็นคนน่าสงสารมาก มีหนี้สินล้นพ้นตัว เนื่องจากไปเปิดร้านเสริมสวยแต่ขาดทุน ตอนนี้ก็เลิกทำ อยู่บ้านเฉยๆ พิงค์สงสารเลยบอกเปมิกาให้ป้าขาวทำงานต่อ ให้ช่วยคีย์ข้อมูล / ทำmemo / นัดประชุม ไปก็แล้วกัน ถ้าฝ่ายมีการขยายงานก็มอบหมายงานเพิ่มให้  เมื่อตกลงกันได้ จึงเรียกป้าขาวเข้าไปคุย เซ็นสัญญาเป็นพนักงานประจำในตำแหน่งจนท. ประสานงาน หลังจากเซ็นสัญญาป้าขาวเข้ามาไหว้ขอบคุณพิงค์ที่รับเป็นพนักงานประจำ  พร้อมทั้งร้องห่มร้องไห้ดีใจที่พิงค์เมตตา ไม่คิดว่าป้าขาวแก่เกินกว่าจะทำงานบริษัท ในใจพิงค์ตอนนั้นไม่คิดอะไรมากไปกว่าต้องการคนช่วยงานและสงสารป้าขาวที่ชีวิตลำบากหนี้สินล้นพ้นตัว

ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ ทุกคนทำงานตามหน้าที่ของตัวเอง แต่อยู่มาวันหนึ่งน้องนักศึกษาฝึกงานที่บริษัทก็เล่าให้พิงค์ฟังว่า ป้าขาวพูดจาไม่ดี ทำกิริยาไม่เหมาะสม แถมยังสอนเด็กฝึกงานที่ฝ่ายว่า “คนเราจะทำงานเก่งแค่ไหน ถ้าไม่รู้จักเอาอกเอาใจหัวหน้าไม่มีทางก้าวหน้า” พิงค์ฟังแล้วก็งงๆ แต่ก็ไม่ปักใจเชื่อที่เด็กฝึกงานบอก จนวันนึงป้าขาวเข้ามาขอคุยกับพิงค์เป็นการส่วนตัว และเล่าว่ามีปัญหากับเด็กฝึกงาน เรื่องนั้น เรื่องนี้  มากมาย พิงค์ได้แต่ฟังอย่างชั่งใจ เพราะทุกเรื่องที่ป้าขาวเล่ามา ไม่ตรงกับเด็กฝึกงานเลย  ต่างฝ่ายก็ต่างเล่าจนพิงค์เริ่มสับสนแล้วว่าตกลงใครพูดเรื่องจริงกันแน่  

ต่อมาไม่นานพิงค์ก็จับได้ว่าป้าขาวโกหกตลอดมาในทุกเรื่อง พิงค์เริ่มมีปฏิกิริยาเฉยๆ กับป้าขาว ไม่ค่อยทักทาย คุยเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น เพราะเสียความรู้สึกที่ดีต่อป้าขาว ด้านป้าขาวเริ่มแสดงตัวตนชัดเจนยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เหมือนดังคำร่ำลือที่พิงค์ได้ยินมา  จากที่เคยช่วยเหลืองานพิงค์เป็นอย่างดี เธอเริ่มอ้างโน่นอ้างนี่และช่วยงานไม่เต็มที่เหมือนแต่ก่อน เธอเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ไปที่เปมิกาผู้จัดการสาวผู้มีอำนาจสูงสุดในฝ่าย ทุกเช้าป้าขาวจะนำขนมนมเนยมาให้เปมิกา คอยหยิบกระดาษที่พริ้นเตอร์ให้ตลอดวัน ทั้งที่เปมิกาเดินเพียง 5 ก้าวก็ถึงพริ้นเตอร์   พูดจาสนิทสนมกันมากขึ้น ชวนกันไปปฏิบัติธรรมที่ต่างจังหวัด
ความสัมพันธ์ระหว่างเปมิกาและพิงค์เริ่มมีปัญหากันตลอด ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน จากที่เคยสนิทสนมกัน ต่างหมางเมินใส่กัน โดยไม่รู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น วันๆ ทำงานโดยเขียนอีเมล์หากัน  หน้าแทบจะไม่มองกันด้วยซ้ำ ทุกครั้งที่งานมีปัญหาเปมิกาก็บอกให้พิงค์เคลียร์กับป้าขาวเอง พิงค์แก้ปัญหาโดยนัดคุย 3 ฝ่ายทั้งเปมิกา พิงค์และป้าขาว พิงค์เป็นคนตรงๆ ค่อนข้างใจร้อน พอโมโหมากๆเธอฉะป้าขาวไม่ยั้งเหมือนกัน แต่เมื่อเคลียร์ปัญหาลงตัว เธอก็จบแล้วจบเลย ไม่พูดซ้ำไม่พูดเรื่องเดิมอีก เพราะถือว่ามันผ่านไปแล้ว  ทุกครั้งในระหว่างที่ว่ากล่าวตักเตือนป้าขาวเรื่องงาน ป้าขาวจะนั่งนิ่งไม่ตอบโต้แม้แต่น้อย แสดงถึงการเหมือนจะยอมรับผิด  แต่ความจริงไม่ใช่อย่างนั้น วันรุ่งขึ้นเธอจะมาทำงานเช้ากว่าปกติและแอบนัดไปคุยกับเปมิกาสองคนเสมอ  ฝ่ายเปมิกาเป็นคนหูเบาบวกกับความสงสารป้าขาวเป็นทุนเดิม   เปมิกาหลงคารมป้าขาวซะสนิท หนำซ้ำเวลาป้าขาวทำงานผิดพลาด จึงไม่กล้าต่อว่า ได้แต่บอกให้พิงค์ทำใจ เพราะป้าขาวแก่แล้ว อย่าไปถือสา อย่าไปใส่ใจมาก  ป้าขาวได้คะแนนสงสารไปเต็มๆ เธอมักจะฟ้องเปมิกาบ่อยๆว่าพิงค์สั่งงานแต่ไม่บอกรายละเอียดเลย ป้าขาวทำงานลำบาก, พิงค์โบ้ยงาน ขี้เกียจ, พิงค์นิสัยไม่ดีชอบนำเรื่องเปมิกาไปเล่าให้ฝ่ายอื่นฟัง ฯลฯ โดยพิงค์ไม่รู้ตัวเลยสักนิด

จนวันนึงเปมิกาตัดสินใจลาออก

แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 52 10:39:47

แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 52 10:37:28

จากคุณ : mssorsine
เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 10:25:11




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com