Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
.....### เศรษฐีไม้เท้าทองคำ... เรื่องสั้นเชิงบริหารธุรกิจ... ตอน... เจ้ง!.. ซะให้พอ (ต่อ) ###....  

.         ณ. โต๊ะนั่งสนามหน้าบ้าน เศรษฐีไม้เท้าทองคำต้นตำหรับ กำลังสนทนากับอดีตชาวนา ซึ่งปัจจุบันนี้ได้กลายเป็นเศรษฐีไม้เท้าทองคำไปอีกคนหนึ่งแล้ว จากการสร้างตัวด้วยหนูตายเพียง 1 ตัว


หมายเหตุ... นิทานเชิงบริหารธุรกิจ เรื่อง... ชาวนากับเศรษฐีไม้เท้าทองคำ (อย่าได้งง กับกระทู้นะครับ เพราะนิทานที่ถูกเล่า เกิดขึ้นโดยบังเอิญในความคิดเห็นที่ 38)
ชุดที่ 1 สร้างตัว จากหนูตาย 1 ตัว
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/B3971127/B3971127.html#38
ชุดที่ 2 ก้าวต่อก้าว ในการเป็นเศรษฐีเงินล้าน
http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2006/01/B4063762/B4063762.html



        "ฉันถึงกับอึ้ง... เมื่อได้รู้ว่า ชีวิตของเขาเริ่มต้นจากขอทาน" เศรษฐีไม้เท้าทองคำเอ่ยขึ้น


        "ขอทาน!.." ชายหนุ่มอุทาน

        "ใช่แล้ว... ถ้าเธอสนใจ ฉันจะเล่าให้เธอฟัง"



กระทู้ ถูกลบไปนานแล้ว ยังเขียนไม่จบเรื่องเลย
ตั้งใจว่าจะมาเขียนต่อเรื่อยๆ จนจบ

พอดีมีท่านที่ติดตามอ่านอยู่ มาบอกว่า เรื่องได้ถูกย้ายไปเก็บไว้ที่คลังกระทู้เก่าแล้ว
และอยากให้นำตอนต่อจากนั้น มาลงให้อ่านอีกในนี้
ก็เลยมาเปิดกระทู้ใหม่นี้ เพื่อถ่ายทอดเรื่องราวตอนต่อไป

ท่านที่ยังไม่เคยอ่านตอนแรก ก็เชิญเข้าไปอ่านได้ที่ คลังกระทู้เก่าครับ

http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2008/10/B7128700/B7128700.html



มาเริ่มตอนต่อกันเลยครับ



ตอน "ฝากลูก ให้โจรเลี้ยง"

        "ผมรู้แล้วล่ะครับ... ว่าทำไม ดร.ก๊องส์ จึงเลิกเล่นการพนันได้" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น
        "ใช่แล้ว... เป้าหมายที่ใหญ่กว่า และดีกว่า ทำให้เขาเปลี่ยน" เศรษฐีตอบกลับเหมือนรู้ว่าชายหนุ่มกำลังคิดอะไร
        "ใช่ครับ... เพราะโดยพื้นฐานส่วนตัวของเขาแล้ว เขาเป็นคนที่เก่ง และมุ่งมั่น"
        "ตอนนั้นเงินแสนที่เขาเสียไป มันใหญ่มากสำหรับเขา... แต่ เงินล้านในมายเวย์ มันใหญ่กว่าและเป็นจริงได้สำหรับเขา ในตอนนี้"
        "เมื่อความคิดเปลี่ยน พฤติกรรมก็เปลี่ยน" ชายหนุ่มเอ่ยประโยคนี้ขึ้น
        "ดังนั้น จงอย่าคิดว่า คนเราจะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมไม่ได้" เศรษฐีพูดเสริม
        "แล้วเขาเอาชนะก้าวๆ แรกนั้นไปได้ยังไงครับ" ชายหนุ่มเริ่มกลับเข้ามาที่เรื่อง
        "เธอจำวันที่เธอไปที่ห้างสรรพสินค้า และขึ้นบันไดเลื่อนครั้งแรกได้ไหม" เศรษฐีถามกลับ
        "จำได้ครับครับ ท่าทางผมจะเก้ๆ กังๆ ลังเล และไม่กล้าก้าวขึ้นไปยืนบนบันไดเลื่อนนั้น"
        "แล้ว... หลังจากขึ้นบ่อยๆ แล้วล่ะ เกิดอะไรขึ้น"
        "ตอนนี้ผมขึ้นบันไดเลื่อนโดยแทบไม่ต้องเอาสมองและความคิดไปจดจ่อกับมันเหมือนเมื่อก่อนเลย แค่ชำเลืองมองดูจังหวะของมันนิดเดียวแค่นั้นเอง"
        "นั่นแหล่ะ... คือคำตอบของทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่างในโลกใบนี้ ความรู้ กับความชำนาญการ ดูเหมือนจะเหมือนกัน แต่มันไม่เหมือนกัน การทำอะไรซ้ำๆ บ่อยๆ ก็จะเกิดเป็นความชำนาญการ ฉันมักจะยกเรื่องการตอกตะปูด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด ให้ใครต่อใครฟังเสมอๆ เธอก็คงเคยฟังมาแล้วหลายครั้ง"
        "ใช่ครับ ผมยังเคยจำเอาไปบอกต่อกับคนอื่นๆ อยู่เลยครับ"
        "นั่นล่ะ... เมื่อเราเอามือข้างที่ไม่ถนัดตอกตะปู แน่นอน แรกๆ มันย่อมจะทำได้ไม่ดีอย่างที่คิด แต่เมื่อจำนวนครั้งที่มากขึ้นเรื่อยๆ มือข้างที่ไม่ถนัดกลับทำได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ" เศรษฐียิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก
        "ผมนึกถึงเด็กนักเรียน ระหว่างคนที่รู้เรื่องที่ครูสอนเฉยๆ กับคนที่รู้เรื่องที่ครูสอนและลงมือทำแบบฝึกหัดหรือข้อสอบมากๆ คนหลังย่อมเก่งกว่าอย่างแน่นอน"
        "ใช่แล้ว... มันจึงมีคำพูดที่ว่า... คนเก่งไม่กลัว... แต่กลัวคนขยัน"
        "ยิ่งคนที่เก่งด้วย ขยันด้วยนี่ ยิ่งน่ากลัวใหญ่เลยนะครับ" ชายหนุ่มกล่าวเสริม พร้อมทั้งขอให้ท่านเศรษฐีเล่าเรื่องของ ดร.ก๊องส์ต่อ.....


        ครั้งแรกในการขายสินค้าของก๊องส์จริงๆ กลับเกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อก๊องส์เข้าไปทานข้าวเที่ยงที่ร้านค้าในโรงเรียนหน้าสถานีอนามัย ที่ร้านค้านั้นเอง มีคุณครูสาวๆ นั่งทานอยู่โต๊ะข้างๆ และก็มีประโยคหนึ่งลอยมาเข้าหูก๊องส์
        "แถวนี้ไม่มีคนขายมายเวย์เลยนะ อยากจะซื้อยาสีฟันสักหน่อย ของเก่าเกือบจะหมดแล้ว" ครูสาวคนหนึ่งที่เพิ่งจะย้ายมาใหม่ เอ่ยขึ้นกับเพื่อนๆ
        "น้องต้อยก็ใช้ยี่ห้อธรรมดาทั่วๆ ไปก็ได้นี่คะ" เพื่อนครูอีกคนเสนอแนวทาง
        "มันก็ได้อยู่หรอกค่ะ... แต่ใช้มายเวย์จนติดแล้ว... เคยไปใช้อย่างอื่น มันรู้สึกไม่สบายปากเลยค่ะ"
        "มันดีขนาดนั้นเลยเหรอคะ" เพื่อนครูอีกคนถามขึ้น
        "ดีมากๆ เลยค่ะ ทีแรกต้อยก็เฉยๆ แต่พอเห็นคนขายเขาสาธิตสรรพคุณให้ดู แล้วก็ตัดสินใจซื้อเลย.. นี่ขนาดตอนจะมาทำงานที่นี่ ต้อยซื้อติดมาตั้ง 2 หลอดแล้วนะคะ"

        "ผมมียาสีฟันของมายเวย์อยู่ครับ" ก๊องส์หันไปเอ่ยขึ้นกับเพื่อนครูกลุ่มนั้น
        "จริงเหรอคะ..." ครูต้อยแสดงอาการดีใจอย่างเห็นได้ชัด
        "จริงครับ เอาแบบนี้สิ เดี๋ยวเย็นนี้ ผมเอาสินค้ามาส่ง แล้วผมจะมาสาธิตสินค้าให้ดูด้วย ขอเชิญคุณครูทุกๆ ท่านด้วยนะครับ" ก๊องส์ได้ทีก็เลยนัดหมายเพื่อต่อยอดไปเลย


...

แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 52 09:11:58

 
 

จากคุณ : อนาวิน
เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 52 09:06:25




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com