 |
ความคิดเห็นที่ 5 |
มาเพิ่มเติมให้กับความเห็น 4 นะครับ
ข้อควรรู้ 1) ถูกต้องแล้วครับ โดยนับจากวันที่เงินเดือนออก เช่นออกทุกวันที่ 30 เป็นต้น
2) อันนี้ไม่ค่อยถูกครับต้องแก้ไขให้เป็นตามนี้
ค่าชดเชยตามมาตรา 118 นับอายุงานจริงตั้งแต่วันแรกที่เข้าทดลองงาน แล้วไม่เกี่ยวว่า พ้นทดลองงานหรือไม่ ถ้าครบ 120 วันเมื่อไรจะเข้าเกณฑ์ทันที
บริษัทประสงค์จะให้เราออก บริษัทต้องจ่าย “ค่าชดเชย” ดังนี้
-ทำงานครบ 120 วัน แต่ไม่ถึง 1 ปี จะได้รับค่าชดเชย 1 เดือน
-ทำงานครบ 1 ปี แต่ไม่ถึง 3 ปี จะได้รับค่าชดเชย 3 เดือน
-ทำงานครบ 3 ปี แต่ไม่ถึง 6 ปี จะได้รับค่าชดเชย 6 เดือน
-ทำงานครบ 6 ปี แต่ไม่ถึง 10 ปี จะได้รับค่าชดเชย 9 เดือน
-ทำงานครบ 10 ปีขึ้นไป จะได้รับค่าชดเชย 10 เดือน
ทั้งนี้ ลูกจ้างจะต้องไม่ถูกเลิกจ้างด้วยฐานความผิดตามมาตรา 119 ซึ่งจะทำให้นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยตาม มาตรา 118 ที่เขียนไว้ข้างบนครับ
ตัวอย่างเช่น ทุจริต ผิดอาญาต่อนายจ้าง, ประมาทให้นายจ้างเสียหายร้ายแรง, ขาดงานติดต่อกัน 3 วันทำงาน, ผิดซ้ำคำเตือน
3) อย่าเซ็นใบลาออกเด็ดขาด มิฉะนั้นคุณจะไม่ได้อะไรเลย
อันนี้ ผมว่า อาจให้แต่ละคนตัดสินใจเลือกกันเองก็ได้ครับ บางคนก็ห่วงเรื่องประวัติการทำงานมากกว่าเงินชดเชย การเซ็นใบลาออกก็จะไม่เสียประวัติด้านนี้ เพราะเขาก็จะบันทึกว่าลาออกด้วยเหตุผลส่วนตัว ถ้าเป็นเลิกจ้างบริษัทก็ต้องทำเป็นหลักฐานไว้ว่าเลิกจ้างด้วยสาเหตุอะไร เพื่อให้เป็นผลด้านกฎหมาย ถ้าไปสมัครงานที่อื่นแล้วเขามาสอบประวัติจากที่เก่าก็จะทราบว่าเราถูกเลิกจ้างมา ก็อาจกลายเป็นไม่ได้งานใหม่ไปก็ได้ครับ
จากคุณ |
:
ciri
|
เขียนเมื่อ |
:
25 ส.ค. 52 11:49:19
|
|
|
|
 |