ความคิดเห็นที่ 1 งานคือชีวิต มีงานมีเงิน บรรดาลสุขครับ จากคุณ : หนุ่มน้อยซาตาน เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 18:20:37

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นด้วยกับแนวคิดของ จขกท. นะคะ ทำให้ใจเราร่มเย็น ฮ่าๆ จากคุณ : reJoyce เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 20:04:41

ความคิดเห็นที่ 3 กำลังอิจฉาเพื่อนอยู่พอดีเลยค่ะ ตอนนี้ก้อคิดได้มาบ้าง ขอบคุณ จขกท มาก ๆ นะคะ จากคุณ : minnie_mon เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 20:31:15

ความคิดเห็นที่ 4 ผมเลือกงานที่ตัวเองมีความสุขครับ ไม่ใช่เลือกงานที่ได้เงินเยอะแล้วมาซื้อความสุขทีหลัง ชีวิตคนเราไม่แน่นอน อะไรที่มีความสุขก็ทำไปเถอะครับอย่าไปคิดอะไรมากเลย จากคุณ : vagakung เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 20:32:35

ความคิดเห็นที่ 5 คิดแบบนี้เหมือนกันค่ะ ลองคำนวนค่าใช้จ่ายแล้ว  บางทีการไปทำที่ๆเงินเยอะ แต่ค่าใช้จ่ายก็เยอะ  มันก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่ นอกจากคิดเรื่องเงิน  อย่าลืมคิดถึงเรื่องสุขภาพของตัวเองด้วยนะคะ จากคุณ : leeja เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 20:50:05

ความคิดเห็นที่ 6 บอกตรงๆว่า ไม่ค่อยจะเห็นด้วยกับความคิดของ จขกท นะ แต่อยากจะบอกจริงๆว่า ผมกับคุณมีสิ่งที่คล้องกันอยู่ เป็นแนวคิดในการดำเนินชีวิต นั่นก็คือ "ทัศนคติ" ครับ เผอิญว่าผมกับคุณ อาจจะมีทัศนคติในการทำงานและการใช้ชีวิต การวางแผนชีวิตต่างกัน แต่จริงๆ ไม่มีใครถูกหรือผิดแน่นอน เรื่องของเรื่องคือ ใครอยากจะเป็นแบบไหนต่างหาก ที่สำคัญ ผม"สนุก"กับงานของผมครับ ถึงแม้บางช่วงจะกินพาราก่อนนอนทุกคืนก็เถอะ คืองานมันท้าทาย และผมก็พยายามสร้างให้มันเป็นรูปร่างอยู่เรื่อยๆ... ซึ่งผมทุ่มทั้งตัวครับ บางครั้งทำงาน2อาทิตย์ไม่มีวันหยุดเลยด้วยซ้ำ อย่างผมเอง ผมมองว่าเงินเป็นสิ่งสำคัญ เพราะผมวางแผนชีวิตเป็นขั้นๆไป ช่วงนี้ผมยังอยู่ในวัยทำงานหาเงินสร้างตัว ผมต้องการเงินเดือนสูงๆ เหนื่อยก็ไม่เป็นไร เพื่อประสบการณ์หนักๆ รายได้สูงๆ ซึ่งจะเป็นผลดีต่อผมในอนาคต เห็นเพื่อนมีตำแหน่งดีๆ มีรายได้สูง ผมก็อยากได้บ้าง และผมก็พยายามที่จะทำมันให้เป็นจริง พยายามพัฒนาตัวเอง เปิดใจเรียนรู้งานทุกรูปแบบ ทำตัวไม่ให้เหมือนน้ำเต็มแก้ว แต่จะเป็นแก้วที่กระหายน้ำมากกว่า จากที่ว่าจบมาแรกๆทำงานผมรายได้น้อยที่สุด ตอนนี้ผ่านมา4ปีรายได้มากกว่าเพื่อนทุกคนในกลุ่ม จนถึงช่วงหนึ่งของชีวิตที่ผมคิดว่าผมทำงานหนักมาพอแล้ว ผมถึงจะผ่อนและปล่อยมันไป แล้วค่อยมองหาความสุขในชีวิตครับ ปล ดีครับที่มีกระทู้แบบนี้ บางทีก็ลองเปิดใจแสดงความเห็นของเราเพื่อแลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆในห้องนี้ก็ไม่เลวนะครับผม จากคุณ : CoollyCat เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 22:48:08

ความคิดเห็นที่ 7   ขอแชร์ความคิดเห็นบ้างครับ ที่ทำงานผม ผมยอมรับนะครับว่าเงินเดือนไม่ได้สูงเท่าไรเมื่อเทียบกับ บ. เอกชน อื่นๆ อ้อ... ลืมบอกไปครับว่าทำงานองค์กรของรัฐ (ที่ไม่ใช่ราชการ) ที่ทำงานของผมมีอัตราการ Turn Over สูงครับ เมื่อเทียบกับองค์กรภาครัฐอื่นๆ อาจเป็นเพราะว่าออกไปทำเอกชน เงินดีกว่านี้เยอะเลยครับ (อาจได้มากกว่าที่เก่า 2-3 เท่าเลยก็มีครับ) ส่วนคนที่อยู่มานาน ผมก็เคยถามนะครับว่าทำไมยังอยู่ ไม่ออกไปทำเอกชน ได้เงินดีกว่านี้เยอะ แถม พาลจะมีแต่คนแย่งตัวกันเสียอีก แต่พี่คนที่ผมถามเขาก็บอกว่าอยู่ที่นี่แล้วสบายใจ ไม่ต้องแข่งขันแบบเอกชน และ ได้ทำงานเพื่อประเทศชาติทางหนึ่ง อืม... ดังนั้น คนที่เขายังอยู่หลายๆ คนที่องค์กรนี้ เพราะว่า เขาไม่ได้มองเรื่องเงินเป็นปัจจัยหลัก ผมก็คนนึงครับ พอใจกับเงินเดือนที่เป็นอยู่ แถมได้ทำงานที่ไม่มีใครทำ และ ต้องทำในนามของประเทศไทยด้วย (เวลาต้องไปดิวงานกับ ตปท.) แค่นี้ มันก็รู้สึกว่าเราได้ทำอะไรให้ประเทศชาติเหมือนกันครับ จากคุณ : ขอแจม เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 23:12:20 A:125.25.18.69 X: TicketID:148946

ความคิดเห็นที่ 8 ทุกความเห็นจะเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นนะครับ ช่วยๆกันแสดงความเห็นครับ จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 09:20:42

ความคิดเห็นที่ 9 .... จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 09:21:17

ความคิดเห็นที่ 10 อิๆๆ จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 09:21:39

ความคิดเห็นที่ 11 คุณเจ้าของกระทู้พูดถูกค่ะ เพราะว่าคนที่ได้เงินเดือนสูงๆ ความรับผิดชอบก็เยอะมากเช่นเดียวกัน..ขึ้นอยู่กับว่าความพร้อมและความสามารถและการที่เรายินดีทำงานสมกับเงินเดือนนั้นหรือไม่? ด้วย เพราะบางคนทำงานเยอะมีความสุข ก็สมควรได้รับเงินเดือนที่คุ้มค่า แต่ กับบางคนอาจจะไม่ชอบงานหนัก ดังนั้นเงินเดือนก็ย่อมไม่เท่ากันอยู่แล้ว... และจริงๆสำหรับคนไทย ไม่ควรถามเรื่อง เงินเดือนคนอื่นๆ ด้วยซ้ำไป พอรู้ก็อิจฉาไม่เข้าเรื่องอีก ทำให้การทำงานก็ไม่มีความสุข... จากคุณ : onsky เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 13:17:17

ความคิดเห็นที่ 12 Voteeeeeeeeeee จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 14:14:54

ความคิดเห็นที่ 13 โหวต จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 14:15:09

ความคิดเห็นที่ 14 Voteeeeee จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 14:15:22

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านๆๆ จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 14:15:52

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าไม่ขึ้นสูงก็ไม่ก้าวหน้าครับ ผมมองอย่างนี้ บางครั้งเงินน้อยอาจมีความสุข แต่มันก็ลำบาก ส่วนตัวผมเลือกลำบากแล้วเงินเยอะครับ จากคุณ : Mbell เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 14:36:12

ความคิดเห็นที่ 17 อยากให้ ช่วยๆๆกันแสดงความเห็นแต่กระทู้ ดันตกเเล้ว จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 21:44:37

ความคิดเห็นที่ 18 ผมทำงานเป็นวิศวกรโรงไฟฟ้าเอกชนแห่งนึงในต่างจังหวัดครับ ชีวิตความเป็นอยู่ก็อยู่ในชนบท ค่อนข้างสะเทือนใจเหมือนกันเพราะว่ามันห่างจากกรุงเทพ ผมเข้าไปเรียนในกรุงเทพมา4ปีครับ มีแฟนเป็นคนกรุงเทพ พอห่างกันก็เลยสะเทือนใจ แต่ที่เลือกงานนี้เพราะว่าอยู่ใกล้บ้านครับ ค่าใช้จ่าย วันละไม่เกิน100บาทเพื่อนๆที่ได้งานหลายคนเงินเดือนดีกว่าบางคนทำโอด้วยเดือนๆนึงรับ25000-3000 ผมทำงาน6วันได้แค่18000  ผมก็ไม่ได้คิดว่าจะมาทำงานนี้หรอกครับ แต่คนใกล้ตัว พ่อ แม่ อยากให้ผมอยู่ใกล้ ชีวิตคนเราไม่มีใครสมหวังไปทุกอย่างครับ บางคนยังไม่มีโอกาสได้เลือกเลยครับ จากคุณ : andyslam เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 11:55:16

ความคิดเห็นที่ 19   เคยมีคนพูดว่า อย่าแข่งกันเลยว่ารับเงินเท่าไร มาแข่งว่าเก็บเงินได้เท่าไรดีกว่า ก็จริงของเขานะ รับเยอะจ่ายเยอะ รับน้อยจ่ายน้อย ก็แปะเอี้ยเท่ากัน รับน้อยจ่ายเยอะ อันนี้ติดลบ ถ้ารับเยอะจ่ายน้อย เก็บได้เยอะ อันนี้ดีที่สุด ตอนแก่เขาว่า อย่าเจ็บและอย่าจน หรืออีกมุมหนึ่ง ไอ้ที่รับๆมาเนี่ยได้จ่ายเป็นความสุขของเราเดือนๆนึงเท่าไร ถ้าจ่ายเยอะแต่เป็นการจ่ายหนี้ซะมาก ก็เศร้าหมองนะ เราว่า จากคุณ : เราเอง เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 15:36:49 A:203.160.6.2 X: TicketID:202302

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ว่าเราจะมีรายได้อยู่ในระดับเท่าใดนะครับ เราก็จะมีความต้องการ = รายได้ + X ซึ่ง X ก็แปรผันไปตามความต้องการของแต่ละคน ผมเคยอ่านนิทานเล่นๆ ประมาณว่า ขอทานเข้าไปในบ้านเศรษฐีคนนึง เพื่อจะขอเงิน 10 บาท เอาไปซื้อของ เพราะตัวเขาเองมี 5 บาท ยังขาดเงินอยู่ แต่พอเข้าไปในบ้าน ก็ได้ยินคนคุยกันในบ้าน ได้ความว่า เศรษฐีคนนั้นต้องการระดมเงินทุนอีก 1 ล้านบาท เพื่อต่อยอดธุรกิจให้เติบโตขึ้น แต่ระดมทุนยังไงก็ไม่พอ และปวดหัวมาก หาทางออกไม่เจอ ทันใดนั้นเศรษฐีก็หันมาเจอกับขอทาน และก็ถามว่าต้องการอะไรหรือเปล่า แต่ขอทานคนนั้นบอกว่า เขาไม่อยากรบกวนท่าน เพราะตัวเขาเองอยากมาขอเงิน แต่ว่าได้ยินว่าท่านยังขาดเงินอยู่อีก 1 ล้าน จึงไม่อยากรบกวนดีกว่า เพราะเงิน 10 บาท ขอทานคงหาได้ไม่ยาก เมื่อเทียบกับ 1 ล้านบาท ... ครับ ก็แค่อยากจะบอกว่า ได้เงินเดือน 20,000 ก็ปวดหัวในระดับ 20,000 และชีวิตเป็นตัวของตัวเอง ลองได้สัก 40,000 ก็ต้องคิดและจัดการคนอื่น ดูแลคน ปวดหัวกับคน แทนที่จะปวดหัวกับคอมฯ เหมือนตอนได้ 20,000 ลองได้สัก 100,000 ทีนี้ล่ะ น้ำมันขึ้น น้ำมันลง GDP CPI จะหดหายไป สภาพเศรษฐกิจจะเปลี่ยนแปลงยังไง ปวดหัวได้อีก ปวดได้ทุกเรื่อง ถ้าจะอิษฉาคนอื่น ต้องอย่ามองด้านเดียวครับ เช่นมองว่าเขาได้ตั้ง 50,000 แต่ต้องดูด้วยว่า 50,000 ที่เขาได้มา อาจจะเอาไปซื้อ LCD TV ได้ง่ายๆ แต่กว่าจะได้มันมา หรือระหว่างเดือนที่รอมันมา เขาต้องใช้สมอง สองมือ หรือความเสียสละมากมายแค่ไหน และเราจะรับมันได้หรือไม่ แทนที่จะอิษฉา แล้วก็เรียกร้องมันไปวันๆ จากคุณ : dbqp เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 10:40:12

ความคิดเห็นที่ 21 ผมไม่เคยเห็นด้วยกับทัศนคติที่ว่า ได้เงินเยอะเท่าไรไม่สำคัญเท่าเก็บได้เท่าไร เพราะผมคิดเสมอว่าในเมื่อได้เงินเยอะกว่าย่อมมีโอกาสเก็บเงินได้มากกว่า ถึงจะเก็บเงินได้น้อยกว่าก็ได้ซื้อสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆมากกว่าอยู่ดี เคยเห็นบางคน เงินเดือนเดือนนึงแทบไม่เหลือเก็บ ทั้งผ่อนคอนโด บ้าน รถ และอื่นๆ กับอีกคนนึงเช่าห้องอยู่ ขึ้นรถเมล์ไปทำงาน เงินเดือนเหลือเก็บบ้าง คุณอยากเป็นคนไหน? ถ้าถามผม ผมอยากเป็นอย่างคนแรกมากกว่า ถ้าเก็บเงินไว้รอมันงอกผมเอาไปซื้อของอำนวยความสะดวกสบายให้ชีวิตดีกว่าอีก ดังนั้นผมจึงไม่เคยสนใจที่เค้าว่า ได้เงินเยอะเท่าไรไม่สำคัญเท่าเก็บได้เท่าไร เพราะผมเห็นว่ามีเยอะกว่าย่อมดีกว่าเสมอ ยิ่งหาเงินได้มากเท่าไรยิ่งมีสิทธิได้ใช้มากขึ้นเท่านั้น (หรือจะเก้บก็มีโอกาสเยอะกว่า) จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 52 22:44:16

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณ คุณ จขกท. ครับ ผมก็ยังเรียนอยู่ในระดับอุดมฯพอดีเลย เรื่องเงินเดือนนี่ พูดกันตรงๆเลย ใครก็อยากได้เงินเดือนสูงๆเยอะ เพื่อนผมก็หวังแบบนี้กันทุกคน แต่สำหรับผมแล้วมันเกิดข้อเปรียบเทียบมากมายครับ ครอบครัวผม พี่คนโตจบหมอ ทำงานเงินเดือนตอนนี้ 50000+ ต่อเดือน อีกคนเพิ่งเรียนปี 4 สอบได้ ปตท. เค้าโทรมาเรื่องทำสัญญา เงินเดือน 40000+ ต่อเดือน แล้วถ้าเกิดผมจบไปเงินเดือน หมื่นนิดๆ ผมคงอายน่าดูครับ กดดันมากตั้งแต่ยังเรียนไม่จบเลยครับ จากคุณ : ความจำผมมันสั้น เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 52 23:51:42

ความคิดเห็นที่ 23 ...มากหรือน้อย น่าจะมีอยู่ 2 แบบนะครับ   1. แบบสัมพัทธ์ ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นแบบนี้ คือ เปรียบเทียบกับผู้อื่น หรือเปรียบเทียบกับรายจ่าย (ค่าครองชีพ)   2. แบบกึ่งสัมบูรณ์ คือวัดจากตัวของมันเอง(ตัวงาน) หรือวัดจากคุณค่าของงาน เช่น เป็นนางแบบ เดินแฟชั่นใส่เสื้อผ้าสวยๆ วันละงานสองงาน มีรายได้เดือนละ 2 แสน ก็ถือว่าเยอะเมื่อดูจากตัวงานและผลตอบแทน แต่ถ้านางแบบคนนั้นต้องผ่อนบ้านราคา 20 ล้าน เดือนละ 2 แสน ผลตอบแทนที่ว่าเยอะในแบบกึ่งสัมบูรณ์ ก็จะกลายเป็นน้อยไปในแบบสัมพัทธ์ เมื่อเทียบกับค่าใช้จ่ายอื่นๆ นอกเหนือจากบ้าน ที่ต้องใช้ในการดำเนินชีวิต สองอย่างนี้ใช้ต่างกันอย่างไร? 1 ถ้าเราคิดว่าจะขอเงินเดือนเพิ่ม (สมมุติกรณีเรามีเงินเดือนมากกว่าค่าแรงขั้นต่ำอยู่แล้ว ;-) เราย่อมต้องพิจารณาในข้อที่ 2 ก่อน ก็คือขอบข่ายงานและความรับผิดชอบของงาน ความสำคัญของงาน คุณค่าและมูลค่าของงาน ว่ามากน้อยเพียงใด เช่นเดียวกับผู้มีอำนาจอนุมัติการปรับเพิ่มเงินเดือน เพราะเหตุผลในการปรับเพิ่มเงินเดือน คงไม่ใช่ด้วยเหตุผลเพราะว่า ...พนักงานเงินเดือนไม่พอไปเล่นบอล !!? ;-) 2 ถ้าเราเห็นว่าค่าแรงในข้อ 2.1 สมเหตุสมผลแล้ว แต่มันยังไม่รองรับค่าใช้จ่ายของเราอยู่ดี เราก็มีอยู่ 2 ทางเลือก คือ   ก. ลดรายจ่าย   ข. เพิ่มรายได้   ค. ทำทุกข้อ! (ไหนว่ามี 2 ทางเลือก! ;-) ####   ครับ! การเปรียบเทียบในแบบกึ่งสัมบูรณ์ ใช่พิจารณาเพื่อความเข้าใจข้อเท็จจริง ความสมเหตุสมผลของตนเอง เช่นในฐานะ ลูกจ้าง กับ นายจ้าง   การเปรียบเทียบแบบสัมพัทธ์ ควรใช้เพื่อเป็นแรงกระตุ้น เป็นแรงผลักดัน ให้เราพยายาม ขวนขวาย ขยัน เก็บออม หรือเป็นแรงผลักดัน ให้เดินไปสู้เป้าหมาย ที่ตั้งไว้   สำหรับตัวผมเอง มากหรือน้อย พิจารณาจากเนื้องานเป็นหลัก ถ้าเห็นว่าสมเหตุสมผลก็ถือว่าดี  ...ส่วนจะพอใช้หรือไม่พอใช้ นั่นเป็นปัญหาเป็นเรื่องของเราเอง ที่จะต้องแก้ไข ฝ่าฟัน ไปตามกำลังสติปัญญา ;-)   การเปรียบเทียบเงินเดือน ถ้าเปรียบเทียบแล้วเกิดทุกข์ เป็นโทษก็ไม่ต้องไปเปรียบเทียบครับ มันไม่ได้ให้อะไร ...ถ้าเปรียบเทียบแล้วนำมาสร้างเป้าหมายกับตนเอง สร้างแรงจูงใจให้ตนเองในแง่บวก ก็นับว่า...ไม่เสียหายมากนัก ;-) จากคุณ : Camelot.!!! เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 02:10:18

ความคิดเห็นที่ 24   คุณคห.21 มองในแง่คนไม่เก็บเงินก็เลยคิดว่าคนอื่นจะไม่เก็บด้วยหรือเปล่าครับ= ='' ผมว่าคำว่า ได้เงินเยอะเท่าไรไม่สำคัญเท่าเก็บได้เท่าไร เป็นคำสำคัญทีเดียว สมมติมีคนได้เงินเดือนละหมื่น ใช้หมื่นไม่เก็บเลย ได้ของอำนวยความสะดวกมาแทน แต่ไม่มีเงินเหลือไว้เผื่อเวลาฉุกเฉินเลย กับคนที่ได้เดือนละ8000 ใช้ซัก6000 เก็บเดือนละ2000 ปีนึงเค้ามีเงินเก็บ24000 ผิดกับคนแรกที่ได้บ้านได้รถ แต่ไม่มีเงินเก็บเลยเนี่ย ผมว่า มันดูชีวิตไม่มันคงนะครับ ผมเชื่อว่าการจะทำอะไร ก็ควรมีการเตรียมพร้อมบ้าง ไม่ใช่มีเท่าไหร่ใช้หมด แล้วเวาถึงคราวต้องใช้แล้วเอาจากไหนไปใช้ครับ? มันไม่เกี่ยวว่าได้มากได้น้อยหรอกครับ อยู่ที่เราพอใจตรงไหนมากกว่า พอใจเร็วก็สุขเร็ว ไม่ต้องใช้เครื่องอำนวยความสะดวกครับ : ) จากคุณ : ยุทธเจ้าเก่า เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 03:09:56 A:58.8.41.10 X: TicketID:231138

ความคิดเห็นที่ 25 เคยเป็นล่าม contract ได้วันละ 3 พัน --- มันเหนื่อยขาดใจจริงนะ เทียบกับอีกที่เป็นเลขาฯ แต่ได้ทำงานโปรเจคด้วย + งานล่าม -- เงินเดือน 27 K .. มันสบายกว่าจริงๆ นะคุณ 555++ จากคุณ : KinkyVans เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 08:07:53

ความคิดเห็นที่ 26   ตอนนี้เปลี่ยนงานเงินเดือนสูงเท่าตัว  อิสระมาก แต่ เครียดผมร่วงบานเลย จากคุณ : มนุษย์กินดิน เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 08:16:13

ความคิดเห็นที่ 27 ผมถูกสอนให้คิดว่าทำงานโดยที่ตนเองพอใจเงินเดือนที่ตัวเองได้รับแค่นี้ตัวเองก็จะมีความสุขในการทำงานครับ ผมเลยไม่อยากรู้เงินเดือนคนอื่น จากคุณ : Yo-Ak (Yo-Ak) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 08:30:32

ความคิดเห็นที่ 28 #24 จุดความสุขของเราคงอยู่ห่างกัน ขอบคุณครับ จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 08:35:30

ความคิดเห็นที่ 29 ในโลกนี้ มูลเหตุแห่งความสำเร็จและความล้มเหลวต่างกันอยู่นิดเดียว อยู่ที่เส้นแบ่งของทัศนคติและความมุ่งมั่นว่า กล้าคิดกล้าทำ ในสิ่งที่ฝันให้เกิดขึ้นจริงหรือเปล่า? เพื่อปรับเปลี่ยนตัวเองจากสถานภาพที่เป็นอยู่ ยกระดับไปสู่อีกสถานภาพหนึ่งที่มีคุณค่า และความหมายที่มากกว่า ...  ^_^ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 09:41:02

ความคิดเห็นที่ 30 กำลังเป็นอยู่เลยค่ะตอนนี้ เปลี่ยนงาน เงินเดือนเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว แต่... นอนดึก เครียด เกิดอาการปวดหลัง ปวดหัว จิตใจแย่ลง แย่ลง สุขภาพตกต่ำอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เข้าใจแล้วว่าทำไมเค้าถึงให้เงินเดือนเยอะขนาดนี้ เราต้องแลกมาด้วยอะไรหลายๆอย่างนั่นแหละ จากคุณ : -นู๋ปอ- เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 10:07:13

ความคิดเห็นที่ 31   ไม่มีใครถูกหรือผิดในเรื่องนี้จริงๆ มันอยู่ที่เป้าหมาย และ ความสุข ของชีวิตของคนๆนั้นล้วนๆ  ว่าใครพอใจที่จะเป็นแบบไหน จากคุณ : Soudai เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 10:15:39

ความคิดเห็นที่ 32 โหวตเรียบร้อยค่ะ รอพรุ่งนี้จะมาให้กีบนะ ^^ จากคุณ : เลดี้ลิลิ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 10:44:08

ความคิดเห็นที่ 33 จริง ๆ ก็ขึ้นอยู่ที่ว่าคุณพอใจหรือเปล่า ในเมื่อคุณพอใจ คุณจึงตกลงทำงานใช่ไหมค่ะ หากคุณไม่พอใจเรทเงินเดือนที่ได้รับ ก็ควรแย้งไปตั้งแต่แรก ไม่ใช่ไปอิจฉาคนที่เค้าได้เงินเยอะ ได้เงินเดือนเยอะ ค่าใช้จ่ายก็เยอะเหมือนกัน ภาษีสังคมเอย เสื้อผ้า หน้า ผม รถยนต์ อื่น ๆ อีกจิปาถะ ต่างคนต่างมุมมอง ต่างความคิด จากคุณ : สวยอย่างแรงนิ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 11:24:14

ความคิดเห็นที่ 34 ที่ทำงานใหม่รับเงินเดือนเยอะ แต่ไม่พอจ่ายค่ะ เพราะทำงานที่นี่ต้องหาซื้อรถ (ไม่มีรถรับส่ง และไม่มีรถประจำทางผ่าน) ต้องแบกภาระน้ำมันอีก สรุปเงินเดือนหมดไปกับการเดินทางมาทำงาน หักกลบลบหนี้ เหลือใช้ไม่เท่าไรเอง เห็นด้วยกับการพิจารณาค่าใช้จ่ายสัมพัทธ์ ตัวเลขสุทธิที่ได้ใช้จริงๆ หลังจากหักค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับงานไปแล้ว เน้นว่าค่าใช้จ่ายเพื่อการทำงานนะคะ ไม่ใช่ค่าใช้จ่ายในชีวิตปกติ เช่น ค่าอาหาร ค่าผ่อนบ้าน อยากกลับไปรับเงินเดือนน้อยๆ แล้วมีเงินเก็บเยอะๆเหมือนเดิมจัง.. จากคุณ : 7th trunk (7th trunk) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 11:40:18

ความคิดเห็นที่ 35 เงินเป็นแค่จุดเริ่มต้นของการสนองความต้องการเราเท่านั้นเอง เมื่อเราพอใจในระดับล่างๆของความต้องการในชีวิตแล้ว เราก็จะแสวงหาระดับที่สูงกว่า ซึ่งไม่ได้มาด้วยเงินแล้ว แต่ในชีวิตของคนบางคนก็ยึดติดกับระดับล่างของตวามต้องการมากจนจะตายอยู่แล้วก็ยังไม่ได้ลุกขึ้นมาทำอะไรเพื่อ สนองneed ในระดับที่สูงขึ้นมาเลยก็มี ถึงเวลาหนึ่งคุณจะเริ่มมีคำถามในใจว่า เราเกิดมาเพื่ออะไรกันนี่ จริงๆแล้วชีวิตเราต้องการอะไร แล้วเราได้ทำในสิ่งที่เราต้องการหรือยัง เรื่องแบบนี้มาสโลว์เค้า  อธิบายไว้นานแล้ว จากคุณ : apotheker เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 12:35:36

ความคิดเห็นที่ 36 ชอบกระทู้นี้จัง ช่วยให้เห็นมุมมองที่หลากหลาย ขอโหวตให้เป็นกระทู้แนะนำละกัน จะได้อ่านกันหลายๆ คน และอยู่นานๆ ใครเห็นด้วย ช่วยกันโหวตเน้อ จากคุณ : ดาหลาเดหลี เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 18:04:02

ความคิดเห็นที่ 37 ถ้าได้เงินเดือนมาก ทำงานชั่วโมงบินมาก มันก็แค่ทำให้เจ้านายรวยนั่นแหละครับ ควรทำแต่พอดี ให้เวลากับตัวเอง หาอย่างอื่นทำดูบ้าง อันนี้บอกจากประสบการณ์ ที่ได้ทำแล้วและค่อนข้างโอเคทีเดียว แต่คือ คุณต้องออมเงินเป็น หาทางเรียนรู้การลงทุนบ้างแต่อย่าโลภ ค่อยเป็นค่อยไป อาจจะใช้เวลาสักหน่อย แต่มันจะยั่งยืนกว่าแน่นอนครับ ทุกวันนี้ผมหางานนอกได้เป็น 2-3 เท่าของเงินเดือน รายจ่ายผมก็ไม่เคยเปลี่ยน ไม่เคยซื้อมือถือราคาเกิน 1 หมื่น, ไม่เคยเลี้ยงฉลองใหญ่โต, ไม่เคยซื้อเสื้อผ้าราคาแพง ถึงแม้ว่าจะสามารถซื้อได้ทุกเมื่อโดยขนหน้าแข้งไม่ร่วง คือไม่ใช่ว่าได้มากแล้วต้องใช้จ่ายมาก เรียนรู้ที่จะพอเพียงก็จะมีความสุขได้ทุกเมื่อนะครับ จากคุณ : อาร์ตี้ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 20:04:43

ความคิดเห็นที่ 38 เรื่องเงินเดือน สมัยจบใหม่ๆเพื่อนถามเอ็งได้เงินเดือนเท่าไหร่วะ ผมบอกอย่างไม่อายด้วยได้ หมื่น down จากคุณ : c (country road) เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 21:56:33

ความคิดเห็นที่ 39 พนักงานเงินเดือนส่วนใหญ่ตอนนี้ ทำงานเพื่อให้ได้เงิน แล้วเอาเงินไปซื้อความสุข ซึ่งทำให้มีเงินเท่าไรก็ไม่พอ เราควรที่จะทำงานแล้วมีความสุขกับมัน ซึ่งจะมีความสุขกับงานที่เราทำ ไม่ได้หมายความว่าต้องทำงานที่เรารัก แต่ต้องเปลี่ยนทัศนคติและวิธีในการคิด ที่จะมองหาความสุขในการทำงานให้ได้ แต่ถ้ามันถึงที่สุดจริงๆ การปลี่ยนงานก็เป็นทางออกหนึง แต่ก่อนที่จะเปลี่ยนงาน เราต้องลองเปลี่ยนทัศนคติในการทำงานนั้นๆก่อน จะดีที่สุดครับ แล้วอีกอย่างสำหรับเด็กจบใหม่ การเริ่มทำงานอย่างพึ่งให้ความสำคัญกับเงินเดือน ความมั่นคงของบริษัทเป็นอันดับหนึง ถ้าคุณไม่ได้มีภาระอะไร แต่ให้ความสำคัญกับประสบการณ์ที่จะได้รับเป็นที่ตั้ง เรายอมทำงานที่ได้เงินเดือนน้อย แต่ได้ประสบการณ์ที่ดี แล้วอนาคตประสบการณ์ดีๆเหล่านี้จะช่วยทำเงินให้เราได้เอง ชีวิตการทำงานมันยาวนาน ต้องวางแผนกันยาวๆ จากคุณ : April Slowly เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 00:38:15

ความคิดเห็นที่ 40 เคยคิดว่า ถ้าได้ทำงานที่รัก สนุกกับมัน ถึงจะเงินน้อยแต่ทำแล้วมีความสุข ก็พอใจ หลังจากมีเหตุฉุกเฉินต้องการใช้เงิน ความสุขและเงินเก็บอันน้อยนิดที่เคยสะสมมามันหายไปราวกับกระพริบตา ถึงตอนนั้นเลยตาสว่างว่า เงินสำคัญขนาดไหน ใครที่ได้ทำงานที่ตัวเองรักและได้เงินดี ก็ขออนุโมทนาสาธุด้วย ส่วนท่านที่ยังไม่ได้งานที่รัก ก็ขอให้ได้เงินดี ๆ กันทุกคน จากคุณ : อาวุธ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 06:10:31

ความคิดเห็นที่ 41 ผมว่ามันอยู่ที่ "พื้นฐานครอบครัว" ครับ ถ้าสอนให้รู้จักคิดได้ตั้งแต่เด็ก ๆ ถึงเงินเดือนจะน้อยแต่ก็เก็บเงินได้ เพื่อนผมเงินเดือนหมื่นต้น ๆ แต่มันเก็บเดือนละห้าพัน สองปีมันมีเงินหกหลัก ส่วนผมเงินเดือนหมื่นต้น ๆ เหมือนกัน แต่เก็บเงินไม่ได้เลย เพราะตอนได้เงินเดือนใหม่ ๆ จะอยากได้นั่นได้นี่ไปหมดจนไม่ยอมเก็บเงิน แต่เพื่อนผมมันยับยั้งชั่งใจได้ตลอดจนตอนนี้มันสามารถไปเที่ยวต่างประเทศได้เป็นว่าเล่น คนเราต้องเห็นและเป็นทุกข์ก่อนถึงจะรู้จักสุขได้ จากคุณ : อารมณ์ศิลปิน อินกับศิลปะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 08:44:51

ความคิดเห็นที่ 42 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 08:58:35

ความคิดเห็นที่ 43 ขอเดือนละ 8-9 หมื่นก็โอเคแล้วสำหรับผม  จะได้เหลือเงินเก็บเยอะหน่อย  เพราะเพื่อนๆทำอยู่ กทม. ก็ได้กันประมาณนี้  ถ้ามีเงินออมก็ใช้ชีวิตสบายๆแล้วครับ  ไม่อยากเครียดมาก  หาประสบการณ์ไปก่อน จากคุณ : LimitBreak เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 09:52:52

ความคิดเห็นที่ 44 อย่างกรณีเราเนียะ ตอนเข้ามาทำเงินเดือนไม่เยอะ ตอนนี้ก็ยังไม่ถือว่าเยอะ แถมบริษัทบอกว่าเศรษฐกิจไม่ดี เงินเดือนอาจจะไม่ขึ้น 2 ปี แต่เชื่อไหมว่า งานเราเยอะขึ้นมาก และยากมากขึ้นด้วย แถมโดนโอนงานคนอื่นมาให้ทำ เพียงเพราะว่าเรางานเสร็จ แต่ตอนนี้ที่เราไม่ค่อยพอใจที่ office เพราะบ้านเราอยู่ไกลกับอีกคนที่แผนก ของเขาแค่ 3 ป้ายรถเมล์ แต่ของเราไกลกว่าเยอะ เดินทางอย่างน้อย 1 ชม up แต่เขาอยู่ทำงานดึก แต่เรามีครอบครัว และตอนนี้เราก็กำลังท้อง เรารีบทำงานให้เสร็จ เพื่อให้กลับบ้านเร็ว แต่เจ้านายมองว่า เรากลับบ้านเร็ว เราไม่ทุ่มเทให้กับงาน บอกเราว่าถ้ามีงานอื่นก็ต้องอยู่ดึกทำ ซึ่งบางงานมันไม่ได้รีบขนาดนั้น เพียงแต่เขาอยากให้อยู่ค่ำอ่ะ เราเซ็งมากเลย เงินเดือนไม่ขึ้น งานหนักขึ้น แถมโดนเพ่งเล็งแบบไม่มีเหตุผลอีก ลืมบอกคะ เจ้านายเราเป็นสาวประมาณ 40 โสดสนิท เขาบ้างานมาก เลยอยากให้เราบ้าไปด้วย เราอยากหางานใหม่ แต่ติดที่ท้อง ถึงคลอดแล้วไปหางานใหม่ก็ไม่รู้ว่ายากไหม เศรษฐกิจก็ไม่ดี สามีเราก็บอกให้อดทนคะ ขอบคุณที่ให้บ่นนะคะ ขอระบายหน่อยคะ จากคุณ : wasabi girl เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 11:27:12

ความคิดเห็นที่ 45 คุณ MAXSIM_lot มีการดำเนินชีวิตแบบ 1 คุณ CoollyCat มีการดำเนินชีวิตแบบ 2 ปัจจุบันเชื่อไหมว่ามีคนแบบคุณ CoollyCat  เยอะมากในสังคม คนแบบนี้ก้แบ่งออกเป็น สองประเภทคือคนดีกับคนไม่ดี แต่ผมว่าคนดีมันน้อย เพราะ ปัญหาสังคมเกิดจากคนประภทนี้เยอะมาก ไม่ได้ว่าพี่คนนี้นะ ครับ ยกตัวอย่างให้ฟัง เช่นปัจจุบัน พ่อ แม่ ถามลูกว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร ( มีสองอย่าง สะบาย กับรวย ) เช่นถ้าอยากสะบายเป็นข้าราชการซิ แต่ถ้าอยากรวยเป็นหมอ ซิ คำถาม สรุปแล้ว คุณต้องการให้ลูก สะบายและรวยครับ ปัจจุบันจึงมี ข้าราชการที่ทำงานสะบายจนไม่นึกถึงคนอื่น ไม่ช่วยเหลือใคร เห็นแก่ตัว ขี้เกียจ พูดจาไม่ดีเอามาก ๆ เต็มหน่วยงานราชการไปหมด หมอ อยากรวย ก็เกิดการที่จะไม่รักษาคนไม่มีเงิน เอาแต่คนรวย สังคมมันถึงได้มรการลด หลัน กันไงละครับ คุณลองมองที่ทำงานวิครับว่าเป็นไง ครับ มีแต่คนเห็นแก่ตัว และขี้เกียจเยอะมาก คุณลองเทียบกับประเทศต่าง ๆ ซิครับ เช่น ญี่ปุน เวียดนาม พวกนี้เขาเจออะไรมาเยอะ ประเทศก็เจอแต่มรสุม บ้านเราเป็นจุดยุทธศาสตร์ที่ดี ไม่มี มรสุม แต่เราเป็นได้แค่เนีย ไม่มี เทคโนโลยีอะไรเลยซื้อย่างเดียว เพราะคนมันอยากรวยเร็ว โกงกิน กลันแกล้งกัน หักขา ฆ่ากัน ทำลายชีวิตคนนั้น คนนี้เพื่อให้ได้มาซึ่งเงินทอง นี้หรือครับชีวิตที่ต้องเกิดมาแล้วต้อง รบ ลา ฆ่าฟันกันแบบนี้ จากคุณ : loveJust เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 12:48:20

ความคิดเห็นที่ 46 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 14:18:19

ความคิดเห็นที่ 47 ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งเหมือนกัน ว่าเก็บเงินได้ซักก้อนจะไปซื้อที่ต่างจังหวัดทำเกษตรพอเพียงครับ ผมว่าในระดับเงินเดือนและวิชาชีพ วิศวกร ควบบริหาร อาจจะไม่เยอะเมื่อเทียบกับคนที่ทำงานบริษัทมหาชนอื่นๆ แต่ผมมีความสุขครับ 1. ผมเข้าทำงานเข้าตรงและออกตรงเวลา กลับบ้านได้ มีเวลาได้อยู่กับครอบครัวในบ้านของตัวเองพร้อมหน้าตา และพี่น้องก็อยู่ใกล้เคียงไปมาหาสู่ดูแลกันได้หมดในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง การได้อยู่กลับครอบครัวมีเวลา มีทรัพยากร(เงิน)ในระดับหนึ่ง ที่เลี้ยงดูครอบครัวแบบมีอนาคตอย่างน้อย 50 ปี ก็พอแล้วครับ ไม่จำเป็นต้องรวย 2. มีเวลาส่วนตัว ไปดูหนัง กินข้าว ท่องเที่ยวต่างจังหวัด มี Hobby มีกิจกรรมงานอดิเรกถ่ายรูป สะสมของ ทำแล้วก็มีความความสุข 3. ได้มีโอกาสเข้าช่วย ดูแลสังคมที่อยู่ ทั้งในระดับชุมชน และระดับสาธารณะชน เป็นอาสาสมัครในโครงการต่างๆ ของสมาคม มูลนิธิ อุทิศตัวทำใช้แรงกาย แรงใจ แรงเงิน(ไม่เยอะช่วยเท่าที่มี) ทำได้ก็เป็นสุขแล้วครับ จากคุณ : รังสิตแมน (รังสิตแมน) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 15:15:02

ความคิดเห็นที่ 48 จากประสบการณ์ของผม องค์ประกอบของการได้รับเงินเดือนนั้น เป็นเพียงองค์ประกอบปลีกย่อยของการทำงานเท่านั้น ซึ่งถ้าจะมองกันจริงๆแล้ว ก็น่าจะต้องดูถึงองค์ประกอบทั้งหมดว่า จริงๆแล้วมีอะไรบ้างที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการทำงานของใครสักคน ทั้งนี้ แต่ละองค์ประกอบก็จะมีน้ำหนักที่แตกต่างกันออกไป รายได้ เงินเดือน/โบนัส เรื่องเงินเดือน และ โบนัส หรือ อะไรก็ตามที่เกี่ยวกับเงินๆทองๆ มักเป็นเรื่องแรกของการตัดสินใจการทำงาน เนื่องจากมันเป็นตัววัดที่เห็นความแตกต่างได้มากที่สุด แต่ทั้งนี้ ตัวเลขเงินที่ได้ ก็จะเป็นตัวบอกถึงความคาดหวังของผู้จ่ายว่า เขาคาดหวังถึงผลงานของคุณมากน้อยเพียงใดด้วย และ ส่วนใหญ่ รายได้ก็จะผูกไว้กับค่าใช้จ่าย เพราะตนเองต้องมีค่าใช้จ่ายมาก หรือ มีความหวังสูงๆ ก็เลยต้องคำนึงถึงเรื่องนี้เป็นหลัก สวัสดิการ เป็นสิ่งที่คนเริ่มมองมาเป็นอันดับสอง หากคนที่เคยสัมภาษณ์งานจะรู้เลยว่า คำถามยอดฮิตที่พนักงานจะถามถึง หลังจากเงินเดือน ก็คือเจ้าตัวนี้ ว่าจะได้รับอะไรบ้าง คนเรามันคิดถึงผลประโยชน์ของตนเองมาเป็นอันดับหนึ่งเสมอ สองหัวข้อแรกเลยขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งไปด้วย... ความก้าวหน้า ถ้าคนที่ทำงานได้บ้างก็จะรู้ว่า ความก้าวหน้าก็มีส่วนสำคัญที่จะทำให้ทำงานได้นานหรือไม่ บางคนทำงานมาไม่เคยได้มีความก้าวหน้ากับเขาเลยก็มี และ บางคนทะเยอทะยานก็พยายามไข่วคว้าหาความก้าวหน้า จนบางครั้งก็อาจจะเหยียบหัวใครเพื่อก้าวหน้าก็ไม่สนก็มี ชีวิตส่วนตัว/วิถีชีวิต ชีวิตส่วนตัว ก็มีผลต่อการทำงาน การตัดสินใจในการทำงาน อย่างมาก หากงานตรงกับการใช้ชีวิต ชีวิตก็มีความสุข ก็จะทำให้ทำงานนั้นได้นานหรือ อาจจะตลอดชีวิตเลยด้วยซ้ำ พฤติกรรม/นิสัย นิสัยของคนแต่ละคนแตกต่างกัน นิสัยจึงเป็นอีกเรื่องที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการทำงาน ทั้งนี้ นิสัยที่ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง ก็จะเหมาะกับงานที่ชอบทำงานแบบเดิมๆ เป็นต้น แต่หากจับให้ไปทำงานที่ต้องคิดเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาก็อาจจะทำให้คับข้องใจ ทำงานไม่ได้อีก ครอบครัว ครอบครัวก็มีผลต่อการทำงาน อย่างมาก อย่างบางครอบครัว คู่สมรสต้องการให้เลิกงานกลับบ้านเลย แต่งานบางอย่างก็ไม่สามารถทำได้ ก็อาจจะทำให้เกิดการทะเลาะจนอาจจะต้องเกิดการย้ายงานด้วยซ้ำ สังคม / เพื่อนร่วมงาน สังคมการทำงาน สภาพแวดล้อมการทำงาน และ เพื่อนร่วมงาน ก็มีสังคมที่อยู่ไม่เหมาะ หรือ ไม่สามารถปรับตัวเองให้เข้ากับสังคมได้ ก็จะทำให้อยู่ได้ยากเช่นกัน เจ้านาย เป็นปัญหาหลักในการที่คนทำงานจะอยู่หรือจะไปเลยทีเดียว ทั้งนี้ หากผลกระทบที่เกิดจากเจ้านายส่วนใหญ่จะทำให้คนทำงานอึดอัด จนอาจจะอยู่ได้หรืออยู่ไม่ได้กันเลยทีเดียว ลูกน้อง บางคนเป็นใหญ่เป็นโต แต่ว่าลูกน้องก็อาจจะทำให้เสียหาย หรือ นำแต่เรื่อง นำแต่ปัญหามาให้ไม่มีวันหมดสิ้น ก็อาจจะท้อแท้จนไม่อยากที่จะทำงานก็มี ระบบ บางที่ยิ่งแย่ใหญ่ ระบบงาน ไม่มี จะทำอะไรก็จะเอาแต่ความคิดของตนเองว่าถูกต้อง หรือ เคยทำอย่างไรมาก็ทำอย่างนั้นตลอดเวลา ทำให้ระบบงานไม่ทันต่อการเปลี่ยนแปลง คนใหม่ๆเข้ามาเมื่อเจอระบบอย่างนี้ก็อาจจะทนไม่ได้ก็เป็นอีกสาเหตุที่ไม่สามารถทำงานเช่นนั้นได้ งาน งานที่ทำเหมาะกับตนเองมากน้อยเพียงใด ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่ง งานนอก (ฝิ่น) บางคนอยู่ในที่ทำงานได้ เพราะ มีเวลาทำงานพิเศษอื่นๆ เพิ่มเติม ทั้งนี้ ข้อกำหนดเรื่องเงิน จะผลักดันให้เกิดงานอย่างนี้ในองค์กร และ เมื่อทำงานนอกมากๆ ก็จะติดว่ามีเงินจากภายนอกมากกว่าภายใน หรือ เจ้านายรู้ว่าทำงานนอก ก็อยู่กับองค์กรไม่ได้เช่นกัน... ------------- ทั้งนี้ จะเห็นว่า มีองค์ประกอบหลายอย่างซึ่งแต่ละอย่าง ก็เป็นเหตุผลของแต่ละคนทั้งนั้นว่าจะทำงานเนื่องจากสาเหตุใด เด็กจบใหม่ กับ คนหางาน จะเอาอะไรมาตรวจวัดได้ ถ้าไม่ใช่เรื่อง เงิน เรื่องสวัสดิการ เพราะเขายังไม่มีประสบการณ์จริงๆ และ ยังไม่รู้ความต้องการจริงๆ เขาเลยใช้ในสิ่งง่ายๆเป็นบรรทัดฐาน แต่หากคนที่เริ่มมีประสบการณ์ทางด้านต่างๆ ก็จะเข้าใจเองว่า การหางาน การทำงานของตนนั้น จริงๆแล้ว ทำเพื่ออะไร ทำแล้วสบายใจหรือไม่ หรือ มันตรงกับการทำงานของตนหรือไม่ ทั้งนี้ ประสบการณ์ตรงของแต่ละคนกับความต้องการของตน จะบอกเองว่า เขาจะเลือกที่จะอยู่ทำงานแบบใด แค่ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ... แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 52 16:45:33 จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 16:44:31

ความคิดเห็นที่ 49 ขอเปลี่ยนภาพประกอบนะครับ อันนั้นไม่สมบูรณ์ จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 16:47:20

ความคิดเห็นที่ 50   ถ้าอายุยังน้อย ควรเลือกงานที่ได้ประสบการณ์ ได้เรียนรู้ ได้ฝึกฝน พัฒนาตนเอง มากกว่าเลือกจากเงินเดือนเป็นหลัก เพราะคนจบใหม่ จะได้เงินเดือนมากสักกี่มากน้อยกัน แต่ถ้าสะสมประสบการณ์ ยอมอดทน ทำงานหนัก เพราะอายุยังน้อย ร่างกายยังแข็งแรง ทำงานหนัก นอนพักก็หาย แต่มันจะส่งผลให้ตัวเองมีพัฒนาการ เพราะถ้าอายุยิ่งมากทำให้ความสามารถในการเรียนรู้ลดลง ต้องเป็นผุ้เชี่ยวชาญ จึงจะมีรายได้เยอะ  แล้วท้ายที่สุด หาเก่งไม่สู้เก็บเก่ง เก็บเก่งไม่สู้เก็บถูกวิธีครับ จากคุณ : ผ่านมา (rujiphan) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 17:13:56

ความคิดเห็นที่ 51 ส่วนตัว เวลาเลือกงาน ผมจะดูที่เงินเดือนก่อนอันดับแรกว่า  ความสามารถระดับผม ผมควรที่จะได้เท่าไหร่ ไม่ใช่ว่าผมทำงานได้แค่ตรงนี้ ภาษาอังกฤษเท่านี้ แต่จะไปเรียกเงินเดือนสูงๆ เท่ากับคนที่จบหมอ  แบบนี้ก็คงจะไม่ใช่ ส่วนเปรียบเทียบเงินเดือนกับเพื่อนไหม  เปรียบเทียบแน่นอนครับ  ถ้าเพื่อนเราความสามารถพอๆ กันแต่ได้เงินเดือนเยอะกว่าเรามาก ผมอิจฉาครับ แต่ไม่ได้ริษยา  แค่คิดว่าเพื่อนมันได้เยอะ  เราก็น่าจะหางานที่ได้เยอะเหมือนเพื่อน ทีนี้พอเงินเยอะ  ผมก็มาดูว่าเยอะแล้วสวัสดิการ หรือค่าใช้จ่ายมันคุ้มไหม ไม่ใช่ว่าปกติได้หมื่นนึง แต่อีกที่ได้ สองหมื่นแต่ต้องไปทำงานที่ระยอง แล้วต้องเช่าหอ  แบบนี้ผมก็ต้องคิดไปอีกว่า  งานที่ต้องไปทำมันจะให้ประสบการณ์ผมไหม  มันคุ้มกับค่าจ้างไหม  และอีกหลายๆ อย่าง แต่โดยหลักการแล้ว  ผมเอาตัวเงินเดือนเป็นที่ตั้งในการเลือกงาน แต่ก็ต้องดูองค์ประกอบอื่นด้วย  เพราะถ้าเงินเยอะ  แต่ที่ทำงานไกล  งานเครียดเกินไปไม่คุ้มกับเงินเดือน อันนี้ผมก็ไม่เอา ณ ตอนนี้ เงินเดือนผมไม่ได้เยอะแต่ก็ไม่น้อย  งานน่าสนใจ ไม่เครียด มีเวลาใช้เงิน  สนุกกับงาน  แค่นี้ผมก็โอเคแล้ว แต่ถ้าทุกอย่างดีแต่ติดที่ว่าเงินน้อย  อันนี้ผมไม่โอเคแน่ๆครับ เพราะผมเองก็ยอมรับว่า ผมเป็นพวกวัตถุนิยม แต่ไม่ใช่คนที่ชอบใช้เงินเกินตัว   ดังนั้นอยากจะฝากไว้ว่า  หาได้เยอะหรือน้อยยังไง  รายจ่ายก็ไม่ควรเกินรายรับครับ จากคุณ : Dirty_Face เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 19:59:52

ความคิดเห็นที่ 52 เป้าหมายต่าง ทำให้ความคิดต่าง วิธีต่าง และผลที่แตกต่างกัน ผมเคยอ่านนิทานเรื่องหนึ่่งขอเอามาฝากไว้ เท่าที่จำได้ มีเศรษฐีคนหนึ่ง เห็นยาจกคนหนึ่งตกปลาอยู่ริมทะเล จึงเดินเข้าไปแล้วพูดว่า เศรษฐี : เจ้าทำไมไม่คิดหาวิธีที่จะตกปลาให้ได้มากกว่านี้ เช่นว่าเช่นว่าซื้อแห มาซักอันหนึ่ง ยาจก : ข้าจะต้องทำอย่างนั้นทำไม เศรษฐี : ถ้าเจ้าใช้แหจับปลา เจ้าก็จะได้ปลามากกว่านี้ แล้วเจ้าก็จะสามารถมีเงินเพื่อเรือมาสักลำหนึ่ง ยาจก : แล้วข้าจะต้องซื้อเรือนั้นมาทำไมละ? เศรษฐี : ถ้าหากเจ้ามีเรือ เจ้าก็จะออกไปตกปลาได้ไกลกว่านี้ ที่นั่นย่อมมีปลามากกว่านี้ ยาจก : หลังจากนั้นล่ะ เศรษฐี : หลังจากนั้นเจ้าก็นำเงินที่ได้จากการตกปลา ไปซื้อ เรือที่ใหญ่กว่านี้ ไปตกในที่ลึกกว่านี้ ย่อมจะได้ปลามากกว่านี้ ยาจก : หลังจากนั้นล่ะ เศรษฐี : หลังจากนั้น เจ้าก็จะมีรายได้มาก จนสามารถที่จะนำมาเปิดกิจการห้องเย็น และแพปลาได้ ยาจก : โอโห... ถึงตอนนั้นถ้าทางข้าจะมีรายได้มากนะ.. เศรษฐี : หากถึงตอนนั้นจริงๆ เจ้าสามารถนำเงินมากมายของเจ้าไปเปิดโรงงานแปลรูปทำเป็นปลากระป๋อง เพื่อส่งขายต่างประเทศ จากนั้นเจ้าจะมีเงินจนใช้ไม่หมดทีเดียวแหละ ยาจก : แล้วพอถึงตอนนั้นจริงๆ ข้าจะทำอะไรต่อละ?? เศรษฐี : ถ้าเจ้าบากบั่น จนสามารถไปถึงจุดนั้นได้จริงๆ เจ้าก็จะมีเงินจนเกินพอ เจ้าก็สามารถทำอะไรก็ได้ที่เจ้าอยากทำ เช่น...มานั่งริมทะเล รับลมเย็นๆ ตกปลา แบบนี้ทุกวัน ก็ได้นะ... ยาจก : ตอนนี้ข้าก็ตกปลาอยู่ที่นี่แล้วไง และมีความสุขดีอยู่ด้วย!!! เศรษฐี : !!!!!!!!??????? 99.9% ของคนในโลก เป็นแบบเศรษฐีในนิทานเรื่องนี้ ส่วนตัวผมเองก่อนหน้านี้ทำงานเอามัน เพราะไม่มีเป้าหมาย เป้าหมายอยู่ที่ความสุดยอดของงาน... รายได้ของผมมีอัตราเติบโตสูง ถึงสูงมาก ปัจุบันอายุมากขึน มีเป้าหมาย หลายอย่างนอกจากงาน จึงต้อง balance ให้มากขึ้น... อายุมากขึ้นก็ต้องการความมั่นคงที่มากขึ้น ตอนนี้ยังสนุกเสมอเวลาทำงาน แต่เบื่อที่รู้สึกว่า งานที่ทำอยู่มันง่ายแสนง่ายเกินไป ครั้นจะกลับไปทำงานที่ยาก และเติบโตในสายงานมากกว่านี้ ก็รับไม่ได้กับการที่จะได้รายได้ลดลง.... อย่าแปลกใจในเงือนไขผม เพราะตอนนี้ผมทำงานอยู่ในต่างประเทศ.... ปัจจุบันก็พยายามเก็บหอมรอมริด เพื่อเป้าหมายการลงทุน... เมื่อได้ระดับหนึ่ง มีธุรกิจส่วนตัวที่มั่นคง.. และสร้างรายได้สม่ำเสมอตามความต้องการได้แล้ว... ผมก็จะกลับไปสนุก ไปลุยกะงานต่อ... ถึงวันนั้นจริงถ้าไม่ได้มีโอกาสไปเป็นลูกจ้างบริษัทที่ต้องการ ก็คงไปอาศัย ขอเป็นหุ้นส่วนกะรุ่นพี่ที่เริ่มแยกวงไป และไปลุยให้สุดๆตามความฝั่นที่คิดไว้ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 52 20:33:25 จากคุณ : MESMERIC เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 20:14:32

ความคิดเห็นที่ 53 อีกสิ่งหนึ่งที่อยากฝากไว้สำหรับทุกกระทู้เรื่องรายได้..... ผมยืนยันได้ว่า การได้รายได้เพิ่มขึ้นไม่ได้เป็นสัดส่วนแปรผันตามความสุขที่เพิ่มขึ้น หรือลดลง... ความสุขส่วนใหญ่ของชีวิต คุณสามารถทำได้เดี๋ยวนี้ โดยไม่จำเป็นต้อมีรายได้หรือมีเงินมากขึ้น... เพียงแต่คุณโดนเงินบังตาอยู่เท่านั้นเอง.. จากคุณ : MESMERIC เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 20:38:27

ความคิดเห็นที่ 54 เงินมาก แต่ไม่มีความสุข กับ เงินน้อย แถมไม่มีความสุข ยังไงๆ ก็ต้องเลือกเงินมากอยู่แล้ว - -! จากคุณ : กินจิ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 21:55:56

ความคิดเห็นที่ 55 ตอนอยู่กรุงเทพ ได้เดือนละ 8500 (หลังหักประกันสังคม) ไม่เหลือเก็บสักบาท กลับมาช่วยพ่อทำงานที่บ้าน ได้เดือนล่ะ 8500 เท่ากัน แต่ เก้บได้เดือนละ 5000 บาท เนื่องจากไม่มีค่าใช้จ่าย นอกจากค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าเน็ต ค่ากับข้าว แค่นั้นเอง -*- เดือนละ 8500 น้อยมากนะ แต่ถ้าคิดว่าเก็บได้เดือนละ 5000 ละก็ เยอะโคด 2 เดือน ได้หมื่นนึงแล้ว รู้สึกดีที่กลับบ้าน -*- จากคุณ : ธารวรี เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 22:51:34

ความคิดเห็นที่ 56 เห็นด้วยอย่างแรงงงงงงง เบื่อมากเวลามีคนมาบอกว่า เราได้เงินเดือนเยอะ ดีจัง แต่ไม่ได้มองเลยว่า เราทำงานถึง 5 ทุ่ม เที่ยงคืนทุกวัน บางทียังคิดแอบอิจฉาเพื่อนเลยว่า รู้งี้ทำงานได้เงินเดือนเท่ามันดีกว่า มีเวลาไปฟิตเนส ไปเดินเล่น เฮ้อออออออออออ จากคุณ : skibby เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 01:29:18

ความคิดเห็นที่ 57 เมื่อกี้มีหลายๆความเห็นที่ให้ข้อคิดปลีกย่อย เช่น เรื่องของการพิจารณาความรับผิดชอบในหน้าที่การงาน มุมมองในเรื่องของการเปรียบเทียบเงินเดือนกับเพื่อน น่าสนใจดีครับ มีอยู่ข้อนึงที่พูดถึงเรื่องการทำงานไกลๆ ได้เงินเดือนเท่าตัว แต่ต้องเช่าหอ ต้องมีรถ ต้องโดดเดี่ยวอันนี้โดนเข้ากับตัวเองเลยครับ กำลังปรับตัวเลย แต่ปัจจัยที่ทำให้ผมเลือกที่นี่ก็เพราะชื่อเสียงของบริษัทเช่นกันครับ (จริงๆเบื่อรถติดด้วย เกี่ยวมั๊ย) จากคุณ : lARtZnolASt เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 02:35:16

ความคิดเห็นที่ 58 ที่เปรียบเทียบกันด้วยเงินเดือน เพราะมันเปรียบเทียบง่าย สวัสดิการ มันแล้วแต่ความชอบของคน เช่น มีสมาชิกฟิตเนสให้ แต่เพื่อนไม่ชอบออกกำลังกาย ก็ไม่สนใจตรงนั้น หัวหน้า+เพื่อนร่วมงาน เมื่อเราไม่ชอบ จึงจะยกมาด่าให้เพื่อนฟัง ถ้าอยู่ในเกณฑ์ที่ดี มักคุยผ่านๆ เนื้องาน ระบบ ความก้าวหน้า เป็นสิ่งที่ต้องผ่านมาจึงจะได้เงิน เรื่องนี้เปรียบเทียบได้ ทว่าต้องใช้เวลาในการคุย ซึ่งคนไทยไม่ชอบคุยรายละเอียดmeans แต่สนends (ชาติอื่นผมไม่รู้ อาจจะเป็นงี้กันทั้งโลกก็ได้) เงินดี คือends งานสบาย คือเปลือกของmeans สำหรับผม ยอมรับว่าสนใจเปรียบเทียบเหมือนกัน แต่ไม่ใช่สาระสำคัญ มองไปที่ว่า ทำไมบริษัทถึงยอมจ่ายขนาดนั้น ต้องการความรู้อะไร ต้องการให้ทำอะไรบ้าง (อ่านพวกประกาศรับสมัครงานเล่นๆก็ได้ ดูตำแหน่งนู้นตำแหน่งนี้ทั่วๆ) บางบริษัทมีเนื้องานไม่สมเหตุสมผลกับผลตอบแทน ก็ทำความเข้าใจเพิ่มขึ้นว่าเป็นมาอย่างไร (หาข้อมูลเอา ว่าการเติบโตของบริษัทเป็นไปอย่างไร คุยเล่นกับคนในก็ได้) จึงเข้าใจโลกมากขึ้นครับ คุยกับคนฝ่ายอื่นรู้เรื่องมากขึ้น รู้พวกนั้นแล้วก็มามองตัวเอง ว่าตัวเองสนใจอย่างนั้นรึเปล่า ถ้าใช้เวลามันก็ทำได้เกือบหมด แต่เวลาเรามีจำกัด ก็ต้องเลือกสิ่งที่อยากทำ พัฒนาตัวเอง ทำให้เป็น ฝึกเอาในชีวิตงานประจำวัน เมื่อเราทำในตำแหน่งใด ก็ต้องรับขอบเขตงานที่ตำแหน่งนั้นควรทำมาทั้งหมด เช่นเป็นหัวหน้า รู้ตัวว่าสอนงานไม่เก่ง จะปฏิเสธความรับผิดชอบไม่ทำไม่ได้ ตอนนี้เรายังไม่ได้เป็นหัวหน้าก็ฝึกๆซะ อะไรที่ไม่ชอบที่หัวหน้าทำก็หาสิ่งที่ดีกว่าและทำให้ได้ซะ บางทีที่เค้าขึ้นมาเนี่ยเพราะบริษัทไม่มีตัวเลือก บางอย่างก็ยังไม่พร้อม เราไปว่าเค้า แต่เราก็ไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่าให้ มันก็ไร้ประโยชน์ "เปลือก"หากจำเป็นต้องใช้มันก็หมดไป แต่"แก่น"ยิ่งใช้มันก็ยิ่งหนักแน่น จากคุณ : numnumnum1 เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 06:59:34

ความคิดเห็นที่ 59 ^ ^ เห็นด้วยครับ ... เป็นเรื่องจริงที่คนเรามักถามเงินเดือน มากกว่า นายทำงานแล้วมองเห็นอะไรบ้าง เราอาจจะไม่ได้เป็นเจ้าของ บ. ขนส่งยักษ์ใหญ่ บ.เดินเรือ บ.การเงิน บ.น้ำมัน (อาจเป็นได้โดยการไปซื้อหุ้นและเข้าประชุม อิอิอิ) แต่แค่ไปเป็นผู้มีอำนาจตัดสินใจในส่วนใดส่วนนึงของระบบงาน ... แค่นั้นก็รายได้พอใช้จ่ายอย่างสบายแล้ว คนเรามักจะมองข้ามเรื่อง "ปลูกมะม่วง คือ ได้ปลูกมะม่วง (จะได้มะม่วงหรือเปล่าไม่รู้)" แต่จะไปมองเรื่อง "ปลูกมะม่วง ต้องได้ลูกมะม่วง" ^_^ จากคุณ : KENG76 เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 13:43:32

ความคิดเห็นที่ 60   งานคือเงิน  เงินคืองานบันดาลสุข คงไม่มีใครปฏิเสธสุภาษิตนี้ใช่มั้ยครับ แต่ มีแต่นะครับ  สุขที่เราได้รับจากเงินที่มากจากการทำงานที่พอดี พอเหมาะพอควร  ทำงานอย่างมีความสุข ไม่มีความเครียดสะสมที่เกิดจากการทำงาน  ผมว่ามันน่าจะดีที่สุดแล้วนะ  ถ้ามัวแต่อยากได้เงินเยอะๆ ทำงานหนัก หรือมัวแต่สอพลอจนได้เงินเดือนเยอะ  ท่านๆทั้งหลายคิดหรือว่าความสุขที่ได้มานั้นเป้นความสุขที่แท้จริง  เงินที่ได้จากการทำงานหนักตลอด โอเค อาจจะชอบแต่ถ้าเราจะต้องเจ้บป่วยหรือห่างเหินกับ ครอบครัว มันก็ไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง  เงินที่ได้เพิ่มมากขึ้นที่ได้จากการสอพลอเจ้านาย ได้เงินเยอะแต่ต้องมานั่งระแวงกลัวว่าจะมีใครมาแว้งกัดเราที่หลัง  อย่างนี้ก็ไม่ใช่ความสุขครับ ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ทำแบบพอดีๆ ไม่ให้ตนเองและครอบครัวเดือดร้อน  เงินเป็นสิ่งสำคัญรองลงมาครับเป็นอันดับสองครับ  ความสุขที่แท้จริงของเราและครอบครัวสำคัญที่สุด จากคุณ : คนขำๆ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 14:12:19

ความคิดเห็นที่ 61 โดยส่วนตัวมองว่า เงินมันไม่ใช่ปัจจัยหลักในการทำงาน ถ้าเรามาคิดดีๆ วันๆ เรา spend เวลากับที่ทำงานเกือบ 10 ชั่วโมง บางคนเดินทางไกลก็ใช้เวลามากกว่านั้น ดังนั้นถ้าไปทำงานแล้วไม่มีความสุข เราจะทนเพื่ออะไร เพื่อเงิน? เงื่อนไขในชีวิตของแต่ล่ะคนต่างกันครับ ถ้ามีภาระ แน่นอนว่าต้องทนเพื่อเงิน แต่ถ้าไม่ใช่ก็อาจจะไม่ทน ส่วนผมเนี่ยพยายาม balance อยู่ครับ อยากได้ทั้งเงิน อยากได้ทั้งความสบายใจ และความมัน ก็พยายามปรับเปลี่ยนทั้งทัศนคติ และวิถีการดำเนินชีวิตอยู่ครับ จากคุณ : Blancpain เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 17:23:48

ความคิดเห็นที่ 62 สมัยก่อนตอนเรียนจบใหม่ๆคิดว่า ต้องทำงาน บ.เอกชนใหญ่ๆเท่านั้นเพื่อที่จะให้ได้เงินเยอะๆเรียนจบแล้วก็จะอยู่ทำงาน ที่ กทม. ไม่อยากกลับไปทำงานที่บ้านนนอก เพราะเงินน้อย ทำงานอยู่ กทม.ได้เดือนละ 2 หมื่นกว่าๆ รวมโอที ทำงานมัน 6 วัน บางวันเลิกงาน 2-3 ทุ่ม  เงินเก็บไม่มีเลยสักบาท ใช้จ่ายค่านู้นนี่นั่นหมด ทำงาน 3 ปี โดนพิษเศรฐกิจเมื่อต้นปีโดนจ้างออก ต้องกลับบ้านนอก ได้มาทำงานที่โรงเรียน เงินเดือน 7 พันกว่าบาทเริ่มงาน 8 โมงเลิกงาน 4 โมงเย็น ขับรถกลับบ้านใช้เวลา 5 นาที มีเวลาอยู่กะพ่อแม่มากขึ้น มีข้าวกินอิ่มไม่ต้องคอยหากินเอง มีเวลาไปเที่ยวซื้อของเสาร์อาทิตย์กับที่บ้าน มีเงินเก็บเดือนละเกือบ 7 พัน(เพราะไม่ต้องจ่ายค่าอะไรที่บ้านเลย พ่อแม่เป็นคนจ่ายหมด) มีเวลามาหัดขับรถ ,,,,,,,, แค่นี้มีความสุขแล้วอ่ะ ไม่อยากดิ้นรนเข้า กทม อีกเลย เกี่ยวกะกระทู้มั้ยเนี่ย 555 จากคุณ : sowin เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 17:42:21

ความคิดเห็นที่ 63 ^ ^ ถูกเลย เพราะเราไม่ต้องใช้เงินไงคะ บ้าน ก็มีแล้ว ทีวี ก็มีแล้ว รถ ก็มีแล้ว จะเอาไรอีกนิ เงินเก็บเดือนละ 7 พัน 2เดือนไปเที่ยวครั้งนึงยังได้เลย -*- ไม่ใช่เราไม่หวังก้าวหน้านะคะ เพียงแต่ชีวิตมันครบแล้ว จะเอาไรอีกอ่ะคะ เอาทีวีจอแบน -*- ทีวีเครื่องนี้ก็ยังดูได้อยู่นิ จะเอาไปเพื่อ แต่ถ้ามีเงินเก็บไปเยอะๆ ก็ไม่แน่ อาจถอยมาสักเครื่อง เหอๆ จากคุณ : ธารวรี เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 19:42:20

ความคิดเห็นที่ 64   ชีวิตคนเราหรือชะตาลิขิตไม่เหมือนกันอยู่เเล้ว ผมเป็นอาจารย์ประจำโรงเรียนชื่อดังโรงเรียนหนึ่งในกรุงเทพฯ สอนภาค English ได้เงินเดือน 27000บาท ทำมาได้จะครบ 3 ปีเเล้ว ถ้าหักเหลือ 23K นิด ๆ + สอนพิเศษ 25-30K+ per mth) เหลือเก็บเกือบหมื่น-หมืนนิด ๆ เเต่ตอนนี้เหลือไม่กี่พัน ให้เเฟนครับ รายจ่าย 40K กว่า ๆ ต่อเดือน เพราะดูเเลทุกสิ่งทุกอย่างในบ้าน+คุณเเม่+คุณน้าเเละลุกพี่ลูกน้อง+หลาน 1 คน ทำงาน 7 วัน เฉลี่ยเเล้วได้นอนวันละ 6.5-7 hours เหนื่อยมากๆๆๆๆ เเต่มีความสุข เเต่มันห้ามความเหนื่อยไม่ได้เท่านั้นเอง ถ้าจะห่วงเรื่องเดียว คือเรื่องสุขภาพ ไม่ไดหรอกครับ ทำงานเเบบไม่มีพัก ไม่ใช่หิวเงินนะ เเต่มีภาระที่ต้องดูเเลหลาย ๆคน เเละผมเป็นคนเเบบว่า ไม่ทิ้งพี่ทิ้งน้อง ทุกคนต้องมีความสุข เหนื่อยเเค่ไหน ไม่กลัวครับ เสื้อผ้า 3-4 ปีจะซื้อสักครั้ง เสื้อที่ใส่อยู่ซื้อตั้งเเต่ปลายปี 2547 ตอนนี้อ้วน จนกระดุมตัวเเรกติดเเล้วจะออกมาเป็นรูปตัว V มือถือเพิ่งเปลี่ยนเมื่อ พ ย 51 หลังจากใช้เครื่องเก่า จนใช้ไม่ได้(ซื้อมาตั้งเเต่กลับมาถึงเมืองไทยวันเเรก 17 ต ค 46) คนอื่นได้รู้เรื่องผม สงสาร สงสารทำไมครับ? เป็นเสาหลักของครอบครัว น่าภูมิใจออก เเต่ต้องขอบคุณ เพราะรู้สึกดี ที่มีคนห่วงใยเรา ต้องมีความสุขกับการทำงานก่อน เเล้วเงินจะตามมา เเละเราจะทำประโยชน์ให้กับคนอื่น ๆ ได้ด้วย ฝีมือก็พัฒนา เพราะเราอยากทำงานให้เก่ง ปัจจุบันผมเลือกทำ 2 อย่างในเวลาเดียวกัน งานประจำ+งานพิเศษครับ จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 21:31:23 A:203.209.118.33 X: TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 65 กระทู้ดี ขออนุญาตลอกพี่ apotheker ค่ะ เสริม... เราท่องไว้ 3 ประโยค *ทุกอย่างอยู่ที่ "ความพอใจ" *"เหนือฟ้ามีฟ้า" *"มองต่ำเราเหลือ มองเหนือเราขาด" ความเห็นส่วนตัว ยังไงก็คิดว่าเงินเดือนเยอะดีกว่าเงินเดือนน้อยจ้า 555 เราชอบ... งานที่... เงินดี สิ่งแวดล้อมดี เพื่อนร่วมงานดี งานท้าทายดี-ได้พัฒนาความสามารถตัวเอง ื*ทุกคนมีเวลา 24 ชั่วโมง เท่ากัน ขึ้นกับว่าคุณ "บริหาร" เวลาเป็นหรือเปล่า *ตรรกะ "เงินมาพร้อมกับความรับผิดชอบสูง" หรือ "รายได้มาพร้อมกับความเครียด" เราว่าใช้ไม่ได้เสมอไปค่ะ... ฟังดูคล้าย "องุ่นเปรี้ยว" น่าจะเป็น "เงินมาพร้อมกับความสามารถ" มากกว่าค่ะ แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 52 05:28:49 จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 05:18:12

ความคิดเห็นที่ 66 ถึงกับประหลาดใจเลย ผมพึ่งกลับมาจากการทำงาน เข้ามาพันทิพ งงๆๆเลยกระทู้ขึ้นแนะนำเเล้ว จริงๆก็ดีใจที่ความคิดผม...อย่างน้อยก็มีคนอื่นมาอ่าน  อยากจะบอกว่า ผมขอบคุณทุกคนนะครับ ที่มีความคิดเห็นอย่างไรก็ แสดงความคิดเห็นกันตามสิทธิ โดยใช้เหตุผล กระทู้นี้ไม่ต้องการบอกว่า สิ่งใดผิดหรือถูก เพียงอยากจะให้ แสดงความคิดเห็น แล้วมาแบ่งปันความรู้สึกกัน เพราะผมเชื่อว่า....คงต้องมีใครคนใดคนหนึ่งที่มีความรู้สึกตรงกับใครสักคนครับ ...... สุดท้าย  " ยิ้มมองท้องฟ้า ถึงวันนั้นฝนจะตกก็ตาม "   แต่ยิ้มมองในบ้านนะครับเดี๋ยวฟ้าผ่า+ ไข้หวัดอิๆๆๆๆ 5555++++ จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 08:45:48

ความคิดเห็นที่ 67 ถ้าจ้างแพงก็ต้องใช้งานจนคุ้มแหล่ะครับ หลักตรรกง่ายๆ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 10:05:23

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบคุณกระทู้มาก ได้แนวคิดเยอะเลยครับ จากคุณ : smallfox เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 10:12:03

ความคิดเห็นที่ 69 สำหรับผมจะสอนคนอื่น(ที่สอนได้)และสอนตัวเองเสมอว่า "เงินเดือนหรือรายได้เท่าใดไม่สำคัญ สำคัญว่าจะมีเหลือใช้เท่าไหร่นั่นเอง" จากคุณ : As you know เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 11:54:35

ความคิดเห็นที่ 70 อืมความคิดทุกคนดีกันทุกคนเลยครับ จากคุณ : MAXSIM_lot เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 13:07:23

ความคิดเห็นที่ 71 ผมเข้ามา ช่วยย้ำหลาย ความเห็นที่ว่า คนเราจะมีความสุขไม่ใช่อยู่ที่ตัวเงิน พวกคุณกำลังมองข้ามอะไรกันไปหรือเปล่า เงินจะมากจะน้อย ถ้าเรารู้จักควบคุมความอยากของตัวเองได้ มีความสุขกับสิ่งที่เรามีอยู่มันก็มีสุขได้ครับ ที่สำคัญเราควรอยู่อย่างมีสติและพัฒนาตัวเองอย่างสม่ำเสมอ เงินเป็นทาสที่ดีแต่ไม่ใช่นายที่ดีครับ ถ้าเราทำงานด้วยเป้าหมายที่จะได้เงินเยอะๆ  สุดท้าย เงินนั่นแหละจะกลายเป็นต้นตอของปัญหาทั้งหมดของเรา จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 16:30:29

ความคิดเห็นที่ 72 ตอนนี้เงินเดือนไม่ถึง 7k แต่งานสบายอย่างเทพ - -* ค่าใช้จ่ายภาคบังคับต่อเดือน ประมาณ 4500 ทำไปพลาง ๆ รอจังหวะของเหตุการณ์บางอย่างอยู่ครับ จากคุณ : ตวงสิทธิ์ เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 08:18:49

ความคิดเห็นที่ 73 ได้เงินน้อยเหมือนกันคะ... แต่จ่ายวันละ 20 บาท (อย่างมาก..) จากคุณ : a dear เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 12:56:23

ความคิดเห็นที่ 74 ^ #73 ทำงานไรเหรอคะ ทำไมจ่ายต่อวันน้อยจัง (ยี่สิบบาทนี่อย่างมากด้วยอะ) ทุกวันนี้เงินเดือนเราก็ได้เยอะกว่าเพื่อนส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่เยอะหรอก ยอมลาออกจากองค์กรใหญ่มาอยู่บริษัทเล็กๆ ที่ไม่ดังอะไร แต่ใกล้บ้าน แบบเข้างานเก้าโมงตื่นแปดโมงครึ่งยังทัน ใช้เวลาเดินทางไม่เกินห้านาทีถึงบริษัท แต่งตัวตามสบายไม่ต้องนุ่งกระโปรงให้ปวดหัวใจ งานหนักบ้างบางวันกลับบ้านตีหนึ่งตีสอง คนในองค์กรชอบทะเลาะกันเอง (เอาเข้าไป) แต่เราไม่ค่อยสนใจ ถือว่าเราเป็นคนดู ไม่ใช่คนเล่น เพราะฉะนั้นเราถึงอยู่ได้ สวัสดิการอะไรไม่มีสักอย่างนอกจากเงินประกันสังคมตามกฎหมาย โอทีไม่มีมีแต่โอฟรีแล้วลาชดเชยเอา แต่เราก็ยังโอเคอยู่ เพราะเทียบกับตอนทำบริษัทใหญ่แล้ว เงินเราเหลือเดือนนึงเยอะพอสมควร แต่ทำที่เก่าเงินไม่พอใช้ด้วยซ้ำ แค่ค่าเดินทาง ค่ากิน ก็ล่อไปวันละหลายร้อยแล้ว ส่วนเรื่องเงินเก็บ คิดบ้างเหมือนกันแต่ยังไม่ซีเรียส เก็บไปเรื่อยๆ บางเดือนเหลือ บางเดือนไม่มีก็แล้วไป เก็บบางเดือนห้าร้อย บางเดือนสามพัน ก็ช่างมัน เป้าหมายตอนนี้คือมีกินมีใช้แบบมีความสุข ว่างก็ไปเที่ยว ซื้อของที่อยากได้ เข้าร้านอาหารที่อยากเข้า เสาร์ อาทิตย์ ได้นอนเล่นที่บ้าน แบบนี้สบายใจดี แต่อีกหน่อยก็คงจะเปลี่ยนแปลงเป้าหมายไปตามธรรมดาแหละนะ จากคุณ : ป่ามป๊าม เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 17:22:53

ความคิดเห็นที่ 75 u got what u pay จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 23:17:58

ความคิดเห็นที่ 76   ผมอายุ 26 ได้เงินเดือน แปดหมื่น ถ้ารวมโบนัสด้วย ก็เกินแสนไปพอสมควร ทำงานหนักรากเลือด คือหนักกว่ายามอีกนะ แต่จะบอกให้ว่าการที่ผมทำงานหนัก ไม่ใช่เพื่อเงิน ถ้าไม่ชอบ ผมไม่อยู่หรอก รับเงินเดือนครึ่งหนึ่งของที่ได้อยู่ก็ได้ แต่เพราะฟามตื่นเต้ล สนุก มันส์ เรียนรู้ ท้าทาย และที่สำคัญที่สุด คือได้ใช้ศักยภาพของตนเองให้เต็มที่ อยากให้คนไทย หันมาให้ความสำคัญกับการทำงานมากกว่านี้ รวมทั้งเป้าหมายในชีวิต ที่มันมากกว่า "มีเงินเหลือเก็บเท่าไหร่" แต่มันคือทำงานให้เต็มศักยภาพของคุณ เห็นคนส่วนมากในห้องนี้แล้วเส้าแทน เปนประชาชนแบบ ช้าวชามเย็นชามเหลือเกิน พูดตรงๆว่าคนแบบนี้ผมดูถูก (มาก) จากคุณ : จนเครียดแดกเหล้าเคล้านารี เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 01:49:00 A:124.121.210.143 X: TicketID:080883

ความคิดเห็นที่ 77 มันอยู่ที่ว่าเราจะหา"จุดสมดุล"ได้หรือเปล่า ซึ่งในแต่ละคนมันไม่ใช่จุดเดียวกันนะครับ และเรื่องครอบครัว ผมให้ความสำคัญเยอะเลยนะครับ เพราะผมเป็นคนชอบอยู่บ้าน ทำอะไรกุ๊กกิ๊กเช่น รดน้ำต้นไม้ ทำสวน ทำกับข้าว เลี้ยงหมา ดูทีวี และอยากมีครอบครัวที่อยู่หลายๆคน เป็น family ใหญ่ๆ จากคุณ : kennyG เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 14:51:56

ความคิดเห็นที่ 78 เราทำงานเพื่อตอบสนองความอยากทำของตัวเองเป็นหลัก เพราะเรา้เป็นประเภทสามารถปรับชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเิิองไปตามรายรับได้ เราคิดว่าอันนี้สำคัญ มีน้อย ใช้น้อย มีมาก ใช้มาก เราเคยอยู่บริษัทใหญ่โต เงินดี สวัสดิการดี ใส่สูท ผูกไทด์ ห้ิองทำงานกว้างขวาง อาหารอร่อย มีคนยำเกรงต่อหน้า แต่ลับหลังไม่รู้ ซึ่งเราคิดว่า นั่นคือการประสบความสำเร็จแล้ว ดูโก้หรู บริษัทก็เป็นที่รู้จัก แต่ปรากฏว่า เราไม่มีความสุข ไม่ใช่เพราะต้องทำงานหนัก แต่เพราะมันเป็นสิ่งที่เราไม่ได้อยากจะทำจริงๆและไม่มีแรงจูงใจ ทำงานไปนานเข้า จึงเห็นแต่ความไร้ซึ่งอุดมการณ์ของบริษัท คิดแต่แสวงหาผลประโยชน์และกำไร ตำแหน่งหน้าที่เราต้องอาศัยความเบ่งเข้าว่า ความรู้ที่มีอยู่ไม่สำคัญเท่ากับการต้องพยายามข่มคนอื่นเข้าไว้ ซึ่งมันขัดกับนิสัยส่วนตัวของเราโดยสิ้นเชิง ทว่าเราเป็นคนมีวินัยพอสมควร คิดว่างานคืองาน ต้องพยายามต่อไป เราจึงอดทนทำได้ต่ิอไปเรื่ิอยๆ แต่ก็ทำด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยวลงทุกวัน ได้้เงินเยอะก็จริง แต่รู้สึกเหมือนชีวิตไม่มีคุณค่าและเสียเวลา ได้เงินมาก็ซื้อเสื้อผ้าแพงๆ แล้วไง เสื้อผ้าแำพงๆไม่ได้ทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้นเลย ความรู้สึกข้างในก็กลวงโบ๋เหมือนเดิม พอดีมีหัวหน้าใหม่เข้ามา ซึ่งไม่ถูกกับเราอย่างแรง และหัวหน้าก็ไม่ต่อสัญญากับเรา วูบแรกรู้สึกว่า้เสียความมั่นใจไปอย่างแรง ว่าเราทุ่มเิทไปขนาดนี้ นี่หรือคือสิ่งที่ได้รับ แต่วูบถัดมา รู้สึกมีความสุขมากกกกกกกก รู้สึกชีวิตมีความหมายขึ้นมาทันที ้เราจึงพยายามค้นหาว่าจริงๆแล้วเรา้เหมาะกับอะไรกันแน่ ก็สมัครงานใหม่หลายๆรูปแบบไปเรื่อย เค้า้เรียกไปสัมภาษณ์บ้าง ส่วนใหญ่ก็ปฏิเสธมา แต่้เราก็ไม่ท้อ ดีเสียอีกที่ได้รู้ว่า มันมีงานอีกหลายรูปแบบมาก ซึ่งอาจเหมาะสมและไม่เหมาะสมกับเรา บางคนอาจจะรู้จักความต้องการของตัวเองได้เร็ว และมุ่งไปทางสิ่งที่ตัวเองต้องการได้เร็ว ซึ่งเราก็ได้แต่หวังว่า วันนึงเราคงจะได้พูดกับตัวเองบ้างว่า นี่ล่ัะคือสิ่งที่เราต้องการ จากคุณ : Ivano เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 16:48:14

ความคิดเห็นที่ 79   ผมทำงานประจำมาพักนึง เงินเดือนน้อย แต่บวกโน่นนี่นั่นก็มากกว่า เพื่อนคนอื่นๆ แต่ งานที่ทำไม่สนุก เบื่อ ชีวิตวนๆ จึงตัดสินใจลาออก ตอนนี้ว่างงาน เป็นพวกฟรีแลนซ์ เงินน้อย แต่รู้สึกว่าชีวิตปลอดโปร่งมากๆ มีความสุข และไม่เคยสนใจเลยว่าใคร หรือเพื่อนคนไหนได้เงินเดือนยังไง ผมว่าเราควรเอาความสุขของตัวเองเป็นที่ตั้ง โดยที่ความสุขความสบายใจที่เราทำนั้นมันไม่ได้กระทบใคร บางครั้งการก้าวเดินอย่างรวดเร็ว มันเหนื่อยและไม่สมดุล ค่อยๆก้าว ถึงจังหวะเราเมื่อไหร่ มันก็โลดแล่นเองครับ จากคุณ : dooaromdee เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 22:51:11