ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าอ่านประวัติเขาน่าจะรู้นะ เค้าค้าขาย item game บน internet จนมีเงินเป็นแสน หมายความว่าเค้ามีประสบการณ์ค้าขายมาก่อนแล้ว จากคุณ : ascertain เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 19:00:39

ความคิดเห็นที่ 2 ทุกคนต่างมีเส้นทางของตัวเอง จะมาถามแบบนี้เพื่ออะไร? จากคุณ : ดีไซเนอร์รุ่นเล็ก เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 19:25:15

ความคิดเห็นที่ 3 คห.ที่ 1 ถูกต้องครับ เค้าทำธุรกิจค้า Item เกมส์ออนไลน์มาก่อน สามารถหาเงินได้เป็นแสน ตั้งแต่เรียนหนังสือ ส่วนที่ถามว่าทำไมท่านๆถึงไปถึงจุดที่เขาผู้นั้นไม่ถึงไม่ได้ (ซึ่งคงจะหมายถึงผมด้วย) คำตอบก็คือ เพราะคนมันไม่เหมือนกันครับ ถ้าทุกคนมองเห็นโอกาสทางธุรกิจและมีความสามารถเหมือนเถ้าแก่น้อย หรือบิลเกตส์ ประเทศนี้ก็คงไม่มีคนจนแล้วละครับ ถามกลับ แล้วทำไม คุณถึงไปไม่ถึงจุดที่เถ้าแก่น้อยทำล่ะครับ จากคุณ : Boysicky เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 19:32:45

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่รู้จะคิดยังไงเพราะยังไม่เคยอ่านประวัติหรือทราบว่ากว่าเขาจะเอาสาหร่ายเข้า7-11ได้ต้องเจออะไรมาบ้าง เคยดูจากรายการวู๊ดดี้เหมือนกัน แต่ยังคิดว่าไม่พอจะแสดงความเห็น จากคุณ : fete เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 19:41:27

ความคิดเห็นที่ 5   เพราะคนเราบางครั้งเลือกทางเดินไม่เหมือนกันครับ ตอนที่เกมส์ออนไลน์เกมส์นึงบูมมาก ก็มีเพื่อนผมบางคนทำเหมือนเถ้าแก่น้อย ได้เงินเป็นแสน แต่ผมไม่ได้ทำเพราะคิดว่า การทำอย่างนั้นก่อให้เกิดปัญหาสังคม ครอบครัวตามมา ทำให้ส่วนนึง ผมยอมรับวิธีการของเถ้าแก่น้อยบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมด ในเรื่องการหาเงินเริ่มต้น แต่เรื่องการทำธุรกิจตอนหลังผมว่า โอเคนะ แต่ต้องมีทุนด้วยส่วนนึง ถึงจะไปได้ไกลขนาดนั้น บวกกับความบ้าด้วย อิอิ ความเห็นส่วนตัวนะครับ จากคุณ : เด็กบ้านนอก เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 20:42:08 A:125.26.15.43 X: TicketID:178266

ความคิดเห็นที่ 6 จำได้เลาๆว่าเค้าเริ่มต้นในการหาช่องทางได้สำเร็จ ส่วนที่เปิดโรงงานได้นั้น มาจากกำลังทรัพย์ของบิดานี่ครับ จะว่าไปผมก็มีช่องทางธุรกิจอยู่เหมือนกัน มันอยู่ในหัวมานานแล้ว แต่ทำไม่ได้ เพราะไม่มีทุนขนาดนั้น ถึงคิดได้ก็แล้วไง มันทำไม่ได้อยู่ดี อีกอย่างผมไม่ใช่คนทำมาค้าขายเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย เลยไม่กล้าครับ จากคุณ : Moonui เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 20:52:23

ความคิดเห็นที่ 7   คห6 เงินทุนจากการขายแฟรนไชเกาลัด30กว่า สาขา ไม่ใช่หรอครับ ไม่ใช่จากของเขานะ จากที่ผมอ่านมา คห2 เส้นทางของคุณคืออะไรหล่ะครับ ผมคิดว่าคนที่เข้ามาในห้องนี้ จากที่อ่านกระทู้มา เป้าหมายของทุกคนคือรวยอย่างสุจริต ไม่ใช่หรอครับ ผมถามเพราะผมอยากรู้ว่าทำไมคนอื่นถึงทำอย่างที่เถ้าแก่น้อยทำไม่ได้ ทำไมผมไม่ถามตัวเอง ผมคิดว่าอายุผมยังน้อยมากเมื่อเทียบกับพวกท่าน ผมคิดว่าพวกท่านประมาณ20+นะครับ ส่วนหนึ่งผมคิดว่ามันเป็นความสามารถส่วนบุคคล และไม่สามารถพัฒนาได้ เพราะถ้าหากพัฒนาคงไม่มีคนไม่รวยเกลื่อนกลาดแบบนี้ใช่มั้ยครับ จากคุณ : จขกท (nootki) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 21:40:18

ความคิดเห็นที่ 8 สิ่งสำคัญที่ผมมองว่าเขามี แต่คนอื่นไม่มีคือ 1. เห็นในสิ่งที่คนทั่วไปไม่เห็น 2. การตัดสินใจลงมือทำ จากข้อ1 ตั้งแต่ตอนแรกที่เค้าขายของในเกมส์ออนไลน์ ผมเชื่อว่าเค้าสามารถทำได้จริง เพราะผมก็เคยทำ แต่อาจจะไม่ได้เท่าเค้า เคยได้ rare item มา ขายได้เกือบหมื่น กับเงินในเกมส์ ขายเป็นเงินจริงได้นะ แต่ผมก็ไม่ได้ทำเป็นอาชีพและไม่เห็นความสำคัญ เลยเสียโอกาสได้ หรือตอนที่เค้ามาทำสาหร่าย ก็เพราะเค้าเห้นโอกาสว่าไม่ค่อยมีใครทำ และมันมีช่องทางตลาดให้ทำด้วย จากข้อ2 เจ้าของตัดสินใจอยากจะทำธุรกิจ เลยศึกษาธุรกิจและลงมือทำ แบรนด์แรกในชื่อเถ้าแก่น้อย ไม่ใช่สาหร่าย แต่เป็นเกาลัดเถ้าแก่น้อย ตั้งเป็นซุ้มเล็กๆขายกระจายๆตามห้างน่ะครับ ซึ่งดูจากประวัติแล้ว เค้าเป็นคนที่คิดเร็ว ทำเร็ว กล้าทำให้มันเป็นรูปธรรม มากกว่าคนหลายๆคนที่อ้างว่าตัวเองจบปริญญา แต่ไม่กล้าที่จะลองทำอะไรเลย ศึกษาข้อมูลหาหลักการอยู่นั่นแหละ แล้วให้มันผ่านไปวันๆ จริงๆธุรกิจทุกอันมีความเสี่ยง ศึกษาให้มันดีๆพอประมาณ แล้วตัดสินใจว่าจะทำหรือไม่ทำ แค่ให้มีความคิดอย่างนี้ก่อน ก็ถือว่าโอเคแล้วครับ ความสำเร็จมาจากความพยายามครับ เถ้าแก่น้อยเอง ก็ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ ตอนแรกๆทำมาใส่ถุงแล้วฝากขายตามร้านของฝากในเยาวราช ก็โดนด่าโดนค่อนแขวะอยู่เรื่อยๆว่าเป็นของไม่ดี ก็ใช้ความรู้และความพยายามสู้จนกลายมาเป็นสาหร่ายเถ้าแก่น้อยในปัจจุบันนี่แหละครับ ผมชื่นชมคนที่กล้าคิดกล้าทำ มากกว่าคนเก่งแต่ไม่ค่อยมีผลงาน จากคุณ : CoollyCat เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 22:02:07

ความคิดเห็นที่ 9   โอกาสไงครับ ความคิดมุมมองที่แตกต่าง จังหวะที่เหมาะสมครับและการ ตอบรับจากลูกค้าในขณะที่กระแสกำลังดัง สังคมของเค้า การเลี้ยงดู และ อีกหลาย ๆอย่างประกอบกันครับ แล้วถ้าถามผมว่าผมทำไมไม่สามารถเป็นได้อย่างเค้า เพราะผมพอใจของ ผมแล้วครับและผมก็มีพออยู่ได้แบบสบายๆ โดยไม่ลำบากครับ จากคุณ : aunaun เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 22:38:21 A:114.128.192.14 X: TicketID:218900

ความคิดเห็นที่ 10 หลาย ๆ คนทำได้แค่คิดว่าจะทำอย่างไร แต่มีไม่กี่คน ที่คิดแล้วทำ ..... ในจำนวนไม่กี่คนนั้น บางคนก็ล้มเหลว คนตายย่อมไม่ได้พูด แต่ก็ยังมีอีกน้อยคน ที่ประสพความสำเร็จ นี่แหละคือความแตกต่าง จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 00:02:31

ความคิดเห็นที่ 11 ผมว่าเขากล้าที่จะลงมือทำครับ ทำแบบไม่อายที่จะทำ เห็นด้วยกับข้างบน บางคนคิดได้เยอะแยะจะทำนู่นทำนี่ แต่ไม่ลงมือทำแล้วมันจะเห็นผลไหม จากคุณ : beerKabpom เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 00:47:43

ความคิดเห็นที่ 12   เฮ้ออออออออออ.............คนมันจะรวยทำยังไงมันก็รวยค่ะ ถ้าดิฉันมีเงินสักสองแสนหรือสองล้านดิฉันจำไม่ได้ว่าตอนที่เค้าทำเถ้าแก่น้อยเค้าได้มรดกจากพ่อเท่าไรสองแสนหรือสองล้านไม่แน่ใจ น่าจะสองล้าน ดิฉันก็ทำแบบเค้าได้ค่ะ แต่ทำแบบไม่อยากให้ตัวเองดังมีคนรู้จักเยอะนะคะ แค่ทำให้ได้แบบเค้าแล้วเงียบเอาไว้ดีกว่าค่ะ เหมือนคุณอ้วนที่เป็นกะเทยออกรายการสุริวิภาน่ะค่ะ เพราะคน ๆ นี้เค้าสู้ชีวิตจริง ๆ เถ้าแก่น้อยเนี่ย ดู ๆ แล้ว เค้าเป็นคนรวยอยู่แล้วค่ะ เลยไม่ได้ให้เครดิตเท่าไร ความเห็นส่วนตัวนะคะ จากคุณ : รักเธอที่สุด เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 02:27:19 A:115.87.88.242 X:

ความคิดเห็นที่ 13 คือเค้าเป็นคนจริงครับ ทำอะไร ทำจริง.. คิดการใหญ่ ก็ต้องทุ่มเทมากเป็นธรรมดา.. มองว่าช่องทางแบบนี้ไม่ว่าใครก็ทำได้หมดล่ะครับ แต่ขนาดของธุรกิจที่ท่านทำจะเล็กจะใหญ่ยังไง อีกอย่างเค้าก็ยังเด็กไม่ได้เรียนมหาลัยด้วย.. แต่สังคมช่วงที่เค้าเล่นเกมส์นั่นแหละที่สอนอะไรเค้าได้หลายๆอย่าง ผมก็เคยเล่นมาก่อนและขายเงินจริงแต่ที่ผมขายเพราะผมอยากเลิกติดเกมส์.. เพราะอยากทำฝันอย่างอ่ืนของผม.. แต่ ณ ตอนนี้ก็ยังติดอยู่เหมือนเดิม ทั้งๆสิ่งที่เล่าเรียนมามันไม่เกี่ยวกะเกมส์เลยแม้แต่น้อย จากคุณ : คำเตือน!! ห้ามกินเกินวันละ2ขวด เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 07:00:11

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่รู้ประวัติเถ้าแก่น้อยนะครับ   แต่คิดว่า คนที่จะประสบความสำเร็จ น่าจะประกอบด้วย 1.ดวง.....หมายถึง เห็นช่องทางหรือจังหวะ 2.ความสามารถ.....หมายถึง สามารถไขว่คว้าจังหวะนั้นได้ 3.ทุน.....มีทุนและสถานที่พอจะดำเนินการ 4.ขยันทำขยันติดตามผล  และมีความอดทนครับ ที่เถ้าแก่น้อยทำได้คงจะมีสิ่งเหล่านี้  ส่วนผมไม่มีครับ จากคุณ : บุญถิ่น เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 07:42:12

ความคิดเห็นที่ 15   ถ้าเทียบกับลูกคนรวยด้วยกันที่สร้างตัว ผมว่าเค้าเก่ง มีความรับผิดชอบ มีหัวก้าวหน้าครับ แต่ถ้าเทียบจากคนธรรมดา ผมเฉย ๆ ครับ เค้าเป็นคนรวย ที่ความรวยรออยู่ตรงหน้า อยู่ที่ว่าจะคว้ามันเมื่อไหร่ หรือเรื่อยเปื่อย ปล่อยให้เสียไปด้วยความไม่เอาถ่าน พูดแบบกลาง ๆ ครับ ไม่อวยเวอร์ ไม่จ้องจับผิด เทียบกับคนธรรมดา ผมเฉย ๆ หรืออาจจะคิดว่า ไม่แปลก เพราะครั้งนึงเคยทำงานธนาคาร ได้มีโอกาสรู้จักกับเจ้าของข้าวเกรียบมโนราห์ สูตรทำขนมแกนำมาจากตระกูล เริ่มต้นจากเก็บเล็กผสมน้อย ขายปลีกขายส่ง จนถึงขั้นตอนการสร้างเป็นโรงงาน แกเจ๋งกว่าเยอะครับ เพราะประสบความสำเร็จในด้านการตลาดและตัวผลิตภัณฑ์โดยตรง ในแง่การตลาด สมัยก่อนแกแทบไม่เสียเงินซักบาทในการโฆษณา แต่มีคนกินข้าวเกรียบมากมายในระดับหนึ่ง (รวบรัดนะครับ) ในแง่ผลิตภัณฑ์ รสชาติเป็นที่ถูกใจในวงกว้างมาก ๆ ในเมืองไทย ไม่แน่ใจ แต่เมืองนอก ร้านอาหารไทยในต่างแดน สายการบิน หรือองค์กรอีกหลายแห่ง มโนราห์ยึดพื้นที่ไว้ได้หมด แกเริ่มต้นแบบธรรมดา ไม่ได้มีพ่อแม่คอยหนุนหลัง ในอดีตถ้าเทียบกับเถ้าแก่น้อย การเริ่มต้นค่อนข้างไม่เห็นแวว ไม่มีเซเวนต์รองรับ (แต่ที่แน่ ๆ ในเซเวนส์ เวลาแกไปเสนอวาง เซเวนส์คงไม่กล้าปฏิเสธหรอกครับ) จะว่าไปแล้ว ผลิตภัณฑ์ของเถ้าแก่น้อย ผมก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันดึงดูดพอจะให้อยากซื้อกินนะครับ แต่ในแง่ของการตลาดถือว่าประสบความสำเร็จลอยลมบนไปแล้ว (ในกรุงเทพฯ ไม่รู้จริง ๆ แต่ต่างจังหวัด ยอดขายไม่สูงแน่ ๆ เพราะราคาสูงมาก) เถ้าแก่น้อยเป็นแบบอย่างที่ดี สำหรับลูกคนใหญ่คนโต ไฮโซ คนดัง ที่เอาเวลามั่วดารา ปาร์ตี้ เข้าวงการบันเทิง เอาเวลามาสร้างงานให้กับครอบครัว เป็นลูกที่ดีให้กับวงศ์ตระกูลครับ แต่ในแง่ของการสร้างตัว ผมเฉย ๆ จริง ๆ ไม่ได้รู้สึกว่า เค้าเป็นอัจฉริยะในทางการค้า เมื่อเทียบกับคุณตัน หรือเจ้าสัวธนินทร์ เพราะถ้าคุณเลี้ยงไก่เหมือนคนทั้งประเทศ แล้วไก่มันทำให้คุณรวยเป็นอันดับสองของประเทศได้ คุณจะรู้ว่าคุณไม่ธรรมดาจริง ๆ ครับ ปล. เคยได้ยิน สหฟาร์มมีรายได้วันละ 10 ล้าน เจ้าของเป็นจ่าทหารเรือนะครับ ไม่ใช่ลูกเถ้าแก่ ลาออกมาทำกิจการครั้งแรก เจ๊งไม่เป็นท่า แปลกไม๊ครับ คนเลี้ยงไก่กันทั้งประเทศ แต่คนไม่กี่คนที่เลี้ยงแล้วรวยได้เป็นหมื่นล้าน จากคุณ : ตรงกลางของความเป็นจริง เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 09:54:14 A:118.172.24.101 X: TicketID:202545

ความคิดเห็นที่ 16 โชค มีส่วนสำคัญมาก ไม่ได้ดูถูกนะ แต่ลองย้อนไปดูดีๆว่ามันมีอะไรเกื้อหนุนสิ่งที่เค้าทำบ้าง บางอย่างมันควบคุมไม่ได้จริงๆ แม้แต่ตัวเค้าเองยังต้องตาม ถือว่าเป็นโชคดีของเ้ค้าหรือไม่ที่มันมีเซเว่น (อย่าลืมว่าเค้าเกิดได้เพราะเซเว่น) ถือว่าเป็นโชคดีของเค้าหรือไม่ที่เซเว่นยอมให้ขาย (ตอนแรกเหมือนจะไม่ยอมด้วยนะ ถ้าผมจำไม่ผิด) ถือว่าเป็นโชคดีของเค้าหรือไม่ที่ตอนนั้นตลาดสาหร่ายทอดยังไม่บูมมาก ถือว่าเป็นโชคดีของเค้าหรือไม่เทรนดืเกาหลีมันดันมาแรง (ถ้าอ่านน่าจะจำได้นะว่ามันเกี่ยวอะไรกับเถ้าแก่น้อย) จริงๆมันมีอีกหลายอย่างมากที่เค้าควบคุมไม่ได้ แต่มันดันเกิดขึ้นแล้วเค้าคว้าไว้ทัน เท่ากับว่าเค้าเก่งที่คิดเร็ว ทำเร็ว และมองเห็นโอกาสตรงนั้น แต่สุดท้าย เค้าก็ต้องรับสมัครคนที่มีความสามารถเข้ามา เพื่อเสริมสร้างให้ธุึรกิจเค้าแกร่งกว่าเดิม จากคุณ : อย่ามาห้ามผม เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 10:30:28

ความคิดเห็นที่ 17   คิดว่าเขาเก่ง จากคุณ : UBL เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 10:39:27

ความคิดเห็นที่ 18   ผมอ่านบทความ ประวัติของเขามามาก อ่านแล้ว คิดว่ามันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร สำหรับการเป็นเจ้าของธุรกิจพันล้าน ... ถ้ากรุณา จะโพสท์ ชื่อ นามสกุลจริง จะดีมาก ผมจะเซฟกระทู้นี้ไว้ วันไหน ทำได้แล้ว ผมคงเห็นจากหน้า หนังสือพิมพ์เอง แล้วจะโพสท์ สรรเสริญให้ครับ โพสท์อย่างนี้ มีแต่ ราคาคุยครับ ตอนนี้ อายุเท่าไหร่ ทำอะไรได้แค่ไหนแล้ว ครับ เทียบกับคนในรุ่นเดียวกัน จากคุณ : ด้วยรักและผ่านมาก่อน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 11:04:59 A:115.67.180.128 X: TicketID:127369

ความคิดเห็นที่ 19 เค้าเก่ง ถ้าเทียบกับ คนทั่วไปที่จบตรีจบโท เป็นเจ้าของกิจการ หรือเกาะพ่อแม่กินไปวันๆ แต่เค้าจะอ่อน ถ้าเทียบกับ บิลล์ เกต, สตีฟ จ๊อบ, ตันโออิชิ, คุณเจริญ เบียร์ช้าง ขึ้นอยุ่กับว่าคุณจะมองมุมไหน จะบอกว่าก็บ้านเค้ามีเงิน เค้าล้มบนฟูก เค้าไม่แน่จริง ก็ว่ากันไปครับ ถ้าคิดว่ามันทำให้คุณดูตัวเองดีขึ้นมาหน่อย เหมือนวันก่อน ที่บ้านผมเสนอขายพลอยเม็ดนึงให้ลูกค้า ราคา 5แสน อยู่ดีๆเพื่อนลูกค้าอีกคนก็พูดออกมากลางวงว่า "เฮ่ย วันก่อนไปพม่า เห็นพลอยเม็ด2ล้าน สวยมากๆๆๆๆ" ผมมองหน้าเคืองๆแล้วถามว่า "แล้วคุณซื้อมั๊ย?" เค้าตอบว่า "ไม่ได้ซื้อ... แค่เล่าให้ฟัง" ลูกค้าผมเลยด่าเพื่อนเค้าว่า "คนกำลังพูดถึงพลอยเม็ด5แสน เมิงไปพูดถึงเม็ดละ2ล้านหาหอกอะไร แล้วมีปัญญาซื้อรึปล่าว?" สรุปก็คือหน้าแหก เดินหนีออกจากร้าน จากคุณ : CoollyCat เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 13:49:40

ความคิดเห็นที่ 20 ประเด็นคือหลายคนคิดว่าสร้างจาก 0 มันง่ายกว่าสร้างจาก 1 จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 16:46:56

ความคิดเห็นที่ 21   ผมคิดเหมือนคห.16นะ ไม่ทราบว่าคุณคห.16อายุเท่าไหร่ครับ ผมไม่เข้าใจคห.20อ่ะครับ เค้าได้เงินจากพ่อของเค้าเพียงบางส่วน ซึ่งถือว่าไม่ได้มากมายอะไรไม่ใช่หรอครับ เค้าเป็นไฮโซ คนรวยมาก่อนหรอ ผมเพิ่งรู้นะเนี่ย จากที่ผมรู้มามันไม่ใช่นะ จากคุณ : จขกท (nootki) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 17:11:11

ความคิดเห็นที่ 22   ขอออกตัวก่อนนะคะว่านี่ไม่ได้มา Discredit เถ้าแก่น้อยแต่อย่างใด เคยได้ยินข่าวมา (แบบไม่คอนเฟิร์มแหล่งข่าวว่าเท็จจริงประการใด) ว่า แท้ที่จริงแล้ว คนที่ทำทุกอย่างให้สาหร่ายเถ้าแก่น้อยได้แจ้งเกิดโด่งดังเป็นซูเปอร์สตาร์นั้น คือตัวคุณพ่อของเขาต่างหาก โดยตัวคุณพ่อใช้เขามาเดินเกมกลยุทธ์ทางการตลาด จนโด่งดังมาเท่านั้น อันนี้ไม่รู้ว่าจะชัวร์ หรือไม่ชัวร์ค่ะ แต่ที่ชัวร์ ทั้งคุณพ่อ คุณลูก ก็ได้เป็นเถ้าแก่น้อย เถ้าแก่ใหญ่ สมใจกันแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : แอนนา เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 17:20:35 A:58.11.88.119 X: TicketID:227143

ความคิดเห็นที่ 23 เราชื่นชมเค้าน่ะ ถึงพ่อแม่เค้าจะรวย แต่เค้ารู้จักทำมาหากิน ลูกคนรวยที่เราเห็น มีแต่อยากได้นั่นอยากได้นี่ แต่ไม่เคยเห็นจะดิ้นรนอะไรซักอย่าง สุดท้ายพ่อมแก็ชื้อให้ รถมั่ง มือถือแพงๆมั่ง แต่เถ้าแก่น้อย เค้ารู้จักคิดน่ะ ความจริงเค้ามไต้องมาสู้มาทำก็ได้ พ่อแม่หาให้ได้อยู่แล้ว เราแก่กว่าเค้าตั้งหลายปี เรายังสู้เค้าไม่ได้เลย จากคุณ : เหล้าปั่น เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 17:21:06

ความคิดเห็นที่ 24 คนอย่างเถ้าแก่น้อยมีกี่คนในประเทศ การจะตั้งตัวขึ้นมาได้มันหลายองค์ประกอบมากมาย จากคุณ : อมตะไทย เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 18:44:56

ความคิดเห็นที่ 25 ก็ดีครับเป็นสาหร่ายที่รสชาติอร่อยดี  ผมกับแฟนชอบซื้อไปกินเวลาไปนั่งปิคนิกริมทะเล ตอบ จขกท. ทำไมผมถึงทำแบบเขาไม่ได้  เพราะผมไม่กล้าเสี่ยงไงครับ  ผมจบคณะทันตแพทย์มา  ถูกความคาดหวังจากพ่อแม่และญาติๆ  อยากให้เป็นหมอตามสายที่เรียนมา  จบหมอฟันจะให้ไปวิ่งรอกขายของมันก็ดูไม่เหมาะนักครับ  ใครเขาจะว่าเสียดายวิชาความรู้ที่อุตส่าห์เรียนมา เกิดไปขายของ  แล้วไม่รุ่งขึ้นมามีแต่จะเครียดและหูชาเปล่าๆน่ะครับ  ญาติพี่น้องก็จะมองได้ว่า  จบเป็นหมอฟันมาดีๆไม่ทำ  กลับไปขายของอะไรไม่รู้  ความเสี่ยงที่คนจะมองแล้วไม่เข้าใจมันสูงกว่าไงครับ แต่ถ้าจะทำ  ก็คงทำธุรกิจตามที่ตัวเองชอบ  โดยที่ไม่ให้เสียงานประจำครับ  ถ้าทำควบคู่กันไปได้ทั้งสิ่งที่ถนัดและสิ่งที่ชอบ  คงจะดีมากเลยครับ จากคุณ : LimitBreak เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 19:27:57

ความคิดเห็นที่ 26   ถือว่าเป็นโชคดีครับ ในเมืองไทย สำหรับการทำธุรกิจ... เพราะคนส่วนใหญ่ ยังไม่กล้าที่จะทำ และพยายามหาเหตุผล มาสนับสนุน ว่าทำไมตัวเอง ถึงควรจะทำไม่ได้... คำว่าโชค มันคือ จังหวะ ที่โอกาสและความสามารถมาบรรจบกันพอดี ทุกคนมักบอกว่าเถ้าแก่น้อย หรือใครก็ตาม ที่ประสบความสำเร็จโชคดี แต่คุณเคยสนใจรึเปล่าครับ ว่ากว่าจะถึงวันนี้ ต้องผ่านอะไรมาบ้าง ต้องก้าวข้ามเส้นพยายามมากี่ครั้ง ล้มเหลวกี่ครั้ง การมานั่งบอกว่าเค้าโชคดี และเราโชคร้าย มันคือการแก้ตัวของคนขี้แพ้ครับ จากคุณ : plotinus เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 10:33:14

ความคิดเห็นที่ 27   ความคิดเห็นที่ 16 ถือว่าเป็นโชคดีของเ้ค้าหรือไม่ที่มันมีเซเว่น (อย่าลืมว่าเค้าเกิดได้เพราะเซเว่น) - ถ้าไม่มีเซเว่น ผมว่าเค้าก็วางขายที่อื่นได้นะครับ ตามปั้มน้ำมัน ตามโรงเรียน... เหมือนคุณจะบอกว่า เลย์ ก็โชคดีที่มีเซเว่น จึงขายดี ถือว่าเป็นโชคดีของเค้าหรือไม่ที่เซเว่นยอมให้ขาย (ตอนแรกเหมือนจะไม่ยอมด้วยนะ ถ้าผมจำไม่ผิด) -เซเว่นบอกว่า แพคเกจมันไม่สวย เข้าไปแล้วทำให้ภาพลักษณ์ ของเซเว่น ดูไม่ดี...ให้ไปทำแพคเกจใหม่ ถือว่าเป็นโชคดีของเค้าหรือไม่ที่ตอนนั้นตลาดสาหร่ายทอดยังไม่บูมมาก ถือว่าเป็นโชคดีของเค้าหรือไม่เทรนดืเกาหลีมันดันมาแรง (ถ้าอ่านน่าจะจำได้นะว่ามันเกี่ยวอะไรกับเถ้าแก่น้อย - ผมว่าก่อนทำเค้าไม่ได้โยนหัวก้อยแน่นอนครับ ว่าจะทำอะไร ก็ต้องวิเคราะห์ตลาด... แล้วเค้าเป็นวัยรุ่น รู้สึกว่ากินสาหร่ายมัน คลิกกว่า คุณจะรู้สึกยังไงครับ เวลาพยายามทำอะไร ซักอย่าง อย่างเหนื่อยยาก จนประสบความสำเร็จ แล้วมีคนปากพล่อยๆ มาบอกว่าคุณ โชคดี จากคุณ : plotinus เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 10:40:31

ความคิดเห็นที่ 28 เท่าที่ผมฟังประวัติเค้ามา ไม่น่าเกี่ยวกับโชคนะครับ ความคิดเห็นที่ 16 ถือว่าเป็นโชคดีของเ้ค้าหรือไม่ที่มันมีเซเว่น (อย่าลืมว่าเค้าเกิดได้เพราะเซเว่น) - 7-11 ไม่ใช่โชคเค้าครับ แต่เป็น place ที่เค้ามองแล้วว่าน่าจะเหมาะกับ targer market เค้าเท่านั้น เค้าเลยพยายามเอา product เค้าไปวางขายที่นี่ให้ได้ ถือว่าเป็นโชคดีของเค้าหรือไม่ที่เซเว่นยอมให้ขาย (ตอนแรกเหมือนจะไม่ยอมด้วยนะ ถ้าผมจำไม่ผิด) -ตอนแรก 7-11 นัดคุย แต่เค้ารอทั้งวัน จนไม่ได้คุย เจ้าหน้าที่ 7-11 ก็บอกเค้าแล้วว่า packaging ไม่ดี เก็บไม่ได้ ไม่สวย ต่างๆนานา บางคนก็อาจจะดิ 7-11 ว่ามาว่าสินค้าเค้าทำไม แต่เท่าที่ฟัง หนุ่มคนนั้น กลับเก็บคำติ มาแก้ไขสินค้าตนเอง จนมาเป็น package อย่างนี้อ่ะครับ ซึ่งมันสะดุดตากับลูกค้ามากกว่าครับ ถือว่าเป็นโชคดีของเค้าหรือไม่ที่ตอนนั้นตลาดสาหร่ายทอดยังไม่บูมมาก - สินค้ามันมี product life  cycle อยู่แล้วอ่ะครับ ถ้าตลาดบูมแล้ว เป็นผม ผมที่ยังมีสายป่านไม่มาก ผมคงไม่เข้าไปเล่นหรอกครับ เพราะว่าต้องทุมตัวเอง และงบประมาณพอสมควร product เราจึงสอดแทรกมาอยู่ในตลาดได้ แต่เนื่องจากนี้เป็น market ใหม่ product ใหม่ จึงไม่มีคู่แข่งทางตลาด ถ้าใครจับตลาดถูก ก็เอาไปครับ แต่จะว่า คู่แข่งเค้าในเบื้องต้นคือ snack ทั่วไปอ่ะครับ ซึ่งมันก็มีทั้งยากและง่ายครับ เพราะว่าธุรกิจนี้มีเจ้าใหญ่ เล็กเยอะ เค้าจะปรับปรุงไปเรื่อยๆ เนื่องจาก 7-11 ได้ให้โอกาสเค้าพอสมควร ถือว่าเป็นโชคดีของเค้าหรือไม่เทรนดืเกาหลีมันดันมาแรง (ถ้าอ่านน่าจะจำได้นะว่ามันเกี่ยวอะไรกับเถ้าแก่น้อย - เทรนเกาหลี ก็ส่วนครับ แต่ไม่ได้เป็นโชคครับ คือเค้ามองเห็นว่าสาหร่ายขายดีที่จากการไปวางขายร้านเกาหลัด (เขียนไม่ถูก :)) แล้วปรากฏว่าขายดี เค้าจะสนใจในสินค้าชิ้นนี้ ซึ่งไม่น่าจะเกี่ยวกับเกาหลีแล้วจึงขายดีนะครับ ถ้าเกี่ยว ก็เป็นสิ่งที่ทำให้ขายดีตั้งแต่ก่อนตั้ง brand แล้ว จึงไม่ใช่โชคครับ ปล. ที่อยากจะบอกคือ อย่าโทษแต่โชคเลยครับ โทษตัวเองดีกว่า แล้วพยายามปรับปรุงให้มันดีครับ เพื่อที่จะได้เป็นอย่างเค้า (ถ้าใครอยากเดินเส้นทางนี้นะ) คือถ้ามั่วโทษแต่โชค กำลังใจจะหมดไปซะก่อน แต่ถ้าโทษตัวเราเอง เราจะได้มีแรงกำลัง พัฒนาตัวเองขึ้นมาเป็น เถ้าแก่คนใหม่ไงครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ  ส่วนผม เมื่อไรจะเลิกตกงานล่ะนี่ :S จากคุณ : เอ็กซ์คันเกียร์ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 11:35:26

ความคิดเห็นที่ 29 ลืมพิมพ์ คือตอนนี้ผมยังมองว่า เถ้าแก่น้อยยังไม่เก่งหรอกครับ จะดูว่าเก่งไม่เก่ง ต้องดูตอนนี้ครับ ว่าจะนำพา product ชิ้นนี้ หรือ brand ของเค้าไปได้อีกไกลแค่ไหนอ่ะครับ หรือไม่ก็จะขาย บ. เค้าได้มูลค่าแค่ไหนอ่ะครับ (ถ้าเค้าคิดจะขาย) การทำให้ product มันติดตลาดก็ยากแล้ว แต่จะทำให้เราเก็บเกี่ยวสินค้าให้นานที่สุด มันยากกว่าอ่ะครับ ถ้าเซียนกว่านั้น คือการทำสินค้าที่ตายไปแล้วขึ้นมาใหม่ อันนี้เซียนมาก ตัวอย่าง รถยนต์ Mini ครับ จากคุณ : เอ็กซ์คันเกียร์ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 11:40:25

ความคิดเห็นที่ 30   เท่าที่ทราบตอนนี้โปรดักซ์เถ้าแก่น้อยออกไปดังถึงต่างประเทศแล้วนะครับ รายได้จากในประเทศถือเป็นส่วนน้อย ความสำเร็จเกิดจากการมองการไกล วางแผน แล้วลงมือทำครับ มีใครบ้าง อายุ 20 กว่าๆคิดทำธุรกิจแฟรนด์ไชน์ตามห้าง 30 สาขา  คิดจะนำสินค้าเข้าไปวางขาย 7/11 แล้วคิดจะนำสินค้าออกขายต่างประเทศต่อไปอีก  คุณรู้ไหมว่าสาหร่ายทอด 1 ซอง ค่าแพคเกจจิ้งแพงกว่าค่าสาหร่ายอีก ที่ผู้บริโภคยินดีจ่ายเงินซื้อไป  สินค้าในตลาดส่วนใหญ่ ไม่มีใครคิดได้แบบนี้ คนที่คิดแตกต่างแล้วทำได้แบบนี้ ไม่ประสบความสำเร็จก็แปลกแล้วล่ะครับ จากคุณ : <SportivO> เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 00:30:19

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นบุคคลหนึ่งที่น่าเป็นแนวทางกับน้องๆการตลาด ได้ดีทีดียว อยากให้มาทำตลาดกับขนม / ผลไม้ ของไทยๆ ที่ผลิตจากเมืองไทย เงินจะได้ไม่ออกนอกประเทศมาก จากคุณ : woodtate เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 16:00:14

ความคิดเห็นที่ 32 ได้ยินคำว่าเถ้าแก่น้อยพร้อมกับรู้จักตัวเจ้าของ ก่อนที่จะได้ตัวสาหร่ายผลิตภัณฑ์ ถึงตอนนี้ก็ยังไม่เคยกินหรือเห็นบนชั้นวางขาย ได้เห็นแต่โฆษณาข้างรถเมล์ ส่วนตัวคิดว่า เค้าเป็นคนเก่ง กล้าคิดกล้าทำดี เป็นตัวอย่างให้เด็ก ๆ รุ่นใหม่ได้ จากคุณ : อาวุธ เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 20:13:27

ความคิดเห็นที่ 33 ไม่เคยกินเหมือนกัน แต่ขอชื่นชมในความสำเร้จจ๊ะ จากคุณ : oatomail เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 08:11:15

ความคิดเห็นที่ 34 เขาเรียนที่หอการค้านะคุณ จขกท. เถ้าแก่น้อยเป็นคนที่น่าชื่นชม กล้าลุยกล้าทำ เขาอายุเท่าผม ผมเองก็จะลุยเหมือนกันครับ แต่บ้านผม concern เรื่องการศึกษามาก เดี๋ยวเรียนปู connection ความรู้ ให้ทุกคนสบายใจก่อน แล้วลุยกันเลย เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ จากคุณ : The Pedestrian เขียนเมื่อ : 28 พ.ย. 52 21:58:37