ความคิดเห็นที่ 1 อยากมีอำนาจเป็นของตัวเองค่ะ ทำงานให้คนอื่นๆ วันๆ นั่งทำตามคำสั่ง เราไม่เก่งขนาดระดับผู้บริหาร เลยไม่ได้ใช้หัวคิด ถึงคิดไป ก็ไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่ สู้คนเก่งๆ ไม่ได้ ทำงานเป็นลูกจ้างเขา วันๆ ต้องอยู่กับที่ทำงาน ไม่ได้ใช้เวลาอยู่ที่บ้านเท่าไหร่ ธุรกิจที่ทำอยู่ ตอบสนองความต้องการของเราสรุปได้ดังนี้ 1. อยากทำธุรกิจอะไรสักอย่าง ที่ให้เราได้อยู่กับครอบครัวเยอะๆ 2. เราคิดเองได้ ตัดสินใจเองได้ อยากได้ หรือไม่อยากได้อะไร คิดและตัดสินใจได้เร็วกว่า ผิดถูก ก็ตัวเราเอง สั่งคนได้ เพราะเราเป็นนายจ้างเขา ไม่ใช่ลูกจ้างเขา 3. สินค้าที่ขาย เป็นสิ่งที่มีประโยชน์ต่อคนในครอบครัวด้วย คนซื้อก็ได้ประโยชน์ตามที่ต้องการ คนขาย ก่อนขาย ก็เอามาใช้ประโยชน์ก่อน .. คือ.. เราขายหนังสือมือสองน่ะ ... อ่านก่อนค่อยขาย คนซื้อก็ไม่ว่าอะไร เพราะรู้ว่าหนังสือที่เราขาย มันมือสองอยู่แล้ว 4. ปลูกฝังค่านิยมรักการอ่านให้ลูกๆ อีกอย่าง ขายหนังสือต่างประเทศด้วย ได้ภาษาอีกต่างหาก 5. อยากทำงานก็ทำ ไม่ทำ ก็ปล่อยให้ลูกน้องดูแล เราก็ตะแล๊ตแต๊ดแต่ไปตามเรื่อง (ตอนนี้ยังทำได้ไม่กี่อย่าง แต่แอบหวังว่าอีกสัก 2-3 ปี คงตะแล๊ดแต๋ได้ตามใจ) 6. เป็นตัวอย่างให้ลูกๆรู้ว่า ไม่ใช่ว่าต้องเรียนให้จบสูงๆ เก่งๆ โตขึ้นจะได้ทำงานให้คนอื่นๆ 7. ลูกๆ รู้ว่าเงินน่ะ ได้มาอย่างไร ไม่ใช่กดได้ตามตู้เอทีเอ็มนะเฟ้ย... จากคุณ : AngelTomorrow เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 15:29:32

ความคิดเห็นที่ 2 เพราะว่า  นี่คือจุดเริ่มต้นของการออกจาก " สนามแข่งหนู " ครับ จากคุณ : สมาคมช่างกิโลขาย เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 15:57:07

ความคิดเห็นที่ 3 คำนวณแล้ว คุ้มกว่าครับ เช่น คนที่เงินเดือน 15,000 ถ้าหารออกมาเป็นวัน ได้แค่วันละ 500 เอง (ยังไม่หักค่าใช้จ่ายเลยนะ) ขายของ วันนึงได้มากกว่านี้อีกครับ จากคุณ : QDora เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 16:01:29

ความคิดเห็นที่ 4 สมมุตินะคิดเล่นๆ ถ้าเราทำงานทุกวันนี้รายได้ 10k-15k อีก 10 ปีจะขึ้นเป็นเท่าไหร่ และถ้าสมมุติคิดเล่นๆ ว่า อยากจะมีรายได้ต่อเดือนซัก 50k ถ้ายังเป็นลูกจ้างเขาอยู่ไม่รู้จะได้หรือเปล่า หรือจนเกษียณก็ยังไม่ถึง แต่ถ้าเป็นนายตัวเอง มีโอกาสได้มากกว่า ที่เหลือก็ตาม คห.1 ทุกอย่าง จากคุณ : navinto เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 16:48:50

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าคุณคิดว่างานประจำมั่นคงนั้น  ผมคิดว่าคุณคิดผิดนะครับ จริงๆ ก็คือ It's too risk, not to take risk. คือมันเสี่ยงเกินไป ที่จะไม่เสี่ยงครับ ลองนึกภาพว่า คุณเริ่มทำธุรกิจส่วนตัวตอนอายุ 22 ปี ทำพลาด ล้มแล้วทำใหม่ ล้มแล้วทำใหม่ ยังมีไฟ มีแรงทำ มีเวลาอีกมาก ถ้าไปเริ่มตอนอายุ 50 ปี  พลาดแล้ว ล้มไม่ได้ลุกเลยครับ แล้วคุณเคยเห็น พนักงานอายุมากๆ โดนปลดออกจากงานไหมครับ ตอนอายุ 22 ปี  24 ปี มองความเสี่ยงตรงนี้ไม่ออกหรอก คิดว่าการทำธุรกิจส่วนตัวคือความเสี่ยงมากกว่างานประจำ จริงๆ มันต้องคิดว่า จะเสี่ยงตอนอายุน้อยๆ หรือรอไปเสี่ยงให้เขาปลดตอนอายุมากๆ  ซึ่งถึงเวลานั้น  หางานใหม่ก็ไม่ใช่ง่ายๆแล้วครับ ผมเคยเห็นคนระดับหัวหน้าฝ่าย โดนย้ายไปเฝ้าห้องประชุม  (คือบีบให้ออกนั่นแหละ)  ผมมานั่งคิดว่า ถ้าเป็นเราโดนบ้าง ตอนอายุมากๆ  เราจะทำไง ตอนไม่มีภาระลูกเมีย ยังไม่เร่งมือสร้างธุรกิจ  พอมีลูกมีเมียแล้ว ยิ่งไม่กล้าใหญ่ครับ จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 16:50:32

ความคิดเห็นที่ 6 เพราะเป็นคนชอบเปลี่ยนเจ้านายบ่อยๆอ่ะคะ   อิอิ   ทำธุรกิจส่วนตัว  มีลูกค้าเป็นเจ้านาย  วันๆหนึ่งเปลี่ยนหน้าเป็นร้อยเลย  -*- สนุกดี จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 17:15:10

ความคิดเห็นที่ 7 เพราะไม่ได้เรียนหนังสือครับ ประกอบกับที่บ้านค้าขายมาก่อน ทำมานานแล้วยังไม่ประสบความสำเร็จเลย เพียงแต่ พอที่จะเลี้ยงดูครอบครัวไม่เดือดร้อนครับ จากคุณ : บุญถิ่น เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 17:52:05

ความคิดเห็นที่ 8   มีหลายเหตุผล อะแฮ่ม.. 1.ตกงานมาหลายครั้งแล้วชีวิตนี้...ทั้งแบบตั้งใจ - ไม่ตั้งใจ 2.อายุเริ่มมาก...จะหางานยาก 3.กลัวต้องเริ่มงานใหม่ ในที่ทำงานใหม่ พบเพื่อนใหม่ ควงสาวๆคนใหม่ แบบซ้ำๆ (เฮ้อ) 4.เริ่มเบื่อกับงานประจำ เดี๋ยวนายก็รัก  เดี๋ยวนายก็เกลียด(ตูล่ะเบื่อ) กับเพื่อนร่วมงานก็ดำเนินชีวิตแบบนักการเมืองอีก(เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว) 4.โชคช่วย..เจอสิ่งที่ให้ลองทำแบบตกกระไดพลอยโจน >> ฉะนั้น...ก็เลยลองทำมาเรื่อย ผิดๆถูกๆ ถูๆไถๆ ก็เอา(วะ)พอกินพอใช้ไม่ลำบากมากนัก ***อย่างไรก็ตาม มีสิ่งที่พบใหม่ Oh NO ! -ยังคงมีปัญหาชีวิตเช่นเดิม..แต่มาในแบบใหม่ -หนักบ้าง ชิวๆ บ้าง ก็สู้กันปาย...ครับ พี่น้องครับ ข้อคิด ฟ้าดินไม่ให้ใครอดตายหรอกครับ..ขอเพียงลุกขึ้นสู้ๆ เท่านั้น ^_^ สู้เว๊ย ! แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 52 18:00:12 จากคุณ : krisdi (krisdi) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 17:55:28

ความคิดเห็นที่ 9 เราเริ่มต้นเป็นเจ้าของธุรกิจตอน24ตอนนี้จะ25 จบมาได้งานดีเป็นหัวหน้าเงินเดือนก็ดีมาก แต่ก็ออกมาค้าขายดีกว่า เริ่มจากขายเล็กๆน้อยๆไม่ถึงปี ตอนนี้ก็กำลังดูเรื่องโรงงานไว้แล้ว คิดว่าถ้าออกงานมาทำธุรกิจตอน30-40 คงไม่รู้จะทำอะไรดี เพราะที่คิดไว้คนอื่นจะทำไปหมด เราไม่อยากมานั่งกินมาม่าตอนใกล้สิ้นเดือน ไม่อยากมานั่งฟังคนอื่นบ่น ไม่อยากมานั่งทำอะไรที่ขัดกับความรู้สึก ค้าขายได้เงินสดเวลานับแล้วมันชื่นใจ ซื้อของก็จ่ายเงินสด มันรู้สึกดีกว่าใช้บัตรเยอะ คิดถึงอนาคตแล้วมันดีกว่า อายุ60ก็ยังมีเงินใช้ ลูกหลานก็ยังมีงานทำ แถมมีเวลาไปเที่ยวสบายๆ เพราะรายได้เข้ามาตลอดไม่ต้องมาเขียมเพราะเงินเก็บใหล้หมด จากคุณ : kangkakangka เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 18:05:14

ความคิดเห็นที่ 10 เพราะว่ามีอิสระในเวลาที่เรากำหนดได้ ทำงานประจำ สิ่งที่แย่คือคุณต้องตรงต่อเวลา เข้างาน-เลิกงาน ตรงเป๊ะๆ แต่งานอิสระ ยืดหยุ่นได้มากกว่า แต่อยู่ในข้อแม้ของกิจการ ส่วนรายได้ แล้วแต่ครับ จากคุณ : kennyG เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 18:29:30

ความคิดเห็นที่ 11 คำตอบเยี่ยมๆ ทั้งนั้นเลยครับ ที่จริงธุรกิจส่วนตัวดีกว่ามากๆ อยู่ที่ต้องเอาชนะความกลัวให้ได้นั่นเอง แล้วมีใครที่ทำธุรกิจเพราะว่าอยากรวยเป็นเหตุผลหลักบ้างมั้ยครับ จากคุณ : ดีดลูกคิดแล้ว เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 18:36:38

ความคิดเห็นที่ 12 ผมว่าคุณจะรู้สึกได้เอง จากคุณ : อมตะไทย เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 18:50:06

ความคิดเห็นที่ 13   ทำธุรกิจส่วนตัวเพราะว่า พ่อบอกว่าไม่ได้ส่งให้ลูกเรียนสูงๆ แล้วมาเป็น ลูกน้องของใคร เราต้องเป็นเจ้านายตัวเอง แล้วต่อไปเราจะเป็นเจ้านายคนอื่น จากคุณ : พะแพง (cocoa11) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 18:57:21

ความคิดเห็นที่ 14 มันมีความสุขจริง ๆ ค่ะ ถึงบางวันจะขายของได้น้อย   แต่เราก็ยังได้นั่งอยู่ในบ้านของเรา  ได้อ่านหนังสือ ดูทีวี  ฟังเพลง  ทำอะไรก็ได้ที่อยากจะทำ  แต่... มีแต่ค่ะ  อย่าคิดว่าจะไปไหนมาไหนได้เหมือนทำงานบริษัทนะคะ ตอนเป็นลูกจ้างเค้า  ยังได้เที่ยว ได้ลาพักร้อน แต่พอมาทำเอง  ก็งกค่ะ  ไม่อยากปิดร้าน  ปิดร้านแล้วเสียดาย สรุป  อดเที่ยว  ทำธุรกิจเองมาตั้งแต่อายุ 29 ตอนนี้ 36 แล้ว 7  ปี ยังไม่ได้เที่ยวเลยค่ะ... จากคุณ : ravoloala เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 19:03:25

ความคิดเห็นที่ 15   ตอนเริ่มแรกที่มาทำ เพราะหลังเรียนจบไปลองทำงานกินเงินเดือนแล้วเบื่อมากๆ ทำได้ไม่กี่เดือนก็เลยลาออก แล้วก็ตามสูตรสำเร็จคือกะไปเรียนต่อ แต่ระหว่างเรียนภาษาอยู่ พ่อก็ยื่นข้อเสนอมาให้เปิดบริษัทได้ (ตอนนั้นอายุ22) ก็เลยอยากทำให้พ่อแม่ภูมิใจ เรื่องเงินแทบไม่ได้ไปคำนึงเลยตอนนั้น เงินมากน้อยแค่ไหนก็ไม่สน แค่อยากทำอะไรสักอย่างให้ประสบความสำเร็จ แต่หนทางก็ไม่ได้ง่ายเหมือนความคิดตื้นๆ เรียกว่านอกจากแม่ไม่ภูมิใจแล้วยังบอกให้ไปสมัครงานที่อื่นทำ -*- ฝืนจนเข้าสู่ปีที่3 อุปสรรคยิ่งมากมาย เรียกว่าแทบจะปิดบริษัทเลยทีเดียว เราก็ยังถามตัวเองเลยตอนนั้นว่านี่เราทำอะไรอยู่(วะ) จนมาวันนี้ครบปีที่5 ก็มีดอกผลให้เก็บเกี่ยวได้แล้ว สิ่งที่เรามองว่าสำคัญที่สุดในการมาเป็นเจ้าของกิจการเองคือ ตอนเช้าวันจันทร์เราไม่ต้องตื่นมาแล้วรู้สึกว่าไม่อยากไปทำงาน หรือวันศุกร์ก็ไม่ได้ดีใจอะไรมากมาย เราไม่ต้องเที่ยวเกือบทุกเย็นหลังเลิกงานเหมือนตอนกินเงินเดือน ไม่รู้สึกเบื่อหน่ายมากๆอีก เรียกว่าไม่ต้องถามเรื่องอยากทำงานถึงอายุเท่าไร เพราะว่าอยากทำงานจนวันตายเลยทีเดียว แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีเรื่องเครียดเพราะเรื่องงานมันก็ต้องมีปัญหาไว้แก้เรื่อยๆ เป็นนายตัวเองไม่ใช่อยากเที่ยวตอนไหนก็เที่ยว อยากตื่นกี่โมงก็ตื่นอะไรอย่างงั้น เพราะความรับผิดชอบเราต้องมาก่อน ถ้าทำอย่างคนขี้เกียจก็ได้ผลลัพธ์อย่างคนขี้เกียจ ว่าง(ในเวลางาน)เมื่อไรก็ต้องคิดถึงแนวทางการพัฒนาproductรวมไปถึงมองธุรกิจตัวอื่นด้วยเพื่อกระจายความเสี่ยงเมื่อวันใดวันหนึ่งตัวไหนมีปัญหา แต่เวลาพักผ่อนก็พักผ่อนเต็มที่ ไม่ต้องเอาเวลาไปคิดเรื่องงาน เอาเวลาไปอ่านหนังสือธรรมะ นั่งสมาธิ ให้เต็มที่ ไม่ใช่ทำงานจนไม่มีเวลาพัก สำหรับเรามีเวลาเหลือเที่ยวต่างประเทศได้ทุกปี อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับการจัดสรรเวลา สรุป เรามองว่าทำกิจการส่วนตัวไม่ใช่ว่าดีกว่าหรือไม่ดีกว่ากินเงินเดือน ทุกคนมีแนวทางของตัวเอง ทำธุรกิจส่วนตัวสมมติได้เงินเยอะแต่ศัตรูเพียบ จะโดนยิงตายเมื่อไรไม่รู้ อย่างงั้นไม่ดีกว่าแน่นอน เอาเป็นว่าทำอะไรก็อย่าเบียดเบียน หลอกลวงผู้อื่น ทำธุรกิจตั้งอยู่บนความถูกต้อง เงินที่หามาได้แบ่งไปให้สังคมบ้าง มีความสุขเล็กๆ รับความทุกข์หน่อยๆได้ก็เพียงพอแล้ว แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 52 19:46:10 จากคุณ : BlueOnline เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 19:44:56

ความคิดเห็นที่ 16 1. ได้เที่ยว ได้เดินทางในวันที่ไม่มีใครเค้าไปกัน (ไม่ต้องแย่งใครกินใครใช้) 2. ไม่ต้องฟังหัวหน้าบ่น ไม่ต้องทำงานเลิก 2 ทุ่มเที่ยงคืน (เพื่อคนอื่น) 3. ไม่ต้องตื่นตีห้าตาลีลาเหลือกออกจากบ้าน เครียดทั้งวัน กลับถึงบ้านสองทุ่มเที่ยงคืน 4. ได้มีเวลาอยู่กับครอบครัว มากจนไม่คิดมาก่อนว่าจะมากขนาดนี้ (คนหลายใจอาจจะไม่ชอบ) 5. ทำอะไร ได้อย่างนั้น 100% ไม่ว่าจะเป็นกำไร หรือหนี้สิน 5 ข้อ ก็พอแล้วมั๊ง จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 20:03:37

ความคิดเห็นที่ 17   - อิสระ ไม่มีเจ้านาย ไม่ต้องเข้าออกงานตามเวลา - รายได้ไม่มีเพดาน สมัยก่อนเวลาหน่วยงานเราทำกำไรได้มาก ๆ เราได้แค่เงินเดือนเท่ากันทุกเดือน แถมบางทีโดนโกงค่าคอมเสียอีก แต่ตอนนี้รายได้เท่าไหร่รับเต็ม ๆ  แต่ก็ต้องชดเชยด้วยการที่บางเดือนไม่มีรายได้เหมือนกัน - สมัยตอนทำงาน บริษัทมีกฏห้ามไม่ให้รับงานนอก แต่ตอนนี้ธุรกิจตัวเอง สามารถหาโอกาสได้หลายทาง - อันนี้สำคัญที่สุด ทำงานเป็นลูกจ้างเสียภาษีเต็ม ๆ ตอนนี้เปิดบริษัทเองมีลูกเล่นต่าง ๆ เยอะทำให้ไม่ต้องเสียเต็ม และไม่ต้องจ่ายประกันสังคมด้วย จากคุณ : TLL01 เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 20:46:29

ความคิดเห็นที่ 18 ถูกใจ คห.15 มากเลยค่ะ เขียนออกมาได้ตรงใจมาก ตอนนี้สาวกุมภ์ทำธุรกิจส่วนตัวอยู่ ( ธุรกิจของที่บ้าน ) ทำมา 5 ปี  เจอมาทุกปัญหา  ทุกรูปแบบ  ตั้งแต่ปัญหาเล็กยันปัญหาใหญ่ เจอปัญหาเดิมๆๆ  เจอปัญหาใหม่ๆๆ  เจอปัญหาคาราคาซัง   จนกลายเป็นนักแก้ปัญหาไปเสียแล้ว หลายครั้งที่ท้อมาก  ประกาศขายทุกอย่างทิ้ง  มีคนมาซื้อ เตรียมโอนเงินกันแล้ว แต่คนในบ้านไม่ยอมขาย  สุดท้ายก็กัดฟันสู้ขึ้นมาใหม่  และรู้ว่า...หากเราไม่ยอมแพ้เสียแล้ว  เราจะกลายเป็นผู้ชนะปัญหานั้นได้ ปัญหาทุกทางมีทางออก  คำตอบที่ถูกต้องของปัญหานะไม่มีหรอก  มีแต่ต้องแถหาทางรอดจากปัญหาก็พอ ทำสิ่งผิดพลาด ให้ไม่ผิด(งาน)  เพราะไม่มีใครที่ไม่เคยทำผิด ความรับผิดชอบที่มาจากความรักในงานในธุรกิจนั้นเป็นอย่างไร เครียดแค่ไหน  ร้องไห้เสียน้ำตาแค่ไหน  แต่เมื่อมองเห็นธุรกิจของเราแล้วก็มีความสุข เราอยากพัฒนาธุรกิจให้เติบโต  อยากหล่อเลี้ยงให้เติบใหญ่  มีความคิดใหม่ๆๆในงานเสมอ  เพราะสิ่งนั้นเป็นของเรา แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 52 08:18:33 จากคุณ : สาวกุมภ์ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 22:54:37

ความคิดเห็นที่ 19 มีกิจการ สนง.บัญชี เล็กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วัตถุประสงค์ ก็เพื่อนำความรู้ที่ได้เรียนมาช่วยผู้อื่น พอมาทำแล้ว รู้สึกว่า เป็นตัวแทนช่วย สรรพากร หารายได้เข้ารัฐ อย่างถูกกฎหมาย ลดข้อพิพาทระหว่างสรรพากรกับผู้ประกอบการ สมประโยชน์ทั้ง สรรพากร และผู้ประกอบการ เป้าหมาย ถ้าอีกหน่อยมี ลูกค้า เยอะๆ ก็จะให้ทุกคนได้รู้จักกัน นำธุรกิจของตนเองมา present ให้เพื่อนๆฟัง และสร้างเป็นเครือข่าย connection ใครรักใครชอบใคร ก็จูงมือกันไปคุย ธุรกิจ กัน ผมรับหน้าที่เป็นเพียง "ผู้ดูแลด้านบัญชีภาษี" อยู่เบื้องหลัง ปล. เหนื่อยมากกกก ขอขอบคุณ จากคุณ : rfu เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 23:13:30

ความคิดเห็นที่ 20   เอาชนะความกลัว  ด้วยความกล้าค่ะ ถึงจะทำงานส่วนตัว ........ แต่ก็กินเงินเดือนนะคะ      แต่มันมีกำลังใจทำมากกว่างานประจำมั้ง จากคุณ : PaNok@WanDeRer เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 23:19:11

ความคิดเห็นที่ 21 ลักษณะงาน เร่ร่อน ไปต่างจังหวัด ต่างประเทศ ไม่ลงหลักปักฐาน คิดว่าแล้วถ้ามีครอบครัว จะพังไหมเนี่ย เจอบริษัท ที่ไม่มีเงินสำรองในระบบ ให้ระดับ Management advanced เงินเดือนละเหยียบครึ่งแสน ยังงี้ ตรูก็ควักลงทุนเอง ดีกว่า ประยุกต์ สิ่งที่มี เวลา องค์ความรู้ ความสามารถพิเศษเฉพาะตัว niche skills ออกมาขาย แย่งส่วนแบ่งตลาด สร้างดีมานที่แตกต่าง differentiate ,  niche , better , value สามารถควบคุม เวลาที่จะทำงาน พักติดกัน 7 วันหลัง 28 วัน ในแต่ละวีค มี break 1-4 วันขึ้นกับ Low , High Season ปีหนึ่งทำงาน 9 เดือน Break period รวม 3 เดือนแต่เป็นกระจาย ทุก 4 วีค just take one week break  รายได้ก็มีแค่ 9 เดือน ต้องเฉลี่ย เดือนที่พีค กับช่วงเปลี่ยนฐานลูกค้า มีลูกค้า ที่เป็นผู้แลกเปลี่ยน ผลต่างตอบแทนหลายฐาน หลายบุคคล แม้มีคนออกไป ก็ไม่สะเทือน ฐานลูกค้ากำลังซื้อสปอร์ต ไม่ดึงการจ่าย on time และซื้อซ้ำต่อเนื่อง 5 ฐาน เหวี่ยงคานอำนาจกัน ใครช้า เสียบ! หมดเวลาแล้ว ไม่ขาย เวลาที่เหลือ มีทั้ง พักจิต หา innovative ใหม่ๆ ชีวิตเป็นระบบที่เรา ออกแบบ ไม่ใช่ สังคมอื่นออกแบบ ลูกค้าต้องตามกฏ กติกา ของเรา มีผลงาน เป็นตัว trapped ลูกค้าใหม่ๆ กำลังซื้อทองคำ ยาวต่อเนื่อง จนปัจจุบัน branding รวมศูนย์ ที่บุคคล สวมหมวกตั้งแต่ เจ้าของที่ดิน อสังหาริมทรัพย์ ธุรกิจ ลงมือทำ ยันล้างห้องน้ำ คานอำนาจ ความเกรงใจ ลูกค้าได้มาก เพราะสกรีน คุณนายไฮโซ รถเบนซ์แต่ดึงการจ่ายได้ ไม่สนใจว่าใครจะขับซาเล้ง เบนซ์ บีเอ็ม เครื่องบิน สนใจว่า ใครจ่ายตรงเวลาได้สิทธิ์ครองเวลา ขาย private วันหนึ่ง รับ 4 units เต็มที่ เหมือนการจัดสรร Floor คอนโดหรูใจกลางสุขุมวิท กลยุทธ์ การขายที่ดิน ที่ในอากาศ ตั๋วเครื่องบิน ถูกนำมาใช้ ออกแบบธุรกิจ เติบโตก้าวสู่ปีที่ 3 ดีที่สุด คือ ไม่ต้องหาคนมาเป็นลูกจ้าง เพราะลูกค้าปฏิเสธคนอื่นทำแทน เท่ากับ ฆ่าคู่แข่งให้ตายไปด้วยในวาระเดียวกัน เพราะลูกค้าจ่ายเงินซื้อ "คนนี้" ไม่สามารถเอาใครมาแทนได้ การเติบโตธุรกิจ เป็นในแนวดิ่งพีรามิด ไม่ใช่ ขยายสาขา 1, 2,3 ในแนวราบ ฐานลูกค้าขยับไปที่กลุ่ม A, A niche A +  เพราะสินค้าที่ทำหาคนทำได้ เร้าใจ เท่าได้ยาก เป็นสินค้า knowledge ยาก แคบ เฉพาะกลุ่มแล้วก็ อยู่ในแวดวงชั้นสูง สถานฑูต ยุโรปร่วม จนเจ้าของธุรกิจต่างชาติ เป็น back up สุดท้าย มีลูกค้าก็แย่แล้ว ถ้ามีลูกจ้าง คนบร้าตาย ไม่ชอบใช้ใครทำงาน ทำเองได้ดั่งใจกว่า เปิดเกมเดียว กระชากเงินอยู่หมัด ระบบ ช่วยให้ชีวิตดำเนินไปแบบมีดุลยภาพ และ มั่นคง ในหมวกความเป็นเจ้าของหลายใบ และผลงาน ที่ซ้อนกันอยู่ ชีวิตเจ้าของกิจการ ทำงาน เดินทาง ในช่วงเวลา ที่สวนทางกับคนออฟฟิศ ราคาก็ถูกกว่า บรรยากาศก็เงียบ ส่วนตัวกว่า ฐานลูกค้าดึกๆ เป็นทางยุโรป จ่ายเป็น Euro  . . . ทุกวันนี้ ตื่นเทียง นอนตีสาม อยู่ในช่องว่างtaxจากระบบไทย และ อินเตอร์ จากคุณ : kuddle เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 52 02:14:09

ความคิดเห็นที่ 22 ......................................................................................................เวลาที่เหลือ มีทั้ง พักจิต หา innovative ใหม่ๆ ชีวิตเป็นระบบที่เรา ออกแบบ ไม่ใช่ สังคมอื่นออกแบบ ลูกค้าต้องตามกฏ กติกา ของเรา .................................................................................................... ขอเข้ามาอ่านเก็บความรู้ครับ......... จากคุณ : นิ้วจิ้ม เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 52 02:56:43

ความคิดเห็นที่ 23   ชอบเป็นนายของตัวเอง ชอบมีอำนาจเป็นของตัวเอง ไม่ชอบให้ใครมาชี้นิ้วสั่ง ไม่ชอบทำตามใคร ไม่ชอบให้ใครมาจู้จี้จุกจิก อีกอย่างมีกิจการเป็นของตัวเองรู้สึกภูมิใจกว่าครับ เวลาก็เป็นของเรา กำหนดเองได้ ได้เที่ยว ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ซึ่งสิ่งที่ขาดไม่ได้เลยในการประกอบกิจการของตัวเองก็คือ การมีวินัย มีความรับผิดชอบและความกล้า แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 52 09:38:24 จากคุณ : mr.pak เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 52 09:28:15

ความคิดเห็นที่ 24 ผมทำทั้งสองอย่าง เพราะมันเกื้อหนุนกัน  เลยเครียดสองทั้งที่เลย ดูรูปตัวเองก่อนทำส่วนตัวกับตอนนี้แก่ไปเยอะเลยครับ แต่พอเห็นผลประกอบการแล้วชื่นใจ สาเหตุที่ทำเพราะ  พอมีครอบครัว แล้วอยากสร้างความมั่นคงให้กับเขา จากคุณ : phongmms เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 52 09:43:21

ความคิดเห็นที่ 25   ตอนจบมาใหม่ๆ ไฟแรงครับ และไม่อยากรองานที่สมัครไว้นาน ประกอบกับมีทำเลที่เหมาะสม ทำให้มองเห็นโอกาสในการลงทุนค้าขาย แต่ต้องฟันฝ่า กับอุปสรรคมากมายยิ่งนักครับ จากคุณ : คนค้าขาย เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 52 11:40:23 A:222.123.74.73 X: TicketID:239925

ความคิดเห็นที่ 26   ไร้ขีดจำกัดในการเรียนรู้และสร้างประสบการณ์ใหม่ๆ ทั้งเรื่องงานจัดซื้อ การขาย การตลาด บัญชี งานจัดเก็บ+ขนส่ง จากคุณ : หัวใจจากท้องทะเล เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 52 11:44:19

ความคิดเห็นที่ 27 ค้าขาย เป็นนายตัวเอง เป็นอาชีพที่ดีค่ะ แต่ก่อนหน้านั้นคุณจะต้องรับรู้และทำใจด้วยว่า - มักจะมีคนเหยียดหยาม มองเราว่าเป็นแค่พ่อค้าแม่ค้า ไม่น่านับถือ - ก้าวแรกหนักหนาเสมอ ต้องล้มแล้วลุกไม่รู้กี่ครั้ง ไม่มีใครประสบความสำเร็จได้ตามที่ตั้งใจภายในครั้งเดียว (ถ้ามีก็ถือว่าคุณโชคดีมากๆ) - ต้องบริหารการใช้จ่ายให้เป็น เพราะมันจะยากกว่างานประจำ ต้องมีเงินทุนหมุนเวียน ไม่ใช่แค่ค่ากินไปวันๆ ถ้าคิดว่ารับได้และทำได้ สนามแห่งการค้าก็ยินดีต้อนรับค่ะ ^^ จากคุณ : แม่ค้าตัวน้อยๆในโลกอันโหดร้าย (เลดี้ลิลิ) เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 52 12:05:58

ความคิดเห็นที่ 28 ... ขอแจม  อ่านผ่านๆเล่นๆ.....ครับ   ลูกราชสีห์  2  ตัว   ตัวนึงอยู่ในป่า  ตัวนึงอยู่ในคณะละครสัตว์ตัวที่ 2 ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี   เฝ้าดูราชสีห์นอกกรงด้วยความสงสารที่ไม่ได้ดีเหมิอนมัน   ผอมโซออกหากินล่าเหยื่อได้บ้างไม่ได้บ้าง  บางครั้งมันก็แอบอดขำไม่ได้ ลูกราชสีห์ตัวที่สองโตขึ้นก็ได้รับการฝึกให้แสดง   มันแสดงดีได้รับรางวัลเป็นอาหารและเสียงคนดูปรบมือ   เป็นสิ่งที่ตัวมันเองภูมิใจ     จนมันอายุมากเข้า  แสดงไม่ไหว  มีตัวอื่นแสดงได้ดีกว่า  เจ้าของเลยบอกว่า  เจ้าเป็นอิสระแล้วนะเราจะปล่อยเจ้ากลับเข้าสู่ป่า  แล้วก็นำมันไปปล่อยในป่า     ราชสีห๋ที่เคยได้รับอาหารทุกมื้อไม่เคยอด   ก็เริ่มออกหาอาหาร   แต่สิ่งที่มันเคยมองผ่านๆ  แอบขำ  คิดว่าไม่ยากมันกลับยากไม่รู้จะเริ่มยังไงดี     และมันก็ไปเจอราชสีห์ตัวที่มันเคยเห็นสมัยที่มันยังเล็กๆ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไป   ราชสีห์ตัวที่เคยเห็นที่มันเคยขำ  ร่างกายใหญ่โตขึ้น ตอนนี้ก็กลายเป็นเจ้าป่าไปแล้ว     ส่วนตัวมันเองก็หิว    ภาพต่างๆในอดีต  ก็เริ่ม ผุดขึ้นมา.... . แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 52 01:46:53 จากคุณ : นิ้วจิ้ม เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 52 14:28:11

ความคิดเห็นที่ 29 คำเดียวเลย....  มัน สนุกดี  มีลุ้น เผื่อรวย.... งานประจำกิน เงินเดือน  ความจริงแล้ว ก็ทำให้รวยได้ ขอทำความเข้าใจ  หน่อยน่ะครับ กระผม เป็นคนหนึ่ง ที่ฟัง อ่าน มาตลอด  เกี่ยวกับการทำงาน.... จะมี 2 ฝัก 2 ฝ่าย  คือ " มนุษย์เงินเดือน VS  ผู้ประกอบการ " ตลอด บางคน ชอบว่างานประจำไม่ดี   บางคนว่าคนค้าขายทำธุรกิจ มันไม่เท่ห์.... ลองมองให้ลึกๆๆๆๆ  ดูสิครับ  อาชีพ เกือบทุกอาชีพ  มีคุณค่า มีเกียรติ หมด...   คนทำงานประจำ ถ้าไม่มี องค์กรก็ไม่มี  งานก็ไม่เดิน เช่น โรงงานหนึ่ง ถ้าไม่มี วิศวกรคุมงาน  งานก็เละ  ถ้าไม่มี QC สินค้าก็ไม่มีคุณภาพ ไม่มี ฝ่ายผลิต ...จะเป็นไง แล้ว  คนทำธุรกิจส่วนตัว ค้าขาย แม้จะเล็กน้อย  เช่น   คนขายน้ำเต้าฮวยก็ได้  ถ้าสมมติ ผมมีเงินอยู่ในกระเป๋า หิว อยากกินอะไร ร้อนๆ  เบาๆท้อง  ถ้าไม่มีคนขายน้ำเต้าฮวย อร่อยๆ สะอาด  มาแถวบ้านเรา เราจะได้กินมั้ย..... ถ้าเรา  เปิด โรงงาน เล็กๆ ห้องแถว  แล้วต้องการ คนทำงาน  ช่าง ถ้าไม่มีช่าง...ไม่มีคนงาน   เราจะทำโรงงานสำเร็จรึเปล่า..... เราเจ็บป่วย   ไม่มีหมอ  ก็ต้องไปหาสมุนไพร  มารักษาตัวเอง..... เห็นมั้ยครับ  ทุกอาชีพ  มีประโยชน์  มีคุณค่า  แม้แต่คนเก็บของเก่าขาย คนกวาดขยะ  นักโทษมาลอกท่อระบายน้ำ    บางทีผมจะมอง   ด้วยความรู้สึก  ชื่นชม  ขอบคุณ  ที่ทำให้ ถนนสะอาด จากคุณ : เจมส์แบน คังคังโป้ย เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 12:03:56

ความคิดเห็นที่ 30 และก็สงสัย มาตลอด ทำไม เวลา เราทอนเงินให้ลูกค้า และลูกค้าก็รับของไป ลูกค้า(บางคน)  เป็นฝ่ายพูดขอบคุณเราก่อน ....เอ๊ะงง สงสัย เพราะ  เขาขอบคุณ ที่เรา นำสินค้า ที่ดี  บริการที่ดี มาให้เขา เขาก็เอาเงินมาให้เรา  ...OK  WIN  WIN ค่านิยม ของอาชีพ  มันเปลี่ยนไปเรื่อย  ตามยุค ตามสมัย นั่นแหละครับ เชื่อ หรือเปล่าครับ  ว่า สมัยโบราณ (จำไม่ได้แล้ว อ่ะว่านาน แค่ไหน) อาชีพ นางพยาบาล ถือว่าเป็นอาชีพ ที่ไม่ค่อยจะดูดี ในสังคมเท่าไหร่ เพราะ ต้องคอย อาบน้ำ เช็ดตัว ดูแล คนไข้ เหมือนเป็นคนรับใช้ แต่  อาชีพ โสเภณี กลับกลายเป็น  ได้รับการยกย่อง เหมือนเป็น ที่เชิดหน้า ชูตา  ของเมือง  บางเมือง ถึงกับ เรียกว่าเป็น  นครโสเภณี เป็นเมืองท่า  ที่คนเดินทาง และคนที่จะได้ไป  ใช้บริการ  ต้องเป็น คนชั้น สูง มีระดับ  คือ รวยมากๆ     จนกระทั่ง มีพระนาง (ชื่ออะไร จำไม่ได้ ออกไปทาง ยุโรป ฝรั่งๆหน่อย ) เห็นคุณค่า ประโยชน์ ของอาชีพ พยาบาล จึงอยากจะ ยกย่องเชิดชู โดยการที่พระองค์ ทรงเป็นพยาบาลซะเอง  ทำอยู่นาน จนคนยอมรับ ในอาชีพ พยาบาล  ว่าเป็นอาชีพ มีเกียรติ....(ปล. ถ้าเนื้อหาผิดพลาด ก็ติงได้น่ะครับ  ผมจำได้ประมาณนี้) บางยุค  บางสมัย  อาชีพที่  ดูดี สมัยโบราณ ก็คงเป็น  นักรบ..ออกไปขยาย อาณาจักร  ต่อต้านศัตรู บางยุค  ก็เป็น ข้าราชการ เสนาบดี  ถึงจะดี มีบางยุค  พ่อค้า วาณิชย์  ก็เป็นที่ นับหน้า ถือตา  เรียกกันเป็น  คหบดี จะค้าขาย ระหว่างเมือง  มี คาราวาน  มีทหารคุ้มกัน (กันโจรมาปล้น) อย่าง เช่น   นิยายเรื่อง  "กามนิต  กับ วาสิฐี"  กามนิต ก็เป็น ลูกพ่อค้า คหบดี รวยมากๆ  ถ้าเทียบสมัย นี้ก็คง  ประมาณ พานทองแท้  ชินวัตร  ล่ะมั้ง แต่  มาดู ปัจจุบัน  พี่ไทยเรา   มีระบบ  อุปถัมภ์ มายาวนาน (ระบบทาส) คนสมัยก่อน เลิกทาส  ก็จะมีอาชีพ  คือ  คนมีฐานะหน่อย ก็เป็น คุณหลวง นั่น คุณหลวงนี่ (เจ้านาย)   ถ้าถัดลงมาก็ เป็นไพร่ ( ผมยังไม่ค่อยแน่ใจ ว่า ไพร่  นี่คือ อาชีพอะไร  ขออภัย ณ ที่นี้ )  หนักสุด ก็คือ ทาส แล้ว ก็คงมี ปชช. ทั่วไป ก็ชาวไร่  ชาวนา   พ่อค้า  ธรรมดา แต่ระบบ ของไทย  ความรู้สึก ลึกๆ  ในจิตใจ  ถ้าอยู่ อย่างอิสระ ไม่มี เจ้านาย  มันดู  เปล่าเปลี่ยว พิกล...และ คนไทย ยังไม่ชิน กับการ ทำอะไร นอกกรอบ  คิดเอง  ทำเอง ไม่ค่อยเป็น คนไทย ต้องอยู่ในกรอบ  ตลอดเวลา การ ทำธุรกิจ ต้อง คิดเอง  ทำเอง  มีความเสี่ยงสูง  คนไทยไม่ชอบเสี่ยง (แต่ชอบ เล่นหวย 55) จากคุณ : เจมส์แบน คังคังโป้ย เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 14:01:13

ความคิดเห็นที่ 31 ผมชอบที่จะมีอิสระทางการเงิน และเวลาส่วนตัวครับ.. อิสระทางเวลา การทำงานประจำมีข้อดีคือ มีความมั่นคง และแน่นอน ยิ่งทำงานในหน่วยงานรัฐยิ่งมั่นคงเข้าไปใหญ่.. แต่ก็ทำให้เรามีเวลาที่จำกัด.. (ซึ่งจริงๆ เวลาของแต่ละคนมันไม่มีขีดจำกัด).. "เวลาในที่ทำงานหนึ่งนาที ย่อมแตกต่างจากเวลาที่เราเป็นส่วนตัวหนึ่งนาทีเท่ากัน" อิสระทางการเงิน คือมีเงินใช้จ่ายโดยที่เราไม่เดือดร้อน... สิ่งที่เราจะสามารถหามาได้ สนับสนุนให้ครอบครัวเราได้ ให้พ่อ แม่ ยามท่านแก่เฒ่า แล้ว และไม่ต้องคิดหน้าคิดหลังว่าเงินจะไม่พอ.. ที่สำคัญ ผมคิดว่าการทำธุรกิจ มันเหมือนกับการที่เราต้องต่อสู้กับความโลภของเราเองครับ.. ถ้าเราทำได้ มันก็หน้าภูมิใจใช่มั้ยครับ? ... จากคุณ : นายแว่นธรรมดา เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 11:27:35