ความคิดเห็นที่ 1   เป็นทางที่เราเลือกเองนี่ครับ ช่วงนี้คุณกับแฟนต้องเป็นกำลังใจให้กันและกัน และร่วมกันสู้ต่อไปครับ อย่ายอมแพ้ จากคุณ : s_sakchai เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 09:46:56

ความคิดเห็นที่ 2   ท้อได้ครับ  แต่อย่าเพิ่งล้มเลิก งานไปได้ดี ดีกว่าไม่มีงานนะครับ ผมรู้จัก ผู้หญิงวัย กลางคนคนนึง แกขายของ ตัวคนเดียว  ต้องตื่นตี 3 ปิดร้าน สองทุ่ม ไม่มีวันหยุด ลูกจ้างไม่มี ไม่เคยได้ไปเที่ยว ส่งลูกจบปริญญาคนนึง อีกคนเรียน ม รังสิต แกเป็นคนมองโลกแง่ดีมากๆ ผมยังบ่นกับแกเลยครับ ว่า ไม่เหนื่อยหรือเบื่อบ้างเหรอครับ แกยิ้มอย่างเดียว แกบอกว่า เหนื่อย แต่ว่าไม่เบื่อ ผมเห็นลูกค้ารักแกทั้งนั้นเลยอ่ะ จากคุณ : montes เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 09:56:29

ความคิดเห็นที่ 3   ชอบฟังเรื่องเล่าที่ให้กำลังใจแบบ คห.2 ค่ะ เวลาเหนื่อยต้องคิดเชิงบวกไว้ค่ะ ตัวเิองกำลังหาลู่ทางเข้าสู่วงจรแบบคุณ จขกท. รู้ว่าจะต้องเหนื่อยแน่ ๆ แต่อยากลอง ตอนเป็นลูกจ้างเค้าก็เหนื่อยไม่น้อย ทำงานเต็มที่ รายได้เท่าที่ตกลงกันไว้ คือเงินเดือน คิดในแง่ดี ไม่เสี่ยงตามเจ้าของ ยังไง ๆ ก็ได้เงินเท่านี้ ตอนนี้เกิดต้องการรับความเสี่ยงเอง ซะงั้น จากคุณ : ธรรมดารำลึก เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 10:22:40

ความคิดเห็นที่ 4   ท้อได้ แต่อย่าถอย ครับ ทุกคนที่มีกิจการของตัวเอง ก้อผ่านช่วงนี้มาทุกคนแหละครับ ความอดทนเท่านั้น ที่จะช่วยให้พ้นไปได้ สู้ๆ ครับ จากคุณ : Dr. Will เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 10:43:02

ความคิดเห็นที่ 5   เคยทำกิจการของตัวเองเหมือนกันค่ะ เหนื่อยจนต้องเลิกไปเอง พอดีเราทำทั้งงานบริษัทและทำกิจการตัวเองด้วย เครียดจากงานที่บริษัทแล้ว ยังต้องเครียดกับงานของตัวเองอีก ชีวิตช่วงนั้นมีแต่ความเครียดจริงๆ จนแบกรับแทบไม่ไหว สุดท้ายต้องเลิกทำ รายได้น้อยลง แต่ความเครียดก็ลดลงด้วย พอใจแค่นี้แหละ ส่วนคุณขอให้ผ่านพ้นไปให้ได้นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 11:49:38

ความคิดเห็นที่ 6   ทำไมไม่หาทางทำกิจการให้ขยายใหญ่ขึ้นละครับ  พอรายได้เพิ่มคุณก็สามารถจ้างคนมาเสริมลดภาระตัวเองลง จากคุณ : สินธุลี เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 14:15:15

ความคิดเห็นที่ 7   เดี๋ยวนี้ลูกจ้างดีดีหายากครับ    คนเก่งก็ไปเปิดมาแข่งกับเรา   คนไม่เก่งก็ ทำให้เรากลุ้มใจ   ผมเองก็มีธุรกิจ  คนงานทุกวันนี้มีแค่40กว่าคน   หายาก มาก   เดี๋ยวนี้ลูกน้องอยากได้แต่เงินอย่างเดียว  ฝีมือไม่มี  ไม่อยากทำงาน หนัก  งานสกปรก  ฯลฯ จากคุณ : สริตา เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 14:26:10

ความคิดเห็นที่ 8   สู้ๆ ฮึบๆ เหนื่อยก็พักค่ะ แล้วก็สู้ใหม่ฮึบๆมองให้เป็นเรื่องสนุกของชีวิตนะค่ะ ^^ จากคุณ : showerror เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:34:41

ความคิดเห็นที่ 9   เป็นกำลังใจให้อีกคนครับ ผมคนหนึ่งที่ลาออกจากงานประจำมาทำธุรกิจส่วนตัว เหนื่อยหนักหนาสาหัสมาไม่แพ้คุณแน่ เจ๊งมาสามครั้งสามธุรกิจ เงินสะสม รถยนต์ คอนโด หมดหายไปภายในสองปี แต่ไม่ท้อครับเพราะโชคดีที่ได้ภรรยาและครอบครัวดี คอยให้กำลังใจกันตลอดและมองหาลู่ทางทำธุรกิจตลอดเวลา ตอนนี้ผมตั้งหลักได้แล้วในธุรกิจที่สี่ครับ (อันนี้เป็นความเชื่อส่วนตัวนะครับ ทำบุญ ใส่บาตร ทุกครั้งที่มีโอกาส จะทำให้จิตใจสบาย และการค้าจะดีขึ้น และอย่ามองปัญหาเป็นอุปสรรค คิดบวก ปัญหามีไว้แก้ ไม่มีไว้เก็บหรือหนีครับ) ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : ทองเนื้อเก้า เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:46:28

ความคิดเห็นที่ 10   หลายปีก่อน แวะข้างทางซื้อกล้วยปิ้งและคุยกับคุณตาคุณยายคนขาย แกบอกว่าเหนื่อยมากทั้งฝุ่นทั้งควันทั้งแดด แต่มีความสุขที่ได้ทำงานเองคิดเอง แกส่งลูกเรียนจบปริญญาตรีเพราะกล้วยปิ้งทั้ง 4 คนเลยค่ะ ลูกได้ทำงานดีกันทุกคนและกตัญญูรู้คุณพ่อแม่ทุกคน  แต่คุณตาก็ยังยึดอาชีพปิ้งกล้วยขาย แกบอกว่า อยู่เฉยๆไม่ได้มันเหนื่อยและรู้สึกไม่กระฉับกระเฉง ปิ้งกล้วยขายได้ออกกำลังกายทุกวัน เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Miss.SimPlE (Miss.SimPle) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 17:57:47

ความคิดเห็นที่ 11   ก็คงต้องอดทนทำต่อไป และหาวิธีทำงานให้ง่ายขึ้นสะดวกขึ้น งานหนักงานเบา ต้องรู้จักบริหารจัดการ บางทีงานหนักก็จะเบาขึ้น โดยส่วนตัวผมทำงานมาแล้ว20กว่าปี ก็ทำงานคนเดียวทั้งระบบ โชคดีที่มี ลูกค้า คู่ค้า ซัพพลายเออร์ และพาร์ทเนอร์ชิพที่ดี เพียงแต่ใช้เทคโนโลยี วิธีการจัดการเข้าช่วย เช่น การจัดการด้านโลจิสติกส์ ตั้งแต่ การซื้อวัตถุดิบและอุปกรณ์สิ้นเปลือง ใช้เวลาสั้นๆเพียง 1-2 ชม.ต่อสัปดาห์ การขายสินค้าสำเร็จรูป ใช้เวลามากหน่อย รับออเดอร์ 06.00-24.00 น. และใช้นโยบายการขายแบบคู่ค้า หรือเป็นพันธมิตรทางการค้า สร้างระบบ ตัวแทนจำหน่ายครอบคลุมทั่วประเทศ ให้เป็นสะพานเชื่อมระหว่างสินค้าไปยังผู้บริโภค การจัดเก็บ ใช้เครื่องทุ่นแรงช่วย ใช้เวลาน้อยกว่า 1/2 ชม.ต่อวัน การขนส่ง ใช้วิธีจ้างหรือเหมาเป็นช่วงๆ งานมากงานน้อยรับได้หมด การเก็บบัญชี ไม่ได้ใช้เวลาส่วนนี้ ใช้นโยบายเก็บบัญชีจากลูกหนี้เป็นเงินสด หรือรับชำระเงินมัดจำบางส่วนหรือทั้งหมดก่อนส่งมอบสินค้า และเวลาชำระหนี้ให้เจ้าหนี้ กำหนดวันรับชำระเงินเพียง 1-2 ชม.ใน 1 เดือน งานด้านบุคคล ดูที่ประสิทธิภาพในการทำงานและผลของงาน ให้คอมมิชชั่นหรือรายได้อินเท็นซีฟเพิ่มตามผลผลิตเพิ่ม การสื่อสารย้อนกลับหรือการไหลของข้อมูล ใช้อินเทอร์เน็ทและระบบ EDI จากคุณ : หัวใจจากท้องทะเล เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 20:10:28

ความคิดเห็นที่ 12   ผมเชื่อว่าทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ต้องเคยรู้สึกท้อแท้ใจมาบ้าง ไม่ว่าคนนั้นจะรวย จะจน จะมีหรือไม่มีเงิน บางคนท้อแท้จนสิ้นหวังในชีวิตไปเลยก็คือ บางคนก็ท้อแท้เป็นช่วงๆ ขึ้นอยู่กับว่าช่วงนั้นมีมรสุมอะไรเข้ามาในชีวิตของตนบ้างและรุนแรงสักแค่ ไหน บางคนก็เปลี่ยนเอาความท้อแท้กลั่นออกมาจนเป็นพลังในการต่อสู้ของชีวิตตนเอง เพื่อฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ ในชีวิตของตน เวลาเราท้อเราก็มักจะไม่มีแรงจะทำอะไรเลย การงานที่เคยทำได้ดี มันก็จะแย่ลงจนคนอื่นสังเกตได้ แต่เราเองอาจจะไม่รู้ตัวเลย หรือรู้ตัวแต่ก็ไม่สนใจ เพราะใจมันไม่สู้แล้ว ก็เลยไม่รู้ว่าจะสนใจไปทำไม แต่สิ่งนี้ล่ะครับที่จะทำให้ชีวิตของเรายิ่งถอยหลังลงไปอีก บางครั้งเราจะรู้สึกเหมือนกับว่าไม่อยากทำอะไรเลย แต่การที่เราไม่ทำอะไรเลยนั้น มันทำให้เรายิ่งท้อ ยิ่งท้อก็ยิ่งไม่ทำอะไร ไม่ทำอะไร ก็ยิ่งท้อ มันก็วนไปเรื่อยๆ ครับ เราจำเป็นที่จะต้องตัดวงจรนี้ออกไปให้ได้ อ่านต่อได้ที่นี่ครับ http://wp.me/pBmlU-cx เผื่อจะช่วยเป็นกำลังใจให้ได้ครับผม จากคุณ : singhip เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 20:59:07

ความคิดเห็นที่ 13   มีคนมาใ้ห้กำลังใจเพียบเลย  งั้นมาให้กำลังใจอีกคนครับ ทำกิจการส่วนตัวก็อย่างนี้แหละครับ เหนื่อย ปัญหาเยอะ ต้องแก้ไขด้วยตัวเอง ท้อได้ แต่อย่าถอยครับ เหนื่อยนัก ก็หยุดไปพักผ่อนหน่อยครับ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ มอง ปัญหาทุกอย่างมีทางออกครับ สู้ๆ นะครับ จากคุณ : devilmanb เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 53 07:28:50

ความคิดเห็นที่ 14   ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ สู้ค่ะ ยังไงก้อคงต้องสู้ต่อไป โลกยังคงหมุนอยู่ เราก้อคงต้องเดินหน้าต่อไป สู้ตายค่ะ... จากคุณ : eniren (eniren) เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 53 10:38:03

ความคิดเห็นที่ 15   ทำธุรกิจอะไรเหรอครับ จากคุณ : miraculous เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 53 14:37:55

ความคิดเห็นที่ 16   คนเราท้อได้บางครั้งนะคะ แต่ต้องอดทน อย่าถอย สู้ต่อไปเถอะค่ะ เหนื่อยก็พักบ้างก็ดีนะคะ จากคุณ : ข้าวยำหมูตุ๋น เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 53 14:22:44

ความคิดเห็นที่ 17   ***แก้ไขซ้ำค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 53 14:47:00 จากคุณ : ข้าวยำหมูตุ๋น เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 53 14:30:40

ความคิดเห็นที่ 18   ไม่มีอะไรครับ แค่มาบอกว่า สู้ อยากมีกิจการเองบ้างเหมือนกัน จากคุณ : micolaso11 เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 03:19:46

ความคิดเห็นที่ 19   เราทำกิจการคนเดียวมาร่วมแปดปีแล้ว เลี้ยงลูกสาววัยรุ่นกำลังใช้เงินในการเรียนเป็นอย่างมาก  หกปีแรกกิจการก็ไปได้เรื่อยคือมีกินมีใชกิจการส่วนตัวนี้เป็นอาชีพเสริมค่ะ หลักคือรับราชการ อย่างทีบอกคือทำมาหกปีแล้วดูรายได้ก็น่าจะหมุนได้สบายๆ ทีนี้ก็เริ่มทำบ้านก็บ้านเดิมล่ะค่ะแต่สภาพแย่มาก รับแขกไม่ได้เลย พอเห็นว่ารายได้เสริมเริ่มมั่นคง ก็เลยลงมือทำบ้านรื้อของเดิมเหลือโครงไว้แล้วทำใหม่ พอบ้านเสร็จเท่านั้นล่ะค่ะ มาเลย  รายได้ตกฮวบฮาบตั้งกะเดือนแรกที่เริ่มผ่อน  รายจากที่คิดว่าส่งบ้านได้สบายๆก็เริ่มชักหน้าไม่ถึงหลัง รายได้ตกลงเรื่อยอย่างหน้าใจหาย มีลูกค้าแต่ขายของไม่ได้ มาโดนบรรดาซัพพลายเออร์เช็คสต๊อกเข้าอีก แล้วขยันช็คมากมากันทุกซัพ เจอยอดดิพบาน เอาเงินไหนจ่ายล่ะ ขายของรายได้ก็แย่ ก็กู้สวัสดิการจากส่วนราชการที่มีสิทธิจะกู้ได้ เงินเดือนสามหมื่นตอนนี้รับสุทธิแค่สองพัน สุปว่าตอนนี้ลำบากมากจนท้อเลยล่ะค่ะ แต่ก็ต้องสู้ต่อไป เพราะถ้าปิดกิจการหรือเซ้งร้านไปก็ไม่พอใช้หนี้อยู่ดี รวมปีนี้ก็เป็นสี่ปีถึงจะหมดหนี้  ไม่รู้จะทำอย่างไรค่ะ ปิดกิจการไปหรือเซ้งไปหนี้ก็ยังเหลืออยู่แต่ถ้าปล่อยไปอย่างนี้อย่างน้อยก็มีเงินให้ลูกกินข้าวทุกวัน  ถึงรอบดิวจ่ายค่าของ ก็เลตบ้างแต่ก็จ่ายค่อยๆทยอยส่งทีละเจ้าแต่วนอยู่อย่างนี้เราก็ล้านะคะ  ไม่รู้จะทำอย่างไร  วันนี้มีพี่ที่ทำงานชวนไปทำงานร้านอาหารของพี่เขาที่สหรัฐเงินดี แต่ติดตรงที่เราเป็นลูกคนเดียวพ่อแม่แก่มากแล้วเจ็ดสิบห้าปีทั้งคู่แถมแม่ก็มีโรคความดันเบาหวานไว้ประจำตัวอีก ลูกอนุญาตให้ไปแต่ก็ห่วงพ่อแม่เป็นอะไรมาคงลำบาก ต้องลาออกจากราชการคือถ้าไปแล้วก็ต้องทิ้งทางนี้ไปยาวเลย คนแก่ป่วยใครจะดูแลมีพี่น้องบ้างก็ดีนะ  มันไม่มีทางออกเลยล่ะ คิดคนเดียวก็คิดได้แค่นี้แหละ กินยานอนหลับทุกคืน เล่าแบ่งปันความทุกข์ค่ะ เพื่อได้คำแนะนำดีๆจากเพื่อนๆห้องนี้บ้าง อ้อ  บางรายละเอียดเพิ่มอีกนิดค่ะ กิจการที่ทำเป็นร้านหนังสือ ตอนที่ยอดตกก็จัดโปรโมชั่น ลดแลกแจกแถม ปรับปรุงร้าน จัดรายการขนาดลดยี่สิบเปอร์เซ็นต์ทุกเล่มทั้งร้ารแบบไม่มีเงื่อนไขก็เพิ่งทำไป เพื่อไห้มีเงินเข้ามากำไรไม่มีช่างมัน ยอดไม่ดีขึ้นตำเท่าเดิมแถมกำไรไมมี  จ้างเด็กขายค่ะ กลางวันไปทำงานหลัก เลิกงานมาดูร้าน จนตอนหลังไม่อยากเข้าร้านเลยเห็นยอดเล้วเหนื่อค่ะ ฝั่งลูกค้าก็บ่นไม่ทีเงิน โชคดีที่มีร้านนี้ไว้ห้อยู่รอลูกเลิกโรงเรียน ไม่ต้องไปคอยที่อื่นให้เสียเงินมีหนังสืออ่านฆ่าเวลา (ฆ่าดิฉันเลยมั้ยคะ จะตายอยู่แล้ว ขอแอบประชดหน่อย) มีแต่คนบอกว่าดิฉันได้บุญให้นักเรียนได้มีที่รอพ่อแม่ๆรอลูก  ตอนนี้ดิฉันอยากได้เงินค่ะ จากคุณ : aehsunan เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 53 01:01:05

ความคิดเห็นที่ 20   ไม่มียังมีคนอ่านกระทู้นี้อยู่รึเปล่า..??? มันเป็นเกมครับ ถ้าเล่นเกม ก็ต้องอ่านเกมให้ขาด หาวิธีเล่นเกมให้ชนะ ปัญหาที่ผ่านมาก็เพื่อทดสอบว่าเรายังอยู่ในเกมนี้หรือไม่ และจะขยับขึ้นไปในระดับต่อไปได้หรือป่าว.. แก้ปัญหาไม่ได้ ก็ต้องออกจากเกมไป ฟังดูโหดร้ายนะครับ สำหรับใครที่ถือเป็นความหวังลองชีวิต แต่ธรรมชาติ มันก็เป็นของมันอยู่แบบนี้ครับ มันไม่สนใจหรอกว่าเราจะ รู้หนาวรู้ร้อน หรือบ่นอะไร มันก็ยังเป็นของมันอยู่แบบนี้ ความจริง ก็คือความจริง ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ดำเนินไปเรื่อย ๆ มันเป็นธรรมชาติ ที่มีมาก่อนมนุษย์เรานี้จะเกิดมา มันไม่สนใจมนุษย์ตัวเล็ก ๆ เลยครับ ทุกอย่างเป็นสัจจะธรรม มันเป็นยังไงก็ต้องมองให้ออก ชีวิตเป็นยังไง ก็ต้องพยายามมองให้ออก และก็เล่นไปตามเกม ...ตามเกมให้ทัน หูไว ตาไว อะไรแบบนั้น บางอย่างมันก็มาตรง ๆ เล่นตามเกม บางอย่างก็มาแบบวิชามาร อย่างเช่น เปิดร้านเช่าหนัง กำลังรุ่ง ๆ แต่อยู่ ๆ ก็มีตำรวจ มาตรวจ หรือ มีอะไร ๆ มาคอยวุ่นวายอยู่เรื่อย ๆ  ก็อาจจะมีใครบางคนแกล้งอยู่ก็ได้ แบบนี้ เรียกว่าเล่นนอกเกม... ก็คงต้องดูต่อไปละครับว่า มันคุ้มหรือเปล่าที่จะทำต่อไป หลับหูหลับตา อดทนก็ไม่ดีนะครับ อดทน ก็ต้องรู้ด้วยว่า มันมีความหวัง มันมีความเป็นไปได้ ถึงจะน่าอดทน อย่าหลงกับคำชม กับให้กำลังใจจนลืมความจริงไปนะครับ อดทนทำไป หวังว่า สักวัน ๆ ๆ ๆ ... แบบนี้ อาจจะเสียเวลาชีวิตที่มีเพียงชีวิตเดียวของเรานี้ก็ได้นะครับ ขอโทษนะครับ ถ้ามันทำให้น่ากลัว แต่ระยะยาวแล้ว มันดีครับ สิ่งที่ช่วยได้คือ หาความรู้ให้มาก ๆ ในการทำธุรกิจครับ ขอโทษอีกทีครับ ถ้ามันเหมือนสอนจระเข้ว่ายน้ำ จากคุณ : 361points เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 53 23:28:40