Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ผิดหวังกับคำพูดของผู้บริหารอย่างร้ายแรง T T vote  

แอบซุ่มอ่านมานาน ขอระบายหน่อยนะคะ T T ยาวหน่อยขอโทษนะคะ

เราทำงานที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง งานของเราจะเป็นงานที่ต้องใช้ความสามารถเฉพาะด้านค่ะ ต้องซิ่วที่เรียนเพื่อมาหางานทำที่นี่เพราะไม่มีเงินเรียนต่อค่ะ ก็คิดเสมอว่าจะต้องหาโอกาสกลับไปเรียนต่อให้ได้

ตั้งแต่เราทำงานที่นี่ เรารู้สึกดีต่องานที่ตนเองทำมาตลอดค่ะ เพราะเป็นงานที่ตนเองถนัดและรักอยู่แล้ว ถึงแม้จะมีปัญหากับการติดต่อประสานงานบ้างแต่เราก็ทนค่ะเพราะเป็นธรรมดาที่ทำงานต้องมีปัญหาบ้าง

ตลอดระยะเวลาที่ทำงานมาได้ 2 ปีกว่าเกือบ 3 ปี เราทำงานมาด้วยความตั้งใจตลอดและใช้ความสามารถที่ตนเองมีอยู่ล้วนๆสร้างสรรค์ผลงานออกมาอย่างเต็มที่ ถึงแม้สวัสดิการของที่นี่จะไม่มีเลย โบนัสก็ไม่มีทั้งที่ผลประกอบการของบริษัทต่อปีเติบโตสูงมาโดยตลอด มีกำไรต่อปีเยอะมากๆ ประกันสังคมส่วนตัวไม่ถือว่าเป็นสวัสดิการอะไร เพราะโดนบังคับมากกว่า นอกนั้นที่ดีหน่อยก็จะมีขึ้นเงินเดือนประจำปี แต่ประเมินออกมาเราได้ B+ หัวหน้าบอกว่าการที่จะได้ A นั้นยากมากๆเพราะการที่จะได้นั่นคือคุณต้องไม่ทำงานผิดพลาดเลย..เราก็คิดในใจว่าคงไม่มีใครทำได้หรอก เพราะไม่มีใครหรอกที่จะทำอะไรแล้วไม่ผิดพลาดเลย ...

บริษัทมักชอบให้เราไปทำงานในตำแหน่งอื่นๆเวลามีงานออกบูธ เราเองก็ไม่ได้ว่าอะไรถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิต ทั้งที่มันเป็นงานที่เราไม่ชอบเอามากๆเลยเพราะหากว่าเราชอบเราคงสมัครในตำแหน่งงานนั้นนานแล้ว แต่เราก็ปลอบใจตนเองว่า เอาเถอะเค้าอาจเห็นความสามารถที่มีในตัวเรา เราก็ทำไปเหนื่อยมาก แต่เราก็ตั้งใจทำจนสุดความสามารถเช่นเดียวกัน..

เราโดนทำงานในตำแหน่งอื่นๆแบบว่าเป็นเฉพาะกิจหากบริษัทมีงานออกบูธ ตลอดในระยะเวลาที่ทำที่นี่ ปีนึงก็ 3 ครั้ง...เราเองก็ทำมาด้วยความตั้งใจและเต็มใจมาโดยตลอดทั้งที่มันเป็นงานที่เราขอเน้นย้ำอีกทีว่าไม่ชอบ และไม่ถนัดเลย ทัศคติต่อผู้บริหารทั้งสองท่าน เรารู้สึกดีมาโดยตลอดทั้งเคารพและรักในฐานะที่เป็นนายจ้างและซื่อสัตย์ต่อบริษัทมาโดยตลอด

อยู่ที่นี่ปกติเราทำงานวันละ 10ชม.ครึ่ง เกินเวลาตามที่กฏหมายกำหนดคือ 8 ชม.ใช่ไหมหากจำไม่ผิด(หากผิดก็ขอทราบเพิ่มเติมด้วยค่ะ) ทำงาน 6 วัน จะมีอยู่วันหนึ่งในรอบหนึ่งสัปดาห์เราต้องทำงานถึง 12 ชม.ค่ะ โอทีไม่เคยได้ค่ะ พักทานข้าวไม่ถึง 1 ชม.เลยระยะเวลาแค่ทานข้าวเสร็จ ก็ประมาณ 15 นาทีเองก็ต้องทำงานต่อ ส่วนวันหยุดพิเศษต่างๆ ไม่ได้หยุดค่ะแต่จะได้ 2 แรง แต่บางทีเค้าก็ไม่ให้ค่ะ แต่หากเป็นวันสงกรานต์กับปีใหม่จะได้หยุดค่ะ หยุด 3 วัน เราก็ทนทำไปเพราะอย่างน้อยเราก็คิดว่าผู้บริหารท่านเป็นคนใจดีค่ะ สิ้นปีก็มีการจัดงานฉลองให้พนักงาน หากมีรางวัลก็จะเอามาจับฉลากเพื่อแจกของหรือเล่นเกมส์แจกของรางวัล...ทุกสิ่งเหมือนจะดีนะคะ...แต่!!...

มีเหตุการณ์หนึ่งมันทำให้เราร้องไห้และหมดความรักความศรัทธาต่อผู้บริหารทั้งสองท่านและบริษัทแห่งนี้ไป .....ณ ห้องประชุมของบริษัท ได้ประชุมถึงการออกบูธเหมือนกับที่เคยจัดกันมาบ่อยๆ ซึ่งตัวเราเองก็ทราบดีว่าต้องมีรายชื่อไปในงานครั้งนี้ด้วยแน่ๆก็เลยทำใจค่ะและสู้เหมือนเดิม แต่แล้วท่านผู้บริหารท่านหนึ่งก็พูดว่า ใจความประมาณว่าพนักงานทุกคนเป็นหนี้บุญคุณบริษัท การที่ษริษัทรับคุณเข้ามาทำงานถือว่าษริษัทให้โอกาสคุณ เพราะบางคนไม่เป็นงานอะไรก็มาฝึกจากที่นี่พอเป็นแล้วก็ลาออกไปทำที่อื่น แต่เค้าก็พูดว่าทางบริษัทก็ไม่ได้หวังว่าคุณจะต้องมาตอบแทนอะไรเพียงแต่หากลาออกก็ควรที่จะบอกกล่าวไม่ควรที่จะหายไปเฉยๆ ตรงนี้เราฟังแล้วเห็นด้วยแค่ครึ่งเดียวคือ การลาออกต้องแจ้งให้ทราบแล้วทำเรื่องลาออกให้ถูกต้องตามกฎของบริษัท แต่ที่เราไม่เห็นด้วยก็คือ เราคิดว่าการที่เรามาทำงาน เรามาสมัครงานเราใช้ความสามารถของตนเองเข้ามาทำงาน เราทำงานให้บริษัทเต็มที่ บริษัทก็ให้เงินเดือนมา เราไม่ถือว่าเป็นบุญคุณแต่อย่างใด เพราะความรู้ทั้งหมดที่เรามีมาเราฝึกฝนมาด้วยตนเองทั้งหมด บริษัทไม่ได้ให้ตรงนี้เลย แต่เราก็ไม่ได้คิดในแง่ลบอะไรมากมาย..จนกระทั่ง..

ผู้บริหารอีกคนพูดขึ้นมาว่า การไปงานออกบูธครั้งนี้ จริงๆแล้วทางบริษัทจะไม่จ่ายเงินค่าเบี้ยเลี้ยงให้ก็ได้ เพราะว่าก็ถือว่าคุณทำงานตามปกติ!! ที่เราให้เพราะว่าเห็นใจอยากช่วยเหลือ (แล้วก็เป็นบุญคุณบริษัทอีก) เราได้ยินแล้วเราอึ้งแทบวูบน้ำตาคลอเลยค่ะ คือคิดดูนะคะ ไปจัดบูธการเราต้องตื่นตั้งแต่ ตี3เพื่อที่จะต้องไปให้ทันหากไปไม่ทันมาสายคิดนาทีละ 20 บาท!! เลิกจัดงานก็ 3 ทุ่ม เก็บของถึง4ทุ่ม ถึงบ้านเที่ยงคืน นอนตีหนึ่ง แล้วต้องตื่นตี 3-ตี4 เราเหนื่อยแทบขาดใจ ไหนจะค่าแท๊กซี่ ค่าเดินทางก็วันละ 100 กว่าแล้ว ที่ยังไม่รวมโดนหักค่าของหายอีก...ดีหน่อยที่มีอาหารเลี้ยง2มื้อ เบี้ยเลี้ยง350 บาท

พนักงานของเราบริษัทลาออกกันบ่อยมาก ทำให้ตำแหน่งงานในบริษัทว่างเสมอๆผลร้ายจะตกกับพนักงานคนอื่นที่ต้องทำงานสองตำแหน่งแต่กลับได้ค่าแรงเท่าเดิม เรามองว่าบริษัทเราไม่ง้อพนักงานและไม่เห็นความสำคัญของทรัพยากรมนุษย์ บริษัทมักจะรับพนักงานที่ไม่เป็นงานเลยเพราะจะได้จ่ายค่าแรงถูก แต่กลับต้องมาเหนื่อยสอนงานกับคนเก่า อยู่ได้3วันก็หนีหายไป เป็นอย่างนี้วนไปเรื่อยๆ จึงไม่แน่แปลกใจเลยที่ว่า มีลูกค้าร้องเรียนการให้บริการของพนักงานในบริษัทเราบ่อยครั้ง ส่วนใหญ่จะโดนเรื่องไม่มีความรู้ในตัวสินค้าและหัวใจการบริการ และพนักงานในบริษัทจะโดนปิดกั้นการแสดงความคิดเห็นต่อองค์กร ก็คือห้ามพูดกันเอง บริษัทบริหารงานแบบครอบครัว ญาติๆเค้าได้เป็นหัวหน้าตำแหน่งสูงๆกันหมด ทั้งๆที่บางครั้ง วัยวุฒิได้แต่คุณวุฒิไม่ได้ และมักเป็นปัญหาในการติดต่อประสานงานกับคนเหล่านี้เสมอ..

เราเสียใจเหลือเกินและผิดหวังมาก ความรู้สึกเหมือนโดนทรยศหักหลังเลย ทั้งที่เราตั้งใจทำงานและทุ่มเทขนาดนี้ แต่ผู้บริหารกลับมีทัศนคติแบบนี้ เราจะทำยังไงดีคะ T T

1.หางานทำใหม่ จริงๆก็มีนะคะเป็นงานบริษัทมหาชน มีโบนัส หยุดเสาร์-อาทิตย์ แต่ตำแหน่งงานมันไม่ใช่ตำแหน่งที่เราชอบ แต่ก็ไม่ถึงกับเลวร้ายอะไร เงินเดือนได้น้อยกว่าตามตำแหน่งงาน ขอไปอยู่สาขาใกล้บ้านและเสาร์-อาทิตย์เรียนต่อให้จบ...(อีก2ปีจบค่ะ)

2.หรือ เราคิดมากและอคติกับบริษัทเกินไปให้อดทนและทำต่อคะ??

ตอนนี้สภาพจิตใจแย่มากๆ ไม่อยากสร้างสรรค์งานอะไรอีกเลย เครียดมากอยากร้องไห้ บางทีเราเก็บเอาไปฝันเราฟุ้งซ่านมากๆต้องขี่มอเตอร์ไซต์ร้องไห้ไปตามท้องถนนเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย พอสบายใจก็กลับห้อง...

"เราจะทำยังไงกับอนาคตดีคะ"

จากคุณ : พนักงานผู้ซื่อสัตย์
เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 19:19:40 A:112.143.11.194 X: TicketID:258347

[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ]       
 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com