ความคิดเห็นที่ 1   คิดทำำร้านหนังสืออยู่ เจ้าของกระทู้สู้ต่อไป จากคุณ : หล่อเลิศ ฉลาดล้ำ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 19:17:20

ความคิดเห็นที่ 2 ต้องมีเงินสำรอง หมุนเวียนเผื่อไว้อีก 6 เดือน แล้วยิ่งคิดจะรับงานราชการ  ต้องมีเงินเผือ 1 ปี  เพราะการเบิกจ่ายต้องใช้เวลา สำหรับเรา  ธุรกิจไม่จำเป็นต้องรีบร้อน ต้องมีความพร้อม เพราะเมื่อทำโดยไม่พร้อม  คุณหาเงินหมุนจากไหน  ในเมื่อเวลาไม่มีนะ มันก็ไม่มีจริงๆ จากคุณ : สาวกุมภ์ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 19:19:23

ความคิดเห็นที่ 3 อยากเข้ามาแชร์ อายุ23 ทำงานมา8เดือน เงินเดือนพออยู่ได้อย่างสบาย สำหรับคนโสด ไม่มีภาระหนี้สิน รอดูความก้าวหน้าในหน้าที่การงานอีก สักครึ่ง-1ปี ถ้าเงินขึ้นไม่พอใจ หรือหาธุรกิจทำเองไม่ได้ จะชิงทุนไปยูท็อปด้าน Financial Engineering ที่เล็งๆก็ เบิกเลย์กับนันยาง ด้วยความชอบส่วนตัว ตอนนี้ก็เทรดหุ้นไปพลางๆ + หาช่องทางหาอะไรทำ จากคุณ : Fatalbringer เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 19:34:14

ความคิดเห็นที่ 4 ณ ตอนนี้อยากทำงานเป็นลูกจ้างมืออาชีพค่ะ แหะ แหะ ดูด้อยๆมั้บคะเนี่ย -,-" จากคุณ : LTLN เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 23:27:19

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนนี้อายุ 21 เรียนจบปลายปีนี้  เรียนต่ออีก 1 ปี ระหว่างนั้น ฝึกภาษา + ฝึกทนาย  ให้ได้ตั๋วทนาย สอบราชการ อะไรไปเรื่อย อายุ 23  หางานทำ ได้อันไหนทำอันนั้น อายุ 28 จะเอาทุนมาทำขนมขายครับ ผมคิดไกลไปถึงทำเป็นโรงงานเลยครับ จากคุณ : ศุกร์เล็งลัคนา เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 23:55:49

ความคิดเห็นที่ 6   อายุ 23 เงินเก็บแทบไม่มีเพราะต้องใช้หนี้กู้เรียนการศึกษาให้หมด ฮ่าๆ ภายในอายุ 28 น่าจะสามารถซื้อบ้าน(จ่ายสด)ได้หนึ่งหลัง ปล. Fatalbringer  MFE ที่ Nanyang ก็ดีนะครับ ขอให้ได้ทุน ผมจบตรีที่มหาลัยนี้ครับ xD จากคุณ : เด็กติดเกาะสิงคโปร์ เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 00:07:22

ความคิดเห็นที่ 7   เมื่อก่อนเรามีความคิดว่า ถ้าจะทำอะไรต้องศึกษาดีๆก่อนแล้วค่อยทำ รอพร้อมทุกด้านก่อน(เช่นพร้อมเรื่องเงิน สินค้า ตลาด) เวลาทำอะไรจะได้ไม่เจ๊ง...... แต่ความคิดของเราก็เปลี่ยนไป เมื่อเราคุยกับเพื่อนคนนึง .......เขาบอกว่า.... ถ้ารอให้พร้อม เมื่อไหร่จะได้ลงมือทำฟระ........ เพราะสินค้าส่วนใหญ่ เวลาเปิดตัวก็ต้องมีอะไรติดขัดให้ปรับปรุงแน่นอน..... เราก็ทำกันไป ปรับปรุงกันไปนี่ล่ะ มีน้อยทำน้อย จำกัดตลาดหน่อย พอมีเงินจะเปิดตลาดในวงกว้าง สินค้าเราก็ลงตัวพอดี แถมเรามีลูกค้าอยู่ในมือแล้วด้วย......... ตั้งแต่นั้น เราก็เปลี่ยนความคิด..... ลองทำแบบที่ยังไม่พร้อมเนี่ยล่ะค่ะ แต่ลงทุนน้อยๆ ไม่กู้หนี้ยืมสินใคร ไม่ต้องคิดการใหญ่ ถือว่าทำเอาประสบการณ์ค่ะ...... ตอนนี้เราทำธุรกิจส่วนตัวอยู่ค่ะ พึ่งเริ่มทำเมื่อปีที่แล้วเอง (แต่ถ้ารอพร้อม ป่านนี้คงยังไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ)........ ก็พอถูๆไถๆนะคะ คาดว่าอีกซัก 20 ปีน่าจะมีเงินเก็บซัก 10 ล้าน (เว่อร์ไปไหมนี่ -_-' แต่ก็นะ เป้าหมายต้องยิ่งใหญ่ไว้ก่อน ทำได้ไม่ได้ค่อยว่ากันอีกที) ตอนนั้นคงเปิดร้านหนังสือให้เช่า แล้วก็ทำอะไรเล็กๆน้อยๆ ใช้ชีวิตที่เมืองไทยอย่างมีความสุขค่ะ จากคุณ : antzBZ เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 02:30:59

ความคิดเห็นที่ 8   อายุ 23 ที่บ้านดันสุดฤทธิ์จะให้ไปเรียนต่อ ตปท. แล้่วแต่ใจเราจะปรารถนา แต่ว่าเราก็ไปให้แล้วนะตั้งครึ่งปี (ไปเรียนภาษา) พร้อมกับกลับมาแล้วรู้ว่า "มันไม่ใช่อ่ะจอร์ช" เลยตั้งหน้าตั้งหน้าสมัครงาน ผ่านไป 1 เดือน ได้งานที่วาดฝันไว้ และก็ตระเวนสอบเรียนต่อที่เมืองไทยแทน ปรากฏว่าก็ดันติดซะอีกแถมไม่กระทบเวลาทำงานอีกด้วย ตอนนี้เลยอยู่ในขั้นตอนยื่นเรื่องไปคุยกับที่บ้านอยู่ เพราะว่าใบตอบรับจากเมืองนอกเมืองนาก็นอนรออยู่ที่ห้องแล้วตอนนี้ เหอๆๆ คิดว่าถ้าที่บ้านอนุมัติให้เรียนต่อที่ไทยก็จะเรียนให้จบภายใน 3 ปี กะจะทำภาค ก. ให้จบภายในปีเดียว หลังจากนั้นก็จะสานต่อความหวังของที่บ้าน ด้วยการไป ตปท. สัก 6-12 เดือน เพื่อลงเรียนในด้านที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น แล้วก็จะกลับมาทำงานต่อที่เมืองไทยในสายงานเดิมที่ทำมาค่ะ ส่วนเรื่องธุรกิจส่วนตัวก็ยังไม่คิดจะทำตอนนี้ แต่เราอยากเปิด เฟรนไชส์ (สะกดถูกไหม) เพราะคิดว่าสะดวกแล้วก็ไม่มีขั้นตอนยุ่งยากในการเตรียมอาหารที่วัตถุดิบเท่าไหร่ค่ะ จากคุณ : ฟี เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 08:12:45 A:202.176.89.165 X: TicketID:209263

ความคิดเห็นที่ 9 สองปี นี้ขอเอาตัวรอดจาก master degree ภาคค่ำก่อนละกัน ที่เหลือค่อยว่ากัน จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 09:54:02

ความคิดเห็นที่ 10 เงินได้เยอะมากแต่เริ่มขี้เกียจทำงานหนักและไม่อยากมีความรับผิดชอบ 27แล้วรู้สึกแก่อยากทำอะไรที่มันเด็กๆอีกซักหน่อยเช่นเล่นดนตรี เที่ยวหยิง แดกเหล้า อ่านนิยาย ฟังเพลง เดินสวน ทำอาหาร ดูพระอาทิตย์ตก แต่อีกด้านหนึ่งมันเริ่มคุ้นกับ lifestyle แบบฟุ้งเฟ้อ เงินเก็บเจ็ดหลักก้อเหอะคงอยู่ได้ไม่เกินปี เส้าชีวิตเปงหนูปั่นจักร จากคุณ : ! o_o ! เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 12:51:12

ความคิดเห็นที่ 11   เรียนรู้ถึง 22 ค้นหาถึง 25 สร้างชีวิตถึง 30 ที่เหลือใช้ชีวิตครับ จากคุณ : atlantis_on เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 16:56:09 A:203.156.140.15 X: TicketID:261218

ความคิดเห็นที่ 12   เรียนจบปริญาตรี ตอนอายุ 21 ปี 4 ปีแรก ตั้งใจทำงานเป็นเซลส์แมนขายอาหารสัตว์กับองค์กรชั้นนำ 2 ปีหลัง ทำงานเป็นผู้บริหารกับบริษัทเล็กที่สุดในวงการเดียวกัน อายุ 27 ปี ลงทุนเปิดบริษัทฯขายพลาสติกอุตสาหกรรม ขายส่งทั่วประเทศ อายุ 32 ปี ลงทุนสร้างโกดังและโรงงานให้ลูกค้าเช่า เต็มพื้นที่ 10 ไร่ อายุ 40 ปี ตั้งใจเปิดกิจการโรงสีข้าว+โรงงานอาหารสัตว์+โรงงานปุ๋ย ขายส่งทั่วประเทศ ต่อจากนี้ไปพออายุ 45 ปี ลงทุนซื้อที่ดินเพื่อการเกษตร 100-200 ไร่ ปลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ ส่งออกต่างประเทศ ใช้ลังพลาสติกของโรงงานตัวเอง บรรจุส่งออก และทำคอนแทกฟาร์มมิ่ง กับเกษตรกรในพื้นที่ และเลี้ยงวัวนมในพื้นที่แปลงไม้ผล อนาคตอายุ 50 ปี ไปเป้นเกษตรกรเต็มตัวแถวๆ อ.ปักธงชัย,อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา และอายุ 60 ปี ยกกิจการทั้งหมดให้ลูกๆดูแลและสืบทอดกิจการต่อไป หลังจากนั้นไปใช้ชีวิตในชนบท แถวๆ อ.ปักธงชัย และอ.วังน้ำเขียว ดูแลฝูงวัวนมสัก 100 แม่ พัฒนาสายพันธุ์ให้เป็นแม่วัวพันธุ์ที่สามารถ ผลิตยารักษาโรค และเป็นนมวัวที่สามารถสร้างภูมิคุ้มกันโรคคนได้ และทำนาสัก 100 ไร่ พอเก็บเกี่ยวเสร็จ ปล่อยฝูงแกะลงในนาข้าว สร้างปุ๋ยอินทรีย์ตามธรรมชาติ ก่อนปักดำในฤดูกาลผลิตต่อไป จนหมดอายุขัยบนผืนนาข้าว แห่งท้องทุ่งที่ราบสูง นครราชสีมา จากคุณ : หัวใจจากท้องทะเล เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 53 21:03:58

ความคิดเห็นที่ 13 35 ละ ก็ทำงานด้านบัญชี มีเงินเก็บประมาณหนึ่ง ความฝัน - เป็นอาจารย์บัญชี ปีนี้สมัครเรียนโท หลังจากปีก่อนสอบไม่ติด - ทำงานซอฟต์แวร์บัญชี อยากมีเป็นของตัวเองสักยี่ห้อ - ซื้อหอพัก,อพาร์ทเม้นท์ เก็บค่าเช่ากินยามแก่ค่ะ จากคุณ : เจ๊วรรณา เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 53 16:28:50

ความคิดเห็นที่ 14 อยู่แบบพอเพียงครับ  สมัยเรียนได้เดือนละ 5-8 พัน ใช้พอ+มีเงินเหลือเก็บ  เมื่อเรียนจบทำงานแล้วได้เดือนละหลายหมื่นก็ยังใช้จ่ายเท่าเดิม  แต่ส่งเงินให้พ่อแม่เดือนละหมื่นเพื่อทดแทนคุณ  ได้ดียังไงก็ต้องกตัญญู+สม่ำเสมอและทำให้ได้อย่างต่อเนื่องครับ  ไม่ใช่ให้บ้างไม่ให้บ้าง   การใช้จ่ายเงินลักษณะอย่างนี้ทำให้เงินเก็บเพิ่มขึ้นค่อนข้างรวดเร็วเมื่อเทียบกับเพื่อนๆด้วยกัน  ถือคติไม่สร้างหนี้  ใช้เท่าที่มีเท่าที่จำเป็น  ส่วนที่เหลือผันเป็นเงินออมให้หมด  ไม่ฟุ่มเฟือยสุรุ่ยสุร่าย   หากต้องมีการลงทุน  จะลงทุนด้วยเงินออมเท่านั้น  ซื้อของก็ซื้อด้วยเงินสดเท่านั้น  ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์  บ้าน  หรือของใช้อื่นๆ  ไม่กู้ยืมอย่างเด็ดขาด (เพราะถ้ายืมต้องเสียดอกเบี้ยเยอะกว่าดอกเบี้ยเงินฝากมาก)  ขอก้าวเดินไปอย่างช้าๆแต่มั่นคงดีกว่าเริ่มเร็วแต่เสี่ยงครับ จากคุณ : LimitBreak เขียนเมื่อ : วันจักรี 53 15:54:25