ความคิดเห็นที่ 1   กระทู้ล่อเป้า ป่าวครับ? ผมไม่คิดแบบที่คุณคิดนะ จากคุณ : Ming เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 01:17:09 A:115.87.67.93 X: TicketID:206487

ความคิดเห็นที่ 2 ปล. คำว่าทุกคนไม่ได้หมายความว่าทุกคนแต่หลายคนหรือคนส่วนมาก แต่อยากพิมพ์ให้มันส์ ปล. โพสใหม่ อีกกระทู้ผิดที่ 555 จากคุณ : tingjor เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 01:21:02

ความคิดเห็นที่ 3 เห็น จขกท มาโพสท์ลักษณะนี้ ผมก็หดหู่อนาคตของประเทศไทยเช่นกันครับ จากคุณ : . (LoVeSaMuRaI) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 01:25:21

ความคิดเห็นที่ 4 ตายไปเอาอะไรไปได้ซักอย่างมั้ย จากคุณ : . (riskx_ray) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 01:39:48

ความคิดเห็นที่ 5   ขออนุญาตไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เจ้าของกระทู้คิด   "2) ถามเรื่องเป้าหมายในการงาน มีแต่พวกอยากเป็นอิสระทางการเงิน เกษียณเร็ว แต่ไม่มีใครให้ความสำคัญกับการเป็นมืออาชีพในสายงานเลย ไม่มีใครอยากเก่ง มีแต่อยากรวย (ทางลัด?)" นี่ไม่เรียกว่า "ความทะเยอทะยานในความสำเร็จ" เหรอคะ? คนเรา ความคิดเห็น และ เป้าหมายชีวิต (ของแต่ละคน) ต่างกัน จขกท. เอาอะไรมาวัด ว่าคนเหล่านี้ ไม่ค่อยมีความทะเยอะทะยาน ไม่เป็นมืออาชีพ และไม่สนใจความสำเร็จในการงาน จากคุณ : พลอย (Noslogan) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 01:42:01

ความคิดเห็นที่ 6 เราคิดว่าหนังสือเล่มนี้จะตอบได้ทุกข้อสังเกตของ จขกท. " แค่เก่ง...ไม่พอ " ทะยานสู่ความสำเร็จสูงสุด ให้ไกลเกินคำว่าเก่ง ของ JOHN C. MAXWELL  ซึ่งแปลโดย คุณ จิรายุทธ ประเจิดหล้า คิดว่าหลายๆๆคนคงเคยอ่าน เราชอบนักเขียนคนนี้มาก เราอ่านหนังสือเล่มนี้เมื่อปีที่แล้ว (อยากแนะนำให้หลายๆๆคนได้อ่านค่ะ) นี่คือบันได 13 ขั้น สู่ความสำเร็จ 1. ความเชื่อมั่นช่วยยกระดับความสามารถของคุณได้ 2. ความหลงใหลคลั่งไคล้ช่วยกระตุ้นความสามารถของคุณได้ 3. การเริ่มต้นลงมือทำช่วยให้ความสามารถของคุณได้ทำงาน 4. การมีเป้าหมายที่ชัดเจนช่วยกำกับทิศทางให้ความสามารถของคุณ 5. การเตรียมตัวช่วยให้ความสามารถมาอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง 6. การฝึกฝนช่วยให้ความสามารถของคุณเฉียบคมยิ่งขึ้น 7. ความไม่ย่อท้อช่วยรักษาความสามารถของคุณให้คงอยู่ต่อไป 8. ความกล้าหาญช่วยให้ความสามาถของคุณได้รับการทดสอบ 9. ความใฝ่รู้ช่วยให้ความสามารถของคุณขยายขอบเขตออกไปมากขึ้น 10. อุปนิสัยที่ดีงามช่วยปกป้องความสามารถของคุณได้ 11. ความสัมพันธ์กับคนอื่นมีอิทธิพลต่อความสามารถของคุณได้ 12. ความรับผิดชอบช่วยให้ความสามารถของคุณแข็งแกร่งขึ้น 13. การทำงานเป็นทีมช่วยเพิ่มความสามารถของคุณขึ้นเป็นทวีคูณ ส่วนคำว่า " ไม่มีใครอยากเก่ง มีแต่อยากรวย(ทางลัด?)" สงสัยคงมีอิทธิพลจากโฟนอินทางไกล (ล้อเล่นนะคะ) จากคุณ : priyakornk1 เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 01:49:39

ความคิดเห็นที่ 7   สติปัญญา นิสัยใจคอ ความพอใจ คนเรามันไม่เหมือนกันน่ะครับ พี่จะให้ทุกคนเป็นอย่างใจพี่คิดมันจะได้ยังไงครับพี่ จุดมุ่งหมายคนเราก็ต่างกัน บางคนเค้าอยากมีอิสระทางการเงินเร็วๆจะได้มีเวลาอยู่กับครอบครัว พ่อแม่ ก็ได้นะพี่ ใจคอพี่จะทำงานหามรุ่งหามค่ำไปจนตายเลยเหรอครับพี่ บางคนพัฒนาฝีมือไปจนกระอักเลือดมันก็อาจจะไม่สามารถเท่ากับอีกคนก็ได้ คนเรามันมีขีดจำกัดของตัวเราเอง ผมก็อยากเก่ง อยากรวย อยากมีสติปัญญาเหมือน Bill Gate เล่นกอล์ฟเก่งเท่ากับ Tiger Woods อยากตีเทนนิสเก่งเท่า Roger Federer อยากเก่งหุ้นเหมือน Waffet แต่มันทำไม่ได้อะพี่ พี่จะให้ผมทะเยอทะยานไปไหน ผมก็ทำเท่าที่ผมทำได้น่ะพี่ ในเมื่อผมพยายามทำมันสุดขีดแล้วแต่ผมทำไม่ได้ ผมก็ต้องใช้ธรรมะเข้าช่วยให้ใจสงบ พอแล้ว...เราทำได้เท่านี้ ก็เท่านี้ พี่จะให้ผมทะเยอทะยานจนเป็นบ้าไปเลยเหรอพี่ ไม่มีใครอยากโง่ อยากจนหรอกพี่ ใครๆก็อยากรวย อยากฉลาด ถ้าขีดความสามารถคนเราเท่ากันหมด ใครจะสร้างถนน ปลูกข้าว จับปลา ทำงานหนักๆ เสี่ยงๆล่ะพี่ ทุกคนก็อยากอยู่ห้องแอร์ สบายๆ พูดอะง่ายพี่ ทำอะมันยาก จากคุณ : ผมก็อยากเก่ง...แต่ได้เท่านี้ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 01:53:21 A:124.120.132.36 X: TicketID:101679

ความคิดเห็นที่ 8 คห 4 เป็นประเภทของ คห ที่ผมว่าตลกครับ ตายไปเอาอะไรไปไม่ได้ แต่ก่อนตายคุณไม่อยากทำให้ชีวิตของคุณประสบความสำเร็จ หรือให้รู้ว่าคุณได้ทำสุดความสามารถแล้วเหรอครับ? คห 5 ไม่ใช่ประสบความสำเร็จเลยครับ ความรวยคือผลครับ มันคือผลของการที่เราอยู่ในระบอบทุนนิยมที่ตอบแทนความสามารถของคนโดยเงิน แต่สิ่งที่สำคัญกว่ามาก ที่หลายคนมากๆไม่เข้าใจ (รวมถึงคุณด้วย) คือการเป็น"พนักงานบริษัท"ถ้าคุณมองให้มันเป็นแค่นั้น มันก็เป็นแค่นั้น คือคนคนหนึ่งซึ่งได้เงินเดือน แต่ความเป็นมืออาชีพมันลึกซึ้งกว่านั้นมาก มันคือการที่คุณมีความรู้ในสายงานที่คุณทำมากกว่าคนอื่น คุณมีความรับผิดชอบในผลลัพธ์ของการทำงานของคุณ ฯลฯ ซึ่งดูจากในกระทู้นี้ และดูจากความเห็นส่วนใหญ่ในห้องสีลม ไม่มีคนให้คุณค่าเลย (และไม่เข้าใจซะด้วยซ้ำ) คห 6 อันนั้นมันเป็นการอธิบาย"เหตุ"ในการอยากทำงานครับ ซึ่งในกระทู้นี้ ผมกำลังพูดถึง"เหตุ"อย่างหนึ่ง ที่ 13 ข้อของคุณไม่ได้รวมไว้ ซึ่งก็คือความทะเยอทะยานที่จะกลายเป็นมืออาชีพอย่างแท้จริง คห 7 จริงครับ เห็นด้วยหมดเลย แต่แค่มันดูเยอะไง ถ้าครึ่งครึ่งคงไม่ออกมาพูดหรอก และอีกอย่างหนึ่ง คือไอ้พวกที่ผมกำลังท้วงติงเนี่ย จะเป็นพวกมือไม่พายเอาเท้าราน้ำด้วย เพราะจะเป็นพวกที่ออกมาต่อว่าคนที่ได้เงินเดือนเยอะว่าขี้อวด เป็นพวกที่บอกว่าคนที่ทำงานหนักคือคนโง่ (โดยที่ไม่รู้ว่า work smart กับ work hard น่ะ มันไม่ได้ mutually exclusive) เป็นพวกที่ออกมาบอกว่าได้เงินเท่าไหร่ไม่สำคัญ เงินเก็บสำคัญกว่า ฯลฯ หรืออย่าง คห 3 ที่เหมือนจะฉลาด แต่เห่าไรออกมาก็ไม่รู้ จากคุณ : ! o_o ! เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 02:14:44

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาอ่าน ขี้เกียจออกความคิดเห็น จากคุณ : Christian Chang เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 02:20:53

ความคิดเห็นที่ 10   คห.8 ส่วนตัวผมว่าใจจริงบางคนเค้าก็อยากได้อยากมีน่ะ ที่เค้าทำแบบนั้นบางคนก็แค่อิจฉา บางคนก็แค่ให้กำลังใจตัวเอง ให้กำลังใจคนอื่น บางคนไม่ใช่เค้าไม่ทะเยอทะยานหรอกครับ เค้าทำแล้วแต่ไม่ได้เท่าบางคนต่างหาก ก็เลยต้องใช้ธรรมะข่ม ผมถึงบอกว่าไม่มีใครอยากโง่ อยากจนหรอกพี่ ใครๆก็อยากรวย อยากฉลาด แต่ในเมื่อทำไม่ได้จะให้ทำยังไง บางคนไม่อยากทะเยอทะยานก็มี ค้นพบสัจจธรรมของชีวิต ผมถึงบอกว่ามันขึ้นอยู่กับนิสัยใจคอ ความพอใจ วัฒนธรรม การปลูกฝัง คนเรามันไม่เหมือนกันน่ะครับ คนเรานะพี่มันต้องใจกว้าง โลกเรามันมีอะไรที่นึกไม่ถึงอีกเยอะ เราอย่าเอาตัวเราเป็นที่ตั้ง เพราะคนเราแต่ละคนมีประสบการณ์ชีวิตไม่เหมือนกัน บางคนพ่อแม่ปลูกฝังมาแบบนั้น สอนมาแบบนั้นหรืออยู่ในสังคมที่ชิงดีชิงเด่นก็จะคิดอีกแบบ ส่วนบางคนอยู่สบายๆ พ่อแม่ปลูกฝังให้เป็นคนพอใจในสิ่งที่ตนมี มันก็อีกแบบ เอาเป็นว่าถ้าพี่ไม่สามารถเปลี่ยนโลกให้เป็นอย่างใจพี่ได้ พี่ต้องปล่อยวางบางเรื่องบ้างนะพี่ บางปัญหามันก็หาคำตอบไม่ได้หรอกครับพี่ครับ จากคุณ : ผมก็อยากเก่ง...แต่ได้เท่านี้ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 02:46:05 A:124.120.132.36 X: TicketID:101679

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นไรมากปะเนี่ย -_-'  กินยาตามที่หมอสั่งครบรึเปล่าคะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 02:47:21

ความคิดเห็นที่ 12 คุณ กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย   สวัสดีครับ ไม่เห็นตอบกระทู้ตั้งนาน ^o^ จากคุณ : Christian Chang เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 02:55:37

ความคิดเห็นที่ 13 ความเป็นมืออาชีพดูจะหาได้ยากในสังคมไทยนะครับ ด้วยระบบการเรียน ระบบสังคม ที่ไม่เอื้อให้คนส่วนใหญ่มีความทะเยอทะยานในความสำเร็จที่สร้างขึ้นด้วยตัวเอง บางคนตั้งเป้าหมายไว้สูงเกินไป ไม่สอดคล้องกับความสามารถ พอไม่สามารถไปถึงได้ก็ปลงโดยใช้หลักศาสนาและค่านิยมไทยๆ หรือบางครั้ง บางคนก็แพ้มามากเกินไป แพ้จนชิน และก็ปลงในที่สุด เร็วๆ นี้มีผู้บริหารท่านหนึ่งมาพูดให้ฟังเรื่อง ชัยชนะเล็กๆ ซึ่งถ้าทำได้บ่อยๆ บุคคลนั้นก็จะมีความมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ และพร้อมสำหรับชัยชนะที่ยิ่งใหญ่กว่า ยอมรับว่ากลุ่มคนที่มาเล่นบอร์ดสีลม ณ วันนี้ กับตอนที่เปิดห้องใหม่ๆ ต่างกันมากพอสมควรครับ จากเดิมที่เป็นกลุ่ม กูรู ผู้เชี่ยวชาญ ผู้บริหารระดับสูง เดี๋ยวนี้มีความรู้สึกว่าหลายๆ ท่านเป็นเพื่อน เป็นพี่น้องที่อยู่รอบตัว เป็นปุถุชนคนธรรมดา ก็ไม่รู้แน่ชัดว่าท่านเหล่านั้นหายไปไหนเพราะอะไรถึงจากห้องสีลมไป อาจจะไม่ตรงประเด็นเท่าไหร่นะครับ แต่คิดว่าปัจจุบันเป็นของวัตถุนิยม การเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว ทุกสิ่งได้มาง่ายๆ คนจึงมองความสำเร็จแบบฉาบฉวย ความรวยคือคำตอบ แต่ระหว่างทางไม่ได้คิดถึงนะครับ ผมว่าโดยพื้นฐานความคิดแล้ว หลายคนยังหวังความสำเร็จแบบฟลุ๊คๆ เหมือนซื้อลอตเตอรี่ ในขณะที่คนทำงานหนักหลายคนก็ทำงานแบบไม่ตั้งเป้าหมาย ไม่วางกลยุทธ์ ก็ทำให้ไปไม่ถึงจุดหมาย สิ่งที่น่าทำคือแนะนำให้เพื่อนๆ สีลม ตระหนักถึง passion และกล้ายอมรับสิ่งที่อยากเป็น สิ่งที่อยากทำจริงๆ อย่าทิ้งความฝัน อย่ากลัวความพ่ายแพ้ จากคุณ : nungning เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 03:08:31

ความคิดเห็นที่ 14 คห 10 ใช่ครับ อยากให้ทุกคนคิดแบบนี้ได้ แต่แนวที่ออกมามันไม่ใช่น่ะสิครับ ผมรู้สึกว่าตอนนี้ ใครได้เงินเดือนเยอะแล้วยังเด็กคือ ไม่โกหก ก็ขี้อวด เทพ โดยที่ไม่ยอมดูความสามารถประกอบ เพราะจริงๆแล้วผมไม่ได้พูดเรื่องเงิน แต่มันคือเป้าหมายในการทำงาน ที่ไม่ใช่เช้าชามเย็นชาม ผมว่าส่วนหนึ่งคือความสามารถโดยกำเนิดที่แตกต่างกันของแต่ละคนนะ แต่อีกส่วนหนึ่งคือความพยายาม อยู่ admin ก็สามารถที่จะเก่งขึ้นได้ ขวนขวายได้ และผมว่าผมก็ไม่ได้ใจแคบนะ แต่ผมอยากให้คนไทยเปลี่ยนมุมมองในการทำงานหน่อย พวกเจ้าของกิจการก็ด้วย ที่ชอบดูถูกพนักงานกินเงินเดือน และในเวลาเดียวกันพวกพนักงานกินเงินเดือนที่ดูถูกตัวเอง จากคุณ : ! o_o ! เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 03:14:02

ความคิดเห็นที่ 15 ผมไม่เห็นด้วยของการโทษวัตถุนิยม (materialism) / ทุนนิยม (capitalism) ครับ ทุนนิยมเป็นเพียงแค่กลไกจัดสรรทรัพยากร(ในอุดมคติอ่ะนะ)และผู้ที่เก่งจริงก็จะสามารถที่จะได้รางวัล(ถ้าได้มาโดยชอบ)เพื่อตอบแทนแก่ความเก่งนั้น และก้อสามารถจะใช้เงินนั้นซื้อในวัตถุได้ ผมว่าที่คุณหมายถึงน่าจะเป็นบริโภคนิยม (consumerism) มากกว่าคือหลงไหลในการบริโภคแบบฉาบฉวยโดยไร้แก่นสารนะครับ และอีกอย่างหนึ่งที่ผมไม่เชื่อ คือผมเกลียดคำว่า กูรู มากเลย ผมไม่เชื่อว่ามีใครเป็นกูรูอ่ะครับ มีแค่มืออาชีพ ซึ่งถ้าถึงระดับหนึ่งแล้ว ต้องเข้าใจในพื้นฐาน (fundamental) ของศาสตร์นั้นๆ มันไม่มี "สูตร" หรอก คนไทยจะชอบมากเลย คำว่าสูตรเนี่ย สูตรรวยทางลัด ฯลฯ ซึ่งมันไม่มีหรอก 1 + 1 ยังไงก็เท่ากับ 2 เสมอไป คนเก่ง เขาก็แค่เรียนรู้พื้นฐานจนถึงแก่น โดยไม่เพ้อไปกับสูตรเพ้อเจ้อที่คนที่มองกูรูจะคิดว่า กูรูต้องมีสูตรแน่เลยถึงเก่ง แต่ผมก็ดีใจนะทีตั้งกระทู้นี้ เพราะก็มีคห ที่เห็นด้วยในแนวทางเยอะกว่าที่คิดมากเลย จากคุณ : ! o_o ! เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 03:43:04

ความคิดเห็นที่ 16 I agree with comment No.10. จากคุณ : blue hawaii_paradise เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 06:02:27

ความคิดเห็นที่ 17 ดีครับ มีคนเขียนอย่างนี้ บ้างก้อดี เพราะเกือบหนึ่งในสามของกระทู้จะเป็น กระทู้พวก ตกงาน เบื่องาน จะลาออก เบื่อเพื่อนร่วมงาน งานอะไรเงินเดือนเยอะๆ ส่วนกระทู้ที่เป็นปัญหา ทางธุรกิจจริงๆ มีไม่มาก เห็นต่างได้ แต่อย่าแตกแยกครับ จากคุณ : คนไม่ดูถูกใคร (Dr. Will) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 06:42:02

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับ จขกท.นะ เห็นได้ชัดว่า ในตอนนี้ "โดยส่วนมาก" ไม่มีความทะเยอทะยานในการ "พัฒนาตัวเอง" กันเลยครับ เอะอะก็เบื่อหัวหน้า เบื่อเพื่อนร่วมงาน เบื่อตัวงาน อยากมีอิสระทางการเงิน บลาๆๆ นับกระทู้ได้เลยครับ ที่ถามถึงการพัฒนาการทำงาน เมื่อคุณเป็นบุคคลที่มีความสามารถ เงินมันก็ตามมาเองแหละครับ พูดถึงคำว่า "อิสรภาพทางการเงิน" ผมไม่ชอบคำนี้เลยครับ ผมอยู่ในแวดวงธุรกิจ เจ้าของธุรกิจทุกคนไม่มีใครพูดคำนี้ครับ มีแต่คนพูดว่า ทำอย่างไรถึงจะพัฒนากิจการของตนเองให้เติบโต ยั่งยืน "อิสรภาพทางการเงิน" เป็นเพียงวลีขายฝันที่ไว้ชวนคนทำขายตรง ซึ่งกลายมาเป็นเป้าหมายของคนจำนวนมาก ซึ่งมันจะทำให้ประเทศหยุดพัฒนาครับ ลองคิดดู ถึงช่วงเวลาที่เราผ่านการทำงานจนมีประสบการณ์สูง พอจะพัฒนาอะไรๆให้สูงขึ้น หรือแนะนำประสบการณ์ให้รุ่นต่อๆไป แต่เรากลับหยุด ? ถ้าทุกคนคิดแบบนี้ อะไรจะเกิดขึ้นครับ จากคุณ : Jiang wei เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 07:51:25

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าผมเป็นคนทะเยอะทะยาน เป็นคนมุ่งมั่นใฝ่หาความสำเร็จ ผมต้องทุรนทุราย จะเป็นจะตายใช่ไหม ที่มีคนดีกว่า เด่นกว่า และตัวเองด้อยกว่า ผมต้องทุรนทุราย ทรมานทนทุกข์ จนกว่าตัวเองจะกระโดดข้ามสิ่งที่เป็นอยู่ ไปเป็นสิ่งที่เหนือกว่าเหรอครับ ผมทะเยอทะยานแบบเงียบ ๆ เป็นระบบระเบียบไม่ได้ใช่ไหมครับ ทะเยอทะยานแบบพอเพียง ทำเท่าที่ทำได้ แบบไฝ่หาโอกาสเสมอไม่ได้เหรอครับ ถ้าผมทะเยอทะยาน ผมต้องจริงจัง มุ่งมั่น หิวกระหายเหรอครับ จากคุณ : jaminonez เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 08:04:17

ความคิดเห็นที่ 20   ผมก็อ่านห้องนี้มานาน เห็นสไตล์การตอบของ จขกท มาก็หลายครั้งก็ดีน่ะตรงใจดีแถมบางทีก็แทงใจดำพวกโลกแคบจังๆ และก็คิดว่า จขกท ก็เป็นคนเก่งคนหนึ่ง ก็เข้าใจที่ต้องการสื่อน่ะแต่คนเรามันก็มีความต้องการต่างกันไป จากคุณ : Che_Eng เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 08:10:18

ความคิดเห็นที่ 21 อืม...ก็ว่ากันไป ปูเสื่อรอ จากคุณ : navinto เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 08:14:03

ความคิดเห็นที่ 22 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 08:39:02

ความคิดเห็นที่ 23   ผมเข้ามาดูสิ่งตลกแปลกใหม่ในชีวิตครับ ผมเชื่อว่า บางสิ่งที่ผ่านมาทางแป้นพิมพ์ ไม่ใช่ทุกสิ่งที่ผ่านมาจากหัวใจ !! จากคุณ : พระรามล่องหน เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 08:43:46

ความคิดเห็นที่ 24   1.ผมไม่ชอบหนังสือ พ่อรวยสอนลูกจน มันเป็นแค่ทฤษฎีซึ่งไม่ถูกทั้งหมด 2.ผมเข้าใจเจตนาของ จขกท. นะครับ คุณต้องการกระตุ้นให้คนมีความ พยายาม ขยัน เพื่อชีวิตที่ดีกว่า ผมเห็นด้วยในเรื่องนี้นะครับ ผมเจอคนส่วน ใหญ่ ส่วนมากเลยครับ ชอบบ่นน้อยใจในโชคชะตา โทษบุญ โทษดวง โทษวาสนา เทพ ฟ้าดิน อะไรๆก็ไม่รวย แต่ไม่ลุกขึ้นมาทำอะไร ไม่พัฒนา ตนเอง พอมีเด็กที่ขยันกว่าเด็กกว่ามาเป็นหัวหน้าก็รับไม่ได้ ทำใจไม่ได้ ผมว่า ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจครับ ไม่เกี่ยวกับโชคชะตา ถ้าอยากรวยก็พยายาม และพยายามครับ มันจะรวยจนได้แหละ 3.ผมอยากให้ จขกท. เปิดใจกว้างสักนิดครับ อย่าว่าคนอื่นเลยนะครับ เพราะคนเราความคิดไม่เหมือนกันครับ จากคุณ : HouseHunter เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 08:51:34

ความคิดเห็นที่ 25 ปกติผมมักจะมองโลกต่างจากจขกท.โดยสิ้นเชิง ในกระทู้นี้ ผมเห็นจริงกับข้อมูลที่จขกท.วิเคราะห์ครับ ตอบละ ผมไม่ค่อยเห็นใครพูดว่าทำงานเพื่อความเป็นมืออาชีพในงานที่ตัวเองรักสักเท่าไร ส่วนใหญ่จะพูดถึงการทำงานเพื่อเงิน ซึ่งตรงนี้จะแตกต่างจากหลายๆประเทศ ที่เน้นความเป็นผู้เชี่ยวชาญในสายงาน อาทิเช่น นักสัตววิทยาสาขาปลาหมึกสายพันธุ์หมึกกระดอง (เคยดูในสารคดี จำชื่อตำแหน่งที่เพราะๆไม่ได้) ข้อดีคือทำให้ความสามารถในการแข่งขันของประเทศสูงขึ้นเมื่อทำงานเป็นทีม สรุปว่าเป็นที่ทัศนคติในการทำงานที่ถูกปลูกฝังมา ทั้งส่วนตัวและภาพรวมครับ จากคุณ : numnumnum1 เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 08:53:08

ความคิดเห็นที่ 26 ทำงานเสียภาษีให้รัฐไปพัฒนาประเทศแล้วมีความสุข ... ปล. ยื่น ภงด. แล้วได้ภาษีคืนก็มีความสุขเช่นกัน  ^_^ ทำอะไรแล้วมีความสุข ไม่ทำความเดือดร้อนให้ใครก็ทำกันไปเถอะครับ สุขใครสุขมัน หน่ะนะ  ... แต่ อย่าลืมนะครับ ถ้าเราทำงาน ไม่เป็นมืออาชีพ และไม่สนใจความสำเร็จในการงาน ... เรากำลังจะสร้างความเดือดร้อน ให้กับตนเอง (หรือเปล่า?) แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 53 09:26:03 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 08:57:37

ความคิดเห็นที่ 27 เข้ามาเก็บความคิดเห็น : ) ชอบคนทะเยอทะยานเหมือนกัน แต่ขอแบบพอดีๆ จากคุณ : Judy & Mary เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 09:00:47

ความคิดเห็นที่ 28 เห็นด้วยกับ จขกท ครับ รำคาญธรรมะกับพอเพียง เห็นแล้วรำคาญมาก เหมือนพิมพ์เขียนเรียงความเอากิฟอะ แล้วนี่ห้องสีลมด้วย จากคุณ : ศุกร์เล็งลัคนา เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 09:19:30

ความคิดเห็นที่ 29 ชีวิตของคนเราจริงๆ ต้องการอะไรบ้าง จขกท คิดให้ดีๆ นะคะ อีกอย่างคือ การที่คุณมาโพสต์กระทู้แบบนี้ เรามองว่าคุณกำลังดูถูกความคิดคนอื่นอยู่นะ ยุ่งกับชีวิตของตัวเองก็พอค่ะ คุณอยากทะเยอทะยานก็ทำไป ไม่มีใครว่า แต่อย่ามาตัิดสินชีวิตคนอื่นด้วยความคิดของตัวคุณเอง มันไม่ได้ทำให้คุณดูฉลาดขึ้นเลย จากคุณ : WorMHoliC (WorMHoliC) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 09:49:39

ความคิดเห็นที่ 30 เจ้าของกระทู้เขาเก่งนะครับ เคยเป็น MT อยุ่แบงค์ต่างชาตินี่นา อายุยังไม่เยอะ ตอนนี้เป็น MGR แล้วมั้ง จากคุณ : mm_takky เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 09:58:32

ความคิดเห็นที่ 31   ฮ่าๆๆๆๆๆ เราจะถือว่า นี่เป็นกระทู้ล่อเป้า ที่ตั้งมาขำๆ ละกันนะคะ กระทู้ถามเงินเดือน คนสีลมเค้าก็อาจจะมองกันว่า มันตั้งมาเพื่อ "สนองนี๊ด"บางอย่าง (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) ซึ่งมีคนตั้งขึ้นมาบ่อยมากๆ แล้วคนมาตอบก็จะเป็นหน้าเดิมๆ เนื้อหากระทู้ มักจะมีลักษณะการเล่าเรื่องแค่ว่า.... - มีเงินเดือนเท่าไร - เงินเก็บ ทรัพย์สมบัติ ฯลฯ ซึ่งส่วนมากก็เป็นอาชีพเฉพาะทาง เช่น สายแพทย์ แอร์โฮสเตส งานวิเคราะห์ด้านเศรษฐศาสตร์ ฯลฯ ซึ่งมันก็เป็นอาชีพเฉพาะกลุ่ม คนอ่านตามแล้วก็ไม่ใช่ว่า จะทำได้อย่างเขา ถ้าเป็นกระทู้ ที่ตั้งมาเพื่อการเรียนรู้ บอกเล่าประสบการณ์ แนะนำจริงๆอ่ะ มันก็จะเป็นอีกลักษณะหนึ่ง ( ซึ่งก็จะมีคนชื่นชม ได้เป็นกระทู้แนะนำ สำหรับคนสวนลุม อยู่แล้ว ) แล้วที่ จขกท. ว่ามา อย่างข้อ 1) หรือ ข้อ 3) คนโพสต์เค้าก็อาจจะแค่ ปรารถนาดี ต่อคนที่ทะเยอทะยานเสียจนชีวิตไม่มีความสุข .....และในความเป็นจริง มันก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถกลายเป็นผู้แกร่งกล้ากันได้หมด แต่การที่ไม่ได้เป็นผู้แกร่งกล้า เราก็ไม่ใช่ว่าจะต้องมาน้อยใจในโชคชะตา เพราะการที่ไม่ได้มีเงินทองมากมาย แต่มีชีวิตอย่างพอเพียง ก็สามารถมีความสุขได้ เช่นเดียวกับคนที่มีเงินเดือนเยอะๆ ซึ่งมันก็เป็นสัจธรรมของโลก !!! ปล. ไม่เห็นมีกระทู้ไหน ที่คนโพสต์ว่า "เรามาเกียจคร้านกันเถอะ ไม่ต้องพยายามอะไร " ฯลฯ อย่างที่ จขกท. ตีความ เลยนะคะ จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 09:59:24 A:192.168.2.28 X:115.31.138.44 TicketID:036500

ความคิดเห็นที่ 32 สรุปว่า แต่ละคนก็แต่ละความคิดคะ ความทะเยอทะยานเป็นสิ่งที่ดี เราก็มี แต่พอเจอกับตัวเองก็รู้ว่า บางทีนอกจากความทะเยอทะยาน มันยังต้องมีสิ่งอื่นประกอบด้วย เช่น เจอเจ้านายดี เพื่อนร่วมงานดี มีโชค เจอองค์กรดี มีเส้น คือเก่งบางทีก็ต้องบวกเฮงด้วย เราเข้าใจนะคะ บางคนเก่ง ขยัน ฉลาด ชีวิตพยายามสุดๆ ทุกอย่างแล้ว แต่โชคไม่เข้าข้าง หรือมีวิกฤตชีวิต บางทีมันก็เติบโตไม่ได้ ชื่นชมคนที่ทะเยอทะยานแล้วประสบความสำเร็จนะคะ ดีใจด้วย แต่อีกหลายๆ คนก็ต้องการคำปรึกษา อยากมีสักที่หนึ่งให้ระบาย ซึ่งถ้าคนที่คิดว่าเข้าไปอ่านแล้วคัน เห็นหัวข้อกระทู้ก็ไม่ต้องไปอ่านคะ ปล่อยๆ มันไปบ้างเหอะนะ จากคุณ : wasabi girl เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 10:01:03

ความคิดเห็นที่ 33   ไม่ทราบว่าบางคนจะโชว์พาวน์ทำไมค่ะ ไม่ต้องลงรูปโชว์ก็ได้เห็นหลายครั้งแล้วไม่ได้สาระไรขึ้นมาเลย จขกท เขาก็เก่งอายุก็น้อยยังไม่เห็นเขาโพสต์โชว์รูปอะไรเลย จากคุณ : งงงง เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 10:31:46 A:61.91.224.205 X: TicketID:167342

ความคิดเห็นที่ 34 เลือกสืบสื่อ คำตอบสุดท้ายค่ะ จากคุณ : PoUpeE เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 10:33:45

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณมากครับทุกท่านที่เข้ามาตอบ พูดตรงๆว่าค่อนข้างแปลกใจมากเลย นึกว่าจะโดนด่าเละ แต่ขนาดบางคนที่ผมไม่เห็นด้วยเสมอๆในบางทียังให้คำตอบที่เข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการจะสื่อ และแสดงว่าผมคิดผิดไปที่เหมารวมขนาดนี้ แต่ขอนิดนึง ผมว่าทะเยอทะยานคือเรื่องหนึ่ง อันนี้เห็นด้วย แต่อีกอันนึงที่อยากฝากคือเรื่องความเป็นมืออาชีพ ผมเห็นบางคห บอกว่าไม่ใช่ค่านิยมของคนไทยที่จะมีความอยากเป็นมืออาชีพ - - ' ผมว่าอันนี้มันก็ดูถูกคนไทยเกินไปหน่อยมั้ง แต่ก็เห็นด้วยนะ แต่อ่านแบบนี้แล้วมันยิ่งต้องแก้ ขอบคุณมากครับทุกคน จากคุณ : ! o_o ! เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 10:40:54

ความคิดเห็นที่ 36   ปล. 2 เออ...ลองไปอ่านกระทู้ อื่นๆมา ^_^ อยากรู้อยากเห็นเรื่องของ จขกท. เพราะมี ค.ห. บนๆ บอกว่า " เป็นคนเก่ง " ก็ว่าแล้วเชียว....บางครั้ง คนเก่ง ก็ไม่เข้าใจโลก คนเก่ง จะไม่เข้าใจคนโง่ ไม่เข้าใจคนยากจน ไม่เข้าใจคนที่มีมาตรฐานชีวิตต่ำกว่าตัวเอง แล้วก็จะคิดว่า.... "ตัวผม ยังพัฒนาตนเองได้เลย แต่ที่คนอื่นๆทำไม่ได้ แปลว่า มันไม่พยายามเพียงพอ" ต้นทุนชีวิตของคนเรา มันไม่เท่ากันนะคะ ^__^ จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 10:46:48 A:192.168.2.28 X:115.31.138.44 TicketID:036500

ความคิดเห็นที่ 37 คติที่ว่าหาได้เท่าไรไม่เท่าเก็บได้เท่าไรอะไรนั่น ผมว่ามันต้ิองหาได้เยอะสิถึงจะดีเสมอ หาได้มากกว่าก็มีโอกาส ใช้ เสพ เก็บมากกว่าน่ะ จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 10:50:56

ความคิดเห็นที่ 38 เรื่องแบบนี้ อยู่ที่ทัศนคติ และการปลูกฝัง บางคนก็ทำงานไปวัน ๆ รอเงินเดือนออก บางคนก็ทำเต็มที่ พยายามทำให้ดีขึ้น ชื่อว่าคน มันก็มีอยู่ทุกประเภทแหละครับ ถ้าเหมือนกันหมด คงควานหาคนที่เป็นหัวหน้ายากหน่อย กรรมเป็นผลของการกระทำครับ ใครทำดี ตั้งใจทุ่มเทให้งานแบบถูกทาง ก็เจริญก้าวหน้า ใครเป็นไม้ตายซาก ก็อยู่ไปวัน ๆ บางคนเชลียร์จนก้าวหน้า แต่มันก็มีขีดจำกัดของมัน ไม่ก้าวไปกว่านั้น ต้องเหนื่อยยากในการรักษาสิ่งนั้น รอวันเสื่อม จากคุณ : Lazy Genius เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 11:02:30

ความคิดเห็นที่ 39 ผมเห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ เกี่ยวกับคนเราควรเป็นมืออาชีพในสายงาน ที่ทำ ไม่ว่าจะธุรกิจส่วนตัวหรือมนุษย์เงินเดือน ผมเบื่อพวกเช้าชามเย็นชาม เห็นแล้วอยากเข้าไปจัดระเบียบ ครับ ผมมีเป้าหมายในการทำงาน ไม่รู้คนอื่นคิดอย่างไร จริงๆปีนี้ทำงาน มา 2 ปี เป้าหมายคือ Senior แต่ไม่ได้ ไม่เป็นไร มองดูคู่แข่งคนอื่น ย้อนมองตัวเรา ทำไมไม่ได้บกพร่องตรงไหน และปรับปรุงตัว ถ้าปีหน้าได้ Senior ตั้งเป้า ไม่เกิน 4 ปี ขอเป็น Department Mgr. ถ้าได้ตามเป้า ฐานะก็จะมั่นคงขึ้น และการเป็นนายของตัวเอง(ธุรกิจ)ก็จะตามมา ผมมีพ่อแม่ต้องเลี้ยงครับ ก็ เลยไม่สามารถที่จะกระเสือกกระสน ดิ้นรนทำธุรกิจตั้งแต่ยังไม่มีต้นทุนอะไรครับ ไม่อยากเสี่ยงตั้งตัวแล้วล้มต้องกลับไปขอตังค์พ่อแม่กินอีก   พนง. กินเงินเดือนประเทศเราส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีความอดทน มักจะเปลี่ยน งานบ่อยครับเพื่อเงิน หรือเพื่อให้หลุดพ้นสภาพแวดล้อมปัจจุบัน แต่ลืมนึก ไปว่า ที่ไหนๆ ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกจ้างเค้าก็ต้องโดนเหมือนเดิมแหละ   ต่างกับคนญี่ปุ่นมากมายครับ จากคุณ : laststation_manoi เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 12:37:14

ความคิดเห็นที่ 40 มันก็จริงอยู่ส่วนนึงนะ แต่ก็อย่างว่าล่ะ คือห้องสีลมของเรานี้มันไม่แรงไง ไม่ค่อยมีการออกความเห็นแบบชวนหาเรื่อง หรือเถียงหนักๆกันมากนัก (คนทำงานระดับสูง จะมานั่งพิมพ์เถียงกันในเวปมันก็ดูแปลกๆนะ ทำงานเครียดๆเอาเวลาไปพักหรือทำงานต่อดีกว่ามั๊ง) ก็เห็นส่วนมากก็จะมาแนวให้กำลังใจกันมากกว่าครับ บางทีก็เลยอาจจะเจอคำบางคำที่มันข้างๆคูๆไปบ้าง อย่าง พอเพียง (ใช้ผิดสถานการณ์) ลองมีคนไฟแรง เก่งๆแรงๆมาตอบหรือตั้งกระทู้ดูสิ รับรองโดนคนเกลียดเยอะแน่นอนครับ ของอย่างนี้บางทีมันก็ใช่เรื่องที่จะตอบกระทู้จนเครียดโดยใช่เหตุ แต่ที่แน่ๆ ความคิดของสังคมห้องสีลม ผมว่ามันสะท้อนความคิดของคนเราในชีวิตจริงนะ เพราะเท่าที่เห็นจากที่ทำงาน เพื่อนๆ ผู้ใหญ่หลายๆคนก็คิดประมาณนี้ บางอย่างผมก็รู้สึกว่ามันไม่ถูกไม่ควร คิดได้ยังไง ความคิดแคบไม่มีประสบการณ์แต่ดันมาตอบ แต่ก็ถือว่าเป็นกรณีศึกษา เป็นตัวอย่างที่ดี เพราะต่อไปในชีวิตจริง เราก็ต้องเจอคนที่มีความคิดแบบนี้เหมือนกัน แล้วตอนนั้นเราจะทำยังไงก็คิดเผื่อไว้ก่อนครับ แต่ไม่ค่อยเข้าใจข้อ 2 สรุปคือจะหมายความว่า อยากรวย ทำธุรกิจส่วนตัว ใช่รึปล่าวครับ? อันนี้ผมไม่รู้นะ มันอยู่ที่ความคิดใครความคิดมัน จะว่าถูกผิดก็ลำบาก เป็นมืออาชีพแต่เป็นลูกจ้าง แล้วเมื่อไหร่จะรวย?... เจอคำถามนี้ไป ผมก็ไม่เอาเหมือนกัน เพราะความคิดของผม ณ ตอนนี้ เป็นลูกจ้างเค้าจนเบื่อเหมือนกัน จริงๆเรามีศักยภาพที่จะทำรายได้ให้ตัวเองมากกว่าที่เป็นอยู่ แล้วทำไมเราต้องไปเป็นลูกน้องคนอื่นอีกล่ะ? เรื่องมืออาชีพเนี่ย ผมว่าผมก็ค่อยๆเข้าใกล้คำว่ามืออาชีพไปเรื่อยๆอยู่แล้วล่ะครับ นี่คือความคิดของผมนะ เวลาเปลี่ยน ความคิดก็เปลี่ยนตาม ขึ้นอยู่กับอายุและสถานการณ์น่ะครับ แต่พวกความคิดที่ จขกท ว่ามาเนี่ย ผมก็เคยคิดและออกจะมองในแง่โลกซักหน่อยคือ พวกความคิดแบบง่ายๆสบายๆไม่กระตู้นไม่ทะเยอทะยานทั้งหลาย เอาไว้พูดให้คนอื่นหยุดกระหายความสำเร็จ แล้วตัวเองจะได้หมดคู่แข่งแซงหน้าไปซักวัน... คิดว่าจริงมั๊ย? จากคุณ : CoollyCat เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 12:46:15

ความคิดเห็นที่ 41   ข้อ 1 กับ 3 ผมเห็นด้วยครับ แต่ ข้อ2 มันมีอะไรไม่ดี   อยากรวยทางลัด  แล้วจะให้ไปหา รวยทางอ้อมหรืองัยครับ  เวลาทำงานมีกันแค่คนละสามสิบปี  อยากมี อิสระทางการเงิน ก็แล้วแต่จะเรียก ก็ไม่ต้องทำงานแล้วได้ค่าเช่า (ตัวอย่าง) มากินไปเรื่อยๆ ม้นไม่ดีตรงไหน  แล้วก็ไม่ใช่ว่า มีค่าเช่าแล้วจะไม่ทำงาน แค่ไม่ต้องทำงานก็ไม่ตาย แต่ถ้าทำงานยิ่งก็มีเก็บ  แล้วไม่ดีตรงไหนครับ? จากคุณ : sz_proxy เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 12:52:55

ความคิดเห็นที่ 42   ข้อ สองเพิ่มเติม การเป็นมืออาชีพเนี่ย  สมมุติว่าปัจจุบัน ผมเป็นพนักงานกวาดถนน  การเป็นมืออาชีพคือไรครับ  กวาดให้ได้ สี่เท่าของคนอื่น  กวาดมันสิบแปด ชั่วโมง งี้เหรอครับ คิดว่าทำแบบนี้แล้ว อีกคนนึงใช้วิธี เลียเจ้านายหาเด็กมาฝากเจ้านาย  คิดว่าใครจะรุ่ง จากคุณ : sz_proxy เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 12:54:59

ความคิดเห็นที่ 43 เห็นด้วยค่ะ สำหรับคนที่เป็นพนักงานบริษัท สมควรอย่างยิ่งค่ะที่จะพัฒนาตัวเองให้เก่งเหมือนที่คุณจขกท.ว่า ไม่ใช่ทำงานไปวันๆ หายใจทิ้งที่บริษัทให้แก่ตายไปเล่นๆ แต่ขณะเดียวกัน เราว่าคนไทยเป็นคนที่มี entrepreneurship สูง แต่ถูกระบบการทำงานแบบฝรั่งเข้ามาครอบ บางคนจึงมองเอาการเป็นผู้บริหารหรือพนักงานมืออาชีพเป็นเป้าหมายความสำเร็จในการทำงาน ทั้งๆที่มีศักยภาพเป็นเจ้าของกิจการ (ถ้ามีโอกาสนะ) ขึ้นอยู่กับว่า คำนิยามของความสำเร็จในการงาน เป็นคำนิยามของพนักงานที่มุ่งเป้าเป็นพนักงานมืออาชีพหรือเจ้าของกิจการ จากคุณ : i - C a t เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 13:16:21

ความคิดเห็นที่ 44 เพราะมืออาชีพจริงๆ ไม่ได้มาสนใจปัญหาเล็กจ้อยถามตอบกันในนี้ซิครับ โลกการทำงานผมว่ามันห่างไกลกับสังคมในนี้มากครับ เข้ามาอ่านก็เพราะความบันเทิง หรือฆ่าเวลาเท่านั้นครับ คำถามในห้องสีสมส่วนมาก เป็นคำถามพื้นฐาน คนที่ถึงระดับอาชีพ คงไม่สนใจตอบ ขี้เกียจกระทั่งจะพิมพ์คอมเมนต์ประมาณนั้นครับ จากคุณ : ดาวสุริยะ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 13:22:45

ความคิดเห็นที่ 45 ปล ถึงคห ที่บอกว่าคนเก่งไม่เข้าใจคนไม่เก่ง คนรวยไม่เข้าใจคนจน ผมอยากจะบอกว่าผมไม่คิดว่าผมเก่งเลยครับ ผมแค่โชคดีที่เกิดมาในสภาวะแวดล้อมที่ดี พ่อแม่ส่งให้เรียนดีๆได้ชีวิตเลยง่ายสำหรับผม แต่ผมก็ทำงานหนักมากมาตลอด และก็ได้ผลตอบแทนตามความพยายาม (ถึงแม้บางทีจะเหนื่อยจนคิดว่ามันไม่คุ้ม) ฉะนั้นโดยส่วนตัวแล้วผมไม่คิดว่าผมควรจะมีแรงผลักดันในการบ้างานเลย เพราะการเงินผมก็ไม่ขัดสน การงานตำแหน่งผมก็ไม่ต้อชขวนขวายมากมายเพราะการศึกษาผมมันปูทางให้เอง (ต้องขอบคุณพ่อแม่ผมจริงๆ) ผมเลยยิ่งสงสียเพราะคนในตำแหน่งที่แย่กว่าผมยิ่งควรที่จะต้องสู้ชีวิต แต่ก็เข้าใจนะครับว่าบางคนอาจเน้นปัจจัยมากกว่าตัวงานเนื่องจากมันจำเป็นจริงๆ โดยที่สำหรับผมมันอาจจะสำคัญน้อยกว่าเลยเน้นเนื้องาน แต่อยากฝากไว้ว่า ตราบใดที่คุณทำงานโดยไม่สนใจในความเป็นมืออาชีพ มันยากมากที่คุณจะประสบความสำเร็จและก้าวไปสู่งานที่ผลตอบแทนสูงขึ้นได้ และยิ่งสูงขึ้น ความรับผิดชอบคุณจะเยอะขึ้น และคุณก็จะต้องกลายเป็นมืออาชีพไม่งั้นคุณก็จะไม่สามารถคงตำแหน่งนั้นได้นานอีก สุดท้ายขออภัยทุกท่านที่ใช้คำพูดดูรุนแรง แต่อยากกระตุ้นให้คิดเพื่อประโยชน์ของทุกท่านเอง และจริงอยู่ว่าทุกอย่างต้องแลกด้วยสิ่งอื่น ความสำเร็จก็ต้องแลกมาด้วยเวลาและสุขภาพซึ่งมันมีค่ากว่าเงินเยอะ แต่ก่อนจะตัดสินใจ อยากให้ตัดสินใจด้วยเหตุผลที่ถูกต้อง ครบถ้วน และไม่ได้หลอกตัวเอง ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งครับ จากคุณ : ! o_o ! เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 13:33:19

ความคิดเห็นที่ 46   ^ ^ ^ ก็นั่นแหละค่ะ เราถึงได้ เรียกว่า คุณมี "ต้นทุนชีวิต" ที่ดี แม้กระทั่งการที่คุณคิดว่า คุณได้ดี เพราะความพยายาม ทัศนคติ ของตัวคุณเอง พยายามมาด้วยตนเอง ฯลฯ อะไรก็แล้วแต่..... มันก็มาจาก การศึกษา สภาพแวดล้อม ครอบครัว ที่หล่อหลอมให้คุณเป็นแบบนั้น บางคน มีปัจจัยหลายๆ อย่าง ที่แตกต่างออกไป นี่คะ บางคน ใช้ความพยายามแล้วมันทำไม่ได้จริงๆ แล้วจะให้ทำยังไง ? ควรจะเอาแต่เปรียบเทียบตัวเองกันอื่นๆหรอ ? ควรจะร้อนรน ? หรือควรหาทางเลือกอื่นๆ เช่น เปลี่ยนแนวคิดให้พอใจกับสิ่งที่ตนมี ? คนสีลม ก็อาจจะมีประเภทที่เงินเดือนน้อย แต่ไม่เคยมีปัญหาทางการเงินเลย เค้าก็อาจจะอยากมาแชร์ข้อมูลก็ได้ เป็นทางเลือกอื่นๆไงว่า มันไม่จำเป็นต้องมุ่งที่ตัวเลขรายรับเสมอไปหรอกนะ อย่างไรก็ตาม ขอยืนยันว่า ตั้งแต่อ่านกระทู้ผ่านๆมาเนี่ย ไม่เคยเห็นความเห็นไหนเลย ที่บอกว่า " เรามาขี้เกียจ ไม่ต้องขนขวายกันเถอะ " จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 14:03:43 A:192.168.2.28 X:115.31.138.44 TicketID:036500

ความคิดเห็นที่ 47   แล้วคำถามแบบนั้นมันผิดตรงไหนครับ แล้วกระทู้แบบไหนคือกระทู้ที่บ่งบอกถึง ความทะเยอะทะยาน และ เป็นมืออาชีพ แถม จขกท ยังดูถูหนังสือ rich dad poor dad อีก ทั้งๆที่คนอ่านก็มีอยู่ทั่วโลก ผมว่าบอร์ดนี้มันเป็นบอร์ดรวมของคนวัยทำงานทุกอาชีพด้วยแหละครับ จะให้มาตั้งคำถามเฉพาะทางจนเกินไปมันก็คงไม่ใช่ แล้วก็ข้อ 2 ผมอ่านแล้วยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ จากคุณ : กาก้า เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 14:39:38 A:222.123.12.161 X: TicketID:260819

ความคิดเห็นที่ 48 โอ๊วววววววววววว...........................ผมรักความเห็นที่ 44 มากเลยครับ เค้าให้กิ๊ฟยังไงหว่า  ชอบ ๆ จริงกับห้องนี้มากครับ เข้ามาขอตอบบ้างนะครับ สำหรับผมความเป็นมืออาชีพมันกินไม่ได้อะครับ แต่เงินมันกินได้ครับ ประสบการณ์มันกินไมได้ครับ แต่เงินกินได้ครับ ฉะนั้นทุกวันนี้ผมก็ทำงาน ทำได้ดีด้วย ไม่รู้เค้าเรียกมืออาชีพรึเปล่า ผมไม่รู้ว่าความหมายในคำว่า "มืออาชีพคืออะไร" แต่ก่อนผมทำงานทีนึงเจ้านายรักผมมาก เค้าบอกว่าผมทำงานได้ดี (ตอนนั้นเค้าเรียกไปคุยเพราะเพิ่งผ่านโปร) เรียกเข้าไปคุย ชมเรางั้นงี้ แต่สุดท้ายมาบอกว่าสัญญาจ้างงานเหมือนเดิม คือพูดง่าย ๆ ว่า ไม่ปรับขึ้นหลังผ่านโปร แต่ก่อนหน้านั้นพูดกับเราว่า "ที่นี่นะจะให้ยูทุกอย่างที่ยูอยากได้ เช่น ความเป็นมืออาชีพ ความเป็นผู้นำ การมีประสบการณ์ที่กล้าแกร่ง พูดดีมาก เราแทบตัวลอยคิดในใจว่ากูผ่านโปรแล้ว สรุปตอนหลัง "สัญญายังเหมือนเดิมนะ" สรุปผมก็ลาออก เพราะผมไม่ต้องการประสบการณ์ ผมไม่ต้องการความเป็นมืออาชีพ ผมต้องการเงิน แล้วถ้าผมได้เงินตามที่ผมต้องการ มันจะทำให้ผมอยากมีประสบการณ์ แล้วอยากเป็นมืออาชีพเอง ทำงานไม่ได้เงินหรือทำงานเงินเดือนน้อย แล้วชอบคิดว่าไม่เป็นไรถือซะว่าได้เรียนรู้งาน สำหรับผมมันกินไม่ได้อะครับ เอาไปทำอะไรประการณ์ มันกินไม่ได้ ทุกคนในวัยทำงานต่างก็ไม่มีประสบการณ์มาก่อนทั้งนั้น ถามว่าถ้าให้คุณมาทำงานฟรี ๆ แต่คุณจะได้ประสบการณ์ความเป็นมืออาชีพ พวกคุณจะทำมั้ยล่ะ ผมคนนึงก็ไม่เอา ผมจะเอาเงินก่อน แล้วค่อยเรียนรู้งานไปเรื่อย ๆ อีกอย่างผมก็อยากมมีอิสระทางการเงิน เพราะผมไม่ชอบไปเป็นลูกน้องใคร ผมไม่เคยคิดที่จะยึดความเป็นมืออาชีพมาทำงานทุกวันครับ ผมไม่เคยเห็นใครเป็นลูกน้องคนแล้วรวยสักคน มีแต่หนี้ แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 53 15:10:48 จากคุณ : ปีเตอร์นอร์ธ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 15:00:46

ความคิดเห็นที่ 49 ผมเห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ทุกประการครับ ปลงไปแล้วได้อะไร ไม่ปลงแล้วได้อะไร ปล.GuRu ทั้งหลายที่หายหน้าหายตาไปจากห้องนี้นั้นส่วนใหญ่ เบื่อกระทู้ทำไรแล้วรวย เรียกเงินเดือนเท่าไหร่ดี อายุเท่านี้....ได้เงินเดือนเท่าไหร่ อาชีพนีทำแล้วรวยไหม ตำแหน่งนี้เรียกเงินได้มากกว่านี้อีกไหม บลา บลา บลา จากคุณ : I Love Basketball เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 15:04:18

ความคิดเห็นที่ 50   แวะมาดูผู้ชายแท้คะ จากคุณ : ชะนีพันทิพย์ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 15:23:42 A:58.8.112.154 X: TicketID:152527

ความคิดเห็นที่ 51 เจ้าของกระทู้อาจใช้คำที่ดูจะแรงเกินสิ่งที่เกิดขึ้นจริง (สุดโต่งไปหน่อย) ในกระทู้ต่างๆ ในนี้ไปสักหน่อย แต่มันก็สื่อความหมายที่จขกท.ต้องการสื่อได้ชัดดีครับ อย่างที่หลายๆ คนพูดครับ ต่างคนต่างความคิด แต่สิ่งที่คุณ จขกท ว่ามา ผมว่าด้วยนิสัยพื้นฐานของคนไทยการตอบกระทู้สำหรับคนที่มีปัญหาต่างๆ จะเป็นการตอบในแง่ที่บอกให้เค้าสบายใจ ซึ่งก็คือการบอกให้ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับใคร และเรื่องธรรมะ ซึ่งมันก็ตรงกับเรื่องความอยากได้อยากมี ความพยายามของแต่ละคนมันก็ไม่เท่ากันครับ พื้นฐานแต่ละคนก็ต่างกัน บางคนท้อตั้งแต่ยังไม่เริ่ม และดูถูกตัวเองก่อนว่า ชีวิตเราไม่ได้ดีมาเหมือนคู่แข่งคนทำไม่ได้หรอก แล้วไม่คิดแม้แต่จะพยายาม  บางคนพยายามเริ่มแล้ว แต่พอเห็นระยะทาง และคู่แข่งตอนลงสนามจริงๆ ก็ยอมแพ้ ทั้งที่ยังไม่ได้พยายามให้ถึงที่สุด (ซึ่งจุดก็ยากที่ตัดสินว่าที่สุดหรือยัง) บางคนทั้งที่รู้ว่าคู่แข่งมีพื้นฐานดีกว่า ระยะทางข้างหน้ายากลำบาก ก็ยังพยายามไปให้ถึงเป้าหมาย  เหมือนวิ่งมาราธอนอ่ะครับ บางคนไม่คิดจะออกวิ่ง เพราะไม่อยากเหนื่อย และไม่รู้ว่าวิ่งไปแล้วจะได้อะไร บางคนออกวิ่งแต่ก็ล้มเข่าถลอกนิดหน่อยก็ไม่เอาแล้วไม่ลุกและเลิกไปเลย บางคนล้มไม่รู้กี่ครั้ง แต่ก็ยังพยายามวิ่งให้ถึงเส้นชัย แม้ไม่ได้ชนะเป็นที่หนึ่งก็คิดว่ายังงัยก็ต้องพยายามให้ถึงเป้าหมาย หลายๆ คนมีเป้าหมายที่เค้าอยากรวยอยากมีเงิน แต่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้ถึงเป้าหมาย และต้องการถึงเป้าหมายโดยที่ไม่ต้องการใส่ความพยายามเข้าไปมาก มันเลยมีคำถามหลายๆ คำถามเกี่ยวกับเงินเดือน หรืออาชีพที่ได้เงินเยอะๆ ตั้งแต่เริ่มงาน หรือแม้แต่ทำธุรกิจอะไรที่ได้เงินเร็วๆ เยอะๆ หาสูตรสำเร็จในการเป็นคนรวย ซึ่งผมก็เชื่อเหมือน จขกท ว่าไม่ได้มีสูตรตายตัว ถึงแม้แต่ MLM เค้ายังต้องบอกให้พยายามๆ และมีความทะเยอทะยานเพื่อให้ได้มาซึ่งความสำเร็จ คงมีน้อยคนมากในโลกเมื่อเทียบกับจำนวนประชากรทั้งหมดที่ใช้ดวงใช้โชคอย่างเดียว และหลายๆ คนที่เหมือนกับเค้ามีดวงมีโชคเมื่อวิเคราะห์ดีๆ แล้วผมว่าเค้าก็ใช้ความพยายามด้วยกันทั้งสิ้น ความคิดผมนะครับ ผมว่าประเทศไทยเรา เมื่อไหร่ ถ้าคนส่วนใหญ่คิดพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ ไม่กระตือรือล้นที่จะพัฒนา พอใจกับแค่วันนี้ ประเทศก็จะหมดศักยภาพในการแข่งขัน ซึ่งในปัจจุบันผมว่าประเทศไทยได้พัฒนามากไกลเกินกว่าจะกลับไปอยู่ในจุดที่อยู่โดนไม่มีการแข่งขันครับ และผมเห็นด้วยอย่างยิ่งกับการที่คิดว่าเราควรพัฒนาตนเองให้เป็นมืออาชีพในสายงานที่ตนเองรัก จากคุณ : TWoJciK เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 15:31:10

ความคิดเห็นที่ 52 เข้ามาดู ... ได้ ข้อคิดดี ๆ เยอะเลย ... จากคุณ : D_YONG เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 15:41:16

ความคิดเห็นที่ 53 ความเจริญในมุมมองของชนบท.. ทุกวันนี้นิยามของความเจริญ คือ สังคมเมืองที่มีเงินทุนหมุนเวียนมากมาย มีแต่ตึกสูง ถนนที่เต็มไปด้วยรถ(ติด) และความสะดวกสบายต่างๆ เท่าที่คนเราจะสรรหามาได้.. ในขณะที่ชนบท.. ไม่มีตีกสูง ถนนลูกรัง เงินทุนหมุนเวียนในระบบชนบทน้อย.. ความสะดวกสบายก็ไม่มี.. ถูกนิยามว่าห่างไกลความเจริญ.. ผมเคยได้ฟังประสบการณ์ของคนๆ หนึ่ง.. เดินทางจากบ้านต่างจังหวัดเข้ามาหางานทำในเมือง อยู่นานถึงสิบปี.. แต่กลับหาเลี้ยงตัวเองแทบไม่ไหว.. จนอยู่มาวันหนึ่ง.. ชายคนนี้คิดว่ายิ่งเราดิ้นรนหาเงินทอง.. เรายิ่งไม่มีความสุข.. หาเลี้ยงแม้แต่ตัวเองยังลำบาก เหลือเงินกลับบ้านเดือนละไม่เท่าไหร่.. แสดงว่าเราต้องทำอะไรผิดพลาดสักอย่าง? เขาตัดสินใจกลับบ้านทันที.. ไปปลูกผัก ปลูกข้าวที่บ้าน.. ทำการเกษตรแบบสวนผสม.. โดยผลผลิตที่ได้ก็เก็บไว้กินก่อน.. ที่เหลือค่อยนำไปขาย.. ปรากฏว่าหาเลี้ยงได้ทั้งครอบครัว.. ขาดเหลืออะไรก็ใช้พืชผักที่ปลูกเอาเองไปแลกกับเพื่อนบ้าน.. ทุกวันนี้ครอบครัวนี้มีความสุขมาก.. ได้กินข้าวพร้อมหน้า.. ถึงไม่สะดวกสบายแต่ก็สุขใจ.. การสร้างความเจริญให้กับทุกพื้นที่.. ไม่ควรเอาสูตรสำเร็จที่เรียกว่า "ทุนนิยม" คือการใช้เงินสร้าง.. แต่ควรปรับเปลี่ยนให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมในแต่ละพื้นที่.. ชนบท.. แม้ไม่มีตึกสูง แต่ก็มีภูเขา มีป่าไม้ มีอากาศบริสุทธิ์.. มันเป็นคุณภาพชีวิตในแบบที่ "สังคมเมือง" หาได้ยากยิ่ง.. แบบนี้เราจะเรียกได้ว่าเป็น "ความเจริญในมุมมองของชนบท" หรือเปล่า? ถ้าพื้นฐานในชีวิตของเราแข็งแรง.. มีกินอิ่ม นอนหลับสบาย.. มีความสุขพร้อมหน้ากับครอบครัว.. ความเจริญที่มีคุณค่ามากที่สุด.. ก็คือความเจริญที่จิตใจ.. มันเป็นประโยคง่ายๆ และรู้กันทุกคน.. แต่ในความเป็นจริง.. คุณค่าของคนก็ยังถูกเปรียบไปกับวัตถุภายนอก.. เรามัวแต่พิจารณาสิ่งรอบกาย.. จนลืมพิจารณตนเอง? เมื่อเราตั้งสติได้.. มีความมั่นคงในชีวิตแล้ว.. ความเจริญจะค่อยๆ เกิดขึ้นเอง.. และคราวนี้จะเป็นความเจริญอย่างยั่งยืนเสียด้วย.. จากคุณ : นายแว่นธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 15:47:26

ความคิดเห็นที่ 54 เราพยายามมองหาความสุขภายนอก.. แต่เราลืมความสุขภายในใจของเราหรือเปล่า? ถ้าเราคิดว่าทุกข์ มันก็จะทุกข์ แต่ถ้าเราคิดว่าสุข มันก็จะมีความสุขทันที ที่นี่ เดี๋ยวนี้.. ไม่ต้องพึ่งพาสิ่งเร้าภายนอกที่ยิ่งหาก็ยิ่งไม่พอ.. ... จากคุณ : นายแว่นธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 15:50:22

ความคิดเห็นที่ 55 ผมเนี่ยอยากก้าวไปอยู่จุดสูงสุดในอาชีพครับ (ดาดฟ้า) จากคุณ : Final~Lab เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 15:56:35

ความคิดเห็นที่ 56 ขอบคุณคห 51มากเลยครับ เป็นทุกอย่างที่ผมอยากสื่อเลยครับ คือผมไม่อยากให้ทุกคนยอมแพ้ ก่อนที่จะวิ่งจนสุดแรงก่อนซักครั้งครับ ซึ่งผมไม่ได้บอกว่าต้องเก่งหรือต้องชนะ แต่อยากจะให้ตั้งใจวิ่งและอย่าหาข้ออ้างให้ตนเองยอมแพ้ อย่าหาทางลัดที่ไม่มีจริง และอย่าโทษชะตาตนเองและอิจฉาคนอื่น และผมไม่ได้พูดเรื่องเงิน และผมยังยืนยันว่าประสบการณ์และความเป็นมืออาชีพ ในระยะยาว(เน้นว่ายาว)มีประโยชน์กว่าการเปลี่ยนงานเพื่อเงินเดือนในระยะสั้นเสมอ ไม่เชื่อก็รอลองดูตอนอายุ 30กว่าแต่ไม่มีความรู้เฉพาะด้าน จะโตช้ากว่ามาก อย่างที่บอกไม่มีทางลัดหรือสูตรสำเร็จหรอกครับ ผมพูดซำ้แล้วซำ้อีกว่าการเลือกที่จะแข่งหรือไม่แข่งไม่มีถูกหรือผิดหรอก แต่ขอให้คุณใช้เหตุผลในการตัดสินใจก็พอไม่ใช่ยอมแพ้กับข้ออ้าง ปล. Rich dad poor dad ไม่ถูกหลักการเงิน จากคุณ : ! o_o ! เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 16:05:26

ความคิดเห็นที่ 57 คุณ ! o_o ! เป็นคนที่ผมคิดว่า เก่งมากคนนึงนะ ดูจากกระทู้ก่อนๆ ที่ตอบอ่ะ แล้วก็ทำงานสายการเงินสายเดียวกะผมด้วย แต่การตั้งกระทู้ แบบนี้ มันเหมือนไปดูถูกบางคนที่เค้าร้อนตัวขึ้นมาทันทีเลยอ่ะ บางคนเลยปรี๊ดแตก และจะโดนด่าเป็นธรรมดา ในสังคมไทย ผมว่า เรื่องการเสียหน้า เป็นเรื่องใหญ่นะ พูดแรงๆ คนเค้ารับไม่ค่อยได้หรอก แต่โดยส่วนตัวผมเห็นด้วยกับคุณ ! o_o ! ทุกประการเลยนะ แล้วผมก็ไม่แปลกใจที่มีคนคิดตรงกันข้ามกับคุณนะ ไม่งั้นคนเก่งก็คงมีเต็มโลกไปหมดแล้วล่ะ จากคุณ : Nam Tarn Keaw เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 16:06:09

ความคิดเห็นที่ 58 เห้อ ! ของพวกนี้ไม่มีอะไรตายตัวหรอกค่ะ อย่าไปซีเรียสมาก จากคุณ : ajstar เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 16:20:23

ความคิดเห็นที่ 59 นี่แหละ มนุษย์ เหอะๆ จากคุณ : นายโอ้นโต้น เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 16:57:53

ความคิดเห็นที่ 60   ในชีวิตจริงก่อนที่จะเป็นมืออาชีพอ่ะ คนเรามันต้องกินต้องใช้พี่ คนที่มีพร้อมไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน ต้นทุนทางครอบครัวสูงมันพูดอะไรก็ง่ายไปหมดแหละพี่ กว่าเค้าจะพัฒนาไปถึงมืออาชีพ เค้าคงต้องอดตายก่อนกระมัง ถ้าคนเค้ามีกินมีใช้เหมือนพี่ เค้าคงมีเวลาพัฒนาตัวเองเหมือนกันนะพี่ แต่บางคนเงินจะกินยังไม่ค่อยมี จะเอากะใจที่ไหนไปทะเยอทะยานล่ะพี่ ไม่ใช่ว่าคลิกที่เดียวก็จะกลายเป็นมืออาชีพ พ่อแม่ ครอบครัวบางคนเค้ารอไม่ได้หรอก จากคุณ : ฝากไว้ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 17:06:51 A:124.120.127.126 X: TicketID:101679

ความคิดเห็นที่ 61 เราว่าเราเป็นมืออาชีพ แต่ไม่ทะเยอะทะยานนะ ;) แค่มีความสุขกับสิ่งที่ทำ ทำงานเต็มความสามารถ มีเงินเก็บนิด ไม่คิดเปรียบเทียบ ทะยานอยากจะได้ อยากจะมี อยากจะเป็นแบบคนอื่น เพราะเรารู้ว่า ทุกคนมีจุดแข็ง จุดอ่อนไม่เหมือนกัน อยากเป็นเหมือนเขา อยากมีเหมือนเขา แต่ต้นทุนชีวิตไม่เท่ากัน อยากเป็น แล้วทุกข์ อยากมีแล้วทุกข์ ตัดเหตุแห่งทุกข์บ้างดีไหม ? จะว่าเราเฉื่อยก็ได้นะ ที่ไม่อยากก้าวหน้าในฐานะพนักงานบริษัท เพราะว่า ตำแหน่งงานและเงินเดือนในบัริษัทสำหรับเรา มันไม่ได้วัดความสำเร็จในการใช้ชีวิตค่ะ   เราไม่อยากเป็น CEO ของบริษัทใหญ่โต แต่เราอยากเป็นเจ้าของกิจการเล็กๆ มีแบรนด์เป็นของตัวเอง ... มีความสุขในการสร้างแบรนด์ขึ้นมา ดูแลให้แบรนด์เติบโต ... แค่นี้เอง ความสุขของเรา ปล. จะว่าเราเฉื่อยก็ได้นะ ไม่โกรธ :) จากคุณ : KinkyVans เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 17:15:06

ความคิดเห็นที่ 62 ผมก็เลือกจะเฉื่อยนะ ผมว่าสิ่งสำคัญสำหรับผมที่มากกว่าเงิน ตำแหน่ง ความท้าทาย ฯลฯ คือเรื่อง "สมดุล" น่ะครับ ตอนนี้ชีวิตผมอยู่ในภาวะสมดุลแล้ว งานไม่หนักเกินไป ท้าทายในระดับนึง มีเวลาให้ครอบครัวและแฟนได้เต็มที่ ได้ออกกำลังกายเป็นประจำ ได้อ่านการ์ตูนที่อยากอ่าน นอนวันละ 8 ช.ม. แม้ต้องทำงาน จ - ศ แต่ก็ไม่ได้ต้องเป๊ะขนาดนั้น กิน BBQ สัปดาห์ละครั้งเพราะชอบ ไปกินมื้อใหญ่กับเพื่อนๆหรือครอบครัวบ้าง ไม่บ้าแฟชั่นแต่หมดเงินกับการ์ตูนและอุปกรณ์กีฬาซะเยอะ ไปวัดเดือนละครั้ง ชอบไปซื้อสินค้าป้ายเหลืองที่ Lotus ไม่เล่นหุ้น ไม่เล่นหวย (แต่ชอบแอบลุ้นให้คนทื่บ้าน) ฯลฯ และอีกมากมายที่ไม่สุดไปซักทาง... แต่ผม OK กับทุกสิ่งที่ได้ทำอ่ะ ^^ ผมว่าความสำเร็จสำหรับผมและหลายๆคน ไม่ใช่การ "ลองวิ่งจนสุดแรง" อย่างที่ จขกท.ว่า แต่ก็ไม่ถึงกับคิดแบบ "ตายแล้วอะไรๆก็เอาไปไม่ได้" ผมว่าความสำเร็จสำหรับผมคือการรักษา "ความสมดุล" ที่ว่านี่แหละ... และความท้าทายที่สุดคือการเติบโตให้ได้ภายใต้การรักษา "ความสมดุล" นี้ไว้นี่แหละครับ อาจเห็นต่างออกไป... จขกท. ไม่โกรธกันนะครับ ^^ จากคุณ : ตัวละห้าสามตัวสิบ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 17:46:12

ความคิดเห็นที่ 63 การพูดความเป็นจริงตรงๆมันก็ไปกระทบปมด้อยของใครหลายๆคนได้ง่ายๆครับ กระทบไปแล้วพูดอะไรเค้าก็ไม่ฟังหรอกครับ จะเจอแต่ข้ออ้างและการแถซะมากกว่า ถ้าเราพูดโดยเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางก็ไม่พ้นเจอปบบนี้แหละครับ จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 18:00:31

ความคิดเห็นที่ 64 ความคิดเห็นที่ 33     ไม่ทราบว่าบางคนจะโชว์พาวน์ทำไมค่ะ ไม่ต้องลงรูปโชว์ก็ได้เห็นหลายครั้งแล้วไม่ได้สาระไรขึ้นมาเลย จขกท เขาก็เก่งอายุก็น้อยยังไม่เห็นเขาโพสต์โชว์รูปอะไรเลย จากคุณ : งงงง   ------------------------------------------------------------------------ ถ้าหมายถึงผม ...โปรดอย่าเข้าใจผิดครับ ... ไม่ได้โชว์พาวหรอก  และไม่มีพาวให้โชว์ด้วย ^_^ แค่หวังเล็กๆ จะช่วยจุดไฟ ให้น้อง ๆ ที่ชอบแนวๆ แบบ ผมได้บ้างเท่านั้นเอง ครับ   ถ้าขัดหูขัดตา ขอโทษด้วยนะครับ ... แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 53 20:26:21 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 20:18:54

ความคิดเห็นที่ 65 สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจคน เนื่องด้วย คนเราเกิดมาไ่ม่เหมือนกันไม่เท่าเทียมกันตั้งแต่ หน้าตา ชาติตระกูล ฐานะ สติปัญญา ฯลฯ ดังนั้นความคิดใดๆ ที่ทำให้ตัวเราเป็นสุข ย่อมดีสำหรับคนๆนั้นเสมอ ถึงแม้ในมุมมองของคนอื่นจะมองว่า เป็นการปลอบใจตัวเอง ฝันกลางวันก็ตาม หากแต่ถ้าผู้ที่คิดแล้วทำให้ใจสุขสงบ ผมว่าผมก็เห็นด้วยนะ จากคุณ : Fatalbringer เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 21:41:07

ความคิดเห็นที่ 66 ^^ คงเป็นเพราะ ภาวะปัจจุบัน เด็กจบใหม่ และไม่มี professional skill เยอะมากเกิน อาจเป็นเพราะสิ่งที่เรียนมา ไม่ได้ครอบคลุมทั้งหมด เช่น ทักษะการเจรจาต่อรอง ไม่รู้มาตรฐานของสังคมแรงงานไทย และหลายคนไม่เคยมีประสบการณ์ทำงานที่ดี นอกจากทำตามที่เค้าสั่ง ทำไปวัน ๆ พอไปเจอสถานที่ ที่เค้าทำงานแบบมืออาชีพ ก็ไปไม่รอด ที่บอกว่าเยอะ คงเป็นสัดส่วนของกระทู้ที่ถูกตั้งมาจากคนไม่รู้ค่อนข้างเยอะ (เพราะคนรู้มักไม่ค่อยตั้งกระทู้ถาม แต่จะตั้งกระทู้ที่เป็นประโยชน์ และตอบกระทู้เชิงสร้างสรรค์ ^^) จากคุณ : เค้าเปล่านะ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 21:48:18

ความคิดเห็นที่ 67 ^ จิ้มขึ้นไปที่ความเห็นจขกท.ที่35 ทัศนคติกับค่านิยมต่างกัน ทัศนคติ=แนวความคิดเห็น ค่านิยม=สิ่งที่บุคคลหรือสังคมยึดถือเป็นเครื่องช่วยตัดสินใจ และกำหนดการกระทำของตนเอง ทัศนคติเกิดจากประสบการณ์ ปรับปรุงได้ ค่านิยมเกิดจากความชอบ ความคุ้นเคย การยอมรับร่วมกัน ปรับปรุงยาก เท่าที่อ่านความเห็นอื่น ผมเข้าใจว่าเป็นเรื่องทัศนคติครับ ไม่ใช่ค่านิยม ถ้าเป็นค่านิยม ผมก็ว่าแรงเกินไปจริง จากคุณ : numnumnum1 เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 21:56:34

ความคิดเห็นที่ 68 ขอแจมด้วยคนนะค่ะ เจ้าของกระทู้ เห็นด้วยกับที่บอกว่าช่วงนี้ มีเรื่องกระทู้เงินเดือนค่อนข้างเยอะมาก และประเด็นที่ถามนั้นก็ไม่ได้มุ่งหวังคำตอบที่จะทำให้เกิดการจุดประกาย ความคิด การพัฒนา ความก้าวหน้าเป็นหลัก ส่วนมากจะเน้นว่าทำที่ไหนได้เยอะกว่า โอกาสก้าวหน้ามากกว่า คือ ถามแบบเพื่อหาความมั่นใจว่าตัวเองได้เลือกสิ่งที่ถูกต้องและเชื่อว่านี่สิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง ณ เวลานั้นๆ ถามว่าผิดมั้ยที่เค้าจะถามแบบนั้น หรือ บ่อยๆ คิดว่าไม่ผิด แต่ยอมรับว่ามันก็ทำให้เวลาตัวเองอ่านข้อความหรือคำถามที่โพสต์ก็ไม่ค่อยมีแรงจูงใจจะตอบสักเท่าไหร่ ด้วยคิดว่าคงมีคนมีน้ำใจมาตอบคำถามนี้ได้ไม่ยากค่ะ กระทู้ที่ท้าทาย ต้องตอบแบบเชิงลึก วิเคราะห์ ถกัน มีน้อยลงทุกที อย่างที่หลายๆ ท่านบอกว่า อาจจะด้วยหน้าที่การงาน ความรับผิดชอบที่มากขึ้นเวลาที่เข้ามาห้องนี้ก็น้อยลงไปด้วย ส่วนคำตอบทั้งสามแบบที่เจ้าของกระทู้สรุปมา ก็เห็นเช่นนั้นจริงๆ แต่ก็มีคนที่ตอบแบบอื่นๆ บ้าง ไม่ใช่แนวนี้ซะหมดค่ะ ความสมดุลย์ ระหว่าง ความกระตือรือร้น ความทะเยอะทะยาน ความเป็นมืออาชีพ ความสุข เงิน  โอกาส ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน อย่างน้อยก็ควรเคารพในความคิดของเค้า ถึงแม้มันจะดูไม่น่าชื่นชม ยกย่อง หลายๆ ท่านได้ให้ความเห็นที่ดีและแตกต่างกันไป อย่างน้อยหวังว่าคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้คงเปิดใจรับฟังและพิจารณาตัวเองควรจะเปลี่ยน หรือ เลือกในสิ่งที่ยึดมั่นต่อไป โดยเฉพาะน้องๆ ที่จบใหม่ เพิ่งทำงานค่ะ อย่างน้อยก็มีพี่ๆ ในห้องนี้ที่เป็นห่วงความก้าวหน้าของพวกเราอยู่ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : fiat_marketing เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 22:17:29

ความคิดเห็นที่ 69 แลกเปลี่ยนแนวความคิด ดีค่ะ ดิฉันก็ชอบความคิดของ  จขกท คือคุณอยาก ให้คนมีไฟในการทำงาน เป็นสิ่งที่ดีค่ะ แต่เนื่องจากคุณมีต้นทุนชีวิตที่ดี   ในบางแง่มุม  คุณอาจไม่เคยพบเคยเห็น ดิฉันก็ชอบแนวคิดของคุณ ผมก็อยากเก่ง / จำฉันได้มั๊ย / นายแว่นธรรมดา  ความเป็นมืออาชีพ คืออะไร ดิฉันเคยเป็นพนักงานเงินเดือน ประมาณทำได้ทุกอย่างจนเจ้านายไม่อยากให้ลาออก  แต่ก็ลาออก(ก็เงินเดือนอยู่แค่ปลายปากกา)คือชอบผลงาน ดี  แต่มีคนโปรดมากกว่า (ไม่ได้อยู่ที่ผลงาน ) คือจะพัฒนาแค่ไหน ก็ได้เท่าที่นาย อยากให้ ความเป็นมืออาชีพ ต้องทำกับธุรกิจส่วนตัว อันนั้นใครจะไม่สู้ตาย จริงมั๊ยค่ะ และในบางธุรกิจ  ที่ต้องตั้งเป้า ทะเยอทะยาน พัฒนาความเป็นมืออาชีพ บางคนก็สำเร็จ บางคนก็อดทนพยายามแล้วแต่ไม่สำเร็จ  ดิฉันมองเห็นปัจจัยต่างๆของคนเราไม่เหมือนกันเลย  เก่งก็ต้องบวกเฮงอีก บางคนก็ร่ำรวยมากมาย แต่ก็ทุกข์ๆ  เรียกว่าจะทุกข์อะไรกันหนักหนา   คนทำเกษตรพอเพียงก็ต้องใช้ความเป็นมืออาชีพ     บางคนทะเยอทะยาน   อย่างมืออาชีพจนสำเร็จ   แต่ขอโทษค่ะ ทั้งเค็มทั้งเคี่ยว บัวแล้งน้ำ ดิฉันไม่เห็นจะชื่นชม โลกถูกพัฒนา จนไปถึงนอกโลกแล้ว แต่คนบางครั้งก็ยังไม่เข้าใจในตนเองเลย จากคุณ : เทียมฟ้า (เทียมฟ้า) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 22:26:43

ความคิดเห็นที่ 70 ผมขออนุญาตออกมารับผิดชอบและขออภัยในข้อเขียนที่เป็นความคิดเห็นของตัวเอง เนื่องจากผิดพลาดจริงๆ ในหลายประเด็นจนไม่อาจนิ่งเฉยได้ ไม่ว่าจะเป็นความสับสนระหว่าง "บริโภคนิยม" และ "วัตถุนิยม" รวมถึง "ทัศนคติ" และ "ค่านิยม" สาเหตุความผิดพลาดครั้งนี้คือการที่ไม่ได้มีความรู้ความเข้าใจในแนวคิดแต่ละเรื่องที่กล่าวมาเลย (เข้าใจเอาเองแบบผิดๆ) ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าอันไหนหมายถึงอะไร ดังนั้นขอให้ทุกท่านอย่าได้ใส่ใจใน ความคิดเห็นที่ 13 และขอให้คงไว้เพื่อเตือนตัวตัวเองในคราวต่อๆ ไปก่อนจะตั้งกระทู้ครับ ขอขอบคุณ จากคุณ : nungning เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 22:28:40

ความคิดเห็นที่ 71 แอบเบื่อกระทู้เงินเดือนด้วยเหมือนกันค่ะ ... เพราะ topic เรื่องเงินเดือนมันไม่มีอะไรน่าอวดเลย --* เข้าใจวัตถุประสงค์ของจขกท.เรื่องความเป็นมืออาชีพนะคะ เราก็อยากจะเป็นเหมือนกัน โดยส่วนตัวเราคิดว่าบางคนที่เค้าไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน บางทีการทำงานเพื่อกล่องก็ดูจะเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากกว่า แต่อีกหลายคนที่รายรับเค้ายังเดือนชนเดือน บางทีเรื่องเงินก็คงเป็นสิ่งที่มาก่อน เพื่อจุนเจือตัวเองและครอบครัวให้ได้ก่อนน่ะค่ะ บางคนเค้าก็อาจจะปลงได้จริงๆ หรือปลงแบบหลอกๆเพื่อปลอบใจตัวเองก็คงแล้วแต่เค้าอ่ะนะคะ ไม่ขอออกความคิดเห็นละกัน แต่ก็แอบเบื่อเรื่องเงินเดือนจริงๆแหล่ะค่ะ ถ้าไม่ได้ตั้งใจอวดก็แล้วไป แต่บางคนก็...อ่ะนะ เท่าที่เห็นแต่ละกระทู้มา ยังไม่เห็นใครโพสต์เลยว่าได้เงินเดือนๆละ 1,000K+ ซึ่งผู้บริหารระดับสูงขนาดนั้นเค้าอาจจะยุ่งมากจนไม่มีเวลามาเล่นเนตก็เป็นได้ จากคุณ : LTLN เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 23:25:30

ความคิดเห็นที่ 72 555 คุณ  nungning  เว่อร์ไปปะ เหมือนจะไปเล่นการเมืองเลย 555 จากคุณ : ! o_o ! เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 23:32:14

ความคิดเห็นที่ 73 55 ครับ คือผมจะเป็นคนที่ไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเองเท่าไหร่น่ะ การพูดจานี่มักจะคล้อยตามสถานการณ์หรือคนที่อยู่แวดล้อมครับ เพื่อนๆ บอกว่าเลียนแบบคนอื่นแล้วเหมือน เลยยังไม่มีสไตล์ของตัวเองครับ พยายามอยู่ :) จากคุณ : nungning เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 00:30:26

ความคิดเห็นที่ 74   เอาเหอะ มีสายป่านยาว มีพฐ ที่ดีแล้วก็ขอให้เจริญๆ แต่ขอร้อง อย่าคิดแทนคนอื่นเค้า ชีวิตใคร ชีวิตมัน สิ่งที่คิดว่าสูง โดดเด่นแล้ว มันอาจจะเป็นแค่ชีวิตในกะลาใบเล็กๆ ก็ได้ ... จากคุณ : อซ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 01:21:14 A:125.27.53.185 X: TicketID:259778

ความคิดเห็นที่ 75 จขกท. คงประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย (คงไม่เกิน 30) ด้วยต้นทุนชีวิตที่สูงอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็น...ตำแหน่งหน้าที่การงาน(คงเป็นสายการเงิน) และ รายได้ (6-7 หลักต่อเดือน) กระทู้ที่ตั้งจึงออกอาการเหวี่ยงๆๆ จขกท. เข้าใจคำว่า "อัตตา" ใช่มั้ย จากคุณ : priyakornk1 เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 03:13:09

ความคิดเห็นที่ 76 ว้าย ชะนีพันทิบบุกกระทู้นี้ มันต้องมีอะไรแน่ๆ คริคริ จากคุณ : ขนมอาลัว เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 03:15:19

ความคิดเห็นที่ 77 เห็นด้วยกับจขกท. นะ แต่ก็ไม่ถึงกับสลดหดหู่... จำได้ว่าเมื่อครั้งยังเยาว์... พี่ๆเค้าก็บ่นๆๆๆๆๆ กะไอ้คนรุ่นผมเหมือนกันนะ ว่าไม่เอาถ่าน... พอเริ่มแก่ตัวเข้า กรรมตามสนอง เริ่มบ่นเด็กๆ ฮา............... # 7 โดยคุณ " ผมก็อยากเก่ง...แต่ได้เท่านี้ " " ในเมื่อผมพยายามทำมันสุดขีดแล้วแต่ผมทำไม่ได้ ผมก็ต้องใช้ธรรมะเข้าช่วยให้ใจสงบ พอแล้ว...เราทำได้เท่านี้ ก็เท่านี้ พี่จะให้ผมทะเยอทะยานจนเป็นบ้าไปเลยเหรอพี่ " ผมเชื่อว่า ถ้าเรารู้จัก"ตัวตนของตัวเราเอง" ดีพอ เรา ทุกคน... เราทุกคนจริงๆนะ จะสามารถโดดเด่นในเส้นทางของเราเองได้ อย่างมีความสุข (หลังจากแก้ไขจุดบกพร่องที่สำคัญของตัวเราออกไปได้สำเร็จ) แต่เพราะเราดิ้นรนจะเป็นคนอื่น... " ผมก็อยากเก่ง อยากรวย อยากมีสติปัญญาเหมือน Bill Gate เล่นกอล์ฟเก่งเท่ากับ Tiger Woods อยากตีเทนนิสเก่งเท่า Roger Federer อยากเก่งหุ้นเหมือน Waffet " เราก็เลยตกอยู่ในบ่วงทุกข์...... นักการตลาดบอกไว้ในทำนองนี้ว่า " ถ้าเป็นที่หนึ่งไม่ได้ ก็ให้แบ่งเซคเมนท์ใหม่ และเป็นที่หนึ่งให้ได้ในเซคเมนท์นั้น " คงพออธิบายความคิดของผมในเรื่องนี้ได้นะ " ถ้าขีดความสามารถคนเราเท่ากันหมด ใครจะสร้างถนน ปลูกข้าว จับปลา ทำงานหนักๆ เสี่ยงๆล่ะพี่ ทุกคนก็อยากอยู่ห้องแอร์ สบายๆ  " ไม่จริงครับ ผมรู้ว่าตัวเองมีความสุขในงานภาคสนาม จึงเลือกเดินเส้นทางที่หลายๆคนคิดว่า หนัก ลำบาก อย่างมีความสุข และที่สำคัญ............... แม้คนทั่วๆไปจะมองข้ามหัว หรือหมิ่นแคลนผมบ่อยครั้ง แต่มีผู้คนระดับสูงมาก ในสังคม ยอมรับในความสามารถ เคารพเกรงอกเกรงใจ.... มากกว่าคนที่แต่งตัวดี ทำงานห้องแอร์ แต่สูญสิ้น"ตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง"ไปอย่างน่าใจหาย.... # 13 โดยคุณ" nungning " " หรือบางครั้ง บางคนก็แพ้มามากเกินไป แพ้จนชิน และก็ปลงในที่สุด เร็วๆ นี้มีผู้บริหารท่านหนึ่งมาพูดให้ฟังเรื่อง ชัยชนะเล็กๆ ซึ่งถ้าทำได้บ่อยๆ บุคคลนั้นก็จะมีความมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ และพร้อมสำหรับชัยชนะที่ยิ่งใหญ่กว่า " เห็นด้วยอย่างที่สุด พากเพียรทำวันนี้ให้ดีที่สุด(เท่าที่สามารถทำได้) และทำอย่างสม่ำเสมอ ต่อเนื่อง เป็นเวลาอันควร ย่อมส่งผลให้เกิดความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ชนิดที่คนรอบตัวต้องตื่นตลึง (และเขาเหลานั้น ก็คิดว่ามันทำได้ง่ายๆ แค่ชั่วข้ามคืน) และ........................ " สิ่งที่น่าทำคือแนะนำให้เพื่อนๆ สีลม ตระหนักถึง passion " จะพูดถึงเรื่องนี้ ในตอนท้าย..... #53 โดยคุณ" นายแว่นธรรมดา " " เขาตัดสินใจกลับบ้านทันที.. ไปปลูกผัก ปลูกข้าวที่บ้าน.. ทำการเกษตรแบบสวนผสม.. โดยผลผลิตที่ได้ก็เก็บไว้กินก่อน.. ที่เหลือค่อยนำไปขาย.. ปรากฏว่าหาเลี้ยงได้ทั้งครอบครัว.. ขาดเหลืออะไรก็ใช้พืชผักที่ปลูกเอาเองไปแลกกับเพื่อนบ้าน.. ทุกวันนี้ครอบครัวนี้มีความสุขมาก.. ได้กินข้าวพร้อมหน้า.. ถึงไม่สะดวกสบายแต่ก็สุขใจ.." เห็นด้วยกับหลักคิดในข้อนี้นะ ทุกวันนี้ โชคดีที่มีโอกาสได้เดินตามแนวนี้ แต่..... ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จกันได้ง่ายๆนะครับ หลายต่อหลายคน บาดเจ็บกับวิถีชีวิตเช่นที่ว่านี้ เพียงเพราะก่อนหน้าที่เขาจะกระโจนลงไป.... เขาไม่ได้รับทราบว่า เส้นทางนี้.. ก็เหมือนเส้นทางอื่นๆอีกหลายสาย... ย่อมมีทั้งข้อดี ข้อเสียที่ต้องนำมาใคร่ครวญอย่างรอบคอบ ครบถ้วนเสียก่อน อย่างไรก็ตาม เห็นด้วย ชอบ ความคิดเห็นหลายๆอย่างของคุณครับ # 62 โดยคุณ" ตัวละห้าสามตัวสิบ " " ความสำเร็จสำหรับผมคือการรักษา "ความสมดุล" " เห็นด้วยครับ ! และอีกหลายๆความคิดเห็นที่อาจชอบบบบบบ... เพราะตรงกะจริตของผมเอง (เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางโลก) ฮา........... ที่คุณ" ! o_o ! " โพสท์มานั้น ตรงกับที่ผมมักจะพูดกับน้องๆรุ่นหลังๆเสมอๆ ว่า..... คุณจะทำงานใดให้ดีได้ คุณต้องมี" passion " ในงานนั้นๆ ไม่ใช่ทำงานเพราะแรงจูงใจจาก ลาภ - ยศ - สรรเสริญ เพราะเห็นสีหน้าน้องๆหลังได้ฟังประโยคนี้ ตีความคล้ายกับว่า.... เฮ้อ............. พี่กรูหลุดโลกอิ๊กแหล๋ว.... จึงต้องยกตัวอย่าง.... ถ้าจะเป็นนักมวย มันต้องมีวิญญาณของนักสู้เป็นพื้นฐาน เมื่อขึ้นเวทีแล้ว อย่างอื่นตัดออกให้หมด........... ถ้าขึ้นสังเวียน และคิดแต่ว่าไฟท์นี้ ..... กรูจะได้ค่าตัวมากมหาศาลเลยวุ้ย.... หรือ ถ้าขึ้นสังเวียน และคิดแต่ว่า ถ้าชนะในไฟท์นี้ ..... กรูจะได้ครอบครองเข็มขัดแชมป์เชียววุ้ย... หรือ ถ้าขึ้นสังเวียน และคิดแต่ว่า ถ้าชนะไอ้หมอนี่ได้ ..... กรูต้องดังระเบิดเถิดเทิง ละก็... รับรองได้ ถูกน๊อคและถูกหามลงจากเวที เมื่อจะขึ้นชก จิตจะต้องทระนงในตัวตน ในความสามารถของตน จิตต้องมุ่งมั่นจะคว่ำคู่ชกให้ได้เพียงอย่างเดียว บนเวทีมีกรูกะมันเท่านั้น มันจะต้องถูกหามลงเวทีไป !!!!!!! คนที่พร้อมและจิตนิ่งจริงเท่านั้น ที่จะเป็นผู้ชนะ และจะได้ ลาภ - ยศ - สรรเสริญ เป็นผลพลอยได้ ลงจากเวทีแล้ว ค่อยมาคิดว่า ค่าตัวคุ้มมั๊ยหว่ะ อยู่ค่ายนี้ ดีมั๊ย   ฯลฯ ฯลฯ...... " บ้า.............. อีตานี่ เค้าพูดกันเรื่องการงาน ดั๊นนนนนนนนนนนนนน... มาพูดเรื่องนักมวย " คู่ชกของคุณคืออะไร ? เวทีคุณอยู่ที่ตรงไหน ? อ้ะ............. จบซะที นอนละเน้อ............ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 03:42:28 จากคุณ : ครูต้อ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 03:39:06

ความคิดเห็นที่ 78 เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ครับ ผมเป็นเด็กอายุ 28 คนนึง ที่จบปริญญาเอกจากยุโรป ได้ไปบรรยายงานที่ Wall Street มาตั้งกระทู้ในห้องนี้ โดนถล่มเละครับ จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 03:42:51

ความคิดเห็นที่ 79 คห 78 คือข้อพิสูจน์ว่าผมไม่ได้เก่งเลยครับ ผมอายุเท่าๆกับ คหที่ 78 แต่คหที่ 78 คงได้ค่าตอบแทนเยอะกว่าผมซัก 2 - 3 เท่า แปลว่าอะไรครับ แปลว่าผมไม่กระตือรือร้นพอหรือเปล่า แปลว่าผมยอมแพ้หรือเปล่า ไม่ใช่ครับ ผมแค่รู้ว่าโดยโอกาส ปูมหลัง ต้นทุนของตัวเอง นี่คือที่ที่ผมต้องอยู่ในตอนนี้ แต่ผมก็ทำงานสุดความสามารถ พัฒนาตนเอง และพยายามที่จะเรียนรู้ที่จะเป็นมืออาชีพในสายงานของผม แต่ซักวัน ผมอาจจะตัดสินใจเลิกทำงาน และไปเป็นชาวสวนก็ได้ ผมก็ชอบนะ ชีวิตชิวๆแบบชาวสวนหรือคนชนบทเนี่ย แต่สิ่งที่สำคัญคือ ก่อนหน้านั้น ผมพอใจแล้วแหละว่าถ้าผมตัดสินใจเลิกทำงาน ผมไม่ได้ "ยอมแพ้" โดยหาข้ออ้างมาให้ตัวเอง แต่ผมตัดสินใจโดยใช้เหตุผลเป็นหลัก และเลือกทางเดินของชีวิต โดยได้รู้ว่าในขณะที่ผมทำงานอยู่ ผมทำงานโดยเป็นมืออาชีพ และตั้งใจที่จะเก่งในสายงานของผม ถึงผมอาจจะไม่เก่งที่สุดก็เถอะ และที่สำคัญ ผมไม่ได้มองงานผมเป็นเพียงแค่ "พนักงานกินเงินเดือน" แต่ผมสำนึกถึงความสำคัญของงานผมในภาพรวมของเศรษฐกิจ และหน้าที่ความรับผิดชอบของตนเอง ผมอยากให้คนไทยอยากเปลี่ยนค่านิยมว่าการเป็นพนักงานบริษัทคือพนักงานกินเงินเดือน แต่มองให้เห็นถึงการทำงานในสายงานที่ต้องใช้ความเป็นมืออาชีพและความรู้เฉพาะสาย เพื่อที่จะเป็นฟันเฟืองในโลกทุนนิยมใบนี้ แค่นี้แหละครับ เหนือฟ้ายังมีฟ้า ไม่เห็นแปลก รับให้ได้ แล้วเดินต่อไป ทำให้ดีที่สุด พัฒนาตัวเอง และเมื่อถึงวันนั้นที่คุณต้องตัดสินใจที่จะเปลี่ยนสายงานจากมืออาชีพ ไปเป็นนายทุน หรือเกษียน หรือเลือกที่จะทำในสิ่งอื่นที่ชอบ ขอให้คุณทำโดยพิจารณาเหตุผลทุกอย่างครบถ้วนแล้วครับ จากคุณ : ! o_o ! เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 04:50:52

ความคิดเห็นที่ 80 กระทู้ผมก็หายไปแล้ว ขอกระทู้นี้มาบ่นๆ ด้วยแล้วกันครับ นิสัยคนไทย เก่งแล้วห้ามคุย รวยแล้วห้ามอวด ใครแย่ ใครไม่ดีก็ปลอบใจกันไป ด้วยคำว่า ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้ หรือ พอเพียง... จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 05:47:55

ความคิดเห็นที่ 81 ตึกนี้ ไม่ใช่ตึกที่ผมไปบริฟงานหรอกนะครับ เดินผ่านป้ายมันสวยดีเลยถ่ายมา... กับสังคมฝรั่งแล้ว ใครทำงานไม่เก่งเชิญออก ใครเก่งก้าวขึ้นเป็นหัวหน้า ไม่สนอายุ ไม่สนว่าขี้อวดหรือไม่ขี้อวด เพราะฉะนั้น เขาจึงเจริญด้านวัตถุมากกว่าเรา จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 05:49:34

ความคิดเห็นที่ 82 มุมมองจากห้องประชุม High Rise บนถนน Wall Street .... เราหยิ่งในศักดิ์ศรีของความเป็นเมืองพุทธ เช้าพรุ่งนี้ไปเหมาหนังสือพิมพ์มาสัก 5 ฉบับ แล้วอ่านข่าวดู เราเจริญด้านจิตใจกันจริงๆ หรือ ฝรั่งเนี่ย ถ้าไม่ใช่ทางม้าลาย เขาไม่ข้ามถนนกัน ส่วนคนไทยน่ะ ใต้สะพานลอย มันยังกล้าลอดข้าม จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 05:51:35

ความคิดเห็นที่ 83 ใช่ครับ ผมเป็นคนมีเงิน มีโอกาส มีสมอง และมีความพยายาม เป็นคนไทยคนนึงที่ก้าวขึ้นสู่เวทีโลก ใครหลายๆ คนจะภูมิใจว่า สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตัวเอง แล้วพยายามดูถูกคนที่พ่อแม่พร้อมกว่า??? บรรพบุรุษของผม ก็เติบโตมาในสังคมเดียวกับรรพบุรุษของทุกๆ คน แต่บรรพบุรุษของผม สามารถมีเงินเก็บ มีมรดก ส่งต่อลูกหลานได้มากกว่าคนส่วนใหญ่ ผมจะภูมิใจบ้างได้ไหมว่าพ่อรวย ซื้อรถให้ขับตั้งแต่ไปเรียนปี 1 ถ้าพ่อผมเป็นคนกินเหล้าเมาหยำเปทั้งวัน งานการไม่ทำ ส่วนแม่ผมติดไพ่ ติดหวยตลอด ผมจะมีรถขับไปเรียนตอนปี 1 ป.ตรี ได้ไหม... ผิดตรงไหนที่จะภูมิใจในความรวยของพ่อแม่ไม่ได้ ประเทศไทยนี่แปลก แต่ก็นั่นแหละ สมัยก่อนเราแข่งกับญี่ปุ่น ฮ่องกง สิงคโปร์ ไต้หวัน เกาหลี เวียดนาม จีน ไล่มาเรื่อยๆ อีกหน่อยเราจะไปแข่งทัดเทียมกับพม่าและเขมร.... แวะมาบ่นแค่นี้ละครับ ปล. เซ็นเซอร์นามสกุลออก จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 05:56:33

ความคิดเห็นที่ 84 เรื่องอินเตอร์เนตนี่ เขาก็เกาะกลุ่มกันเหมือนกันนะ .... พอคนโพสเรื่องหดหู่เยอะๆ ก็จะมีคนโพสตามๆกันน่ะ เลยไม่ค่อยมีใครโพสเรื่องทำงานอย่างไรให้สำเร็จสักเท่าไหร่ ... อย่าง มันกว้างๆด้วย ไม่ค่อยมีสายงานเฉพาะทางมาตอบกันสักเท่าไหร่ พอดีผมเลิกสนใจเวบสีลมแล้วไปสนใจงานกับการเติบโตของสายงานตามที่บริษัทคาดหวังไว้ (จริงมันอยู่ในเวบ บริษัทแหละ แต่ไม่มีคนเข้าไปอ่านมาก) ... อืม ... บ.ข้ามชาตินี่มันทำอะไรเป็นขั้นเป็นตอนดีจริงๆ (รายละเอียดเยอะครับ) จริงๆแลัว คนไทยเก่งๆ ทำงานดีๆ มีเยอะครับ รอบตัวผมก็มีเป็นพันๆ คนแล้ว แต่เขาไม่เล่นเวบสีลมก็เท่านั้นเอง ... ปล. จขกท ไปแวะสินทร ให้ความรู้เรื่องการทำงานภาคการเงินบ้างสิครับ ^_^ จากคุณ : KENG76 เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:01:01

ความคิดเห็นที่ 85 ผมขอเดาว่าสิ่งที่จขกทอยากจะเห็นหลังจากที่เหล่าพนักงานกินเงินเดือนน้อยๆทั้งหลายมาอ่านแล้วโพสลงไปราวๆว่า "นี่เราทำอะไรอยู่เนี่ย เงินเดือนเท่านี้ ออมจนแก่ยังไม่รู้จะถึงล้านหรือเปล่า ต่อไปตั้งใจทำงานเพื่อตำแหน่งที่สูงขึ้น เงินเดือนมากขึ้นแล้ว ขอบคุณนะ" "จริงด้วยสินะ เพราะแบบนี้นี่เองถึงไม่ก้าวหน้าสักที ต่อไปต้องฝึกปรือให้เป็นโปรจริงๆได้แล้ว" "นั่นสินะ ธรรมะอย่างเดียวไม่ได้ช้ช่วยให้ปากท้องเราอิ่มขึ้นสักหน่อย ต่อไปต้องพยายามมากกว่าใช้ธรรมะปลอบตัวเองอย่างเดียวแล้ว" ไม่รู้ผมจะเดาถูกไหมนะ และถ้าจะให้เดากลุ่มเป้าหมายที่มาอ่านจริงๆผมเดาว่าคงคิดราวๆนี้ "อะไรกัน ก็ชั้นพยายามทำเต็มที่แล้วนะ เหนื่อยสายตัวแทบขาด มีเก็บได้แค่นี้ก็บุญแล้วจะให้หาจากไหนมาอีก ไม่ได้คาบช้อนเงินช้อนทองมาแต่เกิดเหมือนเธอนี่ จะได้เรียนสูงๆ มีอนาคตสดใสรออยู่ตั้งแต่ก่อนเกิด" "แค่ทุกวันนี้ก็ทำงานเต็มที่อยู่แล้ว หาว่าชั้นเป็นพวกขี้เกียจไร้สมองหรือไงกัน น่าเกลียดมากๆเลยคนแบบนี้" "จะให้ชั้นกระวนกระวายอดแตกตายก่อนหรือไงหาถึงจะสะใจ จะบอกว่าปลอบตัวเองหรือไงกัน เธอเองก็ไม่ได้รวยแบบ Bill Gates สักหน่อย ให้รวยแบบเขาได้ซะก่อนแล้วค่อยมาทำเป็นพูดดี" ก็ไม่รู้จะตรงเหมือนกันไหมนะครับ ผมเองก็ไม่ได้อยู่ทั้งสองฝั่ง เป็นแค่ลูกคนบ้านนอกคนหนึ่งที่มีต้นทุนชีวิิตเป็นแค่คอมเก่าๆตัวเดียวแล้วต้องใช้สมองกับสองมือสร้างมันขึ้นมาเอง จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:01:06

ความคิดเห็นที่ 86 #83 ด้วยความเคารพนะครับ ภูมิใจในความรวยของพ่อแม่ไม่ผิดอะไรครับ แต่เคยคิดดูไหมครับว่าถ้าคุณไม่มีพ่อแม่รวยแล้วชีวิตคุณจะได้แบบทุกวันนี้ไหม ความสำเร็จทุกวันนี้เป็นของคุณจริงๆสักเท่าไหร่กัน เคยคิดดูไหมครับว่าถ้าสมมติว่าพ่อแม่ไม่มีอะไรให้คุณเลยแล้วคุณทำได้แบบทุกวันนี้ คุณจะให้เครดิตพ่อแม่คุณกี่เปอร์เซ็นกัน แล้วทุกวันนี้ควรให้กี่เปอร์เซ็น ในความรู้สึกของผม แค่ให้ผมได้เกิดและเลี้ยงดูไม่ให้ตายจนเลี้ยงตัวเองได้ก็ให้ไปแล้ว 50% ให้ต้นทุนชีวิตสำหรับผมคือคอมหนึ่งเครื่องอีก 20% ผมอาจจะไม่ประสบความสำเร็จเท่าคุณในมาตรฐานที่คุณมองแต่ถ้าคุณมาโพสในที่สาธารณะให้คนอื่นอ่านด้วยแบบนี้ คุณต้องทำใจเรื่องต้นทุนชีวิตที่ได้จากพ่อแม่ด้วยครับเพราะมีหลายคนมากๆที่เค้าไม่ได้เพรียกพร้อมแบบคุณแล้วมาเจอโพสพวกนี้ไปก็ hurt ได้สบายครับ ขนาดผมมาได้ขนาดนี้ยังให้ตัวเองแค่ 30% แต่คนอื่นอาจจะให้ผมมากกว่าหรือน้อยกว่านั้นก็ได้ อยู่ที่ self-esteem กับ self-confidence ครับ ปล. ขอเสริมอีกสักนิดเผื่อคุณจะเข้าใจความรู้สึกของคนที่คุณกำลังพูดคล้ายๆดูถูกบ้าง เรื่องที่คุณโพสไปสำหรับเขามันเหมือนลูกคนรวยเอาของขวัญสุดพิเศษจากพ่อแม่มาโชว์ให้ดูด้วยความภูมิใจ คุณภูมิใจได้แต่คนอื่นดูแล้วอาจรู้สึกอย่างอื่นที่มันไม่ใช่ภูมิใจเหมือนคุณครับ อิจฉาบ้าง เนียนมาเกาะด้วยรอยยิ้มบ้าง สมเพศบ้าง มนุษย์เราก็แค่นี้แหละครับ ขี้เหม็นเหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 06:42:32 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 06:28:07 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 06:17:07 จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:10:38

ความคิดเห็นที่ 87 #86 เรื่องพ่อแม่เนี่ย เป็นเรื่องที่ผมอยู่เฉยๆ แล้วมักจะถูก Attacked มาโดยตลอด สบประมาทว่าจะเอนท์ไม่ติด สอบภาษาไม่ผ่าน สอบทุนไม่ได้ สอบโทไม่ได้ ไม่จบโท ไม่จบด๊อก หางานไม่ได้หรอก ต้องเกาะกิจการพ่อแม่ ฯลฯ ทั้งๆ ที่ผมอยู่เฉยๆ บ่อยครั้ง (99%) ผมมักจะเห็นคนขี้เกียจเรียน ขี้เกียจทำงาน ทำไปวันๆ ไม่ใช้สมอง แล้วก็ตัดพ้อต่อว่า เกิดมาไม่รวย... ไม่งั้นก็ได้ไปโน่นไปนี่แล้ว ผมอยากจะบอกว่า การที่พ่อแม่ให้โอกาสนั้น มันก็ไม่ใช่ว่า จ่ายเงินแล้วผมจะพูดได้สามภาษา จ่ายเงินแล้วผมจะเอนท์ติด หรือไปเมืองนอกได้ บินไปน่ะได้ แต่ทำให้มหาวิทยาลัยเขารับและเรียนจบ สื่อสารกับคนพูดภาษาที่สองสามอย่าง perfect มันถึงจะจบได้ ทำงานได้ดี หลายคนที่ผมเห็น (99%) พบว่า ต่อให้พวกเขามีโอกาสมากกว่านี้ร้อยเท่า เขาก็ได้เท่าเดิมนี่แหละ มันไม่ได้ติดที่โอกาส มันติดที่สมอง ** สมอง ในความหมายของผม คือความพยายามที่สะสมเกี่ยวเนื่องกันมา เป็นข้อมูลและทักษะจำนวนมหาศาลในกบาลของมนุษย์ ** ด้วยความเคารพเช่นกันครับ จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:29:48

ความคิดเห็นที่ 88 ขอออกความคิดเห็นนิดหน่อยครับ ผมเป็นคนที่ความรู้โลกภายนอกด้านเศรษฐกิจไม่มาก ก็เข้ามาอ่านศึกษาในห้องสีลมนี้แหละ อันไหนพอจะตอบกระทู้ได้ก็ตอบ อันไหนไม่มีความรู้ก็ไม่พยายามที่จะตอบเพราะกลัวตอบแนะนำผิดๆ จะรู้สึกไม่ดี ท่านที่มีต้นทุนทางสังคมดีอยู่แล้ว ก็ขอให้พัฒนาต่อไปเรื่อยๆ นะครับ การต่อยอดจากที่รุ่นคุณพ่อคุณแม่สร้างมา ก็เป็นการดี เพราะเราไม่ต้องลองผิดลองถูกหลายสิบปี  ขอให้เจริญๆ ยิ่งขึ้นไปครับ ส่วนท่านที่ต้องเริ่มสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตัวเอง ก็ขอให้อดทนไว้ วันหนึ่งเราก็จะตั้งตัวได้ และขอให้เจอแต่สิ่งที่ดีและเจริญๆ ครับ ตัวผม ตอนนี้ครอบครัว ผ่อนบ้าน 1 หลัง + คอนโด 1 ห้อง หนักพอสมควร เงินเดือนก็อยู่ระดับปานกลาง ดีที่ได้อยู่กับคุณพ่อคุณแม่ หลังจากที่ผมไปเรียนที่จังหวัดอื่น  ผ่านมา 12 ปีก็ได้กลับมาอยู่ร่วมกันแบบถาวร คุณแม่ทำกับข้าวให้กินทุกวัน เท่านี้ก็มีความสุขแล้ว เราเรียกคืนเวลาที่เสียไปไม่ได้ เราเรียกคืนคำพูดที่พูดออกไปไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะมีความสุขกับปัจจุบันนี้ได้ อาจจะออกแนวธรรมะนะครับ เพราะอ่านหนังสือธรรมะอยู่ทุกวัน จากคุณ : Christian Chang เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:36:38

ความคิดเห็นที่ 89 รูปประกอบ ห้องระบบ Facility ของตึกโบราณ อย่างเอมไพร์ สเตจ ที่ผมเข้าไปเดินดูเล่นๆ ซึ่งปกติคนนอกเข้าไปดูไม่ได้ -------------------------------------------- ส่วนการให้เครดิตพ่อแม่นั้น ผมให้ 100% อยู่แล้ว พ่อแม่ไม่ทำให้เกิดมา ผมก็ไม่ได้เกิด พ่อแม่ไม่ป้อนข้าวป้อนน้ำ 3 วันแรก ผมก็ตาย ผมเชื่อว่า พ่อแม่คนไหน ที่ตั้งใจเลี้ยงออกมาให้มีงานมีการทำ ครบ 32 และไม่ปัญญาอ่อน ได้เรียนหนังสือตามปกติ เหมือนเด็กไทยส่วนใหญ่ทั่วๆ ไป สามารถเรียนรู้ภาษาอื่นได้อีกอย่างน้อย สองภาษา และสอบชิงทุนรัฐบาลประเทศอื่นๆ ถึงระดับปริญญาโทได้ ขึ้นอยู่แค่ความพยายามเท่านั้น แต่เท่าที่เห็นรอบๆ ตัว มีแต่พวก จน เครียด กินเหล้า และรอถูกหวย ไม่ก็หาแฟนรวยๆ.... จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:39:17

ความคิดเห็นที่ 90 มันเป็นคำพูดที่พูดได้เฉพาะคนที่ไม่ได้เกิดมาจนแล้วต้องระทมกับชะตาชีวิตครับ ขนาดผมเองเกิดมาจนเหมือนกันยังไม่พ้นโดยว่าไม่ได้เก่งหรืออัจฉริยะเลย แต่ผมก็พูดแค่ตามที่รูปการณ์มันฟ้องครับ พยายามจูนให้คุณและคนที่คุณโดนพาดพิงในบอร์ดนี้เข้าใจตรงกัน โอกาสที่พ่อแม่ให้มาใช่ว่าจะได้เสมอไปก็จริง แต่คนที่เค้าไม่มีโอกาสจะทำได้เท่าไหร่ลองฝากเอาไปคิดดูครับ บางคนหัวดีเท่าคุณแต่พ่อแม่จนไม่มีเงินนส่งเรียนเลย เค้าจะได้ดีแบบคุณได้ยังไงครับ ผมคิดว่าคุณน่าจะเข้าใจความรู้สึกของคนเหล่านั้นได้นะถ้าในใจคุณยังเหลือที่เผื่อคนเหล่านั้นได้บ้าง ปล. ถ้าให้ 100% จริงๆความสำเร็จของคุณนั้นประกอบด้วยพ่อแม่ 100% และคุณ 0% สินะครับ? อันนี้คือถามกันเข้าใจผิดไม่ได้มาซึนดาเระอะไรนะครับเพราะที่ผมยกมาผมพูดถึง % ความสำเร็จในชีวิตตัวเองระหว่างผมกับพ่อแม่ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 06:48:21 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 06:45:55 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 06:44:47 จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:41:25

ความคิดเห็นที่ 91 #90 ด้วยความเคารพ คุณเคยเห็นคนที่แก้ตัวว่าไม่เก่ง ไหมครับ ภาษาก็ไม่เก่ง คำนวณก็ไม่เก่ง แถมไม่เก่งท่องจำอีก (งั้นไปเป็นกรรมกรก็แล้วกัน) ผมโจมตีเฉพาะคนจุดนี้ ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ อย่างน้อยมี Internet Access ได้ มาอ่านสิ่งที่ผมเขียนได้ คงไม่ด้อยโอกาสหรอกครับ เด็กที่เกิดมาลำบากและด้อยโอกาสจริงๆ มักจะใช้ความพยายาม จนคุ้มค่าโอกาสที่มีคนหยิบยื่นให้ เด็กที่ผมอุปการะที่ศุภนิมิตนี่อ่านหนังสือเต็มเหนี่ยว ส่งอะไรไปกี่เล่มๆ อ่านจนหมด ทั้งหนังสือเรียนและเรื่องน่าสนใจนอกตำรา แต่กลับอีกหลายๆ คน ที่ผมแนะนำอะไรไป เขาก็ขี้เกียจและไม่ว่าง จะไปปลูกผัก ขอวัว ซื้อของ อะไรก็ไม่รู้ ในเฟสบุ้ค... เอาเป็นว่าผมหยุดการโต้ตอบไว้เท่านี้ดีกว่า เดี๋ยวกระทู้จะโดนลบซะเปล่าๆ ขอบคุณครับ ด้วยความเคารพทุกความคิดเห็น แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 06:54:40 จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:51:10

ความคิดเห็นที่ 92 #90 100% จากพ่อแม่ เป็นพื้นฐาน ไม่มีตรงนี้ จบ แม้กระทั่งโอกาสจะหายใจยังไม่มีเลย จากนั้นเป็นความพยายามของผมเอง อีก 100% ซึ่งคนละส่วนกับส่วนแรก และไม่สามารถ หาร 50-50 ได้ครับ เพราะถ้ามีแต่ส่วนของผม โอกาสจะหายใจยังไม่มีเลยครับ ด้วยความเคารพครับ จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:53:21

ความคิดเห็นที่ 93 เรื่องของพ่อแม่ก็เป็นตัวอย่างที่ผมอยากจะยกว่าถ้าคนที่เค้าไม่มีอะไรเลยแล้วได้ดีแบบคุณหรือดีกว่าคุณเยอะอีกนี่แปลว่าเค้าเจ๋งกว่า เก่งกว่า น่่าเคารพกว่า เพื่อให้เกิดกลไกป้องกันตัวเองคล้ายๆกับคนที่อ้างอะไรต่างๆอย่างที่คุณว่ามาครับ เผื่อคุณจะนึกอ้างกลับไปว่าไม่ได้เกิดมามีพรสวรรค์จากพระเจ้าเหมือนเขาจะได้เข้าใจความรู้สึกของคนที่คุณโจมตีได้แต่ดูเหมือนแผนนี้จะล้มเหลว ผมก็ยังนึกไม่ออกว่าจะพูดยังไงให้คุณเข้าใจว่าคนพวกนั้นเค้าคิดอะไรอยู่เพื่อให้เข้าใจ ยอมรับ ปล่อยวาง จะบอกให้ไปนั่งวิปัสนากรรมฐานจนมีญาณก็้คงนานไปหน่อย เกรงว่าถ้าพูดลักษณะนี้ต่อไปจะลดอัตตาที่คุณมีต่อตัวเองและสังคมได้ลำบากนะครับ อาจจะเป็นความปรารถนาดีที่ไม่ต้องการจนดูน่ารำคาญก็เป็นได้ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 07:24:33 จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 07:23:09

ความคิดเห็นที่ 94 เรามามองโลกกันแบบนี้ดีมั้ยครับ Ownership-เราเป็นเจ้าของสิ่งที่เรากระทำ เราอยากเห็นผลงานดีที่สุดจากการกระทำนั้นๆ ทำจนสุดกำลัง Accountable-เราอธิบายสิ่งที่เราเลือกทำได้ เราหาตัวเลือกแล้วตัดสินใจทางที่ดีที่สุด เรามีทางเลือกในชีวิตเสมอ ResponseAble-เราตอบสนองสิ่งที่เราทำอยู่ได้ เรามีพลังพร้อมที่จะทำสิ่งต่างๆ เราหยุดทัศนคติด้านล่างไว้ Blame-เราตำหนิสิ่งต่างๆว่าทำให้เกิดผลที่ผิดพลาด จะเป็นการโบ้ยคนอื่น ดินฟ้าอากาศ โทษตัวเองไม่ดีก็แล้วแต่ หยุดตำหนิ Excuse-หาข้อแก้ตัวว่าตัวเองไม่มีทางเลือกเลยทำอย่างนั้นอย่างนี้ Denial-เราปฏิเสธที่จะทำสิ่งต่างๆ ผมทำไม่ได้หรอก อย่างนี้มันยากเกินไป หดหู่ไร้พลังในการใช้ชีวิต ทัศนคติที่ผมเห็นว่าควรใช้คือด้านบน ถ้าคำว่า"ไม่เป็นไร"เกิดจากทัศนคติข้างบน ชีวิตเราจะมองไปข้างหน้า เราจะมีความสุข ถ้า"ไม่เป็นไร"จากทัศนคติด้านล่าง ชีวิตเราจะไม่ไปไหน พัลวันอยู่กับอดีตที่แก้ไขไม่ได้ ได้แต่หาข้อแก้ตัวเรื่อยไป จากคุณ : numnumnum1 เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 07:35:39

ความคิดเห็นที่ 95 คนที่เขาไม่มีอะไรเลย แล้วได้สัก 70% ของผม ถือว่าพยายามมากกว่าผม คนเก่งนั้น ในโลกนี้นับคนได้ เช่น Prof. ในมหาวิทยาลัยระดับโลกทั้งหลาย ประธานบริษัท Apple หรือ Microsoft ฯลฯ ที่เหลือ คือคนพยายามและขยันครับ นี่คือสิ่งที่ผมต้องการจะสื่อ คนที่มีต้นทุนทางสังคมน้อยกว่าผม แต่ได้ดีเท่ากันหรือมากกว่า เขาพยายามมากกว่า ทุ่มเทมากกว่า ทำไมผมถึงไม่ทุ่มเทให้เก่งเป็นที่หนึ่งในโลก? มันลำบากเกินไปครับ ผมตั้งเป้าไว้เท่านี้ แล้วก็ทำตามเป้าหมายได้ รวมทั้งมีต้นทุนที่ดีจากทางบ้าน จึงตัดความขยันไว้เพียงเท่านี้ และพอใจแล้ว แต่คนอื่นๆ ที่ผมเห็น เขาไม่พยายาม ไม่ขยัน และไม่พอใจ แต่กลับพยายามโทษโชคชะตา โทษดวง ครับ ทำไมผมจะไม่เข้าใจว่าคนพวกนี้ เป็นยังไง ก็เป็นพวก มักง่าย ไงครับ ชอบอะไรง่ายๆ ชิวๆ ไปเรื่อยๆ ชีวิตก็บัดซบแบบนั้นละครับ ส่วนชีวิตขอวผมก็คงต้องร่วมงานกับคนทัศนคดิเดียวกัน - pay for performance - เคารพคนที่ความคิด ไม่ใช่เพราะอาวุสโสกว่า - ทำงานให้ประสบความสำเร็จ ติติง ติเตียนกันได้ - เลิกงานถอดหัวโขน กอดคอกินเหล้ากินข้าวกันต่อได้ (คนไทยมักจะใจแคบ หากโดนติเพียงครั้งเดียว จะอคติกับคนนั้นตลอดไป) ผมคงทำงานที่ต่างประเทศไม่เกินห้าปีแล้วก็กลับไทย ไปดูแลพ่อแม่ยามแก่เฒ่า โชคดีของผม ที่ประเทศไทยมีบริษัทฝรั่งมากมายให้ co-operate ครับ จึงคิดว่าไม่ลำบากสำหรับการใช้ชีวิตอะไรเลย ส่วนคนอื่นๆ นั้น... ผมไม่ได้ขอข้าวใครเขากิน ก็ไม่รู้จะไปแคร์ทำไม แคร์คนที่ให้กำเนิดผมมา กับแคร์คนที่จะให้กำเนิดบุตรของผมดีกว่าครับ แล้วผมก็จะเป็นอีกคนนึง ที่เข้ามาห้องสีลมแล้วก็ถูกถีบหายไปตลอดกาล... ก็เท่านั้น (ขอยืมคำพูดท่านๆ หนึ่งจากห้องหว้ากอ...) นี่แหละประเทศไทย จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 07:38:20

ความคิดเห็นที่ 96 แนวคิดแต่ละคนไม่เหมือนกัน เพราะต้นทุนทางสังคมที่หล่อหลอมให้คนเราคิดต่าง คนอื่นที่เค้าคิดไม่เหมือนเราไม่ได้แปลว่าเค้าเป็นคนที่ไม่พัฒนาหรือไม่ดีในสายตาใคร เพียงแต่เค้ามีความพอใจที่จะคิดแบบนั้น คนเราเกิดมาไม่เท่าเทียมกัน คนที่ได้ดีมีสุข แล้วไม่เคยสัมผัสทุกข์ จะรู้ได้อย่างไรว่าคนที่ทุกข์รู้สึกเช่นไร ถ้าพูดแนวธรรมะ คนแบบคุณก็คงจะรับไม่ได้ หาว่างมงาย ท้อถอย ซึ่งบรรทัดสุดท้ายคุณก็บอกไว้ชัดเจนแล้วว่า แต่อยากพิมพ์ให้มันส์ คุณคงจะรู้สึกสบายใจเวลามีคนมาชื่นชมในความคิดเห็น ดังนั้นคนที่อ่านก็พิจารณากันเฉพาะสาระที่จะได้จากกระทู้นี้ ดีกว่าจะไปสนใจว่าจขกท.จะตำหนิคนอื่นที่คิดไม่เหมือนกับตัวเอง แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 07:52:25 จากคุณ : =SILVER EYE= เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 07:41:12

ความคิดเห็นที่ 97 ธรรมะมีไว้ปฏิบัติ ไม่ได้มีไว้ด่าคน ธรรมะมีไว้ระงับกิเลส ไม่ใช่ระงับการพัฒนาตนเอง ความพอเพียง ไม่ใช่ การใฝ่ต่ำ โทษตัวเองก่อนจะโทษสิ่งอื่นรอบตัว แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 07:56:39 จากคุณ : ธรรมะคือธรรมชาติ (ชิดขวามามุง) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 07:49:24

ความคิดเห็นที่ 98 คห. 95 ....ผมคงทำงานที่ต่างประเทศไม่เกินห้าปีแล้วก็กลับไทย ไปดูแลพ่อแม่ยามแก่เฒ่า.... ขอให้เจริญๆ ครับ ^_^ จากคุณ : Christian Chang เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 08:01:26

ความคิดเห็นที่ 99 คุณโลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้นลองคิดดูง่ายๆนะครับว่าขนาดแค่ผมพยายามพูดให้คุณเข้าใจหัวอกของมนุษย์เงินเดือนธรรมดาทั่วไปคุณยังพูดกับผมเหมือนผมถีบคุณออกจากห้องนี้ไป (ที่ผมพูดแบบนี้เพราะดูเหมือนจะมีแต่คำตอบโต้กับผมซะมากกว่า ถ้าไม่ใช่ก็ขออภัยด้วยครับ) แล้วนับประสาอะไรกับเหล่ามนุษย์เงินเดือนที่ทนอ่านความเห็นคุณไม่ได้จนต้องงัดอัตตามาฟาดฟันกันครับ ผมเองก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับคุณ ไม่ได้จนแล้วไม่เจียมหรือไม่พอใจในฐานะการเป็นอยู่อะไร งานที่ผมทำก็ฝรั่งทั้งนั้น เงินเดือนนึงผมก็หาได้ก็หลายแสนอยู่ ไม่รู้จะมากหรือน้อยสำหรับคุณแต่ผมอยู่บ้านในไทยสบายๆเงินแค่นี้คงเหลือเฟือแล้วสำหรับผม ดังนั้นจึงไม่มีทางที่ผมจะไม่เข้าใจว่าที่คุณโพสไปนั้นคิดอะไรอยู่ครับ ตอนแรกผมก็เข้าใจว่าอยากจะช่วยชาวสีลมพัฒนาตนเองแต่ทำไมหลังๆมามีแต่จ้องด่าพวกบัวใต้ตมแทนผมก็ไม่อาจเข้าใจได้เหมือนกันครับ นอกจากเรื่องพวกนี้แล้ว มีเรื่องเดียวที่ผมยังคาใจก็เรื่องความภาคภูมิใจในความสำเร็จของคุณนี่แหละครับ ขนาดตั้งกระทู้ไปหลายๆห้องใน Pantip ได้นี่มันต้องมีคำตอบไว้ในใจได้แล้วล่ะครับว่าจริงๆแล้วคุณภูมิใจกับมันมากแค่ไหน หรือไม่เคยมีใครถามแบบผมก็ไม่อาจทราบเหมือนกัน ถ้าคุณเป็นผู้ใหญ่พอจะละอัตตาตัวเองได้ผมอยากได้ยินคำตอบครับว่าความสำเร็จที่คุณภาคภูมิใจทุกวันนี้ ใน 100 แต้มคุณจะแบ่งให้ตัวเองเท่าไหร่ พ่อแม่เท่าไหร่ ผมอยากรู้จริงๆครับ และมันบอกได้ถ้าคุณใจถึงพอครับ ;) จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 08:25:05

ความคิดเห็นที่ 100   สาเหตุที่คุณ ''โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น'' คิดว่ากระทู้ตัว้องโดนยำ นั่นก็อาจเป็นเพราะคุณจั่วหัวว่าคุณได้ไปทำแบบนี้มันเป็นอะไรที่ระดับโลกมาก แต่ในเนื้อหาคุณไม่ได้รายละเอียดอะไรเลยนอกจากการโพสต์รูปไปเรื่อยให้สมาชิกงง ว่าคุณไปทำไรมาฟ่ะ หลายคนพยายามถามว่าคุณไปบรรยายอะไรมาคุณก็ไม่ตอบ คือผมก็ไม่ได้กระทู้นั้นละเอียดแต่จำได้คร่าวๆ ว่าเหตุการณ์มันเป็นแบบนี้ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 08:54:14 จากคุณ : Che_Eng เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 08:50:00

ความคิดเห็นที่ 101   ความเห็นไม่มีถูกหรือผิดหรอกครับ เพราะไม่ใช่ข้อเท็จจริง เข้าใจความรู้สึกของ จขกท ที่อยากให้วัยทำงาน และกำลังเริ่มทำงาน ซึ่งเป็นอนาคตของไทย เปลี่ยนวิธีคิดและพัฒนาตัวเอง คนที่เริ่มทำงานและวัยทำงาน ก็มีภาระหนี้สิน จึงพยายามหาบริษัทที่มั่นคงและเงินเดือนมาก อีกทั้งยังหางานที่ชอบและเพื่อนร่วมงานที่ดี บางส่วนก็คิดว่าโลกนี้ล้วนอนิจจัง ตายไปก็เอาไปไม่ได้ เป็นคนดีของสังคมก็พอไม่จำเป็นต้องรวยและเก่ง ผมอยากบอกว่า จขกท อย่าเครียดไปเลย ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด ใช้เวลากับคนที่มีค่าสำหรับเรา หาความสุขใส่ตัวเอง "ไม่ควรเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐาน แล้วพยายามตัดสินจากตัวเราเอง" คนเรามีต้นทุนเกิดมาก็ไม่เหมือนกันแล้ว เช่น เด็กกำพร้าก็ด้อยโอกาสทางการเรียนและทางครอบครัว จากคุณ : killyz เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 09:05:17 A:58.8.188.127 X: TicketID:260326

ความคิดเห็นที่ 102 พิมพ์ต่อจาก#94 เหตุการณ์เดียวกัน เรามองต่างกันได้ครับ รวมถึงเปลี่ยนวิธีการมองโลกได้เช่นกัน โดนบริษัทไล่ออก เราอาจมองโลกแบบซึมเศร้า ว่าเราทำอะไรผิด งอแง ง๊องแง๊ง เปลี่ยนวิธีมอง ตอนที่อยู่ก็รู้ตัวเหมือนทำงานไปวันๆไม่ก้าวหน้า แต่ไม่กล้าตัดสินใจลาออก เขาให้ออกก็เป็นโอกาสที่ดี ที่จะได้หางานที่ตัวเองมีความสุขกับผลงานที่ทำได้ นี่คือทัศนคติครับ ลองคิดตามเราก็ทำได้เช่นกัน ตัวอย่างที่จขกท.ยกมา สามารถปรับปรุงได้ถ้าอยากทำ ค่านิยมประเด็นมันจบไปแล้ว แต่ขออธิบายเพิ่มอีกนิด ค่านิยมแต่ละสังคมไม่เหมือนกัน เราไม่ควรนำค่า่นิยมของสังคมหนึ่งไปตัดสินอีกสังคมหนึ่ง เช่น เมืองพุทธ การผิดกาเมเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรม เมืองฝรั่งบางท้องที่ ฟรีเซ็กส์เป็นเรื่องปกติ นำมาตัดสินกันไม่ได้ และควรเคารพคนที่อยู่ในสังคมนั้นๆ ทั้งนี้ไม่ว่าเราจะมีค่านิยมใดๆก็ต้องเคารพผู้อื่นด้วย เช่น มาฟรีเซ็กส์กับคนที่บ้านเขาไม่เห็นด้วย ก็ไม่สมควร มาอย่างสันติแต่ปากเรียกร้องหาความรุนแรงจากคนอื่น ก็ไม่สมควร แค่ตัวอย่างประกอบเรื่องค่านิยมครับ ไม่การเมือง จากคุณ : numnumnum1 เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 09:07:01

ความคิดเห็นที่ 103 102#  ประเทศเราไม่ใช่เมืองพุทธนะครับ ถ้่าเป็นก็เป็นแต่ปาก ลองดูสิครับว่าดราม่าบางส่วนเกิดจากห้องอะไรในพันทิบ เรื่องกาเมนี่ก็เหมือนกัน จริงๆปากว่าตาขยิบครับ เราดังเรื่องอะไรที่ดึงดูดฝรั่งให้เม้าท์เรามากที่สุด  ก็ไม่พ้นเรื่องโสเภณีอ่ะครับ สรุปย่อยยับทั้งวัตถุ ทั้งวิธีคิด ทั้งจิตใจ เพราะปากว่าตาขยิบตัวเดียวครับ มีเงินอยากได้เงินก็พูดไม่ได้ เพราะคนอื่นจะหาว่าเป้นคนไม่ดี แต่เลี้ยงลูกน้อง สร้างระบอบอุปถัมภ์ โกงกันใต้โต๊ะได้  ไม่รู้จักพอ   กลายเป็นสังคมสร้างภาพอะไรไปเรียบร้อย จากคุณ : ศุกร์เล็งลัคนา เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 09:19:33

ความคิดเห็นที่ 104   ถ้า คุณ ''โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น''  พ่อแม่เป็นชาวนาอยู่ในชนบท เรียนโรงเรียนประจำอำเภอเล็กๆ  คุณคิดว่าจะมีโอกาส ไปถึงระดับนี้ไหม ครับ ถามจริงๆนะ  คุณเคยได้ยินคำว่าโอกาสไหม  มีคนเก่งอยู่เยอะมากในเมืองไทย อาจจะเก่งกว่าคุณด้วยซ้ำ แต่ เค้าก็พยายามจนขีดสุดแล้วเหมือนกัน แต่พวกเค้าเหล่านั้น ขาด แค่คำว่า "โอกาส" จากคุณ : beetan เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 09:30:17

ความคิดเห็นที่ 105 ทะลุ 100 ล่ะ นานๆ จะเห็นกระทู้ห้องสีลมเลย 100 ความเห็น หลังๆ ไม่ค่อยได้เข้ามาตอบเหมือนกันครับ บางท่านบอกว่ามืออาชีพจริงๆ เขาไม่มาเสียเวลาพิมพ์ตอบกระทู่หรอก มันก็จริงอยู่นะครับ แต่ผมก็เห็นหลายๆ ท่านที่เป็นระดับ professional มาตอบบ้างเหมือนกัน เหรียญมันมันมี 2 ด้านเสมอครับ ความต้องการของแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ เราจะเอาบรรมัดฐานของเรามาวัดคนอื่นก็ไม่ได้ บางคนทำงานมาแทบจะทั้งชีวิต ได้เงินเดือนล่ะ 12,000 เขาก็มีความสุข บางคนได้เงินเป็นแสนๆ ล้านๆ แต่ไม่มีความสุข เห็นด้วยกับความเห็นที่ว่า ความสุขของแต่ล่ะคน คนคนนั้นก็ต้องกำหนดเอง สร้างสมดุลให้กับชีวิตตัวเองครับ ทะเยอทะยาน ตะเกียดตะกายมาก ก็ใช่จะทำให้เราเป็นสุข แต่ถ้าพอเพียงมากเกินไปชีวิตก็จบแล้วครับ โดยส่วนตัวผมมองว่าความทะเยอทะยานเป็นแรงผลักดันให้เราแก่ช้าลง ก็เท่านั้นเอง จากคุณ : Blancpain เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 09:45:12

ความคิดเห็นที่ 106 ผมก็เป็น เด็กตจว. จบ ม. 6 จากนครสวรรค์ ... บ้านนอกเข้ากรุงเลยตอนเข้ามาเรียนจุฬาฯ โอกาส จะมาคู่กับความพยายามเสมอ ... ยังมีกระทู้ในคลังกระทู้อีกเยอะครับ สนใจลองเสิร์ซ หาอ่านมาเติมไฟให้กับตนเอง นะครับ  ^_^ โชคดีครับ ทุกคน ... ---------------- กระทู้ ของ คุณการบ้าน: ผมเก็บเงินล้านแรกได้แล้ว อายุ 29 ทำงานมาประมาณ8ปีกว่าๆ ไม่มีรถไม่มีบ้าน แล้วพี่ๆเพื่อนๆอะคับทำได้อายุเท่าไรเหรอ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/B3898910/B3898910.html -------------------- กระทู้ ของ คุณป่าน: คนที่อายุ 20 กลางๆ แล้วได้เงินเดือนหกหลักขึ้นเนี้ย เค้าทำยังงัยกันเหรอคะ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2007/04/B5316175/B5316175.html ------------------------- กระทู้: แชร์ประสบการณ์จริง: ปฐมบท .... กราบบังคมทูลถวายรายงานฯ{แตกประเด็นจาก B8560460} http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/11/B8562414/B8562414.html --------------------------- กระทู้: แชร์ประสบการณ์จริง: #2 ... คนไทยคนแรกที่ได้รับเกียรติเชิญเข้าร่วมการบรรยาย WiMAX Forum Congress ASIA09 ณ ประเทศสิงคโปร์ http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2009/11/B8578518/B8578518.html ---------------------------- ปล. พรุ่งนี้ผมบินไปบรรยายที่ ต่างประเทศ ... ถ้ามีโอกาสจะรายงานสดกลับมาเล่าให้พวกเราทราบกัน ชาวโลกเขาไปกันถึงไหนแล้ว ... (สำหรับคนมีไฟที่ชอบแนวๆแบบผมนะ  ^_^ ) http://asia.wimax-vision.com/ จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 09:55:41

ความคิดเห็นที่ 107 #99 ผมตอบไม่ได้จริงๆ ว่าควรแบ่งความสำเร็จกับพ่อแม่เท่าไหร่ ถ้าไม่มีพ่อแม่ผมก็ไม่เกิดมา ถ้าพ่อแม่ไม่เลี้ยงผมก็ไม่ได้แม้แต่จะหายใจ แต่ถ้าผมไม่มีความพยายาม ผมก็คงไม่จบกระทั่งอนุบาล ตอบเป็น condition ได้ว่า ถ้าผมเกิดมาแล้วพ่อแม่ส่งให้เรียนจนจบ ม.6 ได้ มีข้าวน้ำกิน ที่อยู่หลับนอนยุงไม่กัด กลางคืนมีไฟฟ้าใช้ ไม่ขนาดจุดเทียนอ่านหนังสือ ผมมาถึงจุดนี้ได้ ด้วยอายุเท่านี้ ใช้ความพยายามมากกว่าเดิมเล็กน้อย ส่วนชีวิตคนอื่นที่เขาอ้างว่า เกิดมาไม่รวยนั้น ถ้าผมสวมชีวิตไปแทนเขา ผมได้ดีกว่าเขาเยอะแน่นอน #100 ครับ ส่วนนึงมาจากผมอธิบายไม่ถูกว่าผมไปทำอะไร ปกติคุยกับคนร่วมอาชีพเดียวกัน ไม่เคยคุยกับ outsider แต่หลักๆ ที่ผมเจอในชีวิต ทั้งในบอร์ดและชีวิตจริงมันไม่ใช่เรื่องนี้ #104 ผมตอบไปแล้ว แต่ไปดู 106 อีกทีก็ดีครับ จากคุณ : โลกนี้โหดร้ายกับชายคนนั้น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 12:14:02

ความคิดเห็นที่ 108 ตอนแรกกะจะตั้งใจอ่าน ตอนหลังไม่อ่านล่ะ เริ่มเป็นประเด็นการเมือง ปรัชญาจนได้ จากคุณ : เอ็กซ์คันเกียร์ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 13:39:12