ความคิดเห็นที่ 1   กลับไปขอเงินพ่อแม่ซะจะได้ไม่เครียด หรือไม่ก็สร้างบุญคุณกับลุงคุณซะเพราะเค้าจะทดแทน หรือไม่ก็ทำทุกอย่างด้วยความสามารถเพราะองค์กรดีๆเค้าต้องการคนเก่งๆ เลือกเอาครับอยู่ที่เราเลือก จากคุณ : tcanavaro01 เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 53 18:06:32

ความคิดเห็นที่ 2 คุณเป็นใครหรือคะ  ถึงมีสิทธิ์ไปโกรธลุง คุณเป็นใครหรือคะ  ลุงถึงต้องช่วยคุณ หากเอาน้ำหนักระหว่าง  ลูกของเพื่อนที่มีบุญคุณกับลุง  กับ ลูกของญาติคนหนึ่ง ซึ่งลุงมีญาติกว่า 30 คน  มีลูกของญาติรวมอีกแล้วเกือบ 50-60 คน ซึ่งก็ไม่เคยมีบุญคุญมากมายอย่างเพื่อนของลุงเลย   น้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตาได้  แต่อย่าโทษโชคชะตา  อย่าโทษผู้คน   จงโทษตนเองที่ไม่มีความสามารถ จากคุณ : สาวกุมภ์ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 53 18:39:26

ความคิดเห็นที่ 3   ความจริงลุงคนนี้ก็เป็นพี่ของแม่ที่คลานตามกันมา พี่น้องของแม่ก็มีกันแค่ 4 คน ตัวผมprofile ก็ไม่น่าเกลียด จบม.รัฐชื่อดังแถวบางเขนเกรด 3 กว่า ข้อด้อยก็แค่เด็กจบใหม่ไร้ประสบการณ์ ผมรอมานานที่จะสอบเข้ารัฐวิสาหกิจนี้ คุณลุงก็รับทราบ แต่พอลูกเพื่อนลุงคนนั้นบอกว่าเบื่อเหลือเกินกับการทำงานบริษัท ไม่นานเขาก็ได้บรรจุโดยไม่ต้องสอบ เรียกสัมภาษณ์เลย ข้อแตกต่างของผมก็แค่ผมไม่มีประสบการณ์ แต่ผมสอบข้อเขียนผ่านแล้ว ส่วนตัวเขาไม่ต้องสอบเรียกสัมภาษณ์เลย และได้บรรจุเลย จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 53 19:36:04 A:202.91.19.194 X: TicketID:251243

ความคิดเห็นที่ 4 พอเรารู้อย่างนี้เราทั้งเสียใจและน้อยใจมาก ว่าทำไมญาติพี่น้องกันถึงไม่ช่วยกัน ... ผมโกรธเขามากอยากจะตัดญาติไปเลย ----------------------------------- จขกท.คงโตมากับความรู้สึกที่ว่า เส้นสายเป็นเรื่องปรกติ  น่าสงสารนะคะ ชีวิตนี้คงไม่เคยต่อสู้ดิ้นรน เตรียมตัวเองให้พร้อมเพื่อลงแข่งขันด้วยความสามารถล้วนๆ เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบระบบนี้ มันน่าภูมิจตรงไหนกัน ถึงจะเข้าไปชูคอได้ แต่คุณค่ามันต่างกันเยอะ จากคุณ : แฮม (noopin) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 53 19:39:24

ความคิดเห็นที่ 5 รู้สึกเห็นใจจขกท. นะครับ เพราะแต่ก่อน ผมก็เรียนด้านวิศวกรรมสาขาที่ขาดแคลน และญาติคนหนึ่งเคยบอกจะช่วยให้ได้เข้าทำงานเกี่ยวกับทางด้าน oil ได้ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้ช่วยอะไร ให้ใช้ความสามารถเอง ของผม ก็คิดว่า ไม่รู้ว่าจะไปโกรธเขาทำไม สุดท้ายเราก็ต้องเป็นคนเลือกที่จะเรียนเอง อดีตมันเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะเดินหน้าตามความสามารถของเรา ให้คิดซะว่า ไม่มีใครจะหวังดีกับตัวเราได้เท่ากับตัวเราและพ่อแม่หรอกครับ ขอให้ได้งานเร็วๆ ครับ จากคุณ : Christian Chang เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 53 20:18:52

ความคิดเห็นที่ 6 กระทู้นี้ตามความเห็นของท่านอื่นๆตอบได้ถูกต้องครับ แต่ผมมีอารมณ์ความรู้สึกเหมือน จขกท.ครับ คือรู้สึกน้อยใจ ซึ่งเราคงจะห้ามความรู้สึกนี้ไม่ได้ ครับ อีกด้านหนึ่งผมก็เคยถูกดูแคลนจากญาติเหมือนกันซึ่งก็รู้สึกน้อยใจเหมือนกัน จึงอยากบอก จขกท.ว่า อย่าไปโกรธว่าทำไมเขาไม่ช่วยเรา เพราะชีวิตจริงๆนอกจากพ่อแม่เราแล้ว แทบจะไม่มีใครในโลกนี้จะช่วยเหลือเรา โดยไม่มีข้อแม้ โดยตัวเองต้องเสี่ยง โดยตัวเองต้องเสียประโยชน์ และโดยตัวเองไม่ได้ประโยชน์ ดังนั้นตนเป็นที่พึงแห่งตนครับ คนอื่นก็คือคนอื่น อย่าไปโกรธใคร และอย่าไปคาดหวังกับใคร แต่ให้คาดหวังกับตัวเองมากๆครับ จากคุณ : ทองเนื้อเก้า เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 53 20:26:52

ความคิดเห็นที่ 7 โกรธนั่นผมไม่เห็นว่าคุณจะสมควรโกรธตรงไหน แต่น้อยใจก็พอเข้าใจ อยากให้คุณคิดถึงว่าถ้าคุณเป็น ลุงของคุณดู คนหนึ่งคือลูกของผู้มีพระคุณ อีกคนก็หลาน คุณจะช่วยใคร ช่วยญาติก็โดนด่าหาว่าไม่รู้จักบุญคุณคน   ช่วยผู้มีพระคุณก็โดนด่าหาว่าไม่รู้จักช่วยเหลือญาติพี่น้อง ลุงคุณเองก็คงหนักใจไม่น้อยที่จะตัดสินว่าจะช่วยใคร และผมเชื่อว่าลุงคุณไม่เคยคิดโกรธคุณ ไม่เคยคิดตัดญาติกับคุณ ทั้งที่คุณทำลุงหนักใจ คุณจะโกรธ คุณจะตัดญาติงันหรอครับ ผมว่าคุณควรจะเอาพวกมาลัยไปกราบลุงคุณด้วยซ้ำ ลองพิจารณาดูละกันนะครับว่าที่ผมพูดว่าจริงหรือไม่ จากคุณ : karakob เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 53 22:10:09

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นใจจขกท จิงๆๆครับ ที่ลุงฝากงานให้ไม่ได้ ลุงคุณไม่ดีเอาซะเลยที่เห็นคนอื่นดีกว่าหลานตัวเอง เห็นหลานตัวเองไม่มีคุณค่าไม่มีประสบการณ์ ดีแต่ใช้เส้นซึ่งได้มามิชอบ เห็นหลานตัวเองชอบน้อยใจ ไม่ได้ดั้งใจจะตัดลุงออกจากการเป็นญาติ จะให้หลานตัวเองลำบากโดยให้ใช้ความสามารถตัวเอง เห็นหลานตัวเองเอาเรื่องภายในมาเผยแพร่ ประจาน สุดท้ายลุงคุณไม่ดีเอาซะเลยที่สอนคุณมาเป็นแบบนี้ได้ จากคุณ : kate@kai เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 53 23:16:06

ความคิดเห็นที่ 9 5555+ อ่านของ คห.8 แล้วไม่รู้ทำไม  สาวกุมภ์รู้สึกฮามากเลยคะ เอากิฟท์ไปเลย~ จากคุณ : สาวกุมภ์ เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 53 00:27:18

ความคิดเห็นที่ 10 ลองทำให้ได้ด้วยตัวเองสิครับ จะได้รู้สึกภูมิใจ ตอนนี้ผมยังภูมิใจตัวเองไม่หายที่ทำได้ และทำให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวเราด้วยครับ จากคุณ : 7_Capable เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 53 00:31:51

ความคิดเห็นที่ 11 เรากลับตรงข้ามกับ จขกท. แต่นานมาแล้วตอนจบใหม่ๆ พ่อแม่เตรียมมองที่ทำงานไว้ให้ ฝากกับคนโน้นคนนี้ จนเราอึดอัดไปหมด แต่ไม่กล้าแสดงออกได้แต่คิดในใจว่าอยากลองสู้ตามความสามารถตัวเอง ขี้เกียจให้ใครฝากเข้าทำงานให้เป็นบุญคุณแถมคนรับฝากเขาก้ออาจจะอึดอัดใจที่ต้องมารับฝากเราอีก ดังนั้น ที่เค้าฝากไว้ก้อไปสมัครและสัมภาษณ์ไปงั้นๆ แต่งานไหนที่ทำเองก้อเต็มที่มากขึ้นหน่อย แล้วก้อได้งานด้วยตัวเองในที่สุด รู้สึกอิสระดีมากเลย แล้วก้อเข้าๆออกๆงานที่ตัวเองสมัครเองอีกหลายที่ พัฒนาตัวเองไปตามวิถีอย่างมีอิสระและแรงจูงใจของตัวเอง จากคุณ : กำเบ้อ (kumbur) เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 53 10:41:45

ความคิดเห็นที่ 12   ตลกค่ะ สู้ต่อไปค่ะ อย่าได้ไปหวังพึ่งพาคนอื่นค่ะ เราต้องพึ่งตัวเองค่ะ ความภาคภูมิใจก็ต่างกันค่ะ สู้ต่อไปคะ เป็นกำลังใจให้ ลิขิตฟ้า หรือ จะสู้มานะตน (ขงจื้อ) จากคุณ : ปนัดดา-ตัวดำ เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 53 13:54:38

ความคิดเห็นที่ 14   อย่าคาดหวังครับเพราะจะทำให้เราเสียใจ คุณลองไม่คาดหวังและคุณจะรู้สึกมีความสุขครับ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ การที่ลุงคุณปฏิเสธอาจจะเป็นจุดพลิกผันให้คุณไปเจอสิ่งที่ดีกว่า ยิ่งใหญ่กว่าก็ได้ครับ ปล.ถ้าเกิดว่าลุงฝากคุณได้จริง แล้วมีเพื่อนร่วมงานนินทาคุณว่าคุณเด็กเส้น คุณก็อาจจะมาระบายในนี้อีกแบบหนึ่งก็เป็นได้ จากคุณ : อยู่อย่างราชา เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 53 15:33:33

ความคิดเห็นที่ 15   อิอิ อย่าไปโกรธเลยครับ ธรรมดาครับ ที่ลุงคุณต้องคิดถึงผู้มีพระคุณก่อน ลุงคุณอาจจะคิดว่า หลานเราเองช่วยที่หลังก็ยังไม่สาย แต่กับผู้มีพระคุณถ้ารีบทำให้ได้ต้องรีบทำก่อน แต่กับลูกผู้มีพระคุณลองเอ่ยปากแล้วลุงคุณไม่ช่วย เสียเลยนะครับ อันตัวผมเองก็คล้ายๆคุณนะครับ ญาติๆผู่ใหญ่นามสกุลเดียวกันด้วยนะ รับราชการมีตำแหน่งใหญ่โต เรียกได้ว่าแค่เอ่ยปากก็สามารถพูดให้หน่วยงานที่อยู่แถวดอนเมืองรับเข้าทำงานได้เลย แต่.....เค้าก็เลือกที่จะฝากคนอื่นครับ ไม่ช่วยเหลือหลานผู้ซึ่งขณะนั้นกำลังตกงาน และนั่งทำตาปริบๆๆๆๆๆอย่างละเหี่ยใจ 555555 แต่ผมก็ไม่ได้โกรธเค้านะครับ อาจจะมีน้อยใจบ้างเพราะผมมารู้ทีหลังว่าจากญาติคนอื่นๆบอกว่าที่เค้าไม่ฝากผมเข้าทำงานก็เพราะ เค้าไม่แน่ใจในตัวผมว่าจะทำตัวได้ดีไม่ให้เค้าเสียหายรึป่าว เค้าเลยตัดสินใจไม่ฝากผมเข้าทำงานในหน่วยงานที่ผมใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็กๆ ทุกวันนี้ผมทำงานอยู่ในบริษัทที่มั่นคง เงินเดือนและสวัสดิการ ผมว่าติดอันดับต้นๆในย่านนี้ ทุกอย่างได้มาไม่ใช่ง่ายๆเลยครับ แต่ภูมิใจมากจากที่โดนญาติตัวเองดูถูก แต่เราก็มาทำได้ในระดับหนึ่ง แม้จะไม่ร่ำรวยแค่พอกินพอใช้ ก็ภูมิใจสุดๆครับ ผมก็ไม่เคยไปขอความช่วยเหลืออะไรอีกเลยนะครับ 555555 แบบว่าเจ็บแล้วต้องจำ เพราะฉะนั้น สู้ครับ จากคุณ : คนขำๆ (คนขำๆ) เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 53 15:49:27

ความคิดเห็นที่ 16 คุณคงไม่สำคัญสำหรับลุงเท่าเด็กคนนั้น จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 53 16:35:17

ความคิดเห็นที่ 17   ขอบคุณทุกท่านที่มาออกความเห็น แม้บางcomment จะแรงไปผมก็ขอบคุณ คุณคห 15 ครับ ข้อเท็จจริงของผมคล้ายกับเรื่องของคุณ เพราะตระกูลผมก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไร แต่ก็รับราชการกันทุกคน ลุงของผมก็เป็นลูกชาวบ้านธรรมดาแต่ได้ดิบได้ดีกว่าพี่น้องทุกคน เขาเริ่มทำงานที่นี่ตั้งแต่เป็นพนักงานปฏบัติการจนปัจจุบันก็ได้เป็นถึงรองอาวุโส หากMDไม่ได้มาจากการเมืองเขาก็คงได้เป็นMD ทุกคนในองค์กรนั้นต่างชื่นชมว่าลุงผมเป็นคนดี น่าเลื่อมใส ไม่เคยทุจริต ทำงานตรงเวลาเลิกงานหลังเวลา ไม่มีเช้าชาม เย็นชาม เท่าที่รู้มาลุงผมเขาก็คิดแบบคุณ คห 15 คือเค้าไม่แน่ใจในตัวผมว่าจะทำตัวได้ดีไม่ให้เค้าเสียหายรึป่าว เพราะต้นทุนของเขาในองค์กรนี้มีอยู่สูงมาก ผมจะไม่โกรธเขาแล้วครับ ขั้นต่อไปผมจะมุมานะ ทำตัวผมให้ดีที่สุด ผมว่าสักวันผมต้องไม่ด้อยกว่าตัวเขา ผมเชื่อในศักยภาพของผม ผมมีความคิดว่าคนเรามีมือมีเท้าเท่ากัน หากตั้งใจทำจริงๆ ก็ย่อมทำได้ครับ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 53 17:05:02 A:202.91.19.194 X: TicketID:251243

ความคิดเห็นที่ 18   เยี่ยมมากครับ จขกท ต้องแบบนี้สิครับ จากคุณ : 8 เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 53 21:36:08 A:110.164.125.98 X: TicketID:278580