ความคิดเห็นที่ 1 คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก คนเราสามารถอาศัยหรือพักพิงอยู่ที่ใดก็ได้ไม่ว่าที่นั้นจะยากลำบาก หรือคับแคบเพียงใดก็ตามถ้าใจเราอยากอยู่ จากคุณ : incutbus เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 03:14:25

ความคิดเห็นที่ 2 ดีกว่าทำตัวไฮโซแต่ก็ไม่รู้อะไรเลยครับ จากคุณ : Windows X เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 03:38:30

ความคิดเห็นที่ 3 ผมอายุน้อยกว่าแต่ขอแสดงความคิดเห็นนะครับ ไม่โง่หรอกครับ ชีวิตคนเราไม่ได้ยืนยาวอะไรนัก ทำสิ่งที่คุณทำแล้วมีความสุขเถอะครับ แถมยังได้อยู่กับแม่อีกตะหาก จากคุณ : Fatalbringer เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 03:50:59

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นแง่มุมคิดที่ถูกต้องครับ แต่วิธีการน่าจะยังไม่ดีที่สุด คิดวิธีการไว้หลายๆข้อและปรึกษากับใครสักคน อาจจะได้แง่มุมอีกด้านครับ จากคุณ : ทองเนื้อเก้า เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 06:12:25

ความคิดเห็นที่ 5 บางคนบั่นปลายชีวิต ก็ยังยอมทิ้งทุกอย่างเข้าหาพระธรรม อย่างกรณีคุณก็คงในลักษณะเดียวกัน ลงมาสู่บรรยากาศที่คุณคิดว่า ดี อย่างนี้เรียกว่า สูงสุด กลับสู่สามัญ ครับ ในความคิดเห็น ไม่โง่หรอกครับ จากคุณ : สิ่งมีชีวิตที่ไม่มีหัวใจ (mangwan) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 06:32:29

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่โง่ไม่บ้าหรอกคะ พอจะเข้าใจนะคะว่าพอถึงจุดอิ่มตัวแล้ว ชีวิตคนเราก้อไม่อยากได้อะไรอีกแล้วหล่ะ ขอแค่ใช้ชีวิตอย่างที่อยากจะเป็นก้อพอ มีความสุขแล้ว ขอสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ได้งานใหม่เร็วด้วย จากคุณ : เด็กงมงาย เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 06:34:24

ความคิดเห็นที่ 7 ผมขอมองต่างมุมครับ ถ้าเป็นผม ผมถือว่าเป็นช่วงกอบโกยเงินเพื่อสร้างอนาคต เพราะอนาคตคือสิ่งที่ไม่แน่นอน ตอนนี้มีโอกาสกอบโกยแล้ว รีบๆสะสมเงินเข้าไว้ อนาคตคุณยังต้องใช้อีกมาก แม่แก่ตัวแล้ว คนแก่กับเรื่องไม่สบายต้องเจอแน่นอน อย่างน้อยมีเงินก็ยังรักษาท่านได้ อนาคตเกิดคุณเจอใครซักคนที่ใช่ มีลูกด้วยกัน คุณคงไม่อยากให้เค้ามากัดก้อนเกลือกินแน่ ถ้ามีเงิน ก็จะสบายหน่อย แต่ถ้างานเครียดมากๆ ก็ต้องยอมรับคำพูดที่ว่า "คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก" ต้องยอมรับจริงๆ แต่คุณอาจตั้งเป้าหมายว่า กอบโกยเงินได้ซักเท่านี้ จึงเกษียณตัวเองออกมาใช้ชีวิตแบบสบายๆบ้าง ลองดูนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : double@pantip เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 06:35:41

ความคิดเห็นที่ 8 นับถือคุณนะคะ คุณเจ๋งมากที่กล้าทำตามที่ตัวเองต้องการ และคุณคงคิดดีแล้ว จะทำอะไรทำไปเถิดค่ะ ชีวิตเราเราเลือกเอง คนที่ใช้ชีวิตคือเราค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ปล.อ่านแล้ว อย่าหาว่าเวอร์นะคะ เราแอบน้ำตาซึมนิดๆ ว่าชีวิตคุณเหมือนเราเลยอะ ตอนนี้เราทำตามที่ตัวเองคิดแล้วนะคะ มีความสุขมาก ชีวิตเบา สบายมาก จากคุณ : หญิงสาว เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 06:44:27 A:182.232.247.236 X: TicketID:295669

ความคิดเห็นที่ 9 ก่อนจะพูดถึงเรื่องโง่มั๊ยกับการขายบ้าน ลาออกมาทำงานที่เล็กลง เรามาพูดเรื่อง โดนเจ้านายด่าเรื่องอะไรดีกว่ามั๊ยครับ อยู่ในตำแหน่งผู้บริหารระดับกลาง หน้าที่รับผิดชอบไม่ใช่แค่ "ถูกหรือผิด" แล้ว แต่มันคือการทำหน้าที่ได้ดีมากน้อยแค่ไหน ถ้าผู้บริหารระดับสูงกว่ามองว่าเราทำได้ดีแค่ 50% ก็เลยโดนต่อว่า เราก็ทำให้ได้ 80-100% สิครับ แล้วดูว่าเค้าจะด่าเรื่องอะไร ถ้ายังด่าอีกก็ทำผลงานซะ 120% ไปเลย ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ลำบากใจมากจริงๆ ค่อยพูดถึงการทำงานที่เล็กลงครับ แต่ก็ต้องยอมรับว่า ตลอดชีวิตที่เหลือ คุณจะตระหนักตลอดเวลาว่าความสามารถคุณมีจำกัดแค่นั้น อาจทำลายความมั่นใจไปมากทีเดียว จากคุณ : Jiang wei เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 07:31:49

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าการทำในสิ่งที่จะทำให้ตนมีความสุข แล้วเรียกว่า โง่นั้น คนทั้งโลกก็คงจะโง่ดังที่คุณว่าแหละคะ จากคุณ : สาวกุมภ์ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 07:37:34

ความคิดเห็นที่ 11 งานสบายไม่จำเป็นต้องเงินเดือนน้อยครับ คุณลองหางานที่สบายกว่าเงินเดือนสัก 40-50K ก็น่าจะมีนะครับ เพราะที่คุณหวังไว้ว่าจะหางานเงินเดือน 10-15K คงจะไม่มีใครกล้ารับคุณเข้าทำงานหรอกครับ จากคุณ : cartharsis (cartharsis) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 07:55:03

ความคิดเห็นที่ 12 ยากนะ แต่ถ้าตั้งใจ ต้องการชีวิตเรียบง่ายแล้ว ทำได้แน่นอน เพราะอะไรรู้มั๊ยคะ คุณจะเบื่อมากที่งานใหม่ไม่ยุ่งเหมือนเดิม และคุณอาจคิดว่า คุณทำอะไรได้มากมายกว่านี้ และคุณอยากจะปรับปรุงกระบวนการ โน่น นี่ นั่น ของโรงเรียน หรือการสอน แต่อาจทำได้ลำบาก ไม่ได้อย่างใจ เพราะไม่ได้เป็นคนตัดสินใจ และไม่เป็นผู้บริหารที่คอยสั่ง engineer ไปเอา data มาสิ ไปทำอย่างโน้น อย่างนี้มา พอผ่านไปสักพัก คุณจะเบื่อ, low self-esteem แต่ผ่านไปอีกสักพัก คุณจะเริ่มปลงได้     แฮ่ะๆ ช่างคล้ายกับประสบการณ์เราเอง มันเป็นเช่นนี้อ่ะ คุณ จขกท เป็นผู้ชายอาจไม่คิดจุกจิก อาจจะไม่เป็นแบบเราก็ได้นะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : เล็กแห้งตับสด เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 08:03:45

ความคิดเห็นที่ 13 กอบโกยเงิน เก็บไว้จนมากพอ แล้วออกมาทำธุรกิจของตัวเองเลยครับ ได้ทั้งความสบายใจ ได้ทั้งเงิน จากคุณ : ปลาทองน้อยตากล๊มกลม เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 08:08:58

ความคิดเห็นที่ 14 โง่และบ้าตั้งแต่ซื้อบ้านหลังที่สองแล้วครับ บ้านถ้าไม่ได้ใช้ประโยชน์ ไม่มีคนมาเช่า แถมต้องผ่อนทุกเดือน เสียภาษีทุกปี เป็นหนี้สินเปล่าๆครับ บริษัทต้องการคนอย่างคุณครับ พวกชอบสร้างหนี้สินให้ตัวเอง พอมีภาระหนี้ต้องจ่าย จะสั่งอะไรก็ง่าย ไม่หือไม่อือ กลัวโดนไล่ออก จากคุณ : Schweissnaht (Schweissnaht) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 08:09:07

ความคิดเห็นที่ 15 เป็นผม ผมจะหาคู่ชีวิตดีๆสักคน อยู่คนเดียวบางทีการเติมเต็มในส่วนต่างๆ มันอาจจะขาดหายไป ผู้หญิงนี่แหละครับ สามารถให้คำตอบเราได้ จากคุณ : มังคลา เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 09:03:05

ความคิดเห็นที่ 16 ผมว่าตำแหน่งเล็กๆ งานอาจจะไม่เบาอย่างที่คุณคิดก็ได้ ความกดดันก็มีกันทุกตำแหน่ง ขึ้นอยู่กับหัวหน้างาน และเจ้าของจะกดดันมากแค่ไหน มันเป็นเรื่องปกติของทุกที่ ผมว่าคุณมองง่ายเกินไป ถ้าคุณคิดว่าเงินที่คุณมีสามารถอยู่ได้อย่างสบายๆ แล้วล่ะก็ งานอิสระอาจจะเป็นคำตอบได้ เช่น เปิดร้านหนังสือเล็กๆ รายได้พอมีพอกิน คุณ ok ไหม ถ้า ok อย่างนี้คือคำตอบ แต่ถ้าจะยังคงทำงานประจำ ตอบได้คำเดียวว่า คงไม่มีงานตำแหน่งเล็กๆ ง่ายๆ ไม่กดดันหรอกครับ จากคุณ : bigzaa เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 09:05:13

ความคิดเห็นที่ 17 คนโง่ คือ คนที่ไม่รู้ว่าความสุขคืออะไร คือ คนที่มีความสุขกับวัตถุของเปลือกนอก แต่อะไรมาเติมก็ไม่เคยเต็ม หัวใจก็ว่างเปล่า ชีวิตคือการตัดสินใจ เปลี่ยนแปลงได้ ไม่จำเป็นต้องตามใคร หากเรารู้ว่าเรากำลังทำอะไร ขอให้คิดรอบคอบ เพราะ เงิน กับเวลาที่มีให้คนรัก มันสวนทางกัน คนฉลาดจะสมดุลสองข้อนี้ได้ เต็มร้อย เคยให้งาน 90 ให้คนรัก 10 แล้วจะมาเปลี่ยนเป็น ให้งาน 10 ให้คนรัก 90 ก็ดูแปลกๆ อยู่ มันไม่มี Best practice มันไม่มีสูตรสำเร็จ เราควรรู้ว่าเราจะต้องให้อะไรใครเท่าไหร่ และให้ตัวเองเท่าไหร่ บางทีคุณไม่ต้องหาเงินเดือน หมื่นกว่าๆ หรอกครับ นั่นมันเด็กจบใหม่ ความสามารถคุณน่าจะเยอะพอตัว จากประสบการณ์ทำงานและหน้าที่ความรับผิดชอบในขณะนี้ มีอีกหลายวิธีที่คุณจะคิดได้ โดยมีเวลาอยู่กับแม่เยอะ และเงินเดือนอยู่ในระดับที่ไม่ต่างจากเดิมมากนัก หรืออาจมีธุรกิจเล็กของตัวเองที่พอจะสร้างรายได้ได้ จากคุณ : TurnTheLightOn เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 09:09:10

ความคิดเห็นที่ 18 อืม ถ้าอยู่กับคุณแม่สองคน อยู่คอนโดซื้อสด รถซื้อสด ไม่มีหนี้สิน รายได้ 15k+ ผมว่าเป็นชีวิตที่ดูน่ามีความสุขมากเลยครับ จากคุณ : ไม่ได้สักที เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 09:09:24

ความคิดเห็นที่ 19 พี่ตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้น ออกมาแล้วเป็นแค่ที่ปรึกษาบริษัท แค่เบี้ยประชุมต่อเดือนมันคงเกินหมื่นที่อยากได้แล้วมังครับ ก็ขายบ้านเสีย ซื้อคอนโดที่อยากได้ ช่วงแรกๆวันก็นอนเล่นข้างสระอ่านหนังสือ กินอะไรเล่นๆ พาแม่เที่ยวไว้พออิ่มตัวค่อยคิดหาขยับขยายก็ได้ ผมก็ทำแบบนี้กลัวอะไร แต่ผมมีเมียนะพี่มันไม่เหงา มีเวลาให้เขามากขึ้นแฮปปี้อีกต่างหาก จากคุณ : ลองดู เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 09:17:49 A:116.58.231.242 X: TicketID:008482

ความคิดเห็นที่ 20 ผมว่าคุณเครียด และกำลังสับสนมากกว่านะครับ สติมา ปัญญาเกิด ครับ จากคุณ : หมาดำช้ำรัก เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 09:18:36

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่โง่ไม่บ้า....แต่วิธีการหาทางออก เหมือนไม่ใช่ความคิดของผู้บริหารครับ ผมว่าถ้าคุณจะออกแล้วมาทำอย่างที่คุณต้องการ ผมว่าคุณจะเคลียดมากกว่าเก่ามากกว่านะสิ....เชื่อผมสิคนมันเคยอย่างไรมันก็จะคุ้นอย่างนั้น ต่อไปคุณรับไม่ได้หลอกถ้าอยู่ในของที่ทุกอย่างอยู่ระดับต่ำกว่าปัจจุบัน ผมว่าคุณมีกำลังซื้อบ้านเป็นล้านได้ตั้งหลายหลัง ผมว่าคุณก็มีเงินอยู่พอสมควร ทำไมคุณไม่ไปหาธุรกิจสักอย่างทำ ที่ทำให้คุณได้อยู่กับแม่ได้อยู่กับตัวเอง จะมาเป้นลูกน้องคนอื่นอีกททำไม ก็เข้าอีหร่อบเดิมอีก มันแก้ปัญหาปัจจุบันตรงไหน  เล่นหุ้นก็ได้นิ นั่งเฝ้าแต่จออยู่กะบ้านหุ้นลงก็ไม่ขาย ห้นขึ้นก็ทำกำไร เป็นร้านอาหาร ร้านหนังสือ ร้านโชว์ห่วย  อะไรก็ได้ตั้งเยอะแยะ มาเสียเวลาเป็นลูกจ้างคนอื่นอีกทำไม ไม่เข้าใจ... ถ้าคุณทำอย่างที่บอกจิง ผมว่าคุณวิสัยทัศน์แย่เอามากๆๆเลยอะ  แต่ยังไงก็เป็นคนดีพอสมควรถ้าเป็นอย่างที่คุณเล่ามาจิงนะ...สู้ละกันครับ จากคุณ : ปิ๊ดจะลิว เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 09:38:19

ความคิดเห็นที่ 22 อดทนทำงานเก็บเงินให้ได้สักก้อนก่อน  เผื่อเวลาเจ็บไข้ ทั้งคุณแม่ และต้วเอง ค่ารักษาพยาบาลถ้าเบิกไม่ได้  รักษาเอกชนด้วย  เงินล้านนี่แป้บเดียวเกลี้ยง จากคุณ : ผีตากผ้าอ้อม เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 09:47:25

ความคิดเห็นที่ 23 งานเยอะเงินเยอะก็เครียดอีกแบบ  ไม่มีงานทำไมีมีเงินก็เครียดอีกแบบ  อนิจจัง จากคุณ : แจ้ห่ม47 เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 10:02:28

ความคิดเห็นที่ 24 ^ ^ นั่นสิ ...ลองไม่มีเงินจะซื้อข้าว เติมน้ำมันรถสิ...จะเครียดยิ่งกว่าทุกวันนี้ จากคุณ : 5555+ (kreingwit) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 10:30:16

ความคิดเห็นที่ 25 หาแก่นแท้ในชีวิตให้เจอคะ จากคุณ : ปนัดดา-ตัวดำ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 10:37:55

ความคิดเห็นที่ 26 จขกท.ครับ การที่เรามีเวลาอยู่กับครอบครัวมากๆ นั่นคือความฝันของผมเลยนะครับ งานมันทำให้เรารู้สึกภาคภูมิใจที่เรามีประโยชน์ มีคุณค่า แต่ถ้ามันมากเกินไปมันอาจบั่นทอนจิตใจเราให้เราจิตตก ซึ่งในความคิดเห็นของผมมันไม่คุ้มค่าเลยครับ นอกจากเราจะสงบใจกับบางสิ่งได้ สำหรับเคสนี้.. ถ้าเป็นผม.. ผมจะสู้ต่อ และพยายามหาแผนรองรับเอาไว้ เช่น ขายบ้านหลังใหญ่ ซื้อคอนโดเล็กๆ (ในขณะที่ยังทำงานอยู่) แล้วเอาเงินก้อนจากการขายบ้านไปลงทุน (สำหรับผมคือการลงทุนในตลาดหลักทรัพย์) ศึกษาให้รอบคอบ เก็บเงินไว้เป็นทุนสำรอง เวลาที่เราลาออกมาจะได้มีทางเลือกมากขึ้นครับ ส่วนตัวผมคิดว่าปัญหาในที่ทำงานที่เราเห็นว่ามันหนักหนาในวันนี้ อาจเป็นปัญหาเล็กน้อยในวันต่อไปก็ได้ครับ อยู่ที่ว่าเราจะจัดการมันได้มากน้อยแค่ไหน เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : นายแว่นธรรมดา เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 10:42:24

ความคิดเห็นที่ 27 หนึ่งในงานที่ผู้บริหารต้องทำ คือ การบริหารความเครียดครับ ผมมองว่าอย่างนั้น คิดซะว่ามันเป็นเกม วันนี้เราเล่นเกมชนะ เราดีใจ แต่ถ้าเราแพ้ ก็อย่าไปเก็บมันไว้ในใจ โยนทิ้งไปซะ พรุ่งนี้มาเริ่มกันใหม่ ปรับใจให้ได้ก่อน น่าจะดีกว่านะครับ แต่ถ้าสุดท้ายไม่ได้จิงๆ ไม่ต้องไปหางาน 15000 หรอกครับ งานดีๆ นายดีๆ มีถมเถไป ค่อยๆหา ใจเย็นๆ เด่วโอกาสมันก้อวิ่งมาหาเราเองครับ เป็นกำลังใจให้ครับ โย่ว.... จากคุณ : ลุงคุโบะ (ลุงคุโบะ) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 10:57:05

ความคิดเห็นที่ 28 ก่อนการตัดสินใจอะไรลงไปนะครับ ผมแนะนำว่า ให้ไปวิปัสสนา ซัก 9 วัน นะครับ ปล. อันนี้เรื่องจริงนะครับ ไม่ได้ประชด แล้วพี่จะเจอกับทางออกของปัญหาที่มันแทบจะเด็ดชีวิตพี่ตอนนี้ จากคุณ : แนะนำ (Am-Boss99) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 11:14:34

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่ลองเก็บเงินก้อน หาลู่ทางทำธุรกิจเป็นของตัวเองละครับ เงินลงทุน ผลตอบแทน 15000 ต่อเดือนไม่น่าจะยากนะครับ เป็นลูกน้องเิงินประมาณนั้น - - ผมว่างานก็ไม่น่าจะสบายนะ เป็นเจ้านายตัวเองน่าจะดีสุด จากคุณ : taecu เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 11:18:08

ความคิดเห็นที่ 30 พี่ค่ะ หนูว่าพี่ขายบ้าน แล้วมาซื้อบ้านเล็กๆ อยู่กับแม่ดีกว่านะค่ะ ส่วนเรื่องที่จะหางานทำเงินเดือน10-15 นั้นหนูไม่เห็นด้วยนะค่ะ ถ้าพี่ออกจากที่เก่าเพราะว่าโดนเจ้านายด่า ประชุมเยอะ ต้องเอาใจลูกเจ้าของ พี่จะได้มาเจอสังคมอีกแบบเเน่ๆค่ะ สังคมของลูกน้องที่พี่ไม่เคยเจอ พี่จะได้เห็นแน่ๆ ไหนจะเรื่องคนขี้เมาท์ ขี้นินทา ไหนจะเป็นที่รองรับอารมณ์ของ manager ที่สามวันดี สี่วันร้าย ไหนจะต้องได้ยินคนนั่งข้างๆทะเลาะกับสามี หรือว่าหนีเจ้าหนี้ พี่จะทนไหวหรอค่ะ ถ้าพี่ไม่อยากแบกอะไรกลับบ้าน หรือว่ามีเรื่องเครียด พี่คิดผิดอย่างแรงเลยค่ะถ้าจะมาทำงานออฟฟิคเงินเดือนน้อยๆ หนูให้พี่ 3 เดือนเลย ถ้าพี่ทนได้ พนันกันไหมค่ะ ^^ ถ้าหนูมีเงินขนาดนั้น หนูจะมาทำร้านเข้าหนังสือการ์ตูนที่หน้าร้านจะมีร้านกาแฟเล็กๆ พาคุณแม่ไปเรียนทำขนม แล้วก็เอามาขายในร้านเราแหละค่ะ ราคาไม่ต้องแพง เราทำขายเพื่อความสบายใจแล้วก็เพื่อความสุขของแม่เรา หรือเพิ่มอีกนิด ทำเวปด้วยเลยค่ะ ให้ลูกค้าสั่งซื้อทางเวปได้ พอตอนเย็นก็รับสอนพิเศษให้กับเด้กๆแถวบ้าน คิดแล้วน่ามีความสุขนะค่ะ ^^ จากคุณ : Katie_Elizy (Katie_Elizy) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 11:20:35

ความคิดเห็นที่ 31 ถ้าหนูเป็นพี่ หนูจะเริ่มจากดูว่าตัวเองมีเงินทุนมากแค่ไหน แล้วก็เริ่มศึกษาเพื่อทำธุรกิจที่เกิดจากความรักความถนัดของตัวเอง เอาไว้เป็นทางเลือกสำรอง ที่นอกเหนือจากการเป็นมนุษย์เงินเดือน แต่สิ่งที่พี่คิดจะทำ ถามว่าโง่ไหม หนูตอบว่าไม่โง่ค่ะ มันไม่ได้เป็นเรื่องแย่ร้ายแรงอะไรเลย พี่มีความสุข แม่พี่มีความสุข เท่านั้นก็พอ แต่ถ้าเป็นหนู อนาคตไม่แน่นอน จะออกจากงานก็ต้องหาหลักประกันความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น อย่างน้อยๆก็เผื่อยามตัวเอง แม่หรือคนในครอบครัวเจ็บป่วย จำเป็นต้องใช้เงิน ถ้าคิดว่าตรงนั้นแน่นอยู่แล้ว จะออกก็ดีเหมือนกันค่ะ อย่าทรมารสุขภาพจิตตัวเอง จากคุณ : beer112 เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 11:48:58

ความคิดเห็นที่ 32 เห็นด้วยกับความเห็นที่ 7 คะ แล้วก็ความเห็นที่ 23 พนักงานเงินเดือน 15000 ก็ใช่จะไม่เครียด เขาก็มี scope งานของเขาอีกแบบที่ก็คงเครียดเหมือนกันคะ อีกอย่าง คุณเองก็ไม่ได้ขึ้นถึงจุดสูงสุดของ career path ของคุณ ทำไมไม่ลองเปลี่ยนทัศนคติจากการ "ทำให้คนอื่น" เป็น "ทำให้ตัวเอง" ทำเพื่อเอาชนะตัวเองแทน อาจทำให้คุณสนุกกับงานมากขึ้นกว่านี้นะคะ จากคุณ : สู้ๆ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 11:53:22 A:59.189.149.127 X:218.186.10.237 TicketID:293785

ความคิดเห็นที่ 33 ผมว่าว่าความสามารถอย่างคุณหางานได้สบายครับ เจอบ.เล็กถ้าอยู่ไม่ได้ ก็สามารถหาได้อีก ผมว่าไม่ต้องขนาดหาเงินเดือนหมื่นหน่อยๆเลยครับ ผมว่าหาเงินเดือนสองสามหมื่นคุณก็ทำได้ ไม่ต้องทิ้งภาระถึงขนาดยอมหางานใหม่ลดเงินเดือนลงเยอะแยะ ไม่ต้องสุดโต่งมากก็ได้ จากคุณ : Subject เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 12:13:14

ความคิดเห็นที่ 34 "ใจ หนึ่งใจ จะต้องการ อะไร ให้มันมากมาย ให้มันวุ่นวาย..." สำคัญอยู่ที่ใจ หากคุณตัดสินใจ ใจคุณต้องเข้มแข็ง เพราะยังไง คุณก็ยังต้องแบกภาระหน้าที่ในการดูแลครอบครัว หรือแม่ของคุณนั่นเอง ความสุขเล็ก ๆ ของเรานั่นคือการได้อยู่ใกล้ชิดกับครอบครัว เราเองก็คิดคล้าย ๆ คุณ เราอยู่ใกล้ชิดครอบครัวเสมอ และพร้อมเสมอ หากพ่อแม่ที่บ้าน ไม่มีใครคอยดูแล(ตอนนี้ยังมีอยู่) เป้าหมายของแต่ละคนในการทำงานไม่เหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งคือการได้อยู่ใกล้ครอบครัวแล้วมีสุขใจ เราชอบแบบนี้คะ จากคุณ : Ratchanapa (Ratchanapa) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 12:36:50

ความคิดเห็นที่ 35 คิดดีๆนะคะ การไปทำงานตำแหน่งเล็กๆ เงินเดือนน้อยๆ ไม่ได้หมายความว่าจะมีความสุข ไม่เครียด ไม่กดดันเสมอไป แล้วการที่คุณทำงานตำแหน่งสูงมาตลอด คุณจะไปทำงานระดับล่างได้จริงหรือเปล่า บ.ใหม่เขาจะรับคุณมั๊ยเพราะ profile คุณมันสูงกว่าตำแหน่งที่เขาต้องการมาก เขาอาจจะคิดว่าคุณไม่เหมาะสม อาจจะมีปัญหากะเพื่อนร่วมงานได้ เราว่าส่วนนึงที่ทำให้คุณรู้สึกไม่มีความสุข อาจจะมาจากการที่คุณยังไม่มีครอบครัวของตัวเองด้วย จิตคุณเลยอยู่กะที่ทำงานหมด บางทีพอคุณเปลี่ยนไปทำงานตำแหน่งเล็กๆ อาจไม่ใช่คำตอบก็ได้ค่ะ ลองคิดดีๆ เรื่องงานมันเรื่องใหญ่ แล้วบ้านหลังที่สอง ถ้าหนักเกินก็ปล่อยขายไปก่อน ลองหางานอดิเรก หรือลงทุนค้าขายเล็กๆน้อยๆ ขายของที่ชอบ จะได้มีสิ่งอื่นให้ทำนอกจากงานประจำ บางทีทำแล้วมันดี คุณอาจจะออกมาทำธุรกิจของตัวเองก็ได้ ไปเที่ยว ไปเข้าสังคม หาแฟนสักคน แล้วลองทบทวนใหม่อีกทีนะคะ โชคดีค่ะ จากคุณ : ต้นน้ำลำธารท้องฟ้า เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 13:06:11

ความคิดเห็นที่ 36 1.ตั้งสติ ให้ดีก่อนค่ะ 2.โอกาสคน ที่จะเป็นเหมือนคุณมีไม่มากค่ะ คุณน่ะขั้นเทพ ตั้งระยะเวลาทำงานค่ะ จะอีกกี่ปีถึงออก อีกห้าปีไหม แพลนนิ่งก่อนอ่ะไม่อยากให้เสี่ยง หากจะเปลี่ยนงาน เราไม่แนะนำอ่ะ ถ้าลงทุนทำอะไรที่เราชอบ สบายใจนี่ เราสนับสนุนนะ เปลี่ยนสินทรัพย์ที่เวอร์เวอร์เป็นเงินสดให้หมด เพราะโจทย์ข้อต่อไปของคุณคือ แม่ และความเจ็บป่วย 3. อดทน และ แบ่งเวลา วันนึงยี่สิบสี่ชั่วโมงนะ ไม่มีเวลาให้แม่เลยเหรอค่ะ อย่าเอาปัญหาที่ทำงานมารวมกับเรื่องส่วนตัวสิค่ะ ไม่มือโปรเลยค่ะ เราจะดีใจมากถ้าเราพาแม่ไปเดินซื้อของด้วยตังค์เราเอง พาแม่ไปเที่ยว ทำอย่างที่ทำได้ และก้ออยากจะถามหน่อยว่า เงินเดือนหมื่นเดียวนี่ทำได้ไหมค่ะ อย่าตอบว่าใช้เงินขายบ้านหรือว่าเงินเก่าเก็บนะค่ะ เพราะ อนาคตคุณยังไม่้ไปพร้อมแม่ คุณยังอยู่ค่ะ ถึงแม้จะมีรึไม่มีคู่ชีวิตก้อตาม คุณก้อต้องสู้ก่อนค่ะ ห้ามท้อนะค่ะ คิิดไหมค่ะ ถ้าไม่ีตังค์แล้ว ใครจะยอมแลน่ะ สมัยนี้ อย่างน้อยคิดเผื่อๆบ้างก้อได้ 4. สู้สู้นะ จากคุณ : The sunshine (rampaii) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 13:06:31

ความคิดเห็นที่ 37 กำลังใจเยอะเชียว เห็นด้วยกับหลายความเห็นว่าแนวคิดดีแต่วิธีการยังไม่ดีที่สุดครับ ที่สูงถ้าลงต่ำเลยคงจะปรับตัวลำบากแน่ จากคุณ : sacrifar เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 13:17:48

ความคิดเห็นที่ 38 ระวังนะคะ ตัวคุณเองอาจจะอยากทำงานที่ไม่ต้องรับผิดชอบมากขนาดนี้โดยยอมลดเงินเืดือน บริษัทฯ ไหนๆ ก็สนใจเพราะเงินเดือนไม่แพงแถมได้คนมีประสบการณ์ แต่..... แต่ ช้า แต่... เอ๊ยยย .. แต่คุณหยุดหรือห้ามความคาดหวังที่เค้าต้องการจากคุณไม่ได้หรอกค่ะ คุณไม่สามารถบอกเค้าว่าคุณรับเงิน 30,000 ก็ขอทำแค่ 30,000 เพราะที่เค้าต้องการคือคุณรับ 30,000 (ดีจังลดค่าใช้จ่ายบริษัทฯ) แต่ต้องการ Productive ที่ 100% จากคุณ Another kind of pressure!! ถ้าตอนนี้ คุณมองงานปัจจุบันให้เป็นโอกาส ที่คุณจะได้เป็น CEO ของบริษัท ที่มีคุณเองเป็นเจ้าของ (ในกรณีที่ไม่ต้องการไปต่อสู้กับคนอื่นแต่ต้องการต่อสู้กับตัวเอง) คุณน่าจะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ รวมทั้งมองหาโอกาสทางธุรกิจ จากการที่คุณได้พบปะกับคนในระดับที่ตัดสินใจได้ เพื่อมองหาธุรกิจที่คุณสามารถกำกับเองได้ โดยไม่ต้องมีแรงกดดันมาก คือ มีเงินเพียงพอ พ่อแม่อยู่สบาย กำไรไม่ต้องมากมาย มีเงินทำบุญ ไปเที่ยวได้ทุกปี แถมยังช่วยเหลือคนที่ตกงานบางส่วนได้ เรามองว่าตอนนี้เป็นโอกาสของคุณนะคะ ตัวดิฉันเองเคยอยากเป็น Professional หรือ ลูกจ้างมืออาชีพ แต่สุดท้าย คนเราก็ต้องอยู่กับความจริงค่ะ จบไม่สวย เอาหละ เป็นกำลังใจนะคะ สู้ต่อไปทาเคชิ!! จากคุณ : << FatCatSlimDog -GG >> เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 14:25:38

ความคิดเห็นที่ 39 ความสุข กับ เงิน บางทีมันก็แปรผกผันกันนะครับ จากคุณ : สาManUtd เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 14:36:25

ความคิดเห็นที่ 40 อย่างคห.บนๆว่าไว้ งานที่รายได้น้อยๆ ก็ใช่ว่าจะสบาย และไม่รู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น แต่อย่างน้อยคุณก็โชคดีที่ได้ค้นพบและมีเป้าหมายในชีวิต แถมได้อยู่กับครอบครัวที่อบอุ่น เราเห็นบางคนใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่มีจุดมุ่งหมายอะไรเลยค่ะ จากคุณ : บะหมี่เกี๊ยวและข้าวมันไก่ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 15:54:03

ความคิดเห็นที่ 41 ผมว่าคุณควรลางานสักอาทิตย์นึงแล้วไปหาที่เที่ยว บรรยากาศดีๆ จะนอกหรือในประเทศก็ได้ครับ เพื่อชาร์จแบตให้ตัวเองครับ กลับมาสดชื่นขึ้นแน่นอน หลายคนพยายามทำให้ได้แบบคุณทั้งตำแหน่ง และเงินเดือน แต่ก็ทำไม่ได้ ผมว่าคุณเครืยดกับงานมากเกินไป ไปพักผ่อนแล้วค่อยกลับมาลุยก็ได้ครับ จากคุณ : imtul เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 15:59:29

ความคิดเห็นที่ 42 ไม่รู้นะ ผมว่าคุณก็คงตรึกตรองมาบ้างแล้ว เอาใจช่วยให้ทางที่คุณเลือกเป็นทางที่ทำให้คุณมีความสุขละกันครับ จากคุณ : doublelove เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 16:19:15

ความคิดเห็นที่ 43 จขกทครับ ไปหาเวลาอ่านหนังสือหุ้น แล้วให้หุ้นทำเงินให้เราได้เลยครับ ถึงเวลาที่จะให้เงินทำงาน (จริงๆควรทำนานแล้ว) หรือไม่ก็ซื้อหุ้น บริษัทตัวเองซะเลย ผมพูดจริงๆนะ ท่านสามรรถหาเงินได้ 10% จากเงินที่ท่านมีแล้วเลี้ยงท่านได้สบายๆ ได้เที่ยวได้พักผ่อน ได้คุยกับคนระแวกบ้านตัวเอง จากคุณ : นายโอ้นโต้น เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 17:37:39

ความคิดเห็นที่ 44 ไม่มีใครรู้ว่าตัวเราจะต้องทำอะไรต่อไป เท่ากับตัวเราเองหรอกค่ะ เราทุกคน ก็อาจจะล้วนทำสิ่งที่บ้าและโง่ หากมองจากมุมของคนที่มองต่างกับเราอย่างสุดขั้ว ประเด็นคือ ถ้าเราจะต้องแคร์ว่าเราจะโง่และบ้าในสายตาใครบ้าง คงเป็นเราซะก่อนที่จะเป็นบ้าเสียเอง ดังนั้น เราตอบไม่ได้หรอกค่ะว่า จขกท บ้าหรือเปล่า ถ้า จขกท ทำได้จริง เราจะนับถือในความกล้าหาญและเด็ดเดี่ยวมาก เงินเดือนตั้งหลายหมื่น ยังอาจหาญออกมา โดยบอกว่าต้องการเงินแค่ 15k เราเงินเดือนแค่ไม่กี่หมื่น เป็นแค่พนักงานระดับล่าง ยังไม่กล้าจะออกเลย ซักวัน เราคงจะมีความกล้าบ้าง แต่ก่อนหน้านั้น ต้องหาเป้าหมายให้ชีวิตให้ได้ก่อน ทุกวันนี้อยู่ไปวันๆ มากมาย จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 19:20:24

ความคิดเห็นที่ 45 ขายบ้านให้ได้ก่อนค่ะ แล้วค่อยออกจากงาน ^ ^ คนจะดูถูก คนจะหาว่าโง่ แต่มันไม่ได้มาผ่อนบ้านให้คุณนะคะ มันไม่ได้เลี้ยงแม่คุณ มันไม่ได้มาทำงานกะคุณด้วย ทนฟังเค้าพูดจาดูถูกยังดีกว่าต้องทนทำงานที่คุณคิดว่าไม่ไหวแล้ว จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 19:51:06

ความคิดเห็นที่ 46 คุณทำงานมายาวนานขนาดนี้ ก็รู้อยู่แล้ว อะไรเป็นอะไร  จะมาหาเสียงสนับสนุนอะไรมากมาย  ถ้ารู้ว่าชีวิตต้องการอะไรก็ทำไปเถอะ จากคุณ : Ter @ AFC เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 20:44:09

ความคิดเห็นที่ 47 ขอแจมด้วยคนเพิ่งเปิดอ่าน  ปัญหาของคุณเหมือนกันเลย บริษัทข้ามชาติบริษัทเดียวกันหรือเปล่าเนี่ย !!!! ขอบอกไม่โง่และไม่บ้า  เพราะดิฉันก็ตัดสินใจลาออกทุกวันนี้มีความสุขดีมาก ๆ   ใครๆที่ไม่รู้เนื้องานก็อาจคิดว่าเราบ้า เงินเดือนขนาดนี้ ,สวัสดิการแบบนี้หาได้ที่ไหน   ช่วงที่ทำงานคุณเชื่อไหม  ประชุมทุกวัน ๆละหลายรอบ  บางวันประชุมเช้า-เย็น  คุยแต่เรื่องเดิม ๆ และทะเลาะกัน ทุกคนจึงไม่สามารถทำงานได้ การประชุมบางนัด CEO ไม่จำเป็นต้องเข้ามาหรอก ดิฉันจะหงุดหงิดมากระหว่างที่เราเตรียมข้อมูล VP จะเดินมาที่หน้าห้องดิฉันแล้วบ่น "Disaster" จนดิฉันทนไม่ไหวด่กระเจิงกลับไปเลย ตอนนี้มาทำธุรกิจส่วนตัวรายได้ก็พอ ๆ กับทำงาน   ต่างกันแต่เพียงไม่มีหัวโขนไม่มีลูกน้องและไม่มีคนคอยพินอบพิเทาก็เท่านั้นเอง จากคุณ : homevalue (home value) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 22:03:55

ความคิดเห็นที่ 48 การประสพความสำเร็จ ไม่ได้หมายว่าคุณมีเงินเดือนสูง ตำแหน่งสูง บางครั้งคุณควรทำตัวเป็นคนหูหนวกตาบอดบ้าง ผมเข้าใจว่าคุณคงเก็บมาทุกชอท เลยเครียดกับมัน แล้วคุณก็หนีมันโดยที่คุณไม่ได้แก้ปัญหาอะไรได้เลย แบบคุณหน่ะผมว่ามันธรรมดาขององค์กรณ์นะ ถ้าคุณเจอพนักงานด่าคุณแบบหยาบคาย กระแนะกระแหน คุณเมื่อเดินผ่าน คุณไม่โดตึกตายหรือ แบบที่คุณพูดมันเป็นธรรมชาติของงาน ทำอะไรไม่ถูกใจ เขาคงจะชอมเราหลอกนะ ถ้าถามผมว่าคุณโง่ไหม บ้าไหม ไม่เลย แต่คุณกำลังเป็นโรคจิตอ่อน ๆ ไปเที่ยวผับ อาบอบนวดบ้างนะครับ จะได้ผ่อนคลาย ไหน ๆ ก็โสดหนี่ จากคุณ : pteera70 เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 22:23:02

ความคิดเห็นที่ 49 ตอนที่เราทำงานที่หนัก มากๆ หมายถึง หนักใจ เราจะบอกกับตัวเองว่า มันคือ ปัญหา ที่ทุกคนต้องเจอ ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางแก้ เสมอ คิดให้ดีค่ะ โอกาสมันไม่มีบ่อยนะคะ จากคุณ : พาไล เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 22:33:08

ความคิดเห็นที่ 50 ผมว่าคุณกำลังสับสน พักผ่อนเสียบ้าง อยู่กับธรรมชาติ ทิ้งทุกอย่างไว้ที่ทำงาน สติก็จะกลับมา ปัญญาก็จะเกิด พิจารณาดู 1 ปีที่ผ่านมาเราทำอะไร 3 ปีที่ผ่านมาเราทำอะไร 5 ปีที่ผ่านมาเราทำอะไร 10 ปีที่ผ่านมาเราทำอะไร 1 ปีข้างหน้าเราจะทำอะไร 3 ปีข้างหน้าเราจะทำอะไร 5 ปีข้างหน้าเราจะทำอะไร และ 10 ปีข้างหน้าเราจะเป็นอย่างไร คำตอบจะมีอยู่ในคำถามครับ ลองดู แนะนำ ภูชี้ฟ้า ตอนนี้เขาว่ากำลังสวย ช่วงวันพ่อ ว่าจะไปดู จากคุณ : ตะละพะเนียเธอเจาะ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 22:41:54

ความคิดเห็นที่ 51 เข้ามาให้กำลังใจ ค่ะ ขอเล่าเรื่ิองตัวเองหน่อยนะ ลองดูปัญหาของ พนักงานธรรมดา งานออฟฟิสเงินเดือนธรรมดา บ้านผ่อน+เงินไม่พอใช้ ปัญหาที่ทำงานมีแน่นอน ขอย้ำไม่ว่าที่ไหนมีทุกที่ คนตำแหน่งสูงก็กดเอา ไม่ค่อยเกรงใจ ตำแหน่งพอๆกันก็เตรียมไล่บี้ แทงข้างหลังหาเรื่องตลอด เยอะแยะปัญหา จริงๆที่ทำอยู่ทุกวันนี้คือทำใจจริงๆ ตราบที่ยังอยู่ในสังคมอ่ะ มันมีปัญหา เพียงแต่บางอย่างเราจะทำไงเท่านั้นเอง เล่าไปเล่ามา บ่นซะงั้นไปดีกว่า 555 สู้ๆๆค่ะ จากคุณ : aerts เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 22:49:50

ความคิดเห็นที่ 52 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ขอถามนิ๊ด...นะคะ เป็นโสดทำไมคะ..วัฎจักรของชีวิตคุณไม่ครบวงจรค่ะ ทำงานหมดเวลาแล้วก็เอาใว้ที่ทำงาน กลับบ้านก็ใช้ชีวิตกับครอบครัว เราทำธุรกิจส่วนตัว8.00-17.00น. หมดเวลาทำงานสามีเราปิดมือถือเลย แล้วไปรับลูกที่ ร.ร. พาไปกินข้าว ซื้อของจุกจิกตามความจำเป็น กลับบ้านดูทีวี พักผ่อนตามอัธยาศัย ถามอีกนิดคุณแม่คุณไม่อยากเป็นคุณย่าเหรอคะ (แล้วถ้าคุณผ่านจุดที่ยืนอยู่ทุกวันนี้ในหน้าที่การงานหล่ะ คุณเป็นผู้บริหารระดับสูง คุณชอบไหม ถ้าชอบ ลุย...ถ้าไม่ชอบ ออกมาทำธุรกิจส่วนตัวซิคะ เช่น บริษัทที่ปรึกษา วิจัยตลาด รับฝึกอบรม รับงานแค่ที่อยากทำ ฝีมือดี เข้าถึงยาก การตลาดดี ดังแน่ๆ) เราอยากเก่งอย่างคุณจังเลยฝันไปซะไกลเลย ขอโทษนะ จากคุณ : ดอกไม้ไทยไก่ฟ้า (ดอกไม้ไทยไก่ฟ้า) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 23:12:24

ความคิดเห็นที่ 53 1 ขายบ้าน 2 เลือกสิ่งที่อยากทำ 3 วางแผนเกษียน 4 เขียนแผนงานอย่างละเอียด และทุนที่มี 5 ใส่สถานการเลวร้ายลงในแผน แล้วถามใจตัวเองว่าอยู่ได้ไหม สมมุตินะ 1 ขายบ้าน 2  ผมอยากอยู่ในสวนเกษตรที่จัดเหมือน รีสอร์ตสัก 10ไร่ ของกินของใช้อยู่ในสวน 3 ตอนนี้อายุ 30 เกษียนอายุ 35 มีอายุยืนประมาณ 60ปี จะใช้เงินต่ิเดือนๆละ 10,000 ตอ้งใช้เงิน 3ล้าน ไม่รวมค่ารักษาพยาบาล 4 ที่ดิน 10ไร่ ประมาณ 1ล้าน ยังไม่มี  เงินเก็บ 0  สร้างบ้านในสวน 2แสน  ทุนทำสวน 3แสน  เหลือเวลาทำงาน 5 ปี  ผมต้องมีเงินเก็บ 4.5 ล้าน ต้องเก็บเงินเดือนละ  75000 5 ผมป่วยหนัก ทุก 2 ปี นำ้ท่วมสวน ทุก 3 ปีต้องใช้เงินเท่าไหร่ ผมอยู่ได้นะ เพราะจะมีรายได้จากสวนส่วนหนึ่ง  แค่ผมไม่สามารถหา 4.5 ล้านใน 5 ปีได้ ก็เลยต้องยืดเวลาไปอีกหน่อย อันนี้ลองคิดให้ดูเล่นๆ จากคุณ : Lumpu เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 23:54:01

ความคิดเห็นที่ 54 ก่อนออกงาน หาพักร้อนยาวๆ ให้หายเหนื่อย แล้วลองทบทวนอีกทีดีกว่าครับผมว่า จากคุณ : 89flips (89flips) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 08:32:58

ความคิดเห็นที่ 55 ทำงานเพื่อซื้อบ้านให้คนใช้อยู่ - -" ทำงานเพื่อเงินแล้ว ใช้ชีวิตตามเงินที่มี หรือหาชีวิตที่อยากได้แล้วหางานที่ใช่ จขกท. ต้องตกผลึกความคิดเองนะครับ สู้ๆ จากคุณ : กระบี่หัก หิมะเหิน เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 10:15:50

ความคิดเห็นที่ 56 คุณเชื่อผมไหม แค่คุณศึกษาธรรมมะ และเริ่มการเจริญสติ ทำวิปัสนา คุณอาจจะไม่ต้องลาออก ไม่ต้องขายบ้าน   ทุกอย่างสภาพเดียวกับที่คุณเป็นอยู่ มีอยู่ แบกภาระอยู่ในตอนนี้นี่แหละ   แต่สิ่งเดียวที่เปลี่ยนคือใจคุณ ถ้าคุณฝึกเจริญสติ จนจิตคุณสัมผัสได้กับธรรมมะ  สภาพแวดล้อมจะมีผลกับคุณน้อยลง คุณไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย  แค่เปลี่ยนการมองชีวิต  และมีสติกับปัจจุบัน ถ้าคุณเปลี่ยนสภาพแวดล้อม  แต่ใจคุณเหมือนเดิม  ไม่ช้า คุณจะเริ่มหงุดหงิดกับปัญหาที่มาในรูปแบบใหม่ๆ แตกต่างกันไปเท่านั้นเอง  แต่คุณไม่ได้เรียนรู้ตัวเองเพิ่มมากขึ้นเลยครับ ให้เวลากับงานเยอะแยะ  ลองให้โอกาสตัวเองได้เรียนรู้ตัวเองบ้างเถอะครับ http://www.wimutti.net/pramote/ แล้วคุณจะอยู่ในโลกใบเดิม  สภาพแวดล้อมเดิมๆ  ได้ในแบบที่คุณไม่ได้แบกมันไว้  แต่นั่งดูมันโดยไม่ได้ทุกข์เหมือนเดิมอีกแล้ว ขอให้โชคดีนะครับ จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 18:22:56

ความคิดเห็นที่ 57 ขายบ้านได้แต่อย่าออกจากงานเด็ดขาด อย่าลืมว่า พ่อแม่เราก็อายุมาก ยังไง มันต้องมีโรคเข้ามาบ้าง คนเป็นลูกอย่างเราๆ ก็อยากให้สิ่งที่ดีกับพ่อแม่เรา อยู่เเล้ว อย่าลืมว่า ใหนจะค่าใช้จ่ายส่วนตัว คนเรามันมีความอยากครับ คือ คนมีเงินเย๊อะในระดับนึงที่สามารถใช้จ่ายใช้สอยได้ไม่เดือดร้อนเเล้วต้องมาจำกัดค่าใช้จ่ายนี่ไม่ใหวนะครับ อย่างน้อยเครียดเพราะเจ้านายด่าก็ดีกว่า เครียดเพราะเงินไม่พอค่าใช้จ่าย สมมติคุณเเต่งงาน ค่าสินสอด ค่าเรือนหอ ค่าทำคลอด ค่ากินอยู่ลูก ค่าเรียน แน่ๆต้องเข้า รร ดีๆ ไม่ใช่เเค่เทอมละ พันสองพัน ค่าใช้จ่ายรายเดือนลูก ค่าเสื้อผ้าลูก ค่าเรียนพิเศษลูก ค่าฟุ่มเพือยอีก อย่าลืมว่า บางทีไม่มีเงิน เราก็ไม่มีโอกาส หรือถ้าอยา่กออกจริงๆ ลองลงทุนซํกอย่างเเละอย่าเพิ่งลาออกลองทำควบคู่ไป ถ้าผฃมันดีกว่างานประจำต้องค่อยออก คิดดีๆครับ คนเราต้องนึกถึง ปัจจัยทั้งห้า ที่อยู่ เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค อาหาร แล้วก็เงิน ครับ จากคุณ : โสดเสมอเมื่อเจอผู้ชาย เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 19:01:08

ความคิดเห็นที่ 58 คนเรามันไม่ต้องการอะไรมากไปกว่า ความสุขจากการทำงานหรอกคับ จากคุณ : Thutmose เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 22:03:35

ความคิดเห็นที่ 59 แนะนำให้ขายบ้านก่อน  ส่วนเรื่องเปลี่ยนงาน  ไว้หาอะไรรองรับได้ก่อนค่อยเปลี่ยน เอาเงินขายบ้าน  ไปซื้อหุ้น กินปันผลจากบริษัทที่มั่นคง อย่างน้อยปีนึงก็ควรได้ 5% (ศึกษาก่อนนะครับ)  เป็นดอกผลไว้กินได้ทุกปี  เมื่อไม่มีงานทำ เคยคิดแบบคุณ  เคยออกมา  เคยดิ้นรนทำทุกอย่าง  เคยพยายามเต็มที่จนรู้ว่า ความสามารถตัวเองที่คิดว่าแน่ในที่ๆ นึง   อาจจะกระจอกมากในอีกที่นึง ทำอะไรคิดหน้าคิดหลังนะครับ  อย่างน้อยมีเงินสักก้อนไว้กินดอกผลอย่างที่ผมบอกข้างต้นก่อน  ไม่ต้องมากค่อยลาออก (อย่างน้อยก็พอให้คุณแม่ใช้สบายๆ)  แล้วค่อยหางานที่ชอบไปเรื่อยๆ ก็ได้ อย่างน้อยตอนนี้  คุณก็ถือเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้ว  อย่าทำอะไรตามใจอย่างเดียว  รอบคอบและมีแผนหนึ่งแผนสองให้ชีวิตด้วย  เอาใจช่วยนะครับ จากคุณ : หนุ่มน้อย ณ บาบิโลน เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 22:15:10

ความคิดเห็นที่ 60 ต่อให้บ้า  แต่ถ้ามีความสุข  ก็สมควรทำ จากคุณ : aumpaump12 เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 00:11:34

ความคิดเห็นที่ 61 Good or Bad it hard to say ทำไมไม่วางแผน เก็บเงินก้อนใหญ่หน่อย และเอาเงินนั้นมาลงทุนกินดอกผลหละครับ ยอมเหนื่อยหน่อย แต่อนาคตเกษียณได้สบาย ลองวางแผนทางการเงินดีๆ บ้านที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ แปลงสภาพไปเป็นคอนโดปล่อยเช่า หรือขาย แล้วเอาไปลงทุนกองทุนอสังหา ปันผลปีละ 7-8% ถ้าอยากโตเร็ว ก็พวกหุ้น กับ กองทุนรวม แต่ต้องรับความเสี่ยงได้ และหาความรู้เพิ่มเยอะๆ จากคุณ : shine-rise เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 00:55:47

ความคิดเห็นที่ 62 เงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิตครับ จากคุณ : Siam Secret Service เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 02:09:37 A:124.122.205.147 X: TicketID:287837

ความคิดเห็นที่ 63 บุคคลท่านหนึ่งที่ผมนับถือเป็นอาจารย์ สอนผมว่า... อาชีพนั้นไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด เรามีอาชีพเพราะเราต้องการหารายได้ และนำรายได้มาใช้เพื่อดูแลบำรุงชีวิตส่วนตัวจริง ๆ ของเรา เพราะฉะนั้น แท้จริงแล้ว ชีวิตส่วนตัวของเรานี่แหละเป็นสิ่งสำคัญ ที่ควรจะพิจารณาก่อนว่าชีวิตเราต้องการอะไรกันแน่ และอะไรเป็นสิ่งที่เหมาะสมกับชีวิตส่วนตัวของเรา (หลายคนทำสวนทาง โดยสละชีวิตส่วนตัวไปเพื่ออาชีพงาน โดยหลงลืมไปว่าแท้จริงแล้ว เราทำงานเพื่อหารายได้มาสนับสนุนชีวิตส่วนตัว) ดังนั้น ตั้งเป้าหมายที่สำคัญเพื่อชีวิตส่วนตัวก่อน แล้วหาอาชีพงานที่เหมาะสมกับชีวิตส่วนตัวนั้นครับ การหารายได้นั้น ประกอบอาชีพอะไรก็มีรายได้ ต่างกันแค่ได้มากหรือน้อยเท่านั้น แต่หากรู้จักพอเพียง และไม่ใช้จ่ายเกินตัวแล้ว ก็สามารถพออยู่กันได้ครับ ไม่เคยเห็นใครอดตายในเมืองไทยหรอกครับ ส่วนใหญ่ที่ตายนั้นก็เพราะเหตุอื่น จากคุณ : หมูเค็มแฟนหมูหวาน (คุณหมูน้อยตัวขาว) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 06:46:46

ความคิดเห็นที่ 64 แล้วไม่คิดว่าในอนาคตจะมีครอบครัวหรือครับ ผมว่าน่าจะมีทางสายกลางให้เดินนะครับ คือไม่ต้องไปทำงานหนักขนาดที่ทำอยู่ตอนนี้ แต่ก็ไม่ต้องขนาดไปทำงานระดับเด็กจบใหม่ ความรู้ความสามารถระดับนี้น่าจะหางานที่รายได้พอตัวแต่ไม่ต้องเครียดมากได้ อาจจะเป็น freelance อะไรแบบนี้ก็น่าจะได้นะครับ จากคุณ : Roby เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 07:45:40

ความคิดเห็นที่ 65 สนับสนุนความเห็น 56 ค่ะ (ถ้า จขกท เป็นพุทธนะคะ) ธรรมะเป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน คุณไม่อาจะเข้าใจความหมายของคุณป้อมได้ หากคุณไม่ลองเอง (คุณอาจจะคิดว่าเข้าใจ แต่ปัญญามี 3 ขั้น จากการ ฟังเค้ามา จากการพิจารณาด้วยตัวเอง แต่ขั้นสูงสุดคือจากการเรียนรู้ประสบพบด้วยตนเอง) เป็นกำลังใจให้นะคะ แต่ถ้ายืนยันว่าไม่ใช่อะไรที่ใช่ เราว่าคุณ จขกท ก็น่าจะมีสกิลและความสามารถที่จะย้ายงานไปที่ใหม่ได้(เพราะปัญหาคือ กดดันเพราะเจ้านาย) ไม่จำเป็นต้องสุดโต่งแบบนี้ก็ได้ค่ะ จากคุณ : San Makyos เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 08:45:47

ความคิดเห็นที่ 66 เป็นผมนะ ผมขอลดภาระการเป็นหนี้ เพื่อปลดไปก่อนหนึ่งชั้น ด้วยการขายบ้านที่ยังผ่อนอยู่นะครับ แล้วเอาเงินไปให้แม่ให้หมด คุณก็จะมีเงินเดือนเต็มๆ เหลือๆ ไม่รู้สึกเหนื่อย เงินเืดือนที่ได้มา ก็เก็บใว้หรือให้แม่ แล้วก็เริ่มมองหาปัญหาที่สองแล้วจัดการ แต่ผมไม่อยากให้ลาออกนะ เหมือนที่หลายท่านข้างบนว่ามาครับ ไม่ว่าทำที่ใหนคุณก็ต้องเหนื่อย ผมมั่นใจว่า...คุณทำงานจริง คุณต้องทำงานเต็มความสามารถแน่ๆ ในเมื่อคุณทำงาน 100% ไม่ว่าทีใหนก็ตาม แต่รายรับต่างกัน ผมอยากให้คุณเลือกรับสิ่งที่ตอบแทนคุณได้"สูงที่สุด"ครับ จากคุณ : seto16 เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 09:01:48

ความคิดเห็นที่ 67 ถ้าทำงานที่หนักๆ แล้วคุณเองก็ไม่มีใจที่จะอยากทำแล้ว คุณได้เงินเยอะ ได้ความมั่นคง ได้ชื่อเสียง แต่ต่อไปหากคุณเส้นเลือดในสมองแตก เป็นอัมพาต ต้องนอนให้คุณแม่และน้องเลี้ยงดู มันได้ไม่คุ้มเสียนะครับ ถ้าคุณไม่มีหนี้สินมากมาย คุณใช้ชีวิตที่คุณอยากทำแล้วคุณไม่เดือดร้อน เลี้ยงแม่คุณได้ ผมว่าคุณไม่โง่ครับ คุณทำในสิ่งที่ควรทำแล้ว อย่างน้อยคุณก็สบายใจได้มีเวลาอยู่กัคุณแม่คุณ เผลอๆได้มีครอบครัวตัวเอง ผมว่ามีความสุขมากเลยนะครับ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 53 10:27:39 จากคุณ : pan-pan เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 10:26:47

ความคิดเห็นที่ 68 เราเคยเป็นเหมือน จขกท ค่ะ แล้วเราก็ตัดสินใจลาออก รู้สึกดีและมีความสุขมาก ทุกวันนี้เราสบายตัวและสบายใจมากกกกกกกกกกก ถ้ารู้ว่าลาออกแล้วมันดีอย่างนี้ เราทำไปนานแล้วค่ะ จากคุณ : ตุ่มลาย เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 11:20:45

ความคิดเห็นที่ 69 กลัวจะกลายเป็นหนีเสือไปเจอจระเข้น่ะสิคะ ความเครียดที่คุณว่ามา ไปทำงานระดับไหนก็หนีไม่พ้นหรอก คุณเองก้น่าจะรู้ เจอกันทั้งนั้นล่ะค่ะ ยิ่งลงระดับล่างยิ่งเจอ ขนาดเป็นซีอีโอก็ยังมีบอร์ดมาด่าได้ ปวดหัวกับลูกน้องได้ เป็นอาจารย์ก็ยังมีคณบดี มีฝ่ายอื่นๆด่าได้ แต่ก็คงจะเครียดน้อยลงเพราะโหลดการทำงานน้อยกว่าภาคเอกชน หรือถ้าคุณรับจ้างสอนพิเศษอยู่กับบ้าน ก็จะมีแค่ผู้ปกครองเท่านั้น ซึ่งเป้นลูกค้า แต่ก็คือเหมือนไปทำกิจการเอง ยังไงก็ยังคงจะเครียดกับการหาลูกค้า การรักษาลูกค้า การลองเปลี่ยนงาน เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมก็อาจจะโชคดีเจอที่ใหม่ที่ดีได้ แต่ที่ถาวรคือเปลี่ยนใจเราเอง เราเห็นด้วยกับความเห็นอื่นๆเรื่องลาพักร้อน ลาไปปฏิบัติธรรมดู ฝึกวิธีให้ใจกับสมองพักเป็น เรื่องบ้าน แน่ใจเหรอคะว่าจะขาย การจะหาบ้านใหม่ที่สิ่งแวดล้อมโอเคเนี่ย ไม่ง่ายเลย ต้องไปเสี่ยงดวงอีก คอนโดก็เหมือนกันนะ สี่ด้านเลย แต่บ้านอีกหลังที่ยังเป็นหนี้อยู่ ขายไปก็ได้ อย่างน้อยก็จะได้สบายใจว่าไม่มีหนี้แล้ว เอาเงินไปลงทุนเล้กๆน้อยๆเอาในธนาคารหรือกองทุน คำนวนเงินเก็บที่มีว่าพอที่จะใช้จ่ายดูแลรักษามารดาหรือยัง ค่ารักษาพยาบาลไม่ใช่น้อยเลย ยังไงก็ซื้อประกันชีวิตไว้ด้วย อย่างน้อยๆเราว่ามีสักสิบล้านเมื่อไหร่ถึงค่อยเกษียณออกมาทำกิ๊กๆก๊อกได้นั่นแหล่ะค่ะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 11:51:15

ความคิดเห็นที่ 70 ความคิดน่ารักดีครับ เหนื่อยก็ลาออก ดูๆแล้วคุณก็คงไม่เหมาะกับการทำงานบริษัทนะ (ทำผิดบ่อยๆถึงขั้นโดน CEO ว่า?) ยังไงก็ตาม มีที่พัก มีรถ มีแม่อยู่ข้างๆ มีตังใช้สอยแต่พอตัว ...^^ นึกไม่ออกว่าต้องหาอะไรเพิ่มแล้วคับ จากคุณ : lARtZnolASt เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 12:06:42

ความคิดเห็นที่ 71 ถ้าเป็นไปได้   หลีกเลี่ยงได้     ถึงมีเงินพอก็อย่าคิดมาทำร้านอาหารเลย!!! จากคุณ : toytoytoy เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 13:10:47

ความคิดเห็นที่ 72 สำหรับเราเคยอ่านบทความของคุณหนูดีค่ะ ให้เราลองเขียนวงกลมขึ้นมาค่ะ ว่าถ้าวันนี้เรามีชีวิตอยู่วันสุดท้ายมีอะไรบ้างที่เรายังไม่ได้ทำ และเสียดายถ้าไม่ได้ทำ เราเขียนวงกลมได้ดังนี้ค่ะ -วงกลมที่ 1 :  ถ้าไม่ได้ทำ คือไม่ได้กอดคุณยาย และดูแลพ่อแม่ และญาติ -วงกลมที่ 2 :  ถ้าไม่ได้ทำ คือไม่ได้สอนหนังสือ เลี้ยงลูก และดูแลคู่ชีวิตในตอนที่มีชีวิต -วงกลมที่ 3 :  ถ้าไม่ได้ทำ คือไม่ได้ให้ความรัก กับตัวเอง และรอบข้าง และไมรู้จักการให้อภัยคนอื่น -วงกลมที่ 4 :  ถ้าไม่ได้ทำ คือxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -วงกลมที่ 5 :  ถ้าไม่ได้ทำ คือxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -วงกลมที่ 6 :  ถ้าไม่ได้ทำ คือxxxxxxxxxxxxxxxxxxx แต่สิ่งสุดท้ายที่ไม่มีในวงกลมของเรา คือการงานและเงิน แต่ตรงกันข้ามนะค่ะ ตอนนี้เราทุกอย่างเพื่อให้ได้มาเกี่ยวกับเงินและตำแหน่งหน้าที่ แต่สิ่งลึกในใจกลับไม่มีสิ่งนี้ จากคุณ : แม่ไหม (lovemai) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 13:18:17

ความคิดเห็นที่ 73 ไม่ผิดหรอกค่ะ ที่คุณคิดแบบพอเพียง จากคุณ : ponsuka เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 14:42:33

ความคิดเห็นที่ 74 ถ้าหากทำแล้วสบายใจ ทำเถอะค่ะ คนเราชีวิตมันสั้นนะค่ะ  อยากทำอะไรก็ทำ ถ้าสิ่งนั้นไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน จากคุณ : @--"--@ (ฉันไม่ใช่ตัวต้นเรื่อง) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 14:49:35

ความคิดเห็นที่ 75 คุณใช้ชีวิต ในแบบที่คุณอยากจะใช้หรือยัง?? ถ้ายังจงรีบเริ่มซะ เงินทองไม่ใช่คำจำกัดความของคำว่า"ความสุข" แต่"ความพอดี" คือคำตอบของทุกสิ่ง จงอย่าพะวงให้กับสิ่งที่ยังไม่เกิด และ จงอย่าเสียใจกับอดีตที่พลาดพลั้ง แต่จงเชื่อในพลังในตัวคุณ ว่าทุกสิ่งย่อมมีทางออก จากคุณ : กระดาษเปื้อนฝุ่น (กระดาษเปื้อนฝุ่น) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 17:21:47

ความคิดเห็นที่ 76 Back to basic !!! จากคุณ : byonya เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 17:44:42

ความคิดเห็นที่ 77 เวลาคิดเเบบนี้ต้องวางเเผนก่อนออกค่ะ step 1 ประกาศขายบ้านก่อนค่ะ บ้านไม่ใช่รถยนต์นะคะ บางทีประกาศเป็นปีกว่าจะมีคนซื้อ แล้ว ถ้าต้องเอาเงินเก็บไปผ่อน มันจะหนักเกินไป ยังมี อีก 2 ปากท้องที่ต้องใช้กินอยู่ ถึงตอนนั้นเเล้วจะ ยิ่งเครียดกว่าเดิม เราเคยคุยกับผู้จัดการหมู่บ้านเเห่งหนึ่ง เขาบอกว่า การขายบ้านไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้า มูลค่ามากกว่าล้านแถามเป็นบ้านมือสอง หาคนซื้อยากมากกก  อันนี้ใช้เวลา 8-12 เดือน step 2 ช่วงนี้หางานไปก่อน หาได้เเล้วบอกว่า 1-1.5K พอ จริงๆเเล้วพอหรือเปล่า เคย คำนวณหรือเปล่าว่า เงินเดือนเท่านี้ต้องผ่อนบ้านเท่าไร (กรณีบ้านยังขายไม่ได้) ใช้กินอยู่เท่าไร ให้เเม่เท่าไร ไม่งั้นต้องควักเงินเก็บมาจ่าย จะเครียดกว่าเดิม เราว่าคุณน่าจะหางานที่เงินเดือนสัก ประมาณ 25,000-30,000 บาทเป็นอย่างต่ำนะ ถ้าได้ก็ออกโลด... step 3 ถ้าข้อ 1 กับข้อ 2 ยังทำไม่ได้ ก็หางานพิเศษ งานที่ชอบ ลงทุนในหุ้น (ไม่ใช่เล่น หุ้น) ซึ่งอาจจะมาเป็นธรกิจหลักภายหลังก็ได้ แต่อย่าเพิ่งออกจนกว่าจะมั่นใจว่ามีเงินเพียงพอ หมายเหตุ คุณสามารถออกได้เลยถ้ามีเงินเก็บเกิน 7-8 ล้าน ตอนนี้คุณเครียดคนเดียว เเต่ถ้าคุณออกมาเเล้วเงินไม่พอใช้ บ้านยังขายไม่ได้ จะมีคนเครียดเพิ่มอีก 2 คน คุณจะรู้สึกอย่างไร ถ้าเเม่คุณไม่กล้าป่วยหรือป่วยเเล้วไม่ยอมบอก ไม่กล้ากินอะไรดีๆ น้องๆก็ยังหวังพึ่งคุณ อยู่ เพราะคุณเป็นเหมือนเสาหลักของบ้าน มีคุณอยู่ ทุกคนอุ่นใจ อย่าถึงกับต้องให้เเม่กัดก้อนเกลือกิน สงสารเเม่ค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 53 18:58:11 จากคุณ : เรียมเจ้าขา เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 18:57:00

ความคิดเห็นที่ 78 ไปขายบ้านให้ได้ก่อนครับ เพราะบ้านเป็นภาระเต็มๆเลย ถ้าคุณเงินเดือนหมื่นกว่าบาท พอหมดภาระบ้านเสร็จแล้ว คุณเรียนจบอะไร เพียงพอที่จะสอนหรือเปล่าครับ การเป็นครูสมัยนี้ มันยากแล้วนะครับ เพราะไม่จบครู ไม่มีใบอนุญาต มันไม่ยอมให้เป็นครูครับ นโยบายโง่ๆของใครก็ไม่รู้นะ แต่ถ้าระดับอุดมศึกษา อย่างแย่ที่สุด คุณต้องป.โท เป็นอย่างน้อยครับ แล้ว ม.รัฐชั้นนำ เดี่ยวนี้ต้อง ป.เอกครับ จากคุณ : โลหการ4 เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 19:45:51

ความคิดเห็นที่ 79 น่าจะเป็นบทเรียนที่ดี สำหรับคนที่ถวิลหาแต่เงินเดือนสูงๆ มันไม่มีหรอก งานเท่าเดิม เงินเพิ่มขึ้นน่ะ แต่คนที่ไม่เคยได้ ก็วาดฝันว่ามันต้องสวยหรู มีเงินใช้มากมาย อย่างนู้นอย่างนี้อย่างนั้น เจออย่างนี้ก็น่าจะเห็นภาพบ้างนะครับ ส่วนผม ผมคิดเสมอ ว่าถ้าทำแล้ว ไม่มีความสุข จะทำมันไปทำไม ทำแล้วได้เงิน ได้เงินแล้วไง ?  เงินไม่ได้ซื้อความสุข มันคือซื้อความสะดวกสบายได้แค่นั้น ผมตั้งไว้เลยว่างานที่ผมทำ ต้องมีความสุข และไม่ทำให้ใครได้รับความเดือดร้อนด้วย จากคุณ : ออกกำลัง เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 23:14:04

ความคิดเห็นที่ 80 เราเองก็ย้ายมาอยู่งานส่วนฝึกอบรม รู้สึกได้เลยว่า ชีวิตมีความสุขมาก 555 จากคุณ : onearth เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 00:12:13

ความคิดเห็นที่ 81 อยู่ที่ความพอใจครับ ถ้าคุณได้เงินเยอะ แต่ต้องแลกกับเวลาที่เสียไป งานที่แบกคุณอยู่ มันจะคุ้มไหม ซึ่งก็คุณอยู่กับตัวคุณเอง แต่ผมเห็นด้วยกับ จขกท สุดๆครับ ผมคิดว่าในการทำงานแบบลูกจ้างมีอะไรต่างๆที่สำคัญกว่าเงินเยอะมากมาย ผมอยากมีเวลาให้ครอบครัว ให้ตัวเอง เพราะเงินไม่สามารถทดแทนสิ่งเหล่านี้ได้ครับ ผมก็ขอเชียร์สิ่งที่คุณทำครับ ถ้าคุณทำแล้วสบายใจ พอใจ เท่าที่มีอยู่นี้ ก็ทำเลยครับ สู้ๆ แต่ผมว่า จขกท น่าจะหาทางเลือกที่มากกว่านี้นะครับ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 53 07:45:45 จากคุณ : ko_oasis เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 07:40:44

ความคิดเห็นที่ 82 มีอีกหลายคนที่ทิ้งเงินเดือนหลักแสน เพื่อขอแค่ความสบายใจ... หนึ่งในนั้นก็มีผมอยู่ด้วย... จากคุณ : wbj เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 08:43:15

ความคิดเห็นที่ 83 คุณอย่าหลงเชื่อคำยุแหย่ของคนในห้องนี้นะครับ คุณอย่าได้ลาออกเป็นอันขาด เพราะนั่นหมายถึงอนาคตของคุณ อย่าใช้อารมย์ชั่ววูบตัดสิน เพราะการได้งานดี เงินดี ใคร ๆ ในโลกนี้ก็อยากได้ ถ้าการผ่อนบ้านหลังที่ 2 คือความทุกข์ คุณต้องตัดสินใจขายไปซะ อาจยอมขาดทุนดีกว่ามาทนทุกข์ผ่อนต่อไปอีก อนาคตไม่แน่นอน ถ้าคุณมาทำงานเงินเดือนน้อย ๆ แบบไม่มีเงินเก็บ แก่ตัวมาหากคุณไม่มีแม่แล้ว หรือต้องได้อยู่คนเดียวชีวิตคุณจะยากลำบาก ไม่มีเงินใช้ ไม่มีเรี่ยวแรงทำงาน ตอนนั้นคุณแย่แน่ ๆ สิ่งที่ต้องทำคือ คุณต้องขายบ้านหลังที่ 2 ทิ้งไปซะ แล้วตั้งหน้าตั้งตาทำงานที่เดิมต่อไป เก็บเงิน เก็บทองไว้เยอะ ๆ เอาไว้ใช้ยามยาก คำว่า ยามยาก คือเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เราไม่รู้อนาคต คุณอาจประสบอุบัติเหตุพิการจนต้องได้ออกจากงานก็ได้ การมีเงินเก็บจะทำให้ชีวิตคุณไม่ลำบากอะไรมากนัก คุณต้องอย่าลืมนะว่า เราไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง อย่าใช้อารมย์ชั่ววูบมาตัดสินอนาคตตัวเองนะครับ จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 08:46:05 A:58.8.229.184 X: TicketID:285470

ความคิดเห็นที่ 84 ใจเย็น อย่าเพิ่งไปตัดสินใจอะไรตอนนี้ เพราะตอนนี้คุณแค่สับสนกับชีวิตของคุณเท่านั้นเอง มันมีเป็นบางช่วงของชีวิตเอง ใช้สติพิจารณา เทียบผลดีกับผลเสีย เดี๋ยวสักพักคุณก็ผ่านมันไปได้อย่างง่ายดาย อย่าได้ลาออกเลย จากคุณ : supertuvok เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 10:59:35

ความคิดเห็นที่ 85 Happiness is..... จากคุณ : fun_bar เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 11:41:46

ความคิดเห็นที่ 86 หลายๆ ท่านแนะนำได้ดีมากเลยค่ะ คุณเรียนจบก็ได้ทำงานที่ดี เงินเดินนมากๆ มาตลอด อาจจะยังไม่เข้าใจอารมณ์คนที่ตำแหน่งงานเล็กๆ ถูกหัวหน้ากดเงินเดือน กดความสามารถ จะออกก็ไม่กล้าเสี่ยง กลัวออกมาแล้วไม่มั่นคงกว่าเดิม นี่น่าจะมีปัญหาและความเครียดสูงพอๆ กับคุณนะคะ เรามีเพื่อนหลายๆ คนที่จบมาพร้อมกัน ทุกวันนี้หลายๆ คนยังทำงานหัวปั่นเพื่อแลกเงินเดือนไม่ถึงสองหมื่น บางคนลาออกจากงานที่ได้เงินเดือนเยอะๆ แล้วขอทำงานที่มีวันหยุด วันพัก เต็มไปหมด ตอนนี้เริ่มรู้สึกผิดที่ไม่น่ารีบออกมา เพราะเงินเดือน และระดับงานที่ต้องทำ จากระดับผู้จัดการ กลายเป็นพนักงานธรรมดาๆ เงินเดือนขั้นต้นไม่ถึงหมื่น ต้องรองรับอีโก้คนข้างบนเต็มไปหมด และอีโก้เพื่อนร่วมงาน รวมทั้งรายจ่ายที่เพิ่มมากขึ้นอย่างไม่คาดฝัน เธอเลยผันตัวเอาเวลาว่างๆ มาหารายได้เพิ่ม ตอนนี้เลยไม่เครียดมาก งานทุกอย่างมีปัญหาหมดค่ะ ไม่ว่าจะ พนง.บริษัทตำแหน่งเล็กๆ ไปถึงผู้บริหาร รวมทั้งธุรกิจส่วนตัว ฯลฯ เพียงแต่ปัญหาแตกต่างออกไป มันมีเรื่องที่ต้องอดทน ต้องเข้าใจ ต้องวางใจให้ได้ในทุกๆ ที่ ลองหาวันหยุดพักยาวๆ สักพัก ถ้าคุณยังไม่มีช่องทางที่ทำรายได้ใกล้เคียงกับเงินเดือนเดิม อย่าเพิ่งรีบเสี่ยงตัดสินใจเร็วเกินไปค่ะ หรืออีกวิธี ขอลดงาน ลดเงินเดือน ในบริษัทที่ทำอยู่นี่เลยเป็นไงคะ คนเคยมีตำแหน่งสูง มีคนเคารพ(จริงใจบ้างไม่จริงใจบ้าง) มีอำนาจ ใครๆ ก็ไม่กล้าปีนหัว ความรู้สึกมันแตกต่างกับคนที่ถูกกดหัวอย่างสิ้นเชิง ถ้าอยากลดตำแหน่งไปทำตำแหน่งเล็กๆ เราว่าคุณอาจจะรับไม่ได้ก็ได้ จะกลับมาจุดเดิมก็อาจจะยากแล้ว เตรียมตัวให้พร้อมก่อนค่ะถ้าจะออก ไม่งั้นคุณอาจจะต้องเสียใจทีหลังมากมายอย่างคาดไม่ถึง เป็นกำลังใจให้ค่ะ บทเรียนแต่ละเรื่องถ้าผ่านได้ก็ได้รู้ยาวเลย ทบทวนดีๆ นะคะ (แก้คำผิดค่ะ) แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 53 11:59:11 จากคุณ : my tuesday เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 11:57:09

ความคิดเห็นที่ 87 ดูเรื่องเล่าและประสบการณ์ของคุณ คุณสามารถหางานเบาๆสบายๆเงินเดือนเกิน 4-5 หมื่น ได้สบายๆด้วยซ้ำละครับ... แต่ถ้าผมแนะนำ หางานเงินซัก  7-8 หมื่น ก็ได้ ไม่มากไม่น้อยเกินไปสำหรับมนุษย์เงินเดือน ถ้าอยู่คนเดียว ยังไม่แต่งงาน ... แต่อีกข้อ อย่าลืมว่าเรายังไม่รู้อนาคตว่าจะเป็นอย่างไร วันนึงคุณอาจจะไม่สามารถทำงานได้ ช่วงที่ยังมีแรงนี่แนะนำให้รีบกอบโกยดีกว่าครับ อนาคตไม่มีไรแน่นอน   ลองมีแฟนซักคน หรือชอบใครซักคน ความทะเยอทะยานมันจะมาเอง อิอิ... แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 53 12:55:44 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 53 12:53:50 จากคุณ : ZERO Initiated เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 12:50:04

ความคิดเห็นที่ 88 สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : MAIDO-JANG เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 14:25:15

ความคิดเห็นที่ 89 ขอให้โชคดีครับ ไม่มีความเห็น เพราะผมก็อยากจะออกจากงานเหมือนกัน แต่ผมอยากออกจาก เงินเดือนน้อย ๆ ไปหาเงินเดือนเยอะๆ ใช้ชีวิตติดลบ มาหลายเดือนแล้ว 555 จากคุณ : พ่อมดกระป๋อง เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 16:12:29

ความคิดเห็นที่ 90 ไม่รู้ว่ตัดสินใจทางไหน เอาใจช่วยให้ช่วงเวลานี้ผ่านไปได้ด้วยดีละกันค่ะ จากคุณ : PoUpeE เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 17:40:50

ความคิดเห็นที่ 91 ถ้าให้เดาอายุคุณคงอยู่ในช่วงสามสิบกว่าๆใช่มั้ยครับ ก่อนจะให้ความเห็นผมขอตินิดนึงก่อนนะครับ ว่าคนที่เป็นผู้บริหารระดับกลาง มีลูกน้องระดับนึง มีรายได้พอสมควร คิดได้สั้นๆ แค่นี้ เหรอครับ ทำงานรับความกดดันได้แค่นี้เหรอครับ เอาล่ะ ตบหัวแล้วมาลูบหลังต่อดีกว่า ทุกวันนี้คุณได้ตั้งเป้าหรือยังครับ ว่าอยากเป็นอะไร หรืออยากมีอะไร ทุกวันนี้คุณมีแม่กับน้อง แต่นับจากวันนี้คุณคิดจะมีครอบครัวหรือเปล่าครับ ถ้าไม่คิดก็แล้วไป แต่ถ้าคิดผมว่าหาทางออกอื่นดีกว่าครับ คุณอยากออกจากงานไปหางานที่สบายใจกว่านี้ ถ้าได้จริงมันก็ดีครับ ว่าแต่จะได้หรือเปล่า ???? จากประวัติการทำงาน อายุงาน และอายุคุณ สิ่งเหล่านี้จะทำให้คุณเป็นที่คาดหวังเมื่อถูกรับเข้าทำงาน ผมว่าไปทำที่ไหนคุณก็จะต้องกลับมาเจอวงจรเดิมๆอยู่ดี จะช้าหรือเร็วก็เท่านั้น แล้วถ้าคุณหางานเงินเดือนต่ำ ความรับผิดชอบน้อยได้จริง คุณว่ามันจะพอกับค่าครองชีพที่สูงขึ้นทุกวันหรือครับ หรือถ้าซ้ำร้ายหน่อย คุณอาจจะได้มาตั้งกระทู้ว่า งานเครียด หนัก ทั้งๆที่เงินเดือนนิดเดียวเองก็ได้ ใจเย็นๆ ค่อยๆคิด นะครับ ลองกลับมานับหนึ่งตรงจุดที่คุณอยู่ใหม่ก่อน อย่าเพิ่งคิดเดินหน้าหรือถอยหลัง  วันนี้ คุณมีงาน มีลูกน้อง มีเจ้านาย มีเงินเดือน และมีหนี้สิน อย่างแรกบ้านไม่ได้อยู่ จะขายก็ขาย หรือจะให้เช่าเอาเงินมาเป็นค่าผ่อนก็เอา ถ้าอยากซื้อคอนโด ก็ซื้อตอนนี้ อย่าเพิ่งรีบออกจากงาน ดูท่าทีไปก่อน เรื่องงานกับลูกน้อง ถ้าอีโก้เด็กมันสูงนัก คุณก็มอบหมายงานสำคัญให้ทำไปเลย บอกไปเลยว่าไว้ใจให้ทำ แต่ทำให้ดีนะ แล้วคุณก็คอยดูงานห่างๆ คอยประเมิน คอยให้คำแนะนำเมื่อผิดพลาด การมีลูกน้องคือทำงานเป็นทีมครับ ต้องซื้อใจกันให้ได้ถึงจะเดินหน้า ทางคุณก็ลองถอยมาก้าวนึง บางทีความคิดของเด็กๆ มันก็เข้าท่า มีมุมมองที่ผู้ใหญ่คิดไม่ถึงเหมือนกัน หน้าที่คุณคือต้องขัดเกลาความคิดพวกนั้นให้มีประสิทธิภาพที่สุด หลีกเลี่ยงความผิดพลาดโดยใช้ประสบการณ์ที่คุณมี ถ้าคุณคิดว่าหน้าที่ที่ทำมันเป็นหัวโขน เลิกงานก็ถอดมันวางไว้ซะ ไม่ต้องเอากลับมาเครียดที่บ้าน มีโอกาสก็ชวนลูกน้องไปเที่ยว ไปทานข้าวหลังเลิกงานบ้าง สนุกๆกันไว้ ส่วนทางด้านเจ้านายล่ะ ลองมองมุมกลับสิครับ ถ้าเค้ากดดันคุณ เค้าต้องมีแรงกดดันในตัวเองมากกว่าอีกหลายเท่า ไม่ต้องไปเครียดครับ ทำงานคุณไปให้ดี เชื่อผม เริ่มจากระดับล่างให้ทีมคุณทำงานประสานกันดีก่อน มันมีแรงขับเคลื่อนไปเอง ถ้าเครียดมากก็ลองหาความสนใจอย่างอื่นมา ลองคิดดูว่าปีใหม่นี้จะไปเที่ยวไหนหรือทำอะไรดี บางที่เบนความสนใจไปด้านอื่นบ้างมันก็ทำให้ผ่อนคลายได้ครับ ส่วนตัวผมไม่คิดให้คุณลาออกจากงานตอนนี้ ไม่ใช่ว่าอยากให้ทำงานหนักไปจนไม่ได้ทำสิ่งที่คุณคิดว่ามีความสุขหรอกนะครับ แต่ผมคิดว่าคุณยังไม่ได้วางแผนสำหรับอนาคตดีพอครับ ถ้าออกตอนนี้อาจจะเดือดร้อนต่อตัวเองและแม่ของคุณในวันข้างหน้าได้ครับ จากคุณ : คนรู้มาก เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 17:55:03

ความคิดเห็นที่ 92 3 ปีที่แล้วก่อนออกจากงาน ผมเป็นพนักงานประจำอยู่ในองค์กรที่มั่นคงมาก  เงินเดือนหลักแสนครับ งานไม่เครียดแต่เครียดเรื่องแนวทางชีวิตตัวเอง คิดวางแผนอยู่นานแล้วตัดสินใจเปลี่ยนทางเดินชีวิตตัวเองใหม่ ผ่านไป 3 ปี รายได้กลับมาเท่าเดิมแล้ว หนี้สินไม่มี แต่ทำงานน้อยกว่าเดิม ความเครียดเป็นยังไงแทบไม่รู้จัก ไม่ต้องผจญกับรถติดมานานแล้ว สมัยก่อนเหมือนชีวิตได้พักผ่อนแค่วันเสาร์อาทิตย์และก็วันลาพักร้อนหรือวันที่อู้งาน ทุกวันนี้ 7 วันเป็นเหมือนวันพักผ่อนทุกวัน วันจันทร์ถึงอาิทิตย์ไม่รู้สึกถึงความแตกต่างกัน ทำงานได้ทุกวันและหยุดงานได้ทุกวันทุกเวลาที่อยากทำ ทุกวันนี้ตัวเองสั่งให้ตัวเองทำงานและสั่งให้ตัวเองพักผ่อน (แล้วก็สั่งให้คนอื่นทำงานแทนด้วยครับ 55) ลองเลือกเอาดูครับ ว่าต้องการให้ชีวิตตัวเองเป็นอย่างไร ชีวิตคนเราไม่ยืนยาวนักหรอก เราทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น เราคิดอย่างไรก็ทำแบบนั้น You are what you think แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 53 19:22:27 จากคุณ : babyonboard เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 19:20:41

ความคิดเห็นที่ 93 ผมตัดสินใจแบบเดียวกับคุณเลยครับ จากคุณ : We love grandmom เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 19:49:20

ความคิดเห็นที่ 94 รักในสิ่งที่ทำ ทำในสิ่งที่รัก แค่ไม่ทุกข์ก็สุขแล้ว จากคุณ : Sofus เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 21:40:56

ความคิดเห็นที่ 95 ก็เหมือนคนที่อิ่มตัวกับการเป็นลูกจ้าง แล้วไปทำไร่ ทำสวนอยู่ต่างจังหวัด จากคุณ : Konba_naruK เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 22:50:17

ความคิดเห็นที่ 96 คำเตือน .. อย่าได้ลดตัวเองมาทำงานที่ต่ำกว่าเลยค่ะ ขอให้เป็นงานในระดับที่เท่าเดิม เราเคยลดวุฒิตัวเองไปทำงานที่ต่ำกว่า คือ ระดับปวช. ทั้งที่เราจบตรี เพราะตอนนั้นหางานไม่ได้เลยจริง ๆ แต่งานปัจจุบันที่ทำเป็นวุฒิตรี รวมถึงที่เคยทำงานในครัวร้านอาหาร คนเรียนไม่จบม.6 ด้วยซ้ำ พบว่ามีปัญหา เท่าที่นึกออกตามนี้ค่ะ 1. สถานภาพ ภาพที่คนมองเรา มันคนละอย่างกับสิ่งที่เราเป็น ทั้งเรื่องของศักยภาพ ความสามารถ เค้าจะมองจากภาพที่เห็นมากกว่า 2. เพื่อนร่วมงาน เป็นคนละระดับ กับที่เราเคยเจอ เหมือนคนละสังคม 3. มีปัญหาในการทำงาน ด้วยความที่เรารู้มาก แล้วไปเจออะไรที่ไม่เข้าท่า เราจะหงุดหงิดขัดใจ มีปัญหามากในการทำงาน การเข้าร่วม การสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน ทุกวันนี้เราก็มีปัญหาข้อนี้มากค่ะ หน.เองก็ยังบอกว่า เราดูเก่งเกินไป เพื่อนร่วมงานเข้าไม่ถึง และเราคิดไม่เหมือนคนอื่น ทั้งเรื่องทักษะ การคิด การวางแผน การบริหารจัดการ (อืม .. จริง ๆ เรื่องที่ว่าเป็นเรื่องเบสิกมากเลยนะ แต่คนในระบบราชการเค้าไม่ทำกัน งงเหมือนกัน .. เล่าให้ใครอยู่เอกชนฟัง ยังเครียดเลย มีงี้ด้วย) 4. ถ้าเจอหัวหน้าห่วยแตก .. จะยิ่งสุดทน ส่วนตัวคิดว่าถ้าคุณทำต่อขอให้คุณอดทนและจัดการกับความเครียดค่ะ เคยคุยกับคุณหมอผู้บริหารท่านนึง ท่านจะต้องคอยแก้ปัญหาสารพัดค่ะ ตั้งแต่เภสัช พยาบาล พัสดุ ยา โอยสารพัด เราเคยคิดว่าหมอคงเครียดมาก แต่หมอบอกว่าไม่เครียดเลย คือ มันผ่านมา แล้วก็ผ่านไป เลิกงานกลับบ้าน จบ อย่าลืมนะคะ พวกหมอ พยาบาล เภสัชเนี่ย เป็นพวกจบแบบวิชาชีพ แต่ละคนอีโก้แรง ๆ ทั้งนั้น ขนาดเราฟังปัญหา เรายังมึนเลย ประชุมกันที ก็ทะเลาะ นอกรอบไม่คุย ต้องด่ากันในที่ประชุม ฟังแล้วปวดกบาล แทนที่จะประชุมเพื่อพัฒนางาน -_-" เรื่องบ้าน เราแนะนำว่าในเบื้องต้น ลองปล่อยเช่าไปก่อนขายก็ได้ค่ะ แปรสินทรัพย์เป็นรายได้ เวลาขาย ข้างบ้านขายต่ำกว่าทุนนะคะ สี่ล้าน ใช้เวลาประมาณครึ่งปีกว่า ๆ จึงจะขายได้ บ้านใหม่ไม่เกินสองปีด้วยนะคะ ตึกแถวสี่ล้าน ริมถนนก็เป็นปี ๆ เลยค่ะ แต่แนะนำว่าลดขนาดบ้านให้เล็กลงสำหรับอยู่อาศัย และเน้นตัวบ้านเล็ก แต่มีที่ดินมาก เรามองว่าที่ดิน คือ ทรัพย์สิน เป็นแหล่งทำมาหากิน คือ ปลูกพืช ผัก เหมือนคนต่างจังหวัดไงคะ ไม่ต้องใช้เงินมาก เพราะเค้ามีอาหารจากรั้วในบ้าน จากนั้น คุณนำเงินไปต่อเงิน ซื้อหุ้น เล่นทอง อาจจะสร้างอพาร์ตเมนต์ ซื้อที่ดินเก็บไว้ แล้วกินค่าเช่าเอา เวลาที่คุณหลุด คุณก็จะหลุดจริงๆ และมีรายได้เข้ามา โดยไม่เครียด หรือ เป็นวิทยากร เป็นที่ปรึกษา เป็นอาจารย์พิเศษ (ไม่ต้องจบดร.) เรื่องภรรยาไม่มี ... ตามคห.ส่วนตัว แม่เจ้า ..... คุณรอดมาได้ยังไงเนี่ยยยยยยยยยยยยยย ผู้ชายโปรไฟล์ดีขนาดนี้ มักไม่ค่อยหลงเหลือนะคะ ตอนเข้าคลาสเรียน โปรไฟล์แบบนี้ ... สาวจ้องตะครุบเลยค่ะขอบอก ปล. อ่านเรื่องของคุณแล้วคิดถึงพ่อมากมาย .. พ่อทำงานเป็นวิศวกร ตำแหน่งแบบคุณเลย พ่อคงจะเครียดไม่น้อยทีเดียว จากคุณ : ปสก.คงน้อยกว่าจขกท. เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 23:20:19 A:192.168.100.106 X:58.8.99.176 TicketID:109417

ความคิดเห็นที่ 98 อยากมีโอกาสทำงานเหมือนพี่บ้างจัง วิศวะสายไหนหรอครับ ถึงเก็บเงินได้ขนาดนั้น ถ้าบอกหลังไมค์ได้ช่วยบอกหน่อยนะครับ เผื่ออาจผันตัว   บางที พี่อาจแค่เหนื่อย ต้องการพักผ่อนนานๆ ไปในที่ที่มีคนแปลกๆอยู่ ถ้าเป็นวัยรุ่นที่ชอบดูหนัง อาจต้องเข้าข่ายทำตาม EAT PRAY LOVE เลย คิดว่าพี่ต้องการเวลาพักจิตพักใจอะมั้งงง จากคุณ : คนบ่น เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 00:16:50

ความคิดเห็นที่ 99 ความพอใจของคนมันไม่เท่ากัน  คิดว่าขายบ้านหลังที่สองไปซะดีกว่านะคะ ถ้าไม่ได้อยู่หรือไม่ก็ปล่อยให้เช่า  ส่วนคุณแม่ เราคิดว่ามีเวลาให้ท่านในช่วงปั้นปลายน่ะเป็นเรื่องดีนะคะ  เพราะตอนเราเล็กๆยังดูแลเราไม่ห่างเลย  ถ้าเหนื่อยกับงาน  ลองอ่าน คห ข้างบน ก็มีข้อคิดดีๆเยอะนะคะ เช่นมอบหมายงานให้ลูกน้องคุณทำ อัพเกรดตัวลูกน้องคุณเองด้วย  หรือมองหาธุรกิจที่ชอบทำ เป็นเจ้านายของตัวเองซะ   เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : k.vokga เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 00:17:58

ความคิดเห็นที่ 100 โชคดีกว่าคนอื่นแยอะ...  หลายคนทำงานมา20-30ปี ไม่มีอาไรเลย จากคุณ : กำนันสิงห์ เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 10:17:07

ความคิดเห็นที่ 101 กลับมาตอบแล้วครับผม ก่อนอื่นต้องขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนมากๆนะครับ สำหรับกำลังใจและคำแนะนำดีๆ ตอนนี้กำลังพยายามขายบ้านหลังที่สอง และได้พาแม่ไปดูคอนโดไว้บ้างแล้ว เจออันที่ถูกใจล่ะ ราคาประมาณครึ่งนึงของบ้านหลังที่ผ่อนอยู่ ถ้าขายบ้านได้ก็จะเอาเงินไปซื้อเกือบจะสดล่ะครับ ลดภาระชีวิตลง ส่วนเรื่องงาน ได้สมัครงานใหม่ไปบ้างแล้ว แต่ก็พยายามปรับใจ อดทนทำงานไป เพราะถึงอย่างไรก็ทำมา 10 ปี กับเรื่องทุกข์ใจที่ต้องรับมือกับนายหลายๆท่าน (พอดีผมทำงานเกี่ยวกับการพัฒนาผลิตภัณฑ์ เลยต้องรับมือทั้งฝ่ายขาย ฝ่ายผลิต และที่สำคัญคือ ท่านที่เป็น CEO และ EVP เป็นหลัก) ก็จะพยายามฝ่าฟันไป เพราะถ้าดูเนื้องาน ผมก็ยังสนุกกับมันอยู่ แต่ที่ทุกข์ใจคือเรื่องคนมากกว่า เปลี่ยนที่ใหม่ก็คงหนีเรื่องคนไม่พ้นอยู่ดี ถ้าภาระชีวิตลดลงแล้ว คงจะทำให้ปัญหามันเบาบางลงบ้างน่ะครับ ขอบคุณเพื่อนๆอื่นทีนะครับผม จากคุณ : As it happens to be me เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 11:37:25

ความคิดเห็นที่ 102 บางทีชีวิตคนเราก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่า ความสุขในแบบที่เป็น ฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่ได้อยากมีตำแหน่งสูง ไม่ต้องการเงินเดือนเป็นแสน แค่ได้ทำงานมีเงินพอเลี้ยงครอบครัวแค่นั้นก็พอใจแล้ว ไม่ต้องไปวิ่งแข่งกับคนอื่นเขา จากคุณ : เรา_สอง_สาม_คน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 14:31:59

ความคิดเห็นที่ 103 ไม่โง่คะ... ความคิดตัวเอง ตัดสินใจ มีแต่คุณกับครอบครัวเท่านั้น ที่ให้คำตอบได้ดีที่สุด จากคุณ : a dear เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 14:50:58

ความคิดเห็นที่ 104 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 14:53:05

ความคิดเห็นที่ 105 เราเอง ตอนนี้ก็เป็นแค่พนักงานประจำ บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง แต่งานของเราก็มีปัญหาเข้ามาตลอดเหมือนกัน   เครียดกลับบ้านทุ๊กกกกวันเหมือนกัน แล้วก็คิดจะลาออกเหมือนกัน ติดอยู่ตรงที่ยังหางานใหม่ไม่ได้ และที่สำคัญ รอโบนัสอยู่นี่แหละค่ะ 555+++ งานทุกงาน ตำแหน่งทุกตำแหน่ง ต่างก็มี หน้าที่ มีปัญหาของมันนะคะ เราคิดว่างั้น ยังไงก็ขอให้เจ้าของกระทู้คิดให้รอบคอบก่อนตัดสินใจนะคะ ทุกก้าวของชีวิตมีความเสี่ยงค่ะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : sine07 เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 15:25:36

ความคิดเห็นที่ 106 อ่านทุกความเห็นได้ไม่หมด เยอะเหลือเกิน เลยขอตอบก่อนแล้วค่อย ๆ ไปอ่านแล้วกันนะคะ ถามว่าโง่มั้ย ในสายตาดิฉันไม่โง่หรอกค่ะ แต่กลับมองว่าถ้าคุณทำได้จริง ๆ คุณเป็นคนใจเด็ดมากมาย หากคุณคิดไตร่ตรองดีแล้ว ก็ลองดูไม่เสียหายนะคะ ออกมาแล้วไม่ไหว อยากกลับเข้าไปอยู่ ณ ตำแหน่งเดิม ก็ไม่น่าจะใช่เรื่องยาก คนเคยมีประสบการณ์ มีความสามารถ อยู่ที่ไหนก็ได้ทั้งนั้น ใคร ๆ ก็อยากได้ไปร่วมงาน เพราะอย่างน้อยก็ได้ทำในสิ่งที่เราต้องการแล้ว จากนั้นค่อยมาดูผลกันว่ามันใช่สิ่งที่เราต้องการจริงรึเปล่า ส่วนตอนนี้ หากต้องยังแบกภาระ รับใช้เจ้านาย เอาใจลูกน้อง และกล้ำกลืนฝืนทนกับเพื่อนร่วมงานแผนกอื่น ๆ อยู่ เบื่อหัวโขนที่ใส่ ก็ต้องขอแนะนำว่า หากเราอยู่สายฆารวาส หัวโขนจำเป็นต้องมีอยู่แล้ว ที่สำคัญ มีหลายหัวด้วย หากแต่อยู่ที่ว่าเราต้องรู้จักว่าเราจะใส่เมื่อไหร่ เปลี่ยนหัวเมื่อไหร่ และถอดมันออกเมื่อไหร่ ถ้าหากคุณใส่มันตลอดเวลา 24 ชั่วโมง มันก็จะกดดันและเครียดแบบนี้ แนะนำ้ว่าก่อนตัดสินใจอะไรลงไป ลองอ่านหนังสือธรรมะดี ๆ ซักเล่ม มันจะทำให้จิตใจคุณเปิดกว้างขึ้นเยอะค่ะ รู้จักโลก รู้จักคน แล้วก็รู้จักตัวเองมากขึ้น จากคุณ : สายรุ้งกลางฟ้า เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 19:45:33

ความคิดเห็นที่ 107 เก็บเงินก้อนใหญ่ เเบ่งเป็นสองส่วน 1. เก็บไว้ให้ฉุกเฉิน ออมไว้ตอนเเก่ 2. ลงทุนทำธุรกิจ ของตัวเอง ไม่ต้องเป็นลูกน้องใครอีก ออกมา หางานใหม่ เป็นลูกจ้างเค้า ไม่ว่าจะระดับล่าง ระดับบน รับผิดชอบมากน้อย ก็มีปัญหา ปัญหามันอยู่ที่คน ไม่ได้อยู่ที่งาน จากคุณ : ~ papeete ~ เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 20:50:10

ความคิดเห็นที่ 108 "เพราะผมอยากทำงานที่มันไม่ต้องแบกอะไรขึ้นหลังกลับบ้านทุกๆวันแบบนี้" ประโยคนี้ อ่านแล้วสะอึกเลยครับ เพราะว่าผมก็พึ่งคิดเมื่อไม่นานมานี้เหมือนกัน... จากคุณ : เอเจ เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 21:40:21

ความคิดเห็นที่ 109 เราโสด เราสนับสนุนความคิดนี้นะ เราทำสิ่งเดียวกันนี้มาแล้ว ทำให้เรากลับไปคิดถึงตอนนั้น ว่ามันตัดสินใจยากแค่ไหน แต่พอครอบครัวไม่คัดค้านการตัดสินใจครั้งนั้น เราโล่งอกมาก ทุกวันนี้เสียดาย อย่างเดียว ไม่มีเงินเก็บเพราะเราเรียนโท คชจ เยอะ นั่งแท๊กซี่กลับบ้านทุกวัน พอรู้ว่าเหลือแค่ทำโปรเจคจบ ก็ตัดสินใจลาออกเลย.. ทุกวันนี้ เรียนจบแล้ว ไม่มีอะไรห่วงแล้ว มีความสุขกับครอบครัวทุกวัน ................................................................................ เคยเงินเดือนสามหมื่นกว่าทำงานอยู่กรุงเทพฯ อยากซื้ออะไรก็ซื้อ มีเงินใช้ กลับบ้านเดือนละครั้ง ๆ ละ 2 วัน แต่ทำงานเสร็จได้กลับบ้านก็อย่างเร็ว สี่ห้าทุ่ม บางทีนั่งกินข้าวเสร็จก็เที่ยงคืน ....... โด๊ปซุปไก่สกัดทุกวันก่อนไปทำงาน ....... มีเงิน เข้าคลีนิกรักษาหน้า ไม่เดือดร้อน ....... ซื้อของใช้มียี่ห้อ ตอนนี้ผ่านมา จะสองปีแล้ว เงินเดือนพนักงานราชการ เก้าพันก่า ๆ ต่อเดือน มีความสุขมากกับครอบครัวที่บ้าน พ่อและแม่ กะหลานทะโมนอีก 2 ตัว ฮ่ะ ๆ ....... ได้กินข้าวเช้าทุกวัน แม่ทำให้ ....... ตอนเย็นไปตลาดนัดแถวบ้าน ซื้อขนม ส้มตำ ของกิน ....... เล่นคอม ดูหนัง ทำอะไรกับครอบครัว ไปวัดทำบุญ ทอดกฐิน ... จากคุณ : ความสุข มีไว้พุ่งชน (กระต่ายทอง) เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 22:38:37

ความคิดเห็นที่ 110 เราโสด เราสนับสนุนความคิดนี้นะ เราทำสิ่งเดียวกันนี้มาแล้ว ทำให้เรากลับไปคิดถึงตอนนั้น ว่ามันตัดสินใจยากแค่ไหน แต่พอครอบครัวไม่คัดค้านการตัดสินใจครั้งนั้น เราโล่งอกมาก ทุกวันนี้เสียดาย อย่างเดียว ไม่มีเงินเก็บเพราะเราเรียนโท คชจ เยอะ นั่งแท๊กซี่กลับบ้านทุกวัน พอรู้ว่าเหลือแค่ทำโปรเจคจบ ก็ตัดสินใจลาออกเลย.. ทุกวันนี้ เรียนจบแล้ว ไม่มีอะไรห่วงแล้ว มีความสุขกับครอบครัวทุกวัน ................................................................................ เคยเงินเดือนสามหมื่นกว่าทำงานอยู่กรุงเทพฯ อยากซื้ออะไรก็ซื้อ มีเงินใช้ กลับบ้านเดือนละครั้ง ๆ ละ 2 วัน แต่ทำงานเสร็จได้กลับบ้านก็อย่างเร็ว สี่ห้าทุ่ม บางทีนั่งกินข้าวเสร็จก็เที่ยงคืน ....... โด๊ปซุปไก่สกัดทุกวันก่อนไปทำงาน   ....... มีเงิน เข้าคลีนิกรักษาหน้า ไม่เดือดร้อน ....... ซื้อของใช้มียี่ห้อ ตอนนี้ผ่านมา จะสองปีแล้ว เงินเดือนพนักงานราชการ เก้าพันก่า ๆ ต่อเดือน มีความสุขมากกับครอบครัวที่บ้าน พ่อและแม่ กะหลานทะโมนอีก 2 ตัว ฮ่ะ  ๆ ....... ได้กินข้าวเช้าทุกวัน แม่ทำให้ ....... ตอนเย็นไปตลาดนัดแถวบ้าน ซื้อขนม ส้มตำ ของกิน ....... เล่นคอม ดูหนัง ทำอะไรกับครอบครัว ไปวัดทำบุญ ทอดกฐิน ... จากคุณ : ความสุข มีไว้พุ่งชน (กระต่ายทอง) เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 22:39:26

ความคิดเห็นที่ 111 ... ฟังเพลงนี้ครับ จากคุณ : ปลาทูออนไลน์ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 00:01:21

ความคิดเห็นที่ 112 โห.. ถ้าเป็นผมนะ สามารถคำนวณค่าใช้จ่ายได้ตลอดชีวิตเลยนะนั่น(ทั้งครอบครัว) ว่าต้องมีเงินเก็บเท่าไร มีอะไรเพิ่มเติมไหม มีธุรกิจส่วนตัวเล็กๆหรือเปล่า ลูก เมีย แม่ น้อง สบาย...แค่การคำนวณแล้วทำได้จริง จากคุณ : คนงานเหมือง เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 53 15:54:07 A:118.175.15.235 X: TicketID:293886

ความคิดเห็นที่ 113 ไม่คิดว่าโง่หรือบ้าหรอกครับ เพราะผมก็กำลังคิดทำเหมือนกับคุณอยู่ จากคุณ : khunj เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 53 09:36:08