ความคิดเห็นที่ 1 "พ่อสอนลูกรวย"  อยากรวยก็เริ่มจากหาอ่านฟรีได้ตามเวปเพราะมีเป็นวิทยาทาน  จะเริ่มหรือยังล่ะ.. จากคุณ : ยิบยอง เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 16:05:29

ความคิดเห็นที่ 2 - หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ ของคุณสมคิด - มรึงสู้จริงรึเปล่า  ของคุณสมคิด - หนังสือ ของคุณหนุ่มเมืองจันทน์ ได้หมดเลยครับ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับแนวคิดธุรกิจ แล้วก็กำลังใจในการทำธุรกิจล้วนๆ  ตัวอย่างคนที่ล้มแล้ว ลุก หรือ แนวคิด เยอะดีครับ ผมชอบ จากคุณ : ramai เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 16:38:49

ความคิดเห็นที่ 3 ม.ปลายเกรดผมเฉลี่ยทั้ง6เทอม 1.4 เคยคิดเลิกเรียนเหมือนคุณ ยังดีที่กลับใจไปเรียนราม ตั้งใจเรียนจนจบ อรรถประโยชน์ของป.ตรีมันมีมากกว่าที่คิดเยอะปัจจุบันผมทำธุรกิจส่วนตัวถานะมั่นคงแม้ความรู้ที่เรียนมาจะไม่ค่อยได้ใช้ตรงๆแต่มันก็เป็นพื้นฐานให้เราสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ๆได้ง่ายขึ้น อยากรู้เรื่องเกี่ยวกับอะไรผมก็ฃื้อหนังสือมาอ่านเพิ่ม อย่าคิดเด็ดขาดว่าไม่ค่อยอยากเรียน อยากรวยนะถ้าไม่หลอกตัวเองมันอยากรวยกันทุกคนอยู่แล้วครับ แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 53 16:51:28 จากคุณ : laekul เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 16:44:46

ความคิดเห็นที่ 4 บางครั้งชีวิตมันก็เหมือนโชคชะตาลิขิตนะ ผมก็เหมือนคุณแหล่ะเมื่อ 5-6 ปีก่อน จบมาตกงานสี่เดือน ได้งานแรกก็เส็งเคร็ง แต่ผมก็สู้มาจนถึงจุดนี้ ที่งานดีบริษัทต่างชาติ เงินเดือนก็สูง ออฟฟิศก็ไม่ต้องเข้า งานก็เป็นต่างประเทศส่วนใหญ่ ได้ไปประเทศที่ไม่ใช่ว่าอยากไปเที่ยวก็ไปได้ เดินทางเป็นว่าเล่น แถมเค้าให้ตังค์อีกต่างหาก (แต่ก็เหงาบ้าง) มีแต่คนอิจฉาบอกว่าเป็นอาชีพในฝัน ผมไม่ใช่คนเก่งหรอก นิยามสิ่งที่ทำให้ผมมาถึงจุดนี้ได้ว่า "อดทน และมุ่งมั่น" ขอให้คุณผ่านช่วงเวลาไปได้ และมีจุดมุ่งหมายที่แน่วแน่ ขอให้ประสบความสำเร็จในชีวิตต่อไปครับ ปล.ตอบคำถามก่อน ผมอ่านการ์ตูนครับ พวก โจโจ้ล่าข้ามศตวรรษ หรือคินดะอิจิ เพลินดีไม่ต้องคิดมาก จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 16:46:52 A:80.237.194.100 X: TicketID:163581

ความคิดเห็นที่ 5 ชอบอ่านการ์ตูนผู้ชายค่ะ พวก วันพีช/ Bakuman/ Fairy Tail /Rave/ดอกเตอร์ K  ไอ้หนูซูชิ การ์ตูนทำอาหาร ฯลฯ ถ้าเป็นหนังสืออ่านได้ทุกรูปแบบ ขึ้นอยู่กับว่าตอนนั้นสนใจอะไร การอ่านหนังสือก็ใช่ว่าจะต้องเชื่อที่คนเขียน เขียนเอาไว้เสมอไป เราควรใช้วิจารณญาณและดุลยพินิจในการอ่านด้วย ไม่ใช่ว่าเค้าเขียนอะไรมาเราจะต้องเชื่อไปหมด ทำหมด ตามหนังสือ ยกตัวอย่าง พี่ของแฟนเรา แกชอบอ่านหนังสือแปลพวกปรัชญามาก อ่านจนเพ้อเจ้อ ไม่มีอะไรเป็นหลัก ทำตัวล่องลอย แบบนี้ก็ไม่ไหว จากคุณ : LadyBird เด็กหัดบิน เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 17:44:02

ความคิดเห็นที่ 6 . จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 19:35:32

ความคิดเห็นที่ 7 รูปใม่มาซะงั้น จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 19:35:58

ความคิดเห็นที่ 8 เยอะ ก้รวยได้ มันอยูที่จะหรือเปล่า หนังสือ ผมอ่านมาเยอะ แนวๆ คิดแล้วรวย รวยได้งง่าย อย่าลืมนะครับมันเป็นแค่หนึ่งสือ ความเป็นจริงมันยากกว่าเยอะ อยากรวย ก็ ไม่ยาก หาอะไรมาขาย ทำงานเก็บงาน ประหยัด ขายอะไรก็ได้ ขายเสื้อขาย ขายอาหาร ขายผลไม้ ไม่ใช่คิดแค่ฝันๆ แล้วไม่ลงมือทำ หรือจะ ขับแทกซี่ วินตอไซด์  เด็กเก็บเงิน แจกใบปลิว ทุกอย่างมันขั้นอยู่กับต้วเรา เก่งไม่เก่งไม่ใช่ประเด็น ประเด็น ทำจริงไหม คนที่รวยที่สุดในประเทศ 3 คน จบ แค่ ป 4 ถึง ป 6 เอง จากคุณ : 2010 (mak2010) เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 19:51:15

ความคิดเห็นที่ 9 หนังสือการบริหารการเงิน : Money Machine http://www.thaispecial.com/bookshop/newbookpreviewx.asp?booklist จากคุณ : โชคดีทุกคน เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 19:59:25 A:124.122.200.213 X: TicketID:284772

ความคิดเห็นที่ 10 แก้ลิงค์ #9 http://www.thaispecial.com/bookshop/newbookpreviewx.asp?booklist=9749144082 - จากเงิน 100 บาท คุณสามารถ Money Machine ให้เป็นเงินล้านได้ ปล. สั่งซื้อในเนต หรือไปดูก่อนก็ได้ที่ ร้านหนังสือเก่า ชั้นใต้ดิน พันธุ์ทิพย์งามวงศ์วาน เหลืออยู่ 4-5 เล่ม จากคุณ : โชคดีทุกคน เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 20:03:22 A:124.122.200.213 X: TicketID:284772

ความคิดเห็นที่ 11 หนังสือธรรมะครับ จากคุณ : นายแว่นธรรมดา เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 20:25:02

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านกระทู้นี้แล้วขี้เกียจตอบยังไงไม่รู้ แต่เอาเถอะ ก่อนอื่นนะครับ น้องต้อง "ตื่น" ก่อน อย่ามัวฝันกลางวัน จากนั้นก็มุ่งมั่นทำอะไรซักอย่าง เมื่อเชี่ยวชาญในวิถีทางที่เลือกเดินแล้ว เส้นทางต่อไปมันจะเปิดออกมาไม่สิ้นสุดครับ เข้าใจมั๊ย หนังสือไม่ต้องไปหาอ่านหรอก เสียเวลาเปล่า ถ้าอ่านไป ฝันกลางวันไป แบบนี้น่ะ ผมไม่ได้บอกให้คุณตั้งใจเรียนนะ จะลาออกมาขายเต้าฮวยตอนนี้เลยก็ได้ แต่ให้ทำด้วยความตั้งใจ ไม่ใช่อยากรวยไปวันๆ เหมือนคนหลายพันล้านคนทั่วโลกที่เป็นอยู่ ถ้าไม่ทำอะไรให้ต่าง คุณก็ไม่มีวันต่างหรอก ถ้าคุณเก็บขยะขายตั้งแต่วันนี้ อีก 10 ปี คุณอาจมีโรงงานรีไซเคิลขยะที่ใหญ่ที่สุดในประเทศก็ได้ ใครจะรู้ แต่ถ้านั่งฝันไปวันๆเนี่ยนะ พอเหอะ จากคุณ : Jiang wei เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 21:11:31

ความคิดเห็นที่ 13 พ่อเราเคยสอนว่า  การเรียนจบปริญญา อาจไม่ใช่ตัววัดว่าชีวิตประสบความสำเร็จหรือไม่  แต่การเรียนจบปริญญาก็เป็นตัววัดถึงความอดทนและพยายามของลูกเหมือนกัน  ฉะนั้นตอนนี้มีหน้าที่เรียนก็ต้องเรียนให้ดีที่สุด  เมื่อเรียนจบมา ก็ทำงานให้ดีที่สุด  แล้วชีวิตลูกจะประสบความสำเร็จ และการเรียนอย่าให้น้ำหนักแต่ด้านวิชาการ ควรให้เวลากับธรรมะด้วย  เพราะถ้าเรามีธรรมะ  มีสติ  เมื่อมีปัญหา  จะสามารถแก้ไขให้เกิดผลดีได้   เวลาเราขี้เกียจเรียนหนังสือ อยากทำงานหาเงินใช้เอง  พ่อเรามักพูดว่า  อยากทำงานเร็ว  ก็เรียนให้จบเร็วๆ ซิ   เราจึงเรียนจบปริญญาตรีตอนอายุยี่สิบปี   จากนั้นก็ทำงาน และทำงาน  จนมาถึงจุดหนึ่งที่รู้สึกตัวว่า  ต้องศึกษาเพิ่มเติมแล้วแหละ  จึงได้ตัดสินใจมาเรียนที่เมืองนอก   เราว่าคนที่ประสบความสำเร็จได้ ต้องอยู่ในโลกของความจริง  ต้องมีความอดทน  มีความพยายาม  และรู้จักคำว่า รอคอย   การศึกษาก็ทำให้เราเจอเพื่อนที่ดี สังคมที่ดี  และเป็นคนที่ช่วยเหลือเราในด้านธุรกิจหรือการงานได้นะ   การอ่านหนังสืออย่างเดียว ไม่ได้ทำให้เราประสบความสำเร็จได้หรอก  คนเราเป็นสัตว์สังคม  ฉะนั้นการออกไปศึกษากับผู้คนอื่นในสังคมก็ทำให้เรามีบันไดที่จะก้าวไปในขึ้นต่อไปได้เช่นกัน   ต้องรู้จักการรอคอยอย่างอดทน  และ ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด จากคุณ : คุณนายก้อ เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 22:22:52

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านหนังสืออะไรไป ก็เท่านั้น ถ้า ถ้าอ่านไปแล้ว และยังมีความคิดเดิมๆคือ "ถ้าทำ พาร์ททาม ก็คงไม่คุ้มแรงที่เสียไป" เพียงแค่คุณเปลี่ยนความคิด ทัศนะคติ ที่คุณคิด "ถ้าทำ พาร์ททาม ก็คงไม่คุ้มแรงที่เสียไป" เปลี่ยนมันซะ เพียงแค่นี้ คุณแทบจะไม่ต้องอ่านหนังสือของใครเลย (แต่ก็ให้อ่านๆบ้างนะ) ++++++++++++ เข้าใจว่า จขกท. คงอายุไม่มาก ผมขอเรียกคุณว่า น้องล่ะกัน น้องครับ ผมจะเล่าอะไรให้ฟัง(อ่าน)อย่างนึง   (เป็นประสบการณ์ของผมเอง) ผมเจอลุงคนนึง  (ลุงคนนี้ ไม่ใช่ญาติผมโดยตรงนะ แค่เรียกลุงเพราะอายุ เฉยๆ) ลุงคนนี้ แกอยากเปิดร้าน เบเกอรี่   ผมก็ถามลุงว่า "แล้วลุง ทำขนมเบเกอรี่เป็นหรือเปล่า" ลุง - "ไม่เป็นอ่ะ" ผม - "แล้วลุง จะทำไง" ลุง - "ไม่รู้ดิ่" ผม - "งั้นลุงไปเรียนทำเบเกอรี่ไหม ที่ศูนย์อาชีพกรุงเทพ เขามีสอน นะ" ลุง - "ไม่อ่ะ ไม่อยากเรียน มันช้า" ผม -  "อ้าว .. แล้วลุงจะรู้ได้ไงอ่ะ ว่าจะทำขนมยังไง" ลุง - "ลุงอยากจะไปเป็น ผู้ช่วยเชฟ ตามร้านเบเกอรี่ แล้วก็ให้เชฟ สอนทำเบเกอรี่ และก็ ครูพักลักจำสูตรขนมต่างๆ แล้วเอามาทำเองเปิดร้านเองทีหลัง" ผม - "มันจะเป็นไปได้เหรอลุง ผมว่า ถ้าลุงจะเข้าไปฝึกงานร้านเบเกอรี่ อย่างเก่ง ผมว่าเขาก็จะให้ลุงไปเป็นพ่อบ้าน มากกว่านะ" ลุง - "งั้นก็ไม่ไป ฝึกที่ร้านเบเกอรี่ ถ้าลุงไม่ได้เป็นผู้ช่วยเชฟ ลุงไม่ไป " ผม - "ลุงครับ ลุงเพ้อเจ้อแล้วครับ "   แล้วผมก็เดินจากไป  โดยปล่อยให้ลุงนั่ง งง สัก1-2วัน เพื่อให้แกได้คิด แต่พอผมกลับมาเจอลุงคนนี้อีกครั้ง  และเมื่อชวนคุยเรื่องเดิม  ผมรู้สึกว่า ความคิดแกไม่เปลี่ยนไปเลย ผมก็ได้แต่ เฮ้อ................ - - - - - - - - - - เพราะอะไร ทำไม ผมถึงบอกลุงว่า "ลุงแกเพ้อเจ้อ" จขกท.คิดออกไหมครับ ผมไม่ได้ว่าด้วยความสะใจ ผมไม่ได้เย้ยหยันลุง น้อง จขกท. ลองเปรียบเทียบ และลองคิดตรึกตรองดูนะครับ แล้วลองตอบผมนะครับ ว่า "ทำไมผมถึงบอกว่า ลุงเพ้อเจ้อ" แล้วผมจะกลับมาเยี่ยมกระทู้นี้อีกครั้ง ในคราวต่อไป จากคุณ : aumpaump12 เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 53 02:38:16

ความคิดเห็นที่ 15 การอ่านมีประโยชน์กับทุกคน ไม่ว่ารวยหรือไม่  แต่ที่แตกต่างคือ คนรวยลงมือทำจริงๆ และรู้ว่าต้องทำอะไร ลองคิดดูว่า หนังสือที่ขายดีติดอันดับโลกเช่น พ่อรวยสอนลูก มีคนรวยหรือประสบความสำเร็จเท่าไหร่ เมื่อเทียบกับปริมาณของยอดขาย(จำนวน) อะไรคือสิ่งที่แตกต่าง ระหว่างคนที่อ่านแล้วรวย กับ อ่านแล้วยังเหมือนเดิม ดังนั้นไม่ว่าหนังสือเล่มไหนก็อ่านเถอะค่ะ  เป็นการเพิ่มความ"รอบรู้" เพิ่ม"ข้อมูล" ให้ตัวเอง จากคุณ : tibby-bibty เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 53 04:08:21

ความคิดเห็นที่ 16 หนังสือมีเยอะมากที่จะแนะนำ แต่เอางี้ ลองอ่านหนังสือ วิธีชนะมิตรและจูงในคน ของ แอนดรู คาร์เนกี้ จะสอนทักษะการทำงานกับคน.. จำไว้เหอะ ธุรกิจส่วนใหญ่ทำงานกับคน ส่วนหนังสืออื่นๆก็ rich dad poor dad ก็หาซื้อมาอ่านเป็นซีรี่ส์ได้เลย อะไรที่คุณกลัวนั่นแหละทำให้รวย ไม่อยากเสี่ยงหาความร้เรื่องที่กลัวครับ จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 53 06:15:51

ความคิดเห็นที่ 17 เท่าที่อ่าน ผมว่าคุณคิดคล้ายๆ เพื่อน(เคย)สนิทผมนะ คิดแบบนี้มาราว 7-8 ปีแล้ว รู้ไหมครับ ตอนนี้ชีวิตเป็นยังไง ผมบอกผลลัพธ์ให้เลยแล้วกันครับ ชีวิตเหมือนเดิมทั่วไป ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันแม้แต่น้อย มีโอกาสเข้ามาก็ไม่เคยลองที่จะเอื้อมมือคว้าสักครั้ง ด้วยความคิดที่ว่า "อันนี้เสี่ยง, อันนั้นเหนื่อย, ทำแบบนี้ต้องรวยเท่านั้นถึงทำได้, ฯลฯ" เค้าเฝ้าบอกผมว่าเค้าจะ "ทำอะไรสักอย่าง" ในการพัฒนาคุณภาพชีวิต คำว่า "สักอย่าง" ของเค้า ผมได้ยินมา 7-8 ปีแล้ว มันก็ยังเป็นความฝันลมๆแล้งๆต่อไป เพราะมันไร้เป้าหมาย เหมือนคุณบอกแท๊กซี่ว่า "ไปไหนสักแห่ง" ถ้าแท๊กซี่ไม่กระโดดเตะคุณก็คงแปลกดีใช่ไหมครับ เพื่อนผมคนนี้ ได้แต่นั่งคอยดูว่าคนอื่นทำอะไร แล้วก็วิจารณ์ด้วยความคิดว่า ตัวเองรู้ ทั้งๆที่ไม่เคยทำอะไรเป็นเรื่องเป็นราว ว่างๆเล่นเกม ดูซีรี่ย์ พออ่านหนังสืออะไรเข้าหน่อยต้องเข้าไปโชว์ภูมิใน facebook ชีวิตก็ไม่ไปไหนเลย ถ้าคุณยังคิดแบบนี้ ก็จะเป็นไปตามผลลัพธ์ที่ผมขอทำนายไว้ อ่านอะไรก็ช่วยไม่ได้ การอ่านต้องใช้เวลานานในการที่จะทำความเข้าใจอย่างแท้จริง ซึ่งจะเข้าใจได้แท้จริงต่อเมื่ออ่านควบคู่กับการลงมือทำไปด้วย ซึ่งดูท่าทางคุณไม่ได้อยากจะลองทำอะไรเลย อุปสรรคนิดหน่อยก็หยุดคุณได้หมด อีกหน่อยไม้จิ้มฟันอันเดียวก็คงหยุดคุณได้ ถ้าอยากเปลี่ยนแปลง สิ่งที่ง่ายและได้ผลดีมาก คือ ไปหาเพื่อนที่เค้าเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ มีความเพียรเป็นเลิศ คบไว้และฟังเค้าให้มาก เค้าลองทำอะไรให้ทำตามไปด้วยเลย จากคุณ : อาร์ตี้ เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 53 07:19:02

ความคิดเห็นที่ 18 ส่วนตัวผมแนะนำหนังสือเล่มนี้ที่ต้องอ่าน   "ตรงกลางที่ต่างกัน" ของคุณ โอ เทพรัตน์ ผมเคยมีโอกาสได้พูดคุยกันเศรษฐีท่านหนึ่ง  ที่ประสบความสำเร็จอย่างมากในเชิงธุรกิจ   เขาสู้ชีวิตจากบุตรข้าราชการทหาร  ที่โหนรถเมย์เรียนในกรุงเทพ   ตอนเรียนต้องทำงานเลี้ยงตัวเองไปด้วยเนื่องจากที่บ้านมีเงินไม่มาก   กระทั่ง ณ วันนี้  สินทรัพย์บริวารมากมาย  เป็นที่นับหน้าถือตาทั้งคนในสภา  และนักธุรกิจชั้นนำ   คำถามหนึ่งที่ผมถามท่านคือ  "ทำอย่างไรถึงประสบความสำเร็จ"   แล้วท่านก็เล่าเรื่องราวให้ฟังมากมาย  ผมพอสรุปได้ว่า   ไม่เลิกกลางคัน  ทำให้มันถึงที่สุด  ท่านบอกว่า  ถึงแม้บางทีทำแล้วรู้สึกเลยว่าไม่ใช่  ก็ยังคงทำให้ถึงที่สุดให้สำเร็จ   กัดไม่ปล่อย   อย่าเลิกก่อน  คิดถึงเพียงเป้าหมายของเรา ก่อนที่จะทำอะไรจะเก็บข้อมูลเยอะมาก และคิดหนักมาก   พอตัดสินใจลงมือทำแล้วเรื่องอื่นจะเป็นเรื่องที่สำคัญรองลงไป     ทำอย่างเดียวอย่าคิดมากให้ลังเล"  ผมก็บอกว่าเหมือน เดอะซีเครท  ใช่ไหมครับ  ท่านบอก  "ออ...มีคนแนะนำให้อ่านเหมือนกัน  แต่ยังไม่ได้อ่านเลย  "   แต่ผมว่าใช่เลยละ จากคุณ : EcoShift เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 53 12:00:38

ความคิดเห็นที่ 19 เท่าที่ฟังดูนะ  คุณเป็นคนขี้กลัวเหลาะแหละไม่จริงจังกับอะไรสักอย่าง งานหนักไม่เอางานเบาไม่ก็ไม่สู้ คิดมาได้ยังไงทำงานพาร์ทไทม์ไม่คุ้มกับแรงที่เสียไป เราว่าคนที่มีความแบบนี้นายจ้างก็คงไม่อยากจ้างเท่าไหร่หรอกคะ คิดอะไรที่มันนอกเหนือกว่าเงินสิคะ ประสบการณ์ ความอดทน วิธีการค้าขาย มีอะไรอีกตั้งหลายอย่างที่งานให้ได้มากกว่าเงิน แล้วแต่ว่าใครจะรู้จักตักตวง ถ้ายังไม่เปลี่ยนความคิด ทัศนคติใหม่เราว่าคุณรวยยากคะ จากคุณ : White coco เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 53 13:51:09

ความคิดเห็นที่ 20 แวะ..มาชมครับ จากคุณ : มดแดงวี4 เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 53 15:52:18

ความคิดเห็นที่ 21 แต่ก่อนผมแสวงหาหนังสือพวกประสบความสำเร็จอะไรพวกนี้นะ อ่านมา แต่มีเล่มนึงที่เปลี่ยนแปลงชีวิตผมไปเลย  ผมอ่านทีแรกก็อึ้งๆ เพราะไม่คิดว่าเนื้อหาจะเป็นอย่างนี้ หนังสือชื่อ เศรษฐีทันใจ นะ มีคนแปลมาหลายหน แต่คงไม่พิมพ์เพิ่มแล้ว  ล่าสุด เพิ่งมีคนแปลออกมาอีก ลองหาอ่านดู  หนังสือเล่มเล็กๆ http://www.chulabook.com/description.asp?barcode=9789742129361 จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 53 01:47:52

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณทุกความเห้นมากครับ พี่บอกว่าพาททามคงไม่คุ้ม เพราะผมเคยทำงานบางิย่างครับ สื่งฌลกเราให้มา 24 ชั่วโมงเท่ากัน สมมติคุณเอาเวลา 5 ชั่วโมงที่ว่าง ในแต่งละวัน คุณกก็คงเลือกงานที่ได้เงินมากกว่า เช่น เล่นดนตรี ได้ ชั่วโมงละ600 ต่อคน หรือสอนพิเศษ 200 ต่อชั่วโมง หรือว่า ทำ event ได้ 500 ต่อวัน  แต่พาททามตามให้ ให้ 27 บาท/ชั่วโมง ครับ ผมเลยบอกคำนี้ขึ้นมาซึ่งอาจขัดใจใครหลายคนหน่อย แต่ผมก็ทำงานมาเยอะและทำกิจกรรมไปด้วยเหือมนกันครับ แต่ก็คิดได้ขึ้นเรื่อยๆครับ ไม่ได้เป็นพวกไม่ฟังใคร ส่วนที่ลุงเพ้อเจ้อเพราะลุงเค้าอยากไปทางลัด แต่ไม่ยอมเริ่มอะไรซักอย่าง เรารวคเรียนทำขนมปังก่อนที่จะไปสมัครงานกับอะไร แต่ผมก็อิจฉาหลายๆคนที่จบปริญญาเร็วๆครับ มีคนนึง 20 จบตรีแล้ว แต่ผม 21 ยังอยู่ปี 1 อยู่เลย เป็นโบราณสถานต่อไป ครับ ผมจึงอยากทำงานแล้ว เพราะชีวิตผมเบื่อการเรียนมากครับ เรียนมาตั้งแต่ อนุบาล ยัน ใกล้วัยแต่งงาน ยังไม่เห้นอะไรเป้นชิ้นเป็นอัน หลายๆที่ทุกคนจะทำอย่างเดียวคือก่อนสอบจำให้ได้มากที่สุด และลืมให้เร็วที่สุดเพื่อเอาเกรดมากกว่าที่จะมีความรู้ติดตัวไปจนตาย หรือนำไปประยุกต์ใช้ในการทำงาน แต่ยังไงผมก็จะสู้กับการเรียนครับ ขอบคุณมากครับ U_U ที่ผมอยากทำงานเพราะอยากมีตังจ่ายค่าเทอมเองไม่ต้องลำบากพ่อแม่ อยากให้ท่านได้พักบ้าง เพราะท่านคอยหาตัง ส่วนผมเป็นคนผลาญตังครับแม้จะใช้ประหยัดขนาดไหน แต่เราก็ไม่สามารถหาเงินเองได้ซักที ก็เลยรู้สึกเครียดและผิด แค่อยากช่วยแบ่งเบาภาระเองครับ U_U จากคุณ : chavas เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 02:25:28

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณทุกความเห้นมากครับ พี่บอกว่าพาททามคงไม่คุ้ม เพราะผมเคยทำงานบางิย่างครับ สื่งฌลกเราให้มา 24 ชั่วโมงเท่ากัน สมมติคุณเอาเวลา 5 ชั่วโมงที่ว่าง ในแต่งละวัน คุณกก็คงเลือกงานที่ได้เงินมากกว่า เช่น เล่นดนตรี ได้ ชั่วโมงละ600 ต่อคน หรือสอนพิเศษ 200 ต่อชั่วโมง หรือว่า ทำ event ได้ 500 ต่อวัน  แต่พาททามตามให้ ให้ 27 บาท/ชั่วโมง ครับ ผมเลยบอกคำนี้ขึ้นมาซึ่งอาจขัดใจใครหลายคนหน่อย แต่ผมก็ทำงานมาเยอะและทำกิจกรรมไปด้วยเหือมนกันครับ แต่ก็คิดได้ขึ้นเรื่อยๆครับ ไม่ได้เป็นพวกไม่ฟังใคร ส่วนที่ลุงเพ้อเจ้อเพราะลุงเค้าอยากไปทางลัด แต่ไม่ยอมเริ่มอะไรซักอย่าง เรารวคเรียนทำขนมปังก่อนที่จะไปสมัครงานกับอะไร แต่ผมก็อิจฉาหลายๆคนที่จบปริญญาเร็วๆครับ มีคนนึง 20 จบตรีแล้ว แต่ผม 21 ยังอยู่ปี 1 อยู่เลย เป็นโบราณสถานต่อไป ครับ ผมจึงอยากทำงานแล้ว เพราะชีวิตผมเบื่อการเรียนมากครับ เรียนมาตั้งแต่ อนุบาล ยัน ใกล้วัยแต่งงาน ยังไม่เห้นอะไรเป้นชิ้นเป็นอัน หลายๆที่ทุกคนจะทำอย่างเดียวคือก่อนสอบจำให้ได้มากที่สุด และลืมให้เร็วที่สุดเพื่อเอาเกรดมากกว่าที่จะมีความรู้ติดตัวไปจนตาย หรือนำไปประยุกต์ใช้ในการทำงาน แต่ยังไงผมก็จะสู้กับการเรียนครับ ขอบคุณมากครับ U_U ที่ผมอยากทำงานเพราะอยากมีตังจ่ายค่าเทอมเองไม่ต้องลำบากพ่อแม่ อยากให้ท่านได้พักบ้าง เพราะท่านคอยหาตัง ส่วนผมเป็นคนผลาญตังครับแม้จะใช้ประหยัดขนาดไหน แต่เราก็ไม่สามารถหาเงินเองได้ซักที ก็เลยรู้สึกเครียดและผิด แค่อยากช่วยแบ่งเบาภาระเองครับ U_U จากคุณ : chavas เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 02:25:40

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณทุกความเห้นมากครับ พี่บอกว่าพาททามคงไม่คุ้ม เพราะผมเคยทำงานบางิย่างครับ สื่งฌลกเราให้มา 24 ชั่วโมงเท่ากัน สมมติคุณเอาเวลา 5 ชั่วโมงที่ว่าง ในแต่งละวัน คุณกก็คงเลือกงานที่ได้เงินมากกว่า เช่น เล่นดนตรี ได้ ชั่วโมงละ600 ต่อคน หรือสอนพิเศษ 200 ต่อชั่วโมง หรือว่า ทำ event ได้ 500 ต่อวัน  แต่พาททามตามให้ ให้ 27 บาท/ชั่วโมง ครับ ผมเลยบอกคำนี้ขึ้นมาซึ่งอาจขัดใจใครหลายคนหน่อย แต่ผมก็ทำงานมาเยอะและทำกิจกรรมไปด้วยเหือมนกันครับ แต่ก็คิดได้ขึ้นเรื่อยๆครับ ไม่ได้เป็นพวกไม่ฟังใคร ส่วนที่ลุงเพ้อเจ้อเพราะลุงเค้าอยากไปทางลัด แต่ไม่ยอมเริ่มอะไรซักอย่าง เรารวคเรียนทำขนมปังก่อนที่จะไปสมัครงานกับอะไร แต่ผมก็อิจฉาหลายๆคนที่จบปริญญาเร็วๆครับ มีคนนึง 20 จบตรีแล้ว แต่ผม 21 ยังอยู่ปี 1 อยู่เลย เป็นโบราณสถานต่อไป ครับ ผมจึงอยากทำงานแล้ว เพราะชีวิตผมเบื่อการเรียนมากครับ เรียนมาตั้งแต่ อนุบาล ยัน ใกล้วัยแต่งงาน ยังไม่เห้นอะไรเป้นชิ้นเป็นอัน หลายๆที่ทุกคนจะทำอย่างเดียวคือก่อนสอบจำให้ได้มากที่สุด และลืมให้เร็วที่สุดเพื่อเอาเกรดมากกว่าที่จะมีความรู้ติดตัวไปจนตาย หรือนำไปประยุกต์ใช้ในการทำงาน แต่ยังไงผมก็จะสู้กับการเรียนครับ ขอบคุณมากครับ U_U ที่ผมอยากทำงานเพราะอยากมีตังจ่ายค่าเทอมเองไม่ต้องลำบากพ่อแม่ อยากให้ท่านได้พักบ้าง เพราะท่านคอยหาตัง ส่วนผมเป็นคนผลาญตังครับแม้จะใช้ประหยัดขนาดไหน แต่เราก็ไม่สามารถหาเงินเองได้ซักที ก็เลยรู้สึกเครียดและผิด แค่อยากช่วยแบ่งเบาภาระเองครับ U_U จากคุณ : chavas เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 02:29:14

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณทุกความเห้นมากครับ พี่บอกว่าพาททามคงไม่คุ้ม เพราะผมเคยทำงานบางิย่างครับ สื่งฌลกเราให้มา 24 ชั่วโมงเท่ากัน สมมติคุณเอาเวลา 5 ชั่วโมงที่ว่าง ในแต่งละวัน คุณกก็คงเลือกงานที่ได้เงินมากกว่า เช่น เล่นดนตรี ได้ ชั่วโมงละ600 ต่อคน หรือสอนพิเศษ 200 ต่อชั่วโมง หรือว่า ทำ event ได้ 500 ต่อวัน  แต่พาททามตามให้ ให้ 27 บาท/ชั่วโมง ครับ ผมเลยบอกคำนี้ขึ้นมาซึ่งอาจขัดใจใครหลายคนหน่อย แต่ผมก็ทำงานมาเยอะและทำกิจกรรมไปด้วยเหือมนกันครับ แต่ก็คิดได้ขึ้นเรื่อยๆครับ ไม่ได้เป็นพวกไม่ฟังใคร ส่วนที่ลุงเพ้อเจ้อเพราะลุงเค้าอยากไปทางลัด แต่ไม่ยอมเริ่มอะไรซักอย่าง เรารวคเรียนทำขนมปังก่อนที่จะไปสมัครงานกับอะไร แต่ผมก็อิจฉาหลายๆคนที่จบปริญญาเร็วๆครับ มีคนนึง 20 จบตรีแล้ว แต่ผม 21 ยังอยู่ปี 1 อยู่เลย เป็นโบราณสถานต่อไป ครับ ผมจึงอยากทำงานแล้ว เพราะชีวิตผมเบื่อการเรียนมากครับ เรียนมาตั้งแต่ อนุบาล ยัน ใกล้วัยแต่งงาน ยังไม่เห้นอะไรเป้นชิ้นเป็นอัน หลายๆที่ทุกคนจะทำอย่างเดียวคือก่อนสอบจำให้ได้มากที่สุด และลืมให้เร็วที่สุดเพื่อเอาเกรดมากกว่าที่จะมีความรู้ติดตัวไปจนตาย หรือนำไปประยุกต์ใช้ในการทำงาน แต่ยังไงผมก็จะสู้กับการเรียนครับ ขอบคุณมากครับ U_U ที่ผมอยากทำงานเพราะอยากมีตังจ่ายค่าเทอมเองไม่ต้องลำบากพ่อแม่ อยากให้ท่านได้พักบ้าง เพราะท่านคอยหาตัง ส่วนผมเป็นคนผลาญตังครับแม้จะใช้ประหยัดขนาดไหน แต่เราก็ไม่สามารถหาเงินเองได้ซักที ก็เลยรู้สึกเครียดและผิด แค่อยากช่วยแบ่งเบาภาระเองครับ U_U จากคุณ : chavas เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 02:43:59

ความคิดเห็นที่ 27 ใช่ครับ ลุงแกเพ้อเจ้อ เพราะ ลุงควรจะไปเรียนทำเบเกอรี่ก่อน - ทำงานพาร์ทไทม์ ได้ ชม.ละ27 บาท  คุณใช้ความสามารถพิเศษอะไรครับ ??? - เล่นดนตรี ชม.ละ600 .. น้องรู้ไหม กว่าจะเล่น(ยกตัวอย่าง)กีตาร์ให้เป็น จนพอจะเป็นอาชีพได้ ต้องทุ่มเทเท่าไหร่ ?? ต้องฝึกฝนแค่ไหน ?? เสียเวลาในการฝึกซ้อมไปเท่าไหร่ ?? จนกว่าจะมีฝีมือเพื่อเล่นอาชีพ   พอเล่นเก่งแล้ว ยังต้องไปแก่งแย่งกับนักดนตรี(ที่เก่งกว่า)คนอื่นๆอีก  นี่แหล่ะ เขาถึงได้ 600บ./ชม. - สอนพิเศษ ชม.ละ200บ.  ถามหน่อย คนเรียนจบ ม.6 จะไปสอนพิเศษใครได้..ใครจะเชื่อถือ .. สถาบันไหนใครจะรับ ???  เขาต้องเชี่ยวชาญในวิชานั้นๆใช่ไหมถึงจะสอนคนอื่นได้  แล้วกว่าจะเชี่ยวชาญ มีความรู้ มีความสามารถสอนคนอื่นให้เข้าใจได้นั้น เขาต้องใช้เวลาในการเรียนรู้สิ่งต่างๆเหล่านี้ไปเท่าไหร่  นี่แหล่ะคือการลงทุนอย่างนึง ... สมแล้วที่เขาได้ 200บ./ชม. - อีเวนท์ ...... ฝีมือ ประสบการณ์ ฯลฯ  เขาสมควรจะได้รับไหม วันละ500บ. ------- กลับมาคำถามแรก  แล้วพาร์ทไทม์ ชม.ละ27บ. ใช้ความสามารถพิเศษอะไร ถึงสมควรได้มากกว่านั้น ??--- (ขนาดน้องเอง คห.23-26 น้องยังพิมพ์ผิดๆถูกๆอยู่เลย) เห็นไหม ไม่ว่า จะเบเกอรี่ นักดนตรี ติวเตอร์ พริตตี้อีเวนท์  เหล่านี้ ต้องผ่านการฝึกฝน ความเชี่ยวชาญ ชำนาญ ใช้เวลา  ฯลฯ เขาจึงได้ค่าจ้างที่คุ้มค่า แล้วน้องมีความสามารถพิเศษอะไรล่ะครับ ที่สมควรได้ค่าจ้างที่แพง ?? ถ้ามี ก็ทำเลย มัวรีรออะไรอยู่ แต่ถ้าไม่มี  ทำงานพาร์ทไทม์ไปก่อน ก็ไม่เสียหายอะไรนิ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ดีครับ ที่น้อง มีความคิด ที่อยากจะหาตังค์ ช่วยแบ่งเบาภาระทางบ้าน แต่รู้สึกว่า น้องจะ โฟกัส ไปที่ความร่ำรวย ผมก็บอกได้เลยว่า  มันไม่ใช่ทุกคน ที่จะรวยได้อย่างรวดเร็ว มันต้องมีทั้ง โอกาส+เวลาที่เหมาะ+ความสามารถ+ความอดทน และที่สำคัญที่สุด คือ สมอง ถ้าไม่เชื่อ ลองไปหาอ่านบทความ "เถ้าแก่น้อย" ได้  พิมพ์ที่อากู๋เลย ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เอางี้ น้องครับ ผมจะเล่าประวัติตัวผมให้น้องได้รู้แบบคร่าวๆนะ ผม จบเพียงแค่ ปวช.2 (ก็เท่ากับ จบแค่ม.3น่ะแหล่ะ) เกเร ไม่เรียนต่อ จนมาทำงานเด็กเสิร์ฟ ได้วันละ 100 บาท   ผมทุ่มเทกับการเสิร์ฟก๋วยเตี๋ยว ดูแล เทกแคร์ลูกค้าทุกโต๊ะ จนเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยว  ย้ายผมไปประจำอยู่ร้านใหม่ที่เขาเพิ่งเปิด ร้านใหม่นี้ ยังไม่มีลูกค้าเยอะสักเท่าไหร่  งานสบายขึ้น เงินเยอะขึ้น  ปิดร้านเร็วกว่าร้านก๋วยเตี๋ยวอีก ต่อมา  ผมมีโอกาสได้ไปทำงาน บ.โมเดลลิ่งแห่งนึง เช่นเดิมครับ ผมก็ทุ่มเทให้กับการทำงานของผมเช่นเดิม อย่างไม่มีข้อบกพร่องเลยซักนิด แต่พอทำไปได้สักพัก เจ้าของบริษัท มีปัญหาทางด้านการเงิน ผมจึงไม่ได้รับเงินเดือน แต่  บ.โมเดลลิ่งอีกแห่ง ซึ่ง เจ้าของ เขาก็รู้จักกัน บ.ที่2นี้ เขาเข้ามาที่บ.1 นี้บ่อยๆ เขาจึงเห็นการทำงานของผม ทุกๆอย่าง   ต่อมา เมื่อ บ.1ปิดตัวลง  ไม่สิ ยังไม่ทันจะปิดตัวลง ผมก็โดนชวนไปอยู่บ.2 อย่างอัตโนมัติ  ส่วนคนอื่นๆๆๆในบ.1 ตกงานอย่างอัตโนมัติเช่นเดียวกัน  (ณ.ตอนนี้ ผมก็เรียนจบ ม.6 กศน.) ต่อมา ผมสบโอกาส ลองไปเช่าเวลาสถานีวิทยุชุมชน จัดรายการเพลง ทำเองทุกอย่าง ตั้งแต่ จัดรายการ(ดีเจ)เอง,หาสปอนเซอร์เอง(โฆษณา),ทำสปอตโฆษณาเอง,ทำสคริปเอง เอาง่ายๆว่า ทำทุกๆๆๆๆๆๆอย่างด้วยตนเอง เพื่อให้มี1รายการวิทยุ     ... ด้วยรายได้ที่ โอเคเลยล่ะ จึงออกจาก บ.โมเดลลิ่ง2 ต่อมา ผมต่อยอดการทำงานของผม ด้วยการ ทำรายการวิทยุประจำร้าน หรือ Radio inStore จนถึงปัจจุบันนี้ ก็กำลังเพิ่มงานให้ตนเองอีกอย่าง ด้วยการผลิตสินค้า เกี่ยวกับอุปกรณ์สัตว์เลี้ยงชนิดนึง ปัจจุบัน ไม่รวยครับ  ไม่รวยล้นฟ้า มีบ้าน มีรถ มีเมีย มีแมวอีก3ตัว - -" มีเงินเก็บอีกส่วนนึง   นี่ก็เพิ่งกลับจากเที่ยวฮ่องกง มาเมื่อคืนวันพฤหัสนี่เอง ผม ไม่ได้มีเจตนาอวดเก่ง  ไม่ได้มีเจตนาอวดรวย แต่ผมกำลังจะบอกน้อง จขกท.  ว่า................ ...................... ....................... ...................... ...." อย่า เพ้อ เจ้อ "............... ...................... .................... ถ้าจะนับให้ถึง 100  ต้องเริ่มจาก 1 เคยได้ยินไหม  หมื่นลี้ เริ่มที่ก้าวแรก.......... .... .. แล้วน้อง เริ่มอะไรแล้วหรือยัง ถ้าผมคิดเหมือนน้อง ว่า  ทำงานพาร์ทไทม์ ชม.ละ27 " ไม่คุ้ม " ผมคงไม่เริ่มต้นด้วยการเสิร์ฟก๋วยเตี๋ยว แน่ๆ และ ป่านนี้ ผมก็คงไม่ได้มายืนจุดนี้แน่ๆ ที่ผมพิมพ์ซะยาว นี่ ไม่ใช่อะไรหรอก ผมเป็นห่วงน้อง นะ น้องรู้ตัวไหม  ว่า ความคิด ทัศนะคติ ของน้องนั้น กำลังจะเป็นเหมือนลุง(คห.14) ที่ผมบอกว่า กำลังจะเป็นเหมือนลุง นั้น  เพราะ ผมรู้จักลุงคนนั้นมาตั้งแต่เด็กน่ะสิ ไม่อยากให้ใครเป็นเหมือนลุง(คนนั้น) แล้วอย่าลืม ตอบคำถามผมล่ะ .......แล้วน้องมีความสามารถพิเศษอะไรล่ะครับ ที่สมควรได้ค่าจ้างที่แพง ??....... ไม่ต้องพิมพ์ตอบในนี้ก็ได้     ตอบอยู่ในใจของน้องน่ะแหล่ะ จากคุณ : aumpaump12 เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 03:51:12

ความคิดเห็นที่ 28 ***ซ้ำ** แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 53 03:52:29 จากคุณ : aumpaump12 เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 03:51:29