ความคิดเห็นที่ 1 ขอเริ่มต้นจากการตอบคำถามจากกระทู้นั้นก่อนน่ะคะ "อายุน้อย แต่ความสามารถเกินตัวก็สมัครงานก้าวกระโดดไม่ได้เหรอครับ" ตอบ ---> ได้สิค่ะ ^_^ ถ้าไม่สมัครบริษัทคนไทย แป่ววววว ยกตัวอย่าง ตอนนี้เราอายุ 25ปีค่ะ มีตำแหน่ง manager ห้อยท้าย ปีหน้าอายุ 26 ปี กำลังจะย้ายงานไปที่ใหม่มีตำแหน่ง ตัว E ห้อยท้าย ลองหางานบริษัทข้ามชาติดูค่ะ เรารู้สึกว่าฟรั่งเค้าไม่สนว่าเราจะอายุเท่าไหร่ จบอะไรมา มหาลัยดังมั๊ย ส่วนใหญ่ดูจากวิธีการพูดจา พรีเซ้นงาน แล้วก็ผลงานล้วนๆค่ะ มันเป็นอะไรที่เรารู้สึกหงุดหงิดมากที่ทำไมคนไทยถึงได้ ให้ความสำคัญกับแค่กระดาษแผ่นเดียวมากๆ   ลองมองดูเจ้าของบริษัทใหญ่ๆทั่วโลกสิค่ะเค้าไม่ได้มีปริญญาแต่ก็ประสบความสำเร็จมากมาย ทำไมคนไทยเดี๋ยวนี้เรียนกันมากมายถึงขั้นเดี๋ยวนี้ไม่มีปริญญาโทนี่ไม่ได้แล้ว แต่ตำแหน่งกับเงินเดือนนี่นิดเดียว........... อั้นนี้เราตั้งสมมุติฐานเอาเองค่ะว่า ของบริษัทใหญ่ๆ เช่น บิลเกต,สตีฟจ็อป หรืออย่างคุณ ตันโออิชิ ถึงแม้เค้าไม่มีปริญญาแต่เค้ามีความฝันค่ะเค้ามีเป้าหมายของชีวิต ว่าเค้าชอบและสนุกที่จะทำอะไร เราคิดเอาเองว่า(แหะๆ)คนพวกนี้เค้าคง รู้สึกว่าจะไปนั่งเรียนทำไมให้เสียเวลา สู้คิดเองอ่านเองทำเองลุยเองดีกว่า ^_^ ส่วนคนไทยทำอะไรตามพ่อแม่หรือสังคมบอกตลอดเวลา ตอนสอบเอ็น ติดที่ไหนคะแนนถึงพอที่จะเรียนอะไรก็เอาอันนั้แหละ ตอนสอบก็ท่องๆอ่านแค่ตามที่อาจารย์บอกให้อ่านเท่านั้นพอ สอบเสร็จแล้วก็ลืม >_<" ทำงานอะไรก็ตามๆที่คนอื่นเค้าเห็นเค้าบอกว่าดีตามนั้น ส่วนตัวคิดว่าชาติเราขาดแรงบรรณดาลใจค่ะ ว่าตัวเองชอบทำอะไร และอยากจะทำอะไรไปอีก 5-10 ปีข้างหน้า สำหรับเราถ้า "ชอบ" แล้วทุกๆอย่างมันจะตามมาเอง เช่นอาจารย์สั่งให้อ่านหนังสือแค่ 1 เล่ม แต่ถ้าเรารู้สึกกสนุกไปกันมัน ก็จะหาอ่านเพิ่มเอาเองอีก 3-4เล่ม หรือเจ้านายสั่งไปทำ ข้อ 1-3 มา ถ้าเรารู้สึกสนุกไปกับมัน เราจะกลับมาด้วยข้อ 1-5 ให้เจ้านายเราปลื้มใจ ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 09:55:48

ความคิดเห็นที่ 2 ขอออกตัวอีกครั้งว่า เราไม่ได้มีความสามารถเกินอายุค่ะ แต่เรามีความฝันที่เกินตัว ^_^ เช่น ตอนจบใหม่เกรดนิดเดียว ไปสมัครงานบริษัทมหาชนตำแหน่ง consultant (คิดได้เนอะเอาความรู้อะไรไปให้คำปรึกษาคนอื่น 55) แต่พี่ HR เค้าก็ตอบแบบใจดี (ปนอนาจใจว่าเด็กนี้มันกล้าเนอะ) ว่าตำแหน่งนี้บริษัทรับแต่คนจบปริญญาโทเท่านั้นน่ะแต่พี่ดู ความมุ่งมั่นของน้องแล้วลองทำตำแหน่ง support ก่อนมั๊ย เราก็ตอบตกลงค่ะ แต่ในใจเราคิดว่าเราทำได้เราไม่ได้มีปริญญาโท แต่เรามั่นใจว่าเราทำตำแหน่ง consultant ได้ ตอนนั้นจำได้ว่าบอกกับตัวเองตลอดเวลาว่า ไม่ว่าวันนี้จะต้องเริ่ม จากตำแหน่งพนักงานทำความสะอาด หรืออะไรก็ตามแต่ ชั้นจะต้องเอาตำแหน่งที่อยากจะทำมาไว้ในมือให้ได้ ขอแค่โอกาสได้เข้าไปแสดงฝีมือเป็นพอ ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 10:20:27

ความคิดเห็นที่ 3 คล้ายเจ้าของกระทู้ ความฝันใหญ่เกินตัวเสมอ สมัยผมเป็นลูกจ้างผมถีบตัวเองโดยการใช้ทุกวิธี ดันตัวเองเป็นระดับผู้อำนวยการตอนอายุไม่ถึง 28 ปี ในองค์กรที่มีงบประมาณต่อปีเกือบ 200 ล้านบาท ผมนั่งเซ็นต์เอกสารอนุมัติเงินวันละ 5 แสนถึงหนึ่งล้านบาท พร้อมๆ กับต้องเล่นการเมืองในองค์กรภายใน (ซึ่งเป็นเรื่องที่สร้าง Stress ที่สุดในชีวิตการทำงานของผมแล้ว) ต้องเจอแรงเสียดทานจากคนที่มองว่าผมเป็นคนนอกพื้นที่และอายุน้อยเกือบที่สุดในองค์กร ผ่านไปไม่นานผมซาบซึ้งแล้วว่าชีวิตมันไม่ใช่ชีวิต เงินเดือนหกหลัก ได้ไปประชุมโรงแรมหกดาวเดือนละครั้ง มีหน้ามีตา บอกตามตรงถ้าผมเกิดเป็นคนจังหวัดนั้นผมคงได้ลงสมัครเป็นนักการเมืองท้องถิ่นแล้ว แต่ด้วยภาระที่หนักอึ้ง และประสบการณ์ที่ยังไม่สูงพอ ผมก็พิจารณาตัวเองลาออก (แม้จะต้องใช้เวลาไต่เต้ามากกว่าสองปีก็ตาม) ทุกวันนี้สบายดีมีความสุข ผมว่าดีกว่ามีตำแหน่งใหญ่โตพ่วงท้ายแต่ไม่มีเวลามากเลย ^^ จากคุณ : Poirot เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 10:46:04

ความคิดเห็นที่ 4 คุณ Poirot ใช่เลยค่ะ รู้สึกเราจะมีบทสรุปคล้ายๆกันน่ะคะ ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 10:59:52

ความคิดเห็นที่ 5 ขอเล่าต่อน่ะคะ และแล้วหลังจากเราทำงานตำแหน่ง support คอยรับเรื่อง รับปัญหาแก้ bug ที่คนอื่นก่อไว้ 55 ได้สามเดือนค่ะ โอกาสก็มาเยือน คุณพี่ดีกรีปริญญาโทที่ได้ตำแหน่งงาน ที่เราหมายมั่นปั้นมือไว้ไม่พ้นโปรค่ะ ตำแหน่งจึงว่างลงอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่เหมือนเดิมเพราะเราเป็นคนของที่นี่แล้ว ตลอดเวลาที่เราทำงาน support เจ้านายสั่ง 3 เราแถมให้เป็น 6 ตลอด ไม่ได้แค่ทำรายงานว่าวันนี้ แก้หรือรับเรื่องอะไรไปบ้าง แต่เราจะเขียนต่อท้ายตาม ความคิดเห็นของตัวเองตลอดเวลาว่า ปัญหาเกิดจากอะไรแล้ว solution ที่จะแก้ในระยะยาวคืออะไร เช่น อย่างเราไปหาหมอ คนไข้จะบอกว่า ปวดหัว ตัวร้อน ตำแหน่งงานเราคือแก้อาการ ปวดหัว ตัว ร้อนเบื้องต้น แต่เราไม่ค่ะ เราจะแอบเขียนแนบท้าย ไปว่าที่คนไข้ปวดหัวตัวร้อนเพราะเป็นไข้หวัดนก >_<" แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 53 11:48:43 จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 11:18:36

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามารอฟัง เราจบตรีมหาวิทยาลัยเอกชนแล้วได้โอกาสทำงานเป็น strategic consultant ผ่านมาแล้ว 5 ปี และกำลังจะย้ายไปฝั่งลูกค้าไปเป็น internal consultant ให้กับผู้บริหารบ.ข้ามชาติและจะดูแลตลาดฝั่ง Indochina ทั้งหมด เราทำงานมาจะไม่บอกอายุใครเด็ดขาด เป็นผู้หญิงอายุคิดว่ายังน้อยอยู่กับตำแหน่งที่ทำอยู่ (27 ปี) เด็กในสังกัดแก่กว่าเราทั้งนั้นจบก็สูงกว่า บางครั้งเจอพวกอีโก้สูงต้องปล่อยพลังโชว์พาวบ้าง ตอนทำงานปีแรก ๆ ตั้งเป้าไว้ว่าเราต้องเก่งที่สุดดีที่สุด โชคดีได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก เลยไปได้สวย ตอนนี้มีเป้าหมายใหม่ต้องบริหารให้ลูกน้องเราเจ๋งที่สุดดีที่สุด คอนเนคชั่นต้องเยอะต้องรู้ว่าใครช่วยอะไรเราได้ กว่าจะมาตรงนี้ได้เหนื่อยแต่สนุก และเราจะชื่นชมทุกคนที่ครั้งหนึ่งมายืนจุดนี้ เพราะเราเองรู้ว่ามันไม่ง่ายเลย โดยเฉพาะผู้หญิง รอฟังและชื่นชมอยู่นะคะจขกท จากคุณ : What's happening? เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 11:26:25

ความคิดเห็นที่ 7 ส่วนวิธีรักษา หลังจากได้คุยกับแผนกนี้นู้นนั้นแล้วได้ข้อสรุปตามนี้ (เจ้านายไม่ได้บอกให้หาแต่แอบแถมให้) แม้ว่าเราจะมั่นใจในตัวเอง แต่เราถือว่าเราเป็นแก้วน้ำว่างๆไม่ใช่น้ำเต็มแก้ว ตลอดเวลาเราถ่อมตัวแล้ววิ่งขอคำปรึกษาและแนะนำจากแผนกต่างๆ ^_^ ตั้งแต่แผนก sale marketing IS TI Network..... ตัวอย่างชีวิตนอกจากการทำงานของเราคือ วันจันทานข้าวเที่ยงกับทีมตัวเอง ข้าวเย็นกับทีม Network วันอังคารไปเล่นฟิสเนสพี่ทีม sale กับ IS วันพุธเที่ยวกลางคืนกับทีม Marketing ^_^ จากที่เล่าให้ฟังในตอนแรกตำแหน่ง consultant เปิดอีกครั้ง หลังจากสามเดือนเราก็วิ่งเข้าไปขอสมัครงานกับ VP ของแผนกนั้นเลย (VP ของแผนกนี้ได้ชื่อว่าเก่ง+โหดสุด) ว่าเราขอโอกาสเราอยากทำ เรามั่นใจว่าทำได้ พี่เค้าก็บอกเราว่าเรา มีคู่แข่ง จากรุ่นพี่แผนกเดียวกันที่ทำงานกับบริษัทเรามาแล้ว 5 ปีน่ะ แต่หัวหน้าแผนกเก่าเรา+พี่ๆทีมอื่นแนะนำเรามากกว่า ในที่สุดเราก็ได้ตำแหน่งในฝันมาครองในเวลา สามเดือน ถึงตอนนี้เราได้ข้อสรุปให้ตัวเองว่า นอกจาก"ความฝัน"อันยิ่งใหญ่ หรือใครจะบอกว่าเพ้อเจ้อก็ตาม 55 สิ่งที่จะช่วยให้ประสบความสำเร็จโดยเร็วอีกย่างคือ "ความสัมพันธ์" ความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนๆพี่ๆหรือเจ้านายของเรา บางครั้งนอกจาตัวเองแล้วเราก็ต้องการแรงสนับสนุนจากคนรอบข้าง ในการทำงานไปพร้อมๆกัน แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 53 11:02:22 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 53 11:50:47 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 53 11:47:59 จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 11:42:05

ความคิดเห็นที่ 8 โอ๊ยใช่เลยค่ะคุณ What's happening? เห็นด้วยทุกอย่าง 1. ทำงานในสิ่งที่ตัวเองรัก 2. Connections ชื่นชมคุณ What's happening? เช่นกันค่ะดีใจและชื่นชมผู้หญิงสมัยใหม่ ps. เป็นผู้หญิงไม่ง่ายเลยจริงๆ ตัวอย่างเช่นเราชอบสีชมพูกับฟ้ามากๆ แต่ไปทำงานห้าวันเราไม่สามารถแต่งตัวสีที่เราชอบได้ (ต้องวางมาดแก่เกินวัยตลอด) ต้องแต่งตัวสีดำหรือน้ำเงินตลอดเวลา เก็บกดมากๆ อิอิ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 11:56:53

ความคิดเห็นที่ 9 เหมือนกันเลยครับ...แต่กอนผมอยากได้ตำแหน่งกับงานประจำมาก...แต่ผิดคาดครับ...ขยัน อดทน ตำแหน่งเจ้าหน้าที่ แต่เป็นตัวแทนฝ่ายไปประชุมกะระดับผู้อำนวยการอาวุโส ผู้อำนวยการ ผู้จัดการ ทั้งวงมีเจ้าหน้าที่อยู่คนเดียว บางครั้งเป็นตัวแทนบริษัทไปประชุมกับสมาคมข้างนอก ผ่านไปนานนับปี ตอนนี้ก็เจ้าหน้าที่เหมือนเดิม...แรก ๆ ก็ เบื่อ ท้อ เสียกำลังใจอยากลาออก..แต่ประทานโทษครับตอนนี้ทำแอมเวย์ดีกว่าโว้ย ไม่ต้องรอใครโปรโมท...ถึงได้รู้ว่ากรูมันแน่จริง ไม่ต้องแคร์สื่อ ไม่ต้องรอใคร...อิอิ จากคุณ : ลำเท็ง เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 13:09:54

ความคิดเห็นที่ 10 ใช่เลยครับ ทำในสิ่งที่ตัวเองรักเท่านั้นยังไม่พอ ยังต้องทุ่มเทให้มากกว่าคนอื่นอีกหลายเท่าครับ ตอนนี้สิ ได้งานใหม่ๆจริงๆแล้ว ไปต่างจังหวัดไกลด้วย สงสารลูกน้องอีกหลายคน วันที่บอกว่าจะไปแล้ว เห็นหลายคนซึมเลย ไอ้เราก็ใจหายไปด้วย... จากคุณ : เอเจ เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 18:03:32

ความคิดเห็นที่ 11 ขอเล่าถึงพี่คนที่อยู่แผนกเดียวกับเราทั้งๆที่เค้าทำงานมห้าปี แต่ท้ายที่สุดทำไมถึงแพ้เด็กที่ทำงานมาได้แค่ 3 เดือน อันนี้เอาแอบสังเกตุและสรุปเอาเองอีกแล้วว่าเป็นเรื่องของ ทัศนคติค่ะ พี่เค้ามักจะบ่นว่าเจ้านายไม่รัก แต่เราแอบสังเกตุว่า อีโก้เค้าเยอะมากทำอะไรตัวเองต้องถูกตลอด เถียงเพื่อนๆน้องๆเจ้านายประจำ ส่วนตัวเราคิดว่าโลกนี้มันไม่มีใครถูกไปหมด ถึงแม้เราจะมั่นใจว่าความคิดของเราถูก เราก็หยุดฟังก่อน ถ้าเจ้านายว่าแบบไหน เราก็จะค่ะๆพยักหน้ารับไปก่อน เสร็จแล้วเราจะไปหาข้อมูลมาเสริมความคิดเราแจกแจงให้เจ้านายฟังอีกครั้ง เราเข้าใจว่าพี่เค้าก็เก่งน่ะคะแต่บางทีคนเราทำงาน ต้องลองหยุดแล้วหันไปมองรอบข้าง ไม่ใช่เจ้านายไม่รัก แต่เรามีข้อเสียอะไรรึเปล่าวแล้วพยายามปรับปรุง (จริงๆแล้วเราก็อยากเตือนพี่เค้าเหมือนกันน่ะคะแต่ไม่กล้าอ่ะคะ) เราคิดว่าทัศนคติในการทำงานแบบสู้ตาย และพร้อมที่จะเปิดรับเป็นอีกย่าง หนึ่งที่สำคัญค่ะ ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 18:09:34

ความคิดเห็นที่ 12 กลับไปที่เรื่องงานต่อ แล้ะแล้วเราก็ได้ตำแหน่งที่ฝัน มาครอบครองในเวลาแค่ 3 เดือนโดยไม่ต้องมีปริญญาโทแบบที่ hr ว่าไว้แต่แรก แต่ๆๆมันไม่มีอะไรได้มาง่ายๆอยู่แล้วใช่มั๊ยค่ะ ปัญหามากมายล้านแปดตามมา อย่างเช่นทำงานที่ทีมใหม่วันแรก โดนพี่โปรแกรมเมอร์ทีมที่ต้องทำงานด้วยถามเลย ว่าจบที่ไหนอะไรยังไงมา ไม่ได้ถามแบบเพื่อนๆทักทั่วไปแต่ถามแบบอยากทดสอบความรู้ เราก็ตอบๆไปแบบถ่อมตัว แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องพิสูจน์ตัวเองไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นโปรแกรมแบบไหนที่พี่เค้าเขียนได้เราก็ทำได้ แล้วก็ต้องทำได้ดีกว่าเร็วกว่า กลับบ้านโหลด bit หาหนังสือต่างประเทศอ่าน (ทั้งๆที่ตำแหน่งเราไม่ต้องเขียนโปรแกรมแล้วก็ตาม) เราไม่เคยโชว์หรือพูดว่าเราทำได้ดีกว่าใคร แต่แค่แอบทำแบบเงียบๆ เวลาทำอะไรไม่ได้จริงๆก็คอยถามแบบขอคำแนะนำ ในที่สุดเราคิดว่าคนอื่นคงเห็นว่าถึงแม้เรายังเด็ก แต่เราทำงานหนักมากกว่าคนอื่นมาก พี่ๆเค้าเลยยอมรับในความบ้างานของเรา ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 18:24:39

ความคิดเห็นที่ 13 ทำงานตำแหน่งนี้ไปได้สักพัก ได้รู้จักลูกค้ามากมาย การทำงานให้บริทํษอื่นเราถือคติว่าเราจะซื่อสัตย์ต่อลูกค้าของบริษัทเรา ผลงานการทำงานของเรา ก็มีส่วนที่จะทำให้ลูกค้าที่ทำงานร่วมกับเรา ได้เลื่อนตำแหน่งหรือขึ้นเงินเดือน ^_^ หรือจะโดนลดเงินเดือนเพราะเราทำงานห่วย คือทำให้เต็มที่ ให้ทางทีมลูกค้าเค้ารู้สึกสบายใจเวลาทำงานร่วมกัน โดยตลอดเวลาที่ทำงานเราก็ศึกษาเกี่ยวกับทางธุรกิจและการตลาดเพิ่มเติม แอบถามเอาจากทางลูกค้าบ้างในบางที จนในที่สุดโอกาสของเราก็มาอีกครั้งจากหนึ่งในลูกค้าของเรา จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 18:34:55

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาอ่านความคิดเห็นของเด็กรุ่นใหม่ๆ ประสบความสำเร็จกันตั้งแต่อายุยังน้อยๆ น่าดีใจแทนครอบครัวจริงนะครับ ยังไงก็ขอให้ประสบความสำเร็จและตั้งใจทำงานต่อไปครับ และอย่าหยุดที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ต่อไป จากคุณ : niangala เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 18:35:34 A:58.8.158.91 X: TicketID:287680

ความคิดเห็นที่ 15 ล็อกอินเพื่อมาให้กิฟท์จขกท.ครับ ชอบครับผู้หญิงที่มีแนวความคิด และกะตือรือร้นหาความก้าวหน้าให้กับตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อย จากคุณ : niangala (Niangala) เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 18:43:38

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณ niangala มากน่ะคะจะพยายามต่อไปค่ะ จริงๆแล้วก็ล้มลุกคลุกคลานพลาดมาเยอะเลยค่ะ ^_^ เลยอยากเอาเรื่องของตัวเองมาแชร์ตรงนี้เพื่อจะมีประโยชน์กับคนอื่นๆค่ะ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 19:06:06

ความคิดเห็นที่ 17 เกิดราศรีมังกรรึเปล่าคะเนี่ย ^^ จากคุณ : <NaturaL M> เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 19:16:53

ความคิดเห็นที่ 18 หลักจาทำงานได้สักพักลูกค้ามาตามจีบค่ะ ไม่ได้จีบขอเป็นแฟนแต่มาจีบให้ไปทำงานด้วยค่ะ แฮ่ๆเสียดายจัง ^_^ แต่ไม่ได้ไปน่ะคะดูเงินเดือนแล้วไม่เข้าตา แต่หลังจากนั้นอีกไม่น่าน มีบริษัทที่ปรึกษาต่างชาติเรียกเข้าไปคุย คุยไปมาๆทางเจ้า นายฟรั่งเค้าชอบใจ ถูกชะตาเลยได้รับตำแหน่ง manager พร้อมเงินเดือน ปรับสูงขึ้นสองเท่า ตอนนั้นสุดจะดีใจ คิดแต่เรื่องเงินอย่างเดียว ตามกระแสชาวบ้านว่าต้องทำงาน ให้ได้เงินเดือนเยอะๆซึ่งเป็นอะไรที่....................... บอกได้ตอนนี้เลยว่าตอนนั้นเป็นอะไรที่ตัดสินใจผิดมาก แป่วววววว ก่อนเล่าถึงความผิดพลาดขอมาแอบบอกเคล็ดลับ การตอบคำถามให้เข้าตาฟรั่งก่อนน่ะคะ อย่างที่เล่าให้ฟังตอนต้นว่าฟรั่งเค้าไม่ได้สนใจปริญญาอะไรมากมาย ส่วนใหญ่ถามเรื่องงานเน้นๆล้วนๆ ก่อนไปคุยเราก็ทำการบ้านค่ะ แต่งประโยคคิดคำถามพูดเองตอบเองไปสามวัน 55 ดูว่าเค้าทำธุรกิจอะไรแล้วถ้าเราได้งานเราจะเข้าไปทำตรงไหน เอาความรู้ความสามารถเราไปใช้ได้ตรงไหน ในตอนนั้นเราบ้าพลังถึงขั้นเขียน business plan ไปให้เค้าดูเลย เพราะไม่มีประสบการณ์พอที่จะไปโชว์ได้ว่าเคยทำ แต่เรามั่นใจว่าทำได้ก็เลยลองศึกษาหาข้อมูลแล้วก็ทำใส่ power point ปริ๊นสี่สีเอาโชวตอนสัมภาษณ์ให้นายฟรั่งดูค่ะ เวลาเค้าถามอะไรที่เราไม่รู้จะจะตอบแบบเลี่ยงๆ เช่น คุณคิดว่ายอดขายปีนี้ของเราดีมั๊ย จริงๆแล้วไม่รู้ ดั้งนั้นเราจะไม่ตอบ yes or no จะตอบว่าขึ้นมันขึ้นอยู่กับมุมมอง It's depend on economic indicator or your competitor. number is just a number but the most important thing is how you analyse data.So the answer to this question can be yes or no. อะไรก็มั่วไป 55 แต่จริงๆแล้วไม่รู้แต่ผลิกให้ดูเหมือนคนมีความรู้ อิอิ ส่วนตัวคิดว่าฟรั่งชอบทำอะไรตามๆกัน นายสั่งขวาก็ขวาซ้ายก็ซ้าย ดังนั้นเวลาเราตอบคำถามถ้าเค้าให้เลือด 1 หรือ 2 เราก็จะตอบว่าไม่เอาทั้งคู่ พร้อมเสนอเหตุผลที่เราคิดว่าทางเลือกที่ 3 จะดีกว่ายังไงค่ะ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 20:27:19

ความคิดเห็นที่ 19 เห็นด้วยว่าใบปริญญาไม่ใช่เรื่องสำคัญ "ความรู้" ต่างหาก (คิดดูแล้วกันว่าวันนี้ต่างจากตอนเราเด็ก ๆ ยังไงบ้างโลกมันเปลี่ยนไวทุกวัน ความรู้จากในใบปริญญาที่เรามีมันแทบจะหมดอายุไปแล้วถ้าเราไม่อัพตัวเองเรื่อย ๆ) ใบปริญญาสำคัญในกรณีที่สมัครงานระดับปฏิบัติการแบบ routine เพราะส่วนมากการแข่งขันจะสูงต้องผ่าน HR ซึ่งเค้ามีหน้าที่สกีนคนออก เราเองตอนนี้ไม่รู้ใบปริญญาอยู่ที่ไหนแล้ว ถ้าใครถามถึงคงต้องพลิกบ้านหา เวลาไปสัมภาษณ์งานนี่คุยอย่างเดียว ลืมคำถามสัมภาษณ์งานเบสิคไปได้เลย คุยกันแบบเนื้อล้วน ๆ เวลาเราไปสัมภาษณ์งานไม่ใช่ว่าเราไปตอบคำถามเค้าอย่างเดียวเราเองก็จะดูว่าเค้าฉลาดพอจะเป็นนายเราได้หรือเปล่า (เราเองคิดตลอดว่าไม่ได้เป็นคนฉลาดมาก ฉะนั้นเราจะต้องดันตัวเองให้อยู่ในกลุ่ม A++++) บางครั้ง HeadHunter ติดต่อมาให้เราไปคุยกับลูกค้าเค้า เค้าไม่เอาเราก็มี ส่วนมากตกใจเรื่องอายุกับตำแหน่งงาน เราจำได้สมัยเด็ก ๆ ดูละครช่องสามจำไม่ได้แล้วชื่อว่าอะไร แต่นางเอกชื่อบุญช่วยมั้ง เเล้วเค้าพูดว่า ถ้าเกิดมาโง่ไม่รวยไม่สวยไม่เก่ง ต้องขยัน ขยันแล้วจะได้เก่ง เก่งแล้วจะได้รวย รวยแล้วจะได้สวย บอกตรง ๆ เราจำมาตลอด เป้าหมายคือสวย แต่ตอนนี้ขอเก่งกับรวยก่อน จากคุณ : What's happening? เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 20:52:00

ความคิดเห็นที่ 20 จขกท เก่งมากๆๆๆเลยค่ะ  ชื่นชมจริงๆๆๆ จากคุณ : puffie (PUFFIE) เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 21:01:40

ความคิดเห็นที่ 21 แล้วงานบริษัทข้ามชาติหากันอย่างไรหรอคะ บอกตามตรงตอนนี้ก็กำลังเบื่อระบบการทำงานของคนไทยที่ชอบคนปากหวานเลียเก่งมากกว่าคนที่ทำงานหนักจริงๆ จากคุณ : chales_za (chales_za) เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 22:01:39

ความคิดเห็นที่ 22 ขอตรบมือให้เ้จ้าของกระทู้ดังๆในความสามารถเลยครับ รายละเอียดเยอะมาก.... จากคุณ : เอเจ เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 22:08:51

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้วน่าสนใจค่ะ แต่รบกวน สะกด คำว่า ฟรั่ง => ฝรั่ง และลองใช้ คะ และ ค่ะ ให้ถูกต้อง จะทำให้น่าอ่านมากขึ้นนะคะ ขอบคุณที่มาแชร์ค่ะ จากคุณ : pompoko เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 22:29:07

ความคิดเห็นที่ 24 ^^ อิอิ สิ่งที่คนไทยหลาย ๆ คนขาดไปคือความมั่นใจ กับ EQ ครับ เคยมีบริษัทฝรั่งให้เงินเดือนสูง และถ้าผ่านโปร จะปรับเงินเดือนให้ตามที่เราพอใจเหมือนกัน แต่ไม่ได้รับงานนั้นไว้ เพราะเลือกไปอยู่กับบริษัทแนวหน้าในไทยแทน บางครั้งก็ไม่มั่นใจว่าพลาดไปรึป่าว บริษัทฝรั่งเล็ก ๆ แต่เงินดีมากโอกาสก้าวหน้าสูงปี๊ดดด แถมได้ภาษาด้วย แต่ตอนนี้กลับมาอยู่ในบริษัทไทย องค์กรใหญ่มาก เป็นจิ๊กซอชิ้นเล็ก ๆ ถึงแม้จะอยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างสำคัญกับทีมบริหารชุดใหม่ แต่กว่าจะฝ่าฟันขึ้นไปได้มันต้องแข่งกับคนอื่นอีกมากมาย ที่ขยันโชว์พาวกันเหลือเกิน T__T จากคุณ : เค้าเปล่านะ เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 22:34:25

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาตามอ่านประสบการณ์อันน่าภาคภูมิใจของเจ้าของกระทู้ต่อค่ะ(ตามอ่านมาตั้งแต่บ่ายๆ) เจ้าของกระทู้เก่งจริงๆเลยค่ะ กดโหวตให้เรียบร้อยแล้วนะคะ สิ่งที่ีมีประโยชน์แบบนี้ อยากให้ได้อ่านกันเยอะๆค่ะ ^^ จากคุณ : Kuromiko เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 23:03:41

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ puffie ไม่ได้เก่งเลยค่าแค่โชคดีได้ทำสิ่งที่ชอบแค่นั้นเองค่ะ คุณ chales_za บ.ต่างประเทศก็คล้ายๆกันนั่นแหละค่ะหนีไม่พ้อ เฮ้อออ ความปวดหัวเรื่องคนเรื่องระบบน้อยกว่านิดเดียว แต่ดีที่เค้ามี KPI เป็นตัวเลขชัดเจน ประจบขนาดไหนปลายปีทำอะไรไม่ได้ก็เตรียมตัว อย่างที่บอกตอนแรกค่ะ ความสัมพันธ์เป็นอะไรที่สำคัญมากๆพอๆกับตัวเราเอง ที่มีวันนี้ได้บอกได้เลย 80% มาจากคนรอบข้างคอยแนะนำสนับสนุน ไม่ได้บอกให้ประจบน่ะค่ะ แต่แอบขอแนะนำว่าให้ลองเริ่มเปิดใจ ให้กับเพื่อนกับเจ้านายโดยเริ่มที่จะให้ก่อน ง่ายๆเช่น ไปเที่ยวก็ซื้อขนม เอามาฟากเจ้านายและเพื่อนๆในทีม ตอนเช้าเดินเข้าoffice มาก็ยิ้มทักทาย เป็นคนที่ทุกๆคนอยู่ด้วยแล้วมีความสุข แล้วทีนี้ทำงานเก่งด้วย เจ้านายและเพื่อนๆก็ชอบด้วย ทีนี้เจ้าพวกได้แต่ประจบอย่างเดียวตกกระป๋องค่ะ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 23:05:00

ความคิดเห็นที่ 27 คุณ เอเจ ขอบคุณมากค่ะ รายละเอียดความโหดมันส์ฮา นี่ตอนบริษัทที่สองอีกเยอะเลยค่ะ ล้มลุกคลุกคลานกันเลยทีเดียว คุณ pompoko ขอบคุณค่ะยอมรับเลยว่ารีบพิมพ์ พิมพ์ผิดเยอะมากมายเลยจริงๆ คุณ เค้าเปล่านะ เราเข้าใจเลยคะ เราว่าเลือกที่ไหนก็ได้ค่ะเอาที่เข้ากับบุคลิกของตัวเอง ที่บ้านเราก็ชอบพูดว่าให้ทำงานบริษัทใหญ่โตมั่นคง เราก็จะตอบว่า ถึงแม้บริษัทจะมั่นคงขนาดไหนแต่ตัวเราไม่สามารถอยู่กับบริษัทนั้นๆได้เดี๋ยว ก็ต้องลาออกมาอยู่ดีไม่ได้มั่นคงสักนิดเดียว ^_^ ส่วนเราเริ่มจากบริษัทหมาชนรับเงินเดือนน้อยนิดไม่ได้เข้ากับบุคลิกตัวเอง ฝีนทำไปเพราะอยากได้ connection กับเรียนรู้ระบบ หลังจากนั้นย้ายมา บ.ต่างชาติเล็กกว่าเดิมเพราะทีมฟรั่งกลัวม๊อบย้ายฐานไปจีน ครึ่งบริษัท แป่วววววววว ตัดสินใจย้ายมาเอาตำแหน่งโดยส่วนตัว คิดเอาเองอีกแล้วว่ามาเอาตำแหน่งไว้ก่อนแก่ไปค่อยย้ายกลับบริษัทมั่นคง ตอนนี้ไฟแรงชอบอะไรที่มันต้องพัฒณาตัวเองตลอดเวลามากกว่า จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 23:25:20

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านถึงตรงนี้ จากคุณ : โสดเสมอเมื่อเจอผู้ชาย เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 23:30:03

ความคิดเห็นที่ 29 คุณ Kuromiko พูดซะเขินเลยค่ะตอนนี้บริษัทใหม่ส่งมาเทรนงาน ก็แอบมานั่งเล่นพันทิพซะนี่ 55 แบบว่าคิดถึงเมืองไทย >_<" เห็นว่าวันนี้วันพ่อถ้าเรื่องของเรามีประโยชน์ต่อคนอื่นก็ดีใจมากๆเลยค่ะ ก่อนเล่าต่อ แอบมาตอบข้างบนก่อนว่า บ.ต่างชาติหายังไง เริ่มจากเขียน resume แต่งภาษาอังกฤษใหม่ให้ฟังดูดีตัวอย่างเช่น Managed multiple projects/ programs simultaneously and delivered high-caliber results on time Responsible contact to drive customer experience by ensuring high quality information architecture and content. แนะนำปรับเปลี่ยน JOB description ให้เป็นไปตามงานที่เราสมัครทุกครั้ง ต่อด้วยเข้าเว็ปสมัครงานไป upload resume ที่เขียนใหม่ไว้เข้าไปในระบบ เช่น jobsdb jobtopgun etc....... เราว่าสองเว็ปนี้ บ.ต่างชาติเพียบเลยน่ะคะ ตามด้วยหาตำแหน่งงานที่สนใจ copy อีเมลของแผนกฝ่ายบุคคลที่เค้าประกาศไว้เสร็จแล้วเขียน e-mail ไปสมัครงานกับเค้าโดยตรงแนะนำตัวและขอโอกาสเข้าไปสัมภาษณ์งาน หวังว่าจะเป็นประโยชน์ และขอให้ได้งานที่ถูกใจเร็วๆน่ะคะ ไว้เดี๋ยวพรุ้งนี้จะมาเล่าประสบการณ์ การทำงานแบบแทงข้างหลังทะลุถึงหัวใจให้ฟังค่ะ T_T จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 23:46:26

ความคิดเห็นที่ 30 EDIT แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 53 23:52:46 จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 53 23:50:38

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาชื่นชม จขกท ทั้งความตั้งใจและความพยายาม อันนี้เรื่องทัศนคติ แต่เรื่องตำแหน่งอย่ายึดติดมากกับชื่อตำแหน่ง manager แต่ละบริษัท ความใหญ่แอบต่างบางที อาจจะ reference กันลำบากนะครับ บางที่ manager ก็ใหญ่มาก บางทีก็เล็ก จากคุณ : zq-JZA80 เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 01:00:01

ความคิดเห็นที่ 32 ชอบอ่านเรื่องของคุณนะ เหมือนนั่งอ่านเรื่องของคุณบัณฑิต อึ้งรังษีเลย บ้าดี กฏของแรงดึงดูดทำงานมั้ง แนะนำว่าลองตั้งเป้าหมายที่เป็นรูปธรรมของคุณให้เวอร์ๆไว้ (แต่ต้องอยากได้จริงๆนะ) เช่น มีรถสปอร์ตขับก่อนอายุ28 มีคอนโดขนาดเกิน100ตร.ม.ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ก่อนอายุ29 มีเงินเดือน1ล้าน บาทก่อนอายุ30 อะไรประมาณนี้ ...คนอย่างคุณคงไม่มีคำว่าเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วล่ะ..... เลือกเป้าหมายให้เหมาะกับศักยภาพตัวเอง แล้วทุ่มเทพลังทั้งหมดไล่ตามความฝัน แค่คิดก็มันส์แล้วนะ แล้วผมเชื่อว่าเมล็ดพันธ์แบบนี้น่าจะทำได้ จากคุณ : typeV เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 04:14:00

ความคิดเห็นที่ 33 เรามาเล่าด้วยคน แต่เราคงอาจจะเป็นคนที่ fail มั้ง เราจบ ป ตรี แล้วได้เข้าบริษัทฝรั่งข้ามชาติใหญ่โตเงินเดือนเกือบแสน ทำได้ประมาณสองปี ทนแบบสุดฤทธิ์ แต่ท้ายที่สุดเราคิดว่ามันไม่ใช่ตัวเรา ทำแบบทรมาณตัวเองมากๆๆ อารมณ์แบบว่าสูบวิญญาณเราไปเลยทีเดียว ตอนนี้ออกมานั่งนิ่งๆ และเริ่มคิดได้แล้วค่ะ ว่าต้องการอะไร และพยายามจะให้ถึงฝั่งให้เร็วที่สุด ชอบมากเลยที่บอกว่า ไม่รวยไม่สวยไม่เก่ง ต้องขยันเท่านั้น เพื่อนเราหลายๆคนชอบบอกว่าเราเก่ง แต่อันที่จริง เราไม่ได้เก่งหรอก ลองมาอยู่กับเราสิ จะรู้ว่าวันๆนึงเราทุ่มเทแค่ไหน ต้องขยันอย่างเดียวแหละค่ะ   อายุเรากับ จขกท นี่เท่ากันเลยอ่ะ ช่วยเป็นกำลังใจให้เรากลับไปสู่จุดเดิมที่เราเคยมีมาด้วยนะ เพราะตอนนี้บางทีก็คิดว่า เราจะมีทางกลับไปที่สูงๆอีกไม๊ หรือจะต่ำเตี้ยติดดินอย่างนี้ตลอดรึเปล่า กลัวเหมือนกัน ตอนนี้ได้แต่ศรัทธา แล้วก็ concentrate กับอะไรที่เรากำลังทำอยู่ จากคุณ : n-OO//bit-a เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 04:27:13

ความคิดเห็นที่ 34 Good ครับ จากคุณ : Fatalbringer เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 07:10:51

ความคิดเห็นที่ 35 อืมมม อยากเก่งอย่างน้องๆมั่งจัง นึกถึงตัวเองตอน 25 ..... เมาหัวทิ่มเกือบทุกวัน ไม่เช้ากลับบ้านไม่ถูก เพื่อนฝูงมากมาย ไม่เคยเสียดาย เพราะเดี๋ยวนี้ทำอะไรมันส์ๆอย่างแต่ก่อนไม่ไหวแล้ว จากคุณ : นักการตลก สีหวาน (Dr. Will) เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 07:48:35

ความคิดเห็นที่ 36 ผมกลับกันกับ Dr. Will นะครับ ตอนเด็กๆ กับมหาวิทยาลัยผมไม่เที่ยว ไม่ดื่ม จนตอนนี้มันรู้สึกเหมือนมีปม อยากย้อนกลับไปหาชีวิตในช่วงวัยรุ่น สองปีก่อนเคยหลุดรั่วไปเยอะเหมือนกัน เดี๋ยวนี้ดีขึ้นแล้ว แต่ลึกๆ ก็ยังมีความรู้สึกว่าใช้ชีวิตวัยรุ่นไม่คุ้ม จากคุณ : Poirot เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 08:02:45

ความคิดเห็นที่ 37 คุณ zq-JZA80 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ คุณ n-OO//bit-a ไม่ต้องเป็นห่วงเลยค่ะ เราก็เคยมาแล้ว 55(หลังจากลาออกบริษัทที่สอง)ตอนนั้นจิดตกได้ใจเลยค่ะ ตอนนนั้นเราถามหัวใจตัวเองว่าจริงๆเราอยากทำอะไรแล้วก็ฝันถึงมัน แล้วอยู่ๆก็มีบริษัทด้านที่เราอยากทำเค้าโทรมาเรียกเองค่ะ o_O โชคดีมากที่ได้นั่งเพ้อเจ้อฝันถึงมันตลอดเวลา ตอนสัมภาษณ์งานสบายเลยค่ะ คุณ typeV ขอบคุณค่ะใช่เลยเราเป็นพวกเวอร์ค่ะ 55 ชอบตั้งอะไรแบบโครตจะเวอร์ไว้ก่อน แล้วซอยออกมาเป็น รายปีกับรายเดือนว่าจะทำอย่างไรให้ไปถึงเป้าหมายเวอร์ๆของเรา ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 08:29:40

ความคิดเห็นที่ 38 ชื่มชม จขกท มากครับ เก่งครับ และมีหลายๆที่จำเป็นควบคู่กับความเก่งไปด้วย แต่คิดว่าน่าจะทำงานหนักมากเลยเนอะ เอาใจช่วยครับ และเห็นด้วยกับคุณ Poirot ครับ และเห็นเงิน ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด มีสิ่งอื่นๆสำคัญกว่าเยอะครับ ทำไปทำมาสักพักผมถึงได้รู้และมุ่งมั่นไปยังสิ่งที่ผมอยากได้และตอนนี้ก็พอใจแล้วครับ จากคุณ : ko_oasis เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 08:33:31

ความคิดเห็นที่ 39 คุณ Fatalbringer ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ คุณ นักการตลก สีหวาน (Dr. Will) concept เรา work hard play hard ค่ะ แต่ๆไม่ได้เมาหัวทิ่มน่ะคะ แค่ไปเจอะเจอเพื่อนๆวันเว้นวัน (หรือมากกว่านั้น อิอิ) ถูกค่ะชีวิตมีแค่ครั้งเดียวเอาให้เต็มที่ค่ะทั้งเรื่องงานเรื่อส่วนตัว คุณ Poirot ไม่ได้ใช้ตอนวัยรุ่นตอนนี้ก็ยังไม่สายค่ะ ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 08:36:59

ความคิดเห็นที่ 40 คุณ ko_oasis ขอบคุณค่ะ เราทำงาน 9 โมงถึงสี่ทุ่มจนถึงเที่ยงคืนบ้าง มีคนเคยบอกเราทำงาน 3 ปีเท่ากับคนทำงาน 6 ปี 55 หนักมั๊ย? ตอบไม่หนักค่ะ ชอบแล้วมันสนุกก็ทำไปเรื่อๆ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 08:41:50

ความคิดเห็นที่ 41 ^ ^ ^ ชั่วโมงทำงานต่อวันนานมาก พอๆกะผมเลย หลายคนบอกว่ามีเวลาให้แฟนเหรอ ก็ไม่มีไงล่ะครับ หาให้ตัวเองบางครั้งยังไม่่ค่อยได้เลย แต่ช่วงวันหยุดก็เต็มที่เช่นกันครับ อย่างเมื่อวานช๊อปซะหมดตรูดดดดดดด... จากคุณ : เอเจ เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 10:07:36

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณ เจ้าของกระทู้มากครับ ได้แรงบันดาลใจเยอะเลย ตอนนี้ผมก็ได้งานถนัดแล้ว จะผลักดันตัวเองให้ไปถึงจุดนั้นเหมือนกันให้ได้ จากคุณ : ๛กอล์ฟ เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 10:56:22

ความคิดเห็นที่ 43 บอกลาบริษัทมหาชนแล้วเข้าไปรับตำแหน่งใหม่ที่ บ.ต่างชาติ ตอนนั้นจำได้ว่าตอนแรก HR เค้าจะให้ตำแหน่ง senior แต่เราบอกเค้า ไปว่ามีที่อื่นให้ตำแหน่ง manager มา ประกอบกับโชคดีนายฝรั่งเอ็นดู เลยได้ปรับตำแหน่งตามที่ต้องการ แต่เราก็ต้องเข้าใจว่าเงินเดือน ภาระหน้าที่ต้องมาพร้อมๆกันกับตำแหน่งที่สูงขึ้น ตอนนั้นก็กังวล แต่อย่าได้กลัวค่ะ ^_^ ถ้ามันจะทำใหความฝันเราเป็นจริงได้เร็วขึ้น อายุน้อย เจ้านายรัก ตำแหน่งใหญ่โต ฟังดูดี๋ดีแต่ปัญหาใหม่ก็กำลังจะตามมา ปัญหาที่สำคัญเลย.................โดนอิจฉาค่ะ เฮ้อเศร้าเกิดมาไม่เคยเจอมาก่อน คราวนี้ออกแนวรุนแรงมา กเพราะเป็นเด็กใหม่ที่เข้ามาข้ามหน้าข้ามตาคนเก่า แค่นั่งเฉยๆไม่ได้ทำอะไรก็โดนนินทาในทางที่ผิดได้ บอกได้เลยค่ะว่าทำตัวไม่ถูก งงมาก ท้อบ้างเพราะปัญหาไม่ใช่เรื่องงานเลย แอบบ่นบ้างว่านี้มันอะไรกั๊นนนนน มีคนแนะนำว่าให้เก็บเอาศัตรูไว้ใกล้ตัวที่สุด ถึงแม้มันจะยากก็ตามเราก็ฝืนใจค่ะ ทำดีกับคนที่คอยอิจฉา เอาความดีเข้าสู้ไม่ว่าเค้าจะเอาเราไปนินทาผิดๆอย่างไร เราก็ทำมึนไม่สนใจ (ทั้งๆที่รู้แกนั่นแหละที่เอาไปพูดแต่แอบแกล้งทำเป็นไม่รู้) แล้วก็ใช้โอกาสทานข้าวร่วมกันหรืออะไรก็ตามแต่แจกแจงตัวเองว่ามันไม่ใช่แบบนั้นน่ะ ทำตัวเป็นนางเอกเลยค่ะถ้าเค้าร้ายมาเราก็ดีกลับไป ยิ้มให้ซื้อขนมไปฟากหรือช่วยงาน ทำให้เค้าละอายใจแล้วเดี๋ยวก็เลิกทำตัวแย่ๆกันเอง ถ้าไม่เลิกเราก็พยายามสวดมนต์ไหว้พระให้เค้าค่ะเพื่อจะได้เป็นคนดีขึ้น 55 คือคติ ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว เราคิดดีเดี๋ยวสิ่งดีๆก็จะมาหาเราเอง ส่วนตัวคนไม่ดีเดี๋ยวเค้าก็ได้รับผลกรรมของเค้าอย่างแน่นค่ะ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 10:57:04

ความคิดเห็นที่ 44 คุณ Pink__Jink เก่งจังครับ ผมชอบผู้หญิงที่มีแนวคิดแบบนี้จังเลย ปล. จีบได้ไหมเนี่ย เย้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จากคุณ : ApFeLsAfTsChOlE เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 12:46:49

ความคิดเห็นที่ 45 ความคิดเห็นที่ 3 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน คล้ายเจ้าของกระทู้ ความฝันใหญ่เกินตัวเสมอ สมัย ผมเป็นลูกจ้างผมถีบตัวเองโดยการใช้ทุกวิธี ดันตัวเองเป็นระดับผู้อำนวยการตอนอายุไม่ถึง 28 ปี ในองค์กรที่มีงบประมาณต่อปีเกือบ 200 ล้านบาท ผมนั่งเซ็นต์เอกสาร อนุมัติเงินวันละ 5 แสนถึงหนึ่งล้านบาท พร้อมๆ กับต้องเล่นการเมืองในองค์กรภายใน (ซึ่งเป็นเรื่องที่สร้าง Stress ที่สุดในชีวิตการทำงานของผมแล้ว) ต้องเจอแรงเสียดทานจากคนที่มองว่าผมเป็นคนนอกพื้นที่และอายุน้อยเกือบที่สุด ในองค์กร ผ่านไปไม่นานผมซาบซึ้งแล้วว่าชีวิตมันไม่ใช่ชีวิต เงิน เดือนหกหลัก ได้ไปประชุมโรงแรมหกดาวเดือนละครั้ง มีหน้ามีตา บอกตามตรงถ้าผมเกิดเป็นคนจังหวัดนั้นผมคงได้ลงสมัครเป็นนักการเมืองท้องถิ่น แล้ว แต่ด้วยภาระที่หนักอึ้ง และประสบการณ์ที่ยังไม่สูงพอ ผมก็พิจารณาตัวเองลาออก (แม้จะต้องใช้เวลาไต่เต้ามากกว่าสองปีก็ตาม) ทุกวันนี้สบายดีมีความสุข ผมว่าดีกว่ามีตำแหน่งใหญ่โตพ่วงท้ายแต่ไม่มีเวลามากเลย ^^ จากคุณ : Poirot ผ.อ. องค์กรใหนครับ พอบอกได้มั้ย ผมเห็นคุณบอกหลายครั้งแล้ว อยากรู้จริงๆ ไม่ได้หาเรื่องนะ อยากรู้ว่าคนเก่งแบบคุณอยู่หน่วงงานใหน จะได้ดูเป็นตัวอย่าง จากคุณ : Mbell เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 15:38:52

ความคิดเห็นที่ 46 ชอบกระทู้นี้จัง อ่านแล้วมีพลัง จังเลย น้องเก่งและมีทัศนคติที่ดีมากๆ ขอชื่นชม จากคุณ : เจ๊ดาว เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 18:59:35

ความคิดเห็นที่ 47 ยอดเยี่ยมครับ เป็นผู้หญิงที่เก่งมากๆๆ แต่ทำว่า ทำงานหนักแบบนี้ พี่ไม่กลัวหน้าแก่หรอครับ (แอบเรียกพี่ได้เพราะผมอายุ 24 อิๆ) ชีวิตผมเจอเรื่องเครียดไปหลายเรื่อง ตอนนี้หน้าแก่เกือบๆ 30 แล้ว ฮาๆๆๆ ปล. อย่างเก่งแบบนี้บ้างจัง จากคุณ : shine-rise เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 19:18:39

ความคิดเห็นที่ 48 อยากเป็นให้ได้เหมือนคุณจังเลยค่ะ จากคุณ : เรา_สอง_สาม_คน เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 21:01:52

ความคิดเห็นที่ 49 สุดยอดเลยค่ะ ต้องทำงานหนักมากเลยน่ะค่ะอย่างงี้ ดูแลสุขภาพด้วหล่ะ จากคุณ : candidate เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 21:15:11

ความคิดเห็นที่ 50 ผมทำงานตำแหน่งธรรมดา แต่รู้สึกว่าต้องรับผิดชอบมากเหลือเกิน ต้องติดต่อคนมากมาย ด้วยความที่สำหรับผมแล้วถือว่าระบบบริษัทยังไม่ดีเท่าไร นึกอะไรได้ก็ทำ งานก็ทำเหมือนไม่ใช่หน้าที่แต่ก็ต้องทำ เพราะไม่มีใครทำ พักร้อนก็ใข้ได้ไม่ครบ เพราะงานมันยุ่งจน ไม่รู้จะหยุดวันไหน บางทีก็ท้อ บางทีก็เหนื่อย บางทีก็คิดว่าความกดดัน มันมากเหลือเกิน ... กับเงินเดือนแค่ สองปลาย ๆ มันคุ้มไหมน้อ พ่อแม่เคยอยากให้ทำราชการ แต่ผมก็ไม่อยากทำ เพราะคิดว่ารายได้มันน้อยจัง จะอยู่ได้อย่างไร ... ตอนนี้กลับคิดว่า ตอนเด็กๆ น่าจะไปทำราชการ อาจจะไม่ต้องเครียดอะไรมากขนาดนี้ ตอนนี้ก็ได้แต่ทำให้ดี สู้ต่อไป จนกว่าจะหาทางเดินใหม่ ถ้ายังต้องเป็นลูกจ้าง ก็คงลาขาดบริษัทคนไทย ... ฉะนั้นหวังว่าจะไม่ต้องเป็นลูกจ้างใคร นอกจากตัวเอง ขอบคุณ จขกท ที่มาแชร์เรื่องดี ๆ นะครับ จากคุณ : boy_kung เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 21:15:57

ความคิดเห็นที่ 51 เข้ามารออ่านต่อคะ ยังไม่มีอะไรจะแชร์ด้วย เพราะกำลังตัดสินใจกับชีวิตตัวเองอยู่ว่าจะไปทางไหนดี ขอบคุณที่มาร่วมด้วยช่วยแชร์นะคะ จากคุณ : เด็กงมงาย เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 21:25:10

ความคิดเห็นที่ 52 บริษัทเรา ตำแหน่ง manager เป็นตำแหน่งพื้นๆ มากเลย แต่เรานับถือมุมมองของเจ้าของกระทู้นะ แบบว่า บ้าดีเดือดดี เราคิดว่าไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ หากคิดจะทำ จากคุณ : ศูนย์กลางแห่งจักรวาล เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 21:57:43

ความคิดเห็นที่ 53 ขออนุญาตแก้ไขภาษาอังกฤษให้ถูกหลักไวยากรณ์ค่ะ ในความเห็นที่ 18 ต้องเป็น It depends on... ไม่ใช่ It's depend on... ในความเห็นที่ 29 Responsible contact to drive customer experience... ประโยคช่วงนี้อ่านไม่เข้าใจว่าต้องการให้แปลว่าอย่างไร แต่รูปประโยคแบบนี้ Responsible ต้องตามด้วย for กริยาที่ตามมาก็ต้องอยู่ในรูป ing ดังนั้นเพื่อให้ถูกไวยากรณ์ ต้องเขียนว่า Responsible for contacting to drive customer experience... จากคุณ : 13 เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 22:09:24 A:183.89.197.97 X: TicketID:126119

ความคิดเห็นที่ 54 ้เก่งครับ อายุใกล้ๆกับผมล่ะ ของผมขยับจาก temp > senior > sup ก็ข้ามอาวุโสมาหลายคนเหมือนกันครับ ไม่รู้โดนเขม่นบ้างหรือเปล่า จากคุณ : ฟิวส์คุง เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 22:19:33

ความคิดเห็นที่ 55 อิอิ เคยเจอสถานการณ์ไฟริษยาเหมือน จขกท เลย พอผ่านมาได้เลยเข้าใจคำว่า ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร กับคำว่า ความดีชนะทุกสิ่ง สมัยเราอายุประมาณ จขกท ก็เป็นมนุษย์งาน รักความก้าวหน้า ตอนนี้หัวหน้าทั้งดัน ทั้งถีบให้ขึ้นแค่ไหน ก็ไม่ค่อยอยากได้ เพราะเป้าหมายชีวิตคือโลกสงบ แต่ความทะเยอทะยาน กระตือรือร้นเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเป็นสิ่งที่ดีเสมอ ขอชื่นชม จขกท และผู้ที่ทำอะไรแล้วตั้งใจจริง จากคุณ : Asitis เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 22:34:34

ความคิดเห็นที่ 56 ชื่นชมในพลังการทำงาน และความฝันอันยิ่งใหญ่ของคุณครับ ผมอยากสอบถามในอีกมุมหนึ่งของชีวิตหน่อยครับว่า คุณทำงานเก่ง ทุ่มเทให้กับงานมากมายขนาดนี้ เพื่อที่จะสามารถไปยืนในจุดสูง ๆ ของตำแหน่งงานในบริษัท แล้วอย่างนี้คุณจะมีเวลาให้กับคนรอบข้างบ้างหรือเปล่า(แฟน หรือครอบครัวที่จะมีในอนาคต)แล้วสุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง คืออยากทราบการแนวคิดในการจัดสรรเวลา เพื่อให้เกิดความสมดุลย์ในชีวิตครับ จากคุณ : ชัยดี (ชัยดี) เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 22:46:15

ความคิดเห็นที่ 57 จขกท. เรียนจบคณะอะไรมาคะ ช่วยบอกได้มัยเอ่ย จากคุณ : deutsche_Jana เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 05:16:56

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านแล้วแสนจะเกิดแรงบันดาลใจ จากคุณ : Kally_narak เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 10:31:39

ความคิดเห็นที่ 59 สู้ ๆ นะค่ะ ^^ จากคุณ : onearth เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 11:38:32

ความคิดเห็นที่ 60 จขกท. เก่งจัง เรียนจบด้านไหน และมหาวิทยาลัยไหนมาคะ ช่วยบอกได้ไหมเอ่ยยย จากคุณ : เอื้อย เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 11:48:16 A:58.8.158.106 X: TicketID:152527

ความคิดเห็นที่ 61 เรียนคุณ Mbell ค.ห. 45 ตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลขนาด 50 เตียง ที่ไม่ใช่สังกัดสาธารณสุขครับ ปัจจุบันกำลังจะเพิ่มเป็นขนาด 120 เตียงแล้ว ผมเซ็นต์อนุมัติโครงการก่อนลาออกมาครับ (ส่วนหนึ่งไม่พอใจเรื่องทุจริตภายในองค์กรด้วยครับ) จากคุณ : Poirot เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 13:34:19

ความคิดเห็นที่ 62 ถาม จขกท. หน่อยครับ ผมก็เป็นคนนึงที่มีฝันคล้ายๆกับ จขกท. อยากทำงานตำแหน่งสูงๆ โดยที่อายุยังน้อยๆ ผมอายุน้อยกว่า จขกท. ประมาณ 2 ปี ผมอยากทราบ 1. จขกท. วางแผนการเรียนยังไง จบสาขา อ่ะไรมา เกรดนิดเดียว ได้เท่าไร    ถ่อมตัว รึ ป่าวครับ ได้ภาษามาจากที่ไหน ตอนเข้างานสอบโทอิก      ได้เกือบเต็มเลย ป่าวครับ ฝึกฝนอย่างไร 2. จขกท. ทำงานมาแล้วกี่ บ. เริ่มจาก องค์กรใหญ่ ไปเล็ก หรือ เล็กไปใหญ่ 3. มีวิธีการทำงานงานอย่างไงเพื่อทำให้คนรอบข้างมั่นใจ และ ไม่มั่นไส้    การที่บอกว่าเจอคนแก่อีโก้ สูงๆ แล้ว โชว์พาวใส่ เนี่ย ทำไปแล้วเอาความ     มั่นใจมาจากไหน อ่านหนังสือทุกวันไหม๊ หรือ ทำอย่างไร 4. บ. แม่ อยู่ในไทย หรือ ต่างประเทศ 5. เก่งมากเลยนะครับ จากที่เล่ามา เพราะ เป็นสายความรู้ ไม่ใช่สาย    ฝึมือเหมือน คุณเอเจ อยากเก่งแบบนี้บางจัง ขอบคุณคับ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 53 14:22:10 จากคุณ : it2528 เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 14:19:54

ความคิดเห็นที่ 63 ชื่นชมเจ้าของกระทู้ด้วยครับ แต่ก็มีข้อสงสัยบางประการครับ เพราะว่าตำแหน่งงานบางตำแหน่ง ไม่สามารถใช้ความเก่งอย่างเดียวได้ อาจต้องอาศัยประสบการณ์ ในการทำงานด้วย ดูจากเนื้อหาของกระทู้คิดว่า จขกท.น่าจะอยู่ใน สายงาน IT ถ้าผิดก็ขอโทษด้วย เท่าทีพอมีประสบการณ์มาบ้าง งานในตำแหน่ง consultant คุณอาจต้องมี ประสบการณ์ทางด้าน BA หรือ SA หรือถ้าจะดีก็มีทั้งสองอย่าง เนื่องจาก เมื่อคุณเข้าไปคุยกับลูกค้าเพื่อจะ Implement ระบบให้เค้า คุณก็ต้องมี Business logic ที่หลากหลาย หรือพูดง่ายๆ ก็คือได้รู้ได้เห็นระบบงานของ ธุรกิจมาหลายรูปแบบ ประสบการณ์ตรงส่วนนี้ส่วนใหญ่ได้มาจากตอนเป็น Programmer --> SA และเมื่อคุณคุยกับลูกค้าจนได้เป็น Requirement แล้ว ก็ต้องนำกลับมาให้กับทีมงาน แต่มาในลักษณะข้อมูลทางเทคนิค ซึ่ง ตรงส่วนนี้ก็ต้องอาศัยประสบการณ์ทางด้าน SA เท่าที่ฟังดู จขกท. เริ่มทำ Support แก้ Bug ซึ่งมันเป็นการทำงานที่เฉพาะ เจาะจงลงไปในโปรแกรมเป็นตัวๆไป ไม่สามารถมองเห็นภาพรวมของทั้ง ระบบได้ ถึงแม้ว่าจะได้แต่ด้วยระยะเวลาการทำงานเพียง 3 เดือน ก็ไม่น่า จะได้ระบบที่หลากหลาย ซึ่งผมมองว่าตำแหน่งนี้ยังไงก็ต้องอาศัยประสบการณ์ เนื่องจากระบบธุรกิจ นั้นมีหลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจที่มีการผลิต,ธุรกิจบริการ, ธุรกิจที่ไม่มีการผลิต ซื้อมาขายไป และในแต่ละธุรกิจก็มีหลายระบบ ไม่ว่าจะเป็น Order Management,Inventory Control,Production Planning,Financial ความรู้ในระบบต่างๆ เหล่านี้เมื่อนำมาแปลงเป็นข้อมูลทางเทคนิค เพื่อสร้าง ระบบขึ้นมาผมว่ายังไงก็ต้องมีประสบการณ์ครับ เพราะมันไม่มีให้อ่านใน หนังสือครับ สอบถามและเสนอแนะด้วยความจริงใจ ผิดถูกยังไง ขออภัยด้วยครับ จากคุณ : s_sakchai เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 15:54:52

ความคิดเห็นที่ 64 ชอบความคิดของคุณจังเลยค่ะ เราตอนเรียนจบใหม่ ทำงานที่แรกได้ไม่กี่เดือน เป็นอาชีพที่เงินเดือนดีมาก แต่ขาดเวลาส่วนตัวอย่างแรง ออกมาทำที่ใหม่ ทำได้ 5 ปี เงินเดือน เดือนแรก 1 หมื่นบาท เทียบกับที่เก่าแล้วน้อยมาก แต่ตลอดเวลา 5 ปี เราพยายาม สร้างผลงาน อัพความสามารถจนได้เงินเดือน 3 หมื่นกว่าบาท ตอนนี้ออกมาทำงานที่ใหม่ เงินเดือนบวกพิเศา เกือบๆ 5 หมื่น ตอนนี้เราคิดว่ามันพอ แต่อนาคตเราไม่รู้ คิดแต่ว่าตอนนี้อายุยังไม่ 30 โอกาสอะไรที่ดีเข้ามาต้องไขว่คว้าเอาไว้ก่อน เราไม่รู็ว่างาน จะเลือกเราถึงเมื่อไหร่ แต่ตอนนี้เรามีโอกาสเลือก ก็เลือกที่ดีที่สุดไว้ก่อนค่ะ ทุกคนสามารถส้รางผลงาน อัพค่าตัว เพิ่มเงินเดือนได้ทุกคน อยู่ที่ว่า คุณจะรอโอกาส หรือไขว่ค้ามัน เท่านั้นเอง จากคุณ : นางฟ้าปีกสีชมพู เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 16:10:21

ความคิดเห็นที่ 65 ชื่นชม รอฟัง จขกท ต่อครับ จากคุณ : V_Accy เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 18:37:19

ความคิดเห็นที่ 66 ตอบ คุณ s_sakchai ก่อนน่ะคะ ตอนแรกไม่ได้กะเล่ารายละเอียดเดี๋ยวยาว ใช่แล้วค่ะ จขกท เริ่มจากสาย IT แต่ตอนนี้เป็นสายธุรกิจเต็มตัว พอดีจบสาขา Information Technology for business มาค่ะ วิชาโปรดคือ SA (เรียนSAสองตัวได้ A หมดเลยปกติ จขกท เรียนวิชาอื่นได้Cตลอด55) เราชอบวิเคราะห์มั้งค่ะเลยสนใจเรียนแล้วสนุกเลยทำออกมาได้ดี ที่คณะมีเรียนทั้ง บัญชี ไฟเน้น เศรษฐศาสตร์ เขียนโปรแกรม จับฉ่ายมากๆฮา ต้องขอบคุณทางคณะที่วางหลักสูตรมาให้เป็นเป็ดค่ะ ตอนจบใหม่สมัครงานตำแหน่ง SA ตลอดค่ะอย่างที่บอกตอนแรกว่า ประการณ์ไม่มีแต่ก็กล้าสมัครเนอะ 55 แต่ๆๆ ...... อย่างที่บอกค่ะว่าไม่ใช่คนเก่ง กฎตอนแรกเค้าก็ไม่เอาคนที่ไม่จบปริญญาโทด้วยซ้ำค่ะ และโชคดีของ จขกท 80% มาจากเพื่อนๆพี่ๆ ที่คอยสนับสนุนค่ะ มาจาก VP ของแผนกด้วยค่ะที่เค้าให้โอกาส พี่เค้าบอกว่าเพราะ เราเป็นแก้วน้ำว่างๆไม่ใช่น้ำเต็มแก้ว เหมือนพี่คู่แข่ง จขกท ตลอดเวลาที่ทำงานแผนก support เราเสนอหน้าพร้อมที่จะเรียนรู้ทุกงาน ตั้งแต่แผนกการตลาด ยัน network งานทำบุญบริษัทเราก็ไปเสนอหน้าช่วยเค้าหมดคะ   ดังนั้นระดับผู้บริหารจึงเห็นหน้าเราเกือบทุกงาน 555 และก็ต้องขอบคุณพี่อีกคนที่ช่วยเป็นพี่เลี้ยงเราตลอด 1 ปีเต็มด้วยค่ะ พี่เค้าเป็นแนวฮาดคอร์นิดนึงออกแนวท้าต่อยกับโปรแกรมเมอร์บ้างอะไรบ้าง ส่วนเราเป็นไม้อ่อนโดนโปรแกรมเมอร์ด่าบ้างอะไรบ้าง ฮา (ตอนทำงานแรกๆโดนด่ากระจายค่ะ กลับบ้านซึมไปสามวันเจ็ดวัน) พอเอาสองคนทำงานด้วยกันเลยเป็นทีมที่ปกติขึ้นมาบ้างค่ะ  ^_^ แต่โชคดีที่ลูกค้าบอกว่าเราพูดภาษาคนรู้เรื่อง ไม่เนิดมาก 55 คือเราพูดภาษาธุรกิจค่ะ พี่ๆคนอื่นในทีมเราจะค่อนข้างพูดไปในแนวคอมพิวเตอร์ ลูกค้าฟังไม่รู้เรื่องค่ะ ยิ่งผู้บริหารแก่ๆเค้ายิ่งงงว่าพูดอะไร ซึ่งมันจะทำให้เค้ารู้สึกแย่ค่ะว่าเค้าไม่รู้เรื่อง เราก็เลยเข้าไปเติมในส่วนช่องว่างตรงนี้ ทำตัวเป็นวุ้นแปลภาษา ของโดเรมอน เราจะพยายามแปลภาษาคอมให้เป็นภาษาคนง่ายๆ ทีนี้ผู้บริหารของลูกค้าก็ติดใจชอบโทรหรือเรียกที่จะคุยกับเราโดยตรง เพราะคุยแล้วสบายใจ ไม่รู้สึกแย่ (มีโทรมาชวนกินข้าวบ้าง ฮา) ส่วนเรื่องหนังสืออืม เราว่าเยอะแยะเลยน่ะค่ะ แต่ต้องบอกก่อนว่า เราอ่าน หนังสือต่างประเทศค่ะสั่งจาก Amazon เอาเลย สั่งทีหมดเป็นหมื่นค่ะแต่เราถือว่าลงทุนให้อาชีพตัวเองค่ะ แล้ววางประดับโต๊ะดูดีด้วยเจ้านายชอบ 55 หรือพี่ๆแผนกอื่นก็ ชอบเข้ามาคุยมาขอยืมหนังสือเราด้วยเป็นการพูกมิตรไปในตัว ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 19:20:14

ความคิดเห็นที่ 67 สรุปด้านบน ว่าทำไมถึงได้ตำแหน่งที่เราคุณสมบัติไม่ถึง 1 เป็นคนคิดและฝันแบบไม่มีข้อจำกัด ตอนแรกเพื่อนๆชอบด่า+มองหน้าเราแบบงงๆว่าเพ้อเจ้อ 555 (อย่าได้แคร์ค่ะมั่นใจเข้าใว้ว่าเราทำได้ เราทำได้) ถ้าเพื่อนคนอื่นก็จะคิดว่าต้องเริ่มจาก โปรแกรมเมอร์ ต่อด้วย SA ต่อด้วยอะไรก็ตามแล้วแต่ลักษณะองค์กร ส่วนเราไม่มีความคิดแบบนี้อยู่ในหัว ซึ่งจะเห็นว่าตอนแรกเค้าก็ไม่ได้รับเราทำงานตำแหน่งที่อยากทำ ลืมบอกไปว่าเราเงินเดือนน้อยสุดในรุ่นมั้งค่ะตอนแรก แต่เราเห็นแล้วว่าตำแหน่งที่เค้าให้เราทำ ต้องติดต่องานกับแผนกต่างๆเยอะมาก Network TI IS Sale Account เราเลยโชคดีได้เห็น การทำงานหรือระบบ และวิธีการคิดต่างๆจากหลายมุมมอง ส่วนพวกเลือกทำสาย SAP เงินเดือนสูงลิบในตอนแรก ตอนนี้ก็ยังวนๆงมๆอยู่ในระบบเดิมๆ ตอนนี้ดีใจเงินเดือนและตำแหน่ง แซงหน้าพวกที่ด่าเราว่าเพ้อเจ้อเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 20:15:00

ความคิดเห็นที่ 68 2 การฝึกฝนเตรียมการ + โอกาส = ความโชคดี เราคอยมองแล้วก็รับฟังตลอดเวลาว่าเรายังอ่อนทางด้านไหน เช่น ตอนทำงานแรกๆเราต้องฝึกพูดภาษาคนให้รู้เรื่อง (อันนี้พูดจริงไม่ได้พูดเล่นนะคะ สังเกตุมั๊ยว่าพวกที่ทำงาน ด้านคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่พูดภาษาคนไม่ค่อยรู้เรื่อง 55) ฝึกพรีเซ้นงานอันนี้สำคัญมากๆๆๆๆ แอบบอกเคล็ดลับว่า ถึงแม้ทำงานแย่ขนาดไหน แต่รู้จักฝังกลบฟรีเซ็นออกมา ให้ดูดีก็สามารถเอาตัวรอดได้ แป่ววววว ไม่ได้จะให้ทำบ่อยๆน่ะคะ เอาไว้ใช้ยามปั่นงานไม่ทัน ^_^ อันนี้เรียนรู้มาจากนายฝรั่ง เราว่าฝรั่งทำงานสู้คนไทยไม่ได้ คนไทยเก่งกว่าเยอะแต่คนไทยพูดไม่เป็น ได้แต่ทำงานงกๆปิดทองหลังพระไปอย่างเดียวไม่รู้จักพรีเซ้นตัวเอง สุดท้ายโดยพวกฝรั่งคาบไปกิน ส่วนตัวเคยโดยขโมยงาน ก็พูดกลางห้องประชุมเลยว่าอันนี้เป็นความคิดเราคราวหน้ากรุณาให้เครดิต เราด้วย พร้อมยิ้มปิดท้าย (แร้งงง บางทีก็ต้องสู้คนบ้างเนอะ) ขอแนะนำหนังสือ การพรีเซ้นงานของสตีฟจ๊อบน่ะคะ เราก็ไม่รู้ใช่มั๊ยค่ะโอกาสจะมาช้าหรือเร็ว ดังนั้นเราต้องเตรียมพร้อมไว้ก่อน เมื่อโอกาสมาถึงถ้าเราพร้อมเราก็จะได้สิ่งที่ฝันไว้แน่นอนค่ะ ระหว่างที่รออาจจะเป็นกังวลบ้างก็อย่าไปคิดมากนะคะ เราเชื่อกฎของแรงดึงดูดค่ะ เมื่อเราเชื่อว่าเราต้องได้หรือทำได้ เดี๋ยวสิ่งนั้นมันก็จะวิ่งข้าหาเราเอง สบายใจได้ ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 20:41:36

ความคิดเห็นที่ 69 3 ปรับเปลี่ยนมุมมองทัศนะคติ ที่จะให้ก่อนที่จะรับ เราพยายามช่วยเหลือคนอื่นให้มากที่สุดเท่าที่เราจะช่วยได้ค่ะ บางทีช่วยเค้าไปแค่ 1 แต่ได้รับผลตอบแทนกลับมาเป็น 10 แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคำว่าช่วยเหลือ ห้ามที่จะหวังผลตอบแทนค่ะ อีกอย่างคือเราไม่เคยคิดว่าทำไมเงินเดือนนิดเดียวทำไมทำงานมากจัง แต่เราจะคิดว่าเรารับเงินเดือนเท่านี้แล้วเราสร้างมูลค่าให้บริษัทเดือนเท่าไหร่ ยังไงในระดับผู้บริหารมองทุกสิ่งทุกอย่างออกมาในรูปตัวเงินค่ะ เราจะคิดตลอดว่าเราทำให้บริษัทประหยัดไปเท่าไหร่หรือเราหาเงินให้เค้าเท่าไหร่ เช่น เงินเดือน 1 หมื่นบาท แต่เดือนนี้คิดหาทางประหยัดเงินให้ บริษัทไปต้องสองหมื่นแน่ะ (แค่นี้ผู้บริหารก็รักแล้วค่ะ ทำแบบนี้ บ่อยๆเดี๋ยวก็กลายเป็นลูกรักไปในทันที) ยกอีกหนึ่งตัวอย่าง อันนี้เป็นเรื่องของน้องในแผนกออกแบบเรา ชอบบ่นโมโหลูกค้าเรื่องมากแบบนี้ นู้น นั่น ตามประสาอาทติส ^_^ เราก็จะบอกน้องเค้าว่าลองมองมุมกลับมั๊ยว่า เงินกินข้าว ชอปปิ้ง อยู่ทุกวันนี้ใครเป็นคนจ่ายจ๊ะ ลูกค้ารึเปล่าว เอ่ย ? ถ้าใช่เราก็ลองทำให้ดีที่สุดน่ะ เอาดีขนาดแบบที่บ่นไม่ลงเลยดีมั๊ย แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 53 00:30:20 จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 21:03:53

ความคิดเห็นที่ 70 4 มองหาโอกาสรอบตัว เราเชื่อว่าซิลเดอเรล่าอยู่ดีๆไม่ได้เลื่อนขั้นจากคนใช้เป็นเจ้าหญิง เพราะโชคดีน่ะคะ แต่เธอแกล้งลืมรองเท้าแก้วให้เจ้าชายมาเก็บ อิอิ ถ้าซิลเดอเรล่าไม่ได้ลืมรองเท้าแก้วแล้วเจ้าชายจะหาเจอมั๊ย ? จะเห็นว่าเพราะซิลเดอเรลล่าพยายามเธอจังได้ใช้ชิวิตแบบ happily ever after (มีความสุขตลอดกาล) ดังนั้นเราต้องคอยสร้างโอกาสให้ตัวเองตลอดเวลา พูกมิตรหรือทำความรู้จักคนใหม่ๆให้ได้วันล่ะคน หรือ อาทิตย์ล่ะคนก็ได้ จะเห็นว่าโชคดีของ จขกท มาจากคนอื่นเยอะมาก และก็ไม่จำเป็นต้องเก่งที่สุดก็ได้ แต่ลองมองหารูรั่วของระบบ หรือสิ่งที่บริษัทขาด และทำตัวเป็นคนที่สามารถอุดรูรั่วนั้นได้ ถ้าทำแบบนี้ถึงเราจะไม่ได้เป็นคนเก่งที่สุดแต่เราก็จะเป็นที่รู้จักว่า เราเป็นคนๆเดียวที่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ ทีนี้สบายคู่แข่งไม่มี อิอิ กรณีของ จขกท คือ เป็นเด็กคิดนอกกรอบ(พูดให้ถูกคือมันไม่มีกรอบในหัวเลย ฮา) และเข้ากับคนได้ดีไม่ว่าจะเป็นยามหรือผู้บริหารสามารถเนียนนั่งคุยเหมือนรู้จักกันมานาน เล่ามาถึงตรงนี้แล้วขออณุญาติไปเก็บกระเป๋าก่อน พรุ้งนี้ได้กลับเมืองไทยแล้วดีใจมากๆ จะได้กินส้มตำสักที ^_^ (บริษัทส่งมาเทรนงานค่ะ ชวิตนี้มีสิ่งที่ให้เรียนรู้ไม่หมดเลยจริงๆ) ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาแนะนำและแชร์ประสบการณ์น่ะคะ ส่วนคำถามเรื่องการวางแผนเดี๋ยวจะตามมาตอบไปเรื่อๆค่ะ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 21:33:52

ความคิดเห็นที่ 71 ตอบคุณ ชัยดี เรื่องการจัดสรรนเวลา อันนีี้เป็นประเด็นที่ จขกท กลุ้มใจมากอาจต้องขอคำแนะนำจากเพื่อนๆท่านอื่นๆแป่ววว เมื่อก่อนสุขภาพจัดว่าแย่ป่วยบ่อยมาก แต่ก็สมน้ำหน้านับว่าทำตัวเอง เช่น ทำงานเลิกสามทุ่มนัดเพื่อน+แฟนต่อหลังเลิกงานบ้างกว่าจะถึงบ้าน ก็เลยเที่ยงคืน ++ ตลอดจันถึงศุกร์ แต่เป็นคนติดเพื่อนติดงานสังสรรค์ ไม่ว่าจะทำงานหนักยังไงก็ต้องแบ่งเวลาให้เพื่อนพี่ๆหรือคนสำคัญของเราตลอด เข้าตำรา work hard play hard ถึงแม้บางทีอยากกลับบ้านนอน ก็ไม่ได้พักผ่อน เลือกที่จะไปพบปะเพื่อนฝูงแทน ไปนั่งหลับก็ยังดี 55 กลับบ้านบางทีก็นั่งดูบอลกับคุณพ่อน้องชายต่อ ไม่ได้ชอบดูเลย แต่รู้สึกดีเวลาได้ใช้เวลาทำกิจกรรมครอบครัว ตอนนี้เรื่องสุขภาพพัฒนาขึ้น คิดได้แล้วว่าตายไม่คุ้ม 55 ตอนนี้โชคดีอีกมีเงินเดือนพอจะซื้อผักปลอดสารกินได้แล้ว หวังว่าจะช่วยให้สุขภาพดีขึ้น เวลามีคนบอกว่าผักพวกนี้แพง เราก็จะตอบสวนกลับไปทุกครั้งว่า ค่ารักษามะเล็งแพงกว่าผักตั้งเยอะ ตอนนี้เดินมาถึงจุดที่ว่า ไปถึงสิ่งที่วางตอนแรกแล้วขอพัก 1 ปี เพื่อที่จะลุยเป้าหมายต่อไป ^_^ (อยากมีกิจการสงบๆของตัวเอง) พักในทีนี้คือพยายามลดชั่วโมงการทำงานลงค่ะ ปล่อยวางลงบ้าง หนักตอนแรกเพื่อสบายวันหน้า เราคิดแบบนี้นะคะ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 22:27:01

ความคิดเห็นที่ 72 สาย IT จิงๆ ด้วย แต่ผมเลือก SAP นะ โอกาสจขกทของ 1 ใน 100,000 ได้ ถ้าเกรดน้อย ได้ตำแหน่งดี โปรโมทเร็ว ฝีมืออย่างเดียวไม่พอ ต้องบุญ และ ดวงด้วย จากคุณ : it2528 เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:02:08

ความคิดเห็นที่ 73 ตอบคุณ it 2528 ค่ะ 1. จขกท. วางแผนการเรียนยังไง จบสาขา อ่ะไรมา เกรดนิดเดียว ได้เท่าไร  เกรด 2.5 ค่ะ F ก็เคยได้มาแล้ว เห็นป่าวเน่าจริงไม่ได้ถ่อมตัว อิอิ จขกท เรียนแค่วิชาที่อยากเรียนเหอๆ วิชาไหนไม่อยากเรียนก็ไม่เข้าไม่อ่านหนังสือ แย่มากๆเลยตอนนี้มานั่งนึกๆว่าเกรดเน่าขนาดนี้เพราะไม่ได้ชอบในสิ่งที่เรียน แค่พอดีโชคดีเอ็นติดเลยเรียนๆไป ตอนนั้นคิดแต่ว่าเรียนคอมเงินเดือนเยอะรวยแน่ๆ ซึ่งเป็นอะไรที่ผิด จริงๆแล้วเรียนอะไรก็เรียนไปเหอะค่ะขอแค่เลือกสิ่งที่รัก แล้วถ้าเรารักแล้วมันก็จะสนุก ผลลัพธ์ก็คือเราไม่เคยรู้สึกว่าทำงานเลย บางทีนั่งๆอยู่ชายหาดนึกอะไรขึ้นมาได้เปิดคอมนั่งทำงานซะงั้น จนเพื่อนทักว่าทำงานอะไรตอนนี้ฟิตไปมั๊ย จขกท ตอบว่าอ้าวเหรอ ไม่เห็นรู้สึกว่าทำงานเลยแบบว่ามันสนุกความคิดมันไหลเข้ามาในหัว ก็เลยอยากทำตอนนี้เลย นี่ชั้นทำงานอยู่เรอะไม่เห็นรู้ตัวเลย ^_^ (ตอนนี้งานใหม่ทำงานสายการตลาด ดูแลทีม sale+marketing แล้วก็ customer service ค่า) ภาษาอังกฤษ ดีมั๊ย? อืมๆเกรมม่าจัดว่าห่วยมากถึงมากที่สุด แต่พูดได้เป็นนกแก้วนกขุนทอง คนไทยชอบเป็นห่วงแกรมม่า บอกตอนนี้เลยว่าอย่าได้กลัว พูดไปเหอะค่ะถูกๆผิดๆก็พูดไปค่ะ พอฝรั่งเค้าเห็นว่าเราพูดได้น้ำไหลไฟดับผลสอบภาษาได้เท่าไหร่เค้าไม่ดูเลยค่ะ ส่วนโทอิกไม่เคยสอบน่ะคะ สอบแต่โทเฟลไอบีทีสอบครั้งแรกได้ 84 จาก 120 เองค่ะ เห็นคนเค้าบอกโทเฟลมันยากเลยอยากรู้ ว่ามันจะยากขนาดไหนกันน๊า จขกท เป็นโรคจิตค่ะชอปเล่นเกม เลยเหมือนอยากเอาชนะตัวเอง 2. จขกท. ทำงานมาแล้วกี่ บ. เริ่มจาก องค์กรใหญ่ ไปเล็ก หรือ เล็กไปใหญ่  3 ที่ค่ะ เริ่มจากมหาชนไทยๆเพื่อเรียนรู้ระบบกับตั้งใจมาหาconnection บริษัทใหญ่ข้อเสียคือ ระบบงานเค้าจะซอยย่อยมาก จะทำให้เราได้ทำงาน ในมุมแคบๆทำงานเดิมๆน่าเบื่อ สองที่หลังเป็น บ.ต่างชาติค่ะ มีสาขาเล็กๆที่ไทย อันนี้มันส์หน่อยทำตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบ แต่เงินก็ดีกว่าค่ะ 3. มีวิธีการทำงานงานอย่างไงเพื่อทำให้คนรอบข้างมั่นใจ และ ไม่มั่นไส้ ? อันนี้โดนหมั่นไส้อิจฉาไปเต็มๆตอนเข้ารับตำแหน่งใหม่ๆ เวลาได้รางวัลก็ต้องซ่อนใต้โต๊ะเดี๋ยวจะโดนขเม่น T_T มีผู้ใหญ่สอนว่าเก่งยังไงก็อย่าเด่นเกินหน้าคนอื่นเดี๋ยวจะเป็นภัย ตอนแรกฟังครั้งแรกตกใจแล้วก็งง แต่มันเป็นความจริงของสังคมไทยค่ะ วิธีแก้คือทำงานเต็มที่น่ะค่ะ อ่านหนังสือเยอะๆอย่างที่บอกตอนแรก แอบมาบอกเคล็ดลับ เอาหนังสือต่างประเทศมาประดับที่โต๊ะเยอะๆ 55 ทำเหมือนจะมีความรู้ เวลาออกไปคุยงานกับลูกค้า ก็เอาหนังสือ Harvard Business Review (เป็นนิตยสารด้านธุรกิจค่ะ)ติดมือเอาไปทำเป็นอ่านเวลารอ อิอิ มันจะช่วยทำให้ดูเป็นคนมีสาระมากขึ้นได้ 55 การที่บอกว่าเจอคนแก่อีโก้สูงๆแล้วโชว์พาวใส่เนี่ยทำไปแล้วเอาความมั่นใจมาจากไหน ? โดนป้าๆลุงๆดูถูกว่าเด็กแบบนี้มันไม่รู้เรื่องหรอกบ่อยนะคะ เวลาโดนข่มก็จะเงียบๆยิ้มรับไป ก็จะตอบไปว่าต้องขอความกรุณา จากพี่ๆด้วยน่ะคะยังเด็กอยู่ต้องเรียนรู้อีกมาก แต่ในใจนี่ประมาณว่าคอยดูไปก่อนเห้อเดี๋ยวจะได้เห็นกันว่าใครกันแน่ที่แน่จริง 55 ฮี่โรในเรื่องนี้คือ เจเค โรลลิ่งที่แต่งแฮ่รี่พอตเตอร์ค่ะ ก่อนแฮ่รี่จะได้ตีพิมพ์นี่โดนปฐิเศษจากหลานสำนักพิมพ์เลยน่ะคะ แต่เจเค เค้าบอกว่าเค้าเชื่อในตัวเองค่ะว่าวันนึงถ้าหนังสือเค้าได้ ตีพิมพ์แล้วเค้าก็จะดังและหนังสือเค้าต้องขายดีอย่างแน่นอน เวลารู้สึกแย่ๆก็จะนึกถึงเจเคตลอดเวลาค่ะว่าสักวันหนึ่งจะเป็นวันของเรา 4. บ. แม่ อยู่ในไทย หรือ ต่างประเทศ อยู่ต่างประเทศค่ะ ตอนนี้ก็บินไปมาๆเหนื่อเหมือนกันแต่ก็สนุกที่ได้เที่ยว 5. เก่งมากเลยนะครับ จากที่เล่ามา เพราะ เป็นสายความรู้ ขอบคุณค่ะ ขอให้โชคดีได้ทำในสิ่งที่ชอบแล้วก็ประสบความสำเร็จเช่นกันค่ะ ถ้าเราเชื่อและตั้งมั่นในสิ่งที่ทำ สิ่งๆนั้นต้องเป็นของเราอย่างแน่นอนค่ะ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:22:52

ความคิดเห็นที่ 74 เท่าที่อ่าน จขกท. เป็นคนเก่ง ฉลาดค่ะ ไม่แปลกถ้าจะก้าวหน้าเร็ว ชื่นชม ๆ จากคุณ : norikaten เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:34:49

ความคิดเห็นที่ 75 คุณ it2528 เกรดน้อยถูก 55 แต่ตำแหน่งไม่ได้ดีน่ะคะตอนเริ่ม เรียกได้ว่ากระเสือกกระสนทุกวิถีทางให้ขึ้นไปไวมากกว่า แบบว่าเล็งเห็นแล้วว่าอีก 5 ปีข้างหน้าอยากทำอะไรก็จะวางแผนตัวเอง ให้ไปตามนั้นน่ะคะ เงินไม่เกี่ยงเอาตำแหน่งที่เก่ยวข้องกับความฝันก่อน แฟนเก่า จขกท ก็ทำ SAP consultant ^_^ ตอนนี้เลิกทำแล้วเห็นทำเกี่ยวกับplanner อะไรสักอย่าง ก็ได้บินไปเทรนงานที่ลอนดอนบ่อยๆนะคะ แต่เค้าเป็นคนเรียนเก่งไม่เหมือน จขกท แต่มีเพื่อนคนนึงได้เกียรนิยม พลาดหลงทางตอนนี้สติหลุดอยู่บ้านเฉยๆก็มี เอาไว้เดี๋ยวเล่าให้ฟังต่อไปน่ะคะถ้ายังไม่เบื่อ จขกท บ่นอยู่คนเดียว แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 53 00:09:31 จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:39:01

ความคิดเห็นที่ 76 ผมใช้วิธีเดียวกับ จขกท เลยยยย ตั้งให้มันสูงเว่อร์ๆ เข้าไว้ แล้วก้อพยายามเข้าใกล้มันไปเรื่อยๆ ผมเริ่มจาก Programmer > Application Support > SA > Project Manager (ปัจจุบัน) ซึ่งผมภูมิใจมากที่มาถึงขั้นนี้ได้ ทั้งๆที่อายุ 27 ปี เรียนจบก้อช้า(จบตอน 24) จบมาเกรดก้อน้อย(2.10) ใช้ความขยันๆๆๆ อย่างเดียวครับ ผมรู้ตัวว่าไม่ใช่คนเก่ง ไม่ใช่อัจฉริยะ มีแต่ความขยัน ความตั้งใจ ความรับผิดชอบ ความใฝ่รู้ ที่จะช่วยผมได้ ปล. จขกท เก่งมากๆ ครับ =P จากคุณ : NeoFiat เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 00:58:07

ความคิดเห็นที่ 77 เล่าเลยค่า รอฟังอยู่ เป็นกระทู้ที่ให้กำลังใจดีมากๆ จากคุณ : deutsche_Jana เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 01:44:52

ความคิดเห็นที่ 78 "ขออณุญาติ แชร์ประสบการณ์การทำงานของ Manager อายุ 25 ปีน่ะคะ" จขกท.ได้ให้สิ่งที่เป็นประโยชน์มากๆ แต่เป็นManager ก็ควรเขียนภาษาไทยให้ถูกต้องด้วยนะครับ ขออณุญาติ แก้เป็น ขออนุญาต แชร์ แก้เป็น แบ่งปัน น่ะคะ แก้เป็น นะคะ จากคุณ : เชิญครับ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 07:58:46 A:110.169.15.216 X: TicketID:243648

ความคิดเห็นที่ 79 คุณ เชิญครับ ขอบคุณค่ะที่มาช่วยแก้ แอบเห็นอยู่เหมือนกันว่าเขียนผิดล้านแปดแห่ง 55 พอดีแอบพิมพ์เวลาประชุมเบื่อๆ แป่วววววว ต้องรีบหน่อย อีกอย่าง จขกท อ่อนด้านภาษาทั้งไทยและอังกฤษ พยายามปรับปรุงอยู่ค่ะแต่หัวมันไม่ค่อยไป >_<" จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 08:21:02

ความคิดเห็นที่ 80 เห็นเป็นกระทู้แนะนำเลยแวะเข้ามาอ่าน ชื่นชมคุณ จขกท ค่ะ โดยส่วนตัวอ่านแล้วทำให้นึกถึงเพื่อนคนนึงที่เป็นคนมีพลังมีฝันตั้งแต่สมัยเรียนและก็วางแผนกลยุทธ์ชีวิตได้ดีตั้งแต่ก่อนจบ ตอนนี้ไปได้ถึงฝันแล้วชีวิตก็ลงตัวแล้ว เพิ่งมีลูกน้อยหนึ่งคน ^^ เห็น จขกท อายุยังน้อย ทำงานหนัก นอกจากกินผักปลอดสารพิษอยู่แล้ว แนะนำกินบีรวม กินซีกับzinc เสริมด้วย กินเดือนเว้นเดือนนะคะ ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 10:23:58

ความคิดเห็นที่ 81 ชื่นชมค่ะ ทั้งฉลาด (ไม่ได้ดูจากเกรดนะ) และเฉลียว และมีความมั่นใจในตัวเอง ขอแบ่งมาซักครึ่งนะคะ จากคุณ : แปลว่าผู้หญิงที่ฉลาด เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 11:07:46

ความคิดเห็นที่ 82 ย้ำอีกครั้งนะครับว่า ช่วยๆๆ กันกด VOTE ก็ดีนะครับ เพี่อที่ กระทู้จะได้อยู่ได้นานๆ นะครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 12:09:04

ความคิดเห็นที่ 83 แหมข้างบนชมกันซะ จขกท เขินเลยค่ะ >_<" ไม่ถึงขนาดนั้นเหรอค่ะ จขกท ไม่ได้เก่งอะไรมากค่ะแค่ค้นหาตัวเองเจอและชอบในสิ่งที่ทำ น้องๆเพื่อนๆคนไหนยังหาตัวเองไม่เจอก็ไม่ต้องกังวลน่ะคะ ลอง list สิ่งที่ชอบทำหรือสิ่งที่ทำได้ดีดู ลองเขียน ลองเอาไปให้เพื่อนพี่ๆแนะนำว่าเหมาะกับอะไรค่ะ ยกตัวอย่าง เพื่อนๆจะบอกว่า จขกท 1 เป็นพวกนอกรอบนอกลู่นอกทาง อิอิ ดังนี้ตำแหน่งที่เหมาะสมคือนักการตลาด วิชาชีพนี้ความคิดสร้างสรรค์ล้วนๆโยนหนังสือทิ้งได้เลย ชอบ +1 ข้อเสียของอาชีพนี้คือเสี่ยงโดนไล่ออกได้ง่าย 55 2 กล้าพูดกล้าทำ ตำแหน่งที่เหมาะสมคือ business developer วิชาชีพนี้ต้องอาศัยความรู้ด้านธุรกิจมาก จขกท ค้าขายไม่เป็น -1 3 ชอบติดต่อสื่อสารเจรจาดูแลลูกค้า ตำแหน่งที่เหมาะสมคือ customer service วิชาชีพนี้ต้องอาศัยความอดทน โกรธง่ายหายไว พอไปไหวใส่ 0 จะเห็นว่าจุดแข็งของ จขกท ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวกับงานแรกสาย IT เลย สรุปว่าเลือกผิดตั้งแต่ต้นแป่ววววววว แต่ก็เป็นอะไรที่ดี เพราะเราได้ความคิดแบบวิเคราะห์หรือเรียนรู้ระบบคอมพิวเตอร์ได้เร็ว กว่าพวกที่จบสายบริหารล้วนๆแต่ข้อเสียคือ จขกท ไม่ค่อยทันคนเท่าไหร่ >_<" สีบเนื่องมาจากสายวิชาการไม่ใช่สายค้าขายเลยจะไม่ค่อยทันเหล์เหลี่ยมคน แล้วหลังจากเอาจุดเข็งมาวิเคราะห์ ทีนี้ก็เลือกเอาตามหัวใจของตัวเองแล้วล่ะคะว่าอยากทำอะไร หวังว่าจะช่วยให้คนที่กำลังค้นหาตัวเองให้หาเจอไวๆน่ะค่ะ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 12:55:44

ความคิดเห็นที่ 84 แล้วนี่เล่าถึงไหนแล้วหว่าลืม ออกนอกทางตลอด 55 เอาเป็นว่าชีวิตในบริษัทที่สองไม่ค่อยจะโสภาเท่าไหร่ เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กมหาลัยลัยมีความฝันอยากทำงานบริษัทต่างชาติ ดังๆมาก แต่พอถึงเวลาที่ได้ทำแล้วจริงๆกลับรู้สึกแย่ แอะยังไง เนื่องจากระบบเค้ามีการแข่งขันสูงมากคนในนั้นก็เลย ตัวพ่อตัวแม่เลย ทำกันทุกวิถีทางเพื่อที่จะปีนป่าย เหยีบหัวคนอื่นให้ได้ตำแหน่งเงินเดือนสูงๆ เฮ้อออออออ จากที่เคยเล่าให้ฟังว่า โดนหมั่นไส้นินทาในทางที่ผิด เพื่อที่จะให้คนอื่นเกลียดเราเป็นการทำลายขู่แข่ง ขโมยงานเอาไปฟรีเซ้นเองซะงั้น พูดจากดดันตั้งใจทำลายความมั่นใจ และอีกด้านมืดมากมายที่ไม่บอกดีกว่าเดี๋ยวเสียกำลังใจกัน อย่างที่บอกเรามาจากสายถึกทำงานเข้าว่าไม่ค่อยเก่ง เรื่องการเมืองเท่าไหร่ บางทีโดนหลอกใช้ให้เจ็บใจก็มี ทำไปสักพักเหนื่อเราเลยกลับบ้านไปถามตัวเองว่าเพื่อเงินแล้วเรายอม ใช้ชิวิตแบบนี้หรือเปล่าว คำตอบคือไม่ เราเลยเข้าไปขอโทษ MD ว่าเราไม่ไหวจริงๆทำงานหนักเราทำได้แต่เรื่องพวกด้านมืด เราทำไม่ค่อยเป็นมันไม่ใช่ตัวเราขอโทษด้วยที่ต้องไป เฮ้อออ ตอนนั้นเสียน้ำตาให้เรื่องงานเป็นครั้งแรกของชีวิต ตาปวมเลยค่ะ 555 แบบว่ามันจุกอะไรไม่รู้หนักไปหมด ในใจตอนนั้นกลัวค่ะ กลัวตัวเองวันหนึ่งจะเปลี่ยนไปเป็นแบบคนพวกนั้น กลัวที่จะไม่กล้า มองหน้าตัวเองในกระจก ใช้ของแพงแต่งตัวดีแต่ข้างในสกปรกก็ไม่ไหว มีพี่ที่รู้จักเค้าเคยสอนเราว่าตำแหน่งเราไม่ใช่ระดับ operation แล้ว ไม่ใช่คิดแต่เรื่องงานอย่างเดียว ต้องจัดการคนให้ได้ด้วย ระดับต่อไปของเราคือการจัดการกับพวก เห้ๆ พวกนี้ให้อยู่หมัดให้อดทนทำไปก่อน (เราขอลาออกตั้งแต่ 2 อาทิตย์แรกค่ะ 55) แต่สรุปปคือ ใช้กระเป๋า 199 ก็พอไม่ต้องใบเป็นหมื่นเป็นแสนก็สบายใจแล้วค่ะ ^_^ ชีวิตไม่ต้องเงินเดือนเยอะะอะไรมากมาย ขอแค่รู้จักใช้ให้เป็น ตอนหลุดไปอยู่สังคมนั้นเงินเดือนเท่าไหร่ใช้หมด ภาษีสังคมเยอะมาก เงินเดือนเยอะมากแต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเหลือ แล้วก็เสียความเป็นตัวตนของเราด้วย แต่ก็นับว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีจะได้หายโง่รู้ทันคนอื่นๆสักที งานนี้เล่าให้ฟังโดยกว้างๆคือเป็นสายอยู่ตรงกลางระวาง IT กับ ธุรกิจค่ะ ก็อดทนทำไปจนพื้นฐานด้านธุรกิจแข็งขึ้นแล้ว ทีนี้ก็ลงมาทำด้านธุรกิจเต็มตัวค่ะ จะเห็นว่ากว่าจะก้าวมาถึงจุดทีตัวเองชอบนี้ก็ใช้เวลา อดทนๆๆๆๆๆ ทำอะไรที่ไม่ชอบมาได้เป็นปีๆเหมือนกันน่ะคะ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 13:26:53

ความคิดเห็นที่ 85 เข้ามาชม จขกท. ครับ อดทนได้ดีและมีความขยันมากๆ ครับ ตอนนี้ผมพึ่งตระหนักว่า "เมื่อคุณต่ำแหน่งสูง เงินเดือนสูง มาพร้อมกับความรับผิดชอบสูงๆ ที่พร้อมจะ ติดคุกตะรางได้ตลอดเวลา" (แต่บางกรณี ลูกน้อง คนใดคนหนึ่ง คือ แพะ ) ทำไม เจ้าของกิจการจึงจ้าง ผู้จัดการ เงินเดือนสูงๆ แทน บางทีก็เพราะเหตุนี้ จากคุณ : KENG76 เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 14:15:16

ความคิดเห็นที่ 86 ขอบคุณ จขกท.สำหรับการแบ่งบันแรงบันดาลใจครับ ผมขอแชร์ ปสก.ส่วนตัวนะครับ ตอนผมจบใหม่ๆ ก็ได้รับความไว้วางใจจากเจ้าของโรงงาน เพราะโรงงานที่ผมทำเป็นระบบเก่า ทำให้มีอะไรที่ต้องปรับเลี่ยนมากมาย จากที่ไม่เคยวางแผนงาน ผมก็จับมันมาวางแผนงานก่อนผลิต แถมด้วยวิเคราะห์ข้อมูลการผลิตเพื่อปรับปรุงงานอีกด้วย จากการที่สั่งการโดยหัวหน้าเก่าคนเดียว ผมก็ตั้งหัวหน้าย่อยมารับงานทำให้การสั่งงานมีแบบแผนมากขึ้น และอื่นๆ .... ปัจจุบัน ผมอยู่ในฐานะคนเก่าบ้างแล้วครับ และมีเด็กรุ่นใหม่เข้ามาทดแทน ตอนนี้ผมเองก็หมดความสำคัญไปมากครับ อยู่เหมือนสุนัขล่าเนื้อที่อ่อนแรงครับ เด็กใหม่ไฟแรงผมก็ยินดีด้วยมากมาย ส่วนผมก็คงต้องมองหาสิ่งใหม่ทดแทนงานประจำในอนาคตครับ "สุขภาพ" เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดครับ มีเงินแต่กินข้าวไม่อร่อยก็ไม่มีความหมายนะครับ และการทำอะไรที่ไปกระทบคนหมู่มากมันจะมีแรงกรรมของมันครับ (กรรมดี กรรมไม่ดี) ให้หมั่นพิจารณาตนอยู่เสมอครับ มีเพียงแค่นี้ ขอชื่นชมคนเก่ง เมื่อยืนได้อย่างมั่นคงแล้ว อย่าลืมคนรอบข้างเราด้วยนะครับ ขอให้ประสบความสำเร็จยิ่งๆ ขึ้นไปครับ จากคุณ : นายแว่นธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 15:01:01

ความคิดเห็นที่ 87 อยากให้คุณเจ้าของกระทู้เล่าประสบการณ์เรื่องคน เหมือนในความเห็นที่ 84 เยอะๆค่ะ ไว้เป็นข้อคิดสอนใจ เจอคนแบบไหนและแก้ไขอย่างไร หรือมีแนวคิดอย่างไร อยากฟังเยอะๆค่ะ ขอบคุณมากมายที่นำแนวคิดดีดีมาบอกเล่าเก้าสิบค่ะ จากคุณ : น้ำแข็งใส เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 16:23:36 A:119.31.6.204 X: TicketID:275698

ความคิดเห็นที่ 88 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 17:47:35

ความคิดเห็นที่ 89 เป็นกระทู้ที่ดีมากๆ เลยนะครับ ผมล่ะชอบจริงๆ ^^ จากคุณ : วสันตฤดู เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 19:09:31

ความคิดเห็นที่ 90 สาระเต็ม ๆ ปรบมือให้เลยครับ กว่าจะก้าวมายืนตรงจุดนี้ได้ ไม่ได้เพราะโชคช่วยจริง ๆ จากคุณ : jeakja เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 23:43:57

ความคิดเห็นที่ 91 เก่งดีคับ อ่้านแล้วได้แรงสู้แรงคิดอีกเยอะ ที่ทำงานผม เป็นบริษัท it โดยคนไทยเช่นกัน ผมทำในส่วนไฟเน้น เงินเดือนหมื่นเดียว แต่วุฒิแค่ ปวช โชคดีที่มีผู้ใหญ่ช่วย ทำมาก็ 2-3 ปีละ ผมเองก็เริ่มเบื่อละ อยากจะเปลี่ยนงานเหมือนกัน ที่ไหนๆก็รับแต่คนมีวุฒิ ขนาดช่างถ่ายภาพ ยังเอาวุฒินิเทศฯเลย เอาไปทำไมวะ เด็กจบนิเทศฯบางคนยังถ่ายรูปไม่เป็นเลย จากคุณ : arito เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 01:12:23

ความคิดเห็นที่ 92 ตบมือให้กับจขกทดัง ๆ เข้ามาอีกที ตามอ่านแทบไม่ทัน คนที่ประสบความสำเร็จทุกคนให้สังเกตุได้เลยว่าจะรู้จักตัวเองว่าอยากได้อะไรอยากทำอะไรเสมอ แล้วทำทุกอย่างให้ถึงจุดนั้น Attitude ของจขกท ดีมาก อยากให้เก็บตรงนั้นไว้แล้วส่งผ่านให้กับคนอื่น ทุกวันนี้ high calibre แข่งกันที่ตรงนี้แต่ในโรงเรียนไม่มีใครสอนหรอก และน้อยคนนักที่จะเข้าใจ คนที่จะเข้าใจก็จะเปลี่ยน playing field ไปอีกระดับนึงไม่ต้องมาแข่งกับคนในระดับ operation อีกแล้ว นับจากนี้คงเป็นงานของจริงของจขกทแล้ว โชคดีนะคะ มีอะไรก็เขียนลงกระทู้มาคุยกัน ผู้หญิงที่จะก้าวมาใน corporate world ได้ในระดับบริหารยังน้อยอยู่ เราอยากให้มีมากกว่านี้ตอนนี้เองเราก็อยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อต้องเรียนรู้อีกเยอะมีท้อบ้างถอดใจบ้าง ขอให้จขกทโชคดี จากคุณ : What's happening? เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 10:04:32

ความคิดเห็นที่ 93 ยกมือเห็นด้วย ว่าด้วยเรื่องบริษัทฝรั่งนั้นโตด้วยความสามารถจริงโดยแท้จริงค่ะ ดิฉันกับเพื่อนๆ จบใหม่เริ่มทำบริษัทคนไทย ที่มีลูกค้าหลักเป็นญี่ปุ่นอยู่พักนึง ดิฉันอยู่ปีกว่าๆ ออกหางานใหม่เป็นบริษัทญี่ปุ่น ก็เงินเดือนเยอะกว่าเพื่อนๆที่ยังอยู่ที่เดิม ผ่านไปสองปี เพื่อนๆมีปสก. 3 ปีขึ้น ก็เริ่มขยับขยายหางานใหม่ มีคนนึงไปอยู่บริษัทฝรั่ง อยู่ได้ 1 สัปดาห์ เจ้านายให้ไปดูงานต่างประเทศ ผ่านไป 4 เดือน ยังอยู่ช่วงโปรอยู่เลย แต่ได้ไปบริษัทในเครือทั่วเอเชียแล้ว ผ่านไปสักพัก ได้รับโปรโมทให้เป็น Manager ขณะอายุ 28 ปี และเพิ่งทำงานได้ไม่ถึงปี ตอนนี้เพื่อนคนนั้น ขอเป็น Asst. Man. ไปก่อน เจ้านายก็บอกโอเค แต่แค่ 6 เดือนนะ แล้วต้องเลื่อนขึ้นทันที เอิ่ม..ตอนนี้ดิฉันยังเป็น Staff ตัวเล็กๆที่บริษัทญี่ปุ่นชื่อเสียงโด่งดังอยู่เลยค่ะ เคยแซวนายเล่นๆว่าเมื่อไหร่จะได้ไปเยี่ยมชมบริษัทแม่น๊า นายก็แซวกลับว่า ยูอยู่มา 3 ปีใช่มะ อยู่ต่ออีก 7 ปี ได้ไปแน่นอน (T_T) จากคุณ : หวาย เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 11:14:54 A:58.11.74.125 X: TicketID:215804

ความคิดเห็นที่ 94 ชีวิตคนเราแสนสั้น....ใช้ชีวิตให้มีความสุขนะคะลูก หมั่นทำบุญเยอะๆ บุญช่วยเราให้ผ่องใส เจิรฺญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น อย่ายึดติดในตำแหน่งมากมายเพราะสุดท้ายคนเราก็เหลือ.....เพียงแค่ขี้เถ้าหยิบมือเดียวทุกคน แถมเค้ายังเอาไปโปรยทิ้งลงแม่น้ำ ทุกสิ่งเป็นสิ่งสมมุติ เป็นอนิจจัง..........ไม่ยั่งยืน ไม่มีใครเอาอะไรไปได้สักอย่าง.....แม้แต่ร่างกายของตัวเอง ธรรมสวัสดีคะลูก จากคุณ : ป้าศรี.... เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 12:56:26 A:58.8.115.181 X: TicketID:152527

ความคิดเห็นที่ 95 ถึงคุณจะบอกว่าไม่ใช่คนเก่งอะไร แต่เท่าที่อ่านดูผมก็รับรู้ได้ว่า 'เก่ง' ความเก่ง ไม่จำเป็นต้องมากับ ไอคิว ... เก่งในการใช้ชีวิต ทักษะการพูดคุย เก่งด้านความคิด และอีกหลายอย่างที่ทำให้คุณ จขกท. ดูเด่น ขึ้นมา เป็นกำลังใจให้แล้วกันครับ เห็นคนเก่งๆมาแชร์เรื่องราวแล้วมันน่าปลื้มใจ จากคุณ : หลังอาน เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 13:19:41

ความคิดเห็นที่ 96 ขอโทษนะครับ อาจจะฟังไม่เข้าหู แต่เท่าที่อ่านมา แถวบ้านผมก็เรียกแบบนี้ว่า ประจบ นะครับ ส่วนเรื่องเก่ง และความสามารถส่วนตัวนั่นก็เรื่องหนึ่ง แต่ผมอ่านแล้วสรุปได้ว่า ประสบความสำเร็จเพราะประจบ หรือที่ใครหลายคนอาจจะเรียกให้ดูดีว่า connection จากคุณ : ohlalla เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 14:08:12

ความคิดเห็นที่ 97 เท่าที่อ่าน จขกท. ภูมิใจมากที่ได้มายืน ณ จุดนี้ ซึ่งเป็นเรื่องดี แต่ในมุมมองของคนที่ผ่านบริษัทข้ามชาติโหดๆมาก่อน อยากจะเตือนว่า 1. งานอย่างนี้เปลืองพลัง และเปลืองเวลามาก ลองเอาเวลาที่ทำงานทั้งหมด (ทั้งทางตรงและทางอ้อม) มาหารค่าแรงดู จะได้รู้ว่าค่าแรงต่อชั่วโมงเป็นเท่าไหร่ แล้วพิจารณาอีกทีว่าคุ้มมั้ย 2. อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะ ยังเด็กอยู่ มีแรงเยอะ อะไรก็ทำได้ สู้ สู้ แต่นานไปมันจะล้านะ (ถึงเวลานั้น ฝรั่งเค้าจะเอาเราไว้รึเปล่า) 3. ที่สำคัญที่สุด อย่าลืมดูแลคนที่เรารัก และคนที่เค้ารักเรา (อย่างคุณพ่อ คุณแม่) ด้วยนะ ทำงานอย่างนี้ส่วนมากจะไม่มีเวลาให้คนอื่นเลย เวลาพักผ่อนก็น้อย (ต้องเอาเวลาไปทำงานให้เจ้านายมากกว่าความคาดหมายถึงจะเติบโต) จริงๆแล้วคนที่บ้าน เค้าอาจไม่ต้องการเงินเยอะๆ แค่ต้องการเวลาจากเราบ้าง เท่านั้นเอง มุมมองจากคนที่เคยบ้าพลังมาก่อน... จากคุณ : good night story เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 14:36:08

ความคิดเห็นที่ 98 พี่เก่งจัง บอกได้คำเดียวเริ่ดมาก จากคุณ : the_coup06 เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 16:08:23

ความคิดเห็นที่ 99 คุณ 96 คนเราไม่ได้อยู่ได้ด้วยตัวคนเดียวในโลกนะคะ สำหรับเราไม่ได้เห็นว่าสิ่งที่ จขกท.ทำคือการประจบ แต่เป็นการสร้างความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง และแก้ปัญหาในแบบของตัวเอง ง่ายๆ เวลาคุณสมัครงาน คุยกับลูกค้า หรือเจ้านาย หรือแม้กระทั่งเพื่อนร่วมงาน คุณก็คงต้องพูดในลักษณะการรักษาความสัมพันธ์เหมือนกัน ไม่สามารถพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดได้ทั้งหมด แบบนี้เรียกว่าประจบหรือเปล่า เราเห็นว่าการที่ จขกท.สร้างความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ เป็นจุดแข็งของเขาและเป็นวิธีที่ดีแล้วในแบบของเขา (ถ้าไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน) อันนี้ก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคนค่ะ ขอตอบ จขกท.บ้าง เราดีใจที่ได้เห็นคนอายุน้อยๆที่มีความสามารถ เท่าที่อ่านมาคุณประสบความสำเร็จ 80% เพราะความพยายาม ความขยัน ใส่ใจ ของตัวคุณเอง และขณะเดียวกันก็เรียนรู้เรื่องความพอเพียงด้วย ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังค่ะ และขอให้ประสบความสำเร็จในสิ่งที่หวังในอนาคตนะคะ จากคุณ : +ปลาทอง+ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 16:34:05

ความคิดเห็นที่ 100 แค่ก้าวแรกที่ปักหลักยืนครับ  ถือว่าเร็วมาก เร็วที่สุึดเท่าที่เคยได้ยินมา (ไม่นับประเภท ลูกเจ้าของ หรือบริษัทห้องแถวนะครับ) แต่อีกหลายๆก้าวต่อไปของคุณในฐานะผู้จัดการ ผมคิดว่าคุณคงจะใช้วิธีเดิมๆได้อีกไม่นานครับ ผู้จัดการเก่งๆ กับผู้จัดการธรรมดาๆ ต่างกันมากในหลักปฏิบัติครับ ปัญหาหลายอย่าง มันก็ไม่ใช่เรื่องการแก้ไขด้านเทคนิคอย่างเดียว คุณจะค่อยๆได้เรียนรู้บทบาทนี้ จากผู้บริหารระดับสูงๆในบริษัทคุณ ถือเป็นโอกาสดีที่ได้เข้าร่วมทีมบริหารตั้งแต่้อายุน้อยๆ ยังมีอะไรอีกเยอะมากในชีวิตการทำงาน ที่คุณจะได้เรียนรู้ จากประสบการณ์การทำงานโดยตรงเท่านั้น จากคุณ : ดาวสุริยะ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 16:39:07

ความคิดเห็นที่ 101 #99 เข้าไปคุยเพื่อขอโอกาส ขอโน่นขอนี่ ไม่เรียกว่าประจบแล้วจะเรียกว่าอะไรละครับ ลักษณะไม่ได้คุยกันแบบรักษาความสัมพันธ์ทั่วไป ถ้าทำงานปกติแบบเพื่อนร่วมงาน ไม่เข้าไปขออะไรเจ้านาย จะได้แบบนี้มั๊ย คำตอบมันอยู่ในตัวมันเองอยู่แล้ว จากคุณ : ohlalla เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 18:51:41

ความคิดเห็นที่ 102 เข้ามาเก็บประสบการณ์ครับ จากคุณ : prisont เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 19:47:40

ความคิดเห็นที่ 103 ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ ทำงานเยอะจัง ติดตามอ่านเรื่อยๆนะค่ะ จากคุณ : cheerful_love เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 19:49:20

ความคิดเห็นที่ 104 เรื่มทะเลาะกันอีกละ จากคุณ : เด็กงมงาย เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 21:32:07

ความคิดเห็นที่ 105 อ่านแล้วได้มุมมองดีดีเยอะนะคะ แวะมาแบ่งปันมุมมองบ่อยๆนะคะ เพราะมีประโยชน์มากเลย ^ ^ จากคุณ : พุงโย้โย่แยะ (พุงโย้โย่แยะ) เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 00:01:03

ความคิดเห็นที่ 106 ยังรอ จขกท มาต่ออยู่น้า เร็วๆด้วย ชอบมากๆ จากคุณ : สงกาดรุณ เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 01:15:08

ความคิดเห็นที่ 107 นานๆ จะได้เห็นกระทู้น่าชื่นชม น่าติดตามอีกสักที แวะๆ เวียนๆ มานานๆที ชอบจังเลยค่ะ ให้คะแนนเต็มกับความมุ่งมั่น คุณ จขกท. คงจะมีเป้าหมายชัดเจนมาก เอ..เป้าหมายอะไรน๊า กิจการสงบสุข หรือความสวยเอ่ย (ขอให้ได้ทั้งสองอย่างเลยก็แล้วกันค่ะ ^ ^) อ่านเรื่องคุณ จขกท manager มือใหม่ไฟแรงแล้วก็ย้อนมามองตัวเอง อ๊า มัวแต่เอ้อละเหยลอยชาย ต้องรีบกลับไปปรับปรุงตนเองแล้วสิเรา ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ อ่านแล้วได้กำลังใจจนไฟลุกเลย อิอิ แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 53 02:11:05 จากคุณ : รักหมดเลย (แมวกะหมา อะไรสักอย่าง) เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 02:01:22

ความคิดเห็นที่ 108 ชีวิตต้องสู้ค่ะ อย่าท้อนะ จากคุณ : ฟ้าสางที่เชียงดาว เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 02:11:41

ความคิดเห็นที่ 109 ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ^_^ และก็ขออนุโมทนาพร้อมกับเห็นด้วยกับป้าศรีค่า "หมั่นทำบุญเยอะๆ บุญช่วยเราให้ผ่องใส เจิรฺญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น" เดี๋ยวขอตอบความคิดเห็นเรื่อง ประจบ ก่อนน่ะคะ กลัวกระทู้จะ มาม่า เกาเหลา กันไปซะก่อน ฮ่าๆ จขกท เข้าไปขอโอกาสกับ VP แผนกอื่นค่ะไม่ใช่เจ้านายตัวเอง ถ้าประจบนี้ต้องรู้จักกัน แล้วเอาของไปให้อะไรแบบนี้ป่าวค่ะ อันนี้ไม่ได้รู้จักกันตั้งแต่แรก เรียกว่าไปสมัครงานแบบข้าม HR จะดีกว่า 55 เพราะพี่ hr เค้าเห็นว่าคุณสมบัติไม่พอเลยไม่ได้ให้โอกาส จขกท สัมภาษณ์งานกับ VP แผนกนี้เลย สืบเนื่องจากความบ้าของ จขกท คิดว่าตัวเองทำได้ ทั้งที่จริงๆทำได้รึเปล่าวก็ไม่รู้ 55 VP เค้าก็เห็น จขกท ล่ะค่ะว่ามันมั่วได้ใจอยู่ 55 เลยส่งรุ่นพี่มาประกบทำงานด้วยเป็นปีๆ ^_^ เจ้านายเก่า จขกท เค้าเคยบอกว่าที่เลือกไม่ใช่เพราะเก่ง คนเก่งๆ ประสบการณ์สูงๆมาขอทำงานกับเค้าเยอะแยะไป แต่ที่เลือกเพราะ "ความคิด" ถ้าคนเราปักใจเชื่อแล้วว่าทำได้ เวลาเจอปัญหาเดี๋ยวมันก็หาทางออกเอาเองได้ อันนี้เจ้านายบอกมาค่า ตอนนี้ก็ยังสำนึกในบุญคุณพี่ๆที่ให้โอกาสเด็กคนนี้ แล้วอีกอย่างที่ จขกท ไม่รู้เลยคือ พี่ๆในทีมอื่นเค้าไปกระซิบบอก เจ้านายเก่า จขกท ว่าให้เอาเด็กคนนี้ อันนี้ จขกท เรียก connection เพราะ จขกท ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากทำงานให้ดีที่สุด ลักษณะงานแรกของ จขกท ต้องติดต่อหลายฝ่าย เวลาเค้ามาขอ ให้ช่วยทำอะไร จขกท ก็ชอบทำงานแบบแถมให้ สั่ง 3 เอาไป 5 ^_^ แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 53 06:29:08 แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 53 06:28:10 จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 06:26:59

ความคิดเห็นที่ 110 สรุป เรื่องแบบนี้อยู่ที่มุมมอง รถสีดำก็ยังมีคนเอาสติกเกอร์มาติดว่า   รถคันนี้สีชมพูดได้ คนอ่านจะเอาไปตีความอย่างไร อันนี้ก็คง เป็นเรื่องของความเห็นส่วนบุคคลที่ จขกท ให้ความเคารพค่ะ ^_^ ส่วนตัว จขกท คิดว่าตัวเองประจบไม่เป็นน่ะคะเพราะอย่างบางที ทางลูกค้าหรือเจ้านายระดับบนมีโทรมาชวนไปกินข้าวบ้าง >_<" ถ้า จขกท อยากประจบนายก็คงต้องไป แต่เราก็เลือกไม่ไป ขัดใจนายกลัวคนจะมองไม่ดี ไม่งั้นป่านนี้ จขกท อาจเป็น CEO ไปแล้วก็ได้ 55 ไม่ต้องมานั่งเครียด ทำงานงกๆๆแบบทุกวันนี้ (แต่ขึ้นไปแบบนี้ไม่น่าภูมิใจเลยสักนิดเนอะ) หรือใครจะมองว่าประจบ งั้น จขกท ขอเติมท้ายว่า จขกท ประจบเจ้านายด้วยผลงานล่ะกันค่ะ ทำให้เจ้านายเอ็นดู ด้วยความสามารถและผลงานของเรา ไม่ได้ใช้แต่ปากหรือเรื่องอื่นๆ แต่ทำงานให้ได้เกินที่เจ้านายคาดหวังตลอดเวลา ทำตัวน่ารักให้เจ้านายเอ็นดูแถมผลงานก็ดีด้วย ^_^ จากคุณ : Pink__Jink เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 06:54:49