ความคิดเห็นที่ 1 ทำสินค้า เกรดต่ำขึ้นมาอีกรุ่น ไว้ขายสู้กับสินค้าจีน สร้างแบรนด์สินค้าเดิมเน้นคำว่าคุณภาพๆๆๆ ให้แบรนด์ของเราติดตลาดสินค้าคุณภาพ เผื่อเป็นทางเลือกกับลูกค้าที่มองคุณภาพมากกว่าราคา พูดง่ายทำยากจริงๆ จากคุณ : เสี่ยสมก๊อบ เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 11:49:55

ความคิดเห็นที่ 2 ทำไมเพิ่งจะคิดมาปรับตัวล่ะครับ เรื่อง FTA นี้ คุยกันมาตั้งนานแล้ว ทั้งทำประชาพิจารณ์ ทั้งมีการสัมมนา ทั้งให้ตัวแทนในภาคธุรกิจ ภาคอุตสาหกรรม มาให้ความเห็น โอยย อีกเยอะ กว่าจะลงนามเรื่อง FTA ผ่านมากี่ปีกันแล้วเนี่ย เคยคิด เคยสนใจกันบ้างป่าวครับ แต่พอผลกระทบมาถึงๆจะมาร้องกัน เพิ่งคิดมาปรับตัวกัน น่าสงสารจริงๆ ปล อยากเตือนสติกันไว้บ้าง พวกเรื่องที่ไม่กระทบตัวโดยตรง ยังมองไม่เห็นผล คิดว่าไม่ใช่เรื่องของข้า ช่างมัน ปล่อยกันจน มีผลถึงตัวจึงเพิ่งเดือดร้อน เลิกเถอะครับ ผมไม่ได้สนับสนุนในเค้ามาลงทุน แต่ก้อไม่ค้าน เพราะมองเห็นภาพนี้มาหลายปีแล้ว จากคุณ : นักการตลก สีหวาน (Dr. Will) เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 11:59:46

ความคิดเห็นที่ 3 เข้าใจครับ ว่า บางครั้ง การพูดตรงในสิ่งที่คนไม่อยากฟัง รังแต่จะโดนด่า แต่อยากติงไว้ให้คิดกันบ้างครับ AEC ที่จะมาอีกใน 4 ปีข้างหน้า มีผลกระทบเยอะกว่านี้มาก เตรียมตัวกันมั่งแล้วกัน หวังดีครับ จากคุณ : นักการตลก สีหวาน (Dr. Will) เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 12:02:56

ความคิดเห็นที่ 4 Dr. will อย่าตามมาเลยค่ะ ต้องการคนที่ตอบคำถามจริงๆ ทำไมไม่คิดบ้างล่ะค่ะว่าจังหวะคนเรามันไม่เหมือนกัน คุณอาจจะเป็นคนที่คร่ำหวอดในวงการ หรือสนใจเรื่องนี้มาซักระยะ นั่นเป็นข้อดีข้อได้เปรียบของคุณ แต่สำหรับหลายๆคน เค้าอาจจะเพิ่งเริ่มต้นชีวิต เพิ่งเรียนจบ เพิ่งเป็นผู้ประกอบการมือใหม่ ประสบการณ์อาจจะน้อยนิด...อย่างดิฉัน...ก็เป็นได้ และก็ไม่ได้อายที่จะขอแบ่งปันความรู้ความคิดเห็นจากคนอื่นๆด้วย ดังนั้น ก็ขอบคุณที่พยายามสั่งสอน และสะกิดให้ใครหลายๆคนไปศึกษาเรื่อง FTA แต่ทั้งนี้ก็อยากทราบความคิดเห็นของคนอื่นๆว่าเค้าจะปรับตัวกันยังไงเช่นกัน...เข้าใจนะค่ะ Condition & Timing ของชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกันค่ะ จากคุณ : Pampang เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 12:10:36

ความคิดเห็นที่ 5 เชิญตามสบายครับ เข้าใจและเห็นใจครับ จากคุณ : นักการตลก สีหวาน (Dr. Will) เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 12:12:08

ความคิดเห็นที่ 6 มุมมองส่วนตัวของผมนะครับ ผมว่ามันเป็นเรื่องปกติของโลกทุนนิยมอะครับ (ประเทศไทยเลือกที่จะเป็นระบบทุนนิยมแล้วนิครับ) ผู้ที่อ่อนแอกว่า ก็ต้องพ่ายแพ้ไปตามระเบียบ ผู้ประกอบการ SME ต้องรู้จักการปรับตัวครับ ต้องหาช่องว่างทางการตลาดที่มีอยู่อีกเป็นจำนวนมาก แล้วเจาะเข้าไปให้ได้ ไม่ใช่จะขอให้รัฐช่วยท่าเดียว คำถามเดียวกันนี้ เรื่องเดียวกันนี้ ถ้าไปถามที่ห้องสินธร ก็จะได้คำตอบอีกแบบหนึ่ง เพราะเป็นการมองคนละมุมกันครับ (สิ่งทุกๆอย่างมี2ด้านเสมอ) แต่ยังไงก็เอาใจช่วยเจ้าของกระทู้นะครับ ลองดูครับ ว่าผลิตภัณฑ์ของตัวเอง มีช่องว่างทางการตลาดอีกบ้างไหมครับ แล้วลองแทรกๆเข้าไป สู้ๆนะครับ (ย้ำอีกที ความเห็นส่วนตัวนะครับ) ขอบคุณครับ จากคุณ : สู้ๆ เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 14:38:41 A:1.46.52.198 X: TicketID:137561

ความคิดเห็นที่ 7 China City Complex มาไทย ได้เวลาพิทักษ์แบรนด์เมดอินไทยแลนด์ คงเป็นเรื่องยากในการที่จะฝืนกระแสทุนจีนที่ไหลบ่าเข้าไปในหลาย ๆ ประเทศรวมถึงประเทศไทยในขณะนี้ด้วย อย่างล่าสุดที่ยังเป็นเรื่องที่ผู้ประกอบการเอสเอ็มอีเป็นกังวลและแก้ไม่ตกก็คือ การเข้ามาของโครงการ China City Complex ศูนย์ค้าส่งสินค้าจีนขนาดใหญ่ย่านบางนา ของอาซือม่ากรุ๊ป ในหลากหลายแง่มุม ทั้งในเชิงบวกและลบ รวมถึงบทเรียนจากดูไบ รัสเซีย สเปน และการสะท้อนปัญหาต่อรัฐบาลให้คิดต่อ หลังจากที่โครงการ China City Complex กำลังจะเกิดขึ้น บทเรียนจากดูไบ รัสเซีย สเปน ดวงใจ คูห์ศรีวินิจ นายกสมาคมอุตสาหกรรมของเล่นไทย และผู้ผลิตและส่งออกของเล่น กล่าวว่า ผู้ประกอบการไทยที่อยู่ในแวดวงการผลิตเพื่อการส่งออกสวนใหญˆจะรู้จัก "อี้อูโมเดล" ว่าเป็นเมืองค้าส่งขนาดใหญ่ของจีน และโมเดลลักษณะเดียวกันนี้ ได้มีการขยายไปในหลาย ๆ ประเทศ "อย่างที่เคยเห็นและได้รับรู้มาบ้าง "อี้อูโมเดล" ได้เข้าไปตั้งแล้วที่ดูไบ รัสเซีย และสเปน ซึ่งเข้าไปประเทศไหนเอสเอ็มอีที่อยู่ในประเทศนั้นต่างได้รับผลกระทบ หนักบ้างเบาบ้างขึ้นอยู่กับความสามารถในการปรับตัวของแต่ละราย" ดวงใจเล่าว่า กรณีซิตี้ดราก้อนที่ดูไบ ซึ่งเป็นประเทศที่ไม่ใช่ผู้ผลิตสินค้า แต่ก็มีกลุ่มที่ได้รับผลกระทบก็คือ บริษัทที่ทำเทรดเดอร์ เดิมเขาก็ตระเวนหาสินค้า ในหลายประเทศไปขาย แต่พอมีซิตี้ ดราก้อน เขาต้องตัดไลน์สินค้าจีนไปเลย โดยต้องหันไปหาสินค้าใหม่ ๆ ที่แตกต่างจากสินค้าจีนถึงจะขายได้ "รัสเซียกับสเปนมีลักษณะเดียวกันที่เป็นการตัดช่องทางเทรดเดอร์โดยผู้ประกอบการในชาติ โดยเปิดให้คนจีนเข้ามาขายสินค้าจีนเอง ส่วนคนสเปน คนรัสเซีย ถ้าอยากทำธุรกิจค้าขายต่างประเทศ ก็ต้องไปหาสินค้าใหม่ ๆ จากประเทศอื่น ๆ ที่ไม่ใช่สินค้าจีน เพราะทำไปก็สู้ราคาไม่ได้ แต่ถ้าปรับตัวไม่ได้ก็ต้องเลิกกิจการไปเลย "ดวงใจกล่าวและว่า แต่พอโมเดลอี้อูมาเมืองไทย ผลกระทบจะมีมากกว่าตรงที่ประเทศไทยเป็นผู้ผลิตด้วย ไม่ใช่เทรดเดอร์อย่างเดียว แบรนด์เมดอินไทยแลนด์ ทั้งนี้มุมบวกของอี้อูโมเดลก็มี สิ่งนั้นก็คือ ทำให้บายเออร์เห็นถึงความแตกต่างระหว่างสินค้าไทยกับสินค้าจีน เปรียบเทียบให้เห็นระหว่างสินค้าดีมีคุณภาพได้มาตรฐานในราคาที่สมเหตุสมผลสำหรับสินค้าไทย กับสินค้าราคาถูกแต่ไม่มีคุณภาพคือสินค้าจีน "2-3 ปีก่อนหน้านี้ผู้ประกอบการไทยได้รับผลกระทบสูงมาก จากการที่บายเออร์ ทั้งยุโรป อเมริกา ญี่ปุ่น ต่างมุ่งหน้าไปซื้อสินค้าจากจีน แต่ปัจจุบันลูกค้ายุโรป อเมริกา ญี่ปุ่นกำลังกลับมาไทย ด้วยเหตุที่สั่งซื้อสินค้าจากไทยแล้วได้ตามที่สั่ง ทั้งในเรื่องคุณภาพ มาตรฐาน ปริมาณ รวมถึงจะซื้อจำนวนน้อย จำนวนมากก็สามารถทำได้" ดวงใจกล่าวว่า ปัจจุบันชื่อเสียงของผู้ประกอบการไทย ในการเป็นแบรนด์ "เมดอินไทยแลนด์" ได้รับการยอมรับจากลูกค้าอย่างมาก ในการเป็นผู้ผลิตสินค้าที่มีคุณภาพ ได้มาตรฐาน ซื่อสัตย์ และตรงต่อเวลา จนปัจจุบันลูกค้าทั้งยุโรป อเมริกา ต่างก็ให้การยอมรับ แม้ว่าการซื้อสินค้าไทยจะมีราคาแพงกว่าจีนก็ตาม ดังนั้นเวลาการส่งออก โดยการตีตราเมดอินไทยแลนด์ หมายถึงการการันตีคุณภาพ แต่ถ้า China City Complex มาเปิดในไทย และใช้ประโยชน์จากความเป็นไทย ให้ไทยเป็นสปริงบอร์ด ส่งสินค้าจีนจากไทยไปยุโรปอะไรจะเกิดขึ้น หวั่นตีตราไทยส่งออกยุโรป "มีโอกาสได้อ่านข่าวของโครงการ China City Complex ในไชน่าเดลี่ ในข่าวเขียนว่า จะใช้ประเทศไทยเป็นสปริงบอร์ดส่งสินค้าจีนจากไทยไปยุโรป" ดวงใจกล่าวและว่า ที่ผ่านมาปัญหาของสินค้าจีนก็คือ ถูกยุโรปตีกันและเข้มงวดมาก แต่ถ้าเป็นสินค้าไทยตีตราเมดอินไทยแลนด์ ความเข้มงวดจะน้อยกว่า ดังนั้นในช่วงที่ผ่านมาเราจึงพบปัญหา การสวมตู้ การสวมโสร่ง ความหมายก็คือ สินค้าส่งมาจากจีน และมาพักที่ไทย จากนั้นก็ทำเอกสารใหม่ เปลี่ยนจากส่งมาจากจีน มาเป็นส่งไปจากประเทศไทย "เราเคยพาเจ้าหน้าที่ของรัฐไปตรวจดูถึงตู้ส่งสินค้าด้วยซ้ำ โดยเป็นของ เล่นจากจีน มาพักที่ไทย จากนั้นก็มี เจ้าหน้าที่ไทยนี่แหละที่ทำเอกสารให้ใหม่ กลายเป็นสินค้าตู้เดียวกันนี้ ส่งออกไปจากไทย" ปัจจุบันปัญหานี้ก็ยังมีอยู่ แต่ถ้ามีศูนย์ค้าส่งมาตั้งในประเทศไทย แล้วเจ้าหน้าที่ไทยไม่เข้มงวด สิ่งที่จะเกิดขึ้นคือ การรีแพ็กเปลี่ยนกล่อง เปลี่ยนตู้ พร้อมตีตราเมดอินไทยแลนด์เกิดขึ้นแน่นอน จึงเป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วงมาก แบรนด์นี้ "เมดอินไทยแลนด์" กับความหมายในการเป็นสินค้าที่ได้มาตรฐาน มีคุณภาพนั้น ผู้ประกอบการไทยได้ร่วมกันสร้างมาหลายสิบปี กำลังจะถูกรอนสิทธิ์ให้จีนสามารถใช้ได้อย่างรู้เท่าไม่ถึงการณ์ "เราไม่ได้ปฏิเสธทุนจีน แต่ในบางเรื่องที่เป็นเรื่องที่ใหญ่ มีผลกระทบที่สูง รัฐบาลในฐานะผู้ดูแล จะต้องมองให้ทะลุว่า หลังไทยได้ประโยชน์จากการเข้ามาของทุนจีนในครั้งนี้ จะมีอะไรบ้างที่เป็นปัญหาตามมา ซึ่งการรักษาแบรนด์เมดอินไทยแลนด์สำคัญมาก ที่ผู้ประกอบการอยากให้รัฐบาลดูแลและเข้มงวด from prachachat . net (ผมก็อปมาจากกระทู้ผมเองที่ตั้งที่ห้องสินธรครับ) จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 14:58:58

ความคิดเห็นที่ 8 จากข้อมูล ข้างต้น เมือง อี้อู เป็น เมืองค้าส่ง ตั้งอยู่้ กลางประัเทศ สินค้า จากเหนือและใต้จะมาพบบรรจบกัน ณ ที่นี่ นานมาแล้วครับ เพราะสภาพที่อยู่กึ่งกลาง ปล.ความเห็นส่วนตัว ที่รัฐบาล ปชป ให้เข้ามาตั้งได้เพราะ น่าจะเป็นหนึ่งในเงื่อนไข ที่ร่วมทุน ทำรถไฟความเร็วสูง จากจีน มาไทยครับ จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 15:01:40

ความคิดเห็นที่ 9 โครงการศูนย์แสดงสินค้านานาชาติไทย-จีน มูลค่า 4.5 หมื่นล้านบาท ส่อผิดระเบียบเพียบ ทั้งขัดพ.ร.บ.สมาคมการค้า ไม่จัดทำรายงานสิ่งแวดล้อม แฉมีบิ๊กพาณิชย์สั่งให้อำนวยความสะดวกเต็มที่ ทั้งที่ไม่เกี่ยวข้องกับงานตัวเอง... เมื่อวันที่ 25 ม.ค. ผู้สื่อข่าวรายงานจากกระทรวงพาณิชย์ ถึงโครงการก่อสร้างศูนย์แสดงสินค้านานาชาติไทย-จีน (Thai China International Product City) ที่ถนนบางนา-ตราด กม.10 มูลค่า 45,000 ล้านบาท ซึ่งเป็นความร่วมมือระหว่างภาคเอกชนของไทยกับจีน ซึ่งจะเปิดดำเนินการได้ประมาณเดือนต.ค.2555 ว่า อาจจะผิดพ.ร.บ.สมาคมการค้า พ.ศ.2509 ที่ห้ามให้สมาคมการค้าประกอบวิสาหกิจ หรือเข้าดำเนินการประกอบวิสาหกิจของสมาชิก หรือเข้าไปมีส่วนถือหุ้น เป็นหุ้นส่วน หรือร่วมทุนประกอบวิสาหกิจกับบุคคลใดๆ ซึ่งหากสมาคมเข้าไปร่วมทุนกับบุคคลใดๆ ซึ่งในที่นี้คือภาคเอกชนจากจีน จะถือว่าฝ่าฝืนมาตรา 22 และ/หรือมาตรา 23 แห่งพ.ร.บ.สมาคมการค้า ขณะเดียวกัน โครงการก่อสร้างอาคาร อาจเข้าข่ายเป็นอาคารตามประกาศกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ลำดับที่ 27 ที่ระบุว่า หากอาคารมีความสูงตั้งแต่ 23 เมตรขึ้นไป หรือมีพื้นที่รวมกันทุกชั้น หรือชั้นหนึ่งชั้นใดในหลังเดียวกัน ตั้งแต่ 10,000 ตารางเมตรขึ้นไป จะต้องจัดทำรายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม เสนอขอรับความเห็นชอบจากคณะรัฐมนตรี (ครม.) ทั้งนี้ โครงการดังกล่าวมีผู้บริหารระดับสูงคนหนึ่งในกระทรวงพาณิชย์ สั่งการให้หน่วยงานในสังกัดกระทรวงพาณิชย์ ประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องดำเนินการให้ความช่วยระทรวงพาณิชย์ สั่งการให้หน่วยงานในสังกัดกระทรวงพาณิชย์ ประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องดำเนินการให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่ เพื่อให้โครงการสำเร็จด้วยดี ทั้งที่หอการค้าไทย สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย รวมถึงผู้ประกอบการขนาดกลางและเล็ก (เอสเอ็มอี) ของไทย โดยเฉพาะร้านค้าส่งค้าปลีกที่ใบหยก, ประตูน้ำ, แพลทตินั่ม, โบ๊เบ๊, สำเพ็ง ได้คัดค้านอย่างหนัก เพราะเกรงว่าจะได้รับผลกระทบจากสินค้าจีนที่อยู่ในศูนย์ค้าส่ง ทำให้สินค้าไทยขายไม่ได้ และทำลายผู้ประกอบการไทยเอง นำมาจากไทยรัฐ แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 54 15:05:13 จากคุณ : Zhounat เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 15:03:53

ความคิดเห็นที่ 10 จริงๆ ผมมีมุมมองที่คล้ายกับ Dr. Will นะครับ ดังนั้นจะไม่พูดซ้ำล่ะ ตามทฤษฎี Product Life Cycle ประเทศที่พัฒนามาก จะผลิตสินค้าที่ใช้เทคโนโลยีสูง หรือ ใช้ความคิดสร้างสรรค์สูง เพราะจะได้มูลค่ามา ในขณะที่ประเทศที่พัฒนายังไม่มากจะต้องผลิตสินค้าเทคโนโลยีต่ำและขายราคาถูก กำไรน้อย ขายให้มากๆ เข้าไว้ เน้นส่งออก สภาพของประเทศไทยวันนี้แปลกมากครับ เรายังไม่สามารถผลิตสินค้าเทคโนโลยีสูงๆ หรือ ใช้ความคิดสร้างสรรค์มากๆ ได้ เรายังเป็นเพียงฐานการผลิต ไม่ว่ารถยนต์ หรือ อิเล็กทรอนิกส์ต่างๆ การเป็นฐานการผลิตสำคัญของภูมิภาคทำให้ความเป็นอยู่ดีขึ้น จนวันนึงค่าแรงสูง ประเทศแม่ที่ถ่ายทอดเทคโนโลยีเริ่มมองหาฐานการผลิตใหม่ เช่น จีน เวียดนาม ที่ค่าแรงถูกกว่า ฝีมือแรงงานก็พัฒนาขึ้นมาก คือที่บอกว่าประเทศไทยแปลกเพราะ สินค้าคุณภาพต่ำก็ผลิตไม่ได้เพราะค่าแรงสูง จะผลิตสินค้าคุณภาพสูงๆ ก็ไม่ได้เพราะไม่มีเทคโนโลยี ความคิดสร้างสรรค์ก็ยังไม่เท่าประเทศเจริญแล้ว (คนเก่งๆ มีนะครับ แต่ส่วนมากจะไประดับโลก ในไทยไม่มีเวทีให้ยืน) ดังนั้น SME ที่เคยเป็น OEM หรือมีแบรนด์ตัวเองแล้วสู้ด้วยคุณภาพที่มากกว่าจีนนิดหน่อย(หรือมาก แต่ราคาก็ต่างมากด้วย) จะเริ่มโดนจีนไล่กวดแล้ว เพราะเขาก็หวังกินรวบการส่งออกทั้งหมด คนจีนอีก 900 ล้านคนยังยากจนอยู่นะครับ เค้าเลยต้องทำยังไงก็ได้ให้คนเค้าอยู่ดีกินดี เพื่อให้ปัจจัยพื้นฐานของสังคมเศรษฐกิจพร้อมกับการเป็นมหาอำนาจใน 2-3 ทศวรรษหน้า SME ไม่ลองรวมกันเป็น Cluster เพื่อสร้างจุดแข็งเหมือน ไต้หวัน เกาหลี (Chaebol) ญี่ปุ่น (Sogoshosha) เหรอครับ ต่างคนต่างอยู่ ต่างก็ค่อยๆ ล้มหายตายจากกันไป ศึกนอกบ้านมาแล้ว น่าจะรวมตัวกันดีกว่านะครับ อะไรที่เป็นจุดแข็งของตัวเอง ก็เอาไปเสริมจุดอ่อนของพันธมิตร อันไหนเราอ่อนก็ให้พันธมิตร(ทางการค้า)ช่วย ตลาดในประเทศผมไม่หวังมากนะครับ คนไทยไม่ อินกับแบรนด์ในประเทศเท่าไหร่เลย ในขณะที่ Thailand Best product ก็เป็นบริษัทใหญ่ทุนหนาทั้งนั้น ตอนนี้ตลาดเกิดใหม่ใน Brazil, Russia, India และ China (BRIC) น่าสนใจนะครับ เพราะตัวเลขชนชั้นกลางเพิ่มก้าวกระโดด ลูกค้าสูงอายุในประเทศพัฒนาแล้ว (ญี่ปุ่น ยุโรป) ก็เป็นเป้าหมายมีกำลังซื้อสูง สินค้าที่น่าสนใจตอนนี้เหรอครับ อะไรก็ตามที่ตอบสนองความต้องการลูกค้ากลุ่มย่อหน้าที่แล้วนั่นแหละครับ Brand ก็ค่อยๆ สร้างไปครับ กรุงเทพเมืองแฟชั่น ผมเคยเห็นผ่านๆ ใน Case Study ดร. สมชนก ที่วิเคราะห์ด้วย Diamond Model (ลองหาดูนะครับ) บอกว่าไทยไม่เหมาะและไม่มีทางเป็นศูนย์กลางแฟชั่นได้ ด้วยอะไรหลายๆ อย่าง เอาแค่ข้อเดียวก็รู้แล้วครับ คือ คนไทยไม่นิยมแบรนด์ไทยเลย ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนจะมาแล้วนะครับ อีกไม่กี่สิบปี ประชากรอาเซียนในประเทศต่างๆ จะเดินทางมาทำงานในไทยได้อย่างเสรี คุณเตรียมตัวลูกหลานของคุณพร้อมรึยัง? จากคุณ : nungning เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 15:16:17

ความคิดเห็นที่ 11 ผมมองว่าการที่จีนเข้ามาเป็นโอกาสที่พ่อค้าไทยกับพ่อค้าจีนจะเชื่อมต่อกันได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม โอกาสทางการค้าจะมากกว่าเก่าอีกด้วยซ้ำ ก็ดูว่าจะทำอะไรได้มั่งเมื่อถึงตอนนั้น จากคุณ : ชาเขียวเข้มๆ เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 15:48:22

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ถามด้วยล่ะ  ว่ารัฐบาลทุกวันนี้มีเตรียมพร้อมอะไรกับสิ่งที่จะเกิดกับประชากรทุกๆคนของประเทศบ้าง จากคุณ : toytoytoy เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 16:41:41

ความคิดเห็นที่ 13 ย้อนไปดูตอนที่ห้างซูเปอร์สโตร์ข้ามชาติแห่กันมายึดหาดทั่วหัวระแหงของประเทศไทย เราทำอะไรกันบ้าง นอกจากบางพื้นที่สามารถรวมตัวขับไล่ แต่ก็ไม่ทันการแล้ว ธุรกิจรายเล็กน้อยล้มหายกันไปเยอะหากปรับตัวไม่ได้ สรุปบทเรียนว่า คนของเราไม่ยอมปรับเปลี่ยนตัวเองรับโลกที่กำลังเปลี่ยนไป เราต่อต้านไม่ให้เขาเข้ามา แต่ขออยู่แบบเดิมๆก็มีแต่รอวันเจ๊งครับ แทนที่จะผนึกกำลัง(ทางธุรกิจ)รวมกันเป็นยักษ์ใหญ่ให้มีพลังสู้เขาได้(ตามโมเดลของประเทศชิลี-ถ้าจำไม่ผิด) ซึ่งถ้าเรารวมกันทำก็แบ่งเค้กมากินได้แล้ว มาระลอกนี้จีนเข้ามาปักหลักเต็มตัวถึงในบ้าน เราจะถอยหนีไปไหนได้อีก จะยอมตายไปหรือจะปรับตัวให้รอดอยู่ มันเป็นไปตามกฎของธรรมชาติที่ว่าเมื่อปรับตัวไม่ได้ก็ต้องสูญพันธุ์ ไม่มีทางเลือกอื่น ส่วนจะปรับตัวอย่างไรนั้น ถ้าต่างคนทำสะเปะสะปะไปคนละทิศทางคงรอดยากหน่อย ผมคิดว่าถึงเวลาที่เราต้องมีผู้นำที่แข็งแกร่ง มีไอเดียเฉียบคม มีกึ๋นมากพอและรู้เท่าทัน สายตากว้างไกลระดับโลกมาเป็นตัวจุดประกายให้ไฟติดครับ ผมไม่ได้หวังพึ่งหรือยึดติดเฉพาะตัวบุคคลใด เราต้องการคนนำที่มีคุณสมบัติตามที่ว่าเท่านั้นและเขาต้องเป็นของจริง...สถานการณ์จะสร้างขึ้นมาเอง โดยพื้นฐานแล้วSMEของไทยมีความแตกต่างที่ใครมาทดแทนไม่ได้ทั้งหมด อย่างที่คห.บนๆกล่าวถึงไว้ว่าตอนหลังนี้มีผู้ซื้อหันกลับมาซื้อจากเราอีกแล้ว นี่ก็แสดงว่าถ้าเราหาจุดแข็งเจอ ก็มีทางรอดได้ ก็มีแต่คุณเองที่รู้ว่า คุณมีอะไรแข็งกว่าคนอื่น และเอามารวมกันให้แข็งโป๊กขึ้นอีกได้หรือไม่ ....หรือว่า จะเป็นคุณ...... จากคุณ : FreeWing เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 22:12:42

ความคิดเห็นที่ 14 เดินตามรอยญี่ปุ่นครับ ใช้เศรษฐกิจสร้างสรรค์ เพิ่มไอเดีย ในตัวสินค้าครับ ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีหัวคิดสร้างสรรค์ในระดับโลกครับ และพัฒนาสินค้าในรูปแบบต่างๆ เช่น รสชาด แพคเก็จจิ่ง ดีไซน์ สร้างแบรนด์ให้เกิดความแตกต่าง สามารถสร้างตลาดใหม่ได้ครับ เพราะเมื่อเชื่อมอาเซียน+จีน เป็นหนึ่งเดียวแล้ว จะมีผุ้บริโภคถึง 1,500 ล้านคน ไม่ใช่เค้ามาขายเราฝ่ายเดียว เราก็ขายเค้าได้เหมือนกัน สำหรับ SME ถ้าเราสามารถเจาะตลาดเค้าได้แค่ 0.001% ก็มหาศาลแล้วครับ แล้วเดี๋ยวนี้เป็นยุคอินเตอร์เน็ตครับ ค้าขายออนไลน์ต้องศึกษากันไว้ครับ แล้วอีกอย่างสินค้าไทยส่วนใหญ่ มีเอกลักษณ์ (UNIQUE) คนไทยมีไอเดียสร้างสรรค์ติดอันดับ 1 ใน 5 ของโลกครับ ในอนาคต ไม่ใช่เฉพาะเชื่อมกันแค่อาเซียน+จีน เท่านั้น แต่จะเชื่อมกันทั้งโลกด้วยระบบรางครับ เพราะจีนเค้าวางเป้าไว้ 10 ปี นับจากนี้ครับ และเริ่มดำเนินงานเป็นรูปธรรมแล้วครับ จากคุณ : FORTUNE เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 10:12:10

ความคิดเห็นที่ 15 เพิ่มเติมคลิปครับ จากคุณ : FORTUNE เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 10:14:13

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่เคยเห็นด้วยกับ AEC และไม่คิดว่าจะดีขึ้นด้วย เช่นเดียวกับหลาย ๆ คนใน EU ที่ไม่ชอบตอนรวมกัน จนบัดนี้ก็ยังไม่ชอบ และก็มักบ่นกันว่า EU ทำให้เศรษฐกิจแย่ลง สังคมแย่ลง มิจฉาชีพเยอะขึ้น คนที่ชอบจะเป็นคนที่มีศักยภาพในการลงทุน สามารถบุกตลาดต่างประเทศไทย แต่คนที่ตายคือ คนชั้นแรงงาน ธุรกิจนำเข้าสินค้าโดยเฉพาะจากจีน ที่มีเงินทุนหมุนเวียนไม่ถึงล้าน ทางรอดมองแบบขำ ๆ แต่ไม่ขำ ของ SMEs ที่มีศักยภาพไม่พอ คือ ธุรกิจสีเทา จากคุณ : CHARONTWITT เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 14:53:04

ความคิดเห็นที่ 17 จากที่อ่านดูสรุปเป็น 2 กลุ่มที่น่าจะได้รับความเดือดร้อน 1. พวกนำเข้าของจากจีนมาขาย เราพูดตรงๆนะ(อย่าโกรธ) เราไม่เห็นด้วยเลยที่จะนำของจากจีนเข้ามาขาย ถูกแต่ไม่มีคุณภาพ ไปถามคนแถวคลองถมซิ คนเดินเยอะแต่ไม่มีคนซื้อของที่มาจากเมืองจีนหรอก 2. พวกผลิตสินค้าเดียวกับจีน กลัวสู้ราคาไม่ไหว ก็อย่างที่บอกว่าแข่งราคาไม่ได้แล้ว พวกคุณต้องแข่งกันที่ Innovative แข่งกันที่ราคามันก็ไม่ยั่งยืนหรอก สู้ดิ!!! จากคุณ : nuttool เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 16:35:49

ความคิดเห็นที่ 18 "ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีหัวคิดสร้างสรรค์ในระดับโลก ครับ และพัฒนาสินค้าในรูปแบบต่างๆ เช่น รสชาด แพคเก็จจิ่ง ดีไซน์ สร้างแบรนด์ให้เกิดความแตกต่าง สามารถสร้างตลาดใหม่ได้ครับ" ขอยืมข้อความคุณ FORTUNE มาประกอบภาพ จากคุณ : สนิมเขียว เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 23:10:03

ความคิดเห็นที่ 19 เรื่องการสร้างแบรนด์ไทย ให้เป็นที่นิยม ผมว่าสร้างได้ถ้าทำอย่างจริงจังและผนึกกำลังกัน แต่ต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 5 ปี ยุทธศาสตร์ของจีนเรื่องสินค้า คือ การผลักดันใ้ห้คนนิยมคำว่า made in china ทั้งในระดับประเทศ และระดับโลก แม้ว่าจีนจะเจอการโจมตีอย่างหนักในสินค้าหลายตัวก็ตาม แต่ยุทธศาสตร์นี้ยังต้องเดินหน้าต่อ เพราะญี่ปุ่น และเกาหลี ทำสำเร็จมาแล้ว จีนก็จะต้องทำให้สำเร็จให้ได้ด้วย แต่ความเป็นจริงแล้วเรื่องการต่อต้านสินค้า made in china ลึกๆ เป็นเรื่องการกีดกันทางการค้ามากกว่าจะเป็นเรื่องของการต่อต้านสินค้าจริงๆ ซึ่งจีนก็ต้องพยายามแก้ไขและปรับปรุงจนเป็นที่ยอมรับให้ได้ ถ้าหากจีนมาติดป้าย made in thailand ผมเชื่อว่าระยะยาวคงไม่ใช่ยุทธศาสตร์หลัก อาจจะใช้เพียงแค่ระยะสั้น ๆ แต่เท่าที่ไปจีนมา ผมก็เห็นว่าคนต่างชาติที่ไปสั่งของจากจีนก็ไม่ได้สนใจคำว่า made in china เท่าไหร่เขาสนใจสินค้ามากกว่า และถ้าหากมีปัญหาที่คำว่า made in china จริงอัตราการเติบโตในการส่งออกของจีนคงลดลง แต่ก็ไม่เห็นจะลดนี่ครับ ผมว่าจีนมาไทยไม่ใช่เพราะเหตุผลว่า made in china ไปไม่ได้ แต่มาเพราะขยาบฐานการส่งออกและปูทางด้านโลจิสติกส์ให้ครอบคลุมทั่วภูมิภาคเท่านั้นเอง อีกอันหนึ่งจีนต้องการให้ไทยเป็นศูนย์กลางในการกระจายสินค้าลงไปยังประเทศเพื่อนบ้านรอบๆ และส่งออกไปยังประเทศอื่นๆ ผมเห็นว่าคนที่เป็นผู้ผลิตก็ควรจับมือกับจีน และรับผลิตเสื้อผ้าให้กับจีน และขณะเดียวกันก็ผลิตให้กับคนไทยด้วย ผมเชื่อว่าแบบของจีนที่ผลิตยังไม่เป็นที่ถูกใจคนไทยทั้งหมดหรอก คนไทยกลุ่มหนึ่งก็ยังคงชอบเสื้อผ้าที่มาจากดีไซน์ของคนไทยด้วยกันเอง กลุ่มนี้ก็จะยังไปได้อยู่  บางส่วน ส่วนกลุ่มที่อยู่ไม่ได้ก็ต้องปิดตัวลง คนที่เคยรับของจีนมาขายก็ใช้ยุทธศาสตร์ในเรื่องทำเล เจรจากับโรงงานหรือเอเยนต์ที่เข้ามาขาย ให้ส่งของให้ในราคาที่มาขายได้ใกล้เคียงกัน คนที่สะดวกเข้ามาในเมืองก็มาซื้อที่นี่ ที่สะดวกนอกเมืองก็ไปซื้อที่โน่น ลูกค้าก็จะถูกแบ่งไปเพราะฉะนั้นก็คือ กำไรที่เคยได้จะลดลง ก็หาสินค้าอื่นมาขายเพื่อชดเชยกำไรที่หายไป ยี่ปั๊วะ ก็ไม่ต้องกังวลเพราะยี่ปั๊วะคือ คนที่ปรับตัวง่ายสุด สามารถไปรับของใครมาขายก็ได้ ถ้าอันนี้มันขายไม่ได้กำไร เดี๋ยวเขาก็ต้องไปหาสินค้าอื่นที่มาขายแล้วได้กำไรจนได้  แต่ถึงอย่างไร ก็คงไม่หายไปทั้งหมดทีเดียว แต่อาจจะหดหายไปบ้าง ในเวลานี้ก็ต้องปรับตัวหาสินค้าใหม่ จากคุณ : misterquestion เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 01:09:06

ความคิดเห็นที่ 20 น่าเศร้าที่ผมไม่อาจคาดหวังจะให้รัฐบาลผลักดันช่วยอะไรได้ เพราะนักการเมืองบ้านเราทำงานเฉพาะที่ตนเองเห็นว่ามีประโยชน์ต่อ ....  เท่านั้น เพราะผ่านมาขนาดนี้ยังไม่เห็นเขาทำอะไรเลย จีนสนับสนุนเงินกู้ให้คนในประเทศออกมาทำธุรกิจในต่างประเทศ ซึ่งจะคิดดอกเบี้ยในอัตราพิเศษ  เพราะฉะนั้นคนจีนก็จะอพยพไปอยู่ประเทศต่างๆ เพื่อลงทุนทำธุรกิจแล้วส่งเงินกลับบ้าน ขณะที่ไทยสนับสนุน boi ให้ต่างชาติมาลงทุนและให้สิทธิพิเศษต่าง ๆนานา ??? รัฐบาลจีนส่งเสริมให้เกิดการเติบโตทางธุรกิจด้วยการทำให้ต้นทุนโลจิสติกส์มีราคาถูก เจรจาเปิดช่องทางให้คนในประเทศไปค้าขาย รัฐบาลไทยช่วยอะไรบ้างน้อ  ... คิดไม่ออก จากคุณ : misterquestion เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 01:20:35

ความคิดเห็นที่ 21 SME ไทยจะรุ่งต้องทำการค้าข้ามประเทศ ต้องขยายฐานการส่งออกไปให้ได้  แต่จะไปยังงัยดีล่ะเพราะฐานในประเทศยังไม่แน่นเลย  แถมยังมาถูกตีท้ายครัวอีก พูดง่ายแต่ทำยาก ผมว่าต้องกลับมารื้อกระบวนการใหม่ตั้งแต่ การทำผลิตภัณฑ์ไทย ให้อยู่ระดับสากล มีมาตรฐานใหม่ มีการซื้อเทคโนโลยีเข้ามา เหมือนอย่าง samsung แล้วต่อยอดผลิตภัณฑ์ขึ้นไป ทำอย่างมีระบบ และไปค้าบนเวทีโลก ทำทีละอย่างให้โดดเด่นขึ้นมา เอกชนต้องคิดอย่างนี้จึงจะอยู่ได้ต่อไป ส่วนผมเป็นยี่ปั๊ว ซาปั๊ว ต่อไป ดีกว่าอันไหนคนอยากซื้อ ตูก็ไปเอามาขายง่ายกว่าเยอะ จากคุณ : misterquestion เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 01:33:39

ความคิดเห็นที่ 22 เจ้าจะเก็บแต่ค่าต๋ง จากคุณ : น้ำซุปมะนาวดอง เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 02:38:47

ความคิดเห็นที่ 23 ถามคุณ fortune เราอาจจะมีฐานลูกค้าเพิ่มขึ้น 1500 ล้านคน ปกติเราไม่มีเหรอ ปกติตอนนี้เราก็มี แต่ปัญหาของคนส่งออกมันไม่ได้อยู่ที่ว่าเราไปไม่ได้  มันอยู่ที่อุปสรรคหลายอย่างที่พวกรัฐบาลไม่ยอมแ้ก้ไขนี่แหละ  เช่น ต้นทุนโลจิสติกส์ ทำไมของจีนจึงเข้ามาเมืองไทยง่าย ส่วนหนึ่งของความสำเร็จคือต้นทุนโลจิสติกส์เขาถูก  ที่เรานำเข้าของจากจีนเข้ามาเนี่ยเราใช้บริการ cargo ส่วนใหญ่ของจีนทั้งนั้น เพราะเขาลัดขั้นตอนได้ส่งเร็ว เคลียร์กับด่านเขาง่ายแถมในประเทศเขาต้นทุนต่ำมาก  เขาเลยมาไทยได้  แต่ของเราเหรอจะส่งกลับไปขายจีน พวก cargo จีนบอกไม่เอาไม่รับ เพราะของเราส่งไปมันเข้าประเทศเขายาก เขาตรวจสอบเยอะ เขารับแต่ขนของมา เนี่ยถามมาจากพวก cargo จีนนะ  ถึงแม้ต่อไปเปิดเสรี แต่คิดว่าเขาจะยอมให้สินค้าเข้าประเทศเขาง่ายๆ เหรอ เขาก็ตั้งกระบวนการตรวจเช็คสินค้าบ้าง ทำให้เสียเวลาบ้าง ปัญหาจุกจิกๆ มันทำให้เกิดความเสียหายได้มากนะครับ เช่น ถ้าเราส่งของไปของถึงมือลูกค้าช้า ใครเสียหาย แล้วรัฐบาลปูทางอะไรไว้บ้าง มันเป็นเกมส์นะครับของแบบนี้ไม่มีใครเขายอมง่ายเหมือนเราหรอก  แล้วค่าขนส่งไทยเหรออ่วม บวกค่าขนส่งไปของเราแพงขึ้นยิบทันทีเลย ปัญหาเรื่องการเจาะตลาด  ธุรกิจเขาเข้ามาบ้านเราเขามีรัฐบาลเจรจาปูทางมา หาเอกชนที่สนใจมาร่วมมือ  ธุรกิจเราจะไปบ้านเขาเหรอ คุณต้องไปเองไม่มีใคร backให้ แล้วเขาถามว่า จะผลิตของให้เขา(จีน) ได้เท่าไหร่ต่อเดือน เขาต้องการของเพื่อไปขายให้ทั้งประเทศเขา  เราบอกว่าโรงงานเราผลิตได้แค่เนี้ย ขายได้แค่ทั้งมณฑลเดียวก็ไม่พอขายแล้ว  ของจีนเวลาเขาสั่งเขาต้องการล๊อตใหญ่เพื่อจะได้ราคาถูก และได้จำนวน เขาค้าก้นอย่างนี้  แล้วคุณทำได้มั๊ยล่ะอาจจะต้องเพิ่มโรงงานอีก 10 โรงถึงจะพอ ปัญหาหลักของประเทศ ไม่ใช่ว่าคุณบอกว่าของเขาเข้ามาขายเรา 70 ล้านคน แล้วคุณไปขายเขาได้ 70 ล้านคนแล้วมันเจ๊านะ มันไม่เจ๊าเพราะถ้าของเขาขายเราได้ทั้งประเทศ ผลิตภัณฑ์ไทยจะอ่อนลงทันตาเห็น ผลิตภัณฑ์ไทยจะเกิดยากเพราะคนใช้ของจีนกันหมด  ในขณะที่คุณไปขายเขาได้ 70 ล้านคน มันแค่หยิบมือของประเทศเขาไม่มีผลอะไร คนของเขาก็ใช้ของประเทศเขาเหมือนเดิม  มันไม่เจ๊ากันนะครับ ต่อให้ไทยได้ลูกค้าอีก 1500 ล้านคนมันก็ไม่เจ๊า เพราะคนที่ขายมันก็คงเป็นผู้ประกอบการรายใหญ่เพียงไม่กี่เจ้า ส่วนรายเล็กรายน้อย ผู้ประกอบการก็ตายกันหมด  ต่อไปไม่ต้องผลิตอะไร รับแต่ของเขามาขายอย่างเดียว  ปัญหาการกระจายรายได้จะรุนแรงขึ้น  เพราะมีแต่ผู้ประกอบการรายใหญ่ ผู้ประกอบการรายเล็กจะไปแข่งก็สู้เขาไม่ได้  พอเขารวยมาก ๆ เขาก็จะมาซื้อกิจการในไทยไปหมด คราวนี้แหละจะรู้สึก ปัญหาที่ผู้ประกอบการส่งออกกลัว ก็คือ ปัญหาฐานลูกค้าในประเทศที่ยังไม่แข็งแรง ทำให้ยอดขายในประเทศน้อยกว่า ยอดการส่งออก ผู้ประกอบการที่มียอดการส่งออกมากกว่ายอดในประเทศมากๆ จะกลัวมากปัญหานี้ ทำไมต้องกลัว เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่ค่าเงินบาทมีความผันผวน หรือค่าเงินของประเทศที่ส่งออกไปมีความผันผวน จะกระทบกลับมายังผู้ประกอบการให้เจ็บตัวได้เหมือนในอดีต เช่น เมื่อเศรษฐกิจของสหรัฐมีปัญหา ยอดการส่งออกหลายบริษัทลดฺฮวบ แรงงานถูกลอยแพ รายได้ผู้ประกอบการหดหาย ติดลบเพราะค่าใช้จ่ายในโรงงานมีอยู่ตลอดเวลา ในที่สุดปิดไปหลายโรงงานก็มี  เพราะฉะนั้นอะไรมันมีการแกว่งตัวแบบรุนแรงได้มากเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับผู้ประกอบการ ดังนั้นช่วยตอบหน่อยสิครับคุณ fortune ว่า ทางออกของคุณคืออะไร จากคุณ : misterquestion เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 10:23:50

ความคิดเห็นที่ 24 ได้ยินเจ้าของโรงงานผลิตอุปกรณ์อุเล็กทรอนิคพูดว่า คู่แข่งของเราคือ ชิ้นส่วนของจีนถูกกว่าของไทย 30-40 %   บริษัทคู่แข่งเลือกที่โรงงานและส่งมายัง dhl ถึงเมืองไทยเลย แต่ของจะไม่มีคุณภาพ จากคุณ : ลิงคุง เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 16:44:32

ความคิดเห็นที่ 25 มีหลายคนแนะว่าให้พยายามหาจุึดขายที่ความแตกต่าง ไอเดียและดีไซน์ แต่จีนเค้าก็อปได้หมดอะ ทำไง สินค้าแบรนด์ยุโรป อเมริกา ผลิตที่จีนเกือบ80% แต่ผู้บริโภคไม่รู้ จากคุณ : ชุติกาญจน์ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 10:43:28