ความคิดเห็นที่ 1 คิดว่ามันขึ้นอยู่กับความพอใจของแต่ละคนมากกว่าหน่ะ จากคุณ : kungkung (kung_420508) เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 18:43:43

ความคิดเห็นที่ 2 คุณภาพชีวิตสำคัญที่สุดสำหรับเรา การใช้เงินตามความสุขแบบไม่ต้องคิดแล้วคิดอีกคือสิ่งที่เราต้องการ เพราะฉะนั้นหาได้เยอะย่อมดีกว่า จากคุณ : maewfoo (maewfoo) เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 18:49:19

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่เห็นส่งให้บุคคลสำคัญบ้างเลย ลืมคนที่อยู่ข้างหลังหรือเปล่า ผมจะมีความสุขถ้าเขามีความสุข แม้ว่าบางครั้งผมจะไม่เหลือเก็บ อันนี้พูดเฉยๆ นะ ไม่มีเจตนาอย่างอื่น จากคุณ : pteera70 เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 18:55:20

ความคิดเห็นที่ 4 อยู่ที่ความพอใจของแต่ละคนมากกว่าคะ  ความสุขคนเราไม่เหมือนกันหรอกคะ สำหรับเรา ชอบเงินเยอะ ชอบซื้อของ ชอบความสบายเหมือนกัน เงินเก็บเลยน้อย  แต่ไม่ได้แคร์คะ  ของมันชอบนี่คะ อย่างน้องอีกคนนึง ที่ทำงาน  บ้านไม่ได้เช่า ข้าวไม่ได้ซื้อ อยู่บ้าน ใช้รถบ้าน  ไม่แต่งตัว ไม่บ้าซื้อ  หน้าตาเธอสวย แต่แต่งตัวไม่สวย  แต่เธอก็มีความสุขในแบบของเธอคะ จากคุณ : คาร่าลิลลี่ เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:07:30

ความคิดเห็นที่ 5 ขอเยอะก่อนครับ อย่างอื่นว่ากันที่หลัง จากคุณ : High Bridge เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:10:42

ความคิดเห็นที่ 6 แล้วแต่ความพึงพอใจของแต่ละคน และภาระหน้าที่ความรับผิดชอบไม่เหมือนกัน ต้นทุนแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน  คิดในอีกแง่     บางคนตั้งแต่เกิดมา โตมากับความลำบาก พอมีโอกาสได้งานทำ มีเงินเดือนหน่อย ก็ต้องเก็บ เพราะเกิดอะไรที่ไม่คาดคิดขึ้น จะพึ่งใครคงไม่ได้นอกจากตัวเอง และมีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตแบบสมถะ       แต่บางคนได้เงินมา ก็ปรนเปรอกับชีวิตตัวเอง จนลืมตัว พอหันมาดูเงินเก็บมีกระจี๊ดเดียว แต่ก็พอใจ เพราะคิดว่าตายไปก็คงเอาไปไม่ได้ หาความสุขใส่ตัวดีกว่า      คิดว่าทำอะไรมีความสุขก็ทำไปเหอะๆ  คนที่เค้าเก็บเงินเยอะ เค้าก็คงมีความสุขใจมั้ง ให้พ่อแม่บ้าง ทำบุญบ้างอะไรบ้าง เผื่อชาติหน้าด้วย อิอิ จากคุณ : โลกนี้สดใส หัวใจสีชมพู เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:13:12

ความคิดเห็นที่ 7 จริงค่ะธรรมดาทางโลก ยิ่งเยอะยิ่งดี...ใครๆก็อยากได้เงินเยอะๆ แต่ความเป็นจริง  ชีวิตการทำงานไม่ได้มีตัวแปรแค่เงินเดือนอย่างเดียว เงินเยอะๆแล้วไม่มีความสุข ทำงานไกลบ้าน เครียด เพื่อนร่วมงานไม่ดีฯลฯ ก็ไม่ไหวนะคะ อีกที่อาจจะได้น้อยกว่า  แต่ไม่เครียดเท่า  เพื่อนร่วมงานดี  เดินทางสะดวก ก็ขึ้นอยู่ว่าเจ้าตัวจะให้น้ำหนักกับเรื่องไหนมากกว่าด้วยเหมือนกัน   บางทีคนที่มาตอบอาจแค่อยากให้คนถามลองคิดถึงเรื่องอื่นด้วยนอกจากเงินเดือนอย่างเดียวน่ะค่ะ ถ้าเป็นตัวอย่างตามแบบเจ้าของกระทู้ไม่ต้องคิดมากเลย เพราะมันต่างกันเยอะมาก 80000 ต่อ 20000 ยังกะเงินเดือน ผ.อ. กับพนักงานเลย แต่ถ้ารายได้ 80000 แล้วเหลือส่วนของเงินเก็บแค่ 4000 อนาคตอาจจะลำบากกว่าคนที่รายได้ 20000 ก็ได้นะคะ โลกนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้ค่ะ จากคุณ : Cris3256 เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:15:15

ความคิดเห็นที่ 8 การหาได้เยอะสำคัญกว่าครับ และที่สำคัญการหารายได้ มันจะเป็นตัวกำหนดรายจ่ายโดย อัตโนมัติครับ จากคุณ : thongchai9309 เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:18:24

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นด้วยกับ จขกท ที่ว่า ยิ่งหาได้มากยิ่งดี แต่ก็คิดว่ายิ่งมีเก็บเยอะยิ่งดีเช่นกัน การมีเงินเก็บเยอะ มีข้อดีตรงที่ว่า เราไม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง อาจจะต้องใช้เพื่อการเจ็บป่วย หรืออาจจะมีครอบครัว มีลูก สรุปคือ เราว่าทำชีวิตให้พอดีดีกว่าค่ะ ทำงานหาเงินให้เต็มที่ตามศักยภาพของเรา มีเงินเก็บพอสมควร และหาความสุขให้ตัวเองด้วยค่ะ แต่การหาความสุขของแต่ละคน คงไม่เหมือนกันอะค่ะ ^^ จากคุณ : ประกายแก้ว เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:19:36

ความคิดเห็นที่ 10 ไว้สองคนนี้ตกงานพร้อมกันซัก3เดือน...แล้วจะรู้ว่าใครมีความสุขกว่าใคร... จากคุณ : พิงค์วู เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:19:46

ความคิดเห็นที่ 11 ขอเหลือเก็บเยอะดีกว่า ไลฟ์สไตล์คนเราไม่เหมือนกัน คุณอาจจะชอบทำสปา แต่เราไม่ชอบนี่คะ จากคุณ : อะจึ๋ยเคี้ยก เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:24:04

ความคิดเห็นที่ 12 คนที่พูดว่า หาได้เท่าไร.... การจับจ่ายซื้อของเขาเป็นแบบใด ? คนที่ บอกว่า หามาได้ ก็ใช้สิ ชั้นทำงานเหนื่อย ขอให้รางวัลชีวิต การจับจ่ายซื้อของเขาเป็นแบบใด ? คนอยากมีบัตรเครดิต ไว้ผ่อนของ ไม่เจ็บตัวหนัก บางคนมีแค่ ATM อยากซื้ออะไรก็เก็บก่อน ค่อยซื้อ เพราะฉะนั้นคนที่พูดแบบใดก็ตาม ก็เป็นไปตามวิธีคิด และสภาพแวดล้อม ที่เขาอยู่ครับ เขาก็อยากสะท้อนมุมของเขาออกมา อาจจะช่วยให้เขาสบายใจขึ้นครับ สำหรับคนที่พูดแบบนั้น  "ต้องเข้าใจ แต่ไม่เห็นด้วยก็ได้" คุณหล่ะเป็นแบบไหน ? จากคุณ : จิลาร์ดิโน่11 เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:33:45

ความคิดเห็นที่ 13 มันมีหลายแง่ครับ ที่คุณยกมาก็เป็นแง่หนึ่ง ที่ส่วนใหญ่ต้องพูดแบบนั้นเพราะอยากให้ความสำคัญกับการออมครับ ใม่ใช่หามาใด้แสนก็ใช้แสน จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:39:24

ความคิดเห็นที่ 14 หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ --> คำพูดปลอบใจที่มักใช้กัน คนบางคนอาจจะไม่สามารถไปไหนถ้ายังติดกับคำพูดคำนี้มากเกินไปจนทำให้มัน้รู้สึกว่ายังไงๆตัวเราก็ยังมีรายได้น้อย แต่ผมว่าอีกในนึงมันก็เป็นคำพูดที่คอยช่วยสอนไม่ให้เราหลงระเริงกับสิ่งที่เรามีอยู่โดยเฉพาะถ้าผู้ที่กำลังคิดอยู่พยายามดิ้นรนที่จะสร้างรายได้และเงินเก็บให้มากๆยิ่งขึ้น สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่ --> สิ่งที่ควรปฏิบัติของทุกคนๆ ไม่ว่าจะยากดีมีจน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ทำไงให้ได้เยอะเก็บเยอะ ใช้ชีวิตให้พอดี ไม่หลงไม่เพลิน (อันนี้ไว้สำหรับคิดถึงอนาคต) หรือไม่รัดซะจนเกินไป (อันนี้ไว้อยู่กับปัจจุบัน) อยู่ย่างพอดี ไม่ฟุ่มเฟือย สุขใจเหลือหลาย จากคุณ : earkark เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:40:30

ความคิดเห็นที่ 15 มันก็แล้วแต่คนครับ คนเรามันคิดไม่เหมือนกัน จากคุณ : Glamosic เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:45:45

ความคิดเห็นที่ 16 หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่คุณรู้สึกพอหรือยัง ถ้าได้เป็นแสนเป็นล้านแต่รู้สึกว่ายังไม่พอ มันก็ไม่พอ ถ้าหากได้หมื่นนึง ถ้ารู้สึกว่าพอมันก็พอ ชีวิตก็มีความสุข อยู่ที่แต่ละคนจะตีค่ามันออกมายังไง จากคุณ : LifeOn (LifeOn) เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 19:55:31

ความคิดเห็นที่ 17 ดังนั้น พออิฉันเห็นคำพูดที่ว่า "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่"แล้ว อิฉันจึงรู้สึก อืม... คิดกันอย่างนี้จริง ๆ หรือ? เป็นคำพูดที่ทำให้คนพอใจกับสิ่งที่มีแล้วละเลยการพัฒนายกระดับศักยภาพตนเอง ไปหรือเปล่า? ^ ^ ^ เห็นคำพูดนี้แล้วกระผมรู้สึก อืม... คิดกันอย่างนี้จริงๆ หรือ? มันคนละเรื่องกันแล้วล่ะคุณ เรื่องการพัฒนาตนเอง กับ เรื่องการหาเงินให้ได้มากๆ มันไม่ได้แปรผันตามกันเสมอไป มันมีตัวแปรอย่างอื่นประกอบกันด้วย. จากคุณ : game เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 20:10:52 A:182.53.35.45 X: TicketID:200517

ความคิดเห็นที่ 18 หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญได้ไง ... มันโคตะระสำคัญเลย ... สมมติหาได้ไม่พอกับค่าปัจจัย 4 ละ ? เงินเดือนขั้นต่ำป.ตรี 8,000 ถ้าทำงานในกรุงเทพ ค่าเช่าหอแบบเอาโคตะระถูก ..         3,500 ค่าอาหารมื้อละ 30 3 มื้อ/30 วัน       2,700 ค่าเดินทางวันละ 100  .. 22 วัน        2,200 ก็ 8,400 แล้วค่ะ แล้วถามว่าชีวิตจริง ๆ ตอนนี้ ทำได้จริง ๆ หรอ ค่าหอเดือนละ 3,500 น้ำไฟยังไม่ได้คิด อาหารมื้อละ ไม่เกิน 30 ทุกมื้อ ประโยคที่ว่า "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" ใช้กับคนหาได้เยอะแต่ไม่เหลือเก็บ ให้ดูคนที่หาได้น้อยกว่า (แต่เกินค่าปัจจัย 4) แล้วมีเก็บเยอะกว่าอ่ะค่ะ ส่วนตัวคิดว่า หาได้เยอะไว้ก่อนดีกว่า อนาคตไม่แน่ไม่นอน จากคุณ : :: VamleS :: เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 20:17:14

ความคิดเห็นที่ 19 ง่ายๆ ก็หาได้ยึ่งเยอะ ยึ่งดี เก็บได้ยึ่งเยอะ ยึ่งดี จากคุณ : Roby เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 20:18:07

ความคิดเห็นที่ 20 เราไม่เห็นด้วยกับประโยคนี้ค่ะ   อย่างแรกเพราะเราเห็นว่าเป็นการตอบไม่ตรงคำถาม -*- สำหรับคนที่มาถามว่า เงินเดือนเท่านี้เหมาะมั้ยคะ นั่นคือ เขาอยากรู้ว่าเนื้องาน ตำแหน่งที่ทำ มันเหมาะสมกับเงินเดือนมั้ย สำหรับเรา หาได้เท่าไหร่สำคัญมาก เพราะโดยส่วนตัวคิดว่าการประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน นอกจากตำแหน่ง องค์กร หรือธุรกิจส่วนตัวแล้ว รายได้เป็นการวัดผลแบบเป็นรูปธรรม เป็นเป้าหมายการพัฒนาตัวเอง ที่สำคัญถ้าเราทำได้มาก ก็สามารถแบ่งปันไปให้คนอื่นได้มาก เหลือเก็บเท่าไหร่ - อันนี้ก็สำคัญ เพราะต้องวางแผน เืพื่อให้มีเงินเก็บในระดับที่การใช้ชีวิตในอนาคตมีความเสี่ยงน้อยที่สุด สรุปส่วนตัวคิดว่า หาให้ได้มาก เหลือเก็บพอประมาณ ใช้ชีวิตแบบมีความสุขแต่ไม่ประมาท ตอบแทนสังคมเมื่อทำได้ จากคุณ : Bluebird at Bonneville~* เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 20:29:21

ความคิดเห็นที่ 21 หาได้มาก ก็เก็บได้มาก แล้วแต่จะเก็บในรูปแบบไหน ในรูปที่เห็นเ่ด่นชัด เช่น เงินฝาก หุ้น อสังหาริมทรัพย์ เป็นต้น หรือจะเก็บในรูปความสบายต่างๆ เช่น บ้าน รถ สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ในชีวิต เป็นต้น จากคุณ : Knight เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 20:40:35

ความคิดเห็นที่ 22 มันก็เป็นได้ทั้งคำพูดแค่ปลอบใจของคนบางคน และในอีกมุมก็เป็นคำพูดที่เตือนสติให้รู้จักออมเผื่อจำเป็นต้องใช้เงินในยามฉุกเฉิน จากคุณ : Che_Eng เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 20:41:40

ความคิดเห็นที่ 23 ผมมองว่า เป็นคำพูดปลอบใจ ผมก็เคยคิดแบบนั้น ทั้งๆ ที่รู้สึกว่า ถ้าได้มากกว่า ก็จะดีกว่า ได้เงินมากกว่า จะมีโอกาส ใช้เงินได้มากกว่า แน่นอน จะใช้อะไร ใช้ทางไหน ก็แล้วแต่ ได้น้อยโอกาสได้ใช้เงินก็น้อย และแน่นอน ถ้า 2 คน ที่มีรายได้ต่างกัน แต่มี Life style เหมือนกัน คนที่ได้เงินมาก จะเก็บเงินได้มากกว่าคนที่มีรายได้น้อย ดังนั้นหาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่ มันถูกแค่บางกรณี แต่ผิดในหลายกรณี สมมุติรายได้สุทธิรวม 20,000 จะเก็บเงินได้ 25,000 ก็เป็นไปไม่ได้ แค่คนรายได้สุทธิรวม 80,000 บาท มีโอกาสเก็บเงินได้ถึง 25,000 อยู่ที่ว่าจะทำมั้ย แก้คำผิดครับ แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 21:42:42 จากคุณ : M style เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 20:50:05

ความคิดเห็นที่ 24 ผมว่าพอ นางสาว A มีแฟนก็คงจะมีเงินเก็บเยอะขึ้นอ่ะครับ เพราะแฟนออกให้หมด ;p จากคุณ : xsit เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 21:02:47

ความคิดเห็นที่ 25       มีเงินเก็บยังไงมันก็ดีกว่าแน่ๆ บางทีไม่เหลือเพราะไปลงทุนพวกสินทรัพย์ใหญ่ ๆแบบบ้าน ที่ดิน แต่ผมรู้ตัวว่าไปผ่อนของพวกนี้ไม่ไหวแน่ๆ เพราะเปลี่ยนงานไปมาบ่อยมาก เลยเก็บเป็นเงินสดกับหน่วยลงทุนกองทุนหุ้น ถ้าได้เงินก้อนถึงจะไปซื้อของใหญ่ๆพวกนี้ครับ ตอนนี้ออกมาทำกิจการเล็กๆน้อย พออยู่ได้ แต่ยังไม่รวย แม่บอกบอกผมว่า อย่าไปมีครอบครัวเลยลูก ภาระมันเยอะนะ ผมก็อืม อยาก ทำอย่างนั้นเหมือนกันแหละ เพราะไม่ค่อยได้คิดเรื่องครอบครัวแล้วตอนนี้ (คิดได้อีกแง่คือ คนอื่นเขาไม่เอาเรา ฮือๆๆๆๆๆ) แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 22:08:17 จากคุณ : smilelove เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 21:16:04

ความคิดเห็นที่ 26 "เหลือเก็บเท่าไหร่" มีหลายประเด็น -------------------------------------------------------- เงินเดือนน้อย 20,000 มีเงินเก็บเป็นเงินสด 10,000 VS เงินเดือนเยอะ 40,000 ผ่อนบ้าน 10,000 มีเงินเก็บ (เหลือ) 5,000 แบบนี้เงินเดือนเยอะดีกว่าถึงแม้จะมีเงินเก็บน้อยกว่า เพราะเงินเอาไปลงทุนกับ Asset "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" คำพูดแบบนี้ใช้กับกรณีนี้ไม่ได้ เพราะถ้าวัดว่าเหลือเก็บคือ เงินสด (Cash) เท่านั้น มันก็ไม่ได้หมายความว่าคุณภาพชีวิตดีกว่า แค่ Cash flow ดีกว่าเท่านั้น -------------------------------------------------------- เงินเดือนน้อย 20,000 มีเงินเก็บเป็นเงินสด 10,000 VS เงินเดือนเยอะ 40,000 ช้อปปิ้งและเที่ยว 10,000 มีเงินเก็บ (เหลือ) 5,000 กรณีนี้พูดยาก เพราะ การช้อปปิ้งมักหมดไปกับของไร้สาระ แต่ของแบบนี้เป็นเรื่องส่วนบุคคล และการที่ทำงานมีเงินเดือนเยอะ แล้วมีเงินซื้อเสื้อผ้า ไปเที่ยวโรงแรมฮิปๆที่แพงหน่อยได้ แต่ สุดท้ายก็ยังมีเงินเหลือเก็บ ถึงแม้เงินเหลือน้อยกว่าคนที่เงินเดือนน้อยกว่า แต่ความสุขจากการ หาเงินคือการกินดื่มเที่ยว ชีวิตมันก็มีแค่นี้ "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" คำพูดแบบนี้อาจจะคลุมเครือสำหรับกรณีนี้ เพราะ ความสุข ไม่ใช่ Asset แต่ชีวิตไม่ได้ต้องการแค่ Asset แม้เงินเก็บเหลือน้อย แต่ก็มีเก็บ และ ก็เพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตได้มากกว่า -------------------------------------------------------- เงินเดือนน้อย 20,000 มีเงินเก็บเป็นเงินสด 10,000 VS เงินเดือนเยอะ 40,000 เที่ยวกลางคืน 5,000 ช้อปปิ้งและเที่ยว 20,000 ไม่มีเงินเหลือเก็บและเป็นหนี้เนื่องจากใช้บัตรเครดิตรูดก่อนเสมอ "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" คำพูดแบบนี้ใช้ได้กับกรณีนี้ได้ในมุมมองของ คนบริหารเงินเป็นกับไม่เป็น คนมีเงินเดือนน้อย แต่ใช้จ่ายพอตัวก็ดีกว่าคนเงินเดือนเป็นแสนแต่เอาเงินไปละลาย -------------------------------------------------------- สรุป ผมว่าเงินเดือนมาก สร้างโอกาส และความสุขให้ชีวิตได้มากกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย และมันจะเกิดประโยชน์สูงสุดกับชีวิตหากคนที่เงินเดือนเยอะเหล่านั้น รู้จักการใช้เงิน เงินไม่ได้มีไว้เก็บ หรือลงทุนอย่างเดียว บางคนก็เก็บ ก็สร้าง แต่ใครจะไปรู้ว่าวันสุดท้ายจะมาเมื่อไหร่ บางคนก็ตายพร้อมกองสมบัติ เพราะคิดแต่ว่าจะเก็บไว้ใช้ตอนแก่ แต่ไม่ว่าจะเงินเดือนน้อยหรือเยอะ ก็ควรต้องรู้จักการใช้เงินให้พอตัว รู้จักประมาณตน ไม่อยากและต้องการมากเกินไป ความสุขไม่ได้มาจากการใช้เงินเสมอไป ในกรณีดีผมว่าควรจะเปลี่ยนคำพูดเป็น "หาได้เท่าไหร่ก็สำคัญ และสำคัญมากกว่าคือเรามีการบริหารเงินเหลือเก็บได้ดีเท่าไหร่" จากคุณ : TurnTheLightOn เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 21:22:05

ความคิดเห็นที่ 27 งั้นเปลี่ยนเป็นว่า "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณมีการจัดการเงินได้ดีแค่ไหน" จากคุณ : MondayCool เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 21:24:16

ความคิดเห็นที่ 28 คุณภาพชีวิต A อาจจะดีกว่า B แต่ A อาจจะหน้าเหี่ยว มีริ้วรอย หมองคล้ำ มากกว่า B ก็ได้ เพราะเครียดกว่า ยึดติดมากกว่า กิเลสเยอะกว่า ทำอะไรก็ได้ให้เรามีความสุข ซึ่งความสุขของคนเราบางครั้งมันไม่ได้วัดกันที่วัตถุ จากคุณ : iamfine_thanks เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 21:30:05

ความคิดเห็นที่ 29 "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่"  ผมเห็นด้วยนะครับ มันแสดงให้เห็นว่าไม่ว่าคุณจะมีรายได้มากหรือน้อย ควรจะต้องเก็บออมให้ได้มากที่สุด ตอนนี้เงินเดือนน้อยยังเก็บได้ขนาดนี้ แล้วต่อๆไปเงินเดือนเพิ่มขึ้น เงินเก็บก็ต้องมากตามขึ้นไปเรื่อยๆ จากคุณ : ดอกไม้ทะเล เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 21:41:41

ความคิดเห็นที่ 30 ชอบ คห 26 ตอบได้ชัดเจนมาก จากคุณ : M style เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 21:48:31

ความคิดเห็นที่ 31 ผมว่าการที่เงินเดือนมาก อย่างน้อยเวลาคุณจะทำอะไร จะจัดการอะไร มันก็ง่ายไปหมดครับ โอเค หากวันนี้คุณเงินเดือน 80000 ไม่มีเงินเก็บสักบาท แต่หากคุณกลับมาคิดได้ว่า "เฮ้ยยย......ฉันต้องเก็บเงินแล้วนะ" ยังไงมันก็ทำได้เลย ทำได้ง่ายกว่าคนที่เงินเดือนน้อย เอาง่าย ๆ สมมุตินางสาวแองเจลล่าได้เงินเดือน  10000 ค่าเช่าหอซวย ๆ 3500 ค่ากินวันละ 200 รวมค่าเดินทางแล้วนะ คิดดูว่ามันก็หมื่นนึงแล้ว ยังไม่หักประกันสังคม ยังไม่รวมค่าน้ำค่าไฟ เงินเหลือเก็บล่ะ? แต่ถ้าไม่ได้เช่าบ้านมันก็ยังเหลือเก็บนะ แต่ก็ยังน้อยอยู่ดีแค่ 3500 แต่อีกคนนางสาวลำดวน 80000 ถ้าไม่ฟุ่มเฟือยคือใช้แบบนางสาวแองเจล่า โอเค อาจจะฟุ่งเฟือยชอปปิ้งบ้างเดือนละ 20000 ไปเลย ยังไง ๆ โอกาสที่นางสาวลำดวนจะมีเงินเหลือเก็บ หรือว่ามานั่งคิดตรึกตรองวิธีการลงทุน ยังจะทำได้ง่ายกว่านางสาวแองเจลล่าซะอีก ต่อให้นางสาวลำดวนใช้มันไปเลยเดือนละ 50000 คือเอาแบบยังไม่มีการลงทุนอะไรนะ ผมว่านางสาวลำดวนก็ยังมีเก็บเดือนละ 30000 ซึ่งอย่างน้อยคนที่มีเงินเก็บอย่างแองเจลล่ากว่าจะเก็บได้ 30000 ก็ยังต้องใช้เวลาหลายต่อหลายเดือนอะไรแบบนี้ คนเงินเดือนน้อยเวลาเงินเดือนออกมา กว่าจะเข้าที่เข้าทางมีเงินเก็บเป็นของตัวเองได้ ใช้เวลานานมาก เพราะว่าอาจจะไปเป็นหนี้คนอื่น แล้วต้องทยอยใช้ หรืออาจจะผ่อนของแล้วต้องอดทนผ่อนให้หมด กว่าจะเข้าที่เข้าทางแค่มีเงินเก็บเดือนละ 2000 ก็พอมันก็ยังยากอยู่ แล้วเงินเก็บ 2000 เนี่ย อย่าคิดนะว่าเราจะไม่มีเหตุการณ์ที่ต้องใช้ ส่วนคนเงินเดือนสูงถ้าเป็นหนี้การโปะชำระหนี้ หรือมีเงินเก็บแบบเข้าที่เข้าทางใช้เวลาแค่ไม่ถึงเดือน (คือทำงานแล้วทำได้เลย) หรือเดือนก็สามารถจัดการตัวเองและเข้าที่เข้าทางได้ง่ายกว่า สรุปผมมองว่าคนที่พูดว่า "รายได้เท่่าไรไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าเก็บได้เท่าไร" คือคำพูดปลอบใจตัวเองครับ ยังไงคนหาได้เยอะก็ดูมีภาษีกว่าและจัดการอะไรต่อมิอะไรได้ง่ายกว่า จะลงทุน จะทำนั่นทำนี่ก็ง่ายไปหมด ต่อให้ใช้เดือนละ 50000 อย่างน้อยการจะเปิดหุ้น เล่นกองทุน ก็ยังมีเงินขั้นต่ำในเดือนนั้นเล่นได้เลย กับอีกคนเก็บแล้ว เก็บอีก กว่าจะเปิดเล่นหุ้นเคโกลด์ ยังต้อง 10000 เลยนะจ๊ะ จากคุณ : ปีเตอร์นอร์ธ เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 21:50:49

ความคิดเห็นที่ 32 <<<   ดังนั้น พออิฉันเห็นคำพูดที่ว่า "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่"แล้ว อิฉันจึงรู้สึก อืม...  คิดกันอย่างนี้จริง ๆ หรือ?  เป็นคำพูดที่ทำให้คนพอใจกับสิ่งที่มีแล้วละเลยการพัฒนายกระดับศักยภาพตนเองไปหรือเปล่า? เหลือเก็บเยอะน่ะ..ดีค่ะ  แต่อิฉันขอเลือกเหลือเก็บน้อยแต่ Lifestyle เป็นแบบนางสาว A จะดีกว่า  >>> ------------------------------ ผมคิดว่า คำพูดนี้น่าจะใช้เฉพาะชีวิตของใครแค่คนหนึ่ง (ไม่ไปเปรียบเทียบกับคนอื่น) ในช่วงหนึ่งของชีวิตคนๆนั้นที่กำลังถึง turning point ของชีวิต มีทางเลือกlife stlye อยู่ 2-3ทาง สถานการณ์แรก ปีนี้ถ้าคนนี้กำลังจะมีลูก อาจจะเปลี่ยนlife style แบบA หาเยอะ แต่ลดฟุ่มเฟือย ลดความสบายของตัว เตรียมเก็บเงินหรือใช้จ่ายเพื่อลูกแทน เงินเหลือเก็บน้อย สถานการณ์ที่สอง คนนี้ยังโสด life style แบบA แต่อาจจะถึงจุดอิ่มตัว พอดีได้งานที่ต่างจังหวัดบ้านเกิด กลับไปอยู่กัลพ่อแม่ จากงานเอกชม 80,000บาทในเมือง แต่เลือกกลับไปสอบงาน อบต. 20,000บาทที่บ้านเกิดแทน ลดความฟุ่มเฟือย ขายดอนโด แล้วโปะผ่อนรถให้หมด เหลือเงินไปใช้ต่างจังหวัด สถานการณ์ที่สาม คนนี้เงินเดือน 80,000บาท ฟุ่มเฟือย เหลือเงินเก็บน้อย ต่อมาเพื่อนชวนไปบวชชีพรามณ์ 7วัน หลังจากออกจากการบวชชีพรามณ์ เปลี่ยนแปลง life style ลดความฟุ่มเฟือยลง แบ่งรายได้ทำบุญ ส่งเงินให้พ่อแม่เพิ่มขึ้น ลองพิจารณาจากมุมมองนี้ดูครับ แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 22:16:40 แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 22:14:14 แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 22:10:30 จากคุณ : Coach The Lead เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 22:06:47

ความคิดเห็นที่ 33 ผมว่านะคนมีเงินเลือกสุขได้ 2แบบ 1.1 คือสุขแบบรวยๆ ใช้จ่ายสบายใจอยากได้ก็ซื้อ...รายนี้อาจไม่เหลือเก็บฉุกเฉิน 1.2 สุขแบบจนๆ ประหยัด-อดออม มองดูบัญชีสูงขึ้นทุกวันๆ.... รายนี้จะออกงกๆหน่อย แต่มั่นคง-แน่นอน ส่วนคนเงินน้อยสุขได้แบบเดียวคือ สุขแบบจนๆ เพราะเลือกสุขแบบรวยๆไม่ได้ ออมเอา-อดเอาก็สุขได้เหมือนกัน ก็เลือกเอาตามอัตภาพ.....................ของแต่ละคน ส่วนตัวผมเลือก 1.2 จากคุณ : enfahrung เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 22:12:04

ความคิดเห็นที่ 34 เห็นด้วยกับคำพูดนี้นะคะ "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ แต่สำคัญที่ว่าเหลือเก็บเท่าไหร่" เพียงแต่ว่า บางสถานการณ์การตอบคำถามแบบนี้ไม่ค่อยตรงประเด็นกับการตั้งคำถามเท่าไหร่ เพราะบางคนมาตั้งคำถามเรื่องเงินเดือน เพราะเค้าเพียงแค่อยากจะรู้ว่า ประสบการณ์เท่านี้ ความสามารถเท่านี้ แล้วควรจะเรียกเงินเดือนเท่าไหร่ โดยอยากขอความเห็นจากผู้มีประสบการณ์ หรือว่าผู้ที่มีคุณสมบัติพอ ๆ กัน เพื่อจะเอามาเปรียบเทียบกับตัวเองเท่านั้นเอง แต่เรื่อง life-style ที่ยกตัวอย่างมา ดิฉันชอบแบบ life-style นางสาว B มากกว่าค่ะ เพราะไม่ฟุ่มเฟือย ไม่ฟุ้งเฟ้อ เงินเดือนเท่านี้ เค้าก็รู้จักตัวเองว่าสามารถผ่อนคอนโดได้ราคาเท่าไหร่ เงินเก็บเยอะ ก็จะได้รีบ ๆ ผ่อนคอนโดให้หมด พอผ่อนหมด และอนาคตพัฒนาความสามารถมากขึ้น ได้เงินเดือนเยอะขึ้น ก็จะมีเงินเหลือไปผ่อนรถ หรือซื้อทรัพย์สินอื่น ๆ หรือเอาไปลงทุนอะไรให้มันงอกเงยต่อได้ ค่อย ๆ สร้างค่อย ๆ ทำไปทีละเล็กละน้อย กินอาหารร้านดี ๆ ก็ไม่จำเป็นอะไร ร้านธรรมดา ๆ แต่เอาให้อิ่ม และสารอาหารครบถ้วนก็พอแล้ว ทำผม ทำเล็บ ทำสปา จำเป็นมั้ย ก็ไม่จำเป็นเลย ต่อให้จำเป็น เดือนหนึ่งคงไม่ถึงพัน เอาเงินที่เหลือไปสมัครสมาชิกฟิตเนสเพื่อสุขภาพร่างกายจะดีกว่า คนเรายิ่งมีเงินเก็บก็ยิ่งดีนะคะ ยิ่งทำงานเป็นลูกจ้างเค้า ต่อให้ยิ่งใหญ่แค่ไหน คิดว่าตัวเองเก่งมีความสามารถมากแค่ไหน วันหนึ่งก็ต้องมีคลื่นลูกใหม่มาแทน ถ้าหากไม่อยากให้ใครมาแทนได้ ก็ยิ่งก็ต้องเหนื่อยมากเท่านั้น เพราะต้องทำงานมากกว่าคนอื่นหลายเท่า เพื่อที่เราจะได้พัฒนาตัวเองให้มากกว่าคนอื่น ดังนั้นเวลาในการดูแลตัวเองก็ยิ่งมีน้อยลง ด้วยเหตุนี้เราจึงควรมีเงินเก็บเพื่อสำรองฉุกเฉิน เพื่อเอาไปลงทุนให้เงินเรางอกเงยขึ้นมา มันเป็นหลักประกันชีวิตอย่างหนึ่งค่ะ จากตัวอย่างนางสาว A เงินเดือน 80,000 เงินเก็บ 4,000 แล้วแถม life-style ของนางสาว A ใช้ไปแต่ความฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือยแทบทั้งนั้น ไม่ไหวหรอกนะคะ ชีวิตคนคนหนึ่ง ต้องมีซักวันที่เข้าตาจน อาจจะตกงาน ป่วย หรือมีเรื่องต้องใช้เงิน แล้วไอเงินเก็บแค่เดือนละ 4,000 จะทำยังไง มีหวังคงได้ขายบ้าน ขายรถ ที่ยังผ่อนไม่หมดอยู่เป็นแน่ค่ะ ถ้าไม่รู้จักมีเงินสำรองฉุกเฉิน จากคุณ : สายรุ้งกลางฟ้า เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 22:29:52

ความคิดเห็นที่ 35 ผมว่าเก็บเยอะมันไม่ใช่เฉพาะเงินฝาก ซื้อคอนโด ซื้อทอง นิ่ก็เป็นการเก็บในรุปแบบของการ ลงทุน ทุกวันนี้ผมก็ลงทุนครับ เงินเก็บน้อยลง ลงทุนมากขึ้น จากคุณ : Mbell เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 22:36:25

ความคิดเห็นที่ 36 "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" เป็นคำพูดเตือนสติครับ เพราะคนพูดไม่ได้สนใจว่าคุณจะหาได้มากได้น้อย มากน้อยเรื่องของคุณ เค้าแค่เตือนให้มีเหลือเก็บเป็นเงินออม หรือ เพื่อการลงทุนเพียงเท่านั้นเอง นอกจากนี้คำพูดแบบนี้เตือนให้เราไม่คิดแค่มุมเดียว และไม่คิดโดยเอาความเห็น ความรู้สึกส่วนตัวเป็นที่ตั้ง จากคุณ : nungning เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 22:51:26

ความคิดเห็นที่ 37 เราว่านะ หาได้เท่าไรน่ะ สำคัญ เพราะเป็นตัวเปรว่าเราจะทำอะไรต่อไปดี เพราะถ้าหาได้มาก โอกาสเก็บเงินก็มาก แต่ถ้าหาได้น้อย โอกาสเก็บก็น้อย อย่างนางสาวเอ สมมุติถ้าแต่ลดการกินอาหารดีๆ ลงครี่งหนึ่ง และลดการช็อปปิ้งลงครึ่งหนึ่ง ลดการกินอาหารประจำวัน เหลือมื้อละ 150 ก็มีเงินเก็บเพิ่มอีก 5000+7500+1500 = 14000 แล้ว รวมกับของเก่าอีก 4000 = 18000 บาท และจากการลดการไปกินอาหารดี และลดการช๊อปปิ้งลง อาจทำให้ลดค่าน้ำมันได้อีก 1000-2000 บาท คิดเฉพาะค่าน้ำมัน เพราะค่าผ่อนรถลดลงไม่ได้ ก็จะทำให้เงินเก็บเป็น 19000-20000 บาท แต่นางสาว บี ยังไงก็ไม่มีทางเก็บได้เป็น 19000-20000 แน่ เราว่ายังไงหาได้มากกว่าก็สำคัญ เพราะเป็นปัจจัยหลักในการกำหนดว่าคุณจะเหลือเก็บเท่าไร และเมื่อเทียบกับฐานเงินเดือนแล้ว ต่อให้เงินเดือนขึ้น % เท่ากัน นางสาวเอ ก็จะมีเงินเดือนขึ้นมากกว่านางสาว บี สมมุติให้ขึ้น 6% นางสาวเอ = 80,000 * 1.06 = 84,800 นางสาวบี = 20,000 * 1.06 = 21,200 สมมุติคิดว่าเอาเงินเดือนที่ขึ้นเป็นเงินเก็บทั้งหมด นางสาวเอ ก็จะมีเก็บมากว่านางสาวบี ถ้ารวมกับกรณีถ้าลดค่าใช้จ่ายลงเล็กน้อยของนางสาวเอ เงินเก็บก็จะเป็น 23,800 - 24,800 บาท นางสาวบี = 12,200 บาท ถ้าได้มากยังไงก็ดีกว่าแน่นอน ฟันธง จากคุณ : gus9642 เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 22:53:24

ความคิดเห็นที่ 38 ผมว่ามันอาจจะขึ้นอยู่กับอายุด้วยนะครับ  ผมว่าถ้าเป็นช่วงก่อน25 ใช้ชีวิตแบบนางสาวA  อืมก็ดีนะ อย่างน้อยก็ยังเหลือเก็บ คิดซะว่าคอนโดแพงๆเป็นการออมเงินในทางหนึ่งล่ะกัน แต่ถ้าเมื่ออายุซัก55-60หละ ผมขอเลือกชีวิตแบบนางสาวบีดีกว่าครับ  ใช้ชีวิตแบบนางสาวAจะมีเงินที่ใหนกินหลังจากออกจากงานหละครับ เอาเป็นว่า ผมว่าเงินนั้นควรจะใช้กันอย่างมีเหตุผลครับ  จะเหลือมากเหลือน้อย ได้มากได้น้อยนั้น ก็ไม่สำคัญเท่าไรหรอกครับ มันสำคัญที่ว่า คุณใช้เงินทำอะไร แล้วมันคุ้มรึเปล่ากับการใช้เงินก้อนนั้น  แค่นั้นเอง จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 23:08:17

ความคิดเห็นที่ 39 คนเรา "ความอยากไม่ใช่ความจำเป็น ความจำเป็นไม่ใช่ความอยาก" อันดับแรกคุณต้องแยกให้ออกก่อนว่า : Need = ความอยาก(กิเลส) , ความพอใจ และ.. Want = ความจำเป็น (ในแง่คุณภาพชีวิต) ถ้ามองออกนะว่า Need กับ Want มันต่างกันตรงไหน แล้วใช้เฉพาะ Need ใช้เพราะว่ามันจำเป็น ไม่ใช่ว่าใช้เพราะอยากใช้ ไม่ใช่จ่ายเพราะอยากจ่าย เราต้องรู้ประมาณว่า ควรจะให้มันมีเหลือเอาไว้ เผื่อเจ็บ เผื่อป่วย เผื่อไข้ บริหารให้ลงตัวตรงนี้ แล้วก็ไม่ตามใจปากตามใจท้องจนเกินไป คนที่ไม่ประมาทเค้า " กินอีตอนหิว ไม่ได้กินอีตอนอยาก " เพราะว่า ถ้าจะไปกินอีตอนอยากล่ะก็ มันก็อยากอยู่เรื่อย ถ้าไปกินอีตอนหิวละก็ เออ...ร่างกายมันจำเป็นต้องกิน !! เพราะฉะนั้น ก่อนจะใช้เงิน รีบถามตัวเองว่า เดือนนี้อยากจะให้มันเหลือเท่าไหร่ ก็ตัดเอาไอ้ตัวนั้นออกมา จะเก็บไว้ที่ธนาคาร จะเก็บไว้ในรูปไหนก็ตามที เก็บมันไว้ เหลือนอกนั้นอาจจะไปใช้อะไรก็ไม่ว่า อย่างนี้คือ บริหารด้วยรายเหลือ คนส่วนมากคิดว่า ได้มากมันควรจะเหลือมาก ได้น้อยมันก็เหลือน้อย (แบบในบัญชีรายรับ-รายจ่าย) ตรงนี้แหละที่มันทำให้ได้เท่าไหร่มันก็ไม่พอใช้ ก็พิจารณาตัวเองให้ดีคนที่จะบริหารเงินได้ดีล่ะก็ แยกให้ออกนะ Need กับ Want นี่เป็นประการแรก ถ้าแยกตรงนี้ออก โอ้...ชนะไปตั้งครึ่งค่อนแล้ว จากคุณ : นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 23:28:58 A:124.121.64.181 X: TicketID:284772

ความคิดเห็นที่ 40 มันก็มีจริงนะครับ แต่ผมว่าคุณภาพชีวิตที่ดีมากหรือน้อยมันขึ้นอยู่กับมุมมองแต่ละคน และแท้จริงมันขึ้นอยู่กับความพอใจครับ แต่เงินเดือนก็ต้องพออยู่ได้นะ จากคุณ : ko_oasis เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 23:38:28

ความคิดเห็นที่ 41 แก้ ความคิดเห็นที่ 39 นิสนึง Need = ความจำเป็น (ในแง่คุณภาพชีวิต) Want = ความอยาก(กิเลส) , ความพอใจ และ.. จากคุณ : นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 23:42:23 A:124.121.64.181 X: TicketID:284772

ความคิดเห็นที่ 42 ประเภททำงานไปวัน ๆ รายได้น้อย จำกัดจำเขี่ย หรือรายได้เยอะ แต่เอาแต่เก็บกะนอนตายบนกองเงิน แบบนั้นก็ไม่ไหว หรือทำงานใช้จนหมด รูดบัตรจนเต็มทุกใบ อันนี้ก็ไม่ดี สำหรับผม ใช้เท่าใหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่หาให้ได้มากกว่า โดยไม่ลำบากตนเองและคนรอบข้าง ผมเลือกเหตุผลนี้เพราะ 1. ผมได้พัฒนาศักยภาพของตัวเองอยู่ตลอดเวลา และรายได้ที่เพิ่มขึ้นก็เป็นผลตอบแทนจากการพัฒนา 2. ผมได้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น มีโอกาสเลือกมากขึ้น อยากกินง่ายก็ดี อยากกินดีก็ได้ ไม่ต้ององุ่นเปรี้ยว หรือหรูหราเกินเหตุ 3. ผมได้ช่วยชาติ ด้วยการกระตุ้นเศรษฐกิจ ด้วยการใช้จ่ายนำเงินเข้าระบบ 555 แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 23:54:07 จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 23:43:48

ความคิดเห็นที่ 43 องุ่นเปรี้ยว มีเงินเยอะกว่าก็มีสิทธิบริหารจัดการได้มากกว่า การได้เงินเดือนเยอะกว่า มันไม่ได้บอกว่าคนที่เงินเดือน 25,000 จะเครียดกว่าคนเงินเดือน 15,000 เสมอไป มันไม่สมเหตุสมผลในการคิดครับ เต็มที่ก็คือความน่าจะเป็น ที่แน่นอนคือคนเงินเดือน 25,000 ย่อมมีโอกาสจัดการบริหารเงินมากกว่าคนเงินเดือน 15,000 เพราะส่วนต่างถึง 10,000 แน่นอนครับ นั่นหมายถึงคุณภาพชีวิตที่ดีกว่าด้วยถ้าคุณเทียบบัญญัติไตรยางค์เป็น วลีนี้ผมมองว่าเป็นวลีสำหรับคนที่พอแล้วหรือไม่คิดจะทะเยอทะยานมากกว่า แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 23:54:47 จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 23:48:37

ความคิดเห็นที่ 44 คิดกับทำ มันต่างกันนิดหน่อยครับ แต่ที่มันจะหนัก ก็ตรงที่ว่า เวลาที่มันผ่านไปแล้ว เรียกคืนมาไม่ได้ ผมเคยใช้ชีวิต แบบ A มาหลายปี ตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆ แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นแบบ B แล้ว ยากเหมือนกันนะครับกว่าจะเปลี่ยนได้ แต่ก็คุ้มค่ามาก เพราะไฟที่อยู่ในตัวผมที่มีให้บริษัทก็ไม่ได้ลดน้อยลง ผลตอบแทนที่ได้กลับมาก็เพิ่มขึ้น อนาคตก็มองเห็นได้อย่างชัดเจน ไม่ต้องกลัวความเสี่ยงแบบเพื่อนร่วมงาน ที่ใช้ชีวิตแบบ 3 เดือนล้มละลาย ถ้าตกงาน แต่มีข้อเสียคือ กลายเป็นคนขี้เหนียวครับ ซึ่งบางครั้งก็อยากได้ อยากมี แบบคนอื่นเขา แต่เป้าหมายยังอีกไกล เนื่องจาก เห็นพี่ๆในที่ทำงาน เงินเดือนเยอะจัง แต่พออกไป ทำไม???????? บางคนไม่มีอะไรติดตัวเลย ทั้งที่เมื่อก่อน ก็มีทั้งรถ,บ้าน(ผ่อน) เลยต้องทำใจครับ กินอยู่ต่ำกว่าฐานะ สำหรับผมปลอดภัยกว่า จากคุณ : bomz เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 23:58:51

ความคิดเห็นที่ 45 ได้เงินมากไว้ก่อน ส่วนจะวางแผนใช้ยังไงแล้วแต่ความสุขของแต่ละคน คนที่เก็บมาก ช่วยลดความเสี่ยงที่จะเกิดความทุกในอนาคตได้เช่นตกงาน คนที่เก็บน้อย คืเอาเงินไปใช้ซื้อความสุขในปัจจุบัน ส่วนคนที่เอาไปซื้อทอง ซื้อบ้าน(บางกรณี) ชื้อหุ้น ก็ถือเป็นการเก็บอย่างนึงนะ แล้วแต่สไตล์น่ะ สถานภาพของแต่ละคนไม่เหมือนกัน  เอาเป็นว่าไม่ต้องเอา A ไปเทียบ กะ B หรือ C ไหนๆหรอก เทียบกะตัวเองก็พอ ส่วนผม ก็เก็บบ้างใช้บาง เดินทางสายกลางนะ ^^ จากคุณ : niab เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 00:30:07

ความคิดเห็นที่ 46 เคยคิดบ้างไหมครับว่า - ทำไมทำงานเงินเยอะ ๆ แล้วถึงเครียดมาก เงินน้อยเครียดน้อย ความเครียดแปรผันตามเงินเดือนเสมอไป? - ทำไมคนที่ใช้จ่ายมาก ถึงดูไม่ดี ... แต่คนที่ใช้จ่ายน้อยกว่า ถึงดูดีกว่า ? - ทำไมคนที่เงินเดือนมากกว่า ถ้าตกงานแล้ว จะต้องลำบากกว่าคนที่เงินเดือนน้อยกว่าตกงาน ? - ทำไมเมื่อมี 2 เคสให้เปรียบเทียบ คนเรามักจะหาข้อเสียมาให้เคสที่ดูดีกว่า แล้วป้อนบทนางเอกให้เคสที่ดูแย่กว่า ??? เข้ามาอ่านกรณีเปรียบเทียบแบบนี้ทีไร ก็อดขำกับพฤติกรรมหมู่แบบนี้ไม่ได้ ทุกครั้งไปครับ จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 00:32:54

ความคิดเห็นที่ 47 "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" ก็ถูกต้องแล้วนี่ครับ การเลือกคุณภาพชีวิตและการใช้ชีวิตที่บ่งบอกsocial statusของตัวเองเป็นอีกเรื่องหนึ่ง เป็นต้นทุนทางสังคม และต้นทุนความสบายอย่างหนึ่ง บริษัทที่ดี ก็ดูกันที่ผลกำไร ไม่ใช่ยอดขาย คนที่มั่งคง ก็ดูกันที่เงินเก็บ ไม่ใช่เงินเดือน (เพียงแต่คนรายได้มากกว่าก็มีโอกาสจะมีเงินเก็บมากกว่า) ประโยคนี้ นัยยะมัน พูดถึงความมั่นคงในชีวิต ไม่ได้พูดถึงคุณภาพชีวิต จากคุณ : typeV เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 00:43:00

ความคิดเห็นที่ 48 แล้ว A กะ B มีต้นทุนทางสังคมเท่ากันหรอคะ ถ้าเปรียบกันแบบนี้ ดิชั้นคงเป็น C ล่ะค่ะ เมื่อก่อนเงินเดือนน้อยก็อยู่ได้ พอเงินเดือนมากขึ้น ไลฟ์สไตล์มันเริ่มเปลี่ยนไปค่ะ เพื่อนฝูงสังคมเริ่มเยอะขึ้น ตอนนี้ได้เยอะกว่าตอนเรียนจบใหม่ๆ แน่นอน แต่ก็เหลือเก็บน้อยกว่าเมื่อก่อนมาก แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 00:51:16 จากคุณ : เจลาติน เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 00:45:55

ความคิดเห็นที่ 49 "คุณภาพชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับเงิน  แต่คุณภาพชีวิตอยู่ที่จิตใจ มุมมอง และความคิดมากกว่าครับ " " ทำไมคนจน มีความสุข แต่ทำไม คนรวยถึงทุกข์ ? " จากคุณ : teetypunk เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 00:52:39

ความคิดเห็นที่ 50 คิดว่าก็ดีค่ะ เป็นข้อเตือนใจคนเราให้มาเจอกันที่ครึ่งทาง หาได้เยอะแล้วล่องลอย และก็ดีกว่าหาได้น้อยแล้วล่องลอย คนที่ลำบากก็ตัวเรา^^ จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 00:58:24

ความคิดเห็นที่ 51 เราคิดว่า หาได้เท่าไหร่ สำคัญพอๆ กับ เหลือเก็บเท่าไหร่ มันอยู่ที่ว่า เราจะบริหารจัดการชีวิต และการใช้เงินเรายังไง สำหรับเรา ...คุณภาพชีวิต เป็นสิ่งสำคัญมาก แต่เราก็ต้องทำให้มัน balance กับเงินเก็บที่ต้องมีด้วย เพื่ออนาคต จากคุณ : Halimeda Lover เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 06:02:52

ความคิดเห็นที่ 52 มันคือ"ความเห็น" ไม่ใช่สัจธรรม (และคนส่วนมากจะคิดว่าความเห็นของตนคือสัจธรรม) ขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นให้ความสำคัญกับอะไร จากคุณ : Schweissnaht (Schweissnaht) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 08:21:19

ความคิดเห็นที่ 53 ในความเห็นของผม มันเปรียบเทียบกันคนละบริบทครับ ผมยกตัวอย่างลูกศิษย์ผมก็แล้วกัน เจ้าคนทำงานกรุงเทพ ด้าน design ที่สีลม เงินเดือนสตาร์ทที่ 2.2 หมื่น แต่เดี๋ยวก่อน ค่าเช่าคอนโด เดือนละ 4 พัน ค่า BTS เดือนละกี่ร้อย ค่ารถเมล์ไปต่อ อีกกี่บาท ค่า มอไซค์รับจ้างไปนั่ง BTS ค่ากินค่าอยู่ในราคาหนุ่มสีลม ข้าวสีลมไม่มีถูกหรอกครับ เจ้าคนนี้ เหลือเก็บเดือนละ 5-8 พัน กับอีกคนหนึ่ง ทำงานอยู่นิคมบางปะอิน เงินเดือน 1.8 หมื่น ห้องพักเดือนละ 2 พัน รถบัสรับส่งคนงาน ฟรี อาหารการกิน มีเช้าก็หากินเอง กลางวันกินข้าวโรงงาน ฟรี เย็นทำโอที ก็ข้าวฟรีอีก เจ้าคนนี้ เหลือเงินเก็บเดือนละ 1.8 หมื่น เพราะเอาแค่โอทีมาใช้ก็พอแล้ว จากคุณ : โลหการ4 เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 08:50:23

ความคิดเห็นที่ 54 ถ้าผมหาเมีย ผมขอหาอย่าง b ครับ เพราะถึงเธอหาเงินเก่ง แต่ไม่ประหยัด เอามาเป็นเมียถึงรายได้เยอะเท่าไร ก็ไม่พอซะที มีแต่ จนลงๆ แต่ถ้าได้ อย่างที่สองมาเป็นเมีย มีแต่ช่วยกันเก็บๆ คุณต้องมององค์รวมซิครับ  เผื่อลูก เผื่อหลาน ต้องหา เผื่อ ตอนแก่ด้วย  คุณภาพชีวิต ตอนแก่จะเป็นยังไง หาเมีย ขอแบบ ที่สอง จากคุณ : red-racket เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 10:15:05

ความคิดเห็นที่ 55 เดินทางสายกลางค่ะ ไม่ตามใจตัวเองมากไป ทำได้ในบางครั้งแต่ไม่ใช่ทุกครั้งค่ะ ใจอยากทำตาม A แต่แม่สอนบอกให้ทำตาม B เลยว่า่จะทำสลับกันไป ฮ่าๆๆ จากคุณ : stupidkitty เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 10:51:38

ความคิดเห็นที่ 56 ผมชอบหาได้เยอะ เก็บได้เยอะครับ หรือ หาได้เยอะ เอามาลงทุนต่อให้เยอะขึ้นครับ ทางใครทางมันครับ จากคุณ : basicball เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 11:10:33

ความคิดเห็นที่ 57 เคยเจอกับตัวเอง เงินเดือนเยอะ แต่ฟุ่มเฟือย สรุปไม่เหลืออะไร กับอีกเงินเดือน ปานกลาง มีเงินเก็บทุกเดือน  ใช้ชีวิตแบบธรรมดา ตอนสุดท้าย คนเงินเดือนปานกลาง มีเงินเก็บมากกว่าครับ อยู่ที่วินัย ของแต่ละคนด้วยครับ จากคุณ : purekung99 เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 12:09:37

ความคิดเห็นที่ 58 "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" พูดในแง่ที่คุณบริหารเงินของตัวเองได้เอง คงขึ้นกับความพอใจของแต่ละคน บางคนสุขที่หาไป ใช้ไป บางคนสุขที่หาไป เก็บไป แต่บางคนไม่สามารถบริหารเงินของตัวเองได้ เพราะมีคนช่วยใช้ค่ะ บางครอบครัววางแผนใช้เงินเดือนของลูกกันเลย คนรู้จักสองคน Y เงินเดือน 50,000 บาท เหมือน A ทุกอย่าง เพิ่มเติมคือให้เงินพ่อแม่ไปเที่ยวตจว.หรือต่างประเทศบ้างบางครั้ง (พ่อแม่ทำงานตามปกติ) Y เงินเหลือเก็บ 4,000 บาทต่อเดือน(มีประกันชีวิต/ประกันสุขภาพ)คุณภาพชีวิตดีระดับนึง อีกคน Z เงินเดือน 50,000 บาท เช่าหอพัก /กินอาหารปกติ ไม่มีมื้อพิเศษ/เสื้อผ้าไม่ซื้อ /จะเรียนต่อไม่กล้าเรียน /จะมีแฟนไม่กล้ามี เพราะต้องส่งเงินให้พ่อแม่และน้องใช้ทุกเดือน พ่อแม่Z ไม่ทำงาน(ทั้งๆที่ยังมีแรงทำได้) นำเงินที่ได้จากลูกไปเล่นหวย /กินเหล้า /เลี้ยงอาหารดีๆแก่เพื่อนบ้าน เดินห้างสรรพสินค้าใครพูดเชิงดูถูกหน่อย ควักเงินจ่ายประชด ด้วยเงินเดือนที่ลูกหามา/ส่งเงินให้น้องที่ไม่ยอมเรียนหนังสือผลาญทุกเดือน น้องติดเกมส์ ไม่ส่งเงินก็ไม่ได้ พ่อแม่หาว่าเนรคุณ Z เงินไม่เหลือเก็บ คุณภาพชีวิตไม่ดี ไม่ใช่เพราะวางแผนใช้เงินไม่เป็น แต่คนรอบตัวไม่เห็นใจไม่ช่วยเหลือ เงินเหลือเก็บ บางครั้งไม่ได้ขึ้นกับการวางแผนของคนหาเงินเท่านั้น ขึ้นกับคนรอใช้เงินและค่านิยมผิดๆของสังคมบ้านเราด้วย เช่น ดารานักร้องที่หาเงินคนเดียว หาเลี้ยงคนในครอบครัวกว่า 30 ชีวิต "หาได้เท่าไหร่ ก็ใช้ไม่พอ แถมเจ้าตัวแถบไม่ได้ใช้เงินเหล่านั้นด้วย" จากคุณ : richly @ money เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 12:16:45

ความคิดเห็นที่ 59 สำหรับผมมันเป็นคำพูดที่ไม่จริงครับ  และคำพูดประเภทนี้เอาไว้ใช้ปลอบใจครับ จริงๆแล้วคือสำคัญทั้งหาเงินได้เท่าไหร่  และการบริหารจัดเก็บครับ จากคุณ : ศุกร์เล็งลัคนา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 12:44:26

ความคิดเห็นที่ 60 นางสาว B อาจมีความสุขมากๆ ก็ได้นะครับ เพราะบางคนก็มีความสุขกับตัวเลขในบัญชีธนาคาร หาเยอะย่อมดีกว่าอยู่แล้วครับ แต่ถ้าเราใช้เงินมากๆ จนเป็นความเคยชิน เวลาเกิดเหตุไม่คาดฝันอาจทำใจลำบาก ความพอใจแต่ละคนไม่เท่ากัน และผมคิดว่าวัดเป็นตัวเลขไม่ได้ คนที่จะประสบความสำเร็จได้ต้องเริ่มจากความยินดีในชีวิตของตัวเองให้ได้ทุกขณะก่อนครับ จากคุณ : นายแว่นธรรมดา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 13:16:39

ความคิดเห็นที่ 61 สำหรับผมคิดว่า เป็นแค่คำพูดที่ดูสละสลวยมากกว่าครับ สำหรับผมความหมายที่เหมือนกันผมใช้คำว่า "พอเพียง" ดีกว่าไม่เครียด จากคุณ : por7127 เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 13:19:22

ความคิดเห็นที่ 62 ผมว่านางสาว A และ B เปรียบเทียบกันไม่ได้ด้วยซ้ำ ตั้งแต่ผ่อน คอนโดล่ะ 25000 กับ 5000 ผ่อนเสร็จ มูลค่าทั้งหมดของคอนโดมันก็เป็นของเรา ค่ามากขึ้นด้วยซ้ำ... มวยคนละรุ่นเลย จากคุณ : Radio เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 13:20:26

ความคิดเห็นที่ 63 นางสาว B อาจมีความสุขมากๆ ก็ได้นะครับ เพราะบางคนก็มีความสุขกับตัวเลขในบัญชีธนาคาร หาเยอะย่อมดีกว่าอยู่แล้วครับ แต่ถ้าเราใช้เงินมากๆ จนเป็นความเคยชิน เวลาเกิดเหตุไม่คาดฝันอาจทำใจลำบาก ความพอใจแต่ละคนไม่เท่ากัน และผมคิดว่าวัดเป็นตัวเลขไม่ได้ คนที่จะประสบความสำเร็จได้ต้องเริ่มจากความยินดีในชีวิตของตัวเองให้ได้ทุกขณะก่อนครับ จากคุณ : นายแว่นธรรมดา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 13:22:58

ความคิดเห็นที่ 64 จากหลายๆความเห็นผมมองมาที่ตัวผมเอง -ตอนเงินเดือนน้อย เงินเก็บต่อเดือนน้อย -ตอนเงินเดือนเยอะขึ้นอีกหลายเท่า เงินเก็บต่อเดือนก็น้อย ทุกวันนี้ก็ได้แต่คิด คิดมาตลอด ทำไมเงินเก็บมันไม่มากขึ้นตามอัตราส่วนเงินเดือน จากคุณ : Cute_boY เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 14:12:07

ความคิดเห็นที่ 65 บางวัน  a ทำตัวแบบ b และ บางวัน b ทำตัวแบบ a น่าจะดีนะคะ เราว่า บางทีพวกความสุขมันอาจจะอยู่ที่ทัศนะคติส่วนตัวก็ได้นะคะ จากคุณ : เชื่อในถั่วงอกนะ เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 14:43:15

ความคิดเห็นที่ 66 เึึคยเป็นแบบเอตอนช่วงวัยรุ่นมาก่อนค่ะ จำได้ว่า ชีวิตวัยนั้นสนุกมาก อยากได้อะไรก็ได้ อยากทำอะไรก็ทำ ตอนนี้เป็นแบบบีค่ะ เนื่องจากมีครอบครัวและมีลูก จริงๆจะว่าไป เป็นแบบเอก็สนุกกว่า ดีกว่า แต่ถ้าคิดดีๆแล้ว หากตอนวัยรุ่นเราใช้ชีวิตแบบบีในตอนนี้ ป่านี้เราคงมีเงินเพียบเลยค่ะ หาได้มากแล้วเก็บได้มาก เป็นสิ่งที่ดีที่สุดเลยค่ะ จากคุณ : nampalo76 เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 15:01:20

ความคิดเห็นที่ 67 แสดงว่า เอ "ณ วันนี้" ไม่ได้วางแผนไว้เผื่ออนาคต การใช้ชีวิตบนความเสี่ยง ย่อมไม่ดีครับ จากตัวอย่าง บ้าน ไม่ว่าจะผ่อนเดืิอนละเท่าไหร่ ก็ให้ประโยชนืในสิ่งเดียวกัน คือ ที่อยู่อาศัย รถ จะมีวันนี้หรือไม่ ไม่สำคัญ ขึ้นกับความพร้อมมากว่า วันนี้ บี ยังไม่มี แต่วันหน้า บี อาจจะขับ  benz แต่ เอ ยังคงขับ jazz เก่าๆ ก้เป็นได้ วันนี้ เอ ไม่มีเงินเก็บ แต่ บี มีเงินเก้บ วันหน้า บีได้ผลตอบแทนจากการลงทุนด้วยเงินเก็บ หลักล้าน แต่ เอ ไม่มีเงินเหลือไว้สำหรับชีวิตหลังเกษีตร ต้องใช้เงินช่วยเหลือจากรัฐบาลก้เป็นได้ หาก เอ ใช้ชีวิตโดยไม่คิดเผื่ออนาคต ดังนนั้น เอ จึงต้องมองเผื่ออนาคตหากเอต้องใช้ชีวิตตามลำพัง ในวันข้างหน้า แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 15:17:23 จากคุณ : zhongjia เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 15:13:02

ความคิดเห็นที่ 68 มันมีหลายปัจจัยอ่ะครับ  แต่ว่า -คนจีนยุคบุกเบิก  เขาทำมาหาได้  ก็เก็บ  เก็บ  เก็บ  และเก็บ -เหตุผลคือ  เก็บไว้ให้ลูกหลาน  เพราะถ้าไม่ทำให้ลูกหลาน  กว่าเขาจะโตจนช่วยตัวเองได้  คงลำบากไม่น้อยเลย ( เด็กน่ะ  ทำอะไรก็ลำบากอ่ะ ) -แต่ไม่ได้เก็บให้อย่างเดียวนะครับ  สอนด้วย  สอนให้รู้ถึงคุณค่า  รู้ถึงความพยายาม   - คนจีนที่ทำได้แบบนี้  เห็นได้ชัดว่าลูกหลานสามารถมีทุนต่อยอดชีวิตได้โดยไม่ลำบาก  ผิดกับคนจีนที่สุรุ่ยสุร่าย  ลูกหลานก็ลำบาก   นี่รวมถึงคนทุกชาติภาษาที่ใช้ชีวิตแบบเดียวกันด้วยอ่ะ ฉะนั้นนี่  ถ้าถามว่าเก็บทำไม  ก็ต้องบอกว่าเพื่ออนาคตลูกหลานอ่ะ  ให้เขามีชีวิตที่ดี  อย่างที่มนุษย์คนนึงพึงได้รับ **ให้เขาได้ภูมิใจว่า  มีบรรพบุรุษที่ขยันหมั่นเพียร  ประหยัด ซื่อสัตย์ อดทน แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 15:35:45 จากคุณ : ชาวบางนา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 15:33:18

ความคิดเห็นที่ 69 ผ่านมา ถ้าตอบโดยใช้หลักธรรมของศาสนาพุทธได้ไหม พระพุทธเจ้าตรัสว่า ความสุขทางโลกของมนุษย์ คือ 1. มีทรัพย์ 2. ได้ใช้ทรัพย์ 3. ไม่มีหนี้ 4. ไม่ถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม 4 ข้อนี้ แต่ละข้อจะเป็นตัวถ่วงดุลกันเอง ทำได้ ชีวิตก็จะมีทางสายกลาง ไม่มาก ไม่น้อย จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 16:18:03

ความคิดเห็นที่ 70 สำหรับเรา หาได้เท่าไหร่ก็สำคัญ เก็บได้เท่าไหร่ก็สำคัญ หาได้เยอะๆ เก็บได้เยอะๆ Perfect ค่า จากคุณ : Baby_I Know_U Know เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 16:40:21

ความคิดเห็นที่ 71 เก็บได้เยอะมันก็ต้องดีกว่าอยู่แล้วล่ะ เงินที่เก็บก็ใช้ไปลงทุนที่ถูกที่ควรเพื่ออนาคตได้อีก อีก10-20 ปี คนที่เก็บจะมั่งคั่งยิ่งกว่าที่คุณคิดซะอีก แต่ใช้เยอะก็หาให้เยอะกว่าเอาให้เหลือเก็บเยอะด้วย ก็แค่นั้นเองง่ายจะตาย จากคุณ : shakariki เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 16:49:01

ความคิดเห็นที่ 72 โดยส่วนตัวไม่ชอบความเห็นนี้ เพราะผมมองว่า หาได้เท่าไหร่ก็สำคัญพอๆ กับเก็บได้เท่าไหร่ เงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่เงินทำให้ชีวิตเราสบายขึ้นเพราะเพิ่มทางเลือกมากขึ้น บางคนชอบบอกว่าคนที่ซื้อของ brand name โง่ ไม่มีหัวคิด อันนี้ไม่ถูก เพราะถ้าเขามีเงินจ่าย และไม่ได้เดือนร้อนใคร แล้วซื้อแล้วมีความสุข เขาจะต้องไปใส่ใจอะไร แต่ถ้าไม่มีเงินแต่ดันอยากมีอยากได้ อันนั้นก็จะทุกข์ เหมือนขึ้นเครื่องคนที่มีเงินมากกว่าก็จ่ายมากกว่าเพื่อน BC ถึงแม้มีอีกหลายคนมองว่านั่ง BC ก็ถึงที่หมายเวลาเดียวกับ EY มันก็คือแนวความคิด แค่นั้นเองครับ จากคุณ : Blancpain เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 16:50:02

ความคิดเห็นที่ 73 ถูกใจความเห็นที่ 70 ที่สุดค่ะ สั้นๆ กระชับ แล้วก็จริง หาได้เท่าไหร่ก็สำคัญค่ะ และเก็บได้เท่าไหร่ก็สำคัญ แต่คนเงินเดือนน้อยหลายๆ คนก็เก็บเงินได้เยอะกว่าพวกที่เงินเดือนสูงก็มี ไม่อยากไปตัดสินอะไรใครค่ะ จะองุ่นเปรี้ยวหรืออิจฉา หรือพูดดูดี หรือเค้าเงินน้อยอะไรก็เรื่องของเค้า เดี๋ยวคนเงินเดือนน้อยๆ น้อยใจแย่เลย ถ้าเลือกได้ ใครๆ ก็อยากจะหาได้เยอะ ได้ใช้เยอะ และเก็บได้เยอะกันทุกคนล่ะค่ะ จากคุณ : By the sea เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 16:56:42

ความคิดเห็นที่ 74 นานาจิตตัง อยากเป็นแบบ a แต่คงยากเงินเดือนน้อยเน้นเก็บเงินให้ลูกแทน จากคุณ : แม่น้องอินดี้ (mother-platinum) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 17:19:37

ความคิดเห็นที่ 75 ณ จุดนี้ผมขอเยอะไว้ก่อน แต่พอถึงจุดๆนึง ผมขอมีความสุขก็พอ จากคุณ : [D]iffind[O] เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 17:31:25

ความคิดเห็นที่ 76 พอดีๆเถอะคร้าบบ แบบ A ก็มากไปหน่อย แบบ B ก็เหนื่อยเกินไป จากคุณ : lokoong เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 17:57:14

ความคิดเห็นที่ 77 สมัยก่อนเงินเดือนได้น้อยก็ใช้น้อย มีเก็บเรื่อยๆ ตอนนี้เงินเดือนเยอะขึ้น ก็ยังเก็บแต่รายจ่ายนี้ กล้าจ่ายมากขึ้นกว่าแต่ก่อน สรุปว่า ต้องรู้จักหา มีแล้วต้องบริหารให้เป็นทั้งการลงทุน และอดออมอย่างเหมาะสม จากคุณ : tuw-lek เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 18:03:16

ความคิดเห็นที่ 78 คนเราไม่เหมือนกัน  บางคนมีความสุขกับการใช้จ่าย ในขณะที่บางคนมีความสุขกับการลงทุนเพื่อให้มันงอกเงย การที่คุณมองว่าคุณเองมีคุณภาพชีวิตดีกว่าคนที่มีเงินเก็บ คุณใช้จ่ายซื้ออะไรมากมายแปลว่าคุณมีความสุขกว่า  เราว่าตรรกะมันตลกๆอะ ตัวคุณเองอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนเหล่านั้นเค้ามีวิธีการจัดการและบริหารความสุขของตัวเองอย่างไร คุณบอกว่าคนเก็บเงินเป็นคนที่ไม่คิดสร้างvalue ให้ตัวเองและองค์กร ทำงานเช้าชามเย็นชาม  ไม่เหมือนคนที่ไม่เก็บเงินเพราะเค้าสร้าง value ให้ตนเองและจะโตไปได้เรื่อยๆ มันก็ไม่เสมอไป  และออกจะเป็นมุมมองที่เข้าข้างตัวเองเกินไปซักหน่อย   เรากลับมองว่าคนที่พยายามพัฒนาตัวเองเพื่อให้โตไปในสายงานเป็นเรื่องที่ดี แต่ชีวิตการทำงานในบริษัทเอกชนก็มีความเสี่ยง ความหวังที่จะโตไปเรื่อยๆมีเงินเดือนใช้เพิ่มขึ้นตลอด เป็นความคิดที่ประมาทและขาดการเตรียมพร้อม บางคนมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน  แต่บางคนมีชีวิตเพื่ออนาคตของตัวเองและคนข้างหลัง  หากวันใดวันหนึ่งเกิดอุบัติเหตุ โรคร้าย พิการ ตกงาน บริษัทปิดกิจการ หรือเสียชีวิตไปก่อนเวลาอันควร  คุณเคยคิดหรือเปล่าว่ามีแผนสำรองสำหรับเหตุการณ์เหล่านั้นอย่างไร คนข้างหลังต้องมารับภาระดังกล่าวหรือไม่ ส่วนตัวเราไม่ได้เห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็นต์กับคำที่ว่าหาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ อยู่ที่เงินเก็บมากกว่า  แต่ก็คิดว่ามันมีส่วนถูกอยู่ไม่น้อย ถ้ารู้จักนำมาคิดและปรับใช้กับตัวเอง ยกตัวอย่างพี่ที่ทำงานคนหนึ่งเป็น manager ซึ่งกำลังจะเกษียณ เงินเดือนก็น่าจะเป็นแสน  แกใช้ชีวิตอย่างสมถะ ขับ March มาทำงาน (ที่บ้านมี CRV ไว้สำหรับขับทางไกล  ทุกๆคนในบริษัทรู้ว่าแกเป็นคนเก็บเงินเก่ง รู้จักลงทุน  เราเคยถามว่าพี่ออกไปจะไปทำอะไร  แกบอกว่าไม่ต้องถามหรอกว่าจะทำอะไรเพราะว่าแกไม่ทำอะไร  เงินทองที่มีก็สะสมไว้ใช้อย่างสบายๆจนแก่ มีเงินเที่ยวสบายๆ เฉพาะ Provident fund ก็ปาไปหลายล้านแล้ว เรียกว่าเป็นต้นแบบสำหรับเด็กรุ่นใหม่ในบริษัทที่เริ่มเก็บเงิน พี่อีกคน อายุสามสิบนิดๆ นั่งรถบริษัทฟรีมาทำงาน แต่งตัวก็ธรรมดา เที่ยวก็ไม่เที่ยว แต่แกมีบ้านเดี่ยวหลังนึง คอนโดให้เช่าอีกหลังนึง มีพอร์ตหุ้นและลงทุนอีกหลายๆอย่าง  รถก็มีแต่ไม่ค่อยได้ขับ เพราะในเมื่อมีรถฟรีจะขับมาให้เปลืองทำไม  ดูแกก็มีความสุขดี สาวๆในบริษัทก็ปลื้มแกตั้งหลายคน เสียดายที่แต่งงานไปแล้ว เอิ๊กๆ พี่อีกคนนึงเพิ่งขึ้นเป็น manager อายุยังไม่ถึงสี่สิบ ทำงานเก็บเงินใช้ชีวิตไม่ได้หรูหราอะไร  ล่าสุดได้ข่าวมาว่าแกเพิ่งซื้อบ้านราคาหลายล้านด้วยเงินสด  เพราะไม่อยากผ่อนหลายๆปีที่ดอกเบี้ยทบไปก็ราคาเกือบเท่าราคาบ้าน สิ่งแวดล้อมในองค์กรเราค่อนข้างให้ความสำคัญกับการเก็บออมและลงทุน ทำให้เด็กรุ่นใหม่ดำเนินรอยตามไปด้วย  เมื่อเดือนก่อนน้องที่จบใหม่ที่ชอบมาขอคำแนะนำกับพี่ๆและบังเอิญสนิทกับเราก็ขอให้ไปร้านทองเป็นเพื่อน เพราะว่าจะซื้อทองคำแท่งห้าบาทแท่งแรกในชีวิตเก็บ  เราเห็นแล้วก็ชื่นชมน้องนะว่าเป็นคนที่รู้จักเก็บออม  ต่อไปน้องคงจะมีชีวิตที่ดี มันก็แค่เป็นตัวอย่างชีวิตของบางคนที่ให้ความสำคัญกับการเก็บและลงทุนน่ะค่ะ  ใครมีความสุขที่จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ  ชีวิตใครชีวิตมัน แต่จะไปตัดสินคนอื่นที่เค้าใช้ชีวิตไม่เหมือนเรามันก็คงเกินไปหน่อยอะค่ะ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:00:46 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 18:52:42 จากคุณ : -->+:+โชยุ&วาซาบิจัง+:+<-- เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 18:49:31

ความคิดเห็นที่ 79 ส่วนตัวผมให้ความสำคัญกับการพยายามหาเงินให้ได้มากๆมากกว่านะ จึงเห็นด้วยกับ จขกท. ครับ ยิ่งหาเงินได้มากยิ่งมีโอกาสเก็บเงินได้มากไปด้วยครับ ถ้าวินัยในการใช้เงินเหมือนเดิมแล้ว การหาเงินเพิ่มได้มากเท่าไหร่ จะสามารถแปรเป็นเงินเก็บได้เพิ่มขึ้นมากเท่านั้นด้วย จากคุณ : LimitBreak เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 19:24:52

ความคิดเห็นที่ 80 เพื่อนผมเงินเดือนเก้าพันแต่เก็บเดือนละห้าพัน เจ็ดปีหลังจากเรียนจบมีเงินล้านกว่าแล้ว คุณภาพชีวิตมันก็งั้น ๆ แต่มีเงินอ่ะ จากคุณ : billion_mls เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 19:32:53

ความคิดเห็นที่ 81 ส่วนตัวชอบแบบ B มากกว่า เป็นการใช้ชีวิตไม่ประมาทดี  ตอนนี้เราก็เป็น B ด้วยค่ะ เดือนนึงใช้ไม่มาก เก็บส่วนใหญ่ ไม่ค่อยซื้อเครื่องแต่งตัวหรือช็อปปิ้ง   อีกอย่างจากประสบการณ์ลูกค้าเรา ตอนเศรษฐกิจดีๆ สามีเป็นเจ้าของบริษัทมีโรงงานผลิตสินค้าและชวนฝรั่งมาลงทุนประเทศไทย  เมียเปิดบริษัทรับจองตั๋วเครื่องบินโรงแรม ใช้เงินกันเยอะมากๆ อย่างกินอาหารแนวฟูจิ,mk ทุกๆ วัน ซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอางค์ดีๆ (เดือนเป็นหมื่น) สามีเช่าคอนโดเดือน 2 หมื่น,เมียเช่าอาคารพาณิชย์ทำออฟฟิศและนอนเดือน 2 หมื่น    เรียกว่าสองผัวเมียนี่ใช้เงินหลักแสนต่อเดือน  ซึ่งชีวิตก็ดูมีความสุขดี แต่พอเมืองไทยเกิดปัญหาม็อบเหลืองแดง ฝรั่งไม่มาลงทุน เงินสะดุด หนี้ที่สร้างไว้ไม่มีจ่าย ขนาดสามีต้องถอดนาฬิกาซื้อมาเรือนแสนจำนำได้แค่เรือนหมื่น   เอาพวกสร้อยเพชรมาขายได้ยังไม่ถึงครึ่งนึงที่ซื้อมาเลย ส่วนเมียพอสามีมีปัญหา ตัวเองก็หาเงินได้เยอะก็จริง แต่ไม่พอใช้(เพราะฟุ่มเฟือย) เพื่อให้มีใช้เหมือนเดิมเลยกู้เงินนอกระบบร้อยละ 2 ต่อวันมา ทุกวันนี้เป็นหนี้ 2 แสนกว่า เฉพาะดอกเบี้ยก็หกหมื่นกว่าต่อเดือน  ต้องขอผัดผ่อนเจ้าหนี้ไปเรื่อยๆ  แล้วก็มีหนี้ที่ขอที่ดินพ่อแม่ไปจำนองอีก ไหนบรรดาเจ้าหนี้เดิมทั้งหลายที่ติดเค้าไว้ก่อนแล้วหนีมา   รวมๆ มีหนี้เก่าและใหม่เป็นล้าน  ไม่มีเงินเก็บซักบาท คุณคิดว่าชีวิตแบบนี้จะมีความสุขไหมล่ะ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:56:07 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:53:48 จากคุณ : เจ๊วรรณา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 19:48:18

ความคิดเห็นที่ 82 ขอบคุณทุก ๆ ความเห็นนะคะ เสียดายกิฟท์หมดแล้ว ขอติดไว้ก่อนละกัน.. ท่าทางหลาย ๆ ความเห็นคงมองว่าอิฉันเป็นนางสาว A ล่ะสิเนี่ย เข้าใจผิดแล้วค่ะ อิฉันเพียงแค่เปรียบเทียบแบบ extreme cases  เท่านั้น เชื่อว่าชีวิตจริงคงจะมีคนแบบนางสาว A และนางสาว B อยู่จริง ๆ แต่อิฉันก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ เพียงแต่ ถ้าเลือกได้อิฉันก็จะเลือกชีวิตที่ Lifestyle มันดีหน่อย ดีกว่าเก็บมันทุกบาททุกสตางค์ อย่างที่หลาย ๆ ความเห็นว่าไว้ล่ะค่ะ คนเราความสุขต่างกัน บางคนมีความสุขที่เห็นตัวเลขในบัญชีเพิ่มขึ้น ตัวเองอยู่อย่างไรไม่ได้แคร์สักเท่าไหร่.. หรือบางคนมีความสุขที่ได้ซื้อของปรนเปรอตนเอง.. ได้อ่านความเห็นดี ๆ หลากหลายจากหลาย ๆ ท่าน ขอบคุณอีกครั้งค่ะ.. จากคุณ : คนดีผีคุ้ม เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 20:04:47

ความคิดเห็นที่ 83 เห็นพวกขายแอมเวชอบพูดอะไรทำนองนี้แหละ จขกท ลืมคิดไปหรือเปล่าว่าการหารายได้เพิ่มขึ้นก็ต้องใช้เวลา + แรงงาน + ความคิด เพิ่มขึ้น สำหรับผมการได้มีเวลาพักผ่อนกับคนที่รักมันดีกว่าคุณภาพชีวิตอย่างที่คุณว่ามาครับครับ จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 20:05:40

ความคิดเห็นที่ 84 ^ ^ ทำไมถึงคิดว่ารายได้ที่เพิ่ม เท่ากับเวลาพักผ่อนกับคนที่รักลดลงเสมอไปล่ะคะ จากคุณ : คนดีผีคุ้ม เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 20:10:20

ความคิดเห็นที่ 85 ถ้าสามารถมีรายได้เพิ่มขึ้นแต่เวลาไม่ลดก็เพอร์เฟคครับ แต่สำหรับผมคงยังไม่เก่งพอที่จะทำแบบนั้นได้ จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 20:13:04

ความคิดเห็นที่ 86 ส่วนใหญ่เวลาพักผ่อนมักจะลด เมื่อเราพยายามหารายได้เพิ่ม เช่นการรับจ๊อบนอกเวลางาน ขายของเป็นอาชีพเสริม ฯลฯ แต่หลายๆคนอาจลืมไปว่าคุณสามารถมีรายได้เพิ่ม โดยที่เวลายังมีเท่าเดิมได้ เช่นการลงทุนหุ้น กองทุน เป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ ทองคำ ฯลฯ สุดท้ายการจะมีชีวิตที่ดีแบบนั้น มันก็วนกลับมาเรื่องการเก็บออมและการลงทุนอยู่ดีแหละค่ะ จากคุณ : -->+:+โชยุ&วาซาบิจัง+:+<-- เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 20:34:33

ความคิดเห็นที่ 87 ทางสายกลาง ดีที่สุดนะเราว่า หามากใช้มาก ไม่ระวังว่าหากตัวเองทำงานไม่ได้ เงินไม่เข้า บริษัทล้ม มีเรื่องฉุกเฉิน จะเป็นยังไง ก็ไม่ไหว กับเบียดเบียนตัวเองซะจนคุณภาพชีวิตย่ำแย่ ก็ไม่ไหวเหมือนกัน แต่ละคนคงต้องหาว่าจุดพอดีของตัวเองอยู่ที่ตรงไหน จากคุณ : แฮมแฮมพลังเค เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 21:22:03

ความคิดเห็นที่ 88 สำหรับผมหาได้เท่าไหร่ก็สำคัญครับ แต่ที่สำคัญที่สุดคือการไม่มีหนี้้้้้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ครับ จากคุณ : Nonfire เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 21:45:54

ความคิดเห็นที่ 89 เห็นด้วยกับจขกทว่า บางทีหลายคนก็ชอบเอาข้อความนี้มาโพสต์แล้วก็ไม่ได้ตอบคำถามอะไรเจ้าของกระทู้เลย แต่ ผมเองค่อนข้างเห็นด้วยกับการเก็บเงิน  ซึ่งก้ไม่ได้หมายความว่าเก็บฌเฉพาะเงินสดเท่านั้น  อาจจะเป็นการเก็บในรูปทรัพย์สินก้ได้ สำหรับผมง่ายๆ คือ รายได้ - รายจ่าย = เหลือเก็บ ขอยกตัวอย่างอีกแง่มุม   สมมติ ไปทำงานต่างประเทศ แห่งหนึ่ง  ทำงานเสริฟ์ รายได้จากเงินเดือนและทิป 1.2 แสน แต่ต้องจ่าย 60,000 บาทต่อเดือน ทั้งภาษี กินอยู่ ค่าน้ำค่าไป เหลือ 60,000 บาท  กับ ทำงานอีกประเทศหนึ่ง ใกล้ๆไทย เป็นงานออฟฟิส  ในสายงานของตัวเอง  รายได้ 100,000 บาท รายจ่าย 50,000 บาท  เหลือ 50,000 บาท  ผมมองว่าคนที่สองกำลังเติบโตในสายงานตัวเองซึ่งในระยะยาวน่าจะมั่นคงกว่าคนแรกนะ  แม้ว่ารายได้สุทธิน้อยกว่าคนแรกก็เถอะ อ่อ สำหรับผม เรื่องคุณภาพชีวิตไม่ต้องหรูมากก้ได้ เพราะความสุขผมมันไม่ได้อยู่ตรงนั้น ตอนนี้ ผมก็กำลังทำอยู่  ประหยัดและอดออม  ทุกบาททุกสตางค์ที่ใช้ออกไปต้องผ่านการคิดก่อนเสมอ จากคุณ : Ter @ AFC เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 22:22:14

ความคิดเห็นที่ 90 ลองมองเป็นสัดส่วนกันดูเด้อ...ทั้งหมดคือสมมติ เงินเดือน 20,000 หากเก็บได้ 40% ก็คิดเป็น 8,000 มีเงินใช้ 12,000บาท เงินเดือน 80,000 40%ก็เก็บได้ 32,000 มีเงินใช้ 48,000บาท คนบนต้องเก็บตั้งสี่เดือนถึงจะเท่าคนล่างเดือนนึง คนบนผ่อนบ้าน/คอนโด 25% (5,000 บาท) คนล่างก็สามารถหาบ้านราคามากกว่าสี่เท่าเป็นเงินผ่อนเดือนละ 20,000 บาท มีน้อยใช้น้อย(คนบน ตามสัดส่วน) คนล่างมีรายได้มาก(อายุมากขึ้น ความรับผิดชอบมากขึ้น อาจมีครอบครัว มีเงินเดือนมากขึ้น) รายจ่ายก็มากขึ้น ...economy of scale...มันก็เก็บได้ 40% เหมือนๆกัน... จากคุณ : เก็บเงินได้ 40% (เด็กติดเกาะสิงคโปร์) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 22:35:32

ความคิดเห็นที่ 91 อิฉันว่า...หาเท่าไหร่ เก็บเท่าไหร่ ไม่สำคัญเท่า "มีความสุขกับเงินที่มีอยู่หรือไม่" ก็เท่าั้ั้นั้นเอง ไม่ได้ช่วยอะไรใครเล้ย ฮ่าๆๆ คุณเลขา เลือก "เดินทางสะดวก" นอนตื่นสายได้ งานไม่หนัก ไม่เครียดมาก เพื่อนร่วมงานดี.... เท่านี้ล่ะค่ะ ชีวิตคนเรามันสั้น อย่าเครียดนักเลย... จากคุณ : เลขา หน้ามึน (เลขา หน้ามึน) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 23:17:44

ความคิดเห็นที่ 92 เราสอนลูกให้รู้จักประหยัด ใช้จ่ายในสิ่งที่จำเป็น โอกาสในการหาเงินได้มาก ๆ มีน้อยกว่า โอกาสใช้การใช้เงิน ถ้าหาได้มากก็ดีไป แต่ต้องรู้จักประหยัด เหลือเก็บไว้มาก ๆ เพื่ออนาคต เราว่าเหลือเก็บมาก ๆ ดีกว่า เราใช้หลักนี้มากตลอด ทุกวันนี้ไม่มีหนี้สิน บ้าน รถ ผ่อนหมด ได้ไปเที่ยวไกล ๆ ตามที่ฝันไว้ และยังมีเหลือเก็บ ความสุขของแต่คนก็ต่างกัน ค่าใช้จ่ายรายเดือนไม่มาก เพราะกินอยู่ง่าย ๆ มีเงินเหลือเก็บมาก เพื่อได้ทำในสิ่งที่ฝัน จากคุณ : กนกณัฐ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 01:09:14

ความคิดเห็นที่ 93 หาได้เท่าไหร่....ไม่สำคัญ สำคัญ....ส่งให้คนที่อยู่เบื้องหลังรายได้ที่สวยงามกันบ้างรึปล่าว ? จากคุณ : สิ่งมีชีวิตในโรงแรม (เจ็บจนวันนี้) เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 01:28:46

ความคิดเห็นที่ 94 "หาได้เท่าไหร่" - ส่วนใหญ่เลือกกันไม่ได้ "เก็บได้เท่าไหร่" - ตรงนี้ต่างหากที่เราเลือกได้ จากคุณ : ไถนาอุตลุด เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 01:56:05

ความคิดเห็นที่ 95 อนาคตอีก 10 ปีข้างหน้า   น.ส.B รวยกว่า น.ส.A แน่นอนครับ เพราะ น.ส.A ต่อให้เงินเดือนขึ้นไป 100,000 ก็ยังคงเหลือเก็บ 4,000 เท่าเดิม และพร้อมจะเป็นหนี้เนื่องจากรูดบัตร+ไปเที่ยวเมืองนอก ส่วน น.ส.B ถ้าเงินเดือนขึ้นเป็น 30,000 บาท  รายจ่ายยังคงเท่าเดิม เงินเก็บก็จะขึ้นเป็น 21,000 บาท/เดือน จากคุณ : --^ไชโย^-- เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 09:34:50

ความคิดเห็นที่ 96 อย่าว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะครับ เรื่อง Lifestyle ที่ติดฟุ่มเฟือยหรูหรา ทำให้ผู้หญิง ส่วนหนึ่ง จ้องแต่จะมีแฟนร๊วยรวย(บางทีเเย่งกันเลยก็มี ในข่าว ดารา + ไฮโซ) หรือไม่ก็เป็นบ้านเล็กบ้านน้อย หรือไม่ก็ขายบริการX ใช้ชีวิตเหมือนนางสาว A เลย ต่างกันเเต่ว่า พวกนี้ไม่มีความสามารถในการทำงานระดับสูงๆ จนมีคำพูดขึ้นมาว่า ผู้หญิงสมัยนี้ กลัวความลำบากมากกว่าเสียตัว ซึ่งเป็นคำตอบว่าทำไม ผู้หญิงสมัยนี้ ชอบจับผู้ชายรวยกันจังเลย บางคนบอกว่าผู้ชายรวย หน้าHereๆ ไม่เจ้าชู้ = คิดผิดอย่างเเรงเลยครับ พวกนี้ตอนเป็นนักเรียนเรียน จะสงบเสงี่ยม ไม่เจ้าชู้จริง แต่พอเป็นผู้ใหญ่มีอำนาจทางการเงิน เข้าสังคมหรูหรา ผู้หญิงจะชอบ แถมเจ้าชู้Hereๆ ยิ่งกว่าหนุ่มหล่ออีกครับ " หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญว่าหาเงินยังไง" จากคุณ : กิเลน เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 11:01:00 A:61.90.165.87 X: TicketID:238344

ความคิดเห็นที่ 97 หาได้ 200 กินข้าว มื้อเดียว นั่งรถเมล์กลับบ้าน มีตังเก็บ 150 อีกคนหาได้ 500 กินข้าว 3 มื้อ มีตังซื้อขนมกิน ซื้อหนังสืออ่าน นั่งรถไฟฟ้ากลับบ้าน  มีตังเก็บ 150 เหมือนกัน หาเงินได้เยอะ ก็ทำอะไรได้เยอะ หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญเก็บเท่าไหร่ ก็แค่คำปลอบใจตัวเอง จากคุณ : Orc_cOcOa เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 14:00:49

ความคิดเห็นที่ 98 การหาได้มันก็สำคัญ การเก็บมันก็สำคัญ บางทีเราอาจพอใจกับปัจจุบันที่เงินเดือนเท่านี้ๆ แต่ใครเขาจะให้เราเท่านี้ไปจนตาย ซักวันเราก็จะหมดสภาพเหมือนๆกัน เขาคงไม่อยากจ่ายไปตลอดชีวิตคุณแน่ๆ แล้วตอนแก่จะกินอะไร ถ้าเก็บเท่านี้ไปตลอดชีวิตอ่ะ เราคิดว่าถ้าเงินเดือนเยอะ แต่เก็บน้อย ก็ยังอยู่ได้ ถ้าเงินเดือนน้อย เก็บน้อยอีกอันนี้ลำบากแน่ ดังนั้นถ้าเงินเดือน น้อย แต่เก็บมากอันนี้พออยู่ได้ เขาคงอยากให้คิดแบบนี้มากกว่ามั้งครับ จากคุณ : ความรักฉันคือเธอ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 14:03:58

ความคิดเห็นที่ 99 เลือกแบบ A เหมือนกันครับ :-) จากคุณ : isunsunsun (QuickSun) เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 15:25:42

ความคิดเห็นที่ 100 "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" ผมว่ามันเป็นคำจิกกัดคนรายได้สูงที่ฟุ้งเฟ้อแบบสุดๆ ไปเทียบกับคนรายได้ต่ำแต่อดออม ซึ่งส่วนตัวผมว่า"จริง" สมมุติว่าทั้ง2คนเริ่มที่สินทรัพย์0 นายA รายได้ 100000 ภาษีสังคม กินเที่ยว ป๋า ออม แล้วแต่อารมณ์ บางเดือนอาจเหลือแค่ค่าน้ำมัน หรืออย่างมากสุดก็ไม่เกินหลักพัน ส่วนที่เหลือต่อยอดไปใช้จ่ายได้เพิ่มขึ้นในเดือนหน้า นายB รายได้20000 อด อึด ถึก ออม +10000 ทุกเดือน เปรียบเทียบด้านความสุข... ไม่รู้ แล้วแต่คน ขณะที่Bรู้สึกหัวใจพองโตมีความสุขทุกครั้งที่เห็นเงินในบัญชีค่อยๆเพิ่มขึ้น จับAไปเก็บตังมันอาจไม่รู้สึกอะไรก็ได้ เงินมีก็ใช้ๆไปเป็นความสุขให้ชีวิต เมิงมาจำกัดกรูทำไมกรูอึดอัด จับBไปสัมผัสความฟุ้งเฟ้อ มันอาจมานั่งจิตตกนึกเสียดายเงินทีหลัง จ่ายเงินมาซื้อความสุขแต่ไหงทุกข์กว่าปกติ อยู่บ้านนั่งดูบัญชีกรูก็ออกัสซั่มได้ เมิงพากรูมาเสียตังทำไม หรือถ้าไปหลงเข้า ยิ่งอิ๋บอ๋ายหนัก กลายเป็น"ออมได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าหนี้กรูเหลืออยู่แค่ไหน" ทุกๆสิ้นเดือนถ้าเทียบในแง่สินทรัพย์ที่ถืออยู่BจะชนะAเพียงแค่ในช่วงท้ายเดือน ผ่านไป11เดือน BจะชนะAไปทั้งเดือน แต่ถ้าAเริ่มคิดเก็บเงินได้เมื่อไหร่ AจะตามทันBได้ภายในเวลาไม่นาน.... แต่นั่นก็แสดงว่าA ไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายในประโยคนี้อีกต่อไปแล้ว หาได้เยอะแล้วเริ่มรู้จักอดออม มันย่อมดีกว่า แต่หาได้น้อยแล้วรู้จักออม ผมก็ว่ามันดีกว่าหาได้เยอะแล้วไม่รู้จักออม ยิ่งถ้าเป็นหนี้ด้วยไม่ต้องพูดถึง การผ่อนคอนโดผมก็ถือว่าเป็นการออมทรัพย์สินอย่างหนึ่ง หุ้น บ้าน พันธบัตร ผมก็ถือว่าเป็นทรัพย์สิน ดังนั้นในตัวอย่างที่ยกมา ผมว่านางสาว Aออมต่อเดือนมากกว่านางสาวB เห็นหลายคนบอกนางสาวAแค่เปลี่ยนพฤติกรรม เอาจริงๆมันไม่ง่ายงั้นดิ การเปลี่ยนนิสัยการใช้เงินเนี่ยยากพอๆกะเลิกบุหรี่เลยนะ ต้องงดจากอะไรที่เคยได้พอกลับกลายเป็นไม่ได้ จากสุขก็กลายเป็นทุกข์ซะงั้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ที่ไม่เคยไปเจอไม่เคยสัมผัสกับมันก็ไม่เห็นเป็นเดือดเป็นร้อนอะไร ส่วนนางสาวBเหลือเก็บแสดงว่ามีเงินพอใช้ในระดับหนึ่ง ไม่ใช่ไม่พัฒนาตนเองปล่อยเงินเฟ้อให้ทับตายไปจนมีหนี้สิน สรุป... ผมอยากมีนิสัยการออมแบบนางสาวB มีรายได้แบบนางสาวA ไม่ใช่สิ... ผมอยากมีเมียที่สวยแบบนางสาวAและมีนิสัยไม่ฟุ้งเฟ้อแบบนางสาวB จากคุณ : ..... เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 15:28:54 A:58.8.140.98 X: TicketID:018198

ความคิดเห็นที่ 101 ครั้งที่ร้อยนะครับ คำพูดนี้ มันถูกแค่ 50 น่ะครับ จริง ๆ มันคือ หาได้เท่าไรก็ สำคัญ เหลือเท่าไร ก็สำคัญครับ ถ้าคนจะมุ่งเน้นแต่เหลือเก็บอย่างเดียว บางครั้งมันไม่ได้มองถึงความสามารรถในการพัฒนาตนเองให้มีมูลค่าเพิ่มขึ้นน่ะครับ จากคุณ : mix_more เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 17:14:52

ความคิดเห็นที่ 102 น.ส. A มีรายได้ 80,000 มีเงินเก็บ 4,000 แต่คุณจะมีรายได้แบบนี้ไปตลอดชีวิตหรือ วันใดวันนึงเศรษฐกิจแย่ เจ้านายก็จ้องจะเอาออก,ลดเงินเดือน  หรือวันนึงคุณกดดันมากๆ ก็ลาออก ไปที่ใหม่ได้เท่านี้เหรอ  และถ้าคุณออกไปทำธุรกิจเอง คิดว่าจะรวยหรือจะเจ๊ง เราเห็นหลายๆ คน - เงินเดือนสูงมากๆ ออกมาทำธุรกิจเองก็ไม่รวยเท่า บางคนก็ทำธุรกิจเจ๊งเงินหมด เป็นหนี้ก็มี - บางคนเงินเยอะ แต่แก่ตัวไปเป็นโรคนู้นนี้เอาเงินเก็บมารักษาตัวจนหมดก็มี - บางคนโดนโกง เงินหมดก็มี ชีวิตมันไม่แน่นอนค่ะ เก็บไว้เผื่อยามลำบาก,ยามไม่มี ดีที่สุด จากคุณ : เจ๊วรรณา เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 19:01:17

ความคิดเห็นที่ 103 อยากรายได้ดี มีเก็บเยอะจัง จากคุณ : ที่คาดผม เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 19:44:14

ความคิดเห็นที่ 104 หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่หาให้ได้ แบบ...เรื่องเงินเรื่องเล็ก แต่ไม่มีน่ะเรื่องหย่ายยย  อิอิ จากคุณ : หาต่อไป (ว่าที่) เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 20:08:02

ความคิดเห็นที่ 105 คิดไงไม่รู้ แต่ถ้าผมจะหาเมียหาแม่ของลูกคงเลือกแบบ นส. B อ่ะ จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 20:18:32

ความคิดเห็นที่ 106 "หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" มันเป็นคำที่คอยเตือนสติคนมากกว่า ให้เรารู้จักอดออม ไม่ฝุ้งเฝ้อ ถึงแม้นางสาวเอ จะมีเงินเยอะจริงแต่ถ้าใช้ชีวิตแบบนางสาวเอ ต่อให้ มีเงินเป็นล้านก็หมดล้าน ในที่นี้จะไม่มีกรณีที่นางสาวเอเปลี่ยนใจมาเก็บเงินน่ะ จะได้เปรียบเทียบกันให้เห็น ส่วนนางสาวบี มีเงินเดือนน้อยกว่านางสาวเอ แต่ออมเงินได้มากกว่า ปีหนึ่งถ้าเอาสองสาวนี้มาเปรียบเทียบ นางสาวบีจะมีเงินเยอะกว่า แต่ถ้าวันหนึ่งสองคนนี้มาสลับกัน นางสาวเอ มาใช้ชีวิตแบบนางสาวบี เขาจะใช้ชีวิตลำบากเพราะเคยสบายมาก่อน ส่วนนางสาวบี ก็ยังอดออมเหมือนเดิม เขาจะรวยขึ้นๆ และมีเงินเก็บมากขึ้น จะลองยกอีกกรณีถ้าวันนี้เกิดทั้งสองคนเดิอุบัติเหตุ นางสาวเอมีเงินไม่พอค่าใช้จ่ายโรงพยาบาลส่วนนางสาวบี มีเงินสำรองไว้เยอะอยู่แล้วก็ไม่ต้องเดือนร้อนอะไร ในความเป็นจริงแล้วคนเรามีเรื่องให้ต้องรับผิดชอบอีกเยอะ ไม่ว่าค่าอะไรก็แล้วแต่ที่เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นคนเราก็ต้องมีการวางแผนเตรียมรับมือกับวันที่จะเกิด ถึงแม้จะบอกว่าก่อนตายก็ได้ใช้เงินคุ้ม กับอีกคนเกือบตายแต่ยังไม่ได้ใช้เงิน แต่เงินเหล่านี้ที่ได้เก็บไว้อาจรักษาชีวิตของนางสาวบีไว้ต่อไปได้ จุดประสงค์ของคำพูดนี้คืออยากให้เราอดออมมากกว่าน่ะในความคิดของเราเตือนสติอย่าให้ประมาทในเรื่องของหารใช้เงินทอง "แต่ทำไมล่ะคะ ทำไมมูลค่านางสาว A และนางสาว B ถึงต่างกัน" มันขึ้นอยู่กับความพอใจในชีวิตของแต่ละคนไม่ใช่ว่ามีเงินเยอะกว่าแล้วจะมีความสุขกว่าคนจนก็มีค่ะ นางสาวเอเองก็มีความสุขบนเงินทองของตัวเอง มันไม่มีมาตรฐานตายตัวว่าเงินเยอะแล้วมูลค่าและคูณภาพชีวิตของคนสองคนนี้จะต่างกัน "นางสาว A สามารถทำงานโดยสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับองค์กรได้มหาศาล รับผิดชอบในการทำงานจนได้รับความไว้วางใจจากผู้ใหญ่ หรือนางสาว B ทำงานตามคำสั่ง เช้าชามเย็นชาม นายสั่งอะไรทำได้เท่านั้น หรือเปล่า?"  มันไม่จริงเสมอไปที่คนที่ได้เงินเดือนน้อยจะทำงานเช้าชามเย็นชาม คนเงินน้อยเต็มที่กับงานก็มีก็มีค่ะ คนเราทุกคนก็รักที่จะก้าวหน้ากันทั้งนั้น แต่คนแบบนางสาวบีก็มีไม่น้อยที่ทำงานเช้าชามเย็นชาม ก็สมควรแล้วค่ะที่คนเหล่านี้จะได้เงินเดือนเท่านี้ คนเราสามารถที่จะเลือกทั้งหาเงินได้เยอะ แล้วเลือกเก็บเงินออมให้มากเท่าที่จะทำได้เช่นกัน นางสาวเอสบายในวันนี้แต่ลำบากในวันหน้า นางสาวบีลำบากในวันนี้แต่สบายในตอนนี้ ก็เหมือนกับสุภาษิต อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ถ้าสมมติว่าสองคนนี้เป็นผู้ชายยังไงเราเองเลือกที่จะฝากชีวิตไว้กับ บี มากกว่าเพราะรู้ว่าถ้าอยู่กับเอ เห็นอนาคตจะเป็นเช่นราย ยังไงซะเราว่าอดออมนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด มันเห็นตัวอย่างกันมาตลอดไม่อย่างงั้นเขาคงไม่พูดกันหรอกว่า"หาได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าคุณเหลือเก็บเท่าไหร่" มันไม่ใช่ไว้ปลอบคนที่เงินน้อยกว่าหรอกน่ะค่ะ แต่มันเป็นกันเตือนสติให้ทั้งคนจน ทั้งคนรวยให้รู้ ทางที่ดีสุดเลือกไว้ทั้งสองอย่างนี่แหละค่ะเราคงไม่เอาอย่างใดอย่างหนึ่งหรอก เพราะชีวิตเราลิขิตเอง จากคุณ : stampsummer เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 21:05:07

ความคิดเห็นที่ 107 ในความคิดเรา เราคิดว่า ถ้า A ยังใช้ชีวิตแบบนี้ ก็มีแต่จะแย่ลงไปเรื่อยๆ และ มีโอกาสเป็นหนี้ขึ้นเรื่อยๆ และ จริงๆ แล้ว ไม่ว่า  คุณมีรายได้เท่าไหร่ คุณก็ควรจะมีชีวิตแบบB ชีวิตแบบBเป็นชีวิตในอุดมคติค่ะ ส่วนตัว หวานว่า คงหาคนทำแบบBได้ยาก ส่วนมากจะมีชีวิตแบบAซ่ะมากกว่า มีเรื่องขอเสริม ด้วยความที่หวานเด็กที่สุดในบริษัท เวลาพี่เขาใช้ไหว้วานไปจ่ายบัตรเครดิต หวานก็ไปจ่ายให้ ไม่เคยปฎิเสธ ครั้งหนึ่ง หวานไปไม่ทัน ธนาคารปิดซ่ะก่อน พอเหลือบดูในบิล หวานอ่ะเครียดแทบตาย เพราะจ่ายช้าไปหลายวันแล้ว หวานกลัวว่าพี่เขาจะโดนปรับ พอหวานเจอหน้าพี่เขาปุ๊บ หวานรีบไปขอโทษใหญ่เลย ที่ไหนได้ พี่เขาไม่รู้ว่า การจ่ายช้ามากๆ จะโดนปรับ  แกรู้แต่ว่ามีหนี้ก็จ่ายไป เท่านั้น จนกว่าจะหมด หวานอึ้งมาก ตั้งแต่นั้นมา หวานขอปลีกตัว ไม่คบค้ากับเขาอีกเลย รู้สึกกลัว ไม่อยากคบกับคนแบบนี้ กลัวว่าคบต่อไปแกอาจจะมายืมเงิน และก็ยืมจนได้ แต่ว่า หวานไม่ให้ พี่คนที่ว่า ก็เงินเดือนมากกว่าหวาน   หวานได้แต่คิดในใจ นี่เขาไม่ละอายเหรอที่มายืมเงินเด็กจบใหม่นะ คนเรา ถ้าเป็นแบบA ไม่รู้จักที่จะวางแผนชีวิตตัวเอง ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป ตามแต่อารมณ์ หวานว่า คงไม่ดีหรอก ต่อไปจะลำบากเอา จากคุณ : หวานใจนายโหด เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 22:29:06

ความคิดเห็นที่ 108 คิดว่ามันถูกต้องที่สุด เพราะตั้งแต่ทำงานมา ได้เงินเดือน start 8,000 บาท แต่เหลือเก็บมากกว่าเพื่อนคนอื่นๆเพราะ คำนี้ เราจึงไม่เคยแคร์คนที่เงินเดือนมากกว่าเลย ทุกวันนี้ลืมตาอ้าปากได้ก็เพราะประโยคนี้ ถ้าคิดที่จะหาเงินมาเพื่อซื้อความสุข ความต้องการของตัวเอง เท่าไหร่ก็ไม่พอ แต่ถ้าหามาเพื่อประทังชีวิต คำว่า "เหลือ" อาจแปลว่า "ขาด" ในอีกคน ดูอย่างยายยิ้มสิ ต้องหาเยอะมั้ย ถ้าหาเพื่อลูก เพื่อเมีย เพื่อพ่อแม่ เพื่อครอบครัว ก็เหมาะสม แต่ถ้าหาเพื่อสนองความต้องการ เท่าไหร่ถึงจะพอ กี่สิบล้านถึงจะพอ ที่คิดว่าเท่านั้นเท่านี้ก็พอ ถึงเวลาจริงๆมันพอมั้ย มันหยุดได้มั้ย ในเมื่อรถใหม่ บลัชออน ออกสีใหม่ตลอดเวลา กล้องรุ่นใหม่ ฯลฯ ทุกวันนี้มีลูกน้อง ก็สอนมันด้วยคำนี้ ให้คิดถึงคนรอบข้างคิดถึงอนาคตบ้าง ความสุขซื้อได้ด้วยเงิน แต่ไม่ใช่ความสุขทุกชนิด สุขเฉพาะตอนซื้อ สุขเฉพาะตอนใช้ แต่สิ้นเดือนสุขมั้ย ตอนพ่อแม่ป่วย ลูกป่วย ตอนพิการ ต้องใช้เงิน ยังสุขอยู่มั้ย ? ได้มาเท่าไหร่ ใช้เท่าจำเป็น การลงทุนก็มาจากเงินเก็บมิใช่หรือ รึจะรอหยิบยืม ต่อแถวกู้ยาวเป็นหางว่าว เกิดผ่อนไม่หมดตายก่อน ลูกหลานก็รับภาระอีก การพัฒนายกระดับศักยภาพของตนเองอย่างแท้จริงคืออะไร ใช้เงิน หรือรายรับเป็นตัววัดค่าหรือ?? จากคุณ : ฉันคือความหวังของวันพรุ่งนี้ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 01:56:34

ความคิดเห็นที่ 109 ผมรู้จักนางสาว B อยู่คนหนึ่งครับ เมื่อสัก 20 ปีที่แล้วเธอ เริ่มต้นทำงานได้เงินเดือน 18,000 บาท ทุกวันนี้เธอเงินเดือนประมาณ 60,000 บาท เธอไม่ค่อยแต่งตัว กินง่ายอยู่ง่าย ใช้โทรศัพท์มือถือธรรมดาเพื่อติดต่องานในภาวะจำเป็น นั่งรถเมล์ไปทำงาน ไม่เคยคิดซื้อรถยนต์ ส่งเสียหลานสาวเรียนหนังสือ ให้เงินแม่ใช้ทุกๆ เดือน ให้เงินแม่ไปหาหมอ พาแม่ไปกินข่้าวนอกบ้านเดือนละ 2-3 ครั้ง พาแม่ไปเที่ยวต่างจังหวัดปีละ 2-3 ครั้ง ทุกวันนี้เธอมีเงินในบัญชีประมาณ 1,000,000 บาท ทองแท่งอีก 65 บาท และที่สำคัญผมก็ไม่เห็นคุณภาพชีวิตเธอจะแย่ตรงไหน แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 54 10:24:35 จากคุณ : suitek เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 09:11:12

ความคิดเห็นที่ 110 อ้อ...อีกอย่างน่ะค่ะ ตัวอย่างเห็นใกล้ตัวที่สุดคือ พ่อกับแม่ พ่อเป็นผู้บริหารระดับสูง ส่วนแม่เป็นพนังงานธรรมดาไม่ได้เก่งกาจอะไร ส่วนพ่อหน้าที่ ตำแหน่งสูง ได้เงินเดือนเยอะ ค่าใ้จ่ายก้เยอะ ไม่ว่าจะเป็นเงินเดือนลูกน้อง เอย...ปัญหา..เอย สาเพเหระที่ต้องคอยตามขรี้ให้ลูกน้องเวลาสร้างปัญหาให้กับองค์กร ได้เงินเดือนเยอะมากเชื่อมั้ยค่ะทุกวันนี้ เราแทบจะไม่ได้ใช้เงินของพ่อเลยตั้งแต่จำความได้ เขาเอาไปปรนเปรอตัวเองหมด มีเท่าไหร่ก้ไม่เคยพอ เงินเป็นล้านแกหมดล้านจริงๆลูกไม่เคยได้แตะสักบาท แถมไม่พอ ทุกวันนี้หนี้สินที่พ่อเคยก่อไว้ แม่ต้องตามไปจ่าย จากแม่เงินเดือนหมื่นต้นๆ แต่แกเก็บมาตลอด แกส่งเสียเรามาจนจะปริญญาตรีในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ส่วนตัวเราคิดว่าคนแบบเอเป็นคนเห็นแก่ตัว เกินไป ไม่ได้นึกถึงคนรอบข้าง คุณภาพชีวิตเขาแรกๆดีค่ะแต่ต่อไปจุดจบคิดว่าคงไม่ต่างอะไรกับพ่อเราสักเท่าไหร่น่ะ ทุกวันนี้เรากับแม่มีความสุขกันดี มีบ้านให้อยู่ มีรถใช้ มีทุกอย่างไม่เคยขัดสน แต่พ่อกลับต้องมาแบมือ ขอเงินกับแม่ มันน่าอายมั้ยค่ะ มีความสุขไปบนเงินคนเดียวแต่ขอบอกว่าความเคารพในค่าของคน เราจะไม่มีให้เลย มันภูมิใจมั้ยค่ะ.....อันนี้เอาตัวอย่างจากชีวิตจริงมาให้อ่านกัน ไม่ได้เป็นเรื่องแต่งเป็นความจริงทุกประการ จากคุณ : stampsummer เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 12:41:59

ความคิดเห็นที่ 111 earning skill saving skill investing skill ทุกอย่างสำคัญหมดครับ แต่ที่จะ saving หรือ investing ได้ ก็ต้องมี money ก่อน ถ้าหาเงินไม่ได้ จะเอาที่ไหนมาเก็บ ซึ่งสำหรับคนฐานะทางบ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไร ก็ต้องใช้ earning skill เพื่อหามา ส่วนตัวผมคิดแบบนี้นะ สำหรับคนที่ทางบ้านฐานะปานกลาง สู้ชีวิตด้วยตนเอง อายุไม่เกิน 30 earning skill สำคัญสุด เพราะเป็นช่วงที่ไม่มีภาระ และเป็นช่วงที่ควรทำอะไรให้สุดๆ เพราะยังมีแรง ถ้าอายุมากขึ้นมีภาระ จะทำอะไรเสี่ยงๆไม่ได้ อีกอย่างคือช่วงนี้อาจจะยังวันไม่ได้เสียทีเดียวว่าใครหาเงินเก่งกว่ากัน อายุ 30 ขึ้นไป ควรจะฝึก saving และ investing skill จำเป็นต้องมี อายุ 40 ขึ้นไป ทุกอย่างควรจะเริ่มนิ่ง สรุปคือสำคัญหมด แต่จำเป็นต้องมี earning skill ก่อน ขาดไม่ได้ เคส นางสาว A และ นางสาว B ผมว่ามันวัดกันยากนะ การใช้เงินมากหรือน้อยมันต้องดูปัจจัยอื่นๆด้วย ว่าทำไม แต่ถ้าจะให้วิเคราะห์ จากข้อมูลที่ จขกท ใ้ห้มา นางสาว A หาเงินได้ 80,000 / เดือน นางสาว B หาเงินได้ 20,000 / เดือน แสดงว่าตอนนี้ นางสาว A มาเงินได้มากกว่า นางสาว B และในอนาคตทั้งสองคนก็มีโอกาสหาเงินได้มากขึ้นในแต่ละเดือนด้วยกันทั้งคู่ คนที่หาเงินเก่งอยู่แล้ว โอกาสที่จะรายได้มากขึ้นมันก็มีสูง คอนโด ก็เป็นทรัพย์สิน รถ ก็เป็นทรัพย์สิน ถึงแม้ราคาจะตกเร็ว แต่ก็เป็นทรัพย์สินพื้นฐานที่คนวัยทำงานควรมี โดยเฉพาะบางอาชีพจำเป็นต้องมี และในชีวิตนี้ นางสาว B จะไม่ซื้อรถซักคันเลยหรือ? สรุปคือ สำคัญทั้งสองอย่าง แต่ถ้าอยากรวยก็ต้องหาเงินให้เก่งเสียก่อน เพราะหาเงินไม่ได้แล้วจะเอาที่ไหนมาเหลือเก็บ เอาที่ีไหนมาลงทุน ทั้ง นางสาว A และ นางสาว B ต่างก็น่าชื่นชมด้วยกันทั้งคู่ แต่ นางสาว A จำเป็นต้องปรับพฤติกรรมการใช้เงิน นางสาว B ก็ควรศึกษาเรื่องการลงทุน และทำงานหาเงินเพิ่ม จากคุณ : มาริโอ้ บาโลเตลลี่ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 14:26:51 A:61.19.66.57 X: TicketID:300093